commit 8878cd2d5b006c74d741d627fd2d1f7db9b9d36b
parent 33292b354ea47ce588cdba29965187d912f6786f
Author: Wilson <wilson@wilsonrgheen.com>
Date: Fri, 25 Oct 2024 03:42:56 -0500
Add book 1 chapter 3
Diffstat:
1 file changed, 5 insertions(+), 0 deletions(-)
diff --git a/b1m b/b1m
@@ -5,3 +5,8 @@ Ea rēs utique Troiānīs spem adfirmat tandem stabilī certāque sēde fīniend
[2] Bellō deinde Aborīginēs Troiānīque simul petītī. Turnus rēx Rutulōrum, cui pacta Lāvīnia ante adventum Aenēae fuerat, praelātum sibi advenam aegrē patiēns simul Aenēae Latīnōque bellum intulerat. Neutra aciēs laeta ex eō certāmine abiit: victī Rutulī: victōrēs Aborīginēs Troiānīque ducem Latīnum āmīsēre. Inde Turnus Rutulīque diffīsī rēbus ad flōrentēs opēs Etrūscōrum Mezentiumque rēgem eōrum cōnfugiunt, quī Caēre opulentō tum oppidō imperitāns, iam inde ab initiō minimē laetus novae orīgine urbis et tum nimiō plūs quam satis tūtum esset accolīs rem Troiānam crēscere ratus, haud gravātim socia arma Rutulīs iūnxit. Aenēās adversus tantī bellī terrōrem ut animōs Aborīginum sibi conciliāret nec sub eōdem iūre sōlum sed etiam nōmine omnēs essent, Latīnōs utramque gentem appellāvit; nec deinde Aborīginēs Troiānīs studiō ac fide ergā rēgem Aenēam cessēre. Frētusque hīs animīs coalēscentium in diēs magis duōrum populōrum Aenēās, quamquam tanta opibus Etrūria erat ut iam nōn terrās sōlum sed mare etiam per tōtam Ītaliae longitūdinem ab Alpibus ad fretum Siculum fāmā nōminis suī implēsset, tamen cum moenibus bellum prōpulsāre posset in aciem cōpiās ēdūxit. Secundum inde proelium Latīnīs, Aenēae etiam ultimum operum mortālium fuit. Situs est, quemcumque eum dīcī iūs fāsque est super Numīcum flūmen: Iovem indigetem appellant.
+[3] Nōndum mātūrus imperiō Ascanius Aenēae fīlius erat; tamen id imperium eī ad pūberem aetātem incolume mānsit; tantisper tūtēlā muliebrī—tanta indolēs in Lāvīniā erat—rēs Latīna et rēgnum avītum paternumque puerō stetit. Haud ambigam—quis enim rem tam veterem prō certō adfirmet?—hiccine fuerit Ascanius an maior quam hic, Creūsā mātre Īliō incolumī nātus comesque inde paternae fugae, quem Iūlum eundem Iūlia gēns auctōrem nōminis suī nuncupat. Is Ascanius, ubicumque et quācumque mātre genitus—certē nātum Aenēā cōnstat—abundante Lāvīniī multitūdine flōrentem iam ut tum rēs erant atque opulentam urbem mātrī seu novercae relinquit, novam ipse aliam sub Albānō monte condidit quae ab sitū porrēctae in dorsō urbis Longa Alba appellāta. Inter Lāvīnium et Albam Longam colōniam dēductam trīgintā fermē interfuēre annī. Tantum tamen opēs crēverant maximē fūsīs Etrūscīs ut nē morte quidem Aenēae nec deinde inter muliebrem tūtēlam rudīmentumque prīmum puerīlis rēgnī movēre arma aut Mezentius Etrūscīque aut ūllī aliī accolae ausī sint. Pāx ita convēnerat ut Etrūscīs Latīnīsque fluvius Albula, quem nunc Tiberim vocant, fīnis esset.
+Silvius deinde rēgnat Ascaniī fīlius, cāsū quōdam in silvīs nātus; is Aenēam Silvium creat; is deinde Latīnum Silvium. Ab eō colōniae aliquot dēductae, Prīscī Latīnī appellātī. Mānsit Silviīs posteā omnibus cognōmen, quī Albae rēgnārunt. Latīnō Alba ortus, Albā Atys, Atye Capys, Capye Capetus, Capetō Tiberīnus, quī in trāiectū Albulae amnis submersus celebre ad posterōs nōmen flūminī dedit. Agrippa inde Tiberīnī fīlius, post Agrippam Rōmulus Silvius ā patre acceptō imperiō rēgnat. Aventīnō fulmine ipse ictus rēgnum per manūs trādidit. Is sepultus in eō colle quī nunc pars Rōmānae est urbis, cognōmen collī fēcit. Proca deinde rēgnat. Is Numitōrem atque Amūlium prōcreat, Numitōrī, quī stirpis maximus erat, rēgnum vetustum Silviae gentīs lēgat. Plūs tamen vīs potuit quam voluntās patris aut verēcundia aetātis: pulsō frātre Amūlius rēgnat. Addit scelerī scelus: stirpem frātris virīlem interimit, frātris fīliae Reae Silviae per speciem honōris cum Vestālem eam lēgisset perpetuā virginitāte spem partūs adimit.
+
+
+
