commit bc2ac404c5a4c77882a93c92b31f5dcbc9f7e5cf
parent 66ce50e2cd9f2688f31ac56901268001c1a349b8
Author: Wilson Gheen <wilson@wilsonrgheen.com>
Date: Thu, 16 Mar 2023 15:21:43 -0500
Finish fixing up stray `ae`s
Diffstat:
1 file changed, 4 insertions(+), 4 deletions(-)
diff --git a/readings/bibles/vul.tsv b/readings/bibles/vul.tsv
@@ -15939,7 +15939,7 @@ Psalmi Psa 19 74 5 Dixi iníquis: Nolíte iníque ágere: et delinquéntibus: No
Psalmi Psa 19 74 6 nolíte extóllere in altum cornu vestrum; nolíte loqui advérsus Deum iniquitátem.
Psalmi Psa 19 74 7 Quia neque ab oriénte, neque ab occidénte, neque a desértis móntibus:
Psalmi Psa 19 74 8 quóniam Deus judex est. Hunc humíliat, et hunc exáltat:
-Psalmi Psa 19 74 9 quia calix in manu Dómini vini meri, plenus misto. Et inclinávit ex hoc in hoc; verúmtamen faex ejus non est exinaníta: bibent omnes peccatóres terræ.
+Psalmi Psa 19 74 9 quia calix in manu Dómini vini meri, plenus misto. Et inclinávit ex hoc in hoc; verúmtamen fæx ejus non est exinaníta: bibent omnes peccatóres terræ.
Psalmi Psa 19 74 10 Ego autem annuntiábo in sǽculum; cantábo Deo Jacob:
Psalmi Psa 19 74 11 et ómnia córnua peccatórum confríngam, et exaltabúntur córnua justi.
Psalmi Psa 19 75 1 [In finem, in láudibus. Psalmus Asaph, cánticum ad Assýrios.]
@@ -18559,7 +18559,7 @@ Sapiéntia Wis 25 1 15 Justítia enim perpétua est, et immortális.
Sapiéntia Wis 25 1 16 Ímpii autem mánibus et verbis accersiérunt illam, et æstimántes illam amícam, defluxérunt; et sponsiónes posuérunt ad illam, quóniam digni sunt qui sint ex parte illíus.
Sapiéntia Wis 25 2 1 Dixérunt enim cogitántes apud se non recte: Exíguum et cum tǽdio est tempus vitæ nostræ, et non est refrigérium in fine hóminis, et non est qui ágnitus sit revérsus ab ínferis.
Sapiéntia Wis 25 2 2 Quia ex níhilo nati sumus, et post hoc érimus tamquam non fuérimus. Quóniam fumus flatus est in náribus nostris, et sermo scintílla ad commovéndum cor nostrum:
-Sapiéntia Wis 25 2 3 qua extíncta, cinis erit corpus nostrum, et spíritus diffundétur tamquam mollis aer; et transíbit vita nostra tamquam vestígium nubis, et sicut nébula dissolvétur quæ fugáta est a rádiis solis, et a calóre illíus aggraváta.
+Sapiéntia Wis 25 2 3 qua extíncta, cinis erit corpus nostrum, et spíritus diffundétur tamquam mollis aër; et transíbit vita nostra tamquam vestígium nubis, et sicut nébula dissolvétur quæ fugáta est a rádiis solis, et a calóre illíus aggraváta.
Sapiéntia Wis 25 2 4 Et nomen nostrum obliviónem accípiet per tempus, et nemo memóriam habébit óperum nostrórum.
Sapiéntia Wis 25 2 5 Umbræ enim tránsitus est tempus nostrum, et non est revérsio finis nostri: quóniam consignáta est, et nemo revértitur.
Sapiéntia Wis 25 2 6 Veníte ergo, et fruámur bonis quæ sunt, et utámur creatúra tamquam in juventúte celériter. b
@@ -18632,7 +18632,7 @@ Sapiéntia Wis 25 5 8 Quid nobis prófuit supérbia? aut divitiárum jactántia
Sapiéntia Wis 25 5 9 Transiérunt ómnia illa tamquam umbra, et tamquam núntius percúrrens,
Sapiéntia Wis 25 5 10 et tamquam navis quæ pertránsit fluctuántem aquam, cujus cum præteríerit non est vestígium inveníre, neque sémitam carínæ illíus in flúctibus;
Sapiéntia Wis 25 5 11 aut tamquam avis quæ tránsvolat in áëre, cujus nullum invenítur arguméntum itíneris, sed tantum sónitus alárum vérberans levem ventum, et scindens per vim itíneris áërem; commótis alis transvolávit, et post hoc nullum signum invenítur itíneris illíus;
-Sapiéntia Wis 25 5 12 aut tamquam sagítta emíssa in locum destinátum, divísus aer contínuo in se reclúsus est, ut ignorétur tránsitus illíus:
+Sapiéntia Wis 25 5 12 aut tamquam sagítta emíssa in locum destinátum, divísus aër contínuo in se reclúsus est, ut ignorétur tránsitus illíus:
Sapiéntia Wis 25 5 13 sic et nos nati contínuo desívimus esse; et virtútis quidem nullum signum valúimus osténdere, in malignitáte autem nostra consúmpti sumus.
Sapiéntia Wis 25 5 14 Tália dixérunt in inférno hi qui peccavérunt; b
Sapiéntia Wis 25 5 15 quóniam spes ímpii tamquam lanúgo est quæ a vento tóllitur; et tamquam spuma grácilis quæ a procélla dispérgitur, et tamquam fumus qui a vento diffúsus est, et tamquam memória hóspitis uníus diéi prætereúntis.
@@ -32268,7 +32268,7 @@ Actus Acts 46 14 11 Et vocábant Bárnabam Jovem, Paulum vero Mercúrium: quóni
Actus Acts 46 14 12 Sacérdos quoque Jovis, qui erat ante civitátem, táuros et corónas ante jánuas áfferens, cum pópulis volébat sacrificáre.
Actus Acts 46 14 13 Quod ubi audiérunt Apóstoli, Bárnabas et Paulus, conscíssis túnicis suis exiliérunt in turbas, clamántes b
Actus Acts 46 14 14 et dicéntes: Viri, quid hæc fácitis? et nos mortáles sumus, símiles vobis hómines, annuntiántes vobis ab his vanis convérti ad Deum vivum, qui fecit cælum, et terram, et mare, et ómnia quæ in eis sunt:
-Actus Acts 46 14 15 qui in praetéritis generatiónibus dimísit omnes gentes íngredi vias suas.
+Actus Acts 46 14 15 qui in prætéritis generatiónibus dimísit omnes gentes íngredi vias suas.
Actus Acts 46 14 16 Et quidem non sine testimónio semetípsum relíquit benefáciens de cælo, dans plúvias et témpora fructífera, implens cibo et lætítia corda nostra.
Actus Acts 46 14 17 Et hæc dicéntes, vix sedavérunt turbas ne sibi immolárent.
Actus Acts 46 14 18 Supervenérunt autem quidam ab Antiochía et Icónio Judǽi: et persuásis turbis, lapidantésque Paulum, traxérunt extra civitátem, existimántes eum mórtuum esse. b
