bbl

commit 40e080a912032dfeff0dde2f5683c9f82a689509
parent 40a8dd501e469b76814dacad0a6e77bea1e963ea
Author: Wilson Gheen <wilson@wilsonrgheen.com>
Date:   Tue, 22 Feb 2022 09:19:47 -0600

Fixed some book titles and fixed --list command

Diffstat:
M
bbl.sh
 | 
13
++++++++++---
A
sample_scripts/aliasrc.sample
 | 
9
+++++++++
M
vul.tsv
 | 
9608
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++----------------------------------------

3 files changed, 4823 insertions(+), 4807 deletions(-)
diff --git a/bbl.sh b/bbl.sh
@@ -80,16 +80,16 @@ set_bible() {
 }
 
 lang="en" # Language of text being used--most are English
+list=0
 opts="$(getopt -o lWchdgjknrv -l list,no-line-wrap,cat,help,douay,greek,jerusalem,kjv,knox,rsv,vulgate -- "$@")"
 eval set -- "$opts"
 while [ $# -gt 0 ]; do
     case $1 in
         --)
-                shift
-                break ;;
+                shift ;;
         -l|--list)
                 # List all book names with their abbreviations
-                get_data knx.tsv | awk -v cmd=list "$(get_data bbl.awk)"
+                list=1
                 exit ;;
         -W|--no-line-wrap)
                 export KJV_NOLINEWRAP=1
@@ -130,6 +130,13 @@ while [ $# -gt 0 ]; do
     esac
 done
 
+if [ $list -eq 1 ]; then
+    for version in $BIBLE; do
+        get_data ${version}.tsv | awk -v cmd=list "$(get_data bbl.awk)" | ${PAGER}
+    done
+    exit 0
+fi
+
 cols=$(tput cols 2>/dev/null)
 if [ $? -eq 0 ]; then
         versions=0
diff --git a/sample_scripts/aliasrc.sample b/sample_scripts/aliasrc.sample
@@ -0,0 +1,9 @@
+# Bible
+alias \
+        drb="bbl --douay" \
+        grb="bbl --greek" \
+        njb="bbl --jerusalem" \
+        knx="bbl --knox" \
+        kjv="bbl --kjv" \
+        rsv="bbl --rsv" \
+        vul="bbl --vulgate"
diff --git a/vul.tsv b/vul.tsv
@@ -7205,4810 +7205,4810 @@ Ruth	Ruth	8	4	19	Esron genuit Aram, Aram genuit Aminadab,
 Ruth	Ruth	8	4	20	Aminadab genuit Nahasson, Nahasson genuit Salmon,
 Ruth	Ruth	8	4	21	Salmon genuit Booz, Booz genuit Obed,
 Ruth	Ruth	8	4	22	Obed genuit Isai, Isai genuit David.
-1 Samuel	1Sm	9	1	1	Fuit vir unus de Ramathaimsophim, de monte Ephraim, et nomen ejus Elcana, filius Jeroham, filii Eliu, filii Thohu, filii Suph, Ephrathaeus :
-1 Samuel	1Sm	9	1	2	et habuit duas uxores, nomen uni Anna, et nomen secundae Phenenna. Fueruntque Phenennae filii : Annae autem non erant liberi.
-1 Samuel	1Sm	9	1	3	Et ascendebat vir ille de civitate sua statutis diebus, ut adoraret et sacrificaret Domino exercituum in Silo. Erant autem ibi duo filii Heli, Ophni et Phinees, sacerdotes Domini.
-1 Samuel	1Sm	9	1	4	Venit ergo dies, et immolavit Elcana, deditque Phenennae uxori suae, et cunctis filiis ejus et filiabus, partes :
-1 Samuel	1Sm	9	1	5	Annae autem dedit partem unam tristis, quia Annam diligebat. Dominus autem concluserat vulvam ejus.
-1 Samuel	1Sm	9	1	6	Affligebat quoque eam aemula ejus, et vehementer angebat, in tantum ut exprobraret quod Dominus conclusisset vulvam ejus :
-1 Samuel	1Sm	9	1	7	sicque faciebat per singulos annos : cum redeunte tempore ascenderent ad templum Domini, et sic provocabat eam : porro illa flebat, et non capiebat cibum.
-1 Samuel	1Sm	9	1	8	Dixit ergo ei Elcana vir suus : Anna, cur fles ? et quare non comedis ? et quam ob rem affligitur cor tuum ? numquid non ego melior tibi sum, quam decem filii ?
-1 Samuel	1Sm	9	1	9	Surrexit autem Anna postquam comederat et biberat in Silo. Et Heli sacerdote sedente super sellam ante postes templi Domini,
-1 Samuel	1Sm	9	1	10	cum esset Anna amaro animo, oravit ad Dominum, flens largiter,
-1 Samuel	1Sm	9	1	11	et votum vovit, dicens : Domine exercituum, si respiciens videris afflictionem famulae tuae, et recordatus mei fueris, nec oblitus ancillae tuae, dederisque servae tuae sexum virilem : dabo eum Domino omnibus diebus vitae ejus, et novacula non ascendet super caput ejus.
-1 Samuel	1Sm	9	1	12	Factum est autem, cum illa multiplicaret preces coram Domino, ut Heli observaret os ejus.
-1 Samuel	1Sm	9	1	13	Porro Anna loquebatur in corde suo, tantumque labia illius movebantur, et vox penitus non audiebatur. Aestimavit ergo eam Heli temulentam,
-1 Samuel	1Sm	9	1	14	dixitque ei : Usquequo ebria eris ? digere paulisper vinum, quo mades.
-1 Samuel	1Sm	9	1	15	Respondens Anna : Nequaquam, inquit, domine mi : nam mulier infelix nimis ego sum : vinumque et omne quod inebriare potest, non bibi, sed effudi animam meam in conspectu Domini.
-1 Samuel	1Sm	9	1	16	Ne reputes ancillam tuam quasi unam de filiabus Belial : quia ex multitudine doloris et moeroris mei locuta sum usque in praesens.
-1 Samuel	1Sm	9	1	17	Tunc Heli ait ei : Vade in pace : et Deus Israël det tibi petitionem tuam quam rogasti eum.
-1 Samuel	1Sm	9	1	18	Et illa dixit : Utinam inveniat ancilla tua gratiam in oculis tuis. Et abiit mulier in viam suam, et comedit, vultusque illius non sunt amplius in diversa mutati.
-1 Samuel	1Sm	9	1	19	Et surrexerunt mane, et adoraverunt coram Domino : reversique sunt, et venerunt in domum suam Ramatha. Cognovit autem Elcana Annam uxorem suam : et recordatus est ejus Dominus.
-1 Samuel	1Sm	9	1	20	Et factum est post circulum dierum, concepit Anna, et peperit filium : vocavitque nomen ejus Samuel, eo quod a Domino postulasset eum.
-1 Samuel	1Sm	9	1	21	Ascendit autem vir ejus Elcana, et omnis domus ejus, ut immolaret Domino hostiam solemnem, et votum suum.
-1 Samuel	1Sm	9	1	22	Et Anna non ascendit : dixit enim viro suo : Non vadam donec ablactetur infans, et ducam eum, ut appareat ante conspectum Domini, et maneat ibi jugiter.
-1 Samuel	1Sm	9	1	23	Et ait ei Elcana vir suus : Fac quod bonum tibi videtur, et mane donec ablactes eum : precorque ut impleat Dominus verbum suum. Mansit ergo mulier, et lactavit filium suum, donec amoveret eum a lacte.
-1 Samuel	1Sm	9	1	24	Et adduxit eum secum, postquam ablactaverat, in vitulis tribus, et tribus modiis farinae, et amphora vini, et adduxit eum ad domum Domini in Silo. Puer autem erat adhuc infantulus :
-1 Samuel	1Sm	9	1	25	et immolaverunt vitulum, et obtulerunt puerum Heli.
-1 Samuel	1Sm	9	1	26	Et ait Anna : Obsecro mi domine, vivit anima tua, domine : ego sum illa mulier, quae steti coram te hic orans Dominum.
-1 Samuel	1Sm	9	1	27	Pro puero isto oravi, et dedit mihi Dominus petitionem meam quam postulavi eum.
-1 Samuel	1Sm	9	1	28	Idcirco et ego commodavi eum Domino cunctis diebus quibus fuerit commodatus Domino. Et adoraverunt ibi Dominum. Et oravit Anna, et ait :
-1 Samuel	1Sm	9	2	1	[Exultavit cor meum in Domino, et exaltatum est cornu meum in Deo meo ; dilatatum est os meum super inimicos meos : quia laetata sum in salutari tuo.
-1 Samuel	1Sm	9	2	2	Non est sanctus, ut est Dominus, neque enim est alius extra te, et non est fortis sicut Deus noster.
-1 Samuel	1Sm	9	2	3	Nolite multiplicare loqui sublimia gloriantes ; recedant vetera de ore vestro : quia Deus scientiarum Dominus est, et ipsi praeparantur cogitationes.
-1 Samuel	1Sm	9	2	4	Arcus fortium superatus est, et infirmi accincti sunt robore.
-1 Samuel	1Sm	9	2	5	Repleti prius, pro panibus se locaverunt : et famelici saturati sunt, donec sterilis peperit plurimos : et quae multos habebat filios, infirmata est.
-1 Samuel	1Sm	9	2	6	Dominus mortificat et vivificat ; deducit ad inferos et reducit.
-1 Samuel	1Sm	9	2	7	Dominus pauperem facit et ditat, humiliat et sublevat.
-1 Samuel	1Sm	9	2	8	Suscitat de pulvere egenum, et de stercore elevat pauperem : ut sedeat cum principibus, et solium gloriae teneat. Domini enim sunt cardines terrae, et posuit super eos orbem.
-1 Samuel	1Sm	9	2	9	Pedes sanctorum suorum servabit, et impii in tenebris conticescent : quia non in fortitudine sua roborabitur vir.
-1 Samuel	1Sm	9	2	10	Dominum formidabunt adversarii ejus : et super ipsos in caelis tonabit. Dominus judicabit fines terrae, et dabit imperium regi suo, et sublimabit cornu christi sui.]
-1 Samuel	1Sm	9	2	11	Et abiit Elcana Ramatha, in domum suam : puer autem erat minister in conspectu Domini ante faciem Heli sacerdotis.
-1 Samuel	1Sm	9	2	12	Porro filii Heli, filii Belial, nescientes Dominum,
-1 Samuel	1Sm	9	2	13	neque officium sacerdotum ad populum : sed quicumque immolasset victimam, veniebat puer sacerdotis, dum coquerentur carnes, et habebat fuscinulam tridentem in manu sua,
-1 Samuel	1Sm	9	2	14	et mittebat eam in lebetem, vel in caldariam, aut in ollam, sive in cacabum : et omne quod levabat fuscinula, tollebat sacerdos sibi : sic faciebant universo Israëli venientium in Silo.
-1 Samuel	1Sm	9	2	15	Etiam antequam adolerent adipem, veniebat puer sacerdotis, et dicebat immolanti : Da mihi carnem, ut coquam sacerdoti : non enim accipiam a te carnem coctam, sed crudam.
-1 Samuel	1Sm	9	2	16	Dicebatque illi immolans : Incendatur primum juxta morem hodie adeps, et tolle tibi quantumcumque desiderat anima tua. Qui respondens aiebat ei : Nequaquam : nunc enim dabis, alioquin tollam vi.
-1 Samuel	1Sm	9	2	17	Erat ergo peccatum puerorum grande nimis coram Domino : quia retrahebant homines a sacrificio Domini.
-1 Samuel	1Sm	9	2	18	Samuel autem ministrabat ante faciem Domini, puer accinctus ephod lineo.
-1 Samuel	1Sm	9	2	19	Et tunicam parvam faciebat ei mater sua, quam afferebat statutis diebus, ascendens cum viro suo, ut immolaret hostiam solemnem.
-1 Samuel	1Sm	9	2	20	Et benedixit Heli Elcanae et uxori ejus : dixitque ei : Reddat tibi Dominus semen de muliere hac, pro foenore quod commodasti Domino. Et abierunt in locum suum.
-1 Samuel	1Sm	9	2	21	Visitavit ergo Dominus Annam, et concepit, et peperit tres filios, et duas filias : et magnificatus est puer Samuel apud Dominum.
-1 Samuel	1Sm	9	2	22	Heli autem erat senex valde, et audivit omnia quae faciebant filii sui universo Israëli, et quomodo dormiebant cum mulieribus quae observabant ad ostium tabernaculi :
-1 Samuel	1Sm	9	2	23	et dixit eis : Quare facitis res hujuscemodi quas ego audio, res pessimas, ab omni populo ?
-1 Samuel	1Sm	9	2	24	Nolite, filii mei : non enim est bona fama quam ego audio, ut transgredi faciatis populum Domini.
-1 Samuel	1Sm	9	2	25	Si peccaverit vir in virum, placari ei potest Deus : si autem in Dominum peccaverit vir, quis orabit pro eo ? Et non audierunt vocem patris sui : quia voluit Dominus occidere eos.
-1 Samuel	1Sm	9	2	26	Puer autem Samuel proficiebat atque crescebat, et placebat tam Domino quam hominibus.
-1 Samuel	1Sm	9	2	27	Venit autem vir Dei ad Heli, et ait ad eum : Haec dicit Dominus : Numquid non aperte revelatus sum domui patris tui, cum essent in Aegypto in domo Pharaonis ?
-1 Samuel	1Sm	9	2	28	Et elegi eum ex omnibus tribubus Israël mihi in sacerdotem, ut ascenderet ad altare meum, et adoleret mihi incensum, et portaret ephod coram me : et dedi domui patris tui omnia de sacrificiis filiorum Israël.
-1 Samuel	1Sm	9	2	29	Quare calce abjecistis victimam meam, et munera mea quae praecepi ut offerrentur in templo : et magis honorasti filios tuos quam me, ut comederetis primitias omnis sacrificii Israël populi mei ?
-1 Samuel	1Sm	9	2	30	Propterea ait Dominus Deus Israël : Loquens locutus sum, ut domus tua, et domus patris tui, ministraret in conspectu meo usque in sempiternum. Nunc autem dicit Dominus : Absit hoc a me : sed quicumque glorificaverit me, glorificabo eum : qui autem contemnunt me, erunt ignobiles.
-1 Samuel	1Sm	9	2	31	Ecce dies veniunt, et praecidam brachium tuum, et brachium domus patris tui, ut non sit senex in domo tua.
-1 Samuel	1Sm	9	2	32	Et videbis aemulum tuum in templo, in universis prosperis Israël : et non erit senex in domo tua omnibus diebus.
-1 Samuel	1Sm	9	2	33	Verumtamen non auferam penitus virum ex te ab altari meo : sed ut deficiant oculi tui, et tabescat anima tua : et pars magna domus tuae morietur cum ad virilem aetatem venerit.
-1 Samuel	1Sm	9	2	34	Hoc autem erit tibi signum, quod venturum est duobus filiis tuis, Ophni et Phinees : in die uno morientur ambo.
-1 Samuel	1Sm	9	2	35	Et suscitabo mihi sacerdotem fidelem, qui juxta cor meum et animam meam faciet : et aedificabo ei domum fidelem, et ambulabit coram christo meo cunctis diebus.
-1 Samuel	1Sm	9	2	36	Futurum est autem, ut quicumque remanserit in domo tua, veniat ut oretur pro eo, et offerat nummum argenteum, et tortam panis, dicatque : Dimitte me, obsecro, ad unam partem sacerdotalem, ut comedam buccellam panis.
-1 Samuel	1Sm	9	3	1	Puer autem Samuel ministrabat Domino coram Heli, et sermo Domini erat pretiosus in diebus illis : non erat visio manifesta.
-1 Samuel	1Sm	9	3	2	Factum est ergo in die quadam, Heli jacebat in loco suo, et oculi ejus caligaverant, nec poterat videre :
-1 Samuel	1Sm	9	3	3	lucerna Dei antequam extingueretur, Samuel dormiebat in templo Domini, ubi erat arca Dei.
-1 Samuel	1Sm	9	3	4	Et vocavit Dominus Samuel. Qui respondens, ait : Ecce ego.
-1 Samuel	1Sm	9	3	5	Et cucurrit ad Heli, et dixit : Ecce ego : vocasti enim me. Qui dixit : Non vocavi : revertere, et dormi. Et abiit, et dormivit.
-1 Samuel	1Sm	9	3	6	Et adjecit Dominus rursum vocare Samuelem. Consurgensque Samuel, abiit ad Heli, et dixit : Ecce ego, quia vocasti me. Qui respondit : Non vocavi te, fili mi : revertere et dormi.
-1 Samuel	1Sm	9	3	7	Porro Samuel necdum sciebat Dominum, neque revelatus fuerat ei sermo Domini.
-1 Samuel	1Sm	9	3	8	Et adjecit Dominus, et vocavit adhuc Samuelem tertio. Qui consurgens abiit ad Heli,
-1 Samuel	1Sm	9	3	9	et ait : Ecce ego, quia vocasti me. Intellexit ergo Heli quia Dominus vocaret puerum : et ait ad Samuelem : Vade, et dormi : et si deinceps vocaverit te, dices : Loquere, Domine, quia audit servus tuus. Abiit ergo Samuel, et dormivit in loco suo.
-1 Samuel	1Sm	9	3	10	Et venit Dominus, et stetit : et vocavit, sicut vocaverat secundo : Samuel, Samuel. Et ait Samuel : Loquere, Domine, quia audit servus tuus.
-1 Samuel	1Sm	9	3	11	Et dixit Dominus ad Samuelem : Ecce ego facio verbum in Israël, quod quicumque audierit, tinnient ambae aures ejus.
-1 Samuel	1Sm	9	3	12	In die illa suscitabo adversum Heli omnia quae locutus sum super domum ejus : incipiam, et complebo.
-1 Samuel	1Sm	9	3	13	Praedixi enim ei quod judicaturus essem domum ejus in aeternum propter iniquitatem, eo quod noverat indigne agere filios suos, et non corripuerit eos.
-1 Samuel	1Sm	9	3	14	Idcirco juravi domui Heli quod non expietur iniquitas domus ejus victimis et muneribus usque in aeternum.
-1 Samuel	1Sm	9	3	15	Dormivit autem Samuel usque mane, aperuitque ostia domus Domini. Et Samuel timebat indicare visionem Heli.
-1 Samuel	1Sm	9	3	16	Vocavit ergo Heli Samuelem, et dixit : Samuel fili mi ? Qui respondens ait : Praesto sum.
-1 Samuel	1Sm	9	3	17	Et interrogavit eum : Quis est sermo, quem locutus est Dominus ad te ? oro te ne celaveris me : haec faciat tibi Deus, et haec addat, si absconderis a me sermonem ex omnibus verbis quae dicta sunt tibi.
-1 Samuel	1Sm	9	3	18	Indicavit itaque ei Samuel universos sermones, et non abscondit ab eo. Et ille respondit : Dominus est : quod bonum est in oculis suis faciat.
-1 Samuel	1Sm	9	3	19	Crevit autem Samuel, et Dominus erat cum eo, et non cecidit ex omnibus verbis ejus in terram.
-1 Samuel	1Sm	9	3	20	Et cognovit universus Israël, a Dan usque Bersabee, quod fidelis Samuel propheta esset Domini.
-1 Samuel	1Sm	9	3	21	Et addidit Dominus ut appareret in Silo, quoniam revelatus fuerat Dominus Samueli in Silo juxta verbum Domini. Et evenit sermo Samuelis universo Israëli.
-1 Samuel	1Sm	9	4	1	Et factum est in diebus illis, convenerunt Philisthiim in pugnam : et egressus est Israël obviam Philisthiim in praelium, et castrametatus est juxta lapidem Adjutorii. Porro Philisthiim venerunt in Aphec,
-1 Samuel	1Sm	9	4	2	et instruxerunt aciem contra Israël. Inito autem certamine, terga vertit Israël Philisthaeis : et caesa sunt in illo certamine passim per agros, quasi quatuor millia virorum.
-1 Samuel	1Sm	9	4	3	Et reversus est populus ad castra : dixeruntque majores natu de Israël : Quare percussit nos Dominus hodie coram Philisthiim ? afferamus ad nos de Silo arcam foederis Domini, et veniat in medium nostri, ut salvet nos de manu inimicorum nostrorum.
-1 Samuel	1Sm	9	4	4	Misit ergo populus in Silo, et tulerunt inde arcam foederis Domini exercituum sedentis super cherubim : erantque duo filii Heli cum arca foederis Dei, Ophni et Phinees.
-1 Samuel	1Sm	9	4	5	Cumque venisset arca foederis Domini in castra, vociferatus est omnis Israël clamore grandi, et personuit terra.
-1 Samuel	1Sm	9	4	6	Et audierunt Philisthiim vocem clamoris, dixeruntque : Quaenam est haec vox clamoris magni in castris Hebraeorum ? Et cognoverunt quod arca Domini venisset in castra.
-1 Samuel	1Sm	9	4	7	Timueruntque Philisthiim, dicentes : Venit Deus in castra. Et ingemuerunt, dicentes :
-1 Samuel	1Sm	9	4	8	Vae nobis : non enim fuit tanta exultatio heri et nudiustertius : vae nobis. Quis nos salvabit de manu deorum sublimium istorum ? hi sunt dii, qui percusserunt Aegyptum omni plaga in deserto.
-1 Samuel	1Sm	9	4	9	Confortamini, et estote viri, Philisthiim, ne serviatis Hebraeis, sicut et illi servierunt vobis : confortamini, et bellate.
-1 Samuel	1Sm	9	4	10	Pugnaverunt ergo Philisthiim, et caesus est Israël, et fugit unusquisque in tabernaculum suum : et facta est plaga magna nimis, et ceciderunt de Israël triginta millia peditum.
-1 Samuel	1Sm	9	4	11	Et arca Dei capta est : duo quoque filii Heli mortui sunt, Ophni et Phinees.
-1 Samuel	1Sm	9	4	12	Currens autem vir de Benjamin ex acie, venit in Silo in die illa, scissa veste, et conspersus pulvere caput.
-1 Samuel	1Sm	9	4	13	Cumque ille venisset, Heli sedebat super sellam contra viam spectans. Erat enim cor ejus pavens pro arca Dei. Vir autem ille postquam ingressus est, nuntiavit urbi : et ululavit omnis civitas.
-1 Samuel	1Sm	9	4	14	Et audivit Heli sonitum clamoris, dixitque : Quis est hic sonitus tumultus hujus ? At ille festinavit, et venit, et nuntiavit Heli.
-1 Samuel	1Sm	9	4	15	Heli autem erat nonaginta et octo annorum, et oculi ejus caligaverant, et videre non poterat.
-1 Samuel	1Sm	9	4	16	Et dixit ad Heli : Ego sum qui veni de praelio, et ego qui de acie fugi hodie. Cui ille ait : Quid actum est, fili mi ?
-1 Samuel	1Sm	9	4	17	Respondens autem ille qui nuntiabat : Fugit, inquit, Israël coram Philisthiim, et ruina magna facta est in populo : insuper et duo filii tui mortui sunt, Ophni et Phinees, et arca Dei capta est.
-1 Samuel	1Sm	9	4	18	Cumque ille nominasset arcam Dei, cecidit de sella retrorsum juxta ostium, et fractis cervicibus mortuus est. Senex enim erat vir et grandaevus : et ipse judicavit Israël quadraginta annis.
-1 Samuel	1Sm	9	4	19	Nurus autem ejus, uxor Phinees, praegnans erat, vicinaque partui : et audito nuntio quod capta esset arca Dei, et mortuus esset socer suus et vir suus, incurvavit se et peperit : irruerant enim in eam dolores subiti.
-1 Samuel	1Sm	9	4	20	In ipso autem momento mortis ejus, dixerunt ei quae stabant circa eam : Ne timeas, quia filium peperisti. Quae non respondit eis, neque animadvertit.
-1 Samuel	1Sm	9	4	21	Et vocabit puerum Ichabod, dicens : Translata est gloria de Israël, quia capta est arca Dei, et pro socero suo et pro viro suo ;
-1 Samuel	1Sm	9	4	22	et ait : Translata est gloria ab Israël, eo quod capta esset arca Dei.
-1 Samuel	1Sm	9	5	1	Philisthiim autem tulerunt arcam Dei, et asportaverunt eam a lapide Adjutorii in Azotum.
-1 Samuel	1Sm	9	5	2	Tuleruntque Philisthiim arcam Dei, et intulerunt eam in templum Dagon, et statuerunt eam juxta Dagon.
-1 Samuel	1Sm	9	5	3	Cumque surrexissent diluculo Azotii altera die, ecce Dagon jacebat pronus in terra ante arcam Domini : et tulerunt Dagon, et restituerunt eum in locum suum.
-1 Samuel	1Sm	9	5	4	Rursumque mane die altera consurgentes, invenerunt Dagon jacentem super faciem suam in terra coram arca Domini : caput autem Dagon, et duae palmae manuum ejus abscissae erant super limen :
-1 Samuel	1Sm	9	5	5	porro Dagon solus truncus remanserat in loco suo. Propter hanc causam non calcant sacerdotes Dagon, et omnes qui ingrediuntur templum ejus, super limen Dagon in Azoto, usque in hodiernum diem.
-1 Samuel	1Sm	9	5	6	Aggravata est autem manus Domini super Azotios, et demolitus est eos : et percussit in secretiori parte natium Azotum, et fines ejus. Et ebullierunt villae et agri in medio regionis illius, et nati sunt mures et facta est confusio mortis magnae in civitate.
-1 Samuel	1Sm	9	5	7	Videntes autem viri Azotii hujuscemodi plagam, dixerunt : Non maneat arca Dei Israël apud nos : quoniam dura est manus ejus super nos, et super Dagon deum nostrum.
-1 Samuel	1Sm	9	5	8	Et mittentes congregaverunt omnes satrapas Philisthinorum ad se, et dixerunt : Quid faciemus de arca Dei Israël ? Responderuntque Gethaei : Circumducatur arca Dei Israël. Et circumduxerunt arcam Dei Israël.
-1 Samuel	1Sm	9	5	9	Illis autem circumducentibus eam, fiebat manus Domini per singulas civitates interfectionis magnae nimis : et percutiebat viros uniuscujusque urbis, a parvo usque ad majorem, et computrescebant prominentes extales eorum. Inieruntque Gethaei consilium, et fecerunt sibi sedes pelliceas.
-1 Samuel	1Sm	9	5	10	Miserunt ergo arcam Dei in Accaron. Cumque venisset arca Dei in Accaron, exclamaverunt Accaronitae, dicentes : Adduxerunt ad nos arcam Dei Israël ut interficiat nos et populum nostrum.
-1 Samuel	1Sm	9	5	11	Miserunt itaque et congregaverunt omnes satrapas Philisthinorum : qui dixerunt : Dimittite arcam Dei Israël, et revertatur in locum suum, et non interficiat nos cum populo nostro.
-1 Samuel	1Sm	9	5	12	Fiebat enim pavor mortis in singulis urbibus, et gravissima valde manus Dei. Viri quoque qui mortui non fuerant, percutiebantur in secretiori parte natium : et ascendebat ululatus uniuscujusque civitatis in caelum.
-1 Samuel	1Sm	9	6	1	Fuit ergo arca Domini in regione Philisthinorum septem mensibus.
-1 Samuel	1Sm	9	6	2	Et vocaverunt Philisthiim sacerdotes et divinos, dicentes : Quid faciemus de arca Domini ? indicate nobis quomodo remittamus eam in locum suum. Qui dixerunt :
-1 Samuel	1Sm	9	6	3	Si remittitis arcam Dei Israël, nolite dimittere eam vacuam, sed quod debetis, reddite ei pro peccato, et tunc curabimini : et scietis quare non recedat manus ejus a vobis.
-1 Samuel	1Sm	9	6	4	Qui dixerunt : Quid est quod pro delicto reddere debeamus ei ? Responderuntque illi :
-1 Samuel	1Sm	9	6	5	Juxta numerum provinciarum Philisthinorum quinque anos aureos facietis, et quinque mures aureos : quia plaga una fuit omnibus vobis, et satrapis vestris. Facietisque similitudines anorum vestrorum, et similitudines murium, qui demoliti sunt terram : et dabitis Deo Israël gloriam, si forte relevet manum suam a vobis, et a diis vestris, et a terra vestra.
-1 Samuel	1Sm	9	6	6	Quare aggravatis corda vestra, sicut aggravavit Aegyptus et Pharao cor suum ? nonne postquam percussus est, tunc dimisit eos, et abierunt ?
-1 Samuel	1Sm	9	6	7	Nunc ergo arripite et facite plaustrum novum unum : et duas vaccas foetas, quibus non est impositum jugum, jungite in plaustro, et recludite vitulos earum domi.
-1 Samuel	1Sm	9	6	8	Tolletisque arcam Domini, et ponetis in plaustro, et vasa aurea quae exsolvistis ei pro delicto, ponetis in capsellam ad latus ejus : et dimittite eam ut vadat.
-1 Samuel	1Sm	9	6	9	Et aspicietis : et si quidem per viam finium suorum ascenderit contra Bethsames, ipse fecit nobis hoc malum grande : sin autem, minime : sciemus quia nequaquam manus ejus tetigit nos, sed casu accidit.
-1 Samuel	1Sm	9	6	10	Fecerunt ergo illi hoc modo : et tollentes duas vaccas quae lactabant vitulos, junxerunt ad plaustrum, vitulosque earum concluserunt domi.
-1 Samuel	1Sm	9	6	11	Et posuerunt arcam Dei super plaustrum, et capsellam quae habebat mures aureos et similitudines anorum.
-1 Samuel	1Sm	9	6	12	Ibant autem in directum vaccae per viam quae ducit Bethsames, et itinere uno gradiebantur, pergentes et mugientes : et non declinabant neque ad dextram neque ad sinistram : sed et satrapae Philisthiim sequebantur usque ad terminos Bethsames.
-1 Samuel	1Sm	9	6	13	Porro Bethsamitae metebant triticum in valle : et elevantes oculos suos, viderunt arcam, et gavisi sunt cum vidissent.
-1 Samuel	1Sm	9	6	14	Et plaustrum venit in agrum Josue Bethsamitae, et stetit ibi. Erat autem ibi lapis magnus, et conciderunt ligna plaustri, vaccasque imposuerunt super ea holocaustum Domino.
-1 Samuel	1Sm	9	6	15	Levitae autem deposuerunt arcam Dei, et capsellam quae erat juxta eam, in qua erant vasa aurea, et posuerunt super lapidem grandem. Viri autem Bethsamitae obtulerunt holocausta, et immolaverunt victimas in die illa Domino.
-1 Samuel	1Sm	9	6	16	Et quinque satrapae Philisthinorum viderunt, et reversi sunt in Accaron in die illa.
-1 Samuel	1Sm	9	6	17	Hi sunt autem ani aurei quos reddiderunt Philisthiim pro delicto, Domino : Azotus unum, Gaza unum, Ascalon unum, Geth unum, Accaron unum :
-1 Samuel	1Sm	9	6	18	et mures aureos secundum numerum urbium Philisthiim, quinque provinciarum, ab urbe murata usque ad villam quae erat absque muro, et usque ad Abelmagnum, super quem posuerunt arcam Domini, quae erat usque in illum diem in agro Josue Bethsamitis.
-1 Samuel	1Sm	9	6	19	Percussit autem de viris Bethsamitibus, eo quod vidissent arcam Domini : et percussit de populo septuaginta viros, et quinquaginta millia plebis. Luxitque populus, eo quod Dominus percussisset plebem plaga magna.
-1 Samuel	1Sm	9	6	20	Et dixerunt viri Bethsamitae : Quis poterit stare in conspectu Domini Dei sancti hujus ? et ad quem ascendet a nobis ?
-1 Samuel	1Sm	9	6	21	Miseruntque nuntios ad habitatores Cariathiarim, dicentes : Reduxerunt Philisthiim arcam Domini : descendite, et reducite eam ad vos.
-1 Samuel	1Sm	9	7	1	Venerunt ergo viri Cariathiarim, et reduxerunt arcam Domini, et intulerunt eam in domum Abinadab in Gabaa : Eleazarum autem filium ejus sanctificaverunt, ut custodiret arcam Domini.
-1 Samuel	1Sm	9	7	2	Et factum est, ex qua die mansit arca Domini in Cariathiarim, multiplicati sunt dies (erat quippe jam annus vigesimus), et requievit omnis domus Israël post Dominum.
-1 Samuel	1Sm	9	7	3	Ait autem Samuel ad universam domum Israël, dicens : Si in toto corde vestro revertimini ad Dominum, auferte deos alienos de medio vestri, Baalim et Astaroth : et praeparate corda vestra Domino, et servite ei soli, et eruet vos de manu Philisthiim.
-1 Samuel	1Sm	9	7	4	Abstulerunt ergo filii Israël Baalim et Astaroth, et servierunt Domino soli.
-1 Samuel	1Sm	9	7	5	Dixit autem Samuel : Congregate universum Israël in Masphath, ut orem pro vobis Dominum.
-1 Samuel	1Sm	9	7	6	Et convenerunt in Masphath : hauseruntque aquam, et effuderunt in conspectu Domini : et jejunaverunt in die illa atque dixerunt ibi : Peccavimus Domino. Judicavitque Samuel filios Israël in Masphath.
-1 Samuel	1Sm	9	7	7	Et audierunt Philisthiim quod congregati essent filii Israël in Masphath, et ascenderunt satrapae Philisthinorum ad Israël. Quod cum audissent filii Israël, timuerunt a facie Philisthinorum.
-1 Samuel	1Sm	9	7	8	Dixeruntque ad Samuelem : Ne cesses pro nobis clamare ad Dominum Deum nostrum, ut salvet nos de manu Philisthinorum.
-1 Samuel	1Sm	9	7	9	Tulit autem Samuel agnum lactentem unum, et obtulit illum holocaustum integrum Domino : et clamavit Samuel ad Dominum pro Israël, et exaudivit eum Dominus.
-1 Samuel	1Sm	9	7	10	Factum est autem, cum Samuel offerret holocaustum, Philisthiim iniere praelium contra Israël : intonuit autem Dominus fragore magno in die illa super Philisthiim, et exterruit eos, et caesi sunt a facie Israël.
-1 Samuel	1Sm	9	7	11	Egressique viri Israël de Masphath, persecuti sunt Philisthaeos, et percusserunt eos usque ad locum qui erat subter Bethchar.
-1 Samuel	1Sm	9	7	12	Tulit autem Samuel lapidem unum, et posuit eum inter Masphath et inter Sen : et vocavit nomen loci illius, Lapis adjutorii. Dixitque : Hucusque auxiliatus est nobis Dominus.
-1 Samuel	1Sm	9	7	13	Et humiliati sunt Philisthiim, nec apposuerunt ultra ut venirent in terminos Israël. Facta est itaque manus Domini super Philisthaeos cunctis diebus Samuelis.
-1 Samuel	1Sm	9	7	14	Et redditae sunt urbes quas tulerant Philisthiim ab Israël, Israëli, ab Accaron usque Geth, et terminos suos : liberavitque Israël de manu Philisthinorum, eratque pax inter Israël et Amorrhaeum.
-1 Samuel	1Sm	9	7	15	Judicabat quoque Samuel Israëlem cunctis diebus vitae suae :
-1 Samuel	1Sm	9	7	16	et ibat per singulos annos circuiens Bethel et Galgala et Masphath, et judicabat Israëlem in supradictis locis.
-1 Samuel	1Sm	9	7	17	Revertebaturque in Ramatha : ibi enim erat domus ejus, et ibi judicabat Israëlem : aedificavit etiam ibi altare Domino.
-1 Samuel	1Sm	9	8	1	Factum est autem cum senuisset Samuel, posuit filios suos judices Israël.
-1 Samuel	1Sm	9	8	2	Fuitque nomen filii ejus primogeniti Joël : et nomen secundi Abia, judicum in Bersabee.
-1 Samuel	1Sm	9	8	3	Et non ambulaverunt filii illius in viis ejus : sed declinaverunt post avaritiam, acceperuntque munera, et perverterunt judicium.
-1 Samuel	1Sm	9	8	4	Congregati ergo universi majores natu Israël, venerunt ad Samuelem in Ramatha.
-1 Samuel	1Sm	9	8	5	Dixeruntque ei : Ecce tu senuisti, et filii tui non ambulant in viis tuis : constitue nobis regem, ut judicet nos, sicut et universae habent nationes.
-1 Samuel	1Sm	9	8	6	Displicuit sermo in oculis Samuelis, eo quod dixissent : Da nobis regem, ut judicet nos. Et oravit Samuel ad Dominum.
-1 Samuel	1Sm	9	8	7	Dixit autem Dominus ad Samuelem : Audi vocem populi in omnibus quae loquuntur tibi : non enim te abjecerunt, sed me, ne regnem super eos.
-1 Samuel	1Sm	9	8	8	Juxta omnia opera sua quae fecerunt, a die qua eduxi eos de Aegypto usque ad diem hanc : sicut dereliquerunt me, et servierunt diis alienis, sic faciunt etiam tibi.
-1 Samuel	1Sm	9	8	9	Nunc ergo vocem eorum audi : verumtamen contestare eos, et praedic eis jus regis, qui regnaturus est super eos.
-1 Samuel	1Sm	9	8	10	Dixit itaque Samuel omnia verba Domini ad populum, qui petierat a se regem.
-1 Samuel	1Sm	9	8	11	Et ait : Hoc erit jus regis, qui imperaturus est vobis : filios vestros tollet, et ponet in curribus suis : facietque sibi equites et praecursores quadrigarum suarum,
-1 Samuel	1Sm	9	8	12	et constituet sibi tribunos, et centuriones, et aratores agrorum suorum, et messores segetum, et fabros armorum et curruum suorum.
-1 Samuel	1Sm	9	8	13	Filias quoque vestras faciet sibi unguentarias, et focarias, et panificas.
-1 Samuel	1Sm	9	8	14	Agros quoque vestros, et vineas, et oliveta optima tollet, et dabit servis suis.
-1 Samuel	1Sm	9	8	15	Sed et segetes vestras et vinearum reditus addecimabit, ut det eunuchis et famulis suis.
-1 Samuel	1Sm	9	8	16	Servos etiam vestros, et ancillas, et juvenes optimos, et asinos, auferet, et ponet in opere suo.
-1 Samuel	1Sm	9	8	17	Greges quoque vestros addecimabit, vosque eritis ei servi.
-1 Samuel	1Sm	9	8	18	Et clamabitis in die illa a facie regis vestri, quem elegistis vobis : et non exaudiet vos Dominus in die illa, quia petistis vobis regem.
-1 Samuel	1Sm	9	8	19	Noluit autem populus audire vocem Samuelis, sed dixerunt : Nequaquam : rex enim erit super nos,
-1 Samuel	1Sm	9	8	20	et erimus nos quoque sicut omnes gentes : et judicabit nos rex noster, et egredietur ante nos, et pugnabit bella nostra pro nobis.
-1 Samuel	1Sm	9	8	21	Et audivit Samuel omnia verba populi, et locutus est ea in auribus Domini.
-1 Samuel	1Sm	9	8	22	Dixit autem Dominus ad Samuelem : Audi vocem eorum, et constitue super eos regem. Et ait Samuel ad viros Israël : Vadat unusquisque in civitatem suam.
-1 Samuel	1Sm	9	9	1	Et erat vir de Benjamin nomine Cis, filius Abiel, filii Seror, filii Bechorath, filii Aphia, filii viri Jemini, fortis robore.
-1 Samuel	1Sm	9	9	2	Et erat ei filius vocabulo Saul, electus et bonus : et non erat vir de filiis Israël melior illo : ab humero et sursum eminebat super omnem populum.
-1 Samuel	1Sm	9	9	3	Perierant autem asinae Cis patris Saul : et dixit Cis ad Saul filium suum : Tolle tecum unum de pueris, et consurgens vade, et quaere asinas. Qui cum transissent per montem Ephraim
-1 Samuel	1Sm	9	9	4	et per terram Salisa, et non invenissent, transierunt etiam per terram Salim, et non erant : sed et per terram Jemini, et minime repererunt.
-1 Samuel	1Sm	9	9	5	Cum autem venissent in terram Suph, dixit Saul ad puerum qui erat cum eo : Veni et revertamur, ne forte dimiserit pater meus asinas, et sollicitus sit pro nobis.
-1 Samuel	1Sm	9	9	6	Qui ait ei : Ecce vir Dei est in civitate hac, vir nobilis : omne quod loquitur, sine ambiguitate venit. Nunc ergo eamus illuc, si forte indicet nobis de via nostra, propter quam venimus.
-1 Samuel	1Sm	9	9	7	Dixitque Saul ad puerum suum : Ecce ibimus : quid feremus ad virum Dei ? panis defecit in sitarciis nostris, et sportulam non habemus ut demus homini Dei, nec quidquam aliud.
-1 Samuel	1Sm	9	9	8	Rursum puer respondit Sauli, et ait : Ecce inventa est in manu mea quarta pars stateris argenti : demus homini Dei, ut indicet nobis viam nostram.
-1 Samuel	1Sm	9	9	9	(Olim in Israël sic loquebatur unusquisque vadens consulere Deum : Venite, et eamus ad videntem. Qui enim propheta dicitur hodie, vocabatur olim videns.)
-1 Samuel	1Sm	9	9	10	Et dixit Saul ad puerum suum : Optimus sermo tuus. Veni, eamus. Et ierunt in civitatem in qua erat vir Dei.
-1 Samuel	1Sm	9	9	11	Cumque ascenderent clivum civitatis, invenerunt puellas egredientes ad hauriendam aquam, et dixerunt eis : Num hic est videns ?
-1 Samuel	1Sm	9	9	12	Quae respondentes, dixerunt illis : Hic est : ecce ante te, festina nunc : hodie enim venit in civitatem, quia sacrificium est hodie populi in excelso.
-1 Samuel	1Sm	9	9	13	Ingredientes urbem, statim invenietis eum antequam ascendat excelsum ad vescendum, neque enim comesurus est populus donec ille veniat : quia ipse benedicit hostiae, et deinceps comedunt qui vocati sunt. Nunc ergo conscendite, quia hodie reperietis eum.
-1 Samuel	1Sm	9	9	14	Et ascenderunt in civitatem. Cumque illi ambularent in medio urbis, apparuit Samuel egrediens obviam eis, ut ascenderet in excelsum.
-1 Samuel	1Sm	9	9	15	Dominus autem revelaverat auriculam Samuelis ante unam diem quam veniret Saul, dicens :
-1 Samuel	1Sm	9	9	16	Hac ipsa hora quae nunc est, cras mittam virum ad te de terra Benjamin, et unges eum ducem super populum meum Israël : et salvabit populum meum de manu Philisthinorum, quia respexi populum meum : venit enim clamor eorum ad me.
-1 Samuel	1Sm	9	9	17	Cumque aspexisset Samuel Saulem, Dominus dixit ei : Ecce vir quem dixeram tibi : iste dominabitur populo meo.
-1 Samuel	1Sm	9	9	18	Accessit autem Saul ad Samuelem in medio portae, et ait : Indica, oro, mihi, ubi est domus videntis.
-1 Samuel	1Sm	9	9	19	Et respondit Samuel Sauli, dicens : Ego sum videns : ascende ante me in excelsum, ut comedatis mecum hodie, et dimittam te mane : et omnia quae sunt in corde tuo indicabo tibi.
-1 Samuel	1Sm	9	9	20	Et de asinis quas nudiustertius perdidisti, ne sollicitus sis, quia inventae sunt. Et cujus erunt optima quaeque Israël ? nonne tibi et omni domui patris tui ?
-1 Samuel	1Sm	9	9	21	Respondens autem Saul, ait : Numquid non filius Jemini ego sum de minima tribu Israël, et cognatio mea novissima inter omnes familias de tribu Benjamin ? quare ergo locutus es mihi sermonem istum ?
-1 Samuel	1Sm	9	9	22	Assumens itaque Samuel Saulem et puerum ejus, introduxit eos in triclinium, et dedit eis locum in capite eorum qui fuerant invitati : erant enim quasi triginta viri.
-1 Samuel	1Sm	9	9	23	Dixitque Samuel coco : Da partem quam dedi tibi, et praecepi ut reponeres seorsum apud te.
-1 Samuel	1Sm	9	9	24	Levavit autem cocus armum, et posuit ante Saul. Dixitque Samuel : Ecce quod remansit : pone ante te, et comede, quia de industria servatum est tibi quando populum vocavi. Et comedit Saul cum Samuele in die illa.
-1 Samuel	1Sm	9	9	25	Et descenderunt de excelso in oppidum, et locutus est cum Saule in solario : stravitque Saul in solario, et dormivit.
-1 Samuel	1Sm	9	9	26	Cumque mane surrexissent, et jam elucesceret, vocavit Samuel Saulem in solario, dicens : Surge, et dimittam te. Et surrexit Saul : egressique sunt ambo, ipse videlicet, et Samuel.
-1 Samuel	1Sm	9	9	27	Cumque descenderent in extrema parte civitatis, Samuel dixit ad Saul : Dic puero ut antecedat nos et transeat : tu autem subsiste paulisper, ut indicem tibi verbum Domini.
-1 Samuel	1Sm	9	10	1	Tulit autem Samuel lenticulam olei, et effudit super caput ejus : et deosculatus est eum, et ait : Ecce unxit te Dominus super haereditatem suam in principem, et liberabis populum suum de manibus inimicorum ejus qui in circuitu ejus sunt. Et hoc tibi signum, quia unxit te Deus in principem.
-1 Samuel	1Sm	9	10	2	Cum abieris hodie a me, invenies duos viros juxta sepulchrum Rachel in finibus Benjamin, in meridie : dicentque tibi : Inventae sunt asinae ad quas ieras perquirendas : et intermissis pater tuus asinis, sollicitus est pro vobis, et dicit : Quid faciam de filio meo ?
-1 Samuel	1Sm	9	10	3	Cumque abieris inde, et ultra transieris, et veneris ad quercum Thabor, invenient te ibi tres viri ascendentes ad Deum in Bethel, unus portans tres haedos, et alius tres tortas panis, et alius portans lagenam vini.
-1 Samuel	1Sm	9	10	4	Cumque te salutaverint, dabunt tibi duos panes, et accipies de manu eorum.
-1 Samuel	1Sm	9	10	5	Post haec venies in collem Dei, ubi est statio Philisthinorum : et cum ingressus fueris ibi urbem, obvium habebis gregem prophetarum descendentium de excelso, et ante eos psalterium, et tympanum, et tibiam, et citharam, ipsosque prophetantes.
-1 Samuel	1Sm	9	10	6	Et insiliet in te spiritus Domini, et prophetabis cum eis, et mutaberis in virum alium.
-1 Samuel	1Sm	9	10	7	Quando ergo evenerint signa haec omnia tibi, fac quaecumque invenerit manus tua, quia Dominus tecum est.
-1 Samuel	1Sm	9	10	8	Et descendes ante me in Galgala (ego quippe descendam ad te), ut offeras oblationem, et immoles victimas pacificas : septem diebus expectabis, donec veniam ad te, et ostendam tibi quid facias.
-1 Samuel	1Sm	9	10	9	Itaque cum avertisset humerum suum ut abiret a Samuele, immutavit ei Deus cor aliud, et venerunt omnia signa haec in die illa.
-1 Samuel	1Sm	9	10	10	Veneruntque ad praedictum collem, et ecce cuneus prophetarum obvius ei : et insiluit super eum spiritus Domini, et prophetavit in medio eorum.
-1 Samuel	1Sm	9	10	11	Videntes autem omnes qui noverant eum heri et nudiustertius quod esset cum prophetis, et prophetaret, dixerunt ad invicem : Quaenam res accidit filio Cis ? num et Saul inter prophetas ?
-1 Samuel	1Sm	9	10	12	Responditque alius ad alterum, dicens : Et quis pater eorum ? Propterea versum est in proverbium : Num et Saul inter prophetas ?
-1 Samuel	1Sm	9	10	13	Cessavit autem prophetare, et venit ad excelsum.
-1 Samuel	1Sm	9	10	14	Dixitque patruus Saul ad eum, et ad puerum ejus : Quo abistis ? Qui responderunt : Quaerere asinas : quas cum non reperissemus, venimus ad Samuelem.
-1 Samuel	1Sm	9	10	15	Et dixit ei patruus suus : Indica mihi quid dixerit tibi Samuel.
-1 Samuel	1Sm	9	10	16	Et ait Saul ad patruum suum : Indicavit nobis quia inventae essent asinae. De sermone autem regni non indicavit ei quem locutus fuerat ei Samuel.
-1 Samuel	1Sm	9	10	17	Et convocavit Samuel populum ad Dominum in Maspha :
-1 Samuel	1Sm	9	10	18	et ait ad filios Israël : Haec dicit Dominus Deus Israël : Ego eduxi Israël de Aegypto, et erui vos de manu Aegyptiorum, et de manu omnium regum qui affligebant vos.
-1 Samuel	1Sm	9	10	19	Vos autem hodie projecistis Deum vestrum, qui solus salvavit vos de universis malis et tribulationibus vestris : et dixistis : Nequaquam : sed regem constitue super nos. Nunc ergo state coram Domino per tribus vestras, et per familias.
-1 Samuel	1Sm	9	10	20	Et applicuit Samuel omnes tribus Israël, et cecidit sors tribus Benjamin.
-1 Samuel	1Sm	9	10	21	Et applicuit tribum Benjamin et cognationes ejus, et cecidit cognatio Metri : et pervenit usque ad Saul filium Cis. Quaesierunt ergo eum, et non est inventus.
-1 Samuel	1Sm	9	10	22	Et consuluerunt post haec Dominum utrumnam venturus esset illuc. Responditque Dominus : Ecce absconditus est domi.
-1 Samuel	1Sm	9	10	23	Cucurrerunt itaque et tulerunt eum inde : stetitque in medio populi, et altior fuit universo populo ab humero et sursum.
-1 Samuel	1Sm	9	10	24	Et ait Samuel ad omnem populum : Certe videtis quem elegit Dominus, quoniam non sit similis illi in omni populo. Et clamavit omnis populus, et ait : Vivat rex.
-1 Samuel	1Sm	9	10	25	Locutus est autem Samuel ad populum legem regni, et scripsit in libro, et reposuit coram Domino : et dimisit Samuel omnem populum, singulos in domum suam.
-1 Samuel	1Sm	9	10	26	Sed et Saul abiit in domum suam in Gabaa : et abiit cum eo pars exercitus, quorum tetigerat Deus corda.
-1 Samuel	1Sm	9	10	27	Filii vero Belial dixerunt : Num salvare nos poterit iste ? Et despexerunt eum, et non attulerunt ei munera : ille vero dissimulabat se audire.
-1 Samuel	1Sm	9	11	1	Et factum est quasi post mensem, ascendit Naas Ammonites, et pugnare coepit adversum Jabes Galaad. Dixeruntque omnes viri Jabes ad Naas : Habeto nos foederatos, et serviemus tibi.
-1 Samuel	1Sm	9	11	2	Et respondit ad eos Naas Ammonites : In hoc feriam vobiscum foedus, ut eruam omnium vestrum oculos dextros, ponamque vos opprobrium in universo Israël.
-1 Samuel	1Sm	9	11	3	Et dixerunt ad eum seniores Jabes : Concede nobis septem dies, ut mittamus nuntios ad universos terminos Israël, et si non fuerit qui defendat nos, egrediemur ad te.
-1 Samuel	1Sm	9	11	4	Venerunt ergo nuntii in Gabaa Saulis : et locuti sunt verba haec, audiente populo : et levavit omnis populus vocem suam, et flevit.
-1 Samuel	1Sm	9	11	5	Et ecce Saul veniebat, sequens boves de agro, et ait : Quid habet populus quod plorat ? Et narraverunt ei verba virorum Jabes.
-1 Samuel	1Sm	9	11	6	Et insilivit spiritus Domini in Saul cum audisset verba haec, et iratus est furor ejus nimis.
-1 Samuel	1Sm	9	11	7	Et assumens utrumque bovem, concidit in frustra, misitque in omnes terminos Israël per manum nuntiorum, dicens : Quicumque non exierit, et secutus fuerit Saul et Samuel, sic fiet bobus ejus. Invasit ergo timor Domini populum, et egressi sunt quasi vir unus.
-1 Samuel	1Sm	9	11	8	Et recensuit eos in Bezech : fueruntque filiorum Israël trecenta millia, virorum autem Juda triginta millia.
-1 Samuel	1Sm	9	11	9	Et dixerunt nuntiis qui venerant : Sic dicetis viris qui sunt in Jabes Galaad : Cras erit vobis salus, cum incaluerit sol. Venerunt ergo nuntii, et annuntiaverunt viris Jabes : qui laetati sunt.
-1 Samuel	1Sm	9	11	10	Et dixerunt : Mane exibimus ad vos : et facietis nobis omne quod placuerit vobis.
-1 Samuel	1Sm	9	11	11	Et factum est, cum dies crastinus venisset, constituit Saul populum in tres partes : et ingressus est media castra in vigilia matutina, et percussit Ammon usque dum incalesceret dies : reliqui autem dispersi sunt, ita ut non relinquerentur in eis duo pariter.
-1 Samuel	1Sm	9	11	12	Et ait populus ad Samuelem : Quis est iste qui dixit : Saul num regnabit super nos ? Date viros, et interficiemus eos.
-1 Samuel	1Sm	9	11	13	Et ait Saul : Non occidetur quisquam in die hac, quia hodie fecit Dominus salutem in Israël.
-1 Samuel	1Sm	9	11	14	Dixit autem Samuel ad populum : Venite, et eamus in Galgala, et innovemus ibi regnum.
-1 Samuel	1Sm	9	11	15	Et perrexit omnis populus in Galgala, et fecerunt ibi regem Saul coram Domino in Galgala, et immolaverunt ibi victimas pacificas coram Domino. Et laetatus est ibi Saul, et cuncti viri Israël nimis.
-1 Samuel	1Sm	9	12	1	Dixit autem Samuel ad universum Israël : Ecce audivi vocem vestram juxta omnia quae locuti estis ad me, et constitui super vos regem.
-1 Samuel	1Sm	9	12	2	Et nunc rex graditur ante vos : ego autem senui, et incanui : porro filii mei vobiscum sunt : itaque conversatus coram vobis ab adolescentia mea usque ad hanc diem, ecce praesto sum.
-1 Samuel	1Sm	9	12	3	Loquimini de me coram Domino, et coram christo ejus, utrum bovem cujusquam tulerim, aut asinum : si quempiam calumniatus sum, si oppressi aliquem, si de manu cujusquam munus accepi : et contemnam illud hodie, restituamque vobis.
-1 Samuel	1Sm	9	12	4	Et dixerunt : Non es calumniatus nos, neque oppressisti, neque tulisti de manu alicujus quippiam.
-1 Samuel	1Sm	9	12	5	Dixitque ad eos : Testis est Dominus adversum vos, et testis christus ejus in die hac, quia non inveneritis in manu mea quippiam. Et dixerunt : Testis.
-1 Samuel	1Sm	9	12	6	Et ait Samuel ad populum : Dominus, qui fecit Moysen et Aaron, et eduxit patres nostros de terra Aegypti.
-1 Samuel	1Sm	9	12	7	Nunc ergo state, ut judicio contendam adversum vos coram Domino de omnibus misericordiis Domini quas fecit vobiscum et cum patribus vestris :
-1 Samuel	1Sm	9	12	8	quomodo Jacob ingressus est in Aegyptum, et clamaverunt patres vestri ad Dominum : et misit Dominus Moysen et Aaron, et eduxit patres vestros de Aegypto, et collocavit eos in loco hoc.
-1 Samuel	1Sm	9	12	9	Qui obliti sunt Domini Dei sui, et tradidit eos in manu Sisarae magistri militiae Hasor, et in manu Philisthinorum, et in manu regis Moab : et pugnaverunt adversum eos.
-1 Samuel	1Sm	9	12	10	Postea autem clamaverunt ad Dominum, et dixerunt : Peccavimus, quia dereliquimus Dominum, et servivimus Baalim et Astaroth : nunc ergo erue nos de manu inimicorum nostrorum, et serviemus tibi.
-1 Samuel	1Sm	9	12	11	Et misit Dominus Jerobaal, et Badan, et Jephte, et Samuel, et eruit vos de manu inimicorum vestrorum per circuitum, et habitastis confidenter.
-1 Samuel	1Sm	9	12	12	Videntes autem quod Naas rex filiorum Ammon venisset adversum vos, dixistis mihi : Nequaquam, sed rex imperabit nobis : cum Dominus Deus vester regnaret in vobis.
-1 Samuel	1Sm	9	12	13	Nunc ergo praesto est rex vester, quem elegistis et petistis : ecce dedit vobis Dominus regem.
-1 Samuel	1Sm	9	12	14	Si timueritis Dominum, et servieritis ei, et audieritis vocem ejus, et non exasperaveritis os Domini, eritis et vos, et rex qui imperat vobis, sequentes Dominum Deum vestrum :
-1 Samuel	1Sm	9	12	15	si autem non audieritis vocem Domini, sed exasperaveritis sermones ejus, erit manus Domini super vos, et super patres vestros.
-1 Samuel	1Sm	9	12	16	Sed et nunc state, et videte rem istam grandem quam facturus est Dominus in conspectu vestro.
-1 Samuel	1Sm	9	12	17	Numquid non messis tritici est hodie ? invocabo Dominum, et dabit voces et pluvias : et scietis, et videbitis, quia grande malum feceritis vobis in conspectu Domini, petentes super vos regem.
-1 Samuel	1Sm	9	12	18	Et clamavit Samuel ad Dominum, et dedit Dominus voces et pluvias in illa die.
-1 Samuel	1Sm	9	12	19	Et timuit omnis populus nimis Dominum et Samuelem, et dixit universus populus ad Samuelem : Ora pro servis tuis ad Dominum Deum tuum, ut non moriamur : addidimus enim universis peccatis nostris malum, ut peteremus nobis regem.
-1 Samuel	1Sm	9	12	20	Dixit autem Samuel ad populum : Nolite timere : vos fecistis universum malum hoc, verumtamen nolite recedere a tergo Domini, sed servite Domino in omni corde vestro.
-1 Samuel	1Sm	9	12	21	Et nolite declinare post vana, quae non proderunt vobis, neque eruent vos, quia vana sunt.
-1 Samuel	1Sm	9	12	22	Et non derelinquet Dominus populum suum propter nomen suum magnum : quia juravit Dominus facere vos sibi populum.
-1 Samuel	1Sm	9	12	23	Absit autem a me hoc peccatum in Dominum, ut cessem orare pro vobis, et docebo vos viam bonam et rectam.
-1 Samuel	1Sm	9	12	24	Igitur timete Dominum, et servite ei in veritate, et ex toto corde vestro : vidistis enim magnifica quae in vobis gesserit.
-1 Samuel	1Sm	9	12	25	Quod si perseveraveritis in malitia, et vos et rex vester pariter peribitis.
-1 Samuel	1Sm	9	13	1	Filius unius anni erat Saul cum regnare coepisset : duobus autem annis regnavit super Israël.
-1 Samuel	1Sm	9	13	2	Et elegit sibi Saul tria millia de Israël : et erant cum Saul duo millia in Machmas, et in monte Bethel : mille autem cum Jonatha in Gabaa Benjamin : porro ceterum populum remisit unumquemque in tabernacula sua.
-1 Samuel	1Sm	9	13	3	Et percussit Jonathas stationem Philisthinorum quae erat in Gabaa. Quod cum audissent Philisthiim, Saul cecinit buccina in omni terra, dicens : Audiant Hebraei.
-1 Samuel	1Sm	9	13	4	Et universus Israël audivit hujuscemodi famam : Percussit Saul stationem Philisthinorum, et erexit se Israël adversus Philisthiim. Clamavit ergo populus post Saul in Galgala.
-1 Samuel	1Sm	9	13	5	Et Philisthiim congregati sunt ad praeliandum contra Israël, triginta millia curruum, et sex millia equitum, et reliquum vulgus, sicut arena quae est in littore maris plurima. Et ascendentes castrametati sunt in Machmas ad orientem Bethaven.
-1 Samuel	1Sm	9	13	6	Quod cum vidissent viri Israël se in arcto positos (afflictus enim erat populus), absconderunt se in speluncis, et in abditis, in petris quoque, et in antris, et in cisternis.
-1 Samuel	1Sm	9	13	7	Hebraei autem transierunt Jordanem in terram Gad et Galaad. Cumque adhuc esset Saul in Galgala, universus populus perterritus est qui sequebatur eum.
-1 Samuel	1Sm	9	13	8	Et expectavit septem diebus juxta placitum Samuelis, et non venit Samuel in Galgala, dilapsusque est populus ab eo.
-1 Samuel	1Sm	9	13	9	Ait ergo Saul : Afferte mihi holocaustum et pacifica. Et obtulit holocaustum.
-1 Samuel	1Sm	9	13	10	Cumque complesset offerens holocaustum, ecce Samuel veniebat : et egressus est Saul obviam ei ut salutaret eum.
-1 Samuel	1Sm	9	13	11	Locutusque est ad eum Samuel : Quid fecisti ? Respondit Saul : Quia vidi quod populus dilaberetur a me, et tu non veneras juxta placitos dies, porro Philisthiim congregati fuerant in Machmas,
-1 Samuel	1Sm	9	13	12	dixi : Nunc descendent Philisthiim ad me in Galgala, et faciem Domini non placavi. Necessitate compulsus, obtuli holocaustum.
-1 Samuel	1Sm	9	13	13	Dixitque Samuel ad Saul : Stulte egisti, nec custodisti mandata Domini Dei tui quae praecepit tibi. Quod si non fecisses, jam nunc praeparasset Dominus regnum tuum super Israël in sempiternum :
-1 Samuel	1Sm	9	13	14	sed nequaquam regnum tuum ultra consurget. Quaesivit Dominus sibi virum juxta cor suum : et praecepit ei Dominus ut esset dux super populum suum, eo quod non servaveris quae praecepit Dominus.
-1 Samuel	1Sm	9	13	15	Surrexit autem Samuel, et ascendit de Galgalis in Gabaa Benjamin. Et reliqui populi ascenderunt post Saul obviam populo, qui expugnabant eos venientes de Galgala in Gabaa, in colle Benjamin. Et recensuit Saul populum qui inventi fuerant cum eo, quasi sexcentos viros.
-1 Samuel	1Sm	9	13	16	Et Saul et Jonathas filius ejus, populusque qui inventus fuerat cum eis, erat in Gabaa Benjamin : porro Philisthiim consederant in Machmas.
-1 Samuel	1Sm	9	13	17	Et egressi sunt ad praedandum de castris Philisthinorum tres cunei. Unus cuneus pergebat contra viam Ephra ad terram Sual :
-1 Samuel	1Sm	9	13	18	porro alius ingrediebatur per viam Beth-horon : tertius autem verterat se ad iter termini imminentis valli Seboim contra desertum.
-1 Samuel	1Sm	9	13	19	Porro faber ferrarius non inveniebatur in omni terra Israël : caverant enim Philisthiim, ne forte facerent Hebraei gladium aut lanceam.
-1 Samuel	1Sm	9	13	20	Descendebat ergo omnis Israël ad Philisthiim, ut exacueret unusquisque vomerem suum, et ligonem, et securim, et sarculum.
-1 Samuel	1Sm	9	13	21	Retusae itaque erant acies vomerum, et ligonum, et tridentum, et securium, usque ad stimulum corrigendum.
-1 Samuel	1Sm	9	13	22	Cumque venisset dies praelii, non est inventus ensis et lancea in manu totius populi qui erat cum Saule et Jonatha, excepto Saul et Jonatha filio ejus.
-1 Samuel	1Sm	9	13	23	Egressa est autem statio Philisthiim, ut transcenderet in Machmas.
-1 Samuel	1Sm	9	14	1	Et accidit quadam die ut diceret Jonathas filius Saul ad adolescentem armigerum suum : Veni, et transeamus ad stationem Philisthinorum, quae est trans locum illum. Patri autem suo hoc ipsum non indicavit.
-1 Samuel	1Sm	9	14	2	Porro Saul morabatur in extrema parte Gabaa sub malogranato, quae erat in Magron : et erat populus cum eo quasi sexcentorum virorum.
-1 Samuel	1Sm	9	14	3	Et Achias filius Achitob fratris Ichabod filii Phinees, qui ortus fuerat ex Heli sacerdote Domini in Silo, portabat ephod. Sed et populus ignorabat quo isset Jonathas.
-1 Samuel	1Sm	9	14	4	Erant autem inter ascensus per quos nitebatur Jonathas transire ad stationem Philisthinorum, eminentes petrae ex utraque parte, et quasi in modum dentium scopuli hinc et inde praerupti : nomen uni Boses, et nomen alteri Sene :
-1 Samuel	1Sm	9	14	5	unus scopulus prominens ad aquilonem ex adverso Machmas, et alter ad meridiem contra Gabaa.
-1 Samuel	1Sm	9	14	6	Dixit autem Jonathas ad adolescentem armigerum suum : Veni, transeamus ad stationem incircumcisorum horum, si forte faciat Dominus pro nobis : quia non est Domino difficile salvare, vel in multis, vel in paucis.
-1 Samuel	1Sm	9	14	7	Dixitque ei armiger suus : Fac omnia quae placent animo tuo : perge quo cupis, et ero tecum ubicumque volueris.
-1 Samuel	1Sm	9	14	8	Et ait Jonathas : Ecce nos transimus ad viros istos. Cumque apparuerimus eis,
-1 Samuel	1Sm	9	14	9	si taliter locuti fuerint ad nos : Manete donec veniamus ad vos : stemus in loco nostro, nec ascendamus ad eos.
-1 Samuel	1Sm	9	14	10	Si autem dixerint : Ascendite ad nos : ascendamus, quia tradidit eos Dominus in manibus nostris : hoc erit nobis signum.
-1 Samuel	1Sm	9	14	11	Apparuit igitur uterque stationi Philisthinorum : dixeruntque Philisthiim : En Hebraei egrediuntur de cavernis in quibus absconditi fuerant.
-1 Samuel	1Sm	9	14	12	Et locuti sunt viri de statione ad Jonathan et ad armigerum ejus, dixeruntque : Ascendite ad nos, et ostendemus vobis rem. Et ait Jonathas ad armigerum suum : Ascendamus : sequere me : tradidit enim Dominus eos in manus Israël.
-1 Samuel	1Sm	9	14	13	Ascendit autem Jonathas manibus et pedibus reptans, et armiger ejus post eum. Itaque alii cadebant ante Jonathan, alios armiger ejus interficiebat sequens eum.
-1 Samuel	1Sm	9	14	14	Et facta est plaga prima qua percussit Jonathas et armiger ejus, quasi viginti virorum in media parte jugeri quam par boum in die arare consuevit.
-1 Samuel	1Sm	9	14	15	Et factum est miraculum in castris per agros : sed et omnis populus stationis eorum qui ierant ad praedandum, obstupuit, et conturbata est terra : et accidit quasi miraculum a Deo.
-1 Samuel	1Sm	9	14	16	Et respexerunt speculatores Saul qui erant in Gabaa Benjamin, et ecce multitudo prostrata, et huc illucque diffugiens.
-1 Samuel	1Sm	9	14	17	Et ait Saul populo qui erat cum eo : Requirite, et videte quis abierit ex nobis. Cumque requisissent, repertum est non adesse Jonathan et armigerum ejus.
-1 Samuel	1Sm	9	14	18	Et ait Saul ad Achiam : Applica arcam Dei. (Erat enim ibi arca Dei in die illa cum filiis Israël.)
-1 Samuel	1Sm	9	14	19	Cumque loqueretur Saul ad sacerdotem, tumultus magnus exortus est in castris Philisthinorum : crescebatque paulatim, et clarius resonabat. Et ait Saul ad sacerdotem : Contrahe manum tuam.
-1 Samuel	1Sm	9	14	20	Conclamavit ergo Saul, et omnis populus qui erat cum eo, et venerunt usque ad locum certaminis : et ecce versus fuerat gladius uniuscujusque ad proximum suum, et caedes magna nimis.
-1 Samuel	1Sm	9	14	21	Sed et Hebraei qui fuerant cum Philisthiim heri et nudiustertius, ascenderantque cum eis in castris, reversi sunt ut essent cum Israël qui erant cum Saul et Jonatha.
-1 Samuel	1Sm	9	14	22	Omnes quoque Israëlitae qui se absconderant in monte Ephraim, audientes quod fugissent Philisthaei, sociaverunt se cum suis in praelio. Et erant cum Saul quasi decem millia virorum.
-1 Samuel	1Sm	9	14	23	Et salvavit Dominus in die illa Israël : pugna autem pervenit usque ad Bethaven.
-1 Samuel	1Sm	9	14	24	Et viri Israël sociati sunt sibi in die illa : adjuravit autem Saul populum, dicens : Maledictus vir qui comederit panem usque ad vesperam, donec ulciscar de inimicis meis. Et non manducavit universus populus panem :
-1 Samuel	1Sm	9	14	25	omneque terrae vulgus venit in saltum, in quo erat mel super faciem agri.
-1 Samuel	1Sm	9	14	26	Ingressus est itaque populus saltum, et apparuit fluens mel, nullusque applicuit manum ad os suum : timebat enim populus juramentum.
-1 Samuel	1Sm	9	14	27	Porro Jonathas non audierat cum adjuraret pater ejus populum : extenditque summitatem virgae quam habebat in manu, et intinxit in favum mellis : et convertit manum suam ad os suum, et illuminati sunt oculi ejus.
-1 Samuel	1Sm	9	14	28	Respondensque unus de populo, ait : Jurejurando constrinxit pater tuus populum, dicens : Maledictus vir qui comederit panem hodie. (Defecerat autem populus.)
-1 Samuel	1Sm	9	14	29	Dixitque Jonathas : Turbavit pater meus terram : vidistis ipsi quia illuminati sunt oculi mei, eo quod gustaverim paululum de melle isto :
-1 Samuel	1Sm	9	14	30	quanto magis si comedisset populus de praeda inimicorum suorum, quam reperit ? nonne major plaga facta fuisset in Philisthiim ?
-1 Samuel	1Sm	9	14	31	Percusserunt ergo in die illa Philisthaeos a Machmis usque in Ajalon. Defatigatus est autem populus nimis :
-1 Samuel	1Sm	9	14	32	et versus ad praedam tulit oves, et boves, et vitulos, et mactaverunt in terra : comeditque populus cum sanguine.
-1 Samuel	1Sm	9	14	33	Nuntiaverunt autem Sauli dicentes quod populus peccasset Domino, comedens cum sanguine. Qui ait : Praevaricati estis : volvite ad me jam nunc saxum grande.
-1 Samuel	1Sm	9	14	34	Et dixit Saul : Dispergimini in vulgus, et dicite eis ut adducat ad me unusquisque bovem suum et arietem, et occidite super istud, et vescimini, et non peccabitis Domino comedentes cum sanguine. Adduxit itaque omnis populus unusquisque bovem in manu sua usque ad noctem : et occiderunt ibi.
-1 Samuel	1Sm	9	14	35	Aedificavit autem Saul altare Domino, tuncque primum coepit aedificare altare Domino.
-1 Samuel	1Sm	9	14	36	Et dixit Saul : Irruamus super Philisthaeos nocte, et vastemus eos usque dum illucescat mane, nec relinquamus ex eis virum. Dixitque populus : Omne quod bonum videtur in oculis tuis, fac. Et ait sacerdos : Accedamus huc ad Deum.
-1 Samuel	1Sm	9	14	37	Et consuluit Saul Dominum : Num persequar Philisthiim ? si trades eos in manus Israël ? Et non respondit ei in die illa.
-1 Samuel	1Sm	9	14	38	Dixitque Saul : Applicate huc universos angulos populi : et scitote, et videte per quem acciderit peccatum hoc hodie.
-1 Samuel	1Sm	9	14	39	Vivit Dominus salvator Israël, quia si per Jonathan filium meum factum est, absque retractione morietur. Ad quod nullus contradixit ei de omni populo.
-1 Samuel	1Sm	9	14	40	Et ait ad universum Israël : Separamini vos in partem unam, et ego cum Jonatha filio meo ero in parte altera. Responditque populus ad Saul : Quod bonum videtur in oculis tuis, fac.
-1 Samuel	1Sm	9	14	41	Et dixit Saul ad Dominum Deum Israël : Domine Deus Israël, da indicium : quid est quod non responderis servo tuo hodie ? si in me, aut in Jonatha filio meo, est iniquitas haec, da ostensionem : aut si haec iniquitas est in populo tuo, da sanctitatem. Et deprehensus est Jonathas et Saul : populus autem exivit.
-1 Samuel	1Sm	9	14	42	Et ait Saul : Mittite sortem inter me et inter Jonathan filium meum. Et captus est Jonathas.
-1 Samuel	1Sm	9	14	43	Dixit autem Saul ad Jonathan : Indica mihi quid feceris. Et indicavit ei Jonathas, et ait : Gustans gustavi in summitate virgae quae erat in manu mea, paululum mellis, et ecce ego morior.
-1 Samuel	1Sm	9	14	44	Et ait Saul : Haec faciat mihi Deus, et haec addat, quia morte morieris, Jonatha.
-1 Samuel	1Sm	9	14	45	Dixitque populus ad Saul : Ergone Jonathas morietur, qui fecit salutem hanc magnam in Israël ? hoc nefas est : vivit Dominus, si ceciderit capillus de capite ejus in terram, quia cum Deo operatus est hodie. Liberavit ergo populus Jonathan, ut non moreretur.
-1 Samuel	1Sm	9	14	46	Recessitque Saul, nec persecutus est Philisthiim : porro Philisthiim abierunt in loca sua.
-1 Samuel	1Sm	9	14	47	Et Saul, confirmato regno super Israël, pugnabat per circuitum adversum omnes inimicos ejus, contra Moab, et filios Ammon, et Edom, et reges Soba, et Philisthaeos : et quocumque se verterat, superabat.
-1 Samuel	1Sm	9	14	48	Congregatoque exercitu, percussit Amalec, et eruit Israël de manu vastatorum ejus.
-1 Samuel	1Sm	9	14	49	Fuerunt autem filii Saul, Jonathas, et Jessui, et Melchisua : et nomina duarum filiarum ejus, nomen primogenitae Merob, et nomen minoris Michol.
-1 Samuel	1Sm	9	14	50	Et nomen uxoris Saul Achinoam filia Achimaas : et nomen principis militiae ejus Abner filius Ner, patruelis Saul.
-1 Samuel	1Sm	9	14	51	Porro Cis fuit pater Saul, et Ner pater Abner, filius Abiel.
-1 Samuel	1Sm	9	14	52	Erat autem bellum potens adversum Philisthaeos omnibus diebus Saul. Nam quemcumque viderat Saul virum fortem, et aptum ad praelium, sociabat eum sibi.
-1 Samuel	1Sm	9	15	1	Et dixit Samuel ad Saul : Me misit Dominus ut ungerem te in regem super populum ejus Israël : nunc ergo audi vocem Domini.
-1 Samuel	1Sm	9	15	2	Haec dicit Dominus exercituum : Recensui quaecumque fecit Amalec Israëli : quomodo restitit ei in via cum ascenderet de Aegypto.
-1 Samuel	1Sm	9	15	3	Nunc ergo vade, et percute Amalec, et demolire universa ejus : non parcas ei, et non concupiscas ex rebus ipsius aliquid, sed interfice a viro usque ad mulierem, et parvulum atque lactentem, bovem et ovem, camelum et asinum.
-1 Samuel	1Sm	9	15	4	Praecepit itaque Saul populo, et recensuit eos quasi agnos : ducenta millia peditum, et decem millia virorum Juda.
-1 Samuel	1Sm	9	15	5	Cumque venisset Saul usque ad civitatem Amalec, tetendit insidias in torrente.
-1 Samuel	1Sm	9	15	6	Dixitque Saul Cinaeo : Abite, recedite, atque descendite ab Amalec, ne forte involvam te cum eo : tu enim fecisti misericordiam cum omnibus filiis Israël, cum ascenderent de Aegypto. Et recessit Cinaeus de medio Amalec.
-1 Samuel	1Sm	9	15	7	Percussitque Saul Amalec ab Hevila donec venias ad Sur, quae est e regione Aegypti.
-1 Samuel	1Sm	9	15	8	Et apprehendit Agag regem Amalec vivum : omne autem vulgus interfecit in ore gladii.
-1 Samuel	1Sm	9	15	9	Et pepercit Saul et populus Agag, et optimis gregibus ovium et armentorum, et vestibus et arietibus, et universis quae pulchra erant, nec voluerunt disperdere ea : quidquid vero vile fuit et reprobum, hoc demoliti sunt.
-1 Samuel	1Sm	9	15	10	Factum est autem verbum Domini ad Samuel, dicens :
-1 Samuel	1Sm	9	15	11	Poenitet me quod constituerim Saul regem : quia dereliquit me, et verba mea opere non implevit. Contristatusque est Samuel, et clamavit ad Dominum tota nocte.
-1 Samuel	1Sm	9	15	12	Cumque de nocte surrexisset Samuel ut iret ad Saul mane, nuntiatum est Samueli eo quod venisset Saul in Carmelum, et erexisset sibi fornicem triumphalem, et reversus transisset, descendissetque in Galgala. Venit ergo Samuel ad Saul, et Saul offerebat holocaustum Domino de initiis praedarum quae attulerat ex Amalec.
-1 Samuel	1Sm	9	15	13	Et cum venisset Samuel ad Saul, dixit ei Saul : Benedictus tu Domino : implevi verbum Domini.
-1 Samuel	1Sm	9	15	14	Dixitque Samuel : Et quae est haec vox gregum, quae resonat in auribus meis, et armentorum, quam ego audio ?
-1 Samuel	1Sm	9	15	15	Et ait Saul : De Amalec adduxerunt ea : pepercit enim populus melioribus ovibus et armentis ut immolarentur Domino Deo tuo, reliqua vero occidimus.
-1 Samuel	1Sm	9	15	16	Ait autem Samuel ad Saul : Sine me, et indicabo tibi quae locutus sit Dominus ad me nocte. Dixitque ei : Loquere.
-1 Samuel	1Sm	9	15	17	Et ait Samuel : Nonne cum parvulus esses in oculis tuis, caput in tribubus Israël factus es ? unxitque te Dominus in regem super Israël,
-1 Samuel	1Sm	9	15	18	et misit te Dominus in viam, et ait : Vade, et interfice peccatores Amalec, et pugnabis contra eos usque ad internecionem eorum ?
-1 Samuel	1Sm	9	15	19	Quare ergo non audisti vocem Domini : sed versus ad praedam es, et fecisti malum in oculis Domini ?
-1 Samuel	1Sm	9	15	20	Et ait Saul ad Samuelem : Immo audivi vocem Domini, et ambulavi in via per quam misit me Dominus, et adduxi Agag regem Amalec, et Amalec interfeci.
-1 Samuel	1Sm	9	15	21	Tulit autem de praeda populus oves et boves, primitias eorum quae caesa sunt, ut immolet Domino Deo suo in Galgalis.
-1 Samuel	1Sm	9	15	22	Et ait Samuel : Numquid vult Dominus holocausta et victimas, et non potius ut obediatur voci Domini ? melior est enim obedientia quam victimae, et auscultare magis quam offerre adipem arietum.
-1 Samuel	1Sm	9	15	23	Quoniam quasi peccatum ariolandi est, repugnare : et quasi scelus idololatriae, nolle acquiescere. Pro eo ergo quod abjecisti sermonem Domini, abjecit te Dominus ne sis rex.
-1 Samuel	1Sm	9	15	24	Dixitque Saul ad Samuelem : Peccavi, quia praevaricatus sum sermonem Domini et verba tua, timens populum, et obediens voci eorum.
-1 Samuel	1Sm	9	15	25	Sed nunc porta, quaeso, peccatum meum, et revertere mecum, ut adorem Dominum.
-1 Samuel	1Sm	9	15	26	Et ait Samuel ad Saul : Non revertar tecum, quia projecisti sermonem Domini, et projecit te Dominus ne sis rex super Israël.
-1 Samuel	1Sm	9	15	27	Et conversus est Samuel ut abiret : ille autem apprehendit summitatem pallii ejus, quae et scissa est.
-1 Samuel	1Sm	9	15	28	Et ait ad eum Samuel : Scidit Dominus regnum Israël a te hodie, et tradidit illud proximo tuo meliori te.
-1 Samuel	1Sm	9	15	29	Porro triumphator in Israël non parcet, et poenitudine non flectetur : neque enim homo est ut agat poenitentiam.
-1 Samuel	1Sm	9	15	30	At ille ait : Peccavi : sed nunc honora me coram senioribus populi mei et coram Israël, et revertere mecum, ut adorem Dominum Deum tuum.
-1 Samuel	1Sm	9	15	31	Reversus ergo Samuel secutus est Saulem : et adoravit Saul Dominum.
-1 Samuel	1Sm	9	15	32	Dixitque Samuel : Adducite ad me Agag regem Amalec. Et oblatus est ei Agag, pinguissimus et tremens. Et dixit Agag : Siccine separat amara mors ?
-1 Samuel	1Sm	9	15	33	Et ait Samuel : Sicut fecit absque liberis mulieres gladius tuus, sic absque liberis erit inter mulieres mater tua. Et in frustra concidit eum Samuel coram Domino in Galgalis.
-1 Samuel	1Sm	9	15	34	Abiit autem Samuel in Ramatha : Saul vero ascendit in domum suam in Gabaa.
-1 Samuel	1Sm	9	15	35	Et non vidit Samuel ultra Saul usque ad diem mortis suae : verumtamen lugebat Samuel Saulem, quoniam Dominum poenitebat quod constituisset eum regem super Israël.
-1 Samuel	1Sm	9	16	1	Dixitque Dominus ad Samuelem : Usquequo tu luges Saul, cum ego projecerim eum ne regnet super Israël ? Imple cornu tuum oleo, et veni, ut mittam te ad Isai Bethlehemitem : providi enim in filiis ejus mihi regem.
-1 Samuel	1Sm	9	16	2	Et ait Samuel : Quomodo vadam ? audiet enim Saul, et interficiet me. Et ait Dominus : Vitulum de armento tolles in manu tua, et dices : Ad immolandum Domino veni.
-1 Samuel	1Sm	9	16	3	Et vocabis Isai ad victimam, et ego ostendam tibi quid facias, et unges quemcumque monstravero tibi.
-1 Samuel	1Sm	9	16	4	Fecit ergo Samuel sicut locutus est ei Dominus. Venitque in Bethlehem, et admirati sunt seniores civitatis occurrentes ei : dixeruntque : Pacificusne est ingressus tuus ?
-1 Samuel	1Sm	9	16	5	Et ait : Pacificus : ad immolandum Domino veni : sanctificamini, et venite mecum ut immolem. Sanctificavit ergo Isai et filios ejus, et vocavit eos ad sacrificium.
-1 Samuel	1Sm	9	16	6	Cumque ingressi essent, vidit Eliab, et ait : Num coram Domino est christus ejus ?
-1 Samuel	1Sm	9	16	7	Et dixit Dominus ad Samuelem : Ne respicias vultum ejus, neque altitudinem staturae ejus : quoniam abjeci eum, nec juxta intuitum hominis ego judico : homo enim videt ea quae parent, Dominus autem intuetur cor.
-1 Samuel	1Sm	9	16	8	Et vocavit Isai Abinadab, et adduxit eum coram Samuele. Qui dixit : Nec hunc elegit Dominus.
-1 Samuel	1Sm	9	16	9	Adduxit autem Isai Samma, de quo ait : Etiam hunc non elegit Dominus.
-1 Samuel	1Sm	9	16	10	Adduxit itaque Isai septem filios suos coram Samuele : et ait Samuel ad Isai : Non elegit Dominus ex istis.
-1 Samuel	1Sm	9	16	11	Dixitque Samuel ad Isai : Numquid jam completi sunt filii ? Qui respondit : Adhuc reliquus est parvulus, et pascit oves. Et ait Samuel ad Isai : Mitte, et adduc eum : nec enim discumbemus priusquam huc ille veniat.
-1 Samuel	1Sm	9	16	12	Misit ergo, et adduxit eum. Erat autem rufus, et pulcher aspectu, decoraque facie : et ait Dominus : Surge, unge eum : ipse est enim.
-1 Samuel	1Sm	9	16	13	Tulit ergo Samuel cornu olei, et unxit eum in medio fratrum ejus : et directus est spiritus Domini a die illa in David, et deinceps. Surgensque Samuel abiit in Ramatha.
-1 Samuel	1Sm	9	16	14	Spiritus autem Domini recessit a Saul, et exagitabat eum spiritus nequam a Domino.
-1 Samuel	1Sm	9	16	15	Dixeruntque servi Saul ad eum : Ecce spiritus Dei malus exagitat te.
-1 Samuel	1Sm	9	16	16	Jubeat dominus noster, et servi tui qui coram te sunt quaerent hominem scientem psallere cithara, ut quando arripuerit te spiritus Domini malus, psallat manu sua, et levius feras.
-1 Samuel	1Sm	9	16	17	Et ait Saul ad servos suos : Providete ergo mihi aliquem bene psallentem, et adducite eum ad me.
-1 Samuel	1Sm	9	16	18	Et respondens unus de pueris, ait : Ecce vidi filium Isai Bethlehemitem scientem psallere, et fortissimum robore, et virum bellicosum, et prudentem in verbis, et virum pulchrum : et Dominus est cum eo.
-1 Samuel	1Sm	9	16	19	Misit ergo Saul nuntios ad Isai, dicens : Mitte ad me David filium tuum, qui est in pascuis.
-1 Samuel	1Sm	9	16	20	Tulit itaque Isai asinum plenum panibus, et lagenam vini, et haedum de capris unum, et misit per manum David filii sui Sauli.
-1 Samuel	1Sm	9	16	21	Et venit David ad Saul, et stetit coram eo : at ille dilexit eum nimis, et factus est ejus armiger.
-1 Samuel	1Sm	9	16	22	Misitque Saul ad Isai, dicens : Stet David in conspectu meo : invenit enim gratiam in oculis meis.
-1 Samuel	1Sm	9	16	23	Igitur quandocumque spiritus Domini malus arripiebat Saul, David tollebat citharam, et percutiebat manu sua, et refocillabatur Saul, et levius habebat : recedebat enim ab eo spiritus malus.
-1 Samuel	1Sm	9	17	1	Congregantes autem Philisthiim agmina sua in praelium, convenerunt in Socho Judae : et castrametati sunt inter Socho et Azeca in finibus Dommim.
-1 Samuel	1Sm	9	17	2	Porro Saul et filii Israël congregati venerunt in Vallem terebinthi, et direxerunt aciem ad pugnandum contra Philisthiim.
-1 Samuel	1Sm	9	17	3	Et Philisthiim stabant super montem ex parte hac, et Israël stabat supra montem ex altera parte : vallisque erat inter eos.
-1 Samuel	1Sm	9	17	4	Et egressus est vir spurius de castris Philisthinorum nomine Goliath, de Geth, altitudinis sex cubitorum et palmi :
-1 Samuel	1Sm	9	17	5	et cassis aerea super caput ejus, et lorica squamata induebatur. Porro pondus loricae ejus, quinque millia siclorum aeris erat :
-1 Samuel	1Sm	9	17	6	et ocreas aereas habebat in cruribus, et clypeus aereus tegebat humeros ejus.
-1 Samuel	1Sm	9	17	7	Hastile autem hastae ejus erat quasi liciatorium texentium : ipsum autem ferrum hastae ejus sexcentos siclos habebat ferri : et armiger ejus antecedebat eum.
-1 Samuel	1Sm	9	17	8	Stansque clamabat adversum phalangas Israël, et dicebat eis : Quare venistis parati ad praelium ? numquid ego non sum Philisthaeus, et vos servi Saul ? eligite ex vobis virum, et descendat ad singulare certamen.
-1 Samuel	1Sm	9	17	9	Si quiverit pugnare mecum, et percusserit me, erimus vobis servi : si autem ego praevaluero, et percussero eum, vos servi eritis, et servietis nobis.
-1 Samuel	1Sm	9	17	10	Et aiebat Philisthaeus : Ego exprobravi agminibus Israël hodie : date mihi virum, et ineat mecum singulare certamen.
-1 Samuel	1Sm	9	17	11	Audiens autem Saul et omnes Israëlitae sermones Philisthaei hujuscemodi, stupebant, et metuebant nimis.
-1 Samuel	1Sm	9	17	12	David autem erat filius viri Ephrathaei, de quo supra dictum est, de Bethlehem Juda, cui nomen erat Isai, qui habebat octo filios, et erat vir in diebus Saul senex, et grandaevus inter viros.
-1 Samuel	1Sm	9	17	13	Abierunt autem tres filii ejus majores post Saul in praelium : et nomina trium filiorum ejus qui perrexerunt ad bellum, Eliab primogenitus, et secundus Abinadab, tertiusque Samma.
-1 Samuel	1Sm	9	17	14	David autem erat minimus. Tribus ergo majoribus secutis Saulem,
-1 Samuel	1Sm	9	17	15	abiit David, et reversus est a Saul ut pasceret gregem patris sui in Bethlehem.
-1 Samuel	1Sm	9	17	16	Procedebat vero Philisthaeus mane et vespere, et stabat quadraginta diebus.
-1 Samuel	1Sm	9	17	17	Dixit autem Isai ad David filium suum : Accipe fratribus tuis ephi polentae, et decem panes istos, et curre in castra ad fratres tuos,
-1 Samuel	1Sm	9	17	18	et decem formellas casei has deferes ad tribunum : et fratres tuos visitabis, si recte agant : et cum quibus ordinati sunt, disce.
-1 Samuel	1Sm	9	17	19	Saul autem, et illi, et omnes filii Israël, in Valle terebinthi pugnabant adversum Philisthiim.
-1 Samuel	1Sm	9	17	20	Surrexit itaque David mane, et commendavit gregem custodi : et onustus abiit, sicut praeceperat ei Isai. Et venit ad locum Magala, et ad exercitum, qui egressus ad pugnam vociferatus erat in certamine.
-1 Samuel	1Sm	9	17	21	Direxerat enim aciem Israël, sed et Philisthiim ex adverso fuerant praeparati.
-1 Samuel	1Sm	9	17	22	Derelinquens ergo David vasa quae attulerat sub manu custodis ad sarcinas, cucurrit ad locum certaminis, et interrogabat si omnia recte agerentur erga fratres suos.
-1 Samuel	1Sm	9	17	23	Cumque adhuc ille loqueretur eis, apparuit vir ille spurius ascendens, Goliath nomine, Philisthaeus de Geth, de castris Philisthinorum : et loquente eo haec eadem verba audivit David.
-1 Samuel	1Sm	9	17	24	Omnes autem Israëlitae, cum vidissent virum, fugerunt a facie ejus, timentes eum valde.
-1 Samuel	1Sm	9	17	25	Et dixit unus quispiam de Israël : Num vidistis virum hunc, qui ascendit ? ad exprobrandum enim Israëli ascendit. Virum ergo qui percusserit eum, ditabit rex divitiis magnis, et filiam suam dabit ei, et domum patris ejus faciet absque tributo in Israël.
-1 Samuel	1Sm	9	17	26	Et ait David ad viros qui stabant secum, dicens : Quid dabitur viro qui percusserit Philisthaeum hunc, et tulerit opprobrium de Israël ? quis enim est hic Philisthaeus incircumcisus, qui exprobravit acies Dei viventis ?
-1 Samuel	1Sm	9	17	27	Referebat autem ei populus eumdem sermonem, dicens : Haec dabuntur viro qui percusserit eum.
-1 Samuel	1Sm	9	17	28	Quod cum audisset Eliab frater ejus major, loquente eo cum aliis, iratus est contra David, et ait : Quare venisti, et quare dereliquisti pauculas oves illas in deserto ? Ego novi superbiam tuam, et nequitiam cordis tui : quia ut videres praelium, descendisti.
-1 Samuel	1Sm	9	17	29	Et dixit David : Quid feci ? numquid non verbum est ?
-1 Samuel	1Sm	9	17	30	Et declinavit paululum ab eo ad alium : dixitque eumdem sermonem. Et respondit ei populus verbum sicut prius.
-1 Samuel	1Sm	9	17	31	Audita sunt autem verba quae locutus est David, et annuntiata in conspectu Saul.
-1 Samuel	1Sm	9	17	32	Ad quem cum fuisset adductus, locutus est ei : Non concidat cor cujusquam in eo : ego servus tuus vadam, et pugnabo adversus Philisthaeum.
-1 Samuel	1Sm	9	17	33	Et ait Saul ad David : Non vales resistere Philisthaeo isti, nec pugnare adversus eum, quia puer es : hic autem vir bellator est ab adolescentia sua.
-1 Samuel	1Sm	9	17	34	Dixitque David ad Saul : Pascebat servus tuus patris sui gregem, et veniebat leo vel ursus, et tollebat arietem de medio gregis :
-1 Samuel	1Sm	9	17	35	et persequebar eos, et percutiebam, eruebamque de ore eorum : et illi consurgebant adversum me, et apprehendebam mentum eorum, et suffocabam, interficiebamque eos.
-1 Samuel	1Sm	9	17	36	Nam et leonem et ursum interfeci ego servus tuus : erit igitur et Philisthaeus hic incircumcisus quasi unus ex eis. Nunc vadam, et auferam opprobrium populi : quoniam quis est iste Philisthaeus incircumcisus, qui ausus est maledicere exercitui Dei viventis ?
-1 Samuel	1Sm	9	17	37	Et ait David : Dominus qui eripuit me de manu leonis, et de manu ursi, ipse me liberabit de manu Philisthaei hujus. Dixit autem Saul ad David : Vade, et Dominus tecum sit.
-1 Samuel	1Sm	9	17	38	Et induit Saul David vestimentis suis, et imposuit galeam aeream super caput ejus, et vestivit eum lorica.
-1 Samuel	1Sm	9	17	39	Accinctus ergo David gladio ejus super vestem suam, coepit tentare si armatus posset incedere : non enim habebat consuetudinem. Dixitque David ad Saul : Non possum sic incedere, quia non usum habeo. Et deposuit ea,
-1 Samuel	1Sm	9	17	40	et tulit baculum suum, quem semper habebat in manibus : et elegit sibi quinque limpidissimos lapides de torrente, et misit eos in peram pastoralem quam habebat secum, et fundam manu tulit : et processit adversum Philisthaeum.
-1 Samuel	1Sm	9	17	41	Ibat autem Philisthaeus incedens, et appropinquans adversum David, et armiger ejus ante eum.
-1 Samuel	1Sm	9	17	42	Cumque inspexisset Philisthaeus, et vidisset David, despexit eum. Erat enim adolescens, rufus, et pulcher aspectu.
-1 Samuel	1Sm	9	17	43	Et dixit Philisthaeus ad David : Numquid ego canis sum, quod tu venis ad me cum baculo ? Et maledixit Philisthaeus David in diis suis :
-1 Samuel	1Sm	9	17	44	dixitque ad David : Veni ad me, et dabo carnes tuas volatilibus caeli et bestiis terrae.
-1 Samuel	1Sm	9	17	45	Dixit autem David ad Philisthaeum : Tu venis ad me cum gladio, et hasta, et clypeo : ego autem venio ad te in nomine Domini exercituum, Dei agminum Israël quibus exprobrasti
-1 Samuel	1Sm	9	17	46	hodie, et dabit te Dominus in manu mea, et percutiam te, et auferam caput tuum a te : et dabo cadavera castrorum Philisthiim hodie volatilibus caeli, et bestiis terrae, ut sciat omnis terra quia est Deus in Israël,
-1 Samuel	1Sm	9	17	47	et noverit universa ecclesia haec, quia non in gladio nec in hasta salvat Dominus : ipsius enim est bellum, et tradet vos in manus nostras.
-1 Samuel	1Sm	9	17	48	Cum ergo surrexisset Philisthaeus, et veniret, et appropinquaret contra David, festinavit David et cucurrit ad pugnam ex adverso Philisthaei.
-1 Samuel	1Sm	9	17	49	Et misit manum suam in peram, tulitque unum lapidem, et funda jecit, et circumducens percussit Philisthaeum in fronte : et infixus est lapis in fronte ejus, et cecidit in faciem suam super terram.
-1 Samuel	1Sm	9	17	50	Praevaluitque David adversum Philisthaeum in funda et lapide, percussumque Philisthaeum interfecit. Cumque gladium non haberet in manu David,
-1 Samuel	1Sm	9	17	51	cucurrit, et stetit super Philisthaeum, et tulit gladium ejus, et eduxit eum de vagina sua : et interfecit eum, praeciditque caput ejus. Videntes autem Philisthiim quod mortuus esset fortissimus eorum, fugerunt.
-1 Samuel	1Sm	9	17	52	Et consurgentes viri Israël et Juda vociferati sunt, et persecuti sunt Philisthaeos usque dum venirent in vallem, et usque ad portas Accaron : cecideruntque vulnerati de Philisthiim in via Saraim, et usque ad Geth, et usque ad Accaron.
-1 Samuel	1Sm	9	17	53	Et revertentes filii Israël postquam persecuti fuerant Philisthaeos, invaserunt castra eorum.
-1 Samuel	1Sm	9	17	54	Assumens autem David caput Philisthaei, attulit illud in Jerusalem : arma vero ejus posuit in tabernaculo suo.
-1 Samuel	1Sm	9	17	55	Eo autem tempore quo viderat Saul David egredientem contra Philisthaeum, ait ad Abner principem militiae : De qua stirpe descendit hic adolescens, Abner ? Dixitque Abner : Vivit anima tua, rex, si novi.
-1 Samuel	1Sm	9	17	56	Et ait rex : Interroga tu, cujus filius sit iste puer.
-1 Samuel	1Sm	9	17	57	Cumque regressus esset David, percusso Philisthaeo, tulit eum Abner, et introduxit coram Saule, caput Philisthaei habentem in manu.
-1 Samuel	1Sm	9	17	58	Et ait ad eum Saul : De qua progenie es, o adolescens ? Dixitque David : Filius servi tui Isai Bethlehemitae ego sum.
-1 Samuel	1Sm	9	18	1	Et factum est cum complesset loqui ad Saul, anima Jonathae conglutinata est animae David, et dilexit eum Jonathas quasi animam suam.
-1 Samuel	1Sm	9	18	2	Tulitque eum Saul in die illa, et non concessit ei ut reverteretur in domum patris sui.
-1 Samuel	1Sm	9	18	3	Inierunt autem David et Jonathas foedus : diligebat enim eum quasi animam suam.
-1 Samuel	1Sm	9	18	4	Nam expoliavit se Jonathas tunica qua erat indutus, et dedit eam David, et reliqua vestimenta sua, usque ad gladium et arcum suum, et usque ad balteum.
-1 Samuel	1Sm	9	18	5	Egrediebatur quoque David ad omnia quaecumque misisset eum Saul, et prudenter se agebat : posuitque eum Saul super viros belli, et acceptus erat in oculis universi populi, maximeque in conspectu famulorum Saul.
-1 Samuel	1Sm	9	18	6	Porro cum reverteretur percusso Philisthaeo David, egressae sunt mulieres de universis urbibus Israël, cantantes, chorosque ducentes in occursum Saul regis, in tympanis laetitiae, et in sistris.
-1 Samuel	1Sm	9	18	7	Et praecinebant mulieres, ludentes, atque dicentes : [Percussit Saul mille, et David decem millia.]
-1 Samuel	1Sm	9	18	8	Iratus est autem Saul nimis, et displicuit in oculis ejus sermo iste : dixitque : Dederunt David decem millia, et mihi mille dederunt : quid ei superest, nisi solum regnum ?
-1 Samuel	1Sm	9	18	9	Non rectis ergo oculis Saul aspiciebat David a die illa et deinceps.
-1 Samuel	1Sm	9	18	10	Post diem autem alteram, invasit spiritus Dei malus Saul, et prophetabat in medio domus suae : David autem psallebat manu sua, sicut per singulos dies. Tenebatque Saul lanceam,
-1 Samuel	1Sm	9	18	11	et misit eam, putans quod configere posset David cum pariete : et declinavit David a facie ejus secundo.
-1 Samuel	1Sm	9	18	12	Et timuit Saul David, eo quod Dominus esset cum eo, et a se recessisset.
-1 Samuel	1Sm	9	18	13	Amovit ergo eum Saul a se, et fecit eum tribunum super mille viros : et egrediebatur, et intrabat in conspectu populi.
-1 Samuel	1Sm	9	18	14	In omnibus quoque viis suis David prudenter agebat, et Dominus erat cum eo.
-1 Samuel	1Sm	9	18	15	Vidit itaque Saul quod prudens esset nimis, et coepit cavere eum.
-1 Samuel	1Sm	9	18	16	Omnis autem Israël et Juda diligebat David : ipse enim ingrediebatur et egrediebatur ante eos.
-1 Samuel	1Sm	9	18	17	Dixitque Saul ad David : Ecce filia mea major Merob : ipsam dabo tibi uxorem : tantummodo esto vir fortis, et praeliare bella Domini. Saul autem reputabat, dicens : Non sit manus mea in eum, sed sit super eum manus Philisthinorum.
-1 Samuel	1Sm	9	18	18	Ait autem David ad Saul : Quis ego sum, aut quae est vita mea, aut cognatio patris mei in Israël, ut fiam gener regis ?
-1 Samuel	1Sm	9	18	19	Factum est autem tempus cum deberet dari Merob filia Saul David, data est Hadrieli Molathitae uxor.
-1 Samuel	1Sm	9	18	20	Dilexit autem David Michol filia Saul altera. Et nuntiatum est Saul, et placuit ei.
-1 Samuel	1Sm	9	18	21	Dixitque Saul : Dabo eam illi, ut fiat ei in scandalum, et sit super eum manus Philisthinorum. Dixitque Saul ad David : In duabus rebus gener meus eris hodie.
-1 Samuel	1Sm	9	18	22	Et mandavit Saul servis suis : Loquimini ad David clam me, dicentes : Ecce places regi, et omnes servi ejus diligunt te : nunc ergo esto gener regis.
-1 Samuel	1Sm	9	18	23	Et locuti sunt servi Saul in auribus David omnia verba haec. Et ait David : Num parum videtur vobis, generum esse regis ? ego autem sum vir pauper et tenuis.
-1 Samuel	1Sm	9	18	24	Et renuntiaverunt servi Saul dicentes : Hujuscemodi verba locutus est David.
-1 Samuel	1Sm	9	18	25	Dixit autem Saul : Sic loquimini ad David : Non habet rex sponsalia necesse, nisi tantum centum praeputia Philisthinorum, ut fiat ultio de inimicis regis. Porro Saul cogitabat tradere David in manus Philisthinorum.
-1 Samuel	1Sm	9	18	26	Cumque renuntiassent servi ejus David verba quae dixerat Saul, placuit sermo in oculis David, ut fieret gener regis.
-1 Samuel	1Sm	9	18	27	Et post paucos dies surgens David, abiit cum viris qui sub eo erant. Et percussit ex Philisthiim ducentos viros, et attulit eorum praeputia et annumeravit ea regi, ut esset gener ejus. Dedit itaque Saul ei Michol filiam suam uxorem.
-1 Samuel	1Sm	9	18	28	Et vidit Saul, et intellexit quod Dominus esset cum David. Michol autem filia Saul diligebat eum.
-1 Samuel	1Sm	9	18	29	Et Saul magis coepit timere David : factusque est Saul inimicus David cunctis diebus.
-1 Samuel	1Sm	9	18	30	Et egressi sunt principes Philisthinorum. A principio autem egressionis eorum, prudentius se gerebat David quam omnes servi Saul, et celebre factum est nomen ejus nimis.
-1 Samuel	1Sm	9	19	1	Locutus est autem Saul ad Jonathan filium suum, et ad omnes servos suos, ut occiderent David. Porro Jonathas filius Saul diligebat David valde :
-1 Samuel	1Sm	9	19	2	et indicavit Jonathas David, dicens : Quaerit Saul pater meus occidere te : quapropter observa te, quaeso, mane : et manebis clam, et absconderis.
-1 Samuel	1Sm	9	19	3	Ego autem egrediens stabo juxta patrem meum in agro, ubicumque fueris : et ego loquar de te ad patrem meum, et quodcumque videro, nuntiabo tibi.
-1 Samuel	1Sm	9	19	4	Locutus est ergo Jonathas de David bona ad Saul patrem suum : dixitque ad eum : Ne pecces rex in servum tuum David, quia non peccavit tibi, et opera ejus bona sunt tibi valde.
-1 Samuel	1Sm	9	19	5	Et posuit animam suam in manu sua, et percussit Philisthaeum, et fecit Dominus salutem magnam universo Israëli : vidisti, et laetatus es. Quare ergo peccas in sanguine innoxio, interficiens David, qui est absque culpa ?
-1 Samuel	1Sm	9	19	6	Quod cum audisset Saul, placatus voce Jonathae, juravit : Vivit Dominus, quia non occidetur.
-1 Samuel	1Sm	9	19	7	Vocavit itaque Jonathas David, et indicavit ei omnia verba haec : et introduxit Jonathas David ad Saul, et fuit ante eum sicut fuerat heri et nudiustertius.
-1 Samuel	1Sm	9	19	8	Motum est autem rursum bellum : et egressus David, pugnavit adversum Philisthiim : percussitque eos plaga magna, et fugerunt a facie ejus.
-1 Samuel	1Sm	9	19	9	Et factus est spiritus Domini malus in Saul : sedebat autem in domo sua, et tenebat lanceam : porro David psallebat manu sua.
-1 Samuel	1Sm	9	19	10	Nisusque est Saul configere David lancea in pariete, et declinavit David a facie Saul : lancea autem casso vulnere perlata est in parietem, et David fugit, et salvatus est nocte illa.
-1 Samuel	1Sm	9	19	11	Misit ergo Saul satellites suos in domum David, ut custodirent eum, et interficeretur mane. Quod cum annuntiasset David Michol uxor sua, dicens : Nisi salvaveris te nocte hac, cras morieris :
-1 Samuel	1Sm	9	19	12	deposuit eum per fenestram. Porro ille abiit et aufugit, atque salvatus est.
-1 Samuel	1Sm	9	19	13	Tulit autem Michol statuam, et posuit eam super lectum, et pellem pilosam caprarum posuit ad caput ejus, et operuit eam vestimentis.
-1 Samuel	1Sm	9	19	14	Misit autem Saul apparitores, qui raperent David : et responsum est quod aegrotaret.
-1 Samuel	1Sm	9	19	15	Rursumque misit Saul nuntios ut viderent David, dicens : Afferte eum ad me in lecto, ut occidatur.
-1 Samuel	1Sm	9	19	16	Cumque venissent nuntii, inventum est simulacrum super lectum, et pellis caprarum ad caput ejus.
-1 Samuel	1Sm	9	19	17	Dixitque Saul ad Michol : Quare sic illusisti mihi, et dimisisti inimicum meum ut fugeret ? Et respondit Michol ad Saul : Quia ipse locutus est mihi : Dimitte me, alioquin interficiam te.
-1 Samuel	1Sm	9	19	18	David autem fugiens salvatus est, et venit ad Samuel in Ramatha, et nuntiavit ei omnia quae fecerat sibi Saul : et abierunt ipse et Samuel, et morati sunt in Najoth.
-1 Samuel	1Sm	9	19	19	Nuntiatum est autem Sauli a dicentibus : Ecce David in Najoth in Ramatha.
-1 Samuel	1Sm	9	19	20	Misit ergo Saul lictores, ut raperent David : qui cum vidissent cuneum prophetarum vaticinantium, et Samuelem stantem super eos, factus est etiam spiritus Domini in illis, et prophetare coeperunt etiam ipsi.
-1 Samuel	1Sm	9	19	21	Quod cum nuntiatum esset Sauli, misit et alios nuntios : prophetaverunt autem et illi. Et rursum misit Saul tertios nuntios : qui et ipsi prophetaverunt. Et iratus iracundia Saul,
-1 Samuel	1Sm	9	19	22	abiit etiam ipse in Ramatha, et venit usque ad cisternam magnam quae est in Socho, et interrogavit, et dixit : In quo loco sunt Samuel et David ? Dictumque est ei : Ecce in Najoth sunt in Ramatha.
-1 Samuel	1Sm	9	19	23	Et abiit in Najoth in Ramatha, et factus est etiam super eum spiritus Domini, et ambulabat ingrediens, et prophetabat usque dum veniret in Najoth in Ramatha.
-1 Samuel	1Sm	9	19	24	Et expoliavit etiam ipse se vestimentis suis, et prophetavit cum ceteris coram Samuele, et cecidit nudus tota die illa et nocte. Unde et exivit proverbium : Num et Saul inter prophetas ?
-1 Samuel	1Sm	9	20	1	Fugit autem David de Najoth, quae est in Ramatha, veniensque locutus est coram Jonatha : Quid feci ? quae est iniquitas mea, et quod peccatum meum in patrem tuum, quia quaerit animam meam ?
-1 Samuel	1Sm	9	20	2	Qui dixit ei : Absit, non morieris : neque enim faciet pater meus quidquam grande vel parvum, nisi prius indicaverit mihi : hunc ergo celavit me pater meus sermonem tantummodo ? nequaquam erit istud.
-1 Samuel	1Sm	9	20	3	Et juravit rursum Davidi. Et ille ait : Scit profecto pater tuus quia inveni gratiam in oculis tuis, et dicet : Nesciat hoc Jonathas, ne forte tristetur. Quinimmo vivit Dominus, et vivit anima tua, quia uno tantum (ut ita dicam) gradu ego morsque dividimur.
-1 Samuel	1Sm	9	20	4	Et ait Jonathas ad David : Quodcumque dixerit mihi anima tua, faciam tibi.
-1 Samuel	1Sm	9	20	5	Dixit autem David ad Jonathan : Ecce calendae sunt crastino, et ego ex more sedere soleo juxta regem ad vescendum : dimitte ergo me ut abscondar in agro usque ad vesperam diei tertiae.
-1 Samuel	1Sm	9	20	6	Si respiciens requisierit me pater tuus, respondebis ei : Rogavit me David ut iret celeriter in Bethlehem civitatem suam, quia victimae solemnes ibi sunt universis contribulibus suis.
-1 Samuel	1Sm	9	20	7	Si dixerit : Bene : pax erit servo tuo. Si autem fuerit iratus, scito quia completa est malitia ejus.
-1 Samuel	1Sm	9	20	8	Fac ergo misericordiam in servum tuum, quia foedus Domini me famulum tuum tecum inire fecisti : si autem est iniquitas aliqua in me, tu me interfice, et ad patrem tuum ne introducas me.
-1 Samuel	1Sm	9	20	9	Et ait Jonathas : Absit hoc a te : neque enim fieri potest, ut si certe cognovero completam esse patris mei malitiam contra te, non annuntiem tibi.
-1 Samuel	1Sm	9	20	10	Responditque David ad Jonathan : Quis renuntiabit mihi, si quid forte responderit tibi pater tuus dure de me ?
-1 Samuel	1Sm	9	20	11	Et ait Jonathas ad David : Veni, et egrediamur foras in agrum. Cumque exissent ambo in agrum,
-1 Samuel	1Sm	9	20	12	ait Jonathas ad David : Domine Deus Israël, si investigavero sententiam patris mei crastino vel perendie, et aliquid boni fuerit super David, et non statim misero ad te, et notum tibi fecero,
-1 Samuel	1Sm	9	20	13	haec faciat Dominus Jonathae, et haec addat. Si autem perseveraverit patris mei malitia adversum te, revelabo aurem tuam, et dimittam te, ut vadas in pace, et sit Dominus tecum, sicut fuit cum patre meo.
-1 Samuel	1Sm	9	20	14	Et si vixero, facies mihi misericordiam Domini : si vero mortuus fuero,
-1 Samuel	1Sm	9	20	15	non auferes misericordiam tuam a domo mea usque in sempiternum, quando eradicaverit Dominus inimicos David, unumquemque de terra : auferat Jonathan de domo sua, et requirat Dominus de manu inimicorum David.
-1 Samuel	1Sm	9	20	16	Pepigit ergo Jonathas foedus cum domo David : et requisivit Dominus de manu inimicorum David.
-1 Samuel	1Sm	9	20	17	Et addidit Jonathas dejerare David, eo quod diligeret illum : sicut enim animam suam, ita diligebat eum.
-1 Samuel	1Sm	9	20	18	Dixitque ad eum Jonathas : Cras calendae sunt, et requireris :
-1 Samuel	1Sm	9	20	19	requiretur enim sessio tua usque perendie. Descendes ergo festinus, et venies in locum ubi celandus es in die qua operari licet, et sedebis juxta lapidem cui nomen est Ezel.
-1 Samuel	1Sm	9	20	20	Et ego tres sagittas mittam juxta eum, et jaciam quasi exercens me ad signum.
-1 Samuel	1Sm	9	20	21	Mittam quoque et puerum, dicens ei : Vade, et affer mihi sagittas.
-1 Samuel	1Sm	9	20	22	Si dixero puero : Ecce sagittae intra te sunt, tolle eas : tu veni ad me, quia pax tibi est, et nihil est mali, vivit Dominus. Si autem sic locutus fuero puero : Ecce sagittae ultra te sunt : vade in pace, quia dimisit te Dominus.
-1 Samuel	1Sm	9	20	23	De verbo autem quod locuti sumus ego et tu, sit Dominus inter me et te usque in sempiternum.
-1 Samuel	1Sm	9	20	24	Absconditus est ergo David in agro, et venerunt calendae, et sedit rex ad comedendum panem.
-1 Samuel	1Sm	9	20	25	Cumque sedisset rex super cathedram suam (secundum consuetudinem) quae erat juxta parietem, surrexit Jonathas, et sedit Abner ex latere Saul : vacuusque apparuit locus David.
-1 Samuel	1Sm	9	20	26	Et non est locutus Saul quidquam in die illa : cogitabat enim quod forte evenisset ei, ut non esset mundus, nec purificatus.
-1 Samuel	1Sm	9	20	27	Cumque illuxisset dies secunda post calendas, rursus apparuit vacuus locus David. Dixitque Saul ad Jonathan filium suum : Cur non venit filius Isai nec heri nec hodie ad vescendum ?
-1 Samuel	1Sm	9	20	28	Responditque Jonathas Sauli : Rogavit me obnixe ut iret in Bethlehem,
-1 Samuel	1Sm	9	20	29	et ait : Dimitte me, quoniam sacrificium solemne est in civitate, unus de fratribus meis accersivit me : nunc ergo si inveni gratiam in oculis tuis, vadam cito, et videbo fratres meos. Ob hanc causam non venit ad mensam regis.
-1 Samuel	1Sm	9	20	30	Iratus autem Saul adversum Jonathan, dixit ei : Fili mulieris virum ultro rapientis, numquid ignoro quia diligis filium Isai in confusionem tuam, et in confusionem ignominiosae matris tuae ?
-1 Samuel	1Sm	9	20	31	Omnibus enim diebus quibus filius Isai vixerit super terram, non stabilieris tu, neque regnum tuum. Itaque jam nunc mitte, et adduc eum ad me : quia filius mortis est.
-1 Samuel	1Sm	9	20	32	Respondens autem Jonathas Sauli patri suo, ait : Quare morietur ? quid fecit ?
-1 Samuel	1Sm	9	20	33	Et arripuit Saul lanceam ut percuteret eum. Et intellexit Jonathas quod definitum esset a patre suo, ut interficeret David.
-1 Samuel	1Sm	9	20	34	Surrexit ergo Jonathas a mensa in ira furoris, et non comedit in die calendarum secunda panem. Contristatus est enim super David, eo quod confudisset eum pater suus.
-1 Samuel	1Sm	9	20	35	Cumque illuxisset mane, venit Jonathas in agrum juxta placitum David, et puer parvulus cum eo.
-1 Samuel	1Sm	9	20	36	Et ait ad puerum suum : Vade, et affer mihi sagittas quas ego jacio. Cumque puer cucurrisset, jecit aliam sagittam trans puerum.
-1 Samuel	1Sm	9	20	37	Venit itaque puer ad locum jaculi quod miserat Jonathas : et clamavit Jonathas post tergum pueri, et ait : Ecce ibi est sagitta porro ultra te.
-1 Samuel	1Sm	9	20	38	Clamavitque iterum Jonathas post tergum pueri, dicens : Festina velociter, ne steteris. Collegit autem puer Jonathae sagittas, et attulit ad dominum suum :
-1 Samuel	1Sm	9	20	39	et quid ageretur, penitus ignorabat, tantummodo enim Jonathas et David rem noverant.
-1 Samuel	1Sm	9	20	40	Dedit ergo Jonathas arma sua puero, et dixit ei : Vade, et defer in civitatem.
-1 Samuel	1Sm	9	20	41	Cumque abiisset puer, surrexit David de loco qui vergebat ad austrum, et cadens pronus in terram, adoravit tertio : et osculantes se alterutrum, fleverunt pariter, David autem amplius.
-1 Samuel	1Sm	9	20	42	Dixit ergo Jonathas ad David : Vade in pace : quaecumque juravimus ambo in nomine Domini, dicentes : Dominus sit inter me et te, et inter semen meum et semen tuum usque in sempiternum.
-1 Samuel	1Sm	9	20	43	Et surrexit David, et abiit : sed et Jonathas ingressus est civitatem.
-1 Samuel	1Sm	9	21	1	Venit autem David in Nobe ad Achimelech sacerdotem : et obstupuit Achimelech, eo quod venisset David. Et dixit ei : Quare tu solus, et nullus est tecum ?
-1 Samuel	1Sm	9	21	2	Et ait David ad Achimelech sacerdotem : Rex praecepit mihi sermonem, et dixit : Nemo sciat rem propter quam missus es a me, et cujusmodi praecepta tibi dederim : nam et pueris condixi in illum et illum locum.
-1 Samuel	1Sm	9	21	3	Nunc ergo si quid habes ad manum, vel quinque panes, da mihi, aut quidquid inveneris.
-1 Samuel	1Sm	9	21	4	Et respondens sacerdos ad David, ait illi : Non habeo laicos panes ad manum, sed tantum panem sanctum : si mundi sunt pueri, maxime a mulieribus ?
-1 Samuel	1Sm	9	21	5	Et respondit David sacerdoti, et dixit ei : Equidem, si de mulieribus agitur : continuimus nos ab heri et nudiustertius quando egrediebamur, et fuerunt vasa puerorum sancta. Porro via haec polluta est, sed et ipsa hodie sanctificabitur in vasis.
-1 Samuel	1Sm	9	21	6	Dedit ergo ei sacerdos sanctificatum panem : neque enim erat ibi panis, nisi tantum panes propositionis, qui sublati fuerant a facie Domini, ut ponerentur panes calidi.
-1 Samuel	1Sm	9	21	7	Erat autem ibi vir quidam de servis Saul in die illa, intus in tabernaculo Domini : et nomen ejus Doëg Idumaeus, potentissimus pastorum Saul.
-1 Samuel	1Sm	9	21	8	Dixit autem David ad Achimelech : Si habes hic ad manum hastam aut gladium ? quia gladium meum et arma mea non tuli mecum : sermo enim regis urgebat.
-1 Samuel	1Sm	9	21	9	Et dixit sacerdos : Ecce hic gladius Goliath Philisthaei, quem percussisti in Valle terebinthi : est involutus pallio post ephod : si istum vis tollere, tolle : neque enim hic est alius absque eo. Et ait David : Non est huic alter similis : da mihi eum.
-1 Samuel	1Sm	9	21	10	Surrexit itaque David, et fugit in die illa a facie Saul : et venit ad Achis regem Geth.
-1 Samuel	1Sm	9	21	11	Dixeruntque servi Achis ad eum cum vidissent David : Numquid non iste est David rex terrae ? nonne huic cantabant per choros, dicentes : [Percussit Saul mille, et David decem millia ?]
-1 Samuel	1Sm	9	21	12	Posuit autem David sermones istos in corde suo, et extimuit valde a facie Achis regis Geth.
-1 Samuel	1Sm	9	21	13	Et immutavit os suum coram eis, et collabebatur inter manus eorum : et impingebat in ostia portae, defluebantque salivae ejus in barbam.
-1 Samuel	1Sm	9	21	14	Et ait Achis ad servos suos : Vidistis hominem insanum : quare adduxistis eum ad me ?
-1 Samuel	1Sm	9	21	15	an desunt nobis furiosi, quod introduxistis istum, ut fureret me praesente ? hiccine ingredietur domum meam ?
-1 Samuel	1Sm	9	22	1	Abiit ergo David inde, et fugit in speluncam Odollam. Quod cum audissent fratres ejus, et omnis domus patris ejus, descenderunt ad eum illuc.
-1 Samuel	1Sm	9	22	2	Et convenerunt ad eum omnes qui erant in angustia constituti, et oppressi aere alieno, et amaro animo : et factus est eorum princeps, fueruntque cum eo quasi quadringenti viri.
-1 Samuel	1Sm	9	22	3	Et profectus est David inde in Maspha, quae est Moab : et dixit ad regem Moab : Maneat, oro, pater meus et mater mea vobiscum, donec sciam quid faciat mihi Deus.
-1 Samuel	1Sm	9	22	4	Et reliquit eos ante faciem regis Moab : manseruntque apud eum cunctis diebus quibus David fuit in praesidio.
-1 Samuel	1Sm	9	22	5	Dixitque Gad propheta ad David : Noli manere in praesidio : proficiscere, et vade in terram Juda. Et profectus est David, et venit in saltum Haret.
-1 Samuel	1Sm	9	22	6	Et audivit Saul quod apparuisset David, et viri qui erant cum eo. Saul autem cum maneret in Gabaa, et esset in nemore quod est in Rama, hastam manu tenens, cunctique servi ejus circumstarent eum,
-1 Samuel	1Sm	9	22	7	ait ad servos suos qui assistebant ei : Audite nunc, filii Jemini : numquid omnibus vobis dabit filius Isai agros et vineas, et universos vos faciet tribunos et centuriones ?
-1 Samuel	1Sm	9	22	8	quoniam conjurastis omnes adversum me, et non est qui mihi renuntiet, maxime cum et filius meus foedus inierit cum filio Isai. Non est qui vicem meam doleat ex vobis, nec qui annuntiet mihi : eo quod suscitaverit filius meus servum meum adversum me, insidiantem mihi usque hodie.
-1 Samuel	1Sm	9	22	9	Respondens autem Doëg Idumaeus, qui assistebat, et erat primus inter servos Saul : Vidi, inquit, filium Isai in Nobe apud Achimelech filium Achitob sacerdotem.
-1 Samuel	1Sm	9	22	10	Qui consuluit pro eo Dominum, et cibaria dedit ei : sed et gladium Goliath Philisthaei dedit illi.
-1 Samuel	1Sm	9	22	11	Misit ergo rex ad accersendum Achimelech sacerdotem filium Achitob, et omnem domum patris ejus, sacerdotum qui erant in Nobe, qui universi venerunt ad regem.
-1 Samuel	1Sm	9	22	12	Et ait Saul ad Achimelech : Audi, fili Achitob. Qui respondit : Praesto sum, domine.
-1 Samuel	1Sm	9	22	13	Dixitque ad eum Saul : Quare conjurastis adversum me, tu et filius Isai, et dedisti ei panes et gladium, et consuluisti pro eo Deum, ut consurgeret adversum me, insidiator usque hodie permanens ?
-1 Samuel	1Sm	9	22	14	Respondensque Achimelech regi, ait : Et quis in omnibus servis tuis sicut David, fidelis, et gener regis, et pergens ad imperium tuum, et gloriosus in domo tua ?
-1 Samuel	1Sm	9	22	15	num hodie coepi pro eo consulere Deum ? absit hoc a me : ne suspicetur rex adversus servum suum rem hujuscemodi, in universa domo patris mei : non enim scivit servus tuus quidquam super hoc negotio, vel modicum vel grande.
-1 Samuel	1Sm	9	22	16	Dixitque rex : Morte morieris Achimelech, tu et omnis domus patris tui.
-1 Samuel	1Sm	9	22	17	Et ait rex emissariis qui circumstabant eum : Convertimini, et interficite sacerdotes Domini, nam manus eorum cum David est : scientes quod fugisset, et non indicaverunt mihi. Noluerunt autem servi regis extendere manus suas in sacerdotes Domini.
-1 Samuel	1Sm	9	22	18	Et ait rex ad Doëg : Convertere tu, et irrue in sacerdotes. Conversusque Doëg Idumaeus, irruit in sacerdotes, et trucidavit in die illa octoginta quinque viros vestitos ephod lineo.
-1 Samuel	1Sm	9	22	19	Nobe autem civitatem sacerdotum percussit in ore gladii, viros et mulieres, et parvulos et lactentes, bovemque, et asinum, et ovem in ore gladii.
-1 Samuel	1Sm	9	22	20	Evadens autem unus filius Achimelech filii Achitob, cujus nomen erat Abiathar, fugit ad David,
-1 Samuel	1Sm	9	22	21	et annuntiavit ei quod occidisset Saul sacerdotes Domini.
-1 Samuel	1Sm	9	22	22	Et ait David ad Abiathar : Sciebam in die illa quod cum ibi esset Doëg Idumaeus, procul dubio annuntiaret Sauli : ego sum reus omnium animarum patris tui.
-1 Samuel	1Sm	9	22	23	Mane mecum : ne timeas : si quis quaesierit animam meam, quaeret et animam tuam, mecumque servaberis.
-1 Samuel	1Sm	9	23	1	Et annuntiaverunt David, dicentes : Ecce Philisthiim oppugnant Ceilam et diripiunt areas.
-1 Samuel	1Sm	9	23	2	Consuluit ergo David Dominum, dicens : Num vadam, et percutiam Philisthaeos istos ? Et ait Dominus ad David : Vade, et percuties Philisthaeos, et Ceilam salvabis.
-1 Samuel	1Sm	9	23	3	Et dixerunt viri qui erant cum David ad eum : Ecce nos hic in Judaea consistentes timemus : quanto magis si ierimus in Ceilam adversum agmina Philisthinorum ?
-1 Samuel	1Sm	9	23	4	Rursum ergo David consuluit Dominum. Qui respondens, ait ei : Surge, et vade in Ceilam : ego enim tradam Philisthaeos in manu tua.
-1 Samuel	1Sm	9	23	5	Abiit ergo David et viri ejus in Ceilam, et pugnavit adversum Philisthaeos : et abegit jumenta eorum, et percussit eos plaga magna : et salvavit David habitatores Ceilae.
-1 Samuel	1Sm	9	23	6	Porro eo tempore quo fugiebat Abiathar filius Achimelech ad David in Ceilam, ephod secum habens descenderat.
-1 Samuel	1Sm	9	23	7	Nuntiatum est autem Sauli quod venisset David in Ceilam : et ait Saul : Tradidit eum Deus in manus meas, conclususque est introgressus urbem, in qua portae et serae sunt.
-1 Samuel	1Sm	9	23	8	Et praecepit Saul omni populo ut ad pugnam descenderet in Ceilam, et obsideret David et viros ejus.
-1 Samuel	1Sm	9	23	9	Quod cum David rescisset quia praepararet ei Saul clam malum, dixit ad Abiathar sacerdotem : Applica ephod.
-1 Samuel	1Sm	9	23	10	Et ait David : Domine Deus Israël, audivit famam servus tuus, quod disponat Saul venire in Ceilam, ut evertat urbem propter me :
-1 Samuel	1Sm	9	23	11	si tradent me viri Ceilae in manus ejus ? et si descendet Saul, sicut audivit servus tuus ? Domine Deus Israël, indica servo tuo. Et ait Dominus : Descendet.
-1 Samuel	1Sm	9	23	12	Dixitque David : Si tradent me viri Ceilae, et viros qui sunt mecum, in manus Saul ? Et dixit Dominus : Tradent.
-1 Samuel	1Sm	9	23	13	Surrexit ergo David et viri ejus quasi sexcenti, et egressi de Ceila, huc atque illuc vagabantur incerti : nuntiatumque est Sauli quod fugisset David de Ceila, et salvatus esset : quam ob rem dissimulavit exire.
-1 Samuel	1Sm	9	23	14	Morabatur autem David in deserto in locis firmissimis, mansitque in monte solitudinis Ziph, in monte opaco : quaerebat eum tamen Saul cunctis diebus, et non tradidit eum Deus in manus ejus.
-1 Samuel	1Sm	9	23	15	Et vidit David quod egressus esset Saul ut quaereret animam ejus. Porro David erat in deserto Ziph in silva.
-1 Samuel	1Sm	9	23	16	Et surrexit Jonathas filius Saul, et abiit ad David in silvam, et confortavit manus ejus in Deo : dixitque ei :
-1 Samuel	1Sm	9	23	17	Ne timeas : neque enim inveniet te manus Saul patris mei, et tu regnabis super Israël, et ego ero tibi secundus : sed et Saul pater meus scit hoc.
-1 Samuel	1Sm	9	23	18	Percussit ergo uterque foedus coram Domino : mansitque David in silva, Jonathas autem reversus est in domum suam.
-1 Samuel	1Sm	9	23	19	Ascenderunt autem Ziphaei ad Saul in Gabaa, dicentes : Nonne ecce David latitat apud nos in locis tutissimis silvae, in colle Hachila, quae est ad dexteram deserti ?
-1 Samuel	1Sm	9	23	20	Nunc ergo, sicut desideravit anima tua ut descenderes, descende : nostrum autem erit ut tradamus eum in manus regis.
-1 Samuel	1Sm	9	23	21	Dixitque Saul : Benedicti vos a Domino, quia doluistis vicem meam.
-1 Samuel	1Sm	9	23	22	Abite ergo, oro, et diligentius praeparate, et curiosius agite, et considerate locum ubi sit pes ejus, vel quis viderit eum ibi : recogitat enim de me, quod callide insidier ei.
-1 Samuel	1Sm	9	23	23	Considerate, et videte omnia latibula ejus in quibus absconditur : et revertimini ad me ad rem certam, ut vadam vobiscum. Quod si etiam in terram se abstruserit, perscrutabor eum in cunctis millibus Juda.
-1 Samuel	1Sm	9	23	24	At illi surgentes abierunt in Ziph ante Saul : David autem et viri ejus erant in deserto Maon, in campestribus ad dexteram Jesimon.
-1 Samuel	1Sm	9	23	25	Ivit ergo Saul et socii ejus ad quaerendum eum. Et nuntiatum est David : statimque descendit ad petram, et versabatur in deserto Maon : quod cum audisset Saul, persecutus est David in deserto Maon.
-1 Samuel	1Sm	9	23	26	Et ibat Saul ad latus montis ex parte una : David autem et viri ejus erant in latere montis ex parte altera. Porro David desperabat se posse evadere a facie Saul : itaque Saul et viri ejus in modum coronae cingebant David et viros ejus, ut caperent eos.
-1 Samuel	1Sm	9	23	27	Et nuntius venit ad Saul, dicens : Festina, et veni, quoniam infuderunt se Philisthiim super terram.
-1 Samuel	1Sm	9	23	28	Reversus est ergo Saul desistens persequi David, et perrexit in occursum Philisthinorum : propter hoc vocaverunt locum illum, Petram dividentem.
-1 Samuel	1Sm	9	24	1	Ascendit ergo David inde : et habitavit in locis tutissimis Engaddi.
-1 Samuel	1Sm	9	24	2	Cumque reversus esset Saul, postquam persecutus est Philisthaeos, nuntiaverunt ei, dicentes : Ecce David in deserto est Engaddi.
-1 Samuel	1Sm	9	24	3	Assumens ergo Saul tria millia electorum virorum ex omni Israël, perrexit ad investigandum David et viros ejus, etiam super abruptissimas petras, quae solis ibicibus perviae sunt.
-1 Samuel	1Sm	9	24	4	Et venit ad caulas ovium, quae se offerebant vianti : eratque ibi spelunca, quam ingressus est Saul ut purgaret ventrem : porro David et viri ejus in interiore parte speluncae latebant.
-1 Samuel	1Sm	9	24	5	Et dixerunt servi David ad eum : Ecce dies de qua locutus est Dominus ad te : Ego tradam tibi inimicum tuum, ut facias ei sicut placuerit in oculis tuis. Surrexit ergo David, et praecidit oram chlamydis Saul silenter.
-1 Samuel	1Sm	9	24	6	Post haec percussit cor suum David, eo quod abscidisset oram chlamydis Saul.
-1 Samuel	1Sm	9	24	7	Dixitque ad viros suos : Propitius sit mihi Dominus, ne faciam hanc rem domino meo, christo Domini, ut mittam manum meam in eum : quia christus Domini est.
-1 Samuel	1Sm	9	24	8	Et confregit David viros suos sermonibus, et non permisit eos ut consurgerent in Saul : porro Saul exsurgens de spelunca, pergebat coepto itinere.
-1 Samuel	1Sm	9	24	9	Surrexit autem et David post eum : et egressus de spelunca, clamavit post tergum Saul, dicens : Domine mi rex. Et respexit Saul post se : et inclinans se David pronus in terram adoravit,
-1 Samuel	1Sm	9	24	10	dixitque ad Saul : Quare audis verba hominum loquentium : David quaerit malum adversum te ?
-1 Samuel	1Sm	9	24	11	Ecce hodie viderunt oculi tui quod tradiderit te Dominus in manu mea in spelunca : et cogitavi ut occiderem te, sed pepercit tibi oculus meus : dixi enim : Non extendam manum meam in dominum meum, quia christus Domini est.
-1 Samuel	1Sm	9	24	12	Quin potius pater mi, vide, et cognosce oram chlamydis tuae in manu mea : quoniam cum praescinderem summitatem chlamydis tuae, nolui extendere manum meam in te : animadverte, et vide, quoniam non est in manu mea malum, neque iniquitas, neque peccavi in te : tu autem insidiaris animae meae ut auferas eam.
-1 Samuel	1Sm	9	24	13	Judicet Dominus inter me et te, et ulciscatur me Dominus ex te : manus autem mea non sit in te.
-1 Samuel	1Sm	9	24	14	Sicut et in proverbio antiquo dicitur : Ab impiis egredietur impietas : manus ergo mea non sit in te.
-1 Samuel	1Sm	9	24	15	Quem persequeris, rex Israël ? quem persequeris ? canem mortuum persequeris, et pulicem unum.
-1 Samuel	1Sm	9	24	16	Sit Dominus judex, et judicet inter me et te : et videat, et judicet causam meam, et eruat me de manu tua.
-1 Samuel	1Sm	9	24	17	Cum autem complesset David loquens sermones hujuscemodi ad Saul, dixit Saul : Numquid vox haec tua est, fili mi David ? Et levavit Saul vocem suam, et flevit :
-1 Samuel	1Sm	9	24	18	dixitque ad David : Justior tu es quam ego : tu enim tribuisti mihi bona, ego autem reddidi tibi mala.
-1 Samuel	1Sm	9	24	19	Et tu indicasti hodie quae feceris mihi bona : quomodo tradiderit me Dominus in manum tuam, et non occideris me.
-1 Samuel	1Sm	9	24	20	Quis enim cum invenerit inimicum suum, dimittet eum in via bona ? sed Dominus reddat tibi vicissitudinem hanc pro eo quod hodie operatus es in me.
-1 Samuel	1Sm	9	24	21	Et nunc quia scio quod certissime regnaturus sis, et habiturus in manu tua regnum Israël :
-1 Samuel	1Sm	9	24	22	jura mihi in Domino, ne deleas semen meum post me, neque auferas nomen meum de domo patris mei.
-1 Samuel	1Sm	9	24	23	Et juravit David Sauli. Abiit ergo Saul in domum suam : et David et viri ejus ascenderunt ad tutiora loca.
-1 Samuel	1Sm	9	25	1	Mortuus est autem Samuel, et congregatus est universus Israël, et planxerunt eum, et sepelierunt eum in domo sua in Ramatha. Consurgensque David descendit in desertum Pharan.
-1 Samuel	1Sm	9	25	2	Erat autem vir quispiam in solitudine Maon, et possessio ejus in Carmelo, et homo ille magnus nimis : erantque ei oves tria millia, et mille caprae : et accidit ut tonderetur grex ejus in Carmelo.
-1 Samuel	1Sm	9	25	3	Nomen autem viri illius erat Nabal. Et nomen uxoris ejus Abigail : eratque mulier illa prudentissima, et speciosa : porro vir ejus durus, et pessimus, et malitiosus : erat autem de genere Caleb.
-1 Samuel	1Sm	9	25	4	Cum ergo audisset David in deserto quod tonderet Nabal gregem suum,
-1 Samuel	1Sm	9	25	5	misit decem juvenes, et dixit eis : Ascendite in Carmelum, et venietis ad Nabal, et salutabitis eum ex nomine meo pacifice.
-1 Samuel	1Sm	9	25	6	Et dicetis : Sit fratribus meis et tibi pax, et domui tuae pax, et omnibus, quaecumque habes, sit pax.
-1 Samuel	1Sm	9	25	7	Audivi quod tonderent pastores tui, qui erant nobiscum in deserto : numquam eis molesti fuimus, nec aliquando defuit quidquam eis de grege, omni tempore quo fuerunt nobiscum in Carmelo.
-1 Samuel	1Sm	9	25	8	Interroga pueros tuos, et indicabunt tibi. Nunc ergo inveniant pueri tui gratiam in oculis tuis : in die enim bona venimus : quodcumque invenerit manus tua, da servis tuis, et filio tuo David.
-1 Samuel	1Sm	9	25	9	Cumque venissent pueri David, locuti sunt ad Nabal omnia verba haec ex nomine David : et siluerunt.
-1 Samuel	1Sm	9	25	10	Respondens autem Nabal pueris David, ait : Quis est David ? et quis est filius Isai ? hodie increverunt servi qui fugiunt dominos suos.
-1 Samuel	1Sm	9	25	11	Tollam ergo panes meos, et aquas meas, et carnes pecorum quae occidi tonsoribus meis, et dabo viris quos nescio unde sint ?
-1 Samuel	1Sm	9	25	12	Regressi sunt itaque pueri David per viam suam, et reversi venerunt, et nuntiaverunt ei omnia verba quae dixerat.
-1 Samuel	1Sm	9	25	13	Tunc ait David pueris suis : Accingatur unusquisque gladio suo. Et accincti sunt singuli gladiis suis, accinctusque est et David ense suo : et secuti sunt David quasi quadringenti viri : porro ducenti remanserunt ad sarcinas.
-1 Samuel	1Sm	9	25	14	Abigail autem uxori Nabal nuntiavit unus de pueris suis, dicens : Ecce David misit nuntios de deserto, ut benedicerent domino nostro : et aversatus est eos.
-1 Samuel	1Sm	9	25	15	Homines isti boni satis fuerant nobis, et non molesti : nec quidquam aliquando periit omni tempore quo fuimus conversati cum eis in deserto :
-1 Samuel	1Sm	9	25	16	pro muro erant nobis tam in nocte quam in die, omnibus diebus quibus pavimus apud eos greges.
-1 Samuel	1Sm	9	25	17	Quam ob rem considera, et recogita quid facias : quoniam completa est malitia adversum virum tuum, et adversum domum tuam, et ipse est filius Belial, ita ut nemo possit ei loqui.
-1 Samuel	1Sm	9	25	18	Festinavit igitur Abigail, et tulit ducentos panes, et duos utres vini, et quinque arietes coctos, et quinque sata polentae, et centum ligaturas uvae passae, et ducentas massas caricarum, et posuit super asinos :
-1 Samuel	1Sm	9	25	19	dixitque pueris suis : Praecedite me : ecce ego post tergum sequar vos : viro autem suo Nabal non indicavit.
-1 Samuel	1Sm	9	25	20	Cum ergo ascendisset asinum, et descenderet ad radices montis, David et viri ejus descendebant in occursum ejus : quibus et illa occurrit.
-1 Samuel	1Sm	9	25	21	Et ait David : Vere frustra servavi omnia quae hujus erant in deserto, et non periit quidquam de cunctis quae ad eum pertinebant : et reddidit mihi malum pro bono.
-1 Samuel	1Sm	9	25	22	Haec faciat Deus inimicis David, et haec addat, si reliquero de omnibus quae ad ipsum pertinent usque mane mingentem ad parietem.
-1 Samuel	1Sm	9	25	23	Cum autem vidisset Abigail David, festinavit, et descendit de asino, et procidit coram David super faciem suam, et adoravit super terram,
-1 Samuel	1Sm	9	25	24	et cecidit ad pedes ejus, et dixit : In me sit, domine mi, haec iniquitas : loquatur, obsecro, ancilla tua in auribus tuis, et audi verba famulae tuae.
-1 Samuel	1Sm	9	25	25	Ne ponat, oro, dominus meus rex cor suum super virum istum iniquum Nabal : quoniam secundum nomen suum stultus est, et stultitia est cum eo : ego autem ancilla tua non vidi pueros tuos, domine mi, quos misisti.
-1 Samuel	1Sm	9	25	26	Nunc ergo, domine mi, vivit Dominus, et vivit anima tua, qui prohibuit te ne venires in sanguinem, et salvavit manum tuam tibi : et nunc fiant sicut Nabal inimici tui, et qui quaerunt domino meo malum.
-1 Samuel	1Sm	9	25	27	Quapropter suscipe benedictionem hanc, quam attulit ancilla tua tibi domino meo, et da pueris qui sequuntur te dominum meum.
-1 Samuel	1Sm	9	25	28	Aufer iniquitatem famulae tuae : faciens enim faciet Dominus tibi domino meo domum fidelem, quia praelia Domini, domine mi, tu praeliaris : malitia ergo non inveniatur in te omnibus diebus vitae tuae.
-1 Samuel	1Sm	9	25	29	Si enim surrexerit aliquando homo persequens te, et quaerens animam tuam, erit anima domini mei custodita quasi in fasciculo viventium apud Dominum Deum tuum : porro inimicorum tuorum anima rotabitur, quasi in impetu et circulo fundae.
-1 Samuel	1Sm	9	25	30	Cum ergo fecerit Dominus tibi domino meo omnia quae locutus est bona de te, et constituerit te ducem super Israël,
-1 Samuel	1Sm	9	25	31	non erit tibi hoc in singultum, et in scrupulum cordis domino meo, quod effuderis sanguinem innoxium, aut ipse te ultus fueris : et cum benefecerit Dominus domino meo, recordaberis ancillae tuae.
-1 Samuel	1Sm	9	25	32	Et ait David ad Abigail : Benedictus Dominus Deus Israël, qui misit hodie te in occursum meum, et benedictum eloquium tuum,
-1 Samuel	1Sm	9	25	33	et benedicta tu, quae prohibuisti me hodie ne irem ad sanguinem, et ulciscerer me manu mea.
-1 Samuel	1Sm	9	25	34	Alioquin vivit Dominus Deus Israël, qui prohibuit me ne malum facerem tibi : nisi cito venisses in occursum mihi, non remansisset Nabal usque ad lucem matutinam mingens ad parietem.
-1 Samuel	1Sm	9	25	35	Suscepit ergo David de manu ejus omnia quae attulerat ei, dixitque ei : Vade pacifice in domum tuam : ecce audivi vocem tuam, et honoravi faciem tuam.
-1 Samuel	1Sm	9	25	36	Venit autem Abigail ad Nabal : et ecce erat ei convivium in domo ejus quasi convivium regis, et cor Nabal jucundum : erat enim ebrius nimis : et non indicavit ei verbum pusillum aut grande usque mane.
-1 Samuel	1Sm	9	25	37	Diluculo autem cum digessisset vinum Nabal, indicavit ei uxor sua verba haec : et emortuum est cor ejus intrinsecus, et factus est quasi lapis.
-1 Samuel	1Sm	9	25	38	Cumque pertransissent decem dies, percussit Dominus Nabal, et mortuus est.
-1 Samuel	1Sm	9	25	39	Quod cum audisset David mortuum Nabal, ait : Benedictus Dominus, qui judicavit causam opprobrii mei de manu Nabal, et servum suum custodivit a malo, et malitiam Nabal reddidit Dominus in caput ejus. Misit ergo David, et locutus est ad Abigail, ut sumeret eam sibi in uxorem.
-1 Samuel	1Sm	9	25	40	Et venerunt pueri David ad Abigail in Carmelum, et locuti sunt ad eam, dicentes : David misit nos ad te, ut accipiat te sibi in uxorem.
-1 Samuel	1Sm	9	25	41	Quae consurgens, adoravit prona in terram, et ait : Ecce famula tua sit in ancillam, ut lavet pedes servorum domini mei.
-1 Samuel	1Sm	9	25	42	Et festinavit, et surrexit Abigail, et ascendit super asinum, et quinque puellae ierunt cum ea, pedissequae ejus, et secuta est nuntios David : et facta est illi uxor.
-1 Samuel	1Sm	9	25	43	Sed et Achinoam accepit David de Jezraël : et fuit utraque uxor ejus.
-1 Samuel	1Sm	9	25	44	Saul autem dedit Michol filiam suam, uxorem David, Phalti filio Lais, qui erat de Gallim.
-1 Samuel	1Sm	9	26	1	Et venerunt Ziphaei ad Saul in Gabaa, dicentes : Ecce David absconditus est in colle Hachila, quae est ex adverso solitudinis.
-1 Samuel	1Sm	9	26	2	Et surrexit Saul, et descendit in desertum Ziph, et cum eo tria millia virorum de electis Israël, ut quaereret David in deserto Ziph.
-1 Samuel	1Sm	9	26	3	Et castrametatus est Saul in Gabaa Hachila, quae erat ex adverso solitudinis in via : David autem habitabat in deserto. Videns autem quod venisset Saul post se in desertum,
-1 Samuel	1Sm	9	26	4	misit exploratores, et didicit quod illuc venisset certissime.
-1 Samuel	1Sm	9	26	5	Et surrexit David clam, et venit ad locum ubi erat Saul : cumque vidisset locum in quo dormiebat Saul, et Abner filius Ner, princeps militiae ejus, et Saulem dormientem in tentorio, et reliquum vulgus per circuitum ejus,
-1 Samuel	1Sm	9	26	6	ait David ad Achimelech Hethaeum, et Abisai filium Sarviae fratrem Joab, dicens : Quis descendet mecum ad Saul in castra ? Dixitque Abisai : Ego descendam tecum.
-1 Samuel	1Sm	9	26	7	Venerunt ergo David et Abisai ad populum nocte, et invenerunt Saul jacentem et dormientem in tentorio, et hastam fixam in terra ad caput ejus : Abner autem et populum dormientes in circuitu ejus.
-1 Samuel	1Sm	9	26	8	Dixitque Abisai ad David : Conclusit Deus inimicum tuum hodie in manus tuas : nunc ergo perfodiam eum lancea in terra semel, et secundo opus non erit.
-1 Samuel	1Sm	9	26	9	Et dixit David ad Abisai : Ne interficias eum : quis enim extendet manum suam in christum Domini, et innocens erit ?
-1 Samuel	1Sm	9	26	10	Et dixit David : Vivit Dominus, quia nisi Dominus percusserit eum, aut dies ejus venerit ut moriatur, aut in praelium descendens perierit :
-1 Samuel	1Sm	9	26	11	propitius sit mihi Dominus ne extendam manum meam in christum Domini. Nunc igitur tolle hastam quae est ad caput ejus, et scyphum aquae, et abeamus.
-1 Samuel	1Sm	9	26	12	Tulit igitur David hastam, et scyphum aquae qui erat ad caput Saul, et abierunt : et non erat quisquam qui videret, et intelligeret, et evigilaret, sed omnes dormiebant, quia sopor Domini irruerat super eos.
-1 Samuel	1Sm	9	26	13	Cumque transisset David ex adverso, et stetisset in vertice montis de longe, et esset grande intervallum inter eos,
-1 Samuel	1Sm	9	26	14	clamavit David ad populum, et ad Abner filium Ner, dicens : Nonne respondebis, Abner ? Et respondens Abner, ait : Quis es tu, qui clamas, et inquietas regem ?
-1 Samuel	1Sm	9	26	15	Et ait David ad Abner : Numquid non vir tu es ? et quis alius similis tui in Israël ? quare ergo non custodisti dominum tuum regem ? ingressus est enim unus de turba ut interficeret regem dominum tuum.
-1 Samuel	1Sm	9	26	16	Non est bonum hoc, quod fecisti : vivit Dominus, quoniam filii mortis estis vos, qui non custodistis dominum vestrum, christum Domini : nunc ergo vide ubi sit hasta regis, et ubi sit scyphus aquae qui erat ad caput ejus.
-1 Samuel	1Sm	9	26	17	Cognovit autem Saul vocem David, et dixit : Numquid vox haec tua, fili mi David ? Et ait David : Vox mea, domine mi rex.
-1 Samuel	1Sm	9	26	18	Et ait : Quam ob causam dominus meus persequitur servum suum ? quid feci ? aut quod est malum in manu mea ?
-1 Samuel	1Sm	9	26	19	Nunc ergo audi, oro, domine mi rex, verba servi tui : si Dominus incitat te adversum me, odoretur sacrificium : si autem filii hominum, maledicti sunt in conspectu Domini qui ejecerunt me hodie ut non habitem in haereditate Domini, dicentes : Vade, servi diis alienis.
-1 Samuel	1Sm	9	26	20	Et nunc non effundatur sanguis meus in terram coram Domino : quia egressus est rex Israël ut quaerat pulicem unum, sicut persequitur perdix in montibus.
-1 Samuel	1Sm	9	26	21	Et ait Saul : Peccavi : revertere, fili mi David : nequaquam enim ultra tibi malefaciam, eo quod pretiosa fuerit anima mea in oculis tuis hodie : apparet enim quod stulte egerim, et ignoraverim multa nimis.
-1 Samuel	1Sm	9	26	22	Et respondens David, ait : Ecce hasta regis : transeat unus de pueris regis, et tollat eam.
-1 Samuel	1Sm	9	26	23	Dominus autem retribuet unicuique secundum justitiam suam et fidem : tradidit enim te Dominus hodie in manum meam, et nolui extendere manum meam in christum Domini.
-1 Samuel	1Sm	9	26	24	Et sicut magnificata est anima tua hodie in oculis meis, sic magnificetur anima mea in oculis Domini, et liberet me de omni angustia.
-1 Samuel	1Sm	9	26	25	Ait ergo Saul ad David : Benedictus tu, fili mi David : et quidem faciens facies, et potens poteris. Abiit autem David in viam suam, et Saul reversus est in locum suum.
-1 Samuel	1Sm	9	27	1	Et ait David in corde suo : Aliquando incidam una die in manus Saul : nonne melius est ut fugiam, et salver in terra Philisthinorum, ut desperet Saul, cessetque me quaerere in cunctis finibus Israël ? fugiam ergo manus ejus.
-1 Samuel	1Sm	9	27	2	Et surrexit David, et abiit ipse, et sexcenti viri cum eo, ad Achis filium Maoch regem Geth.
-1 Samuel	1Sm	9	27	3	Et habitavit David cum Achis in Geth, ipse et viri ejus : vir et domus ejus : et David, et duae uxores ejus, Achinoam Jezrahelitis, et Abigail uxor Nabal Carmeli.
-1 Samuel	1Sm	9	27	4	Et nuntiatum est Sauli quod fugisset David in Geth, et non addidit ultra quaerere eum.
-1 Samuel	1Sm	9	27	5	Dixit autem David ad Achis : Si inveni gratiam in oculis tuis, detur mihi locus in una urbium regionis hujus, ut habitem ibi : cur enim manet servus tuus in civitate regis tecum ?
-1 Samuel	1Sm	9	27	6	Dedit itaque ei Achis in die illa Siceleg : propter quam causam facta est Siceleg regum Juda usque in diem hanc.
-1 Samuel	1Sm	9	27	7	Fuit autem numerus dierum quibus habitavit David in regione Philisthinorum, quatuor mensium.
-1 Samuel	1Sm	9	27	8	Et ascendit David et viri ejus, et agebant praedas de Gessuri, et de Gerzi, et de Amalecitis : hi enim pagi habitabantur in terra antiquitus, euntibus Sur usque ad terram Aegypti.
-1 Samuel	1Sm	9	27	9	Et percutiebat David omnem terram, nec relinquebat viventem virum et mulierem : tollensque oves, et boves, et asinos, et camelos, et vestes, revertebatur, et veniebat ad Achis.
-1 Samuel	1Sm	9	27	10	Dicebat autem ei Achis : In quem irruisti hodie ? Respondebat David : Contra meridiem Judae, et contra meridiem Jerameel, et contra meridiem Ceni.
-1 Samuel	1Sm	9	27	11	Virum et mulierem non vivificabat David, nec adducebat in Geth, dicens : Ne forte loquantur adversum nos : Haec fecit David : et hoc erat decretum illi omnibus diebus quibus habitavit in regione Philisthinorum.
-1 Samuel	1Sm	9	27	12	Credidit ergo Achis David, dicens : Multa mala operatus est contra populum suum Israël : erit igitur mihi servus sempiternus.
-1 Samuel	1Sm	9	28	1	Factum est autem in diebus illis, congregaverunt Philisthiim agmina sua, ut praepararentur ad bellum contra Israël : dixitque Achis ad David : Sciens nunc scito quoniam mecum egredieris in castris, tu et viri tui.
-1 Samuel	1Sm	9	28	2	Dixitque David ad Achis : Nunc scies quae facturus est servus tuus. Et ait Achis ad David : Et ego custodem capitis mei ponam te cunctis diebus.
-1 Samuel	1Sm	9	28	3	Samuel autem mortuus est, planxitque eum omnis Israël, et sepelierunt eum in Ramatha urbe sua. Et Saul abstulit magos et hariolos de terra.
-1 Samuel	1Sm	9	28	4	Congregatique sunt Philisthiim, et venerunt, et castrametati sunt in Sunam : congregavit autem et Saul universum Israël, et venit in Gelboë.
-1 Samuel	1Sm	9	28	5	Et vidit Saul castra Philisthiim, et timuit, et expavit cor ejus nimis.
-1 Samuel	1Sm	9	28	6	Consuluitque Dominum, et non respondit ei neque per somnia, neque per sacerdotes, neque per prophetas.
-1 Samuel	1Sm	9	28	7	Dixitque Saul servis suis : Quaerite mihi mulierem habentem pythonem, et vadam ad eam, et sciscitabor per illam. Et dixerunt servi ejus ad eum : Est mulier pythonem habens in Endor.
-1 Samuel	1Sm	9	28	8	Mutavit ergo habitum suum, vestitusque est aliis vestimentis, et abiit ipse, et duo viri cum eo : veneruntque ad mulierem nocte, et ait illi : Divina mihi in pythone, et suscita mihi quem dixero tibi.
-1 Samuel	1Sm	9	28	9	Et ait mulier ad eum : Ecce, tu nosti quanta fecerit Saul, et quomodo eraserit magos et hariolos de terra : quare ergo insidiaris animae meae, ut occidar ?
-1 Samuel	1Sm	9	28	10	Et juravit ei Saul in Domino, dicens : Vivit Dominus, quia non eveniet tibi quidquam mali propter hanc rem.
-1 Samuel	1Sm	9	28	11	Dixitque ei mulier : Quem suscitabo tibi ? Qui ait : Samuelem mihi suscita.
-1 Samuel	1Sm	9	28	12	Cum autem vidisset mulier Samuelem, exclamavit voce magna, et dixit ad Saul : Quare imposuisti mihi ? tu es enim Saul.
-1 Samuel	1Sm	9	28	13	Dixitque ei rex : Noli timere : quid vidisti ? Et ait mulier ad Saul : Deos vidi ascendentes de terra.
-1 Samuel	1Sm	9	28	14	Dixitque ei : Qualis est forma ejus ? Quae ait : Vir senex ascendit, et ipse amictus est pallio. Et intellexit Saul quod Samuel esset, et inclinavit se super faciem suam in terra, et adoravit.
-1 Samuel	1Sm	9	28	15	Dixit autem Samuel ad Saul : Quare inquietasti me ut suscitarer ? Et ait Saul : Coarctor nimis : siquidem Philisthiim pugnant adversum me, et Deus recessit a me, et exaudire me noluit neque in manu prophetarum, neque per somnia : vocavi ergo te, ut ostenderes mihi quid faciam.
-1 Samuel	1Sm	9	28	16	Et ait Samuel : Quid interrogas me, cum Dominus recesserit a te, et transierit ad aemulum tuum ?
-1 Samuel	1Sm	9	28	17	Faciet enim tibi Dominus sicut locutus est in manu mea, et scindet regnum tuum de manu tua et dabit illud proximo tuo David :
-1 Samuel	1Sm	9	28	18	quia non obedisti voci Domini, neque fecisti iram furoris ejus in Amalec : idcirco quod pateris, fecit tibi Dominus hodie.
-1 Samuel	1Sm	9	28	19	Et dabit Dominus etiam Israël tecum in manus Philisthiim : cras autem tu et filii tui mecum eritis : sed et castra Israël tradet Dominus in manus Philisthiim.
-1 Samuel	1Sm	9	28	20	Statimque Saul cecidit porrectus in terram : extimuerat enim verba Samuelis, et robur non erat in eo, quia non comederat panem tota die illa.
-1 Samuel	1Sm	9	28	21	Ingressa est itaque mulier illa ad Saul (conturbatus enim erat valde), dixitque ad eum : Ecce obedivit ancilla tua voci tuae, et posui animam meam in manu mea : et audivi sermones tuos, quos locutus es ad me.
-1 Samuel	1Sm	9	28	22	Nunc igitur audi et tu vocem ancillae tuae, et ponam coram te buccellam panis, ut comedens convalescas, et possis iter agere.
-1 Samuel	1Sm	9	28	23	Qui renuit, et ait : Non comedam. Coëgerunt autem eum servi sui et mulier, et tandem audita voce eorum surrexit de terra, et sedit super lectum.
-1 Samuel	1Sm	9	28	24	Mulier autem illa habebat vitulum pascualem in domo, et festinavit, et occidit eum : tollensque farinam, miscuit eam, et coxit azyma,
-1 Samuel	1Sm	9	28	25	et posuit ante Saul et ante servos ejus. Qui cum comedissent, surrexerunt, et ambulaverunt per totam noctem illam.
-1 Samuel	1Sm	9	29	1	Congregata sunt ergo Philisthiim universa agmina in Aphec : sed et Israël castrametatus est super fontem qui erat in Jezrahel.
-1 Samuel	1Sm	9	29	2	Et satrapae quidem Philisthiim incedebant in centuriis et millibus : David autem et viri ejus erant in novissimo agmine cum Achis.
-1 Samuel	1Sm	9	29	3	Dixeruntque principes Philisthiim ad Achis : Quid sibi volunt Hebraei isti ? Et ait Achis ad principes Philisthiim : Num ignoratis David, qui fuit servus Saul regis Israël, et est apud me multis diebus, vel annis, et non inveni in eo quidquam ex die qua transfugit ad me usque ad diem hanc ?
-1 Samuel	1Sm	9	29	4	Irati sunt autem adversus eum principes Philisthiim, et dixerunt ei : Revertatur vir iste, et sedeat in loco suo in quo constituisti eum, et non descendat nobiscum in praelium, ne fiat nobis adversarius, cum praeliari coeperimus : quomodo enim aliter poterit placare dominum suum, nisi in capitibus nostris ?
-1 Samuel	1Sm	9	29	5	Nonne iste est David, cui cantabant in choris, dicentes : [Percussit Saul in millibus suis, et David in decem millibus suis ?]
-1 Samuel	1Sm	9	29	6	Vocavit ergo Achis David, et ait ei : Vivit Dominus, quia rectus es tu, et bonus in conspectu meo : et exitus tuus, et introitus tuus mecum est in castris : et non inveni in te quidquam mali ex die qua venisti ad me usque in diem hanc : sed satrapis non places.
-1 Samuel	1Sm	9	29	7	Revertere ergo, et vade in pace, et non offendas oculos satraparum Philisthiim.
-1 Samuel	1Sm	9	29	8	Dixitque David ad Achis : Quid enim feci, et quid invenisti in me servo tuo, a die qua fui in conspectu tuo usque in diem hanc, ut non veniam et pugnem contra inimicos domini mei regis ?
-1 Samuel	1Sm	9	29	9	Respondens autem Achis, locutus est ad David : Scio quia bonus es tu in oculis meis, sicut angelus Dei : sed principes Philisthinorum dixerunt : Non ascendet nobiscum in praelium.
-1 Samuel	1Sm	9	29	10	Igitur consurge mane tu, et servi domini tui qui venerunt tecum : et cum de nocte surrexeritis, et coeperit dilucescere, pergite.
-1 Samuel	1Sm	9	29	11	Surrexit itaque de nocte David, ipse et viri ejus, ut proficiscerentur mane, et reverterentur ad terram Philisthiim : Philisthiim autem ascenderunt in Jezrahel.
-1 Samuel	1Sm	9	30	1	Cumque venissent David et viri ejus in Siceleg die tertia, Amalecitae impetum fecerant ex parte australi in Siceleg, et percusserant Siceleg, et succenderant eam igni.
-1 Samuel	1Sm	9	30	2	Et captivas duxerant mulieres ex ea, a minimo usque ad magnum : et non interfecerant quemquam, sed secum duxerant, et pergebant itinere suo.
-1 Samuel	1Sm	9	30	3	Cum ergo venissent David et viri ejus ad civitatem, et invenissent eam succensam igni, et uxores suas, et filios suos et filias, ductas esse captivas,
-1 Samuel	1Sm	9	30	4	levaverunt David et populus qui erat cum eo voces suas, et planxerunt donec deficerent in eis lacrimae.
-1 Samuel	1Sm	9	30	5	Siquidem et duae uxores David captivae ductae fuerant, Achinoam Jezrahelites, et Abigail uxor Nabal Carmeli.
-1 Samuel	1Sm	9	30	6	Et contristatus est David valde : volebat enim eum populus lapidare, quia amara erat anima uniuscujusque viri super filiis suis et filiabus : confortatus est autem David in Domino Deo suo.
-1 Samuel	1Sm	9	30	7	Et ait ad Abiathar sacerdotem filium Achimelech : Applica ad me ephod. Et applicavit Abiathar ephod ad David.
-1 Samuel	1Sm	9	30	8	Et consuluit David Dominum, dicens : Persequar latrunculos hos, et comprehendam eos, an non ? Dixitque ei Dominus : Persequere : absque dubio enim comprehendes eos, et excuties praedam.
-1 Samuel	1Sm	9	30	9	Abiit ergo David, ipse et sexcenti viri qui erant cum eo, et venerunt usque ad torrentem Besor : et lassi quidam substiterunt.
-1 Samuel	1Sm	9	30	10	Persecutus est autem David ipse, et quadringenti viri : substiterant enim ducenti, qui lassi transire non poterant torrentem Besor.
-1 Samuel	1Sm	9	30	11	Et invenerunt virum aegyptium in agro, et adduxerunt eum ad David : dederuntque ei panem ut comederet, et biberet aquam,
-1 Samuel	1Sm	9	30	12	sed et fragmen massae caricarum, et duas ligaturas uvae passae. Quae cum comedisset, reversus est spiritus ejus, et refocillatus est : non enim comederat panem, neque biberat aquam, tribus diebus et tribus noctibus.
-1 Samuel	1Sm	9	30	13	Dixit itaque ei David : Cujus es tu ? vel unde ? et quo pergis ? Qui ait : Puer aegyptius ego sum, servus viri Amalecitae : dereliquit autem me dominus meus, quia aegrotare coepi nudiustertius.
-1 Samuel	1Sm	9	30	14	Siquidem nos erupimus ad australem plagam Cerethi, et contra Judam, et ad meridiem Caleb, et Siceleg succendimus igni.
-1 Samuel	1Sm	9	30	15	Dixitque ei David : Potes me ducere ad cuneum istum ? Qui ait : Jura mihi per Deum quod non occidas me, et non tradas me in manus domini mei, et ego ducam te ad cuneum istum. Et juravit ei David.
-1 Samuel	1Sm	9	30	16	Qui cum duxisset eum, ecce illi discumbebant super faciem universae terrae comedentes et bibentes, et quasi festum celebrantes diem, pro cuncta praeda et spoliis quae ceperant de terra Philisthiim et de terra Juda.
-1 Samuel	1Sm	9	30	17	Et percussit eos David a vespere usque ad vesperam alterius diei, et non evasit ex eis quisquam, nisi quadringenti viri adolescentes, qui ascenderant camelos et fugerant.
-1 Samuel	1Sm	9	30	18	Eruit ergo David omnia quae tulerant Amalecitae, et duas uxores suas eruit.
-1 Samuel	1Sm	9	30	19	Nec defuit quidquam a parvo usque ad magnum, tam de filiis quam de filiabus, et de spoliis, et quaecumque rapuerant : omnia reduxit David.
-1 Samuel	1Sm	9	30	20	Et tulit universos greges et armenta, et minavit ante faciem suam : dixeruntque : Haec est praeda David.
-1 Samuel	1Sm	9	30	21	Venit autem David ad ducentos viros qui lassi substiterant, nec sequi potuerant David, et residere eos jusserat in torrente Besor : qui egressi sunt obviam David et populo qui erat cum eo. Accedens autem David ad populum, salutavit eos pacifice.
-1 Samuel	1Sm	9	30	22	Respondensque omnis vir pessimus et iniquus de viris qui ierant cum David, dixit : Quia non venerunt nobiscum, non dabimus eis quidquam de praeda quam eruimus : sed sufficiat unicuique uxor sua et filii : quos cum acceperint, recedant.
-1 Samuel	1Sm	9	30	23	Dixit autem David : Non sic facietis, fratres mei, de his quae tradidit nobis Dominus, et custodivit nos, et dedit latrunculos qui eruperant adversum nos, in manus nostras :
-1 Samuel	1Sm	9	30	24	nec audiet vos quisquam super sermone hoc : aequa enim pars erit descendentis ad praelium, et remanentis ad sarcinas, et similiter divident.
-1 Samuel	1Sm	9	30	25	Et factum est hoc ex die illa et deinceps, constitutum et praefinitum, et quasi lex in Israël usque in diem hanc.
-1 Samuel	1Sm	9	30	26	Venit ergo David in Siceleg, et misit dona de praeda senioribus Juda proximis suis, dicens : Accipite benedictionem de praeda hostium Domini :
-1 Samuel	1Sm	9	30	27	his qui erant in Bethel, et qui in Ramoth ad meridiem, et qui in Jether,
-1 Samuel	1Sm	9	30	28	et qui in Aroër, et qui in Sephamoth, et qui in Esthamo,
-1 Samuel	1Sm	9	30	29	et qui in Rachal, et qui in urbibus Jerameel, et qui in urbibus Ceni,
-1 Samuel	1Sm	9	30	30	et qui in Arama, et qui in lacu Asan, et qui in Athach,
-1 Samuel	1Sm	9	30	31	et qui in Hebron, et reliquis qui erant in his locis in quibus commoratus fuerat David, ipse et viri ejus.
-1 Samuel	1Sm	9	31	1	Philisthiim autem pugnabant adversum Israël : et fugerunt viri Israël ante faciem Philisthiim, et ceciderunt interfecti in monte Gelboë.
-1 Samuel	1Sm	9	31	2	Irrueruntque Philisthiim in Saul et in filios ejus, et percusserunt Jonathan, et Abinadab, et Melchisua filios Saul :
-1 Samuel	1Sm	9	31	3	totumque pondus praelii versum est in Saul, et consecuti sunt eum viri sagittarii, et vulneratus est vehementer a sagittariis.
-1 Samuel	1Sm	9	31	4	Dixitque Saul ad armigerum suum : Evagina gladium tuum, et percute me : ne forte veniant incircumcisi isti, et interficiant me, illudentes mihi. Et noluit armiger ejus : fuerat enim nimio terrore perterritus. Arripuit itaque Saul gladium, et irruit super eum.
-1 Samuel	1Sm	9	31	5	Quod cum vidisset armiger ejus, videlicet quod mortuus esset Saul, irruit etiam ipse super gladium suum, et mortuus est cum eo.
-1 Samuel	1Sm	9	31	6	Mortuus est ergo Saul, et tres filii ejus, et armiger illius, et universi viri ejus in die illa pariter.
-1 Samuel	1Sm	9	31	7	Videntes autem viri Israël qui erant trans vallem et trans Jordanem, quod fugissent viri Israëlitae, et quod mortuus esset Saul et filii ejus, reliquerunt civitates suas, et fugerunt : veneruntque Philisthiim, et habitaverunt ibi.
-1 Samuel	1Sm	9	31	8	Facta autem die altera, venerunt Philisthiim ut spoliarent interfectos, et invenerunt Saul et tres filios ejus jacentes in monte Gelboë.
-1 Samuel	1Sm	9	31	9	Et praeciderunt caput Saul, et spoliaverunt eum armis : et miserunt in terram Philisthinorum per circuitum, ut annuntiaretur in templo idolorum, et in populis.
-1 Samuel	1Sm	9	31	10	Et posuerunt arma ejus in templo Astaroth, corpus vero ejus suspenderunt in muro Bethsan.
-1 Samuel	1Sm	9	31	11	Quod cum audissent habitatores Jabes Galaad, quaecumque fecerant Philisthiim Saul,
-1 Samuel	1Sm	9	31	12	surrexerunt omnes viri fortissimi, et ambulaverunt tota nocte, et tulerunt cadaver Saul, et cadavera filiorum ejus, de muro Bethsan : veneruntque Jabes Galaad, et combusserunt ea ibi :
-1 Samuel	1Sm	9	31	13	et tulerunt ossa eorum, et sepelierunt in nemore Jabes, et jejunaverunt septem diebus.
-2 Samuel	2Sm	10	1	1	Factum est autem, postquam mortuus est Saul, ut David reverteretur a caede Amalec, et maneret in Siceleg duos dies.
-2 Samuel	2Sm	10	1	2	In die autem tertia apparuit homo veniens de castris Saul veste conscissa, et pulvere conspersus caput : et ut venit ad David, cecidit super faciem suam, et adoravit.
-2 Samuel	2Sm	10	1	3	Dixitque ad eum David : Unde venis ? Qui ait ad eum : De castris Israël fugi.
-2 Samuel	2Sm	10	1	4	Et dixit ad eum David : Quod est verbum quod factum est ? indica mihi. Qui ait : Fugit populus ex praelio, et multi corruentes e populo mortui sunt : sed et Saul et Jonathas filius ejus interierunt.
-2 Samuel	2Sm	10	1	5	Dixitque David ad adolescentem qui nuntiabat ei : Unde scis quia mortuus est Saul, et Jonathas filius ejus ?
-2 Samuel	2Sm	10	1	6	Et ait adolescens qui nuntiabat ei : Casu veni in montem Gelboë, et Saul incumbebat super hastam suam : porro currus et equites appropinquabant ei,
-2 Samuel	2Sm	10	1	7	et conversus post tergum suum, vidensque me, vocavit. Cui cum respondissem : Adsum :
-2 Samuel	2Sm	10	1	8	dixit mihi : Quisnam es tu ? Et aio ad eum : Amalecites ego sum.
-2 Samuel	2Sm	10	1	9	Et locutus est mihi : Sta super me, et interfice me : quoniam tenent me angustiae, et adhuc tota anima mea in me est.
-2 Samuel	2Sm	10	1	10	Stansque super eum, occidi illum : sciebam enim quod vivere non poterat post ruinam : et tuli diadema quod erat in capite ejus, et armillam de brachio illius, et attuli ad te dominum meum huc.
-2 Samuel	2Sm	10	1	11	Apprehendens autem David, vestimenta sua scidit, omnesque viri qui erant cum eo,
-2 Samuel	2Sm	10	1	12	et planxerunt, et fleverunt, et jejunaverunt usque ad vesperam super Saul, et super Jonathan filium ejus, et super populum Domini, et super domum Israël, eo quod corruissent gladio.
-2 Samuel	2Sm	10	1	13	Dixitque David ad juvenem qui nuntiaverat ei : Unde es tu ? Qui respondit : Filius hominis advenae Amalecitae ego sum.
-2 Samuel	2Sm	10	1	14	Et ait ad eum David : Quare non timuisti mittere manum tuam ut occideres christum Domini ?
-2 Samuel	2Sm	10	1	15	Vocansque David unum de pueris suis, ait : Accedens irrue in eum. Qui percussit illum, et mortuus est.
-2 Samuel	2Sm	10	1	16	Et ait ad eum David : Sanguis tuus super caput tuum : os enim tuum locutum est adversum te, dicens : Ego interfeci christum Domini.
-2 Samuel	2Sm	10	1	17	Planxit autem David planctum hujuscemodi super Saul, et super Jonathan filium ejus
-2 Samuel	2Sm	10	1	18	(et praecepit ut docerent filios Juda arcum, sicut scriptum est in libro justorum), et ait : [Considera, Israël, pro his qui mortui sunt, super excelsa tua vulnerati.
-2 Samuel	2Sm	10	1	19	Inclyti Israël super montes tuos interfecti sunt : quomodo ceciderunt fortes ?
-2 Samuel	2Sm	10	1	20	Nolite annuntiare in Geth, neque annuntietis in compitis Ascalonis : ne forte laetentur filiae Philisthiim ; ne exultent filiae incircumcisorum.]
-2 Samuel	2Sm	10	1	21	[Montes Gelboë, nec ros, nec pluvia veniant super vos, neque sint agri primitiarum : quia ibi abjectus est clypeus fortium : clypeus Saul, quasi non esset unctus oleo.]
-2 Samuel	2Sm	10	1	22	[A sanguine interfectorum, ab adipe fortium, sagitta Jonathae numquam rediit retrorsum, et gladius Saul non est reversus inanis.
-2 Samuel	2Sm	10	1	23	Saul et Jonathas amabiles, et decori in vita sua, in morte quoque non sunt divisi : aquilis velociores, leonibus fortiores.]
-2 Samuel	2Sm	10	1	24	[Filiae Israël, super Saul flete, qui vestiebat vos coccino in deliciis, qui praebebat ornamenta aurea cultui vestro.]
-2 Samuel	2Sm	10	1	25	[Quomodo ceciderunt fortes in praelio ? Jonathas in excelsis tuis occisus est ?
-2 Samuel	2Sm	10	1	26	Doleo super te, frater mi Jonatha, decore nimis, et amabilis super amorem mulierum. Sicut mater unicum amat filium suum, ita ego te diligebam.
-2 Samuel	2Sm	10	1	27	Quomodo ceciderunt robusti, et perierunt arma bellica ?]
-2 Samuel	2Sm	10	2	1	Igitur post haec consuluit David Dominum, dicens : Num ascendam in unam de civitatibus Juda ? Et ait Dominus ad eum : Ascende. Dixitque David : Quo ascendam ? Et respondit ei : In Hebron.
-2 Samuel	2Sm	10	2	2	Ascendit ergo David, et duae uxores ejus, Achinoam Jezraëlites, et Abigail uxor Nabal Carmeli :
-2 Samuel	2Sm	10	2	3	sed et viros, qui erant cum eo, duxit David singulos cum domo sua : et manserunt in oppidis Hebron.
-2 Samuel	2Sm	10	2	4	Veneruntque viri Juda, et unxerunt ibi David ut regnaret super domum Juda. Et nuntiatum est David quod viri Jabes Galaad sepelissent Saul.
-2 Samuel	2Sm	10	2	5	Misit ergo David nuntios ad viros Jabes Galaad, dixitque ad eos : Benedicti vos Domino, qui fecistis misericordiam hanc cum domino vestro Saul, et sepelistis eum.
-2 Samuel	2Sm	10	2	6	Et nunc retribuet vobis quidem Dominus misericordiam et veritatem : sed et ego reddam gratiam, eo quod fecistis verbum istud.
-2 Samuel	2Sm	10	2	7	Confortentur manus vestrae, et estote filii fortitudinis : licet enim mortuus sit dominus vester Saul, tamen me unxit domus Juda in regem sibi.
-2 Samuel	2Sm	10	2	8	Abner autem filius Ner, princeps exercitus Saul, tulit Isboseth filium Saul, et circumduxit eum per castra,
-2 Samuel	2Sm	10	2	9	regemque constituit super Galaad, et super Gessuri, et super Jezraël, et super Ephraim, et super Benjamin, et super Israël universum.
-2 Samuel	2Sm	10	2	10	Quadraginta annorum erat Isboseth filius Saul cum regnare coepisset super Israël, et duobus annis regnavit : sola autem domus Juda sequebatur David.
-2 Samuel	2Sm	10	2	11	Et fuit numerus dierum quos commoratus est David imperans in Hebron super domum Juda, septem annorum et sex mensium.
-2 Samuel	2Sm	10	2	12	Egressusque est Abner filius Ner, et pueri Isboseth filii Saul, de castris in Gabaon.
-2 Samuel	2Sm	10	2	13	Porro Joab filius Sarviae, et pueri David, egressi sunt, et occurrerunt eis juxta piscinam Gabaon. Et cum in unum convenissent, e regione sederunt : hi ex una parte piscinae, et illi ex altera.
-2 Samuel	2Sm	10	2	14	Dixitque Abner ad Joab : Surgant pueri, et ludant coram nobis. Et respondit Joab : Surgant.
-2 Samuel	2Sm	10	2	15	Surrexerunt ergo, et transierunt numero duodecim de Benjamin, ex parte Isboseth filii Saul, et duodecim de pueris David.
-2 Samuel	2Sm	10	2	16	Apprehensoque unusquisque capite comparis sui, defixit gladium in latus contrarii, et ceciderunt simul : vocatumque est nomen loci illius : Ager robustorum, in Gabaon.
-2 Samuel	2Sm	10	2	17	Et ortum est bellum durum satis in die illa : fugatusque est Abner et viri Israël a pueris David.
-2 Samuel	2Sm	10	2	18	Erant autem ibi tres filii Sarviae, Joab, et Abisai, et Asaël : porro Asaël cursor velocissimus fuit, quasi unus de capreis quae morantur in silvis.
-2 Samuel	2Sm	10	2	19	Persequebatur autem Asaël Abner, et non declinavit ad dextram neque ad sinistram omittens persequi Abner.
-2 Samuel	2Sm	10	2	20	Respexit itaque Abner post tergum suum, et ait : Tune es Asaël ? Qui respondit : Ego sum.
-2 Samuel	2Sm	10	2	21	Dixitque ei Abner : Vade ad dexteram, sive ad sinistram, et apprehende unum de adolescentibus, et tolle tibi spolia ejus. Noluit autem Asaël omittere quin urgeret eum.
-2 Samuel	2Sm	10	2	22	Rursumque locutus est Abner ad Asaël : Recede, noli me sequi, ne compellar confodere te in terram, et levare non potero faciem meam ad Joab fratrem tuum.
-2 Samuel	2Sm	10	2	23	Qui audire contempsit, et noluit declinare : percussit ergo eum Abner aversa hasta in inguine, et transfodit, et mortuus est in eodem loco : omnesque qui transibant per locum illum, in quo ceciderat Asaël et mortuus erat, subsistebant.
-2 Samuel	2Sm	10	2	24	Persequentibus autem Joab et Abisai fugientem Abner, sol occubuit : et venerunt usque ad collem aquaeductus, qui est ex adverso vallis itineris deserti in Gabaon.
-2 Samuel	2Sm	10	2	25	Congregatique sunt filii Benjamin ad Abner : et conglobati in unum cuneum, steterunt in summitate tumuli unius.
-2 Samuel	2Sm	10	2	26	Et exclamavit Abner ad Joab, et ait : Num usque ad internecionem tuus mucro desaeviet ? an ignoras quod periculosa sit desperatio ? usquequo non dicis populo ut omittat persequi fratres suos ?
-2 Samuel	2Sm	10	2	27	Et ait Joab : Vivit Dominus, si locutus fuisses, mane recessisset populus persequens fratrem suum.
-2 Samuel	2Sm	10	2	28	Insonuit ergo Joab buccina, et stetit omnis exercitus, nec persecuti sunt ultra Israël, neque iniere certamen.
-2 Samuel	2Sm	10	2	29	Abner autem et viri ejus abierunt per campestria, tota nocte illa : et transierunt Jordanem, et lustrata omni Beth-horon, venerunt ad castra.
-2 Samuel	2Sm	10	2	30	Porro Joab reversus, omisso Abner, congregavit omnem populum : et defuerunt de pueris David decem et novem viri, excepto Asaële.
-2 Samuel	2Sm	10	2	31	Servi autem David percusserunt de Benjamin, et de viris qui erant cum Abner, trecentos sexaginta, qui et mortui sunt.
-2 Samuel	2Sm	10	2	32	Tuleruntque Asaël, et sepelierunt eum in sepulchro patris sui in Bethlehem : et ambulaverunt tota nocte Joab et viri qui erant cum eo, et in ipso crepusculo pervenerunt in Hebron.
-2 Samuel	2Sm	10	3	1	Facta est ergo longa concertatio inter domum Saul et inter domum David : David proficiscens, et semper seipso robustior, domus autem Saul decrescens quotidie.
-2 Samuel	2Sm	10	3	2	Natique sunt filii David in Hebron : fuitque primogenitus ejus Amnon, de Achinoam Jezraëlitide.
-2 Samuel	2Sm	10	3	3	Et post eum Cheleab, de Abigail uxore Nabal Carmeli : porro tertius Absalom, filius Maacha filiae Tholmai regis Gessur.
-2 Samuel	2Sm	10	3	4	Quartus autem Adonias, filius Haggith : et quintus Saphathia, filius Abital.
-2 Samuel	2Sm	10	3	5	Sextus quoque Jethraam, de Egla uxore David : hi nati sunt David in Hebron.
-2 Samuel	2Sm	10	3	6	Cum ergo esset praelium inter domum Saul et domum David, Abner filius Ner regebat domum Saul.
-2 Samuel	2Sm	10	3	7	Fuerat autem Sauli concubina nomine Respha, filia Aja. Dixitque Isboseth ad Abner :
-2 Samuel	2Sm	10	3	8	Quare ingressus es ad concubinam patris mei ? Qui iratus nimis propter verba Isboseth, ait : Numquid caput canis ego sum adversum Judam hodie, qui fecerim misericordiam super domum Saul patris tui, et super fratres et proximos ejus, et non tradidi te in manus David, et tu requisisti in me quod argueres pro muliere hodie ?
-2 Samuel	2Sm	10	3	9	Haec faciat Deus Abner, et haec addat ei, nisi quomodo juravit Dominus David, sic faciam cum eo,
-2 Samuel	2Sm	10	3	10	ut transferatur regnum de domo Saul, et elevetur thronus David super Israël et super Judam, a Dan usque Bersabee.
-2 Samuel	2Sm	10	3	11	Et non potuit respondere ei quidquam, quia metuebat illum.
-2 Samuel	2Sm	10	3	12	Misit ergo Abner nuntios ad David pro se dicentes : Cujus est terra ? et ut loquerentur : Fac mecum amicitias, et erit manus mea tecum, et reducam ad te universum Israël.
-2 Samuel	2Sm	10	3	13	Qui ait : Optime : ego faciam tecum amicitias : sed unam rem peto a te, dicens : Non videbis faciem meam antequam adduxeris Michol filiam Saul : et sic venies, et videbis me.
-2 Samuel	2Sm	10	3	14	Misit autem David nuntios ad Isboseth filium Saul, dicens : Redde uxorem meam Michol, quam despondi mihi centum praeputiis Philisthiim.
-2 Samuel	2Sm	10	3	15	Misit ergo Isboseth, et tulit eam a viro suo Phaltiel filio Lais.
-2 Samuel	2Sm	10	3	16	Sequebaturque eam vir suus, plorans usque Bahurim : et dixit ad eum Abner : Vade, et revertere. Qui reversus est.
-2 Samuel	2Sm	10	3	17	Sermonem quoque intulit Abner ad seniores Israël, dicens : Tam heri quam nudiustertius quaerebatis David ut regnaret super vos.
-2 Samuel	2Sm	10	3	18	Nunc ergo facite : quoniam Dominus locutus est ad David, dicens : In manu servi mei David salvabo populum meum Israël de manu Philisthiim, et omnium inimicorum ejus.
-2 Samuel	2Sm	10	3	19	Locutus est autem Abner etiam ad Benjamin. Et abiit ut loqueretur ad David in Hebron omnia quae placuerant Israëli et universo Benjamin.
-2 Samuel	2Sm	10	3	20	Venitque ad David in Hebron cum viginti viris : et fecit David Abner, et viris ejus qui venerant cum eo, convivium.
-2 Samuel	2Sm	10	3	21	Et dixit Abner ad David : Surgam, ut congregem ad te dominum meum regem omnem Israël, et ineam tecum foedus, et imperes omnibus, sicut desiderat anima tua. Cum ergo deduxisset David Abner, et ille isset in pace,
-2 Samuel	2Sm	10	3	22	statim pueri David et Joab venerunt, caesis latronibus, cum praeda magna nimis : Abner autem non erat cum David in Hebron, quia jam dimiserat eum, et profectus fuerat in pace.
-2 Samuel	2Sm	10	3	23	Et Joab, et omnis exercitus qui erat cum eo, postea venerunt : nuntiatum est itaque Joab a narrantibus : Venit Abner filius Ner ad regem, et dimisit eum, et abiit in pace.
-2 Samuel	2Sm	10	3	24	Et ingressus est Joab ad regem, et ait : Quid fecisti ? Ecce venit Abner ad te : quare dimisisti eum, et abiit et recessit ?
-2 Samuel	2Sm	10	3	25	ignoras Abner filium Ner, quoniam ad hoc venit ad te ut deciperet te, et sciret exitum tuum et introitum tuum, et nosset omnia quae agis ?
-2 Samuel	2Sm	10	3	26	Egressus itaque Joab a David, misit nuntios post Abner, et reduxit eum a cisterna Sira, ignorante David.
-2 Samuel	2Sm	10	3	27	Cumque rediisset Abner in Hebron, seorsum adduxit eum Joab ad medium portae ut loqueretur ei, in dolo : et percussit illum ibi in inguine, et mortuus est in ultionem sanguinis Asaël fratris ejus.
-2 Samuel	2Sm	10	3	28	Quod cum audisset David rem jam gestam, ait : Mundus ego sum, et regnum meum apud Dominum usque in sempiternum, a sanguine Abner filii Ner :
-2 Samuel	2Sm	10	3	29	et veniat super caput Joab, et super omnem domum patris ejus : nec deficiat de domo Joab fluxum seminis sustinens, et leprosus, et tenens fusum, et cadens gladio, et indigens pane.
-2 Samuel	2Sm	10	3	30	Igitur Joab et Abisai frater ejus interfecerunt Abner, eo quod occidisset Asaël fratrem eorum in Gabaon in praelio.
-2 Samuel	2Sm	10	3	31	Dixit autem David ad Joab, et ad omnem populum qui erat cum eo : Scindite vestimenta vestra, et accingimini saccis, et plangite ante exequias Abner. Porro rex David sequebatur feretrum.
-2 Samuel	2Sm	10	3	32	Cumque sepelissent Abner in Hebron, levavit rex David vocem suam, et flevit super tumulum Abner : flevit autem et omnis populus.
-2 Samuel	2Sm	10	3	33	Plangensque rex, et lugens Abner, ait : [Nequaquam ut mori solent ignavi, mortuus est Abner.
-2 Samuel	2Sm	10	3	34	Manus tuae ligatae non sunt, et pedes tui non sunt compedibus aggravati : sed sicut solent cadere coram filiis iniquitatis, sic corruisti.] Congeminansque omnis populus flevit super eum.
-2 Samuel	2Sm	10	3	35	Cumque venisset universa multitudo cibum capere cum David, clara adhuc die juravit David, dicens : Haec faciat mihi Deus, et haec addat, si ante occasum solis gustavero panem vel aliud quidquam.
-2 Samuel	2Sm	10	3	36	Omnisque populus audivit, et placuerunt eis cuncta quae fecit rex in conspectu totius populi.
-2 Samuel	2Sm	10	3	37	Et cognovit omne vulgus et universus Israël in die illa, quoniam non actum fuisset a rege ut occideretur Abner filius Ner.
-2 Samuel	2Sm	10	3	38	Dixit quoque rex ad servos suos : Num ignoratis quoniam princeps et maximus cecidit hodie in Israël ?
-2 Samuel	2Sm	10	3	39	Ego autem adhuc delicatus, et unctus rex : porro viri isti filii Sarviae duri sunt mihi : retribuat Dominus facienti malum juxta malitiam suam.
-2 Samuel	2Sm	10	4	1	Audivit autem Isboseth filius Saul quod cecidisset Abner in Hebron : et dissolutae sunt manus ejus, omnisque Israël perturbatus est.
-2 Samuel	2Sm	10	4	2	Duo autem viri principes latronum erant filio Saul, nomen uni Baana, et nomen alteri Rechab, filii Remmon Berothitae de filiis Benjamin : siquidem et Beroth reputata est in Benjamin.
-2 Samuel	2Sm	10	4	3	Et fugerunt Berothitae in Gethaim, fueruntque ibi advenae usque ad tempus illud.
-2 Samuel	2Sm	10	4	4	Erat autem Jonathae filio Saul filius debilis pedibus : quinquennis enim fuit, quando venit nuntius de Saul et Jonatha ex Jezrahel. Tollens itaque eum nutrix sua, fugit : cumque festinaret ut fugeret, cecidit, et claudus effectus est : habuitque vocabulum Miphiboseth.
-2 Samuel	2Sm	10	4	5	Venientes igitur filii Remmon Berothitae, Rechab et Baana, ingressi sunt fervente die domum Isboseth : qui dormiebat super stratum suum meridie. Et ostiaria domus purgans triticum, obdormivit.
-2 Samuel	2Sm	10	4	6	Ingressi sunt autem domum latenter assumentes spicas tritici, et percusserunt eum in inguine Rechab, et Baana frater ejus, et fugerunt.
-2 Samuel	2Sm	10	4	7	Cum autem ingressi fuissent domum, ille dormiebat super lectum suum in conclavi, et percutientes interfecerunt eum : sublatoque capite ejus, abierunt per viam deserti tota nocte,
-2 Samuel	2Sm	10	4	8	et attulerunt caput Isboseth ad David in Hebron : dixeruntque ad regem : Ecce caput Isboseth filii Saul inimici tui, qui quaerebat animam tuam : et dedit Dominus domino meo regi ultionem hodie de Saul, et de semine ejus.
-2 Samuel	2Sm	10	4	9	Respondens autem David Rechab, et Baana fratri ejus, filiis Remmon Berothitae, dixit ad eos : Vivit Dominus, qui eruit animam meam de omni angustia,
-2 Samuel	2Sm	10	4	10	quoniam eum qui annuntiaverat mihi, et dixerat : Mortuus est Saul : qui putabat se prospera nuntiare, tenui, et occidi eum in Siceleg, cui oportebat mercedem dare pro nuntio.
-2 Samuel	2Sm	10	4	11	Quanto magis nunc cum homines impii interfecerunt virum innoxium in domo sua, super lectum suum, non quaeram sanguinem ejus de manu vestra, et auferam vos de terra ?
-2 Samuel	2Sm	10	4	12	Praecepit itaque David pueris suis, et interfecerunt eos : praecidentesque manus et pedes eorum, suspenderunt eos super piscinam in Hebron : caput autem Isboseth tulerunt, et sepelierunt in sepulchro Abner in Hebron.
-2 Samuel	2Sm	10	5	1	Et venerunt universae tribus Israël ad David in Hebron, dicentes : Ecce nos os tuum et caro tua sumus.
-2 Samuel	2Sm	10	5	2	Sed et heri et nudiustertius cum esset Saul rex super nos, tu eras educens et reducens Israël : dixit autem Dominus ad te : Tu pasces populum meum Israël, et tu eris dux super Israël.
-2 Samuel	2Sm	10	5	3	Venerunt quoque et seniores Israël ad regem in Hebron, et percussit cum eis rex David foedus in Hebron coram Domino : unxeruntque David in regem super Israël.
-2 Samuel	2Sm	10	5	4	Filius triginta annorum erat David cum regnare coepisset, et quadraginta annis regnavit.
-2 Samuel	2Sm	10	5	5	In Hebron regnavit super Judam septem annis et sex mensibus : in Jerusalem autem regnavit triginta tribus annis super omnem Israël et Judam.
-2 Samuel	2Sm	10	5	6	Et abiit rex, et omnes viri qui erant cum eo, in Jerusalem, ad Jebusaeum habitatorem terrae : dictumque est David ab eis : Non ingredieris huc, nisi abstuleris caecos et claudos dicentes : Non ingredietur David huc.
-2 Samuel	2Sm	10	5	7	Cepit autem David arcem Sion : haec est civitas David.
-2 Samuel	2Sm	10	5	8	Proposuerat enim David in die illa praemium, qui percussisset Jebusaeum, et tetigisset domatum fistulas, et abstulisset caecos et claudos odientes animam David. Idcirco dicitur in proverbio : Caecus et claudus non intrabunt in templum.
-2 Samuel	2Sm	10	5	9	Habitavit autem David in arce, et vocavit eam civitatem David : et aedificavit per gyrum a Mello et intrinsecus.
-2 Samuel	2Sm	10	5	10	Et ingrediebatur proficiens atque succrescens, et Dominus Deus exercituum erat cum eo.
-2 Samuel	2Sm	10	5	11	Misit quoque Hiram rex Tyri nuntios ad David, et ligna cedrina, et artifices lignorum, artificesque lapidum ad parietes : et aedificaverunt domum David.
-2 Samuel	2Sm	10	5	12	Et cognovit David quoniam confirmasset eum Dominus regem super Israël, et quoniam exaltasset regnum ejus super populum suum Israël.
-2 Samuel	2Sm	10	5	13	Accepit ergo David adhuc concubinas et uxores de Jerusalem, postquam venerat de Hebron : natique sunt David et alii filii et filiae :
-2 Samuel	2Sm	10	5	14	et haec nomina eorum, qui nati sunt ei in Jerusalem : Samua, et Sobab, et Nathan, et Salomon,
-2 Samuel	2Sm	10	5	15	et Jebahar, et Elisua, et Nepheg,
-2 Samuel	2Sm	10	5	16	et Japhia, et Elisama, et Elioda, et Eliphaleth.
-2 Samuel	2Sm	10	5	17	Audierunt ergo Philisthiim quod unxissent David in regem super Israël, et ascenderunt universi ut quaererent David : quod cum audisset David, descendit in praesidium.
-2 Samuel	2Sm	10	5	18	Philisthiim autem venientes diffusi sunt in valle Raphaim.
-2 Samuel	2Sm	10	5	19	Et consuluit David Dominum, dicens : Si ascendam ad Philisthiim ? et si dabis eos in manu mea ? Et dixit Dominus ad David : Ascende, quia tradens dabo Philisthiim in manu tua.
-2 Samuel	2Sm	10	5	20	Venit ergo David in Baal Pharasim : et percussit eos ibi, et dixit : Divisit Dominus inimicos meos coram me, sicut dividuntur aquae. Propterea vocatum est nomen loci illius, Baal Pharasim.
-2 Samuel	2Sm	10	5	21	Et reliquerunt ibi sculptilia sua, quae tulit David et viri ejus.
-2 Samuel	2Sm	10	5	22	Et addiderunt adhuc Philisthiim ut ascenderent, et diffusi sunt in valle Raphaim.
-2 Samuel	2Sm	10	5	23	Consuluit autem David Dominum : Si ascendam contra Philisthaeos, et tradas eos in manus meas ? Qui respondit : Non ascendas contra eos, sed gyra post tergum eorum, et venies ad eos ex adverso pyrorum.
-2 Samuel	2Sm	10	5	24	Et cum audieris sonitum gradientis in cacumine pyrorum, tunc inibis praelium : quia tunc egredietur Dominus ante faciem tuam, ut percutiat castra Philisthiim.
-2 Samuel	2Sm	10	5	25	Fecit itaque David sicut praeceperat ei Dominus, et percussit Philisthiim de Gabaa usque dum venias Gezer.
-2 Samuel	2Sm	10	6	1	Congregavit autem rursum David omnes electos ex Israël, triginta millia.
-2 Samuel	2Sm	10	6	2	Surrexitque David, et abiit, et universus populus qui erat cum eo de viris Juda, ut adducerent arcam Dei, super quam invocatum est nomen Domini exercituum, sedentis in cherubim super eam.
-2 Samuel	2Sm	10	6	3	Et imposuerunt arcam Dei super plaustrum novum : tuleruntque eam de domo Abinadab, qui erat in Gabaa : Oza autem et Ahio, filii Abinadab, minabant plaustrum novum.
-2 Samuel	2Sm	10	6	4	Cumque tulissent eam de domo Abinadab, qui erat in Gabaa, custodiens arcam Dei Ahio praecedebat arcam.
-2 Samuel	2Sm	10	6	5	David autem et omnis Israël ludebant coram Domino in omnibus lignis fabrefactis, et citharis et lyris et tympanis et sistris et cymbalis.
-2 Samuel	2Sm	10	6	6	Postquam autem venerunt ad aream Nachon, extendit Oza manum ad arcam Dei, et tenuit eam : quoniam calcitrabant boves, et declinaverunt eam.
-2 Samuel	2Sm	10	6	7	Iratusque est indignatione Dominus contra Ozam, et percussit eum super temeritate : qui mortuus est ibi juxta arcam Dei.
-2 Samuel	2Sm	10	6	8	Contristatus est autem David, eo quod percussisset Dominus Ozam, et vocatum est nomen loci illius : Percussio Ozae, usque in diem hanc.
-2 Samuel	2Sm	10	6	9	Et extimuit David Dominum in die illa, dicens : Quomodo ingredietur ad me arca Domini ?
-2 Samuel	2Sm	10	6	10	Et noluit divertere ad se arcam Domini in civitatem David : sed divertit eam in domum Obededom Gethaei.
-2 Samuel	2Sm	10	6	11	Et habitavit arca Domini in domo Obededom Gethaei tribus mensibus : et benedixit Dominus Obededom, et omnem domum ejus.
-2 Samuel	2Sm	10	6	12	Nuntiatumque est regi David quod benedixisset Dominus Obededom, et omnia ejus, propter arcam Dei. Abiit ergo David, et adduxit arcam Dei de domo Obededom in civitatem David cum gaudio : et erant cum David septem chori, et victima vituli.
-2 Samuel	2Sm	10	6	13	Cumque transcendissent qui portabant arcam Domini sex passus, immolabat bovem et arietem,
-2 Samuel	2Sm	10	6	14	et David saltabat totis viribus ante Dominum : porro David erat accinctus ephod lineo.
-2 Samuel	2Sm	10	6	15	Et David et omnis domus Israël ducebant arcam testamenti Domini in jubilo, et in clangore buccinae.
-2 Samuel	2Sm	10	6	16	Cumque intrasset arca Domini in civitatem David, Michol filia Saul, prospiciens per fenestram, vidit regem David subsilientem atque saltantem coram Domino : et despexit eum in corde suo.
-2 Samuel	2Sm	10	6	17	Et introduxerunt arcam Domini, et imposuerunt eam in loco suo in medio tabernaculi, quod tetenderat ei David : et obtulit David holocausta et pacifica coram Domino.
-2 Samuel	2Sm	10	6	18	Cumque complesset offerens holocausta et pacifica, benedixit populo in nomine Domini exercituum.
-2 Samuel	2Sm	10	6	19	Et partitus est universae multitudini Israël tam viro quam mulieri singulis collyridam panis unam, et assaturam bubulae carnis unam, et similam frixam oleo : et abiit omnis populus, unusquisque in domum suam.
-2 Samuel	2Sm	10	6	20	Reversusque est David ut benediceret domui suae : et egressa Michol filia Saul in occursum David, ait : Quam gloriosus fuit hodie rex Israël discooperiens se ante ancillas servorum suorum, et nudatus est, quasi si nudetur unus de scurris.
-2 Samuel	2Sm	10	6	21	Dixitque David ad Michol : Ante Dominum, qui elegit me potius quam patrem tuum et quam omnem domum ejus, et praecepit mihi ut essem dux super populum Domini in Israël,
-2 Samuel	2Sm	10	6	22	et ludam, et vilior fiam plus quam factus sum : et ero humilis in oculis meis, et cum ancillis de quibus locuta es, gloriosior apparebo.
-2 Samuel	2Sm	10	6	23	Igitur Michol filiae Saul non est natus filius usque in diem mortis suae.
-2 Samuel	2Sm	10	7	1	Factum est autem cum sedisset rex in domo sua, et Dominus dedisset ei requiem undique ab universis inimicis suis,
-2 Samuel	2Sm	10	7	2	dixit ad Nathan prophetam : Videsne quod ego habitem in domo cedrina, et arca Dei posita sit in medio pellium ?
-2 Samuel	2Sm	10	7	3	Dixitque Nathan ad regem : Omne quod est in corde tuo, vade, fac : quia Dominus tecum est.
-2 Samuel	2Sm	10	7	4	Factum est autem in illa nocte : et ecce sermo Domini ad Nathan, dicens :
-2 Samuel	2Sm	10	7	5	Vade, et loquere ad servum meum David : Haec dicit Dominus : Numquid tu aedificabis mihi domum ad habitandum ?
-2 Samuel	2Sm	10	7	6	Neque enim habitavi in domo ex die illa, qua eduxi filios Israël de terra Aegypti, usque in diem hanc : sed ambulabam in tabernaculo, et in tentorio.
-2 Samuel	2Sm	10	7	7	Per cuncta loca quae transivi cum omnibus filiis Israël, numquid loquens locutus sum ad unam de tribubus Israël, cui praecepi ut pasceret populum meum Israël, dicens : Quare non aedificastis mihi domum cedrinam ?
-2 Samuel	2Sm	10	7	8	Et nunc haec dices servo meo David : Haec dicit Dominus exercituum : Ego tuli te de pascuis sequentem greges, ut esses dux super populum meum Israël :
-2 Samuel	2Sm	10	7	9	et fui tecum in omnibus ubicumque ambulasti, et interfeci universos inimicos tuos a facie tua : fecique tibi nomen grande, juxta nomen magnorum qui sunt in terra.
-2 Samuel	2Sm	10	7	10	Et ponam locum populo meo Israël, et plantabo eum, et habitabit sub eo, et non turbabitur amplius : nec addent filii iniquitatis ut affligant eum sicut prius,
-2 Samuel	2Sm	10	7	11	ex die qua constitui judices super populum meum Israël : et requiem dabo tibi ab omnibus inimicis tuis : praedicitque tibi Dominus quod domum faciat tibi Dominus.
-2 Samuel	2Sm	10	7	12	Cumque completi fuerint dies tui, et dormieris cum patribus tuis, suscitabo semen tuum post te, quod egredietur de utero tuo, et firmabo regnum ejus.
-2 Samuel	2Sm	10	7	13	Ipse aedificabit domum nomini meo, et stabiliam thronum regni ejus usque in sempiternum.
-2 Samuel	2Sm	10	7	14	Ego ero ei in patrem, et ipse erit mihi in filium : qui si inique aliquid gesserit, arguam eum in virga virorum, et in plagis filiorum hominum.
-2 Samuel	2Sm	10	7	15	Misericordiam autem meam non auferam ab eo, sicut abstuli a Saul, quem amovi a facie mea.
-2 Samuel	2Sm	10	7	16	Et fidelis erit domus tua, et regnum tuum usque in aeternum ante faciem tuam, et thronus tuus erit firmus jugiter.
-2 Samuel	2Sm	10	7	17	Secundum omnia verba haec, et juxta universam visionem istam, sic locutus est Nathan ad David.
-2 Samuel	2Sm	10	7	18	Ingressus est autem rex David, et sedit coram Domino, et dixit : Quis ego sum, Domine Deus, et quae domus mea, quia adduxisti me hucusque ?
-2 Samuel	2Sm	10	7	19	Sed et hoc parum visum est in conspectu tuo, Domine Deus, nisi loquereris etiam de domo servi tui in longinquum : ista est enim lex Adam, Domine Deus.
-2 Samuel	2Sm	10	7	20	Quid ergo addere poterit adhuc David, ut loquatur ad te ? tu enim scis servum tuum, Domine Deus.
-2 Samuel	2Sm	10	7	21	Propter verbum tuum, et secundum cor tuum, fecisti omnia magnalia haec, ita ut notum faceres servo tuo.
-2 Samuel	2Sm	10	7	22	Idcirco magnificatus es, Domine Deus, quia non est similis tui, neque est deus extra te, in omnibus quae audivimus auribus nostris.
-2 Samuel	2Sm	10	7	23	Quae est autem ut populus tuus Israël gens in terra, propter quam ivit Deus ut redimeret eam sibi in populum, et poneret sibi nomen, faceretque eis magnalia et horribilia super terram a facie populi tui quem redemisti tibi ex Aegypto, gentem, et deum ejus.
-2 Samuel	2Sm	10	7	24	Firmasti enim tibi populum tuum Israël in populum sempiternum : et tu, Domine Deus, factus es eis in Deum.
-2 Samuel	2Sm	10	7	25	Nunc ergo Domine Deus, verbum quod locutus es super servum tuum, et super domum ejus, suscita in sempiternum : et fac sicut locutus es,
-2 Samuel	2Sm	10	7	26	ut magnificetur nomen tuum usque in sempiternum, atque dicatur : Dominus exercituum, Deus super Israël. Et domus servi tui David erit stabilita coram Domino,
-2 Samuel	2Sm	10	7	27	quia tu, Domine exercituum Deus Israël, revelasti aurem servi tui, dicens : Domum aedificabo tibi : propterea invenit servus tuus cor suum ut oraret te oratione hac.
-2 Samuel	2Sm	10	7	28	Nunc ergo Domine Deus, tu es Deus, et verba tua erunt vera : locutus es enim ad servum tuum bona haec.
-2 Samuel	2Sm	10	7	29	Incipe ergo, et benedic domui servi tui, ut sit in sempiternum coram te : quia tu, Domine Deus, locutus es, et benedictione tua benedicetur domus servi tui in sempiternum.
-2 Samuel	2Sm	10	8	1	Factum est autem post haec, percussit David Philisthiim, et humiliavit eos, et tulit David frenum tributi de manu Philisthiim.
-2 Samuel	2Sm	10	8	2	Et percussit Moab, et mensus est eos funiculo, coaequans terrae : mensus est autem duos funiculos, unum ad occidendum, et unum ad vivificandum : factusque est Moab David serviens sub tributo.
-2 Samuel	2Sm	10	8	3	Et percussit David Adarezer filium Rohob regem Soba, quando profectus est ut dominaretur super flumen Euphraten.
-2 Samuel	2Sm	10	8	4	Et captis David ex parte ejus mille septingentis equitibus, et viginti millibus peditum, subnervavit omnes jugales curruum : dereliquit autem ex eis centum currus.
-2 Samuel	2Sm	10	8	5	Venit quoque Syria Damasci, ut praesidium ferret Adarezer regi Soba : et percussit David de Syria viginti duo millia virorum.
-2 Samuel	2Sm	10	8	6	Et posuit David praesidium in Syria Damasci : factaque est Syria David serviens sub tributo : servavitque Dominus David in omnibus ad quaecumque profectus est.
-2 Samuel	2Sm	10	8	7	Et tulit David arma aurea quae habebant servi Adarezer, et detulit ea in Jerusalem.
-2 Samuel	2Sm	10	8	8	Et de Bete et de Beroth, civitatibus Adarezer, tulit rex David aes multum nimis.
-2 Samuel	2Sm	10	8	9	Audivit autem Thou rex Emath quod percussisset David omne robur Adarezer,
-2 Samuel	2Sm	10	8	10	et misit Thou Joram filium suum ad regem David, ut salutaret eum congratulans, et gratias ageret : eo quod expugnasset Adarezer, et percussisset eum. Hostis quippe erat Thou Adarezer, et in manu ejus erant vasa aurea, et vasa argentea, et vasa aerea :
-2 Samuel	2Sm	10	8	11	quae et ipsa sanctificavit rex David Domino cum argento et auro quae sanctificaverat de universis gentibus quas subegerat,
-2 Samuel	2Sm	10	8	12	de Syria, et Moab, et filiis Ammon, et Philisthiim, et Amalec, et de manubiis Adarezer filii Rohob regis Soba.
-2 Samuel	2Sm	10	8	13	Fecit quoque sibi David nomen cum reverteretur capta Syria in valle Salinarum, caesis decem et octo millibus :
-2 Samuel	2Sm	10	8	14	et posuit in Idumaea custodes, statuitque praesidium : et facta est universa Idumaea serviens David, et servavit Dominus David in omnibus ad quaecumque profectus est.
-2 Samuel	2Sm	10	8	15	Et regnavit David super omnem Israël : faciebat quoque David judicium et justitiam omni populo suo.
-2 Samuel	2Sm	10	8	16	Joab autem filius Sarviae erat super exercitum : porro Josaphat filius Ahilud erat a commentariis :
-2 Samuel	2Sm	10	8	17	et Sadoc filius Achitob, et Achimelech filius Abiathar, erant sacerdotes : et Saraias, scriba :
-2 Samuel	2Sm	10	8	18	Banaias autem filius Jojadae super Cerethi et Phelethi : filii autem David sacerdotes erant.
-2 Samuel	2Sm	10	9	1	Et dixit David : Putasne est aliquis qui remanserit de domo Saul, ut faciam cum eo misericordiam propter Jonathan ?
-2 Samuel	2Sm	10	9	2	Erat autem de domo Saul servus nomine Siba : quem cum vocasset rex ad se, dixit ei : Tune es Siba ? Et ille respondit : Ego sum servus tuus.
-2 Samuel	2Sm	10	9	3	Et ait rex : Numquid superest aliquis de domo Saul, ut faciam cum eo misericordiam Dei ? Dixitque Siba regi : Superest filius Jonathae, debilis pedibus.
-2 Samuel	2Sm	10	9	4	Ubi, inquit, est ? Et Siba ad regem : Ecce, ait, in domo est Machir filii Ammiel, in Lodabar.
-2 Samuel	2Sm	10	9	5	Misit ergo rex David, et tulit eum de domo Machir filii Ammiel, de Lodabar.
-2 Samuel	2Sm	10	9	6	Cum autem venisset Miphiboseth filius Jonathae filii Saul ad David, corruit in faciem suam, et adoravit. Dixitque David : Miphiboseth ? Qui respondit : Adsum servus tuus.
-2 Samuel	2Sm	10	9	7	Et ait ei David : Ne timeas, quia faciens faciam in te misericordiam propter Jonathan patrem tuum, et restituam tibi omnes agros Saul patris tui : et tu comedes panem in mensa mea semper.
-2 Samuel	2Sm	10	9	8	Qui adorans eum, dixit : Quis ego sum servus tuus, quoniam respexisti super canem mortuum similem mei ?
-2 Samuel	2Sm	10	9	9	Vocavit itaque rex Sibam puerum Saul, et dixit ei : Omnia quaecumque fuerunt Saul, et universam domum ejus, dedi filio domini tui.
-2 Samuel	2Sm	10	9	10	Operare igitur ei terram tu, et filii tui, et servi tui, et inferes filio domini tui cibos ut alatur : Miphiboseth autem filius domini tui comedet semper panem super mensam meam. Erant autem Sibae quindecim filii, et viginti servi.
-2 Samuel	2Sm	10	9	11	Dixitque Siba ad regem : Sicut jussisti, domine mi rex, servo tuo, sic faciet servus tuus : et Miphiboseth comedet super mensam meam, quasi unus de filiis regis.
-2 Samuel	2Sm	10	9	12	Habebat autem Miphiboseth filium parvulum nomine Micha : omnis vero cognatio domus Sibae serviebat Miphiboseth.
-2 Samuel	2Sm	10	9	13	Porro Miphiboseth habitabat in Jerusalem, quia de mensa regis jugiter vescebatur : et erat claudus utroque pede.
-2 Samuel	2Sm	10	10	1	Factum est autem post haec ut moreretur rex filiorum Ammon, et regnavit Hanon filius ejus pro eo.
-2 Samuel	2Sm	10	10	2	Dixitque David : Faciam misericordiam cum Hanon filio Naas, sicut fecit pater ejus mecum misericordiam. Misit ergo David, consolans eum per servos suos super patris interitu. Cum autem venissent servi David in terram filiorum Ammon,
-2 Samuel	2Sm	10	10	3	dixerunt principes filiorum Ammon ad Hanon dominum suum : Putas quod propter honorem patris tui miserit David ad te consolatores, et non ideo ut investigaret, et exploraret civitatem, et everteret eam, misit David servos suos ad te ?
-2 Samuel	2Sm	10	10	4	Tulit itaque Hanon servos David, rasitque dimidiam partem barbae eorum et praescidit vestes eorum medias usque ad nates, et dimisit eos.
-2 Samuel	2Sm	10	10	5	Quod cum nuntiatum esset David, misit in occursum eorum : erant enim viri confusi turpiter valde, et mandavit eis David : Manete in Jericho donec crescat barba vestra, et tunc revertimini.
-2 Samuel	2Sm	10	10	6	Videntes autem filii Ammon quod injuriam fecissent David, miserunt, et conduxerunt mercede Syrum Rohob, et Syrum Soba, viginti millia peditum, et a rege Maacha mille viros, et ab Istob duodecim millia virorum.
-2 Samuel	2Sm	10	10	7	Quod cum audisset David, misit Joab et omnem exercitum bellatorum.
-2 Samuel	2Sm	10	10	8	Egressi sunt ergo filii Ammon, et direxerunt aciem ante ipsum introitum portae : Syrus autem Soba, et Rohob, et Istob, et Maacha, seorsum erant in campo.
-2 Samuel	2Sm	10	10	9	Videns igitur Joab quod praeparatum esset adversum se praelium et ex adverso et post tergum, elegit ex omnibus electis Israël, et instruxit aciem contra Syrum :
-2 Samuel	2Sm	10	10	10	reliquam autem partem populi tradidit Abisai fratri suo, qui direxit aciem adversus filios Ammon.
-2 Samuel	2Sm	10	10	11	Et ait Joab : Si praevaluerint adversum me Syri, eris mihi in adjutorium : si autem filii Ammon praevaluerint adversum te, auxiliabor tibi.
-2 Samuel	2Sm	10	10	12	Esto vir fortis, et pugnemus pro populo nostro et civitate Dei nostri : Dominus autem faciet quod bonum est in conspectu suo.
-2 Samuel	2Sm	10	10	13	Iniit itaque Joab, et populus qui erat cum eo, certamen contra Syros : qui statim fugerunt a facie ejus.
-2 Samuel	2Sm	10	10	14	Filii autem Ammon videntes quia fugissent Syri, fugerunt et ipsi a facie Abisai, et ingressi sunt civitatem : reversusque est Joab a filiis Ammon, et venit Jerusalem.
-2 Samuel	2Sm	10	10	15	Videntes igitur Syri quoniam corruissent coram Israël, congregati sunt pariter.
-2 Samuel	2Sm	10	10	16	Misitque Adarezer, et eduxit Syros qui erant trans fluvium, et adduxit eorum exercitum : Sobach autem, magister militiae Adarezer, erat princeps eorum.
-2 Samuel	2Sm	10	10	17	Quod cum nuntiatum esset David, contraxit omnem Israëlem, et transivit Jordanem, venitque in Helam : et direxerunt aciem Syri ex adverso David, et pugnaverunt contra eum.
-2 Samuel	2Sm	10	10	18	Fugeruntque Syri a facie Israël, et occidit David de Syris septingentos currus, et quadraginta millia equitum : et Sobach principem militiae percussit, qui statim mortuus est.
-2 Samuel	2Sm	10	10	19	Videntes autem universi reges qui erant in praesidio Adarezer, se victos esse ab Israël, expaverunt, et fugerunt quinquaginta et octo millia coram Israël. Et fecerunt pacem cum Israël, et servierunt eis : timueruntque Syri auxilium praebere ultra filiis Ammon.
-2 Samuel	2Sm	10	11	1	Factum est autem, vertente anno, eo tempore quo solent reges ad bella procedere, misit David Joab, et servos suos cum eo, et universum Israël, et vastaverunt filios Ammon, et obsederunt Rabba : David autem remansit in Jerusalem.
-2 Samuel	2Sm	10	11	2	Dum haec agerentur, accidit ut surgeret David de strato suo post meridiem, et deambularet in solario domus regiae : viditque mulierem se lavantem ex adverso super solarium suum : erat autem mulier pulchra valde.
-2 Samuel	2Sm	10	11	3	Misit ergo rex, et requisivit quae esset mulier. Nuntiatumque est ei quod ipsa esset Bethsabee filia Eliam, uxor Uriae Hethaei.
-2 Samuel	2Sm	10	11	4	Missis itaque David nuntiis, tulit eam : quae cum ingressa esset ad illum, dormivit cum ea : statimque sanctificata est ab immunditia sua,
-2 Samuel	2Sm	10	11	5	et reversa est domum suam concepto foetu. Mittensque nuntiavit David, et ait : Concepi.
-2 Samuel	2Sm	10	11	6	Misit autem David ad Joab, dicens : Mitte ad me Uriam Hethaeum. Misitque Joab Uriam ad David.
-2 Samuel	2Sm	10	11	7	Et venit Urias ad David. Quaesivitque David quam recte ageret Joab et populus, et quomodo administraretur bellum.
-2 Samuel	2Sm	10	11	8	Et dixit David ad Uriam : Vade in domum tuam, et lava pedes tuos. Et egressus est Urias de domo regis, secutusque est eum cibus regius.
-2 Samuel	2Sm	10	11	9	Dormivit autem Urias ante portam domus regiae cum aliis servis domini sui, et non descendit ad domum suam.
-2 Samuel	2Sm	10	11	10	Nuntiatumque est David a dicentibus : Non ivit Urias in domum suam. Et ait David ad Uriam : Numquid non de via venisti ? quare non descendisti in domum tuam ?
-2 Samuel	2Sm	10	11	11	Et ait Urias ad David : Arca Dei et Israël et Juda habitant in papilionibus, et dominus meus Joab et servi domini mei super faciem terrae manent : et ego ingrediar domum meam, ut comedam et bibam, et dormiam cum uxore mea ? Per salutem tuam, et per salutem animae tuae, non faciam rem hanc.
-2 Samuel	2Sm	10	11	12	Ait ergo David ad Uriam : Mane hic etiam hodie, et cras dimittam te. Mansit Urias in Jerusalem in die illa et altera :
-2 Samuel	2Sm	10	11	13	et vocavit eum David ut comederet coram se et biberet, et inebriavit eum : qui egressus vespere, dormivit in strato suo cum servis domini sui, et in domum suam non descendit.
-2 Samuel	2Sm	10	11	14	Factum est ergo mane, et scripsit David epistolam ad Joab : misitque per manum Uriae,
-2 Samuel	2Sm	10	11	15	scribens in epistola : Ponite Uriam ex adverso belli, ubi fortissimum est praelium : et derelinquite eum, ut percussus intereat.
-2 Samuel	2Sm	10	11	16	Igitur cum Joab obsideret urbem, posuit Uriam in loco ubi sciebat viros esse fortissimos.
-2 Samuel	2Sm	10	11	17	Egressique viri de civitate, bellabant adversum Joab, et ceciderunt de populo servorum David, et mortuus est etiam Urias Hethaeus.
-2 Samuel	2Sm	10	11	18	Misit itaque Joab, et nuntiavit David omnia verba praelii :
-2 Samuel	2Sm	10	11	19	praecepitque nuntio, dicens : Cum compleveris universos sermones belli ad regem,
-2 Samuel	2Sm	10	11	20	si eum videris indignari, et dixerit : Quare accessistis ad murum, ut praeliaremini ? an ignorabatis quod multa desuper ex muro tela mittantur ?
-2 Samuel	2Sm	10	11	21	Quis percussit Abimelech filium Jerobaal ? nonne mulier misit super eum fragmen molae de muro, et interfecit eum in Thebes ? quare juxta murum accessistis ? dices : Etiam servus tuus Urias Hethaeus occubuit.
-2 Samuel	2Sm	10	11	22	Abiit ergo nuntius, et venit, et narravit David omnia quae ei praeceperat Joab.
-2 Samuel	2Sm	10	11	23	Et dixit nuntius ad David : Praevaluerunt adversum nos viri, et egressi sunt ad nos in agrum : nos autem facto impetu persecuti eos sumus usque ad portam civitatis.
-2 Samuel	2Sm	10	11	24	Et direxerunt jacula sagittarii ad servos tuos ex muro desuper, mortuique sunt de servis regis : quin etiam servus tuus Urias Hethaeus mortuus est.
-2 Samuel	2Sm	10	11	25	Et dixit David ad nuntium : Haec dices Joab : Non te frangat ista res : varius enim eventus est belli, nunc hunc, et nunc illum consumit gladius : conforta bellatores tuos adversus urbem ut destruas eam, et exhortare eos.
-2 Samuel	2Sm	10	11	26	Audivit autem uxor Uriae quod mortuus esset Urias vir suus, et planxit eum.
-2 Samuel	2Sm	10	11	27	Transacto autem luctu, misit David, et introduxit eam in domum suam, et facta est ei uxor, peperitque ei filium : et displicuit verbum hoc quod fecerat David, coram Domino.
-2 Samuel	2Sm	10	12	1	Misit ergo Dominus Nathan ad David : qui cum venisset ad eum, dixit ei : Duo viri erant in civitate una, unus dives, et alter pauper.
-2 Samuel	2Sm	10	12	2	Dives habebat oves et boves plurimos valde.
-2 Samuel	2Sm	10	12	3	Pauper autem nihil habebat omnino, praeter ovem unam parvulam quam emerat et nutrierat, et quae creverat apud eum cum filiis ejus simul, de pane illius comedens, et de calice ejus bibens, et in sinu illius dormiens : eratque illi sicut filia.
-2 Samuel	2Sm	10	12	4	Cum autem peregrinus quidam venisset ad divitem, parcens ille sumere de ovibus et de bobus suis, ut exhiberet convivium peregrino illi qui venerat ad se, tulit ovem viri pauperis, et praeparavit cibos homini qui venerat ad se.
-2 Samuel	2Sm	10	12	5	Iratus autem indignatione David adversus hominem illum nimis, dixit ad Nathan : Vivit Dominus, quoniam filius mortis est vir qui fecit hoc.
-2 Samuel	2Sm	10	12	6	Ovem reddet in quadruplum, eo quod fecerit verbum istud, et non pepercerit.
-2 Samuel	2Sm	10	12	7	Dixit autem Nathan ad David : Tu es ille vir. Haec dicit Dominus Deus Israël : Ego unxi te in regem super Israël, et ego erui te de manu Saul,
-2 Samuel	2Sm	10	12	8	et dedi tibi domum domini tui, et uxores domini tui in sinu tuo, dedique tibi domum Israël et Juda : et si parva sunt ista, adjiciam tibi multo majora.
-2 Samuel	2Sm	10	12	9	Quare ergo contempsisti verbum Domini, ut faceres malum in conspectu meo ? Uriam Hethaeum percussisti gladio, et uxorem illius accepisti in uxorem tibi, et interfecisti eum gladio filiorum Ammon.
-2 Samuel	2Sm	10	12	10	Quam ob rem non recedet gladius de domo tua usque in sempiternum, eo quod despexeris me, et tuleris uxorem Uriae Hethaei ut esset uxor tua.
-2 Samuel	2Sm	10	12	11	Itaque haec dicit Dominus : Ecce ego suscitabo super te malum de domo tua, et tollam uxores tuas in oculis tuis, et dabo proximo tuo : et dormiet cum uxoribus tuis in oculis solis hujus.
-2 Samuel	2Sm	10	12	12	Tu enim fecisti abscondite : ego autem faciam verbum istud in conspectu omnis Israël, et in conspectu solis.
-2 Samuel	2Sm	10	12	13	Et dixit David ad Nathan : Peccavi Domino. Dixitque Nathan ad David : Dominus quoque transtulit peccatum tuum : non morieris.
-2 Samuel	2Sm	10	12	14	Verumtamen quoniam blasphemare fecisti inimicos Domini, propter verbum hoc, filius qui natus est tibi, morte morietur.
-2 Samuel	2Sm	10	12	15	Et reversus est Nathan in domum suam. Percussit quoque Dominus parvulum quem pepererat uxor Uriae David, et desperatus est.
-2 Samuel	2Sm	10	12	16	Deprecatusque est David Dominum pro parvulo : et jejunavit David jejunio, et ingressus seorsum, jacuit super terram.
-2 Samuel	2Sm	10	12	17	Venerunt autem seniores domus ejus, cogentes eum ut surgeret de terra : qui noluit, nec comedit cum eis cibum.
-2 Samuel	2Sm	10	12	18	Accidit autem die septima ut moreretur infans : timueruntque servi David nuntiare ei quod mortuus esset parvulus : dixerunt enim : Ecce cum parvulus adhuc viveret, loquebamur ad eum, et non audiebat vocem nostram : quanto magis si dixerimus : Mortuus est puer, se affliget ?
-2 Samuel	2Sm	10	12	19	Cum ergo David vidisset servos suos mussitantes, intellexit quod mortuus esset infantulus : dixitque ad servos suos : Num mortuus est puer ? Qui responderunt ei : Mortuus est.
-2 Samuel	2Sm	10	12	20	Surrexit ergo David de terra, et lotus unctusque est : cumque mutasset vestem, ingressus est domum Domini : et adoravit, et venit in domum suam, petivitque ut ponerent ei panem, et comedit.
-2 Samuel	2Sm	10	12	21	Dixerunt autem ei servi sui : Quis est sermo quem fecisti ? propter infantem, cum adhuc viveret, jejunasti et flebas : mortuo autem puero, surrexisti, et comedisti panem.
-2 Samuel	2Sm	10	12	22	Qui ait : Propter infantem, dum adhuc viveret, jejunavi et flevi : dicebam enim : Quis scit si forte donet eum mihi Dominus, et vivat infans ?
-2 Samuel	2Sm	10	12	23	Nunc autem quia mortuus est, quare jejunem ? numquid potero revocare eum amplius ? ego vadam magis ad eum : ille vero non revertetur ad me.
-2 Samuel	2Sm	10	12	24	Et consolatus est David Bethsabee uxorem suam, ingressusque ad eam dormivit cum ea : quae genuit filium, et vocavit nomen ejus Salomon : et Dominus dilexit eum.
-2 Samuel	2Sm	10	12	25	Misitque in manu Nathan prophetae, et vocavit nomen ejus, Amabilis Domino, eo quod diligeret eum Dominus.
-2 Samuel	2Sm	10	12	26	Igitur pugnabat Joab contra Rabbath filiorum Ammon, et expugnabat urbem regiam.
-2 Samuel	2Sm	10	12	27	Misitque Joab nuntios ad David, dicens : Dimicavi adversum Rabbath, et capienda est Urbs aquarum.
-2 Samuel	2Sm	10	12	28	Nunc igitur congrega reliquam partem populi, et obside civitatem, et cape eam : ne cum a me vastata fuerit urbs, nomini meo ascribatur victoria.
-2 Samuel	2Sm	10	12	29	Congregavit itaque David omnem populum, et profectus est adversum Rabbath : cumque dimicasset, cepit eam.
-2 Samuel	2Sm	10	12	30	Et tulit diadema regis eorum de capite ejus, pondo auri talentum, habens gemmas pretiosissimas : et impositum est super caput David. Sed et praedam civitatis asportavit multam valde :
-2 Samuel	2Sm	10	12	31	populum quoque ejus adducens serravit, et circumegit super eos ferrata carpenta : divisitque cultris, et traduxit in typo laterum : sic fecit universis civitatibus filiorum Ammon. Et reversus est David et omnis exercitus in Jerusalem.
-2 Samuel	2Sm	10	13	1	Factum est autem post haec ut Absalom filii David sororem speciosissimam, vocabulo Thamar, adamaret Amnon filius David,
-2 Samuel	2Sm	10	13	2	et deperiret eam valde, ita ut propter amorem ejus aegrotaret : quia cum esset virgo, difficile ei videbatur ut quippiam inhoneste ageret cum ea.
-2 Samuel	2Sm	10	13	3	Erat autem Amnon amicus nomine Jonadab, filius Semmaa fratris David, vir prudens valde.
-2 Samuel	2Sm	10	13	4	Qui dixit ad eum : Quare sic attenuaris macie, fili regis, per singulos dies ? cur non indicas mihi ? Dixitque ei Amnon : Thamar sororem fratris mei Absalom amo.
-2 Samuel	2Sm	10	13	5	Cui respondit Jonadab : Cuba super lectum tuum, et languorem simula : cumque venerit pater tuus ut visitet te, dic ei : Veniat, oro, Thamar soror mea, ut det mihi cibum, et faciat pulmentum, ut comedam de manu ejus.
-2 Samuel	2Sm	10	13	6	Accubuit itaque Amnon, et quasi aegrotare coepit : cumque venisset rex ad visitandum eum, ait Amnon ad regem : Veniat, obsecro, Thamar soror mea, ut faciat in oculis meis duas sorbitiunculas, et cibum capiam de manu ejus.
-2 Samuel	2Sm	10	13	7	Misit ergo David ad Thamar domum, dicens : Veni in domum Amnon fratris tui, et fac ei pulmentum.
-2 Samuel	2Sm	10	13	8	Venitque Thamar in domum Amnon fratris sui : ille autem jacebat. Quae tollens farinam commiscuit, et liquefaciens, in oculis ejus coxit sorbitiunculas.
-2 Samuel	2Sm	10	13	9	Tollensque quod coxerat, effudit, et posuit coram eo, et noluit comedere : dixitque Amnon : Ejicite universos a me. Cumque ejecissent omnes,
-2 Samuel	2Sm	10	13	10	dixit Amnon ad Thamar : Infer cibum in conclave, ut vescar de manu tua. Tulit ergo Thamar sorbitiunculas quas fecerat, et intulit ad Amnon fratrem suum in conclave.
-2 Samuel	2Sm	10	13	11	Cumque obtulisset ei cibum, apprehendit eam, et ait : Veni, cuba mecum, soror mea.
-2 Samuel	2Sm	10	13	12	Quae respondit ei : Noli frater mi, noli opprimere me : neque enim hoc fas est in Israël : noli facere stultitiam hanc.
-2 Samuel	2Sm	10	13	13	Ego enim ferre non potero opprobrium meum, et tu eris quasi unus de insipientibus in Israël : quin potius loquere ad regem, et non negabit me tibi.
-2 Samuel	2Sm	10	13	14	Noluit autem acquiescere precibus ejus, sed praevalens viribus oppressit eam, et cubavit cum ea.
-2 Samuel	2Sm	10	13	15	Et exosam eam habuit Amnon odio magno nimis : ita ut majus esset odium quo oderat eam, amore quo ante dilexerat. Dixitque ei Amnon : Surge, et vade.
-2 Samuel	2Sm	10	13	16	Quae respondit ei : Majus est hoc malum quod nunc agis adversum me, quam quod ante fecisti, expellens me. Et noluit audire eam :
-2 Samuel	2Sm	10	13	17	sed vocato puero qui ministrabat ei, dixit : Ejice hanc a me foras, et claude ostium post eam.
-2 Samuel	2Sm	10	13	18	Quae induta erat talari tunica : hujuscemodi enim filiae regis virgines vestibus utebantur. Ejecit itaque eam minister illius foras : clausitque fores post eam.
-2 Samuel	2Sm	10	13	19	Quae aspergens cinerem capiti suo, scissa talari tunica, impositisque manibus super caput suum, ibat ingrediens, et clamans.
-2 Samuel	2Sm	10	13	20	Dixit autem ei Absalom frater suus : Numquid Amnon frater tuus concubuit tecum ? sed nunc soror, tace : frater tuus est : neque affligas cor tuum pro hac re. Mansit itaque Thamar contabescens in domo Absalom fratris sui.
-2 Samuel	2Sm	10	13	21	Cum autem audisset rex David verba haec, contristatus est valde : et noluit contristare spiritum Amnon filii sui, quoniam diligebat eum, quia primogenitus erat ei.
-2 Samuel	2Sm	10	13	22	Porro non est locutus Absalom ad Amnon nec malum nec bonum : oderat enim Absalom Amnon, eo quod violasset Thamar sororem suam.
-2 Samuel	2Sm	10	13	23	Factum est autem post tempus biennii ut tonderentur oves Absalom in Baalhasor, quae est juxta Ephraim : et vocavit Absalom omnes filios regis,
-2 Samuel	2Sm	10	13	24	venitque ad regem, et ait ad eum : Ecce tondentur oves servi tui : veniat, oro, rex cum servis suis ad servum suum.
-2 Samuel	2Sm	10	13	25	Dixitque rex ad Absalom : Noli fili mi, noli rogare ut veniamus omnes et gravemus te. Cum autem cogeret eum, et noluisset ire, benedixit ei.
-2 Samuel	2Sm	10	13	26	Et ait Absalom : Si non vis venire, veniat, obsecro, nobiscum saltem Amnon frater meus. Dixitque ad eum rex : Non est necesse ut vadat tecum.
-2 Samuel	2Sm	10	13	27	Coëgit itaque Absalom eum, et dimisit cum eo Amnon et universos filios regis. Feceratque Absalom convivium quasi convivium regis.
-2 Samuel	2Sm	10	13	28	Praeceperat autem Absalom pueris suis, dicens : Observate cum temulentus fuerit Amnon vino, et dixero vobis : Percutite eum, et interficite : nolite timere : ego enim sum qui praecipio vobis : roboramini, et estote viri fortes.
-2 Samuel	2Sm	10	13	29	Fecerunt ergo pueri Absalom adversum Amnon sicut praeceperat eis Absalom. Surgentesque omnes filii regis ascenderunt singuli mulas suas, et fugerunt.
-2 Samuel	2Sm	10	13	30	Cumque adhuc pergerent in itinere, fama pervenit ad David, dicens : Percussit Absalom omnes filios regis, et non remansit ex eis saltem unus.
-2 Samuel	2Sm	10	13	31	Surrexit itaque rex, et scidit vestimenta sua, et cecidit super terram : et omnes servi illius qui assistebant ei, sciderunt vestimenta sua.
-2 Samuel	2Sm	10	13	32	Respondens autem Jonadab filius Semmaa fratris David, dixit : Ne aestimet dominus meus rex quod omnes pueri filii regis occisi sint : Amnon solus mortuus est, quoniam in ore Absalom erat positus ex die qua oppressit Thamar sororem ejus.
-2 Samuel	2Sm	10	13	33	Nunc ergo ne ponat dominus meus rex super cor suum verbum istud, dicens : Omnes filii regis occisi sunt : quoniam Amnon solus mortuus est.
-2 Samuel	2Sm	10	13	34	Fugit autem Absalom. Et elevavit puer speculator oculos suos, et aspexit : et ecce populus multus veniebat per iter devium ex latere montis.
-2 Samuel	2Sm	10	13	35	Dixit autem Jonadab ad regem : Ecce filii regis adsunt : juxta verbum servi tui, sic factum est.
-2 Samuel	2Sm	10	13	36	Cumque cessasset loqui, apparuerunt et filii regis : et intrantes levaverunt vocem suam, et fleverunt : sed et rex et omnes servi ejus fleverunt ploratu magno nimis.
-2 Samuel	2Sm	10	13	37	Porro Absalom fugiens abiit ad Tholomai filium Ammiud regem Gessur. Luxit ergo David filium suum cunctis diebus.
-2 Samuel	2Sm	10	13	38	Absalom autem cum fugisset, et venisset in Gessur, fuit ibi tribus annis.
-2 Samuel	2Sm	10	13	39	Cessavitque rex David persequi Absalom, eo quod consolatus esset super Amnon interitu.
-2 Samuel	2Sm	10	14	1	Intelligens autem Joab filius Sarviae quod cor regis versum esset ad Absalom,
-2 Samuel	2Sm	10	14	2	misit Thecuam, et tulit inde mulierem sapientem : dixitque ad eam : Lugere te simula, et induere veste lugubri, et ne ungaris oleo, ut sis quasi mulier jam plurimo tempore lugens mortuum :
-2 Samuel	2Sm	10	14	3	et ingredieris ad regem, et loqueris ad eum sermones hujuscemodi. Posuit autem Joab verba in ore ejus.
-2 Samuel	2Sm	10	14	4	Itaque cum ingressa fuisset mulier Thecuitis ad regem, cecidit coram eo super terram, et adoravit, et dixit : Serva me, rex.
-2 Samuel	2Sm	10	14	5	Et ait ad eam rex : Quid causae habes ? Quae respondit : Heu, mulier vidua ego sum : mortuus est enim vir meus.
-2 Samuel	2Sm	10	14	6	Et ancillae tuae erant duo filii : qui rixati sunt adversum se in agro, nullusque erat qui eos prohibere posset : et percussit alter alterum, et interfecit eum.
-2 Samuel	2Sm	10	14	7	Et ecce consurgens universa cognatio adversum ancillam tuam, dicit : Trade eum qui percussit fratrem suum, ut occidamus eum pro anima fratris sui quem interfecit, et deleamus haeredem : et quaerunt extinguere scintillam meam quae relicta est, ut non supersit viro meo nomen, et reliquiae super terram.
-2 Samuel	2Sm	10	14	8	Et ait rex ad mulierem : Vade in domum tuam, et ego jubebo pro te.
-2 Samuel	2Sm	10	14	9	Dixitque mulier Thecuitis ad regem : In me, domine mi rex, sit iniquitas, et in domum patris mei : rex autem et thronus ejus sit innocens.
-2 Samuel	2Sm	10	14	10	Et ait rex : Qui contradixerit tibi, adduc eum ad me, et ultra non addet ut tangat te.
-2 Samuel	2Sm	10	14	11	Quae ait : Recordetur rex Domini Dei sui, ut non multiplicentur proximi sanguinis ad ulciscendum, et nequaquam interficiant filium meum. Qui ait : Vivit Dominus, quia non cadet de capillis filii tui super terram.
-2 Samuel	2Sm	10	14	12	Dixit ergo mulier : Loquatur ancilla tua ad dominum meum regem verbum. Et ait : Loquere.
-2 Samuel	2Sm	10	14	13	Dixitque mulier : Quare cogitasti hujuscemodi rem contra populum Dei, et locutus est rex verbum istud, ut peccet, et non reducat ejectum suum ?
-2 Samuel	2Sm	10	14	14	Omnes morimur, et quasi aquae dilabimur in terram, quae non revertuntur : nec vult Deus perire animam, sed retractat cogitans ne penitus pereat qui abjectus est.
-2 Samuel	2Sm	10	14	15	Nunc igitur veni, ut loquar ad dominum meum regem verbum hoc, praesente populo. Et dixit ancilla tua : Loquar ad regem, si quomodo faciat rex verbum ancillae suae.
-2 Samuel	2Sm	10	14	16	Et audivit rex, ut liberaret ancillam suam de manu omnium qui volebant de haereditate Dei delere me, et filium meum simul.
-2 Samuel	2Sm	10	14	17	Dicat ergo ancilla tua, ut fiat verbum domini mei regis sicut sacrificium. Sicut enim angelus Dei, sic est dominus meus rex, ut nec benedictione, nec maledictione moveatur : unde et Dominus Deus tuus est tecum.
-2 Samuel	2Sm	10	14	18	Et respondens rex, dixit ad mulierem : Ne abscondas a me verbum quod te interrogo. Dixitque ei mulier : Loquere, domine mi rex.
-2 Samuel	2Sm	10	14	19	Et ait rex : Numquid manus Joab tecum est in omnibus istis ? Respondit mulier, et ait : Per salutem animae tuae, domine mi rex, nec ad sinistram, nec ad dexteram est ex omnibus his quae locutus est dominus meus rex : servus enim tuus Joab, ipse praecepit mihi, et ipse posuit in os ancillae tuae omnia verba haec.
-2 Samuel	2Sm	10	14	20	Ut verterem figuram sermonis hujus, servus tuus Joab praecepit istud : tu autem, domine mi rex, sapiens es, sicut habet sapientiam angelus Dei, ut intelligas omnia super terram.
-2 Samuel	2Sm	10	14	21	Et ait rex ad Joab : Ecce placatus feci verbum tuum : vade ergo, et revoca puerum Absalom.
-2 Samuel	2Sm	10	14	22	Cadensque Joab super faciem suam in terram, adoravit, et benedixit regi : et dixit Joab : Hodie intellexit servus tuus quia inveni gratiam in oculis tuis, domine mi rex : fecisti enim sermonem servi tui.
-2 Samuel	2Sm	10	14	23	Surrexit ergo Joab et abiit in Gessur, et adduxit Absalom in Jerusalem.
-2 Samuel	2Sm	10	14	24	Dixit autem rex : Revertatur in domum suam, et faciem meam non videat. Reversus est itaque Absalom in domum suam, et faciem regis non vidit.
-2 Samuel	2Sm	10	14	25	Porro sicut Absalom, vir non erat pulcher in omni Israël, et decorus nimis : a vestigio pedis usque ad verticem non erat in eo ulla macula.
-2 Samuel	2Sm	10	14	26	Et quando tondebat capillum (semel autem in anno tondebatur, quia gravabat eum caesaries), ponderabat capillos capitis sui ducentis siclis, pondere publico.
-2 Samuel	2Sm	10	14	27	Nati sunt autem Absalom filii tres, et filia una nomine Thamar, elegantis formae.
-2 Samuel	2Sm	10	14	28	Mansitque Absalom in Jerusalem duobus annis, et faciem regis non vidit.
-2 Samuel	2Sm	10	14	29	Misit itaque ad Joab, ut mitteret eum ad regem : qui noluit venire ad eum. Cumque secundo misisset, et ille noluisset venire ad eum,
-2 Samuel	2Sm	10	14	30	dixit servis suis : Scitis agrum Joab juxta agrum meum, habentem messem hordei : ite igitur, et succendite eum igni. Succenderunt ergo servi Absalom segetem igni. Et venientes servi Joab, scissis vestibus suis, dixerunt : Succenderunt servi Absalom partem agri igni.
-2 Samuel	2Sm	10	14	31	Surrexitque Joab, et venit ad Absalom in domum ejus, et dixit : Quare succenderunt servi tui segetem meam igni ?
-2 Samuel	2Sm	10	14	32	Et respondit Absalom ad Joab : Misi ad te obsecrans ut venires ad me, et mitterem te ad regem, et diceres ei : Quare veni de Gessur ? melius mihi erat ibi esse : obsecro ergo ut videam faciem regis : quod si memor est iniquitatis meae, interficiat me.
-2 Samuel	2Sm	10	14	33	Ingressus itaque Joab ad regem, nuntiavit ei omnia : vocatusque est Absalom, et intravit ad regem, et adoravit super faciem terrae coram eo : osculatusque est rex Absalom.
-2 Samuel	2Sm	10	15	1	Igitur post haec fecit sibi Absalom currus, et equites, et quinquaginta viros qui praecederent eum.
-2 Samuel	2Sm	10	15	2	Et mane consurgens Absalom, stabat juxta introitum portae, et omnem virum qui habebat negotium ut veniret ad regis judicium, vocabat Absalom ad se, et dicebat : De qua civitate es tu ? Qui respondens aiebat : Ex una tribu Israël ego sum servus tuus.
-2 Samuel	2Sm	10	15	3	Respondebatque ei Absalom : Videntur mihi sermones tui boni et justi, sed non est qui te audiat constitutus a rege. Dicebatque Absalom :
-2 Samuel	2Sm	10	15	4	Quis me constituat judicem super terram, ut ad me veniant omnes qui habent negotium, et juste judicem ?
-2 Samuel	2Sm	10	15	5	Sed et cum accederet ad eum homo ut salutaret illum, extendebat manum suam, et apprehendens osculabatur eum.
-2 Samuel	2Sm	10	15	6	Faciebatque hoc omni Israël venienti ad judicium ut audiretur a rege, et sollicitabat corda virorum Israël.
-2 Samuel	2Sm	10	15	7	Post quadraginta autem annos, dixit Absalom ad regem David : Vadam, et reddam vota mea quae vovi Domino in Hebron.
-2 Samuel	2Sm	10	15	8	Vovens enim vovit servus tuus cum esset in Gessur Syriae, dicens : Si reduxerit me Dominus in Jerusalem, sacrificabo Domino.
-2 Samuel	2Sm	10	15	9	Dixitque ei rex David : Vade in pace. Et surrexit, et abiit in Hebron.
-2 Samuel	2Sm	10	15	10	Misit autem Absalom exploratores in universas tribus Israël, dicens : Statim ut audieritis clangorem buccinae, dicite : Regnavit Absalom in Hebron.
-2 Samuel	2Sm	10	15	11	Porro cum Absalom ierunt ducenti viri de Jerusalem vocati, euntes simplici corde, et causam penitus ignorantes.
-2 Samuel	2Sm	10	15	12	Accersivit quoque Absalom Achitophel Gilonitem consiliarium David, de civitate sua Gilo. Cumque immolaret victimas, facta est conjuratio valida, populusque concurrens augebatur cum Absalom.
-2 Samuel	2Sm	10	15	13	Venit igitur nuntius ad David, dicens : Toto corde universus Israël sequitur Absalom.
-2 Samuel	2Sm	10	15	14	Et ait David servis suis qui erant cum eo in Jerusalem : Surgite, fugiamus : neque enim erit nobis effugium a facie Absalom : festinate egredi, ne forte veniens occupet nos, et impellat super nos ruinam, et percutiat civitatem in ore gladii.
-2 Samuel	2Sm	10	15	15	Dixeruntque servi regis ad eum : Omnia quaecumque praeceperit dominus noster rex, libenter exequemur servi tui.
-2 Samuel	2Sm	10	15	16	Egressus est ergo rex et universa domus ejus pedibus suis : et dereliquit rex decem mulieres concubinas ad custodiendam domum.
-2 Samuel	2Sm	10	15	17	Egressusque rex et omnis Israël pedibus suis, stetit procul a domo :
-2 Samuel	2Sm	10	15	18	et universi servi ejus ambulabant juxta eum, et legiones Cerethi, et Phelethi, et omnes Gethaei, pugnatores validi, sexcenti viri qui secuti eum fuerant de Geth pedites, praecedebant regem.
-2 Samuel	2Sm	10	15	19	Dixit autem rex ad Ethai Gethaeum : Cur venis nobiscum ? revertere, et habita cum rege, quia peregrinus es, et egressus es de loco tuo.
-2 Samuel	2Sm	10	15	20	Heri venisti, et hodie compelleris nobiscum egredi ? ego autem vadam quo iturus sum : revertere, et reduc tecum fratres tuos, et Dominus faciet tecum misericordiam et veritatem, quia ostendisti gratiam et fidem.
-2 Samuel	2Sm	10	15	21	Et respondit Ethai regi dicens : Vivit Dominus, et vivit dominus meus rex, quoniam in quocumque loco fueris, domine mi rex, sive in morte, sive in vita, ibi erit servus tuus.
-2 Samuel	2Sm	10	15	22	Et ait David Ethai : Veni, et transi. Et transivit Ethai Gethaeus, et omnes viri qui cum eo erant, et reliqua multitudo.
-2 Samuel	2Sm	10	15	23	Omnesque flebant voce magna, et universus populus transibat : rex quoque transgrediebatur torrentem Cedron, et cunctus populus incedebat contra viam quae respicit ad desertum.
-2 Samuel	2Sm	10	15	24	Venit autem et Sadoc sacerdos, et universi Levitae cum eo, portantes arcam foederis Dei : et deposuerunt arcam Dei. Et ascendit Abiathar, donec expletus esset omnis populus qui egressus fuerat de civitate.
-2 Samuel	2Sm	10	15	25	Et dixit rex ad Sadoc : Reporta arcam Dei in urbem : si invenero gratiam in oculis Domini, reducet me, et ostendet mihi eam, et tabernaculum suum.
-2 Samuel	2Sm	10	15	26	Si autem dixerit mihi : Non places : praesto sum : faciat quod bonum est coram se.
-2 Samuel	2Sm	10	15	27	Et dixit rex ad Sadoc sacerdotem : O videns, revertere in civitatem in pace : et Achimaas filius tuus, et Jonathas filius Abiathar, duo filii vestri, sint vobiscum.
-2 Samuel	2Sm	10	15	28	Ecce ego abscondar in campestribus deserti, donec veniat sermo a vobis indicans mihi.
-2 Samuel	2Sm	10	15	29	Reportaverunt ergo Sadoc et Abiathar arcam Dei in Jerusalem, et manserunt ibi.
-2 Samuel	2Sm	10	15	30	Porro David ascendebat clivum Olivarum, scandens et flens, nudis pedibus incedens, et operto capite : sed et omnis populus qui erat cum eo, operto capite ascendebat plorans.
-2 Samuel	2Sm	10	15	31	Nuntiatum est autem David quod et Achitophel esset in conjuratione cum Absalom : dixitque David : Infatua, quaeso, Domine, consilium Achitophel.
-2 Samuel	2Sm	10	15	32	Cumque ascenderet David summitatem montis in quo adoraturus erat Dominum, ecce occurrit ei Chusai Arachites, scissa veste, et terra pleno capite.
-2 Samuel	2Sm	10	15	33	Et dixit ei David : Si veneris mecum, eris mihi oneri :
-2 Samuel	2Sm	10	15	34	si autem in civitatem revertaris, et dixeris Absalom : Servus tuus sum, rex : sicut fui servus patris tui, sic ero servus tuus : dissipabis consilium Achitophel.
-2 Samuel	2Sm	10	15	35	Habes autem tecum Sadoc et Abiathar sacerdotes : et omne verbum quodcumque audieris de domo regis, indicabis Sadoc et Abiathar sacerdotibus.
-2 Samuel	2Sm	10	15	36	Sunt autem cum eis duo filii eorum Achimaas filius Sadoc, et Jonathas filius Abiathar : et mittetis per eos ad me omne verbum quod audieritis.
-2 Samuel	2Sm	10	15	37	Veniente ergo Chusai amico David in civitatem, Absalom quoque ingressus est Jerusalem.
-2 Samuel	2Sm	10	16	1	Cumque David transisset paululum montis verticem, apparuit Siba puer Miphiboseth in occursum ejus, cum duobus asinis, qui onerati erant ducentis panibus, et centum alligaturis uvae passae, et centum massis palatharum, et utre vini.
-2 Samuel	2Sm	10	16	2	Et dixit rex Sibae : Quid sibi volunt haec ? Responditque Siba : Asini, domesticis regis ut sedeant : panes et palathae ad vescendum pueris tuis : vinum autem ut bibat siquis defecerit in deserto.
-2 Samuel	2Sm	10	16	3	Et ait rex : Ubi est filius domini tui ? Responditque Siba regi : Remansit in Jerusalem, dicens : Hodie restituet mihi domus Israël regnum patris mei.
-2 Samuel	2Sm	10	16	4	Et ait rex Sibae : Tua sint omnia quae fuerunt Miphiboseth. Dixitque Siba : Oro ut inveniam gratiam coram te, domine mi rex.
-2 Samuel	2Sm	10	16	5	Venit ergo rex David usque Bahurim : et ecce egrediebatur inde vir de cognatione domus Saul, nomine Semei, filius Gera : procedebatque egrediens, et maledicebat,
-2 Samuel	2Sm	10	16	6	mittebatque lapides contra David et contra universos servos regis David : omnis autem populus, et universi bellatores, a dextro et a sinistro latere regis incedebant.
-2 Samuel	2Sm	10	16	7	Ita autem loquebatur Semei cum malediceret regi : Egredere, egredere, vir sanguinum, et vir Belial.
-2 Samuel	2Sm	10	16	8	Reddidit tibi Dominus universum sanguinem domus Saul : quoniam invasisti regnum pro eo, et dedit Dominus regnum in manu Absalom filii tui : et ecce premunt te mala tua, quoniam vir sanguinum es.
-2 Samuel	2Sm	10	16	9	Dixit autem Abisai filius Sarviae regi : Quare maledicit canis hic mortuus domino meo regi ? vadam, et amputabo caput ejus.
-2 Samuel	2Sm	10	16	10	Et ait rex : Quid mihi et vobis est, filii Sarviae ? dimittite eum, ut maledicat : Dominus enim praecepit ei ut malediceret David : et quis est qui audeat dicere quare sic fecerit ?
-2 Samuel	2Sm	10	16	11	Et ait rex Abisai, et universis servis suis : Ecce filius meus qui egressus est de utero meo, quaerit animam meam : quanto magis nunc filius Jemini ? Dimittite eum ut maledicat juxta praeceptum Domini :
-2 Samuel	2Sm	10	16	12	si forte respiciat Dominus afflictionem meam, et reddat mihi Dominus bonum pro maledictione hac hodierna.
-2 Samuel	2Sm	10	16	13	Ambulabat itaque David et socii ejus per viam cum eo. Semei autem per jugum montis ex latere contra illum gradiebatur, maledicens, et mittens lapides adversum eum, terramque spargens.
-2 Samuel	2Sm	10	16	14	Venit itaque rex, et universus populus cum eo lassus, et refocillati sunt ibi.
-2 Samuel	2Sm	10	16	15	Absalom autem et omnis populus ejus ingressi sunt Jerusalem, sed et Achitophel cum eo.
-2 Samuel	2Sm	10	16	16	Cum autem venisset Chusai Arachites amicus David ad Absalom, locutus est ad eum : Salve rex, salve rex.
-2 Samuel	2Sm	10	16	17	Ad quem Absalom : Haec est, inquit, gratia tua ad amicum tuum ? quare non ivisti cum amico tuo ?
-2 Samuel	2Sm	10	16	18	Responditque Chusai ad Absalom : Nequaquam : quia illius ero, quem elegit Dominus, et omnis hic populus, et universus Israël : et cum eo manebo.
-2 Samuel	2Sm	10	16	19	Sed ut et hoc inferam, cui ego serviturus sum ? nonne filio regis ? Sicut parui patri tuo, ita parebo et tibi.
-2 Samuel	2Sm	10	16	20	Dixit autem Absalom ad Achitophel : Inite consilium quid agere debeamus.
-2 Samuel	2Sm	10	16	21	Et ait Achitophel ad Absalom : Ingredere ad concubinas patris tui, quas dimisit ad custodiendam domum : ut cum audierit omnis Israël quod foedaveris patrem tuum, roborentur tecum manus eorum.
-2 Samuel	2Sm	10	16	22	Tetenderunt ergo Absalom tabernaculum in solario, ingressusque est ad concubinas patris sui coram universo Israël.
-2 Samuel	2Sm	10	16	23	Consilium autem Achitophel quod dabat in diebus illis, quasi si quis consuleret Deum : sic erat omne consilium Achitophel, et cum esset cum David, et cum esset cum Absalom.
-2 Samuel	2Sm	10	17	1	Dixit ergo Achitophel ad Absalom : Eligam mihi duodecim millia virorum, et consurgens persequar David hac nocte.
-2 Samuel	2Sm	10	17	2	Et irruens super eum (quippe qui lassus est, et solutis manibus), percutiam eum : cumque fugerit omnis populus qui cum eo est, percutiam regem desolatum.
-2 Samuel	2Sm	10	17	3	Et reducam universum populum, quomodo unus homo reverti solet : unum enim virum tu quaeris : et omnis populus erit in pace.
-2 Samuel	2Sm	10	17	4	Placuitque sermo ejus Absalom, et cunctis majoribus natu Israël.
-2 Samuel	2Sm	10	17	5	Ait autem Absalom : Vocate Chusai Arachiten, et audiamus quid etiam ipse dicat.
-2 Samuel	2Sm	10	17	6	Cumque venisset Chusai ad Absalom, ait Absalom ad eum : Hujuscemodi sermonem locutus est Achitophel : facere debemus an non ? quod das consilium ?
-2 Samuel	2Sm	10	17	7	Et dixit Chusai ad Absalom : Non est bonum consilium quod dedit Achitophel hac vice.
-2 Samuel	2Sm	10	17	8	Et rursum intulit Chusai : Tu nosti patrem tuum, et viros qui cum eo sunt, esse fortissimos et amaro animo, veluti si ursa raptis catulis in saltu saeviat : sed et pater tuus vir bellator est, nec morabitur cum populo.
-2 Samuel	2Sm	10	17	9	Forsitan nunc latitat in foveis, aut in uno, quo voluerit, loco : et cum ceciderit unus quilibet in principio, audiet quicumque audierit, et dicet : Facta est plaga in populo qui sequebatur Absalom.
-2 Samuel	2Sm	10	17	10	Et fortissimus quisque, cujus cor est quasi leonis, pavore solvetur : scit enim omnis populus Israël fortem esse patrem tuum, et robustos omnes qui cum eo sunt.
-2 Samuel	2Sm	10	17	11	Sed hoc mihi videtur rectum esse consilium. Congregetur ad te universus Israël, a Dan usque Bersabee, quasi arena maris innumerabilis : et tu eris in medio eorum.
-2 Samuel	2Sm	10	17	12	Et irruemus super eum in quocumque loco inventus fuerit, et operiemus eum, sicut cadere solet ros super terram : et non relinquemus de viris qui cum eo sunt, ne unum quidem.
-2 Samuel	2Sm	10	17	13	Quod si urbem aliquam fuerit ingressus, circumdabit omnis Israël civitati illi funes, et trahemus eam in torrentem, ut non reperiatur ne calculus quidem ex ea.
-2 Samuel	2Sm	10	17	14	Dixitque Absalom, et omnes viri Israël : Melius est consilium Chusai Arachitae, consilio Achitophel : Domini autem nutu dissipatum est consilium Achitophel utile, ut induceret Dominus super Absalom malum.
-2 Samuel	2Sm	10	17	15	Et ait Chusai Sadoc et Abiathar sacerdotibus : Hoc et hoc modo consilium dedit Achitophel Absalom et senioribus Israël : et ego tale et tale dedi consilium.
-2 Samuel	2Sm	10	17	16	Nunc ergo mittite cito, et nuntiate David, dicentes : Ne moreris nocte hac in campestribus deserti, sed absque dilatione transgredere : ne forte absorbeatur rex, et omnis populus qui cum eo est.
-2 Samuel	2Sm	10	17	17	Jonathas autem et Achimaas stabant juxta fontem Rogel : abiit ancilla et nuntiavit eis. Et illi profecti sunt, ut referrent ad regem David nuntium : non enim poterant videri, aut introire civitatem.
-2 Samuel	2Sm	10	17	18	Vidit autem eos quidam puer, et indicavit Absalom : illi vero concito gradu ingressi sunt domum cujusdam viri in Bahurim, qui habebat puteum in vestibulo suo : et descenderunt in eum.
-2 Samuel	2Sm	10	17	19	Tulit autem mulier, et expandit velamen super os putei, quasi siccans ptisanas : et sic latuit res.
-2 Samuel	2Sm	10	17	20	Cumque venissent servi Absalom in domum, ad mulierem dixerunt : Ubi est Achimaas et Jonathas ? Et respondit eis mulier : Transierunt festinanter, gustata paululum aqua. At hi qui quaerebant, cum non reperissent, reversi sunt in Jerusalem.
-2 Samuel	2Sm	10	17	21	Cumque abiissent, ascenderunt illi de puteo, et pergentes nuntiaverunt regi David, et dixerunt : Surgite, et transite cito fluvium : quoniam hujuscemodi dedit consilium contra vos Achitophel.
-2 Samuel	2Sm	10	17	22	Surrexit ergo David, et omnis populus qui cum eo erat, et transierunt Jordanem, donec dilucesceret : et ne unus quidem residuus fuit, qui non transisset fluvium.
-2 Samuel	2Sm	10	17	23	Porro Achitophel videns quod non fuisset factum consilium suum, stravit asinum suum, surrexitque, et abiit in domum suam et in civitatem suam : et disposita domo sua, suspendio interiit, et sepultus est in sepulchro patris sui.
-2 Samuel	2Sm	10	17	24	David autem venit in castra, et Absalom transivit Jordanem, ipse et omnes viri Israël cum eo.
-2 Samuel	2Sm	10	17	25	Amasam vero constituit Absalom pro Joab super exercitum : Amasa autem erat filius viri qui vocabatur Jetra de Jezraëli, qui ingressus est ad Abigail filiam Naas, sororem Sarviae, quae fuit mater Joab.
-2 Samuel	2Sm	10	17	26	Et castrametatus est Israël cum Absalom in terra Galaad.
-2 Samuel	2Sm	10	17	27	Cumque venisset David in castra, Sobi filius Naas de Rabbath filiorum Ammon, et Machir filius Ammihel de Lodabar, et Berzellai Galaadites de Rogelim,
-2 Samuel	2Sm	10	17	28	obtulerunt ei stratoria, et tapetia, et vasa fictilia, frumentum, et hordeum, et farinam, et polentam, et fabam, et lentem, et frixum cicer,
-2 Samuel	2Sm	10	17	29	et mel, et butyrum, oves, et pingues vitulos : dederuntque David, et populo qui cum eo erat, ad vescendum : suspicati enim sunt populum fame et siti fatigari in deserto.
-2 Samuel	2Sm	10	18	1	Igitur considerato David populo suo, constituit super eos tribunos et centuriones,
-2 Samuel	2Sm	10	18	2	et dedit populi tertiam partem sub manu Joab, et tertiam partem sub manu Abisai filii Sarviae fratris Joab, et tertiam partem sub manu Ethai, qui erat de Geth. Dixitque rex ad populum : Egrediar et ego vobiscum.
-2 Samuel	2Sm	10	18	3	Et respondit populus : Non exibis : sive enim fugerimus, non magnopere ad eos de nobis pertinebit : sive media pars ceciderit e nobis, non satis curabunt, quia tu unus pro decem millibus computaris : melius est igitur ut sis nobis in urbe praesidio.
-2 Samuel	2Sm	10	18	4	Ad quos rex ait : Quod vobis videtur rectum, hoc faciam. Stetit ergo rex juxta portam : egrediebaturque populus per turmas suas centeni et milleni.
-2 Samuel	2Sm	10	18	5	Et praecepit rex Joab, et Abisai, et Ethai, dicens : Servate mihi puerum Absalom. Et omnis populus audiebat praecipientem regem cunctis principibus pro Absalom.
-2 Samuel	2Sm	10	18	6	Itaque egressus est populus in campum contra Israël, et factum est praelium in saltu Ephraim.
-2 Samuel	2Sm	10	18	7	Et caesus est ibi populus Israël ab exercitu David, factaque est plaga magna in die illa, viginti millium.
-2 Samuel	2Sm	10	18	8	Fuit autem ibi praelium dispersum super faciem omnis terrae, et multo plures erant quos saltus consumpserat de populo, quam hi quos voraverat gladius in die illa.
-2 Samuel	2Sm	10	18	9	Accidit autem ut occurreret Absalom servis David, sedens mulo : cumque ingressus fuisset mulus subter condensam quercum et magnam, adhaesit caput ejus quercui : et illo suspenso inter caelum et terram, mulus cui insederat, pertransivit.
-2 Samuel	2Sm	10	18	10	Vidit autem hoc quispiam, et nuntiavit Joab, dicens : Vidi Absalom pendere de quercu.
-2 Samuel	2Sm	10	18	11	Et ait Joab viro qui nuntiaverat ei : Si vidisti, quare non confodisti eum cum terra, et ego dedissem tibi decem argenti siclos, et unum balteum ?
-2 Samuel	2Sm	10	18	12	Qui dixit ad Joab : Si appenderes in manibus meis mille argenteos, nequaquam mitterem manum meam in filium regis : audientibus enim nobis praecepit rex tibi, et Abisai, et Ethai, dicens : Custodite mihi puerum Absalom.
-2 Samuel	2Sm	10	18	13	Sed etsi fecissem contra animam meam audacter, nequaquam hoc regem latere potuisset, et tu stares ex adverso ?
-2 Samuel	2Sm	10	18	14	Et ait Joab : Non sicut tu vis, sed aggrediar eum coram te. Tulit ergo tres lanceas in manu sua, et infixit eas in corde Absalom : cumque adhuc palpitaret haerens in quercu,
-2 Samuel	2Sm	10	18	15	cucurrerunt decem juvenes armigeri Joab, et percutientes interfecerunt eum.
-2 Samuel	2Sm	10	18	16	Cecinit autem Joab buccina, et retinuit populum, ne persequeretur fugientem Israël, volens parcere multitudini.
-2 Samuel	2Sm	10	18	17	Et tulerunt Absalom, et projecerunt eum in saltu, in foveam grandem, et comportaverunt super eum acervum lapidum magnum nimis : omnis autem Israël fugit in tabernacula sua.
-2 Samuel	2Sm	10	18	18	Porro Absalom erexerat sibi, cum adhuc viveret, titulum qui est in Valle regis : dixerat enim : Non habeo filium, et hoc erit monimentum nominis mei. Vocavitque titulum nomine suo, et appellatur Manus Absalom, usque ad hanc diem.
-2 Samuel	2Sm	10	18	19	Achimaas autem filius Sadoc, ait : Curram, et nuntiabo regi quia judicium fecerit ei Dominus de manu inimicorum ejus.
-2 Samuel	2Sm	10	18	20	Ad quem Joab dixit : Non eris nuntius in hac die, sed nuntiabis in alia : hodie nolo te nuntiare : filius enim regis est mortuus.
-2 Samuel	2Sm	10	18	21	Et ait Joab Chusi : Vade, et nuntia regi quae vidisti. Adoravit Chusi Joab, et cucurrit.
-2 Samuel	2Sm	10	18	22	Rursus autem Achimaas filius Sadoc dixit ad Joab : Quid impedit si etiam ego curram post Chusi ? Dixitque ei Joab : Quid vis currere, fili mi ? non eris boni nuntii bajulus.
-2 Samuel	2Sm	10	18	23	Qui respondit : Quid enim si cucurrero ? Et ait ei : Curre. Currens ergo Achimaas per viam compendii, transivit Chusi.
-2 Samuel	2Sm	10	18	24	David autem sedebat inter duas portas : speculator vero, qui erat in fastigio portae super murum, elevans oculos, vidit hominem currentem solum.
-2 Samuel	2Sm	10	18	25	Et exclamans indicavit regi : dixitque rex : Si solus est, bonus est nuntius in ore ejus. Properante autem illo, et accedente propius,
-2 Samuel	2Sm	10	18	26	vidit speculator hominem alterum currentem, et vociferans in culmine, ait : Apparet mihi alter homo currens solus. Dixitque rex : Et iste bonus est nuntius.
-2 Samuel	2Sm	10	18	27	Speculator autem : Contemplor, ait, cursum prioris, quasi cursum Achimaas filii Sadoc. Et ait rex : Vir bonus est, et nuntium portans bonum venit.
-2 Samuel	2Sm	10	18	28	Clamans autem Achimaas, dixit ad regem : Salve rex. Et adorans regem coram eo pronus in terram, ait : Benedictus Dominus Deus tuus, qui conclusit homines qui levaverunt manus suas contra dominum meum regem.
-2 Samuel	2Sm	10	18	29	Et ait rex : Estne pax puero Absalom ? Dixitque Achimaas : Vidi tumultum magnum cum mitteret Joab servus tuus, o rex, me servum tuum : nescio aliud.
-2 Samuel	2Sm	10	18	30	Ad quem rex : Transi, ait, et sta hic. Cumque ille transisset, et staret,
-2 Samuel	2Sm	10	18	31	apparuit Chusi : et veniens ait : Bonum apporto nuntium, domine mi rex : judicavit enim pro te Dominus hodie de manu omnium qui surrexerunt contra te.
-2 Samuel	2Sm	10	18	32	Dixit autem rex ad Chusi : Estne pax puero Absalom ? Cui respondens Chusi : Fiant, inquit, sicut puer, inimici domini mei regis, et universi qui consurgunt adversus eum in malum.
-2 Samuel	2Sm	10	18	33	Contristatus itaque rex, ascendit coenaculum portae, et flevit. Et sic loquebatur, vadens : Fili mi Absalom, Absalom fili mi : quis mihi tribuat ut ego moriar pro te, Absalom fili mi, fili mi Absalom ?
-2 Samuel	2Sm	10	19	1	Nuntiatum est autem Joab quod rex fleret et lugeret filium suum,
-2 Samuel	2Sm	10	19	2	et versa est victoria in luctum in die illa omni populo : audivit enim populus in die illa dici : Dolet rex super filio suo.
-2 Samuel	2Sm	10	19	3	Et declinavit populus in die illa ingredi civitatem, quomodo declinare solet populus versus et fugiens de praelio.
-2 Samuel	2Sm	10	19	4	Porro rex operuit caput suum, et clamabat voce magna : Fili mi Absalom, Absalom fili mi, fili mi.
-2 Samuel	2Sm	10	19	5	Ingressus ergo Joab ad regem in domum, dixit : Confudisti hodie vultus omnium servorum tuorum, qui salvam fecerunt animam tuam, et animam filiorum tuorum et filiarum tuarum, et animam uxorum tuarum, et animam concubinarum tuarum.
-2 Samuel	2Sm	10	19	6	Diligis odientes te, et odio habes diligentes te : et ostendisti hodie quia non curas de ducibus tuis et de servis tuis : et vere cognovi modo, quia si Absalom viveret, et omnes nos occubuissemus, tunc placeret tibi.
-2 Samuel	2Sm	10	19	7	Nunc igitur surge, et procede, et alloquens satisfac servis tuis : juro enim tibi per Dominum quod si non exieris, ne unus quidem remansurus sit tecum nocte hac : et pejus erit hoc tibi quam omnia mala quae venerunt super te ab adolescentia tua usque in praesens.
-2 Samuel	2Sm	10	19	8	Surrexit ergo rex et sedit in porta : et omni populo nuntiatum est quod rex sederet in porta. Venitque universa multitudo coram rege : Israël autem fugit in tabernacula sua.
-2 Samuel	2Sm	10	19	9	Omnis quoque populus certabat in cunctis tribubus Israël, dicens : Rex liberavit nos de manu inimicorum nostrorum ; ipse salvavit nos de manu Philisthinorum : et nunc fugit de terra propter Absalom.
-2 Samuel	2Sm	10	19	10	Absalom autem, quem unximus super nos, mortuus est in bello : usquequo siletis, et non reducitis regem ?
-2 Samuel	2Sm	10	19	11	Rex vero David misit ad Sadoc et Abiathar sacerdotes, dicens : Loquimini ad majores natu Juda, dicentes : Cur venitis novissimi ad reducendum regem in domum suam ? (Sermo autem omnis Israël pervenerat ad regem in domo ejus.)
-2 Samuel	2Sm	10	19	12	Fratres mei vos, os meum, et caro mea vos, quare novissimi reducitis regem ?
-2 Samuel	2Sm	10	19	13	Et Amasae dicite : Nonne os meum, et caro mea es ? haec faciat mihi Deus, et haec addat, si non magister militiae fueris coram me omni tempore pro Joab.
-2 Samuel	2Sm	10	19	14	Et inclinavit cor omnium virorum Juda quasi viri unius : miseruntque ad regem, dicentes : Revertere tu, et omnes servi tui.
-2 Samuel	2Sm	10	19	15	Et reversus est rex, et venit usque ad Jordanem : et omnis Juda venit usque in Galgalam ut occurreret regi, et traduceret eum Jordanem.
-2 Samuel	2Sm	10	19	16	Festinavit autem Semei filius Gera filii Jemini de Bahurim, et descendit cum viris Juda in occursum regis David,
-2 Samuel	2Sm	10	19	17	cum mille viris de Benjamin, et Siba puer de domo Saul : et quindecim filii ejus, ac viginti servi erant cum eo : et irrumpentes Jordanem, ante regem
-2 Samuel	2Sm	10	19	18	transierunt vada, ut traducerent domum regis, et facerent juxta jussionem ejus : Semei autem filius Gera prostratus coram rege, cum jam transisset Jordanem,
-2 Samuel	2Sm	10	19	19	dixit ad eum : Ne reputes mihi, domine mi, iniquitatem, neque memineris injuriarum servi tui in die qua egressus es, domine mi rex, de Jerusalem, neque ponas, rex, in corde tuo.
-2 Samuel	2Sm	10	19	20	Agnosco enim servus tuus peccatum meum : et idcirco hodie primus veni de omni domo Joseph, descendique in occursum domini mei regis.
-2 Samuel	2Sm	10	19	21	Respondens vero Abisai filius Sarviae, dixit : Numquid pro his verbis non occidetur Semei, quia maledixit christo Domini ?
-2 Samuel	2Sm	10	19	22	Et ait David : Quid mihi et vobis, filii Sarviae ? cur efficimini mihi hodie in satan ? ergone hodie interficietur vir in Israël ? an ignoro hodie me factum regem super Israël ?
-2 Samuel	2Sm	10	19	23	Et ait rex Semei : Non morieris. Juravitque ei.
-2 Samuel	2Sm	10	19	24	Miphiboseth quoque filius Saul descendit in occursum regis, illotis pedibus et intonsa barba : vestesque suas non laverat a die qua egressus fuerat rex, usque ad diem reversionis ejus in pace.
-2 Samuel	2Sm	10	19	25	Cumque Jerusalem occurrisset regi, dixit ei rex : Quare non venisti mecum, Miphiboseth ?
-2 Samuel	2Sm	10	19	26	Et respondens ait : Domine mi rex, servus meus contempsit me : dixique ei ego famulus tuus ut sterneret mihi asinum, et ascendens abirem cum rege : claudus enim sum servus tuus.
-2 Samuel	2Sm	10	19	27	Insuper et accusavit me servum tuum ad te dominum meum regem : tu autem, domine mi rex, sicut angelus Dei es : fac quod placitum est tibi.
-2 Samuel	2Sm	10	19	28	Neque enim fuit domus patris mei, nisi morti obnoxia domino meo regi : tu autem posuisti me servum tuum inter convivas mensae tuae : quid ergo habeo justae querelae ? aut quid possum ultra vociferari ad regem ?
-2 Samuel	2Sm	10	19	29	Ait ergo ei rex : Quid ultra loqueris ? fixum est quod locutus sum : tu et Siba dividite possessiones.
-2 Samuel	2Sm	10	19	30	Responditque Miphiboseth regi : Etiam cuncta accipiat, postquam reversus est dominus meus rex pacifice in domum suam.
-2 Samuel	2Sm	10	19	31	Berzellai quoque Galaadites, descendens de Rogelim, traduxit regem Jordanem, paratus etiam ultra fluvium prosequi eum.
-2 Samuel	2Sm	10	19	32	Erat autem Berzellai Galaadites senex valde, id est, octogenarius, et ipse praebuit alimenta regi cum moraretur in castris : fuit quippe vir dives nimis.
-2 Samuel	2Sm	10	19	33	Dixit itaque rex ad Berzellai : Veni mecum, ut requiescas securus mecum in Jerusalem.
-2 Samuel	2Sm	10	19	34	Et ait Berzellai ad regem : Quot sunt dies annorum vitae meae, ut ascendam cum rege in Jerusalem ?
-2 Samuel	2Sm	10	19	35	Octogenarius sum hodie : numquid vigent sensus mei ad discernendum suave aut amarum ? aut delectare potest servum tuum cibus et potus ? vel audire possum ultra vocem cantorum atque cantatricum ? quare servus tuus sit oneri domino meo regi ?
-2 Samuel	2Sm	10	19	36	Paululum procedam famulus tuus ab Jordane tecum : non indigeo hac vicissitudine,
-2 Samuel	2Sm	10	19	37	sed obsecro ut revertar servus tuus, et moriar in civitate mea, et sepeliar juxta sepulchrum patris mei et matris meae. Est autem servus tuus Chamaam : ipse vadat tecum, domine mi rex, et fac ei quidquid tibi bonum videtur.
-2 Samuel	2Sm	10	19	38	Dixit itaque ei rex : Mecum transeat Chamaam, et ego faciam ei quidquid tibi placuerit : et omne quod petieris a me, impetrabis.
-2 Samuel	2Sm	10	19	39	Cumque transisset universus populus et rex Jordanem, osculatus est rex Berzellai, et benedixit ei : et ille reversus est in locum suum.
-2 Samuel	2Sm	10	19	40	Transivit ergo rex in Galgalam, et Chamaam cum eo. Omnis autem populus Juda traduxerat regem, et media tantum pars adfuerat de populo Israël.
-2 Samuel	2Sm	10	19	41	Itaque omnes viri Israël concurrentes ad regem dixerunt ei : Quare te furati sunt fratres nostri viri Juda, et traduxerunt regem et domum ejus Jordanem, omnesque viros David cum eo ?
-2 Samuel	2Sm	10	19	42	Et respondit omnis vir Juda ad viros Israël : Quia mihi propior est rex : cur irasceris super hac re ? numquid comedimus aliquid ex rege, aut munera nobis data sunt ?
-2 Samuel	2Sm	10	19	43	Et respondit vir Israël ad viros Juda, et ait : Decem partibus major ego sum apud regem, magisque ad me pertinet David quam ad te : cur fecisti mihi injuriam, et non mihi nuntiatum est priori, ut reducerem regem meum ? Durius autem responderunt viri Juda viris Israël.
-2 Samuel	2Sm	10	20	1	Accidit quoque ut ibi esset vir Belial, nomine Seba, filius Bochri, vir Jemineus : et cecinit buccina, et ait : Non est nobis pars in David, neque haereditas in filio Isai : revertere in tabernacula tua, Israël.
-2 Samuel	2Sm	10	20	2	Et separatus est omnis Israël a David, secutusque est Seba filium Bochri : viri autem Juda adhaeserunt regi suo a Jordane usque Jerusalem.
-2 Samuel	2Sm	10	20	3	Cumque venisset rex in domum suam in Jerusalem, tulit decem mulieres concubinas quas dereliquerat ad custodiendam domum, et tradidit eas in custodiam, alimenta eis praebens : et non est ingressus ad eas, sed erant clausae usque in diem mortis suae in viduitate viventes.
-2 Samuel	2Sm	10	20	4	Dixit autem rex Amasae : Convoca mihi omnes viros Juda in diem tertium, et tu adesto praesens.
-2 Samuel	2Sm	10	20	5	Abiit ergo Amasa ut convocaret Judam, et moratus est extra placitum quod ei constituerat rex.
-2 Samuel	2Sm	10	20	6	Ait autem David ad Abisai : Nunc magis afflicturus est nos Seba filius Bochri quam Absalom : tolle igitur servos domini tui, et persequere eum, ne forte inveniat civitates munitas, et effugiat nos.
-2 Samuel	2Sm	10	20	7	Egressi sunt ergo cum eo viri Joab, Cerethi quoque et Phelethi : et omnes robusti exierunt de Jerusalem ad persequendum Seba filium Bochri.
-2 Samuel	2Sm	10	20	8	Cumque illi essent juxta lapidem grandem qui est in Gabaon, Amasa veniens occurrit eis. Porro Joab vestitus erat tunica stricta ad mensuram habitus sui, et desuper accinctus gladio dependente usque ad ilia, in vagina, qui fabricatus levi motu egredi poterat, et percutere.
-2 Samuel	2Sm	10	20	9	Dixit itaque Joab ad Amasam : Salve mi frater. Et tenuit manu dextera mentum Amasae, quasi osculans eum.
-2 Samuel	2Sm	10	20	10	Porro Amasa non observavit gladium quem habebat Joab : qui percussit eum in latere, et effudit intestina ejus in terram, nec secundum vulnus apposuit : et mortuus est. Joab autem, et Abisai frater ejus, persecuti sunt Seba filium Bochri.
-2 Samuel	2Sm	10	20	11	Interea quidam viri, cum stetissent juxta cadaver Amasae, de sociis Joab, dixerunt : Ecce qui esse voluit pro Joab comes David.
-2 Samuel	2Sm	10	20	12	Amasa autem conspersus sanguine jacebat in media via. Vidit hoc quidam vir, quod subsisteret omnis populus ad videndum eum, et amovit Amasam de via in agrum, operuitque eum vestimento, ne subsisterent transeuntes propter eum.
-2 Samuel	2Sm	10	20	13	Amoto ergo illo de via, transibat omnis vir sequens Joab ad persequendum Seba filium Bochri.
-2 Samuel	2Sm	10	20	14	Porro ille transierat per omnes tribus Israël in Abelam et Bethmaacha : omnesque viri electi congregati fuerant ad eum.
-2 Samuel	2Sm	10	20	15	Venerunt itaque, et oppugnabant eum in Abela et in Bethmaacha, et circumdederunt munitionibus civitatem, et obsessa est urbs : omnis autem turba quae erat cum Joab, moliebatur destruere muros.
-2 Samuel	2Sm	10	20	16	Et exclamavit mulier sapiens de civitate : Audite, audite : dicite Joab : Appropinqua huc, et loquar tecum.
-2 Samuel	2Sm	10	20	17	Qui cum accessisset ad eam, ait illi : Tu es Joab ? Et ille respondit : Ego. Ad quem sic locuta est : Audi sermones ancillae tuae. Qui respondit : Audio.
-2 Samuel	2Sm	10	20	18	Rursumque illa : Sermo, inquit, dicebatur in veteri proverbio : Qui interrogant, interrogent in Abela : et sic perficiebant.
-2 Samuel	2Sm	10	20	19	Nonne ego sum quae respondeo veritatem in Israël, et tu quaeris subvertere civitatem et evertere matrem in Israël ? quare praecipitas haereditatem Domini ?
-2 Samuel	2Sm	10	20	20	Respondensque Joab, ait : Absit, absit hoc a me : non praecipito, neque demolior.
-2 Samuel	2Sm	10	20	21	Non sic se habet res, sed homo de monte Ephraim, Seba filius Bochri cognomine, levavit manum suam contra regem David : tradite illum solum, et recedemus a civitate. Et ait mulier ad Joab : Ecce caput ejus mittetur ad te per murum.
-2 Samuel	2Sm	10	20	22	Ingressa est ergo ad omnem populum, et locuta est eis sapienter : qui abscissum caput Seba filii Bochri projecerunt ad Joab. Et ille cecinit tuba, et recesserunt ab urbe, unusquisque in tabernacula sua : Joab autem reversus est Jerusalem ad regem.
-2 Samuel	2Sm	10	20	23	Fuit ergo Joab super omnem exercitum Israël : Banaias autem filius Jojadae super Cerethaeos et Phelethaeos :
-2 Samuel	2Sm	10	20	24	Aduram vero super tributa : porro Josaphat filius Ahilud, a commentariis :
-2 Samuel	2Sm	10	20	25	Siva autem, scriba : Sadoc vero et Abiathar, sacerdotes.
-2 Samuel	2Sm	10	20	26	Ira autem Jairites erat sacerdos David.
-2 Samuel	2Sm	10	21	1	Facta est quoque fames in diebus David tribus annis jugiter : et consuluit David oraculum Domini. Dixitque Dominus : Propter Saul, et domum ejus sanguinum, quia occidit Gabaonitas.
-2 Samuel	2Sm	10	21	2	Vocatis ergo Gabaonitis rex, dixit ad eos (porro Gabaonitae non erant de filiis Israël, sed reliquiae Amorrhaeorum : filii quippe Israël juraverant eis, et voluit Saul percutere eos zelo, quasi pro filiis Israël et Juda),
-2 Samuel	2Sm	10	21	3	dixit ergo David ad Gabaonitas : Quid faciam vobis ? et quod erit vestri piaculum, ut benedicatis haereditati Domini ?
-2 Samuel	2Sm	10	21	4	Dixeruntque ei Gabaonitae : Non est nobis super argento et auro quaestio, sed contra Saul, et contra domum ejus : neque volumus ut interficiatur homo de Israël. Ad quos rex ait : Quid ergo vultis ut faciam vobis ?
-2 Samuel	2Sm	10	21	5	Qui dixerunt regi : Virum qui attrivit nos et oppressit inique, ita delere debemus, ut ne unus quidem residuus sit de stirpe ejus in cunctis finibus Israël.
-2 Samuel	2Sm	10	21	6	Dentur nobis septem viri de filiis ejus, ut crucifigamus eos Domino in Gabaa Saul, quondam electi Domini. Et ait rex : Ego dabo.
-2 Samuel	2Sm	10	21	7	Pepercitque rex Miphiboseth filio Jonathae filii Saul, propter jusjurandum Domini quod fuerat inter David et inter Jonathan filium Saul.
-2 Samuel	2Sm	10	21	8	Tulit itaque rex duos filios Respha filiae Aja quos peperit Sauli, Armoni, et Miphiboseth : et quinque filios Michol filiae Saul quos genuerat Hadrieli filio Berzellai, qui fuit de Molathi,
-2 Samuel	2Sm	10	21	9	et dedit eos in manus Gabaonitarum : qui crucifixerunt eos in monte coram Domino : et ceciderunt hi septem simul occisi in diebus messis primis, incipiente messione hordei.
-2 Samuel	2Sm	10	21	10	Tollens autem Respha filia Aja cilicium, substravit sibi supra petram ab initio messis, donec stillaret aqua super eos de caelo : et non dimisit aves lacerare eos per diem, neque bestias per noctem.
-2 Samuel	2Sm	10	21	11	Et nuntiata sunt David quae fecerat Respha filia Aja, concubina Saul.
-2 Samuel	2Sm	10	21	12	Et abiit David, et tulit ossa Saul, et ossa Jonathae filii ejus, a viris Jabes Galaad, qui furati fuerant ea de platea Bethsan in qua suspenderant eos Philisthiim cum interfecissent Saul in Gelboë :
-2 Samuel	2Sm	10	21	13	et asportavit inde ossa Saul, et ossa Jonathae filii ejus : et colligentes ossa eorum qui affixi fuerant,
-2 Samuel	2Sm	10	21	14	sepelierunt ea cum ossibus Saul et Jonathae filii ejus in terra Benjamin, in latere, in sepulchro Cis patris ejus : feceruntque omnia quae praeceperat rex, et repropitiatus est Deus terrae post haec.
-2 Samuel	2Sm	10	21	15	Factum est autem rursum praelium Philisthinorum adversum Israël, et descendit David, et servi ejus cum eo, et pugnabant contra Philisthiim. Deficiente autem David,
-2 Samuel	2Sm	10	21	16	Jesbibenob, qui fuit de genere Arapha, cujus ferrum hastae trecentas uncias appendebat, et accinctus erat ense novo, nisus est percutere David.
-2 Samuel	2Sm	10	21	17	Praesidioque ei fuit Abisai filius Sarviae, et percussum Philisthaeum interfecit. Tunc juraverunt viri David, dicentes : Jam non egredieris nobiscum in bellum, ne extinguas lucernam Israël.
-2 Samuel	2Sm	10	21	18	Secundum quoque bellum fuit in Gob contra Philisthaeos : tunc percussit Sobochai de Husati, Saph de stirpe Arapha de genere gigantum.
-2 Samuel	2Sm	10	21	19	Tertium quoque fuit bellum in Gob contra Philisthaeos, in quo percussit Adeodatus filius Saltus polymitarius Bethlehemites Goliath Gethaeum, cujus hastile hastae erat quasi liciatorium texentium.
-2 Samuel	2Sm	10	21	20	Quartum bellum fuit in Geth : in quo vir fuit excelsus, qui senos in manibus pedibusque habebat digitos, id est, viginti quatuor : et erat de origine Arapha.
-2 Samuel	2Sm	10	21	21	Et blasphemavit Israël : percussit autem eum Jonathan filius Samaa fratris David.
-2 Samuel	2Sm	10	21	22	Hi quatuor nati sunt de Arapha in Geth, et ceciderunt in manu David et servorum ejus.
-2 Samuel	2Sm	10	22	1	Locutus est autem David Domino verba carminis hujus in die qua liberavit eum Dominus de manu omnium inimicorum suorum, et de manu Saul.
-2 Samuel	2Sm	10	22	2	Et ait : [Dominus petra mea, et robur meum, et salvator meus.
-2 Samuel	2Sm	10	22	3	Deus fortis meus : sperabo in eum ; scutum meum, et cornu salutis meae : elevator meus, et refugium meum ; salvator meus : de iniquitate liberabis me.
-2 Samuel	2Sm	10	22	4	Laudabilem invocabo Dominum, et ab inimicis meis salvus ero.
-2 Samuel	2Sm	10	22	5	Quia circumdederunt me contritiones mortis : torrentes Belial terruerunt me.
-2 Samuel	2Sm	10	22	6	Funes inferni circumdederunt me : praevenerunt me laquei mortis.
-2 Samuel	2Sm	10	22	7	In tribulatione mea invocabo Dominum, et ad Deum meum clamabo : et exaudiet de templo suo vocem meam, et clamor meus veniet ad aures ejus.
-2 Samuel	2Sm	10	22	8	Commota est et contremuit terra ; fundamenta montium concussa sunt, et conquassata : quoniam iratus est eis.
-2 Samuel	2Sm	10	22	9	Ascendit fumus de naribus ejus, et ignis de ore ejus vorabit : carbones succensi sunt ab eo.
-2 Samuel	2Sm	10	22	10	Inclinavit caelos, et descendit : et caligo sub pedibus ejus.
-2 Samuel	2Sm	10	22	11	Et ascendit super cherubim, et volavit : et lapsus est super pennas venti.
-2 Samuel	2Sm	10	22	12	Posuit tenebras in circuitu suo latibulum, cribrans aquas de nubibus caelorum.
-2 Samuel	2Sm	10	22	13	Prae fulgore in conspectu ejus, succensi sunt carbones ignis.
-2 Samuel	2Sm	10	22	14	Tonabit de caelo Dominus, et excelsus dabit vocem suam.
-2 Samuel	2Sm	10	22	15	Misit sagittas et dissipavit eos ; fulgur, et consumpsit eos.
-2 Samuel	2Sm	10	22	16	Et apparuerunt effusiones maris, et revelata sunt fundamenta orbis ab increpatione Domini, ab inspiratione spiritus furoris ejus.
-2 Samuel	2Sm	10	22	17	Misit de excelso, et assumpsit me, et extraxit me de aquis multis.
-2 Samuel	2Sm	10	22	18	Liberavit me ab inimico meo potentissimo, et ab his qui oderant me : quoniam robustiores me erant.
-2 Samuel	2Sm	10	22	19	Praevenit me in die afflictionis meae, et factus est Dominus firmamentum meum.
-2 Samuel	2Sm	10	22	20	Et eduxit me in latitudinem : liberavit me, quia complacui ei.
-2 Samuel	2Sm	10	22	21	Retribuet mihi Dominus secundum justitiam meam : et secundum munditiam manuum mearum reddet mihi.
-2 Samuel	2Sm	10	22	22	Quia custodivi vias Domini, et non egi impie a Deo meo.
-2 Samuel	2Sm	10	22	23	Omnia enim judicia ejus in conspectu meo, et praecepta ejus non amovi a me.
-2 Samuel	2Sm	10	22	24	Et ero perfectus cum eo, et custodiam me ab iniquitate mea.
-2 Samuel	2Sm	10	22	25	Et restituet mihi Dominus secundum justitiam meam, et secundum munditiam manuum mearum in conspectu oculorum suorum.
-2 Samuel	2Sm	10	22	26	Cum sancto sanctus eris, et cum robusto perfectus.
-2 Samuel	2Sm	10	22	27	Cum electo electus eris, et cum perverso perverteris.
-2 Samuel	2Sm	10	22	28	Et populum pauperem salvum facies : oculisque tuis excelsos humiliabis.
-2 Samuel	2Sm	10	22	29	Quia tu lucerna mea, Domine, et tu, Domine, illuminabis tenebras meas.
-2 Samuel	2Sm	10	22	30	In te enim curram accinctus : in Deo meo transiliam murum.
-2 Samuel	2Sm	10	22	31	Deus, immaculata via ejus ; eloquium Domini igne examinatum : scutum est omnium sperantium in se.
-2 Samuel	2Sm	10	22	32	Quis est Deus praeter Dominum, et quis fortis praeter Deum nostrum ?
-2 Samuel	2Sm	10	22	33	Deus qui accinxit me fortitudine, et complanavit perfectam viam meam.
-2 Samuel	2Sm	10	22	34	Coaequans pedes meos cervis, et super excelsa mea statuens me ;
-2 Samuel	2Sm	10	22	35	docens manus meas ad praelium, et componens quasi arcum aereum brachia mea.
-2 Samuel	2Sm	10	22	36	Dedisti mihi clypeum salutis tuae, et mansuetudo tua multiplicavit me.
-2 Samuel	2Sm	10	22	37	Dilatabis gressus meos subtus me, et non deficient tali mei.
-2 Samuel	2Sm	10	22	38	Persequar inimicos meos, et conteram, et non convertar donec consumam eos.
-2 Samuel	2Sm	10	22	39	Consumam eos et confringam, ut non consurgant : cadent sub pedibus meis.
-2 Samuel	2Sm	10	22	40	Accinxisti me fortitudine ad praelium : incurvasti resistentes mihi subtus me.
-2 Samuel	2Sm	10	22	41	Inimicos meos dedisti mihi dorsum ; odientes me, et disperdam eos.
-2 Samuel	2Sm	10	22	42	Clamabunt, et non erit qui salvet ; ad Dominum, et non exaudiet eos.
-2 Samuel	2Sm	10	22	43	Delebo eos ut pulverem terrae ; quasi lutum platearum comminuam eos atque confringam.
-2 Samuel	2Sm	10	22	44	Salvabis me a contradictionibus populi mei ; custodies me in caput gentium : populus quem ignoro serviet mihi.
-2 Samuel	2Sm	10	22	45	Filii alieni resistent mihi ; auditu auris obedient mihi.
-2 Samuel	2Sm	10	22	46	Filii alieni defluxerunt, et contrahentur in angustiis suis.
-2 Samuel	2Sm	10	22	47	Vivit Dominus, et benedictus Deus meus, et exaltabitur Deus fortis salutis meae.
-2 Samuel	2Sm	10	22	48	Deus qui das vindictas mihi, et dejicis populos sub me.
-2 Samuel	2Sm	10	22	49	Qui educis me ab inimicis meis, et a resistentibus mihi elevas me : a viro iniquo liberabis me.
-2 Samuel	2Sm	10	22	50	Propterea confitebor tibi, Domine, in gentibus, et nomini tuo cantabo :
-2 Samuel	2Sm	10	22	51	magnificans salutes regis sui, et faciens misericordiam christo suo David, et semini ejus in sempiternum.]
-2 Samuel	2Sm	10	23	1	Haec autem sunt verba David novissima. Dixit David filius Isai : [Dixit vir, cui constitutum est de christo Dei Jacob, egregius psaltes Israël :
-2 Samuel	2Sm	10	23	2	Spiritus Domini locutus est per me, et sermo ejus per linguam meam.
-2 Samuel	2Sm	10	23	3	Dixit Deus Israël mihi, locutus est fortis Israël : Dominator hominum, justus dominator in timore Dei,
-2 Samuel	2Sm	10	23	4	sicut lux aurorae, oriente sole, mane absque nubibus rutilat : et sicut pluviis germinat herba de terra.
-2 Samuel	2Sm	10	23	5	Nec tanta est domus mea apud Deum, ut pactum aeternum iniret mecum, firmum in omnibus atque munitum. Cuncta enim salus mea, et omnis voluntas, nec est quidquam ex ea quod non germinet.
-2 Samuel	2Sm	10	23	6	Praevaricatores autem quasi spinae evellentur universi, quae non tolluntur manibus.
-2 Samuel	2Sm	10	23	7	Et si quis tangere voluerit eas, armabitur ferro et ligno lanceato, igneque succensae comburentur usque ad nihilum.]
-2 Samuel	2Sm	10	23	8	Haec nomina fortium David. Sedens in cathedra sapientissimus princeps inter tres, ipse est quasi tenerrimus ligni vermiculus, qui octingentos interfecit impetu uno.
-2 Samuel	2Sm	10	23	9	Post hunc, Eleazar filius patrui ejus Ahohites inter tres fortes, qui erant cum David quando exprobraverunt Philisthiim, et congregati sunt illuc in praelium.
-2 Samuel	2Sm	10	23	10	Cumque ascendissent viri Israël, ipse stetit et percussit Philisthaeos donec deficeret manus ejus, et obrigesceret cum gladio : fecitque Dominus salutem magnam in die illa : et populus qui fugerat, reversus est ad caesorum spolia detrahenda.
-2 Samuel	2Sm	10	23	11	Et post hunc, Semma filius Age de Arari. Et congregati sunt Philisthiim in statione : erat quippe ibi ager lente plenus. Cumque fugisset populus a facie Philisthiim,
-2 Samuel	2Sm	10	23	12	stetit ille in medio agri, et tuitus est eum, percussitque Philisthaeos : et fecit Dominus salutem magnam.
-2 Samuel	2Sm	10	23	13	Necnon et ante descenderant tres qui erant principes inter triginta, et venerant tempore messis ad David in speluncam Odollam : castra autem Philisthinorum erant posita in Valle gigantum.
-2 Samuel	2Sm	10	23	14	Et David erat in praesidio : porro statio Philisthinorum tunc erat in Bethlehem.
-2 Samuel	2Sm	10	23	15	Desideravit ergo David, et ait : O si quis mihi daret potum aquae de cisterna quae est in Bethlehem juxta portam !
-2 Samuel	2Sm	10	23	16	Irruperunt ergo tres fortes castra Philisthinorum, et hauserunt aquam de cisterna Bethlehem, quae erat juxta portam, et attulerunt ad David : at ille noluit bibere, sed libavit eam Domino,
-2 Samuel	2Sm	10	23	17	dicens : Propitius sit mihi Dominus, ne faciam hoc : num sanguinem hominum istorum qui profecti sunt, et animarum periculum bibam ? Noluit ergo bibere. Haec fecerunt tres robustissimi.
-2 Samuel	2Sm	10	23	18	Abisai quoque frater Joab filius Sarviae, princeps erat de tribus : ipse est qui levavit hastam suam contra trecentos, quos interfecit : nominatus in tribus,
-2 Samuel	2Sm	10	23	19	et inter tres nobilior, eratque eorum princeps, sed usque ad tres primos non pervenerat.
-2 Samuel	2Sm	10	23	20	Et Banaias filius Jojadae viri fortissimi, magnorum operum, de Cabseel. Ipse percussit duos leones Moab, et ipse descendit, et percussit leonem in media cisterna in diebus nivis.
-2 Samuel	2Sm	10	23	21	Ipse quoque interfecit virum aegyptium, virum dignum spectaculo, habentem in manu hastam : itaque cum descendisset ad eum in virga, vi extorsit hastam de manu Aegyptii, et interfecit eum hasta sua.
-2 Samuel	2Sm	10	23	22	Haec fecit Banaias filius Jojadae.
-2 Samuel	2Sm	10	23	23	Et ipse nominatus inter tres robustos, qui erant inter triginta nobiliores : verumtamen usque ad tres non pervenerat : fecitque eum sibi David auricularium, a secreto.
-2 Samuel	2Sm	10	23	24	Asaël frater Joab inter triginta, Elehanan filius patrui ejus de Bethlehem,
-2 Samuel	2Sm	10	23	25	Semma de Harodi, Elica de Harodi,
-2 Samuel	2Sm	10	23	26	Heles de Phalti, Hira filius Acces de Thecua,
-2 Samuel	2Sm	10	23	27	Abiezer de Anathoth, Mobonnai de Husati,
-2 Samuel	2Sm	10	23	28	Selmon Ahohites, Maharai Netophathites,
-2 Samuel	2Sm	10	23	29	Heled filius Baana, et ipse Netophathites, Ithai filius Ribai de Gabaath filiorum Benjamin,
-2 Samuel	2Sm	10	23	30	Banaia Pharathonites, Heddai de torrente Gaas,
-2 Samuel	2Sm	10	23	31	Abialbon Arbathites, Azmaveth de Beromi,
-2 Samuel	2Sm	10	23	32	Eliaba de Salaboni. Filii Jassen, Jonathan,
-2 Samuel	2Sm	10	23	33	Semma de Orori, Ajam filius Sarar Arorites,
-2 Samuel	2Sm	10	23	34	Eliphelet filius Aasbai filii Machati, Eliam filius Achitophel Gelonites,
-2 Samuel	2Sm	10	23	35	Hesrai de Carmelo, Pharai de Arbi,
-2 Samuel	2Sm	10	23	36	Igaal filius Nathan de Soba, Bonni de Gadi,
-2 Samuel	2Sm	10	23	37	Selec de Ammoni, Naharai Berothites armiger Joab filii Sarviae,
-2 Samuel	2Sm	10	23	38	Ira Jethrites, Gareb et ipse Jethrites,
-2 Samuel	2Sm	10	23	39	Urias Hethaeus : omnes triginta septem.
-2 Samuel	2Sm	10	24	1	Et addidit furor Domini irasci contra Israël, commovitque David in eis dicentem : Vade, numera Israël et Judam.
-2 Samuel	2Sm	10	24	2	Dixitque rex ad Joab principem exercitus sui : Perambula omnes tribus Israël a Dan usque Bersabee, et numerate populum, ut sciam numerum ejus.
-2 Samuel	2Sm	10	24	3	Dixitque Joab regi : Adaugeat Dominus Deus tuus ad populum tuum, quantus nunc est, iterumque centuplicet in conspectu domini mei regis : sed quid sibi dominus meus rex vult in re hujuscemodi ?
-2 Samuel	2Sm	10	24	4	Obtinuit autem sermo regis verba Joab et principum exercitus : egressusque est Joab et princeps militum a facie regis, ut numerarent populum Israël.
-2 Samuel	2Sm	10	24	5	Cumque pertransissent Jordanem, venerunt in Aroër ad dexteram urbis, quae est in valle Gad :
-2 Samuel	2Sm	10	24	6	et per Jazer transierunt in Galaad, et in terram inferiorem Hodsi, et venerunt in Dan silvestria. Circumeuntesque juxta Sidonem,
-2 Samuel	2Sm	10	24	7	transierunt prope moenia Tyri, et omnem terram Hevaei et Chananaei, veneruntque ad meridiem Juda in Bersabee :
-2 Samuel	2Sm	10	24	8	et lustrata universa terra, affuerunt post novem menses et viginti dies in Jerusalem.
-2 Samuel	2Sm	10	24	9	Dedit ergo Joab numerum descriptionis populi regi, et inventa sunt de Israël octingenta millia virorum fortium qui educerent gladium, et de Juda quingenta millia pugnatorum.
-2 Samuel	2Sm	10	24	10	Percussit autem cor David eum, postquam numeratus est populus : et dixit David ad Dominum : Peccavi valde in hoc facto : sed precor, Domine, ut transferas iniquitatem servi tui, quia stulte egi nimis.
-2 Samuel	2Sm	10	24	11	Surrexit itaque David mane, et sermo Domini factus est ad Gad prophetam et videntem David, dicens :
-2 Samuel	2Sm	10	24	12	Vade, et loquere ad David : Haec dicit Dominus : Trium tibi datur optio : elige unum quod volueris ex his, ut faciam tibi.
-2 Samuel	2Sm	10	24	13	Cumque venisset Gad ad David, nuntiavit ei, dicens : Aut septem annis veniet tibi fames in terra tua : aut tribus mensibus fugies adversarios tuos, et ille te persequentur : aut certe tribus diebus erit pestilentia in terra tua. Nunc ergo delibera, et vide quem respondeam ei qui me misit sermonem.
-2 Samuel	2Sm	10	24	14	Dixit autem David ad Gad : Coarctor nimis : sed melius est ut incidam in manus Domini (multae enim misericordiae ejus sunt) quam in manus hominum.
-2 Samuel	2Sm	10	24	15	Immisitque Dominus pestilentiam in Israël, de mane usque ad tempus constitutum, et mortui sunt ex populo a Dan usque ad Bersabee septuaginta millia virorum.
-2 Samuel	2Sm	10	24	16	Cumque extendisset manum suam angelus Domini super Jerusalem ut disperderet eam, misertus est Dominus super afflictione, et ait angelo percutienti populum : Sufficit : nunc contine manum tuam. Erat autem angelus Domini juxta aream Areuna Jebusaei.
-2 Samuel	2Sm	10	24	17	Dixitque David ad Dominum cum vidisset angelum caedentem populum : Ego sum qui peccavi, ego inique egi : isti qui oves sunt, quid fecerunt ? vertatur, obsecro, manus tua contra me, et contra domum patris mei.
-2 Samuel	2Sm	10	24	18	Venit autem Gad ad David in die illa, et dixit ei : Ascende, et constitue altare Domino in area Areuna Jebusaei.
-2 Samuel	2Sm	10	24	19	Et ascendit David juxta sermonem Gad, quem praeceperat ei Dominus.
-2 Samuel	2Sm	10	24	20	Conspiciensque Areuna, animadvertit regem et servos ejus transire ad se :
-2 Samuel	2Sm	10	24	21	et egressus adoravit regem prono vultu in terram, et ait : Quid causae est ut veniat dominus meus rex ad servum suum ? Cui David ait : Ut emam a te aream, et aedificem altare Domino, et cesset interfectio quae grassatur in populo.
-2 Samuel	2Sm	10	24	22	Et ait Areuna ad David : Accipiat, et offerat dominus meus rex sicut placet ei : habes boves in holocaustum, et plaustrum, et juga boum in usum lignorum.
-2 Samuel	2Sm	10	24	23	Omnia dedit Areuna rex regi : dixitque Areuna ad regem : Dominus Deus tuus suscipiat votum tuum.
-2 Samuel	2Sm	10	24	24	Cui respondens rex, ait : Nequaquam ut vis, sed emam pretio a te, et non offeram Domino Deo meo holocausta gratuita. Emit ergo David aream, et boves, argenti siclis quinquaginta :
-2 Samuel	2Sm	10	24	25	et aedificavit ibi David altare Domino, et obtulit holocausta et pacifica : et propitiatus est Dominus terrae, et cohibita est plaga ab Israël.
-1 Kings	1Ki	11	1	1	Et rex David senuerat, habebatque aetatis plurimos dies : cumque operiretur vestibus, non calefiebat.
-1 Kings	1Ki	11	1	2	Dixerunt ergo ei servi sui : Quaeramus domino nostro regi adolescentulam virginem, et stet coram rege, et foveat eum, dormiatque in sinu suo, et calefaciat dominum nostrum regem.
-1 Kings	1Ki	11	1	3	Quaesierunt igitur adolescentulam speciosam in omnibus finibus Israël, et invenerunt Abisag Sunamitidem, et adduxerunt eam ad regem.
-1 Kings	1Ki	11	1	4	Erat autem puella pulchra nimis, dormiebatque cum rege, et ministrabat ei : rex vero non cognovit eam.
-1 Kings	1Ki	11	1	5	Adonias autem filius Haggith elevabatur, dicens : Ego regnabo. Fecitque sibi currus et equites, et quinquaginta viros qui currerent ante eum.
-1 Kings	1Ki	11	1	6	Nec corripuit eum pater suus aliquando, dicens : Quare hoc fecisti ? Erat autem et ipse pulcher valde, secundus natu post Absalom.
-1 Kings	1Ki	11	1	7	Et sermo ei cum Joab filio Sarviae, et cum Abiathar sacerdote, qui adjuvabant partes Adoniae.
-1 Kings	1Ki	11	1	8	Sadoc vero sacerdos, et Banaias filius Jojadae, et Nathan propheta, et Semei et Rei, et robur exercitus David, non erat cum Adonia.
-1 Kings	1Ki	11	1	9	Immolatis ergo Adonias arietibus et vitulis, et universis pinguibus, juxta lapidem Zoheleth, qui erat vicinus fonti Rogel, vocavit universos fratres suos filios regis, et omnes viros Juda servos regis.
-1 Kings	1Ki	11	1	10	Nathan autem prophetam, et Banaiam, et robustos quosque, et Salomonem fratrem suum non vocavit.
-1 Kings	1Ki	11	1	11	Dixit itaque Nathan ad Bethsabee matrem Salomonis : Num audisti quod regnaverit Adonias filius Haggith, et dominus noster David hoc ignorat ?
-1 Kings	1Ki	11	1	12	Nunc ergo veni, accipe consilium a me, et salva animam tuam, filiique tui Salomonis.
-1 Kings	1Ki	11	1	13	Vade, et ingredere ad regem David, et dic ei : Nonne tu, domine mi rex, jurasti mihi ancillae tuae, dicens : Salomon filius tuus regnabit post me, et ipse sedebit in solio meo ? quare ergo regnat Adonias ?
-1 Kings	1Ki	11	1	14	Et adhuc ibi te loquente cum rege, ego veniam post te, et complebo sermones tuos.
-1 Kings	1Ki	11	1	15	Ingressa est itaque Bethsabee ad regem in cubiculum : rex autem senuerat nimis, et Abisag Sunamitis ministrabat ei.
-1 Kings	1Ki	11	1	16	Inclinavit se Bethsabee, et adoravit regem. Ad quam rex : Quid tibi, inquit, vis ?
-1 Kings	1Ki	11	1	17	Quae respondens, ait : Domine mi, tu jurasti per Dominum Deum tuum ancillae tuae : Salomon filius tuus regnabit post me, et ipse sedebit in solio meo.
-1 Kings	1Ki	11	1	18	Et ecce nunc Adonias regnat, te, domine mi rex, ignorante.
-1 Kings	1Ki	11	1	19	Mactavit boves, et pinguia quaeque, et arietes plurimos, et vocavit omnes filios regis, Abiathar quoque sacerdotem, et Joab principem militiae : Salomonem autem servum tuum non vocavit.
-1 Kings	1Ki	11	1	20	Verumtamen, domine mi rex, in te oculi respiciunt totius Israël, ut indices eis quis sedere debeat in solio tuo, domine mi rex, post te.
-1 Kings	1Ki	11	1	21	Eritque, cum dormierit dominus meus rex cum patribus suis, erimus ego et filius meus Salomon peccatores.
-1 Kings	1Ki	11	1	22	Adhuc illa loquente cum rege, Nathan propheta venit.
-1 Kings	1Ki	11	1	23	Et nuntiaverunt regi, dicentes : Adest Nathan propheta. Cumque introisset in conspectu regis, et adorasset eum pronus in terram,
-1 Kings	1Ki	11	1	24	dixit Nathan : Domine mi rex, tu dixisti : Adonias regnet post me, et ipse sedeat super thronum meum ?
-1 Kings	1Ki	11	1	25	Quia descendit hodie, et immolavit boves, et pinguia, et arietes plurimos, et vocavit universos filios regis et principes exercitus, Abiathar quoque sacerdotem, illisque vescentibus et bibentibus coram eo, et dicentibus : Vivat rex Adonias :
-1 Kings	1Ki	11	1	26	me servum tuum, et Sadoc sacerdotem, et Banaiam filium Jojadae, et Salomonem famulum tuum non vocavit.
-1 Kings	1Ki	11	1	27	Numquid a domino meo rege exivit hoc verbum, et mihi non indicasti servo tuo quis sessurus esset super thronum domini mei regis post eum ?
-1 Kings	1Ki	11	1	28	Et respondit rex David, dicens : Vocate ad me Bethsabee. Quae cum fuisset ingressa coram rege, et stetisset ante eum,
-1 Kings	1Ki	11	1	29	juravit rex, et ait : Vivit Dominus, qui eruit animam meam de omni angustia,
-1 Kings	1Ki	11	1	30	quia sicut juravi tibi per Dominum Deum Israël, dicens : Salomon filius tuus regnabit post me, et ipse sedebit super solium meum pro me : sic faciam hodie.
-1 Kings	1Ki	11	1	31	Summissoque Bethsabee in terram vultu, adoravit regem, dicens : Vivat dominus meus David in aeternum.
-1 Kings	1Ki	11	1	32	Dixit quoque rex David : Vocate mihi Sadoc sacerdotem, et Nathan prophetam, et Banaiam filium Jojadae. Qui cum ingressi fuissent coram rege,
-1 Kings	1Ki	11	1	33	dixit ad eos : Tollite vobiscum servos domini vestri, et imponite Salomonem filium meum super mulam meam, et ducite eum in Gihon.
-1 Kings	1Ki	11	1	34	Et ungat eum ibi Sadoc sacerdos et Nathan propheta in regem super Israël : et canetis buccina, atque dicetis : Vivat rex Salomon.
-1 Kings	1Ki	11	1	35	Et ascendetis post eum, et veniet, et sedebit super solium meum, et ipse regnabit pro me : illique praecipiam ut sit dux super Israël et super Judam.
-1 Kings	1Ki	11	1	36	Et respondit Banaias filius Jojadae regi, dicens : Amen : sic loquatur Dominus Deus domini mei regis.
-1 Kings	1Ki	11	1	37	Quomodo fuit Dominus cum domino meo rege, sic sit cum Salomone, et sublimius faciat solium ejus a solio domini mei regis David.
-1 Kings	1Ki	11	1	38	Descendit ergo Sadoc sacerdos, et Nathan propheta, et Banaias filius Jojadae, et Cerethi, et Phelethi : et imposuerunt Salomonem super mulam regis David, et adduxerunt eum in Gihon.
-1 Kings	1Ki	11	1	39	Sumpsitque Sadoc sacerdos cornu olei de tabernaculo, et unxit Salomonem : et cecinerunt buccina, et dixit omnis populus : Vivat rex Salomon.
-1 Kings	1Ki	11	1	40	Et ascendit universa multitudo post eum, et populus canentium tibiis, et laetantium gaudio magno : et insonuit terra a clamore eorum.
-1 Kings	1Ki	11	1	41	Audivit autem Adonias, et omnes qui invitati fuerant ab eo : jamque convivium finitum erat : sed et Joab, audita voce tubae, ait : Quid sibi vult clamor civitatis tumultuantis ?
-1 Kings	1Ki	11	1	42	Adhuc illo loquente, Jonathas filius Abiathar sacerdotis venit : cui dixit Adonias : Ingredere, quia vir fortis es, et bona nuntians.
-1 Kings	1Ki	11	1	43	Responditque Jonathas Adoniae : Nequaquam : dominus enim noster rex David regem constituit Salomonem :
-1 Kings	1Ki	11	1	44	misitque cum eo Sadoc sacerdotem, et Nathan prophetam, et Banaiam filium Jojadae, et Cerethi, et Phelethi, et imposuerunt eum super mulam regis.
-1 Kings	1Ki	11	1	45	Unxeruntque eum Sadoc sacerdos et Nathan propheta regem in Gihon : et ascenderunt inde laetantes, et insonuit civitas : haec est vox quam audistis.
-1 Kings	1Ki	11	1	46	Sed et Salomon sedet super solium regni.
-1 Kings	1Ki	11	1	47	Et ingressi servi regis benedixerunt domino nostro regi David, dicentes : Amplificet Deus nomen Salomonis super nomen tuum, et magnificet thronus ejus super thronum tuum. Et adoravit rex in lectulo suo :
-1 Kings	1Ki	11	1	48	et locutus est : Benedictus Dominus Deus Israël, qui dedit hodie sedentem in solio meo, videntibus oculis meis.
-1 Kings	1Ki	11	1	49	Territi sunt ergo, et surrexerunt omnes qui invitati fuerant ab Adonia, et ivit unusquisque in viam suam.
-1 Kings	1Ki	11	1	50	Adonias autem timens Salomonem, surrexit, et abiit, tenuitque cornu altaris.
-1 Kings	1Ki	11	1	51	Et nuntiaverunt Salomoni, dicentes : Ecce Adonias timens regem Salomonem, tenuit cornu altaris, dicens : Juret mihi rex Salomon hodie, quod non interficiat servum suum gladio.
-1 Kings	1Ki	11	1	52	Dixitque Salomon : Si fuerit vir bonus, non cadet ne unus quidem capillus ejus in terram : sin autem malum inventum fuerit in eo, morietur.
-1 Kings	1Ki	11	1	53	Misit ergo rex Salomon, et eduxit eum ab altari : et ingressus adoravit regem Salomonem : dixitque ei Salomon : Vade in domum tuam.
-1 Kings	1Ki	11	2	1	Appropinquaverunt autem dies David ut moreretur : praecepitque Salomoni filio suo, dicens :
-1 Kings	1Ki	11	2	2	Ego ingredior viam universae terrae : confortare, et esto vir.
-1 Kings	1Ki	11	2	3	Et observa custodias Domini Dei tui, ut ambules in viis ejus : ut custodias caeremonias ejus, et praecepta ejus, et judicia, et testimonia, sicut scriptum est in lege Moysi : ut intelligas universa quae facis, et quocumque te verteris :
-1 Kings	1Ki	11	2	4	ut confirmet Dominus sermones suos quos locutus est de me, dicens : Si custodierint filii tui vias suas, et ambulaverint coram me in veritate, in omni corde suo et in omni anima sua, non auferetur tibi vir de solio Israël.
-1 Kings	1Ki	11	2	5	Tu quoque nosti quae fecerit mihi Joab filius Sarviae, quae fecerit duobus principibus exercitus Israël, Abner filio Ner, et Amasae filio Jether : quos occidit, et effudit sanguinem belli in pace, et posuit cruorem praelii in balteo suo qui erat circa lumbos ejus, et in calceamento suo quod erat in pedibus ejus.
-1 Kings	1Ki	11	2	6	Facies ergo juxta sapientiam tuam, et non deduces canitiem ejus pacifice ad inferos.
-1 Kings	1Ki	11	2	7	Sed et filiis Berzellai Galaaditis reddes gratiam, eruntque comedentes in mensa tua : occurrerunt enim mihi quando fugiebam a facie Absalom fratris tui.
-1 Kings	1Ki	11	2	8	Habes quoque apud te Semei filium Gera filii Jemini de Bahurim, qui maledixit mihi maledictione pessima quando ibam ad castra : sed quia descendit mihi in occursum cum transirem Jordanem, et juravi ei per Dominum, dicens : Non te interficiam gladio :
-1 Kings	1Ki	11	2	9	tu noli pati eum esse innoxium. Vir autem sapiens es, ut scias quae facies ei : deducesque canos ejus cum sanguine ad inferos.
-1 Kings	1Ki	11	2	10	Dormivit igitur David cum patribus suis, et sepultus est in civitate David.
-1 Kings	1Ki	11	2	11	Dies autem quibus regnavit David super Israël, quadraginta anni sunt : in Hebron regnavit septem annis ; in Jerusalem, triginta tribus.
-1 Kings	1Ki	11	2	12	Salomon autem sedit super thronum David patris sui, et firmatum est regnum ejus nimis.
-1 Kings	1Ki	11	2	13	Et ingressus est Adonias filius Haggith ad Bethsabee matrem Salomonis. Quae dixit ei : Pacificusne est ingressus tuus ? Qui respondit : Pacificus.
-1 Kings	1Ki	11	2	14	Addiditque : Sermo mihi est ad te. Cui ait : Loquere. Et ille :
-1 Kings	1Ki	11	2	15	Tu, inquit, nosti, quia meum erat regnum, et me praeposuerat omnis Israël sibi in regem : sed translatum est regnum, et factum est fratris mei : a Domino enim constitutum est ei.
-1 Kings	1Ki	11	2	16	Nunc ergo petitionem unam precor a te : ne confundas faciem meam. Quae dixit ad eum : Loquere.
-1 Kings	1Ki	11	2	17	Et ille ait : Precor ut dicas Salomoni regi (neque enim negare tibi quidquam potest) ut det mihi Abisag Sunamitidem uxorem.
-1 Kings	1Ki	11	2	18	Et ait Bethsabee : Bene : ego loquar pro te regi.
-1 Kings	1Ki	11	2	19	Venit ergo Bethsabee ad regem Salomonem ut loqueretur ei pro Adonia : et surrexit rex in occursum ejus, adoravitque eam, et sedit super thronum suum : positusque est thronus matri regis, quae sedit ad dexteram ejus.
-1 Kings	1Ki	11	2	20	Dixitque ei : Petitionem unam parvulam ego deprecor a te : ne confundas faciem meam. Et dixit ei rex : Pete, mater mea : neque enim fas est ut avertam faciem tuam.
-1 Kings	1Ki	11	2	21	Quae ait : Detur Abisag Sunamitis Adoniae fratri tuo uxor.
-1 Kings	1Ki	11	2	22	Responditque rex Salomon, et dixit matri suae : Quare postulas Abisag Sunamitidem Adoniae ? postula ei et regnum : ipse est enim frater meus major me, et habet Abiathar sacerdotem, et Joab filium Sarviae.
-1 Kings	1Ki	11	2	23	Juravit itaque rex Salomon per Dominum, dicens : Haec faciat mihi Deus, et haec addat, quia contra animam suam locutus est Adonias verbum hoc.
-1 Kings	1Ki	11	2	24	Et nunc vivit Dominus, qui firmavit me, et collocavit me super solium David patris mei, et qui fecit mihi domum, sicut locutus est, quia hodie occidetur Adonias.
-1 Kings	1Ki	11	2	25	Misitque rex Salomon per manum Banaiae filii Jojadae, qui interfecit eum, et mortuus est.
-1 Kings	1Ki	11	2	26	Abiathar quoque sacerdoti dixit rex : Vade in Anathoth ad agrum tuum : equidem vir mortis es : sed hodie te non interficiam, quia portasti arcam Domini Dei coram David patre meo, et sustinuisti laborem in omnibus in quibus laboravit pater meus.
-1 Kings	1Ki	11	2	27	Ejecit ergo Salomon Abiathar ut non esset sacerdos Domini, ut impleretur sermo Domini quem locutus est super domum Heli in Silo.
-1 Kings	1Ki	11	2	28	Venit autem nuntius ad Joab, quod Joab declinasset post Adoniam, et post Salomonem non declinasset : fugit ergo Joab in tabernaculum Domini, et apprehendit cornu altaris.
-1 Kings	1Ki	11	2	29	Nuntiatumque est regi Salomoni quod fugisset Joab in tabernaculum Domini, et esset juxta altare : misitque Salomon Banaiam filium Jojadae, dicens : Vade, interfice eum.
-1 Kings	1Ki	11	2	30	Et venit Banaias ad tabernaculum Domini, et dixit ei : Haec dicit rex : Egredere. Qui ait : Non egrediar, sed hic moriar. Renuntiavit Banaias regi sermonem, dicens : Haec locutus est Joab, et haec respondit mihi.
-1 Kings	1Ki	11	2	31	Dixitque ei rex : Fac sicut locutus est, et interfice eum, et sepeli : et amovebis sanguinem innocentem qui effusus est a Joab, a me, et a domo patris mei.
-1 Kings	1Ki	11	2	32	Et reddet Dominus sanguinem ejus super caput ejus, quia interfecit duos viros justos, melioresque se : et occidit eos gladio, patre meo David ignorante, Abner filium Ner principem militiae Israël, et Amasam filium Jether principem exercitus Juda :
-1 Kings	1Ki	11	2	33	et revertetur sanguis illorum in caput Joab, et in caput seminis ejus in sempiternum. David autem et semini ejus, et domui, et throno illius, sit pax usque in aeternum a Domino.
-1 Kings	1Ki	11	2	34	Ascendit itaque Banaias filius Jojadae, et aggressus eum interfecit : sepultusque est in domo sua in deserto.
-1 Kings	1Ki	11	2	35	Et constituit rex Banaiam filium Jojadae pro eo super exercitum, et Sadoc sacerdotem posuit pro Abiathar.
-1 Kings	1Ki	11	2	36	Misit quoque rex, et vocavit Semei : dixitque ei : Aedifica tibi domum in Jerusalem, et habita ibi : et non egredieris inde huc atque illuc.
-1 Kings	1Ki	11	2	37	Quacumque autem die egressus fueris, et transieris torrentem Cedron, scito te interficiendum : sanguis tuus erit super caput tuum.
-1 Kings	1Ki	11	2	38	Dixitque Semei regi : Bonus sermo : sicut locutus est dominus meus rex, sic faciet servus tuus. Habitavit itaque Semei in Jerusalem diebus multis.
-1 Kings	1Ki	11	2	39	Factum est autem post annos tres ut fugerent servi Semei ad Achis filium Maacha regem Geth : nuntiatumque est Semei quod servi ejus issent in Geth.
-1 Kings	1Ki	11	2	40	Et surrexit Semei, et stravit asinum suum, ivitque ad Achis in Geth ad requirendum servos suos, et adduxit eos de Geth.
-1 Kings	1Ki	11	2	41	Nuntiatum est autem Salomoni quod isset Semei in Geth de Jerusalem, et rediisset.
-1 Kings	1Ki	11	2	42	Et mittens vocavit eum, dixitque illi : Nonne testificatus sum tibi per Dominum, et praedixi tibi : Quacumque die egressus ieris huc et illuc, scito te esse moriturum : et respondisti mihi : Bonus sermo, quem audivi ?
-1 Kings	1Ki	11	2	43	quare ergo non custodisti jusjurandum Domini, et praeceptum quod praeceperam tibi ?
-1 Kings	1Ki	11	2	44	Dixitque rex ad Semei : Tu nosti omne malum cujus tibi conscium est cor tuum, quod fecisti David patri meo : reddidit Dominus malitiam tuam in caput tuum :
-1 Kings	1Ki	11	2	45	et rex Salomon benedictus, et thronus David erit stabilis coram Domino usque in sempiternum.
-1 Kings	1Ki	11	2	46	Jussit itaque rex Banaiae filio Jojadae, qui egressus, percussit eum, et mortuus est.
-1 Kings	1Ki	11	3	1	Confirmatum est igitur regnum in manu Salomonis, et affinitate conjunctus est Pharaoni regi Aegypti : accepit namque filiam ejus, et adduxit in civitatem David, donec compleret aedificans domum suam, et domum Domini, et murum Jerusalem per circuitum.
-1 Kings	1Ki	11	3	2	Attamen populus immolabat in excelsis : non enim aedificatum erat templum nomini Domini usque in diem illum.
-1 Kings	1Ki	11	3	3	Dilexit autem Salomon Dominum, ambulans in praeceptis David patris sui, excepto quod in excelsis immolabat, et accendebat thymiama.
-1 Kings	1Ki	11	3	4	Abiit itaque in Gabaon, ut immolaret ibi : illud quippe erat excelsum maximum : mille hostias in holocaustum obtulit Salomon super altare illud in Gabaon.
-1 Kings	1Ki	11	3	5	Apparuit autem Dominus Salomoni per somnium nocte, dicens : Postula quod vis ut dem tibi.
-1 Kings	1Ki	11	3	6	Et ait Salomon : Tu fecisti cum servo tuo David patre meo misericordiam magnam, sicut ambulavit in conspectu tuo in veritate et justitia, et recto corde tecum : custodisti ei misericordiam tuam grandem, et dedisti ei filium sedentem super thronum ejus, sicut est hodie.
-1 Kings	1Ki	11	3	7	Et nunc Domine Deus, tu regnare fecisti servum tuum pro David patre meo : ego autem sum puer parvulus, et ignorans egressum et introitum meum.
-1 Kings	1Ki	11	3	8	Et servus tuus in medio est populi quem elegisti, populi infiniti, qui numerari et supputari non potest prae multitudine.
-1 Kings	1Ki	11	3	9	Dabis ergo servo tuo cor docile, ut populum tuum judicare possit, et discernere inter bonum et malum. Quis enim poterit judicare populum istum, populum tuum hunc multum ?
-1 Kings	1Ki	11	3	10	Placuit ergo sermo coram Domino, quod Salomon postulasset hujuscemodi rem.
-1 Kings	1Ki	11	3	11	Et dixit Dominus Salomoni : Quia postulasti verbum hoc, et non petisti tibi dies multos, nec divitias, aut animas inimicorum tuorum, sed postulasti tibi sapientiam ad discernendum judicium :
-1 Kings	1Ki	11	3	12	ecce feci tibi secundum sermones tuos, et dedi tibi cor sapiens et intelligens, in tantum ut nullus ante te similis tui fuerit, nec post te surrecturus sit.
-1 Kings	1Ki	11	3	13	Sed et haec quae non postulasti, dedi tibi : divitias scilicet, et gloriam, ut nemo fuerit similis tui in regibus cunctis retro diebus.
-1 Kings	1Ki	11	3	14	Si autem ambulaveris in viis meis, et custodieris praecepta mea et mandata mea, sicut ambulavit pater tuus, longos faciam dies tuos.
-1 Kings	1Ki	11	3	15	Igitur evigilavit Salomon, et intellexit quod esset somnium : cumque venisset Jerusalem, stetit coram arca foederis Domini, et obtulit holocausta, et fecit victimas pacificas, et grande convivium universis famulis suis.
-1 Kings	1Ki	11	3	16	Tunc venerunt duae mulieres meretrices ad regem, steteruntque coram eo :
-1 Kings	1Ki	11	3	17	quarum una ait : Obsecro, mi domine : ego et mulier haec habitabamus in domo una, et peperi apud eam in cubiculo.
-1 Kings	1Ki	11	3	18	Tertia autem die postquam ego peperi, peperit et haec : et eramus simul, nullusque alius nobiscum in domo, exceptis nobis duabus.
-1 Kings	1Ki	11	3	19	Mortuus est autem filius mulieris hujus nocte : dormiens quippe oppressit eum.
-1 Kings	1Ki	11	3	20	Et consurgens intempestae noctis silentio, tulit filium meum de latere meo, ancillae tuae dormientis, et collocavit in sinu suo : suum autem filium, qui erat mortuus, posuit in sinu meo.
-1 Kings	1Ki	11	3	21	Cumque surrexissem mane ut darem lac filio meo, apparuit mortuus : quem diligentius intuens clara luce, deprehendi non esse meum quem genueram.
-1 Kings	1Ki	11	3	22	Responditque altera mulier : Non est ita ut dicis, sed filius tuus mortuus est, meus autem vivit. E contrario illa dicebat : Mentiris : filius quippe meus vivit, et filius tuus mortuus est. Atque in hunc modum contendebant coram rege.
-1 Kings	1Ki	11	3	23	Tunc rex ait : Haec dicit : Filius meus vivit, et filius tuus mortuus est : et ista respondit : Non, sed filius tuus mortuus est, meus autem vivit.
-1 Kings	1Ki	11	3	24	Dixit ergo rex : Afferte mihi gladium. Cumque attulissent gladium coram rege,
-1 Kings	1Ki	11	3	25	Dividite, inquit, infantem vivum in duas partes, et date dimidiam partem uni, et dimidiam partem alteri.
-1 Kings	1Ki	11	3	26	Dixit autem mulier, cujus filius erat vivus, ad regem (commota sunt quippe viscera ejus super filio suo) : Obsecro, domine, date illi infantem vivum, et nolite interficere eum. E contrario illa dicebat : Nec mihi nec tibi sit, sed dividatur.
-1 Kings	1Ki	11	3	27	Respondit rex, et ait : Date huic infantem vivum, et non occidatur : haec est enim mater ejus.
-1 Kings	1Ki	11	3	28	Audivit itaque omnis Israël judicium quod judicasset rex, et timuerunt regem, videntes sapientiam Dei esse in eo ad faciendum judicium.
-1 Kings	1Ki	11	4	1	Erat autem rex Salomon regnans super omnem Israël :
-1 Kings	1Ki	11	4	2	et hi principes quos habebat : Azarias filius Sadoc sacerdotis :
-1 Kings	1Ki	11	4	3	Elihoreph et Ahia filii Sisa scribae : Josaphat filius Ahilud a commentariis :
-1 Kings	1Ki	11	4	4	Banaias filius Jojadae super exercitum : Sadoc autem et Abiathar sacerdotes :
-1 Kings	1Ki	11	4	5	Azarias filius Nathan super eos qui assistebant regi : Zabud filius Nathan sacerdos, amicus regis :
-1 Kings	1Ki	11	4	6	et Ahisar praepositus domus : et Adoniram filius Abda super tributa.
-1 Kings	1Ki	11	4	7	Habebat autem Salomon duodecim praefectos super omnem Israël, qui praebebant annonam regi et domui ejus : per singulos enim menses in anno, singuli necessaria ministrabant.
-1 Kings	1Ki	11	4	8	Et haec nomina eorum : Benhur in monte Ephraim.
-1 Kings	1Ki	11	4	9	Bendecar in Macces, et in Salebim, et in Bethsames, et in Elon, et in Bethanan.
-1 Kings	1Ki	11	4	10	Benhesed in Aruboth : ipsius erat Socho, et omnis terra Epher.
-1 Kings	1Ki	11	4	11	Benabinadab, cujus omnis Nephath Dor : Tapheth filiam Salomonis habebat uxorem.
-1 Kings	1Ki	11	4	12	Bana filius Ahilud regebat Thanac et Mageddo, et universam Bethsan, quae est juxta Sarthana subter Jezrahel, a Bethsan usque Abelmehula e regione Jecmaan.
-1 Kings	1Ki	11	4	13	Bengaber in Ramoth Galaad : habebat Avothjair filii Manasse in Galaad : ipse praeerat in omni regione Argob, quae est in Basan, sexaginta civitatibus magnis atque muratis quae habebant seras aereas.
-1 Kings	1Ki	11	4	14	Ahinadab filius Addo praeerat in Manaim.
-1 Kings	1Ki	11	4	15	Achimaas in Nephthali : sed et ipse habebat Basemath filiam Salomonis in conjugio.
-1 Kings	1Ki	11	4	16	Baana filius Husi in Aser, et in Baloth.
-1 Kings	1Ki	11	4	17	Josaphat filius Pharue in Issachar.
-1 Kings	1Ki	11	4	18	Semei filius Ela in Benjamin.
-1 Kings	1Ki	11	4	19	Gaber filius Uri in terra Galaad, in terra Sehon regis Amorrhaei et Og regis Basan, super omnia quae erant in illa terra.
-1 Kings	1Ki	11	4	20	Juda et Israël innumerabiles, sicut arena maris in multitudine : comedentes, et bibentes, atque laetantes.
-1 Kings	1Ki	11	4	21	Salomon autem erat in ditione sua, habens omnia regna a flumine terrae Philisthiim usque ad terminum Aegypti : offerentium sibi munera, et servientium ei cunctis diebus vitae ejus.
-1 Kings	1Ki	11	4	22	Erat autem cibus Salomonis per dies singulos triginta cori similae, et sexaginta cori farinae,
-1 Kings	1Ki	11	4	23	decem boves pingues, et viginti boves pascuales, et centum arietes, excepta venatione cervorum, caprearum, atque bubalorum, et avium altilium.
-1 Kings	1Ki	11	4	24	Ipse enim obtinebat omnem regionem quae erat trans flumen, a Thaphsa usque ad Gazan, et cunctos reges illarum regionum : et habebat pacem ex omni parte in circuitu.
-1 Kings	1Ki	11	4	25	Habitabatque Juda et Israël absque timore ullo, unusquisque sub vite sua et sub ficu sua, a Dan usque Bersabee, cunctis diebus Salomonis.
-1 Kings	1Ki	11	4	26	Et habebat Salomon quadraginta millia praesepia equorum currilium, et duodecim millia equestrium.
-1 Kings	1Ki	11	4	27	Nutriebantque eos supradicti regis praefecti : sed et necessaria mensae regis Salomonis cum ingenti cura praebebant in tempore suo.
-1 Kings	1Ki	11	4	28	Hordeum quoque, et paleas equorum et jumentorum, deferebant in locum ubi erat rex, juxta constitutum sibi.
-1 Kings	1Ki	11	4	29	Dedit quoque Deus sapientiam Salomoni, et prudentiam multam nimis, et latitudinem cordis quasi arenam quae est in littore maris.
-1 Kings	1Ki	11	4	30	Et praecedebat sapientia Salomonis sapientiam omnium Orientalium et Aegyptiorum,
-1 Kings	1Ki	11	4	31	et erat sapientior cunctis hominibus : sapientior Ethan Ezrahita, et Heman, et Chalcol, et Dorda filiis Mahol : et erat nominatus in universis gentibus per circuitum.
-1 Kings	1Ki	11	4	32	Locutus est quoque Salomon tria millia parabolas : et fuerunt carmina ejus quinque et mille.
-1 Kings	1Ki	11	4	33	Et disputavit super lignis a cedro quae est in Libano, usque ad hyssopum quae egreditur de pariete : et disseruit de jumentis, et volucribus, et reptilibus, et piscibus.
-1 Kings	1Ki	11	4	34	Et veniebant de cunctis populis ad audiendam sapientiam Salomonis, et ab universis regibus terrae qui audiebant sapientiam ejus.
-1 Kings	1Ki	11	5	1	Misit quoque Hiram rex Tyri servos suos ad Salomonem : audivit enim quod ipsum unxissent regem pro patre ejus : quia amicus fuerat Hiram David omni tempore.
-1 Kings	1Ki	11	5	2	Misit autem Salomon ad Hiram, dicens :
-1 Kings	1Ki	11	5	3	Tu scis voluntatem David patris mei, et quia non potuerit aedificare domum nomini Domini Dei sui propter bella imminentia per circuitum, donec daret Dominus eos sub vestigio pedum ejus.
-1 Kings	1Ki	11	5	4	Nunc autem requiem dedit Dominus Deus meus mihi per circuitum, et non est satan, neque occursus malus.
-1 Kings	1Ki	11	5	5	Quam ob rem cogito aedificare templum nomini Domini Dei mei, sicut locutus est Dominus David patri meo, dicens : Filius tuus, quem dabo pro te super solium tuum, ipse aedificabit domum nomini meo.
-1 Kings	1Ki	11	5	6	Praecipe igitur ut praecidant mihi servi tui cedros de Libano, et servi mei sint cum servis tuis : mercedem autem servorum tuorum dabo tibi quamcumque petieris : scis enim quomodo non est in populo meo vir qui noverit ligna caedere sicut Sidonii.
-1 Kings	1Ki	11	5	7	Cum ergo audisset Hiram verba Salomonis, laetatus est valde, et ait : Benedictus Dominus Deus hodie, qui dedit David filium sapientissimum super populum hunc plurimum.
-1 Kings	1Ki	11	5	8	Et misit Hiram ad Salomonem, dicens : Audivi quaecumque mandasti mihi : ego faciam omnem voluntatem tuam in lignis cedrinis et abiegnis.
-1 Kings	1Ki	11	5	9	Servi mei deponent ea de Libano ad mare, et ego componam ea in ratibus in mari usque ad locum quem significaveris mihi : et applicabo ea ibi, et tu tolles ea : praebebisque necessaria mihi, ut detur cibus domui meae.
-1 Kings	1Ki	11	5	10	Itaque Hiram dabat Salomoni ligna cedrina, et ligna abiegna, juxta omnem voluntatem ejus.
-1 Kings	1Ki	11	5	11	Salomon autem praebebat Hiram coros tritici viginti millia in cibum domui ejus, et viginti coros purissimi olei : haec tribuebat Salomon Hiram per singulos annos.
-1 Kings	1Ki	11	5	12	Dedit quoque Dominus sapientiam Salomoni, sicut locutus est ei : et erat pax inter Hiram et Salomonem, et percusserunt ambo foedus.
-1 Kings	1Ki	11	5	13	Elegitque rex Salomon operarios de omni Israël, et erat indictio triginta millia virorum.
-1 Kings	1Ki	11	5	14	Mittebatque eos in Libanum, decem millia per menses singulos vicissim, ita ut duobus mensibus essent in domibus suis : et Adoniram erat super hujuscemodi indictione.
-1 Kings	1Ki	11	5	15	Fueruntque Salomoni septuaginta millia eorum qui onera portabant, et octoginta millia latomorum in monte,
-1 Kings	1Ki	11	5	16	absque praepositis qui praeerant singulis operibus, numero trium millium et trecentorum, praecipientium populo et his qui faciebant opus.
-1 Kings	1Ki	11	5	17	Praecepitque rex ut tollerent lapides grandes, lapides pretiosos in fundamentum templi, et quadrarent eos :
-1 Kings	1Ki	11	5	18	quos dolaverunt caementarii Salomonis et caementarii Hiram : porro Giblii praeparaverunt ligna et lapides ad aedificandam domum.
-1 Kings	1Ki	11	6	1	Factum est ergo quadringentesimo et octogesimo anno egressionis filiorum Israël de terra Aegypti, in anno quarto, mense Zio (ipse est mensis secundus), regni Salomonis super Israël, aedificari coepit domus Domino.
-1 Kings	1Ki	11	6	2	Domus autem quam aedificabat rex Salomon Domino, habebat sexaginta cubitos in longitudine, et viginti cubitos in latitudine, et triginta cubitos in altitudine.
-1 Kings	1Ki	11	6	3	Et porticus erat ante templum viginti cubitorum longitudinis, juxta mensuram latitudinis templi : et habebat decem cubitos latitudinis ante faciem templi.
-1 Kings	1Ki	11	6	4	Fecitque in templo fenestras obliquas.
-1 Kings	1Ki	11	6	5	Et aedificavit super parietem templi tabulata per gyrum, in parietibus domus per circuitum templi et oraculi, et fecit latera in circuitu.
-1 Kings	1Ki	11	6	6	Tabulatum quod subter erat, quinque cubitos habebat latitudinis, et medium tabulatum sex cubitorum latitudinis, et tertium tabulatum septem habens cubitos latitudinis. Trabes autem posuit in domo per circuitum forinsecus, ut non haererent muris templi.
-1 Kings	1Ki	11	6	7	Domus autem cum aedificaretur, de lapidibus dolatis atque perfectis aedificata est : et malleus, et securis, et omne ferramentum non sunt audita in domo cum aedificaretur.
-1 Kings	1Ki	11	6	8	Ostium lateris medii in parte erat domus dextrae : et per cochleam ascendebant in medium coenaculum, et a medio in tertium.
-1 Kings	1Ki	11	6	9	Et aedificavit domum, et consummavit eam : texit quoque domum laquearibus cedrinis.
-1 Kings	1Ki	11	6	10	Et aedificavit tabulatum super omnem domum quinque cubitis altitudinis, et operuit domum lignis cedrinis.
-1 Kings	1Ki	11	6	11	Et factus est sermo Domini ad Salomonem, dicens :
-1 Kings	1Ki	11	6	12	Domus haec, quam aedificas, si ambulaveris in praeceptis meis, et judicia mea feceris, et custodieris omnia mandata mea, gradiens per ea, firmabo sermonem meum tibi, quem locutus sum ad David patrem tuum :
-1 Kings	1Ki	11	6	13	et habitabo in medio filiorum Israël, et non derelinquam populum meum Israël.
-1 Kings	1Ki	11	6	14	Igitur aedificavit Salomon domum, et consummavit eam.
-1 Kings	1Ki	11	6	15	Et aedificavit parietes domus intrinsecus tabulatis cedrinis : a pavimento domus usque ad summitatem parietum, et usque ad laquearia, operuit lignis cedrinis intrinsecus : et texit pavimentum domus tabulis abiegnis.
-1 Kings	1Ki	11	6	16	Aedificavitque viginti cubitorum ad posteriorem partem templi tabulata cedrina, a pavimento usque ad superiora : et fecit interiorem domum oraculi in Sanctum sanctorum.
-1 Kings	1Ki	11	6	17	Porro quadraginta cubitorum erat ipsum templum pro foribus oraculi.
-1 Kings	1Ki	11	6	18	Et cedro omnis domus intrinsecus vestiebatur, habens tornaturas et juncturas suas fabrefactas, et caelaturas eminentes : omnia cedrinis tabulis vestiebantur : nec omnino lapis apparere poterat in pariete.
-1 Kings	1Ki	11	6	19	Oraculum autem in medio domus, in interiori parte fecerat, ut poneret ibi arcam foederis Domini.
-1 Kings	1Ki	11	6	20	Porro oraculum habebat viginti cubitos longitudinis, et viginti cubitos latitudinis, et viginti cubitos altitudinis : et operuit illud atque vestivit auro purissimo : sed et altare vestivit cedro.
-1 Kings	1Ki	11	6	21	Domum quoque ante oraculum operuit auro purissimo, et affixit laminas clavis aureis.
-1 Kings	1Ki	11	6	22	Nihilque erat in templo quod non auro tegeretur : sed et totum altare oraculi texit auro.
-1 Kings	1Ki	11	6	23	Et fecit in oraculo duos cherubim de lignis olivarum, decem cubitorum altitudinis.
-1 Kings	1Ki	11	6	24	Quinque cubitorum ala cherub una, et quinque cubitorum ala cherub altera : id est, decem cubitos habentes, a summitate alae unius usque ad alae alterius summitatem.
-1 Kings	1Ki	11	6	25	Decem quoque cubitorum erat cherub secundus : in mensura pari, et opus unum erat in duobus cherubim,
-1 Kings	1Ki	11	6	26	id est, altitudinem habebat unus cherub decem cubitorum, et similiter cherub secundus.
-1 Kings	1Ki	11	6	27	Posuitque cherubim in medio templi interioris : extendebant autem alas suas cherubim, et tangebat ala una parietem, et ala cherub secundi tangebat parietem alterum : alae autem alterae in media parte templi se invicem contingebant.
-1 Kings	1Ki	11	6	28	Texit quoque cherubim auro.
-1 Kings	1Ki	11	6	29	Et omnes parietes templi per circuitum sculpsit variis caelaturis et torno : et fecit in eis cherubim, et palmas, et picturas varias, quasi prominentes de pariete, et egredientes.
-1 Kings	1Ki	11	6	30	Sed et pavimentum domus texit auro intrinsecus et extrinsecus.
-1 Kings	1Ki	11	6	31	Et in ingressu oraculi fecit ostiola de lignis olivarum, postesque angulorum quinque.
-1 Kings	1Ki	11	6	32	Et duo ostia de lignis olivarum : et sculpsit in eis picturam cherubim, et palmarum species, et anaglypha valde prominentia : et texit ea auro, et operuit tam cherubim quam palmas, et cetera, auro.
-1 Kings	1Ki	11	6	33	Fecitque in introitu templi postes de lignis olivarum quadrangulatos,
-1 Kings	1Ki	11	6	34	et duo ostia de lignis abiegnis altrinsecus : et utrumque ostium duplex erat, et se invicem tenens aperiebatur.
-1 Kings	1Ki	11	6	35	Et sculpsit cherubim, et palmas, et caelaturas valde eminentes : operuitque omnia laminis aureis opere quadro ad regulam.
-1 Kings	1Ki	11	6	36	Et aedificavit atrium interius tribus ordinibus lapidum politorum, et uno ordine lignorum cedri.
-1 Kings	1Ki	11	6	37	Anno quarto fundata est domus Domini in mense Zio :
-1 Kings	1Ki	11	6	38	et in anno undecimo, mense Bul (ipse est mensis octavus), perfecta est domus in omni opere suo, et in universis utensilibus suis : aedificavitque eam annis septem.
-1 Kings	1Ki	11	7	1	Domum autem suam aedificavit Salomon tredecim annis, et ad perfectum usque perduxit.
-1 Kings	1Ki	11	7	2	Aedificavit quoque domum saltus Libani centum cubitorum longitudinis, et quinquaginta cubitorum latitudinis, et triginta cubitorum altitudinis : et quatuor deambulacra inter columnas cedrinas : ligna quippe cedrina exciderat in columnas.
-1 Kings	1Ki	11	7	3	Et tabulatis cedrinis vestivit totam cameram, quae quadraginta quinque columnis sustentabatur. Unus autem ordo habebat columnas quindecim
-1 Kings	1Ki	11	7	4	contra se invicem positas,
-1 Kings	1Ki	11	7	5	et e regione se respicientes, aequali spatio inter columnas, et super columnas quadrangulata ligna in cunctis aequalia.
-1 Kings	1Ki	11	7	6	Et porticum columnarum fecit quinquaginta cubitorum longitudinis, et triginta cubitorum latitudinis : et alteram porticum in facie majoris porticus : et columnas, et epistylia super columnas.
-1 Kings	1Ki	11	7	7	Porticum quoque solii, in qua tribunal est, fecit : et texit lignis cedrinis a pavimento usque ad summitatem.
-1 Kings	1Ki	11	7	8	Et domuncula, in qua sedebatur ad judicandum, erat in media porticu simili opere. Domum quoque fecit filiae Pharaonis (quam uxorem duxerat Salomon) tali opere, quali et hanc porticum.
-1 Kings	1Ki	11	7	9	Omnia lapidibus pretiosis, qui ad normam quamdam atque mensuram tam intrinsecus quam extrinsecus serrati erant : a fundamento usque ad summitatem parietum, et extrinsecus usque ad atrium majus.
-1 Kings	1Ki	11	7	10	Fundamenta autem de lapidibus pretiosis, lapidibus magnis, decem sive octo cubitorum.
-1 Kings	1Ki	11	7	11	Et desuper lapides pretiosi aequalis mensurae secti erant, similiterque de cedro.
-1 Kings	1Ki	11	7	12	Et atrium majus rotundum trium ordinum de lapidibus sectis, et unius ordinis de dolata cedro : necnon et in atrio domus Domini interiori, et in porticu domus.
-1 Kings	1Ki	11	7	13	Misit quoque rex Salomon, et tulit Hiram de Tyro,
-1 Kings	1Ki	11	7	14	filium mulieris viduae de tribu Nephthali, patre Tyrio, artificem aerarium, et plenum sapientia, et intelligentia, et doctrina, ad faciendum omne opus ex aere. Qui cum venisset ad regem Salomonem, fecit omne opus ejus.
-1 Kings	1Ki	11	7	15	Et finxit duas columnas aereas, decem et octo cubitorum altitudinis columnam unam : et linea duodecim cubitorum ambiebat columnam utramque.
-1 Kings	1Ki	11	7	16	Duo quoque capitella fecit, quae ponerentur super capita columnarum, fusilia ex aere : quinque cubitorum altitudinis capitellum unum, et quinque cubitorum altitudinis capitellum alterum :
-1 Kings	1Ki	11	7	17	et quasi in modum retis, et catenarum sibi invicem miro opere contextarum. Utrumque capitellum columnarum fusile erat : septena versuum retiacula in capitello uno, et septena retiacula in capitello altero.
-1 Kings	1Ki	11	7	18	Et perfecit columnas, et duos ordines per circuitum retiaculorum singulorum, ut tegerent capitella quae erant super summitatem, malogranatorum : eodem modo fecit et capitello secundo.
-1 Kings	1Ki	11	7	19	Capitella autem quae erant super capita columnarum, quasi opere lilii fabricata erant in porticu quatuor cubitorum.
-1 Kings	1Ki	11	7	20	Et rursum alia capitella in summitate columnarum desuper juxta mensuram columnae contra retiacula : malogranatorum autem ducenti ordines erant in circuitu capitelli secundi.
-1 Kings	1Ki	11	7	21	Et statuit duas columnas in porticu templi : cumque statuisset columnam dexteram, vocavit eam nomine Jachin : similiter erexit columnam secundam, et vocavit nomen ejus Booz.
-1 Kings	1Ki	11	7	22	Et super capita columnarum opus in modum lilii posuit : perfectumque est opus columnarum.
-1 Kings	1Ki	11	7	23	Fecit quoque mare fusile decem cubitorum a labio usque ad labium, rotundum in circuitu : quinque cubitorum altitudo ejus, et resticula triginta cubitorum cingebat illud per circuitum.
-1 Kings	1Ki	11	7	24	Et sculptura subter labium circuibat illud decem cubitis ambiens mare : duo ordines sculpturarum striatarum erant fusiles.
-1 Kings	1Ki	11	7	25	Et stabat super duodecim boves, e quibus tres respiciebant ad aquilonem, et tres ad occidentem, et tres ad meridiem, et tres ad orientem : et mare super eos desuper erat : quorum posteriora universa intrinsecus latitabant.
-1 Kings	1Ki	11	7	26	Grossitudo autem luteris, trium unciarum erat : labiumque ejus quasi labium calicis, et folium repandi lilii : duo millia batos capiebat.
-1 Kings	1Ki	11	7	27	Et fecit decem bases aeneas, quatuor cubitorum longitudinis bases singulas, et quatuor cubitorum latitudinis, et trium cubitorum altitudinis.
-1 Kings	1Ki	11	7	28	Et ipsum opus basium, interrasile erat : et sculpturae inter juncturas.
-1 Kings	1Ki	11	7	29	Et inter coronulas et plectas, leones et boves et cherubim, et in juncturis similiter desuper : et subter leones et boves, quasi lora ex aere dependentia.
-1 Kings	1Ki	11	7	30	Et quatuor rotae per bases singulas, et axes aerei : et per quatuor partes quasi humeruli subter luterem fusiles, contra se invicem respectantes.
-1 Kings	1Ki	11	7	31	Os quoque luteris intrinsecus erat in capitis summitate : et quod forinsecus apparebat, unius cubiti erat totum rotundum, pariterque habebat unum cubitum et dimidium : in angulis autem columnarum variae caelaturae erant : et media intercolumnia, quadrata non rotunda.
-1 Kings	1Ki	11	7	32	Quatuor quoque rotae quae per quatuor angulos basis erant, cohaerebant sibi subter basim : una rota habebat altitudinis cubitum et semis.
-1 Kings	1Ki	11	7	33	Tales autem rotae erant quales solent in curru fieri : et axes earum, et radii, et canthi, et modioli, omnia fusilia.
-1 Kings	1Ki	11	7	34	Nam et humeruli illi quatuor per singulos angulos basis unius, ex ipsa basi fusiles et conjuncti erant.
-1 Kings	1Ki	11	7	35	In summitate autem basis erat quaedam rotunditas dimidii cubiti, ita fabrefacta ut luter desuper posset imponi, habens caelaturas suas, variasque sculpturas ex semetipsa.
-1 Kings	1Ki	11	7	36	Sculpsit quoque in tabulatis illis quae erant ex aere, et in angulis, cherubim, et leones, et palmas, quasi in similitudinem hominis stantis, ut non caelata, sed apposita per circuitum viderentur.
-1 Kings	1Ki	11	7	37	In hunc modum fecit decem bases, fusura una, et mensura, sculpturaque consimili.
-1 Kings	1Ki	11	7	38	Fecit quoque decem luteres aeneos : quadraginta batos capiebat luter unus, eratque quatuor cubitorum : singulos quoque luteres per singulas, id est, decem bases, posuit.
-1 Kings	1Ki	11	7	39	Et constituit decem bases, quinque ad dexteram partem templi, et quinque ad sinistram : mare autem posuit ad dexteram partem templi contra orientem ad meridiem.
-1 Kings	1Ki	11	7	40	Fecit ergo Hiram lebetes, et scutras, et hamulas, et perfecit omne opus regis Salomonis in templo Domini.
-1 Kings	1Ki	11	7	41	Columnas duas, et funiculos capitellorum super capitella columnarum duos : et retiacula duo, ut operirent duos funiculos qui erant super capita columnarum.
-1 Kings	1Ki	11	7	42	Et malogranata quadringenta in duobus retiaculis : duos versus malogranatorum in retiaculis singulis, ad operiendos funiculos capitellorum qui erant super capita columnarum.
-1 Kings	1Ki	11	7	43	Et bases decem, et luteres decem super bases.
-1 Kings	1Ki	11	7	44	Et mare unum, et boves duodecim subter mare.
-1 Kings	1Ki	11	7	45	Et lebetes, et scutras, et hamulas, omnia vasa quae fecit Hiram regi Salomoni in domo Domini, de auricalco erant.
-1 Kings	1Ki	11	7	46	In campestri regione Jordanis fudit ea rex in argillosa terra, inter Sochoth et Sarthan.
-1 Kings	1Ki	11	7	47	Et posuit Salomon omnia vasa : propter multitudinem autem nimiam non erat pondus aeris.
-1 Kings	1Ki	11	7	48	Fecitque Salomon omnia vasa in domo Domini : altare aureum, et mensam super quam ponerentur panes propositionis, auream :
-1 Kings	1Ki	11	7	49	et candelabra aurea, quinque ad dexteram, et quinque ad sinistram contra oraculum, ex auro puro : et quasi lilii flores, et lucernas desuper aureas : et forcipes aureos,
-1 Kings	1Ki	11	7	50	et hydrias, et fuscinulas, et phialas, et mortariola, et thuribula, de auro purissimo : et cardines ostiorum domus interioris Sancti sanctorum, et ostiorum domus templi, ex auro erant.
-1 Kings	1Ki	11	7	51	Et perfecit omne opus quod faciebat Salomon in domo Domini, et intulit quae sanctificaverat David pater suus, argentum, et aurum, et vasa, reposuitque in thesauris domus Domini.
-1 Kings	1Ki	11	8	1	Tunc congregati sunt omnes majores natu Israël cum principibus tribuum, et duces familiarum filiorum Israël, ad regem Salomonem in Jerusalem, ut deferrent arcam foederis Domini de civitate David, id est, de Sion.
-1 Kings	1Ki	11	8	2	Convenitque ad regem Salomonem universus Israël in mense Ethanim, in solemni die : ipse est mensis septimus.
-1 Kings	1Ki	11	8	3	Veneruntque cuncti senes de Israël, et tulerunt arcam sacerdotes,
-1 Kings	1Ki	11	8	4	et portaverunt arcam Domini, et tabernaculum foederis, et omnia vasa sanctuarii quae erant in tabernaculo : et ferebant ea sacerdotes et Levitae.
-1 Kings	1Ki	11	8	5	Rex autem Salomon, et omnis multitudo Israël quae convenerat ad eum, gradiebatur cum illo ante arcam, et immolabant oves et boves absque aestimatione et numero.
-1 Kings	1Ki	11	8	6	Et intulerunt sacerdotes arcam foederis Domini in locum suum, in oraculum templi, in Sanctum sanctorum, subter alas cherubim.
-1 Kings	1Ki	11	8	7	Siquidem cherubim expandebant alas super locum arcae, et protegebant arcam, et vectes ejus desuper.
-1 Kings	1Ki	11	8	8	Cumque eminerent vectes, et apparerent summitates eorum foris sanctuarium ante oraculum, non apparebant ultra extrinsecus, qui et fuerunt ibi usque in praesentem diem.
-1 Kings	1Ki	11	8	9	In arca autem non erat aliud nisi duae tabulae lapideae quas posuerat in ea Moyses in Horeb, quando pepigit Dominus foedus cum filiis Israël, cum egrederentur de terra Aegypti.
-1 Kings	1Ki	11	8	10	Factum est autem cum exissent sacerdotes de sanctuario, nebula implevit domum Domini,
-1 Kings	1Ki	11	8	11	et non poterant sacerdotes stare et ministrare propter nebulam : impleverat enim gloria Domini domum Domini.
-1 Kings	1Ki	11	8	12	Tunc ait Salomon : Dominus dixit ut habitaret in nebula.
-1 Kings	1Ki	11	8	13	Aedificans aedificavi domum in habitaculum tuum : firmissimum solium tuum in sempiternum.
-1 Kings	1Ki	11	8	14	Convertitque rex faciem suam, et benedixit omni ecclesiae Israël : omnia enim ecclesia Israël stabat.
-1 Kings	1Ki	11	8	15	Et ait Salomon : Benedictus Dominus Deus Israël, qui locutus est ore suo ad David patrem meum, et in manibus ejus perfecit, dicens :
-1 Kings	1Ki	11	8	16	A die qua eduxi populum meum Israël de Aegypto, non elegi civitatem de universis tribubus Israël, ut aedificaretur domus, et esset nomen meum ibi : sed elegi David ut esset super populum meum Israël.
-1 Kings	1Ki	11	8	17	Voluitque David pater meus aedificare domum nomini Domini Dei Israël :
-1 Kings	1Ki	11	8	18	et ait Dominus ad David patrem meum : Quod cogitasti in corde tuo aedificare domum nomini meo, bene fecisti, hoc ipsum mente tractans.
-1 Kings	1Ki	11	8	19	Verumtamen tu non aedificabis mihi domum, sed filius tuus, qui egredietur de renibus tuis, ipse aedificabit domum nomini meo.
-1 Kings	1Ki	11	8	20	Confirmavit Dominus sermonem suum quem locutus est : stetique pro David patre meo, et sedi super thronum Israël, sicut locutus est Dominus : et aedificavi domum nomini Domini Dei Israël.
-1 Kings	1Ki	11	8	21	Et constitui ibi locum arcae in qua foedus Domini est, quod percussit cum patribus nostris quando egressi sunt de terra Aegypti.
-1 Kings	1Ki	11	8	22	Stetit autem Salomon ante altare Domini in conspectu ecclesiae Israël, et expandit manus suas in caelum,
-1 Kings	1Ki	11	8	23	et ait : Domine Deus Israël, non est similis tui deus in caelo desuper, et super terram deorsum : qui custodis pactum et misericordiam servis tuis qui ambulant coram te in toto corde suo.
-1 Kings	1Ki	11	8	24	Qui custodisti servo tuo David patri meo quae locutus es ei : ore locutus es, et manibus perfecisti, ut haec dies probat.
-1 Kings	1Ki	11	8	25	Nunc igitur Domine Deus Israël, conserva famulo tuo David patri meo quae locutus es ei, dicens : Non auferetur de te vir coram me, qui sedeat super thronum Israël : ita tamen si custodierint filii tui viam suam, ut ambulent coram me sicut tu ambulasti in conspectu meo.
-1 Kings	1Ki	11	8	26	Et nunc Domine Deus Israël, firmentur verba tua quae locutus es servo tuo David patri meo.
-1 Kings	1Ki	11	8	27	Ergone putandum est quod vere Deus habitet super terram ? si enim caelum, et caeli caelorum, te capere non possunt, quanto magis domus haec, quam aedificavi ?
-1 Kings	1Ki	11	8	28	Sed respice ad orationem servi tui, et ad preces ejus, Domine Deus meus : audi hymnum et orationem quam servus tuus orat coram te hodie :
-1 Kings	1Ki	11	8	29	ut sint oculi tui aperti super domum hanc nocte ac die : super domum, de qua dixisti : Erit nomen meum ibi : ut exaudias orationem quam orat in loco isto ad te servus tuus :
-1 Kings	1Ki	11	8	30	ut exaudias deprecationem servi tui et populi tui Israël, quodcumque oraverint in loco isto, et exaudies in loco habitaculi tui in caelo : et cum exaudieris, propitius eris.
-1 Kings	1Ki	11	8	31	Si peccaverit homo in proximum suum, et habuerit aliquod juramentum quo teneatur astrictus, et venerit propter juramentum coram altari tuo in domum tuam,
-1 Kings	1Ki	11	8	32	tu exaudies in caelo : et facies, et judicabis servos tuos, condemnans impium, et reddens viam suam super caput ejus, justificansque justum, et retribuens ei secundum justitiam suam.
-1 Kings	1Ki	11	8	33	Si fugerit populus tuus Israël inimicos suos (quia peccaturus est tibi), et agentes poenitentiam, et confitentes nomini tuo, venerint, et oraverint, et deprecati te fuerint in domo hac :
-1 Kings	1Ki	11	8	34	exaudi in caelo, et dimitte peccatum populi tui Israël, et reduces eos in terram quam dedisti patribus eorum.
-1 Kings	1Ki	11	8	35	Si clausum fuerit caelum, et non pluerit propter peccata eorum, et orantes in loco isto, poenitentiam egerint nomini tuo, et a peccatis suis conversi fuerint propter afflictionem suam :
-1 Kings	1Ki	11	8	36	exaudi eos in caelo, et dimitte peccata servorum tuorum, et populi tui Israël : et ostende eis viam bonam per quam ambulent, et da pluviam super terram tuam, quam dedisti populo tuo in possessionem.
-1 Kings	1Ki	11	8	37	Fames si oborta fuerit in terra, aut pestilentia, aut corruptus aër, aut aerugo, aut locusta, vel rubigo, et afflixerit eum inimicus ejus portas obsidens : omnis plaga, universa infirmitas,
-1 Kings	1Ki	11	8	38	cuncta devotatio, et imprecatio quae acciderit omni homini de populo tuo Israël : si quis cognoverit plagam cordis sui, et expanderit manus suas in domo hac,
-1 Kings	1Ki	11	8	39	tu exaudies in caelo in loco habitationis tuae, et repropitiaberis, et facies ut des unicuique secundum omnes vias suas, sicut videris cor ejus (quia tu nosti solus cor omnium filiorum hominum),
-1 Kings	1Ki	11	8	40	ut timeant te cunctis diebus quibus vivunt super faciem terrae quam dedisti patribus nostris.
-1 Kings	1Ki	11	8	41	Insuper et alienigena, qui non est de populo tuo Israël, cum venerit de terra longinqua propter nomen tuum (audietur enim nomen tuum magnum, et manus tua fortis, et brachium tuum
-1 Kings	1Ki	11	8	42	extentum ubique), cum venerit ergo, et oraverit in hoc loco,
-1 Kings	1Ki	11	8	43	tu exaudies in caelo, in firmamento habitaculi tui, et facies omnia pro quibus invocaverit te alienigena : ut discant universi populi terrarum nomen tuum timere, sicut populus tuus Israël, et probent quia nomen tuum invocatum est super domum hanc quam aedificavi.
-1 Kings	1Ki	11	8	44	Si egressus fuerit populus tuus ad bellum contra inimicos suos per viam, quocumque miseris eos, orabunt te contra viam civitatis quam elegisti, et contra domum quam aedificavi nomini tuo,
-1 Kings	1Ki	11	8	45	et exaudies in caelo orationes eorum et preces eorum, et facies judicium eorum.
-1 Kings	1Ki	11	8	46	Quod si peccaverint tibi (non est enim homo qui non peccet) et iratus tradideris eos inimicis suis, et captivi ducti fuerint in terram inimicorum longe vel prope,
-1 Kings	1Ki	11	8	47	et egerint poenitentiam in corde suo in loco captivitatis, et conversi deprecati te fuerint in captivitate sua, dicentes : Peccavimus : inique egimus, impie gessimus :
-1 Kings	1Ki	11	8	48	et reversi fuerint ad te in universo corde suo et tota anima sua in terra inimicorum suorum, ad quam captivi ducti fuerint : et oraverint te contra viam terrae suae, quam dedisti patribus eorum, et civitatis quam elegisti, et templi quod aedificavi nomini tuo :
-1 Kings	1Ki	11	8	49	exaudies in caelo, in firmamento solii tui, orationes eorum et preces eorum, et facies judicium eorum :
-1 Kings	1Ki	11	8	50	et propitiaberis populo tuo qui peccavit tibi, et omnibus iniquitatibus eorum quibus praevaricati sunt in te : et dabis misericordiam coram eis qui eos captivos habuerint, ut misereantur eis.
-1 Kings	1Ki	11	8	51	Populus enim tuus est, et haereditas tua, quos eduxisti de terra Aegypti, de medio fornacis ferreae.
-1 Kings	1Ki	11	8	52	Ut sint oculi tui aperti ad deprecationem servi tui, et populi tui Israël, et exaudias eos in universis pro quibus invocaverint te.
-1 Kings	1Ki	11	8	53	Tu enim separasti eos tibi in haereditatem de universis populis terrae, sicut locutus es per Moysen servum tuum quando eduxisti patres nostros de Aegypto, Domine Deus.
-1 Kings	1Ki	11	8	54	Factum est autem, cum complesset Salomon orans Dominum omnem orationem et deprecationem hanc, surrexit de conspectu altaris Domini : utrumque enim genu in terram fixerat, et manus expanderat in caelum.
-1 Kings	1Ki	11	8	55	Stetit ergo, et benedixit omni ecclesiae Israël voce magna, dicens :
-1 Kings	1Ki	11	8	56	Benedictus Dominus, qui dedit requiem populo suo Israël, juxta omnia quae locutus est : non cecidit ne unus quidem sermo ex omnibus bonis quae locutus est per Moysen servum suum.
-1 Kings	1Ki	11	8	57	Sit Dominus Deus noster nobiscum, sicut fuit cum patribus nostris, non derelinquens nos, neque projiciens.
-1 Kings	1Ki	11	8	58	Sed inclinet corda nostra ad se, ut ambulemus in universis viis ejus, et custodiamus mandata ejus, et caeremonias ejus, et judicia quaecumque mandavit patribus nostris.
-1 Kings	1Ki	11	8	59	Et sint sermones mei isti, quibus deprecatus sum coram Domino, appropinquantes Domino Deo nostro die ac nocte, ut faciat judicium servo suo, et populo suo Israël per singulos dies :
-1 Kings	1Ki	11	8	60	ut sciant omnes populi terrae quia Dominus ipse est Deus, et non est ultra absque eo.
-1 Kings	1Ki	11	8	61	Sit quoque cor nostrum perfectum cum Domino Deo nostro, ut ambulemus in decretis ejus, et custodiamus mandata ejus, sicut et hodie.
-1 Kings	1Ki	11	8	62	Igitur rex, et omnis Israël cum eo, immolabant victimas coram Domino.
-1 Kings	1Ki	11	8	63	Mactavitque Salomon hostias pacificas, quas immolavit Domino, boum viginti duo millia, et ovium centum viginti millia : et dedicaverunt templum Domini rex et filii Israël.
-1 Kings	1Ki	11	8	64	In die illa sanctificavit rex medium atrii quod erat ante domum Domini : fecit quippe holocaustum ibi, et sacrificium, et adipem pacificorum : quoniam altare aereum quod erat coram Domino, minus erat, et capere non poterat holocaustum, et sacrificium, et adipem pacificorum.
-1 Kings	1Ki	11	8	65	Fecit ergo Salomon in tempore illo festivitatem celebrem, et omnis Israël cum eo, multitudo magna ab introitu Emath usque ad rivum Aegypti, coram Domino Deo nostro, septem diebus et septem diebus, id est, quatuordecim diebus.
-1 Kings	1Ki	11	8	66	Et in die octava dimisit populos : qui benedicentes regi, profecti sunt in tabernacula sua laetantes, et alacri corde super omnibus bonis quae fecerat Dominus David servo suo, et Israël populo suo.
-1 Kings	1Ki	11	9	1	Factum est autem cum perfecisset Salomon aedificium domus Domini, et aedificium regis, et omne quod optaverat et voluerat facere,
-1 Kings	1Ki	11	9	2	apparuit ei Dominus secundo, sicut apparuerat ei in Gabaon.
-1 Kings	1Ki	11	9	3	Dixitque Dominus ad eum : Exaudivi orationem tuam et deprecationem tuam, quam deprecatus es coram me : sanctificavi domum hanc quam aedificasti, ut ponerem nomen meum ibi in sempiternum, et erunt oculi mei et cor meum ibi cunctis diebus.
-1 Kings	1Ki	11	9	4	Tu quoque si ambulaveris coram me sicut ambulavit pater tuus, in simplicitate cordis et in aequitate, et feceris omnia quae praecepi tibi, et legitima mea et judicia mea servaveris,
-1 Kings	1Ki	11	9	5	ponam thronum regni tui super Israël in sempiternum, sicut locutus sum David patri tuo, dicens : Non auferetur vir de genere tuo de solio Israël.
-1 Kings	1Ki	11	9	6	Si autem aversione aversi fueritis vos et filii vestri, non sequentes me, nec custodientes mandata mea et caeremonias meas quas proposui vobis, sed abieritis et colueritis deos alienos, et adoraveritis eos :
-1 Kings	1Ki	11	9	7	auferam Israël de superficie terrae quam dedi eis, et templum quod sanctificavi nomini meo, projiciam a conspectu meo : eritque Israël in proverbium, et in fabulam cunctis populis.
-1 Kings	1Ki	11	9	8	Et domus haec erit in exemplum : omnis qui transierit per eam, stupebit, et sibilabit, et dicet : Quare fecit Dominus sic terrae huic, et domui huic ?
-1 Kings	1Ki	11	9	9	Et respondebunt : Quia dereliquerunt Dominum Deum suum, qui eduxit patres eorum de terra Aegypti, et secuti sunt deos alienos, et adoraverunt eos, et coluerunt eos : idcirco induxit Dominus super eos omne malum hoc.
-1 Kings	1Ki	11	9	10	Expletis autem annis viginti postquam aedificaverat Salomon duas domos, id est, domum Domini, et domum regis
-1 Kings	1Ki	11	9	11	(Hiram rege Tyri praebente Salomoni ligna cedrina et abiegna, et aurum juxta omne quod opus habuerat), tunc dedit Salomon Hiram viginti oppida in terra Galilaeae.
-1 Kings	1Ki	11	9	12	Et egressus est Hiram de Tyro ut videret oppida quae dederat ei Salomon, et non placuerunt ei.
-1 Kings	1Ki	11	9	13	Et ait : Haeccine sunt civitates quas dedisti mihi, frater ? Et appellavit eas terram Chabul, usque in diem hanc.
-1 Kings	1Ki	11	9	14	Misit quoque Hiram ad regem Salomonem centum viginti talenta auri.
-1 Kings	1Ki	11	9	15	Haec est summa expensarum quam obtulit rex Salomon ad aedificandam domum Domini et domum suam, et Mello, et murum Jerusalem, et Heser, et Mageddo, et Gazer.
-1 Kings	1Ki	11	9	16	Pharao rex Aegypti ascendit, et cepit Gazar, succenditque eam igni, et Chananaeum, qui habitabat in civitate, interfecit : et dedit eam in dotem filiae suae uxori Salomonis.
-1 Kings	1Ki	11	9	17	Aedificavit ergo Salomon Gazer, et Bethoron inferiorem,
-1 Kings	1Ki	11	9	18	et Balaath, et Palmiram in terra solitudinis.
-1 Kings	1Ki	11	9	19	Et omnes vicos qui ad se pertinebant et erant absque muro, munivit, et civitates curruum et civitates equitum, et quodcumque ei placuit ut aedificaret in Jerusalem, et in Libano, et in omni terra potestatis suae.
-1 Kings	1Ki	11	9	20	Universum populum qui remanserat de Amorrhaeis, et Hethaeis, et Pherezaeis, et Hevaeis, et Jebusaeis, qui non sunt de filiis Israël :
-1 Kings	1Ki	11	9	21	horum filios qui remanserant in terra, quos scilicet non potuerant filii Israël exterminare, fecit Salomon tributarios usque in diem hanc.
-1 Kings	1Ki	11	9	22	De filiis autem Israël non constituit Salomon servire quemquam, sed erant viri bellatores, et ministri ejus, et principes, et duces, et praefecti curruum et equorum.
-1 Kings	1Ki	11	9	23	Erant autem principes super omnia opera Salomonis praepositi quingenti quinquaginta, qui habebant subjectum populum, et statutis operibus imperabant.
-1 Kings	1Ki	11	9	24	Filia autem Pharaonis ascendit de civitate David in domum suam, quam aedificaverat ei Salomon : tunc aedificavit Mello.
-1 Kings	1Ki	11	9	25	Offerebat quoque Salomon, tribus vicibus per annos singulos, holocausta et pacificas victimas super altare quod aedificaverat Domino, et adolebat thymiama coram Domino : perfectumque est templum.
-1 Kings	1Ki	11	9	26	Classem quoque fecit rex Salomon in Asiongaber, quae est juxta Ailath in littore maris Rubri, in terra Idumaeae.
-1 Kings	1Ki	11	9	27	Misitque Hiram in classe illa servos suos viros nauticos et gnaros maris, cum servis Salomonis.
-1 Kings	1Ki	11	9	28	Qui cum venissent in Ophir, sumptum inde aurum quadringentorum viginti talentorum, detulerunt ad regem Salomonem.
-1 Kings	1Ki	11	10	1	Sed et regina Saba, audita fama Salomonis in nomine Domini, venit tentare eum in aenigmatibus.
-1 Kings	1Ki	11	10	2	Et ingressa Jerusalem multo cum comitatu et divitiis, camelis portantibus aromata, et aurum infinitum nimis, et gemmas pretiosas, venit ad regem Salomonem, et locuta est ei universa quae habebat in corde suo.
-1 Kings	1Ki	11	10	3	Et docuit eam Salomon omnia verba quae proposuerat : non fuit sermo qui regem posset latere, et non responderet ei.
-1 Kings	1Ki	11	10	4	Videns autem regina Saba omnem sapientiam Salomonis, et domum quam aedificaverat,
-1 Kings	1Ki	11	10	5	et cibos mensae ejus, et habitacula servorum, et ordines ministrantium, vestesque eorum, et pincernas, et holocausta quae offerebat in domo Domini : non habebat ultra spiritum.
-1 Kings	1Ki	11	10	6	Dixitque ad regem : Verus est sermo quem audivi in terra mea
-1 Kings	1Ki	11	10	7	super sermonibus tuis, et super sapientia tua : et non credebam narrantibus mihi, donec ipsa veni, et vidi oculis meis, et probavi quod media pars mihi nuntiata non fuerit : major est sapientia et opera tua, quam rumor quem audivi.
-1 Kings	1Ki	11	10	8	Beati viri tui, et beati servi tui, qui stant coram te semper, et audiunt sapientiam tuam.
-1 Kings	1Ki	11	10	9	Sit Dominus Deus tuus benedictus, cui complacuisti, et posuit te super thronum Israël, eo quod dilexerit Dominus Israël in sempiternum, et constituit te regem ut faceres judicium et justitiam.
-1 Kings	1Ki	11	10	10	Dedit ergo regi centum viginti talenta auri, et aromata multa nimis, et gemmas pretiosas : non sunt allata ultra aromata tam multa, quam ea quae dedit regina Saba regi Salomoni.
-1 Kings	1Ki	11	10	11	(Sed et classis Hiram, quae portabat aurum de Ophir, attulit ex Ophir ligna thyina multa nimis, et gemmas pretiosas.
-1 Kings	1Ki	11	10	12	Fecitque rex de lignis thyinis fulcra domus Domini et domus regiae, et citharas lyrasque cantoribus : non sunt allata hujuscemodi ligna thyina, neque visa usque in praesentem diem.)
-1 Kings	1Ki	11	10	13	Rex autem Salomon dedit reginae Saba omnia quae voluit et petivit ab eo, exceptis his quae ultro obtulerat ei munere regio. Quae reversa est, et abiit in terram suam cum servis suis.
-1 Kings	1Ki	11	10	14	Erat autem pondus auri quod afferebatur Salomoni per annos singulos, sexcentorum sexaginta sex talentorum auri,
-1 Kings	1Ki	11	10	15	excepto eo quod afferebant viri qui super vectigalia erant, et negotiatores, universique scruta vendentes, et omnes reges Arabiae, ducesque terrae.
-1 Kings	1Ki	11	10	16	Fecit quoque rex Salomon ducenta scuta de auro purissimo : sexcentos auri siclos dedit in laminas scuti unius.
-1 Kings	1Ki	11	10	17	Et trecentas peltas ex auro probato : trecentae minae auri unam peltam vestiebant : posuitque eas rex in domo saltus Libani.
-1 Kings	1Ki	11	10	18	Fecit etiam rex Salomon thronum de ebore grandem : et vestivit eum auro fulvo nimis,
-1 Kings	1Ki	11	10	19	qui habebat sex gradus : et summitas throni rotunda erat in parte posteriori : et duae manus hinc atque inde tenentes sedile : et duo leones stabant juxta manus singulas.
-1 Kings	1Ki	11	10	20	Et duodecim leunculi stantes super sex gradus hinc atque inde : non est factum tale opus in universis regnis.
-1 Kings	1Ki	11	10	21	Sed et omnia vasa quibus potabat rex Salomon, erant aurea : et universa supellex domus saltus Libani de auro purissimo : non erat argentum, nec alicujus pretii putabatur in diebus Salomonis,
-1 Kings	1Ki	11	10	22	quia classis regis per mare cum classe Hiram semel per tres annos ibat in Tharsis, deferens inde aurum, et argentum, et dentes elephantorum, et simias, et pavos.
-1 Kings	1Ki	11	10	23	Magnificatus est ergo rex Salomon super omnes reges terrae divitiis et sapientia.
-1 Kings	1Ki	11	10	24	Et universa terra desiderabat vultum Salomonis, ut audiret sapientiam ejus, quam dederat Deus in corde ejus.
-1 Kings	1Ki	11	10	25	Et singuli deferebant ei munera, vasa argentea et aurea, vestes et arma bellica, aromata quoque, et equos et mulos per annos singulos.
-1 Kings	1Ki	11	10	26	Congregavitque Salomon currus et equites, et facti sunt ei mille quadringenti currus, et duodecim millia equitum : et disposuit eos per civitates munitas, et cum rege in Jerusalem.
-1 Kings	1Ki	11	10	27	Fecitque ut tanta esset abundantia argenti in Jerusalem, quanta et lapidum : et cedrorum praebuit multitudinem quasi sycomoros quae nascuntur in campestribus.
-1 Kings	1Ki	11	10	28	Et educebantur equi Salomoni de Aegypto, et de Coa. Negotiatores enim regis emebant de Coa, et statuto pretio perducebant.
-1 Kings	1Ki	11	10	29	Egrediebatur autem quadriga ex Aegypto sexcentis siclis argenti, et equus centum quinquaginta. Atque in hunc modum cuncti reges Hethaeorum et Syriae equos venundabant.
-1 Kings	1Ki	11	11	1	Rex autem Salomon adamavit mulieres alienigenas multas, filiam quoque Pharaonis, et Moabitidas, et Ammonitidas, Idumaeas, et Sidonias, et Hethaeas :
-1 Kings	1Ki	11	11	2	de gentibus super quibus dixit Dominus filiis Israël : Non ingrediemini ad eas, neque de illis ingredientur ad vestras : certissime enim avertent corda vestra ut sequamini deos earum. His itaque copulatus est Salomon ardentissimo amore.
-1 Kings	1Ki	11	11	3	Fueruntque ei uxores quasi reginae septingentae, et concubinae trecentae : et averterunt mulieres cor ejus.
-1 Kings	1Ki	11	11	4	Cumque jam esset senex, depravatum est cor ejus per mulieres, ut sequeretur deos alienos : nec erat cor ejus perfectum cum Domino Deo suo, sicut cor David patris ejus.
-1 Kings	1Ki	11	11	5	Sed colebat Salomon Astarthen deam Sidoniorum, et Moloch idolum Ammonitarum.
-1 Kings	1Ki	11	11	6	Fecitque Salomon quod non placuerat coram Domino, et non adimplevit ut sequeretur Dominum sicut David pater ejus.
-1 Kings	1Ki	11	11	7	Tunc aedificavit Salomon fanum Chamos idolo Moab in monte qui est contra Jerusalem, et Moloch idolo filiorum Ammon.
-1 Kings	1Ki	11	11	8	Atque in hunc modum fecit universis uxoribus suis alienigenis, quae adolebant thura, et immolabant diis suis.
-1 Kings	1Ki	11	11	9	Igitur iratus est Dominus Salomoni, quod aversa esset mens ejus a Domino Deo Israël, qui apparuerat ei secundo,
-1 Kings	1Ki	11	11	10	et praeceperat de verbo hoc ne sequeretur deos alienos : et non custodivit quae mandavit ei Dominus.
-1 Kings	1Ki	11	11	11	Dixit itaque Dominus Salomoni : Quia habuisti hoc apud te, et non custodisti pactum meum, et praecepta mea quae mandavi tibi, disrumpens scindam regnum tuum, et dabo illud servo tuo.
-1 Kings	1Ki	11	11	12	Verumtamen in diebus tuis non faciam propter David patrem tuum : de manu filii tui scindam illud,
-1 Kings	1Ki	11	11	13	nec totum regnum auferam, sed tribum unam dabo filio tuo propter David servum meum, et Jerusalem, quam elegi.
-1 Kings	1Ki	11	11	14	Suscitavit autem Dominus adversarium Salomoni Adad Idumaeum de semine regio, qui erat in Edom.
-1 Kings	1Ki	11	11	15	Cum enim esset David in Idumaea, et ascendisset Joab princeps militiae ad sepeliendum eos qui fuerant interfecti, et occidisset omnem masculinum in Idumaea
-1 Kings	1Ki	11	11	16	(sex enim mensibus ibi moratus est Joab, et omnis Israël, donec interimeret omne masculinum in Idumaea),
-1 Kings	1Ki	11	11	17	fugit Adad ipse, et viri Idumaei de servis patris ejus cum eo, ut ingrederetur Aegyptum : erat autem Adad puer parvulus.
-1 Kings	1Ki	11	11	18	Cumque surrexissent de Madian, venerunt in Pharan, tuleruntque secum viros de Pharan, et introierunt Aegyptum ad Pharaonem regem Aegypti : qui dedit ei domum, et cibos constituit, et terram delegavit.
-1 Kings	1Ki	11	11	19	Et invenit Adad gratiam coram Pharaone valde, in tantum ut daret ei uxorem sororem uxoris suae germanam Taphnes reginae.
-1 Kings	1Ki	11	11	20	Genuitque ei soror Taphnes Genubath filium, et nutrivit eum Taphnes in domo Pharaonis : eratque Genubath habitans apud Pharaonem cum filiis ejus.
-1 Kings	1Ki	11	11	21	Cumque audisset Adad in Aegypto dormisse David cum patribus suis, et mortuum esse Joab principem militiae, dixit Pharaoni : Dimitte me, ut vadam in terram meam.
-1 Kings	1Ki	11	11	22	Dixitque ei Pharao : Qua enim re apud me indiges, ut quaeras ire ad terram tuam ? At ille respondit : Nulla : sed obsecro te ut dimittas me.
-1 Kings	1Ki	11	11	23	Suscitavit quoque ei Deus adversarium Razon filium Eliada, qui fugerat Adarezer regem Soba dominum suum :
-1 Kings	1Ki	11	11	24	et congregavit contra eum viros, et factus est princeps latronum cum interficeret eos David : abieruntque Damascum, et habitaverunt ibi, et constituerunt eum regem in Damasco :
-1 Kings	1Ki	11	11	25	eratque adversarius Israëli cunctis diebus Salomonis : et hoc est malum Adad, et odium contra Israël : regnavitque in Syria.
-1 Kings	1Ki	11	11	26	Jeroboam quoque filius Nabat, Ephrathaeus, de Sareda, servus Salomonis, cujus mater erat nomine Sarva, mulier vidua, levavit manum contra regem.
-1 Kings	1Ki	11	11	27	Et haec est causa rebellionis adversus eum, quia Salomon aedificavit Mello, et coaequavit voraginem civitatis David patris sui.
-1 Kings	1Ki	11	11	28	Erat autem Jeroboam vir fortis et potens : vidensque Salomon adolescentem bonae indolis et industrium, constituerat eum praefectum super tributa universae domus Joseph.
-1 Kings	1Ki	11	11	29	Factum est igitur in tempore illo, ut Jeroboam egrederetur de Jerusalem, et inveniret eum Ahias Silonites propheta in via, opertus pallio novo : erant autem duo tantum in agro.
-1 Kings	1Ki	11	11	30	Apprehendensque Ahias pallium suum novum quo coopertus erat, scidit in duodecim partes.
-1 Kings	1Ki	11	11	31	Et ait ad Jeroboam : Tolle tibi decem scissuras : haec enim dicit Dominus Deus Israël : Ecce ego scindam regnum de manu Salomonis, et dabo tibi decem tribus.
-1 Kings	1Ki	11	11	32	Porro una tribus remanebit ei propter servum meum David, et Jerusalem civitatem, quam elegi ex omnibus tribubus Israël :
-1 Kings	1Ki	11	11	33	eo quod dereliquerit me, et adoraverit Astarthen deam Sidoniorum, et Chamos deum Moab, et Moloch deum filiorum Ammon : et non ambulaverit in viis meis, ut faceret justitiam coram me, et praecepta mea et judicia, sicut David pater ejus.
-1 Kings	1Ki	11	11	34	Nec auferam omne regnum de manu ejus, sed ducem ponam eum cunctis diebus vitae suae, propter David servum meum quem elegi, qui custodivit mandata mea et praecepta mea.
-1 Kings	1Ki	11	11	35	Auferam autem regnum de manu filii ejus, et dabo tibi decem tribus :
-1 Kings	1Ki	11	11	36	filio autem ejus dabo tribum unam, ut remaneat lucerna David servo meo cunctis diebus coram me in Jerusalem civitate, quam elegi ut esset nomen meum ibi.
-1 Kings	1Ki	11	11	37	Te autem assumam, et regnabis super omnia quae desiderat anima tua, erisque rex super Israël.
-1 Kings	1Ki	11	11	38	Si igitur audieris omnia quae praecepero tibi, et ambulaveris in viis meis, et feceris quod rectum est coram me, custodiens mandata mea et praecepta mea, sicut fecit David servus meus : ero tecum, et aedificabo tibi domum fidelem, quomodo aedificavi David domum : et tradam tibi Israël :
-1 Kings	1Ki	11	11	39	et affligam semen David super hoc, verumtamen non cunctis diebus.
-1 Kings	1Ki	11	11	40	Voluit ergo Salomon interficere Jeroboam : qui surrexit, et aufugit in Aegyptum ad Sesac regem Aegypti, et fuit in Aegypto usque ad mortem Salomonis.
-1 Kings	1Ki	11	11	41	Reliquum autem verborum Salomonis, et omnia quae fecit, et sapientia ejus, ecce universa scripta sunt in libro verborum dierum Salomonis.
-1 Kings	1Ki	11	11	42	Dies autem quos regnavit Salomon in Jerusalem super omnem Israël, quadraginta anni sunt.
-1 Kings	1Ki	11	11	43	Dormivitque Salomon cum patribus suis, et sepultus est in civitate David patris sui : regnavitque Roboam filius ejus pro eo.
-1 Kings	1Ki	11	12	1	Venit autem Roboam in Sichem : illuc enim congregatus erat omnis Israël ad constituendum eum regem.
-1 Kings	1Ki	11	12	2	At vero Jeroboam filius Nabat, cum adhuc esset in Aegypto profugus a facie regis Salomonis, audita morte ejus, reversus est de Aegypto.
-1 Kings	1Ki	11	12	3	Miseruntque et vocaverunt eum : venit ergo Jeroboam, et omnis multitudo Israël, et locuti sunt ad Roboam, dicentes :
-1 Kings	1Ki	11	12	4	Pater tuus durissimum jugum imposuit nobis : tu itaque nunc imminue paululum de imperio patris tui durissimo, et de jugo gravissimo quod imposuit nobis, et serviemus tibi.
-1 Kings	1Ki	11	12	5	Qui ait eis : Ite usque ad tertium diem, et revertimini ad me. Cumque abiisset populus,
-1 Kings	1Ki	11	12	6	iniit consilium rex Roboam cum senioribus qui assistebant coram Salomone patre ejus cum adhuc viveret, et ait : Quod datis mihi consilium, ut respondeam populo huic ?
-1 Kings	1Ki	11	12	7	Qui dixerunt ei : Si hodie obedieris populo huic, et servieris, et petitioni eorum cesseris, locutusque fueris ad eos verba lenia, erunt tibi servi cunctis diebus.
-1 Kings	1Ki	11	12	8	Qui dereliquit consilium senum, quod dederant ei, et adhibuit adolescentes, qui nutriti fuerant cum eo, et assistebant illi,
-1 Kings	1Ki	11	12	9	dixitque ad eos : Quod mihi datis consilium, ut respondeam populo huic, qui dixerunt mihi : Levius fac jugum quod imposuit pater tuus super nos ?
-1 Kings	1Ki	11	12	10	Et dixerunt ei juvenes qui nutriti fuerant cum eo : Sic loqueris populo huic, qui locuti sunt ad te, dicentes : Pater tuus aggravavit jugum nostrum : tu releva nos. Sic loqueris ad eos : Minimus digitus meus grossior est dorso patris mei.
-1 Kings	1Ki	11	12	11	Et nunc pater meus posuit super vos jugum grave, ego autem addam super jugum vestrum : pater meus cecidit vos flagellis, ego autem caedam vos scorpionibus.
-1 Kings	1Ki	11	12	12	Venit ergo Jeroboam et omnis populus ad Roboam die tertia, sicut locutus fuerat rex, dicens : Revertimini ad me die tertia.
-1 Kings	1Ki	11	12	13	Responditque rex populo dura, derelicto consilio seniorum quod ei dederant,
-1 Kings	1Ki	11	12	14	et locutus est eis secundum consilium juvenum, dicens : Pater meus aggravavit jugum vestrum, ego autem addam jugo vestro : pater meus cecidit vos flagellis, ego autem caedam vos scorpionibus.
-1 Kings	1Ki	11	12	15	Et non acquievit rex populo : quoniam aversatus fuerat eum Dominus, ut suscitaret verbum suum quod locutus fuerat in manu Ahiae Silonitae, ad Jeroboam filium Nabat.
-1 Kings	1Ki	11	12	16	Videns itaque populus quod noluisset eos audire rex, respondit ei dicens : Quae nobis pars in David ? vel quae haereditas in filio Isai ? vade in tabernacula tua, Israël : nunc vide domum tuam, David. Et abiit Israël in tabernacula sua.
-1 Kings	1Ki	11	12	17	Super filios autem Israël, quicumque habitabant in civitatibus Juda, regnavit Roboam.
-1 Kings	1Ki	11	12	18	Misit ergo rex Roboam Aduram, qui erat super tributa : et lapidavit eum omnis Israël, et mortuus est. Porro rex Roboam festinus ascendit currum, et fugit in Jerusalem :
-1 Kings	1Ki	11	12	19	recessitque Israël a domo David usque in praesentem diem.
-1 Kings	1Ki	11	12	20	Factum est autem cum audisset omnis Israël quod reversus esset Jeroboam, miserunt, et vocaverunt eum congregato coetu, et constituerunt eum regem super omnem Israël : nec secutus est quisquam domum David praeter tribum Juda solam.
-1 Kings	1Ki	11	12	21	Venit autem Roboam Jerusalem, et congregavit universam domum Juda, et tribum Benjamin, centum octoginta millia electorum virorum bellatorum, ut pugnarent contra domum Israël, et reducerent regnum Roboam filio Salomonis.
-1 Kings	1Ki	11	12	22	Factus est autem sermo Domini ad Semeiam virum Dei, dicens :
-1 Kings	1Ki	11	12	23	Loquere ad Roboam filium Salomonis regem Juda, et ad omnem domum Juda, et Benjamin, et reliquos de populo, dicens :
-1 Kings	1Ki	11	12	24	Haec dicit Dominus : Non ascendetis, neque bellabitis contra fratres vestros filios Israël : revertatur vir in domum suam : a me enim factum est verbum hoc. Audierunt sermonem Domini, et reversi sunt de itinere, sicut eis praeceperat Dominus.
-1 Kings	1Ki	11	12	25	Aedificavit autem Jeroboam Sichem in monte Ephraim, et habitavit ibi : et egressus inde aedificavit Phanuel.
-1 Kings	1Ki	11	12	26	Dixitque Jeroboam in corde suo : Nunc revertetur regnum ad domum David,
-1 Kings	1Ki	11	12	27	si ascenderit populus iste ut faciat sacrificia in domo Domini in Jerusalem : et convertetur cor populi hujus ad dominum suum Roboam regem Juda, interficientque me, et revertentur ad eum.
-1 Kings	1Ki	11	12	28	Et excogitato consilio fecit duos vitulos aureos, et dixit eis : Nolite ultra ascendere in Jerusalem : ecce dii tui Israël, qui te eduxerunt de terra Aegypti.
-1 Kings	1Ki	11	12	29	Posuitque unum in Bethel, et alterum in Dan :
-1 Kings	1Ki	11	12	30	et factum est verbum hoc in peccatum : ibat enim populus ad adorandum vitulum usque in Dan.
-1 Kings	1Ki	11	12	31	Et fecit fana in excelsis, et sacerdotes de extremis populi, qui non erant de filiis Levi.
-1 Kings	1Ki	11	12	32	Constituitque diem solemnem in mense octavo, quintadecima die mensis, in similitudinem solemnitatis quae celebrabatur in Juda. Et ascendens altare, similiter fecit in Bethel, ut immolaret vitulis quos fabricatus fuerat : constituitque in Bethel sacerdotes excelsorum quae fecerat.
-1 Kings	1Ki	11	12	33	Et ascendit super altare quod exstruxerat in Bethel, quintadecima die mensis octavi, quem finxerat de corde suo : et fecit solemnitatem filiis Israël, et ascendit super altare, ut adoleret incensum.
-1 Kings	1Ki	11	13	1	Et ecce vir Dei venit de Juda in sermone Domini in Bethel, Jeroboam stante super altare, et thus jaciente.
-1 Kings	1Ki	11	13	2	Et exclamavit contra altare in sermone Domini, et ait : Altare, altare, haec dicit Dominus : Ecce filius nascetur domui David, Josias nomine, et immolabit super te sacerdotes excelsorum, qui nunc in te thura succendunt : et ossa hominum super te incendet.
-1 Kings	1Ki	11	13	3	Deditque in illa die signum, dicens : Hoc erit signum quod locutus est Dominus : ecce altare scindetur, et effundetur cinis qui in eo est.
-1 Kings	1Ki	11	13	4	Cumque audisset rex sermonem hominis Dei quem inclamaverat contra altare in Bethel, extendit manum suam de altari, dicens : Apprehendite eum. Et exaruit manus ejus quam extenderat contra eum, nec valuit retrahere eam ad se.
-1 Kings	1Ki	11	13	5	Altare quoque scissum est, et effusus est cinis de altari, juxta signum quod praedixerat vir Dei in sermone Domini.
-1 Kings	1Ki	11	13	6	Et ait rex ad virum Dei : Deprecare faciem Domini Dei tui, et ora pro me, ut restituatur manus mea mihi. Oravitque vir Dei faciem Domini, et reversa est manus regis ad eum, et facta est sicut prius fuerat.
-1 Kings	1Ki	11	13	7	Locutus est autem rex ad virum Dei : Veni mecum domum ut prandeas, et dabo tibi munera.
-1 Kings	1Ki	11	13	8	Responditque vir Dei ad regem : Si dederis mihi mediam partem domus tuae, non veniam tecum, nec comedam panem, neque bibam aquam in loco isto :
-1 Kings	1Ki	11	13	9	sic enim mandatum est mihi in sermone Domini praecipientis : Non comedes panem, neque bibes aquam, nec reverteris per viam qua venisti.
-1 Kings	1Ki	11	13	10	Abiit ergo per aliam viam, et non est reversus per iter quo venerat in Bethel.
-1 Kings	1Ki	11	13	11	Prophetes autem quidam senex habitabat in Bethel : ad quem venerunt filii sui, et narraverunt ei omnia opera quae fecerat vir Dei illa die in Bethel : et verba quae locutus fuerat ad regem, narraverunt patri suo.
-1 Kings	1Ki	11	13	12	Et dixit eis pater eorum : Per quam viam abiit ? Ostenderunt ei filii sui viam per quam abierat vir Dei, qui venerat de Juda.
-1 Kings	1Ki	11	13	13	Et ait filiis suis : Sternite mihi asinum. Qui cum stravissent, ascendit,
-1 Kings	1Ki	11	13	14	et abiit post virum Dei, et invenit eum sedentem subtus terebinthum : et ait illi : Tune es vir Dei qui venisti de Juda ? Respondit ille : Ego sum.
-1 Kings	1Ki	11	13	15	Dixitque ad eum : Veni mecum domum, ut comedas panem.
-1 Kings	1Ki	11	13	16	Qui ait : Non possum reverti, neque venire tecum : nec comedam panem, neque bibam aquam in loco isto,
-1 Kings	1Ki	11	13	17	quia locutus est Dominus ad me in sermone Domini, dicens : Non comedes panem, et non bibes aquam ibi, nec reverteris per viam qua ieris.
-1 Kings	1Ki	11	13	18	Qui ait illi : Et ego propheta sum similis tui : et angelus locutus est mihi in sermone Domini, dicens : Reduc eum tecum in domum tuam, ut comedat panem, et bibat aquam. Fefellit eum,
-1 Kings	1Ki	11	13	19	et reduxit secum : comedit ergo panem in domo ejus, et bibit aquam.
-1 Kings	1Ki	11	13	20	Cumque sederent ad mensam, factus est sermo Domini ad prophetam qui reduxerat eum.
-1 Kings	1Ki	11	13	21	Et exclamavit ad virum Dei qui venerat de Juda, dicens : Haec dicit Dominus : Quia non obediens fuisti ori Domini, et non custodisti mandatum quod praecepit tibi Dominus Deus tuus,
-1 Kings	1Ki	11	13	22	et reversus es, et comedisti panem, et bibisti aquam in loco in quo praecepit tibi ne comederes panem neque biberes aquam, non inferetur cadaver tuum in sepulchrum patrum tuorum.
-1 Kings	1Ki	11	13	23	Cumque comedisset et bibisset, stravit asinum suum prophetae quem reduxerat.
-1 Kings	1Ki	11	13	24	Qui cum abiisset, invenit eum leo in via, et occidit, et erat cadaver ejus projectum in itinere : asinus autem stabat juxta illum, et leo stabat juxta cadaver.
-1 Kings	1Ki	11	13	25	Et ecce viri transeuntes viderunt cadaver projectum in via, et leonem stantem juxta cadaver. Et venerunt, et divulgaverunt in civitate in qua prophetes ille senex habitabat.
-1 Kings	1Ki	11	13	26	Quod cum audisset propheta ille qui reduxerat eum de via, ait : Vir Dei est, qui inobediens fuit ori Domini, et tradidit eum Dominus leoni, et confregit eum, et occidit juxta verbum Domini quod locutus est ei.
-1 Kings	1Ki	11	13	27	Dixitque ad filios suos : Sternite mihi asinum. Qui cum stravissent,
-1 Kings	1Ki	11	13	28	et ille abiisset, invenit cadaver ejus projectum in via, et asinum et leonem stantes juxta cadaver : non comedit leo de cadavere, nec laesit asinum.
-1 Kings	1Ki	11	13	29	Tulit ergo prophetes cadaver viri Dei, et posuit illud super asinum, et reversus intulit in civitatem prophetae senis ut plangeret eum.
-1 Kings	1Ki	11	13	30	Et posuit cadaver ejus in sepulchro suo, et planxerunt eum : Heu, heu mi frater !
-1 Kings	1Ki	11	13	31	Cumque planxissent eum, dixit ad filios suos : Cum mortuus fuero, sepelite me in sepulchro in quo vir Dei sepultus est : juxta ossa ejus ponite ossa mea.
-1 Kings	1Ki	11	13	32	Profecto enim veniet sermo quem praedixit in sermone Domini contra altare quod est in Bethel, et contra omnia fana excelsorum quae sunt in urbibus Samariae.
-1 Kings	1Ki	11	13	33	Post verba haec non est reversus Jeroboam de via sua pessima, sed e contrario fecit de novissimis populi sacerdotes excelsorum : quicumque volebat, implebat manum suam, et fiebat sacerdos excelsorum.
-1 Kings	1Ki	11	13	34	Et propter hanc causam peccavit domus Jeroboam, et eversa est, et deleta de superficie terrae.
-1 Kings	1Ki	11	14	1	In tempore illo aegrotavit Abia filius Jeroboam.
-1 Kings	1Ki	11	14	2	Dixitque Jeroboam uxori suae : Surge, et commuta habitum, ne cognoscaris quod sis uxor Jeroboam, et vade in Silo, ubi est Ahias propheta, qui locutus est mihi quod regnaturus essem super populum hunc.
-1 Kings	1Ki	11	14	3	Tolle quoque in manu tua decem panes, et crustulam, et vas mellis, et vade ad illum : ipse enim indicabit tibi quid eventurum sit puero huic.
-1 Kings	1Ki	11	14	4	Fecit ut dixerat, uxor Jeroboam : et consurgens abiit in Silo, et venit in domum Ahiae : at ille non poterat videre, quia caligaverant oculi ejus prae senectute.
-1 Kings	1Ki	11	14	5	Dixit autem Dominus ad Ahiam : Ecce uxor Jeroboam ingreditur ut consulat te super filio suo qui aegrotat : haec et haec loqueris ei. Cum ergo illa intraret, et dissimularet se esse quae erat,
-1 Kings	1Ki	11	14	6	audivit Ahias sonitum pedum ejus introëuntis per ostium, et ait : Ingredere, uxor Jeroboam : quare aliam te esse simulas ? ego autem missus sum ad te durus nuntius.
-1 Kings	1Ki	11	14	7	Vade, et dic Jeroboam : Haec dicit Dominus Deus Israël : Quia exaltavi te de medio populi, et dedi te ducem super populum meum Israël,
-1 Kings	1Ki	11	14	8	et scidi regnum domus David, et dedi illud tibi, et non fuisti sicut servus meus David, qui custodivit mandata mea, et secutus est me in toto corde suo, faciens quod placitum esset in conspectu meo :
-1 Kings	1Ki	11	14	9	sed operatus es mala super omnes qui fuerunt ante te, et fecisti tibi deos alienos et conflatiles, ut me ad iracundiam provocares, me autem projecisti post corpus tuum :
-1 Kings	1Ki	11	14	10	idcirco ecce ego inducam mala super domum Jeroboam, et percutiam de Jeroboam mingentem ad parietem, et clausum, et novissimum in Israël : et mundabo reliquias domus Jeroboam, sicut mundari solet fimus usque ad purum.
-1 Kings	1Ki	11	14	11	Qui mortui fuerint de Jeroboam in civitate, comedent eos canes : qui autem mortui fuerint in agro, vorabunt eos aves caeli : quia Dominus locutus est.
-1 Kings	1Ki	11	14	12	Tu igitur surge, et vade in domum tuam : et in ipso introitu pedum tuorum in urbem, morietur puer,
-1 Kings	1Ki	11	14	13	et planget eum omnis Israël, et sepeliet : iste enim solus inferetur de Jeroboam in sepulchrum, quia inventus est super eo sermo bonus a Domino Deo Israël in domo Jeroboam.
-1 Kings	1Ki	11	14	14	Constituet autem sibi Dominus regem super Israël, qui percutiet domum Jeroboam in hac die, et in hoc tempore :
-1 Kings	1Ki	11	14	15	et percutiet Dominus Deus Israël, sicut moveri solet arundo in aqua : et evellet Israël de terra bona hac, quam dedit patribus eorum, et ventilabit eos trans flumen : quia fecerunt sibi lucos, ut irritarent Dominum.
-1 Kings	1Ki	11	14	16	Et tradet Dominus Israël propter peccata Jeroboam, qui peccavit, et peccare fecit Israël.
-1 Kings	1Ki	11	14	17	Surrexit itaque uxor Jeroboam, et abiit, et venit in Thersa : cumque illa ingrederetur limen domus, puer mortuus est,
-1 Kings	1Ki	11	14	18	et sepelierunt eum. Et planxit eum omnis Israël juxta sermonem Domini, quem locutus est in manu servi sui Ahiae prophetae.
-1 Kings	1Ki	11	14	19	Reliqua autem verborum Jeroboam, quomodo pugnaverit, et quomodo regnaverit, ecce scripta sunt in libro verborum dierum regum Israël.
-1 Kings	1Ki	11	14	20	Dies autem quibus regnavit Jeroboam, viginti duo anni sunt : et dormivit cum patribus suis, regnavitque Nadab filius ejus pro eo.
-1 Kings	1Ki	11	14	21	Porro Roboam filius Salomonis regnavit in Juda. Quadraginta et unius anni erat Roboam cum regnare coepisset : decem et septem annos regnavit in Jerusalem civitate, quam elegit Dominus ut poneret nomen suum ibi, ex omnibus tribubus Israël. Nomen autem matris ejus Naama Ammanitis.
-1 Kings	1Ki	11	14	22	Et fecit Judas malum coram Domino, et irritaverunt eum super omnibus quae fecerant patres eorum in peccatis suis quae peccaverunt.
-1 Kings	1Ki	11	14	23	Aedificaverunt enim et ipsi sibi aras, et statuas, et lucos super omnem collem excelsum, et subter omnem arborem frondosam :
-1 Kings	1Ki	11	14	24	sed et effeminati fuerunt in terra, feceruntque omnes abominationes gentium quas attrivit Dominus ante faciem filiorum Israël.
-1 Kings	1Ki	11	14	25	In quinto autem anno regni Roboam, ascendit Sesac rex Aegypti in Jerusalem,
-1 Kings	1Ki	11	14	26	et tulit thesauros domus Domini, et thesauros regios, et universa diripuit : scuta quoque aurea, quae fecerat Salomon :
-1 Kings	1Ki	11	14	27	pro quibus fecit rex Roboam scuta aerea, et tradidit ea in manum ducum scutariorum, et eorum qui excubabant ante ostium domus regis.
-1 Kings	1Ki	11	14	28	Cumque ingrederetur rex in domum Domini, portabant ea qui praeeundi habebant officium : et postea reportabant ad armamentarium scutariorum.
-1 Kings	1Ki	11	14	29	Reliqua autem sermonum Roboam, et omnia quae fecit, ecce scripta sunt in libro sermonum dierum regum Juda.
-1 Kings	1Ki	11	14	30	Fuitque bellum inter Roboam et Jeroboam cunctis diebus.
-1 Kings	1Ki	11	14	31	Dormivitque Roboam cum patribus suis, et sepultus est cum eis in civitate David : nomen autem matris ejus Naama Ammanitis : et regnavit Abiam filius ejus pro eo.
-1 Kings	1Ki	11	15	1	Igitur in octavodecimo anno regni Jeroboam filii Nabat, regnavit Abiam super Judam.
-1 Kings	1Ki	11	15	2	Tribus annis regnavit in Jerusalem : nomen matris ejus Maacha filia Abessalom.
-1 Kings	1Ki	11	15	3	Ambulavitque in omnibus peccatis patris sui, quae fecerat ante eum : nec erat cor ejus perfectum cum Domino Deo suo, sicut cor David patris ejus.
-1 Kings	1Ki	11	15	4	Sed propter David dedit ei Dominus Deus suus lucernam in Jerusalem, ut suscitaret filium ejus post eum, et statueret Jerusalem :
-1 Kings	1Ki	11	15	5	eo quod fecisset David rectum in oculis Domini, et non declinasset ab omnibus quae praeceperat ei cunctis diebus vitae suae, excepto sermone Uriae Hethaei.
-1 Kings	1Ki	11	15	6	Attamen bellum fuit inter Roboam et Jeroboam omni tempore vitae ejus.
-1 Kings	1Ki	11	15	7	Reliqua autem sermonum Abiam, et omnia quae fecit, nonne haec scripta sunt in libro verborum dierum regum Juda ? Fuitque praelium inter Abiam et inter Jeroboam.
-1 Kings	1Ki	11	15	8	Et dormivit Abiam cum patribus suis, et sepelierunt eum in civitate David, regnavitque Asa filius ejus pro eo.
-1 Kings	1Ki	11	15	9	In anno ergo vigesimo Jeroboam regis Israël regnavit Asa rex Juda,
-1 Kings	1Ki	11	15	10	et quadraginta et uno anno regnavit in Jerusalem. Nomen matris ejus Maacha filia Abessalom.
-1 Kings	1Ki	11	15	11	Et fecit Asa rectum ante conspectum Domini, sicut David pater ejus :
-1 Kings	1Ki	11	15	12	et abstulit effeminatos de terra, purgavitque universas sordes idolorum quae fecerant patres ejus.
-1 Kings	1Ki	11	15	13	Insuper et Maacham matrem suam amovit, ne esset princeps in sacris Priapi, et in luco ejus quem consecraverat : subvertitque specum ejus, et confregit simulacrum turpissimum, et combussit in torrente Cedron :
-1 Kings	1Ki	11	15	14	excelsa autem non abstulit. Verumtamen cor Asa perfectum erat cum Domino cunctis diebus suis :
-1 Kings	1Ki	11	15	15	et intulit ea quae sanctificaverat pater suus, et voverat, in domum Domini, argentum, et aurum, et vasa.
-1 Kings	1Ki	11	15	16	Bellum autem erat inter Asa, et Baasa regem Israël cunctis diebus eorum.
-1 Kings	1Ki	11	15	17	Ascendit quoque Baasa rex Israël in Judam, et aedificavit Rama, ut non posset quispiam egredi vel ingredi de parte Asa regis Juda.
-1 Kings	1Ki	11	15	18	Tollens itaque Asa omne argentum et aurum quod remanserat in thesauris domus Domini, et in thesauris domus regiae, et dedit illud in manus servorum suorum : et misit ad Benadad filium Tabremon filii Hezion, regem Syriae, qui habitabat in Damasco, dicens :
-1 Kings	1Ki	11	15	19	Foedus est inter me et te, et inter patrem meum et patrem tuum : ideo misi tibi munera, argentum et aurum : et peto ut venias, et irritum facias foedus quod habes cum Baasa rege Israël, et recedat a me.
-1 Kings	1Ki	11	15	20	Acquiescens Benadad regi Asa, misit principes exercitus sui in civitates Israël, et percusserunt Ahion, et Dan, et Abeldomum Maacha, et universam Cenneroth, omnem scilicet terram Nephthali.
-1 Kings	1Ki	11	15	21	Quod cum audisset Baasa, intermisit aedificare Rama, et reversus est in Thersa.
-1 Kings	1Ki	11	15	22	Rex autem Asa nuntium misit in omnem Judam, dicens : Nemo sit excusatus. Et tulerunt lapides de Rama, et ligna ejus, quibus aedificaverat Baasa, et exstruxit de eis rex Asa Gabaa Benjamin, et Maspha.
-1 Kings	1Ki	11	15	23	Reliqua autem omnium sermonum Asa, et universae fortitudines ejus, et cuncta quae fecit, et civitates quas exstruxit, nonne haec scripta sunt in libro verborum dierum regum Juda ? Verumtamen in tempore senectutis suae doluit pedes.
-1 Kings	1Ki	11	15	24	Et dormivit cum patribus suis, et sepultus est cum eis in civitate David patris sui. Regnavitque Josaphat filius ejus pro eo.
-1 Kings	1Ki	11	15	25	Nadab vero filius Jeroboam regnavit super Israël anno secundo Asa regis Juda : regnavitque super Israël duobus annis.
-1 Kings	1Ki	11	15	26	Et fecit quod malum est in conspectu Domini, et ambulavit in viis patris sui, et in peccatis ejus quibus peccare fecit Israël.
-1 Kings	1Ki	11	15	27	Insidiatus est autem ei Baasa filius Ahiae de domo Issachar, et percussit eum in Gebbethon, quae est urbs Philisthinorum : siquidem Nadab et omnis Israël obsidebant Gebbethon.
-1 Kings	1Ki	11	15	28	Interfecit ergo illum Baasa in anno tertio Asa regis Juda, et regnavit pro eo.
-1 Kings	1Ki	11	15	29	Cumque regnasset, percussit omnem domum Jeroboam : non dimisit ne unam quidem animam de semine ejus donec deleret eum, juxta verbum Domini quod locutus fuerat in manu servi sui Ahiae Silonitis,
-1 Kings	1Ki	11	15	30	propter peccata Jeroboam, quae peccaverat, et quibus peccare fecerat Israël : et propter delictum quo irritaverat Dominum Deum Israël.
-1 Kings	1Ki	11	15	31	Reliqua autem sermonum Nadab, et omnia quae operatus est, nonne haec scripta sunt in libro verborum dierum regum Israël ?
-1 Kings	1Ki	11	15	32	Fuitque bellum inter Asa, et Baasa regem Israël, cunctis diebus eorum.
-1 Kings	1Ki	11	15	33	Anno tertio Asa regis Juda, regnavit Baasa filius Ahiae super omnem Israël in Thersa, viginti quatuor annis.
-1 Kings	1Ki	11	15	34	Et fecit malum coram Domino, ambulavitque in via Jeroboam, et in peccatis ejus quibus peccare fecit Israël.
-1 Kings	1Ki	11	16	1	Factus est autem sermo Domini ad Jehu filium Hanani contra Baasa, dicens :
-1 Kings	1Ki	11	16	2	Pro eo quod exaltavi te de pulvere, et posui te ducem super populum meum Israël, tu autem ambulasti in via Jeroboam, et peccare fecisti populum meum Israël, ut me irritares in peccatis eorum :
-1 Kings	1Ki	11	16	3	ecce ego demetam posteriora Baasa, et posteriora domus ejus, et faciam domum tuam sicut domum Jeroboam filii Nabat.
-1 Kings	1Ki	11	16	4	Qui mortuus fuerit de Baasa in civitate, comedent eum canes : et qui mortuus fuerit ex eo in regione, comedent eum volucres caeli.
-1 Kings	1Ki	11	16	5	Reliqua autem sermonum Baasa, et quaecumque fecit, et praelia ejus, nonne haec scripta sunt in libro verborum dierum regum Israël ?
-1 Kings	1Ki	11	16	6	Dormivit ergo Baasa cum patribus suis, sepultusque est in Thersa : et regnavit Ela filius ejus pro eo.
-1 Kings	1Ki	11	16	7	Cum autem in manu Jehu filii Hanani prophetae verbum Domini factum esset contra Baasa, et contra domum ejus, et contra omne malum quod fecerat coram Domino, ad irritandum eum in operibus manuum suarum, ut fieret sicut domus Jeroboam : ob hanc causam occidit eum, hoc est, Jehu filium Hanani prophetam.
-1 Kings	1Ki	11	16	8	Anno vigesimo sexto Asa regis Juda, regnavit Ela filius Baasa super Israël in Thersa, duobus annis.
-1 Kings	1Ki	11	16	9	Et rebellavit contra eum servus suus Zambri, dux mediae partis equitum : erat autem Ela in Thersa bibens, et temulentus in domo Arsa praefecti Thersa.
-1 Kings	1Ki	11	16	10	Irruens ergo Zambri, percussit et occidit eum, anno vigesimo septimo Asa regis Juda, et regnavit pro eo.
-1 Kings	1Ki	11	16	11	Cumque regnasset, et sedisset super solium ejus, percussit omnem domum Baasa, et non dereliquit ex ea mingentem ad parietem : et propinquos et amicos ejus.
-1 Kings	1Ki	11	16	12	Delevitque Zambri omnem domum Baasa, juxta verbum Domini quod locutus fuerat ad Baasa in manu Jehu prophetae,
-1 Kings	1Ki	11	16	13	propter universa peccata Baasa, et peccata Ela filii ejus, qui peccaverunt, et peccare fecerunt Israël, provocantes Dominum Deum Israël in vanitatibus suis.
-1 Kings	1Ki	11	16	14	Reliqua autem sermonum Ela, et omnia quae fecit, nonne haec scripta sunt in libro verborum dierum regum Israël ?
-1 Kings	1Ki	11	16	15	Anno vigesimo septimo Asa regis Juda, regnavit Zambri septem diebus in Thersa : porro exercitus obsidebat Gebbethon urbem Philisthinorum.
-1 Kings	1Ki	11	16	16	Cumque audisset rebellasse Zambri, et occidisse regem, fecit sibi regem omnis Israël Amri, qui erat princeps militiae super Israël in die illa in castris.
-1 Kings	1Ki	11	16	17	Ascendit ergo Amri, et omnis Israël cum eo, de Gebbethon, et obsidebant Thersa.
-1 Kings	1Ki	11	16	18	Videns autem Zambri quod expugnanda esset civitas, ingressus est palatium, et succendit se cum domo regia : et mortuus est
-1 Kings	1Ki	11	16	19	in peccatis suis quae peccaverat, faciens malum coram Domino, et ambulans in via Jeroboam, et in peccato ejus, quo fecit peccare Israël.
-1 Kings	1Ki	11	16	20	Reliqua autem sermonum Zambri, et insidiarum ejus, et tyrannidis, nonne haec scripta sunt in libro verborum dierum regum Israël ?
-1 Kings	1Ki	11	16	21	Tunc divisus est populus Israël in duas partes : media pars populi sequebatur Thebni filium Gineth, ut constitueret eum regem : et media pars Amri.
-1 Kings	1Ki	11	16	22	Praevaluit autem populus qui erat cum Amri, populo qui sequebatur Thebni filium Gineth : mortuusque est Thebni, et regnavit Amri.
-1 Kings	1Ki	11	16	23	Anno trigesimo primo Asa regis Juda, regnavit Amri super Israël, duodecim annis : in Thersa regnavit sex annis.
-1 Kings	1Ki	11	16	24	Emitque montem Samariae a Somer duobus talentis argenti : et aedificavit eum, et vocavit nomen civitatis quam exstruxerat, nomine Semer domini montis, Samariam.
-1 Kings	1Ki	11	16	25	Fecit autem Amri malum in conspectu Domini, et operatus est nequiter, super omnes qui fuerunt ante eum.
-1 Kings	1Ki	11	16	26	Ambulavitque in omni via Jeroboam filii Nabat, et in peccatis ejus quibus peccare fecerat Israël, ut irritaret Dominum Deum Israël in vanitatibus suis.
-1 Kings	1Ki	11	16	27	Reliqua autem sermonum Amri, et praelia ejus quae gessit, nonne haec scripta sunt in libro verborum dierum regum Israël ?
-1 Kings	1Ki	11	16	28	Dormivitque Amri cum patribus suis, et sepultus est in Samaria : regnavitque Achab filius ejus pro eo.
-1 Kings	1Ki	11	16	29	Achab vero filius Amri regnavit super Israël anno trigesimo octavo Asa regis Juda. Et regnavit Achab filius Amri super Israël in Samaria viginti et duobus annis.
-1 Kings	1Ki	11	16	30	Et fecit Achab filius Amri malum in conspectu Domini super omnes qui fuerunt ante eum.
-1 Kings	1Ki	11	16	31	Nec suffecit ei ut ambularet in peccatis Jeroboam filii Nabat : insuper duxit uxorem Jezabel filiam Ethbaal regis Sidoniorum. Et abiit, et servivit Baal, et adoravit eum.
-1 Kings	1Ki	11	16	32	Et posuit aram Baal in templo Baal, quod aedificaverat in Samaria,
-1 Kings	1Ki	11	16	33	et plantavit lucum : et addidit Achab in opere suo, irritans Dominum Deum Israël super omnes reges Israël qui fuerunt ante eum.
-1 Kings	1Ki	11	16	34	In diebus ejus aedificavit Hiel de Bethel Jericho : in Abiram primitivo suo fundavit eam, et in Segub novissimo suo posuit portas ejus, juxta verbum Domini quod locutus fuerat in manu Josue filii Nun.
-1 Kings	1Ki	11	17	1	Et dixit Elias Thesbites de habitatoribus Galaad ad Achab : Vivit Dominus Deus Israël, in cujus conspectu sto, si erit annis his ros et pluvia, nisi juxta oris mei verba.
-1 Kings	1Ki	11	17	2	Et factum est verbum Domini ad eum, dicens :
-1 Kings	1Ki	11	17	3	Recede hinc, et vade contra orientem, et abscondere in torrente Carith, qui est contra Jordanem,
-1 Kings	1Ki	11	17	4	et ibi de torrente bibes : corvisque praecepi ut pascant te ibi.
-1 Kings	1Ki	11	17	5	Abiit ergo, et fecit juxta verbum Domini : cumque abiisset, sedit in torrente Carith, qui est contra Jordanem.
-1 Kings	1Ki	11	17	6	Corvi quoque deferebant ei panem et carnes mane, similiter panem et carnes vesperi, et bibebat de torrente.
-1 Kings	1Ki	11	17	7	Post dies autem siccatus est torrens : non enim pluerat super terram.
-1 Kings	1Ki	11	17	8	Factus est ergo sermo Domini ad eum, dicens :
-1 Kings	1Ki	11	17	9	Surge, et vade in Sarephta Sidoniorum, et manebis ibi : praecepi enim ibi mulieri viduae ut pascat te.
-1 Kings	1Ki	11	17	10	Surrexit, et abiit in Sarephta. Cumque venisset ad portam civitatis, apparuit ei mulier vidua colligens ligna, et vocavit eam, dixitque ei : Da mihi paululum aquae in vase ut bibam.
-1 Kings	1Ki	11	17	11	Cumque illa pergeret ut afferret, clamavit post tergum ejus, dicens : Affer mihi, obsecro, et buccellam panis in manu tua.
-1 Kings	1Ki	11	17	12	Quae respondit : Vivit Dominus Deus tuus, quia non habeo panem, nisi quantum pugillus capere potest farinae in hydria, et paululum olei in lecytho : en colligo duo ligna ut ingrediar et faciam illum mihi et filio meo, ut comedamus, et moriamur.
-1 Kings	1Ki	11	17	13	Ad quam Elias ait : Noli timere, sed vade, et fac sicut dixisti : verumtamen mihi primum fac de ipsa farinula subcinericium panem parvulum, et affer ad me : tibi autem et filio tuo facies postea.
-1 Kings	1Ki	11	17	14	Haec autem dicit Dominus Deus Israël : Hydria farinae non deficiet, nec lecythus olei minuetur, usque ad diem in qua Dominus daturus est pluviam super faciem terrae.
-1 Kings	1Ki	11	17	15	Quae abiit, et fecit juxta verbum Eliae : et comedit ipse, et illa, et domus ejus : et ex illa die
-1 Kings	1Ki	11	17	16	hydria farinae non defecit, et lecythus olei non est imminutus, juxta verbum Domini quod locutus fuerat in manu Eliae.
-1 Kings	1Ki	11	17	17	Factum est autem post haec, aegrotavit filius mulieris matrisfamilias, et erat languor fortissimus, ita ut non remaneret in eo halitus.
-1 Kings	1Ki	11	17	18	Dixit ergo ad Eliam : Quid mihi et tibi, vir Dei ? ingressus es ad me, ut rememorarentur iniquitates meae, et interficeres filium meum ?
-1 Kings	1Ki	11	17	19	Et ait ad eam Elias : Da mihi filium tuum. Tulitque eum de sinu ejus, et portavit in coenaculum ubi ipse manebat, et posuit super lectulum suum.
-1 Kings	1Ki	11	17	20	Et clamavit ad Dominum, et dixit : Domine Deus meus, etiam ne viduam apud quam ego utcumque sustentor, afflixisti ut interficeres filium ejus ?
-1 Kings	1Ki	11	17	21	Et expandit se, atque mensus est super puerum tribus vicibus, et clamavit ad Dominum, et ait : Domine Deus meus, revertatur, obsecro, anima pueri hujus in viscera ejus.
-1 Kings	1Ki	11	17	22	Et exaudivit Dominus vocem Eliae : et reversa est anima pueri intra eum, et revixit.
-1 Kings	1Ki	11	17	23	Tulitque Elias puerum, et deposuit eum de coenaculo in inferiorem domum, et tradidit matri suae, et ait illi : En vivit filius tuus.
-1 Kings	1Ki	11	17	24	Dixitque mulier ad Eliam : Nunc in isto cognovi quoniam vir Dei es tu, et verbum Domini in ore tuo verum est.
-1 Kings	1Ki	11	18	1	Post dies multos factum est verbum Domini ad Eliam, in anno tertio, dicens : Vade, et ostende te Achab, ut dem pluviam super faciem terrae.
-1 Kings	1Ki	11	18	2	Ivit ergo Elias, ut ostenderet se Achab : erat autem fames vehemens in Samaria.
-1 Kings	1Ki	11	18	3	Vocavitque Achab Abdiam dispensatorem domus suae : Abdias autem timebat Dominum valde.
-1 Kings	1Ki	11	18	4	Nam cum interficeret Jezabel prophetas Domini, tulit ille centum prophetas, et abscondit eos quinquagenos et quinquagenos in speluncis, et pavit eos pane et aqua.
-1 Kings	1Ki	11	18	5	Dixit ergo Achab ad Abdiam : Vade in terram ad universos fontes aquarum, et in cunctas valles, si forte possimus invenire herbam, et salvare equos et mulos, et non penitus jumenta intereant.
-1 Kings	1Ki	11	18	6	Diviseruntque sibi regiones ut circuirent eas : Achab ibat per viam unam, et Abdias per viam alteram seorsum.
-1 Kings	1Ki	11	18	7	Cumque esset Abdias in via, Elias occurrit ei : qui cum cognovisset eum, cecidit super faciem suam, et ait : Num tu es, domine mi, Elias ?
-1 Kings	1Ki	11	18	8	Cui ille respondit : Ego. Vade, et dic domino tuo : Adest Elias.
-1 Kings	1Ki	11	18	9	Et ille : Quid peccavi, inquit, quoniam tradis me servum tuum in manu Achab, ut interficiat me ?
-1 Kings	1Ki	11	18	10	Vivit Dominus Deus tuus, quia non est gens aut regnum quo non miserit dominus meus te requirens : et respondentibus cunctis : Non est hic : adjuravit regna singula et gentes, eo quod minime reperireris.
-1 Kings	1Ki	11	18	11	Et nunc tu dicis mihi : Vade, et dic domino tuo : Adest Elias.
-1 Kings	1Ki	11	18	12	Cumque recessero a te, spiritus Domini asportabit te in locum quem ego ignoro : et ingressus nuntiabo Achab, et non inveniens te, interficiet me : servus autem tuus timet Dominum ab infantia sua.
-1 Kings	1Ki	11	18	13	Numquid non indicatum est tibi domino meo quid fecerim cum interficeret Jezabel prophetas Domini, quod absconderim de prophetis Domini centum viros, quinquagenos et quinquagenos, in speluncis, et paverim eos pane et aqua ?
-1 Kings	1Ki	11	18	14	et nunc tu dicis : Vade, et dic domino tuo : Adest Elias : ut interficiat me ?
-1 Kings	1Ki	11	18	15	Et dixit Elias : Vivit Dominus exercituum, ante cujus vultum sto, quia hodie apparebo ei.
-1 Kings	1Ki	11	18	16	Abiit ergo Abdias in occursum Achab, et indicavit ei : venitque Achab in occursum Eliae.
-1 Kings	1Ki	11	18	17	Et cum vidisset eum, ait : Tune es ille, qui conturbas Israël ?
-1 Kings	1Ki	11	18	18	Et ille ait : Non ego turbavi Israël, sed tu, et domus patris tui, qui dereliquistis mandata Domini, et secuti estis Baalim.
-1 Kings	1Ki	11	18	19	Verumtamen nunc mitte, et congrega ad me universum Israël in monte Carmeli, et prophetas Baal quadringentos quinquaginta, prophetasque lucorum quadringentos, qui comedunt de mensa Jezabel.
-1 Kings	1Ki	11	18	20	Misit Achab ad omnes filios Israël, et congregavit prophetas in monte Carmeli.
-1 Kings	1Ki	11	18	21	Accedens autem Elias ad omnem populum, ait : Usquequo claudicatis in duas partes ? si Dominus est Deus, sequimini eum : si autem Baal, sequimini illum. Et non respondit ei populus verbum.
-1 Kings	1Ki	11	18	22	Et ait rursus Elias ad populum : Ego remansi propheta Domini solus : prophetae autem Baal quadringenti et quinquaginta viri sunt.
-1 Kings	1Ki	11	18	23	Dentur nobis duo boves, et illi eligant sibi bovem unum, et in frusta caedentes ponant super ligna, ignem autem non supponant : et ego faciam bovem alterum, et imponam super ligna, ignem autem non supponam.
-1 Kings	1Ki	11	18	24	Invocate nomina deorum vestrorum, et ego invocabo nomen Domini mei : et Deus qui exaudierit per ignem, ipse sit Deus. Respondens omnis populus ait : Optima propositio.
-1 Kings	1Ki	11	18	25	Dixit ergo Elias prophetis Baal : Eligite vobis bovem unum, et facite primi, quia vos plures estis : et invocate nomina deorum vestrorum, ignemque non supponatis.
-1 Kings	1Ki	11	18	26	Qui cum tulissent bovem quem dederat eis, fecerunt : et invocabant nomen Baal de mane usque ad meridiem, dicentes : Baal, exaudi nos. Et non erat vox, nec qui responderet : transiliebantque altare quod fecerant.
-1 Kings	1Ki	11	18	27	Cumque esset jam meridies, illudebat illis Elias, dicens : Clamate voce majore : deus enim est, et forsitan loquitur, aut in diversorio est, aut in itinere, aut certe dormit, ut excitetur.
-1 Kings	1Ki	11	18	28	Clamabant ergo voce magna, et incidebant se juxta ritum suum cultris et lanceolis, donec perfunderentur sanguine.
-1 Kings	1Ki	11	18	29	Postquam autem transiit meridies, et illis prophetantibus venerat tempus quo sacrificium offerri solet, nec audiebatur vox, nec aliquis respondebat, nec attendebat orantes,
-1 Kings	1Ki	11	18	30	dixit Elias omni populo : Venite ad me. Et accedente ad se populo, curavit altare Domini quod destructum fuerat.
-1 Kings	1Ki	11	18	31	Et tulit duodecim lapides juxta numerum tribuum filiorum Jacob, ad quem factus est sermo Domini, dicens : Israël erit nomen tuum.
-1 Kings	1Ki	11	18	32	Et aedificavit de lapidibus altare in nomine Domini : fecitque aquaeductum, quasi per duas aratiunculas in circuitu altaris,
-1 Kings	1Ki	11	18	33	et composuit ligna : divisitque per membra bovem, et posuit super ligna,
-1 Kings	1Ki	11	18	34	et ait : Implete quatuor hydrias aqua, et fundite super holocaustum et super ligna. Rursumque dixit : Etiam secundo hoc facite. Qui cum fecissent secundo, ait : Etiam tertio idipsum facite. Feceruntque tertio,
-1 Kings	1Ki	11	18	35	et currebant aquae circum altare, et fossa aquaeductus repleta est.
-1 Kings	1Ki	11	18	36	Cumque jam tempus esset ut offerretur holocaustum, accedens Elias propheta ait : Domine Deus Abraham, et Isaac, et Israël, ostende hodie quia tu es Deus Israël, et ego servus tuus, et juxta praeceptum tuum feci omnia verba haec.
-1 Kings	1Ki	11	18	37	Exaudi me, Domine, exaudi me : ut discat populus iste quia tu es Dominus Deus, et tu convertisti cor eorum iterum.
-1 Kings	1Ki	11	18	38	Cecidit autem ignis Domini, et voravit holocaustum, et ligna, et lapides, pulverem quoque, et aquam quae erat in aquaeductu lambens.
-1 Kings	1Ki	11	18	39	Quod cum vidisset omnis populus, cecidit in faciem suam, et ait : Dominus ipse est Deus, Dominus ipse est Deus.
-1 Kings	1Ki	11	18	40	Dixitque Elias ad eos : Apprehendite prophetas Baal, et ne unus quidem effugiat ex eis. Quos cum apprehendissent, duxit eos Elias ad torrentem Cison, et interfecit eos ibi.
-1 Kings	1Ki	11	18	41	Et ait Elias ad Achab : Ascende, comede, et bibe, quia sonus multae pluviae est.
-1 Kings	1Ki	11	18	42	Ascendit Achab ut comederet et biberet : Elias autem ascendit in verticem Carmeli, et pronus in terram posuit faciem suam inter genua sua,
-1 Kings	1Ki	11	18	43	et dixit ad puerum suum : Ascende, et prospice contra mare. Qui cum ascendisset, et contemplatus esset, ait : Non est quidquam. Et rursum ait illi : Revertere septem vicibus.
-1 Kings	1Ki	11	18	44	In septima autem vice, ecce nubecula parva quasi vestigium hominis ascendebat de mari. Qui ait : Ascende, et dic Achab : Junge currum tuum et descende, ne occupet te pluvia.
-1 Kings	1Ki	11	18	45	Cumque se verteret huc atque illuc, ecce caeli contenebrati sunt, et nubes, et ventus, et facta est pluvia grandis. Ascendens itaque Achab, abiit in Jezrahel :
-1 Kings	1Ki	11	18	46	et manus Domini facta est super Eliam, accinctisque lumbis currebat ante Achab, donec veniret in Jezrahel.
-1 Kings	1Ki	11	19	1	Nuntiavit autem Achab Jezabel omnia quae fecerat Elias, et quomodo occidisset universos prophetas gladio.
-1 Kings	1Ki	11	19	2	Misitque Jezabel nuntium ad Eliam, dicens : Haec mihi faciant dii, et haec addant, nisi hac hora cras posuero animam tuam sicut animam unius ex illis.
-1 Kings	1Ki	11	19	3	Timuit ergo Elias, et surgens abiit quocumque eum ferebat voluntas : venitque in Bersabee Juda, et dimisit ibi puerum suum,
-1 Kings	1Ki	11	19	4	et perrexit in desertum, viam unius diei. Cumque venisset, et sederet subter unam juniperum, petivit animae suae ut moreretur, et ait : Sufficit mihi, Domine : tolle animam meam : neque enim melior sum quam patres mei.
-1 Kings	1Ki	11	19	5	Projecitque se, et obdormivit in umbra juniperi : et ecce angelus Domini tetigit eum, et dixit illi : Surge, et comede.
-1 Kings	1Ki	11	19	6	Respexit, et ecce ad caput suum subcinericius panis, et vas aquae : comedit ergo, et bibit, et rursum obdormivit.
-1 Kings	1Ki	11	19	7	Reversusque est angelus Domini secundo, et tetigit eum, dixitque illi : Surge, comede : grandis enim tibi restat via.
-1 Kings	1Ki	11	19	8	Qui cum surrexisset, comedit et bibit, et ambulavit in fortitudine cibi illius quadraginta diebus et quadraginta noctibus usque ad montem Dei Horeb.
-1 Kings	1Ki	11	19	9	Cumque venisset illuc, mansit in spelunca : et ecce sermo Domini ad eum, dixitque illi : Quid hic agis, Elia ?
-1 Kings	1Ki	11	19	10	At ille respondit : Zelo zelatus sum pro Domino Deo exercituum, quia dereliquerunt pactum tuum filii Israël : altaria tua destruxerunt, prophetas tuos occiderunt gladio, derelictus sum ego solus, et quaerunt animam meam ut auferant eam.
-1 Kings	1Ki	11	19	11	Et ait ei : Egredere, et sta in monte coram Domino : et ecce Dominus transit. Et spiritus grandis et fortis subvertens montes, et conterens petras, ante Dominum : non in spiritu Dominus. Et post spiritum commotio : non in commotione Dominus.
-1 Kings	1Ki	11	19	12	Et post commotionem ignis : non in igne Dominus. Et post ignem sibilus aurae tenuis.
-1 Kings	1Ki	11	19	13	Quod cum audisset Elias, operuit vultum suum pallio, et egressus stetit in ostio speluncae. Et ecce vox ad eum dicens : Quid hic agis, Elia ? Et ille respondit :
-1 Kings	1Ki	11	19	14	Zelo zelatus sum pro Domino Deo exercituum, quia dereliquerunt pactum tuum filii Israël : altaria tua destruxerunt, prophetas tuos occiderunt gladio, derelictus sum ego solus, et quaerunt animam meam ut auferant eam.
-1 Kings	1Ki	11	19	15	Et ait Dominus ad eum : Vade, et revertere in viam tuam per desertum in Damascum : cumque perveneris illuc, unges Hazaël regem super Syriam,
-1 Kings	1Ki	11	19	16	et Jehu filium Namsi unges regem super Israël : Eliseum autem filium Saphat, qui est de Abelmehula, unges prophetam pro te.
-1 Kings	1Ki	11	19	17	Et erit : quicumque fugerit gladium Hazaël, occidet eum Jehu : et quicumque fugerit gladium Jehu, interficiet eum Eliseus.
-1 Kings	1Ki	11	19	18	Et derelinquam mihi in Israël septem millia virorum, quorum genua non sunt incurvata ante Baal, et omne os quod non adoravit eum osculans manus.
-1 Kings	1Ki	11	19	19	Profectus ergo inde Elias, reperit Eliseum filium Saphat, arantem in duodecim jugis boum. Et ipse in duodecim jugis boum arantibus unus erat : cumque venisset Elias ad eum, misit pallium suum super illum.
-1 Kings	1Ki	11	19	20	Qui statim relictis bobus cucurrit post Eliam, et ait : Osculer, oro, patrem meum, et matrem meam, et sic sequar te. Dixitque ei : Vade, et revertere : quod enim meum erat, feci tibi.
-1 Kings	1Ki	11	19	21	Reversus autem ab eo, tulit par boum, et mactavit illud, et in aratro boum coxit carnes, et dedit populo, et comederunt : consurgensque abiit, et secutus est Eliam, et ministrabat ei.
-1 Kings	1Ki	11	20	1	Porro Benadad rex Syriae congregavit omnem exercitum suum, et triginta duos reges secum, et equos, et currus : et ascendens pugnabat contra Samariam, et obsidebat eam.
-1 Kings	1Ki	11	20	2	Mittensque nuntios ad Achab regem Israël in civitatem,
-1 Kings	1Ki	11	20	3	ait : Haec dicit Benadad : Argentum tuum, et aurum tuum meum est : et uxores tuae, et filii tui optimi, mei sunt.
-1 Kings	1Ki	11	20	4	Responditque rex Israël : Juxta verbum tuum, domine mi rex, tuus sum ego, et omnia mea.
-1 Kings	1Ki	11	20	5	Revertentesque nuntii, dixerunt : Haec dicit Benadad, qui misit nos ad te : Argentum tuum, et aurum tuum, et uxores tuas, et filios tuos, dabis mihi.
-1 Kings	1Ki	11	20	6	Cras igitur hac eadem hora mittam servos meos ad te, et scrutabuntur domum tuam, et domum servorum tuorum : et omne quod eis placuerit, ponent in manibus suis, et auferent.
-1 Kings	1Ki	11	20	7	Vocavit autem rex Israël omnes seniores terrae, et ait : Animadvertite, et videte quoniam insidietur nobis : misit enim ad me pro uxoribus meis, et filiis, et pro argento et auro : et non abnui.
-1 Kings	1Ki	11	20	8	Dixeruntque omnes majores natu, et universus populus, ad eum : Non audias, neque acquiescas illi.
-1 Kings	1Ki	11	20	9	Respondit itaque nuntiis Benadad : Dicite domino meo regi : Omnia propter quae misisti ad me servum tuum in initio, faciam : hanc autem rem facere non possum.
-1 Kings	1Ki	11	20	10	Reversique nuntii retulerunt ei. Qui remisit, et ait : Haec faciant mihi dii, et haec addant, si suffecerit pulvis Samariae pugillis omnis populi qui sequitur me.
-1 Kings	1Ki	11	20	11	Et respondens rex Israël, ait : Dicite ei : Ne glorietur, accinctus aeque ut discinctus.
-1 Kings	1Ki	11	20	12	Factum est autem cum audisset Benadad verbum istud, bibebat ipse et reges in umbraculis : et ait servis suis : Circumdate civitatem. Et circumdederunt eam.
-1 Kings	1Ki	11	20	13	Et ecce propheta unus accedens ad Achab regem Israël, ait ei : Haec dicit Dominus : Certe vidisti omnem multitudinem hanc nimiam ? ecce ego tradam eam in manu tua hodie, ut scias quia ego sum Dominus.
-1 Kings	1Ki	11	20	14	Et ait Achab : Per quem ? Dixitque ei : Haec dicit Dominus : Per pedissequos principum provinciarum. Et ait : Quis incipiet praeliari ? Et ille dixit : Tu.
-1 Kings	1Ki	11	20	15	Recensuit ergo pueros principum provinciarum, et reperit numerum ducentorum triginta duorum : et recensuit post eos populum, omnes filios Israël, septem millia.
-1 Kings	1Ki	11	20	16	Et egressi sunt meridie. Benadad autem bibebat temulentus in umbraculo suo, et reges triginta duo cum eo, qui ad auxilium ejus venerant.
-1 Kings	1Ki	11	20	17	Egressi sunt autem pueri principum provinciarum in prima fronte. Misit itaque Benadad : qui nuntiaverunt ei, dicentes : Viri egressi sunt de Samaria.
-1 Kings	1Ki	11	20	18	Et ille ait : Sive pro pace veniunt, apprehendite eos vivos : sive ut praelientur, vivos eos capite.
-1 Kings	1Ki	11	20	19	Egressi sunt ergo pueri principum provinciarum, ac reliquus exercitus sequebatur :
-1 Kings	1Ki	11	20	20	et percussit unusquisque virum qui contra se veniebat : fugeruntque Syri, et persecutus est eos Israël. Fugit quoque Benadad rex Syriae in equo cum equitibus suis.
-1 Kings	1Ki	11	20	21	Necnon egressus rex Israël percussit equos et currus, et percussit Syriam plaga magna.
-1 Kings	1Ki	11	20	22	Accedens autem propheta ad regem Israël, dixit ei : Vade, et confortare, et scito, et vide quid facias : sequenti enim anno rex Syriae ascendet contra te.
-1 Kings	1Ki	11	20	23	Servi vero regis Syriae dixerunt ei : Dii montium sunt dii eorum, ideo superaverunt nos : sed melius est ut pugnemus contra eos in campestribus, et obtinebimus eos.
-1 Kings	1Ki	11	20	24	Tu ergo verbum hoc fac : amove reges singulos ab exercitu tuo, et pone principes pro eis :
-1 Kings	1Ki	11	20	25	et instaura numerum militum qui ceciderunt de tuis, et equos secundum equos pristinos, et currus secundum currus quos ante habuisti : et pugnabimus contra eos in campestribus, et videbis quod obtinebimus eos. Credidit consilio eorum, et fecit ita.
-1 Kings	1Ki	11	20	26	Igitur postquam annus transierat, recensuit Benadad Syros, et ascendit in Aphec ut pugnaret contra Israël.
-1 Kings	1Ki	11	20	27	Porro filii Israël recensiti sunt, et acceptis cibariis profecti ex adverso, castraque metati sunt contra eos, quasi duo parvi greges caprarum : Syri autem repleverunt terram.
-1 Kings	1Ki	11	20	28	(Et accedens unus vir Dei, dixit ad regem Israël : Haec dicit Dominus : Quia dixerunt Syri : Deus montium est Dominus, et non est Deus vallium : dabo omnem multitudinem hanc grandem in manu tua, et scietis quia ego sum Dominus.)
-1 Kings	1Ki	11	20	29	Dirigebantque septem diebus ex adverso hi atque illi acies, septima autem die commissum est bellum : percusseruntque filii Israël de Syris centum millia peditum in die una.
-1 Kings	1Ki	11	20	30	Fugerunt autem qui remanserant in Aphec, in civitatem : et cecidit murus super viginti septem millia hominum qui remanserant. Porro Benadad fugiens ingressus est civitatem, in cubiculum quod erat intra cubiculum.
-1 Kings	1Ki	11	20	31	Dixeruntque ei servi sui : Ecce, audivimus quod reges domus Israël clementes sint : ponamus itaque saccos in lumbis nostris, et funiculos in capitibus nostris, et egrediamur ad regem Israël : forsitan salvabit animas nostras.
-1 Kings	1Ki	11	20	32	Accinxerunt saccis lumbos suos, et posuerunt funiculos in capitibus suis, veneruntque ad regem Israël, et dixerunt ei : Servus tuus Benadad dicit : Vivat, oro te, anima mea. Et ille ait : Si adhuc vivit, frater meus est.
-1 Kings	1Ki	11	20	33	Quod acceperunt viri pro omine : et festinantes rapuerunt verbum ex ore ejus, atque dixerunt : Frater tuus Benadad. Et dixit eis : Ite, et adducite eum ad me. Egressus est ergo ad eum Benadad, et levavit eum in currum suum.
-1 Kings	1Ki	11	20	34	Qui dixit ei : Civitates quas tulit pater meus a patre tuo, reddam : et plateas fac tibi in Damasco, sicut fecit pater meus in Samaria, et ego foederatus recedam a te. Pepigit ergo foedus, et dimisit eum.
-1 Kings	1Ki	11	20	35	Tunc vir quidam de filiis prophetarum dixit ad socium suum in sermone Domini : Percute me. At ille noluit percutere.
-1 Kings	1Ki	11	20	36	Cui ait : Quia noluisti audire vocem Domini, ecce recedes a me, et percutiet te leo. Cumque paululum recessisset ab eo, invenit eum leo, atque percussit.
-1 Kings	1Ki	11	20	37	Sed et alterum inveniens virum, dixit ad eum : Percute me. Qui percussit eum, et vulneravit.
-1 Kings	1Ki	11	20	38	Abiit ergo propheta, et occurrit regi in via, et mutavit aspersione pulveris os et oculos suos.
-1 Kings	1Ki	11	20	39	Cumque rex transisset, clamavit ad regem, et ait : Servus tuus egressus est ad praeliandum cominus : cumque fugisset vir unus, adduxit eum quidam ad me, et ait : Custodi virum istum : qui si lapsus fuerit, erit anima tua pro anima ejus, aut talentum argenti appendes.
-1 Kings	1Ki	11	20	40	Dum autem ego turbatus huc illucque me verterem, subito non comparuit. Et ait rex Israël ad eum : Hoc est judicium tuum, quod ipse decrevisti.
-1 Kings	1Ki	11	20	41	At ille statim abstersit pulverem de facie sua, et cognovit eum rex Israël, quod esset de prophetis.
-1 Kings	1Ki	11	20	42	Qui ait ad eum : Haec dicit Dominus : Quia dimisisti virum dignum morte de manu tua, erit anima tua pro anima ejus, et populus tuus pro populo ejus.
-1 Kings	1Ki	11	20	43	Reversus est igitur rex Israël in domum suam, audire contemnens, et furibundus venit in Samariam.
-1 Kings	1Ki	11	21	1	Post verba autem haec, tempore illo vinea erat Naboth Jezrahelitae, quae erat in Jezrahel, juxta palatium Achab regis Samariae.
-1 Kings	1Ki	11	21	2	Locutus est ergo Achab ad Naboth, dicens : Da mihi vineam tuam, ut faciam mihi hortum olerum, quia vicina est, et prope domum meam : daboque tibi pro ea vineam meliorem, aut si commodius tibi putas, argenti pretium, quanto digna est.
-1 Kings	1Ki	11	21	3	Cui respondit Naboth : Propitius sit mihi Dominus, ne dem haereditatem patrum meorum tibi.
-1 Kings	1Ki	11	21	4	Venit ergo Achab in domum suam indignans, et frendens super verbo quod locutus fuerat ad eum Naboth Jezrahelites, dicens : Non dabo tibi haereditatem patrum meorum. Et projiciens se in lectulum suum, avertit faciem suam ad parietem, et non comedit panem.
-1 Kings	1Ki	11	21	5	Ingressa est autem ad eum Jezabel uxor sua, dixitque ei : Quid est hoc, unde anima tua contristata est ? et quare non comedis panem ?
-1 Kings	1Ki	11	21	6	Qui respondit ei : Locutus sum Naboth Jezrahelitae, et dixi ei : Da mihi vineam tuam, accepta pecunia : aut, si tibi placet, dabo tibi vineam meliorem pro ea. Et ille ait : Non dabo tibi vineam meam.
-1 Kings	1Ki	11	21	7	Dixit ergo ad eum Jezabel uxor ejus : Grandis auctoritatis es, et bene regis regnum Israël. Surge, et comede panem, et aequo animo esto : ego dabo tibi vineam Naboth Jezrahelitae.
-1 Kings	1Ki	11	21	8	Scripsit itaque litteras ex nomine Achab, et signavit eas annulo ejus, et misit ad majores natu, et optimates, qui erant in civitate ejus, et habitabant cum Naboth.
-1 Kings	1Ki	11	21	9	Litterarum autem haec erat sententia : Praedicate jejunium, et sedere facite Naboth inter primos populi :
-1 Kings	1Ki	11	21	10	et submittite duos viros filios Belial contra eum, et falsum testimonium dicant : Benedixit Deum et regem : et educite eum, et lapidate, sicque moriatur.
-1 Kings	1Ki	11	21	11	Fecerunt ergo cives ejus majores natu et optimates, qui habitabant cum eo in urbe, sicut praeceperat eis Jezabel, et sicut scriptum erat in litteris quas miserat ad eos :
-1 Kings	1Ki	11	21	12	praedicaverunt jejunium, et sedere fecerunt Naboth inter primos populi.
-1 Kings	1Ki	11	21	13	Et adductis duobus viris filiis diaboli, fecerunt eos sedere contra eum : at illi, scilicet ut viri diabolici, dixerunt contra eum testimonium coram multitudine : Benedixit Naboth Deum et regem : quam ob rem eduxerunt eum extra civitatem, et lapidibus interfecerunt.
-1 Kings	1Ki	11	21	14	Miseruntque ad Jezabel, dicentes : Lapidatus est Naboth, et mortuus est.
-1 Kings	1Ki	11	21	15	Factum est autem, cum audisset Jezabel lapidatum Naboth et mortuum, locuta est ad Achab : Surge, et posside vineam Naboth Jezrahelitae, qui noluit tibi acquiescere, et dare eam accepta pecunia : non enim vivit Naboth, sed mortuus est.
-1 Kings	1Ki	11	21	16	Quod cum audisset Achab, mortuum videlicet Naboth, surrexit, et descendebat in vineam Naboth Jezrahelitae, ut possideret eam.
-1 Kings	1Ki	11	21	17	Factus est igitur sermo Domini ad Eliam Thesbiten, dicens :
-1 Kings	1Ki	11	21	18	Surge, et descende in occursum Achab regis Israël, qui est in Samaria : ecce ad vineam Naboth descendit, ut possideat eam.
-1 Kings	1Ki	11	21	19	Et loqueris ad eum, dicens : Haec dicit Dominus : Occidisti, insuper et possedisti. Et post haec addes : Haec dicit Dominus : In loco hoc, in quo linxerunt canes sanguinem Naboth, lambent quoque sanguinem tuum.
-1 Kings	1Ki	11	21	20	Et ait Achab ad Eliam : Num invenisti me inimicum tibi ? Qui dixit : Inveni, eo quod venundatus sis, ut faceres malum in conspectu Domini.
-1 Kings	1Ki	11	21	21	Ecce ego inducam super te malum, et demetam posteriora tua, et interficiam de Achab mingentem ad parietem, et clausum et ultimum in Israël.
-1 Kings	1Ki	11	21	22	Et dabo domum tuam sicut domum Jeroboam filii Nabat, et sicut domum Baasa filii Ahia : quia egisti ut me ad iracundiam provocares, et peccare fecisti Israël.
-1 Kings	1Ki	11	21	23	Sed et de Jezabel locutus est Dominus, dicens : Canes comedent Jezabel in agro Jezrahel.
-1 Kings	1Ki	11	21	24	Si mortuus fuerit Achab in civitate, comedent eum canes : si autem mortuus fuerit in agro, comedent eum volucres caeli.
-1 Kings	1Ki	11	21	25	Igitur non fuit alter talis sicut Achab, qui venundatus est ut faceret malum in conspectu Domini : concitavit enim eum Jezabel uxor sua,
-1 Kings	1Ki	11	21	26	et abominabilis factus est, in tantum ut sequeretur idola quae fecerant Amorrhaei, quos consumpsit Dominus a facie filiorum Israël.
-1 Kings	1Ki	11	21	27	Itaque cum audisset Achab sermones istos, scidit vestimenta sua, et operuit cilicio carnem suam, jejunavitque et dormivit in sacco, et ambulavit demisso capite.
-1 Kings	1Ki	11	21	28	Et factus est sermo Domini ad Eliam Thesbiten, dicens :
-1 Kings	1Ki	11	21	29	Nonne vidisti humiliatum Achab coram me ? quia igitur humiliatus est mei causa, non inducam malum in diebus ejus, sed in diebus filii sui inferam malum domui ejus.
-1 Kings	1Ki	11	22	1	Transierunt igitur tres anni absque bello inter Syriam et Israël.
-1 Kings	1Ki	11	22	2	In anno autem tertio, descendit Josaphat rex Juda ad regem Israël.
-1 Kings	1Ki	11	22	3	(Dixitque rex Israël ad servos suos : Ignoratis quod nostra sit Ramoth Galaad, et negligimus tollere eam de manu regis Syriae ?)
-1 Kings	1Ki	11	22	4	Et ait ad Josaphat : Veniesne mecum ad praeliandum in Ramoth Galaad ?
-1 Kings	1Ki	11	22	5	Dixitque Josaphat ad regem Israël : Sicut ego sum, ita et tu : populus meus et populus tuus unum sunt : et equites mei, equites tui. Dixitque Josaphat ad regem Israël : Quaere, oro te, hodie sermonem Domini.
-1 Kings	1Ki	11	22	6	Congregavit ergo rex Israël prophetas, quadringentos circiter viros, et ait ad eos : Ire debeo in Ramoth Galaad ad bellandum, an quiescere ? Qui responderunt : Ascende, et dabit eam Dominus in manu regis.
-1 Kings	1Ki	11	22	7	Dixit autem Josaphat : Non est hic propheta Domini quispiam, ut interrogemus per eum ?
-1 Kings	1Ki	11	22	8	Et ait rex Israël ad Josaphat : Remansit vir unus per quem possumus interrogare Dominum : sed ego odi eum, quia non prophetat mihi bonum, sed malum : Michaeas filius Jemla. Cui Josaphat ait : Ne loquaris ita, rex.
-1 Kings	1Ki	11	22	9	Vocavit ergo rex Israël eunuchum quemdam, et dixit ei : Festina adducere Michaeam filium Jemla.
-1 Kings	1Ki	11	22	10	Rex autem Israël, et Josaphat rex Juda, sedebant unusquisque in solio suo, vestiti cultu regio, in area juxta ostium portae Samariae : et universi prophetae prophetabant in conspectu eorum.
-1 Kings	1Ki	11	22	11	Fecit quoque sibi Sedecias filius Chanaana cornua ferrea, et ait : Haec dicit Dominus : His ventilabis Syriam, donec deleas eam.
-1 Kings	1Ki	11	22	12	Omnesque prophetae similiter prophetabant, dicentes : Ascende in Ramoth Galaad, et vade prospere, et tradet Dominus in manus regis.
-1 Kings	1Ki	11	22	13	Nuntius vero qui ierat ut vocaret Michaeam, locutus est ad eum, dicens : Ecce sermones prophetarum ore uno regi bona praedicant : sit ergo sermo tuus similis eorum, et loquere bona.
-1 Kings	1Ki	11	22	14	Cui Michaeas ait : Vivit Dominus, quia quodcumque dixerit mihi Dominus, hoc loquar.
-1 Kings	1Ki	11	22	15	Venit itaque ad regem, et ait illi rex : Michaea, ire debemus in Ramoth Galaad ad praeliandum, an cessare ? Cui ille respondit : Ascende, et vade prospere, et tradet eam Dominus in manus regis.
-1 Kings	1Ki	11	22	16	Dixit autem rex ad eum : Iterum atque iterum adjuro te, ut non loquaris mihi nisi quod verum est, in nomine Domini.
-1 Kings	1Ki	11	22	17	Et ille ait : Vidi cunctum Israël dispersum in montibus, quasi oves non habentes pastorem. Et ait Dominus : Non habent isti dominum : revertatur unusquisque in domum suam in pace.
-1 Kings	1Ki	11	22	18	(Dixit ergo rex Israël ad Josaphat : Numquid non dixi tibi, quia non prophetat mihi bonum, sed semper malum ?)
-1 Kings	1Ki	11	22	19	Ille vero addens, ait : Propterea audi sermonem Domini : vidi Dominum sedentem super solium suum, et omnem exercitum caeli assistentem ei a dextris et a sinistris :
-1 Kings	1Ki	11	22	20	et ait Dominus : Quis decipiet Achab regem Israël, ut ascendat, et cadat in Ramoth Galaad ? Et dixit unus verba hujuscemodi, et alius aliter.
-1 Kings	1Ki	11	22	21	Egressus est autem spiritus, et stetit coram Domino, et ait : Ego decipiam illum. Cui locutus est Dominus : In quo ?
-1 Kings	1Ki	11	22	22	Et ille ait : Egrediar, et ero spiritus mendax in ore omnium prophetarum ejus. Et dixit Dominus : Decipies, et praevalebis : egredere, et fac ita.
-1 Kings	1Ki	11	22	23	Nunc igitur ecce dedit Dominus spiritum mendacii in ore omnium prophetarum tuorum, qui hic sunt, et Dominus locutus est contra te malum.
-1 Kings	1Ki	11	22	24	Accessit autem Sedecias filius Chanaana, et percussit Michaeam in maxillam, et dixit : Mene ergo dimisit spiritus Domini, et locutus est tibi ?
-1 Kings	1Ki	11	22	25	Et ait Michaeas : Visurus es in die illa quando ingredieris cubiculum intra cubiculum ut abscondaris.
-1 Kings	1Ki	11	22	26	Et ait rex Israël : Tollite Michaeam, et maneat apud Amon principem civitatis, et apud Joas filium Amelech,
-1 Kings	1Ki	11	22	27	et dicite eis : Haec dicit rex : Mittite virum istum in carcerem, et sustentate eum pane tribulationis, et aqua angustiae, donec revertar in pace.
-1 Kings	1Ki	11	22	28	Dixitque Michaeas : Si reversus fueris in pace, non est locutus in me Dominus. Et ait : Audite, populi omnes.
-1 Kings	1Ki	11	22	29	Ascendit itaque rex Israël, et Josaphat rex Juda, in Ramoth Galaad.
-1 Kings	1Ki	11	22	30	Dixit itaque rex Israël ad Josaphat : Sume arma, et ingredere praelium, et induere vestibus tuis. Porro rex Israël mutavit habitum suum, et ingressus est bellum.
-1 Kings	1Ki	11	22	31	Rex autem Syriae praeceperat principibus curruum triginta duobus, dicens : Non pugnabitis contra minorem et majorem quempiam, nisi contra regem Israël solum.
-1 Kings	1Ki	11	22	32	Cum ergo vidissent principes curruum Josaphat, suspicati sunt quod ipse esset rex Israël, et impetu facto pugnabant contra eum : et exclamavit Josaphat.
-1 Kings	1Ki	11	22	33	Intellexeruntque principes curruum quod non esset rex Israël, et cessaverunt ab eo.
-1 Kings	1Ki	11	22	34	Vir autem quidam tetendit arcum, in incertum sagittam dirigens, et casu percussit regem Israël inter pulmonem et stomachum. At ille dixit aurigae suo : Verte manum tuam, et ejice me de exercitu, quia graviter vulneratus sum.
-1 Kings	1Ki	11	22	35	Commissum est ergo praelium in die illa, et rex Israël stabat in curru suo contra Syros, et mortuus est vespere : fluebat autem sanguis plagae in sinum currus,
-1 Kings	1Ki	11	22	36	et praeco insonuit in universo exercitu antequam sol occumberet, dicens : Unusquisque revertatur in civitatem, et in terram suam.
-1 Kings	1Ki	11	22	37	Mortuus est autem rex, et perlatus est in Samariam : sepelieruntque regem in Samaria,
-1 Kings	1Ki	11	22	38	et laverunt currum ejus in piscina Samariae : et linxerunt canes sanguinem ejus, et habenas laverunt, juxta verbum Domini quod locutus fuerat.
-1 Kings	1Ki	11	22	39	Reliqua autem sermonum Achab, et universa quae fecit, et domus eburnea quam aedificavit, cunctarumque urbium quas exstruxit, nonne haec scripta sunt in libro sermonum dierum regum Israël ?
-1 Kings	1Ki	11	22	40	Dormivit ergo Achab cum patribus suis, et regnavit Ochozias filius ejus pro eo.
-1 Kings	1Ki	11	22	41	Josaphat vero filius Asa regnare coeperat super Judam anno quarto Achab regis Israël.
-1 Kings	1Ki	11	22	42	Triginta quinque annorum erat cum regnare coepisset, et viginti quinque annis regnavit in Jerusalem : nomen matris ejus Azuba filia Salai.
-1 Kings	1Ki	11	22	43	Et ambulavit in omni via Asa patris sui, et non declinavit ex ea : fecitque quod rectum erat in conspectu Domini.
-1 Kings	1Ki	11	22	44	Verumtamen excelsa non abstulit : adhuc enim populus sacrificabat, et adolebat incensum in excelsis.
-1 Kings	1Ki	11	22	45	Pacemque habuit Josaphat cum rege Israël.
-1 Kings	1Ki	11	22	46	Reliqua autem verborum Josaphat, et opera ejus quae gessit, et praelia, nonne haec scripta sunt in libro verborum dierum regum Juda ?
-1 Kings	1Ki	11	22	47	Sed et reliquias effeminatorum qui remanserant in diebus Asa patris ejus, abstulit de terra.
-1 Kings	1Ki	11	22	48	Nec erat tunc rex constitutus in Edom.
-1 Kings	1Ki	11	22	49	Rex vero Josaphat fecerat classes in mari, quae navigarent in Ophir propter aurum : et ire non potuerunt, quia confractae sunt in Asiongaber.
-1 Kings	1Ki	11	22	50	Tunc ait Ochozias filius Achab ad Josaphat : Vadant servi mei cum servis tuis in navibus. Et noluit Josaphat.
-1 Kings	1Ki	11	22	51	Dormivitque Josaphat cum patribus suis, et sepultus est cum eis in civitate David patris sui : regnavitque Joram filius ejus pro eo.
-1 Kings	1Ki	11	22	52	Ochozias autem filius Achab regnare coeperat super Israël in Samaria, anno septimodecimo Josaphat regis Juda : regnavitque super Israël duobus annis.
-1 Kings	1Ki	11	22	53	Et fecit malum in conspectu Domini, et ambulavit in via patris sui et matris suae, et in via Jeroboam filii Nabat, qui peccare fecit Israël.
-1 Kings	1Ki	11	22	54	Servivit quoque Baal, et adoravit eum, et irritavit Dominum Deum Israël, juxta omnia quae fecerat pater ejus.
-2 King	2Ki	12	1	1	Praevaricatus est autem Moab in Israël, postquam mortuus est Achab.
-2 King	2Ki	12	1	2	Ceciditque Ochozias per cancellos coenaculi sui, quod habebat in Samaria, et aegrotavit : misitque nuntios, dicens ad eos : Ite, consulite Beelzebub deum Accaron, utrum vivere queam de infirmitate mea hac.
-2 King	2Ki	12	1	3	Angelus autem Domini locutus est ad Eliam Thesbiten, dicens : Surge, et ascende in occursum nuntiorum regis Samariae, et dices ad eos : Numquid non est Deus in Israël, ut eatis ad consulendum Beelzebub deum Accaron ?
-2 King	2Ki	12	1	4	Quam ob rem haec dicit Dominus : De lectulo, super quem ascendisti, non descendes, sed morte morieris. Et abiit Elias.
-2 King	2Ki	12	1	5	Reversique sunt nuntii ad Ochoziam. Qui dixit eis : Quare reversi estis ?
-2 King	2Ki	12	1	6	At illi responderunt ei : Vir occurrit nobis, et dixit ad nos : Ite, et revertimini ad regem qui misit vos, et dicetis ei : Haec dicit Dominus : Numquid quia non erat Deus in Israël, mittis ut consulatur Beelzebub deus Accaron ? idcirco de lectulo, super quem ascendisti, non descendes, sed morte morieris.
-2 King	2Ki	12	1	7	Qui dixit eis : Cujus figurae et habitus est vir ille, qui occurrit vobis, et locutus est verba haec ?
-2 King	2Ki	12	1	8	At illi dixerunt : Vir pilosus, et zona pellicea accinctus renibus. Qui ait : Elias Thesbites est.
-2 King	2Ki	12	1	9	Misitque ad eum quinquagenarium principem, et quinquaginta qui erant sub eo. Qui ascendit ad eum : sedentique in vertice montis, ait : Homo Dei, rex praecepit ut descendas.
-2 King	2Ki	12	1	10	Respondensque Elias, dixit quinquagenario : Si homo Dei sum, descendat ignis de caelo, et devoret te, et quinquaginta tuos. Descendit itaque ignis de caelo, et devoravit eum, et quinquaginta qui erant cum eo.
-2 King	2Ki	12	1	11	Rursumque misit ad eum principem quinquagenarium alterum, et quinquaginta cum eo. Qui locutus est illi : Homo Dei, haec dicit rex : Festina, descende.
-2 King	2Ki	12	1	12	Respondens Elias, ait : Si homo Dei ego sum, descendat ignis de caelo, et devoret te, et quinquaginta tuos. Descendit ergo ignis de caelo, et devoravit illum, et quinquaginta ejus.
-2 King	2Ki	12	1	13	Iterum misit principem quinquagenarium tertium, et quinquaginta qui erant cum eo. Qui cum venisset, curvavit genua contra Eliam, et precatus est eum, et ait : Homo Dei, noli despicere animam meam, et animas servorum tuorum qui mecum sunt.
-2 King	2Ki	12	1	14	Ecce descendit ignis de caelo, et devoravit duos principes quinquagenarios primos, et quinquagenos qui cum eis erant : sed nunc obsecro ut miserearis animae meae.
-2 King	2Ki	12	1	15	Locutus est autem angelus Domini ad Eliam, dicens : Descende cum eo : ne timeas. Surrexit igitur, et descendit cum eo ad regem,
-2 King	2Ki	12	1	16	et locutus est ei : Haec dicit Dominus : Quia misisti nuntios ad consulendum Beelzebub deum Accaron, quasi non esset Deus in Israël a quo posses interrogare sermonem, ideo de lectulo super quem ascendisti, non descendes, sed morte morieris.
-2 King	2Ki	12	1	17	Mortuus est ergo juxta sermonem Domini quem locutus est Elias, et regnavit Joram frater ejus pro eo, anno secundo Joram filii Josaphat regis Judae : non enim habebat filium.
-2 King	2Ki	12	1	18	Reliqua autem verborum Ochoziae quae operatus est, nonne haec scripta sunt in libro sermonum dierum regum Israël ?
-2 King	2Ki	12	2	1	Factum est autem cum levare vellet Dominus Eliam per turbinem in caelum, ibant Elias et Eliseus de Galgalis.
-2 King	2Ki	12	2	2	Dixitque Elias ad Eliseum : Sede hic, quia Dominus misit me usque in Bethel. Cui ait Eliseus : Vivit Dominus, et vivit anima tua, quia non derelinquam te. Cumque descendissent Bethel,
-2 King	2Ki	12	2	3	egressi sunt filii prophetarum qui erant in Bethel, ad Eliseum, et dixerunt ei : Numquid nosti quia hodie Dominus tollet dominum tuum a te ? Qui respondit : Et ego novi : silete.
-2 King	2Ki	12	2	4	Dixit autem Elias ad Eliseum : Sede hic, quia Dominus misit me in Jericho. Et ille ait : Vivit Dominus, et vivit anima tua, quia non derelinquam te. Cumque venissent Jericho,
-2 King	2Ki	12	2	5	accesserunt filii prophetarum qui erant in Jericho, ad Eliseum, et dixerunt ei : Numquid nosti quia Dominus hodie tollet dominum tuum a te ? Et ait : Et ego novi : silete.
-2 King	2Ki	12	2	6	Dixit autem ei Elias : Sede hic, quia Dominus misit me usque ad Jordanem. Qui ait : Vivit Dominus, et vivit anima tua, quia non derelinquam te. Ierunt igitur ambo pariter,
-2 King	2Ki	12	2	7	et quinquaginta viri de filiis prophetarum secuti sunt eos, qui et steterunt e contra, longe : illi autem ambo stabant super Jordanem.
-2 King	2Ki	12	2	8	Tulitque Elias pallium suum, et involvit illud, et percussit aquas : quae divisae sunt in utramque partem, et transierunt ambo per siccum.
-2 King	2Ki	12	2	9	Cumque transissent, Elias dixit ad Eliseum : Postula quod vis ut faciam tibi, antequam tollar a te. Dixitque Eliseus : Obsecro ut fiat in me duplex spiritus tuus.
-2 King	2Ki	12	2	10	Qui respondit : Rem difficilem postulasti : attamen si videris me quando tollar a te, erit tibi quod petisti : si autem non videris, non erit.
-2 King	2Ki	12	2	11	Cumque pergerent, et incedentes sermocinarentur, ecce currus igneus, et equi ignei diviserunt utrumque : et ascendit Elias per turbinem in caelum.
-2 King	2Ki	12	2	12	Eliseus autem videbat, et clamabat : Pater mi, pater mi, currus Israël, et auriga ejus. Et non vidit eum amplius : apprehenditque vestimenta sua, et scidit illa in duas partes.
-2 King	2Ki	12	2	13	Et levavit pallium Eliae, quod ceciderat ei : reversusque stetit super ripam Jordanis,
-2 King	2Ki	12	2	14	et pallio Eliae, quod ceciderat ei, percussit aquas, et non sunt divisae : et dixit : Ubi est Deus Eliae etiam nunc ? Percussitque aquas, et divisae sunt huc atque illuc, et transiit Eliseus.
-2 King	2Ki	12	2	15	Videntes autem filii prophetarum qui erant in Jericho e contra, dixerunt : Requievit spiritus Eliae super Eliseum. Et venientes in occursum ejus, adoraverunt eum proni in terram,
-2 King	2Ki	12	2	16	dixeruntque illi : Ecce cum servis tuis sunt quinquaginta viri fortes qui possunt ire, et quaerere dominum tuum, ne forte tulerit eum spiritus Domini, et projecerit eum in unum montium, aut in unam vallium. Qui ait : Nolite mittere.
-2 King	2Ki	12	2	17	Coëgeruntque eum donec acquiesceret, et diceret : Mittite. Et miserunt quinquaginta viros : qui cum quaesissent tribus diebus, non invenerunt.
-2 King	2Ki	12	2	18	Et reversi sunt ad eum : at ille habitabat in Jericho, et dixit eis : Numquid non dixi vobis : Nolite mittere ?
-2 King	2Ki	12	2	19	Dixerunt quoque viri civitatis ad Eliseum : Ecce habitatio civitatis hujus optima est, sicut tu ipse, domine, perspicis : sed aquae pessimae sunt, et terra sterilis.
-2 King	2Ki	12	2	20	At ille ait : Afferte mihi vas novum, et mittite in illud sal. Quod cum attulissent,
-2 King	2Ki	12	2	21	egressus ad fontem aquarum misit in illum sal, et ait : Haec dicit Dominus : Sanavi aquas has, et non erit ultra in eis mors, neque sterilitas.
-2 King	2Ki	12	2	22	Sanatae sunt ergo aquae usque in diem hanc, juxta verbum Elisei quod locutus est.
-2 King	2Ki	12	2	23	Ascendit autem inde in Bethel : cumque ascenderet per viam, pueri parvi egressi sunt de civitate, et illudebant ei, dicentes : Ascende calve, ascende calve.
-2 King	2Ki	12	2	24	Qui cum respexisset, vidit eos, et maledixit eis in nomine Domini : egressique sunt duo ursi de saltu, et laceraverunt ex eis quadraginta duos pueros.
-2 King	2Ki	12	2	25	Abiit autem inde in montem Carmeli, et inde reversus est in Samariam.
-2 King	2Ki	12	3	1	Joram vero filius Achab regnavit super Israël in Samaria anno decimooctavo Josaphat regis Judae : regnavitque duodecim annis.
-2 King	2Ki	12	3	2	Et fecit malum coram Domino, sed non sicut pater suus et mater : tulit enim statuas Baal quas fecerat pater ejus.
-2 King	2Ki	12	3	3	Verumtamen in peccatis Jeroboam filii Nabat, qui peccare fecit Israël, adhaesit, nec recessit ab eis.
-2 King	2Ki	12	3	4	Porro Mesa rex Moab nutriebat pecora multa, et solvebat regi Israël centum millia agnorum, et centum millia arietum cum velleribus suis.
-2 King	2Ki	12	3	5	Cumque mortuus fuisset Achab, praevaricatus est foedus quod habebat cum rege Israël.
-2 King	2Ki	12	3	6	Egressus est igitur rex Joram in die illa de Samaria, et recensuit universum Israël.
-2 King	2Ki	12	3	7	Misitque ad Josaphat regem Juda, dicens : Rex Moab recessit a me : veni mecum contra eum ad praelium. Qui respondit : Ascendam : qui meus est, tuus est : populus meus, populus tuus, et equi mei, equi tui.
-2 King	2Ki	12	3	8	Dixitque : Per quam viam ascendemus ? At ille respondit : Per desertum Idumaeae.
-2 King	2Ki	12	3	9	Perrexerunt igitur rex Israël, et rex Juda, et rex Edom, et circuierunt per viam septem dierum, nec erat aqua exercitui et jumentis quae sequebantur eos.
-2 King	2Ki	12	3	10	Dixitque rex Israël : Heu ! heu ! heu ! congregavit nos Dominus tres reges ut traderet in manus Moab.
-2 King	2Ki	12	3	11	Et ait Josaphat : Estne hic propheta Domini, ut deprecemur Dominum per eum ? Et respondit unus de servis regis Israël : Est hic Eliseus filius Saphat, qui fundebat aquam super manus Eliae.
-2 King	2Ki	12	3	12	Et ait Josaphat : Est apud eum sermo Domini. Descenditque ad eum rex Israël, et Josaphat rex Juda, et rex Edom.
-2 King	2Ki	12	3	13	Dixit autem Eliseus ad regem Israël : Quid mihi et tibi est ? vade ad prophetas patris tui et matris tuae. Et ait illi rex Israël : Quare congregavit Dominus tres reges hos ut traderet eos in manus Moab ?
-2 King	2Ki	12	3	14	Dixitque ad eum Eliseus : Vivit Dominus exercituum, in cujus conspectu sto, quod si non vultum Josaphat regis Judae erubescerem, non attendissem quidem te, nec respexissem.
-2 King	2Ki	12	3	15	Nunc autem adducite mihi psaltem. Cumque caneret psaltes, facta est super eum manus Domini, et ait :
-2 King	2Ki	12	3	16	Haec dicit Dominus : Facite alveum torrentis hujus fossas et fossas.
-2 King	2Ki	12	3	17	Haec enim dicit Dominus : Non videbitis ventum, neque pluviam : et alveus iste replebitur aquis, et bibetis vos, et familiae vestrae, et jumenta vestra.
-2 King	2Ki	12	3	18	Parumque est hoc in conspectu Domini : insuper tradet etiam Moab in manus vestras.
-2 King	2Ki	12	3	19	Et percutietis omnem civitatem munitam, et omnem urbem electam, et universum lignum fructiferum succidetis, cunctosque fontes aquarum obturabitis, et omnem agrum egregium operietis lapidibus.
-2 King	2Ki	12	3	20	Factum est igitur mane, quando sacrificium offerri solet, et ecce aquae veniebant per viam Edom, et repleta est terra aquis.
-2 King	2Ki	12	3	21	Universi autem Moabitae audientes quod ascendissent reges ut pugnarent adversum eos, convocaverunt omnes qui accincti erant balteo desuper, et steterunt in terminis.
-2 King	2Ki	12	3	22	Primoque mane surgentes, et orto jam sole ex adverso aquarum, viderunt Moabitae e contra aquas rubras quasi sanguinem,
-2 King	2Ki	12	3	23	dixeruntque : Sanguis gladii est : pugnaverunt reges contra se, et caesi sunt mutuo : nunc perge ad praedam, Moab.
-2 King	2Ki	12	3	24	Perrexeruntque in castra Israël : porro consurgens Israël, percussit Moab : at illi fugerunt coram eis. Venerunt igitur qui vicerant, et percusserunt Moab,
-2 King	2Ki	12	3	25	et civitates destruxerunt : et omnem agrum optimum, mittentes singuli lapides, repleverunt : et universos fontes aquarum obturaverunt : et omnia ligna fructifera succiderunt, ita ut muri tantum fictiles remanerent : et circumdata est civitas a fundibulariis, et magna ex parte percussa.
-2 King	2Ki	12	3	26	Quod cum vidisset rex Moab, praevaluisse scilicet hostes, tulit secum septingentos viros educentes gladium, ut irrumperent ad regem Edom : et non potuerunt.
-2 King	2Ki	12	3	27	Arripiensque filium suum primogenitum, qui regnaturus erat pro eo, obtulit holocaustum super murum : et facta est indignatio magna in Israël, statimque recesserunt ab eo, et reversi sunt in terram suam.
-2 King	2Ki	12	4	1	Mulier autem quaedam de uxoribus prophetarum clamabat ad Eliseum, dicens : Servus tuus vir meus mortuus est, et tu nosti quia servus tuus fuit timens Dominum : et ecce creditor venit ut tollat duos filios meos ad serviendum sibi.
-2 King	2Ki	12	4	2	Cui dixit Eliseus : Quid vis ut faciam tibi ? dic mihi, quid habes in domo tua ? At illa respondit : Non habeo ancilla tua quidquam in domo mea, nisi parum olei quo ungar.
-2 King	2Ki	12	4	3	Cui ait : Vade, pete mutuo ab omnibus vicinis tuis vasa vacua non pauca,
-2 King	2Ki	12	4	4	et ingredere, et claude ostium tuum cum intrinsecus fueris tu, et filii tui : et mitte inde in omnia vasa haec, et cum plena fuerint, tolles.
-2 King	2Ki	12	4	5	Ivit itaque mulier, et clausit ostium super se, et super filios suos : illi offerebant vasa, et illa infundebat.
-2 King	2Ki	12	4	6	Cumque plena fuissent vasa, dixit ad filium suum : Affer mihi adhuc vas. Et ille respondit : Non habeo. Stetitque oleum.
-2 King	2Ki	12	4	7	Venit autem illa, et indicavit homini Dei. Et ille : Vade, inquit, vende oleum, et redde creditori tuo : tu autem, et filii tui vivite de reliquo.
-2 King	2Ki	12	4	8	Facta est autem quaedam dies, et transibat Eliseus per Sunam : erat autem ibi mulier magna, quae tenuit eum ut comederet panem : cumque frequenter inde transiret, divertebat ad eam ut comederet panem.
-2 King	2Ki	12	4	9	Quae dixit ad virum suum : Animadverto quod vir Dei sanctus est iste, qui transit per nos frequenter.
-2 King	2Ki	12	4	10	Faciamus ergo ei coenaculum parvum, et ponamus ei in eo lectulum, et mensam, et sellam, et candelabrum, ut cum venerit ad nos, maneat ibi.
-2 King	2Ki	12	4	11	Facta est ergo dies quaedam, et veniens divertit in coenaculum, et requievit ibi.
-2 King	2Ki	12	4	12	Dixitque ad Giezi puerum suum : Voca Sunamitidem istam. Qui cum vocasset eam, et illa stetisset coram eo,
-2 King	2Ki	12	4	13	dixit ad puerum suum : Loquere ad eam : Ecce, sedule in omnibus ministrasti nobis : quid vis ut faciam tibi ? numquid habes negotium, et vis ut loquar regi, sive principi militiae ? Quae respondit : In medio populi mei habito.
-2 King	2Ki	12	4	14	Et ait : Quid ergo vult ut faciam ei ? Dixitque Giezi : Ne quaeras : filium enim non habet, et vir ejus senex est.
-2 King	2Ki	12	4	15	Praecepit itaque ut vocaret eam : quae cum vocata fuisset, et stetisset ante ostium,
-2 King	2Ki	12	4	16	dixit ad eam : In tempore isto, et in hac eadem hora, si vita comes fuerit, habebis in utero filium. At illa respondit : Noli quaeso, domine mi vir Dei, noli mentiri ancillae tuae.
-2 King	2Ki	12	4	17	Et concepit mulier, et peperit filium in tempore, et in hora eadem, qua dixerat Eliseus.
-2 King	2Ki	12	4	18	Crevit autem puer : et cum esset quaedam dies, et egressus isset ad patrem suum, ad messores,
-2 King	2Ki	12	4	19	ait patri suo : Caput meum doleo, caput meum doleo. At ille dixit puero : Tolle, et duc eum ad matrem suam.
-2 King	2Ki	12	4	20	Qui cum tulisset, et duxisset eum ad matrem suam, posuit eum illa super genua sua usque ad meridiem, et mortuus est.
-2 King	2Ki	12	4	21	Ascendit autem, et collocavit eum super lectulum hominis Dei, et clausit ostium : et egressa,
-2 King	2Ki	12	4	22	vocavit virum suum, et ait : Mitte mecum, obsecro, unum de pueris, et asinam, ut excurram usque ad hominem Dei, et revertar.
-2 King	2Ki	12	4	23	Qui ait illi : Quam ob causam vadis ad eum ? hodie non sunt calendae, neque sabbatum. Quae respondit : Vadam.
-2 King	2Ki	12	4	24	Stravitque asinam, et praecepit puero : Mina, et propera : ne mihi moram facias in eundo : et hoc age quod praecipio tibi.
-2 King	2Ki	12	4	25	Profecta est igitur, et venit ad virum Dei in montem Carmeli : cumque vidisset eam vir Dei e contra, ait ad Giezi puerum suum : Ecce Sunamitis illa.
-2 King	2Ki	12	4	26	Vade ergo in occursum ejus, et dic ei : Recte ne agitur circa te, et circa virum tuum, et circa filium tuum ? Quae respondit : Recte.
-2 King	2Ki	12	4	27	Cumque venisset ad virum Dei in montem, apprehendit pedes ejus : et accessit Giezi ut amoveret eam. Et ait homo Dei : Dimitte illam : anima enim ejus in amaritudine est, et Dominus celavit a me, et non indicavit mihi.
-2 King	2Ki	12	4	28	Quae dixit illi : Numquid petivi filium a domino meo ? numquid non dixi tibi : Ne illudas me ?
-2 King	2Ki	12	4	29	Et ille ait ad Giezi : Accinge lumbos tuos, et tolle baculum meum in manu tua, et vade. Si occurrerit tibi homo, non salutes eum : et si salutaverit te quispiam, non respondeas illi : et pones baculum meum super faciem pueri.
-2 King	2Ki	12	4	30	Porro mater pueri ait : Vivit Dominus, et vivit anima tua, non dimittam te. Surrexit ergo, et secutus est eam.
-2 King	2Ki	12	4	31	Giezi autem praecesserat ante eos, et posuerat baculum super faciem pueri, et non erat vox, neque sensus : reversusque est in occursum ejus, et nuntiavit ei, dicens : Non surrexit puer.
-2 King	2Ki	12	4	32	Ingressus est ergo Eliseus domum, et ecce puer mortuus jacebat in lectulo ejus :
-2 King	2Ki	12	4	33	ingressusque clausit ostium super se et super puerum, et oravit ad Dominum.
-2 King	2Ki	12	4	34	Et ascendit, et incubuit super puerum : posuitque os suum super os ejus, et oculos suos super oculos ejus, et manus suas super manus ejus : et incurvavit se super eum, et calefacta est caro pueri.
-2 King	2Ki	12	4	35	At ille reversus, deambulavit in domo, semel huc atque illuc : et ascendit, et incubuit super eum : et oscitavit puer septies, aperuitque oculos.
-2 King	2Ki	12	4	36	At ille vocavit Giezi, et dixit ei : Voca Sunamitidem hanc. Quae vocata, ingressa est ad eum. Qui ait : Tolle filium tuum.
-2 King	2Ki	12	4	37	Venit illa, et corruit ad pedes ejus, et adoravit super terram : tulitque filium suum, et egressa est.
-2 King	2Ki	12	4	38	Et Eliseus reversus est in Galgala. Erat autem fames in terra, et filii prophetarum habitabant coram eo. Dixitque uni de pueris suis : Pone ollam grandem, et coque pulmentum filiis prophetarum.
-2 King	2Ki	12	4	39	Et egressus est unus in agrum ut colligeret herbas agrestes : invenitque quasi vitem silvestrem, et collegit ex ea colocynthidas agri, et implevit pallium suum, et reversus concidit in ollam pulmenti : nesciebat enim quid esset.
-2 King	2Ki	12	4	40	Infuderunt ergo sociis ut comederent : cumque gustassent de coctione, clamaverunt, dicentes : Mors in olla, vir Dei. Et non potuerunt comedere.
-2 King	2Ki	12	4	41	At ille : Afferte, inquit, farinam. Cumque tulissent, misit in ollam, et ait : Infunde turbae, ut comedant. Et non fuit amplius quidquam amaritudinis in olla.
-2 King	2Ki	12	4	42	Vir autem quidam venit de Baalsalisa deferens viro Dei panes primitiarum, viginti panes hordeaceos, et frumentum novum in pera sua. At ille dixit : Da populo, ut comedat.
-2 King	2Ki	12	4	43	Responditque ei minister ejus : Quantum est hoc, ut apponam centum viris ? Rursum ille ait : Da populo, ut comedat : haec enim dicit Dominus : Comedent, et supererit.
-2 King	2Ki	12	4	44	Posuit itaque coram eis : qui comederunt, et superfuit juxta verbum Domini.
-2 King	2Ki	12	5	1	Naaman princeps militiae regis Syriae erat vir magnus apud dominum suum, et honoratus : per illum enim dedit Dominus salutem Syriae : erat autem vir fortis et dives, sed leprosus.
-2 King	2Ki	12	5	2	Porro de Syria egressi fuerant latrunculi, et captivam duxerant de terra Israël puellam parvulam, quae erat in obsequio uxoris Naaman :
-2 King	2Ki	12	5	3	quae ait ad dominam suam : Utinam fuisset dominus meus ad prophetam qui est in Samaria, profecto curasset eum a lepra quam habet.
-2 King	2Ki	12	5	4	Ingressus est itaque Naaman ad dominum suum, et nuntiavit ei, dicens : Sic et sic locuta est puella de terra Israël.
-2 King	2Ki	12	5	5	Dixitque ei rex Syriae : Vade, et mittam litteras ad regem Israël. Qui cum profectus esset, et tulisset secum decem talenta argenti, et sex millia aureos, et decem mutatoria vestimentorum,
-2 King	2Ki	12	5	6	detulit litteras ad regem Israël in haec verba : Cum acceperis epistolam hanc, scito quod miserim ad te Naaman servum meum, ut cures eum a lepra sua.
-2 King	2Ki	12	5	7	Cumque legisset rex Israël litteras, scidit vestimenta sua, et ait : Numquid deus ego sum, ut occidere possim et vivificare, quia iste misit ad me ut curem hominem a lepra sua ? animadvertite, et videte quod occasiones quaerat adversum me.
-2 King	2Ki	12	5	8	Quod cum audisset Eliseus vir Dei, scidisse videlicet regem Israël vestimenta sua, misit ad eum, dicens : Quare scidisti vestimenta tua ? veniat ad me, et sciat esse prophetam in Israël.
-2 King	2Ki	12	5	9	Venit ergo Naaman cum equis et curribus, et stetit ad ostium domus Elisei :
-2 King	2Ki	12	5	10	misitque ad eum Eliseus nuntium, dicens : Vade, et lavare septies in Jordane, et recipiet sanitatem caro tua, atque mundaberis.
-2 King	2Ki	12	5	11	Iratus Naaman recedebat, dicens : Putabam quod egrederetur ad me, et stans invocaret nomen Domini Dei sui, et tangeret manu sua locum leprae, et curaret me.
-2 King	2Ki	12	5	12	Numquid non meliores sunt Abana et Pharphar fluvii Damasci, omnibus aquis Israël, ut laver in eis, et munder ? Cum ergo vertisset se, et abiret indignans,
-2 King	2Ki	12	5	13	accesserunt ad eum servi sui, et locuti sunt ei : Pater, etsi rem grandem dixisset tibi propheta, certe facere debueras : quanto magis quia nunc dixit tibi : Lavare, et mundaberis ?
-2 King	2Ki	12	5	14	Descendit, et lavit in Jordane septies juxta sermonem viri Dei : et restituta est caro ejus sicut caro pueri parvuli, et mundatus est.
-2 King	2Ki	12	5	15	Reversusque ad virum Dei cum universo comitatu suo, venit, et stetit coram eo, et ait : Vere scio quod non sit alius deus in universa terra, nisi tantum in Israël. Obsecro itaque ut accipias benedictionem a servo tuo.
-2 King	2Ki	12	5	16	At ille respondit : Vivit Dominus, ante quem sto, quia non accipiam. Cumque vim faceret, penitus non acquievit.
-2 King	2Ki	12	5	17	Dixitque Naaman : Ut vis : sed, obsecro, concede mihi servo tuo ut tollam onus duorum burdonum de terra : non enim faciet ultra servus tuus holocaustum aut victimam diis alienis, nisi Domino.
-2 King	2Ki	12	5	18	Hoc autem solum est, de quo depreceris Dominum pro servo tuo, quando ingredietur dominus meus templum Remmon ut adoret : et illo innitente super manum meam, si adoravero in templo Remmon, adorante eo in eodem loco, ut ignoscat mihi Dominus servo tuo pro hac re.
-2 King	2Ki	12	5	19	Qui dixit ei : Vade in pace. Abiit ergo ab eo electo terrae tempore.
-2 King	2Ki	12	5	20	Dixitque Giezi puer viri Dei : Pepercit dominus meus Naaman Syro isti, ut non acciperet ab eo quae attulit : vivit Dominus, quia curram post eum, et accipiam ab eo aliquid.
-2 King	2Ki	12	5	21	Et secutus est Giezi post tergum Naaman : quem cum vidisset ille currentem ad se, desiliit de curru in occursum ejus, et ait : Rectene sunt omnia ?
-2 King	2Ki	12	5	22	Et ille ait : Recte. Dominus meus misit me ad te dicens : Modo venerunt ad me duo adolescentes de monte Ephraim, ex filiis prophetarum : da eis talentum argenti, et vestes mutatorias duplices.
-2 King	2Ki	12	5	23	Dixitque Naaman : Melius est ut accipias duo talenta. Et coëgit eum, ligavitque duo talenta argenti in duobus saccis, et duplicia vestimenta, et imposuit duobus pueris suis, qui et portaverunt coram eo.
-2 King	2Ki	12	5	24	Cumque venisset jam vesperi, tulit de manu eorum, et reposuit in domo, dimisitque viros, et abierunt.
-2 King	2Ki	12	5	25	Ipse autem ingressus, stetit coram domino suo. Et dixit Eliseus : Unde venis, Giezi ? Qui respondit : Non ivit servus tuus quoquam.
-2 King	2Ki	12	5	26	At ille ait : Nonne cor meum in praesenti erat, quando reversus est homo de curru suo in occursum tui ? nunc igitur accepisti argentum, et accepisti vestes ut emas oliveta, et vineas, et oves, et boves, et servos, et ancillas.
-2 King	2Ki	12	5	27	Sed et lepra Naaman adhaerebit tibi, et semini tuo usque in sempiternum. Et egressus est ab eo leprosus quasi nix.
-2 King	2Ki	12	6	1	Dixerunt autem filii prophetarum ad Eliseum : Ecce locus in quo habitamus coram te, angustus est nobis.
-2 King	2Ki	12	6	2	Eamus usque ad Jordanem, et tollant singuli de silva materias singulas, ut aedificemus nobis ibi locum ad habitandum. Qui dixit : Ite.
-2 King	2Ki	12	6	3	Et ait unus ex illis : Veni ergo et tu cum servis tuis. Respondit : Ego veniam.
-2 King	2Ki	12	6	4	Et abiit cum eis. Cumque venissent ad Jordanem, caedebant ligna.
-2 King	2Ki	12	6	5	Accidit autem ut cum unus materiam succidisset, caderet ferrum securis in aquam : exclamavitque ille, et ait : Heu ! heu ! heu ! domine mi : et hoc ipsum mutuo acceperam.
-2 King	2Ki	12	6	6	Dixit autem homo Dei : Ubi cecidit ? At ille monstravit ei locum. Praecidit ergo lignum, et misit illuc : natavitque ferrum,
-2 King	2Ki	12	6	7	et ait : Tolle. Qui extendit manum, et tulit illud.
-2 King	2Ki	12	6	8	Rex autem Syriae pugnabat contra Israël, consiliumque iniit cum servis suis, dicens : In loco illo et illo ponamus insidias.
-2 King	2Ki	12	6	9	Misit itaque vir Dei ad regem Israël, dicens : Cave ne transeas in locum illum : quia ibi Syri in insidiis sunt.
-2 King	2Ki	12	6	10	Misit itaque rex Israël ad locum quem dixerat ei vir Dei, et praeoccupavit eum, et observavit se ibi non semel neque bis.
-2 King	2Ki	12	6	11	Conturbatumque est cor regis Syriae pro hac re : et convocatis servis suis, ait : Quare non indicatis mihi quis proditor mei sit apud regem Israël ?
-2 King	2Ki	12	6	12	Dixitque unus servorum ejus : Nequaquam, domine mi rex, sed Eliseus propheta qui est in Israël, indicat regi Israël omnia verba quaecumque locutus fueris in conclavi tuo.
-2 King	2Ki	12	6	13	Dixitque eis : Ite, et videte ubi sit, ut mittam, et capiam eum. Annuntiaveruntque ei, dicentes : Ecce in Dothan.
-2 King	2Ki	12	6	14	Misit ergo illuc equos et currus, et robur exercitus : qui cum venissent nocte, circumdederunt civitatem.
-2 King	2Ki	12	6	15	Consurgens autem diluculo minister viri Dei, egressus vidit exercitum in circuitu civitatis, et equos et currus : nuntiavitque ei, dicens : Heu ! heu ! heu ! domine mi : quid faciemus ?
-2 King	2Ki	12	6	16	At ille respondit : Noli timere : plures enim nobiscum sunt, quam cum illis.
-2 King	2Ki	12	6	17	Cumque orasset Eliseus, ait : Domine, aperi oculos hujus, ut videat. Et aperuit Dominus oculos pueri, et vidit : et ecce mons plenus equorum et curruum igneorum in circuitu Elisei.
-2 King	2Ki	12	6	18	Hostes vero descenderunt ad eum : porro Eliseus oravit ad Dominum, dicens : Percute, obsecro, gentem hanc caecitate. Percussitque eos Dominus ne viderent, juxta verbum Elisei.
-2 King	2Ki	12	6	19	Dixit autem ad eos Eliseus : Non est haec via, neque ista est civitas : sequimini me, et ostendam vobis virum quem quaeritis. Duxit ergo eos in Samariam :
-2 King	2Ki	12	6	20	cumque ingressi fuissent in Samariam, dixit Eliseus : Domine, aperi oculos istorum, ut videant. Aperuitque Dominus oculos eorum, et viderunt se esse in medio Samariae.
-2 King	2Ki	12	6	21	Dixitque rex Israël ad Eliseum, cum vidisset eos : Numquid percutiam eos, pater mi ?
-2 King	2Ki	12	6	22	At ille ait : Non percuties : neque enim cepisti eos gladio et arcu tuo, ut percutias : sed pone panem et aquam coram eis, ut comedant et bibant, et vadant ad dominum suum.
-2 King	2Ki	12	6	23	Appositaque est eis ciborum magna praeparatio, et comederunt et biberunt, et dimisit eos, abieruntque ad dominum suum, et ultra non venerunt latrones Syriae in terram Israël.
-2 King	2Ki	12	6	24	Factum est autem post haec, congregavit Benadad rex Syriae universum exercitum suum, et ascendit, et obsidebat Samariam.
-2 King	2Ki	12	6	25	Factaque est fames magna in Samaria : et tamdiu obsessa est, donec venundaretur caput asini octoginta argenteis, et quarta pars cabi stercoris columbarum quinque argenteis.
-2 King	2Ki	12	6	26	Cumque rex Israël transiret per murum, mulier quaedam exclamavit ad eum, dicens : Salva me, domine mi rex.
-2 King	2Ki	12	6	27	Qui ait : Non te salvat Dominus : unde te possum salvare ? de area, vel de torculari ? Dixitque ad eam rex : Quid tibi vis ? Quae respondit :
-2 King	2Ki	12	6	28	Mulier ista dixit mihi : Da filium tuum, ut comedamus eum hodie, et filium meum comedemus cras.
-2 King	2Ki	12	6	29	Coximus ergo filium meum, et comedimus. Dixique ei die altera : Da filium tuum, ut comedamus eum. Quae abscondit filium suum.
-2 King	2Ki	12	6	30	Quod cum audisset rex, scidit vestimenta sua, et transibat per murum. Viditque omnis populus cilicium quo vestitus erat ad carnem intrinsecus.
-2 King	2Ki	12	6	31	Et ait rex : Haec mihi faciat Deus, et haec addat, si steterit caput Elisei filii Saphat super ipsum hodie.
-2 King	2Ki	12	6	32	Eliseus autem sedebat in domo sua, et senes sedebant cum eo. Praemisit itaque virum : et antequam veniret nuntius ille, dixit ad senes : Numquid scitis quod miserit filius homicidae hic, ut praecidatur caput meum ? videte ergo : cum venerit nuntius, claudite ostium, et non sinatis eum introire : ecce enim sonitus pedum domini ejus post eum est.
-2 King	2Ki	12	6	33	Adhuc illo loquente eis, apparuit nuntius qui veniebat ad eum. Et ait : Ecce, tantum malum a Domino est : quid amplius expectabo a Domino ?
-2 King	2Ki	12	7	1	Dixit autem Eliseus : Audite verbum Domini : Haec dicit Dominus : In tempore hoc cras modius similae uno statere erit, et duo modii hordei statere uno, in porta Samariae.
-2 King	2Ki	12	7	2	Respondens unus de ducibus, super cujus manum rex incumbebat, homini Dei, ait : Si Dominus fecerit etiam cataractas in caelo, numquid poterit esse quod loqueris ? Qui ait : Videbis oculis tuis, et inde non comedes.
-2 King	2Ki	12	7	3	Quatuor ergo viri erant leprosi juxta introitum portae : qui dixerunt ad invicem : Quid hic esse volumus donec moriamur ?
-2 King	2Ki	12	7	4	sive ingredi voluerimus civitatem, fame moriemur : sive manserimus hic, moriendum nobis est : venite ergo, et transfugiamus ad castra Syriae : si pepercerint nobis, vivemus : si autem occidere voluerint, nihilominus moriemur.
-2 King	2Ki	12	7	5	Surrexerunt ergo vesperi, ut venirent ad castra Syriae. Cumque venissent ad principium castrorum Syriae, nullum ibidem repererunt.
-2 King	2Ki	12	7	6	Siquidem Dominus sonitum audiri fecerat in castris Syriae, curruum, et equorum, et exercitus plurimi : dixeruntque ad invicem : Ecce mercede conduxit adversum nos rex Israël reges Hethaeorum et Aegyptiorum, et venerunt super nos.
-2 King	2Ki	12	7	7	Surrexerunt ergo, et fugerunt in tenebris, et dereliquerunt tentoria sua, et equos et asinos, in castris, fugeruntque animas tantum suas salvare cupientes.
-2 King	2Ki	12	7	8	Igitur cum venissent leprosi illi ad principium castrorum, ingressi sunt unum tabernaculum, et comederunt et biberunt : tuleruntque inde argentum, et aurum, et vestes, et abierunt, et absconderunt : et rursum reversi sunt ad aliud tabernaculum, et inde similiter auferentes absconderunt.
-2 King	2Ki	12	7	9	Dixeruntque ad invicem : Non recte facimus : haec enim dies boni nuntii est. Si tacuerimus et noluerimus nuntiare usque mane, sceleris arguemur : venite, eamus, et nuntiemus in aula regis.
-2 King	2Ki	12	7	10	Cumque venissent ad portam civitatis, narraverunt eis, dicentes : Ivimus ad castra Syriae, et nullum ibidem reperimus hominem, nisi equos et asinos alligatos, et fixa tentoria.
-2 King	2Ki	12	7	11	Ierunt ergo portarii, et nuntiaverunt in palatio regis intrinsecus.
-2 King	2Ki	12	7	12	Qui surrexit nocte, et ait ad servos suos : Dico vobis quid fecerint nobis Syri : sciunt quia fame laboramus, et idcirco egressi sunt de castris, et latitant in agris, dicentes : Cum egressi fuerint de civitate, capiemus eos vivos, et tunc civitatem ingredi poterimus.
-2 King	2Ki	12	7	13	Respondit autem unus servorum ejus : Tollamus quinque equos qui remanserunt in urbe (quia ipsi tantum sunt in universa multitudine Israël, alii enim consumpti sunt), et mittentes, explorare poterimus.
-2 King	2Ki	12	7	14	Adduxerunt ergo duos equos, misitque rex in castra Syrorum, dicens : Ite, et videte.
-2 King	2Ki	12	7	15	Qui abierunt post eos usque ad Jordanem : ecce autem omnis via plena erat vestibus et vasis quae projecerant Syri cum turbarentur : reversique nuntii indicaverunt regi.
-2 King	2Ki	12	7	16	Et egressus populus diripuit castra Syriae : factusque est modius similae statere uno, et duo modii hordei statere uno, juxta verbum Domini.
-2 King	2Ki	12	7	17	Porro rex ducem illum, in cujus manu incumbebat, constituit ad portam : quem conculcavit turba in introitu portae, et mortuus est, juxta quod locutus fuerat vir Dei, quando descenderat rex ad eum.
-2 King	2Ki	12	7	18	Factumque est secundum sermonem viri Dei quem dixerat regi, quando ait : Duo modii hordei statere uno erunt, et modius similae statere uno, hoc eodem tempore cras in porta Samariae :
-2 King	2Ki	12	7	19	quando responderat dux ille viro Dei, et dixerat : Etiamsi Dominus fecerit cataractas in caelo, numquid poterit fieri quod loqueris ? Et dixit ei : Videbis oculis tuis, et inde non comedes.
-2 King	2Ki	12	7	20	Evenit ergo ei sicut praedictum fuerat, et conculcavit eum populus in porta, et mortuus est.
-2 King	2Ki	12	8	1	Eliseus autem locutus est ad mulierem cujus vivere fecerat filium, dicens : Surge, vade tu et domus tua, et peregrinare ubicumque repereris : vocavit enim Dominus famem, et veniet super terram septem annis.
-2 King	2Ki	12	8	2	Quae surrexit, et fecit juxta verbum hominis Dei : et vadens cum domo sua, peregrinata est in terra Philisthiim diebus multis.
-2 King	2Ki	12	8	3	Cumque finiti essent anni septem, reversa est mulier de terra Philisthiim : et egressa est ut interpellaret regem pro domo sua, et pro agris suis.
-2 King	2Ki	12	8	4	Rex autem loquebatur cum Giezi puero viri Dei, dicens : Narra mihi omnia magnalia quae fecit Eliseus.
-2 King	2Ki	12	8	5	Cumque ille narraret regi quomodo mortuum suscitasset, apparuit mulier cujus vivificaverat filium, clamans ad regem pro domo sua, et pro agris suis. Dixitque Giezi : Domine mi rex, haec est mulier, et hic est filius ejus quem suscitavit Eliseus.
-2 King	2Ki	12	8	6	Et interrogavit rex mulierem : quae narravit ei. Deditque ei rex eunuchum unum, dicens : Restitue ei omnia quae sua sunt, et universos reditus agrorum, a die qua reliquit terram usque ad praesens.
-2 King	2Ki	12	8	7	Venit quoque Eliseus Damascum, et Benadad rex Syriae aegrotabat : nuntiaveruntque ei, dicentes : Venit vir Dei huc.
-2 King	2Ki	12	8	8	Et ait rex ad Hazaël : Tolle tecum munera, et vade in occursum viri Dei, et consule Dominum per eum, dicens : Si evadere potero de infirmitate mea hac ?
-2 King	2Ki	12	8	9	Ivit igitur Hazaël in occursum ejus, habens secum munera, et omnia bona Damasci, onera quadraginta camelorum. Cumque stetisset coram eo, ait : Filius tuus Benadad rex Syriae misit me ad te, dicens : Si sanari potero de infirmitate mea hac ?
-2 King	2Ki	12	8	10	Dixitque ei Eliseus : Vade, dic ei : Sanaberis : porro ostendit mihi Dominus quia morte morietur.
-2 King	2Ki	12	8	11	Stetique cum eo, et conturbatus est usque ad suffusionem vultus : flevitque vir Dei.
-2 King	2Ki	12	8	12	Cui Hazaël ait : Quare dominus meus flet ? At ille dixit : Quia scio quae facturus sis filiis Israël mala. Civitates eorum munitas igne succendes, et juvenes eorum interficies gladio, et parvulos eorum elides, et praegnantes divides.
-2 King	2Ki	12	8	13	Dixitque Hazaël : Quid enim sum servus tuus canis, ut faciam rem istam magnam ? Et ait Eliseus : Ostendit mihi Dominus te regem Syriae fore.
-2 King	2Ki	12	8	14	Qui cum recessisset ab Eliseo, venit ad dominum suum. Qui ait ei : Quid dixit tibi Eliseus ? At ille respondit : Dixit mihi : Recipies sanitatem.
-2 King	2Ki	12	8	15	Cumque venisset dies altera, tulit stragulum, et infudit aquam, et expandit super faciem ejus : quo mortuo, regnavit Hazaël pro eo.
-2 King	2Ki	12	8	16	Anno quinto Joram filii Achab regis Israël, et Josaphat regis Juda, regnavit Joram filius Josaphat rex Juda.
-2 King	2Ki	12	8	17	Triginta duorum annorum erat cum regnare coepisset, et octo annis regnavit in Jerusalem.
-2 King	2Ki	12	8	18	Ambulavitque in viis regum Israël, sicut ambulaverat domus Achab : filia enim Achab erat uxor ejus : et fecit quod malum est in conspectu Domini.
-2 King	2Ki	12	8	19	Noluit autem Dominus disperdere Judam, propter David servum suum, sicut promiserat ei, ut daret illi lucernam, et filiis ejus cunctis diebus.
-2 King	2Ki	12	8	20	In diebus ejus recessit Edom ne esset sub Juda, et constituit sibi regem.
-2 King	2Ki	12	8	21	Venitque Joram Seira, et omnes currus cum eo : et surrexit nocte, percussitque Idumaeos qui eum circumdederant, et principes curruum : populus autem fugit in tabernacula sua.
-2 King	2Ki	12	8	22	Recessit ergo Edom ne esset sub Juda, usque ad diem hanc. Tunc recessit et Lobna in tempore illo.
-2 King	2Ki	12	8	23	Reliqua autem sermonum Joram, et universa quae fecit, nonne haec scripta sunt in libro verborum dierum regum Juda ?
-2 King	2Ki	12	8	24	Et dormivit Joram cum patribus suis, sepultusque est cum eis in civitate David, et regnavit Ochozias filius ejus pro eo.
-2 King	2Ki	12	8	25	Anno duodecimo Joram filii Achab regis Israël regnavit Ochozias filius Joram regis Judae.
-2 King	2Ki	12	8	26	Viginti duorum annorum erat Ochozias cum regnare coepisset, et uno anno regnavit in Jerusalem : nomen matris ejus Athalia filia Amri regis Israël.
-2 King	2Ki	12	8	27	Et ambulavit in viis domus Achab : et fecit quod malum est coram Domino, sicut domus Achab : gener enim domus Achab fuit.
-2 King	2Ki	12	8	28	Abiit quoque cum Joram filio Achab ad praeliandum contra Hazaël regem Syriae in Ramoth Galaad, et vulneraverunt Syri Joram.
-2 King	2Ki	12	8	29	Qui reversus est ut curaretur in Jezrahel, quia vulneraverant eum Syri in Ramoth praeliantem contra Hazaël regem Syriae. Porro Ochozias filius Joram rex Juda descendit invisere Joram filium Achab in Jezrahel, quia aegrotabat ibi.
-2 King	2Ki	12	9	1	Eliseus autem prophetes vocavit unum de filiis prophetarum, et ait illi : Accinge lumbos tuos, et tolle lenticulam olei hanc in manu tua, et vade in Ramoth Galaad.
-2 King	2Ki	12	9	2	Cumque veneris illuc, videbis Jehu filium Josaphat filii Namsi : et ingressus suscitabis eum de medio fratrum suorum, et introduces in interius cubiculum.
-2 King	2Ki	12	9	3	Tenensque lenticulam olei, fundes super caput ejus, et dices : Haec dicit Dominus : Unxi te regem super Israël. Aperiesque ostium, et fugies, et non ibi subsistes.
-2 King	2Ki	12	9	4	Abiit ergo adolescens puer prophetae in Ramoth Galaad,
-2 King	2Ki	12	9	5	et ingressus est illuc : ecce autem principes exercitus sedebant : et ait : Verbum mihi ad te, o princeps. Dixitque Jehu : Ad quem ex omnibus nobis ? At ille dixit : Ad te, o princeps.
-2 King	2Ki	12	9	6	Et surrexit, et ingressus est cubiculum : at ille fudit oleum super caput ejus, et ait : Haec dicit Dominus Deus Israël : Unxi te regem super populum Domini Israël,
-2 King	2Ki	12	9	7	et percuties domum Achab domini tui, et ulciscar sanguinem servorum meorum prophetarum, et sanguinem omnium servorum Domini de manu Jezabel.
-2 King	2Ki	12	9	8	Perdamque omnem domum Achab : et interficiam de Achab mingentem ad parietem, et clausum et novissimum in Israël.
-2 King	2Ki	12	9	9	Et dabo domum Achab sicut domum Jeroboam filii Nabat, et sicut domum Baasa filii Ahia.
-2 King	2Ki	12	9	10	Jezabel quoque comedent canes in agro Jezrahel, nec erit qui sepeliat eam. Aperuitque ostium, et fugit.
-2 King	2Ki	12	9	11	Jehu autem egressus est ad servos domini sui : qui dixerunt ei : Rectene sunt omnia ? quid venit insanus iste ad te ? Qui ait eis : Nostis hominem, et quid locutus sit.
-2 King	2Ki	12	9	12	At ille responderunt : Falsum est, sed magis narra nobis. Qui ait eis : Haec et haec locutus est mihi, et ait : Haec dicit Dominus : Unxi te regem super Israël.
-2 King	2Ki	12	9	13	Festinaverunt itaque, et unusquisque tollens pallium suum posuerunt sub pedibus ejus in similitudinem tribunalis, et cecinerunt tuba, atque dixerunt : Regnavit Jehu.
-2 King	2Ki	12	9	14	Conjuravit ergo Jehu filius Josaphat filii Namsi contra Joram : porro Joram obsederat Ramoth Galaad, ipse et omnis Israël contra Hazaël regem Syriae :
-2 King	2Ki	12	9	15	et reversus fuerat ut curaretur in Jezrahel propter vulnera, quia percusserant eum Syri praeliantem contra Hazaël regem Syriae. Dixitque Jehu : Si placet vobis, nemo egrediatur profugus de civitate, ne vadat, et nuntiet in Jezrahel.
-2 King	2Ki	12	9	16	Et ascendit, et profectus est in Jezrahel : Joram enim aegrotabat ibi, et Ochozias rex Juda descenderat ad visitandum Joram.
-2 King	2Ki	12	9	17	Igitur speculator qui stabat super turrim Jezrahel, vidit globum Jehu venientis, et ait : Video ego globum. Dixitque Joram : Tolle currum, et mitte in occursum eorum, et dicat vadens : Rectene sunt omnia ?
-2 King	2Ki	12	9	18	Abiit ergo qui ascenderat currum, in occursum ejus, et ait : Haec dicit rex : Pacatane sunt omnia ? Dixitque Jehu : Quid tibi et paci ? transi, et sequere me. Nuntiavit quoque speculator, dicens : Venit nuntius ad eos, et non revertitur.
-2 King	2Ki	12	9	19	Misit etiam currum equorum secundum : venitque ad eos, et ait : Haec dicit rex : Numquid pax est ? Et ait Jehu : Quid tibi et paci ? transi, et sequere me.
-2 King	2Ki	12	9	20	Nuntiavit autem speculator, dicens : Venit usque ad eos, et non revertitur : est autem incessus quasi incessus Jehu filii Namsi, praeceps enim graditur.
-2 King	2Ki	12	9	21	Et ait Joram : Junge currum. Junxeruntque currum ejus, et egressus est Joram rex Israël, et Ochozias rex Juda, singuli in curribus suis, egressique sunt in occursum Jehu, et invenerunt eum in agro Naboth Jezrahelitae.
-2 King	2Ki	12	9	22	Cumque vidisset Joram Jehu, dixit : Pax est, Jehu ? At ille respondit : Quae pax ? adhuc fornicationes Jezabel matris tuae, et veneficia ejus multa, vigent.
-2 King	2Ki	12	9	23	Convertit autem Joram manum suam, et fugiens ait ad Ochoziam : Insidiae, Ochozia.
-2 King	2Ki	12	9	24	Porro Jehu tetendit arcum manu, et percussit Joram inter scapulas : et egressa est sagitta per cor ejus, statimque corruit in curru suo.
-2 King	2Ki	12	9	25	Dixitque Jehu ad Badacer ducem : Tolle, projice eum in agro Naboth Jezrahelitae : memini enim quando ego et tu sedentes in curru sequebamur Achab patrem hujus, quod Dominus onus hoc levaverit super eum, dicens :
-2 King	2Ki	12	9	26	Si non pro sanguine Naboth, et pro sanguine filiorum ejus, quem vidi heri, ait Dominus, reddam tibi in agro isto, dicit Dominus. Nunc ergo tolle, et projice eum in agrum juxta verbum Domini.
-2 King	2Ki	12	9	27	Ochozias autem rex Juda videns hoc, fugit per viam domus horti : persecutusque est eum Jehu, et ait : Etiam hunc percutite in curru suo. Et percusserunt eum in ascensu Gaver, qui est juxta Jeblaam : qui fugit in Mageddo, et mortuus est ibi.
-2 King	2Ki	12	9	28	Et imposuerunt eum servi ejus super currum suum, et tulerunt in Jerusalem : sepelieruntque eum in sepulchro cum patribus suis in civitate David.
-2 King	2Ki	12	9	29	Anno undecimo Joram filii Achab, regnavit Ochozias super Judam,
-2 King	2Ki	12	9	30	venitque Jehu in Jezrahel. Porro Jezabel, introitu ejus audito, depinxit oculos suos stibio, et ornavit caput suum, et respexit per fenestram
-2 King	2Ki	12	9	31	ingredientem Jehu per portam, et ait : Numquid pax potest esse Zambri, qui interfecit dominum suum ?
-2 King	2Ki	12	9	32	Levavitque Jehu faciem suam ad fenestram, et ait : Quae est ista ? et inclinaverunt se ad eum duo vel tres eunuchi.
-2 King	2Ki	12	9	33	At ille dixit eis : Praecipitate eam deorsum : et praecipitaverunt eam, aspersusque est sanguine paries, et equorum ungulae conculcaverunt eam.
-2 King	2Ki	12	9	34	Cumque introgressus esset ut comederet biberetque, ait : Ite, et videte maledictam illam, et sepelite eam : quia filia regis est.
-2 King	2Ki	12	9	35	Cumque issent ut sepelirent eam, non invenerunt nisi calvariam, et pedes, et summas manus.
-2 King	2Ki	12	9	36	Reversique nuntiaverunt ei. Et ait Jehu : Sermo Domini est, quem locutus est per servum suum Eliam Thesbiten, dicens : In agro Jezrahel comedent canes carnes Jezabel,
-2 King	2Ki	12	9	37	et erunt carnes Jezabel sicut stercus super faciem terrae in agro Jezrahel, ita ut praetereuntes dicant : Haeccine est illa Jezabel ?
-2 King	2Ki	12	10	1	Erant autem Achab septuaginta filii in Samaria : scripsit ergo Jehu litteras, et misit in Samariam, ad optimates civitatis, et ad majores natu, et ad nutritios Achab, dicens :
-2 King	2Ki	12	10	2	Statim ut acceperitis litteras has, qui habetis filios domini vestri, et currus, et equos, et civitates firmas, et arma,
-2 King	2Ki	12	10	3	eligite meliorem, et eum qui vobis placuerit de filiis domini vestri, et eum ponite super solium patris sui, et pugnate pro domo domini vestri.
-2 King	2Ki	12	10	4	Timuerunt illi vehementer, et dixerunt : Ecce duo reges non potuerunt stare coram eo, et quomodo nos valebimus resistere ?
-2 King	2Ki	12	10	5	Miserunt ergo praepositi domus, et praefecti civitatis, et majores natu, et nutritii, ad Jehu, dicentes : Servi tui sumus : quaecumque jusseris faciemus, nec constituemus nobis regem : quaecumque tibi placent, fac.
-2 King	2Ki	12	10	6	Rescripsit autem eis litteras secundo, dicens : Si mei estis, et obeditis mihi, tollite capita filiorum domini vestri, et venite ad me hac eadem hora cras in Jezrahel. Porro filii regis, septuaginta viri, apud optimates civitates nutriebantur.
-2 King	2Ki	12	10	7	Cumque venissent litteras ad eos, tulerunt filios regis, et occiderunt septuaginta viros, et posuerunt capita eorum in cophinis, et miserunt ad eum in Jezrahel.
-2 King	2Ki	12	10	8	Venit autem nuntius, et indicavit ei, dicens : Attulerunt capita filiorum regis. Qui respondit : Ponite ea ad duos acervos juxta introitum portae usque mane.
-2 King	2Ki	12	10	9	Cumque diluxisset, egressus est, et stans dixit ad omnem populum : Justi estis : si ego conjuravi contra dominum meum et interfeci eum, quis percussit omnes hos ?
-2 King	2Ki	12	10	10	videte ergo nunc quoniam non cecidit de sermonibus Domini in terram, quos locutus est Dominus super domum Achab : et Dominus fecit quod locutus est in manu servi sui Eliae.
-2 King	2Ki	12	10	11	Percussit igitur Jehu omnes qui reliqui erant de domo Achab in Jezrahel, et universos optimates ejus, et notos, et sacerdotes, donec non remanerent ex eo reliquiae.
-2 King	2Ki	12	10	12	Et surrexit, et venit in Samariam : cumque venisset ad Cameram pastorum in via,
-2 King	2Ki	12	10	13	invenit fratres Ochoziae regis Juda : dixitque ad eos : Quinam estis vos ? Qui responderunt : Fratres Ochoziae sumus, et descendimus ad salutandos filios regis, et filios reginae.
-2 King	2Ki	12	10	14	Qui ait : Comprehendite eos vivos. Quos cum comprehendissent vivos, jugulaverunt eos in cisterna juxta Cameram, quadraginta duos viros : et non reliquit ex eis quemquam.
-2 King	2Ki	12	10	15	Cumque abiisset inde, invenit Jonadab filium Rechab in occursum sibi, et benedixit ei. Et ait ad eum : Numquid est cor tuum rectum, sicut cor meum cum corde tuo ? Et ait Jonadab : Est. Si est, inquit, da manum tuam. Qui dedit ei manum suam. At ille levavit eum ad se in currum :
-2 King	2Ki	12	10	16	dixitque ad eum : Veni mecum, et vide zelum meum pro Domino. Et impositum in curru suo
-2 King	2Ki	12	10	17	duxit in Samariam. Et percussit omnes qui reliqui fuerant de Achab in Samaria usque ad unum, juxta verbum Domini quod locutus est per Eliam.
-2 King	2Ki	12	10	18	Congregavit ergo Jehu omnem populum, et dixit ad eos : Achab coluit Baal parum, ego autem colam eum amplius.
-2 King	2Ki	12	10	19	Nunc igitur omnes prophetas Baal, et universos servos ejus, et cunctos sacerdotes ipsius vocate ad me : nullus sit qui non veniat : sacrificium enim grande est mihi Baal : quicumque defuerit, non vivet. Porro Jehu faciebat hoc insidiose, ut disperderet cultores Baal.
-2 King	2Ki	12	10	20	Et dixit : Sanctificate diem solemnem Baal. Vocavitque,
-2 King	2Ki	12	10	21	et misit in universos terminos Israël, et venerunt cuncti servi Baal : non fuit residuus ne unus quidem qui non veniret. Et ingressi sunt templum Baal : et repleta est domus Baal, a summo usque ad summum.
-2 King	2Ki	12	10	22	Dixitque his qui erant super vestes : Proferte vestimenta universis servis Baal. Et protulerunt eis vestes.
-2 King	2Ki	12	10	23	Ingressusque Jehu, et Jonadab filius Rechab, templum Baal, ait cultoribus Baal : Perquirite, et videte, ne quis forte vobiscum sit de servis Domini, sed ut sint servi Baal soli.
-2 King	2Ki	12	10	24	Ingressi sunt igitur ut facerent victimas et holocausta : Jehu autem praeparaverat sibi foris octoginta viros, et dixerat eis : Quicumque fugerit de hominibus his, quos ego adduxero in manus vestras, anima ejus erit pro anima illius.
-2 King	2Ki	12	10	25	Factum est autem, cum completum esset holocaustum, praecepit Jehu militibus et ducibus suis : Ingredimini, et percutite eos : nullus evadat. Percusseruntque eos in ore gladii, et projecerunt milites et duces : et ierunt in civitatem templi Baal,
-2 King	2Ki	12	10	26	et protulerunt statuam de fano Baal, et combusserunt,
-2 King	2Ki	12	10	27	et comminuerunt eam. Destruxerunt quoque aedem Baal, et fecerunt pro ea latrinas usque in diem hanc.
-2 King	2Ki	12	10	28	Delevit itaque Jehu Baal de Israël :
-2 King	2Ki	12	10	29	verumtamen a peccatis Jeroboam filii Nabat, qui peccare fecit Israël, non recessit, nec dereliquit vitulos aureos qui erant in Bethel et in Dan.
-2 King	2Ki	12	10	30	Dixit autem Dominus ad Jehu : Quia studiose egisti quod rectum erat, et placebat in oculis meis, et omnia quae erant in corde meo fecisti contra domum Achab : filii tui usque ad quartam generationem sedebunt super thronum Israël.
-2 King	2Ki	12	10	31	Porro Jehu non custodivit ut ambularet in lege Domini Dei Israël in toto corde suo : non enim recessit a peccatis Jeroboam, qui peccare fecerat Israël.
-2 King	2Ki	12	10	32	In diebus illis coepit Dominus taedere super Israël : percussitque eos Hazaël in universis finibus Israël,
-2 King	2Ki	12	10	33	a Jordane contra orientalem plagam, omnem terram Galaad, et Gad, et Ruben, et Manasse, ab Aroër, quae est super torrentem Arnon, et Galaad, et Basan.
-2 King	2Ki	12	10	34	Reliqua autem verborum Jehu, et universa quae fecit, et fortitudo ejus, nonne haec scripta sunt in libro verborum dierum regum Israël ?
-2 King	2Ki	12	10	35	Et dormivit Jehu cum patribus suis, sepelieruntque eum in Samaria : et regnavit Joachaz filius ejus pro eo.
-2 King	2Ki	12	10	36	Dies autem quos regnavit Jehu super Israël, viginti et octo anni sunt in Samaria.
-2 King	2Ki	12	11	1	Athalia vero mater Ochoziae, videns mortuum filium suum, surrexit, et interfecit omne semen regium.
-2 King	2Ki	12	11	2	Tollens autem Josaba filia regis Joram, soror Ochoziae, Joas filium Ochoziae, furata est eum de medio filiorum regis qui interficiebantur, et nutricem ejus de triclinio : et abscondit eum a facie Athaliae ut non interficeretur.
-2 King	2Ki	12	11	3	Eratque cum ea sex annis clam in domo Domini : porro Athalia regnavit super terram.
-2 King	2Ki	12	11	4	Anno autem septimo misit Jojada, et assumens centuriones et milites, introduxit ad se in templum Domini, pepigitque cum eis foedus : et adjurans eos in domo Domini, ostendit eis filium regis :
-2 King	2Ki	12	11	5	et praecepit illis, dicens : Iste est sermo, quem facere debetis :
-2 King	2Ki	12	11	6	tertia pars vestrum introëat sabbato, et observet excubias domus regis. Tertia autem pars sit ad portam Sur, et tertia pars sit ad portam quae est post habitaculum scutariorum : et custodietis excubias domus Messa.
-2 King	2Ki	12	11	7	Duae vero partes e vobis, omnes egredientes sabbato, custodiant excubias domus Domini circa regem.
-2 King	2Ki	12	11	8	Et vallabitis eum, habentes arma in manibus vestris : si quis autem ingressus fuerit septum templi, interficiatur : eritisque cum rege introëunte et egrediente.
-2 King	2Ki	12	11	9	Et fecerunt centuriones juxta omnia quae praeceperat eis Jojada sacerdos : et assumentes singuli viros suos qui ingrediebantur sabbatum, cum his qui egrediebantur sabbato, venerunt ad Jojadam sacerdotem.
-2 King	2Ki	12	11	10	Qui dedit eis hastas et arma regis David, quae erant in domo Domini.
-2 King	2Ki	12	11	11	Et steterunt singuli habentes arma in manu sua, a parte templi dextera usque ad partem sinistram altaris et aedis, circum regem.
-2 King	2Ki	12	11	12	Produxitque filium regis, et posuit super eum diadema et testimonium : feceruntque eum regem, et unxerunt : et plaudentes manu, dixerunt : Vivat rex.
-2 King	2Ki	12	11	13	Audivit autem Athalia vocem populi currentis : et ingressa ad turbas in templum Domini,
-2 King	2Ki	12	11	14	vidit regem stantem super tribunal juxta morem, et cantores, et tubas prope eum, omnemque populum terrae laetantem, et canentem tubis : et scidit vestimenta sua, clamavitque : Conjuratio, conjuratio.
-2 King	2Ki	12	11	15	Praecepit autem Jojada centurionibus qui erant super exercitum, et ait eis : Educite eam extra septa templi, et quicumque eam secutus fuerit, feriatur gladio. Dixerat enim sacerdos : Non occidatur in templo Domini.
-2 King	2Ki	12	11	16	Imposueruntque ei manus, et impegerunt eam per viam introitus equorum, juxta palatium, et interfecta est ibi.
-2 King	2Ki	12	11	17	Pepigit ergo Jojada foedus inter Dominum, et inter regem, et inter populum, ut esset populus Domini : et inter regem et populum.
-2 King	2Ki	12	11	18	Ingressusque est omnis populus terrae templum Baal, et destruxerunt aras ejus, et imagines contriverunt valide : Mathan quoque sacerdotem Baal occiderunt coram altari. Et posuit sacerdos custodias in domo Domini.
-2 King	2Ki	12	11	19	Tulitque centuriones, et Cerethi et Phelethi legiones, et omnem populum terrae, deduxeruntque regem de domo Domini : et venerunt per viam portae scutariorum in palatium, et sedit super thronum regum.
-2 King	2Ki	12	11	20	Laetatusque est omnis populus terrae, et civitas conquievit : Athalia autem occisa est gladio in domo regis.
-2 King	2Ki	12	11	21	Septemque annorum erat Joas, cum regnare coepisset.
-2 King	2Ki	12	12	1	Anno septimo Jehu, regnavit Joas : et quadraginta annis regnavit in Jerusalem. Nomen matris ejus Sebia de Bersabee.
-2 King	2Ki	12	12	2	Fecitque Joas rectum coram Domino cunctis diebus quibus docuit eum Jojada sacerdos.
-2 King	2Ki	12	12	3	Verumtamen excelsa non abstulit : adhuc enim populus immolabat, et adolebat in excelsis incensum.
-2 King	2Ki	12	12	4	Dixitque Joas ad sacerdotes : Omnem pecuniam sanctorum, quae illata fuerit in templum Domini a praetereuntibus, quae offertur pro pretio animae, et quam sponte et arbitrio cordis sui inferunt in templum Domini :
-2 King	2Ki	12	12	5	accipiant illam sacerdotes juxta ordinem suum, et instaurent sartatecta domus, si quid necessarium viderint instauratione.
-2 King	2Ki	12	12	6	Igitur usque ad vigesimum tertium annum regis Joas, non instauraverunt sacerdotes sartatecta templi.
-2 King	2Ki	12	12	7	Vocavitque rex Joas Jojadam pontificem et sacerdotes, dicens eis : Quare sartatecta non instauratis templi ? nolite ergo amplius accipere pecuniam juxta ordinem vestrum, sed ad instaurationem templi reddite eam.
-2 King	2Ki	12	12	8	Prohibitique sunt sacerdotes ultra accipere pecuniam a populo, et instaurare sartatecta domus.
-2 King	2Ki	12	12	9	Et tulit Jojada pontifex gazophylacium unum, aperuitque foramen desuper, et posuit illud juxta altare ad dexteram ingredientium domum Domini : mittebantque in eo sacerdotes qui custodiebant ostia, omnem pecuniam quae deferebatur ad templum Domini.
-2 King	2Ki	12	12	10	Cumque viderent nimiam pecuniam esse in gazophylacio, ascendebat scriba regis, et pontifex, effundebantque et numerabant pecuniam quae inveniebatur in domo Domini :
-2 King	2Ki	12	12	11	et dabant eam juxta numerum atque mensuram in manu eorum qui praeerant caementariis domus Domini : qui impendebant eam in fabris lignorum et in caementariis, iis qui operabantur in domo Domini,
-2 King	2Ki	12	12	12	et sartatecta faciebant : et in iis qui caedebant saxa, et ut emerent ligna, et lapides, qui excidebantur, ita ut impleretur instauratio domus Domini in universis quae indigebant expensa ad muniendam domum.
-2 King	2Ki	12	12	13	Verumtamen non fiebant ex eadem pecunia hydriae templi Domini, et fuscinulae, et thuribula, et tubae, et omne vas aureum et argenteum, de pecunia quae inferebatur in templum Domini.
-2 King	2Ki	12	12	14	Iis enim qui faciebant opus, dabatur ut instauraretur templum Domini :
-2 King	2Ki	12	12	15	et non fiebat ratio iis hominibus qui accipiebant pecuniam ut distribuerent eam artificibus, sed in fide tractabant eam.
-2 King	2Ki	12	12	16	Pecuniam vero pro delicto, et pecuniam pro peccatis non inferebant in templum Domini, quia sacerdotum erat.
-2 King	2Ki	12	12	17	Tunc ascendit Hazaël rex Syriae, et pugnabat contra Geth, cepitque eam : et direxit faciem suam ut ascenderet in Jerusalem.
-2 King	2Ki	12	12	18	Quam ob rem tulit Joas rex Juda omnia sanctificata quae consecraverant Josaphat, et Joram, et Ochozias, patres ejus reges Juda, et quae ipse obtulerat : et universum argentum quod inveniri potuit in thesauris templi Domini et in palatio regis : misitque Hazaëli regi Syriae, et recessit ab Jerusalem.
-2 King	2Ki	12	12	19	Reliqua autem sermonum Joas, et universa quae fecit, nonne haec scripta sunt in libro verborum dierum regum Juda ?
-2 King	2Ki	12	12	20	Surrexerunt autem servi ejus, et conjuraverunt inter se, percusseruntque Joas in domo Mello in descensu Sella.
-2 King	2Ki	12	12	21	Josachar namque filius Semaath, et Jozabad filius Somer servi ejus, percusserunt eum, et mortuus est : et sepelierunt eum cum patribus suis in civitate David : regnavitque Amasias filius ejus pro eo.
-2 King	2Ki	12	13	1	Anno vigesimo tertio Joas filii Ochoziae regis Juda, regnavit Joachaz filius Jehu super Israël in Samaria decem et septem annis.
-2 King	2Ki	12	13	2	Et fecit malum coram Domino, secutusque est peccata Jeroboam filii Nabat, qui peccare fecit Israël, et non declinavit ab eis.
-2 King	2Ki	12	13	3	Iratusque est furor Domini contra Israël, et tradidit eos in manu Hazaël regis Syriae, et in manu Benadad filii Hazaël, cunctis diebus.
-2 King	2Ki	12	13	4	Deprecatus est autem Joachaz faciem Domini, et audivit eum Dominus : vidit enim angustiam Israël, quia attriverat eos rex Syriae :
-2 King	2Ki	12	13	5	et dedit Dominus salvatorem Israëli, et liberatus est de manu regis Syriae : habitaveruntque filii Israël in tabernaculis suis sicut heri et nudiustertius.
-2 King	2Ki	12	13	6	Verumtamen non recesserunt a peccatis domus Jeroboam, qui peccare fecit Israël, sed in ipsis ambulaverunt : siquidem et lucus permansit in Samaria.
-2 King	2Ki	12	13	7	Et non sunt derelicti Joachaz de populo nisi quinquaginta equites, et decem currus, et decem millia peditum : interfecerat enim eos rex Syriae, et redegerat quasi pulverem in tritura areae.
-2 King	2Ki	12	13	8	Reliqua autem sermonum Joachaz, et universa quae fecit, et fortitudo ejus, nonne haec scripta sunt in libro sermonum dierum regum Israël ?
-2 King	2Ki	12	13	9	Dormivitque Joachaz cum patribus suis, et sepelierunt eum in Samaria : regnavitque Joas filius ejus pro eo.
-2 King	2Ki	12	13	10	Anno trigesimo septimo Joas regis Juda, regnavit Joas filius Joachaz super Israël in Samaria sedecim annis.
-2 King	2Ki	12	13	11	Et fecit quod malum est in conspectu Domini : non declinavit ab omnibus peccatis Jeroboam filii Nabat, qui peccare fecit Israël, sed in ipsis ambulavit.
-2 King	2Ki	12	13	12	Reliqua autem sermonum Joas, et universa quae fecit, et fortitudo ejus, quomodo pugnaverit contra Amasiam regem Juda, nonne haec scripta sunt in libro sermonum dierum regum Israël ?
-2 King	2Ki	12	13	13	Et dormivit Joas cum patribus suis : Jeroboam autem sedit super solium ejus. Porro Joas sepultus est in Samaria cum regibus Israël.
-2 King	2Ki	12	13	14	Eliseus autem aegrotabat infirmitate, qua et mortuus est : descenditque ad eum Joas rex Israël, et flebat coram eo, dicebatque : Pater mi, pater mi, currus Israël et auriga ejus.
-2 King	2Ki	12	13	15	Et ait illi Eliseus : Affer arcum et sagittas. Cumque attulisset ad eum arcum et sagittas,
-2 King	2Ki	12	13	16	dixit ad regem Israël : Pone manum tuam super arcum. Et cum posuisset ille manum suam, superposuit Eliseus manus suas manibus regis,
-2 King	2Ki	12	13	17	et ait : Aperi fenestram orientalem. Cumque aperuisset, dixit Eliseus : Jace sagittam. Et jecit. Et ait Eliseus : Sagitta salutis Domini, et sagitta salutis contra Syriam : percutiesque Syriam in Aphec, donec consumas eam.
-2 King	2Ki	12	13	18	Et ait : Tolle sagittas. Qui cum tulisset, rursum dixit ei : Percute jaculo terram. Et cum percussisset tribus vicibus, et stetisset,
-2 King	2Ki	12	13	19	iratus est vir Dei contra eum, et ait : Si percussisses quinquies, aut sexies, sive septies, percussisses Syriam usque ad consumptionem : nunc autem tribus vicibus percuties eam.
-2 King	2Ki	12	13	20	Mortuus est ergo Eliseus, et sepelierunt eum. Latrunculi autem de Moab venerunt in terram in ipso anno.
-2 King	2Ki	12	13	21	Quidam autem sepelientes hominem, viderunt latrunculos, et projecerunt cadaver in sepulchro Elisei. Quod cum tetigisset ossa Elisei, revixit homo, et stetit super pedes suos.
-2 King	2Ki	12	13	22	Igitur Hazaël rex Syriae afflixit Israël cunctis diebus Joachaz :
-2 King	2Ki	12	13	23	et misertus est Dominus eorum, et reversus est ad eos propter pactum suum, quod habebat cum Abraham, et Isaac, et Jacob : et noluit disperdere eos, neque projicere penitus usque in praesens tempus.
-2 King	2Ki	12	13	24	Mortuus est autem Hazaël rex Syriae, et regnavit Benadad filius ejus pro eo.
-2 King	2Ki	12	13	25	Porro Joas filius Joachaz tulit urbes de manu Benadad filii Hazaël, quas tulerat de manu Joachaz patris sui jure praelii : tribus vicibus percussit eum Joas, et reddidit civitates Israël.
-2 King	2Ki	12	14	1	In anno secundo Joas filii Joachaz regis Israël, regnavit Amasias filius Joas regis Juda.
-2 King	2Ki	12	14	2	Viginti quinque annorum erat cum regnare coepisset : viginti autem et novem annis regnavit in Jerusalem. Nomen matris ejus Joadan de Jerusalem.
-2 King	2Ki	12	14	3	Et fecit rectum coram Domino, verumtamen non ut David pater ejus. Juxta omnia quae fecit Joas pater suus, fecit :
-2 King	2Ki	12	14	4	nisi hoc tantum, quod excelsa non abstulit : adhuc enim populus immolabat, et adolebat incensum in excelsis.
-2 King	2Ki	12	14	5	Cumque obtinuisset regnum, percussit servos suos, qui interfecerant regem patrem suum :
-2 King	2Ki	12	14	6	filios autem eorum qui occiderant, non occidit, juxta quod scriptum est in libro legis Moysi, sicut praecepit Dominus, dicens : Non morientur patres pro filiis, neque filii morientur pro patribus : sed unusquisque in peccato suo morietur.
-2 King	2Ki	12	14	7	Ipse percussit Edom in valle Salinarum decem millia, et apprehendit petram in praelio, vocavitque nomen ejus Jectehel usque in praesentem diem.
-2 King	2Ki	12	14	8	Tunc misit Amasias nuntios ad Joas filium Joachaz filii Jehu regis Israël, dicens : Veni, et videamus nos.
-2 King	2Ki	12	14	9	Remisitque Joas rex Israël ad Amasiam regem Juda, dicens : Carduus Libani misit ad cedrum quae est in Libano, dicens : Da filiam tuam filio meo uxorem. Transieruntque bestiae saltus quae sunt in Libano, et conculcaverunt carduum.
-2 King	2Ki	12	14	10	Percutiens invaluisti super Edom, et sublevavit te cor tuum : contentus esto gloria, et sede in domo tua : quare provocas malum, ut cadas tu et Judas tecum ?
-2 King	2Ki	12	14	11	Et non acquievit Amasias. Ascenditque Joas rex Israël, et viderunt se, ipse et Amasias rex Juda, in Bethsames oppido Judae.
-2 King	2Ki	12	14	12	Percussusque est Juda coram Israël, et fugerunt unusquisque in tabernacula sua.
-2 King	2Ki	12	14	13	Amasiam vero regem Juda, filium Joas filii Ochoziae, cepit Joas rex Israël in Bethsames, et adduxit eum in Jerusalem : et interrupit murum Jerusalem, a porta Ephraim usque ad portam anguli, quadringentis cubitis.
-2 King	2Ki	12	14	14	Tulitque omne aurum et argentum, et universa vasa quae inventa sunt in domo Domini et in thesauris regis, et obsides, et reversus est in Samariam.
-2 King	2Ki	12	14	15	Reliqua autem verborum Joas quae fecit, et fortitudo ejus qua pugnavit contra Amasiam regem Juda, nonne haec scripta sunt in libro sermonum dierum regum Israël ?
-2 King	2Ki	12	14	16	Dormivitque Joas cum patribus suis, et sepultus est in Samaria cum regibus Israël, et regnavit Jeroboam filius ejus pro eo.
-2 King	2Ki	12	14	17	Vixit autem Amasias filius Joas rex Juda postquam mortuus est Joas filius Joachaz regis Israël, quindecim annis.
-2 King	2Ki	12	14	18	Reliqua autem sermonum Amasiae, nonne haec scripta sunt in libro sermonum dierum regum Juda ?
-2 King	2Ki	12	14	19	Factaque est contra eum conjuratio in Jerusalem : at ille fugit in Lachis. Miseruntque post eum in Lachis, et interfecerunt eum ibi :
-2 King	2Ki	12	14	20	et asportaverunt in equis, sepultusque est in Jerusalem cum patribus suis in civitate David.
-2 King	2Ki	12	14	21	Tulit autem universus populus Judae Azariam annos natum sedecim, et constituerunt eum regem pro patre ejus Amasia.
-2 King	2Ki	12	14	22	Ipse aedificavit Aelath, et restituit eam Judae, postquam dormivit rex cum patribus suis.
-2 King	2Ki	12	14	23	Anno quintodecimo Amasiae filii Joas regis Juda, regnavit Jeroboam filius Joas regis Israël in Samaria, quadraginta et uno anno.
-2 King	2Ki	12	14	24	Et fecit quod malum est coram Domino : non recessit ab omnibus peccatis Jeroboam filii Nabat, qui peccare fecit Israël.
-2 King	2Ki	12	14	25	Ipse restituit terminos Israël ab introitu Emath usque ad mare solitudinis, juxta sermonem Domini Dei Israël quem locutus est per servum suum Jonam filium Amathi prophetam, qui erat de Geth, quae est in Opher.
-2 King	2Ki	12	14	26	Vidit enim Dominus afflictionem Israël amaram nimis, et quod consumpti essent usque ad clausos carcere et extremos, et non esset qui auxiliaretur Israëli.
-2 King	2Ki	12	14	27	Nec locutus est Dominus ut deleret nomen Israël de sub caelo, sed salvavit eos in manu Jeroboam filii Joas.
-2 King	2Ki	12	14	28	Reliqua autem sermonum Jeroboam, et universa quae fecit, et fortitudo ejus qua praeliatus est, et quomodo restituit Damascum et Emath Judae in Israël, nonne haec scripta sunt in libro sermonum dierum regum Israël ?
-2 King	2Ki	12	14	29	Dormivitque Jeroboam cum patribus suis regibus Israël, et regnavit Zacharias filius ejus pro eo.
-2 King	2Ki	12	15	1	Anno vigesimo septimo Jeroboam regis Israël, regnavit Azarias filius Amasiae regis Juda.
-2 King	2Ki	12	15	2	Sedecim annorum erat cum regnare coepisset, et quinquaginta duobus annis regnavit in Jerusalem : nomen matris ejus Jechelia de Jerusalem.
-2 King	2Ki	12	15	3	Fecitque quod erat placitum coram Domino, juxta omnia quae fecit Amasias pater ejus.
-2 King	2Ki	12	15	4	Verumtamen excelsa non est demolitus : adhuc populus sacrificabat, et adolebat incensum in excelsis.
-2 King	2Ki	12	15	5	Percussit autem Dominus regem, et fuit leprosus usque in diem mortis suae, et habitabat in domo libera seorsum : Joatham vero filius regis gubernabat palatium, et judicabit populum terrae.
-2 King	2Ki	12	15	6	Reliqua autem sermonum Azariae, et universa quae fecit, nonne haec scripta sunt in libro verborum dierum regum Juda ?
-2 King	2Ki	12	15	7	Et dormivit Azarias cum patribus suis : sepelieruntque eum cum majoribus suis in civitate David, et regnavit Joatham filius ejus pro eo.
-2 King	2Ki	12	15	8	Anno trigesimo octavo Azariae regis Juda, regnavit Zacharias filius Jeroboam super Israël in Samaria sex mensibus.
-2 King	2Ki	12	15	9	Et fecit quod malum est coram Domino, sicut fecerant patres ejus : non recessit a peccatis Jeroboam filii Nabat, qui peccare fecit Israël.
-2 King	2Ki	12	15	10	Conjuravit autem contra eum Sellum filius Jabes : percussitque eum palam, et interfecit, regnavitque pro eo.
-2 King	2Ki	12	15	11	Reliqua autem verborum Zachariae, nonne haec scripta sunt in libro sermonum dierum regum Israël ?
-2 King	2Ki	12	15	12	Iste est sermo Domini quem locutus est ad Jehu, dicens : Filii tui usque ad quartam generationem sedebunt super thronum Israël. Factumque est ita.
-2 King	2Ki	12	15	13	Sellum filius Jabes regnavit trigesimo novo anno Azariae regis Juda : regnavit autem uno mense in Samaria.
-2 King	2Ki	12	15	14	Et ascendit Manahem filius Gadi de Thersa, venitque in Samariam, et percussit Sellum filium Jabes in Samaria, et interfecit eum : regnavitque pro eo.
-2 King	2Ki	12	15	15	Reliqua autem verborum Sellum, et conjuratio ejus, per quam tetendit insidias, nonne haec scripta sunt in libro sermonum dierum regum Israël ?
-2 King	2Ki	12	15	16	Tunc percussit Manahem Thapsam, et omnes qui erant in ea, et terminos ejus de Thersa : noluerant enim aperire ei : et interfecit omnes praegnantes ejus, et scidit eas.
-2 King	2Ki	12	15	17	Anno trigesimo nono Azariae regis Juda, regnavit Manahem filius Gadi super Israël decem annis in Samaria.
-2 King	2Ki	12	15	18	Fecitque quod erat malum coram Domino : non recessit a peccatis Jeroboam filii Nabat, qui peccare fecit Israël, cunctis diebus ejus.
-2 King	2Ki	12	15	19	Veniebat Phul rex Assyriorum in terram, et dabat Manahem Phul mille talenta argenti, ut esset ei in auxilium, et firmaret regnum ejus.
-2 King	2Ki	12	15	20	Indixitque Manahem argentum super Israël cunctis potentibus et divitibus, ut daret regi Assyriorum quinquaginta siclos argenti per singulos : reversusque est rex Assyriorum, et non est moratus in terra.
-2 King	2Ki	12	15	21	Reliqua autem sermonum Manahem, et universa quae fecit, nonne haec scripta sunt in libro sermonum dierum regum Israël ?
-2 King	2Ki	12	15	22	Et dormivit Manahem cum patribus suis : regnavitque Phaceia filius ejus pro eo.
-2 King	2Ki	12	15	23	Anno quinquagesimo Azariae regis Juda, regnavit Phaceia filius Manahem super Israël in Samaria biennio.
-2 King	2Ki	12	15	24	Et fecit quod erat malum coram Domino : non recessit a peccatis Jeroboam filii Nabat, qui peccare fecit Israël.
-2 King	2Ki	12	15	25	Conjuravit autem adversus eum Phacee filius Romeliae, dux ejus, et percussit eum in Samaria in turre domus regiae, juxta Argob et juxta Arie, et cum eo quinquaginta viros de filiis Galaaditarum : et interfecit eum, regnavitque pro eo.
-2 King	2Ki	12	15	26	Reliqua autem sermonum Phaceia, et universa quae fecit, nonne haec scripta sunt in libro sermonum dierum regum Israël ?
-2 King	2Ki	12	15	27	Anno quinquagesimo secundo Azariae regis Juda, regnavit Phacee filius Romeliae super Israël in Samaria viginti annis.
-2 King	2Ki	12	15	28	Et fecit quod erat malum coram Domino : non recessit a peccatis Jeroboam filii Nabat, qui peccare fecit Israël.
-2 King	2Ki	12	15	29	In diebus Phacee regis Israël, venit Theglathphalasar rex Assur, et cepit Ajon, et Abel Domum, Maacha et Janoë, et Cedes, et Asor, et Galaad, et Galilaeam, et universam terram Nephthali : et transtulit eos in Assyrios.
-2 King	2Ki	12	15	30	Conjuravit autem et tetendit insidias Osee filius Ela contra Phacee filium Romeliae, et percussit eum, et interfecit : regnavitque pro eo vigesimo anno Joatham filii Oziae.
-2 King	2Ki	12	15	31	Reliqua autem sermonum Phacee, et universa quae fecit, nonne haec scripta sunt in libro sermonum dierum regum Israël ?
-2 King	2Ki	12	15	32	Anno secundo Phacee filii Romeliae regis Israël, regnavit Joatham filius Oziae regis Juda.
-2 King	2Ki	12	15	33	Viginti quinque annorum erat cum regnare coepisset, et sedecim annis regnavit in Jerusalem : nomen matris ejus Jerusa filia Sadoc.
-2 King	2Ki	12	15	34	Fecitque quod erat placitum coram Domino : juxta omnia quae fecerat Ozias pater suus, operatus est.
-2 King	2Ki	12	15	35	Verumtamen excelsa non abstulit : adhuc populus immolabat, et adolebat incensum in excelsis. Ipse aedificavit portam domus Domini sublimissimam.
-2 King	2Ki	12	15	36	Reliqua autem sermonum Joatham, et universa quae fecit, nonne haec scripta sunt in libro verborum dierum regum Juda ?
-2 King	2Ki	12	15	37	In diebus illis coepit Dominus mittere in Judam Rasin regem Syriae, et Phacee filium Romeliae.
-2 King	2Ki	12	15	38	Et dormivit Joatham cum patribus suis, sepultusque est cum eis in civitate David patris sui : et regnavit Achaz filius ejus pro eo.
-2 King	2Ki	12	16	1	Anno decimoseptimo Phacee filii Romeliae, regnavit Achaz filius Joatham regis Juda.
-2 King	2Ki	12	16	2	Viginti annorum erat Achaz cum regnare coepisset, et sedecim annis regnavit in Jerusalem. Non fecit quod erat placitum in conspectu Domini Dei sui sicut David pater ejus,
-2 King	2Ki	12	16	3	sed ambulavit in via regum Israël : insuper et filium suum consecravit, transferens per ignem secundum idola gentium, quae dissipavit Dominus coram filiis Israël.
-2 King	2Ki	12	16	4	Immolabat quoque victimas, et adolebat incensum in excelsis, et in collibus, et sub omni ligno frondoso.
-2 King	2Ki	12	16	5	Tunc ascendit Rasin rex Syriae, et Phacee filius Romeliae rex Israël, in Jerusalem ad praeliandum : cumque obsiderent Achaz, non valuerunt superare eum.
-2 King	2Ki	12	16	6	In tempore illo restituit Rasin rex Syriae, Ailam Syriae, et ejecit Judaeos de Aila : et Idumaei venerunt in Ailam, et habitaverunt ibi usque in diem hanc.
-2 King	2Ki	12	16	7	Misit autem Achaz nuntios ad Theglathphalasar regem Assyriorum, dicens : Servus tuus, et filius tuus ego sum : ascende, et salvum me fac de manu regis Syriae, et de manu regis Israël, qui consurrexerunt adversum me.
-2 King	2Ki	12	16	8	Et cum collegisset argentum et aurum quod inveniri potuit in domo Domini et in thesauris regis, misit regi Assyriorum munera.
-2 King	2Ki	12	16	9	Qui et acquievit voluntati ejus : ascendit enim rex Assyriorum in Damascum, et vastavit eam, et transtulit habitatores ejus Cyrenen : Rasin autem interfecit.
-2 King	2Ki	12	16	10	Perrexitque rex Achaz in occursum Theglathphalasar regis Assyriorum in Damascum : cumque vidisset altare Damasci, misit rex Achaz ad Uriam sacerdotem exemplar ejus, et similitudinem juxta omne opus ejus.
-2 King	2Ki	12	16	11	Exstruxitque Urias sacerdos altare : juxta omnia quae praeceperat rex Achaz de Damasco, ita fecit sacerdos Urias donec veniret rex Achaz de Damasco.
-2 King	2Ki	12	16	12	Cumque venisset rex de Damasco, vidit altare, et veneratus est illud : ascenditque et immolavit holocausta et sacrificium suum,
-2 King	2Ki	12	16	13	et libavit libamina, et fudit sanguinem pacificorum quae obtulerat super altare.
-2 King	2Ki	12	16	14	Porro altare aereum quod erat coram Domino, transtulit de facie templi, et de loco altaris, et de loco templi Domini : posuitque illud ex latere altaris ad aquilonem.
-2 King	2Ki	12	16	15	Praecepit quoque rex Achaz Uriae sacerdoti, dicens : Super altare majus offer holocaustum matutinum, et sacrificium vespertinum, et holocaustum regis, et sacrificium ejus, et holocaustum universi populi terrae, et sacrificia eorum, et libamina eorum : et omnem sanguinem holocausti, et universum sanguinem victimae super illud effundes : altare vero aereum erit paratum ad voluntatem meam.
-2 King	2Ki	12	16	16	Fecit igitur Urias sacerdos juxta omnia quae praeceperat rex Achaz.
-2 King	2Ki	12	16	17	Tulit autem rex Achaz caelatas bases, et luterem qui erat desuper : et mare deposuit de bobus aereis qui sustentabant illud, et posuit super pavimentum stratum lapide.
-2 King	2Ki	12	16	18	Musach quoque sabbati quod aedificaverat in templo : et ingressum regis exterius convertit in templum Domini propter regem Assyriorum.
-2 King	2Ki	12	16	19	Reliqua autem verborum Achaz quae fecit, nonne haec scripta sunt in libro sermonum dierum regum Juda ?
-2 King	2Ki	12	16	20	Dormivitque Achaz cum patribus suis, et sepultus est cum eis in civitate David : et regnavit Ezechias filius ejus pro eo.
-2 King	2Ki	12	17	1	Anno duodecimo Achaz regis Juda, regnavit Osee filius Ela in Samaria super Israël novem annis.
-2 King	2Ki	12	17	2	Fecitque malum coram Domino, sed non sicut reges Israël qui ante eum fuerant.
-2 King	2Ki	12	17	3	Contra hunc ascendit Salmanasar rex Assyriorum, et factus est ei Osee servus, reddebatque illi tributa.
-2 King	2Ki	12	17	4	Cumque deprehendisset rex Assyriorum Osee, quod rebellare nitens misisset nuntios ad Sua regem Aegypti ne praestaret tributa regi Assyriorum sicut singulis annis solitus erat, obsedit eum, et vinctum misit in carcerem.
-2 King	2Ki	12	17	5	Pervagatusque est omnem terram : et ascendens Samariam, obsedit eam tribus annis.
-2 King	2Ki	12	17	6	Anno autem nono Osee, cepit rex Assyriorum Samariam, et transtulit Israël in Assyrios : posuitque eos in Hala et in Habor juxta fluvium Gozan, in civitatibus Medorum.
-2 King	2Ki	12	17	7	Factum est enim, cum peccassent filii Israël Domino Deo suo, qui eduxerat eos de terra Aegypti, de manu Pharaonis regis Aegypti, coluerunt deos alienos.
-2 King	2Ki	12	17	8	Et ambulaverunt juxta ritum gentium quas consumpserat Dominus in conspectu filiorum Israël et regum Israël, quia similiter fecerant.
-2 King	2Ki	12	17	9	Et offenderunt filii Israël verbis non rectis Dominum Deum suum : et aedificaverunt sibi excelsa in cunctis urbibus suis, a turre custodum usque ad civitatem munitam.
-2 King	2Ki	12	17	10	Feceruntque sibi statuas et lucos in omni colle sublimi, et subter omne lignum nemorosum :
-2 King	2Ki	12	17	11	et adolebant ibi incensum super aras in morem gentium quas transtulerat Dominus a facie eorum : feceruntque verba pessima irritantes Dominum.
-2 King	2Ki	12	17	12	Et coluerunt immunditias de quibus praecepit eis Dominus ne facerent verbum hoc.
-2 King	2Ki	12	17	13	Et testificatus est Dominus in Israël et in Juda per manum omnium prophetarum et videntium, dicens : Revertimini a viis vestris pessimis, et custodite praecepta mea et caeremonias, juxta omnem legem quam praecepi patribus vestris, et sicut misi ad vos in manu servorum meorum prophetarum.
-2 King	2Ki	12	17	14	Qui non audierunt, sed induraverunt cervicem suam juxta cervicem patrum suorum, qui noluerunt obedire Domino Deo suo.
-2 King	2Ki	12	17	15	Et abjecerunt legitima ejus, et pactum quod pepigit cum patribus eorum, et testificationes quibus contestatus est eos : secutique sunt vanitates, et vane egerunt : et secuti sunt gentes quae erant per circuitum eorum, super quibus praeceperat Dominus eis ut non facerent sicut et illae faciebant.
-2 King	2Ki	12	17	16	Et dereliquerunt omnia praecepta Domini Dei sui : feceruntque sibi conflatiles duos vitulos, et lucos, et adoraverunt universam militiam caeli : servieruntque Baal,
-2 King	2Ki	12	17	17	et consecraverunt filios suos et filias suas per ignem : et divinationibus inserviebant, et auguriis : et tradiderunt se ut facerent malum coram Domino, ut irritarent eum.
-2 King	2Ki	12	17	18	Iratusque est Dominus vehementer Israëli, et abstulit eos a conspectu suo, et non remansit nisi tribus Juda tantummodo.
-2 King	2Ki	12	17	19	Sed nec ipse Juda custodivit mandata Domini Dei sui : verum ambulavit in erroribus Israël, quos operatus fuerat.
-2 King	2Ki	12	17	20	Projecitque Dominus omne semen Israël, et afflixit eos, et tradidit eos in manu diripientium, donec projiceret eos a facie sua :
-2 King	2Ki	12	17	21	ex eo jam tempore quo scissus est Israël a domo David, et constituerunt sibi regem Jeroboam filium Nabat : separavit enim Jeroboam Israël a Domino, et peccare eos fecit peccatum magnum.
-2 King	2Ki	12	17	22	Et ambulaverunt filii Israël in universis peccatis Jeroboam quae fecerat : et non recesserunt ab eis,
-2 King	2Ki	12	17	23	usquequo Dominus auferret Israël a facie sua, sicut locutus fuerat in manu omnium servorum suorum prophetarum : translatusque est Israël de terra sua in Assyrios, usque in diem hanc.
-2 King	2Ki	12	17	24	Adduxit autem rex Assyriorum de Babylone, et de Cutha, et de Avah, et de Emath, et de Sepharvaim : et collocavit eos in civitatibus Samariae pro filiis Israël : qui possederunt Samariam, et habitaverunt in urbibus ejus.
-2 King	2Ki	12	17	25	Cumque ibi habitare coepissent, non timebant Dominum : et immisit in eos Dominus leones, qui interficiebant eos.
-2 King	2Ki	12	17	26	Nuntiatumque est regi Assyriorum, et dictum : Gentes quas transtulisti, et habitare fecisti in civitatibus Samariae, ignorant legitima Dei terrae : et immisit in eos Dominus leones, et ecce interficiunt eos, eo quod ignorent ritum Dei terrae.
-2 King	2Ki	12	17	27	Praecepit autem rex Assyriorum, dicens : Ducite illuc unum de sacerdotibus quos inde captivos adduxistis, et vadat, et habitet cum eis : et doceat eos legitima Dei terrae.
-2 King	2Ki	12	17	28	Igitur cum venisset unus de sacerdotibus his qui captivi ducti fuerant de Samaria, habitavit in Bethel, et docebat eos quomodo colerent Dominum.
-2 King	2Ki	12	17	29	Et unaquaeque gens fabricata est deum suum : posueruntque eos in fanis excelsis quae fecerant Samaritae, gens et gens in urbibus suis, in quibus habitabat.
-2 King	2Ki	12	17	30	Viri enim Babylonii fecerunt Sochothbenoth : viri autem Cuthaei fecerunt Nergel : et viri de Emath fecerunt Asima.
-2 King	2Ki	12	17	31	Porro Hevaei fecerunt Nebahaz et Tharthac. Hi autem qui erant de Sepharvaim, comburebant filios suos igni, Adramelech et Anamelech diis Sepharvaim,
-2 King	2Ki	12	17	32	et nihilominus colebant Dominum. Fecerunt autem sibi de novissimis sacerdotes excelsorum, et ponebant eos in fanis sublimibus.
-2 King	2Ki	12	17	33	Et cum Dominum colerent, diis quoque suis serviebant juxta consuetudinem gentium, de quibus translati fuerant Samariam.
-2 King	2Ki	12	17	34	Usque in praesentem diem morem sequuntur antiquum : non timent Dominum, neque custodiunt caeremonias ejus, judicia, et legem, et mandatum, quod praeceperat Dominus filiis Jacob, quem cognominavit Israël :
-2 King	2Ki	12	17	35	et percusserat cum eis pactum, et mandaverat eis, dicens : Nolite timere deos alienos, et non adoretis eos, neque colatis eos, et non immoletis eis :
-2 King	2Ki	12	17	36	sed Dominum Deum vestrum, qui eduxit vos de terra Aegypti in fortitudine magna et in brachio extento, ipsum timete, et illum adorate, et ipsi immolate.
-2 King	2Ki	12	17	37	Caeremonias quoque, et judicia, et legem, et mandatum, quod scripsit vobis, custodite ut faciatis cunctis diebus : et non timeatis deos alienos.
-2 King	2Ki	12	17	38	Et pactum quod percussit vobiscum, nolite oblivisci : nec colatis deos alienos,
-2 King	2Ki	12	17	39	sed Dominum Deum vestrum timete, et ipse eruet vos de manu omnium inimicorum vestrorum.
-2 King	2Ki	12	17	40	Illi vero non audierunt, sed juxta consuetudinem suam pristinam perpetrabant.
-2 King	2Ki	12	17	41	Fuerunt igitur gentes istae timentes quidem Dominum, sed nihilominus et idolis suis servientes : nam et filii eorum, et nepotes, sicut fecerunt patres sui, ita faciunt usque in praesentem diem.
-2 King	2Ki	12	18	1	Anno tertio Osee filii Ela regis Israël, regnavit Ezechias filius Achaz regis Juda.
-2 King	2Ki	12	18	2	Viginti quinque annorum erat cum regnare coepisset, et viginti novem annis regnavit in Jerusalem : nomen matris ejus Abi filia Zachariae.
-2 King	2Ki	12	18	3	Fecitque quod erat bonum coram Domino, juxta omnia quae fecerat David pater ejus.
-2 King	2Ki	12	18	4	Ipse dissipavit excelsa, et contrivit statuas, et succidit lucos, confregitque serpentem aeneum quem fecerat Moyses : siquidem usque ad illud tempus filii Israël adolebant ei incensum : vocavitque nomen ejus Nohestan.
-2 King	2Ki	12	18	5	In Domino Deo Israël speravit : itaque post eum non fuit similis ei de cunctis regibus Juda, sed neque in his qui ante eum fuerunt :
-2 King	2Ki	12	18	6	et adhaesit Domino, et non recessit a vestigiis ejus, fecitque mandata ejus, quae praeceperat Dominus Moysi.
-2 King	2Ki	12	18	7	Unde et erat Dominus cum eo, et in cunctis ad quae procedebat, sapienter se agebat. Rebellavit quoque contra regem Assyriorum, et non servivit ei.
-2 King	2Ki	12	18	8	Ipse percussit Philisthaeos usque ad Gazam, et omnes terminos eorum, a turre custodum usque ad civitatem munitam.
-2 King	2Ki	12	18	9	Anno quarto regis Ezechiae, qui erat annus septimus Osee filii Ela regis Israël, ascendit Salmanasar rex Assyriorum in Samariam, et oppugnavit eam,
-2 King	2Ki	12	18	10	et cepit. Nam post annos tres, anno sexto Ezechiae, id est nono anno Osee regis Israël, capta est Samaria :
-2 King	2Ki	12	18	11	et transtulit rex Assyriorum Israël in Assyrios, collocavitque eos in Hala et in Habor fluviis Gozan in civitatibus Medorum :
-2 King	2Ki	12	18	12	quia non audierunt vocem Domini Dei sui, sed praetergressi sunt pactum ejus : omnia quae praeceperat Moyses servus Domini non audierunt, neque fecerunt.
-2 King	2Ki	12	18	13	Anno quartodecimo regis Ezechiae, ascendit Sennacherib rex Assyriorum ad universas civitates Juda munitas, et cepit eas.
-2 King	2Ki	12	18	14	Tunc misit Ezechias rex Juda nuntios ad regem Assyriorum in Lachis, dicens : Peccavi : recede a me, et omne quod imposueris mihi, feram. Indixit itaque rex Assyriorum Ezechiae regi Judae trecenta talenta argenti, et triginta talenta auri.
-2 King	2Ki	12	18	15	Deditque Ezechias omne argentum quod repertum fuerat in domo Domini et in thesauris regis.
-2 King	2Ki	12	18	16	In tempore illo confregit Ezechias valvas templi Domini, et laminas auri quas ipse affixerat, et dedit eas regi Assyriorum.
-2 King	2Ki	12	18	17	Misit autem rex Assyriorum Tharthan, et Rabsaris, et Rabsacen de Lachis ad regem Ezechiam cum manu valida Jerusalem : qui cum ascendissent, venerunt Jerusalem, et steterunt juxta aquaeductum piscinae superioris, quae est in via Agrifullonis.
-2 King	2Ki	12	18	18	Vocaveruntque regem : egressus est autem ad eos Eliacim filius Helciae praepositus domus, et Sobna scriba, et Joahe filius Asaph a commentariis.
-2 King	2Ki	12	18	19	Dixitque ad eos Rabsaces : Loquimini Ezechiae : Haec dicit rex magnus, rex Assyriorum : Quae est ista fiducia, qua niteris ?
-2 King	2Ki	12	18	20	forsitan inisti consilium, ut praepares te ad praelium. In quo confidis, ut audeas rebellare ?
-2 King	2Ki	12	18	21	an speras in baculo arundineo atque confracto Aegypto, super quem, si incubuerit homo, comminutus ingredietur manum ejus, et perforabit eam ? sic est Pharao rex Aegypti omnibus qui confidunt in se.
-2 King	2Ki	12	18	22	Quod si dixeritis mihi : In Domino Deo nostro habemus fiduciam : nonne iste est, cujus abstulit Ezechias excelsa et altaria, et praecepit Judae et Jerusalem : Ante altare hoc adorabitis in Jerusalem ?
-2 King	2Ki	12	18	23	Nunc igitur transite ad dominum meum regem Assyriorum, et dabo vobis duo millia equorum, et videte an habere valeatis ascensores eorum.
-2 King	2Ki	12	18	24	Et quomodo potestis resistere ante unum satrapam de servis domini mei minimis ? an fiduciam habes in Aegypto propter currus et equites ?
-2 King	2Ki	12	18	25	Numquid sine Domini voluntate ascendi ad locum istum, ut demolirer eum ? Dominus dixit mihi : Ascende ad terram hanc, et demolire eam.
-2 King	2Ki	12	18	26	Dixerunt autem Eliacim filius Helciae, et Sobna, et Joahe Rabsaci : Precamur ut loquaris nobis servis tuis syriace : siquidem intelligimus hanc linguam : et non loquaris nobis judaice, audiente populo qui est super murum.
-2 King	2Ki	12	18	27	Responditque eis Rabsaces, dicens : Numquid ad dominum tuum, et ad te misit me dominus meus, ut loquerer sermones hos, et non potius ad viros qui sedent super murum, ut comedant stercora sua, et bibant urinam suam vobiscum ?
-2 King	2Ki	12	18	28	Stetit itaque Rabsaces, et exclamavit voce magna judaice, et ait : Audite verba regis magni, regis Assyriorum.
-2 King	2Ki	12	18	29	Haec dicit rex : Non vos seducat Ezechias : non enim poterit eruere vos de manu mea :
-2 King	2Ki	12	18	30	neque fiduciam vobis tribuat super Dominum, dicens : Eruens liberabit nos Dominus, et non tradetur civitas haec in manu regis Assyriorum.
-2 King	2Ki	12	18	31	Nolite audire Ezechiam. Haec enim dicit rex Assyriorum : Facite mecum quod vobis est utile, et egredimini ad me : et comedet unusquisque de vinea sua, et de ficu sua : et bibetis aquas de cisternis vestris,
-2 King	2Ki	12	18	32	donec veniam, et transferam vos in terram quae similis est terrae vestrae, in terram fructiferam, et fertilem vini, terram panis et vinearum, terram olivarum et olei ac mellis : et vivetis, et non moriemini. Nolite audire Ezechiam, qui vos decipit, dicens : Dominus liberabit nos.
-2 King	2Ki	12	18	33	Numquid liberaverunt dii gentium terram suam de manu regis Assyriorum ?
-2 King	2Ki	12	18	34	ubi est deus Emath, et Arphad ? ubi est deus Sepharvaim, Ana, et Ava ? numquid liberaverunt Samariam de manu mea ?
-2 King	2Ki	12	18	35	Quinam illi sunt in universis diis terrarum, qui eruerunt regionem suam de manu mea, ut possit eruere Dominus Jerusalem de manu mea ?
-2 King	2Ki	12	18	36	Tacuit itaque populus, et non respondit ei quidquam : siquidem praeceptum regis acceperant ut non responderent ei.
-2 King	2Ki	12	18	37	Venitque Eliacim filius Helciae, praepositus domus, et Sobna scriba, et Joahe filius Asaph a commentariis ad Ezechiam scissis vestibus, et nuntiaverunt ei verba Rabsacis.
-2 King	2Ki	12	19	1	Quae cum audisset Ezechias rex, scidit vestimenta sua, et opertus est sacco, ingressusque est domum Domini.
-2 King	2Ki	12	19	2	Et misit Eliacim praepositum domus, et Sobnam scribam, et senes de sacerdotibus, opertos saccis, ad Isaiam prophetam filium Amos.
-2 King	2Ki	12	19	3	Qui dixerunt : Haec dicit Ezechias : Dies tribulationis, et increpationis, et blasphemiae dies iste : venerunt filii usque ad partum, et vires non habet parturiens.
-2 King	2Ki	12	19	4	Si forte audiat Dominus Deus tuus universa verba Rabsacis, quem misit rex Assyriorum dominus suus ut exprobraret Deum viventem et argueret verbis, quae audivit Dominus Deus tuus : et fac orationem pro reliquiis quae repertae sunt.
-2 King	2Ki	12	19	5	Venerunt ergo servi regis Ezechiae ad Isaiam.
-2 King	2Ki	12	19	6	Dixitque eis Isaias : Haec dicetis domino vestro : Haec dicit Dominus : Noli timere a facie sermonum quos audisti, quibus blasphemaverunt pueri regis Assyriorum me.
-2 King	2Ki	12	19	7	Ecce ego immittam ei spiritum, et audiet nuntium, et revertetur in terram suam, et dejiciam eum gladio in terra sua.
-2 King	2Ki	12	19	8	Reversus est ergo Rabsaces, et invenit regem Assyriorum expugnantem Lobnam : audierat enim quod recessisset de Lachis.
-2 King	2Ki	12	19	9	Cumque audisset de Tharaca rege Aethiopiae, dicentes : Ecce egressus est ut pugnet adversum te : et iret contra eum, misit nuntios ad Ezechiam, dicens :
-2 King	2Ki	12	19	10	Haec dicite Ezechiae regi Juda : Non te seducat Deus tuus in quo habes fiduciam, neque dicas : Non tradetur Jerusalem in manus regis Assyriorum.
-2 King	2Ki	12	19	11	Tu enim ipse audisti quae fecerunt reges Assyriorum universis terris, quomodo vastaverunt eas : num ergo solus poteris liberari ?
-2 King	2Ki	12	19	12	Numquid liberaverunt dii gentium singulos quos vastaverunt patres mei, Gozan videlicet, et Haran, et Reseph, et filios Eden qui erant in Thelassar ?
-2 King	2Ki	12	19	13	ubi est rex Emath, et rex Arphad, et rex civitatis Sepharvaim, Ana, et Ava ?
-2 King	2Ki	12	19	14	Itaque cum accepisset Ezechias litteras de manu nuntiorum, et legisset eas, ascendit in domum Domini, et expandit eas coram Domino,
-2 King	2Ki	12	19	15	et oravit in conspectu ejus, dicens : Domine Deus Israël, qui sedes super cherubim, tu es Deus solus regum omnium terrae : tu fecisti caelum et terram.
-2 King	2Ki	12	19	16	Inclina aurem tuam, et audi : aperi, Domine, oculos tuos, et vide : audi omnia verba Sennacherib, qui misit ut exprobraret nobis Deum viventem.
-2 King	2Ki	12	19	17	Vere, Domine, dissipaverunt reges Assyriorum gentes, et terras omnium.
-2 King	2Ki	12	19	18	Et miserunt deos eorum in ignem : non enim erant dii, sed opera manuum hominum, ex ligno et lapide : et perdiderunt eos.
-2 King	2Ki	12	19	19	Nunc igitur Domine Deus noster, salvos nos fac de manu ejus, ut sciant omnia regna terrae quia tu es Dominus Deus solus.
-2 King	2Ki	12	19	20	Misit autem Isaias filius Amos ad Ezechiam, dicens : Haec dicit Dominus Deus Israël : Quae deprecatus es me super Sennacherib rege Assyriorum, audivi.
-2 King	2Ki	12	19	21	Iste est sermo, quem locutus est Dominus de eo : [Sprevit te, et subsannavit te, virgo filia Sion : post tergum tuum caput movit, filia Jerusalem.
-2 King	2Ki	12	19	22	Cui exprobrasti, et quem blasphemasti ? contra quem exaltasti vocem tuam, et elevasti in excelsum oculos tuos ? Contra Sanctum Israël.
-2 King	2Ki	12	19	23	Per manum servorum tuorum exprobrasti Domino, et dixisti : In multitudine curruum meorum ascendi excelsa montium in summitate Libani, et succidi sublimes cedros ejus, et electas abietes illius. Et ingressus sum usque ad terminos ejus, et saltum Carmeli ejus
-2 King	2Ki	12	19	24	ego succidi. Et bibi aquas alienas, et siccavi vestigiis pedum meorum omnes aquas clausas.
-2 King	2Ki	12	19	25	Numquid non audisti quid ab initio fecerim ? ex diebus antiquis plasmavi illud, et nunc adduxi : eruntque in ruinam collium pugnantium civitates munitae.
-2 King	2Ki	12	19	26	Et qui sedent in eis, humiles manu, contremuerunt et confusi sunt : facti sunt velut foenum agri, et virens herba tectorum, quae arefacta est antequam veniret ad maturitatem.
-2 King	2Ki	12	19	27	Habitaculum tuum, et egressum tuum, et introitum tuum, et viam tuam ego praescivi, et furorem tuum contra me.
-2 King	2Ki	12	19	28	Insanisti in me, et superbia tua ascendit in aures meas : ponam itaque circulum in naribus tuis, et camum in labiis tuis, et reducam te in viam per quam venisti.
-2 King	2Ki	12	19	29	Tibi autem, Ezechia, hoc erit signum : comede hoc anno quae repereris : in secundo autem anno, quae sponte nascuntur : porro in tertio anno seminate et metite : plantate vineas, et comedite fructum earum.
-2 King	2Ki	12	19	30	Et quodcumque reliquum fuerit de domo Juda, mittet radicem deorsum, et faciet fructum sursum.
-2 King	2Ki	12	19	31	De Jerusalem quippe egredientur reliquiae, et quod salvetur de monte Sion : zelus Domini exercituum faciet hoc.
-2 King	2Ki	12	19	32	Quam ob rem haec dicit Dominus de rege Assyriorum : Non ingredietur urbem hanc, nec mittet in eam sagittam, nec occupabit eam clypeus, nec circumdabit eam munitio.
-2 King	2Ki	12	19	33	Per viam qua venit, revertetur : et civitatem hanc non ingredietur, dicit Dominus.
-2 King	2Ki	12	19	34	Protegamque urbem hanc, et salvabo eam propter me, et propter David servum meum.]
-2 King	2Ki	12	19	35	Factum est igitur in nocte illa, venit angelus Domini, et percussit in castris Assyriorum centum octoginta quinque millia. Cumque diluculo surrexisset, vidit omnia corpora mortuorum : et recedens abiit,
-2 King	2Ki	12	19	36	et reversus est Sennacherib rex Assyriorum, et mansit in Ninive.
-2 King	2Ki	12	19	37	Cumque adoraret in templo Nesroch deum suum, Adramelech et Sarasar filii ejus percusserunt eum gladio, fugeruntque in terram Armeniorum : et regnavit Asarhaddon filius ejus pro eo.
-2 King	2Ki	12	20	1	In diebus illis aegrotavit Ezechias usque ad mortem : et venit ad eum Isaias filius Amos propheta, dixitque ei : Haec dicit Dominus Deus : Praecipe domui tuae : morieris enim tu, et non vives.
-2 King	2Ki	12	20	2	Qui convertit faciem suam ad parietem, et oravit Dominum, dicens :
-2 King	2Ki	12	20	3	Obsecro, Domine : memento, quaeso, quomodo ambulaverim coram te in veritate, et in corde perfecto, et quod placitum est coram te fecerim. Flevit itaque Ezechias fletu magno.
-2 King	2Ki	12	20	4	Et antequam egrederetur Isaias mediam partem atrii, factus est sermo Domini ad eum, dicens :
-2 King	2Ki	12	20	5	Revertere, et dic Ezechiae duci populi mei : Haec dicit Dominus Deus David patris tui : Audivi orationem tuam, et vidi lacrimas tuas, et ecce sanavi te : die tertio ascendes templum Domini.
-2 King	2Ki	12	20	6	Et addam diebus tuis quindecim annos : sed et de manu regis Assyriorum liberabo te, et civitatem hanc : et protegam urbem istam propter me, et propter David servum meum.
-2 King	2Ki	12	20	7	Dixitque Isaias : Afferte massam ficorum. Quam cum attulissent, et posuissent super ulcus ejus, curatus est.
-2 King	2Ki	12	20	8	Dixerat autem Ezechias ad Isaiam : Quod erit signum, quia Dominus me sanabit, et quia ascensurus sum die tertia templum Domini ?
-2 King	2Ki	12	20	9	Cui ait Isaias : Hoc erit signum a Domino quod facturus sit Dominus sermonem quem locutus est : vis ut ascendat umbra decem lineis, an ut revertatur totidem gradibus ?
-2 King	2Ki	12	20	10	Et ait Ezechias : Facile est umbram crescere decem lineis : nec hoc volo ut fiat, sed ut revertatur retrorsum decem gradibus.
-2 King	2Ki	12	20	11	Invocavit itaque Isaias propheta Dominum, et reduxit umbram per lineas quibus jam descenderat in horologio Achaz, retrorsum decem gradibus.
-2 King	2Ki	12	20	12	In tempore illo misit Berodach Baladan, filius Baladan, rex Babyloniorum, litteras et munera ad Ezechiam : audierat enim quod aegrotasset Ezechias.
-2 King	2Ki	12	20	13	Laetatus est autem in adventu eorum Ezechias, et ostendit eis domum aromatum, et aurum et argentum, et pigmenta varia, unguenta quoque, et domum vasorum suorum, et omnia quae habere poterat in thesauris suis. Non fuit quod non monstraret eis Ezechias in domo sua, et in omni potestate sua.
-2 King	2Ki	12	20	14	Venit autem Isaias propheta ad regem Ezechiam, dixitque ei : Quid dixerunt viri isti ? aut unde venerunt ad te ? Cui ait Ezechias : De terra longinqua venerunt ad me, de Babylone.
-2 King	2Ki	12	20	15	At ille respondit : Quid viderunt in domo tua ? Ait Ezechias : Omnia quaecumque sunt in domo mea, viderunt : nihil est quod non monstraverim eis in thesauris meis.
-2 King	2Ki	12	20	16	Dixit itaque Isaias Ezechiae : Audi sermonem Domini :
-2 King	2Ki	12	20	17	Ecce dies venient, et auferentur omnia quae sunt in domo tua, et quae condiderunt patres tui usque in diem hanc, in Babylonem : non remanebit quidquam, ait Dominus.
-2 King	2Ki	12	20	18	Sed et de filiis tuis qui egredientur ex te, quos generabis, tollentur, et erunt eunuchi in palatio regis Babylonis.
-2 King	2Ki	12	20	19	Dixit Ezechias ad Isaiam : Bonus sermo Domini quem locutus es : sit pax et veritas in diebus meis.
-2 King	2Ki	12	20	20	Reliqua autem sermonum Ezechiae, et omnis fortitudo ejus, et quomodo fecerit piscinam et aquaeductum, et introduxerit aquas in civitatem, nonne haec scripta sunt in libro sermonum dierum regum Juda ?
-2 King	2Ki	12	20	21	Dormivitque Ezechias cum patribus suis, et regnavit Manasses filius ejus pro eo.
-2 King	2Ki	12	21	1	Duodecim annorum erat Manasses cum regnare coepisset, et quinquaginta quinque annis regnavit in Jerusalem : nomen matris ejus Haphsiba.
-2 King	2Ki	12	21	2	Fecitque malum in conspectu Domini, juxta idola gentium quas delevit Dominus a facie filiorum Israël.
-2 King	2Ki	12	21	3	Conversusque est, et aedificavit excelsa quae dissipaverat Ezechias pater ejus : et erexit aras Baal, et fecit lucos sicut fecerat Achab rex Israël, et adoravit omnem militiam caeli, et coluit eam.
-2 King	2Ki	12	21	4	Exstruxitque aras in domo Domini, de qua dixit Dominus : In Jerusalem ponam nomen meum.
-2 King	2Ki	12	21	5	Et exstruxit altaria universae militiae caeli in duobus atriis templi Domini.
-2 King	2Ki	12	21	6	Et traduxit filium suum per ignem : et ariolatus est, et observavit auguria, et fecit pythones, et aruspices multiplicavit, ut faceret malum coram Domino, et irritaret eum.
-2 King	2Ki	12	21	7	Posuit quoque idolum luci quem fecerat, in templo Domini, super quod locutus est Dominus ad David, et ad Salomonem filium ejus : In templo hoc, et in Jerusalem quam elegi de cunctis tribubus Israël, ponam nomen meum in sempiternum.
-2 King	2Ki	12	21	8	Et ultra non faciam commoveri pedem Israël de terra quam dedi patribus eorum : si tamen custodierint opere omnia quae praecepi eis, et universam legem quam mandavit eis servus meus Moyses.
-2 King	2Ki	12	21	9	Illi vero non audierunt : sed seducti sunt a Manasse, ut facerent malum super gentes quas contrivit Dominus a facie filiorum Israël.
-2 King	2Ki	12	21	10	Locutusque est Dominus in manu servorum suorum prophetarum, dicens :
-2 King	2Ki	12	21	11	Quia fecit Manasses rex Juda abominationes istas pessimas, super omnia quae fecerunt Amorrhaei ante eum, et peccare fecit etiam Judam in immunditiis suis :
-2 King	2Ki	12	21	12	propterea haec dicit Dominus Deus Israël : Ecce ego inducam mala super Jerusalem et Judam, ut quicumque audierit, tinniant ambae aures ejus.
-2 King	2Ki	12	21	13	Et extendam super Jerusalem funiculum Samariae, et pondus domus Achab : et delebo Jerusalem, sicut deleri solent tabulae : et delens vertam, et ducam crebrius stylum super faciem ejus.
-2 King	2Ki	12	21	14	Dimittam vero reliquias haereditatis meae, et tradam eas in manus inimicorum ejus, eruntque in vastitatem, et in rapinam cunctis adversariis suis :
-2 King	2Ki	12	21	15	eo quod fecerint malum coram me, et perseveraverint irritantes me, ex die qua egressi sunt patres eorum ex Aegypto usque ad hanc diem.
-2 King	2Ki	12	21	16	Insuper et sanguinem innoxium fudit Manasses multum nimis, donec impleret Jerusalem usque ad os : absque peccatis suis quibus peccare fecit Judam, ut faceret malum coram Domino.
-2 King	2Ki	12	21	17	Reliqua autem sermonum Manasse, ut universa quae fecit, et peccatum ejus quod peccavit, nonne haec scripta sunt in libro sermonum dierum regum Juda ?
-2 King	2Ki	12	21	18	Dormivitque Manasses cum patribus suis, et sepultus est in horto domus suae, in horto Oza : et regnavit Amon filius ejus pro eo.
-2 King	2Ki	12	21	19	Viginti duorum annorum erat Amon cum regnare coepisset : duobus quoque annis regnavit in Jerusalem : nomen matris ejus Messalemeth filia Harus de Jeteba.
-2 King	2Ki	12	21	20	Fecitque malum in conspectu Domini, sicut fecerat Manasses pater ejus.
-2 King	2Ki	12	21	21	Et ambulavit in omni via per quam ambulaverat pater ejus, servivitque immunditiis quibus servierat pater ejus, et adoravit eas :
-2 King	2Ki	12	21	22	et dereliquit Dominum Deum patrum suorum, et non ambulavit in via Domini.
-2 King	2Ki	12	21	23	Tetenderuntque ei insidias servi sui, et interfecerunt regem in domo sua.
-2 King	2Ki	12	21	24	Percussit autem populus terrae omnes qui conjuraverant contra regem Amon, et constituerunt sibi regem Josiam filium ejus pro eo.
-2 King	2Ki	12	21	25	Reliqua autem sermonum Amon quae fecit, nonne haec scripta sunt in libro sermonum dierum regum Juda ?
-2 King	2Ki	12	21	26	Sepelieruntque eum in sepulchro suo, in horto Oza : et regnavit Josias filius ejus pro eo.
-2 King	2Ki	12	22	1	Octo annorum erat Josias cum regnare coepisset : triginta et uno anno regnavit in Jerusalem : nomen matris ejus Idida filia Hadaia de Besecath.
-2 King	2Ki	12	22	2	Fecitque quod placitum erat coram Domino, et ambulavit per omnes vias David patris sui : non declinavit ad dexteram, sive ad sinistram.
-2 King	2Ki	12	22	3	Anno autem octavodecimo regis Josiae, misit rex Saphan filium Aslia filii Messulam scribam templi Domini, dicens ei :
-2 King	2Ki	12	22	4	Vade ad Helciam sacerdotem magnum, ut confletur pecunia quae illata est in templum Domini, quam collegerunt janitores templi a populo :
-2 King	2Ki	12	22	5	deturque fabris per praepositos domus Domini, qui et distribuant eam his qui operantur in templo Domini, ad instauranda sartatecta templi :
-2 King	2Ki	12	22	6	tignariis videlicet et caementariis, et iis qui interrupta componunt : et ut emantur ligna, et lapides de lapicidinis, ad instaurandum templum Domini.
-2 King	2Ki	12	22	7	Verumtamen non supputetur eis argentum quod accipiunt, sed in potestate habeant, et in fide.
-2 King	2Ki	12	22	8	Dixit autem Helcias pontifex ad Saphan scribam : Librum legis reperi in domo Domini. Deditque Helcias volumen Saphan, qui et legit illud.
-2 King	2Ki	12	22	9	Venit quoque Saphan scriba ad regem, et renuntiavit ei quod praeceperat, et ait : Conflaverunt servi tui pecuniam quae reperta est in domo Domini, et dederunt ut distribueretur fabris a praefectis operum templi Domini.
-2 King	2Ki	12	22	10	Narravit quoque Saphan scriba regi, dicens : Librum dedit mihi Helcias sacerdos. Quem cum legisset Saphan coram rege,
-2 King	2Ki	12	22	11	et audisset rex verba libri legis Domini, scidit vestimenta sua.
-2 King	2Ki	12	22	12	Et praecepit Helciae sacerdoti, et Ahicam filio Saphan, et Achobor filio Micha, et Saphan scribae, et Asaiae servo regis, dicens :
-2 King	2Ki	12	22	13	Ite et consulite Dominum super me, et super populo, et super omni Juda, de verbis voluminis istius, quod inventum est : magna enim ira Domini succensa est contra nos, quia non audierunt patres nostri verba libri hujus, ut facerent omne quod scriptum est nobis.
-2 King	2Ki	12	22	14	Ierunt itaque Helcias sacerdos, et Ahicam, et Achobor, et Sapham, et Asaia, ad Holdam prophetidem, uxorem Sellum filii Thecuae filii Araas custodis vestium, quae habitabat in Jerusalem in Secunda : locutique sunt ad eam.
-2 King	2Ki	12	22	15	Et illa respondit eis : Haec dicit Dominus Deus Israël : Dicite viro qui misit vos ad me :
-2 King	2Ki	12	22	16	Haec dicit Dominus : Ecce ego adducam mala super locum istum, et super habitatores ejus, omnia verba legis quae legit rex Juda :
-2 King	2Ki	12	22	17	quia dereliquerunt me, et sacrificaverunt diis alienis, irritantes me in cunctis operibus manuum suarum : et succendetur indignatio mea in loco hoc, et non extinguetur.
-2 King	2Ki	12	22	18	Regi autem Juda, qui misit vos ut consuleretis Dominum, sic dicetis : Haec dicit Dominus Deus Israël : Pro eo quod audisti verba voluminis,
-2 King	2Ki	12	22	19	et perterritum est cor tuum, et humiliatus es coram Domino, auditis sermonibus contra locum istum et habitatores ejus, quod videlicet fierent in stuporem et in maledictum : et scidisti vestimenta tua, et flevisti coram me, et ego audivi, ait Dominus :
-2 King	2Ki	12	22	20	idcirco colligam te ad patres tuos, et colligeris ad sepulchrum tuum in pace, ut non videant oculi tui omnia mala quae inducturus sum super locum istum.
-2 King	2Ki	12	23	1	Et renuntiaverunt regi quod dixerat. Qui misit : et congregati sunt ad eum omnes senes Juda et Jerusalem.
-2 King	2Ki	12	23	2	Ascenditque rex templum Domini, et omnes viri Juda, universique qui habitabant in Jerusalem cum eo sacerdotes et prophetae, et omnis populus a parvo usque ad magnum : legitque, cunctis audientibus, omnia verba libri foederis, qui inventus est in domo Domini.
-2 King	2Ki	12	23	3	Stetitque rex super gradum : et foedus percussit coram Domino, ut ambularent post Dominum, et custodirent praecepta ejus, et testimonia, et caeremonias in omni corde, et in tota anima, et suscitarent verba foederis hujus, quae scripta erant in libro illo : acquievitque populus pacto.
-2 King	2Ki	12	23	4	Et praecepit rex Helciae pontifici, et sacerdotibus secundi ordinis, et janitoribus, ut projicerent de templo Domini omnia vasa quae facta fuerant Baal, et in luco, et universae militiae caeli : et combussit ea foris Jerusalem in convalle Cedron, et tulit pulverem eorum in Bethel.
-2 King	2Ki	12	23	5	Et delevit aruspices quos posuerant reges Juda ad sacrificandum in excelsis per civitates Juda, et in circuitu Jerusalem : et eos qui adolebant incensum Baal, et soli, et lunae, et duodecim signis, et omni militiae caeli.
-2 King	2Ki	12	23	6	Et efferri fecit lucum de domo Domini foras Jerusalem in convalle Cedron, et combussit eum ibi, et redegit in pulverem, et projecit super sepulchra vulgi.
-2 King	2Ki	12	23	7	Destruxit quoque aediculas effeminatorum quae erant in domo Domini, pro quibus mulieres texebant quasi domunculas luci.
-2 King	2Ki	12	23	8	Congregavitque omnes sacerdotes de civitatibus Juda, et contaminavit excelsa ubi sacrificabant sacerdotes de Gabaa usque Bersabee, et destruxit aras portarum in introitu ostii Josue principis civitatis, quod erat ad sinistram portae civitatis.
-2 King	2Ki	12	23	9	Verumtamen non ascendebant sacerdotes excelsorum ad altare Domini in Jerusalem : sed tantum comedebant azyma in medio fratrum suorum.
-2 King	2Ki	12	23	10	Contaminavit quoque Topheth, quod est in convalle filii Ennom, ut nemo consecraret filium suum aut filiam per ignem, Moloch.
-2 King	2Ki	12	23	11	Abstulit quoque equos quos dederant reges Juda soli in introitu templi Domini juxta exedram Nathanmelech eunuchi, qui erat in Pharurim : currus autem solis combussit igni.
-2 King	2Ki	12	23	12	Altaria quoque quae erant super tecta coenaculi Achaz, quae fecerant reges Juda, et altaria quae fecerat Manasses in duobus atriis templi Domini, destruxit rex, et cucurrit inde, et dispersit cinerem eorum in torrentem Cedron.
-2 King	2Ki	12	23	13	Excelsa quoque, quae erant in Jerusalem ad dexteram partem montis offensionis, quae aedificaverat Salomon rex Israël Astaroth idolo Sidoniorum, et Chamos offensioni Moab, et Melchom abominationi filiorum Ammon, polluit rex.
-2 King	2Ki	12	23	14	Et contrivit statuas, et succidit lucos : replevitque loca eorum ossibus mortuorum.
-2 King	2Ki	12	23	15	Insuper et altare quod erat in Bethel, et excelsum quod fecerat Jeroboam filius Nabat, qui peccare fecit Israël : et altare illud, et excelsum destruxit, atque combussit, et comminuit in pulverem, succenditque etiam lucum.
-2 King	2Ki	12	23	16	Et conversus Josias, vidit ibi sepulchra quae erant in monte : misitque et tulit ossa de sepulchris, et combussit ea super altare, et polluit illud juxta verbum Domini quod locutus est vir Dei, qui praedixerat verba haec.
-2 King	2Ki	12	23	17	Et ait : Quis est titulus ille, quem video ? Responderuntque ei cives urbis illius : Sepulchrum est hominis Dei, qui venit de Juda, et praedixit verba haec, quae fecisti super altare Bethel.
-2 King	2Ki	12	23	18	Et ait : Dimitte eum : nemo commoveat ossa ejus. Et intacta manserunt ossa illius cum ossibus prophetae qui venerat de Samaria.
-2 King	2Ki	12	23	19	Insuper et omnia fana excelsorum quae erant in civitatibus Samariae, quae fecerant reges Israël ad irritandum Dominum, abstulit Josias : et fecit eis secundum omnia opera quae fecerat in Bethel.
-2 King	2Ki	12	23	20	Et occidit universos sacerdotes excelsorum qui erant ibi super altaria, et combussit ossa humana super ea : reversusque est Jerusalem.
-2 King	2Ki	12	23	21	Et praecepit omni populo, dicens : Facite Phase Domino Deo vestro, secundum quod scriptum est in libro foederis hujus.
-2 King	2Ki	12	23	22	Nec enim factum est Phase tale a diebus judicum qui judicaverunt Israël, et omnium dierum regum Israël et regum Juda,
-2 King	2Ki	12	23	23	sicut in octavodecimo anno regis Josiae factum est Phase istud Domino in Jerusalem.
-2 King	2Ki	12	23	24	Sed et pythones, et ariolos, et figuras idolorum, et immunditias, et abominationes, quae fuerant in terra Juda et Jerusalem, abstulit Josias : ut statueret verba legis quae scripta sunt in libro quem invenit Helcias sacerdos in templo Domini.
-2 King	2Ki	12	23	25	Similis illi non fuit ante eum rex, qui reverteretur ad Dominum in omni corde suo, et in tota anima sua, et in universa virtute sua juxta omnem legem Moysi : neque post eum surrexit similis illi.
-2 King	2Ki	12	23	26	Verumtamen non est aversus Dominus ab ira furoris sui magni quo iratus est furor ejus contra Judam propter irritationes quibus provocaverat eum Manasses.
-2 King	2Ki	12	23	27	Dixit itaque Dominus : Etiam Judam auferam a facie mea, sicut abstuli Israël : et projiciam civitatem hanc quam elegi Jerusalem, et domum de qua dixi : Erit nomen meum ibi.
-2 King	2Ki	12	23	28	Reliqua autem sermonum Josiae, et universa quae fecit, nonne haec scripta sunt in libro verborum dierum regum Juda ?
-2 King	2Ki	12	23	29	In diebus ejus ascendit Pharao Nechao rex Aegypti contra regem Assyriorum ad flumen Euphraten, et abiit Josias rex in occursum ejus : et occisus est in Mageddo cum vidisset eum.
-2 King	2Ki	12	23	30	Et portaverunt eum servi sui mortuum de Mageddo : et pertulerunt in Jerusalem, et sepelierunt eum in sepulchro suo. Tulitque populus terrae Joachaz filium Josiae : et unxerunt eum, et constituerunt eum regem pro patre suo.
-2 King	2Ki	12	23	31	Viginti trium annorum erat Joachaz cum regnare coepisset, et tribus mensibus regnavit in Jerusalem : nomen matris ejus Amital filia Jeremiae de Lobna.
-2 King	2Ki	12	23	32	Et fecit malum coram Domino, juxta omnia quae fecerant patres ejus.
-2 King	2Ki	12	23	33	Vinxitque eum Pharao Nechao in Rebla, quae est in terra Emath, ne regnaret in Jerusalem : et imposuit mulctam terrae centum talentis argenti, et talento auri.
-2 King	2Ki	12	23	34	Regemque constituit Pharao Nechao Eliacim filium Josiae pro Josia patre ejus : vertitque nomen ejus Joakim. Porro Joachaz tulit, et duxit in Aegyptum, et mortuus est ibi.
-2 King	2Ki	12	23	35	Argentum autem et aurum dedit Joakim Pharaoni, cum indixisset terrae per singulos, ut conferretur juxta praeceptum Pharaonis : et unumquemque juxta vires suas exegit, tam argentum quam aurum, de populo terrae, ut daret Pharaoni Nechao.
-2 King	2Ki	12	23	36	Viginti quinque annorum erat Joakim cum regnare coepisset, et undecim annis regnavit in Jerusalem : nomen matris ejus Zebida filia Phadaia de Ruma.
-2 King	2Ki	12	23	37	Et fecit malum coram Domino juxta omnia quae fecerant patres ejus.
-2 King	2Ki	12	24	1	In diebus ejus ascendit Nabuchodonosor rex Babylonis, et factus est ei Joakim servus tribus annis : et rursum rebellavit contra eum.
-2 King	2Ki	12	24	2	Immisitque ei Dominus latrunculos Chaldaeorum, et latrunculos Syriae, et latrunculos Moab, et latrunculos filiorum Ammon : et immisit eos in Judam ut disperderent eum, juxta verbum Domini quod locutus fuerat per servos suos prophetas.
-2 King	2Ki	12	24	3	Factum est autem hoc per verbum Domini contra Judam, ut auferret eum coram se propter peccata Manasse universa quae fecit,
-2 King	2Ki	12	24	4	et propter sanguinem innoxium quem effudit, et implevit Jerusalem cruore innocentium : et ob hanc rem noluit Dominus propitiari.
-2 King	2Ki	12	24	5	Reliqua autem sermonum Joakim, et universa quae fecit, nonne haec scripta sunt in libro sermonum dierum regum Juda ? Et dormivit Joakim cum patribus suis :
-2 King	2Ki	12	24	6	et regnavit Joachin filius ejus pro eo.
-2 King	2Ki	12	24	7	Et ultra non addidit rex Aegypti ut egrederetur de terra sua : tulerat enim rex Babylonis, a rivo Aegypti usque ad fluvium Euphraten, omnia quae fuerant regis Aegypti.
-2 King	2Ki	12	24	8	Decem et octo annorum erat Joachin cum regnare coepisset, et tribus mensibus regnavit in Jerusalem : nomen matris ejus Nohesta filia Elnathan de Jerusalem.
-2 King	2Ki	12	24	9	Et fecit malum coram Domino, juxta omnia quae fecerat pater ejus.
-2 King	2Ki	12	24	10	In tempore illo ascenderunt servi Nabuchodonosor regis Babylonis in Jerusalem, et circumdata est urbs munitionibus.
-2 King	2Ki	12	24	11	Venitque Nabuchodonosor rex Babylonis ad civitatem cum servis suis ut oppugnarent eam.
-2 King	2Ki	12	24	12	Egressusque est Joachin rex Juda ad regem Babylonis, ipse et mater ejus, et servi ejus, et principes ejus, et eunuchi ejus : et suscepit eum rex Babylonis anno octavo regni sui.
-2 King	2Ki	12	24	13	Et protulit inde omnes thesauros domus Domini, et thesauros domus regiae : et concidit universa vasa aurea quae fecerat Salomon rex Israël in templo Domini juxta verbum Domini.
-2 King	2Ki	12	24	14	Et transtulit omnem Jerusalem, et universos principes, et omnes fortes exercitus, decem millia, in captivitatem, et omnem artificem et clusorem : nihilque relictum est, exceptis pauperibus populi terrae.
-2 King	2Ki	12	24	15	Transtulit quoque Joachin in Babylonem, et matrem regis, et uxores regis, et eunuchos ejus : et judices terrae duxit in captivitatem de Jerusalem in Babylonem.
-2 King	2Ki	12	24	16	Et omnes viros robustos, septem millia, et artifices, et clusores mille, omnes viros fortes et bellatores : duxitque eos rex Babylonis captivos in Babylonem.
-2 King	2Ki	12	24	17	Et constituit Matthaniam patruum ejus pro eo : imposuitque nomen ei Sedeciam.
-2 King	2Ki	12	24	18	Vigesimum et primum annum aetatis habebat Sedecias cum regnare coepisset, et undecim annis regnavit in Jerusalem : nomen matris ejus erat Amital filia Jeremiae de Lobna.
-2 King	2Ki	12	24	19	Et fecit malum coram Domino, juxta omnia quae fecerat Joakim.
-2 King	2Ki	12	24	20	Irascebatur enim Dominus contra Jerusalem et contra Judam, donec projiceret eos a facie sua : recessitque Sedecias a rege Babylonis.
-2 King	2Ki	12	25	1	Factum est autem anno nono regni ejus, mense decimo, decima die mensis, venit Nabuchodonosor rex Babylonis, ipse et omnis exercitus ejus, in Jerusalem, et circumdederunt eam : et exstruxerunt in circuitu ejus munitiones.
-2 King	2Ki	12	25	2	Et clausa est civitas atque vallata usque ad undecimum annum regis Sedeciae,
-2 King	2Ki	12	25	3	nona die mensis : praevaluitque fames in civitate, nec erat panis populo terrae.
-2 King	2Ki	12	25	4	Et interrupta est civitas : et omnes viri bellatores nocte fugerunt per viam portae quae est inter duplicem murum ad hortum regis. Porro Chaldaei obsidebant in circuitu civitatem. Fugit itaque Sedecias per viam quae ducit ad campestria solitudinis.
-2 King	2Ki	12	25	5	Et persecutus est exercitus Chaldaeorum regem, comprehenditque eum in planitie Jericho : et omnes bellatores qui erant cum eo, dispersi sunt, et reliquerunt eum.
-2 King	2Ki	12	25	6	Apprehensum ergo regem duxerunt ad regem Babylonis in Reblatha : qui locutus est cum eo judicium.
-2 King	2Ki	12	25	7	Filios autem Sedeciae occidit coram eo, et oculos ejus effodit, vinxitque eum catenis, et adduxit in Babylonem.
-2 King	2Ki	12	25	8	Mense quinto, septima die mensis, ipse est annus nonusdecimus regis Babylonis, venit Nabuzardan princeps exercitus, servus regis Babylonis, in Jerusalem.
-2 King	2Ki	12	25	9	Et succendit domum Domini, et domum regis : et domos Jerusalem, omnemque domum combussit igni.
-2 King	2Ki	12	25	10	Et muros Jerusalem in circuitu destruxit omnis exercitus Chaldaeorum, qui erat cum principe militum.
-2 King	2Ki	12	25	11	Reliquam autem populi partem quae remanserat in civitate, et perfugas qui transfugerant ad regem Babylonis, et reliquum vulgus transtulit Nabuzardan princeps militiae.
-2 King	2Ki	12	25	12	Et de pauperibus terrae reliquit vinitores et agricolas.
-2 King	2Ki	12	25	13	Columnas autem aereas quae erant in templo Domini, et bases, et mare aereum quod erat in domo Domini, confregerunt Chaldaei, et transtulerunt aes omne in Babylonem.
-2 King	2Ki	12	25	14	Ollas quoque aereas, et trullas, et tridentes, et scyphos, et mortariola, et omnia vasa aerea, in quibus ministrabant, tulerunt.
-2 King	2Ki	12	25	15	Necnon et thuribula, et phialas : quae aurea, aurea, et quae argentea, argentea tulit princeps militiae,
-2 King	2Ki	12	25	16	id est, columnas duas, mare unum, et bases quas fecerat Salomon in templo Domini : non erat pondus aeris omnium vasorum.
-2 King	2Ki	12	25	17	Decem et octo cubitos altitudinis habebat columna una : et capitellum aereum super se altitudinis trium cubitorum : et retiaculum, et malogranata super capitellum columnae, omnia aerea : similem et columna secunda habebat ornatum.
-2 King	2Ki	12	25	18	Tulit quoque princeps militiae Saraiam sacerdotem primum, et Sophoniam sacerdotem secundum, et tres janitores.
-2 King	2Ki	12	25	19	Et de civitate eunuchum unum, qui erat praefectus super bellatores viros : et quinque viros de his qui steterant coram rege, quos reperit in civitate : et Sopher principem exercitus, qui probabat tyrones de populo terrae : et sexaginta viros e vulgo, qui inventi fuerant in civitate.
-2 King	2Ki	12	25	20	Quos tollens Nabuzardan princeps militum, duxit ad regem Babylonis in Reblatha.
-2 King	2Ki	12	25	21	Percussitque eos rex Babylonis, et interfecit eos in Reblatha in terra Emath : et translatus est Juda de terra sua.
-2 King	2Ki	12	25	22	Populo autem qui relictus erat in terra Juda, quem dimiserat Nabuchodonosor rex Babylonis, praefecit Godoliam filium Ahicam filii Saphan.
-2 King	2Ki	12	25	23	Quod cum audissent omnes duces militum, ipsi et viri qui erant cum eis, videlicet quod constituisset rex Babylonis Godoliam, venerunt ad Godoliam in Maspha, Ismahel filius Nathaniae, et Johanan filius Caree, et Saraia filius Thanehumeth Netophathites, et Jezonias filius Maachathi, ipsi et socii eorum.
-2 King	2Ki	12	25	24	Juravitque Godolias ipsis et sociis eorum, dicens : Nolite timere servire Chaldaeis : manete in terra, et servite regi Babylonis, et bene erit vobis.
-2 King	2Ki	12	25	25	Factum est autem in mense septimo, venit Ismahel filius Nathaniae filii Elisama de semine regio, et decem viri cum eo : percusseruntque Godoliam, qui et mortuus est : sed et Judaeos et Chaldaeos qui erant cum eo in Maspha.
-2 King	2Ki	12	25	26	Consurgensque omnis populus a parvo usque ad magnum, et principes militum, venerunt in Aegyptum timentes Chaldaeos.
-2 King	2Ki	12	25	27	Factum est vero in anno trigesimo septimo transmigrationis Joachin regis Juda, mense duodecimo, vigesima septima die mensis : sublevavit Evilmerodach rex Babylonis, anno quo regnare coeperat, caput Joachin regis Juda de carcere.
-2 King	2Ki	12	25	28	Et locutus est ei benigne, et posuit thronum ejus super thronum regum qui erant cum eo in Babylone.
-2 King	2Ki	12	25	29	Et mutavit vestes ejus quas habuerat in carcere, et comedebat panem semper in conspectu ejus cunctis diebus vitae suae.
-2 King	2Ki	12	25	30	Annonam quoque constituit ei sine intermissione, quae et dabatur ei a rege per singulos dies omnibus diebus vitae suae.
-1 Chronicles	1Chr	13	1	1	Adam, Seth, Enos,
-1 Chronicles	1Chr	13	1	2	Cainan, Malaleel, Jared,
-1 Chronicles	1Chr	13	1	3	Henoch, Mathusale, Lamech,
-1 Chronicles	1Chr	13	1	4	Noë, Sem, Cham, et Japtheth.
-1 Chronicles	1Chr	13	1	5	Filii Japheth : Gomer, et Magog, et Madai, et Javan, Thubal, Mosoch, Thiras.
-1 Chronicles	1Chr	13	1	6	Porro filii Gomer : Ascenez, et Riphath, et Thogorma.
-1 Chronicles	1Chr	13	1	7	Filii autem Javan : Elisa et Tharsis, Cethim et Dodanim.
-1 Chronicles	1Chr	13	1	8	Filii Cham : Chus, et Mesraim, et Phut, et Chanaan.
-1 Chronicles	1Chr	13	1	9	Filii autem Chus : Saba, et Hevila, Sabatha, et Regma, et Sabathacha. Porro filii Regma : Saba, et Dadan.
-1 Chronicles	1Chr	13	1	10	Chus autem genuit Nemrod : iste coepit esse potens in terra.
-1 Chronicles	1Chr	13	1	11	Mesraim vero genuit Ludim, et Anamim, et Laabim, et Nephtuim,
-1 Chronicles	1Chr	13	1	12	Phetrusim quoque, et Casluim : de quibus egressi sunt Philisthiim, et Caphtorim.
-1 Chronicles	1Chr	13	1	13	Chanaan vero genuit Sidonem primogenitum suum, Hethaeum quoque,
-1 Chronicles	1Chr	13	1	14	et Jebusaeum, et Amorrhaeum, et Gergesaeum,
-1 Chronicles	1Chr	13	1	15	Hevaeumque et Aracaeum, et Sinaeum.
-1 Chronicles	1Chr	13	1	16	Aradium quoque, et Samaraeum, et Hamathaeum.
-1 Chronicles	1Chr	13	1	17	Filii Sem : Aelam, et Assur, et Arphaxad, et Lud, et Aram, et Hus, et Hul, et Gether, et Mosoch.
-1 Chronicles	1Chr	13	1	18	Arphaxad autem genuit Sale, qui et ipse genuit Heber.
-1 Chronicles	1Chr	13	1	19	Porro Heber nati sunt duo filii : nomen uni Phaleg, quia in diebus ejus divisa est terra ; et nomen fratris ejus Jectan.
-1 Chronicles	1Chr	13	1	20	Jectan autem genuit Elmodad, et Saleph, et Asarmoth, et Jare,
-1 Chronicles	1Chr	13	1	21	Adoram quoque, et Huzal, et Decla,
-1 Chronicles	1Chr	13	1	22	Hebal etiam, et Abimaël, et Saba, necnon
-1 Chronicles	1Chr	13	1	23	et Ophir, et Hevila, et Jobab : omnes isti filii Jectan.
-1 Chronicles	1Chr	13	1	24	Sem, Arphaxad, Sale,
-1 Chronicles	1Chr	13	1	25	Heber, Phaleg, Ragau,
-1 Chronicles	1Chr	13	1	26	Serug, Nachor, Thare,
-1 Chronicles	1Chr	13	1	27	Abram : iste est Abraham.
-1 Chronicles	1Chr	13	1	28	Filii autem Abraham, Isaac et Ismahel.
-1 Chronicles	1Chr	13	1	29	Et hae generationes eorum. Primogenitus Ismahelis, Nabaioth, et Cedar, et Adbeel, et Mabsam,
-1 Chronicles	1Chr	13	1	30	et Masma, et Duma, Massa, Hadad, et Thema,
-1 Chronicles	1Chr	13	1	31	Jetur, Naphis, Cedma : hi sunt filii Ismahelis.
-1 Chronicles	1Chr	13	1	32	Filii autem Ceturae concubinae Abraham, quos genuit : Zamran, Jecsan, Madan, Madian, Jesboc, et Sue. Porro filii Jecsan : Saba, et Dadan. Filii autem Dadan : Assurim, et Latussim, et Laomim.
-1 Chronicles	1Chr	13	1	33	Filii autem Madian : Epha, et Epher, et Henoch, et Abida, et Eldaa : omnes hi filii Ceturae.
-1 Chronicles	1Chr	13	1	34	Genuit autem Abraham Isaac : cujus fuerunt filii Esau, et Israël.
-1 Chronicles	1Chr	13	1	35	Filii Esau : Eliphaz, Rahuel, Jehus, Ihelom, et Core.
-1 Chronicles	1Chr	13	1	36	Filii Eliphaz : Theman, Omar, Sephi, Gathan, Cenez, Thamna, Amalec.
-1 Chronicles	1Chr	13	1	37	Filii Rahuel : Nahath, Zara, Samma, Meza.
-1 Chronicles	1Chr	13	1	38	Filii Seir : Lotan, Sobal, Sebeon, Ana, Dison, Eser, Disan.
-1 Chronicles	1Chr	13	1	39	Filii Lotan : Hori, Homam. Soror autem Lotan fuit Thamna.
-1 Chronicles	1Chr	13	1	40	Filii Sobal : Alian, et Manahath, et Ebal, Sephi et Onam. Filii Sebeon : Aja et Ana. Filii Ana : Dison.
-1 Chronicles	1Chr	13	1	41	Filii Dison : Hamram, et Heseban, et Jethran, et Charan.
-1 Chronicles	1Chr	13	1	42	Filii Eser : Balaan, et Zavan, et Jacan. Filii Disan : Hus et Aran.
-1 Chronicles	1Chr	13	1	43	Isti sunt reges qui imperaverunt in terra Edom, antequam esset rex super filios Israël. Bale filius Beor : et nomen civitatis ejus, Denaba.
-1 Chronicles	1Chr	13	1	44	Mortuus est autem Bale, et regnavit pro eo Jobab filius Zare de Bosra.
-1 Chronicles	1Chr	13	1	45	Cumque et Jobab fuisset mortuus, regnavit pro eo Husam de terra Themanorum.
-1 Chronicles	1Chr	13	1	46	Obiit quoque et Husam, et regnavit pro eo Adad filius Badad, qui percussit Madian in terra Moab : et nomen civitatis ejus Avith.
-1 Chronicles	1Chr	13	1	47	Cumque et Adad fuisset mortuus, regnavit pro eo Semla de Masreca.
-1 Chronicles	1Chr	13	1	48	Sed et Semla mortuus est, et regnavit pro eo Saul de Rohoboth, quae juxta amnem sita est.
-1 Chronicles	1Chr	13	1	49	Mortuo quoque Saul, regnavit pro eo Balanan filius Achobor.
-1 Chronicles	1Chr	13	1	50	Sed et hic mortuus est, et regnavit pro eo Adad : cujus urbis nomen fuit Phau, et appellata est uxor ejus Meetabel filia Matred filiae Mezaab.
-1 Chronicles	1Chr	13	1	51	Adad autem mortuo, duces pro regibus in Edom esse coeperunt : dux Thamna, dux Alva, dux Jetheth,
-1 Chronicles	1Chr	13	1	52	dux Oolibama, dux Ela, dux Phinon,
-1 Chronicles	1Chr	13	1	53	dux Cenez, dux Theman, dux Mabsar,
-1 Chronicles	1Chr	13	1	54	dux Magdiel, dux Hiram : hi duces Edom.
-1 Chronicles	1Chr	13	2	1	Filii autem Israël : Ruben, Simeon, Levi, Juda, Issachar, et Zabulon,
-1 Chronicles	1Chr	13	2	2	Dan, Joseph, Benjamin, Nephthali, Gad, et Aser.
-1 Chronicles	1Chr	13	2	3	Filii Juda : Her, Onan, et Sela : hi tres nati sunt ei de filia Sue Chananitide. Fuit autem Her primogenitus Juda malus coram Domino, et occidit eum.
-1 Chronicles	1Chr	13	2	4	Thamar autem nurus ejus peperit ei Phares et Zara : omnes ergo filii Juda, quinque.
-1 Chronicles	1Chr	13	2	5	Filii autem Phares : Hesron et Hamul.
-1 Chronicles	1Chr	13	2	6	Filii quoque Zarae : Zamri, et Ethan, et Eman, Chalchal quoque, et Dara, simul quinque.
-1 Chronicles	1Chr	13	2	7	Filii Charmi : Achar, qui turbavit Israël, et peccavit in furto anathematis.
-1 Chronicles	1Chr	13	2	8	Filii Ethan : Azarias.
-1 Chronicles	1Chr	13	2	9	Filii autem Hesron qui nati sunt ei : Jerameel, et Ram, et Calubi.
-1 Chronicles	1Chr	13	2	10	Porro Ram genuit Aminadab. Aminadab autem genuit Nahasson, principem filiorum Juda.
-1 Chronicles	1Chr	13	2	11	Nahasson quoque genuit Salma, de quo ortus est Booz.
-1 Chronicles	1Chr	13	2	12	Booz vero genuit Obed, qui et ipse genuit Isai.
-1 Chronicles	1Chr	13	2	13	Isai autem genuit primogenitum Eliab, secundum Abinadab, tertium Simmaa,
-1 Chronicles	1Chr	13	2	14	quartum Nathanaël, quintum Raddai,
-1 Chronicles	1Chr	13	2	15	sextum Asom, septimum David.
-1 Chronicles	1Chr	13	2	16	Quorum sorores fuerunt Sarvia et Abigail. Filii Sarviae : Abisai, Joab, et Asaël, tres.
-1 Chronicles	1Chr	13	2	17	Abigail autem genuit Amasa, cujus pater fuit Jether Ismahelites.
-1 Chronicles	1Chr	13	2	18	Caleb vero filius Hesron accepit uxorem nomine Azuba, de qua genuit Jerioth : fueruntque filii ejus Jaser, et Sobab, et Ardon.
-1 Chronicles	1Chr	13	2	19	Cumque mortua fuisset Azuba, accepit uxorem Caleb Ephratha, quae peperit ei Hur.
-1 Chronicles	1Chr	13	2	20	Porro Hur genuit Uri, et Uri genuit Bezeleel.
-1 Chronicles	1Chr	13	2	21	Post haec ingressus est Hesron ad filiam Machir patris Galaad, et accepit eam cum esset annorum sexaginta : quae peperit ei Segub.
-1 Chronicles	1Chr	13	2	22	Sed et Segub genuit Jair, et possedit viginti tres civitates in terra Galaad.
-1 Chronicles	1Chr	13	2	23	Cepitque Gessur et Aram oppida Jair, et Canath, et viculos ejus sexaginta civitatum : omnes isti filii Machir patris Galaad.
-1 Chronicles	1Chr	13	2	24	Cum autem mortuus esset Hesron, ingressus est Caleb ad Ephratha. Habuit quoque Hesron uxorem Abia, quae peperit ei Assur patrem Thecuae.
-1 Chronicles	1Chr	13	2	25	Nati sunt autem filii Jerameel primogeniti Hesron, Ram primogenitus ejus, et Buna, et Aram, et Asom, et Achia.
-1 Chronicles	1Chr	13	2	26	Duxit quoque uxorem alteram Jerameel, nomine Atara, quae fuit mater Onam.
-1 Chronicles	1Chr	13	2	27	Sed et filii Ram primogeniti Jerameel fuerunt Moos, Jamin, et Achar.
-1 Chronicles	1Chr	13	2	28	Onam autem habuit filios Semei et Jada. Filii autem Semei : Nadab et Abisur.
-1 Chronicles	1Chr	13	2	29	Nomen vero uxoris Abisur, Abihail, quae peperit ei Ahobban et Molid.
-1 Chronicles	1Chr	13	2	30	Filii autem Nadab fuerunt Saled et Apphaim. Mortuus est autem Saled absque liberis.
-1 Chronicles	1Chr	13	2	31	Filius vero Apphaim, Jesi : qui Jesi genuit Sesan. Porro Sesan genuit Oholai.
-1 Chronicles	1Chr	13	2	32	Filii autem Jada fratris Semei : Jether, et Jonathan. Sed et Jether mortuus est absque liberis.
-1 Chronicles	1Chr	13	2	33	Porro Jonathan genuit Phaleth, et Ziza. Isti fuerunt filii Jerameel.
-1 Chronicles	1Chr	13	2	34	Sesan autem non habuit filios, sed filias : et servum aegyptium nomine Jeraa.
-1 Chronicles	1Chr	13	2	35	Deditque ei filiam suam uxorem : quae peperit ei Ethei.
-1 Chronicles	1Chr	13	2	36	Ethei autem genuit Nathan, et Nathan genuit Zabad.
-1 Chronicles	1Chr	13	2	37	Zabad quoque genuit Ophlal, et Ophlal genuit Obed.
-1 Chronicles	1Chr	13	2	38	Obed genuit Jehu, Jehu genuit Azariam,
-1 Chronicles	1Chr	13	2	39	Azarias genuit Helles, et Helles genuit Elasa.
-1 Chronicles	1Chr	13	2	40	Elasa genuit Sisamoi, Sisamoi genuit Sellum,
-1 Chronicles	1Chr	13	2	41	Sellum genuit Icamiam, Icamia autem genuit Elisama.
-1 Chronicles	1Chr	13	2	42	Filii autem Caleb fratris Jerameel : Mesa primogenitus ejus ; ipse est pater Ziph : et filii Maresa patris Hebron.
-1 Chronicles	1Chr	13	2	43	Porro filii Hebron, Core, et Taphua, et Recem, et Samma.
-1 Chronicles	1Chr	13	2	44	Samma autem genuit Raham, patrem Jercaam, et Recem genuit Sammai.
-1 Chronicles	1Chr	13	2	45	Filius Sammai, Maon : et Maon pater Bethsur.
-1 Chronicles	1Chr	13	2	46	Epha autem concubina Caleb peperit Haran, et Mosa, et Gezez. Porro Haran genuit Gezez.
-1 Chronicles	1Chr	13	2	47	Filii autem Jahaddai, Regom, et Joathan, et Gesan, et Phalet, et Epha, et Saaph.
-1 Chronicles	1Chr	13	2	48	Concubina Caleb Maacha, peperit Saber, et Tharana.
-1 Chronicles	1Chr	13	2	49	Genuit autem Saaph pater Madmena Sue, patrem Machbena et patrem Gabaa. Filia vero Caleb fuit Achsa.
-1 Chronicles	1Chr	13	2	50	Hi erant filii Caleb, filii Hur primogeniti Ephratha, Sobal pater Cariathiarim.
-1 Chronicles	1Chr	13	2	51	Salma pater Bethlehem, Hariph pater Bethgader.
-1 Chronicles	1Chr	13	2	52	Fuerunt autem filii Sobal patris Cariathiarim, qui videbat dimidium requietionum.
-1 Chronicles	1Chr	13	2	53	Et de cognatione Cariathiarim, Jethrei, et Aphuthei, et Semathei, et Maserei. Ex his egressi sunt Saraitae, et Esthaolitae.
-1 Chronicles	1Chr	13	2	54	Filii Salma, Bethlehem, et Netophathi, coronae domus Joab, et dimidium requietionis Sarai :
-1 Chronicles	1Chr	13	2	55	cognationes quoque scribarum habitantium in Jabes, canentes atque resonantes, et in tabernaculis commorantes. Hi sunt Cinaei, qui venerunt de Calore patris domus Rechab.
-1 Chronicles	1Chr	13	3	1	David vero hos habuit filios, qui ei nati sunt in Hebron : primogenitum Amnon ex Achinoam Jezrahelitide, secundum Daniel de Abigail Carmelitide,
-1 Chronicles	1Chr	13	3	2	tertium Absalom filium Maacha filiae Tholmai regis Gessur, quartum Adoniam filium Aggith,
-1 Chronicles	1Chr	13	3	3	quintum Saphathiam ex Abital, sextum Jethraham de Egla uxore sua.
-1 Chronicles	1Chr	13	3	4	Sex ergo nati sunt ei in Hebron, ubi regnavit septem annis et sex mensibus. Triginta autem et tribus annis regnavit in Jerusalem.
-1 Chronicles	1Chr	13	3	5	Porro in Jerusalem nati sunt ei filii, Simmaa, et Sobab, et Nathan, et Salomon, quatuor de Bethsabee filia Ammiel :
-1 Chronicles	1Chr	13	3	6	Jebaar quoque et Elisama,
-1 Chronicles	1Chr	13	3	7	et Eliphaleth, et Noge, et Nepheg, et Japhia,
-1 Chronicles	1Chr	13	3	8	necnon Elisama, et Eliada, et Elipheleth, novem :
-1 Chronicles	1Chr	13	3	9	omnes hi, filii David absque filiis concubinarum : habueruntque sororem Thamar.
-1 Chronicles	1Chr	13	3	10	Filius autem Salomonis, Roboam : cujus Abia filius genuit Asa. De hoc quoque natus est Josaphat,
-1 Chronicles	1Chr	13	3	11	pater Joram : qui Joram genuit Ochoziam, ex quo ortus est Joas :
-1 Chronicles	1Chr	13	3	12	et hujus Amasias filius genuit Azariam. Porro Azariae filius Joatham
-1 Chronicles	1Chr	13	3	13	procreavit Achaz patrem Ezechiae, de quo natus est Manasses.
-1 Chronicles	1Chr	13	3	14	Sed et Manasses genuit Amon patrem Josiae.
-1 Chronicles	1Chr	13	3	15	Filii autem Josiae fuerunt : primogenitus Johanan, secundus Joakim, tertius Sedecias, quartus Sellum.
-1 Chronicles	1Chr	13	3	16	De Joakim natus est Jechonias, et Sedecias.
-1 Chronicles	1Chr	13	3	17	Filii Jechoniae fuerunt : Asir, Salathiel,
-1 Chronicles	1Chr	13	3	18	Melchiram, Phadaia, Senneser, et Jecemia, Sama, et Nadabia.
-1 Chronicles	1Chr	13	3	19	De Phadaia orti sunt Zorobabel et Semei. Zorobabel genuit Mosollam, Hananiam, et Salomith sororem eorum :
-1 Chronicles	1Chr	13	3	20	Hasaban quoque, et Ohol, et Barachian, et Hasadian, Josabhesed, quinque.
-1 Chronicles	1Chr	13	3	21	Filius autem Hananiae, Phaltias pater Jeseiae, cujus filius Raphaia : hujus quoque filius, Arnan, de quo natus est Obdia, cujus filius fuit Sechenias.
-1 Chronicles	1Chr	13	3	22	Filius Secheniae, Semeia : cujus filii Hattus, et Jegaal, et Baria, et Naaria, et Saphat, sex numero.
-1 Chronicles	1Chr	13	3	23	Filius Naariae, Elioënai, et Ezechias, et Ezricam, tres.
-1 Chronicles	1Chr	13	3	24	Filii Elioënai, Oduia, et Eliasub, et Pheleia, et Accub, et Johanan, et Dalaia, et Anani, septem.
-1 Chronicles	1Chr	13	4	1	Filii Juda : Phares, Hesron, et Charmi, et Hur, et Sobal.
-1 Chronicles	1Chr	13	4	2	Raia vero filius Sobal genuit Jahath, de quo nati sunt Ahumai, et Laad : hae cognationes Sarathi.
-1 Chronicles	1Chr	13	4	3	Ista quoque stirps Etam : Jezrahel, et Jesema, et Jedebos. Nomen quoque sororis eorum, Asalelphuni.
-1 Chronicles	1Chr	13	4	4	Phanuel autem pater Gedor, et Ezer pater Hosa : isti sunt filii Hur primogeniti Ephratha patris Bethlehem.
-1 Chronicles	1Chr	13	4	5	Assur vero patri Thecuae erant duae uxores, Halaa et Naara.
-1 Chronicles	1Chr	13	4	6	Peperit autem ei Naara, Oozam, et Hepher, et Themani, et Ahasthari : isti sunt filii Naara.
-1 Chronicles	1Chr	13	4	7	Porro filii Halaa, Sereth, Isaar et Ethnan.
-1 Chronicles	1Chr	13	4	8	Cos autem genuit Anob, et Soboba, et cognationem Aharehel filii Arum.
-1 Chronicles	1Chr	13	4	9	Fuit autem Jabes inclytus prae fratribus suis, et mater ejus vocavit nomen illius Jabes, dicens : Quia peperi eum in dolore.
-1 Chronicles	1Chr	13	4	10	Invocavit vero Jabes Deum Israël, dicens : Si benedicens benedixeris mihi, et dilataveris terminos meos, et fuerit manus tua mecum, et feceris me a malitia non opprimi. Et praestitit Deus quae precatus est.
-1 Chronicles	1Chr	13	4	11	Caleb autem frater Sua genuit Mahir, qui fuit pater Esthon.
-1 Chronicles	1Chr	13	4	12	Porro Esthon genuit Bethrapha, et Phesse, et Tehinna patrem urbis Naas : hi sunt viri Recha.
-1 Chronicles	1Chr	13	4	13	Filii autem Cenez, Othoniel, et Saraia. Porro filii Othoniel, Hathath, et Maonathi.
-1 Chronicles	1Chr	13	4	14	Maonathi genuit Ophra, Saraia autem genuit Joab patrem Vallis artificum : ibi quippe artifices erant.
-1 Chronicles	1Chr	13	4	15	Filii vero Caleb filii Jephone, Hir, et Ela, et Naham. Filii quoque Ela : Cenez.
-1 Chronicles	1Chr	13	4	16	Filii quoque Jaleleel : Ziph, et Zipha, Thiria, et Asraël.
-1 Chronicles	1Chr	13	4	17	Et filii Ezra, Jether, et Mered, et Epher, et Jalon, genuitque Mariam, et Sammai, et Jesba patrem Esthamo.
-1 Chronicles	1Chr	13	4	18	Uxor quoque ejus Judaia, peperit Jared patrem Gedor, et Heber patrem Socho, et Icuthiel patrem Zanoë : hi autem filii Bethiae filiae Pharaonis, quam accepit Mered.
-1 Chronicles	1Chr	13	4	19	Et filii uxoris Odaiae sororis Naham patris Ceila, Garmi, et Esthamo, qui fuit de Machathi.
-1 Chronicles	1Chr	13	4	20	Filii quoque Simon, Amnon, et Rinna filius Hanan, et Thilon. Et filii Jesi, Zoheth, et Benzoheth.
-1 Chronicles	1Chr	13	4	21	Filii Sela, filii Juda : Her pater Lecha, et Laada pater Maresa, et cognationes domus operantium byssum in domo juramenti.
-1 Chronicles	1Chr	13	4	22	Et qui stare fecit solem, virique Mendacii, et Securus, et Incendens, qui principes fuerunt in Moab, et qui reversi sunt in Lahem : haec autem verba vetera.
-1 Chronicles	1Chr	13	4	23	Hi sunt figuli habitantes in plantationibus et in sepibus, apud regem in operibus ejus : commoratique sunt ibi.
-1 Chronicles	1Chr	13	4	24	Filii Simeon : Namuel et Jamin, Jarib, Zara, Saul.
-1 Chronicles	1Chr	13	4	25	Sellum filius ejus, Mapsam filius ejus, Masma filius ejus.
-1 Chronicles	1Chr	13	4	26	Filii Masma : Hamuel filius ejus, Zachur filius ejus, Semei filius ejus.
-1 Chronicles	1Chr	13	4	27	Filii Semei sedecim, et filiae sex : fratres autem ejus non habuerunt filios multos, et universa cognatio non potuit adaequare summam filiorum Juda.
-1 Chronicles	1Chr	13	4	28	Habitaverunt autem in Bersabee, et Molada, et Hasarsuhal,
-1 Chronicles	1Chr	13	4	29	et in Bala, et in Asom, et in Tholad,
-1 Chronicles	1Chr	13	4	30	et in Bathuel, et in Horma, et in Siceleg,
-1 Chronicles	1Chr	13	4	31	et in Bethmarchaboth, et in Hasarsusim, et in Bethberai, et in Saarim : hae civitates eorum usque ad regem David.
-1 Chronicles	1Chr	13	4	32	Villae quoque eorum : Etam, et Aën, Remmon, et Thochen, et Asan, civitates quinque.
-1 Chronicles	1Chr	13	4	33	Et universi viculi eorum per circuitum civitatum istarum usque ad Baal : haec est habitatio eorum, et sedium distributio.
-1 Chronicles	1Chr	13	4	34	Mosobab quoque et Jemlech, et Josa filius Amasiae,
-1 Chronicles	1Chr	13	4	35	et Joël, et Jehu filius Josabiae filii Saraiae filii Asiel,
-1 Chronicles	1Chr	13	4	36	et Elioënai, et Jacoba, et Isuhaia, et Asaia, et Adiel, et Ismiel, et Banaia,
-1 Chronicles	1Chr	13	4	37	Ziza quoque filius Sephei filii Allon filii Idaia filii Semri filii Samaia.
-1 Chronicles	1Chr	13	4	38	Isti sunt nominati principes in cognationibus suis, et in domo affinitatum suarum multiplicati sunt vehementer.
-1 Chronicles	1Chr	13	4	39	Et profecti sunt ut ingrederentur in Gador usque ad orientem vallis, et ut quaererent pascua gregibus suis.
-1 Chronicles	1Chr	13	4	40	Inveneruntque pascuas uberes, et valde bonas, et terram latissimam et quietam et fertilem, in qua ante habitaverant de stirpe Cham.
-1 Chronicles	1Chr	13	4	41	Hi ergo venerunt, quos supra descripsimus nominatim, in diebus Ezechiae regis Juda : et percusserunt tabernacula eorum, et habitatores qui inventi fuerant ibi, et deleverunt eos usque in praesentem diem : habitaveruntque pro eis, quoniam uberrimas pascuas ibidem repererunt.
-1 Chronicles	1Chr	13	4	42	De filiis quoque Simeon abierunt in montem Seir viri quingenti, habentes principes Phalthiam et Naariam et Raphaiam et Oziel filios Jesi :
-1 Chronicles	1Chr	13	4	43	et percusserunt reliquias, quae evadere potuerant, Amalecitarum, et habitaverunt ibi pro eis usque ad diem hanc.
-1 Chronicles	1Chr	13	5	1	Filii quoque Ruben primogeniti Israël. (Ipse quippe fuit primogenitus ejus : sed cum violasset thorum patris sui, data sunt primogenita ejus filiis Joseph filii Israël, et non est ille reputatus in primogenitum.
-1 Chronicles	1Chr	13	5	2	Porro Judas, qui erat fortissimus inter fratres suos, de stirpe ejus principes germinati sunt : primogenita autem reputata sunt Joseph.)
-1 Chronicles	1Chr	13	5	3	Filii ergo Ruben primogeniti Israël : Enoch, et Phallu, Esron, et Carmi.
-1 Chronicles	1Chr	13	5	4	Filii Joël : Samia filius ejus, Gog filius ejus, Semei filius ejus,
-1 Chronicles	1Chr	13	5	5	Micha filius ejus, Reia filius ejus, Baal filius ejus,
-1 Chronicles	1Chr	13	5	6	Beera filius ejus, quem captivum duxit Thelgathphalnasar rex Assyriorum, et fuit princeps in tribu Ruben.
-1 Chronicles	1Chr	13	5	7	Fratres autem ejus, et universa cognatio ejus, quando numerabantur per familias suas, habuerunt principes Jehiel, et Zachariam.
-1 Chronicles	1Chr	13	5	8	Porro Bala filius Azaz filii Samma filii Joël, ipse habitavit in Aroër usque ad Nebo, et Beelmeon.
-1 Chronicles	1Chr	13	5	9	Contra orientalem quoque plagam habitavit usque ad introitum eremi, et flumen Euphraten. Multum quippe jumentorum numerum possidebant in terra Galaad.
-1 Chronicles	1Chr	13	5	10	In diebus autem Saul praeliati sunt contra Agareos, et interfecerunt illos, habitaveruntque pro eis in tabernaculis eorum, in omni plaga quae respicit ad orientem Galaad.
-1 Chronicles	1Chr	13	5	11	Filii vero Gad e regione eorum habitaverunt in terra Basan usque Selcha :
-1 Chronicles	1Chr	13	5	12	Joël in capite, et Saphan secundus : Janai autem et Saphat in Basan.
-1 Chronicles	1Chr	13	5	13	Fratres vero eorum secundum domos cognationum suarum, Michaël, et Mosollam, et Sebe, et Jorai, et Jachan, et Zie, et Heber, septem.
-1 Chronicles	1Chr	13	5	14	Hi filii Abihail, filii Huri, filii Jara, filii Galaad, filii Michaël, filii Jesesi, filii Jeddo, filii Buz.
-1 Chronicles	1Chr	13	5	15	Fratres quoque, filii Abdiel filii Guni, princeps domus in familiis suis.
-1 Chronicles	1Chr	13	5	16	Et habitaverunt in Galaad, et in Basan, et in viculis ejus, et in cunctis suburbanis Saron, usque ad terminos.
-1 Chronicles	1Chr	13	5	17	Omnes hi numerati sunt in diebus Joathan regis Juda, et in diebus Jeroboam regis Israël.
-1 Chronicles	1Chr	13	5	18	Filii Ruben, et Gad, et dimidiae tribus Manasse, viri bellatores, scuta portantes et gladios, et tendentes arcum, eruditique ad praelia, quadraginta quatuor millia et septingenti sexaginta, procedentes ad pugnam.
-1 Chronicles	1Chr	13	5	19	Dimicaverunt contra Agareos : Ituraei vero, et Naphis, et Nodab
-1 Chronicles	1Chr	13	5	20	praebuerunt eis auxilium. Traditique sunt in manus eorum Agarei, et universi qui fuerant cum eis, quia Deum invocaverunt cum praeliarentur : et exaudivit eos, eo quod credidissent in eum.
-1 Chronicles	1Chr	13	5	21	Ceperuntque omnia quae possederant, camelorum quinquaginta millia, et ovium ducenta quinquaginta millia, et asinos duo millia, et animas hominum centum millia.
-1 Chronicles	1Chr	13	5	22	Vulnerati autem multi corruerunt : fuit enim bellum Domini. Habitaveruntque pro eis usque ad transmigrationem.
-1 Chronicles	1Chr	13	5	23	Filii quoque dimidiae tribus Manasse possederunt terram a finibus Basan usque Baal, Hermon, et Sanir, et montem Hermon : ingens quippe numerus erat.
-1 Chronicles	1Chr	13	5	24	Et hi fuerunt principes domus cognationis eorum : Epher, et Jesi, et Eliel, et Ezriel, et Jeremia, et Odoia, et Jediel, viri fortissimi et potentes, et nominati duces in familiis suis.
-1 Chronicles	1Chr	13	5	25	Reliquerunt autem Deum patrum suorum, et fornicati sunt post deos populorum terrae, quos abstulit Deus coram eis.
-1 Chronicles	1Chr	13	5	26	Et suscitavit Deus Israël spiritum Phul regis Assyriorum, et spiritum Thelgathphalnasar regis Assur : et transtulit Ruben, et Gad, et dimidiam tribum Manasse, et adduxit eos in Lahela, et in Habor, et Ara, et fluvium Gozan, usque ad diem hanc.
-1 Chronicles	1Chr	13	6	1	Filii Levi : Gerson, Caath, et Merari.
-1 Chronicles	1Chr	13	6	2	Filii Caath : Amram, Isaar, Hebron, et Oziel.
-1 Chronicles	1Chr	13	6	3	Filii Amram : Aaron, Moyses, et Maria. Filii Aaron : Nadab et Abiu, Eleazar, et Ithamar.
-1 Chronicles	1Chr	13	6	4	Eleazar genuit Phinees, et Phinees genuit Abisue.
-1 Chronicles	1Chr	13	6	5	Abisue vero genuit Bocci, et Bocci genuit Ozi.
-1 Chronicles	1Chr	13	6	6	Ozi genuit Zaraiam, et Zaraias genuit Meraioth.
-1 Chronicles	1Chr	13	6	7	Porro Meraioth genuit Amariam, et Amarias genuit Achitob.
-1 Chronicles	1Chr	13	6	8	Achitob genuit Sadoc, et Sadoc genuit Achimaas,
-1 Chronicles	1Chr	13	6	9	Achimaas genuit Azariam, Azarias genuit Johanan,
-1 Chronicles	1Chr	13	6	10	Johanan genuit Azariam : ipse est qui sacerdotio functus est in domo quam aedificavit Salomon in Jerusalem.
-1 Chronicles	1Chr	13	6	11	Genuit autem Azarias Amariam, et Amarias genuit Achitob,
-1 Chronicles	1Chr	13	6	12	Achitob genuit Sadoc, et Sadoc genuit Sellum,
-1 Chronicles	1Chr	13	6	13	Sellum genuit Helciam, et Helcias genuit Azariam,
-1 Chronicles	1Chr	13	6	14	Azarias genuit Saraiam, et Saraias genuit Josedec.
-1 Chronicles	1Chr	13	6	15	Porro Josedec egressus est, quando transtulit Dominus Judam et Jerusalem per manus Nabuchodonosor.
-1 Chronicles	1Chr	13	6	16	Filii ergo Levi : Gersom, Caath, et Merari.
-1 Chronicles	1Chr	13	6	17	Et haec nomina filiorum Gersom : Lobni, et Semei.
-1 Chronicles	1Chr	13	6	18	Filii Caath : Amram, et Isaar, et Hebron, et Oziel.
-1 Chronicles	1Chr	13	6	19	Filii Merari : Moholi et Musi. Hae autem cognationes Levi secundum familias eorum.
-1 Chronicles	1Chr	13	6	20	Gersom : Lobni filius ejus, Jahath filius ejus, Zamma filius ejus,
-1 Chronicles	1Chr	13	6	21	Joah filius ejus, Addo filius ejus, Zara filius ejus, Jethrai filius ejus.
-1 Chronicles	1Chr	13	6	22	Filii Caath : Aminadab filius ejus, Core filius ejus, Asir filius ejus,
-1 Chronicles	1Chr	13	6	23	Elcana filius ejus, Abiasaph filius ejus, Asir filius ejus,
-1 Chronicles	1Chr	13	6	24	Thahath filius ejus, Uriel filius ejus, Ozias filius ejus, Saul filius ejus.
-1 Chronicles	1Chr	13	6	25	Filii Elcana, Amasai et Achimoth
-1 Chronicles	1Chr	13	6	26	et Elcana. Filii Elcana : Sophai filius ejus, Nahath filius ejus,
-1 Chronicles	1Chr	13	6	27	Eliab filius ejus, Jeroham filius ejus, Elcana filius ejus.
-1 Chronicles	1Chr	13	6	28	Filii Samuel : primogenitus Vasseni, et Abia.
-1 Chronicles	1Chr	13	6	29	Filii autem Merari, Moholi : Lobni filius ejus, Semei filius ejus, Oza filius ejus,
-1 Chronicles	1Chr	13	6	30	Sammaa filius ejus, Haggia filius ejus, Asaia filius ejus.
-1 Chronicles	1Chr	13	6	31	Isti sunt quos constituit David super cantores domus Domini, ex quo collocata est arca :
-1 Chronicles	1Chr	13	6	32	et ministrabant coram tabernaculo testimonii, canentes donec aedificaret Salomon domum Domini in Jerusalem : stabant autem juxta ordinem suum in ministerio.
-1 Chronicles	1Chr	13	6	33	Hi vero sunt qui assistebant cum filiis suis, de filiis Caath, Hemam cantor filius Johel, filii Samuel,
-1 Chronicles	1Chr	13	6	34	filii Elcana, filii Jeroham, filii Eliel, filii Thohu,
-1 Chronicles	1Chr	13	6	35	filii Suph, filii Elcana, filii Mahath, filii Amasai,
-1 Chronicles	1Chr	13	6	36	filii Elcana, filii Johel, filii Azariae, filii Sophoniae,
-1 Chronicles	1Chr	13	6	37	filii Thahath, filii Asir, filii Abiasaph, filii Core,
-1 Chronicles	1Chr	13	6	38	filii Isaar, filii Caath, filii Levi, filii Israël.
-1 Chronicles	1Chr	13	6	39	Et frater ejus Asaph, qui stabat a dextris ejus, Asaph filius Barachiae, filii Samaa,
-1 Chronicles	1Chr	13	6	40	filii Michaël, filii Basaiae, filii Melchiae,
-1 Chronicles	1Chr	13	6	41	filii Athanai, filii Zara, filii Adaia,
-1 Chronicles	1Chr	13	6	42	filii Ethan, filii Zamma, filii Semei,
-1 Chronicles	1Chr	13	6	43	filii Jeth, filii Gersom, filii Levi.
-1 Chronicles	1Chr	13	6	44	Filii autem Merari fratres eorum, ad sinistram, Ethan filius Cusi, filii Abdi, filii Maloch,
-1 Chronicles	1Chr	13	6	45	filii Hasabiae, filii Amasiae, filii Helciae,
-1 Chronicles	1Chr	13	6	46	filii Amasai, filii Boni, filii Somer,
-1 Chronicles	1Chr	13	6	47	filii Moholi, filii Musi, filii Merari, filii Levi.
-1 Chronicles	1Chr	13	6	48	Fratres quoque eorum Levitae, qui ordinati sunt in cunctum ministerium tabernaculi domus Domini.
-1 Chronicles	1Chr	13	6	49	Aaron vero et filii ejus adolebant incensum super altare holocausti, et super altare thymiamatis, in omne opus Sancti sanctorum : et ut precarentur pro Israël juxta omnia quae praeceperat Moyses servus Dei.
-1 Chronicles	1Chr	13	6	50	Hi sunt autem filii Aaron : Eleazar filius ejus, Phinees filius ejus, Abisue filius ejus,
-1 Chronicles	1Chr	13	6	51	Bocci filius ejus, Ozi filius ejus, Zarahia filius ejus,
-1 Chronicles	1Chr	13	6	52	Meraioth filius ejus, Amarias filius ejus, Achitob filius ejus,
-1 Chronicles	1Chr	13	6	53	Sadoc filius ejus, Achimaas filius ejus.
-1 Chronicles	1Chr	13	6	54	Et haec habitacula eorum per vicos atque confinia, filiorum scilicet Aaron, juxta cognationes Caathitarum : ipsis enim sorte contigerant.
-1 Chronicles	1Chr	13	6	55	Dederunt igitur eis Hebron in terra Juda, et suburbana ejus per circuitum :
-1 Chronicles	1Chr	13	6	56	agros autem civitatis, et villas, Caleb filio Jephone.
-1 Chronicles	1Chr	13	6	57	Porro filiis Aaron dederunt civitates ad confugiendum Hebron, et Lobna, et suburbana ejus,
-1 Chronicles	1Chr	13	6	58	Jether quoque, et Esthemo cum suburbanis suis, sed et Helon, et Dabir cum suburbanis suis,
-1 Chronicles	1Chr	13	6	59	Asan quoque, et Bethsemes, et suburbana earum.
-1 Chronicles	1Chr	13	6	60	De tribu autem Benjamin, Gabee et suburbana ejus, et Almath cum suburbanis suis, Anathoth quoque cum suburbanis suis : omnes civitates, tredecim, per cognationes suas.
-1 Chronicles	1Chr	13	6	61	Filiis autem Caath residuis de cognatione sua dederunt ex dimidia tribu Manasse in possessionem urbes decem.
-1 Chronicles	1Chr	13	6	62	Porro filiis Gersom per cognationes suas de tribu Issachar, et de tribu Aser, et de tribu Nephthali, et de tribu Manasse in Basan, urbes tredecim.
-1 Chronicles	1Chr	13	6	63	Filiis autem Merari per cognationes suas de tribu Ruben, et de tribu Gad, et de tribu Zabulon, dederunt sorte civitates duodecim.
-1 Chronicles	1Chr	13	6	64	Dederunt quoque filii Israël Levitis civitates, et suburbana earum :
-1 Chronicles	1Chr	13	6	65	dederuntque per sortem, ex tribu filiorum Juda, et ex tribu filiorum Simeon, et ex tribu filiorum Benjamin urbes has, quas vocaverunt nominibus suis,
-1 Chronicles	1Chr	13	6	66	et his, qui erant de cognatione filiorum Caath, fueruntque civitates in terminis eorum de tribu Ephraim.
-1 Chronicles	1Chr	13	6	67	Dederunt ergo eis urbes ad confugiendum, Sichem cum suburbanis suis in monte Ephraim, et Gazer cum suburbanis suis,
-1 Chronicles	1Chr	13	6	68	Jecmaam quoque cum suburbanis suis, et Bethoron similiter,
-1 Chronicles	1Chr	13	6	69	necnon et Helon cum suburbanis suis, et Gethremmon in eumdem modum.
-1 Chronicles	1Chr	13	6	70	Porro ex dimidia tribu Manasse, Aner et suburbana ejus, Balaam et suburbana ejus : his videlicet, qui de cognatione filiorum Caath reliqui erant.
-1 Chronicles	1Chr	13	6	71	Filiis autem Gersom de cognatione dimidiae tribus Manasse, Gaulon in Basan, et suburbana ejus, et Astaroth cum suburbanis suis.
-1 Chronicles	1Chr	13	6	72	De tribu Issachar, Cedes et suburbanis suis, et Dabereth cum suburbanis suis,
-1 Chronicles	1Chr	13	6	73	Ramoth quoque et suburbana ejus, et Anem cum suburbanis suis.
-1 Chronicles	1Chr	13	6	74	De tribu vero Aser : Masal cum suburbanis suis, et Abdon similiter,
-1 Chronicles	1Chr	13	6	75	Hucac quoque et suburbana ejus, et Rohob cum suburbanis suis.
-1 Chronicles	1Chr	13	6	76	Porro de tribu Nephthali, Cedes in Galilaea et suburbana ejus, Hamon cum suburbanis suis, et Cariathaim et suburbana ejus.
-1 Chronicles	1Chr	13	6	77	Filiis autem Merari residuis : de tribu Zabulon, Remmono et suburbana ejus, et Thabor cum suburbanis sus :
-1 Chronicles	1Chr	13	6	78	trans Jordanem quoque ex adverso Jericho contra orientem Jordanis, de tribu Ruben, Bosor in solitudine cum suburbanis suis, et Jassa cum suburbanis suis,
-1 Chronicles	1Chr	13	6	79	Cademoth quoque et suburbana ejus, et Mephaat cum suburbanis suis.
-1 Chronicles	1Chr	13	6	80	Necnon et de tribu Gad, Ramoth in Galaad et suburbana ejus, et Manaim cum suburbanis suis,
-1 Chronicles	1Chr	13	6	81	sed et Hesebon cum suburbanis suis, et Jezer cum suburbanis suis.
-1 Chronicles	1Chr	13	7	1	Porro filii Issachar : Thola, et Phua, Jasub, et Simeron, quatuor.
-1 Chronicles	1Chr	13	7	2	Filii Thola : Ozi, et Raphaia, et Jeriel, et Jemai, et Jebsem, et Samuel, principes per domos cognationum suarum. De stirpe Thola viri fortissimi numerati sunt in diebus David, viginti duo millia sexcenti.
-1 Chronicles	1Chr	13	7	3	Filii Ozi : Izrahia, de quo nati sunt Michaël, et Obadia, et Joël, et Jesia, quinque omnes principes.
-1 Chronicles	1Chr	13	7	4	Cumque eis per familias et populos suos, accincti ad praelium, viri fortissimi, triginta sex millia : multas enim habuerunt uxores, et filios.
-1 Chronicles	1Chr	13	7	5	Fratres quoque eorum per omnem cognationem Issachar robustissimi ad pugnandum, octoginta septem millia numerati sunt.
-1 Chronicles	1Chr	13	7	6	Filii Benjamin : Bela, et Bechor, et Jadihel, tres.
-1 Chronicles	1Chr	13	7	7	Filii Bela : Esbon, et Ozi, et Oziel, et Jerimoth, et Urai, quinque principes familiarum, et ad pugnandum robustissimi : numerus autem eorum, viginti duo millia et triginta quatuor.
-1 Chronicles	1Chr	13	7	8	Porro filii Bechor : Zamira, et Joas, et Eliezer, et Elioënai, et Amri, et Jerimoth, et Abia, et Anathoth, et Almath : omnes hi filii Bechor.
-1 Chronicles	1Chr	13	7	9	Numerati sunt autem per familias suas principes cognationum suarum ad bella fortissimi, viginti millia et ducenti.
-1 Chronicles	1Chr	13	7	10	Porro filii Jadihel : Balan. Filii autem Balan : Jehus, et Benjamin, et Aod, et Chanana, et Zethan, et Tharsis, et Ahisahar :
-1 Chronicles	1Chr	13	7	11	omnes hi filii Jadihel, principes cognationum suarum viri fortissimi, decem et septem millia et ducenti ad praelium procedentes.
-1 Chronicles	1Chr	13	7	12	Sepham quoque et Hapham filii Hir : et Hasim filii Aher.
-1 Chronicles	1Chr	13	7	13	Filii autem Nephthali : Jaziel, et Guni, et Jeser, et Sellum, filii Bala.
-1 Chronicles	1Chr	13	7	14	Porro filius Manasse, Esriel : concubinaque ejus Syra peperit Machir patrem Galaad.
-1 Chronicles	1Chr	13	7	15	Machir autem accepit uxores filiis suis Happhim, et Saphan : et habuit sororem nomine Maacha : nomen autem secundi, Salphaad, nataeque sunt Salphaad filiae.
-1 Chronicles	1Chr	13	7	16	Et peperit Maacha uxor Machir filium, vocavitque nomen ejus Phares : porro nomen fratris ejus, Sares : et filii ejus, Ulam, et Recen.
-1 Chronicles	1Chr	13	7	17	Filius autem Ulam, Badan : hi sunt filii Galaad, filii Machir, filii Manasse.
-1 Chronicles	1Chr	13	7	18	Soror autem ejus Regina peperit Virum decorum, et Abiezer, et Mohola.
-1 Chronicles	1Chr	13	7	19	Erant autem filii Semida, Ahin, et Sechem, et Leci, et Aniam.
-1 Chronicles	1Chr	13	7	20	Filii autem Ephraim : Suthala, Bared filius ejus, Thahath filius ejus, Elada filius ejus, Thahath filius ejus, hujus filius Zabad,
-1 Chronicles	1Chr	13	7	21	et hujus filius Suthula, et hujus filius Ezer et Elad : occiderunt autem eos viri Geth indigenae, quia descenderant ut invaderent possessiones eorum.
-1 Chronicles	1Chr	13	7	22	Luxit igitur Ephraim pater eorum multis diebus, et venerunt fratres ejus ut consolarentur eum.
-1 Chronicles	1Chr	13	7	23	Ingressusque est ad uxorem suam : quae concepit, et peperit filium, et vocavit nomen ejus Beria, eo quod in malis domus ejus ortus esset :
-1 Chronicles	1Chr	13	7	24	filia autem ejus fuit Sara, quae aedificavit Bethoron inferiorem et superiorem, et Ozensara.
-1 Chronicles	1Chr	13	7	25	Porro filius ejus Rapha, et Reseph, et Thale, de quo natus est Thaan,
-1 Chronicles	1Chr	13	7	26	qui genuit Laadan : hujus quoque filius Ammiud, qui genuit Elisama,
-1 Chronicles	1Chr	13	7	27	de quo ortus est Nun, qui habuit filium Josue.
-1 Chronicles	1Chr	13	7	28	Possessio autem eorum et habitatio, Bethel cum filiabus suis, et contra orientem Noran, ad occidentalem plagam Gazer et filiae ejus, Sichem quoque cum filiabus suis, usque ad Aza cum filiabus ejus.
-1 Chronicles	1Chr	13	7	29	Juxta filios quoque Manasse, Bethsan et filias ejus, Thanach et filias ejus, Mageddo et filias ejus, Dor et filias ejus : in his habitaverunt filii Joseph, filii Israël.
-1 Chronicles	1Chr	13	7	30	Filii Aser : Jemna, et Jesua, et Jessui, et Baria, et Sara soror eorum.
-1 Chronicles	1Chr	13	7	31	Filii autem Baria : Heber, et Melchiel : ipse est pater Barsaith.
-1 Chronicles	1Chr	13	7	32	Heber autem genuit Jephlat, et Somer, et Hotham, et Suaa sororem eorum.
-1 Chronicles	1Chr	13	7	33	Filii Jephlat : Phosech, et Chamaal, et Asoth : hi filii Jephlat.
-1 Chronicles	1Chr	13	7	34	Porro filii Somer : Ahi, et Roaga, et Haba, et Aram.
-1 Chronicles	1Chr	13	7	35	Filii autem Helem fratris ejus : Supha, et Jemna, et Selles, et Amal.
-1 Chronicles	1Chr	13	7	36	Filii Supha : Sue, Harnapher, et Sual, et Beri, et Jamra,
-1 Chronicles	1Chr	13	7	37	Bosor, et Hod, et Samma, et Salusa, et Jethran, et Bera.
-1 Chronicles	1Chr	13	7	38	Filii Jether : Jephone, et Phaspha, et Ara.
-1 Chronicles	1Chr	13	7	39	Filii autem Olla : Aree, et Haniel, et Resia.
-1 Chronicles	1Chr	13	7	40	Omnes hi filii Aser, principes cognationum, electi atque fortissimi duces ducum : numerus autem eorum aetatis quae apta esset ad bellum, viginti sex millia.
-1 Chronicles	1Chr	13	8	1	Benjamin autem genuit Bale primogenitum suum, Asbel secundum, Ahara tertium,
-1 Chronicles	1Chr	13	8	2	Nohaa quartum, et Rapha quintum.
-1 Chronicles	1Chr	13	8	3	Fueruntque filii Bale : Addar, et Gera, et Abiud,
-1 Chronicles	1Chr	13	8	4	Abisue quoque et Naaman, et Ahoë,
-1 Chronicles	1Chr	13	8	5	sed et Gera, et Sephuphan, et Huram.
-1 Chronicles	1Chr	13	8	6	Hi sunt filii Ahod, principes cognationum habitantium in Gabaa, qui translati sunt in Manahath.
-1 Chronicles	1Chr	13	8	7	Naaman autem, et Achia, et Gera, ipse transtulit eos, et genuit Osa, et Ahiud.
-1 Chronicles	1Chr	13	8	8	Porro Saharaim genuit in regione Moab, postquam dimisit Husim et Bara uxores suas.
-1 Chronicles	1Chr	13	8	9	Genuit autem de Hodes uxore sua Jobab, et Sebia, et Mosa, et Molchom,
-1 Chronicles	1Chr	13	8	10	Jehus quoque, et Sechia, et Marma : hi sunt filii ejus principes in familiis suis.
-1 Chronicles	1Chr	13	8	11	Mehusim vero genuit Abitob et Elphaal.
-1 Chronicles	1Chr	13	8	12	Porro filii Elphaal : Heber, et Misaam, et Samad : hic aedificavit Ono, et Lod, et filias ejus.
-1 Chronicles	1Chr	13	8	13	Baria autem et Sama principes cognationum habitantium in Ajalon : hi fugaverunt habitatores Geth.
-1 Chronicles	1Chr	13	8	14	Et Ahio, et Sesac, et Jerimoth,
-1 Chronicles	1Chr	13	8	15	et Zabadia, et Arod, et Heder,
-1 Chronicles	1Chr	13	8	16	Michaël quoque, et Jespha, et Joha filii Baria.
-1 Chronicles	1Chr	13	8	17	Et Zabadia, et Mosollam, et Hezeci, et Heber,
-1 Chronicles	1Chr	13	8	18	et Jesamari, et Jezlia, et Jobab filii Elphaal,
-1 Chronicles	1Chr	13	8	19	et Jacim, et Zechri, et Zabdi,
-1 Chronicles	1Chr	13	8	20	et Elioënai, et Selethai, et Eliel,
-1 Chronicles	1Chr	13	8	21	et Adaia, et Baraia, et Samarath, filii Semei.
-1 Chronicles	1Chr	13	8	22	Et Jespham, et Heber, et Eliel,
-1 Chronicles	1Chr	13	8	23	et Abdon, et Zechri, et Hanan,
-1 Chronicles	1Chr	13	8	24	et Hanania, et Aelam, et Anathothia,
-1 Chronicles	1Chr	13	8	25	et Jephdaia, et Phanuel, filii Sesac.
-1 Chronicles	1Chr	13	8	26	Et Samsari, et Sohoria, et Otholia,
-1 Chronicles	1Chr	13	8	27	et Jersia, et Elia, et Zechri, filii Jeroham.
-1 Chronicles	1Chr	13	8	28	Hi patriarchae, et cognationum principes, qui habitaverunt in Jerusalem.
-1 Chronicles	1Chr	13	8	29	In Gabaon autem habitaverunt Abigabaon, et nomen uxoris ejus Maacha :
-1 Chronicles	1Chr	13	8	30	filiusque ejus primogenitus Abdon, et Sur, et Cis, et Baal, et Nadab,
-1 Chronicles	1Chr	13	8	31	Gedor quoque, et Ahio, et Zacher, et Macelloth :
-1 Chronicles	1Chr	13	8	32	et Macelloth genuit Samaa : habitaveruntque ex adverso fratrum suorum in Jerusalem cum fratribus suis.
-1 Chronicles	1Chr	13	8	33	Ner autem genuit Cis, et Cis genuit Saul. Porro Saul genuit Jonathan, et Melchisua, et Abinadab, et Esbaal.
-1 Chronicles	1Chr	13	8	34	Filius autem Jonathan, Meribbaal : et Meribbaal genuit Micha.
-1 Chronicles	1Chr	13	8	35	Filii Micha, Phithon, et Melech, et Tharaa, et Ahaz.
-1 Chronicles	1Chr	13	8	36	Et Ahaz genuit Joada, et Joada genuit Alamath, et Azmoth, et Zamri : porro Zamri genuit Mosa,
-1 Chronicles	1Chr	13	8	37	et Mosa genuit Banaa, cujus filius fuit Rapha, de quo ortus est Elasa, qui genuit Asel.
-1 Chronicles	1Chr	13	8	38	Porro Asel sex filii fuerunt his nominibus : Ezricam, Bocru, Ismahel, Saria, Obdia, et Hanan : omnes hi filii Asel.
-1 Chronicles	1Chr	13	8	39	Filii autem Esec fratris ejus, Ulam primogenitus, et Jehus secundus, et Eliphalet tertius.
-1 Chronicles	1Chr	13	8	40	Fueruntque filii Ulam viri robustissimi, et magno robore tendentes arcum : et multos habentes filios ac nepotes, usque ad centum quinquaginta. Omnes hi filii Benjamin.
-1 Chronicles	1Chr	13	9	1	Universus ergo Israël dinumeratus est, et summa eorum scripta est in libro regum Israël et Juda : translatique sunt in Babylonem propter delictum suum.
-1 Chronicles	1Chr	13	9	2	Qui autem habitaverunt primi in possessionibus et in urbibus suis : Israël, et sacerdotes, et Levitae, et Nathinaei.
-1 Chronicles	1Chr	13	9	3	Commorati sunt in Jerusalem de filiis Juda, et de filiis Benjamin, de filiis quoque Ephraim, et Manasse.
-1 Chronicles	1Chr	13	9	4	Othei filius Ammiud, filii Amri, filii Omrai, filii Bonni, de filiis Phares filii Juda.
-1 Chronicles	1Chr	13	9	5	Et de Siloni : Asaia primogenitus, et filii ejus.
-1 Chronicles	1Chr	13	9	6	De filiis autem Zara, Jehuel, et fratres eorum, sexcenti nonaginta.
-1 Chronicles	1Chr	13	9	7	Porro de filiis Benjamin : Salo filius Mosollam, filii Oduia, filii Asana,
-1 Chronicles	1Chr	13	9	8	et Jobania filius Jeroham, et Ela filius Ozi, filii Mochori, et Mosollam filius Saphatiae, filii Rahuel, filii Jebaniae,
-1 Chronicles	1Chr	13	9	9	et fratres eorum per familias suas, nongenti quinquaginta sex. Omnes hi principes cognationum per domos patrum suorum.
-1 Chronicles	1Chr	13	9	10	De sacerdotibus autem : Jedaia, Jojarib, et Jachin :
-1 Chronicles	1Chr	13	9	11	Azarias quoque filius Helciae, filii Mosollam, filii Sadoc, filii Maraioth, filii Achitob, pontifex domus Dei.
-1 Chronicles	1Chr	13	9	12	Porro Adaias filius Jeroham, filii Phassur, filii Melchiae, et Maasai filius Adiel filii Jezra, filii Mosollam, filii Mosollamith, filii Emmer.
-1 Chronicles	1Chr	13	9	13	Fratres quoque eorum principes per familias suas, mille septingenti sexaginta, fortissimi robore ad faciendum opus ministerii in domo Dei.
-1 Chronicles	1Chr	13	9	14	De Levitis autem : Semeia filius Hassub filii Ezricam, filii Hasebia de filiis Merari.
-1 Chronicles	1Chr	13	9	15	Bacbacar quoque carpentarius, et Galal, et Mathania filius Micha, filii Zechri, filii Asaph :
-1 Chronicles	1Chr	13	9	16	et Obdia filius Semeiae, filii Galal, filii Idithun : et Barachia filius Asa, filii Elcana, qui habitavit in atriis Netophati.
-1 Chronicles	1Chr	13	9	17	Janitores autem : Sellum, et Accub, et Telmon, et Ahimam : et frater eorum Sellum princeps,
-1 Chronicles	1Chr	13	9	18	usque ad illud tempus, in porta regis ad orientem, observabant per vices suas de filiis Levi.
-1 Chronicles	1Chr	13	9	19	Sellum vero filius Core filii Abiasaph, filii Core, cum fratribus suis, et domo patris sui, hi sunt Coritae super opera ministerii, custodes vestibulorum tabernaculi : et familiae eorum per vices castrorum Domini custodientes introitum.
-1 Chronicles	1Chr	13	9	20	Phinees autem filius Eleazari erat dux eorum coram Domino.
-1 Chronicles	1Chr	13	9	21	Porro Zacharias filius Mosollamia, janitor portae tabernaculi testimonii.
-1 Chronicles	1Chr	13	9	22	Omnes hi electi in ostiarios per portas, ducenti duodecim : et descripti in villis propriis, quos constituerunt David, et Samuel videns, in fide sua,
-1 Chronicles	1Chr	13	9	23	tam ipsos quam filios eorum, in ostiis domus Domini et in tabernaculo vicibus suis.
-1 Chronicles	1Chr	13	9	24	Per quatuor ventos erant ostiarii : id est, ad orientem, et ad occidentem, et ad aquilonem, et ad austrum.
-1 Chronicles	1Chr	13	9	25	Fratres autem eorum in viculis morabantur, et veniebant in sabbatis suis de tempore usque ad tempus.
-1 Chronicles	1Chr	13	9	26	His quatuor Levitis creditus erat omnis numerus janitorum, et erant super exedras et thesauros domus Domini.
-1 Chronicles	1Chr	13	9	27	Per gyrum quoque templi Domini morabantur in custodiis suis : ut cum tempus fuisset, ipsi mane aperirent fores.
-1 Chronicles	1Chr	13	9	28	De horum genere erant et super vasa ministerii : ad numerum enim et inferebantur vasa, et efferebantur.
-1 Chronicles	1Chr	13	9	29	De ipsis et qui credita habebant utensilia sanctuarii, praeerant similae, et vino, et oleo, et thuri, et aromatibus.
-1 Chronicles	1Chr	13	9	30	Filii autem sacerdotum unguenta ex aromatibus conficiebant.
-1 Chronicles	1Chr	13	9	31	Et Mathathias Levites primogenitus Sellum Coritae, praefectus erat eorum quae in sartagine frigebantur.
-1 Chronicles	1Chr	13	9	32	Porro de filiis Caath fratribus eorum, super panes erant propositionis, ut semper novos per singula sabbata praepararent.
-1 Chronicles	1Chr	13	9	33	Hi sunt principes cantorum per familias Levitarum, qui in exedris morabantur, ut die ac nocte jugiter suo ministerio deservirent.
-1 Chronicles	1Chr	13	9	34	Capita Levitarum, per familias suas principes, manserunt in Jerusalem.
-1 Chronicles	1Chr	13	9	35	In Gabaon autem commorati sunt pater Gabaon Jehiel, et nomen uxoris ejus Maacha.
-1 Chronicles	1Chr	13	9	36	Filius primogenitus ejus Abdon, et Sur, et Cis, et Baal, et Ner, et Nadab,
-1 Chronicles	1Chr	13	9	37	Gedor quoque, et Ahio, et Zacharias, et Macelloth.
-1 Chronicles	1Chr	13	9	38	Porro Macelloth genuit Samaan : isti habitaverunt e regione fratrum suorum in Jerusalem cum fratribus suis.
-1 Chronicles	1Chr	13	9	39	Ner autem genuit Cis, et Cis genuit Saul, et Saul genuit Jonathan, et Melchisua, et Abinadab, et Esbaal.
-1 Chronicles	1Chr	13	9	40	Filius autem Jonathan, Meribbaal : et Meribbaal genuit Micha.
-1 Chronicles	1Chr	13	9	41	Porro filii Micha, Phithon, et Melech, et Tharaa, et Ahaz.
-1 Chronicles	1Chr	13	9	42	Ahaz autem genuit Jara, et Jara genuit Alamath, et Azmoth, et Zamri. Zamri autem genuit Mosa.
-1 Chronicles	1Chr	13	9	43	Mosa vero genuit Banaa, cujus filius Raphaia, genuit Elasa, de quo ortus est Asel.
-1 Chronicles	1Chr	13	9	44	Porro Asel sex filios habuit, his nominibus : Ezricam, Bocru, Ismahel, Saria, Obdia, Hanan : hi sunt filii Asel.
-1 Chronicles	1Chr	13	10	1	Philisthiim autem pugnabant contra Israël, fugeruntque viri Israël Palaesthinos, et ceciderunt vulnerati in monte Gelboë.
-1 Chronicles	1Chr	13	10	2	Cumque appropinquassent Philisthaei, persequentes Saul et filios ejus, percusserunt Jonathan, et Abinadab, et Melchisua filios Saul.
-1 Chronicles	1Chr	13	10	3	Et aggravatum est praelium contra Saul, inveneruntque eum sagittarii, et vulneraverunt jaculis.
-1 Chronicles	1Chr	13	10	4	Et dixit Saul ad armigerum suum : Evagina gladium tuum, et interfice me, ne forte veniant incircumcisi isti, et illudant mihi. Noluit autem armiger ejus hoc facere, timore perterritus : arripuit ergo Saul ensem, et irruit in eum.
-1 Chronicles	1Chr	13	10	5	Quod cum vidisset armiger ejus, videlicet mortuum esse Saul, irruit etiam ipse in gladium suum, et mortuus est.
-1 Chronicles	1Chr	13	10	6	Interiit ergo Saul : et tres filii ejus, et omnis domus illius pariter concidit.
-1 Chronicles	1Chr	13	10	7	Quod cum vidissent viri Israël qui habitabant in campestribus, fugerunt : et Saul ac filiis ejus mortuis, dereliquerunt urbes suas, et huc illucque dispersi sunt : veneruntque Philisthiim, et habitaverunt in eis.
-1 Chronicles	1Chr	13	10	8	Die igitur altero detrahentes Philisthiim spolia caesorum, invenerunt Saul et filios ejus jacentes in monte Gelboë.
-1 Chronicles	1Chr	13	10	9	Cumque spoliassent eum, et amputassent caput, armisque nudassent, miserunt in terram suam, ut circumferretur, et ostenderetur idolorum templis, et populis :
-1 Chronicles	1Chr	13	10	10	arma autem ejus consecraverunt in fano dei sui, et caput affixerunt in templo Dagon.
-1 Chronicles	1Chr	13	10	11	Hoc cum audissent viri Jabes Galaad, omnia scilicet quae Philisthiim fecerant super Saul,
-1 Chronicles	1Chr	13	10	12	consurrexerunt singuli virorum fortium, et tulerunt cadavera Saul et filiorum ejus : attuleruntque ea in Jabes, et sepelierunt ossa eorum subter quercum, quae erat in Jabes, et jejunaverunt septem diebus.
-1 Chronicles	1Chr	13	10	13	Mortuus est ergo Saul propter iniquitates suas, eo quod praevaricatus sit mandatum Domini quod praeceperat, et non custodierit illud : sed insuper etiam pythonissam consuluerit,
-1 Chronicles	1Chr	13	10	14	nec speraverit in Domino : propter quod interfecit eum, et transtulit regnum ejus ad David filium Isai.
-1 Chronicles	1Chr	13	11	1	Congregatus est igitur omnis Israël ad David in Hebron, dicens : Os tuum sumus, et caro tua.
-1 Chronicles	1Chr	13	11	2	Heri quoque et nudiustertius cum adhuc regnaret Saul, tu eras qui educebas et introducebas Israël : tibi enim dixit Dominus Deus tuus : Tu pasces populum meum Israël, et tu eris princeps super eum.
-1 Chronicles	1Chr	13	11	3	Venerunt ergo omnes majores natu Israël ad regem in Hebron, et iniit David cum eis foedus coram Domino : unxeruntque eum regem super Israël, juxta sermonem Domini quem locutus est in manu Samuel.
-1 Chronicles	1Chr	13	11	4	Abiit quoque David et omnis Israël in Jerusalem : haec est Jebus, ubi erant Jebusaei habitatores terrae.
-1 Chronicles	1Chr	13	11	5	Dixeruntque qui habitabant in Jebus ad David : Non ingredieris huc. Porro David cepit arcem Sion, quae est civitas David,
-1 Chronicles	1Chr	13	11	6	dixitque : Omnis qui percusserit Jebusaeum in primis, erit princeps et dux. Ascendit igitur primus Joab filius Sarviae, et factus est princeps.
-1 Chronicles	1Chr	13	11	7	Habitavit autem David in arce, et idcirco appellata est civitas David.
-1 Chronicles	1Chr	13	11	8	Aedificavitque urbem in circuitu a Mello usque ad gyrum ; Joab autem reliqua urbis exstruxit.
-1 Chronicles	1Chr	13	11	9	Proficiebatque David vadens et crescens, et Dominus exercituum erat cum eo.
-1 Chronicles	1Chr	13	11	10	Hi principes virorum fortium David, qui adjuverunt eum ut rex fieret super omnem Israël, juxta verbum Domini quod locutus est ad Israël.
-1 Chronicles	1Chr	13	11	11	Et iste numerus robustorum David : Jesbaam filius Hachamoni princeps inter triginta : iste levavit hastam suam super trecentos vulneratos una vice.
-1 Chronicles	1Chr	13	11	12	Et post eum Eleazar filius patrui ejus Ahohites, qui erat inter tres potentes.
-1 Chronicles	1Chr	13	11	13	Iste fuit cum David in Phesdomim, quando Philisthiim congregati sunt ad locum illum in praelium : et erat ager regionis illius plenus hordeo, fugeratque populus a facie Philisthinorum.
-1 Chronicles	1Chr	13	11	14	Hi steterunt in medio agri, et defenderunt eum : cumque percussissent Philisthaeos, dedit Dominus salutem magnam populo suo.
-1 Chronicles	1Chr	13	11	15	Descenderunt autem tres de triginta principibus ad petram, in qua erat David, ad speluncam Odollam, quando Philisthiim fuerant castrametati in valle Raphaim.
-1 Chronicles	1Chr	13	11	16	Porro David erat in praesidio, et statio Philisthinorum in Bethlehem.
-1 Chronicles	1Chr	13	11	17	Desideravit igitur David, et dixit : O si quis daret mihi aquam de cisterna Bethlehem, quae est in porta !
-1 Chronicles	1Chr	13	11	18	Tres ergo isti per media castra Philisthinorum perrexerunt, et hauserunt aquam de cisterna Bethlehem quae erat in porta, et attulerunt ad David ut biberet. Qui noluit, sed magis libavit illam Domino,
-1 Chronicles	1Chr	13	11	19	dicens : Absit ut in conspectu Dei mei hoc faciam, et sanguinem istorum virorum bibam : quia in periculo animarum suarum attulerunt mihi aquam. Et ob hanc causam noluit bibere : haec fecerunt tres robustissimi.
-1 Chronicles	1Chr	13	11	20	Abisai quoque frater Joab ipse erat princeps trium, et ipse levavit hastam suam contra trecentos vulneratos, et ipse erat inter tres nominatissimus,
-1 Chronicles	1Chr	13	11	21	et inter tres secundos inclytus, et princeps eorum : verumtamen usque ad tres primos non pervenerat.
-1 Chronicles	1Chr	13	11	22	Banaias filius Jojadae viri robustissimi, qui multa opera perpetrarat, de Cabseel : ipse percussit duos ariel Moab, et ipse descendit et interfecit leonem in media cisterna tempore nivis.
-1 Chronicles	1Chr	13	11	23	Et ipse percussit virum aegyptium, cujus statura erat quinque cubitorum, et habebat lanceam ut liciatorium texentium : descendit igitur ad eum cum virga, et rapuit hastam quam tenebat manu, et interfecit eum hasta sua.
-1 Chronicles	1Chr	13	11	24	Haec fecit Banaias filius Jojadae, qui erat inter tres robustos nominatissimus,
-1 Chronicles	1Chr	13	11	25	inter triginta primus, verumtamen ad tres usque non pervenerat : posuit autem eum David ad auriculam suam.
-1 Chronicles	1Chr	13	11	26	Porro fortissimi viri in exercitu, Asahel frater Joab, et Elchanan filius patrui ejus de Bethlehem,
-1 Chronicles	1Chr	13	11	27	Sammoth Arorites, Helles Pharonites,
-1 Chronicles	1Chr	13	11	28	Ira filius Acces Thecuites, Abiezer Anathothites,
-1 Chronicles	1Chr	13	11	29	Sobbochai Husathites, Ilai Ahohites,
-1 Chronicles	1Chr	13	11	30	Maharai Netophathites, Heled filius Baana Netophathites,
-1 Chronicles	1Chr	13	11	31	Ethai filius Ribai de Gabaath filiorum Benjamin, Banaia Pharatonites,
-1 Chronicles	1Chr	13	11	32	Hurai de torrente Gaas, Abiel Arbathites, Azmoth Bauramites, Eliaba Salabonites.
-1 Chronicles	1Chr	13	11	33	Filii Assem Gezonites, Jonathan filius Sage Ararites,
-1 Chronicles	1Chr	13	11	34	Ahiam filius Sachar Ararites,
-1 Chronicles	1Chr	13	11	35	Eliphal filius Ur,
-1 Chronicles	1Chr	13	11	36	Hepher Mecherathites, Ahia Phelonites,
-1 Chronicles	1Chr	13	11	37	Hesro Carmelites, Naarai filius Asbai,
-1 Chronicles	1Chr	13	11	38	Joël frater Nathan, Mibahar filius Agarai,
-1 Chronicles	1Chr	13	11	39	Selec Ammonites, Naharai Berothites armiger Joab filii Sarviae,
-1 Chronicles	1Chr	13	11	40	Ira Jethraeus, Gareb Jethraeus,
-1 Chronicles	1Chr	13	11	41	Urias Hethaeus, Zabad filius Oholi,
-1 Chronicles	1Chr	13	11	42	Adina filius Siza Rubenites princeps Rubenitarum, et cum eo triginta :
-1 Chronicles	1Chr	13	11	43	Hanan filius Maacha, et Josaphat Mathanites,
-1 Chronicles	1Chr	13	11	44	Ozia Astarothites, Samma, et Jehiel filii Hotham Arorites,
-1 Chronicles	1Chr	13	11	45	Jedihel filius Samri, et Joha frater ejus Thosaites,
-1 Chronicles	1Chr	13	11	46	Eliel Mahumites, et Jeribai, et Josaia filii Elnaëm, et Jethma Moabites, Eliel, et Obed, et Jasiel de Masobia.
-1 Chronicles	1Chr	13	12	1	Hi quoque venerunt ad David in Siceleg, cum adhuc fugeret Saul filium Cis, qui erant fortissimi et egregii pugnatores,
-1 Chronicles	1Chr	13	12	2	tendentes arcum, et utraque manu fundis saxa jacientes, et dirigentes sagittas, de fratribus Saul ex Benjamin.
-1 Chronicles	1Chr	13	12	3	Princeps Ahiecer, et Joas filii Samaa Gabaathites, et Jaziel, et Phallet filii Azmoth, et Baracha, et Jehu Anathotites.
-1 Chronicles	1Chr	13	12	4	Samaias quoque Gabaonites fortissimus inter triginta et super triginta. Jeremias, et Jeheziel, et Johanan, et Jezabad Gaderothites.
-1 Chronicles	1Chr	13	12	5	Et Eluzai, et Jerimuth, et Baalia, et Samaria, et Saphatia Haruphites.
-1 Chronicles	1Chr	13	12	6	Elcana, et Jesia, et Azareel, et Joëzer, et Jesbaam de Carehim :
-1 Chronicles	1Chr	13	12	7	Joëla quoque, et Zabadia filii Jeroham de Gedor.
-1 Chronicles	1Chr	13	12	8	Sed et de Gaddi transfugerunt ad David cum lateret in deserto, viri robustissimi, et pugnatores optimi, tenentes clypeum et hastam : facies eorum quasi facies leonis, et veloces quasi capreae in montibus :
-1 Chronicles	1Chr	13	12	9	Ezer princeps, Obdias secundus, Eliab tertius,
-1 Chronicles	1Chr	13	12	10	Masmana quartus, Jeremias quintus,
-1 Chronicles	1Chr	13	12	11	Ethi sextus, Eliel septimus,
-1 Chronicles	1Chr	13	12	12	Johanan octavus, Elzebad nonus,
-1 Chronicles	1Chr	13	12	13	Jeremias decimus, Machbanai undecimus.
-1 Chronicles	1Chr	13	12	14	Hi de filiis Gad principes exercitus : novissimus centum militibus praeerat, et maximus mille.
-1 Chronicles	1Chr	13	12	15	Isti sunt qui transierunt Jordanem mense primo, quando inundare consuevit super ripas suas : et omnes fugaverunt qui morabantur in vallibus ad orientalem plagam et occidentalem.
-1 Chronicles	1Chr	13	12	16	Venerunt autem et de Benjamin et de Juda ad praesidium in quo morabatur David.
-1 Chronicles	1Chr	13	12	17	Egressusque est David obviam eis, et ait : Si pacifice venistis ad me ut auxiliemini mihi, cor meum jungatur vobis : si autem insidiamini mihi pro adversariis meis, cum ego iniquitatem in manibus non habeam, videat Deus patrum nostrorum, et judicet.
-1 Chronicles	1Chr	13	12	18	Spiritus vero induit Amasai principem inter triginta, et ait : Tui sumus, o David, et tecum, fili Isai. Pax, pax tibi, et pax adjutoribus tuis : te enim adjuvat Deus tuus. Suscepit ergo eos David, et constituit principes turmae.
-1 Chronicles	1Chr	13	12	19	Porro de Manasse transfugerunt ad David, quando veniebat cum Philisthiim adversus Saul ut pugnaret : et non dimicavit cum eis, quia inito consilio remiserunt eum principes Philisthinorum, dicentes : Periculo capitis nostri revertetur ad dominum suum Saul.
-1 Chronicles	1Chr	13	12	20	Quando igitur reversus est in Siceleg, transfugerunt ad eum de Manasse, Ednas, et Jozabad, et Jedihel, et Michaël, et Ednas, et Jozabad, et Eliu, et Salathi, principes millium in Manasse.
-1 Chronicles	1Chr	13	12	21	Hi praebuerunt auxilium David adversus latrunculos : omnes enim erant viri fortissimi, et facti sunt principes in exercitu.
-1 Chronicles	1Chr	13	12	22	Sed et per singulos dies veniebant ad David ad auxiliandum ei, usque dum fieret grandis numerus, quasi exercitus Dei.
-1 Chronicles	1Chr	13	12	23	Iste quoque est numerus principum exercitus qui venerunt ad David cum esset in Hebron, ut transferrent regnum Saul ad eum, juxta verbum Domini.
-1 Chronicles	1Chr	13	12	24	Filii Juda portantes clypeum et hastam, sex millia octingenti expediti ad praelium.
-1 Chronicles	1Chr	13	12	25	De filiis Simeon virorum fortissimorum ad pugnandum, septem millia centum.
-1 Chronicles	1Chr	13	12	26	De filiis Levi, quatuor millia sexcenti.
-1 Chronicles	1Chr	13	12	27	Jojoda quoque princeps de stirpe Aaron, et cum eo tria millia septingenti.
-1 Chronicles	1Chr	13	12	28	Sadoc etiam puer egregiae indolis, et domus patris ejus, principes viginti duo.
-1 Chronicles	1Chr	13	12	29	De filiis autem Benjamin fratribus Saul, tria millia : magna enim pars eorum adhuc sequebatur domum Saul.
-1 Chronicles	1Chr	13	12	30	Porro de filiis Ephraim viginti millia octingenti, fortissimi robore, viri nominati in cognationibus suis.
-1 Chronicles	1Chr	13	12	31	Et ex dimidia tribu Manasse, decem et octo millia, singuli per nomina sua, venerunt ut constituerent regem David.
-1 Chronicles	1Chr	13	12	32	De filiis quoque Issachar viri eruditi, qui noverant singula tempora ad praecipiendum quid facere deberet Israël, principes ducenti : omnis autem reliqua tribus eorum consilium sequebatur.
-1 Chronicles	1Chr	13	12	33	Porro de Zabulon qui egrediebantur ad praelium, et stabant in acie instructi armis bellicis, quinquaginta millia venerunt in auxilium, non in corde duplici.
-1 Chronicles	1Chr	13	12	34	Et de Nephthali, principes mille, et cum eis instructi clypeo et hasta, triginta et septem millia.
-1 Chronicles	1Chr	13	12	35	De Dan etiam praeparati ad praelium, viginti octo millia sexcenti.
-1 Chronicles	1Chr	13	12	36	Et de Aser egredientes ad pugnam, et in acie provocantes, quadraginta millia.
-1 Chronicles	1Chr	13	12	37	Trans Jordanem autem de filiis Ruben, et de Gad, et dimidia parte tribus Manasse, instructi armis bellicis, centum viginti millia.
-1 Chronicles	1Chr	13	12	38	Omnes isti viri bellatores expediti ad pugnandum, corde perfecto venerunt in Hebron, ut constituerent regem David super universum Israël : sed et omnes reliqui ex Israël uno corde erant, ut rex fieret David.
-1 Chronicles	1Chr	13	12	39	Fueruntque ibi apud David tribus diebus comedentes et bibentes : praeparaverant enim eis fratres sui.
-1 Chronicles	1Chr	13	12	40	Sed et qui juxta eos erant, usque ad Issachar, et Zabulon, et Nephthali, afferebant panes in asinis, et camelis, et mulis, et bobus ad vescendum : farinam, palathas, uvam passam, vinum, oleum, boves, arietes ad omnem copiam : gaudium quippe erat in Israël.
-1 Chronicles	1Chr	13	13	1	Iniit autem consilium David cum tribunis, et centurionibus, et universis principibus,
-1 Chronicles	1Chr	13	13	2	et ait ad omnem coetum Israël : Si placet vobis, et a Domino Deo nostro egreditur sermo quem loquor, mittamus ad fratres nostros reliquos in universas regiones Israël, et ad sacerdotes et Levitas qui habitant in suburbanis urbium, ut congregentur ad nos,
-1 Chronicles	1Chr	13	13	3	et reducamus arcam Dei nostri ad nos : non enim requisivimus eam in diebus Saul.
-1 Chronicles	1Chr	13	13	4	Et respondit universa multitudo ut ita fieret : placuerat enim sermo omni populo.
-1 Chronicles	1Chr	13	13	5	Congregavit ergo David cunctum Israël, a Sihor Aegypti usque dum ingrediaris Emath, ut adduceret arcam Dei de Cariathiarim.
-1 Chronicles	1Chr	13	13	6	Et ascendit David, et omnis vir Israël, ad collem Cariathiarim, qui est in Juda, ut afferret inde arcam Domini Dei sedentis super cherubim, ubi invocatum est nomen ejus.
-1 Chronicles	1Chr	13	13	7	Imposueruntque arcam Dei super plaustrum novum, de domo Abinadab : Oza autem, et frater ejus minabant plaustrum.
-1 Chronicles	1Chr	13	13	8	Porro David, et universus Israël, ludebant coram Deo omni virtute in canticis, et in citharis, et psalteriis, et tympanis, et cymbalis, et tubis.
-1 Chronicles	1Chr	13	13	9	Cum autem pervenisset ad aream Chidon, tetendit Oza manum suam, ut sustentaret arcam : bos quippe lasciviens paululum inclinaverat eam.
-1 Chronicles	1Chr	13	13	10	Iratus est itaque Dominus contra Ozam, et percussit eum, eo quod tetigisset arcam : et mortuus est ibi coram Domino.
-1 Chronicles	1Chr	13	13	11	Contristatusque est David, eo quod divisisset Dominus Ozam : vocavitque locum illum Divisio Ozae, usque in praesentem diem.
-1 Chronicles	1Chr	13	13	12	Et timuit Deum tunc temporis, dicens : Quomodo possum ad me introducere arcam Dei ?
-1 Chronicles	1Chr	13	13	13	et ob hanc causam non adduxit eam ad se, hoc est, in civitatem David, sed avertit in domum Obededom Gethaei.
-1 Chronicles	1Chr	13	13	14	Mansit ergo arca Dei in domo Obededom tribus mensibus : et benedixit Dominus domui ejus, et omnibus quae habebat.
-1 Chronicles	1Chr	13	14	1	Misit quoque Hiram rex Tyri nuntios ad David, et ligna cedrina, et artifices parietum, lignorumque, ut aedificarent ei domum.
-1 Chronicles	1Chr	13	14	2	Cognovitque David quod confirmasset eum Dominus in regem super Israël, et sublevatum esset regnum suum super populum ejus Israël.
-1 Chronicles	1Chr	13	14	3	Accepit quoque David alias uxores in Jerusalem, genuitque filios et filias.
-1 Chronicles	1Chr	13	14	4	Et haec nomina eorum, qui nati sunt ei in Jerusalem : Samua, et Sobab, Nathan, et Salomon,
-1 Chronicles	1Chr	13	14	5	Jebahar, et Elisua, et Eliphalet,
-1 Chronicles	1Chr	13	14	6	Noga quoque, et Napheg, et Japhia,
-1 Chronicles	1Chr	13	14	7	Elisama, et Baaliada, et Eliphalet.
-1 Chronicles	1Chr	13	14	8	Audientes autem Philisthiim eo quod unctus esset David regem super universum Israël, ascenderunt omnes ut quaererent eum : quod cum audisset David, egressus est obviam eis.
-1 Chronicles	1Chr	13	14	9	Porro Philisthiim venientes, diffusi sunt in valle Raphaim.
-1 Chronicles	1Chr	13	14	10	Consuluitque David Dominum, dicens : Si ascendam ad Philisthaeos, et si trades eos in manu mea ? Et dixit ei Dominus : Ascende, et tradam eos in manu tua.
-1 Chronicles	1Chr	13	14	11	Cumque illi ascendissent in Baalpharasim, percussit eos ibi David, et dixit : Divisit Deus inimicos meos per manum meam, sicut dividuntur aquae : et idcirco vocatum est nomen illius loci Baalpharasim.
-1 Chronicles	1Chr	13	14	12	Dereliqueruntque ibi deos suos, quos David jussit exuri.
-1 Chronicles	1Chr	13	14	13	Alia etiam vice Philisthiim irruerunt, et diffusi sunt in valle.
-1 Chronicles	1Chr	13	14	14	Consuluitque rursum David Deum, et dixit ei Deus : Non ascendas post eos : recede ab eis, et venies contra illos ex adverso pyrorum.
-1 Chronicles	1Chr	13	14	15	Cumque audieris sonitum gradientis in cacumine pyrorum, tunc egredieris ad bellum : egressus est enim Deus ante te, ut percutiat castra Philisthiim.
-1 Chronicles	1Chr	13	14	16	Fecit ergo David sicut praeceperat ei Deus, et percussit castra Philisthinorum, de Gabaon usque Gazera.
-1 Chronicles	1Chr	13	14	17	Divulgatumque est nomen David in universis regionibus, et Dominus dedit pavorem ejus super omnes gentes.
-1 Chronicles	1Chr	13	15	1	Fecit quoque sibi domos in civitate David : et aedificavit locum arcae Dei, tetenditque ei tabernaculum.
-1 Chronicles	1Chr	13	15	2	Tunc dixit David : Illicitum est ut a quocumque portetur arca Dei nisi a Levitis, quos elegit Dominus ad portandum eam, et ad ministrandum sibi usque in aeternum.
-1 Chronicles	1Chr	13	15	3	Congregavitque universum Israël in Jerusalem, ut afferretur arca Dei in locum suum, quem praeparaverat ei :
-1 Chronicles	1Chr	13	15	4	necnon et filios Aaron, et Levitas.
-1 Chronicles	1Chr	13	15	5	De filiis Caath, Uriel princeps fuit, et fratres ejus centum viginti.
-1 Chronicles	1Chr	13	15	6	De filiis Merari, Asaia princeps : et fratres ejus ducenti viginti.
-1 Chronicles	1Chr	13	15	7	De filiis Gersom, Joël princeps : et fratres ejus centum triginta.
-1 Chronicles	1Chr	13	15	8	De filiis Elisaphan, Semeias princeps : et fratres ejus ducenti.
-1 Chronicles	1Chr	13	15	9	De filiis Hebron, Eliel princeps : et fratres ejus octoginta.
-1 Chronicles	1Chr	13	15	10	De filiis Oziel, Aminadab princeps : et fratres ejus centum duodecim.
-1 Chronicles	1Chr	13	15	11	Vocavitque David Sadoc et Abiathar sacerdotes, et Levitas, Uriel, Asaiam, Joël, Semeiam, Eliel, et Aminadab :
-1 Chronicles	1Chr	13	15	12	et dixit ad eos : Vos, qui estis principes familiarum Leviticarum, sanctificamini cum fratribus vestris, et afferte arcam Domini Dei Israël ad locum qui ei praeparatus est :
-1 Chronicles	1Chr	13	15	13	ne ut a principio, quia non eratis praesentes, percussit nos Dominus ; sic et nunc fiat, illicitum quid nobis agentibus.
-1 Chronicles	1Chr	13	15	14	Sanctificati sunt ergo sacerdotes et Levitae ut portarent arcam Domini Dei Israël.
-1 Chronicles	1Chr	13	15	15	Et tulerunt filii Levi arcam Dei, sicut praeceperat Moyses juxta verbum Domini, humeris suis in vectibus.
-1 Chronicles	1Chr	13	15	16	Dixitque David principibus Levitarum, ut constituerent de fratribus suis cantores in organis musicorum, nablis videlicet, et lyris, et cymbalis, ut resonaret in excelsis sonitus laetitiae.
-1 Chronicles	1Chr	13	15	17	Constitueruntque Levitas : Heman filium Joël, et de fratribus ejus Asaph filium Barachiae : de filiis vero Merari, fratribus eorum : Ethan filium Casaiae.
-1 Chronicles	1Chr	13	15	18	Et cum eis fratres eorum : in secundo ordine, Zachariam, et Ben, et Jaziel, et Semiramoth, et Jahiel, et Ani, Eliab, et Banaiam, et Maasiam, et Mathathiam, et Eliphalu, et Maceniam, et Obededom, et Jehiel, janitores.
-1 Chronicles	1Chr	13	15	19	Porro cantores, Heman, Asaph, et Ethan, in cymbalis aeneis concrepantes.
-1 Chronicles	1Chr	13	15	20	Zacharias autem, et Oziel, et Semiramoth, et Jahiel, et Ani, et Eliab, et Maasias, et Banaias in nablis arcana cantabant.
-1 Chronicles	1Chr	13	15	21	Porro Mathathias, et Eliphalu, et Macenias, et Obededom, et Jehiel, et Ozaziu, in citharis pro octava canebant epinicion.
-1 Chronicles	1Chr	13	15	22	Chonenias autem princeps Levitarum, prophetiae praeerat, ad praecinendam melodiam : erat quippe valde sapiens.
-1 Chronicles	1Chr	13	15	23	Et Barachias, et Elcana, janitores arcae.
-1 Chronicles	1Chr	13	15	24	Porro Sebenias, et Josaphat, et Nathanaël, et Amasai, et Zacharias, et Banaias, et Eliezer sacerdotes, clangebant tubis coram arca Dei : et Obededom et Jehias erant janitores arcae.
-1 Chronicles	1Chr	13	15	25	Igitur David, et omnes majores natu Israël, et tribuni, ierunt ad deportandam arcam foederis Domini de domo Obededom cum laetitia.
-1 Chronicles	1Chr	13	15	26	Cumque adjuvisset Deus Levitas qui portabant arcam foederis Domini, immolabantur septem tauri, et septem arietes.
-1 Chronicles	1Chr	13	15	27	Porro David erat indutus stola byssina, et universi Levitae qui portabant arcam, cantoresque, et Chonenias princeps prophetiae inter cantores : David autem etiam indutus erat ephod lineo.
-1 Chronicles	1Chr	13	15	28	Universusque Israël deducebant arcam foederis Domini in jubilo, et sonitu buccinae, et tubis, et cymbalis, et nablis, et citharis concrepantes.
-1 Chronicles	1Chr	13	15	29	Cumque pervenisset arca foederis Domini usque ad civitatem David, Michol filia Saul prospiciens per fenestram vidit regem David saltantem atque ludentem, et despexit eum in corde suo.
-1 Chronicles	1Chr	13	16	1	Attulerunt igitur arcam Dei, et constituerunt eam in medio tabernaculi quod tetenderat ei David : et obtulerunt holocausta et pacifica coram Deo.
-1 Chronicles	1Chr	13	16	2	Cumque complesset David offerens holocausta et pacifica, benedixit populo in nomine Domini.
-1 Chronicles	1Chr	13	16	3	Et divisit universis per singulos, a viro usque ad mulierem, tortam panis, et partem assae carnis bubalae, et frixam oleo similam.
-1 Chronicles	1Chr	13	16	4	Constituitque coram arca Domini de Levitis, qui ministrarent, et recordarentur operum ejus, et glorificarent atque laudarent Dominum Deum Israël :
-1 Chronicles	1Chr	13	16	5	Asaph principem, et secundum ejus Zachariam : porro Jahiel, et Semiramoth, et Jehiel, et Mathathiam, et Eliab, et Banaiam, et Obededom : Jehiel super organa psalterii et lyras : Asaph autem ut cymbalis personaret :
-1 Chronicles	1Chr	13	16	6	Banaiam vero et Jaziel sacerdotes canere tuba jugiter coram arca foederis Domini.
-1 Chronicles	1Chr	13	16	7	In illo die fecit David principem ad confitendum Domino Asaph et fratres ejus :
-1 Chronicles	1Chr	13	16	8	[Confitemini Domino, et invocate nomen ejus : notas facite in populis adinventiones ejus.
-1 Chronicles	1Chr	13	16	9	Cantate ei, et psallite ei, et narrate omnia mirabilia ejus.
-1 Chronicles	1Chr	13	16	10	Laudate nomen sanctum ejus : laetetur cor quaerentium Dominum.
-1 Chronicles	1Chr	13	16	11	Quaerite Dominum, et virtutem ejus : quaerite faciem ejus semper.
-1 Chronicles	1Chr	13	16	12	Recordamini mirabilium ejus quae fecit ; signorum illius, et judiciorum oris ejus,
-1 Chronicles	1Chr	13	16	13	semen Israël servi ejus, filii Jacob electi ejus.
-1 Chronicles	1Chr	13	16	14	Ipse Dominus Deus noster : in universa terra judicia ejus.
-1 Chronicles	1Chr	13	16	15	Recordamini in sempiternum pacti ejus : sermonis quem praecepit in mille generationes,
-1 Chronicles	1Chr	13	16	16	quem pepigit cum Abraham, et juramenti illius cum Isaac.
-1 Chronicles	1Chr	13	16	17	Et constituit illud Jacob in praeceptum, et Israël in pactum sempiternum,
-1 Chronicles	1Chr	13	16	18	dicens : Tibi dabo terram Chanaan, funiculum haereditatis vestrae :
-1 Chronicles	1Chr	13	16	19	cum essent pauci numero, parvi et coloni ejus.
-1 Chronicles	1Chr	13	16	20	Et transierunt de gente in gentem, et de regno ad populum alterum.
-1 Chronicles	1Chr	13	16	21	Non dimisit quemquam calumniari eos, sed increpavit pro eis reges.
-1 Chronicles	1Chr	13	16	22	Nolite tangere christos meos, et in prophetis meis nolite malignari.
-1 Chronicles	1Chr	13	16	23	Cantate Domino omnis terra ; annuntiate ex die in diem salutare ejus :
-1 Chronicles	1Chr	13	16	24	narrate in gentibus gloriam ejus ; in cunctis populis mirabilia ejus.
-1 Chronicles	1Chr	13	16	25	Quia magnus Dominus, et laudabilis nimis, et horribilis super omnes deos.
-1 Chronicles	1Chr	13	16	26	Omnes enim dii populorum idola : Dominus autem caelos fecit.
-1 Chronicles	1Chr	13	16	27	Confessio et magnificentia coram eo : fortitudo et gaudium in loco ejus.
-1 Chronicles	1Chr	13	16	28	Afferte Domino, familiae populorum : afferte Domino gloriam et imperium.
-1 Chronicles	1Chr	13	16	29	Date Domino gloriam ; nomini ejus levate sacrificium, et venite in conspectu ejus : et adorate Dominum in decore sancto.
-1 Chronicles	1Chr	13	16	30	Commoveatur a facie ejus omnis terra : ipse enim fundavit orbem immobilem.
-1 Chronicles	1Chr	13	16	31	Laetentur caeli, et exultet terra, et dicant in nationibus : Dominus regnavit.
-1 Chronicles	1Chr	13	16	32	Tonet mare et plenitudo ejus ; exultent agri, et omnia quae in eis sunt.
-1 Chronicles	1Chr	13	16	33	Tunc laudabunt ligna saltus coram Domino : quia venit judicare terram.
-1 Chronicles	1Chr	13	16	34	Confitemini Domino, quoniam bonus : quoniam in aeternum misericordia ejus.
-1 Chronicles	1Chr	13	16	35	Et dicite : Salva nos, Deus salvator noster, et congrega nos, et erue de gentibus : ut confiteamur nomini sancto tuo, et exultemus in carminibus tuis.
-1 Chronicles	1Chr	13	16	36	Benedictus Dominus Deus Israël, ab aeterno usque in aeternum.] Et dicat omnis populo : Amen, et hymnum Domino.
-1 Chronicles	1Chr	13	16	37	Reliquit itaque ibi coram arca foederis Domini Asaph et fratres ejus, ut ministrarent in conspectu arcae jugiter per singulos dies, et vices suas.
-1 Chronicles	1Chr	13	16	38	Porro Obededom, et fratres ejus sexaginta octo : et Obededom filium Idithun, et Hosa, constituit janitores ;
-1 Chronicles	1Chr	13	16	39	Sadoc autem sacerdotem, et fratres ejus sacerdotes, coram tabernaculo Domini in excelso quod erat in Gabaon,
-1 Chronicles	1Chr	13	16	40	ut offerrent holocausta Domino super altare holocautomatis jugiter, mane et vespere, juxta omnia quae scripta sunt in lege Domini, quam praecepit Israëli.
-1 Chronicles	1Chr	13	16	41	Et post eum Heman, et Idithun, et reliquos electos, unumquemque vocabulo suo ad confitendum Domino, quoniam in aeternum misericordia ejus.
-1 Chronicles	1Chr	13	16	42	Heman quoque et Idithun canentes tuba, et quatientes cymbala et omnia musicorum organa ad canendum Deo : filios autem Idithun fecit esse portarios.
-1 Chronicles	1Chr	13	16	43	Reversusque est omnis populus in domum suam : et David, ut benediceret etiam domui suae.
-1 Chronicles	1Chr	13	17	1	Cum autem habitaret David in domo sua, dixit ad Nathan prophetam : Ecce ego habito in domo cedrina : arca autem foederis Domini sub pellibus est.
-1 Chronicles	1Chr	13	17	2	Et ait Nathan ad David : Omnia quae in corde tuo sunt, fac : Deus enim tecum est.
-1 Chronicles	1Chr	13	17	3	Igitur nocte illa factus est sermo Dei ad Nathan, dicens :
-1 Chronicles	1Chr	13	17	4	Vade, et loquere David servo meo : Haec dicit Dominus : Non aedificabis tu mihi domum ad habitandum.
-1 Chronicles	1Chr	13	17	5	Neque enim mansi in domo ex eo tempore quo eduxi Israël usque ad diem hanc : sed fui semper mutans loca tabernaculi, et in tentorio
-1 Chronicles	1Chr	13	17	6	manens cum omni Israël. Numquid locutus sum saltem uni judicum Israël, quibus praeceperam ut pascerent populum meum, et dixi : Quare non aedificastis mihi domum cedrinam ?
-1 Chronicles	1Chr	13	17	7	Nunc itaque sic loqueris ad servum meum David : Haec dicit Dominus exercituum : Ego tuli te, cum in pascuis sequereris gregem, ut esses dux populi mei Israël :
-1 Chronicles	1Chr	13	17	8	et fui tecum quocumque perrexisti, et interfeci omnes inimicos tuos coram te, fecique tibi nomen quasi unius magnorum qui celebrantur in terra.
-1 Chronicles	1Chr	13	17	9	Et dedi locum populo meo Israël : plantabitur, et habitabit in eo, et ultra non commovebitur : nec filii iniquitatis atterent eos, sicut a principio,
-1 Chronicles	1Chr	13	17	10	ex diebus quibus dedi judices populo meo Israël, et humiliavi universos inimicos tuos. Annuntio ergo tibi, quod aedificaturus sit tibi Dominus domum.
-1 Chronicles	1Chr	13	17	11	Cumque impleveris dies tuos ut vadas ad patres tuos, suscitabo semen tuum post te, quod erit de filiis tuis : et stabiliam regnum ejus.
-1 Chronicles	1Chr	13	17	12	Ipse aedificabit mihi domum, et firmabo solium ejus usque in aeternum.
-1 Chronicles	1Chr	13	17	13	Ego ero ei in patrem, et ipse erit mihi in filium : et misericordiam meam non auferam ab eo, sicut abstuli ab eo qui ante te fuit.
-1 Chronicles	1Chr	13	17	14	Et statuam eum in domo mea, et in regno meo usque in sempiternum : et thronus ejus erit firmissimus in perpetuum.
-1 Chronicles	1Chr	13	17	15	Juxta omnia verba haec, et juxta universam visionem istam, sic locutus est Nathan ad David.
-1 Chronicles	1Chr	13	17	16	Cumque venisset rex David, et sedisset coram Domino, dixit : Quis ego sum, Domine Deus, et quae domus mea, ut praestares mihi talia ?
-1 Chronicles	1Chr	13	17	17	sed et hoc parum visum est in conspectu tuo, ideoque locutus es super domum servi tui etiam in futurum : et fecisti me spectabilem super omnes homines, Domine Deus.
-1 Chronicles	1Chr	13	17	18	Quid ultra addere potest David, cum ita glorificaveris servum tuum, et cognoveris eum ?
-1 Chronicles	1Chr	13	17	19	Domine, propter famulum tuum juxta cor tuum fecisti omnem magnificentiam hanc, et nota esse voluisti universa magnalia.
-1 Chronicles	1Chr	13	17	20	Domine, non est similis tui, et non est alius deus absque te, ex omnibus quos audivimus auribus nostris.
-1 Chronicles	1Chr	13	17	21	Quis enim est alius, ut populus tuus Israël, gens una in terra, ad quam perrexit Deus ut liberaret et faceret populum sibi, et magnitudine sua atque terroribus ejiceret nationes a facie ejus, quem de Aegypto liberarat ?
-1 Chronicles	1Chr	13	17	22	Et posuisti populum tuum Israël tibi in populum usque in aeternum, et tu, Domine, factus es Deus ejus.
-1 Chronicles	1Chr	13	17	23	Nunc igitur Domine, sermo quem locutus es famulo tuo et super domum ejus confirmetur in perpetuum, et fac sicut locutus es.
-1 Chronicles	1Chr	13	17	24	Permaneatque et magnificetur nomen tuum usque in sempiternum, et dicatur : Dominus exercituum Deus Israël, et domus David servi ejus permanens coram eo.
-1 Chronicles	1Chr	13	17	25	Tu enim, Domine Deus meus, revelasti auriculam servi tui, ut aedificares ei domum : et idcirco invenit servus tuus fiduciam, ut oret coram te.
-1 Chronicles	1Chr	13	17	26	Nunc ergo Domine, tu es Deus, et locutus es ad servum tuum tanta beneficia.
-1 Chronicles	1Chr	13	17	27	Et coepisti benedicere domui servi tui, ut sit semper coram te : te enim, Domine, benedicente, benedicta erit in perpetuum.
-1 Chronicles	1Chr	13	18	1	Factum est autem post haec, ut percuteret David Philisthiim, et humiliaret eos, et tolleret Geth et filias ejus de manu Philisthiim,
-1 Chronicles	1Chr	13	18	2	percuteretque Moab, et fierent Moabitae servi David, offerentes ei munera.
-1 Chronicles	1Chr	13	18	3	Eo tempore percussit David etiam Adarezer regem Soba regionis Hemath, quando perrexit ut dilataret imperium suum usque ad flumen Euphraten.
-1 Chronicles	1Chr	13	18	4	Cepit ergo David mille quadrigas ejus, et septem millia equitum, ac viginti millia virorum peditum, subnervavitque omnes equos curruum, exceptis centum quadrigis, quas reservavit sibi.
-1 Chronicles	1Chr	13	18	5	Supervenit autem et Syrus Damascenus, ut auxilium praeberet Adarezer regi Soba : sed et hujus percussit David viginti duo millia virorum.
-1 Chronicles	1Chr	13	18	6	Et posuit milites in Damasco, ut Syria quoque serviret sibi, et offerret munera. Adjuvitque eum Dominus in cunctis ad quae perrexerat.
-1 Chronicles	1Chr	13	18	7	Tulit quoque David pharetras aureas, quas habuerant servi Adarezer, et attulit eas in Jerusalem.
-1 Chronicles	1Chr	13	18	8	Necnon de Thebath et Chun urbibus Adarezer aeris plurimum, de quo fecit Salomon mare aeneum, et columnas, et vasa aenea.
-1 Chronicles	1Chr	13	18	9	Quod cum audisset Thou rex Hemath, percussisse videlicet David omnem exercitum Adarezer regis Soba,
-1 Chronicles	1Chr	13	18	10	misit Adoram filium suum ad regem David, ut postularet ab eo pacem, et congratularetur ei quod percussisset et expugnasset Adarezer : adversarius quippe erat Thou Adarezer.
-1 Chronicles	1Chr	13	18	11	Sed et omnia vasa aurea, et argentea, et aenea consecravit David rex Domino, cum argento et auro quod tulerat ex universis gentibus, tam de Idumaea, et Moab, et filiis Ammon, quam de Philisthiim et Amalec.
-1 Chronicles	1Chr	13	18	12	Abisai vero filius Sarviae percussit Edom in valle Salinarum, decem et octo millia :
-1 Chronicles	1Chr	13	18	13	et constituit in Edom praesidium, ut serviret Idumaea David : salvavitque Dominus David in cunctis ad quae perrexerat.
-1 Chronicles	1Chr	13	18	14	Regnavit ergo David super universum Israël, et faciebat judicium atque justitiam cuncto populo suo.
-1 Chronicles	1Chr	13	18	15	Porro Joab filius Sarviae erat super exercitum, et Josaphat filius Ahilud a commentariis :
-1 Chronicles	1Chr	13	18	16	Sadoc autem filius Achitob, et Ahimelech filius Abiathar, sacerdotes : et Susa, scriba :
-1 Chronicles	1Chr	13	18	17	Banaias quoque filius Jojadae super legiones Cerethi et Phelethi : porro filii David, primi ad manum regis.
-1 Chronicles	1Chr	13	19	1	Accidit autem ut moreretur Naas rex filiorum Ammon, et regnaret filius ejus pro eo.
-1 Chronicles	1Chr	13	19	2	Dixitque David : Faciam misericordiam cum Hanon filio Naas : praestitit enim mihi pater ejus gratiam. Misitque David nuntios ad consolandum eum super morte patris sui. Qui cum pervenissent in terram filiorum Ammon ut consolarentur Hanon,
-1 Chronicles	1Chr	13	19	3	dixerunt principes filiorum Ammon ad Hanon : Tu forsitan putas, quod David honoris causa in patrem tuum miserit qui consolentur te : nec animadvertis quod ut explorent, et investigent, et scrutentur terram tuam, venerint ad te servi ejus.
-1 Chronicles	1Chr	13	19	4	Igitur Hanon pueros David decalvavit, et rasit, et praecidit tunicas eorum a natibus usque ad pedes, et dimisit eos.
-1 Chronicles	1Chr	13	19	5	Qui cum abiissent, et hoc mandassent David, misit in occursum eorum (grandem enim contumeliam sustinuerant) et praecepit ut manerent in Jericho, donec cresceret barba eorum, et tunc reverterentur.
-1 Chronicles	1Chr	13	19	6	Videntes autem filii Ammon quod injuriam fecissent David, tam Hanon quam reliquus populus, miserunt mille talenta argenti, ut conducerent sibi de Mesopotamia, et de Syria Maacha, et de Soba currus et equites.
-1 Chronicles	1Chr	13	19	7	Conduxeruntque triginta duo millia curruum, et regem Maacha cum populo ejus. Qui cum venissent, castrametati sunt e regione Medaba. Filii quoque Ammon congregati de urbibus suis venerunt ad bellum.
-1 Chronicles	1Chr	13	19	8	Quod cum audisset David, misit Joab, et omnem exercitum virorum fortium :
-1 Chronicles	1Chr	13	19	9	egressique filii Ammon, direxerunt aciem juxta portam civitatis ; reges autem, qui ad auxilium ejus venerant, separatim in agro steterunt.
-1 Chronicles	1Chr	13	19	10	Igitur Joab, intelligens bellum ex adverso et post tergum contra se fieri, elegit viros fortissimos de universo Israël, et perrexit contra Syrum.
-1 Chronicles	1Chr	13	19	11	Reliquam autem partem populi dedit sub manu Abisai fratris sui : et perrexerunt contra filios Ammon.
-1 Chronicles	1Chr	13	19	12	Dixitque : Si vicerit me Syrus, auxilio eris mihi : si autem superaverint te filii Ammon, ero tibi in praesidium.
-1 Chronicles	1Chr	13	19	13	Confortare, et agamus viriliter pro populo nostro, et pro urbibus Dei nostri : Dominus autem, quod in conspectu suo bonum est, faciet.
-1 Chronicles	1Chr	13	19	14	Perrexit ergo Joab et populus qui cum eo erat, contra Syrum ad praelium : et fugavit eos.
-1 Chronicles	1Chr	13	19	15	Porro filii Ammon videntes quod fugisset Syrus, ipsi quoque fugerunt Abisai fratrem ejus, et ingressi sunt civitatem : reversusque est etiam Joab in Jerusalem.
-1 Chronicles	1Chr	13	19	16	Videns autem Syrus quod cecidisset coram Israël, misit nuntios, et adduxit Syrum, qui erat trans fluvium : Sophach autem princeps militiae Adarezer erat dux eorum.
-1 Chronicles	1Chr	13	19	17	Quod cum nuntiatum esset David, congregavit universum Israël, et transivit Jordanem, irruitque in eos et direxit ex adverso aciem, illis contra pugnantibus.
-1 Chronicles	1Chr	13	19	18	Fugit autem Syrus Israël, et interfecit David de Syris septem millia curruum, et quadraginta millia peditum, et Sophach exercitus principem.
-1 Chronicles	1Chr	13	19	19	Videntes autem servi Adarezer se ab Israël esse superatos, transfugerunt ad David, et servierunt ei : noluitque ultra Syria auxilium praebere filiis Ammon.
-1 Chronicles	1Chr	13	20	1	Factum est autem post anni circulum, eo tempore quo solent reges ad bella procedere, congregavit Joab exercitum, et robur militiae, et vastavit terram filiorum Ammon : perrexitque et obsedit Rabba. Porro David manebat in Jerusalem, quando Joab percussit Rabba et destruxit eam.
-1 Chronicles	1Chr	13	20	2	Tulit autem David coronam Melchom de capite ejus, et invenit in ea auri pondo talentum, et pretiosissimas gemmas, fecitque sibi inde diadema : manubias quoque urbis plurimas tulit ;
-1 Chronicles	1Chr	13	20	3	populum autem, qui erat in ea, eduxit, et fecit super eos tribulas, et trahas, et ferrata carpenta transire, ita ut dissecarentur et contererentur. Sic fecit David cunctis urbibus filiorum Ammon : et reversus est cum omni populo suo in Jerusalem.
-1 Chronicles	1Chr	13	20	4	Post haec initum est bellum in Gazer adversum Philisthaeos, in quo percussit Sobochai Husathites, Saphai de genere Raphaim, et humiliavit eos.
-1 Chronicles	1Chr	13	20	5	Aliud quoque bellum gestum est adversus Philisthaeos, in quo percussit Adeodatus filius Saltus Bethlehemites fratrem Goliath Gethaei, cujus hastae lignum erat quasi liciatorium texentium.
-1 Chronicles	1Chr	13	20	6	Sed et aliud bellum accidit in Geth, in quo fuit homo longissimus, senos habens digitos, id est, simul viginti quatuor : qui et ipse de Rapha fuerat stirpe generatus.
-1 Chronicles	1Chr	13	20	7	Hic blasphemavit Israël : et percussit eum Jonathan filius Samaa fratris David. Hi sunt filii Rapha in Geth, qui ceciderunt in manu David et servorum ejus.
-1 Chronicles	1Chr	13	21	1	Consurrexit autem Satan contra Israël, et concitavit David ut numeraret Israël.
-1 Chronicles	1Chr	13	21	2	Dixitque David ad Joab et ad principes populi : Ite, et numerate Israël a Bersabee usque Dan : et afferte mihi numerum ut sciam.
-1 Chronicles	1Chr	13	21	3	Responditque Joab : Augeat Dominus populum suum centuplum quam sunt : nonne, domine mi rex, omnes servi tui sunt ? quare hoc quaerit dominus meus, quod in peccatum reputetur Israëli ?
-1 Chronicles	1Chr	13	21	4	Sed sermo regis magis praevaluit : egressusque est Joab, et circuivit universum Israël : et reversus est Jerusalem,
-1 Chronicles	1Chr	13	21	5	deditque David numerum eorum quos circuierat : et inventus est omnis numerus Israël, mille millia et centum millia virorum educentium gladium : de Juda autem quadringenta septuaginta millia bellatorum.
-1 Chronicles	1Chr	13	21	6	Nam Levi et Benjamin non numeravit : eo quod Joab invitus exsequeretur regis imperium.
-1 Chronicles	1Chr	13	21	7	Displicuit autem Deo quod jussum erat : et percussit Israël.
-1 Chronicles	1Chr	13	21	8	Dixitque David ad Deum : Peccavi nimis ut hoc facerem : obsecro, aufer iniquitatem servi tui, quia insipienter egi.
-1 Chronicles	1Chr	13	21	9	Et locutus est Dominus ad Gad videntem Davidis, dicens :
-1 Chronicles	1Chr	13	21	10	Vade, et loquere ad David, et dic ei : Haec dicit Dominus : Trium tibi optionem do : unum, quod volueris, elige, et faciam tibi.
-1 Chronicles	1Chr	13	21	11	Cumque venisset Gad ad David, dixit ei : Haec dicit Dominus : Elige, quod volueris :
-1 Chronicles	1Chr	13	21	12	aut tribus annis famem ; aut tribus mensibus te fugere hostes tuos, et gladium eorum non posse evadere ; aut tribus diebus gladium Domini, et pestilentiam versari in terra, et angelum Domini interficere in universis finibus Israël : nunc igitur vide quid respondeam ei qui misit me.
-1 Chronicles	1Chr	13	21	13	Et dixit David ad Gad : Ex omni parte me angustiae premunt : sed melius mihi est ut incidam in manus Domini, quia multae sunt miserationes ejus, quam in manus hominum.
-1 Chronicles	1Chr	13	21	14	Misit ergo Dominus pestilentiam in Israël : et ceciderunt de Israël septuaginta millia virorum.
-1 Chronicles	1Chr	13	21	15	Misit quoque angelum in Jerusalem ut percuteret eam : cumque percuteretur, vidit Dominus, et misertus est super magnitudine mali : et imperavit angelo qui percutiebat : Sufficit, jam cesset manus tua. Porro angelus Domini stabat juxta aream Ornan Jebusaei.
-1 Chronicles	1Chr	13	21	16	Levansque David oculos suos, vidit angelum Domini stantem inter caelum et terram, et evaginatum gladium in manu ejus, et versum contra Jerusalem : et ceciderunt tam ipse quam majores natu, vestiti ciliciis, proni in terram.
-1 Chronicles	1Chr	13	21	17	Dixitque David ad Deum : Nonne ego sum, qui jussi ut numeraretur populus ? ego, qui peccavi ? ego, qui malum feci ? iste grex, quid commeruit ? Domine Deus meus, vertatur, obsecro, manus tua in me, et in domum patris mei : populus autem tuus non percutiatur.
-1 Chronicles	1Chr	13	21	18	Angelus autem Domini praecepit Gad ut diceret Davidi ut ascenderet, exstrueretque altare Domino Deo in area Ornan Jebusaei.
-1 Chronicles	1Chr	13	21	19	Ascendit ergo David juxta sermonem Gad, quem locutus ei fuerat ex nomine Domini.
-1 Chronicles	1Chr	13	21	20	Porro Ornan cum suspexisset et vidisset angelum, quatuorque filii ejus cum eo, absconderunt se : nam eo tempore terebat in area triticum.
-1 Chronicles	1Chr	13	21	21	Igitur cum veniret David ad Ornan, conspexit eum Ornan, et processit ei obviam de area, et adoravit eum pronus in terram.
-1 Chronicles	1Chr	13	21	22	Dixitque ei David : Da mihi locum areae tuae, ut aedificem in ea altare Domino : ita ut quantum valet argenti accipias, et cesset plaga a populo.
-1 Chronicles	1Chr	13	21	23	Dixit autem Ornan ad David : Tolle, et faciat dominus meus rex quodcumque ei placet : sed et boves do in holocaustum, et tribulas in ligna, et triticum in sacrificium : omnia libens praebebo.
-1 Chronicles	1Chr	13	21	24	Dixitque ei rex David : Nequaquam ita fiet, sed argentum dabo quantum valet : neque enim tibi auferre debeo, et sic offerre Domino holocausta gratuita.
-1 Chronicles	1Chr	13	21	25	Dedit ergo David Ornan pro loco siclos auri justissimi ponderis sexcentos.
-1 Chronicles	1Chr	13	21	26	Et aedificavit ibi altare Domino, obtulitque holocausta et pacifica, et invocavit Dominum ; et exaudivit eum in igne de caelo super altare holocausti.
-1 Chronicles	1Chr	13	21	27	Praecepitque Dominus angelo, et convertit gladium suum in vaginam.
-1 Chronicles	1Chr	13	21	28	Protinus ergo David, videns quod exaudisset eum Dominus in area Ornan Jebusaei, immolavit ibi victimas.
-1 Chronicles	1Chr	13	21	29	Tabernaculum autem Domini, quod fecerat Moyses in deserto, et altare holocaustorum, ea tempestate erat in excelso Gabaon.
-1 Chronicles	1Chr	13	21	30	Et non praevaluit David ire ad altare ut ibi obsecraret Deum : nimio enim fuerat in timore perterritus, videns gladium angeli Domini.
-1 Chronicles	1Chr	13	22	1	Dixitque David : Haec est domus Dei, et hoc altare in holocaustum Israëli.
-1 Chronicles	1Chr	13	22	2	Et praecepit ut congregarentur omnes proselyti de terra Israël, et constituit ex eis latomos ad caedendos lapides et poliendos, ut aedificaretur domus Dei.
-1 Chronicles	1Chr	13	22	3	Ferrum quoque plurimum ad clavos januarum, et ad commissuras atque juncturas, praeparavit David : et aeris pondus innumerabile.
-1 Chronicles	1Chr	13	22	4	Ligna quoque cedrina non poterant aestimari, quae Sidonii et Tyrii deportaverant ad David.
-1 Chronicles	1Chr	13	22	5	Et dixit David : Solomon filius meus puer parvulus est et delicatus : domus autem, quam aedificari volo Domino, talis esse debet ut in cunctis regionibus nominetur : praeparabo ergo ei necessaria. Et ob hanc causam ante mortem suam omnes praeparavit impensas.
-1 Chronicles	1Chr	13	22	6	Vocavitque Salomonem filium suum, et praecepit ei ut aedificaret domum Domino Deo Israël.
-1 Chronicles	1Chr	13	22	7	Dixitque David ad Salomonem : Fili mi, voluntatis meae fuit ut aedificarem domum nomini Domini Dei mei :
-1 Chronicles	1Chr	13	22	8	sed factus est sermo Domini ad me, dicens : Multum sanguinem effudisti, et plurima bella bellasti : non poteris aedificare domum nomini meo, tanto effuso sanguine coram me :
-1 Chronicles	1Chr	13	22	9	filius qui nascetur tibi, erit vir quietissimus : faciam enim eum requiescere ab omnibus inimicis suis per circuitum : et ob hanc causam Pacificus vocabitur : et pacem et otium dabo in Israël cunctis diebus ejus.
-1 Chronicles	1Chr	13	22	10	Ipse aedificabit domum nomini meo, et ipse erit mihi in filium, et ego ero illi in patrem : firmaboque solium regni ejus super Israël in aeternum.
-1 Chronicles	1Chr	13	22	11	Nunc ergo fili mi, sit Dominus tecum, et prosperare, et aedifica domum Domino Deo tuo sicut locutus est de te.
-1 Chronicles	1Chr	13	22	12	Det quoque Dominus prudentiam et sensum ut regere possis Israël, et custodire legem Domini Dei tui.
-1 Chronicles	1Chr	13	22	13	Tunc enim proficere poteris, si custodieris mandata et judicia quae praecepit Dominus Moysi ut doceret Israël. Confortare, et viriliter age : ne timeas, neque paveas.
-1 Chronicles	1Chr	13	22	14	Ecce ego in paupertate mea praeparavi impensas domus Domini, auri talenta centum millia, et argenti mille millia talentorum : aeris vero et ferri non est pondus, vincitur enim numerus magnitudine ; ligna et lapides praeparavi ad universa impendia.
-1 Chronicles	1Chr	13	22	15	Habes quoque plurimos artifices, latomos, et caementarios, artificesque lignorum, et omnium artium ad faciendum opus prudentissimos,
-1 Chronicles	1Chr	13	22	16	in auro et argento et aere et ferro, cujus non est numerus. Surge igitur et fac, et erit Dominus tecum.
-1 Chronicles	1Chr	13	22	17	Praecepit quoque David cunctis principibus Israël ut adjuvarent Salomonem filium suum :
-1 Chronicles	1Chr	13	22	18	Cernitis, inquiens, quod Dominus Deus vester vobiscum sit, et dederit vobis requiem per circuitum, et tradiderit omnes inimicos vestros in manus vestras, et subjecta sit terra coram Domino, et coram populo ejus.
-1 Chronicles	1Chr	13	22	19	Praebete igitur corda vestra et animas vestras, ut quaeratis Dominum Deum vestrum : et consurgite, et aedificate sanctuarium Domino Deo, ut introducatur arca foederis Domini, et vasa Domino consecrata, in domum quae aedificatur nomini Domini.
-1 Chronicles	1Chr	13	23	1	Igitur David, senex et plenus dierum, regem constituit Salomonem filium suum super Israël.
-1 Chronicles	1Chr	13	23	2	Et congregavit omnes principes Israël, et sacerdotes atque Levitas.
-1 Chronicles	1Chr	13	23	3	Numeratique sunt Levitae a triginta annis et supra : et inventa sunt triginta octo millia virorum.
-1 Chronicles	1Chr	13	23	4	Ex his electi sunt, et distributi in ministerium domus Domini, viginti quatuor millia : praepositorum autem et judicum, sex millia.
-1 Chronicles	1Chr	13	23	5	Porro quatuor millia janitores, et totidem psaltae, canentes Domino in organis quae fecerat ad canendum.
-1 Chronicles	1Chr	13	23	6	Et distribuit eos David per vices filiorum Levi, Gerson videlicet, et Caath, et Merari.
-1 Chronicles	1Chr	13	23	7	Filii Gerson : Leedan, et Semei.
-1 Chronicles	1Chr	13	23	8	Filii Leedan : princeps Jahiel, et Zethan, et Joël, tres.
-1 Chronicles	1Chr	13	23	9	Filii Semei : Salomith, et Hosiel, et Aran, tres : isti principes familiarum Leedan.
-1 Chronicles	1Chr	13	23	10	Porro filii Semei : Leheth, et Ziza, et Jaus, et Baria : isti filii Semei, quatuor.
-1 Chronicles	1Chr	13	23	11	Erat autem Leheth prior, Ziza secundus : porro Jaus et Baria non habuerunt plurimos filios, et idcirco in una familia, unaque domo computati sunt.
-1 Chronicles	1Chr	13	23	12	Filii Caath : Amram, et Isaar, Hebron, et Oziel, quatuor.
-1 Chronicles	1Chr	13	23	13	Filii Amram : Aaron et Moyses. Separatusque est Aaron ut ministraret in Sancto sanctorum, ipse et filii ejus in sempiternum, et adoleret incensum Domino secundum ritum suum, ac benediceret nomini ejus in perpetuum.
-1 Chronicles	1Chr	13	23	14	Moysi quoque hominis Dei filii annumerati sunt in tribu Levi.
-1 Chronicles	1Chr	13	23	15	Filii Moysi : Gersom et Eliezer.
-1 Chronicles	1Chr	13	23	16	Filii Gersom : Subuel primus.
-1 Chronicles	1Chr	13	23	17	Fuerunt autem filii Eliezer : Rohobia primus : et non erant Eliezer filii alii. Porro filii Rohobia multiplicati sunt nimis.
-1 Chronicles	1Chr	13	23	18	Filii Isaar : Salomith primus.
-1 Chronicles	1Chr	13	23	19	Filii Hebron : Jeriau primus, Amarias secundus, Jahaziel tertius, Jecmaam quartus.
-1 Chronicles	1Chr	13	23	20	Filii Oziel : Micha primus, Jesia secundus.
-1 Chronicles	1Chr	13	23	21	Filii Merari : Moholi, et Musi. Filii Moholi : Eleazar et Cis.
-1 Chronicles	1Chr	13	23	22	Mortuus est autem Eleazar, et non habuit filios, sed filias : acceperuntque eas filii Cis fratres earum.
-1 Chronicles	1Chr	13	23	23	Filii Musi : Moholi, et Eder, et Jerimoth, tres.
-1 Chronicles	1Chr	13	23	24	Hi filii Levi in cognationibus et familiis suis, principes per vices, et numerum capitum singulorum qui faciebant opera ministerii domus Domini, a viginti annis et supra.
-1 Chronicles	1Chr	13	23	25	Dixit enim David : Requiem dedit Dominus Deus Israël populo suo, et habitationem Jerusalem usque in aeternum.
-1 Chronicles	1Chr	13	23	26	Nec erit officii Levitarum ut ultra portent tabernaculum et omnia vasa ejus ad ministrandum.
-1 Chronicles	1Chr	13	23	27	Juxta praecepta quoque David novissima, supputabitur numerus filiorum Levi a viginti annis et supra.
-1 Chronicles	1Chr	13	23	28	Et erunt sub manu filiorum Aaron in cultum domus Domini, in vestibulis, et in exedris, et in loco purificationis, et in sanctuario, et in universis operibus ministerii templi Domini.
-1 Chronicles	1Chr	13	23	29	Sacerdotes autem, super panes propositionis, et ad similae sacrificium, et ad lagana azyma, et sartaginem, et ad torrendum, et super omne pondus atque mensuram.
-1 Chronicles	1Chr	13	23	30	Levitae vero ut stent mane ad confitendum et canendum Domino : similiterque ad vesperam,
-1 Chronicles	1Chr	13	23	31	tam in oblatione holocaustorum Domini, quam in sabbatis et calendis et solemnitatibus reliquis juxta numerum et caeremonias uniuscujusque rei, jugiter coram Domino.
-1 Chronicles	1Chr	13	23	32	Et custodiant observationes tabernaculi foederis, et ritum sanctuarii, et observationem filiorum Aaron fratrum suorum, ut ministrent in domo Domini.
-1 Chronicles	1Chr	13	24	1	Porro filiis Aaron hae partitiones erant. Filii Aaron : Nadab, et Abiu, et Eleazar, et Ithamar.
-1 Chronicles	1Chr	13	24	2	Mortui sunt autem Nadab et Abiu ante patrem suum absque liberis : sacerdotioque functus est Eleazar, et Ithamar.
-1 Chronicles	1Chr	13	24	3	Et divisit eos David, id est, Sadoc de filiis Eleazari, et Ahimelech de filiis Ithamar, secundum vices suas et ministerium.
-1 Chronicles	1Chr	13	24	4	Inventique sunt multo plures filii Eleazar in principibus viris, quam filii Ithamar. Divisit autem eis, hoc est, filiis Eleazar, principes per familias sedecim : et filiis Ithamar per familias et domos suas octo.
-1 Chronicles	1Chr	13	24	5	Porro divisit utrasque inter se familias sortibus : erant enim principes sanctuarii, et principes Dei, tam de filiis Eleazar quam de filiis Ithamar.
-1 Chronicles	1Chr	13	24	6	Descripsitque eos Semeias filius Nathanaël scriba Levites, coram rege et principibus, et Sadoc sacerdote, et Ahimelech filio Abiathar, principibus quoque familiarum sacerdotalium, et Leviticarum : unam domum, quae ceteris praeerat, Eleazar : et alteram domum, quae sub se habebat ceteros, Ithamar.
-1 Chronicles	1Chr	13	24	7	Exivit autem sors prima Jojarib, secunda Jedei,
-1 Chronicles	1Chr	13	24	8	tertia Harim, quarta Seorim,
-1 Chronicles	1Chr	13	24	9	quinta Melchia, sexta Maiman,
-1 Chronicles	1Chr	13	24	10	septima Accos, octava Abia,
-1 Chronicles	1Chr	13	24	11	nona Jesua, decima Sechenia,
-1 Chronicles	1Chr	13	24	12	undecima Eliasib, duodecima Jacim,
-1 Chronicles	1Chr	13	24	13	tertiadecima Hoppha, decimaquarta Isbaab,
-1 Chronicles	1Chr	13	24	14	decimaquinta Belga, decimasexta Emmer,
-1 Chronicles	1Chr	13	24	15	decimaseptima Hezir, decimaoctava Aphses,
-1 Chronicles	1Chr	13	24	16	decimanona Pheteia, vigesima Hezechiel,
-1 Chronicles	1Chr	13	24	17	vigesima prima Jachin, vigesima secunda Gamul,
-1 Chronicles	1Chr	13	24	18	vigesima tertia Dalaiau, vigesima quarta Maaziau.
-1 Chronicles	1Chr	13	24	19	Hae vices eorum secundum ministeria sua, ut ingrediantur domum Domini, et juxta ritum suum sub manu Aaron patris eorum, sicut praeceperat Dominus Deus Israël.
-1 Chronicles	1Chr	13	24	20	Porro filiorum Levi qui reliqui fuerant, de filiis Amram erat Subaël, et de filiis Subaël, Jehedeia.
-1 Chronicles	1Chr	13	24	21	De filiis quoque Rohobiae, princeps Jesias.
-1 Chronicles	1Chr	13	24	22	Isaari vero filius Salemoth, filiusque Salemoth Jahath :
-1 Chronicles	1Chr	13	24	23	filiusque ejus Jeriau primus, Amarias secundus, Jahaziel tertius, Jecmaan quartus.
-1 Chronicles	1Chr	13	24	24	Filius Oziel, Micha : filius Micha, Samir.
-1 Chronicles	1Chr	13	24	25	Frater Micha, Jesia : filiusque Jesiae, Zacharias.
-1 Chronicles	1Chr	13	24	26	Filii Merari : Moholi, et Musi. Filius Oziau : Benno.
-1 Chronicles	1Chr	13	24	27	Filius quoque Merari : Oziau, et Soam, et Zachur, et Hebri.
-1 Chronicles	1Chr	13	24	28	Porro Moholi filius, Eleazar, qui non habebat liberos.
-1 Chronicles	1Chr	13	24	29	Filius vero Cis, Jerameel.
-1 Chronicles	1Chr	13	24	30	Filii Musi : Moholi, Eder et Jerimoth : isti filii Levi secundum domos familiarum suarum.
-1 Chronicles	1Chr	13	24	31	Miseruntque et ipsi sortes contra fratres suos filios Aaron coram David rege, et Sadoc, et Ahimelech, et principibus familiarum sacerdotalium et Leviticarum, tam majores quam minores : omnes sors aequaliter dividebat.
-1 Chronicles	1Chr	13	25	1	Igitur David et magistratus exercitus segregaverunt in ministerium filios Asaph, et Heman, et Idithun, qui prophetarent in citharis, et psalteriis, et cymbalis secundum numerum suum, dedicato sibi officio servientes.
-1 Chronicles	1Chr	13	25	2	De filiis Asaph : Zachur, et Joseph, et Nathania, et Asarela, filii Asaph : sub manu Asaph prophetantis juxta regem.
-1 Chronicles	1Chr	13	25	3	Porro Idithun : filii Idithun, Godolias, Sori, Jeseias, et Hasabias, et Mathathias, sex, sub manu patris sui Idithun, qui in cithara prophetabat super confitentes et laudantes Dominum.
-1 Chronicles	1Chr	13	25	4	Heman quoque : filii Heman, Bocciau, Mathaniau, Oziel, Subuel, et Jerimoth, Hananias, Hanani, Eliatha, Geddelthi, et Romemthiezer, et Jesbacassa, Mellothi, Othir, Mahazioth :
-1 Chronicles	1Chr	13	25	5	omnes isti filii Heman videntis regis in sermonibus Dei, ut exaltaret cornu : deditque Deus Heman filios quatuordecim, et filias tres.
-1 Chronicles	1Chr	13	25	6	Universi sub manu patris sui ad cantandum in templo Domini distributi erant, in cymbalis, et psalteriis, et citharis, in ministeria domus Domini juxta regem : Asaph videlicet, et Idithun, et Heman.
-1 Chronicles	1Chr	13	25	7	Fuit autem numerus eorum cum fratribus suis, qui erudiebant canticum Domini, cuncti doctores, ducenti octoginta octo.
-1 Chronicles	1Chr	13	25	8	Miseruntque sortes per vices suas, ex aequo tam major quam minor, doctus pariter et indoctus.
-1 Chronicles	1Chr	13	25	9	Egressaque est sors prima Joseph, qui erat de Asaph. Secunda Godoliae, ipsi et filiis ejus, et fratribus ejus duodecim.
-1 Chronicles	1Chr	13	25	10	Tertia Zachur, filiis et fratribus ejus duodecim.
-1 Chronicles	1Chr	13	25	11	Quarta Isari, filiis et fratribus ejus duodecim.
-1 Chronicles	1Chr	13	25	12	Quinta Nathaniae, filiis et fratribus ejus duodecim.
-1 Chronicles	1Chr	13	25	13	Sexta Bocciau, filiis et fratribus ejus duodecim.
-1 Chronicles	1Chr	13	25	14	Septima Isreela, filiis et fratribus ejus duodecim.
-1 Chronicles	1Chr	13	25	15	Octava Jesaiae, filiis et fratribus ejus duodecim.
-1 Chronicles	1Chr	13	25	16	Nona Mathaniae, filiis et fratribus ejus duodecim.
-1 Chronicles	1Chr	13	25	17	Decima Semeiae, filiis et fratribus ejus duodecim.
-1 Chronicles	1Chr	13	25	18	Undecima Azareel, filiis et fratribus ejus duodecim.
-1 Chronicles	1Chr	13	25	19	Duodecima Hasabiae, filiis et fratribus ejus duodecim.
-1 Chronicles	1Chr	13	25	20	Tertiadecima Subaël, filiis et fratribus ejus duodecim.
-1 Chronicles	1Chr	13	25	21	Quartadecima Mathathiae, filiis et fratribus ejus duodecim.
-1 Chronicles	1Chr	13	25	22	Quintadecima Jerimoth, filiis et fratribus ejus duodecim.
-1 Chronicles	1Chr	13	25	23	Sextadecima Hananiae, filiis et fratribus ejus duodecim.
-1 Chronicles	1Chr	13	25	24	Septimadecima Jesbacassae, filiis et fratribus ejus duodecim.
-1 Chronicles	1Chr	13	25	25	Octavadecima Hanani, filiis et fratribus ejus duodecim.
-1 Chronicles	1Chr	13	25	26	Nonadecima Mellothi, filiis et fratribus ejus duodecim.
-1 Chronicles	1Chr	13	25	27	Vigesima Eliatha, filiis et fratribus ejus duodecim.
-1 Chronicles	1Chr	13	25	28	Vigesima prima Othir, filiis et fratribus ejus duodecim.
-1 Chronicles	1Chr	13	25	29	Vigesima secunda Geddelthi, filiis et fratribus ejus duodecim.
-1 Chronicles	1Chr	13	25	30	Vigesima tertia Mahazioth, filiis et fratribus ejus duodecim.
-1 Chronicles	1Chr	13	25	31	Vigesima quarta Romemthiezer, filiis et fratribus ejus duodecim.
-1 Chronicles	1Chr	13	26	1	Divisiones autem janitorum : de Coritis Meselemia, filius Core, de filiis Asaph.
-1 Chronicles	1Chr	13	26	2	Filii Meselemiae : Zacharias primogenitus, Jadihel secundus, Zabadias tertius, Jathanaël quartus,
-1 Chronicles	1Chr	13	26	3	Aelam quintus, Johanan sextus, Elioënai septimus.
-1 Chronicles	1Chr	13	26	4	Filii autem Obededom : Semeias primogenitus, Jozabad secundus, Joaha tertius, Sachar quartus, Nathanaël quintus,
-1 Chronicles	1Chr	13	26	5	Ammiel sextus, Issachar septimus, Phollathi octavus : quia benedixit illi Dominus.
-1 Chronicles	1Chr	13	26	6	Semei autem filio ejus nati sunt filii, praefecti familiarum suarum : erant enim viri fortissimi.
-1 Chronicles	1Chr	13	26	7	Filii ergo Semeiae : Othni, et Raphaël, et Obed, Elzabad, fratres ejus viri fortissimi : Eliu quoque et Samachias.
-1 Chronicles	1Chr	13	26	8	Omnes hi, de filiis Obededom : ipsi, et filii et fratres eorum, fortissimi ad ministrandum, sexaginta duo de Obededom.
-1 Chronicles	1Chr	13	26	9	Porro Meselemiae filii, et fratres eorum robustissimi, decem et octo.
-1 Chronicles	1Chr	13	26	10	De Hosa autem, id est, de filiis Merari : Semri princeps (non enim habuerat primogenitum, et idcirco posuerat eum pater ejus in principem),
-1 Chronicles	1Chr	13	26	11	Helcias secundus, Tabelias tertius, Zacharias quartus : omnes hi filii et fratres Hosa, tredecim.
-1 Chronicles	1Chr	13	26	12	Hi divisi sunt in janitores, ut semper principes custodiarum, sicut et fratres eorum ministrarent in domo Domini.
-1 Chronicles	1Chr	13	26	13	Missae sunt ergo sortes ex aequo, et parvis et magnis, per familias suas in unamquamque portarum.
-1 Chronicles	1Chr	13	26	14	Cecidit ergo sors orientalis, Selemiae. Porro Zachariae filio ejus, viro prudentissimo et erudito, sortito obtigit plaga septentrionalis.
-1 Chronicles	1Chr	13	26	15	Obededom vero et filiis ejus ad austrum : in qua parte domus erat seniorum concilium.
-1 Chronicles	1Chr	13	26	16	Sephim et Hosa ad occidentem, juxta portam, quae ducit ad viam ascensionis : custodia contra custodiam.
-1 Chronicles	1Chr	13	26	17	Ad orientem vero Levitae sex : et ad aquilonem, quatuor per diem : atque ad meridiem similiter in die quatuor : et ubi erat concilium bini et bini.
-1 Chronicles	1Chr	13	26	18	In cellulis quoque janitorum ad occidentem quatuor in via, binique per cellulas.
-1 Chronicles	1Chr	13	26	19	Hae sunt divisiones janitorum filiorum Core et Merari.
-1 Chronicles	1Chr	13	26	20	Porro Achias erat super thesauros domus Dei, et vasa sanctorum.
-1 Chronicles	1Chr	13	26	21	Filii Ledan, filii Gersonni : de Ledan principes familiarum Ledan, et Gersonni, Jehieli.
-1 Chronicles	1Chr	13	26	22	Filii Jehieli : Zathan, et Joël fratres ejus super thesauros domus Domini.
-1 Chronicles	1Chr	13	26	23	Amramitis, et Isaaritis, et Hebronitis, et Ozihelitis.
-1 Chronicles	1Chr	13	26	24	Subaël autem filius Gersom filii Moysi, praepositus thesauris.
-1 Chronicles	1Chr	13	26	25	Fratres quoque ejus Eliezer, cujus filius Rahabia, et hujus filius Isaias, et hujus filius Joram, hujus quoque filius Zechri, et hujus filius Selemith.
-1 Chronicles	1Chr	13	26	26	Ipse Selemith, et fratres ejus, super thesauros sanctorum quae sanctificavit David rex, et principes familiarum, et tribuni, et centuriones, et duces exercitus,
-1 Chronicles	1Chr	13	26	27	de bellis et manubiis praeliorum, quae consecraverant ad instaurationem et supellectilem templi Domini.
-1 Chronicles	1Chr	13	26	28	Haec autem universa sanctificavit Samuel videns, et Saul filius Cis, et Abner filius Ner, et Joab filius Sarviae : omnes qui sanctificaverant ea per manum Selemith et fratrum ejus.
-1 Chronicles	1Chr	13	26	29	Isaaritis vero praeerat Chonenias, et filii ejus ad opera forinsecus super Israël ad docendum et judicandum eos.
-1 Chronicles	1Chr	13	26	30	Porro de Hebronitis Hasabias, et fratres ejus viri fortissimi, mille septingenti praeerant Israëli trans Jordanem contra occidentem, in cunctis operibus Domini, et in ministerium regis.
-1 Chronicles	1Chr	13	26	31	Hebronitarum autem princeps fuit Jeria secundum familias et cognationes eorum. Quadragesimo anno regni David recensiti sunt, et inventi sunt viri fortissimi in Jazer Galaad,
-1 Chronicles	1Chr	13	26	32	fratresque ejus robustioris aetatis, duo millia septingenti principes familiarum. Praeposuit autem eos David rex Rubenitis, et Gadditis, et dimidiae tribui Manasse, in omne ministerium Dei et regis.
-1 Chronicles	1Chr	13	27	1	Filii autem Israël secundum numerum suum, principes familiarum, tribuni, et centuriones, et praefecti, qui ministrabant regi juxta turmas suas, ingredientes et egredientes per singulos menses in anno, viginti quatuor millibus singuli praeerant.
-1 Chronicles	1Chr	13	27	2	Primae turmae in primo mense Jesboam praeerat filius Zabdiel, et sub eo viginti quatuor millia ;
-1 Chronicles	1Chr	13	27	3	de filiis Phares, princeps cunctorum principum in exercitu mense primo.
-1 Chronicles	1Chr	13	27	4	Secundi mensis habebat turmam Dudia Ahohites, et post se alter nomine Macelloth, qui regebat partem exercitus viginti quatuor millium.
-1 Chronicles	1Chr	13	27	5	Dux quoque turmae tertiae in mense tertio erat Banaias filius Jojadae sacerdos : et in divisione sua viginti quatuor millia.
-1 Chronicles	1Chr	13	27	6	Ipse est Banaias fortissimus inter triginta, et super triginta : praeerat autem turmae ipsius Amizabad filius ejus.
-1 Chronicles	1Chr	13	27	7	Quartus, mense quarto, Asahel frater Joab, et Zabadias filius ejus post eum : et in turma ejus viginti quatuor millia.
-1 Chronicles	1Chr	13	27	8	Quintus, mense quinto, princeps Samaoth Jezerites : et in turma ejus viginti quatuor millia.
-1 Chronicles	1Chr	13	27	9	Sextus, mense sexto, Hira filius Acces Thecuites : et in turma ejus viginti quatuor millia.
-1 Chronicles	1Chr	13	27	10	Septimus, mense septimo, Helles Phallonites de filiis Ephraim : et in turma ejus viginti quatuor millia.
-1 Chronicles	1Chr	13	27	11	Octavus, mense octavo, Sobochai Husathites de stirpe Zarahi : et in turma ejus viginti quatuor millia.
-1 Chronicles	1Chr	13	27	12	Nonus, mense nono, Abiezer Anathothites de filiis Jemini : et in turma ejus viginti quatuor millia.
-1 Chronicles	1Chr	13	27	13	Decimus, mense decimo, Marai, et ipse Netophathites de stirpe Zarai : et in turma ejus viginti quatuor millia.
-1 Chronicles	1Chr	13	27	14	Undecimus, mense undecimo, Banaias Pharathonites de filiis Ephraim : et in turma ejus viginti quatuor millia.
-1 Chronicles	1Chr	13	27	15	Duodecimus, mense duodecimo, Holdai Netophathites, de stirpe Gothoniel : et in turma ejus viginti quatuor millia.
-1 Chronicles	1Chr	13	27	16	Porro tribubus praeerant Israël, Rubenitis, dux Eliezer filius Zechri : Simeonitis, dux Saphatias filius Maacha :
-1 Chronicles	1Chr	13	27	17	Levitis, Hasabias filius Camuel : Aaronitis, Sadoc :
-1 Chronicles	1Chr	13	27	18	Juda, Eliu frater David : Issachar, Amri filius Michaël.
-1 Chronicles	1Chr	13	27	19	Zabulonitis, Jesmaias filius Abdiae : Nephthalitibus, Jerimoth filius Ozriel :
-1 Chronicles	1Chr	13	27	20	filiis Ephraim, Osee filius Ozaziu : dimidiae tribui Manasse, Joël filius Phadaiae :
-1 Chronicles	1Chr	13	27	21	et dimidiae tribui Manasse in Galaad, Jaddo filius Zachariae : Benjamin autem, Jasiel filius Abner :
-1 Chronicles	1Chr	13	27	22	Dan vero, Ezrihel filius Jeroham : hi principes filiorum Israël.
-1 Chronicles	1Chr	13	27	23	Noluit autem David numerare eos a viginti annis inferius : quia dixerat Dominus ut multiplicaret Israël quasi stellas caeli.
-1 Chronicles	1Chr	13	27	24	Joab filius Sarviae coeperat numerare, nec complevit : quia super hoc ira irruerat in Israël, et idcirco numerus eorum qui fuerant recensiti, non est relatus in fastos regis David.
-1 Chronicles	1Chr	13	27	25	Super thesauros autem regis fuit Azmoth filius Adiel : his autem thesauris, qui erant in urbibus, et in vicis, et in turribus, praesidebat Jonathan filius Oziae.
-1 Chronicles	1Chr	13	27	26	Operi autem rustico, et agricolis qui exercebant terram, praeerat Ezri filius Chelub :
-1 Chronicles	1Chr	13	27	27	vinearumque cultoribus, Semeias Romathites : cellis autem vinariis, Zabdias Aphonites.
-1 Chronicles	1Chr	13	27	28	Nam super oliveta et ficeta quae erant in campestribus, Balanam Gederites : super apothecas autem olei, Joas.
-1 Chronicles	1Chr	13	27	29	Porro armentis quae pascebantur in Saron, praepositus fuit Setrai Saronites : et super boves in vallibus, Saphat filius Adli :
-1 Chronicles	1Chr	13	27	30	super camelos vero, Ubil Ismahelites : et super asinos, Jadias Meronathites :
-1 Chronicles	1Chr	13	27	31	super oves quoque, Jaziz Agareus : omnes hi, principes substantiae regis David.
-1 Chronicles	1Chr	13	27	32	Jonathan autem patruus David, consiliarius, vir prudens et litteratus : ipse et Jahiel filius Hachamoni erant cum filiis regis.
-1 Chronicles	1Chr	13	27	33	Achitophel etiam consiliarius regis, et Chusai Arachites amicus regis.
-1 Chronicles	1Chr	13	27	34	Post Achitophel fuit Jojada filius Banaiae, et Abiathar. Princeps autem exercitus regis erat Joab.
-1 Chronicles	1Chr	13	28	1	Convocavit igitur David omnes principes Israël, duces tribuum, et praepositos turmarum, qui ministrabant regi : tribunos quoque et centuriones, et qui praeerant substantiae et possessionibus regis, filiosque suos cum eunuchis, et potentes et robustissimos quosque in exercitu Jerusalem.
-1 Chronicles	1Chr	13	28	2	Cumque surrexisset rex, et stetisset, ait : Audite me, fratres mei et populus meus : cogitavi ut aedificarem domum, in qua requiesceret arca foederis Domini, et scabellum pedum Dei nostri : et ad aedificandum, omnia praeparavi.
-1 Chronicles	1Chr	13	28	3	Deus autem dixit mihi : Non aedificabis domum nomini meo, eo quod sis vir bellator, et sanguinem fuderis.
-1 Chronicles	1Chr	13	28	4	Sed elegit Dominus Deus Israël me de universa domo patris mei, ut essem rex super Israël in sempiternum : de Juda enim elegit principes : porro de domo Juda, domum patris mei, et de filiis patris mei placuit ei ut me eligeret regem super cunctum Israël.
-1 Chronicles	1Chr	13	28	5	Sed et de filiis meis (filios enim mihi multos dedit Dominus) elegit Salomonem filium meum ut sederet in throno regni Domini super Israël,
-1 Chronicles	1Chr	13	28	6	dixitque mihi : Salomon filius tuus aedificabit domum meam, et atria mea : ipsum enim elegi mihi in filium, et ego ero ei in patrem.
-1 Chronicles	1Chr	13	28	7	Et firmabo regnum ejus usque in aeternum, si perseveraverit facere praecepta mea et judicia, sicut et hodie.
-1 Chronicles	1Chr	13	28	8	Nunc ergo coram universo coetu Israël audiente Deo nostro, custodite, et perquirite cuncta mandata Domini Dei nostri : ut possideatis terram bonam, et relinquatis eam filiis vestris post vos usque in sempiternum.
-1 Chronicles	1Chr	13	28	9	Tu autem, Salomon fili mi, scito Deum patris tui, et servito ei corde perfecto, animo voluntario : omnia enim corda scrutatur Dominus, et universas mentium cogitationes intelligit. Si quaesieris eum, invenies : si autem dereliqueris eum, projiciet te in aeternum.
-1 Chronicles	1Chr	13	28	10	Nunc ergo quia elegit te Dominus ut aedificares domum sanctuarii, confortare, et perfice.
-1 Chronicles	1Chr	13	28	11	Dedit autem David Salomoni filio suo descriptionem porticus, et templi, et cellariorum, et coenaculi, et cubiculorum in adytis, et domus propitiationis,
-1 Chronicles	1Chr	13	28	12	necnon et omnium quae cogitaverat atriorum et exedrarum per circuitum in thesauros domus Domini, et in thesauros sanctorum,
-1 Chronicles	1Chr	13	28	13	divisionumque sacerdotalium et Leviticarum, in omnia opera domus Domini, et in universa vasa ministerii templi Domini.
-1 Chronicles	1Chr	13	28	14	Aurum in pondere per singula vasa ministerii. Argenti quoque pondus pro vasorum et operum diversitate.
-1 Chronicles	1Chr	13	28	15	Sed et in candelabra aurea, et ad lucernas eorum, aurum pro mensura uniuscujusque candelabri et lucernarum. Similiter et in candelabra argentea, et in lucernas eorum, pro diversitate mensurae, pondus argenti tradidit.
-1 Chronicles	1Chr	13	28	16	Aurum quoque dedit in mensas propositionis pro diversitate mensarum : similiter et argentum in alias mensas argenteas.
-1 Chronicles	1Chr	13	28	17	Ad fuscinulas quoque, et phialas, et thuribula ex auro purissimo, et leunculos aureos pro qualitate mensurae pondus distribuit in leunculum et leunculum. Similiter et in leones argenteos diversum argenti pondus separavit.
-1 Chronicles	1Chr	13	28	18	Altari autem, in quo adoletur incensum, aurum purissimum dedit : ut ex ipso fieret similitudo quadrigae cherubim extendentium alas, et velantium arcam foederis Domini.
-1 Chronicles	1Chr	13	28	19	Omnia, inquit, venerunt scripta manu Domini ad me, ut intelligerem universa opera exemplaris.
-1 Chronicles	1Chr	13	28	20	Dixit quoque David Salomoni filio suo : Viriliter age, et confortare, et fac : ne timeas, et ne paveas : Dominus enim Deus meus tecum erit, et non dimittet te nec derelinquet, donec perficias omne opus ministerii domus Domini.
-1 Chronicles	1Chr	13	28	21	Ecce divisiones sacerdotum et Levitarum : in omne ministerium domus Domini assistunt tibi, et parati sunt, et noverunt tam principes quam populus facere omnia praecepta tua.
-1 Chronicles	1Chr	13	29	1	Locutusque est David rex ad omnem ecclesiam : Salomonem filium meum unum elegit Deus, adhuc puerum et tenellum : opus namque grande est, neque enim homini praeparatur habitatio, sed Deo.
-1 Chronicles	1Chr	13	29	2	Ego autem totis viribus meis praeparavi impensas domus Dei mei. Aurum ad vasa aurea, et argentum in argentea, aes in aenea, ferrum in ferrea, ligna ad lignea : et lapides onychinos, et quasi stibinos, et diversorum colorum, omnemque pretiosum lapidem, et marmor Parium abundantissime :
-1 Chronicles	1Chr	13	29	3	et super haec quae obtuli in domum Dei mei de peculio meo aurum et argentum, do in templum Dei mei, exceptis his quae praeparavi in aedem sanctam.
-1 Chronicles	1Chr	13	29	4	Tria millia talenta auri de auro Ophir, et septem millia talentorum argenti probatissimi ad deaurandos parietes templi.
-1 Chronicles	1Chr	13	29	5	Et ubicumque opus est aurum de auro, et ubicumque opus est argentum de argento, opera fiant per manus artificum : et si quis sponte offert, impleat manum suam hodie, et offerat quod voluerit Domino.
-1 Chronicles	1Chr	13	29	6	Polliciti sunt itaque principes familiarum, et proceres tribuum Israël, tribuni quoque, et centuriones, et principes possessionum regis.
-1 Chronicles	1Chr	13	29	7	Dederuntque in opera domus Dei auri talenta quinque millia, et solidos decem millia : argenti talenta decem millia, et aeris talenta decem et octo millia : ferri quoque centum millia talentorum.
-1 Chronicles	1Chr	13	29	8	Et apud quemcumque inventi sunt lapides, dederunt in thesauros domus Domini per manum Jahiel Gersonitis.
-1 Chronicles	1Chr	13	29	9	Laetatusque est populus cum vota sponte promitterent, quia corde toto offerebant ea Domino : sed et David rex laetatus est gaudio magno.
-1 Chronicles	1Chr	13	29	10	Et benedixit Domino coram universa multitudine, et ait : Benedictus es, Domine Deus Israël patris nostri, ab aeterno in aeternum.
-1 Chronicles	1Chr	13	29	11	Tua est, Domine, magnificentia, et potentia, et gloria, atque victoria : et tibi laus : cuncta enim quae in caelo sunt et in terra, tua sunt : tuum, Domine, regnum, et tu es super omnes principes.
-1 Chronicles	1Chr	13	29	12	Tuae divitiae, et tua est gloria : tu dominaris omnium. In manu tua virtus et potentia : in manu tua magnitudo, et imperium omnium.
-1 Chronicles	1Chr	13	29	13	Nunc igitur Deus noster, confitemur tibi, et laudamus nomen tuum inclytum.
-1 Chronicles	1Chr	13	29	14	Quis ego, et quis populus meus, ut possimus haec tibi universa promittere ? Tua sunt omnia : et quae de manu tua accepimus, dedimus tibi.
-1 Chronicles	1Chr	13	29	15	Peregrini enim sumus coram te, et advenae, sicut omnes patres nostri. Dies nostri quasi umbra super terram, et nulla est mora.
-1 Chronicles	1Chr	13	29	16	Domine Deus noster, omnis haec copia quam paravimus ut aedificaretur domus nomini sancto tuo, de manu tua est, et tua sunt omnia.
-1 Chronicles	1Chr	13	29	17	Scio, Deus meus, quod probes corda, et simplicitatem diligas, unde et ego in simplicitate cordis mei laetus obtuli universa haec : et populum tuum qui hic repertus est, vidi cum ingenti gaudio tibi offerre donaria.
-1 Chronicles	1Chr	13	29	18	Domine Deus Abraham, et Isaac, et Israël patrum nostrorum, custodi in aeternum hanc voluntatem cordis eorum, et semper in venerationem tui mens ista permaneat.
-1 Chronicles	1Chr	13	29	19	Salomoni quoque filio meo da cor perfectum, ut custodiat mandata tua, testimonia tua, et caeremonias tuas, et faciat universa : et aedificet aedem, cujus impensas paravi.
-1 Chronicles	1Chr	13	29	20	Praecepit autem David universae ecclesiae : Benedicite Domino Deo nostro. Et benedixit omnis ecclesia Domino Deo patrum suorum : et inclinaverunt se, et adoraverunt Deum, et deinde regem.
-1 Chronicles	1Chr	13	29	21	Immolaveruntque victimas Domino : et obtulerunt holocausta die sequenti, tauros mille, arietes mille, agnos mille cum libaminibus suis, et universo ritu abundantissime in omnem Israël.
-1 Chronicles	1Chr	13	29	22	Et comederunt, et biberunt coram Domino in die illo cum grandi laetitia. Et unxerunt secundo Salomonem filium David. Unxerunt autem eum Domino in principem, et Sadoc in pontificem.
-1 Chronicles	1Chr	13	29	23	Seditque Salomon super solium Domini in regem pro David patre suo, et cunctis placuit : et paruit illi omnis Israël.
-1 Chronicles	1Chr	13	29	24	Sed et universi principes, et potentes, et cuncti filii regis David dederunt manum, et subjecti fuerunt Salomoni regi.
-1 Chronicles	1Chr	13	29	25	Magnificavit ergo Dominus Salomonem super omnem Israël : et dedit illi gloriam regni, qualem nullus habuit ante eum rex Israël.
-1 Chronicles	1Chr	13	29	26	Igitur David filius Isai regnavit super universum Israël.
-1 Chronicles	1Chr	13	29	27	Et dies quibus regnavit super Israël, fuerunt quadraginta anni : in Hebron regnavit septem annis, et in Jerusalem annis triginta tribus.
-1 Chronicles	1Chr	13	29	28	Et mortuus est in senectute bona, plenus dierum, et divitiis, et gloria : et regnavit Salomon filius ejus pro eo.
-1 Chronicles	1Chr	13	29	29	Gesta autem David regis priora et novissima scripta sunt in libro Samuelis videntis, et in libro Nathan prophetae, atque in volumine Gad videntis :
-1 Chronicles	1Chr	13	29	30	universique regni ejus, et fortitudinis, et temporum quae transierunt sub eo, sive in Israël, sive in cunctis regnis terrarum.
-2 Chronicles	2Chr	14	1	1	Confortatus est ergo Salomon filius David in regno suo, et Dominus Deus ejus erat cum eo, et magnificavit eum in excelsum.
-2 Chronicles	2Chr	14	1	2	Praecepitque Salomon universo Israëli, tribunis, et centurionibus, et ducibus, et judicibus omnis Israël, et principibus familiarum :
-2 Chronicles	2Chr	14	1	3	et abiit cum universa multitudine in excelsum Gabaon, ubi erat tabernaculum foederis Dei, quod fecit Moyses famulus Dei in solitudine.
-2 Chronicles	2Chr	14	1	4	Arcam autem Dei adduxerat David de Cariathiarim in locum quem praeparaverat ei, et ubi fixerat illi tabernaculum, hoc est, in Jerusalem.
-2 Chronicles	2Chr	14	1	5	Altare quoque aeneum quod fabricatus fuerat Beseleel filius Uri filii Hur, ibi erat coram tabernaculo Domini : quod et requisivit Salomon, et omnis ecclesia.
-2 Chronicles	2Chr	14	1	6	Ascenditque Salomon ad altare aeneum, coram tabernaculo foederis Domini, et obtulit in eo mille hostias.
-2 Chronicles	2Chr	14	1	7	Ecce autem in ipsa nocte apparuit ei Deus, dicens : Postula quod vis, ut dem tibi.
-2 Chronicles	2Chr	14	1	8	Dixitque Salomon Deo : Tu fecisti cum David patre meo misericordiam magnam, et constituisti me regem pro eo.
-2 Chronicles	2Chr	14	1	9	Nunc ergo Domine Deus, impleatur sermo tuus quem pollicitus es David patri meo : tu enim me fecisti regem super populum tuum multum, qui tam innumerabilis est quam pulvis terrae.
-2 Chronicles	2Chr	14	1	10	Da mihi sapientiam et intelligentiam, ut ingrediar et egrediar coram populo tuo : quis enim potest hunc populum tuum digne, qui tam grandis est, judicare ?
-2 Chronicles	2Chr	14	1	11	Dixit autem Deus ad Salomonem : Quia hoc magis placuit cordi tuo, et non postulasti divitias, et substantiam, et gloriam, neque animas eorum qui te oderant, sed nec dies vitae plurimos : petisti autem sapientiam et scientiam, ut judicare possis populum meum super quem constitui te regem :
-2 Chronicles	2Chr	14	1	12	sapientia et scientia data sunt tibi : divitias autem et substantiam et gloriam dabo tibi, ita ut nullus in regibus nec ante te nec post te fuerit similis tui.
-2 Chronicles	2Chr	14	1	13	Venit ergo Salomon ab excelso Gabaon in Jerusalem coram tabernaculo foederis, et regnavit super Israël.
-2 Chronicles	2Chr	14	1	14	Congregavitque sibi currus et equites, et facti sunt ei mille quadringenti currus, et duodecim millia equitum : et fecit eos esse in urbibus quadrigarum, et cum rege in Jerusalem.
-2 Chronicles	2Chr	14	1	15	Praebuitque rex argentum et aurum in Jerusalem quasi lapides, et cedros quasi sycomoros quae nascuntur in campestribus multitudine magna.
-2 Chronicles	2Chr	14	1	16	Adducebantur autem ei equi de Aegypto et de Coa a negotiatoribus regis, qui ibant et emebant pretio,
-2 Chronicles	2Chr	14	1	17	quadrigam equorum sexcentis argenteis, et equum centum quinquaginta : similiter de universis regnis Hethaeorum, et a regibus Syriae emptio celebrabatur.
-2 Chronicles	2Chr	14	2	1	Decrevit autem Salomon aedificare domum nomini Domini, et palatium sibi.
-2 Chronicles	2Chr	14	2	2	Et numeravit septuaginta millia virorum portantium humeris, et octoginta millia qui caederent lapides in montibus, praepositosque eorum tria millia sexcentos.
-2 Chronicles	2Chr	14	2	3	Misit quoque ad Hiram regem Tyri, dicens : Sicut egisti cum David patre meo, et misisti ei ligna cedrina ut aedificaret sibi domum, in qua et habitavit :
-2 Chronicles	2Chr	14	2	4	sic fac mecum ut aedificem domum nomini Domini Dei mei, ut consecrem eam ad adolendum incensum coram illo, et fumiganda aromata, et ad propositionem panum sempiternam, et ad holocautomata mane, et vespere, sabbatis quoque, et neomeniis, et solemnitatibus Domini Dei nostri in sempiternum, quae mandata sunt Israëli.
-2 Chronicles	2Chr	14	2	5	Domus enim quam aedificare cupio, magna est : magnus est enim Deus noster super omnes deos.
-2 Chronicles	2Chr	14	2	6	Quis ergo poterit praevalere, ut aedificet ei dignam domum ? si caelum, et caeli caelorum, capere eum nequeunt, quantus ego sum, ut possim aedificare ei domum ? sed ad hoc tantum, ut adoleatur incensum coram illo.
-2 Chronicles	2Chr	14	2	7	Mitte ergo mihi virum eruditum, qui noverit operari in auro, et argento, aere, et ferro, purpura, coccino, et hyacintho : et qui sciat sculpere caelaturas cum his artificibus quos mecum habeo in Judaea, et Jerusalem, quos praeparavit David pater meus.
-2 Chronicles	2Chr	14	2	8	Sed et ligna cedrina mitte mihi, et arceuthina, et pinea de Libano : scio enim quod servi tui noverint caedere ligna de Libano : et erunt servi mei cum servis tuis,
-2 Chronicles	2Chr	14	2	9	ut parentur mihi ligna plurima. Domus enim quam cupio aedificare, magna est nimis, et inclyta.
-2 Chronicles	2Chr	14	2	10	Praeterea operariis qui caesuri sunt ligna, servis tuis, dabo in cibaria tritici coros viginti millia, et hordei coros totidem, et vini viginti millia metretas, olei quoque sata viginti millia.
-2 Chronicles	2Chr	14	2	11	Dixit autem Hiram rex Tyri per litteras quas miserat Salomoni : Quia dilexit Dominus populum suum, idcirco te regnare fecit super eum.
-2 Chronicles	2Chr	14	2	12	Et addidit, dicens : Benedictus Dominus Deus Israël, qui fecit caelum et terram : qui dedit David regi filium sapientem et eruditum et sensatum atque prudentem, ut aedificaret domum Domino, et palatium sibi.
-2 Chronicles	2Chr	14	2	13	Misi ergo tibi virum prudentem et scientissimum Hiram patrem meum,
-2 Chronicles	2Chr	14	2	14	filium mulieris de filiabus Dan, cujus pater fuit Tyrius, qui novit operari in auro, et argento, aere, et ferro, et marmore, et lignis, in purpura quoque, et hyacintho, et bysso, et coccino : et qui scit caelare omnem sculpturam, et adinvenire prudenter quodcumque in opere necessarium est cum artificibus tuis, et cum artificibus domini mei David patris tui.
-2 Chronicles	2Chr	14	2	15	Triticum ergo, et hordeum, et oleum, et vinum, quae pollicitus es, domine mi, mitte servis tuis.
-2 Chronicles	2Chr	14	2	16	Nos autem caedemus ligna de Libano, quot necessaria habueris, et applicabimus ea ratibus per mare in Joppe : tuum autem erit transferre ea in Jerusalem.
-2 Chronicles	2Chr	14	2	17	Numeravit igitur Salomon omnes viros proselytos qui erant in terra Israël, post dinumerationem quam dinumeravit David pater ejus, et inventi sunt centum quinquaginta millia, et tria millia sexcenti.
-2 Chronicles	2Chr	14	2	18	Fecitque ex eis septuaginta millia qui humeris onera portarent, et octoginta millia qui lapides in montibus caederent : tria autem millia et sexcentos praepositos operum populi.
-2 Chronicles	2Chr	14	3	1	Et coepit Salomon aedificare domum Domini in Jerusalem in monte Moria, qui demonstratus fuerat David patri ejus, in loco quem paraverat David in area Ornan Jebusaei.
-2 Chronicles	2Chr	14	3	2	Coepit autem aedificare mense secundo, anno quarto regni sui.
-2 Chronicles	2Chr	14	3	3	Et haec sunt fundamenta quae jecit Salomon, ut aedificaret domum Dei : longitudinis cubitos in mensura prima sexaginta, latitudinis cubitos viginti.
-2 Chronicles	2Chr	14	3	4	Porticum vero ante frontem, quae tendebatur in longum juxta mensuram latitudinis domus, cubitorum viginti : porro altitudo centum viginti cubitorum erat : et deauravit eam intrinsecus auro mundissimo.
-2 Chronicles	2Chr	14	3	5	Domum quoque majorem texit tabulis ligneis abiegnis, et laminas auri obrizi affixit per totum : sculpsitque in ea palmas, et quasi catenulas se invicem complectentes.
-2 Chronicles	2Chr	14	3	6	Stravit quoque pavimentum templi pretiosissimo marmore, decore multo.
-2 Chronicles	2Chr	14	3	7	Porro aurum erat probatissimum, de cujus laminis texit domum, et trabes ejus, et postes, et parietes, et ostia : et caelavit cherubim in parietibus.
-2 Chronicles	2Chr	14	3	8	Fecit quoque domum Sancti sanctorum : longitudinem juxta latitudinem domus cubitorum viginti : et latitudinem similiter viginti cubitorum : et laminis aureis texit eam, quasi talentis sexcentis.
-2 Chronicles	2Chr	14	3	9	Sed et clavos fecit aureos, ita ut singuli clavi siclos quinquagenos appenderent : coenacula quoque texit auro.
-2 Chronicles	2Chr	14	3	10	Fecit etiam in domo Sancti sanctorum cherubim duos, opere statuario : et texit eos auro.
-2 Chronicles	2Chr	14	3	11	Alae cherubim viginti cubitis extendebantur, ita ut una ala haberet cubitos quinque et tangeret parietem domus : et altera quinque cubitos habens, alam tangeret alterius cherub.
-2 Chronicles	2Chr	14	3	12	Similiter cherub alterius ala, quinque habebat cubitos, et tangebat parietem : et ala ejus altera quinque cubitorum, alam cherub alterius contingebat.
-2 Chronicles	2Chr	14	3	13	Igitur alae utriusque cherubim expansae erant et extendebantur per cubitos viginti : ipsi autem stabant erectis pedibus, et facies eorum erant versae ad exteriorem domum.
-2 Chronicles	2Chr	14	3	14	Fecit quoque velum ex hyacintho, purpura, cocco, et bysso : et intexuit ei cherubim.
-2 Chronicles	2Chr	14	3	15	Ante fores etiam templi duas columnas, quae triginta et quinque cubitos habebant altitudinis : porro capita earum, quinque cubitorum.
-2 Chronicles	2Chr	14	3	16	Necnon et quasi catenulas in oraculo, et superposuit eas capitibus columnarum : malogranata etiam centum, quae catenulis interposuit.
-2 Chronicles	2Chr	14	3	17	Ipsas quoque columnas posuit in vestibulo templi, unam a dextris, et alteram a sinistris : eam quae a dextris erat, vocavit Jachin : et quae ad laevam, Booz.
-2 Chronicles	2Chr	14	4	1	Fecit quoque altare aeneum viginti cubitorum longitudinis, et viginti cubitorum latitudinis, et decem cubitorum altitudinis.
-2 Chronicles	2Chr	14	4	2	Mare etiam fusile decem cubitis a labio usque ad labium, rotundum per circuitum : quinque cubitos habebat altitudinis, et funiculus triginta cubitorum ambiebat gyrum ejus.
-2 Chronicles	2Chr	14	4	3	Similitudo quoque boum erat subter illud, et decem cubitis quaedam extrinsecus caelaturae, quasi duobus versibus alvum maris circuibant. Boves autem erant fusiles :
-2 Chronicles	2Chr	14	4	4	et ipsum mare super duodecim boves impositum erat, quorum tres respiciebant ad aquilonem, et alii tres ad occidentem : porro tres alii meridiem, et tres qui reliqui erant, orientem, habentes mare superpositum : posteriora autem boum erant intrinsecus sub mari.
-2 Chronicles	2Chr	14	4	5	Porro vastitas ejus habebat mensuram palmi, et labium illius erat quasi labium calicis, vel repandi lilii : capiebatque tria millia metretas.
-2 Chronicles	2Chr	14	4	6	Fecit quoque conchas decem : et posuit quinque a dextris, et quinque a sinistris, ut lavarent in eis omnia quae in holocaustum oblaturi erant : porro in mari sacerdotes lavabantur.
-2 Chronicles	2Chr	14	4	7	Fecit autem et candelabra aurea decem secundum speciem qua jussa erant fieri : et posuit ea in templo, quinque a dextris, et quinque a sinistris.
-2 Chronicles	2Chr	14	4	8	Necnon et mensas decem : et posuit eas in templo, quinque a dextris, et quinque a sinistris : phialas quoque aureas centum.
-2 Chronicles	2Chr	14	4	9	Fecit etiam atrium sacerdotum, et basilicam grandem : et ostia in basilica, quae texit aere.
-2 Chronicles	2Chr	14	4	10	Porro mare posuit in latere dextro contra orientem ad meridiem.
-2 Chronicles	2Chr	14	4	11	Fecit autem Hiram lebetes, et creagras, et phialas : et complevit omne opus regis in domo Dei :
-2 Chronicles	2Chr	14	4	12	hoc est, columnas duas, et epistylia, et capita, et quasi quaedam retiacula, quae capita tegerent super epistylia.
-2 Chronicles	2Chr	14	4	13	Malogranata quoque quadringenta, et retiacula duo ita ut bini ordines malogranatorum singulis retiaculis jungerentur, quae protegerent epistylia, et capita columnarum.
-2 Chronicles	2Chr	14	4	14	Bases etiam fecit, et conchas, quas superposuit basibus :
-2 Chronicles	2Chr	14	4	15	mare unum, boves quoque duodecim sub mari,
-2 Chronicles	2Chr	14	4	16	et lebetes, et creagras, et phialas. Omnia vasa fecit Salomoni Hiram pater ejus in domo Domini ex aere mundissimo.
-2 Chronicles	2Chr	14	4	17	In regione Jordanis, fudit ea rex in argillosa terra inter Sochot et Saredatha.
-2 Chronicles	2Chr	14	4	18	Erat autem multitudo vasorum innumerabilis, ita ut ignoraretur pondus aeris.
-2 Chronicles	2Chr	14	4	19	Fecitque Salomon omnia vasa domus Dei, et altare aureum, et mensas, et super eas panes propositionis :
-2 Chronicles	2Chr	14	4	20	candelabra quoque cum lucernis suis ut lucerent ante oraculum juxta ritum ex auro purissimo :
-2 Chronicles	2Chr	14	4	21	et florentia quaedam, et lucernas, et forcipes aureos : omnia de auro mundissimo facta sunt.
-2 Chronicles	2Chr	14	4	22	Thymiateria quoque, et thuribula, et phialas, et mortariola ex auro purissimo. Et ostia caelavit templi interioris, id est, in Sancta sanctorum : et ostia templi forinsecus aurea. Sicque completum est omne opus quod fecit Salomon in domo Domini.
-2 Chronicles	2Chr	14	5	1	Intulit igitur Salomon omnia quae voverat David pater suus : argentum, et aurum, et universa vasa posuit in thesauris domus Dei.
-2 Chronicles	2Chr	14	5	2	Post quae congregavit majores natu Israël, et cunctos principes tribuum, et capita familiarum de filiis Israël in Jerusalem, ut adducerent arcam foederis Domini de civitate David, quae est Sion.
-2 Chronicles	2Chr	14	5	3	Venerunt itaque ad regem omnes viri Israël in die solemni mensis septimi.
-2 Chronicles	2Chr	14	5	4	Cumque venissent cuncti seniorum Israël, portaverunt Levitae arcam,
-2 Chronicles	2Chr	14	5	5	et intulerunt eam, et omnem paraturam tabernaculi. Porro vasa sanctuarii, quae erant in tabernaculo, portaverunt sacerdotes cum Levitis.
-2 Chronicles	2Chr	14	5	6	Rex autem Salomon, et universus coetus Israël, et omnes qui fuerunt congregati ante arcam, immolabant arietes et boves absque ullo numero : tanta enim erat multitudo victimarum.
-2 Chronicles	2Chr	14	5	7	Et intulerunt sacerdotes arcam foederis Domini in locum suum, id est, ad oraculum templi, in Sancta sanctorum subter alas cherubim :
-2 Chronicles	2Chr	14	5	8	ita ut cherubim expanderent alas suas super locum in quo posita erat arca, et ipsam arcam tegerent cum vectibus suis.
-2 Chronicles	2Chr	14	5	9	Vectium autem quibus portabatur arca, quia paululum longiores erant, capita parebant ante oraculum : si vero quis paululum fuisset extrinsecus, eos videre non poterat. Fuit itaque arca ibi usque in praesentem diem.
-2 Chronicles	2Chr	14	5	10	Nihilque erat aliud in arca, nisi duae tabulae quas posuerat Moyses in Horeb, quando legem dedit Dominus filiis Israël egredientibus ex Aegypto.
-2 Chronicles	2Chr	14	5	11	Egressis autem sacerdotibus de sanctuario (omnes enim sacerdotes qui ibi potuerant inveniri, sanctificati sunt : nec adhuc in illo tempore vices et ministeriorum ordo inter eos divisus erat),
-2 Chronicles	2Chr	14	5	12	tam Levitae quam cantores, id est, et qui sub Asaph erant, et qui sub Eman, et qui sub Idithun, filii et fratres eorum vestiti byssinis, cymbalis, et psalteriis, et citharis concrepabant, stantes ad orientalem plagam altaris : et cum eis sacerdotes centum viginti canentes tubis.
-2 Chronicles	2Chr	14	5	13	Igitur cunctis pariter, et tubis, et voce, et cymbalis, et organis, et diversi generis musicorum concinentibus, et vocem in sublime tollentibus, longe sonitus audiebatur, ita ut cum Dominum laudare coepissent et dicere : Confitemini Domino quoniam bonus, quoniam in aeternum misericordia ejus : impleretur domus Dei nube,
-2 Chronicles	2Chr	14	5	14	nec possent sacerdotes stare et ministrare propter caliginem. Compleverat enim gloria Domini domum Dei.
-2 Chronicles	2Chr	14	6	1	Tunc Salomon ait : Dominus pollicitus est ut habitaret in caligine :
-2 Chronicles	2Chr	14	6	2	ego autem aedificavi domum nomini ejus, ut habitaret ibi in perpetuum.
-2 Chronicles	2Chr	14	6	3	Et convertit rex faciem suam, et benedixit universae multitudini Israël (nam omnis turba stabat intenta), et ait :
-2 Chronicles	2Chr	14	6	4	Benedictus Dominus Deus Israël, qui quod locutus est David patri meo, opere complevit, dicens :
-2 Chronicles	2Chr	14	6	5	A die qua eduxi populum meum de terra Aegypti, non elegi civitatem de cunctis tribubus Israël ut aedificaretur in ea domus nomini meo, neque elegi quemquam alium virum ut esset dux in populo Israël :
-2 Chronicles	2Chr	14	6	6	sed elegi Jerusalem ut sit nomen meum in ea, et elegi David ut constituerem eum super populum meum Israël.
-2 Chronicles	2Chr	14	6	7	Cumque fuisset voluntatis David patris mei ut aedificaret domum nomini Domini Dei Israël,
-2 Chronicles	2Chr	14	6	8	dixit Dominus ad eum : Quia haec fuit voluntas tua, ut aedificares domum nomini meo, bene quidem fecisti hujuscemodi habere voluntatem :
-2 Chronicles	2Chr	14	6	9	sed non tu aedificabis domum : verum filius tuus, qui egredietur de lumbis tuis, ipse aedificabit domum nomini meo.
-2 Chronicles	2Chr	14	6	10	Complevit ergo Dominus sermonem suum quem locutus fuerat : et ego surrexi pro David patre meo, et sedi super thronum Israël, sicut locutus est Dominus : et aedificavi domum nomini Domini Dei Israël.
-2 Chronicles	2Chr	14	6	11	Et posui in ea arcam in qua est pactum Domini quod pepigit cum filiis Israël.
-2 Chronicles	2Chr	14	6	12	Stetit ergo coram altari Domini ex adverso universae multitudinis Israël, et extendit manus suas.
-2 Chronicles	2Chr	14	6	13	Siquidem fecerat Salomon basim aeneam, et posuerat eam in medio basilicae, habentem quinque cubitos longitudinis, et quinque cubitos latitudinis, et tres cubitos altitudinis : stetitque super eam, et deinceps flexis genibus contra universam multitudinem Israël, et palmis in caelum levatis,
-2 Chronicles	2Chr	14	6	14	ait : Domine Deus Israël, non est similis tui deus in caelo et in terra : qui custodis pactum et misericordiam cum servis tuis qui ambulant coram te in toto corde suo :
-2 Chronicles	2Chr	14	6	15	qui praestitisti servo tuo David patri meo quaecumque locutus fueras ei : et quae ore promiseras, opere complesti, sicut et praesens tempus probat.
-2 Chronicles	2Chr	14	6	16	Nunc ergo Domine Deus Israël, imple servo tuo patri meo David quaecumque locutus es, dicens : Non deficiet ex te vir coram me, qui sedeat super thronum Israël : ita tamen si custodierint filii tui vias suas, et ambulaverint in lege mea, sicut et tu ambulasti coram me.
-2 Chronicles	2Chr	14	6	17	Et nunc Domine Deus Israël, firmetur sermo tuus quem locutus es servo tuo David.
-2 Chronicles	2Chr	14	6	18	Ergone credibile est ut habitet Deus cum hominibus super terram ? si caelum et caeli caelorum non te capiunt, quanto magis domus ista quam aedificavi ?
-2 Chronicles	2Chr	14	6	19	Sed ad hoc tantum facta est, ut respicias orationem servi tui, et obsecrationem ejus, Domine Deus meus, et audias preces quas fundit famulus tuus coram te :
-2 Chronicles	2Chr	14	6	20	ut aperias oculos tuos super domum istam diebus ac noctibus, super locum in quo pollicitus es ut invocaretur nomen tuum,
-2 Chronicles	2Chr	14	6	21	et exaudires orationem quam servus tuus orat in eo : et exaudias preces famuli tui, et populi tui Israël. Quicumque oraverit in loco isto, exaudi de habitaculo tuo, id est, de caelis, et propitiare.
-2 Chronicles	2Chr	14	6	22	Si peccaverit quispiam in proximum suum, et jurare contra eum paratus venerit, seque maledicto constrinxerit coram altari in domo ista :
-2 Chronicles	2Chr	14	6	23	tu audies de caelo, et facies judicium servorum tuorum, ita ut reddas iniquo viam suam in caput proprium, et ulciscaris justum, retribuens ei secundum justitiam suam.
-2 Chronicles	2Chr	14	6	24	Si superatus fuerit populus tuus Israël ab inimicis (peccabunt enim tibi), et conversi egerint poenitentiam, et obsecraverint nomen tuum, et fuerint deprecati in loco isto,
-2 Chronicles	2Chr	14	6	25	tu exaudies de caelo : et propitiare peccato populi tui Israël, et reduc eos in terram quam dedisti eis, et patribus eorum.
-2 Chronicles	2Chr	14	6	26	Si clauso caelo pluvia non fluxerit propter peccata populi, et deprecati te fuerint in loco isto, et confessi nomini tuo, et conversi a peccatis suis, cum eos afflixeris,
-2 Chronicles	2Chr	14	6	27	exaudi de caelo, Domine, et dimitte peccata servis tuis et populi tui Israël, et doce eos viam bonam, per quam ingrediantur : et da pluviam terrae quam dedisti populo tuo ad possidendum.
-2 Chronicles	2Chr	14	6	28	Fames si orta fuerit in terra, et pestilentia, aerugo, et aurugo, et locusta, et bruchus : et hostes, vastatis regionibus, portas obsederint civitatis, omnisque plaga et infirmitas presserit :
-2 Chronicles	2Chr	14	6	29	si quis de populo tuo Israël fuerit deprecatus, cognoscens plagam et infirmitatem suam, et expanderit manus suas in domo hac,
-2 Chronicles	2Chr	14	6	30	tu exaudies de caelo, de sublimi scilicet habitaculo tuo : et propitiare, et redde unicuique secundum vias suas, quas nosti eum habere in corde suo (tu enim solus nosti corda filiorum hominum) :
-2 Chronicles	2Chr	14	6	31	ut timeant te, et ambulent in viis tuis cunctis diebus quibus vivunt super faciem terrae quam dedisti patribus nostris.
-2 Chronicles	2Chr	14	6	32	Externum quoque, qui non est de populo tuo Israël, si venerit de terra longinqua propter nomen tuum magnum, et propter manum tuam robustam, et brachium tuum extentum, et adoraverit in loco isto,
-2 Chronicles	2Chr	14	6	33	tu exaudies de caelo firmissimo habitaculo tuo, et facies cuncta pro quibus invocaverit te ille peregrinus : ut sciant omnes populi terrae nomen tuum, et timeant te sicut populus tuus Israël, et cognoscant quia nomen tuum invocatum est super domum hanc quam aedificavi.
-2 Chronicles	2Chr	14	6	34	Si egressus fuerit populus tuus ad bellum contra adversarios suos per viam in qua miseris eos, adorabunt te contra viam in qua civitas haec est, quam elegisti, et domus quam aedificavi nomini tuo,
-2 Chronicles	2Chr	14	6	35	tu exaudies de caelo preces eorum, et obsecrationem : et ulciscaris.
-2 Chronicles	2Chr	14	6	36	Si autem peccaverint tibi (neque enim est homo qui non peccet), et iratus fueris eis, et tradideris hostibus, et captivos duxerint eos in terram longinquam, vel certe quae juxta est,
-2 Chronicles	2Chr	14	6	37	et conversi in corde suo in terra ad quam captivi ducti fuerant, egerint poenitentiam, et deprecati te fuerint in terra captivitatis suae, dicentes : Peccavimus : inique fecimus, injuste egimus :
-2 Chronicles	2Chr	14	6	38	et reversi fuerint ad te in toto corde suo, et in tota anima sua, in terra captivitatis suae ad quam ducti sunt, adorabunt te contra viam terrae suae, quam dedisti patribus eorum, et urbis quam elegisti, et domus quam aedificavi nomini tuo :
-2 Chronicles	2Chr	14	6	39	tu exaudies de caelo, hoc est, de firmo habitaculo tuo, preces eorum : et facias judicium, et dimittas populo tuo, quamvis peccatori :
-2 Chronicles	2Chr	14	6	40	tu es enim Deus meus : aperiantur, quaeso, oculi tui, et aures tuae intentae sint ad orationem quae fit in loco isto.
-2 Chronicles	2Chr	14	6	41	Nunc igitur consurge, Domine Deus, in requiem tuam, tu et arca fortitudinis tuae : sacerdotes tui, Domine Deus, induantur salutem, et sancti tui laetentur in bonis.
-2 Chronicles	2Chr	14	6	42	Domine Deus, ne averteris faciem christi tui : memento misericordiarum David servi tui.
-2 Chronicles	2Chr	14	7	1	Cumque complesset Salomon fundens preces, ignis descendit de caelo, et devoravit holocausta et victimas : et majestas Domini implevit domum.
-2 Chronicles	2Chr	14	7	2	Nec poterant sacerdotes ingredi templum Domini, eo quod implesset majestas Domini templum Domini.
-2 Chronicles	2Chr	14	7	3	Sed et omnes filii Israël videbant descendentem ignem, et gloriam Domini super domum : et corruentes proni in terram super pavimentum stratum lapide, adoraverunt, et laudaverunt Dominum, quoniam bonus, quoniam in saeculum misericordia ejus.
-2 Chronicles	2Chr	14	7	4	Rex autem et omnis populus immolabant victimas coram Domino.
-2 Chronicles	2Chr	14	7	5	Mactavit igitur rex Salomon hostias, boum viginti duo millia, arietum centum viginti millia : et dedicavit domum Dei rex, et universus populus.
-2 Chronicles	2Chr	14	7	6	Sacerdotes autem stabant in officiis suis, et Levitae in organis carminum Domini, quae fecit David rex ad laudandum Dominum : Quoniam in aeternum misericordia ejus, hymnos David canentes per manus suas : porro sacerdotes canebant tubis ante eos, cunctusque Israël stabat.
-2 Chronicles	2Chr	14	7	7	Sanctificavit quoque Salomon medium atrii ante templum Domini : obtulerat enim ibi holocausta et adipes pacificorum : quia altare aeneum quod fecerat, non poterat sustinere holocausta et sacrificia et adipes.
-2 Chronicles	2Chr	14	7	8	Fecit ergo Salomon solemnitatem in tempore illo septem diebus, et omnis Israël cum eo, ecclesia magna valde, ab introitu Emath usque ad torrentem Aegypti.
-2 Chronicles	2Chr	14	7	9	Fecitque die octavo collectam, eo quod dedicasset altare septem diebus, et solemnitatem celebrasset diebus septem.
-2 Chronicles	2Chr	14	7	10	Igitur in die vigesimo tertio mensis septimi, dimisit populos ad tabernacula sua, laetantes atque gaudentes super bono quod fecerat Dominus Davidi, et Salomoni, et Israëli populo suo.
-2 Chronicles	2Chr	14	7	11	Complevitque Salomon domum Domini, et domum regis, et omnia quae disposuerat in corde suo ut faceret in domo Domini, et in domo sua, et prosperatus est.
-2 Chronicles	2Chr	14	7	12	Apparuit autem ei Dominus nocte, et ait : Audivi orationem tuam, et elegi locum istum mihi in domum sacrificii.
-2 Chronicles	2Chr	14	7	13	Si clausero caelum, et pluvia non fluxerit, et mandavero et praecepero locustae ut devoret terram, et misero pestilentiam in populum meum :
-2 Chronicles	2Chr	14	7	14	conversus autem populus meus, super quos invocatum est nomen meum, deprecatus me fuerit, et exquisierit faciem meam, et egerit poenitentiam a viis suis pessimis : et ego exaudiam de caelo, et propitius ero peccatis eorum, et sanabo terram eorum.
-2 Chronicles	2Chr	14	7	15	Oculi quoque mei erunt aperti, et aures meae erectae ad orationem ejus, qui in loco isto oraverit.
-2 Chronicles	2Chr	14	7	16	Elegi enim, et sanctificavi locum istum, ut sit nomen meum ibi in sempiternum, et permaneant oculi mei et cor meum ibi cunctis diebus.
-2 Chronicles	2Chr	14	7	17	Tu quoque si ambulaveris coram me, sicut ambulaverit David pater tuus, et feceris juxta omnia quae praecepi tibi, et justitias meas judiciaque servaveris :
-2 Chronicles	2Chr	14	7	18	suscitabo thronum regni tui, sicut pollicitus sum David patri tuo, dicens : Non auferetur de stirpe tua vir qui sit princeps in Israël.
-2 Chronicles	2Chr	14	7	19	Si autem aversi fueritis, et dereliqueritis justitias meas, et praecepta mea quae proposui vobis, et abeuntes servieritis diis alienis, et adoraveritis eos,
-2 Chronicles	2Chr	14	7	20	evellam vos de terra mea quam dedi vobis : et domum hanc, quam sanctificavi nomini meo, projiciam a facie mea, et tradam eam in parabolam, et in exemplum cunctis populis.
-2 Chronicles	2Chr	14	7	21	Et domus ista erit in proverbium universis transeuntibus, et dicent stupentes : Quare fecit Dominus sic terrae huic, et domui huic ?
-2 Chronicles	2Chr	14	7	22	Respondebuntque : Quia dereliquerunt Dominum Deum patrum suorum, qui eduxit eos de terra Aegypti, et apprehenderunt deos alienos, et adoraverunt eos, et coluerunt : idcirco venerunt super eos universa haec mala.
-2 Chronicles	2Chr	14	8	1	Expletis autem viginti annis postquam aedificavit Salomon domum Domini et domum suam,
-2 Chronicles	2Chr	14	8	2	civitates quas dederat Hiram Salomoni, aedificavit, et habitare ibi fecit filios Israël.
-2 Chronicles	2Chr	14	8	3	Abiit quoque in Emath Suba, et obtinuit eam.
-2 Chronicles	2Chr	14	8	4	Et aedificavit Palmyram in deserto, et alias civitates munitissimas aedificavit in Emath.
-2 Chronicles	2Chr	14	8	5	Exstruxitque Bethoron superiorem, et Bethoron inferiorem, civitates muratas habentes portas et vectes et seras :
-2 Chronicles	2Chr	14	8	6	Balaath etiam et omnes urbes firmissimas quae fuerunt Salomonis, cunctasque urbes quadrigarum, et urbes equitum. Omnia quaecumque voluit Salomon atque disposuit, aedificavit in Jerusalem, et in Libano, et in universa terra potestatis suae.
-2 Chronicles	2Chr	14	8	7	Omnem populum qui derelictus fuerat de Hethaeis, et Amorrhaeis, et Pherezaeis, et Hevaeis, et Jebusaeis, qui non erant de stirpe Israël,
-2 Chronicles	2Chr	14	8	8	de filiis eorum, et de posteris, quos non interfecerant filii Israël, subjugavit Salomon in tributarios, usque in diem hanc.
-2 Chronicles	2Chr	14	8	9	Porro de filiis Israël non posuit ut servirent operibus regis : ipsi enim erant viri bellatores, et duces primi, et principes quadrigarum et equitum ejus.
-2 Chronicles	2Chr	14	8	10	Omnes autem principes exercitus regis Salomonis fuerunt ducenti quinquaginta, qui erudiebant populum.
-2 Chronicles	2Chr	14	8	11	Filiam vero Pharaonis transtulit de civitate David in domum quam aedificaverat ei. Dixit enim rex : Non habitabit uxor mea in domo David regis Israël, eo quod sanctificata sit : quia ingressa est in eam arca Domini.
-2 Chronicles	2Chr	14	8	12	Tunc obtulit Salomon holocausta Domino super altare Domini, quod exstruxerat ante porticum,
-2 Chronicles	2Chr	14	8	13	ut per singulos dies offerretur in eo juxta praeceptum Moysi in sabbatis et in calendis, et in festis diebus, ter per annum, id est, in solemnitate azymorum, et in solemnitatem hebdomadarum, et in solemnitate tabernaculorum.
-2 Chronicles	2Chr	14	8	14	Et constituit juxta dispositionem David patris sui officia sacerdotum in ministeriis suis, et Levitas in ordine suo, ut laudarent et ministrarent coram sacerdotibus juxta ritum uniuscujusque diei, et janitores in divisionibus suis per portam et portam : sic enim praeceperat David homo Dei.
-2 Chronicles	2Chr	14	8	15	Nec praetergressi sunt de mandatis regis tam sacerdotes quam Levitae, ex omnibus quae praeceperat, et in custodiis thesaurorum.
-2 Chronicles	2Chr	14	8	16	Omnes impensas praeparatas habuit Salomon ex eo die quo fundavit domum Domini usque in diem quo perfecit eam.
-2 Chronicles	2Chr	14	8	17	Tunc abiit Salomon in Asiongaber, et in Ailath ad oram maris Rubri, quae est in terra Edom.
-2 Chronicles	2Chr	14	8	18	Misit autem ei Hiram per manus servorum suorum naves, et nautas gnaros maris, et abierunt cum servis Salomonis in Ophir, tuleruntque inde quadringenta quinquaginta talenta auri, et attulerunt ad regem Salomonem.
-2 Chronicles	2Chr	14	9	1	Regina quoque Saba, cum audisset famam Salomonis, venit ut tentaret eum in aenigmatibus in Jerusalem, cum magnis opibus et camelis, qui portabant aromata, et auri plurimum, gemmasque pretiosas. Cumque venisset ad Salomonem, locuta est ei quaecumque erant in corde suo.
-2 Chronicles	2Chr	14	9	2	Et exposuit ei Salomon omnia quae proposuerat : nec quidquam fuit, quod non perspicuum ei fecerit.
-2 Chronicles	2Chr	14	9	3	Quae postquam vidit, sapientiam scilicet Salomonis, et domum quam aedificaverat,
-2 Chronicles	2Chr	14	9	4	necnon et cibaria mensae ejus, et habitacula servorum, et officia ministrorum ejus, et vestimenta eorum, pincernas quoque et vestes eorum, et victimas quas immolabat in domo Domini : non erat prae stupore ultra in ea spiritus.
-2 Chronicles	2Chr	14	9	5	Dixitque ad regem : Verus est sermo quem audieram in terra mea de virtutibus et sapientia tua.
-2 Chronicles	2Chr	14	9	6	Non credebam narrantibus donec ipsa venissem, et vidissent oculi mei, et probassem vix medietatem sapientiae tuae mihi fuisse narratam : vicisti famam virtutibus tuis.
-2 Chronicles	2Chr	14	9	7	Beati viri tui, et beati servi tui, qui assistunt coram te omni tempore, et audiunt sapientiam tuam.
-2 Chronicles	2Chr	14	9	8	Sit Dominus Deus tuus benedictus, qui voluit te ordinare super thronum suum, regem Domini Dei tui. Quia diligit Deus Israël, et vult servare eum in aeternum, idcirco posuit te super eum regem ut facias judicia atque justitiam.
-2 Chronicles	2Chr	14	9	9	Dedit autem regi centum viginti talenta auri, et aromata multa nimis, et gemmas pretiosissimas : non fuerunt aromata talia, ut haec quae dedit regina Saba regi Salomoni.
-2 Chronicles	2Chr	14	9	10	Sed et servi Hiram cum servis Salomonis attulerunt aurum de Ophir, et ligna thyina, et gemmas pretiosissimas :
-2 Chronicles	2Chr	14	9	11	de quibus fecit rex, de lignis scilicet thyinis, gradus in domo Domini, et in domo regia, citharas quoque, et psalteria cantoribus : numquam visa sunt in terra Juda ligna talia.
-2 Chronicles	2Chr	14	9	12	Rex autem Salomon dedit reginae Saba cuncta quae voluit, et quae postulavit, et multo plura quam attulerat ad eum : quae reversa abiit in terram suam cum servis suis.
-2 Chronicles	2Chr	14	9	13	Erat autem pondus auri quod afferebatur Salomoni per singulos annos, sexcenta sexaginta sex talenta auri,
-2 Chronicles	2Chr	14	9	14	excepta ea summa quam legati diversarum gentium et negotiatores afferre consueverant, omnesque reges Arabiae, et satrapae terrarum, qui comportabant aurum et argentum Salomoni.
-2 Chronicles	2Chr	14	9	15	Fecit igitur rex Salomon ducentas hastas aureas de summa sexcentorum aureorum, qui in singulis hastis expendebantur :
-2 Chronicles	2Chr	14	9	16	trecenta quoque scuta aurea trecentorum aureorum, quibus tegebantur singula scuta : posuitque ea rex in armentario, quod erat consitum nemore.
-2 Chronicles	2Chr	14	9	17	Fecit quoque rex solium eburneum grande, et vestivit illud auro mundissimo.
-2 Chronicles	2Chr	14	9	18	Sex quoque gradus, quibus ascendebatur ad solium, et scabellum aureum, et brachiola duo altrinsecus, et duos leones stantes juxta brachiola,
-2 Chronicles	2Chr	14	9	19	sed et alios duodecim leunculos stantes super sex gradus ex utraque parte : non fuit tale solium in universis regnis.
-2 Chronicles	2Chr	14	9	20	Omnia quoque vasa convivii regis erant aurea, et vasa domus saltus Libani ex auro purissimo. Argentum enim in diebus illis pro nihilo reputabatur.
-2 Chronicles	2Chr	14	9	21	Siquidem naves regis ibant in Tharsis cum servis Hiram, semel in annis tribus : et deferebant inde aurum, et argentum, et ebur, et simias, et pavos.
-2 Chronicles	2Chr	14	9	22	Magnificatus est igitur Salomon super omnes reges terrae prae divitiis et gloria.
-2 Chronicles	2Chr	14	9	23	Omnesque reges terrarum desiderabant videre faciem Salomonis, ut audirent sapientiam quam dederat Deus in corde ejus :
-2 Chronicles	2Chr	14	9	24	et deferebant ei munera, vasa argentea et aurea, et vestes, et arma, et aromata, equos, et mulos, per singulos annos.
-2 Chronicles	2Chr	14	9	25	Habuit quoque Salomon quadraginta millia equorum in stabulis, et curruum equitumque duodecim millia : constituitque eos in urbibus quadrigarum, et ubi erat rex in Jerusalem.
-2 Chronicles	2Chr	14	9	26	Exercuit etiam potestatem super cunctos reges a flumine Euphrate usque ad terram Philisthinorum, et usque ad terminos Aegypti.
-2 Chronicles	2Chr	14	9	27	Tantamque copiam praebuit argenti in Jerusalem quasi lapidum : et cedrorum tantam multitudinem velut sycomororum quae gignuntur in campestribus.
-2 Chronicles	2Chr	14	9	28	Adducebantur autem ei equi de Aegypto, cunctisque regionibus.
-2 Chronicles	2Chr	14	9	29	Reliqua autem operum Salomonis priorum et novissimorum scripta sunt in verbis Nathan prophetae, et in libris Ahiae Silonitis, in visione quoque Addo videntis contra Jeroboam filium Nabat.
-2 Chronicles	2Chr	14	9	30	Regnavit autem Salomon in Jerusalem super omnem Israël quadraginta annis.
-2 Chronicles	2Chr	14	9	31	Dormivitque cum patribus suis, et sepelierunt eum in civitate David : regnavitque Roboam filius ejus pro eo.
-2 Chronicles	2Chr	14	10	1	Profectus est autem Roboam in Sichem : illuc enim cunctus Israël convenerat ut constituerent eum regem.
-2 Chronicles	2Chr	14	10	2	Quod cum audisset Jeroboam filius Nabat, qui erat in Aegypto (fugerat quippe illuc ante Salomonem), statim reversus est.
-2 Chronicles	2Chr	14	10	3	Vocaveruntque eum, et venit cum universo Israël : et locuti sunt ad Roboam, dicentes :
-2 Chronicles	2Chr	14	10	4	Pater tuus durissimo jugo nos pressit : tu leviora impera patre tuo, qui nobis imposuit gravem servitutem, et paululum de onere subleva, ut serviamus tibi.
-2 Chronicles	2Chr	14	10	5	Qui ait : Post tres dies revertimini ad me. Cumque abiisset populus,
-2 Chronicles	2Chr	14	10	6	iniit consilium cum senibus qui steterant coram patre ejus Salomone dum adhuc viveret, dicens : Quid datis consilii ut respondeam populo ?
-2 Chronicles	2Chr	14	10	7	Qui dixerunt ei : Si placueris populo huic, et leniveris eos verbis clementibus, servient tibi omni tempore.
-2 Chronicles	2Chr	14	10	8	At ille reliquit consilium senum, et cum juvenibus tractare coepit, qui cum eo nutriti fuerant, et erant in comitatu illius.
-2 Chronicles	2Chr	14	10	9	Dixitque ad eos : Quid vobis videtur ? vel respondere quid debeo populo huic, qui dixit mihi : Subleva jugum quod imposuit nobis pater tuus ?
-2 Chronicles	2Chr	14	10	10	At illi responderunt ut juvenes, et nutriti cum eo in deliciis, atque dixerunt : Sic loqueris populo qui dixit tibi : Pater tuus aggravavit jugum nostrum, tu subleva : et sic respondebis ei : Minimus digitus meus grossior est lumbis patris mei.
-2 Chronicles	2Chr	14	10	11	Pater meus imposuit vobis grave jugum, et ego majus pondus apponam ; pater meus cecidit vos flagellis, ego vero caedam vos scorpionibus.
-2 Chronicles	2Chr	14	10	12	Venit ergo Jeroboam et universus populus ad Roboam die tertio, sicut praeceperat eis.
-2 Chronicles	2Chr	14	10	13	Responditque rex dura, derelicto consilio seniorum :
-2 Chronicles	2Chr	14	10	14	locutusque est juxta juvenum voluntatem : Pater meus grave vobis imposuit jugum, quod ego gravius faciam ; pater meus cecidit vos flagellis, ego vero caedam vos scorpionibus.
-2 Chronicles	2Chr	14	10	15	Et non acquievit populi precibus : erat enim voluntatis Dei ut compleretur sermo ejus quem locutus fuerat per manum Ahiae Silonitis ad Jeroboam filium Nabat.
-2 Chronicles	2Chr	14	10	16	Populus autem universus rege duriora dicente, sic locutus est ad eum : Non est nobis pars in David, neque haereditas in filio Isai. Revertere in tabernacula tua, Israël ; tu autem pasce domum tuam David. Et abiit Israël in tabernacula sua.
-2 Chronicles	2Chr	14	10	17	Super filios autem Israël qui habitabant in civitatibus Juda, regnavit Roboam.
-2 Chronicles	2Chr	14	10	18	Misitque rex Roboam Aduram, qui praeerat tributis, et lapidaverunt eum filii Israël, et mortuus est : porro rex Roboam currum festinavit ascendere, et fugit in Jerusalem.
-2 Chronicles	2Chr	14	10	19	Recessitque Israël a domo David, usque ad diem hanc.
-2 Chronicles	2Chr	14	11	1	Venit autem Roboam in Jerusalem, et convocavit universam domum Juda et Benjamin, centum octoginta millia electorum atque bellantium, ut dimicaret contra Israël, et converteret ad se regnum suum.
-2 Chronicles	2Chr	14	11	2	Factusque est sermo Domini ad Semeiam hominem Dei, dicens :
-2 Chronicles	2Chr	14	11	3	Loquere ad Roboam filium Salomonis regem Juda, et ad universum Israël, qui est in Juda et Benjamin :
-2 Chronicles	2Chr	14	11	4	Haec dicit Dominus : Non ascendetis, neque pugnabitis contra fratres vestros : revertatur unusquisque in domum suam, quia mea hoc gestum est voluntate. Qui cum audissent sermonem Domini, reversi sunt, nec perrexerunt contra Jeroboam.
-2 Chronicles	2Chr	14	11	5	Habitavit autem Roboam in Jerusalem, et aedificavit civitates muratas in Juda.
-2 Chronicles	2Chr	14	11	6	Exstruxitque Bethlehem, et Etam, et Thecue,
-2 Chronicles	2Chr	14	11	7	Bethsur quoque, et Socho, et Odollam,
-2 Chronicles	2Chr	14	11	8	necnon et Geth, et Maresa, et Ziph,
-2 Chronicles	2Chr	14	11	9	sed et Aduram, et Lachis, et Azeca,
-2 Chronicles	2Chr	14	11	10	Saraa quoque, et Ajalon, et Hebron, quae erant in Juda et Benjamin, civitates munitissimas.
-2 Chronicles	2Chr	14	11	11	Cumque clausisset eas muris, posuit in eis principes, ciborumque horrea, hoc est, olei, et vini.
-2 Chronicles	2Chr	14	11	12	Sed et in singulis urbibus fecit armamentarium scutorum et hastarum, firmavitque eas summa diligentia, et imperavit super Judam et Benjamin.
-2 Chronicles	2Chr	14	11	13	Sacerdotes autem et Levitae qui erant in universo Israël, venerunt ad eum de cunctis sedibus suis,
-2 Chronicles	2Chr	14	11	14	relinquentes suburbana et possessiones suas, et transeuntes ad Judam et Jerusalem : eo quod abjecisset eos Jeroboam et posteri ejus, ne sacerdotio Domini fungerentur.
-2 Chronicles	2Chr	14	11	15	Qui constituit sibi sacerdotes excelsorum, et daemoniorum, vitulorumque quos fecerat.
-2 Chronicles	2Chr	14	11	16	Sed et de cunctis tribubus Israël, quicumque dederant cor suum ut quaererent Dominum Deum Israël, venerunt in Jerusalem ad immolandum victimas suas coram Domino Deo patrum suorum.
-2 Chronicles	2Chr	14	11	17	Et roboraverunt regnum Juda, et confirmaverunt Roboam filium Salomonis per tres annos : ambulaverunt enim in viis David et Salomonis, annis tantum tribus.
-2 Chronicles	2Chr	14	11	18	Duxit autem Roboam uxorem Mahalath filiam Jerimoth filii David : Abihail quoque filiam Eliab filii Isai,
-2 Chronicles	2Chr	14	11	19	quae peperit ei filios Jehus, et Somoriam, et Zoom.
-2 Chronicles	2Chr	14	11	20	Post hanc quoque accepit Maacha filiam Absalom, quae peperit ei Abia, et Ethai, et Ziza, et Salomith.
-2 Chronicles	2Chr	14	11	21	Amavit autem Roboam Maacha filiam Absalom super omnes uxores suas et concubinas : nam uxores decem et octo duxerat, concubinas autem sexaginta : et genuit viginti octo filios, et sexaginta filias.
-2 Chronicles	2Chr	14	11	22	Constituit vero in capite Abiam filium Maacha ducem super omnes fratres suos : ipsum enim regem facere cogitabat,
-2 Chronicles	2Chr	14	11	23	quia sapientior fuit, et potentior super omnes filios ejus, et in cunctis finibus Juda et Benjamin, et in universis civitatibus muratis : praebuitque eis escas plurimas, et multas petivit uxores.
-2 Chronicles	2Chr	14	12	1	Cumque roboratum fuisset regnum Roboam et confortatum, dereliquit legem Domini, et omnis Israël cum eo.
-2 Chronicles	2Chr	14	12	2	Anno autem quinto regni Roboam, ascendit Sesac rex Aegypti in Jerusalem (quia peccaverant Domino)
-2 Chronicles	2Chr	14	12	3	cum mille ducentis curribus, et sexaginta millibus equitum : nec erat numerus vulgi quod venerat cum eo ex Aegypto, Libyes scilicet, et Troglodytae, et Aethiopes.
-2 Chronicles	2Chr	14	12	4	Cepitque civitates munitissimas in Juda, et venit usque in Jerusalem.
-2 Chronicles	2Chr	14	12	5	Semeias autem propheta ingressus est ad Roboam, et principes Juda qui congregati fuerant in Jerusalem, fugientes Sesac : dixitque ad eos : Haec dicit Dominus : Vos reliquistis me, et ego reliqui vos in manu Sesac.
-2 Chronicles	2Chr	14	12	6	Consternatique principes Israël et rex, dixerunt : Justus est Dominus.
-2 Chronicles	2Chr	14	12	7	Cumque vidisset Dominus quod humiliati essent, factus est sermo Domini ad Semeiam, dicens : Quia humiliati sunt, non disperdam eos, daboque eis pauxillum auxilii, et non stillabit furor meus super Jerusalem per manum Sesac.
-2 Chronicles	2Chr	14	12	8	Verumtamen servient ei, ut sciant distantiam servitutis meae, et servitutis regni terrarum.
-2 Chronicles	2Chr	14	12	9	Recessit itaque Sesac rex Aegypti ab Jerusalem, sublatis thesauris domus Domini et domus regis : omniaque secum tulit, et clypeos aureos quos fecerat Salomon :
-2 Chronicles	2Chr	14	12	10	pro quibus fecit rex aeneos, et tradidit illos principibus scutariorum, qui custodiebant vestibulum palatii.
-2 Chronicles	2Chr	14	12	11	Cumque introiret rex domum Domini, veniebant scutarii et tollebant eos, iterumque referebant eos ad armamentarium suum.
-2 Chronicles	2Chr	14	12	12	Verumtamen quia humiliati sunt, aversa est ab eis ira Domini, nec deleti sunt penitus : siquidem et in Juda inventa sunt opera bona.
-2 Chronicles	2Chr	14	12	13	Confortatus est ergo rex Roboam in Jerusalem, atque regnavit : quadraginta autem et unius anni erat cum regnare coepisset, et decem et septem annis regnavit in Jerusalem, urbe quam elegit Dominus ut confirmaret nomen suum ibi, de cunctis tribubus Israël : nomen autem matris ejus Naama Ammanitis.
-2 Chronicles	2Chr	14	12	14	Fecit autem malum, et non praeparavit cor suum ut quaereret Dominum.
-2 Chronicles	2Chr	14	12	15	Opera vero Roboam prima et novissima scripta sunt in libris Semeiae prophetae, et Addo videntis, et diligenter exposita : pugnaveruntque adversum se Roboam et Jeroboam cunctis diebus.
-2 Chronicles	2Chr	14	12	16	Et dormivit Roboam cum patribus suis, sepultusque est in civitate David : et regnavit Abia filius ejus pro eo.
-2 Chronicles	2Chr	14	13	1	Anno octavodecimo regis Jeroboam, regnavit Abia super Judam.
-2 Chronicles	2Chr	14	13	2	Tribus annis regnavit in Jerusalem, nomenque matris ejus Michaia filia Uriel de Gabaa : et erat bellum inter Abiam et Jeroboam.
-2 Chronicles	2Chr	14	13	3	Cumque iniisset Abia certamen, et haberet bellicosissimos viros, et electorum quadringenta millia : Jeroboam instruxit econtra aciem octingenta millia virorum, qui et ipsi electi erant, et ad bella fortissimi.
-2 Chronicles	2Chr	14	13	4	Stetit ergo Abia super montem Semeron, qui erat in Ephraim, et ait : Audi, Jeroboam, et omnis Israël.
-2 Chronicles	2Chr	14	13	5	Num ignoratis quod Dominus Deus Israël dederit regnum David super Israël in sempiternum, ipsi et filiis ejus in pactum salis ?
-2 Chronicles	2Chr	14	13	6	Et surrexit Jeroboam filius Nabat, servus Salomonis filii David, et rebellavit contra dominum suum.
-2 Chronicles	2Chr	14	13	7	Congregatique sunt ad eum viri vanissimi, et filii Belial, et praevaluerunt contra Roboam filium Salomonis : porro Roboam erat rudis, et corde pavido, nec potuit resistere eis.
-2 Chronicles	2Chr	14	13	8	Nunc ergo vos dicitis quod resistere possitis regno Domini, quod possidet per filios David, habetisque grandem populi multitudinem, atque vitulos aureos quos fecit vobis Jeroboam in deos.
-2 Chronicles	2Chr	14	13	9	Et ejecistis sacerdotes Domini, filios Aaron, atque Levitas, et fecistis vobis sacerdotes sicut omnes populi terrarum : quicumque venerit, et initiaverit manum suam in tauro de bobus, et in arietibus septem, fit sacerdos eorum qui non sunt dii.
-2 Chronicles	2Chr	14	13	10	Noster autem Dominus, Deus est, quem non relinquimus, sacerdotesque ministrant Domino, de filiis Aaron, et Levitae sunt in ordine suo :
-2 Chronicles	2Chr	14	13	11	holocausta quoque offerunt Domino per singulos dies mane et vespere, et thymiama juxta legis praecepta confectum, et proponuntur panes in mensa mundissima, estque apud nos candelabrum aureum, et lucernae ejus, ut accendantur semper ad vesperam : nos quippe custodimus praecepta Domini Dei nostri, quem vos reliquistis.
-2 Chronicles	2Chr	14	13	12	Ergo in exercitu nostro dux Deus est, et sacerdotes ejus, qui clangunt tubis, et resonant contra vos : filii Israël, nolite pugnare contra Dominum Deum patrum vestrorum, quia non vobis expedit.
-2 Chronicles	2Chr	14	13	13	Haec illo loquente, Jeroboam retro moliebatur insidias. Cumque ex adverso hostium staret, ignorantem Judam suo ambiebat exercitu.
-2 Chronicles	2Chr	14	13	14	Respiciensque Judas, vidit instare bellum ex adverso et post tergum, et clamavit ad Dominum, ac sacerdotes tubis canere coeperunt.
-2 Chronicles	2Chr	14	13	15	Omnesque viri Juda vociferati sunt : et ecce illis clamantibus, perterruit Deus Jeroboam, et omnem Israël qui stabat ex adverso Abia et Juda.
-2 Chronicles	2Chr	14	13	16	Fugeruntque filii Israël Judam, et tradidit eos Deus in manu eorum.
-2 Chronicles	2Chr	14	13	17	Percussit ergo eos Abia et populus ejus plaga magna : et corruerunt vulnerati ex Israël quingenta millia virorum fortium.
-2 Chronicles	2Chr	14	13	18	Humiliatique sunt filii Israël in tempore illo, et vehementissime confortati filii Juda, eo quod sperassent in Domino Deo patrum suorum.
-2 Chronicles	2Chr	14	13	19	Persecutus est autem Abia fugientem Jeroboam, et cepit civitates ejus, Bethel et filias ejus, et Jesana cum filiabus suis, Ephron quoque et filias ejus :
-2 Chronicles	2Chr	14	13	20	nec valuit ultra resistere Jeroboam in diebus Abia : quem percussit Dominus, et mortuus est.
-2 Chronicles	2Chr	14	13	21	Igitur Abia, confortato imperio suo, accepit uxores quatuordecim : procreavitque viginti duos filios, et sedecim filias.
-2 Chronicles	2Chr	14	13	22	Reliqua autem sermonum Abia, viarumque et operum ejus, scripta sunt diligentissime in libro Addo prophetae.
-2 Chronicles	2Chr	14	14	1	Dormivit autem Abia cum patribus suis, et sepelierunt eum in civitate David : regnavitque Asa filius ejus pro eo, in cujus diebus quievit terra annis decem.
-2 Chronicles	2Chr	14	14	2	Fecit autem Asa quod bonum et placitum erat in conspectu Dei sui, et subvertit altaria peregrini cultus, et excelsa.
-2 Chronicles	2Chr	14	14	3	Et confregit statuas, lucosque succidit :
-2 Chronicles	2Chr	14	14	4	et praecepit Judae ut quaereret Dominum Deum patrum suorum, et faceret legem, et universa mandata :
-2 Chronicles	2Chr	14	14	5	et abstulit de cunctis urbibus Juda aras et fana, et regnavit in pace.
-2 Chronicles	2Chr	14	14	6	Aedificavit quoque urbes munitas in Juda, quia quietus erat, et nulla temporibus ejus bella surrexerant, pacem Domino largiente.
-2 Chronicles	2Chr	14	14	7	Dixit autem Judae : Aedificemus civitates istas, et vallemus muris, et roboremus turribus, et portis, et seris, donec a bellis quieta sunt omnia, eo quod quaesierimus Dominum Deum patrum nostrorum, et dederit nobis pacem per gyrum. Aedificaverunt igitur, et nullum in exstruendo impedimentum fuit.
-2 Chronicles	2Chr	14	14	8	Habuit autem Asa in exercitu suo portantium scuta et hastas de Juda trecenta millia, de Benjamin vero scutariorum et sagittariorum ducenta octoginta millia : omnes isti viri fortissimi.
-2 Chronicles	2Chr	14	14	9	Egressus est autem contra eos Zara Aethiops cum exercitu suo, decies centena millia, et curribus trecentis : et venit usque Maresa.
-2 Chronicles	2Chr	14	14	10	Porro Asa perrexit obviam ei, et instruxit aciem ad bellum in valle Sephata, quae est juxta Maresa :
-2 Chronicles	2Chr	14	14	11	et invocavit Dominum Deum, et ait : Domine, non est apud te ulla distantia, utrum in paucis auxilieris, an in pluribus. Adjuva nos, Domine Deus noster : in te enim, et in tuo nomine habentes fiduciam, venimus contra hanc multitudinem. Domine, Deus noster tu es : non praevaleat contra te homo.
-2 Chronicles	2Chr	14	14	12	Exterruit itaque Dominus Aethiopes coram Asa et Juda : fugeruntque Aethiopes.
-2 Chronicles	2Chr	14	14	13	Et persecutus est eos Asa, et populus qui cum eo erat, usque Gerara : et ruerunt Aethiopes usque ad internecionem, quia Domino caedente contriti sunt, et exercitu illius praeliante. Tulerunt ergo spolia multa,
-2 Chronicles	2Chr	14	14	14	et percusserunt civitates omnes per circuitum Gerarae : grandis quippe cunctos terror invaserat : et diripuerunt urbes, et multam praedam asportaverunt.
-2 Chronicles	2Chr	14	14	15	Sed et caulas ovium destruentes, tulerunt pecorum infinitam multitudinem, et camelorum : reversique sunt in Jerusalem.
-2 Chronicles	2Chr	14	15	1	Azarias autem filius Oded, facto in se spiritu Dei,
-2 Chronicles	2Chr	14	15	2	egressus est in occursum Asa, et dixit ei : Audite me, Asa, et omnis Juda et Benjamin : Dominus vobiscum, quia fuistis cum eo. Si quaesieritis eum, invenietis : si autem dereliqueritis eum, derelinquet vos.
-2 Chronicles	2Chr	14	15	3	Transibant autem multi dies in Israël absque Deo vero, et absque sacerdote doctore, et absque lege.
-2 Chronicles	2Chr	14	15	4	Cumque reversi fuerint in angustia sua ad Dominum Deum Israël, et quaesierint eum, reperient eum.
-2 Chronicles	2Chr	14	15	5	In tempore illo, non erit pax egredienti et ingredienti, sed terrores undique in cunctis habitatoribus terrarum :
-2 Chronicles	2Chr	14	15	6	pugnavit enim gens contra gentem, et civitas contra civitatem, quia Dominus conturbabit eos in omni angustia.
-2 Chronicles	2Chr	14	15	7	Vos ergo confortamini, et non dissolvantur manus vestrae : erit enim merces operi vestro.
-2 Chronicles	2Chr	14	15	8	Quod cum audisset Asa, verba scilicet, et prophetiam Azariae filii Oded prophetae, confortatus est, et abstulit idola de omni terra Juda et de Benjamin, et ex urbibus quas ceperat, montis Ephraim : et dedicavit altare Domini quod erat ante porticum Domini.
-2 Chronicles	2Chr	14	15	9	Congregavitque universum Judam et Benjamin, et advenas cum eis de Ephraim, et de Manasse, et de Simeon : plures enim ad eum confugerant ex Israël, videntes quod Dominus Deus illius esset cum eo.
-2 Chronicles	2Chr	14	15	10	Cumque venissent in Jerusalem mense tertio, anno decimoquinto regni Asa,
-2 Chronicles	2Chr	14	15	11	immolaverunt Domino in die illa de manubiis et praeda quam adduxerant, boves septingentos, et arietes septem millia.
-2 Chronicles	2Chr	14	15	12	Et intravit ex more ad corroborandum foedus ut quaererent Dominum Deum patrum suorum in toto corde, et in tota anima sua.
-2 Chronicles	2Chr	14	15	13	Si quis autem, inquit, non quaesierit Dominum Deum Israël, moriatur, a minimo usque ad maximum, a viro usque ad mulierem.
-2 Chronicles	2Chr	14	15	14	Juraveruntque Domino voce magna in jubilo, et in clangore tubae, et in sonitu buccinarum,
-2 Chronicles	2Chr	14	15	15	omnes qui erant in Juda, cum execratione : in omni enim corde suo juraverunt, et in tota voluntate quaesierunt eum, et invenerunt : praestititque eis Dominus requiem per circuitum.
-2 Chronicles	2Chr	14	15	16	Sed et Maacham matrem Asa regis ex augusto deposuit imperio, eo quod fecisset in luco simulacrum Priapi : quod omne contrivit, et in frustra comminuens combussit in torrente Cedron.
-2 Chronicles	2Chr	14	15	17	Excelsa autem derelicta sunt in Israël : attamen cor Asa erat perfectum cunctis diebus ejus,
-2 Chronicles	2Chr	14	15	18	eaque quae voverat pater suus, et ipse, intulit in domum Domini, argentum, et aurum, vasorumque diversam supellectilem.
-2 Chronicles	2Chr	14	15	19	Bellum vero non fuit usque ad trigesimum quintum annum regni Asa.
-2 Chronicles	2Chr	14	16	1	Anno autem trigesimo sexto regni ejus, ascendit Baasa rex Israël in Judam, et muro circumdabat Rama, ut nullus tute posset egredi et ingredi de regno Asa.
-2 Chronicles	2Chr	14	16	2	Protulit ergo Asa argentum et aurum de thesauris domus Domini, et de thesauris regis, misitque ad Benadad regem Syriae, qui habitabat in Damasco, dicens :
-2 Chronicles	2Chr	14	16	3	Foedus inter me et te est ; pater quoque meus et pater tuus habuere concordiam : quam ob rem misi tibi argentum et aurum, ut rupto foedere quod habes cum Baasa rege Israël, facias eum a me recedere.
-2 Chronicles	2Chr	14	16	4	Quo comperto, Benadad misit principes exercituum suorum ad urbes Israël : qui percusserunt Ahion, et Dan, et Abelmaim, et universas urbes Nephthali muratas.
-2 Chronicles	2Chr	14	16	5	Quod cum audisset Baasa, desiit aedificare Rama, et intermisit opus suum.
-2 Chronicles	2Chr	14	16	6	Porro Asa rex assumpsit universum Judam, et tulerunt lapides de Rama, et ligna quae aedificationi praeparaverat Baasa, aedificavitque ex eis Gabaa et Maspha.
-2 Chronicles	2Chr	14	16	7	In tempore illo venit Hanani propheta ad Asa regem Juda, et dixit ei : Quia habuisti fiduciam in rege Syriae, et non in Domino Deo tuo, idcirco evasit Syriae regis exercitus de manu tua.
-2 Chronicles	2Chr	14	16	8	Nonne Aethiopes et Libyes multo plures erant quadrigis, et equitibus, et multitudine nimia, quos cum Domino credidisses, tradidit in manu tua ?
-2 Chronicles	2Chr	14	16	9	Oculi enim Domini contemplantur universam terram, et praebent fortitudinem his qui corde perfecto credunt in eum. Stulte igitur egisti, et propter hoc ex praesenti tempore adversum te bella consurgent.
-2 Chronicles	2Chr	14	16	10	Iratusque Asa adversus videntem, jussit eum mitti in nervum : valde quippe super hoc fuerat indignatus : et interfecit de populo in tempore illo plurimos.
-2 Chronicles	2Chr	14	16	11	Opera autem Asa prima et novissima scripta sunt in libro regum Juda et Israël.
-2 Chronicles	2Chr	14	16	12	Aegrotavit etiam Asa anno trigesimo nono regni sui, dolore pedum vehementissimo, et nec in infirmitate sua quaesivit Dominum, sed magis in medicorum arte confisus est.
-2 Chronicles	2Chr	14	16	13	Dormivitque cum patribus suis, et mortuus est anno quadragesimo primo regni sui.
-2 Chronicles	2Chr	14	16	14	Et sepelierunt eum in sepulchro suo quod foderat sibi in civitate David : posueruntque eum super lectum suum plenum aromatibus et unguentibus meretriciis, quae erant pigmentariorum arte confecta, et combusserunt super eum ambitione nimia.
-2 Chronicles	2Chr	14	17	1	Regnavit autem Josaphat filius ejus pro eo, et invaluit contra Israël.
-2 Chronicles	2Chr	14	17	2	Constituitque militum numeros in cunctis urbibus Juda quae erant vallatae muris. Praesidiaque disposuit in terra Juda, et in civitatibus Ephraim quas ceperat Asa pater ejus.
-2 Chronicles	2Chr	14	17	3	Et fuit Dominus cum Josaphat, quia ambulavit in viis David patris sui primis : et non speravit in Baalim,
-2 Chronicles	2Chr	14	17	4	sed in Deo patris sui : et perrexit in praeceptis illius, et non juxta peccata Israël.
-2 Chronicles	2Chr	14	17	5	Confirmavitque Dominus regnum in manu ejus, et dedit omnis Juda munera Josaphat : factaeque sunt ei infinitae divitiae, et multa gloria.
-2 Chronicles	2Chr	14	17	6	Cumque sumpsisset cor ejus audaciam propter vias Domini, etiam excelsa et lucos de Juda abstulit.
-2 Chronicles	2Chr	14	17	7	Tertio autem anno regni sui misit de principibus suis Benhail, et Obdiam, et Zachariam, et Nathanaël, et Michaeam, ut docerent in civitatibus Juda :
-2 Chronicles	2Chr	14	17	8	et cum eis Levitas Semeiam, et Nathaniam, et Zabadiam, Asaël quoque, et Semiramoth, et Jonathan, Adoniamque et Thobiam, et Thobadoniam Levitas, et cum eis Elisama, et Joran sacerdotes :
-2 Chronicles	2Chr	14	17	9	docebantque populum in Juda, habentes librum legis Domini, et circuibant cunctas urbes Juda, atque erudiebant populum.
-2 Chronicles	2Chr	14	17	10	Itaque factus est pavor Domini super omnia regna terrarum quae erant per gyrum Juda, nec audebant bellare contra Josaphat.
-2 Chronicles	2Chr	14	17	11	Sed et Philisthaei Josaphat munera deferebant, et vectigal argenti : Arabes quoque adducebant pecora, arietum septem millia septingenta, et hircorum totidem.
-2 Chronicles	2Chr	14	17	12	Crevit ergo Josaphat, et magnificatus est usque in sublime : atque aedificavit in Juda domos ad instar turrium, urbesque muratas.
-2 Chronicles	2Chr	14	17	13	Et multa opera paravit in urbibus Juda : viri quoque bellatores et robusti erant in Jerusalem,
-2 Chronicles	2Chr	14	17	14	quorum iste numerus per domos atque familias singulorum : in Juda principes exercitus, Ednas dux, et cum eo robustissimi viri trecenta millia.
-2 Chronicles	2Chr	14	17	15	Post hunc Johanan princeps, et cum eo ducenta octoginta millia.
-2 Chronicles	2Chr	14	17	16	Post istum quoque Amasias filius Zechri, consecratus Domino, et cum eo ducenta millia virorum fortium.
-2 Chronicles	2Chr	14	17	17	Hunc sequebatur robustus ad praelia Eliada, et cum eo tenentium arcum et clypeum ducenta millia.
-2 Chronicles	2Chr	14	17	18	Post istum etiam Jozabad, et cum eo centum octoginta millia expeditorum militum.
-2 Chronicles	2Chr	14	17	19	Hi omnes erant ad manum regis, exceptis aliis quos posuerat in urbibus muratis in universo Juda.
-2 Chronicles	2Chr	14	18	1	Fuit ergo Josaphat dives et inclytus multum, et affinitate conjunctus est Achab.
-2 Chronicles	2Chr	14	18	2	Descenditque post annos ad eum in Samariam : ad cujus adventum mactavit Achab arietes et boves plurimos, ipsi, et populo qui venerat cum eo : persuasitque illi ut ascenderet in Ramoth Galaad.
-2 Chronicles	2Chr	14	18	3	Dixitque Achab rex Israël ad Josaphat regem Juda : Veni mecum in Ramoth Galaad. Cui ille respondit : Ut ego, et tu : sicut populus tuus, sic et populus meus : tecumque erimus in bello.
-2 Chronicles	2Chr	14	18	4	Dixitque Josaphat ad regem Israël : Consule, obsecro, impraesentiarum sermonem Domini.
-2 Chronicles	2Chr	14	18	5	Congregavit igitur rex Israël prophetarum quadringentos viros, et dixit ad eos : In Ramoth Galaad ad bellandum ire debemus, an quiescere ? At illi : Ascende, inquiunt, et tradet Deus in manu regis.
-2 Chronicles	2Chr	14	18	6	Dixitque Josaphat : Numquid non est hic prophetes Domini, ut ab illo etiam requiramus ?
-2 Chronicles	2Chr	14	18	7	Et ait rex Israël ad Josaphat : Est vir unus a quo possumus quaerere Domini voluntatem : sed ego odi eum, quia non prophetat mihi bonum, sed malum omni tempore : est autem Michaeas filius Jemla. Dixitque Josaphat : Ne loquaris, rex, hoc modo.
-2 Chronicles	2Chr	14	18	8	Vocavit ergo rex Israël unum de eunuchis, et dixit ei : Voca cito Michaeam filium Jemla.
-2 Chronicles	2Chr	14	18	9	Porro rex Israël, et Josaphat rex Juda, uterque sedebant in solio suo, vestiti cultu regio : sedebant autem in area juxta portam Samariae, omnesque prophetae vaticinabantur coram eis.
-2 Chronicles	2Chr	14	18	10	Sedecias vero filius Chanaana fecit sibi cornua ferrea, et ait : Haec dicit Dominus : His ventilabis Syriam, donec conteras eam.
-2 Chronicles	2Chr	14	18	11	Omnesque prophetae similiter prophetabant, atque dicebant : Ascende in Ramoth Galaad, et prosperaberis, et tradet eos Dominus in manu regis.
-2 Chronicles	2Chr	14	18	12	Nuntius autem qui ierat ad vocandum Michaeam, ait illi : En verba omnium prophetarum uno ore bona regi annuntiant : quaeso ergo te ut et sermo tuus ab eis non dissentiat, loquarisque prospera.
-2 Chronicles	2Chr	14	18	13	Cui respondit Michaeas : Vivit Dominus, quia quodcumque dixerit mihi Deus meus, hoc loquar.
-2 Chronicles	2Chr	14	18	14	Venit ergo ad regem. Cui rex ait : Michaea, ire debemus in Ramoth Galaad ad bellandum, an quiescere ? Cui ille respondit : Ascendite : cuncta enim prospera evenient, et tradentur hostes in manus vestras.
-2 Chronicles	2Chr	14	18	15	Dixitque rex : Iterum atque iterum te adjuro, ut mihi non loquaris, nisi quod verum est in nomine Domini.
-2 Chronicles	2Chr	14	18	16	At ille ait : Vidi universum Israël dispersum in montibus, sicut oves absque pastore : et dixit Dominus : Non habent isti dominos : revertatur unusquisque in domum suam in pace.
-2 Chronicles	2Chr	14	18	17	Et ait rex Israël ad Josaphat : Nonne dixi tibi quod non prophetaret iste mihi quidquam boni, sed ea quae mala sunt ?
-2 Chronicles	2Chr	14	18	18	At ille : Idcirco, ait, audite verbum Domini : vidi Dominum sedentem in solio suo, et omnem exercitum caeli assistentem ei a dextris et a sinistris.
-2 Chronicles	2Chr	14	18	19	Et dixit Dominus : Quis decipiet Achab regem Israël ut ascendat et corruat in Ramoth Galaad ? Cumque diceret unus hoc modo, et alter alio,
-2 Chronicles	2Chr	14	18	20	processit spiritus, et stetit coram Domino, et ait : Ego decipiam eum. Cui Dominus : In quo, inquit, decipies ?
-2 Chronicles	2Chr	14	18	21	At ille respondit : Egrediar, et ero spiritus mendax in ore omnium prophetarum ejus. Dixitque Dominus : Decipies, et praevalebis : egredere, et fac ita.
-2 Chronicles	2Chr	14	18	22	Nunc igitur, ecce Dominus dedit spiritum mendacii in ore omnium prophetarum tuorum, et Dominus locutus est de te mala.
-2 Chronicles	2Chr	14	18	23	Accessit autem Sedecias filius Chanaana, et percussit Michaeae maxillam, et ait : Per quam viam transivit spiritus Domini a me, ut loqueretur tibi ?
-2 Chronicles	2Chr	14	18	24	Dixitque Michaeas : Tu ipse videbis in die illo, quando ingressus fueris cubiculum de cubiculo ut abscondaris.
-2 Chronicles	2Chr	14	18	25	Praecepit autem rex Israël, dicens : Tollite Michaeam, et ducite eum ad Amon principem civitatis, et ad Joas filium Amelech.
-2 Chronicles	2Chr	14	18	26	Et dicetis : Haec dicit rex : Mittite hunc in carcerem, et date ei panis modicum, et aquae pauxillum, donec revertar in pace.
-2 Chronicles	2Chr	14	18	27	Dixitque Michaeas : Si reversus fueris in pace, non est locutus Dominus in me. Et ait : Audite, omnes populi.
-2 Chronicles	2Chr	14	18	28	Igitur ascenderunt rex Israël et Josaphat rex Juda in Ramoth Galaad.
-2 Chronicles	2Chr	14	18	29	Dixitque rex Israël ad Josaphat : Mutabo habitum, et sic ad pugnam vadam : tu autem induere vestibus tuis. Mutatoque rex Israël habitu, venit ad bellum.
-2 Chronicles	2Chr	14	18	30	Rex autem Syriae praeceperat ducibus equitatus sui, dicens : Ne pugnetis contra minimum aut contra maximum, nisi contra solum regem Israël.
-2 Chronicles	2Chr	14	18	31	Itaque cum vidissent principes equitatus Josaphat, dixerunt : Rex Israël est iste. Et circumdederunt eum dimicantes : at ille clamavit ad Dominum, et auxiliatus est ei, atque avertit eos ab illo.
-2 Chronicles	2Chr	14	18	32	Cum enim vidissent duces equitatus quod non esset rex Israël, reliquerunt eum.
-2 Chronicles	2Chr	14	18	33	Accidit autem ut unus e populo sagittam in incertum jaceret, et percuteret regem Israël inter cervicem et scapulas. At ille aurigae suo ait : Converte manum tuam, et educ me de acie, quia vulneratus sum.
-2 Chronicles	2Chr	14	18	34	Et finita est pugna in die illo : porro rex Israël stabat in curru suo contra Syros usque ad vesperam, et mortuus est occidente sole.
-2 Chronicles	2Chr	14	19	1	Reversus est autem Josaphat rex Juda in domum suam pacifice in Jerusalem.
-2 Chronicles	2Chr	14	19	2	Cui occurrit Jehu filius Henani videns, et ait ad eum : Impio praebes auxilium, et his qui oderunt Dominum amicitia jungeris, et idcirco iram quidem Domini merebaris :
-2 Chronicles	2Chr	14	19	3	sed bona opera inventa sunt in te, eo quod abstuleris lucos de terra Juda, et praeparaveris cor tuum ut requireres Dominum Deum patrum tuorum.
-2 Chronicles	2Chr	14	19	4	Habitavit ergo Josaphat in Jerusalem, rursumque egressus est ad populum de Bersabee usque ad montem Ephraim, et revocavit eos ad Dominum Deum patrum suorum.
-2 Chronicles	2Chr	14	19	5	Constituitque judices terrae in cunctis civitatibus Juda munitis per singula loca,
-2 Chronicles	2Chr	14	19	6	et praecipiens judicibus : Videte, ait, quid faciatis : non enim hominis exercetis judicium, sed Domini : et quodcumque judicaveritis, in vos redundabit.
-2 Chronicles	2Chr	14	19	7	Sit timor Domini vobiscum, et cum diligentia cuncta facite : non est enim apud Dominum Deum nostrum iniquitas, nec personarum acceptio, nec cupido munerum.
-2 Chronicles	2Chr	14	19	8	In Jerusalem quoque constituit Josaphat Levitas, et sacerdotes, et principes familiarum ex Israël, ut judicium et causam Domini judicarent habitatoribus ejus.
-2 Chronicles	2Chr	14	19	9	Praecepitque eis, dicens : Sic agetis in timore Domini fideliter et corde perfecto.
-2 Chronicles	2Chr	14	19	10	Omnem causam quae venerit ad vos fratrum vestrorum, qui habitant in urbibus suis inter cognationem et cognationem, ubicumque quaestio est de lege, de mandato, de caeremoniis, de justificationibus : ostendite eis, ut non peccent in Dominum, et ne veniat ira super vos et super fratres vestros : sic ergo agentes non peccabitis.
-2 Chronicles	2Chr	14	19	11	Amarias autem sacerdos et pontifex vester in his quae ad Deum pertinent, praesidebit : porro Zabadias filius Ismahel, qui est dux in domo Juda, super ea opera erit quae ad regis officium pertinent : habetisque magistros Levitas coram vobis. Confortamini, et agite diligenter, et erit Dominus vobiscum in bonis.
-2 Chronicles	2Chr	14	20	1	Post haec congregati sunt filii Moab et filii Ammon, et cum eis de Ammonitis, ad Josaphat, ut pugnarent contra eum.
-2 Chronicles	2Chr	14	20	2	Veneruntque nuntii, et indicaverunt Josaphat, dicentes : Venit contra te multitudo magna de his locis quae trans mare sunt, et de Syria : et ecce consistunt in Asasonthamar, quae est Engaddi.
-2 Chronicles	2Chr	14	20	3	Josaphat autem timore perterritus, totum se contulit ad rogandum Dominum, et praedicavit jejunium universo Juda.
-2 Chronicles	2Chr	14	20	4	Congregatusque est Judas ad deprecandum Dominum : sed et omnes de urbibus suis venerunt ad obsecrandum eum.
-2 Chronicles	2Chr	14	20	5	Cumque stetisset Josaphat in medio coetu Juda et Jerusalem, in domo Domini ante atrium novum,
-2 Chronicles	2Chr	14	20	6	ait : Domine Deus patrum nostrorum, tu es Deus in caelo, et dominaris cunctis regnis gentium : in manu tua est fortitudo et potentia, nec quisquam tibi potest resistere.
-2 Chronicles	2Chr	14	20	7	Nonne tu, Deus noster, interfecisti omnes habitatores terrae hujus coram populo tuo Israël, et dedisti eam semini Abraham amici tui in sempiternum ?
-2 Chronicles	2Chr	14	20	8	Habitaveruntque in ea, et exstruxerunt in illa sanctuarium nomini tuo, dicentes :
-2 Chronicles	2Chr	14	20	9	Si irruerint super nos mala, gladius judicii, pestilentia, et fames, stabimus coram domo hac in conspectu tuo, in qua invocatum est nomen tuum : et clamabimus ad te in tribulationibus nostris, et exaudies, salvosque facies.
-2 Chronicles	2Chr	14	20	10	Nunc igitur, ecce filii Ammon, et Moab, et mons Seir, per quos non concessisti Israël ut transirent quando egrediebantur de Aegypto, sed declinaverunt ab eis, et non interfecerunt illos,
-2 Chronicles	2Chr	14	20	11	e contrario agunt, et nituntur ejicere nos de possessione quam tradidisti nobis.
-2 Chronicles	2Chr	14	20	12	Deus noster, ergo non judicabis eos ? in nobis quidem non est tanta fortitudo, ut possimus huic multitudini resistere, quae irruit super nos. Sed cum ignoremus quid agere debeamus, hoc solum habemus residui, ut oculos nostros dirigamus ad te.
-2 Chronicles	2Chr	14	20	13	Omnis vero Juda stabat coram Domino cum parvulis, et uxoribus, et liberis suis.
-2 Chronicles	2Chr	14	20	14	Erat autem Jahaziel filius Zachariae filii Banaiae filii Jehiel filii Mathaniae, Levites de filiis Asaph, super quem factus est spiritus Domini, in medio turbae,
-2 Chronicles	2Chr	14	20	15	et ait : Attendite, omnis Juda, et qui habitatis Jerusalem, et tu, rex Josaphat : haec dicit Dominus vobis : Nolite timere, nec paveatis hanc multitudinem : non est enim vestra pugna, sed Dei.
-2 Chronicles	2Chr	14	20	16	Cras descendetis contra eos : ascensuri enim sunt per clivum nomine Sis, et invenietis illos in summitate torrentis qui est contra solitudinem Jeruel.
-2 Chronicles	2Chr	14	20	17	Non eritis vos qui dimicabitis, sed tantummodo confidenter state, et videbitis auxilium Domini super vos, o Juda et Jerusalem : nolite timere, nec paveatis : cras egrediemini contra eos, et Dominus erit vobiscum.
-2 Chronicles	2Chr	14	20	18	Josaphat ergo, et Juda, et omnes habitatores Jerusalem ceciderunt proni in terram coram Domino, et adoraverunt eum.
-2 Chronicles	2Chr	14	20	19	Porro Levitae de filiis Caath et de filiis Core laudabant Dominum Deum Israël voce magna in excelsum.
-2 Chronicles	2Chr	14	20	20	Cumque mane surrexissent, egressi sunt per desertum Thecue : profectisque eis, stans Josaphat in medio eorum, dixit : Audite me, viri Juda, et omnes habitatores Jerusalem : credite in Domino Deo vestro, et securi eritis : credite prophetis ejus, et cuncta evenient prospera.
-2 Chronicles	2Chr	14	20	21	Deditque consilium populo, et statuit cantores Domini ut laudarent eum in turmis suis, et antecederent exercitum, ac voce consona dicerent : Confitemini Domino quoniam in aeternum misericordia ejus.
-2 Chronicles	2Chr	14	20	22	Cumque coepissent laudes canere, vertit Dominus insidias eorum in semetipsos, filiorum scilicet Ammon, et Moab, et montis Seir, qui egressi fuerant ut pugnarent contra Judam : et percussi sunt.
-2 Chronicles	2Chr	14	20	23	Namque filii Ammon et Moab consurrexerunt adversum habitatores montis Seir, ut interficerent et delerent eos : cumque hoc opere perpetrassent, etiam in semetipsos versi, mutuis concidere vulneribus.
-2 Chronicles	2Chr	14	20	24	Porro Juda, cum venisset ad speculam quae respicit solitudinem, vidit procul omnem late regionem plenam cadaveribus, nec superesse quemquam qui necem potuisset evadere.
-2 Chronicles	2Chr	14	20	25	Venit ergo Josaphat, et omnis populus cum eo, ad detrahenda spolia mortuorum : inveneruntque inter cadavera variam supellectilem, vestes quoque, et vasa pretiosissima, et diripuerunt ita ut omnia portare non possent, nec per tres dies spolia auferre prae praedae magnitudine.
-2 Chronicles	2Chr	14	20	26	Die autem quarto congregati sunt in Valle benedictionis : etenim quoniam ibi benedixerant Domino, vocaverunt locum illum Vallis benedictionis usque in praesentem diem.
-2 Chronicles	2Chr	14	20	27	Reversusque est omnis vir Juda, et habitatores Jerusalem, et Josaphat ante eos, in Jerusalem cum laetitia magna, eo quod dedisset eis Dominus gaudium de inimicis suis.
-2 Chronicles	2Chr	14	20	28	Ingressique sunt in Jerusalem cum psalteriis, et citharis, et tubis in domum Domini.
-2 Chronicles	2Chr	14	20	29	Irruit autem pavor Domini super universa regna terrarum cum audissent quod pugnasset Dominus contra inimicos Israël.
-2 Chronicles	2Chr	14	20	30	Quievitque regnum Josaphat, et praebuit ei Deus pacem per circuitum.
-2 Chronicles	2Chr	14	20	31	Regnavit igitur Josaphat super Judam, et erat triginta quinque annorum cum regnare coepisset : viginti autem et quinque annis regnavit in Jerusalem, et nomen matris ejus Azuba filia Selahi.
-2 Chronicles	2Chr	14	20	32	Et ambulavit in via patris suis Asa, nec declinavit ab ea, faciens quae placita erant coram Domino.
-2 Chronicles	2Chr	14	20	33	Verumtamen excelsa non abstulit, et adhuc populus non direxerat cor suum ad Dominum Deum patrum suorum.
-2 Chronicles	2Chr	14	20	34	Reliqua autem gestorum Josaphat priorum et novissimorum scripta sunt in verbis Jehu filii Hanani, quae digessit in libros regum Israël.
-2 Chronicles	2Chr	14	20	35	Post haec iniit amicitias Josaphat rex Juda cum Ochozia rege Israël, cujus opera fuerunt impiissima.
-2 Chronicles	2Chr	14	20	36	Et particeps fuit ut facerent naves quae irent in Tharsis : feceruntque classem in Asiongaber.
-2 Chronicles	2Chr	14	20	37	Prophetavit autem Eliezer filius Dodau de Maresa ad Josaphat, dicens : Quia habuisti foedus cum Ochozia, percussit Dominus opera tua, contritaeque sunt naves, nec potuerunt ire in Tharsis.
-2 Chronicles	2Chr	14	21	1	Dormivit autem Josaphat cum patribus suis, et sepultus est cum eis in civitate David : regnavitque Joram filius ejus pro eo.
-2 Chronicles	2Chr	14	21	2	Qui habuit fratres filios Josaphat, Azariam, et Jahiel, et Zachariam, et Azariam, et Michaël, et Saphatiam : omnes hi filii Josaphat regis Juda.
-2 Chronicles	2Chr	14	21	3	Deditque eis pater suus multa munera argenti et auri, et pensitationes, cum civitatibus munitissimis in Juda : regnum autem tradidit Joram, eo quod esset primogenitus.
-2 Chronicles	2Chr	14	21	4	Surrexit ergo Joram super regnum patris sui : cumque se confirmasset, occidit omnes fratres suos gladio, et quosdam de principibus Israël.
-2 Chronicles	2Chr	14	21	5	Triginta duorum annorum erat Joram cum regnare coepisset, et octo annis regnavit in Jerusalem.
-2 Chronicles	2Chr	14	21	6	Ambulavitque in viis regum Israël, sicut egerat domus Achab : filia quippe Achab erat uxor ejus : et fecit malum in conspectu Domini.
-2 Chronicles	2Chr	14	21	7	Noluit autem Dominus disperdere domum David propter pactum quod inierat cum eo : et quia promiserat ut daret ei lucernam, et filiis ejus omni tempore.
-2 Chronicles	2Chr	14	21	8	In diebus illis rebellavit Edom, ne esset subditus Judae, et constituit sibi regem.
-2 Chronicles	2Chr	14	21	9	Cumque transisset Joram cum principibus suis, et cuncto equitatu qui erat secum, surrexit nocte, et percussit Edom, qui se circumdederat, et omnes duces equitatus ejus.
-2 Chronicles	2Chr	14	21	10	Attamen rebellavit Edom, ne esset sub ditione Juda usque ad hanc diem : eo tempore et Lobna recessit ne esset sub manu illius. Dereliquerat enim Dominum Deum patrum suorum :
-2 Chronicles	2Chr	14	21	11	insuper et excelsa fabricatus est in urbibus Juda, et fornicari fecit habitatores Jerusalem, et praevaricari Judam.
-2 Chronicles	2Chr	14	21	12	Allatae sunt autem ei litterae ab Elia propheta, in quibus scriptum erat : Haec dicit Dominus Deus David patris tui : Quoniam non ambulasti in viis Josaphat patris tui, et in viis Asa regis Juda,
-2 Chronicles	2Chr	14	21	13	sed incessisti per iter regum Israël, et fornicari fecisti Judam et habitatores Jerusalem, imitatus fornicationem domus Achab, insuper et fratres tuos, domum patris tui, meliores te, occidisti :
-2 Chronicles	2Chr	14	21	14	ecce Dominus percutiet te plaga magna cum populo tuo, et filiis, et uxoribus tuis, universaque substantia tua.
-2 Chronicles	2Chr	14	21	15	Tu autem aegrotabis pessimo languore uteri tui, donec egrediantur vitalia tua paulatim per singulos dies.
-2 Chronicles	2Chr	14	21	16	Suscitavit ergo Dominus contra Joram spiritum Philisthinorum, et Arabum qui confines sunt Aethiopibus :
-2 Chronicles	2Chr	14	21	17	et ascenderunt in terram Juda, et vastaverunt eam, diripueruntque cunctam substantiam quae inventa est in domo regis, insuper et filios ejus, et uxores : nec remansit ei filius, nisi Joachaz, qui minimus natu erat.
-2 Chronicles	2Chr	14	21	18	Et super haec omnia percussit eum Dominus alvi languore insanabili.
-2 Chronicles	2Chr	14	21	19	Cumque diei succederet dies, et temporum spatia volverentur, duorum annorum expletus est circulus : et sic longa consumptus tabe, ita ut egereret etiam viscera sua, languore pariter, et vita caruit. Mortuusque est in infirmitate pessima, et non fecit ei populus secundum morem combustionis exequias, sicut fecerat majoribus ejus.
-2 Chronicles	2Chr	14	21	20	Triginta duorum annorum fuit cum regnare coepisset, et octo annis regnavit in Jerusalem. Ambulavitque non recte, et sepelierunt eum in civitate David, verumtamen non in sepulchro regum.
-2 Chronicles	2Chr	14	22	1	Constituerunt autem habitatores Jerusalem Ochoziam filium ejus minimum regem pro eo : omnes enim majores natu, qui ante eum fuerant, interfecerant latrones Arabum qui irruerant in castra : regnavitque Ochozias filius Joram regis Juda.
-2 Chronicles	2Chr	14	22	2	Quadraginta duorum annorum erat Ochozias cum regnare coepisset, et uno anno regnavit in Jerusalem : et nomen matris ejus Athalia filia Amri.
-2 Chronicles	2Chr	14	22	3	Sed et ipse ingressus est per vias domus Achab : mater enim ejus impulit eum ut impie ageret.
-2 Chronicles	2Chr	14	22	4	Fecit igitur malum in conspectu Domini, sicut domus Achab : ipsi enim fuerunt ei consiliarii post mortem patris sui, in interitum ejus :
-2 Chronicles	2Chr	14	22	5	ambulavitque in consiliis eorum. Et perrexit cum Joram filio Achab rege Israël in bellum contra Hazaël regem Syriae in Ramoth Galaad : vulneraveruntque Syri Joram.
-2 Chronicles	2Chr	14	22	6	Qui reversus est ut curaretur in Jezrahel : multas enim plagas acceperat in supradicto certamine. Igitur Ochozias filius Joram rex Juda descendit ut inviseret Joram filium Achab in Jezrahel aegrotantem.
-2 Chronicles	2Chr	14	22	7	Voluntatis quippe fuit Dei adversus Ochoziam, ut veniret ad Joram : et cum venisset, et egrederetur cum eo adversum Jehu filium Namsi, quem unxit Dominus ut deleret domum Achab.
-2 Chronicles	2Chr	14	22	8	Cum ergo everteret Jehu domum Achab, invenit principes Juda, et filios fratrum Ochoziae, qui ministrabant ei, et interfecit illos.
-2 Chronicles	2Chr	14	22	9	Ipsum quoque perquirens Ochoziam, comprehendit latitantem in Samaria : adductumque ad se, occidit : et sepelierunt eum, eo quod esset filius Josaphat, qui quaesierat Dominum in toto corde suo. Nec erat ultra spes aliqua ut de stirpe quis regnaret Ochoziae :
-2 Chronicles	2Chr	14	22	10	siquidem Athalia mater ejus, videns quod mortuus esset filius suus, surrexit, et interfecit omnem stirpem regiam domus Joram.
-2 Chronicles	2Chr	14	22	11	Porro Josabeth filia regis tulit Joas filium Ochoziae, et furata est eum de medio filiorum regis, cum interficerentur : absconditque eum cum nutrice sua in cubiculo lectulorum : Josabeth autem, quae absconderat eum, erat filia regis Joram, uxor Jojadae pontificis, soror Ochoziae : et idcirco Athalia non interfecit eum.
-2 Chronicles	2Chr	14	22	12	Fuit ergo cum eis in domo Dei absconditus sex annis, quibus regnavit Athalia super terram.
-2 Chronicles	2Chr	14	23	1	Anno autem septimo, confortatus Jojada, assumpsit centuriones, Azariam videlicet filium Jeroham, et Ismahel filium Johanan, Azariam quoque filium Obed, et Maasiam filium Adaiae, et Elisaphat filium Zechri : et iniit cum eis foedus.
-2 Chronicles	2Chr	14	23	2	Qui circumeuntes Judam, congregaverunt Levitas de cunctis urbibus Juda, et principes familiarum Israël, veneruntque in Jerusalem.
-2 Chronicles	2Chr	14	23	3	Iniit ergo omnis multitudo pactum in domo Dei cum rege, dixitque ad eos Jojada : Ecce filius regis regnabit, sicut locutus est Dominus super filios David.
-2 Chronicles	2Chr	14	23	4	Iste est ergo sermo quem facietis :
-2 Chronicles	2Chr	14	23	5	tertia pars vestrum qui veniunt ad sabbatum, sacerdotum, et Levitarum, et janitorum erit in portis : tertia vero pars ad domum regis : et tertia ad portam quae appellatur Fundamenti : omne vero reliquum vulgus sit in atriis domus Domini.
-2 Chronicles	2Chr	14	23	6	Nec quispiam alius ingrediatur domum Domini, nisi sacerdotes, et qui ministrant de Levitis : ipsi tantummodo ingrediantur, quia sanctificati sunt : et omne reliquum vulgus observet custodias Domini.
-2 Chronicles	2Chr	14	23	7	Levitae autem circumdent regem, habentes singuli arma sua (et siquis alius ingressus fuerit templum, interficiatur), sintque cum rege et intrante et egrediente.
-2 Chronicles	2Chr	14	23	8	Fecerunt ergo Levitae, et universus Juda, juxta omnia quae praeceperat Jojada pontifex : et assumpserunt singuli viros qui sub se erant, et veniebant per ordinem sabbati, cum his qui impleverant sabbatum et egressuri erant : siquidem Jojada pontifex non dimiserat abire turmas quae sibi per singulas hebdomadas succedere consueverant.
-2 Chronicles	2Chr	14	23	9	Deditque Jojada sacerdos centurionibus lanceas, clypeosque et peltas regis David, quas consecraverat in domo Domini.
-2 Chronicles	2Chr	14	23	10	Constituitque omnem populum tenentium pugiones a parte templi dextra, usque ad partem templi sinistram, coram altari et templo, per circuitum regis.
-2 Chronicles	2Chr	14	23	11	Et eduxerunt filium regis, et imposuerunt ei diadema et testimonium, dederuntque in manu ejus tenendam legem, et constituerunt eum regem : unxit quoque illum Jojada pontifex, et filii ejus : imprecatique sunt ei, atque dixerunt : Vivat rex.
-2 Chronicles	2Chr	14	23	12	Quod cum audisset Athalia, vocem scilicet currentium atque laudantium regem, ingressa est ad populum in templum Domini.
-2 Chronicles	2Chr	14	23	13	Cumque vidisset regem stantem super gradum in introitu, et principes, turmasque circa eum, omnemque populum terrae gaudentem, atque clangentem tubis, et diversi generis organis concinentem, vocemque laudantium, scidit vestimenta sua, et ait : Insidiae, insidiae.
-2 Chronicles	2Chr	14	23	14	Egressus autem Jojada pontifex ad centuriones et principes exercitus, dixit eis : Educite illam extra septa templi, et interficiatur foris gladio. Praecepitque sacerdos ne occideretur in domo Domini,
-2 Chronicles	2Chr	14	23	15	et imposuerunt cervicibus ejus manus : cumque intrasset portam equorum domus regis, interfecerunt eam ibi.
-2 Chronicles	2Chr	14	23	16	Pepigit autem Jojada foedus inter se, universumque populum, et regem, ut esset populus Domini.
-2 Chronicles	2Chr	14	23	17	Itaque ingressus est omnis populus domum Baal, et destruxerunt eam, et altaria ac simulacra illius confregerunt : Mathan quoque sacerdotem Baal interfecerunt ante aras.
-2 Chronicles	2Chr	14	23	18	Constituit autem Jojada praepositos in domo Domini sub manibus sacerdotum et Levitarum quos distribuit David in domo Domini, ut offerrent holocausta Domino, sicut scriptum est in lege Moysi, in gaudio et canticis, juxta dispositionem David.
-2 Chronicles	2Chr	14	23	19	Constituit quoque janitores in portis domus Domini, ut non ingrederetur eam immundus in omni re.
-2 Chronicles	2Chr	14	23	20	Assumpsitque centuriones, et fortissimos viros, ac principes populi, et omne vulgus terrae, et fecerunt descendere regem de domo Domini, et introire per medium portae superioris in domum regis, et collocaverunt eum in solio regali.
-2 Chronicles	2Chr	14	23	21	Laetatusque est omnis populus terrae, et urbs quievit : porro Athalia interfecta est gladio.
-2 Chronicles	2Chr	14	24	1	Septem annorum erat Joas cum regnare coepisset, et quadraginta annis regnavit in Jerusalem : nomen matris ejus Sebia de Bersabee.
-2 Chronicles	2Chr	14	24	2	Fecitque quod bonum est coram Domino cunctis diebus Jojadae sacerdotis.
-2 Chronicles	2Chr	14	24	3	Accepit autem ei Jojada uxores duas, e quibus genuit filios et filias.
-2 Chronicles	2Chr	14	24	4	Post quae placuit Joas ut instauraret domum Domini.
-2 Chronicles	2Chr	14	24	5	Congregavitque sacerdotes et Levitas, et dixit eis : Egredimini ad civitates Juda, et colligite de universo Israël pecuniam ad sartatecta templi Dei vestri per singulos annos, festinatoque hoc facite. Porro Levitae egere negligentius.
-2 Chronicles	2Chr	14	24	6	Vocavitque rex Jojadam principem, et dixit ei : Quare tibi non fuit curae, ut cogeres Levitas inferre de Juda et de Jerusalem pecuniam quae constituta est a Moyse servo Domini, ut inferret eam omnis multitudo Israël in tabernaculum testimonii ?
-2 Chronicles	2Chr	14	24	7	Athalia enim impiissima, et filii ejus, destruxerunt domum Dei, et de universis quae sanctificata fuerant in templo Domini, ornaverunt fanum Baalim.
-2 Chronicles	2Chr	14	24	8	Praecepit ergo rex, et fecerunt arcam : posueruntque eam juxta portam domus Domini forinsecus.
-2 Chronicles	2Chr	14	24	9	Et praedicatum est in Juda et Jerusalem ut deferrent singuli pretium Domino, quod constituit Moyses servus Dei super omnem Israël in deserto.
-2 Chronicles	2Chr	14	24	10	Laetatique sunt cuncti principes, et omnis populus, et ingressi contulerunt in arcam Domini, atque miserunt ita ut impleretur.
-2 Chronicles	2Chr	14	24	11	Cumque tempus esset ut deferrent arcam coram rege per manus Levitarum (videbant enim multam pecuniam), ingrediebatur scriba regis, et quem primus sacerdos constituerat, effundebantque pecuniam quae erat in arca, porro arcam reportabant ad locum suum : sicque faciebant per singulos dies. Et congregata est infinita pecunia,
-2 Chronicles	2Chr	14	24	12	quam dederunt rex et Jojada his qui praeerant operibus domus Domini : at illi conducebant ex ea caesores lapidum, et artifices operum singulorum ut instaurarent domum Domini : fabros quoque ferri et aeris, ut quod cadere coeperat, fulciretur.
-2 Chronicles	2Chr	14	24	13	Egeruntque hi qui operabantur industrie, et obducebatur parietum cicatrix per manus eorum, ac suscitaverunt domum Domini in statum pristinum, et firmiter eam stare fecerunt.
-2 Chronicles	2Chr	14	24	14	Cumque complessent omnia opera, detulerunt coram rege et Jojada reliquam partem pecuniae : de qua facta sunt vasa templi in ministerium, et ad holocausta, phialae quoque, et cetera vasa aurea et argentea : offerebantur holocausta in domo Domini jugiter cunctis diebus Jojadae.
-2 Chronicles	2Chr	14	24	15	Senuit autem Jojada plenus dierum, et mortuus est cum esset centum triginta annorum :
-2 Chronicles	2Chr	14	24	16	sepelieruntque eum in civitate David cum regibus, eo quod fecisset bonum cum Israël, et cum domo ejus.
-2 Chronicles	2Chr	14	24	17	Postquam autem obiit Jojada, ingressi sunt principes Juda, et adoraverunt regem : qui delinitus obsequiis eorum, acquievit eis.
-2 Chronicles	2Chr	14	24	18	Et dereliquerunt templum Domini Dei patrum suorum, servieruntque lucis et sculptilibus : et facta est ira contra Judam et Jerusalem propter hoc peccatum.
-2 Chronicles	2Chr	14	24	19	Mittebatque eis prophetas ut reverterentur ad Dominum, quos protestantes illi audire nolebant.
-2 Chronicles	2Chr	14	24	20	Spiritus itaque Dei induit Zachariam filium Jojadae sacerdotem, et stetit in conspectu populi, et dixit eis : Haec dicit Dominus Deus : Quare transgredimini praeceptum Domini, quod vobis non proderit, et dereliquistis Dominum ut derelinqueret vos ?
-2 Chronicles	2Chr	14	24	21	Qui congregati adversus eum, miserunt lapides juxta regis imperium in atrio domus Domini.
-2 Chronicles	2Chr	14	24	22	Et non est recordatus Joas rex misericordiae quam fecerat Jojada pater illius secum, sed interfecit filium ejus. Qui cum moreretur, ait : Videat Dominus, et requirat.
-2 Chronicles	2Chr	14	24	23	Cumque evolutus esset annus, ascendit contra eum exercitus Syriae : venitque in Judam et Jerusalem, et interfecit cunctos principes populi, atque universam praedam miserunt regi in Damascum.
-2 Chronicles	2Chr	14	24	24	Et certe cum permodicus venisset numerus Syrorum, tradidit Dominus in manibus eorum infinitam multitudinem, eo quod dereliquissent Dominum Deum patrum suorum : in Joas quoque ignominiosa exercuere judicia.
-2 Chronicles	2Chr	14	24	25	Et abeuntes dimiserunt eum in languoribus magnis : surrexerunt autem contra eum servi sui in ultionem sanguinis filii Jojadae sacerdotis, et occiderunt eum in lectulo suo, et mortuus est : sepelieruntque eum in civitate David, sed non in sepulchris regum.
-2 Chronicles	2Chr	14	24	26	Insidiati vero sunt ei Zabad filius Semaath Ammanitidis, et Jozabad filius Semmarith Moabitidis.
-2 Chronicles	2Chr	14	24	27	Porro filii ejus, ac summa pecuniae quae adunata fuerat sub eo, et instauratio domus Dei, scripta sunt diligentius in libro regum : regnavit autem Amasias filius ejus pro eo.
-2 Chronicles	2Chr	14	25	1	Viginti quinque annorum erat Amasias cum regnare coepisset, et viginti novem annis regnavit in Jerusalem : nomen matris ejus Joadan de Jerusalem.
-2 Chronicles	2Chr	14	25	2	Fecitque bonum in conspectu Domini, verumtamen non in corde perfecto.
-2 Chronicles	2Chr	14	25	3	Cumque roboratum sibi videret imperium, jugulavit servos qui occiderant regem patrem suum,
-2 Chronicles	2Chr	14	25	4	sed filios eorum non interfecit, sicut scriptum est in libro legis Moysi, ubi praecepit Dominus, dicens : Non occidentur patres pro filiis, neque filii pro patribus suis, sed unusquisque in suo peccato morietur.
-2 Chronicles	2Chr	14	25	5	Congregavit igitur Amasias Judam, et constituit eos per familias, tribunosque et centuriones in universo Juda et Benjamin : et recensuit a viginti annis supra, invenitque trecenta millia juvenum qui egrederentur ad pugnam, et tenerent hastam et clypeum :
-2 Chronicles	2Chr	14	25	6	mercede quoque conduxit de Israël centum millia robustorum, centum talentis argenti.
-2 Chronicles	2Chr	14	25	7	Venit autem homo Dei ad illum, et ait : O rex, ne egrediatur tecum exercitus Israël : non est enim Dominus cum Israël, et cunctis filiis Ephraim :
-2 Chronicles	2Chr	14	25	8	quod si putas in robore exercitus bella consistere, superari te faciet Deus ab hostibus : Dei quippe est et adjuvare, et in fugam convertere.
-2 Chronicles	2Chr	14	25	9	Dixitque Amasias ad hominem Dei : Quid ergo fiet de centum talentis, quae dedi militibus Israël ? Et respondit ei homo Dei : Habet Dominus unde tibi dare possit multo his plura.
-2 Chronicles	2Chr	14	25	10	Separavit itaque Amasias exercitum qui venerat ad eum ex Ephraim, ut reverteretur in locum suum : at illi contra Judam vehementer irati, reversi sunt in regionem suam.
-2 Chronicles	2Chr	14	25	11	Porro Amasias confidenter eduxit populum suum, et abiit in vallem Salinarum, percussitque filios Seir decem millia :
-2 Chronicles	2Chr	14	25	12	et alia decem millia virorum ceperunt filii Juda, et adduxerunt ad praeruptum cujusdam petrae, praecipitaveruntque eos de summo in praeceps : qui universi crepuerunt.
-2 Chronicles	2Chr	14	25	13	At ille exercitus quem remiserat Amasias ne secum iret ad praelium, diffusus est in civitatibus Juda, a Samaria usque ad Bethoron, et interfectis tribus millibus, diripuit praedam magnam.
-2 Chronicles	2Chr	14	25	14	Amasias vero post caedem Idumaeorum, et allatos deos filiorum Seir, statuit illos in deos sibi, et adorabat eos, et illis adolebat incensum.
-2 Chronicles	2Chr	14	25	15	Quam ob rem iratus Dominus contra Amasiam misit ad illum prophetam, qui diceret ei : Cur adorasti deos qui non liberaverunt populum suum de manu tua ?
-2 Chronicles	2Chr	14	25	16	Cumque haec ille loqueretur, respondit ei : Num consiliarius regis es ? quiesce, ne interficiam te. Discedensque propheta : Scio, inquit, quod cogitaverit Deus occidere te quia fecisti hoc malum, et insuper non acquievisti consilio meo.
-2 Chronicles	2Chr	14	25	17	Igitur Amasias rex Juda inito pessimo consilio, misit ad Joas filium Joachaz filii Jehu regem Israël, dicens : Veni, videamus nos mutuo.
-2 Chronicles	2Chr	14	25	18	At ille remisit nuntios, dicens : Carduus qui est in Libano misit ad cedrum Libani, dicens : Da filiam tuam filio meo uxorem : et ecce bestiae quae erant in silva Libani, transierunt, et conculcaverunt carduum.
-2 Chronicles	2Chr	14	25	19	Dixisti : Percussi Edom, et idcirco erigitur cor tuum in superbiam : sede in domo tua : cur malum adversum te provocas, ut cadas et tu, et Juda tecum ?
-2 Chronicles	2Chr	14	25	20	Noluit audire Amasias, eo quod Domini esset voluntas ut traderetur in manus hostium propter deos Edom.
-2 Chronicles	2Chr	14	25	21	Ascendit igitur Joas rex Israël, et mutuos sibi praebuere conspectus : Amasias autem rex Juda erat in Bethsames Juda :
-2 Chronicles	2Chr	14	25	22	corruitque Juda coram Israël, et fugit in tabernacula sua.
-2 Chronicles	2Chr	14	25	23	Porro Amasiam regem Juda, filium Joas filii Joachaz, cepit Joas rex Israël in Bethsames, et adduxit in Jerusalem : destruxitque murum ejus a porta Ephraim usque ad portam anguli quadringentis cubitis.
-2 Chronicles	2Chr	14	25	24	Omne quoque aurum et argentum, et universa vasa quae repererat in domo Dei, et apud Obededom in thesauris etiam domus regiae, necnon et filios obsidum, reduxit in Samariam.
-2 Chronicles	2Chr	14	25	25	Vixit autem Amasias filius Joas rex Juda, postquam mortuus est Joas filius Joachaz rex Israël, quindecim annis.
-2 Chronicles	2Chr	14	25	26	Reliqua autem sermonum Amasiae priorum et novissimorum scripta sunt in libro regum Juda et Israël.
-2 Chronicles	2Chr	14	25	27	Qui postquam recessit a Domino, tetenderunt ei insidias in Jerusalem. Cumque fugisset in Lachis, miserunt, et interfecerunt eum ibi.
-2 Chronicles	2Chr	14	25	28	Reportantesque super equos, sepelierunt eum cum patribus suis in civitate David.
-2 Chronicles	2Chr	14	26	1	Omnis autem populus Juda filium ejus Oziam, annorum sedecim, constituit regem pro Amasia patre suo.
-2 Chronicles	2Chr	14	26	2	Ipse aedificavit Ailath, et restituit eam ditioni Juda, postquam dormivit rex cum patribus suis.
-2 Chronicles	2Chr	14	26	3	Sedecim annorum erat Ozias cum regnare coepisset, et quinquaginta duobus annis regnavit in Jerusalem : nomen matris ejus Jechelia de Jerusalem.
-2 Chronicles	2Chr	14	26	4	Fecitque quod erat rectum in oculis Domini, juxta omnia quae fecerat Amasias pater ejus.
-2 Chronicles	2Chr	14	26	5	Et exquisivit Dominum in diebus Zachariae intelligentis et videntis Deum : cumque requireret Dominum, direxit eum in omnibus.
-2 Chronicles	2Chr	14	26	6	Denique egressus est, et pugnavit contra Philisthiim, et destruxit murum Geth, et murum Jabniae, murumque Azoti : aedificavit quoque oppida in Azoto et in Philisthiim.
-2 Chronicles	2Chr	14	26	7	Et adjuvit eum Deus contra Philisthiim, et contra Arabes qui habitabant in Gurbaal, et contra Ammonitas.
-2 Chronicles	2Chr	14	26	8	Appendebantque Ammonitae munera Oziae : et divulgatum est nomen ejus usque ad introitum Aegypti propter crebras victorias.
-2 Chronicles	2Chr	14	26	9	Aedificavitque Ozias turres in Jerusalem super portam anguli, et super portam vallis, et reliquas in eodem muri latere, firmavitque eas.
-2 Chronicles	2Chr	14	26	10	Exstruxit etiam turres in solitudine, et effodit cisternas plurimas, eo quod haberet multa pecora tam in campestribus quam in eremi vastitate : vineas quoque habuit et vinitores, in montibus et in Carmelo : erat quippe homo agriculturae deditus.
-2 Chronicles	2Chr	14	26	11	Fuit autem exercitus bellatorum ejus, qui procedebant ad praelia sub manu Jehiel scribae, Maasiaeque doctoris, et sub manu Hananiae, qui erat de ducibus regis.
-2 Chronicles	2Chr	14	26	12	Omnisque numerus principum per familias, virorum fortium duorum millium sexcentorum.
-2 Chronicles	2Chr	14	26	13	Et sub eis universus exercitus trecentorum et septem millium quingentorum, qui erant apti ad bella, et pro rege contra adversarios dimicabant.
-2 Chronicles	2Chr	14	26	14	Praeparavit quoque eis Ozias, id est, cuncto exercitui, clypeos, et hastas, et galeas, et loricas, arcusque et fundas ad jaciendos lapides.
-2 Chronicles	2Chr	14	26	15	Et fecit in Jerusalem diversi generis machinas, quas in turribus collocavit et in angulis murorum, ut mitterent sagittas, et saxa grandia : egressumque est nomen ejus procul, eo quod auxiliaretur ei Dominus, et corroborasset illum.
-2 Chronicles	2Chr	14	26	16	Sed cum roboratus esset, elevatum est cor ejus in interitum suum, et neglexit Dominum Deum suum : ingressusque templum Domini, adolere voluit incensum super altare thymiamatis.
-2 Chronicles	2Chr	14	26	17	Statimque ingressus post eum Azarias sacerdos, et cum eo sacerdotes Domini octoginta, viri fortissimi,
-2 Chronicles	2Chr	14	26	18	restiterunt regi, atque dixerunt : Non est tui officii, Ozia, ut adoleas incensum Domino, sed sacerdotum, hoc est, filiorum Aaron, qui consecrati sunt ad hujuscemodi ministerium : egredere de sanctuario, ne contempseris : quia non reputabitur tibi in gloriam hoc a Domino Deo.
-2 Chronicles	2Chr	14	26	19	Iratusque Ozias, tenens in manu thuribulum ut adoleret incensum, minabatur sacerdotibus. Statimque orta est lepra in fronte ejus coram sacerdotibus, in domo Domini super altare thymiamatis.
-2 Chronicles	2Chr	14	26	20	Cumque respexisset eum Azarias pontifex, et omnes reliqui sacerdotes, viderunt lepram in fronte ejus, et festinato expulerunt eum. Sed et ipse perterritus, acceleravit egredi, eo quod sensisset illico plagam Domini.
-2 Chronicles	2Chr	14	26	21	Fuit igitur Ozias rex leprosus usque ad diem mortis suae, et habitavit in domo separata plenus lepra, ob quam ejectus fuerat de domo Domini. Porro Joatham filius ejus rexit domum regis, et judicabat populum terrae.
-2 Chronicles	2Chr	14	26	22	Reliqua autem sermonum Oziae priorum et novissimorum scripsit Isaias filius Amos propheta.
-2 Chronicles	2Chr	14	26	23	Dormivitque Ozias cum patribus suis, et sepelierunt eum in agro regalium sepulchrorum, eo quod esset leprosus : regnavitque Joatham filius ejus pro eo.
-2 Chronicles	2Chr	14	27	1	Viginti quinque annorum erat Joatham cum regnare coepisset, et sedecim annis regnavit in Jerusalem : nomen matris ejus Jerusa filia Sadoc.
-2 Chronicles	2Chr	14	27	2	Fecitque quod rectum erat coram Domino, juxta omnia quae fecerat Ozias pater suus, excepto quod non est ingressus templum Domini : et adhuc populus delinquebat.
-2 Chronicles	2Chr	14	27	3	Ipse aedificavit portam domus Domini excelsam, et in muro Ophel multa construxit.
-2 Chronicles	2Chr	14	27	4	Urbes quoque aedificavit in montibus Juda, et in saltibus castella et turres.
-2 Chronicles	2Chr	14	27	5	Ipse pugnavit contra regem filiorum Ammon, et vicit eos, dederuntque ei filii Ammon in tempore illo centum talenta argenti, et decem millia coros tritici, ac totidem coros hordei : haec ei praebuerunt filii Ammon in anno secundo et tertio.
-2 Chronicles	2Chr	14	27	6	Corroboratusque est Joatham, eo quod direxisset vias suas coram Domino Deo suo.
-2 Chronicles	2Chr	14	27	7	Reliqua autem sermonum Joatham, et omnes pugnae ejus et opera, scripta sunt in libro regum Israël et Juda.
-2 Chronicles	2Chr	14	27	8	Viginti quinque annorum erat cum regnare coepisset, et sedecim annis regnavit in Jerusalem.
-2 Chronicles	2Chr	14	27	9	Dormivitque Joatham cum patribus suis, et sepelierunt eum in civitate David : et regnavit Achaz filius ejus pro eo.
-2 Chronicles	2Chr	14	28	1	Viginti annorum erat Achaz cum regnare coepisset, et sedecim annis regnavit in Jerusalem. Non fecit rectum in conspectu Domini sicut David pater ejus,
-2 Chronicles	2Chr	14	28	2	sed ambulavit in viis regum Israël, insuper et statuas fudit Baalim.
-2 Chronicles	2Chr	14	28	3	Ipse est qui adolevit incensum in valle Benennom, et lustravit filios suos in igne juxta ritum gentium quas interfecit Dominus in adventu filiorum Israël.
-2 Chronicles	2Chr	14	28	4	Sacrificabat quoque, et thymiama succendebat in excelsis, et in collibus, et sub omni ligno frondoso.
-2 Chronicles	2Chr	14	28	5	Tradiditque eum Dominus Deus ejus in manu regis Syriae, qui percussit eum, magnamque praedam cepit de ejus imperio, et adduxit in Damascum : manibus quoque regis Israël traditus est, et percussus plaga grandi.
-2 Chronicles	2Chr	14	28	6	Occiditque Phacee filius Romeliae, de Juda centum viginti millia in die uno, omnes viros bellatores : eo quod reliquissent Dominum Deum patrum suorum.
-2 Chronicles	2Chr	14	28	7	Eodem tempore occidit Zechri, vir potens ex Ephraim, Maasiam filium regis, et Ezricam ducem domus ejus, Elcanam quoque secundum a rege.
-2 Chronicles	2Chr	14	28	8	Ceperuntque filii Israël de fratribus suis ducenta millia mulierum, puerorum, et puellarum, et infinitam praedam : pertuleruntque eam in Samariam.
-2 Chronicles	2Chr	14	28	9	Ea tempestate erat ibi propheta Domini, nomine Oded : qui egressus obviam exercitui venienti in Samariam, dixit eis : Ecce iratus Dominus Deus patrum vestrorum contra Juda, tradidit eos in manibus vestris, et occidistis eos atrociter, ita ut ad caelum pertingeret vestra crudelitas.
-2 Chronicles	2Chr	14	28	10	Insuper filios Juda et Jerusalem vultis vobis subjicere in servos et ancillas : quod nequaquam facto opus est : peccastis enim super hoc Domino Deo vestro.
-2 Chronicles	2Chr	14	28	11	Sed audite consilium meum, et reducite captivos quos adduxistis de fratribus vestris, quia magnus furor Domini imminet vobis.
-2 Chronicles	2Chr	14	28	12	Steterunt itaque viri de principibus filiorum Ephraim, Azarias filius Johanan, Barachias filius Mosollamoth, Ezechias filius Sellum, et Amasa filius Adali, contra eos qui veniebant de praelio,
-2 Chronicles	2Chr	14	28	13	et dixerunt eis : Non introducetis huc captivos, ne peccemus Domino. Quare vultis adjicere super peccata nostra, et vetera cumulare delicta ? grande quippe peccatum est, et ira furoris Domini imminet super Israël.
-2 Chronicles	2Chr	14	28	14	Dimiseruntque viri bellatores praedam, et universa quae ceperant, coram principibus, et omni multitudine.
-2 Chronicles	2Chr	14	28	15	Steteruntque viri quos supra memoravimus, et apprehendentes captivos, omnesque qui nudi erant, vestierunt de spoliis : cumque vestissent eos, et calceassent, et refecissent cibo ac potu, unxissentque propter laborem, et adhibuissent eis curam : quicumque ambulare non poterant, et erant imbecillo corpore, imposuerunt eos jumentis, et adduxerunt Jericho civitatem palmarum ad fratres eorum, ipsique reversi sunt in Samariam.
-2 Chronicles	2Chr	14	28	16	Tempore illo misit rex Achaz ad regem Assyriorum, postulans auxilium.
-2 Chronicles	2Chr	14	28	17	Veneruntque Idumaei, et percusserunt multos ex Juda, et ceperunt praedam magnam.
-2 Chronicles	2Chr	14	28	18	Philisthiim quoque diffusi sunt per urbes campestres, et ad meridiem Juda : ceperuntque Bethsames, et Ajalon, et Gaderoth, Socho quoque, et Thamnan, et Gamzo, cum viculis suis, et habitaverunt in eis.
-2 Chronicles	2Chr	14	28	19	Humiliaverat enim Dominus Judam propter Achaz regem Juda, eo quod nudasset eum auxilio, et contemptui habuisset Dominum.
-2 Chronicles	2Chr	14	28	20	Adduxitque contra eum Thelgathphalnasar regem Assyriorum, qui et afflixit eum, et nullo resistente vastavit.
-2 Chronicles	2Chr	14	28	21	Igitur Achaz, spoliata domo Domini, et domo regum ac principum, dedit regi Assyriorum munera, et tamen nihil ei profuit.
-2 Chronicles	2Chr	14	28	22	Insuper et tempore angustiae suae auxit contemptum in Dominum, ipse per se rex Achaz,
-2 Chronicles	2Chr	14	28	23	immolavit diis Damasci victimas percussoribus suis, et dixit : Dii regum Syriae auxiliantur eis, quos ego placabo hostiis, et aderunt mihi : cum e contrario ipsi fuerint ruinae ei, et universo Israël.
-2 Chronicles	2Chr	14	28	24	Direptis itaque Achaz omnibus vasis domus Dei, atque confractis, clausit januas templi Dei, et fecit sibi altaria in universis angulis Jerusalem.
-2 Chronicles	2Chr	14	28	25	In omnibus quoque urbibus Juda exstruxit aras ad cremandum thus, atque ad iracundiam provocavit Dominum Deum patrum suorum.
-2 Chronicles	2Chr	14	28	26	Reliqua autem sermonum ejus, et omnium operum suorum priorum et novissimorum, scripta sunt in libro regum Juda et Israël.
-2 Chronicles	2Chr	14	28	27	Dormivitque Achaz cum patribus suis, et sepelierunt eum in civitate Jerusalem : neque enim receperunt eum in sepulchra regum Israël. Regnavitque Ezechias filius ejus pro eo.
-2 Chronicles	2Chr	14	29	1	Igitur Ezechias regnare coepit, cum viginti quinque esset annorum, et viginti novem annis regnavit in Jerusalem : nomen matris ejus Abia filia Zachariae.
-2 Chronicles	2Chr	14	29	2	Fecitque quod erat placitum in conspectu Domini, juxta omnia quae fecerat David pater ejus.
-2 Chronicles	2Chr	14	29	3	Ipse, anno et mense primo regni sui, aperuit valvas domus Domini, et instauravit eas.
-2 Chronicles	2Chr	14	29	4	Adduxitque sacerdotes atque Levitas, et congregavit eos in plateam orientalem.
-2 Chronicles	2Chr	14	29	5	Dixitque ad eos : Audite me, Levitae, et sanctificamini : mundate domum Domini Dei patrum vestrorum, et auferte omnem immunditiam de sanctuario.
-2 Chronicles	2Chr	14	29	6	Peccaverunt patres nostri, et fecerunt malum in conspectu Domini Dei nostri, derelinquentes eum : averterunt facies suas a tabernaculo Domini, et praebuerunt dorsum.
-2 Chronicles	2Chr	14	29	7	Clauserunt ostia quae erant in porticu, et extinxerunt lucernas, incensumque non adoleverunt, et holocausta non obtulerunt in sanctuario Deo Israël.
-2 Chronicles	2Chr	14	29	8	Concitatus est itaque furor Domini super Judam et Jerusalem, tradiditque eos in commotionem, et in interitum, et in sibilum, sicut ipsi cernitis oculis vestris.
-2 Chronicles	2Chr	14	29	9	En corruerunt patres nostri gladiis : filii nostri, et filiae nostrae, et conjuges captivae ductae sunt propter hoc scelus.
-2 Chronicles	2Chr	14	29	10	Nunc ergo placet mihi ut ineamus foedus cum Domino Deo Israël, et avertet a nobis furorem irae suae.
-2 Chronicles	2Chr	14	29	11	Filii mei, nolite negligere : vos elegit Dominus ut stetis coram eo, et ministretis illi, colatisque eum, et cremetis ei incensum.
-2 Chronicles	2Chr	14	29	12	Surrexerunt ergo Levitae : Mahath filius Amasai, et Joël filius Azariae de filiis Caath : porro de filiis Merari, Cis filius Abdi, et Azarias filius Jalaleel. De filiis autem Gersom, Joah filius Zemma, et Eden filius Joah.
-2 Chronicles	2Chr	14	29	13	At vero de filiis Elisaphan, Samri, et Jahiel. De filiis quoque Asaph, Zacharias, et Mathanias :
-2 Chronicles	2Chr	14	29	14	necnon de filiis Heman, Jahiel, et Semei : sed et de filiis Idithun, Semeias, et Oziel.
-2 Chronicles	2Chr	14	29	15	Congregaveruntque fratres suos, et sanctificati sunt, et ingressi sunt juxta mandatum regis et imperium Domini, ut expiarent domum Dei.
-2 Chronicles	2Chr	14	29	16	Sacerdotes quoque ingressi templum Domini ut sanctificarent illud, extulerunt omnem immunditiam quam intro repererant in vestibulo domus Domini : quam tulerunt Levitae, et asportaverunt ad torrentem Cedron foras.
-2 Chronicles	2Chr	14	29	17	Coeperunt autem prima die mensis primi mundare, et in die octavo ejusdem mensis ingressi sunt porticum templi Domini, expiaveruntque templum diebus octo, et in die sextadecima mensis ejusdem, quod coeperant, impleverunt.
-2 Chronicles	2Chr	14	29	18	Ingressi quoque sunt ad Ezechiam regem, et dixerunt ei : Sanctificavimus omnem domum Domini, et altare holocausti, vasaque ejus, necnon et mensam propositionis cum omnibus vasis suis,
-2 Chronicles	2Chr	14	29	19	cunctamque templi supellectilem, quam polluerat rex Achaz in regno suo, postquam praevaricatus est : et ecce exposita sunt omnia coram altare Domini.
-2 Chronicles	2Chr	14	29	20	Consurgensque diluculo Ezechias rex, adunavit omnes principes civitatis, et ascendit in domum Domini :
-2 Chronicles	2Chr	14	29	21	obtuleruntque simul tauros septem, et arietes septem, agnos septem, et hircos septem pro peccato, pro regno, pro sanctuario, pro Juda : dixitque sacerdotibus filiis Aaron, ut offerrent super altare Domini.
-2 Chronicles	2Chr	14	29	22	Mactaverunt igitur tauros, et susceperunt sanguinem sacerdotes, et fuderunt illum super altare : mactaverunt etiam arietes, et illorum sanguinem super altare fuderunt, immolaveruntque agnos, et fuderunt super altare sanguinem.
-2 Chronicles	2Chr	14	29	23	Applicuerunt hircos pro peccato coram rege, et universa multitudine, imposueruntque manus suas super eos :
-2 Chronicles	2Chr	14	29	24	et immolaverunt illos sacerdotes, et asperserunt sanguinem eorum coram altare pro piaculo universi Israëlis : pro omni quippe Israël praeceperat rex ut holocaustum fieret, et pro peccato.
-2 Chronicles	2Chr	14	29	25	Constituit quoque Levitas in domo Domini cum cymbalis, et psalteriis, et citharis secundum dispositionem David regis, et Gad videntis, et Nathan prophetae : siquidem Domini praeceptum fuit per manum prophetarum ejus.
-2 Chronicles	2Chr	14	29	26	Steteruntque Levitae tenentes organa David, et sacerdotes tubas.
-2 Chronicles	2Chr	14	29	27	Et jussit Ezechias ut offerrent holocausta super altare : cumque offerrentur holocausta, coeperunt laudes canere Domino, et clangere tubis, atque in diversis organis quae David rex Israël praeparaverat, concrepare.
-2 Chronicles	2Chr	14	29	28	Omni autem turba adorante, cantores, et ii qui tenebant tubas, erant in officio suo donec compleretur holocaustum.
-2 Chronicles	2Chr	14	29	29	Cumque finita esset oblatio, incurvatus est rex, et omnes qui erant cum eo, et adoraverunt.
-2 Chronicles	2Chr	14	29	30	Praecepitque Ezechias et principes Levitis, ut laudarent Dominum sermonibus David, et Asaph videntis : qui laudaverunt eum magna laetitia, et incurvato genu adoraverunt.
-2 Chronicles	2Chr	14	29	31	Ezechias autem etiam haec addidit : Implestis manus vestras Domino : accedite, et offerte victimas et laudes in domo Domini. Obtulit ergo universa multitudo hostias, et laudes, et holocausta, mente devota.
-2 Chronicles	2Chr	14	29	32	Porro numerus holocaustorum quae obtulit multitudo, hic fuit : tauros septuaginta, arietes centum, agnos ducentos.
-2 Chronicles	2Chr	14	29	33	Sanctificaveruntque Domino boves sexcentos, et oves tria millia.
-2 Chronicles	2Chr	14	29	34	Sacerdotes vero pauci erant, nec poterant sufficere ut pelles holocaustorum detraherent : unde et Levitae fratres eorum adjuverunt eos, donec impleretur opus, et sanctificarentur antistites : Levitae quippe faciliori ritu sanctificantur quam sacerdotes.
-2 Chronicles	2Chr	14	29	35	Fuerunt ergo holocausta plurima, adipes pacificorum, et libamina holocaustorum : et completus est cultus domus Domini.
-2 Chronicles	2Chr	14	29	36	Laetatusque est Ezechias et omnis populus, eo quod ministerium Domini esset expletum : de repente quippe hoc fieri placuerat.
-2 Chronicles	2Chr	14	30	1	Misit quoque Ezechias ad omnem Israël et Judam : scripsitque epistolas ad Ephraim et Manassen ut venirent ad domum Domini in Jerusalem, et facerent Phase Domino Deo Israël.
-2 Chronicles	2Chr	14	30	2	Inito ergo consilio regis et principum, et universi coetus Jerusalem, decreverunt ut facerent Phase mense secundo.
-2 Chronicles	2Chr	14	30	3	Non enim potuerant facere in tempore suo, quia sacerdotes qui possent sufficere, sanctificati non fuerant, et populus nondum congregatus fuerat in Jerusalem.
-2 Chronicles	2Chr	14	30	4	Placuitque sermo regi, et omni multitudini.
-2 Chronicles	2Chr	14	30	5	Et decreverunt ut mitterent nuntios in universum Israël, de Bersabee usque Dan, ut venirent, et facerent Phase Domino Deo Israël in Jerusalem : multi enim non fecerant sicut lege praescriptum est.
-2 Chronicles	2Chr	14	30	6	Perrexeruntque cursores cum epistolis ex regis imperio, et principum ejus, in universum Israël et Judam, juxta id quod rex jusserat, praedicantes : Filii Israël, revertimini ad Dominum Deum Abraham, et Isaac, et Israël : et revertetur ad reliquias quae effugerunt manum regis Assyriorum.
-2 Chronicles	2Chr	14	30	7	Nolite fieri sicut patres vestri et fratres, qui recesserunt a Domino Deo patrum suorum, qui tradidit eos in interitum, ut ipsi cernitis.
-2 Chronicles	2Chr	14	30	8	Nolite indurare cervices vestras, sicut patres vestri : tradite manus Domino, et venite ad sanctuarium ejus quod sanctificavit in aeternum : servite Domino Deo patrum vestrorum, et avertetur a vobis ira furoris ejus.
-2 Chronicles	2Chr	14	30	9	Si enim vos reversi fueritis ad Dominum, fratres vestri et filii habebunt misericordiam coram dominis suis, qui illos duxerunt captivos, et revertentur in terram hanc : pius enim et clemens est Dominus Deus vester, et non avertet faciem suam a vobis, si reversi fueritis ad eum.
-2 Chronicles	2Chr	14	30	10	Igitur cursores pergebant velociter de civitate in civitatem per terram Ephraim et Manasse usque ad Zabulon, illis irridentibus et subsannantibus eos.
-2 Chronicles	2Chr	14	30	11	Attamen quidam viri ex Aser, et Manasse, et Zabulon acquiescentes consilio, venerunt Jerusalem.
-2 Chronicles	2Chr	14	30	12	In Juda vero facta est manus Domini ut daret eis cor unum, ut facerent juxta praeceptum regis et principum verbum Domini.
-2 Chronicles	2Chr	14	30	13	Congregatique sunt in Jerusalem populi multi ut facerent solemnitatem azymorum, in mense secundo :
-2 Chronicles	2Chr	14	30	14	et surgentes destruxerunt altaria quae erant in Jerusalem, atque universa in quibus idolis adolebatur incensum, subvertentes, projecerunt in torrentem Cedron.
-2 Chronicles	2Chr	14	30	15	Immolaverunt autem Phase quartadecima die mensis secundi. Sacerdotes quoque atque Levitae tandem sanctificati, obtulerunt holocausta in domo Domini :
-2 Chronicles	2Chr	14	30	16	steteruntque in ordine suo juxta dispositionem et legem Moysi hominis Dei : sacerdotes vero suscipiebant effundendum sanguinem de manibus Levitarum,
-2 Chronicles	2Chr	14	30	17	eo quod multa turba sanctificata non esset : et idcirco immolarent Levitae Phase his qui non occurrerant sanctificari Domino.
-2 Chronicles	2Chr	14	30	18	Magna etiam pars populi de Ephraim, et Manasse, et Issachar, et Zabulon, quae sanctificata non fuerat, comedit Phase non juxta quod scriptum est : et oravit pro eis Ezechias, dicens : Dominus bonus propitiabitur
-2 Chronicles	2Chr	14	30	19	cunctis, qui in toto corde requirunt Dominum Deum patrum suorum : et non imputabit eis quod minus sanctificati sunt.
-2 Chronicles	2Chr	14	30	20	Quem exaudivit Dominus, et placatus est populo.
-2 Chronicles	2Chr	14	30	21	Feceruntque filii Israël, qui inventi sunt in Jerusalem, solemnitatem azymorum septem diebus in laetitia magna, laudantes Dominum per singulos dies : Levitae quoque et sacerdotes per organa quae suo officio congruebant.
-2 Chronicles	2Chr	14	30	22	Et locutus est Ezechias ad cor omnium Levitarum qui habebant intelligentiam bonam super Domino : et comederunt septem diebus solemnitatis, immolantes victimas pacificorum, et laudantes Dominum Deum patrum suorum.
-2 Chronicles	2Chr	14	30	23	Placuitque universae multitudini ut celebrarent etiam alios dies septem : quod et fecerunt cum ingenti gaudio.
-2 Chronicles	2Chr	14	30	24	Ezechias enim rex Juda praebuerat multitudini mille tauros, et septem millia ovium : principes vero dederant populo tauros mille, et oves decem millia : sanctificata est ergo sacerdotum plurima multitudo.
-2 Chronicles	2Chr	14	30	25	Et hilaritate perfusa omnis turba Juda, tam sacerdotum et Levitarum, quam universae frequentiae quae venerat ex Israël : proselytorum quoque de terra Israël, et habitantium in Juda.
-2 Chronicles	2Chr	14	30	26	Factaque est grandis celebritas in Jerusalem, qualis a diebus Salomonis filii David regis Israël in ea urbe non fuerat.
-2 Chronicles	2Chr	14	30	27	Surrexerunt autem sacerdotes atque Levitae benedicentes populo : et exaudita est vox eorum, pervenitque oratio in habitaculum sanctum caeli.
-2 Chronicles	2Chr	14	31	1	Cumque haec fuissent rite celebrata, egressus est omnis Israël qui inventus fuerat in urbibus Juda, et fregerunt simulacra, succideruntque lucos, demoliti sunt excelsa, et altaria destruxerunt, non solum de universo Juda et Benjamin, sed et de Ephraim quoque et Manasse, donec penitus everterent : reversique sunt omnes filii Israël in possessiones et civitates suas.
-2 Chronicles	2Chr	14	31	2	Ezechias autem constituit turmas sacerdotales et Leviticas per divisiones suas, unumquemque in officio proprio, tam sacerdotum videlicet quam Levitarum, ad holocausta et pacifica, ut ministrarent et confiterentur, canerentque in portis castrorum Domini.
-2 Chronicles	2Chr	14	31	3	Pars autem regis erat, ut de propria ejus substantia offerretur holocaustum, mane semper et vespere : sabbatis quoque, et calendis, et solemnitatibus ceteris, sicut scriptum est in lege Moysi.
-2 Chronicles	2Chr	14	31	4	Praecepit etiam populo habitantium Jerusalem ut darent partes sacerdotibus et Levitis, ut possent vacare legi Domini.
-2 Chronicles	2Chr	14	31	5	Quod cum percrebruisset in auribus multitudinis, plurimas obtulere primitias filii Israël frumenti, vini, et olei : mellis quoque, et omnium quae gignit humus, decimas obtulerunt.
-2 Chronicles	2Chr	14	31	6	Sed et filii Israël et Juda qui habitabant in urbibus Juda, obtulerunt decimas boum et ovium, decimasque sanctorum quae voverant Domino Deo suo : atque universa portantes, fecerunt acervos plurimos.
-2 Chronicles	2Chr	14	31	7	Mense tertio coeperunt acervorum jacere fundamenta, et mense septimo compleverunt eos.
-2 Chronicles	2Chr	14	31	8	Cumque ingressi fuissent Ezechias et principes ejus, viderunt acervos, et benedixerunt Domino ac populo Israël.
-2 Chronicles	2Chr	14	31	9	Interrogavitque Ezechias sacerdotes et Levitas, cur ita jacerent acervi.
-2 Chronicles	2Chr	14	31	10	Respondit illi Azarias sacerdos primus de stirpe Sadoc, dicens : Ex quo coeperunt offerri primitiae in domo Domini, comedimus, et saturati sumus, et remanserunt plurima, eo quod benedixerit Dominus populo suo : reliquarum autem copia est ista, quam cernis.
-2 Chronicles	2Chr	14	31	11	Praecepit igitur Ezechias ut praepararent horrea in domo Domini. Quod cum fecissent,
-2 Chronicles	2Chr	14	31	12	intulerunt tam primitias quam decimas, et quaecumque voverant, fideliter. Fuit autem praefectus eorum Chonenias Levita, et Semei frater ejus secundus,
-2 Chronicles	2Chr	14	31	13	post quem Jahiel, et Azarias, et Nahath, et Asaël, et Jerimoth, Jozabad quoque, et Eliel, et Jesmachias, et Mahath, et Banaias, praepositi sub manibus Choneniae et Semei fratris ejus, ex imperio Ezechiae regis et Azariae pontificis domus Dei, ad quos omnia pertinebant.
-2 Chronicles	2Chr	14	31	14	Core vero filius Jemna Levites, et janitor orientalis portae, praepositus erat iis quae sponte offerebantur Domino, primitiisque et consecratis in Sancta sanctorum.
-2 Chronicles	2Chr	14	31	15	Et sub cura ejus Eden, et Benjamin, Jesue, et Semeias, Amarias quoque, et Sechenias in civitatibus sacerdotum, ut fideliter distribuerent fratribus suis partes, minoribus atque majoribus :
-2 Chronicles	2Chr	14	31	16	exceptis maribus ab annis tribus et supra, cunctis qui ingrediebantur templum Domini, et quidquid per singulos dies conducebat in ministerio, atque observationibus juxta divisiones suas,
-2 Chronicles	2Chr	14	31	17	sacerdotibus per familias, et Levitis a vigesimo anno et supra, per ordines et turmas suas,
-2 Chronicles	2Chr	14	31	18	universaeque multitudini tam uxoribus quam liberis eorum utriusque sexus, fideliter cibi de his quae sanctificata fuerant, praebebantur.
-2 Chronicles	2Chr	14	31	19	Sed et filiorum Aaron per agros, et suburbana urbium singularum, dispositi erant viri, qui partes distribuerent universo sexui masculino de sacerdotibus et Levitis.
-2 Chronicles	2Chr	14	31	20	Fecit ergo Ezechias universa quae diximus in omni Juda : operatusque est bonum et rectum, et verum coram Domino Deo suo,
-2 Chronicles	2Chr	14	31	21	in universa cultura ministerii domus Domini, juxta legem et caeremonias, volens requirere Deum suum in toto corde suo : fecitque, et prosperatus est.
-2 Chronicles	2Chr	14	32	1	Post quae et hujuscemodi veritatem, venit Sennacherib rex Assyriorum, et ingressus Judam, obsedit civitates munitas, volens eas capere.
-2 Chronicles	2Chr	14	32	2	Quod cum vidisset Ezechias, venisse scilicet Sennacherib, et totum belli impetum verti contra Jerusalem,
-2 Chronicles	2Chr	14	32	3	inito cum principibus consilio, virisque fortissimis, ut obturarent capita fontium qui erant extra urbem : et hoc omnium decernente sententia,
-2 Chronicles	2Chr	14	32	4	congregavit plurimam multitudinem, et obturaverunt cunctos fontes, et rivum qui fluebat in medio terrae, dicentes : Ne veniant reges Assyriorum, et inveniant aquarum abundantiam.
-2 Chronicles	2Chr	14	32	5	Aedificavit quoque, agens industrie, omnem murum qui fuerat dissipatus, et exstruxit turres desuper, et forinsecus alterum murum : instauravitque Mello in civitate David, et fecit universi generis armaturam et clypeos :
-2 Chronicles	2Chr	14	32	6	constituitque principes bellatorum in exercitu, et convocavit universos in platea portae civitatis, ac locutus est ad cor eorum, dicens :
-2 Chronicles	2Chr	14	32	7	Viriliter agite, et confortamini : nolite timere, nec paveatis regem Assyriorum, et universam multitudinem quae est cum eo : multo enim plures nobiscum sunt, quam cum illo.
-2 Chronicles	2Chr	14	32	8	Cum illo enim est brachium carneum : nobiscum Dominus Deus noster, qui auxiliator est noster, pugnatque pro nobis. Confortatusque est populus hujuscemodi verbis Ezechiae regis Juda.
-2 Chronicles	2Chr	14	32	9	Quae postquam gesta sunt, misit Sennacherib rex Assyriorum servos suos in Jerusalem (ipse enim cum universo exercitu obsidebat Lachis) ad Ezechiam regem Juda, et ad omnem populum qui erat in urbe, dicens :
-2 Chronicles	2Chr	14	32	10	Haec dicit Sennacherib rex Assyriorum : In quo habentes fiduciam sedetis obsessi in Jerusalem ?
-2 Chronicles	2Chr	14	32	11	num Ezechias decipit vos, ut tradat morti in fame et siti, affirmans quod Dominus Deus vester liberet vos de manu regis Assyriorum ?
-2 Chronicles	2Chr	14	32	12	Numquid non iste est Ezechias, qui destruxit excelsa illius, et altaria, et praecepit Juda et Jerusalem, dicens : Coram altari uno adorabitis, et in ipso comburetis incensum ?
-2 Chronicles	2Chr	14	32	13	an ignoratis quae ego fecerim, et patres mei, cunctis terrarum populis ? numquid praevaluerunt dii gentium, omniumque terrarum, liberare regionem suam de manu mea ?
-2 Chronicles	2Chr	14	32	14	Quis est de universis diis gentium, quas vastaverunt patres mei, qui potuerit eruere populum suum de manu mea, ut possit etiam Deus vester eruere vos de hac manu ?
-2 Chronicles	2Chr	14	32	15	non vos ergo decipiat Ezechias, nec vana persuasione deludat, neque credatis ei. Si enim nullus potuit deus cunctarum gentium atque regnorum liberare populum suum de manu mea, et de manu patrum meorum, consequenter nec Deus vester poterit eruere vos de manu mea.
-2 Chronicles	2Chr	14	32	16	Sed et alia multa locuti sunt servi ejus contra Dominum Deum, et contra Ezechiam servum ejus.
-2 Chronicles	2Chr	14	32	17	Epistolas quoque scripsit plenas blasphemiae in Dominum Deum Israël, et locutus est adversus eum : Sicut dii gentium ceterarum non potuerunt liberare populum suum de manu mea, sic et Deus Ezechiae eruere non poterit populum suum de manu ista.
-2 Chronicles	2Chr	14	32	18	Insuper et clamore magno, lingua judaica, contra populum qui sedebat in muris Jerusalem, personabat, ut terreret eos, et caperet civitatem.
-2 Chronicles	2Chr	14	32	19	Locutusque est contra Deum Jerusalem, sicut adversum deos populorum terrae, opera manuum hominum.
-2 Chronicles	2Chr	14	32	20	Oraverunt igitur Ezechias rex, et Isaias filius Amos prophetes, adversum hanc blasphemiam, ac vociferati sunt usque in caelum.
-2 Chronicles	2Chr	14	32	21	Et misit Dominus angelum, qui percussit omnem virum robustum, et bellatorem, et principem exercitus regis Assyriorum : reversusque est cum ignominia in terram suam. Cumque ingressus esset domum dei sui, filii qui egressi fuerant de utero ejus interfecerunt eum gladio.
-2 Chronicles	2Chr	14	32	22	Salvavitque Dominus Ezechiam et habitatores Jerusalem de manu Sennacherib regis Assyriorum, et de manu omnium, et praestitit eis quietem per circuitum.
-2 Chronicles	2Chr	14	32	23	Multi etiam deferebant hostias et sacrificia Domino in Jerusalem, et munera Ezechiae regi Juda : qui exaltatus est post haec coram cunctis gentibus.
-2 Chronicles	2Chr	14	32	24	In diebus illis aegrotavit Ezechias usque ad mortem, et oravit Dominum : exaudivitque eum, et dedit ei signum.
-2 Chronicles	2Chr	14	32	25	Sed non juxta beneficia quae acceperat, retribuit, quia elevatum est cor ejus : et facta est contra eum ira, et contra Judam et Jerusalem.
-2 Chronicles	2Chr	14	32	26	Humiliatusque est postea, eo quod exaltatum fuisset cor ejus, tam ipse quam habitatores Jerusalem : et idcirco non venit super eos ira Domini in diebus Ezechiae.
-2 Chronicles	2Chr	14	32	27	Fuit autem Ezechias dives, et inclytus valde, et thesauros sibi plurimos congregavit argenti, et auri, et lapidis pretiosi, aromatum, et armorum universi generis, et vasorum magni pretii.
-2 Chronicles	2Chr	14	32	28	Apothecas quoque frumenti, vini, et olei, et praesepia omnium jumentorum, caulasque pecorum,
-2 Chronicles	2Chr	14	32	29	et urbes aedificavit sibi : habebat quippe greges ovium et armentorum innumerabiles, eo quod dedisset ei Dominus substantiam multam nimis.
-2 Chronicles	2Chr	14	32	30	Ipse est Ezechias, qui obturavit superiorem fontem aquarum Gihon, et avertit eas subter ad occidentem urbis David : in omnibus operibus suis fecit prospere quae voluit.
-2 Chronicles	2Chr	14	32	31	Attamen in legatione principum Babylonis, qui missi fuerant ad eum ut interrogarent de portento quod acciderat super terram, dereliquit eum Deus ut tentaretur, et nota fierent omnia quae erant in corde ejus.
-2 Chronicles	2Chr	14	32	32	Reliqua autem sermonum Ezechiae, et misericordiarum ejus, scripta sunt in visione Isaiae filii Amos prophetae, et in libro regum Juda et Israël.
-2 Chronicles	2Chr	14	32	33	Dormivitque Ezechias cum patribus suis, et sepelierunt eum super sepulchra filiorum David : et celebravit ejus exequias universus Juda, et omnes habitatores Jerusalem : regnavitque Manasses filius ejus pro eo.
-2 Chronicles	2Chr	14	33	1	Duodecim annorum erat Manasses cum regnare coepisset, et quinquaginta quinque annis regnavit in Jerusalem.
-2 Chronicles	2Chr	14	33	2	Fecit autem malum coram Domino, juxta abominationes gentium quas subvertit Dominus coram filiis Israël :
-2 Chronicles	2Chr	14	33	3	et conversus instauravit excelsa quae demolitus fuerat Ezechias pater ejus : construxitque aras Baalim, et fecit lucos, et adoravit omnem militiam caeli, et coluit eam.
-2 Chronicles	2Chr	14	33	4	Aedificavit quoque altaria in domo Domini, de qua dixerat Dominus : In Jerusalem erit nomen meum in aeternum.
-2 Chronicles	2Chr	14	33	5	Aedificavit autem ea cuncto exercitui caeli in duobus atriis domus Domini.
-2 Chronicles	2Chr	14	33	6	Transireque fecit filios suos per ignem in valle Benennom : observabat somnia, sectabatur auguria, maleficis artibus inserviebat, habebat secum magos et incantatores, multaque mala operatus est coram Domino ut irritaret eum.
-2 Chronicles	2Chr	14	33	7	Sculptile quoque et conflatile signum posuit in domo Dei, de qua locutus est Deus ad David, et ad Salomonem filium ejus, dicens : In domo hac, et in Jerusalem quam elegi de cunctis tribubus Israël, ponam nomen meum in sempiternum.
-2 Chronicles	2Chr	14	33	8	Et moveri non faciam pedem Israël de terra quam tradidi patribus eorum : ita dumtaxat si custodierint facere quae praecepi eis, cunctamque legem, et caeremonias atque judicia, per manum Moysi.
-2 Chronicles	2Chr	14	33	9	Igitur Manasses seduxit Judam, et habitatores Jerusalem, ut facerent malum super omnes gentes quas subverterat Dominus a facie filiorum Israël.
-2 Chronicles	2Chr	14	33	10	Locutusque est Dominus ad eum, et ad populum illius, et attendere noluerunt.
-2 Chronicles	2Chr	14	33	11	Idcirco superinduxit eis principes exercitus regis Assyriorum : ceperuntque Manassen, et vinctum catenis atque compedibus duxerunt in Babylonem.
-2 Chronicles	2Chr	14	33	12	Qui postquam coangustatus est, oravit Dominum Deum suum : et egit poenitentiam valde coram Deo patrum suorum.
-2 Chronicles	2Chr	14	33	13	Deprecatusque est eum, et obsecravit intente : et exaudivit orationem ejus, reduxitque eum Jerusalem in regnum suum, et cognovit Manasses quod Dominus ipse esset Deus.
-2 Chronicles	2Chr	14	33	14	Post haec aedificavit murum extra civitatem David ad occidentem Gihon in convalle, ab introitu portae piscium per circuitum usque ad Ophel, et exaltavit illum vehementer : constituitque principes exercitus in cunctis civitatibus Juda munitis :
-2 Chronicles	2Chr	14	33	15	et abstulit deos alienos, et simulacrum de domo Domini : aras quoque, quas fecerat in monte domus Domini et in Jerusalem : et projecit omnia extra urbem.
-2 Chronicles	2Chr	14	33	16	Porro instauravit altare Domini, et immolavit super illud victimas, et pacifica, et laudem : praecepitque Judae ut serviret Domino Deo Israël.
-2 Chronicles	2Chr	14	33	17	Attamen adhuc populus immolabat in excelsis Domino Deo suo.
-2 Chronicles	2Chr	14	33	18	Reliqua autem gestorum Manasse, et obsecratio ejus ad Deum suum, verba quoque videntium qui loquebantur ad eum in nomine Domini Dei Israël, continentur in sermonibus regum Israël.
-2 Chronicles	2Chr	14	33	19	Oratio quoque ejus et exauditio, et cuncta peccata atque contemptus, loca etiam in quibus aedificavit excelsa, et fecit lucos et statuas antequam ageret poenitentiam, scripta sunt in sermonibus Hozai.
-2 Chronicles	2Chr	14	33	20	Dormivit ergo Manasses cum patribus suis, et sepelierunt eum in domo sua : regnavitque pro eo filius ejus Amon.
-2 Chronicles	2Chr	14	33	21	Viginti duorum annorum erat Amon cum regnare coepisset, et duobus annis regnavit in Jerusalem.
-2 Chronicles	2Chr	14	33	22	Fecitque malum in conspectu Domini, sicut fecerat Manasses pater ejus : et cunctis idolis quae Manasses fuerat fabricatus, immolavit atque servivit.
-2 Chronicles	2Chr	14	33	23	Et non est reveritus faciem Domini, sicut reveritus est Manasses pater ejus, et multo majora deliquit.
-2 Chronicles	2Chr	14	33	24	Cumque conjurassent adversus eum servi sui, interfecerunt eum in domo sua.
-2 Chronicles	2Chr	14	33	25	Porro reliqua populi multitudo, caesis iis qui Amon percusserant, constituit regem Josiam filium ejus pro eo.
-2 Chronicles	2Chr	14	34	1	Octo annorum erat Josias cum regnare coepisset, et triginta et uno anno regnavit in Jerusalem.
-2 Chronicles	2Chr	14	34	2	Fecitque quod erat rectum in conspectu Domini, et ambulavit in viis David patris sui : non declinavit neque ad dextram, neque ad sinistram.
-2 Chronicles	2Chr	14	34	3	Octavo autem anno regni sui, cum adhuc esset puer, coepit quaerere Deum patris sui David : et duodecimo anno postquam regnare coeperat, mundavit Judam et Jerusalem ab excelsis, et lucis, simulacrisque et sculptilibus.
-2 Chronicles	2Chr	14	34	4	Destruxeruntque coram eo aras Baalim, et simulacra quae superposita fuerant, demoliti sunt : lucos etiam et sculptilia succidit atque comminuit, et super tumulos eorum qui eis immolare consueverant, fragmenta dispersit.
-2 Chronicles	2Chr	14	34	5	Ossa praeterea sacerdotum combussit in altaribus idolorum, mundavitque Judam et Jerusalem.
-2 Chronicles	2Chr	14	34	6	Sed et in urbibus Manasse, et Ephraim, et Simeon, usque Nephthali, cuncta subvertit.
-2 Chronicles	2Chr	14	34	7	Cumque altaria dissipasset, et lucos et sculptilia contrivisset in frustra, cunctaque delubra demolitus esset de universa terra Israël, reversus est in Jerusalem.
-2 Chronicles	2Chr	14	34	8	Igitur anno octavodecimo regni sui, mundata jam terra et templo Domini, misit Saphan filium Eseliae, et Maasiam principem civitatis, et Joha filium Joachaz a commentariis, ut instaurarent domum Domini Dei sui.
-2 Chronicles	2Chr	14	34	9	Qui venerunt ad Helciam sacerdotem magnum : acceptamque ab eo pecuniam quae illata fuerat in domum Domini, et quam congregaverant Levitae, et janitores de Manasse, et Ephraim, et universis reliquiis Israël, ab omni quoque Juda, et Benjamin, et habitatoribus Jerusalem,
-2 Chronicles	2Chr	14	34	10	tradiderunt in manibus eorum qui praeerant operariis in domo Domini, ut instaurarent templum, et infirma quaeque sarcirent.
-2 Chronicles	2Chr	14	34	11	At illi dederunt eam artificibus et caementariis, ut emerent lapides de lapicidinis, et ligna ad commissuras aedificii, et ad contignationem domorum quas destruxerant reges Juda.
-2 Chronicles	2Chr	14	34	12	Qui fideliter cuncta faciebant. Erant autem praepositi operantium Jahath et Abdias de filiis Merari, Zacharias et Mosollam de filiis Caath, qui urgebant opus : omnes Levitae scientes organis canere.
-2 Chronicles	2Chr	14	34	13	Super eos vero qui ad diversos usus onera portabant, erant scribae, et magistri de Levitis, janitores.
-2 Chronicles	2Chr	14	34	14	Cumque efferrent pecuniam quae illata fuerat in templum Domini, reperit Helcias sacerdos librum legis Domini per manum Moysi.
-2 Chronicles	2Chr	14	34	15	Et ait ad Saphan scribam : Librum legis inveni in domo Domini : et tradidit ei.
-2 Chronicles	2Chr	14	34	16	At ille intulit volumen ad regem, et nuntiavit ei, dicens : Omnia quae dedisti in manu servorum tuorum, ecce complentur.
-2 Chronicles	2Chr	14	34	17	Argentum quod repertum est in domo Domini, conflaverunt, datumque est praefectis artificum, et diversa opera fabricantium.
-2 Chronicles	2Chr	14	34	18	Praeterea tradidit mihi Helcias sacerdos hunc librum. Quem cum rege praesente recitasset,
-2 Chronicles	2Chr	14	34	19	audissetque ille verba legis, scidit vestimenta sua :
-2 Chronicles	2Chr	14	34	20	et praecepit Helciae, et Ahicam filio Saphan, et Abdon filio Micha, Saphan quoque scribae, et Asaae servo regis, dicens :
-2 Chronicles	2Chr	14	34	21	Ite, et orate Dominum pro me, et pro reliquiis Israël et Juda, super universis sermonibus libri istius, qui repertus est : magnus enim furor Domini stillavit super nos, eo quod non custodierint patres nostri verba Domini ut facerent omnia quae scripta sunt in isto volumine.
-2 Chronicles	2Chr	14	34	22	Abiit ergo Helcias, et hi qui simul a rege missi fuerant, ad Oldam prophetidem, uxorem Sellum filii Thecuath filii Hasra custodis vestium, quae habitabat in Jerusalem in Secunda : et locuti sunt ei verba quae supra narravimus.
-2 Chronicles	2Chr	14	34	23	At illa respondit eis : Haec dicit Dominus Deus Israël : Dicite viro qui misit vos ad me :
-2 Chronicles	2Chr	14	34	24	Haec dicit Dominus : Ecce ego inducam mala super locum istum et super habitatores ejus, cunctaque maledicta quae scripta sunt in libro hoc, quem legerunt coram rege Juda.
-2 Chronicles	2Chr	14	34	25	Quia dereliquerunt me, et sacrificaverunt diis alienis, ut me ad iracundiam provocarent in cunctis operibus manuum suarum, idcirco stillabit furor meus super locum istum, et non extinguetur.
-2 Chronicles	2Chr	14	34	26	Ad regem autem Juda, qui misit vos pro Domino deprecando, sic loquimini : Haec dicit Dominus Deus Israël : Quoniam audisti verba voluminis,
-2 Chronicles	2Chr	14	34	27	atque emollitum est cor tuum, et humiliatus es in conspectu Dei super his quae dicta sunt contra locum hunc et habitatores Jerusalem, reveritusque faciem meam scidisti vestimenta tua, et flevisti coram me : ego quoque exaudivi te, dicit Dominus.
-2 Chronicles	2Chr	14	34	28	Jam enim colligam te ad patres tuos, et infereris in sepulchrum tuum in pace : nec videbunt oculi tui omne malum quod ego inducturus sum super locum istum, et super habitatores ejus. Retulerunt itaque regi cuncta quae dixerat.
-2 Chronicles	2Chr	14	34	29	At ille convocatis universis majoribus natu Juda et Jerusalem,
-2 Chronicles	2Chr	14	34	30	ascendit in domum Domini, unaque omnes viri Juda et habitatores Jerusalem, sacerdotes et Levitae, et cunctus populus a minimo usque ad maximum. Quibus audientibus in domo Domini, legit rex omnia verba voluminis :
-2 Chronicles	2Chr	14	34	31	et stans in tribunali suo, percussit foedus coram Domino ut ambularet post eum, et custodiret praecepta, et testimonia, et justificationes ejus in toto corde suo, et in tota anima sua, faceretque quae scripta sunt in volumine illo, quod legerat.
-2 Chronicles	2Chr	14	34	32	Adjuravit quoque super hoc omnes qui reperti fuerant in Jerusalem et Benjamin : et fecerunt habitatores Jerusalem juxta pactum Domini Dei patrum suorum.
-2 Chronicles	2Chr	14	34	33	Abstulit ergo Josias cunctas abominationes de universis regionibus filiorum Israël : et fecit omnes qui residui erant in Israël, servire Domino Deo suo. Cunctis diebus ejus non recesserunt a Domino Deo patrum suorum.
-2 Chronicles	2Chr	14	35	1	Fecit autem Josias in Jerusalem Phase Domino, quod immolatum est quartadecima die mensis primi :
-2 Chronicles	2Chr	14	35	2	et constituit sacerdotes in officiis suis, hortatusque est eos ut ministrarent in domo Domini :
-2 Chronicles	2Chr	14	35	3	Levitis quoque, ad quorum eruditionem omnis Israël sanctificabatur Domino, locutus est : Ponite arcam in sanctuario templi, quod aedificavit Salomon filius David rex Israël, nequaquam enim eam ultra portabitis : nunc autem ministrate Domino Deo vestro, et populo ejus Israël.
-2 Chronicles	2Chr	14	35	4	Et praeparate vos per domos et cognationes vestras in divisionibus singulorum, sicut praecepit David rex Israël, et descripsit Salomon filius ejus.
-2 Chronicles	2Chr	14	35	5	Et ministrate in sanctuario per familias turmasque Leviticas,
-2 Chronicles	2Chr	14	35	6	et sanctificati immolate Phase : fratres etiam vestros, ut possint juxta verba quae locutus est Dominus in manu Moysi facere, praeparate.
-2 Chronicles	2Chr	14	35	7	Dedit praeterea Josias omni populo qui ibi fuerat inventus in solemnitate Phase, agnos et haedos de gregibus et reliqui pecoris triginta millia, boum quoque tria millia : haec de regis universa substantia.
-2 Chronicles	2Chr	14	35	8	Duces quoque ejus sponte quod voverant, obtulerunt, tam populo quam sacerdotibus et Levitis. Porro Helcias, et Zacharias, et Jahiel principes domus Domini dederunt sacerdotibus ad faciendum Phase pecora commixtim duo millia sexcenta, et boves trecentos.
-2 Chronicles	2Chr	14	35	9	Chonenias autem, et Semeias, etiam Nathanaël fratres ejus, necnon Hasabias, et Jehiel, et Jozabad principes Levitarum, dederunt ceteris Levitis ad celebrandum Phase quinque millia pecorum, et boves quingentos.
-2 Chronicles	2Chr	14	35	10	Praeparatumque est ministerium, et steterunt sacerdotes in officio suo : Levitae quoque in turmis, juxta regis imperium.
-2 Chronicles	2Chr	14	35	11	Et immolatum est Phase : asperseruntque sacerdotes manu sua sanguinem, et Levitae detraxerunt pelles holocaustorum :
-2 Chronicles	2Chr	14	35	12	et separaverunt ea ut darent per domos et familias singulorum, et offerrentur Domino, sicut scriptum est in libro Moysi : de bobus quoque fecerunt similiter.
-2 Chronicles	2Chr	14	35	13	Et assaverunt Phase super ignem, juxta quod in lege scriptum est : pacificas vero hostias coxerunt in lebetibus, et cacabis, et ollis, et festinato distribuerunt universae plebi :
-2 Chronicles	2Chr	14	35	14	sibi autem et sacerdotibus postea paraverunt, nam in oblatione holocaustorum et adipum usque ad noctem sacerdotes fuerunt occupati, unde Levitae sibi et sacerdotibus filiis Aaron paraverunt novissimis.
-2 Chronicles	2Chr	14	35	15	Porro cantores filii Asaph stabant in ordine suo, juxta praeceptum David, et Asaph, et Heman, et Idithun prophetarum regis : janitores vero per portas singulas observabant, ita ut nec puncto quidem discederent a ministerio : quam ob rem et fratres eorum Levitae paraverunt eis cibos.
-2 Chronicles	2Chr	14	35	16	Omnis igitur cultura Domini rite completa est in die illa, ut facerent Phase, et offerrent holocausta super altare Domini, juxta praeceptum regis Josiae.
-2 Chronicles	2Chr	14	35	17	Feceruntque filii Israël, qui reperti fuerant ibi, Phase in tempore illo, et solemnitatem azymorum septem diebus.
-2 Chronicles	2Chr	14	35	18	Non fuit Phase simile huic in Israël a diebus Samuelis prophetae : sed nec quisquam de cunctis regibus Israël fecit Phase sicut Josias, sacerdotibus, et Levitis, et omni Judae et Israël qui repertus fuerat, et habitantibus in Jerusalem.
-2 Chronicles	2Chr	14	35	19	Octavodecimo anno regni Josiae hoc Phase celebratum est.
-2 Chronicles	2Chr	14	35	20	Postquam instauraverat Josias templum, ascendit Nechao rex Aegypti ad pugnandum in Charcamis juxta Euphraten : et processit in occursum ejus Josias.
-2 Chronicles	2Chr	14	35	21	At ille, missis ad eum nuntiis, ait : Quid mihi et tibi est, rex Juda ? non adversum te hodie venio, sed contra aliam pugno domum, ad quam me Deus festinato ire praecepit : desine adversum Deum facere, qui mecum est, ne interficiat te.
-2 Chronicles	2Chr	14	35	22	Noluit Josias reverti, sed praeparavit contra eum bellum, nec acquievit sermonibus Nechao ex ore Dei : verum perrexit ut dimicaret in campo Mageddo.
-2 Chronicles	2Chr	14	35	23	Ibique vulneratus a sagittariis, dixit pueris suis : Educite me de praelio, quia oppido vulneratus sum.
-2 Chronicles	2Chr	14	35	24	Qui transtulerunt eum de curru in alterum currum, qui sequebatur eum more regio, et asportaverunt eum in Jerusalem : mortuusque est, et sepultus in mausoleo patrum suorum, et universus Juda et Jerusalem luxerunt eum.
-2 Chronicles	2Chr	14	35	25	Jeremias maxime : cujus omnes cantores atque cantatrices, usque in praesentem diem, lamentationes super Josiam replicant, et quasi lex obtinuit in Israël : Ecce scriptum fertur in lamentationibus.
-2 Chronicles	2Chr	14	35	26	Reliqua autem sermonum Josiae, et misericordiarum ejus, quae lege praecepta sunt Domini,
-2 Chronicles	2Chr	14	35	27	opera quoque illius prima et novissima, scripta sunt in libro regum Juda et Israël.
-2 Chronicles	2Chr	14	36	1	Tulit ergo populus terrae Joachaz filium Josiae, et constituit regem pro patre suo in Jerusalem.
-2 Chronicles	2Chr	14	36	2	Viginti trium annorum erat Joachaz cum regnare coepisset, et tribus mensibus regnavit in Jerusalem.
-2 Chronicles	2Chr	14	36	3	Amovit autem eum rex Aegypti cum venisset in Jerusalem, et condemnavit terram centum talentis argenti, et talento auri.
-2 Chronicles	2Chr	14	36	4	Constituitque pro eo regem Eliakim fratrem ejus super Judam et Jerusalem, et vertit nomen ejus Joakim : ipsum vero Joachaz tulit secum, et abduxit in Aegyptum.
-2 Chronicles	2Chr	14	36	5	Viginti quinque annorum erat Joakim cum regnare coepisset, et undecim annis regnavit in Jerusalem : fecitque malum coram Domino Deo suo.
-2 Chronicles	2Chr	14	36	6	Contra hunc ascendit Nabuchodonosor rex Chaldaeorum, et vinctum catenis duxit in Babylonem.
-2 Chronicles	2Chr	14	36	7	Ad quam et vasa Domini transtulit, et posuit ea in templo suo.
-2 Chronicles	2Chr	14	36	8	Reliqua autem verborum Joakim, et abominationum ejus quas operatus est, et quae inventa sunt in eo, continentur in libro regum Juda et Israël. Regnavit autem Joachin filius ejus pro eo.
-2 Chronicles	2Chr	14	36	9	Octo annorum erat Joachin cum regnare coepisset, et tribus mensibus ac decem diebus regnavit in Jerusalem : fecitque malum in conspectu Domini.
-2 Chronicles	2Chr	14	36	10	Cumque anni circulus volveretur, misit Nabuchodonosor rex, qui adduxerunt eum in Babylonem, asportatis simul pretiosissimis vasis domus Domini. Regem vero constituit Sedeciam patruum ejus super Judam et Jerusalem.
-2 Chronicles	2Chr	14	36	11	Viginti et unius anni erat Sedecias cum regnare coepisset, et undecim annis regnavit in Jerusalem :
-2 Chronicles	2Chr	14	36	12	fecitque malum in oculis Domini Dei sui, nec erubuit faciem Jeremiae prophetae, loquentis ad se ex ore Domini.
-2 Chronicles	2Chr	14	36	13	A rege quoque Nabuchodonosor recessit, qui adjuraverat eum per Deum : et induravit cervicem suam et cor ut non reverteretur ad Dominum Deum Israël.
-2 Chronicles	2Chr	14	36	14	Sed et universi principes sacerdotum et populus praevaricati sunt inique juxta universas abominationes gentium, et polluerunt domum Domini quam sanctificaverat sibi in Jerusalem.
-2 Chronicles	2Chr	14	36	15	Mittebat autem Dominus Deus patrum suorum ad illos per manum nuntiorum suorum de nocte consurgens, et quotidie commonens : eo quod parceret populo et habitaculo suo.
-2 Chronicles	2Chr	14	36	16	At illi subsannabant nuntios Dei, et parvipendebant sermones ejus, illudebantque prophetis, donec ascenderet furor Domini in populum ejus, et esset nulla curatio.
-2 Chronicles	2Chr	14	36	17	Adduxit enim super eos regem Chaldaeorum, et interfecit juvenes eorum gladio in domo sanctuarii sui : non est misertus adolescentis, et virginis, et senis, nec decrepiti quidem, sed omnes tradidit in manibus ejus.
-2 Chronicles	2Chr	14	36	18	Universaque vasa domus Domini, tam majora quam minora, et thesauros templi, et regis, et principum, transtulit in Babylonem.
-2 Chronicles	2Chr	14	36	19	Incenderunt hostes domum Dei, destruxeruntque murum Jerusalem : universas turres combusserunt, et quidquid pretiosum fuerat, demoliti sunt.
-2 Chronicles	2Chr	14	36	20	Si quis evaserat gladium, ductus in Babylonem servivit regi et filiis ejus, donec imperaret rex Persarum,
-2 Chronicles	2Chr	14	36	21	et compleretur sermo Domini ex ore Jeremiae, et celebraret terra sabbata sua : cunctis enim diebus desolationis egit sabbatum usque dum complerentur septuaginta anni.
-2 Chronicles	2Chr	14	36	22	Anno autem primo Cyri regis Persarum, ad explendum sermonem Domini quem locutus fuerat per os Jeremiae, suscitavit Dominus spiritum Cyri regis Persarum : qui jussit praedicari in universo regno suo, etiam per scripturam, dicens :
-2 Chronicles	2Chr	14	36	23	Haec dicit Cyrus rex Persarum : Omnia regna terrae dedit mihi Dominus Deus caeli, et ipse praecepit mihi ut aedificarem ei domum in Jerusalem, quae est in Judaea : quis ex vobis est in omni populo ejus ? sit Dominus Deus suus cum eo, et ascendat.
+1 Kings	1Kgs	9	1	1	Fuit vir unus de Ramathaimsophim, de monte Ephraim, et nomen ejus Elcana, filius Jeroham, filii Eliu, filii Thohu, filii Suph, Ephrathaeus :
+1 Kings	1Kgs	9	1	2	et habuit duas uxores, nomen uni Anna, et nomen secundae Phenenna. Fueruntque Phenennae filii : Annae autem non erant liberi.
+1 Kings	1Kgs	9	1	3	Et ascendebat vir ille de civitate sua statutis diebus, ut adoraret et sacrificaret Domino exercituum in Silo. Erant autem ibi duo filii Heli, Ophni et Phinees, sacerdotes Domini.
+1 Kings	1Kgs	9	1	4	Venit ergo dies, et immolavit Elcana, deditque Phenennae uxori suae, et cunctis filiis ejus et filiabus, partes :
+1 Kings	1Kgs	9	1	5	Annae autem dedit partem unam tristis, quia Annam diligebat. Dominus autem concluserat vulvam ejus.
+1 Kings	1Kgs	9	1	6	Affligebat quoque eam aemula ejus, et vehementer angebat, in tantum ut exprobraret quod Dominus conclusisset vulvam ejus :
+1 Kings	1Kgs	9	1	7	sicque faciebat per singulos annos : cum redeunte tempore ascenderent ad templum Domini, et sic provocabat eam : porro illa flebat, et non capiebat cibum.
+1 Kings	1Kgs	9	1	8	Dixit ergo ei Elcana vir suus : Anna, cur fles ? et quare non comedis ? et quam ob rem affligitur cor tuum ? numquid non ego melior tibi sum, quam decem filii ?
+1 Kings	1Kgs	9	1	9	Surrexit autem Anna postquam comederat et biberat in Silo. Et Heli sacerdote sedente super sellam ante postes templi Domini,
+1 Kings	1Kgs	9	1	10	cum esset Anna amaro animo, oravit ad Dominum, flens largiter,
+1 Kings	1Kgs	9	1	11	et votum vovit, dicens : Domine exercituum, si respiciens videris afflictionem famulae tuae, et recordatus mei fueris, nec oblitus ancillae tuae, dederisque servae tuae sexum virilem : dabo eum Domino omnibus diebus vitae ejus, et novacula non ascendet super caput ejus.
+1 Kings	1Kgs	9	1	12	Factum est autem, cum illa multiplicaret preces coram Domino, ut Heli observaret os ejus.
+1 Kings	1Kgs	9	1	13	Porro Anna loquebatur in corde suo, tantumque labia illius movebantur, et vox penitus non audiebatur. Aestimavit ergo eam Heli temulentam,
+1 Kings	1Kgs	9	1	14	dixitque ei : Usquequo ebria eris ? digere paulisper vinum, quo mades.
+1 Kings	1Kgs	9	1	15	Respondens Anna : Nequaquam, inquit, domine mi : nam mulier infelix nimis ego sum : vinumque et omne quod inebriare potest, non bibi, sed effudi animam meam in conspectu Domini.
+1 Kings	1Kgs	9	1	16	Ne reputes ancillam tuam quasi unam de filiabus Belial : quia ex multitudine doloris et moeroris mei locuta sum usque in praesens.
+1 Kings	1Kgs	9	1	17	Tunc Heli ait ei : Vade in pace : et Deus Israël det tibi petitionem tuam quam rogasti eum.
+1 Kings	1Kgs	9	1	18	Et illa dixit : Utinam inveniat ancilla tua gratiam in oculis tuis. Et abiit mulier in viam suam, et comedit, vultusque illius non sunt amplius in diversa mutati.
+1 Kings	1Kgs	9	1	19	Et surrexerunt mane, et adoraverunt coram Domino : reversique sunt, et venerunt in domum suam Ramatha. Cognovit autem Elcana Annam uxorem suam : et recordatus est ejus Dominus.
+1 Kings	1Kgs	9	1	20	Et factum est post circulum dierum, concepit Anna, et peperit filium : vocavitque nomen ejus Samuel, eo quod a Domino postulasset eum.
+1 Kings	1Kgs	9	1	21	Ascendit autem vir ejus Elcana, et omnis domus ejus, ut immolaret Domino hostiam solemnem, et votum suum.
+1 Kings	1Kgs	9	1	22	Et Anna non ascendit : dixit enim viro suo : Non vadam donec ablactetur infans, et ducam eum, ut appareat ante conspectum Domini, et maneat ibi jugiter.
+1 Kings	1Kgs	9	1	23	Et ait ei Elcana vir suus : Fac quod bonum tibi videtur, et mane donec ablactes eum : precorque ut impleat Dominus verbum suum. Mansit ergo mulier, et lactavit filium suum, donec amoveret eum a lacte.
+1 Kings	1Kgs	9	1	24	Et adduxit eum secum, postquam ablactaverat, in vitulis tribus, et tribus modiis farinae, et amphora vini, et adduxit eum ad domum Domini in Silo. Puer autem erat adhuc infantulus :
+1 Kings	1Kgs	9	1	25	et immolaverunt vitulum, et obtulerunt puerum Heli.
+1 Kings	1Kgs	9	1	26	Et ait Anna : Obsecro mi domine, vivit anima tua, domine : ego sum illa mulier, quae steti coram te hic orans Dominum.
+1 Kings	1Kgs	9	1	27	Pro puero isto oravi, et dedit mihi Dominus petitionem meam quam postulavi eum.
+1 Kings	1Kgs	9	1	28	Idcirco et ego commodavi eum Domino cunctis diebus quibus fuerit commodatus Domino. Et adoraverunt ibi Dominum. Et oravit Anna, et ait :
+1 Kings	1Kgs	9	2	1	[Exultavit cor meum in Domino, et exaltatum est cornu meum in Deo meo ; dilatatum est os meum super inimicos meos : quia laetata sum in salutari tuo.
+1 Kings	1Kgs	9	2	2	Non est sanctus, ut est Dominus, neque enim est alius extra te, et non est fortis sicut Deus noster.
+1 Kings	1Kgs	9	2	3	Nolite multiplicare loqui sublimia gloriantes ; recedant vetera de ore vestro : quia Deus scientiarum Dominus est, et ipsi praeparantur cogitationes.
+1 Kings	1Kgs	9	2	4	Arcus fortium superatus est, et infirmi accincti sunt robore.
+1 Kings	1Kgs	9	2	5	Repleti prius, pro panibus se locaverunt : et famelici saturati sunt, donec sterilis peperit plurimos : et quae multos habebat filios, infirmata est.
+1 Kings	1Kgs	9	2	6	Dominus mortificat et vivificat ; deducit ad inferos et reducit.
+1 Kings	1Kgs	9	2	7	Dominus pauperem facit et ditat, humiliat et sublevat.
+1 Kings	1Kgs	9	2	8	Suscitat de pulvere egenum, et de stercore elevat pauperem : ut sedeat cum principibus, et solium gloriae teneat. Domini enim sunt cardines terrae, et posuit super eos orbem.
+1 Kings	1Kgs	9	2	9	Pedes sanctorum suorum servabit, et impii in tenebris conticescent : quia non in fortitudine sua roborabitur vir.
+1 Kings	1Kgs	9	2	10	Dominum formidabunt adversarii ejus : et super ipsos in caelis tonabit. Dominus judicabit fines terrae, et dabit imperium regi suo, et sublimabit cornu christi sui.]
+1 Kings	1Kgs	9	2	11	Et abiit Elcana Ramatha, in domum suam : puer autem erat minister in conspectu Domini ante faciem Heli sacerdotis.
+1 Kings	1Kgs	9	2	12	Porro filii Heli, filii Belial, nescientes Dominum,
+1 Kings	1Kgs	9	2	13	neque officium sacerdotum ad populum : sed quicumque immolasset victimam, veniebat puer sacerdotis, dum coquerentur carnes, et habebat fuscinulam tridentem in manu sua,
+1 Kings	1Kgs	9	2	14	et mittebat eam in lebetem, vel in caldariam, aut in ollam, sive in cacabum : et omne quod levabat fuscinula, tollebat sacerdos sibi : sic faciebant universo Israëli venientium in Silo.
+1 Kings	1Kgs	9	2	15	Etiam antequam adolerent adipem, veniebat puer sacerdotis, et dicebat immolanti : Da mihi carnem, ut coquam sacerdoti : non enim accipiam a te carnem coctam, sed crudam.
+1 Kings	1Kgs	9	2	16	Dicebatque illi immolans : Incendatur primum juxta morem hodie adeps, et tolle tibi quantumcumque desiderat anima tua. Qui respondens aiebat ei : Nequaquam : nunc enim dabis, alioquin tollam vi.
+1 Kings	1Kgs	9	2	17	Erat ergo peccatum puerorum grande nimis coram Domino : quia retrahebant homines a sacrificio Domini.
+1 Kings	1Kgs	9	2	18	Samuel autem ministrabat ante faciem Domini, puer accinctus ephod lineo.
+1 Kings	1Kgs	9	2	19	Et tunicam parvam faciebat ei mater sua, quam afferebat statutis diebus, ascendens cum viro suo, ut immolaret hostiam solemnem.
+1 Kings	1Kgs	9	2	20	Et benedixit Heli Elcanae et uxori ejus : dixitque ei : Reddat tibi Dominus semen de muliere hac, pro foenore quod commodasti Domino. Et abierunt in locum suum.
+1 Kings	1Kgs	9	2	21	Visitavit ergo Dominus Annam, et concepit, et peperit tres filios, et duas filias : et magnificatus est puer Samuel apud Dominum.
+1 Kings	1Kgs	9	2	22	Heli autem erat senex valde, et audivit omnia quae faciebant filii sui universo Israëli, et quomodo dormiebant cum mulieribus quae observabant ad ostium tabernaculi :
+1 Kings	1Kgs	9	2	23	et dixit eis : Quare facitis res hujuscemodi quas ego audio, res pessimas, ab omni populo ?
+1 Kings	1Kgs	9	2	24	Nolite, filii mei : non enim est bona fama quam ego audio, ut transgredi faciatis populum Domini.
+1 Kings	1Kgs	9	2	25	Si peccaverit vir in virum, placari ei potest Deus : si autem in Dominum peccaverit vir, quis orabit pro eo ? Et non audierunt vocem patris sui : quia voluit Dominus occidere eos.
+1 Kings	1Kgs	9	2	26	Puer autem Samuel proficiebat atque crescebat, et placebat tam Domino quam hominibus.
+1 Kings	1Kgs	9	2	27	Venit autem vir Dei ad Heli, et ait ad eum : Haec dicit Dominus : Numquid non aperte revelatus sum domui patris tui, cum essent in Aegypto in domo Pharaonis ?
+1 Kings	1Kgs	9	2	28	Et elegi eum ex omnibus tribubus Israël mihi in sacerdotem, ut ascenderet ad altare meum, et adoleret mihi incensum, et portaret ephod coram me : et dedi domui patris tui omnia de sacrificiis filiorum Israël.
+1 Kings	1Kgs	9	2	29	Quare calce abjecistis victimam meam, et munera mea quae praecepi ut offerrentur in templo : et magis honorasti filios tuos quam me, ut comederetis primitias omnis sacrificii Israël populi mei ?
+1 Kings	1Kgs	9	2	30	Propterea ait Dominus Deus Israël : Loquens locutus sum, ut domus tua, et domus patris tui, ministraret in conspectu meo usque in sempiternum. Nunc autem dicit Dominus : Absit hoc a me : sed quicumque glorificaverit me, glorificabo eum : qui autem contemnunt me, erunt ignobiles.
+1 Kings	1Kgs	9	2	31	Ecce dies veniunt, et praecidam brachium tuum, et brachium domus patris tui, ut non sit senex in domo tua.
+1 Kings	1Kgs	9	2	32	Et videbis aemulum tuum in templo, in universis prosperis Israël : et non erit senex in domo tua omnibus diebus.
+1 Kings	1Kgs	9	2	33	Verumtamen non auferam penitus virum ex te ab altari meo : sed ut deficiant oculi tui, et tabescat anima tua : et pars magna domus tuae morietur cum ad virilem aetatem venerit.
+1 Kings	1Kgs	9	2	34	Hoc autem erit tibi signum, quod venturum est duobus filiis tuis, Ophni et Phinees : in die uno morientur ambo.
+1 Kings	1Kgs	9	2	35	Et suscitabo mihi sacerdotem fidelem, qui juxta cor meum et animam meam faciet : et aedificabo ei domum fidelem, et ambulabit coram christo meo cunctis diebus.
+1 Kings	1Kgs	9	2	36	Futurum est autem, ut quicumque remanserit in domo tua, veniat ut oretur pro eo, et offerat nummum argenteum, et tortam panis, dicatque : Dimitte me, obsecro, ad unam partem sacerdotalem, ut comedam buccellam panis.
+1 Kings	1Kgs	9	3	1	Puer autem Samuel ministrabat Domino coram Heli, et sermo Domini erat pretiosus in diebus illis : non erat visio manifesta.
+1 Kings	1Kgs	9	3	2	Factum est ergo in die quadam, Heli jacebat in loco suo, et oculi ejus caligaverant, nec poterat videre :
+1 Kings	1Kgs	9	3	3	lucerna Dei antequam extingueretur, Samuel dormiebat in templo Domini, ubi erat arca Dei.
+1 Kings	1Kgs	9	3	4	Et vocavit Dominus Samuel. Qui respondens, ait : Ecce ego.
+1 Kings	1Kgs	9	3	5	Et cucurrit ad Heli, et dixit : Ecce ego : vocasti enim me. Qui dixit : Non vocavi : revertere, et dormi. Et abiit, et dormivit.
+1 Kings	1Kgs	9	3	6	Et adjecit Dominus rursum vocare Samuelem. Consurgensque Samuel, abiit ad Heli, et dixit : Ecce ego, quia vocasti me. Qui respondit : Non vocavi te, fili mi : revertere et dormi.
+1 Kings	1Kgs	9	3	7	Porro Samuel necdum sciebat Dominum, neque revelatus fuerat ei sermo Domini.
+1 Kings	1Kgs	9	3	8	Et adjecit Dominus, et vocavit adhuc Samuelem tertio. Qui consurgens abiit ad Heli,
+1 Kings	1Kgs	9	3	9	et ait : Ecce ego, quia vocasti me. Intellexit ergo Heli quia Dominus vocaret puerum : et ait ad Samuelem : Vade, et dormi : et si deinceps vocaverit te, dices : Loquere, Domine, quia audit servus tuus. Abiit ergo Samuel, et dormivit in loco suo.
+1 Kings	1Kgs	9	3	10	Et venit Dominus, et stetit : et vocavit, sicut vocaverat secundo : Samuel, Samuel. Et ait Samuel : Loquere, Domine, quia audit servus tuus.
+1 Kings	1Kgs	9	3	11	Et dixit Dominus ad Samuelem : Ecce ego facio verbum in Israël, quod quicumque audierit, tinnient ambae aures ejus.
+1 Kings	1Kgs	9	3	12	In die illa suscitabo adversum Heli omnia quae locutus sum super domum ejus : incipiam, et complebo.
+1 Kings	1Kgs	9	3	13	Praedixi enim ei quod judicaturus essem domum ejus in aeternum propter iniquitatem, eo quod noverat indigne agere filios suos, et non corripuerit eos.
+1 Kings	1Kgs	9	3	14	Idcirco juravi domui Heli quod non expietur iniquitas domus ejus victimis et muneribus usque in aeternum.
+1 Kings	1Kgs	9	3	15	Dormivit autem Samuel usque mane, aperuitque ostia domus Domini. Et Samuel timebat indicare visionem Heli.
+1 Kings	1Kgs	9	3	16	Vocavit ergo Heli Samuelem, et dixit : Samuel fili mi ? Qui respondens ait : Praesto sum.
+1 Kings	1Kgs	9	3	17	Et interrogavit eum : Quis est sermo, quem locutus est Dominus ad te ? oro te ne celaveris me : haec faciat tibi Deus, et haec addat, si absconderis a me sermonem ex omnibus verbis quae dicta sunt tibi.
+1 Kings	1Kgs	9	3	18	Indicavit itaque ei Samuel universos sermones, et non abscondit ab eo. Et ille respondit : Dominus est : quod bonum est in oculis suis faciat.
+1 Kings	1Kgs	9	3	19	Crevit autem Samuel, et Dominus erat cum eo, et non cecidit ex omnibus verbis ejus in terram.
+1 Kings	1Kgs	9	3	20	Et cognovit universus Israël, a Dan usque Bersabee, quod fidelis Samuel propheta esset Domini.
+1 Kings	1Kgs	9	3	21	Et addidit Dominus ut appareret in Silo, quoniam revelatus fuerat Dominus Samueli in Silo juxta verbum Domini. Et evenit sermo Samuelis universo Israëli.
+1 Kings	1Kgs	9	4	1	Et factum est in diebus illis, convenerunt Philisthiim in pugnam : et egressus est Israël obviam Philisthiim in praelium, et castrametatus est juxta lapidem Adjutorii. Porro Philisthiim venerunt in Aphec,
+1 Kings	1Kgs	9	4	2	et instruxerunt aciem contra Israël. Inito autem certamine, terga vertit Israël Philisthaeis : et caesa sunt in illo certamine passim per agros, quasi quatuor millia virorum.
+1 Kings	1Kgs	9	4	3	Et reversus est populus ad castra : dixeruntque majores natu de Israël : Quare percussit nos Dominus hodie coram Philisthiim ? afferamus ad nos de Silo arcam foederis Domini, et veniat in medium nostri, ut salvet nos de manu inimicorum nostrorum.
+1 Kings	1Kgs	9	4	4	Misit ergo populus in Silo, et tulerunt inde arcam foederis Domini exercituum sedentis super cherubim : erantque duo filii Heli cum arca foederis Dei, Ophni et Phinees.
+1 Kings	1Kgs	9	4	5	Cumque venisset arca foederis Domini in castra, vociferatus est omnis Israël clamore grandi, et personuit terra.
+1 Kings	1Kgs	9	4	6	Et audierunt Philisthiim vocem clamoris, dixeruntque : Quaenam est haec vox clamoris magni in castris Hebraeorum ? Et cognoverunt quod arca Domini venisset in castra.
+1 Kings	1Kgs	9	4	7	Timueruntque Philisthiim, dicentes : Venit Deus in castra. Et ingemuerunt, dicentes :
+1 Kings	1Kgs	9	4	8	Vae nobis : non enim fuit tanta exultatio heri et nudiustertius : vae nobis. Quis nos salvabit de manu deorum sublimium istorum ? hi sunt dii, qui percusserunt Aegyptum omni plaga in deserto.
+1 Kings	1Kgs	9	4	9	Confortamini, et estote viri, Philisthiim, ne serviatis Hebraeis, sicut et illi servierunt vobis : confortamini, et bellate.
+1 Kings	1Kgs	9	4	10	Pugnaverunt ergo Philisthiim, et caesus est Israël, et fugit unusquisque in tabernaculum suum : et facta est plaga magna nimis, et ceciderunt de Israël triginta millia peditum.
+1 Kings	1Kgs	9	4	11	Et arca Dei capta est : duo quoque filii Heli mortui sunt, Ophni et Phinees.
+1 Kings	1Kgs	9	4	12	Currens autem vir de Benjamin ex acie, venit in Silo in die illa, scissa veste, et conspersus pulvere caput.
+1 Kings	1Kgs	9	4	13	Cumque ille venisset, Heli sedebat super sellam contra viam spectans. Erat enim cor ejus pavens pro arca Dei. Vir autem ille postquam ingressus est, nuntiavit urbi : et ululavit omnis civitas.
+1 Kings	1Kgs	9	4	14	Et audivit Heli sonitum clamoris, dixitque : Quis est hic sonitus tumultus hujus ? At ille festinavit, et venit, et nuntiavit Heli.
+1 Kings	1Kgs	9	4	15	Heli autem erat nonaginta et octo annorum, et oculi ejus caligaverant, et videre non poterat.
+1 Kings	1Kgs	9	4	16	Et dixit ad Heli : Ego sum qui veni de praelio, et ego qui de acie fugi hodie. Cui ille ait : Quid actum est, fili mi ?
+1 Kings	1Kgs	9	4	17	Respondens autem ille qui nuntiabat : Fugit, inquit, Israël coram Philisthiim, et ruina magna facta est in populo : insuper et duo filii tui mortui sunt, Ophni et Phinees, et arca Dei capta est.
+1 Kings	1Kgs	9	4	18	Cumque ille nominasset arcam Dei, cecidit de sella retrorsum juxta ostium, et fractis cervicibus mortuus est. Senex enim erat vir et grandaevus : et ipse judicavit Israël quadraginta annis.
+1 Kings	1Kgs	9	4	19	Nurus autem ejus, uxor Phinees, praegnans erat, vicinaque partui : et audito nuntio quod capta esset arca Dei, et mortuus esset socer suus et vir suus, incurvavit se et peperit : irruerant enim in eam dolores subiti.
+1 Kings	1Kgs	9	4	20	In ipso autem momento mortis ejus, dixerunt ei quae stabant circa eam : Ne timeas, quia filium peperisti. Quae non respondit eis, neque animadvertit.
+1 Kings	1Kgs	9	4	21	Et vocabit puerum Ichabod, dicens : Translata est gloria de Israël, quia capta est arca Dei, et pro socero suo et pro viro suo ;
+1 Kings	1Kgs	9	4	22	et ait : Translata est gloria ab Israël, eo quod capta esset arca Dei.
+1 Kings	1Kgs	9	5	1	Philisthiim autem tulerunt arcam Dei, et asportaverunt eam a lapide Adjutorii in Azotum.
+1 Kings	1Kgs	9	5	2	Tuleruntque Philisthiim arcam Dei, et intulerunt eam in templum Dagon, et statuerunt eam juxta Dagon.
+1 Kings	1Kgs	9	5	3	Cumque surrexissent diluculo Azotii altera die, ecce Dagon jacebat pronus in terra ante arcam Domini : et tulerunt Dagon, et restituerunt eum in locum suum.
+1 Kings	1Kgs	9	5	4	Rursumque mane die altera consurgentes, invenerunt Dagon jacentem super faciem suam in terra coram arca Domini : caput autem Dagon, et duae palmae manuum ejus abscissae erant super limen :
+1 Kings	1Kgs	9	5	5	porro Dagon solus truncus remanserat in loco suo. Propter hanc causam non calcant sacerdotes Dagon, et omnes qui ingrediuntur templum ejus, super limen Dagon in Azoto, usque in hodiernum diem.
+1 Kings	1Kgs	9	5	6	Aggravata est autem manus Domini super Azotios, et demolitus est eos : et percussit in secretiori parte natium Azotum, et fines ejus. Et ebullierunt villae et agri in medio regionis illius, et nati sunt mures et facta est confusio mortis magnae in civitate.
+1 Kings	1Kgs	9	5	7	Videntes autem viri Azotii hujuscemodi plagam, dixerunt : Non maneat arca Dei Israël apud nos : quoniam dura est manus ejus super nos, et super Dagon deum nostrum.
+1 Kings	1Kgs	9	5	8	Et mittentes congregaverunt omnes satrapas Philisthinorum ad se, et dixerunt : Quid faciemus de arca Dei Israël ? Responderuntque Gethaei : Circumducatur arca Dei Israël. Et circumduxerunt arcam Dei Israël.
+1 Kings	1Kgs	9	5	9	Illis autem circumducentibus eam, fiebat manus Domini per singulas civitates interfectionis magnae nimis : et percutiebat viros uniuscujusque urbis, a parvo usque ad majorem, et computrescebant prominentes extales eorum. Inieruntque Gethaei consilium, et fecerunt sibi sedes pelliceas.
+1 Kings	1Kgs	9	5	10	Miserunt ergo arcam Dei in Accaron. Cumque venisset arca Dei in Accaron, exclamaverunt Accaronitae, dicentes : Adduxerunt ad nos arcam Dei Israël ut interficiat nos et populum nostrum.
+1 Kings	1Kgs	9	5	11	Miserunt itaque et congregaverunt omnes satrapas Philisthinorum : qui dixerunt : Dimittite arcam Dei Israël, et revertatur in locum suum, et non interficiat nos cum populo nostro.
+1 Kings	1Kgs	9	5	12	Fiebat enim pavor mortis in singulis urbibus, et gravissima valde manus Dei. Viri quoque qui mortui non fuerant, percutiebantur in secretiori parte natium : et ascendebat ululatus uniuscujusque civitatis in caelum.
+1 Kings	1Kgs	9	6	1	Fuit ergo arca Domini in regione Philisthinorum septem mensibus.
+1 Kings	1Kgs	9	6	2	Et vocaverunt Philisthiim sacerdotes et divinos, dicentes : Quid faciemus de arca Domini ? indicate nobis quomodo remittamus eam in locum suum. Qui dixerunt :
+1 Kings	1Kgs	9	6	3	Si remittitis arcam Dei Israël, nolite dimittere eam vacuam, sed quod debetis, reddite ei pro peccato, et tunc curabimini : et scietis quare non recedat manus ejus a vobis.
+1 Kings	1Kgs	9	6	4	Qui dixerunt : Quid est quod pro delicto reddere debeamus ei ? Responderuntque illi :
+1 Kings	1Kgs	9	6	5	Juxta numerum provinciarum Philisthinorum quinque anos aureos facietis, et quinque mures aureos : quia plaga una fuit omnibus vobis, et satrapis vestris. Facietisque similitudines anorum vestrorum, et similitudines murium, qui demoliti sunt terram : et dabitis Deo Israël gloriam, si forte relevet manum suam a vobis, et a diis vestris, et a terra vestra.
+1 Kings	1Kgs	9	6	6	Quare aggravatis corda vestra, sicut aggravavit Aegyptus et Pharao cor suum ? nonne postquam percussus est, tunc dimisit eos, et abierunt ?
+1 Kings	1Kgs	9	6	7	Nunc ergo arripite et facite plaustrum novum unum : et duas vaccas foetas, quibus non est impositum jugum, jungite in plaustro, et recludite vitulos earum domi.
+1 Kings	1Kgs	9	6	8	Tolletisque arcam Domini, et ponetis in plaustro, et vasa aurea quae exsolvistis ei pro delicto, ponetis in capsellam ad latus ejus : et dimittite eam ut vadat.
+1 Kings	1Kgs	9	6	9	Et aspicietis : et si quidem per viam finium suorum ascenderit contra Bethsames, ipse fecit nobis hoc malum grande : sin autem, minime : sciemus quia nequaquam manus ejus tetigit nos, sed casu accidit.
+1 Kings	1Kgs	9	6	10	Fecerunt ergo illi hoc modo : et tollentes duas vaccas quae lactabant vitulos, junxerunt ad plaustrum, vitulosque earum concluserunt domi.
+1 Kings	1Kgs	9	6	11	Et posuerunt arcam Dei super plaustrum, et capsellam quae habebat mures aureos et similitudines anorum.
+1 Kings	1Kgs	9	6	12	Ibant autem in directum vaccae per viam quae ducit Bethsames, et itinere uno gradiebantur, pergentes et mugientes : et non declinabant neque ad dextram neque ad sinistram : sed et satrapae Philisthiim sequebantur usque ad terminos Bethsames.
+1 Kings	1Kgs	9	6	13	Porro Bethsamitae metebant triticum in valle : et elevantes oculos suos, viderunt arcam, et gavisi sunt cum vidissent.
+1 Kings	1Kgs	9	6	14	Et plaustrum venit in agrum Josue Bethsamitae, et stetit ibi. Erat autem ibi lapis magnus, et conciderunt ligna plaustri, vaccasque imposuerunt super ea holocaustum Domino.
+1 Kings	1Kgs	9	6	15	Levitae autem deposuerunt arcam Dei, et capsellam quae erat juxta eam, in qua erant vasa aurea, et posuerunt super lapidem grandem. Viri autem Bethsamitae obtulerunt holocausta, et immolaverunt victimas in die illa Domino.
+1 Kings	1Kgs	9	6	16	Et quinque satrapae Philisthinorum viderunt, et reversi sunt in Accaron in die illa.
+1 Kings	1Kgs	9	6	17	Hi sunt autem ani aurei quos reddiderunt Philisthiim pro delicto, Domino : Azotus unum, Gaza unum, Ascalon unum, Geth unum, Accaron unum :
+1 Kings	1Kgs	9	6	18	et mures aureos secundum numerum urbium Philisthiim, quinque provinciarum, ab urbe murata usque ad villam quae erat absque muro, et usque ad Abelmagnum, super quem posuerunt arcam Domini, quae erat usque in illum diem in agro Josue Bethsamitis.
+1 Kings	1Kgs	9	6	19	Percussit autem de viris Bethsamitibus, eo quod vidissent arcam Domini : et percussit de populo septuaginta viros, et quinquaginta millia plebis. Luxitque populus, eo quod Dominus percussisset plebem plaga magna.
+1 Kings	1Kgs	9	6	20	Et dixerunt viri Bethsamitae : Quis poterit stare in conspectu Domini Dei sancti hujus ? et ad quem ascendet a nobis ?
+1 Kings	1Kgs	9	6	21	Miseruntque nuntios ad habitatores Cariathiarim, dicentes : Reduxerunt Philisthiim arcam Domini : descendite, et reducite eam ad vos.
+1 Kings	1Kgs	9	7	1	Venerunt ergo viri Cariathiarim, et reduxerunt arcam Domini, et intulerunt eam in domum Abinadab in Gabaa : Eleazarum autem filium ejus sanctificaverunt, ut custodiret arcam Domini.
+1 Kings	1Kgs	9	7	2	Et factum est, ex qua die mansit arca Domini in Cariathiarim, multiplicati sunt dies (erat quippe jam annus vigesimus), et requievit omnis domus Israël post Dominum.
+1 Kings	1Kgs	9	7	3	Ait autem Samuel ad universam domum Israël, dicens : Si in toto corde vestro revertimini ad Dominum, auferte deos alienos de medio vestri, Baalim et Astaroth : et praeparate corda vestra Domino, et servite ei soli, et eruet vos de manu Philisthiim.
+1 Kings	1Kgs	9	7	4	Abstulerunt ergo filii Israël Baalim et Astaroth, et servierunt Domino soli.
+1 Kings	1Kgs	9	7	5	Dixit autem Samuel : Congregate universum Israël in Masphath, ut orem pro vobis Dominum.
+1 Kings	1Kgs	9	7	6	Et convenerunt in Masphath : hauseruntque aquam, et effuderunt in conspectu Domini : et jejunaverunt in die illa atque dixerunt ibi : Peccavimus Domino. Judicavitque Samuel filios Israël in Masphath.
+1 Kings	1Kgs	9	7	7	Et audierunt Philisthiim quod congregati essent filii Israël in Masphath, et ascenderunt satrapae Philisthinorum ad Israël. Quod cum audissent filii Israël, timuerunt a facie Philisthinorum.
+1 Kings	1Kgs	9	7	8	Dixeruntque ad Samuelem : Ne cesses pro nobis clamare ad Dominum Deum nostrum, ut salvet nos de manu Philisthinorum.
+1 Kings	1Kgs	9	7	9	Tulit autem Samuel agnum lactentem unum, et obtulit illum holocaustum integrum Domino : et clamavit Samuel ad Dominum pro Israël, et exaudivit eum Dominus.
+1 Kings	1Kgs	9	7	10	Factum est autem, cum Samuel offerret holocaustum, Philisthiim iniere praelium contra Israël : intonuit autem Dominus fragore magno in die illa super Philisthiim, et exterruit eos, et caesi sunt a facie Israël.
+1 Kings	1Kgs	9	7	11	Egressique viri Israël de Masphath, persecuti sunt Philisthaeos, et percusserunt eos usque ad locum qui erat subter Bethchar.
+1 Kings	1Kgs	9	7	12	Tulit autem Samuel lapidem unum, et posuit eum inter Masphath et inter Sen : et vocavit nomen loci illius, Lapis adjutorii. Dixitque : Hucusque auxiliatus est nobis Dominus.
+1 Kings	1Kgs	9	7	13	Et humiliati sunt Philisthiim, nec apposuerunt ultra ut venirent in terminos Israël. Facta est itaque manus Domini super Philisthaeos cunctis diebus Samuelis.
+1 Kings	1Kgs	9	7	14	Et redditae sunt urbes quas tulerant Philisthiim ab Israël, Israëli, ab Accaron usque Geth, et terminos suos : liberavitque Israël de manu Philisthinorum, eratque pax inter Israël et Amorrhaeum.
+1 Kings	1Kgs	9	7	15	Judicabat quoque Samuel Israëlem cunctis diebus vitae suae :
+1 Kings	1Kgs	9	7	16	et ibat per singulos annos circuiens Bethel et Galgala et Masphath, et judicabat Israëlem in supradictis locis.
+1 Kings	1Kgs	9	7	17	Revertebaturque in Ramatha : ibi enim erat domus ejus, et ibi judicabat Israëlem : aedificavit etiam ibi altare Domino.
+1 Kings	1Kgs	9	8	1	Factum est autem cum senuisset Samuel, posuit filios suos judices Israël.
+1 Kings	1Kgs	9	8	2	Fuitque nomen filii ejus primogeniti Joël : et nomen secundi Abia, judicum in Bersabee.
+1 Kings	1Kgs	9	8	3	Et non ambulaverunt filii illius in viis ejus : sed declinaverunt post avaritiam, acceperuntque munera, et perverterunt judicium.
+1 Kings	1Kgs	9	8	4	Congregati ergo universi majores natu Israël, venerunt ad Samuelem in Ramatha.
+1 Kings	1Kgs	9	8	5	Dixeruntque ei : Ecce tu senuisti, et filii tui non ambulant in viis tuis : constitue nobis regem, ut judicet nos, sicut et universae habent nationes.
+1 Kings	1Kgs	9	8	6	Displicuit sermo in oculis Samuelis, eo quod dixissent : Da nobis regem, ut judicet nos. Et oravit Samuel ad Dominum.
+1 Kings	1Kgs	9	8	7	Dixit autem Dominus ad Samuelem : Audi vocem populi in omnibus quae loquuntur tibi : non enim te abjecerunt, sed me, ne regnem super eos.
+1 Kings	1Kgs	9	8	8	Juxta omnia opera sua quae fecerunt, a die qua eduxi eos de Aegypto usque ad diem hanc : sicut dereliquerunt me, et servierunt diis alienis, sic faciunt etiam tibi.
+1 Kings	1Kgs	9	8	9	Nunc ergo vocem eorum audi : verumtamen contestare eos, et praedic eis jus regis, qui regnaturus est super eos.
+1 Kings	1Kgs	9	8	10	Dixit itaque Samuel omnia verba Domini ad populum, qui petierat a se regem.
+1 Kings	1Kgs	9	8	11	Et ait : Hoc erit jus regis, qui imperaturus est vobis : filios vestros tollet, et ponet in curribus suis : facietque sibi equites et praecursores quadrigarum suarum,
+1 Kings	1Kgs	9	8	12	et constituet sibi tribunos, et centuriones, et aratores agrorum suorum, et messores segetum, et fabros armorum et curruum suorum.
+1 Kings	1Kgs	9	8	13	Filias quoque vestras faciet sibi unguentarias, et focarias, et panificas.
+1 Kings	1Kgs	9	8	14	Agros quoque vestros, et vineas, et oliveta optima tollet, et dabit servis suis.
+1 Kings	1Kgs	9	8	15	Sed et segetes vestras et vinearum reditus addecimabit, ut det eunuchis et famulis suis.
+1 Kings	1Kgs	9	8	16	Servos etiam vestros, et ancillas, et juvenes optimos, et asinos, auferet, et ponet in opere suo.
+1 Kings	1Kgs	9	8	17	Greges quoque vestros addecimabit, vosque eritis ei servi.
+1 Kings	1Kgs	9	8	18	Et clamabitis in die illa a facie regis vestri, quem elegistis vobis : et non exaudiet vos Dominus in die illa, quia petistis vobis regem.
+1 Kings	1Kgs	9	8	19	Noluit autem populus audire vocem Samuelis, sed dixerunt : Nequaquam : rex enim erit super nos,
+1 Kings	1Kgs	9	8	20	et erimus nos quoque sicut omnes gentes : et judicabit nos rex noster, et egredietur ante nos, et pugnabit bella nostra pro nobis.
+1 Kings	1Kgs	9	8	21	Et audivit Samuel omnia verba populi, et locutus est ea in auribus Domini.
+1 Kings	1Kgs	9	8	22	Dixit autem Dominus ad Samuelem : Audi vocem eorum, et constitue super eos regem. Et ait Samuel ad viros Israël : Vadat unusquisque in civitatem suam.
+1 Kings	1Kgs	9	9	1	Et erat vir de Benjamin nomine Cis, filius Abiel, filii Seror, filii Bechorath, filii Aphia, filii viri Jemini, fortis robore.
+1 Kings	1Kgs	9	9	2	Et erat ei filius vocabulo Saul, electus et bonus : et non erat vir de filiis Israël melior illo : ab humero et sursum eminebat super omnem populum.
+1 Kings	1Kgs	9	9	3	Perierant autem asinae Cis patris Saul : et dixit Cis ad Saul filium suum : Tolle tecum unum de pueris, et consurgens vade, et quaere asinas. Qui cum transissent per montem Ephraim
+1 Kings	1Kgs	9	9	4	et per terram Salisa, et non invenissent, transierunt etiam per terram Salim, et non erant : sed et per terram Jemini, et minime repererunt.
+1 Kings	1Kgs	9	9	5	Cum autem venissent in terram Suph, dixit Saul ad puerum qui erat cum eo : Veni et revertamur, ne forte dimiserit pater meus asinas, et sollicitus sit pro nobis.
+1 Kings	1Kgs	9	9	6	Qui ait ei : Ecce vir Dei est in civitate hac, vir nobilis : omne quod loquitur, sine ambiguitate venit. Nunc ergo eamus illuc, si forte indicet nobis de via nostra, propter quam venimus.
+1 Kings	1Kgs	9	9	7	Dixitque Saul ad puerum suum : Ecce ibimus : quid feremus ad virum Dei ? panis defecit in sitarciis nostris, et sportulam non habemus ut demus homini Dei, nec quidquam aliud.
+1 Kings	1Kgs	9	9	8	Rursum puer respondit Sauli, et ait : Ecce inventa est in manu mea quarta pars stateris argenti : demus homini Dei, ut indicet nobis viam nostram.
+1 Kings	1Kgs	9	9	9	(Olim in Israël sic loquebatur unusquisque vadens consulere Deum : Venite, et eamus ad videntem. Qui enim propheta dicitur hodie, vocabatur olim videns.)
+1 Kings	1Kgs	9	9	10	Et dixit Saul ad puerum suum : Optimus sermo tuus. Veni, eamus. Et ierunt in civitatem in qua erat vir Dei.
+1 Kings	1Kgs	9	9	11	Cumque ascenderent clivum civitatis, invenerunt puellas egredientes ad hauriendam aquam, et dixerunt eis : Num hic est videns ?
+1 Kings	1Kgs	9	9	12	Quae respondentes, dixerunt illis : Hic est : ecce ante te, festina nunc : hodie enim venit in civitatem, quia sacrificium est hodie populi in excelso.
+1 Kings	1Kgs	9	9	13	Ingredientes urbem, statim invenietis eum antequam ascendat excelsum ad vescendum, neque enim comesurus est populus donec ille veniat : quia ipse benedicit hostiae, et deinceps comedunt qui vocati sunt. Nunc ergo conscendite, quia hodie reperietis eum.
+1 Kings	1Kgs	9	9	14	Et ascenderunt in civitatem. Cumque illi ambularent in medio urbis, apparuit Samuel egrediens obviam eis, ut ascenderet in excelsum.
+1 Kings	1Kgs	9	9	15	Dominus autem revelaverat auriculam Samuelis ante unam diem quam veniret Saul, dicens :
+1 Kings	1Kgs	9	9	16	Hac ipsa hora quae nunc est, cras mittam virum ad te de terra Benjamin, et unges eum ducem super populum meum Israël : et salvabit populum meum de manu Philisthinorum, quia respexi populum meum : venit enim clamor eorum ad me.
+1 Kings	1Kgs	9	9	17	Cumque aspexisset Samuel Saulem, Dominus dixit ei : Ecce vir quem dixeram tibi : iste dominabitur populo meo.
+1 Kings	1Kgs	9	9	18	Accessit autem Saul ad Samuelem in medio portae, et ait : Indica, oro, mihi, ubi est domus videntis.
+1 Kings	1Kgs	9	9	19	Et respondit Samuel Sauli, dicens : Ego sum videns : ascende ante me in excelsum, ut comedatis mecum hodie, et dimittam te mane : et omnia quae sunt in corde tuo indicabo tibi.
+1 Kings	1Kgs	9	9	20	Et de asinis quas nudiustertius perdidisti, ne sollicitus sis, quia inventae sunt. Et cujus erunt optima quaeque Israël ? nonne tibi et omni domui patris tui ?
+1 Kings	1Kgs	9	9	21	Respondens autem Saul, ait : Numquid non filius Jemini ego sum de minima tribu Israël, et cognatio mea novissima inter omnes familias de tribu Benjamin ? quare ergo locutus es mihi sermonem istum ?
+1 Kings	1Kgs	9	9	22	Assumens itaque Samuel Saulem et puerum ejus, introduxit eos in triclinium, et dedit eis locum in capite eorum qui fuerant invitati : erant enim quasi triginta viri.
+1 Kings	1Kgs	9	9	23	Dixitque Samuel coco : Da partem quam dedi tibi, et praecepi ut reponeres seorsum apud te.
+1 Kings	1Kgs	9	9	24	Levavit autem cocus armum, et posuit ante Saul. Dixitque Samuel : Ecce quod remansit : pone ante te, et comede, quia de industria servatum est tibi quando populum vocavi. Et comedit Saul cum Samuele in die illa.
+1 Kings	1Kgs	9	9	25	Et descenderunt de excelso in oppidum, et locutus est cum Saule in solario : stravitque Saul in solario, et dormivit.
+1 Kings	1Kgs	9	9	26	Cumque mane surrexissent, et jam elucesceret, vocavit Samuel Saulem in solario, dicens : Surge, et dimittam te. Et surrexit Saul : egressique sunt ambo, ipse videlicet, et Samuel.
+1 Kings	1Kgs	9	9	27	Cumque descenderent in extrema parte civitatis, Samuel dixit ad Saul : Dic puero ut antecedat nos et transeat : tu autem subsiste paulisper, ut indicem tibi verbum Domini.
+1 Kings	1Kgs	9	10	1	Tulit autem Samuel lenticulam olei, et effudit super caput ejus : et deosculatus est eum, et ait : Ecce unxit te Dominus super haereditatem suam in principem, et liberabis populum suum de manibus inimicorum ejus qui in circuitu ejus sunt. Et hoc tibi signum, quia unxit te Deus in principem.
+1 Kings	1Kgs	9	10	2	Cum abieris hodie a me, invenies duos viros juxta sepulchrum Rachel in finibus Benjamin, in meridie : dicentque tibi : Inventae sunt asinae ad quas ieras perquirendas : et intermissis pater tuus asinis, sollicitus est pro vobis, et dicit : Quid faciam de filio meo ?
+1 Kings	1Kgs	9	10	3	Cumque abieris inde, et ultra transieris, et veneris ad quercum Thabor, invenient te ibi tres viri ascendentes ad Deum in Bethel, unus portans tres haedos, et alius tres tortas panis, et alius portans lagenam vini.
+1 Kings	1Kgs	9	10	4	Cumque te salutaverint, dabunt tibi duos panes, et accipies de manu eorum.
+1 Kings	1Kgs	9	10	5	Post haec venies in collem Dei, ubi est statio Philisthinorum : et cum ingressus fueris ibi urbem, obvium habebis gregem prophetarum descendentium de excelso, et ante eos psalterium, et tympanum, et tibiam, et citharam, ipsosque prophetantes.
+1 Kings	1Kgs	9	10	6	Et insiliet in te spiritus Domini, et prophetabis cum eis, et mutaberis in virum alium.
+1 Kings	1Kgs	9	10	7	Quando ergo evenerint signa haec omnia tibi, fac quaecumque invenerit manus tua, quia Dominus tecum est.
+1 Kings	1Kgs	9	10	8	Et descendes ante me in Galgala (ego quippe descendam ad te), ut offeras oblationem, et immoles victimas pacificas : septem diebus expectabis, donec veniam ad te, et ostendam tibi quid facias.
+1 Kings	1Kgs	9	10	9	Itaque cum avertisset humerum suum ut abiret a Samuele, immutavit ei Deus cor aliud, et venerunt omnia signa haec in die illa.
+1 Kings	1Kgs	9	10	10	Veneruntque ad praedictum collem, et ecce cuneus prophetarum obvius ei : et insiluit super eum spiritus Domini, et prophetavit in medio eorum.
+1 Kings	1Kgs	9	10	11	Videntes autem omnes qui noverant eum heri et nudiustertius quod esset cum prophetis, et prophetaret, dixerunt ad invicem : Quaenam res accidit filio Cis ? num et Saul inter prophetas ?
+1 Kings	1Kgs	9	10	12	Responditque alius ad alterum, dicens : Et quis pater eorum ? Propterea versum est in proverbium : Num et Saul inter prophetas ?
+1 Kings	1Kgs	9	10	13	Cessavit autem prophetare, et venit ad excelsum.
+1 Kings	1Kgs	9	10	14	Dixitque patruus Saul ad eum, et ad puerum ejus : Quo abistis ? Qui responderunt : Quaerere asinas : quas cum non reperissemus, venimus ad Samuelem.
+1 Kings	1Kgs	9	10	15	Et dixit ei patruus suus : Indica mihi quid dixerit tibi Samuel.
+1 Kings	1Kgs	9	10	16	Et ait Saul ad patruum suum : Indicavit nobis quia inventae essent asinae. De sermone autem regni non indicavit ei quem locutus fuerat ei Samuel.
+1 Kings	1Kgs	9	10	17	Et convocavit Samuel populum ad Dominum in Maspha :
+1 Kings	1Kgs	9	10	18	et ait ad filios Israël : Haec dicit Dominus Deus Israël : Ego eduxi Israël de Aegypto, et erui vos de manu Aegyptiorum, et de manu omnium regum qui affligebant vos.
+1 Kings	1Kgs	9	10	19	Vos autem hodie projecistis Deum vestrum, qui solus salvavit vos de universis malis et tribulationibus vestris : et dixistis : Nequaquam : sed regem constitue super nos. Nunc ergo state coram Domino per tribus vestras, et per familias.
+1 Kings	1Kgs	9	10	20	Et applicuit Samuel omnes tribus Israël, et cecidit sors tribus Benjamin.
+1 Kings	1Kgs	9	10	21	Et applicuit tribum Benjamin et cognationes ejus, et cecidit cognatio Metri : et pervenit usque ad Saul filium Cis. Quaesierunt ergo eum, et non est inventus.
+1 Kings	1Kgs	9	10	22	Et consuluerunt post haec Dominum utrumnam venturus esset illuc. Responditque Dominus : Ecce absconditus est domi.
+1 Kings	1Kgs	9	10	23	Cucurrerunt itaque et tulerunt eum inde : stetitque in medio populi, et altior fuit universo populo ab humero et sursum.
+1 Kings	1Kgs	9	10	24	Et ait Samuel ad omnem populum : Certe videtis quem elegit Dominus, quoniam non sit similis illi in omni populo. Et clamavit omnis populus, et ait : Vivat rex.
+1 Kings	1Kgs	9	10	25	Locutus est autem Samuel ad populum legem regni, et scripsit in libro, et reposuit coram Domino : et dimisit Samuel omnem populum, singulos in domum suam.
+1 Kings	1Kgs	9	10	26	Sed et Saul abiit in domum suam in Gabaa : et abiit cum eo pars exercitus, quorum tetigerat Deus corda.
+1 Kings	1Kgs	9	10	27	Filii vero Belial dixerunt : Num salvare nos poterit iste ? Et despexerunt eum, et non attulerunt ei munera : ille vero dissimulabat se audire.
+1 Kings	1Kgs	9	11	1	Et factum est quasi post mensem, ascendit Naas Ammonites, et pugnare coepit adversum Jabes Galaad. Dixeruntque omnes viri Jabes ad Naas : Habeto nos foederatos, et serviemus tibi.
+1 Kings	1Kgs	9	11	2	Et respondit ad eos Naas Ammonites : In hoc feriam vobiscum foedus, ut eruam omnium vestrum oculos dextros, ponamque vos opprobrium in universo Israël.
+1 Kings	1Kgs	9	11	3	Et dixerunt ad eum seniores Jabes : Concede nobis septem dies, ut mittamus nuntios ad universos terminos Israël, et si non fuerit qui defendat nos, egrediemur ad te.
+1 Kings	1Kgs	9	11	4	Venerunt ergo nuntii in Gabaa Saulis : et locuti sunt verba haec, audiente populo : et levavit omnis populus vocem suam, et flevit.
+1 Kings	1Kgs	9	11	5	Et ecce Saul veniebat, sequens boves de agro, et ait : Quid habet populus quod plorat ? Et narraverunt ei verba virorum Jabes.
+1 Kings	1Kgs	9	11	6	Et insilivit spiritus Domini in Saul cum audisset verba haec, et iratus est furor ejus nimis.
+1 Kings	1Kgs	9	11	7	Et assumens utrumque bovem, concidit in frustra, misitque in omnes terminos Israël per manum nuntiorum, dicens : Quicumque non exierit, et secutus fuerit Saul et Samuel, sic fiet bobus ejus. Invasit ergo timor Domini populum, et egressi sunt quasi vir unus.
+1 Kings	1Kgs	9	11	8	Et recensuit eos in Bezech : fueruntque filiorum Israël trecenta millia, virorum autem Juda triginta millia.
+1 Kings	1Kgs	9	11	9	Et dixerunt nuntiis qui venerant : Sic dicetis viris qui sunt in Jabes Galaad : Cras erit vobis salus, cum incaluerit sol. Venerunt ergo nuntii, et annuntiaverunt viris Jabes : qui laetati sunt.
+1 Kings	1Kgs	9	11	10	Et dixerunt : Mane exibimus ad vos : et facietis nobis omne quod placuerit vobis.
+1 Kings	1Kgs	9	11	11	Et factum est, cum dies crastinus venisset, constituit Saul populum in tres partes : et ingressus est media castra in vigilia matutina, et percussit Ammon usque dum incalesceret dies : reliqui autem dispersi sunt, ita ut non relinquerentur in eis duo pariter.
+1 Kings	1Kgs	9	11	12	Et ait populus ad Samuelem : Quis est iste qui dixit : Saul num regnabit super nos ? Date viros, et interficiemus eos.
+1 Kings	1Kgs	9	11	13	Et ait Saul : Non occidetur quisquam in die hac, quia hodie fecit Dominus salutem in Israël.
+1 Kings	1Kgs	9	11	14	Dixit autem Samuel ad populum : Venite, et eamus in Galgala, et innovemus ibi regnum.
+1 Kings	1Kgs	9	11	15	Et perrexit omnis populus in Galgala, et fecerunt ibi regem Saul coram Domino in Galgala, et immolaverunt ibi victimas pacificas coram Domino. Et laetatus est ibi Saul, et cuncti viri Israël nimis.
+1 Kings	1Kgs	9	12	1	Dixit autem Samuel ad universum Israël : Ecce audivi vocem vestram juxta omnia quae locuti estis ad me, et constitui super vos regem.
+1 Kings	1Kgs	9	12	2	Et nunc rex graditur ante vos : ego autem senui, et incanui : porro filii mei vobiscum sunt : itaque conversatus coram vobis ab adolescentia mea usque ad hanc diem, ecce praesto sum.
+1 Kings	1Kgs	9	12	3	Loquimini de me coram Domino, et coram christo ejus, utrum bovem cujusquam tulerim, aut asinum : si quempiam calumniatus sum, si oppressi aliquem, si de manu cujusquam munus accepi : et contemnam illud hodie, restituamque vobis.
+1 Kings	1Kgs	9	12	4	Et dixerunt : Non es calumniatus nos, neque oppressisti, neque tulisti de manu alicujus quippiam.
+1 Kings	1Kgs	9	12	5	Dixitque ad eos : Testis est Dominus adversum vos, et testis christus ejus in die hac, quia non inveneritis in manu mea quippiam. Et dixerunt : Testis.
+1 Kings	1Kgs	9	12	6	Et ait Samuel ad populum : Dominus, qui fecit Moysen et Aaron, et eduxit patres nostros de terra Aegypti.
+1 Kings	1Kgs	9	12	7	Nunc ergo state, ut judicio contendam adversum vos coram Domino de omnibus misericordiis Domini quas fecit vobiscum et cum patribus vestris :
+1 Kings	1Kgs	9	12	8	quomodo Jacob ingressus est in Aegyptum, et clamaverunt patres vestri ad Dominum : et misit Dominus Moysen et Aaron, et eduxit patres vestros de Aegypto, et collocavit eos in loco hoc.
+1 Kings	1Kgs	9	12	9	Qui obliti sunt Domini Dei sui, et tradidit eos in manu Sisarae magistri militiae Hasor, et in manu Philisthinorum, et in manu regis Moab : et pugnaverunt adversum eos.
+1 Kings	1Kgs	9	12	10	Postea autem clamaverunt ad Dominum, et dixerunt : Peccavimus, quia dereliquimus Dominum, et servivimus Baalim et Astaroth : nunc ergo erue nos de manu inimicorum nostrorum, et serviemus tibi.
+1 Kings	1Kgs	9	12	11	Et misit Dominus Jerobaal, et Badan, et Jephte, et Samuel, et eruit vos de manu inimicorum vestrorum per circuitum, et habitastis confidenter.
+1 Kings	1Kgs	9	12	12	Videntes autem quod Naas rex filiorum Ammon venisset adversum vos, dixistis mihi : Nequaquam, sed rex imperabit nobis : cum Dominus Deus vester regnaret in vobis.
+1 Kings	1Kgs	9	12	13	Nunc ergo praesto est rex vester, quem elegistis et petistis : ecce dedit vobis Dominus regem.
+1 Kings	1Kgs	9	12	14	Si timueritis Dominum, et servieritis ei, et audieritis vocem ejus, et non exasperaveritis os Domini, eritis et vos, et rex qui imperat vobis, sequentes Dominum Deum vestrum :
+1 Kings	1Kgs	9	12	15	si autem non audieritis vocem Domini, sed exasperaveritis sermones ejus, erit manus Domini super vos, et super patres vestros.
+1 Kings	1Kgs	9	12	16	Sed et nunc state, et videte rem istam grandem quam facturus est Dominus in conspectu vestro.
+1 Kings	1Kgs	9	12	17	Numquid non messis tritici est hodie ? invocabo Dominum, et dabit voces et pluvias : et scietis, et videbitis, quia grande malum feceritis vobis in conspectu Domini, petentes super vos regem.
+1 Kings	1Kgs	9	12	18	Et clamavit Samuel ad Dominum, et dedit Dominus voces et pluvias in illa die.
+1 Kings	1Kgs	9	12	19	Et timuit omnis populus nimis Dominum et Samuelem, et dixit universus populus ad Samuelem : Ora pro servis tuis ad Dominum Deum tuum, ut non moriamur : addidimus enim universis peccatis nostris malum, ut peteremus nobis regem.
+1 Kings	1Kgs	9	12	20	Dixit autem Samuel ad populum : Nolite timere : vos fecistis universum malum hoc, verumtamen nolite recedere a tergo Domini, sed servite Domino in omni corde vestro.
+1 Kings	1Kgs	9	12	21	Et nolite declinare post vana, quae non proderunt vobis, neque eruent vos, quia vana sunt.
+1 Kings	1Kgs	9	12	22	Et non derelinquet Dominus populum suum propter nomen suum magnum : quia juravit Dominus facere vos sibi populum.
+1 Kings	1Kgs	9	12	23	Absit autem a me hoc peccatum in Dominum, ut cessem orare pro vobis, et docebo vos viam bonam et rectam.
+1 Kings	1Kgs	9	12	24	Igitur timete Dominum, et servite ei in veritate, et ex toto corde vestro : vidistis enim magnifica quae in vobis gesserit.
+1 Kings	1Kgs	9	12	25	Quod si perseveraveritis in malitia, et vos et rex vester pariter peribitis.
+1 Kings	1Kgs	9	13	1	Filius unius anni erat Saul cum regnare coepisset : duobus autem annis regnavit super Israël.
+1 Kings	1Kgs	9	13	2	Et elegit sibi Saul tria millia de Israël : et erant cum Saul duo millia in Machmas, et in monte Bethel : mille autem cum Jonatha in Gabaa Benjamin : porro ceterum populum remisit unumquemque in tabernacula sua.
+1 Kings	1Kgs	9	13	3	Et percussit Jonathas stationem Philisthinorum quae erat in Gabaa. Quod cum audissent Philisthiim, Saul cecinit buccina in omni terra, dicens : Audiant Hebraei.
+1 Kings	1Kgs	9	13	4	Et universus Israël audivit hujuscemodi famam : Percussit Saul stationem Philisthinorum, et erexit se Israël adversus Philisthiim. Clamavit ergo populus post Saul in Galgala.
+1 Kings	1Kgs	9	13	5	Et Philisthiim congregati sunt ad praeliandum contra Israël, triginta millia curruum, et sex millia equitum, et reliquum vulgus, sicut arena quae est in littore maris plurima. Et ascendentes castrametati sunt in Machmas ad orientem Bethaven.
+1 Kings	1Kgs	9	13	6	Quod cum vidissent viri Israël se in arcto positos (afflictus enim erat populus), absconderunt se in speluncis, et in abditis, in petris quoque, et in antris, et in cisternis.
+1 Kings	1Kgs	9	13	7	Hebraei autem transierunt Jordanem in terram Gad et Galaad. Cumque adhuc esset Saul in Galgala, universus populus perterritus est qui sequebatur eum.
+1 Kings	1Kgs	9	13	8	Et expectavit septem diebus juxta placitum Samuelis, et non venit Samuel in Galgala, dilapsusque est populus ab eo.
+1 Kings	1Kgs	9	13	9	Ait ergo Saul : Afferte mihi holocaustum et pacifica. Et obtulit holocaustum.
+1 Kings	1Kgs	9	13	10	Cumque complesset offerens holocaustum, ecce Samuel veniebat : et egressus est Saul obviam ei ut salutaret eum.
+1 Kings	1Kgs	9	13	11	Locutusque est ad eum Samuel : Quid fecisti ? Respondit Saul : Quia vidi quod populus dilaberetur a me, et tu non veneras juxta placitos dies, porro Philisthiim congregati fuerant in Machmas,
+1 Kings	1Kgs	9	13	12	dixi : Nunc descendent Philisthiim ad me in Galgala, et faciem Domini non placavi. Necessitate compulsus, obtuli holocaustum.
+1 Kings	1Kgs	9	13	13	Dixitque Samuel ad Saul : Stulte egisti, nec custodisti mandata Domini Dei tui quae praecepit tibi. Quod si non fecisses, jam nunc praeparasset Dominus regnum tuum super Israël in sempiternum :
+1 Kings	1Kgs	9	13	14	sed nequaquam regnum tuum ultra consurget. Quaesivit Dominus sibi virum juxta cor suum : et praecepit ei Dominus ut esset dux super populum suum, eo quod non servaveris quae praecepit Dominus.
+1 Kings	1Kgs	9	13	15	Surrexit autem Samuel, et ascendit de Galgalis in Gabaa Benjamin. Et reliqui populi ascenderunt post Saul obviam populo, qui expugnabant eos venientes de Galgala in Gabaa, in colle Benjamin. Et recensuit Saul populum qui inventi fuerant cum eo, quasi sexcentos viros.
+1 Kings	1Kgs	9	13	16	Et Saul et Jonathas filius ejus, populusque qui inventus fuerat cum eis, erat in Gabaa Benjamin : porro Philisthiim consederant in Machmas.
+1 Kings	1Kgs	9	13	17	Et egressi sunt ad praedandum de castris Philisthinorum tres cunei. Unus cuneus pergebat contra viam Ephra ad terram Sual :
+1 Kings	1Kgs	9	13	18	porro alius ingrediebatur per viam Beth-horon : tertius autem verterat se ad iter termini imminentis valli Seboim contra desertum.
+1 Kings	1Kgs	9	13	19	Porro faber ferrarius non inveniebatur in omni terra Israël : caverant enim Philisthiim, ne forte facerent Hebraei gladium aut lanceam.
+1 Kings	1Kgs	9	13	20	Descendebat ergo omnis Israël ad Philisthiim, ut exacueret unusquisque vomerem suum, et ligonem, et securim, et sarculum.
+1 Kings	1Kgs	9	13	21	Retusae itaque erant acies vomerum, et ligonum, et tridentum, et securium, usque ad stimulum corrigendum.
+1 Kings	1Kgs	9	13	22	Cumque venisset dies praelii, non est inventus ensis et lancea in manu totius populi qui erat cum Saule et Jonatha, excepto Saul et Jonatha filio ejus.
+1 Kings	1Kgs	9	13	23	Egressa est autem statio Philisthiim, ut transcenderet in Machmas.
+1 Kings	1Kgs	9	14	1	Et accidit quadam die ut diceret Jonathas filius Saul ad adolescentem armigerum suum : Veni, et transeamus ad stationem Philisthinorum, quae est trans locum illum. Patri autem suo hoc ipsum non indicavit.
+1 Kings	1Kgs	9	14	2	Porro Saul morabatur in extrema parte Gabaa sub malogranato, quae erat in Magron : et erat populus cum eo quasi sexcentorum virorum.
+1 Kings	1Kgs	9	14	3	Et Achias filius Achitob fratris Ichabod filii Phinees, qui ortus fuerat ex Heli sacerdote Domini in Silo, portabat ephod. Sed et populus ignorabat quo isset Jonathas.
+1 Kings	1Kgs	9	14	4	Erant autem inter ascensus per quos nitebatur Jonathas transire ad stationem Philisthinorum, eminentes petrae ex utraque parte, et quasi in modum dentium scopuli hinc et inde praerupti : nomen uni Boses, et nomen alteri Sene :
+1 Kings	1Kgs	9	14	5	unus scopulus prominens ad aquilonem ex adverso Machmas, et alter ad meridiem contra Gabaa.
+1 Kings	1Kgs	9	14	6	Dixit autem Jonathas ad adolescentem armigerum suum : Veni, transeamus ad stationem incircumcisorum horum, si forte faciat Dominus pro nobis : quia non est Domino difficile salvare, vel in multis, vel in paucis.
+1 Kings	1Kgs	9	14	7	Dixitque ei armiger suus : Fac omnia quae placent animo tuo : perge quo cupis, et ero tecum ubicumque volueris.
+1 Kings	1Kgs	9	14	8	Et ait Jonathas : Ecce nos transimus ad viros istos. Cumque apparuerimus eis,
+1 Kings	1Kgs	9	14	9	si taliter locuti fuerint ad nos : Manete donec veniamus ad vos : stemus in loco nostro, nec ascendamus ad eos.
+1 Kings	1Kgs	9	14	10	Si autem dixerint : Ascendite ad nos : ascendamus, quia tradidit eos Dominus in manibus nostris : hoc erit nobis signum.
+1 Kings	1Kgs	9	14	11	Apparuit igitur uterque stationi Philisthinorum : dixeruntque Philisthiim : En Hebraei egrediuntur de cavernis in quibus absconditi fuerant.
+1 Kings	1Kgs	9	14	12	Et locuti sunt viri de statione ad Jonathan et ad armigerum ejus, dixeruntque : Ascendite ad nos, et ostendemus vobis rem. Et ait Jonathas ad armigerum suum : Ascendamus : sequere me : tradidit enim Dominus eos in manus Israël.
+1 Kings	1Kgs	9	14	13	Ascendit autem Jonathas manibus et pedibus reptans, et armiger ejus post eum. Itaque alii cadebant ante Jonathan, alios armiger ejus interficiebat sequens eum.
+1 Kings	1Kgs	9	14	14	Et facta est plaga prima qua percussit Jonathas et armiger ejus, quasi viginti virorum in media parte jugeri quam par boum in die arare consuevit.
+1 Kings	1Kgs	9	14	15	Et factum est miraculum in castris per agros : sed et omnis populus stationis eorum qui ierant ad praedandum, obstupuit, et conturbata est terra : et accidit quasi miraculum a Deo.
+1 Kings	1Kgs	9	14	16	Et respexerunt speculatores Saul qui erant in Gabaa Benjamin, et ecce multitudo prostrata, et huc illucque diffugiens.
+1 Kings	1Kgs	9	14	17	Et ait Saul populo qui erat cum eo : Requirite, et videte quis abierit ex nobis. Cumque requisissent, repertum est non adesse Jonathan et armigerum ejus.
+1 Kings	1Kgs	9	14	18	Et ait Saul ad Achiam : Applica arcam Dei. (Erat enim ibi arca Dei in die illa cum filiis Israël.)
+1 Kings	1Kgs	9	14	19	Cumque loqueretur Saul ad sacerdotem, tumultus magnus exortus est in castris Philisthinorum : crescebatque paulatim, et clarius resonabat. Et ait Saul ad sacerdotem : Contrahe manum tuam.
+1 Kings	1Kgs	9	14	20	Conclamavit ergo Saul, et omnis populus qui erat cum eo, et venerunt usque ad locum certaminis : et ecce versus fuerat gladius uniuscujusque ad proximum suum, et caedes magna nimis.
+1 Kings	1Kgs	9	14	21	Sed et Hebraei qui fuerant cum Philisthiim heri et nudiustertius, ascenderantque cum eis in castris, reversi sunt ut essent cum Israël qui erant cum Saul et Jonatha.
+1 Kings	1Kgs	9	14	22	Omnes quoque Israëlitae qui se absconderant in monte Ephraim, audientes quod fugissent Philisthaei, sociaverunt se cum suis in praelio. Et erant cum Saul quasi decem millia virorum.
+1 Kings	1Kgs	9	14	23	Et salvavit Dominus in die illa Israël : pugna autem pervenit usque ad Bethaven.
+1 Kings	1Kgs	9	14	24	Et viri Israël sociati sunt sibi in die illa : adjuravit autem Saul populum, dicens : Maledictus vir qui comederit panem usque ad vesperam, donec ulciscar de inimicis meis. Et non manducavit universus populus panem :
+1 Kings	1Kgs	9	14	25	omneque terrae vulgus venit in saltum, in quo erat mel super faciem agri.
+1 Kings	1Kgs	9	14	26	Ingressus est itaque populus saltum, et apparuit fluens mel, nullusque applicuit manum ad os suum : timebat enim populus juramentum.
+1 Kings	1Kgs	9	14	27	Porro Jonathas non audierat cum adjuraret pater ejus populum : extenditque summitatem virgae quam habebat in manu, et intinxit in favum mellis : et convertit manum suam ad os suum, et illuminati sunt oculi ejus.
+1 Kings	1Kgs	9	14	28	Respondensque unus de populo, ait : Jurejurando constrinxit pater tuus populum, dicens : Maledictus vir qui comederit panem hodie. (Defecerat autem populus.)
+1 Kings	1Kgs	9	14	29	Dixitque Jonathas : Turbavit pater meus terram : vidistis ipsi quia illuminati sunt oculi mei, eo quod gustaverim paululum de melle isto :
+1 Kings	1Kgs	9	14	30	quanto magis si comedisset populus de praeda inimicorum suorum, quam reperit ? nonne major plaga facta fuisset in Philisthiim ?
+1 Kings	1Kgs	9	14	31	Percusserunt ergo in die illa Philisthaeos a Machmis usque in Ajalon. Defatigatus est autem populus nimis :
+1 Kings	1Kgs	9	14	32	et versus ad praedam tulit oves, et boves, et vitulos, et mactaverunt in terra : comeditque populus cum sanguine.
+1 Kings	1Kgs	9	14	33	Nuntiaverunt autem Sauli dicentes quod populus peccasset Domino, comedens cum sanguine. Qui ait : Praevaricati estis : volvite ad me jam nunc saxum grande.
+1 Kings	1Kgs	9	14	34	Et dixit Saul : Dispergimini in vulgus, et dicite eis ut adducat ad me unusquisque bovem suum et arietem, et occidite super istud, et vescimini, et non peccabitis Domino comedentes cum sanguine. Adduxit itaque omnis populus unusquisque bovem in manu sua usque ad noctem : et occiderunt ibi.
+1 Kings	1Kgs	9	14	35	Aedificavit autem Saul altare Domino, tuncque primum coepit aedificare altare Domino.
+1 Kings	1Kgs	9	14	36	Et dixit Saul : Irruamus super Philisthaeos nocte, et vastemus eos usque dum illucescat mane, nec relinquamus ex eis virum. Dixitque populus : Omne quod bonum videtur in oculis tuis, fac. Et ait sacerdos : Accedamus huc ad Deum.
+1 Kings	1Kgs	9	14	37	Et consuluit Saul Dominum : Num persequar Philisthiim ? si trades eos in manus Israël ? Et non respondit ei in die illa.
+1 Kings	1Kgs	9	14	38	Dixitque Saul : Applicate huc universos angulos populi : et scitote, et videte per quem acciderit peccatum hoc hodie.
+1 Kings	1Kgs	9	14	39	Vivit Dominus salvator Israël, quia si per Jonathan filium meum factum est, absque retractione morietur. Ad quod nullus contradixit ei de omni populo.
+1 Kings	1Kgs	9	14	40	Et ait ad universum Israël : Separamini vos in partem unam, et ego cum Jonatha filio meo ero in parte altera. Responditque populus ad Saul : Quod bonum videtur in oculis tuis, fac.
+1 Kings	1Kgs	9	14	41	Et dixit Saul ad Dominum Deum Israël : Domine Deus Israël, da indicium : quid est quod non responderis servo tuo hodie ? si in me, aut in Jonatha filio meo, est iniquitas haec, da ostensionem : aut si haec iniquitas est in populo tuo, da sanctitatem. Et deprehensus est Jonathas et Saul : populus autem exivit.
+1 Kings	1Kgs	9	14	42	Et ait Saul : Mittite sortem inter me et inter Jonathan filium meum. Et captus est Jonathas.
+1 Kings	1Kgs	9	14	43	Dixit autem Saul ad Jonathan : Indica mihi quid feceris. Et indicavit ei Jonathas, et ait : Gustans gustavi in summitate virgae quae erat in manu mea, paululum mellis, et ecce ego morior.
+1 Kings	1Kgs	9	14	44	Et ait Saul : Haec faciat mihi Deus, et haec addat, quia morte morieris, Jonatha.
+1 Kings	1Kgs	9	14	45	Dixitque populus ad Saul : Ergone Jonathas morietur, qui fecit salutem hanc magnam in Israël ? hoc nefas est : vivit Dominus, si ceciderit capillus de capite ejus in terram, quia cum Deo operatus est hodie. Liberavit ergo populus Jonathan, ut non moreretur.
+1 Kings	1Kgs	9	14	46	Recessitque Saul, nec persecutus est Philisthiim : porro Philisthiim abierunt in loca sua.
+1 Kings	1Kgs	9	14	47	Et Saul, confirmato regno super Israël, pugnabat per circuitum adversum omnes inimicos ejus, contra Moab, et filios Ammon, et Edom, et reges Soba, et Philisthaeos : et quocumque se verterat, superabat.
+1 Kings	1Kgs	9	14	48	Congregatoque exercitu, percussit Amalec, et eruit Israël de manu vastatorum ejus.
+1 Kings	1Kgs	9	14	49	Fuerunt autem filii Saul, Jonathas, et Jessui, et Melchisua : et nomina duarum filiarum ejus, nomen primogenitae Merob, et nomen minoris Michol.
+1 Kings	1Kgs	9	14	50	Et nomen uxoris Saul Achinoam filia Achimaas : et nomen principis militiae ejus Abner filius Ner, patruelis Saul.
+1 Kings	1Kgs	9	14	51	Porro Cis fuit pater Saul, et Ner pater Abner, filius Abiel.
+1 Kings	1Kgs	9	14	52	Erat autem bellum potens adversum Philisthaeos omnibus diebus Saul. Nam quemcumque viderat Saul virum fortem, et aptum ad praelium, sociabat eum sibi.
+1 Kings	1Kgs	9	15	1	Et dixit Samuel ad Saul : Me misit Dominus ut ungerem te in regem super populum ejus Israël : nunc ergo audi vocem Domini.
+1 Kings	1Kgs	9	15	2	Haec dicit Dominus exercituum : Recensui quaecumque fecit Amalec Israëli : quomodo restitit ei in via cum ascenderet de Aegypto.
+1 Kings	1Kgs	9	15	3	Nunc ergo vade, et percute Amalec, et demolire universa ejus : non parcas ei, et non concupiscas ex rebus ipsius aliquid, sed interfice a viro usque ad mulierem, et parvulum atque lactentem, bovem et ovem, camelum et asinum.
+1 Kings	1Kgs	9	15	4	Praecepit itaque Saul populo, et recensuit eos quasi agnos : ducenta millia peditum, et decem millia virorum Juda.
+1 Kings	1Kgs	9	15	5	Cumque venisset Saul usque ad civitatem Amalec, tetendit insidias in torrente.
+1 Kings	1Kgs	9	15	6	Dixitque Saul Cinaeo : Abite, recedite, atque descendite ab Amalec, ne forte involvam te cum eo : tu enim fecisti misericordiam cum omnibus filiis Israël, cum ascenderent de Aegypto. Et recessit Cinaeus de medio Amalec.
+1 Kings	1Kgs	9	15	7	Percussitque Saul Amalec ab Hevila donec venias ad Sur, quae est e regione Aegypti.
+1 Kings	1Kgs	9	15	8	Et apprehendit Agag regem Amalec vivum : omne autem vulgus interfecit in ore gladii.
+1 Kings	1Kgs	9	15	9	Et pepercit Saul et populus Agag, et optimis gregibus ovium et armentorum, et vestibus et arietibus, et universis quae pulchra erant, nec voluerunt disperdere ea : quidquid vero vile fuit et reprobum, hoc demoliti sunt.
+1 Kings	1Kgs	9	15	10	Factum est autem verbum Domini ad Samuel, dicens :
+1 Kings	1Kgs	9	15	11	Poenitet me quod constituerim Saul regem : quia dereliquit me, et verba mea opere non implevit. Contristatusque est Samuel, et clamavit ad Dominum tota nocte.
+1 Kings	1Kgs	9	15	12	Cumque de nocte surrexisset Samuel ut iret ad Saul mane, nuntiatum est Samueli eo quod venisset Saul in Carmelum, et erexisset sibi fornicem triumphalem, et reversus transisset, descendissetque in Galgala. Venit ergo Samuel ad Saul, et Saul offerebat holocaustum Domino de initiis praedarum quae attulerat ex Amalec.
+1 Kings	1Kgs	9	15	13	Et cum venisset Samuel ad Saul, dixit ei Saul : Benedictus tu Domino : implevi verbum Domini.
+1 Kings	1Kgs	9	15	14	Dixitque Samuel : Et quae est haec vox gregum, quae resonat in auribus meis, et armentorum, quam ego audio ?
+1 Kings	1Kgs	9	15	15	Et ait Saul : De Amalec adduxerunt ea : pepercit enim populus melioribus ovibus et armentis ut immolarentur Domino Deo tuo, reliqua vero occidimus.
+1 Kings	1Kgs	9	15	16	Ait autem Samuel ad Saul : Sine me, et indicabo tibi quae locutus sit Dominus ad me nocte. Dixitque ei : Loquere.
+1 Kings	1Kgs	9	15	17	Et ait Samuel : Nonne cum parvulus esses in oculis tuis, caput in tribubus Israël factus es ? unxitque te Dominus in regem super Israël,
+1 Kings	1Kgs	9	15	18	et misit te Dominus in viam, et ait : Vade, et interfice peccatores Amalec, et pugnabis contra eos usque ad internecionem eorum ?
+1 Kings	1Kgs	9	15	19	Quare ergo non audisti vocem Domini : sed versus ad praedam es, et fecisti malum in oculis Domini ?
+1 Kings	1Kgs	9	15	20	Et ait Saul ad Samuelem : Immo audivi vocem Domini, et ambulavi in via per quam misit me Dominus, et adduxi Agag regem Amalec, et Amalec interfeci.
+1 Kings	1Kgs	9	15	21	Tulit autem de praeda populus oves et boves, primitias eorum quae caesa sunt, ut immolet Domino Deo suo in Galgalis.
+1 Kings	1Kgs	9	15	22	Et ait Samuel : Numquid vult Dominus holocausta et victimas, et non potius ut obediatur voci Domini ? melior est enim obedientia quam victimae, et auscultare magis quam offerre adipem arietum.
+1 Kings	1Kgs	9	15	23	Quoniam quasi peccatum ariolandi est, repugnare : et quasi scelus idololatriae, nolle acquiescere. Pro eo ergo quod abjecisti sermonem Domini, abjecit te Dominus ne sis rex.
+1 Kings	1Kgs	9	15	24	Dixitque Saul ad Samuelem : Peccavi, quia praevaricatus sum sermonem Domini et verba tua, timens populum, et obediens voci eorum.
+1 Kings	1Kgs	9	15	25	Sed nunc porta, quaeso, peccatum meum, et revertere mecum, ut adorem Dominum.
+1 Kings	1Kgs	9	15	26	Et ait Samuel ad Saul : Non revertar tecum, quia projecisti sermonem Domini, et projecit te Dominus ne sis rex super Israël.
+1 Kings	1Kgs	9	15	27	Et conversus est Samuel ut abiret : ille autem apprehendit summitatem pallii ejus, quae et scissa est.
+1 Kings	1Kgs	9	15	28	Et ait ad eum Samuel : Scidit Dominus regnum Israël a te hodie, et tradidit illud proximo tuo meliori te.
+1 Kings	1Kgs	9	15	29	Porro triumphator in Israël non parcet, et poenitudine non flectetur : neque enim homo est ut agat poenitentiam.
+1 Kings	1Kgs	9	15	30	At ille ait : Peccavi : sed nunc honora me coram senioribus populi mei et coram Israël, et revertere mecum, ut adorem Dominum Deum tuum.
+1 Kings	1Kgs	9	15	31	Reversus ergo Samuel secutus est Saulem : et adoravit Saul Dominum.
+1 Kings	1Kgs	9	15	32	Dixitque Samuel : Adducite ad me Agag regem Amalec. Et oblatus est ei Agag, pinguissimus et tremens. Et dixit Agag : Siccine separat amara mors ?
+1 Kings	1Kgs	9	15	33	Et ait Samuel : Sicut fecit absque liberis mulieres gladius tuus, sic absque liberis erit inter mulieres mater tua. Et in frustra concidit eum Samuel coram Domino in Galgalis.
+1 Kings	1Kgs	9	15	34	Abiit autem Samuel in Ramatha : Saul vero ascendit in domum suam in Gabaa.
+1 Kings	1Kgs	9	15	35	Et non vidit Samuel ultra Saul usque ad diem mortis suae : verumtamen lugebat Samuel Saulem, quoniam Dominum poenitebat quod constituisset eum regem super Israël.
+1 Kings	1Kgs	9	16	1	Dixitque Dominus ad Samuelem : Usquequo tu luges Saul, cum ego projecerim eum ne regnet super Israël ? Imple cornu tuum oleo, et veni, ut mittam te ad Isai Bethlehemitem : providi enim in filiis ejus mihi regem.
+1 Kings	1Kgs	9	16	2	Et ait Samuel : Quomodo vadam ? audiet enim Saul, et interficiet me. Et ait Dominus : Vitulum de armento tolles in manu tua, et dices : Ad immolandum Domino veni.
+1 Kings	1Kgs	9	16	3	Et vocabis Isai ad victimam, et ego ostendam tibi quid facias, et unges quemcumque monstravero tibi.
+1 Kings	1Kgs	9	16	4	Fecit ergo Samuel sicut locutus est ei Dominus. Venitque in Bethlehem, et admirati sunt seniores civitatis occurrentes ei : dixeruntque : Pacificusne est ingressus tuus ?
+1 Kings	1Kgs	9	16	5	Et ait : Pacificus : ad immolandum Domino veni : sanctificamini, et venite mecum ut immolem. Sanctificavit ergo Isai et filios ejus, et vocavit eos ad sacrificium.
+1 Kings	1Kgs	9	16	6	Cumque ingressi essent, vidit Eliab, et ait : Num coram Domino est christus ejus ?
+1 Kings	1Kgs	9	16	7	Et dixit Dominus ad Samuelem : Ne respicias vultum ejus, neque altitudinem staturae ejus : quoniam abjeci eum, nec juxta intuitum hominis ego judico : homo enim videt ea quae parent, Dominus autem intuetur cor.
+1 Kings	1Kgs	9	16	8	Et vocavit Isai Abinadab, et adduxit eum coram Samuele. Qui dixit : Nec hunc elegit Dominus.
+1 Kings	1Kgs	9	16	9	Adduxit autem Isai Samma, de quo ait : Etiam hunc non elegit Dominus.
+1 Kings	1Kgs	9	16	10	Adduxit itaque Isai septem filios suos coram Samuele : et ait Samuel ad Isai : Non elegit Dominus ex istis.
+1 Kings	1Kgs	9	16	11	Dixitque Samuel ad Isai : Numquid jam completi sunt filii ? Qui respondit : Adhuc reliquus est parvulus, et pascit oves. Et ait Samuel ad Isai : Mitte, et adduc eum : nec enim discumbemus priusquam huc ille veniat.
+1 Kings	1Kgs	9	16	12	Misit ergo, et adduxit eum. Erat autem rufus, et pulcher aspectu, decoraque facie : et ait Dominus : Surge, unge eum : ipse est enim.
+1 Kings	1Kgs	9	16	13	Tulit ergo Samuel cornu olei, et unxit eum in medio fratrum ejus : et directus est spiritus Domini a die illa in David, et deinceps. Surgensque Samuel abiit in Ramatha.
+1 Kings	1Kgs	9	16	14	Spiritus autem Domini recessit a Saul, et exagitabat eum spiritus nequam a Domino.
+1 Kings	1Kgs	9	16	15	Dixeruntque servi Saul ad eum : Ecce spiritus Dei malus exagitat te.
+1 Kings	1Kgs	9	16	16	Jubeat dominus noster, et servi tui qui coram te sunt quaerent hominem scientem psallere cithara, ut quando arripuerit te spiritus Domini malus, psallat manu sua, et levius feras.
+1 Kings	1Kgs	9	16	17	Et ait Saul ad servos suos : Providete ergo mihi aliquem bene psallentem, et adducite eum ad me.
+1 Kings	1Kgs	9	16	18	Et respondens unus de pueris, ait : Ecce vidi filium Isai Bethlehemitem scientem psallere, et fortissimum robore, et virum bellicosum, et prudentem in verbis, et virum pulchrum : et Dominus est cum eo.
+1 Kings	1Kgs	9	16	19	Misit ergo Saul nuntios ad Isai, dicens : Mitte ad me David filium tuum, qui est in pascuis.
+1 Kings	1Kgs	9	16	20	Tulit itaque Isai asinum plenum panibus, et lagenam vini, et haedum de capris unum, et misit per manum David filii sui Sauli.
+1 Kings	1Kgs	9	16	21	Et venit David ad Saul, et stetit coram eo : at ille dilexit eum nimis, et factus est ejus armiger.
+1 Kings	1Kgs	9	16	22	Misitque Saul ad Isai, dicens : Stet David in conspectu meo : invenit enim gratiam in oculis meis.
+1 Kings	1Kgs	9	16	23	Igitur quandocumque spiritus Domini malus arripiebat Saul, David tollebat citharam, et percutiebat manu sua, et refocillabatur Saul, et levius habebat : recedebat enim ab eo spiritus malus.
+1 Kings	1Kgs	9	17	1	Congregantes autem Philisthiim agmina sua in praelium, convenerunt in Socho Judae : et castrametati sunt inter Socho et Azeca in finibus Dommim.
+1 Kings	1Kgs	9	17	2	Porro Saul et filii Israël congregati venerunt in Vallem terebinthi, et direxerunt aciem ad pugnandum contra Philisthiim.
+1 Kings	1Kgs	9	17	3	Et Philisthiim stabant super montem ex parte hac, et Israël stabat supra montem ex altera parte : vallisque erat inter eos.
+1 Kings	1Kgs	9	17	4	Et egressus est vir spurius de castris Philisthinorum nomine Goliath, de Geth, altitudinis sex cubitorum et palmi :
+1 Kings	1Kgs	9	17	5	et cassis aerea super caput ejus, et lorica squamata induebatur. Porro pondus loricae ejus, quinque millia siclorum aeris erat :
+1 Kings	1Kgs	9	17	6	et ocreas aereas habebat in cruribus, et clypeus aereus tegebat humeros ejus.
+1 Kings	1Kgs	9	17	7	Hastile autem hastae ejus erat quasi liciatorium texentium : ipsum autem ferrum hastae ejus sexcentos siclos habebat ferri : et armiger ejus antecedebat eum.
+1 Kings	1Kgs	9	17	8	Stansque clamabat adversum phalangas Israël, et dicebat eis : Quare venistis parati ad praelium ? numquid ego non sum Philisthaeus, et vos servi Saul ? eligite ex vobis virum, et descendat ad singulare certamen.
+1 Kings	1Kgs	9	17	9	Si quiverit pugnare mecum, et percusserit me, erimus vobis servi : si autem ego praevaluero, et percussero eum, vos servi eritis, et servietis nobis.
+1 Kings	1Kgs	9	17	10	Et aiebat Philisthaeus : Ego exprobravi agminibus Israël hodie : date mihi virum, et ineat mecum singulare certamen.
+1 Kings	1Kgs	9	17	11	Audiens autem Saul et omnes Israëlitae sermones Philisthaei hujuscemodi, stupebant, et metuebant nimis.
+1 Kings	1Kgs	9	17	12	David autem erat filius viri Ephrathaei, de quo supra dictum est, de Bethlehem Juda, cui nomen erat Isai, qui habebat octo filios, et erat vir in diebus Saul senex, et grandaevus inter viros.
+1 Kings	1Kgs	9	17	13	Abierunt autem tres filii ejus majores post Saul in praelium : et nomina trium filiorum ejus qui perrexerunt ad bellum, Eliab primogenitus, et secundus Abinadab, tertiusque Samma.
+1 Kings	1Kgs	9	17	14	David autem erat minimus. Tribus ergo majoribus secutis Saulem,
+1 Kings	1Kgs	9	17	15	abiit David, et reversus est a Saul ut pasceret gregem patris sui in Bethlehem.
+1 Kings	1Kgs	9	17	16	Procedebat vero Philisthaeus mane et vespere, et stabat quadraginta diebus.
+1 Kings	1Kgs	9	17	17	Dixit autem Isai ad David filium suum : Accipe fratribus tuis ephi polentae, et decem panes istos, et curre in castra ad fratres tuos,
+1 Kings	1Kgs	9	17	18	et decem formellas casei has deferes ad tribunum : et fratres tuos visitabis, si recte agant : et cum quibus ordinati sunt, disce.
+1 Kings	1Kgs	9	17	19	Saul autem, et illi, et omnes filii Israël, in Valle terebinthi pugnabant adversum Philisthiim.
+1 Kings	1Kgs	9	17	20	Surrexit itaque David mane, et commendavit gregem custodi : et onustus abiit, sicut praeceperat ei Isai. Et venit ad locum Magala, et ad exercitum, qui egressus ad pugnam vociferatus erat in certamine.
+1 Kings	1Kgs	9	17	21	Direxerat enim aciem Israël, sed et Philisthiim ex adverso fuerant praeparati.
+1 Kings	1Kgs	9	17	22	Derelinquens ergo David vasa quae attulerat sub manu custodis ad sarcinas, cucurrit ad locum certaminis, et interrogabat si omnia recte agerentur erga fratres suos.
+1 Kings	1Kgs	9	17	23	Cumque adhuc ille loqueretur eis, apparuit vir ille spurius ascendens, Goliath nomine, Philisthaeus de Geth, de castris Philisthinorum : et loquente eo haec eadem verba audivit David.
+1 Kings	1Kgs	9	17	24	Omnes autem Israëlitae, cum vidissent virum, fugerunt a facie ejus, timentes eum valde.
+1 Kings	1Kgs	9	17	25	Et dixit unus quispiam de Israël : Num vidistis virum hunc, qui ascendit ? ad exprobrandum enim Israëli ascendit. Virum ergo qui percusserit eum, ditabit rex divitiis magnis, et filiam suam dabit ei, et domum patris ejus faciet absque tributo in Israël.
+1 Kings	1Kgs	9	17	26	Et ait David ad viros qui stabant secum, dicens : Quid dabitur viro qui percusserit Philisthaeum hunc, et tulerit opprobrium de Israël ? quis enim est hic Philisthaeus incircumcisus, qui exprobravit acies Dei viventis ?
+1 Kings	1Kgs	9	17	27	Referebat autem ei populus eumdem sermonem, dicens : Haec dabuntur viro qui percusserit eum.
+1 Kings	1Kgs	9	17	28	Quod cum audisset Eliab frater ejus major, loquente eo cum aliis, iratus est contra David, et ait : Quare venisti, et quare dereliquisti pauculas oves illas in deserto ? Ego novi superbiam tuam, et nequitiam cordis tui : quia ut videres praelium, descendisti.
+1 Kings	1Kgs	9	17	29	Et dixit David : Quid feci ? numquid non verbum est ?
+1 Kings	1Kgs	9	17	30	Et declinavit paululum ab eo ad alium : dixitque eumdem sermonem. Et respondit ei populus verbum sicut prius.
+1 Kings	1Kgs	9	17	31	Audita sunt autem verba quae locutus est David, et annuntiata in conspectu Saul.
+1 Kings	1Kgs	9	17	32	Ad quem cum fuisset adductus, locutus est ei : Non concidat cor cujusquam in eo : ego servus tuus vadam, et pugnabo adversus Philisthaeum.
+1 Kings	1Kgs	9	17	33	Et ait Saul ad David : Non vales resistere Philisthaeo isti, nec pugnare adversus eum, quia puer es : hic autem vir bellator est ab adolescentia sua.
+1 Kings	1Kgs	9	17	34	Dixitque David ad Saul : Pascebat servus tuus patris sui gregem, et veniebat leo vel ursus, et tollebat arietem de medio gregis :
+1 Kings	1Kgs	9	17	35	et persequebar eos, et percutiebam, eruebamque de ore eorum : et illi consurgebant adversum me, et apprehendebam mentum eorum, et suffocabam, interficiebamque eos.
+1 Kings	1Kgs	9	17	36	Nam et leonem et ursum interfeci ego servus tuus : erit igitur et Philisthaeus hic incircumcisus quasi unus ex eis. Nunc vadam, et auferam opprobrium populi : quoniam quis est iste Philisthaeus incircumcisus, qui ausus est maledicere exercitui Dei viventis ?
+1 Kings	1Kgs	9	17	37	Et ait David : Dominus qui eripuit me de manu leonis, et de manu ursi, ipse me liberabit de manu Philisthaei hujus. Dixit autem Saul ad David : Vade, et Dominus tecum sit.
+1 Kings	1Kgs	9	17	38	Et induit Saul David vestimentis suis, et imposuit galeam aeream super caput ejus, et vestivit eum lorica.
+1 Kings	1Kgs	9	17	39	Accinctus ergo David gladio ejus super vestem suam, coepit tentare si armatus posset incedere : non enim habebat consuetudinem. Dixitque David ad Saul : Non possum sic incedere, quia non usum habeo. Et deposuit ea,
+1 Kings	1Kgs	9	17	40	et tulit baculum suum, quem semper habebat in manibus : et elegit sibi quinque limpidissimos lapides de torrente, et misit eos in peram pastoralem quam habebat secum, et fundam manu tulit : et processit adversum Philisthaeum.
+1 Kings	1Kgs	9	17	41	Ibat autem Philisthaeus incedens, et appropinquans adversum David, et armiger ejus ante eum.
+1 Kings	1Kgs	9	17	42	Cumque inspexisset Philisthaeus, et vidisset David, despexit eum. Erat enim adolescens, rufus, et pulcher aspectu.
+1 Kings	1Kgs	9	17	43	Et dixit Philisthaeus ad David : Numquid ego canis sum, quod tu venis ad me cum baculo ? Et maledixit Philisthaeus David in diis suis :
+1 Kings	1Kgs	9	17	44	dixitque ad David : Veni ad me, et dabo carnes tuas volatilibus caeli et bestiis terrae.
+1 Kings	1Kgs	9	17	45	Dixit autem David ad Philisthaeum : Tu venis ad me cum gladio, et hasta, et clypeo : ego autem venio ad te in nomine Domini exercituum, Dei agminum Israël quibus exprobrasti
+1 Kings	1Kgs	9	17	46	hodie, et dabit te Dominus in manu mea, et percutiam te, et auferam caput tuum a te : et dabo cadavera castrorum Philisthiim hodie volatilibus caeli, et bestiis terrae, ut sciat omnis terra quia est Deus in Israël,
+1 Kings	1Kgs	9	17	47	et noverit universa ecclesia haec, quia non in gladio nec in hasta salvat Dominus : ipsius enim est bellum, et tradet vos in manus nostras.
+1 Kings	1Kgs	9	17	48	Cum ergo surrexisset Philisthaeus, et veniret, et appropinquaret contra David, festinavit David et cucurrit ad pugnam ex adverso Philisthaei.
+1 Kings	1Kgs	9	17	49	Et misit manum suam in peram, tulitque unum lapidem, et funda jecit, et circumducens percussit Philisthaeum in fronte : et infixus est lapis in fronte ejus, et cecidit in faciem suam super terram.
+1 Kings	1Kgs	9	17	50	Praevaluitque David adversum Philisthaeum in funda et lapide, percussumque Philisthaeum interfecit. Cumque gladium non haberet in manu David,
+1 Kings	1Kgs	9	17	51	cucurrit, et stetit super Philisthaeum, et tulit gladium ejus, et eduxit eum de vagina sua : et interfecit eum, praeciditque caput ejus. Videntes autem Philisthiim quod mortuus esset fortissimus eorum, fugerunt.
+1 Kings	1Kgs	9	17	52	Et consurgentes viri Israël et Juda vociferati sunt, et persecuti sunt Philisthaeos usque dum venirent in vallem, et usque ad portas Accaron : cecideruntque vulnerati de Philisthiim in via Saraim, et usque ad Geth, et usque ad Accaron.
+1 Kings	1Kgs	9	17	53	Et revertentes filii Israël postquam persecuti fuerant Philisthaeos, invaserunt castra eorum.
+1 Kings	1Kgs	9	17	54	Assumens autem David caput Philisthaei, attulit illud in Jerusalem : arma vero ejus posuit in tabernaculo suo.
+1 Kings	1Kgs	9	17	55	Eo autem tempore quo viderat Saul David egredientem contra Philisthaeum, ait ad Abner principem militiae : De qua stirpe descendit hic adolescens, Abner ? Dixitque Abner : Vivit anima tua, rex, si novi.
+1 Kings	1Kgs	9	17	56	Et ait rex : Interroga tu, cujus filius sit iste puer.
+1 Kings	1Kgs	9	17	57	Cumque regressus esset David, percusso Philisthaeo, tulit eum Abner, et introduxit coram Saule, caput Philisthaei habentem in manu.
+1 Kings	1Kgs	9	17	58	Et ait ad eum Saul : De qua progenie es, o adolescens ? Dixitque David : Filius servi tui Isai Bethlehemitae ego sum.
+1 Kings	1Kgs	9	18	1	Et factum est cum complesset loqui ad Saul, anima Jonathae conglutinata est animae David, et dilexit eum Jonathas quasi animam suam.
+1 Kings	1Kgs	9	18	2	Tulitque eum Saul in die illa, et non concessit ei ut reverteretur in domum patris sui.
+1 Kings	1Kgs	9	18	3	Inierunt autem David et Jonathas foedus : diligebat enim eum quasi animam suam.
+1 Kings	1Kgs	9	18	4	Nam expoliavit se Jonathas tunica qua erat indutus, et dedit eam David, et reliqua vestimenta sua, usque ad gladium et arcum suum, et usque ad balteum.
+1 Kings	1Kgs	9	18	5	Egrediebatur quoque David ad omnia quaecumque misisset eum Saul, et prudenter se agebat : posuitque eum Saul super viros belli, et acceptus erat in oculis universi populi, maximeque in conspectu famulorum Saul.
+1 Kings	1Kgs	9	18	6	Porro cum reverteretur percusso Philisthaeo David, egressae sunt mulieres de universis urbibus Israël, cantantes, chorosque ducentes in occursum Saul regis, in tympanis laetitiae, et in sistris.
+1 Kings	1Kgs	9	18	7	Et praecinebant mulieres, ludentes, atque dicentes : [Percussit Saul mille, et David decem millia.]
+1 Kings	1Kgs	9	18	8	Iratus est autem Saul nimis, et displicuit in oculis ejus sermo iste : dixitque : Dederunt David decem millia, et mihi mille dederunt : quid ei superest, nisi solum regnum ?
+1 Kings	1Kgs	9	18	9	Non rectis ergo oculis Saul aspiciebat David a die illa et deinceps.
+1 Kings	1Kgs	9	18	10	Post diem autem alteram, invasit spiritus Dei malus Saul, et prophetabat in medio domus suae : David autem psallebat manu sua, sicut per singulos dies. Tenebatque Saul lanceam,
+1 Kings	1Kgs	9	18	11	et misit eam, putans quod configere posset David cum pariete : et declinavit David a facie ejus secundo.
+1 Kings	1Kgs	9	18	12	Et timuit Saul David, eo quod Dominus esset cum eo, et a se recessisset.
+1 Kings	1Kgs	9	18	13	Amovit ergo eum Saul a se, et fecit eum tribunum super mille viros : et egrediebatur, et intrabat in conspectu populi.
+1 Kings	1Kgs	9	18	14	In omnibus quoque viis suis David prudenter agebat, et Dominus erat cum eo.
+1 Kings	1Kgs	9	18	15	Vidit itaque Saul quod prudens esset nimis, et coepit cavere eum.
+1 Kings	1Kgs	9	18	16	Omnis autem Israël et Juda diligebat David : ipse enim ingrediebatur et egrediebatur ante eos.
+1 Kings	1Kgs	9	18	17	Dixitque Saul ad David : Ecce filia mea major Merob : ipsam dabo tibi uxorem : tantummodo esto vir fortis, et praeliare bella Domini. Saul autem reputabat, dicens : Non sit manus mea in eum, sed sit super eum manus Philisthinorum.
+1 Kings	1Kgs	9	18	18	Ait autem David ad Saul : Quis ego sum, aut quae est vita mea, aut cognatio patris mei in Israël, ut fiam gener regis ?
+1 Kings	1Kgs	9	18	19	Factum est autem tempus cum deberet dari Merob filia Saul David, data est Hadrieli Molathitae uxor.
+1 Kings	1Kgs	9	18	20	Dilexit autem David Michol filia Saul altera. Et nuntiatum est Saul, et placuit ei.
+1 Kings	1Kgs	9	18	21	Dixitque Saul : Dabo eam illi, ut fiat ei in scandalum, et sit super eum manus Philisthinorum. Dixitque Saul ad David : In duabus rebus gener meus eris hodie.
+1 Kings	1Kgs	9	18	22	Et mandavit Saul servis suis : Loquimini ad David clam me, dicentes : Ecce places regi, et omnes servi ejus diligunt te : nunc ergo esto gener regis.
+1 Kings	1Kgs	9	18	23	Et locuti sunt servi Saul in auribus David omnia verba haec. Et ait David : Num parum videtur vobis, generum esse regis ? ego autem sum vir pauper et tenuis.
+1 Kings	1Kgs	9	18	24	Et renuntiaverunt servi Saul dicentes : Hujuscemodi verba locutus est David.
+1 Kings	1Kgs	9	18	25	Dixit autem Saul : Sic loquimini ad David : Non habet rex sponsalia necesse, nisi tantum centum praeputia Philisthinorum, ut fiat ultio de inimicis regis. Porro Saul cogitabat tradere David in manus Philisthinorum.
+1 Kings	1Kgs	9	18	26	Cumque renuntiassent servi ejus David verba quae dixerat Saul, placuit sermo in oculis David, ut fieret gener regis.
+1 Kings	1Kgs	9	18	27	Et post paucos dies surgens David, abiit cum viris qui sub eo erant. Et percussit ex Philisthiim ducentos viros, et attulit eorum praeputia et annumeravit ea regi, ut esset gener ejus. Dedit itaque Saul ei Michol filiam suam uxorem.
+1 Kings	1Kgs	9	18	28	Et vidit Saul, et intellexit quod Dominus esset cum David. Michol autem filia Saul diligebat eum.
+1 Kings	1Kgs	9	18	29	Et Saul magis coepit timere David : factusque est Saul inimicus David cunctis diebus.
+1 Kings	1Kgs	9	18	30	Et egressi sunt principes Philisthinorum. A principio autem egressionis eorum, prudentius se gerebat David quam omnes servi Saul, et celebre factum est nomen ejus nimis.
+1 Kings	1Kgs	9	19	1	Locutus est autem Saul ad Jonathan filium suum, et ad omnes servos suos, ut occiderent David. Porro Jonathas filius Saul diligebat David valde :
+1 Kings	1Kgs	9	19	2	et indicavit Jonathas David, dicens : Quaerit Saul pater meus occidere te : quapropter observa te, quaeso, mane : et manebis clam, et absconderis.
+1 Kings	1Kgs	9	19	3	Ego autem egrediens stabo juxta patrem meum in agro, ubicumque fueris : et ego loquar de te ad patrem meum, et quodcumque videro, nuntiabo tibi.
+1 Kings	1Kgs	9	19	4	Locutus est ergo Jonathas de David bona ad Saul patrem suum : dixitque ad eum : Ne pecces rex in servum tuum David, quia non peccavit tibi, et opera ejus bona sunt tibi valde.
+1 Kings	1Kgs	9	19	5	Et posuit animam suam in manu sua, et percussit Philisthaeum, et fecit Dominus salutem magnam universo Israëli : vidisti, et laetatus es. Quare ergo peccas in sanguine innoxio, interficiens David, qui est absque culpa ?
+1 Kings	1Kgs	9	19	6	Quod cum audisset Saul, placatus voce Jonathae, juravit : Vivit Dominus, quia non occidetur.
+1 Kings	1Kgs	9	19	7	Vocavit itaque Jonathas David, et indicavit ei omnia verba haec : et introduxit Jonathas David ad Saul, et fuit ante eum sicut fuerat heri et nudiustertius.
+1 Kings	1Kgs	9	19	8	Motum est autem rursum bellum : et egressus David, pugnavit adversum Philisthiim : percussitque eos plaga magna, et fugerunt a facie ejus.
+1 Kings	1Kgs	9	19	9	Et factus est spiritus Domini malus in Saul : sedebat autem in domo sua, et tenebat lanceam : porro David psallebat manu sua.
+1 Kings	1Kgs	9	19	10	Nisusque est Saul configere David lancea in pariete, et declinavit David a facie Saul : lancea autem casso vulnere perlata est in parietem, et David fugit, et salvatus est nocte illa.
+1 Kings	1Kgs	9	19	11	Misit ergo Saul satellites suos in domum David, ut custodirent eum, et interficeretur mane. Quod cum annuntiasset David Michol uxor sua, dicens : Nisi salvaveris te nocte hac, cras morieris :
+1 Kings	1Kgs	9	19	12	deposuit eum per fenestram. Porro ille abiit et aufugit, atque salvatus est.
+1 Kings	1Kgs	9	19	13	Tulit autem Michol statuam, et posuit eam super lectum, et pellem pilosam caprarum posuit ad caput ejus, et operuit eam vestimentis.
+1 Kings	1Kgs	9	19	14	Misit autem Saul apparitores, qui raperent David : et responsum est quod aegrotaret.
+1 Kings	1Kgs	9	19	15	Rursumque misit Saul nuntios ut viderent David, dicens : Afferte eum ad me in lecto, ut occidatur.
+1 Kings	1Kgs	9	19	16	Cumque venissent nuntii, inventum est simulacrum super lectum, et pellis caprarum ad caput ejus.
+1 Kings	1Kgs	9	19	17	Dixitque Saul ad Michol : Quare sic illusisti mihi, et dimisisti inimicum meum ut fugeret ? Et respondit Michol ad Saul : Quia ipse locutus est mihi : Dimitte me, alioquin interficiam te.
+1 Kings	1Kgs	9	19	18	David autem fugiens salvatus est, et venit ad Samuel in Ramatha, et nuntiavit ei omnia quae fecerat sibi Saul : et abierunt ipse et Samuel, et morati sunt in Najoth.
+1 Kings	1Kgs	9	19	19	Nuntiatum est autem Sauli a dicentibus : Ecce David in Najoth in Ramatha.
+1 Kings	1Kgs	9	19	20	Misit ergo Saul lictores, ut raperent David : qui cum vidissent cuneum prophetarum vaticinantium, et Samuelem stantem super eos, factus est etiam spiritus Domini in illis, et prophetare coeperunt etiam ipsi.
+1 Kings	1Kgs	9	19	21	Quod cum nuntiatum esset Sauli, misit et alios nuntios : prophetaverunt autem et illi. Et rursum misit Saul tertios nuntios : qui et ipsi prophetaverunt. Et iratus iracundia Saul,
+1 Kings	1Kgs	9	19	22	abiit etiam ipse in Ramatha, et venit usque ad cisternam magnam quae est in Socho, et interrogavit, et dixit : In quo loco sunt Samuel et David ? Dictumque est ei : Ecce in Najoth sunt in Ramatha.
+1 Kings	1Kgs	9	19	23	Et abiit in Najoth in Ramatha, et factus est etiam super eum spiritus Domini, et ambulabat ingrediens, et prophetabat usque dum veniret in Najoth in Ramatha.
+1 Kings	1Kgs	9	19	24	Et expoliavit etiam ipse se vestimentis suis, et prophetavit cum ceteris coram Samuele, et cecidit nudus tota die illa et nocte. Unde et exivit proverbium : Num et Saul inter prophetas ?
+1 Kings	1Kgs	9	20	1	Fugit autem David de Najoth, quae est in Ramatha, veniensque locutus est coram Jonatha : Quid feci ? quae est iniquitas mea, et quod peccatum meum in patrem tuum, quia quaerit animam meam ?
+1 Kings	1Kgs	9	20	2	Qui dixit ei : Absit, non morieris : neque enim faciet pater meus quidquam grande vel parvum, nisi prius indicaverit mihi : hunc ergo celavit me pater meus sermonem tantummodo ? nequaquam erit istud.
+1 Kings	1Kgs	9	20	3	Et juravit rursum Davidi. Et ille ait : Scit profecto pater tuus quia inveni gratiam in oculis tuis, et dicet : Nesciat hoc Jonathas, ne forte tristetur. Quinimmo vivit Dominus, et vivit anima tua, quia uno tantum (ut ita dicam) gradu ego morsque dividimur.
+1 Kings	1Kgs	9	20	4	Et ait Jonathas ad David : Quodcumque dixerit mihi anima tua, faciam tibi.
+1 Kings	1Kgs	9	20	5	Dixit autem David ad Jonathan : Ecce calendae sunt crastino, et ego ex more sedere soleo juxta regem ad vescendum : dimitte ergo me ut abscondar in agro usque ad vesperam diei tertiae.
+1 Kings	1Kgs	9	20	6	Si respiciens requisierit me pater tuus, respondebis ei : Rogavit me David ut iret celeriter in Bethlehem civitatem suam, quia victimae solemnes ibi sunt universis contribulibus suis.
+1 Kings	1Kgs	9	20	7	Si dixerit : Bene : pax erit servo tuo. Si autem fuerit iratus, scito quia completa est malitia ejus.
+1 Kings	1Kgs	9	20	8	Fac ergo misericordiam in servum tuum, quia foedus Domini me famulum tuum tecum inire fecisti : si autem est iniquitas aliqua in me, tu me interfice, et ad patrem tuum ne introducas me.
+1 Kings	1Kgs	9	20	9	Et ait Jonathas : Absit hoc a te : neque enim fieri potest, ut si certe cognovero completam esse patris mei malitiam contra te, non annuntiem tibi.
+1 Kings	1Kgs	9	20	10	Responditque David ad Jonathan : Quis renuntiabit mihi, si quid forte responderit tibi pater tuus dure de me ?
+1 Kings	1Kgs	9	20	11	Et ait Jonathas ad David : Veni, et egrediamur foras in agrum. Cumque exissent ambo in agrum,
+1 Kings	1Kgs	9	20	12	ait Jonathas ad David : Domine Deus Israël, si investigavero sententiam patris mei crastino vel perendie, et aliquid boni fuerit super David, et non statim misero ad te, et notum tibi fecero,
+1 Kings	1Kgs	9	20	13	haec faciat Dominus Jonathae, et haec addat. Si autem perseveraverit patris mei malitia adversum te, revelabo aurem tuam, et dimittam te, ut vadas in pace, et sit Dominus tecum, sicut fuit cum patre meo.
+1 Kings	1Kgs	9	20	14	Et si vixero, facies mihi misericordiam Domini : si vero mortuus fuero,
+1 Kings	1Kgs	9	20	15	non auferes misericordiam tuam a domo mea usque in sempiternum, quando eradicaverit Dominus inimicos David, unumquemque de terra : auferat Jonathan de domo sua, et requirat Dominus de manu inimicorum David.
+1 Kings	1Kgs	9	20	16	Pepigit ergo Jonathas foedus cum domo David : et requisivit Dominus de manu inimicorum David.
+1 Kings	1Kgs	9	20	17	Et addidit Jonathas dejerare David, eo quod diligeret illum : sicut enim animam suam, ita diligebat eum.
+1 Kings	1Kgs	9	20	18	Dixitque ad eum Jonathas : Cras calendae sunt, et requireris :
+1 Kings	1Kgs	9	20	19	requiretur enim sessio tua usque perendie. Descendes ergo festinus, et venies in locum ubi celandus es in die qua operari licet, et sedebis juxta lapidem cui nomen est Ezel.
+1 Kings	1Kgs	9	20	20	Et ego tres sagittas mittam juxta eum, et jaciam quasi exercens me ad signum.
+1 Kings	1Kgs	9	20	21	Mittam quoque et puerum, dicens ei : Vade, et affer mihi sagittas.
+1 Kings	1Kgs	9	20	22	Si dixero puero : Ecce sagittae intra te sunt, tolle eas : tu veni ad me, quia pax tibi est, et nihil est mali, vivit Dominus. Si autem sic locutus fuero puero : Ecce sagittae ultra te sunt : vade in pace, quia dimisit te Dominus.
+1 Kings	1Kgs	9	20	23	De verbo autem quod locuti sumus ego et tu, sit Dominus inter me et te usque in sempiternum.
+1 Kings	1Kgs	9	20	24	Absconditus est ergo David in agro, et venerunt calendae, et sedit rex ad comedendum panem.
+1 Kings	1Kgs	9	20	25	Cumque sedisset rex super cathedram suam (secundum consuetudinem) quae erat juxta parietem, surrexit Jonathas, et sedit Abner ex latere Saul : vacuusque apparuit locus David.
+1 Kings	1Kgs	9	20	26	Et non est locutus Saul quidquam in die illa : cogitabat enim quod forte evenisset ei, ut non esset mundus, nec purificatus.
+1 Kings	1Kgs	9	20	27	Cumque illuxisset dies secunda post calendas, rursus apparuit vacuus locus David. Dixitque Saul ad Jonathan filium suum : Cur non venit filius Isai nec heri nec hodie ad vescendum ?
+1 Kings	1Kgs	9	20	28	Responditque Jonathas Sauli : Rogavit me obnixe ut iret in Bethlehem,
+1 Kings	1Kgs	9	20	29	et ait : Dimitte me, quoniam sacrificium solemne est in civitate, unus de fratribus meis accersivit me : nunc ergo si inveni gratiam in oculis tuis, vadam cito, et videbo fratres meos. Ob hanc causam non venit ad mensam regis.
+1 Kings	1Kgs	9	20	30	Iratus autem Saul adversum Jonathan, dixit ei : Fili mulieris virum ultro rapientis, numquid ignoro quia diligis filium Isai in confusionem tuam, et in confusionem ignominiosae matris tuae ?
+1 Kings	1Kgs	9	20	31	Omnibus enim diebus quibus filius Isai vixerit super terram, non stabilieris tu, neque regnum tuum. Itaque jam nunc mitte, et adduc eum ad me : quia filius mortis est.
+1 Kings	1Kgs	9	20	32	Respondens autem Jonathas Sauli patri suo, ait : Quare morietur ? quid fecit ?
+1 Kings	1Kgs	9	20	33	Et arripuit Saul lanceam ut percuteret eum. Et intellexit Jonathas quod definitum esset a patre suo, ut interficeret David.
+1 Kings	1Kgs	9	20	34	Surrexit ergo Jonathas a mensa in ira furoris, et non comedit in die calendarum secunda panem. Contristatus est enim super David, eo quod confudisset eum pater suus.
+1 Kings	1Kgs	9	20	35	Cumque illuxisset mane, venit Jonathas in agrum juxta placitum David, et puer parvulus cum eo.
+1 Kings	1Kgs	9	20	36	Et ait ad puerum suum : Vade, et affer mihi sagittas quas ego jacio. Cumque puer cucurrisset, jecit aliam sagittam trans puerum.
+1 Kings	1Kgs	9	20	37	Venit itaque puer ad locum jaculi quod miserat Jonathas : et clamavit Jonathas post tergum pueri, et ait : Ecce ibi est sagitta porro ultra te.
+1 Kings	1Kgs	9	20	38	Clamavitque iterum Jonathas post tergum pueri, dicens : Festina velociter, ne steteris. Collegit autem puer Jonathae sagittas, et attulit ad dominum suum :
+1 Kings	1Kgs	9	20	39	et quid ageretur, penitus ignorabat, tantummodo enim Jonathas et David rem noverant.
+1 Kings	1Kgs	9	20	40	Dedit ergo Jonathas arma sua puero, et dixit ei : Vade, et defer in civitatem.
+1 Kings	1Kgs	9	20	41	Cumque abiisset puer, surrexit David de loco qui vergebat ad austrum, et cadens pronus in terram, adoravit tertio : et osculantes se alterutrum, fleverunt pariter, David autem amplius.
+1 Kings	1Kgs	9	20	42	Dixit ergo Jonathas ad David : Vade in pace : quaecumque juravimus ambo in nomine Domini, dicentes : Dominus sit inter me et te, et inter semen meum et semen tuum usque in sempiternum.
+1 Kings	1Kgs	9	20	43	Et surrexit David, et abiit : sed et Jonathas ingressus est civitatem.
+1 Kings	1Kgs	9	21	1	Venit autem David in Nobe ad Achimelech sacerdotem : et obstupuit Achimelech, eo quod venisset David. Et dixit ei : Quare tu solus, et nullus est tecum ?
+1 Kings	1Kgs	9	21	2	Et ait David ad Achimelech sacerdotem : Rex praecepit mihi sermonem, et dixit : Nemo sciat rem propter quam missus es a me, et cujusmodi praecepta tibi dederim : nam et pueris condixi in illum et illum locum.
+1 Kings	1Kgs	9	21	3	Nunc ergo si quid habes ad manum, vel quinque panes, da mihi, aut quidquid inveneris.
+1 Kings	1Kgs	9	21	4	Et respondens sacerdos ad David, ait illi : Non habeo laicos panes ad manum, sed tantum panem sanctum : si mundi sunt pueri, maxime a mulieribus ?
+1 Kings	1Kgs	9	21	5	Et respondit David sacerdoti, et dixit ei : Equidem, si de mulieribus agitur : continuimus nos ab heri et nudiustertius quando egrediebamur, et fuerunt vasa puerorum sancta. Porro via haec polluta est, sed et ipsa hodie sanctificabitur in vasis.
+1 Kings	1Kgs	9	21	6	Dedit ergo ei sacerdos sanctificatum panem : neque enim erat ibi panis, nisi tantum panes propositionis, qui sublati fuerant a facie Domini, ut ponerentur panes calidi.
+1 Kings	1Kgs	9	21	7	Erat autem ibi vir quidam de servis Saul in die illa, intus in tabernaculo Domini : et nomen ejus Doëg Idumaeus, potentissimus pastorum Saul.
+1 Kings	1Kgs	9	21	8	Dixit autem David ad Achimelech : Si habes hic ad manum hastam aut gladium ? quia gladium meum et arma mea non tuli mecum : sermo enim regis urgebat.
+1 Kings	1Kgs	9	21	9	Et dixit sacerdos : Ecce hic gladius Goliath Philisthaei, quem percussisti in Valle terebinthi : est involutus pallio post ephod : si istum vis tollere, tolle : neque enim hic est alius absque eo. Et ait David : Non est huic alter similis : da mihi eum.
+1 Kings	1Kgs	9	21	10	Surrexit itaque David, et fugit in die illa a facie Saul : et venit ad Achis regem Geth.
+1 Kings	1Kgs	9	21	11	Dixeruntque servi Achis ad eum cum vidissent David : Numquid non iste est David rex terrae ? nonne huic cantabant per choros, dicentes : [Percussit Saul mille, et David decem millia ?]
+1 Kings	1Kgs	9	21	12	Posuit autem David sermones istos in corde suo, et extimuit valde a facie Achis regis Geth.
+1 Kings	1Kgs	9	21	13	Et immutavit os suum coram eis, et collabebatur inter manus eorum : et impingebat in ostia portae, defluebantque salivae ejus in barbam.
+1 Kings	1Kgs	9	21	14	Et ait Achis ad servos suos : Vidistis hominem insanum : quare adduxistis eum ad me ?
+1 Kings	1Kgs	9	21	15	an desunt nobis furiosi, quod introduxistis istum, ut fureret me praesente ? hiccine ingredietur domum meam ?
+1 Kings	1Kgs	9	22	1	Abiit ergo David inde, et fugit in speluncam Odollam. Quod cum audissent fratres ejus, et omnis domus patris ejus, descenderunt ad eum illuc.
+1 Kings	1Kgs	9	22	2	Et convenerunt ad eum omnes qui erant in angustia constituti, et oppressi aere alieno, et amaro animo : et factus est eorum princeps, fueruntque cum eo quasi quadringenti viri.
+1 Kings	1Kgs	9	22	3	Et profectus est David inde in Maspha, quae est Moab : et dixit ad regem Moab : Maneat, oro, pater meus et mater mea vobiscum, donec sciam quid faciat mihi Deus.
+1 Kings	1Kgs	9	22	4	Et reliquit eos ante faciem regis Moab : manseruntque apud eum cunctis diebus quibus David fuit in praesidio.
+1 Kings	1Kgs	9	22	5	Dixitque Gad propheta ad David : Noli manere in praesidio : proficiscere, et vade in terram Juda. Et profectus est David, et venit in saltum Haret.
+1 Kings	1Kgs	9	22	6	Et audivit Saul quod apparuisset David, et viri qui erant cum eo. Saul autem cum maneret in Gabaa, et esset in nemore quod est in Rama, hastam manu tenens, cunctique servi ejus circumstarent eum,
+1 Kings	1Kgs	9	22	7	ait ad servos suos qui assistebant ei : Audite nunc, filii Jemini : numquid omnibus vobis dabit filius Isai agros et vineas, et universos vos faciet tribunos et centuriones ?
+1 Kings	1Kgs	9	22	8	quoniam conjurastis omnes adversum me, et non est qui mihi renuntiet, maxime cum et filius meus foedus inierit cum filio Isai. Non est qui vicem meam doleat ex vobis, nec qui annuntiet mihi : eo quod suscitaverit filius meus servum meum adversum me, insidiantem mihi usque hodie.
+1 Kings	1Kgs	9	22	9	Respondens autem Doëg Idumaeus, qui assistebat, et erat primus inter servos Saul : Vidi, inquit, filium Isai in Nobe apud Achimelech filium Achitob sacerdotem.
+1 Kings	1Kgs	9	22	10	Qui consuluit pro eo Dominum, et cibaria dedit ei : sed et gladium Goliath Philisthaei dedit illi.
+1 Kings	1Kgs	9	22	11	Misit ergo rex ad accersendum Achimelech sacerdotem filium Achitob, et omnem domum patris ejus, sacerdotum qui erant in Nobe, qui universi venerunt ad regem.
+1 Kings	1Kgs	9	22	12	Et ait Saul ad Achimelech : Audi, fili Achitob. Qui respondit : Praesto sum, domine.
+1 Kings	1Kgs	9	22	13	Dixitque ad eum Saul : Quare conjurastis adversum me, tu et filius Isai, et dedisti ei panes et gladium, et consuluisti pro eo Deum, ut consurgeret adversum me, insidiator usque hodie permanens ?
+1 Kings	1Kgs	9	22	14	Respondensque Achimelech regi, ait : Et quis in omnibus servis tuis sicut David, fidelis, et gener regis, et pergens ad imperium tuum, et gloriosus in domo tua ?
+1 Kings	1Kgs	9	22	15	num hodie coepi pro eo consulere Deum ? absit hoc a me : ne suspicetur rex adversus servum suum rem hujuscemodi, in universa domo patris mei : non enim scivit servus tuus quidquam super hoc negotio, vel modicum vel grande.
+1 Kings	1Kgs	9	22	16	Dixitque rex : Morte morieris Achimelech, tu et omnis domus patris tui.
+1 Kings	1Kgs	9	22	17	Et ait rex emissariis qui circumstabant eum : Convertimini, et interficite sacerdotes Domini, nam manus eorum cum David est : scientes quod fugisset, et non indicaverunt mihi. Noluerunt autem servi regis extendere manus suas in sacerdotes Domini.
+1 Kings	1Kgs	9	22	18	Et ait rex ad Doëg : Convertere tu, et irrue in sacerdotes. Conversusque Doëg Idumaeus, irruit in sacerdotes, et trucidavit in die illa octoginta quinque viros vestitos ephod lineo.
+1 Kings	1Kgs	9	22	19	Nobe autem civitatem sacerdotum percussit in ore gladii, viros et mulieres, et parvulos et lactentes, bovemque, et asinum, et ovem in ore gladii.
+1 Kings	1Kgs	9	22	20	Evadens autem unus filius Achimelech filii Achitob, cujus nomen erat Abiathar, fugit ad David,
+1 Kings	1Kgs	9	22	21	et annuntiavit ei quod occidisset Saul sacerdotes Domini.
+1 Kings	1Kgs	9	22	22	Et ait David ad Abiathar : Sciebam in die illa quod cum ibi esset Doëg Idumaeus, procul dubio annuntiaret Sauli : ego sum reus omnium animarum patris tui.
+1 Kings	1Kgs	9	22	23	Mane mecum : ne timeas : si quis quaesierit animam meam, quaeret et animam tuam, mecumque servaberis.
+1 Kings	1Kgs	9	23	1	Et annuntiaverunt David, dicentes : Ecce Philisthiim oppugnant Ceilam et diripiunt areas.
+1 Kings	1Kgs	9	23	2	Consuluit ergo David Dominum, dicens : Num vadam, et percutiam Philisthaeos istos ? Et ait Dominus ad David : Vade, et percuties Philisthaeos, et Ceilam salvabis.
+1 Kings	1Kgs	9	23	3	Et dixerunt viri qui erant cum David ad eum : Ecce nos hic in Judaea consistentes timemus : quanto magis si ierimus in Ceilam adversum agmina Philisthinorum ?
+1 Kings	1Kgs	9	23	4	Rursum ergo David consuluit Dominum. Qui respondens, ait ei : Surge, et vade in Ceilam : ego enim tradam Philisthaeos in manu tua.
+1 Kings	1Kgs	9	23	5	Abiit ergo David et viri ejus in Ceilam, et pugnavit adversum Philisthaeos : et abegit jumenta eorum, et percussit eos plaga magna : et salvavit David habitatores Ceilae.
+1 Kings	1Kgs	9	23	6	Porro eo tempore quo fugiebat Abiathar filius Achimelech ad David in Ceilam, ephod secum habens descenderat.
+1 Kings	1Kgs	9	23	7	Nuntiatum est autem Sauli quod venisset David in Ceilam : et ait Saul : Tradidit eum Deus in manus meas, conclususque est introgressus urbem, in qua portae et serae sunt.
+1 Kings	1Kgs	9	23	8	Et praecepit Saul omni populo ut ad pugnam descenderet in Ceilam, et obsideret David et viros ejus.
+1 Kings	1Kgs	9	23	9	Quod cum David rescisset quia praepararet ei Saul clam malum, dixit ad Abiathar sacerdotem : Applica ephod.
+1 Kings	1Kgs	9	23	10	Et ait David : Domine Deus Israël, audivit famam servus tuus, quod disponat Saul venire in Ceilam, ut evertat urbem propter me :
+1 Kings	1Kgs	9	23	11	si tradent me viri Ceilae in manus ejus ? et si descendet Saul, sicut audivit servus tuus ? Domine Deus Israël, indica servo tuo. Et ait Dominus : Descendet.
+1 Kings	1Kgs	9	23	12	Dixitque David : Si tradent me viri Ceilae, et viros qui sunt mecum, in manus Saul ? Et dixit Dominus : Tradent.
+1 Kings	1Kgs	9	23	13	Surrexit ergo David et viri ejus quasi sexcenti, et egressi de Ceila, huc atque illuc vagabantur incerti : nuntiatumque est Sauli quod fugisset David de Ceila, et salvatus esset : quam ob rem dissimulavit exire.
+1 Kings	1Kgs	9	23	14	Morabatur autem David in deserto in locis firmissimis, mansitque in monte solitudinis Ziph, in monte opaco : quaerebat eum tamen Saul cunctis diebus, et non tradidit eum Deus in manus ejus.
+1 Kings	1Kgs	9	23	15	Et vidit David quod egressus esset Saul ut quaereret animam ejus. Porro David erat in deserto Ziph in silva.
+1 Kings	1Kgs	9	23	16	Et surrexit Jonathas filius Saul, et abiit ad David in silvam, et confortavit manus ejus in Deo : dixitque ei :
+1 Kings	1Kgs	9	23	17	Ne timeas : neque enim inveniet te manus Saul patris mei, et tu regnabis super Israël, et ego ero tibi secundus : sed et Saul pater meus scit hoc.
+1 Kings	1Kgs	9	23	18	Percussit ergo uterque foedus coram Domino : mansitque David in silva, Jonathas autem reversus est in domum suam.
+1 Kings	1Kgs	9	23	19	Ascenderunt autem Ziphaei ad Saul in Gabaa, dicentes : Nonne ecce David latitat apud nos in locis tutissimis silvae, in colle Hachila, quae est ad dexteram deserti ?
+1 Kings	1Kgs	9	23	20	Nunc ergo, sicut desideravit anima tua ut descenderes, descende : nostrum autem erit ut tradamus eum in manus regis.
+1 Kings	1Kgs	9	23	21	Dixitque Saul : Benedicti vos a Domino, quia doluistis vicem meam.
+1 Kings	1Kgs	9	23	22	Abite ergo, oro, et diligentius praeparate, et curiosius agite, et considerate locum ubi sit pes ejus, vel quis viderit eum ibi : recogitat enim de me, quod callide insidier ei.
+1 Kings	1Kgs	9	23	23	Considerate, et videte omnia latibula ejus in quibus absconditur : et revertimini ad me ad rem certam, ut vadam vobiscum. Quod si etiam in terram se abstruserit, perscrutabor eum in cunctis millibus Juda.
+1 Kings	1Kgs	9	23	24	At illi surgentes abierunt in Ziph ante Saul : David autem et viri ejus erant in deserto Maon, in campestribus ad dexteram Jesimon.
+1 Kings	1Kgs	9	23	25	Ivit ergo Saul et socii ejus ad quaerendum eum. Et nuntiatum est David : statimque descendit ad petram, et versabatur in deserto Maon : quod cum audisset Saul, persecutus est David in deserto Maon.
+1 Kings	1Kgs	9	23	26	Et ibat Saul ad latus montis ex parte una : David autem et viri ejus erant in latere montis ex parte altera. Porro David desperabat se posse evadere a facie Saul : itaque Saul et viri ejus in modum coronae cingebant David et viros ejus, ut caperent eos.
+1 Kings	1Kgs	9	23	27	Et nuntius venit ad Saul, dicens : Festina, et veni, quoniam infuderunt se Philisthiim super terram.
+1 Kings	1Kgs	9	23	28	Reversus est ergo Saul desistens persequi David, et perrexit in occursum Philisthinorum : propter hoc vocaverunt locum illum, Petram dividentem.
+1 Kings	1Kgs	9	24	1	Ascendit ergo David inde : et habitavit in locis tutissimis Engaddi.
+1 Kings	1Kgs	9	24	2	Cumque reversus esset Saul, postquam persecutus est Philisthaeos, nuntiaverunt ei, dicentes : Ecce David in deserto est Engaddi.
+1 Kings	1Kgs	9	24	3	Assumens ergo Saul tria millia electorum virorum ex omni Israël, perrexit ad investigandum David et viros ejus, etiam super abruptissimas petras, quae solis ibicibus perviae sunt.
+1 Kings	1Kgs	9	24	4	Et venit ad caulas ovium, quae se offerebant vianti : eratque ibi spelunca, quam ingressus est Saul ut purgaret ventrem : porro David et viri ejus in interiore parte speluncae latebant.
+1 Kings	1Kgs	9	24	5	Et dixerunt servi David ad eum : Ecce dies de qua locutus est Dominus ad te : Ego tradam tibi inimicum tuum, ut facias ei sicut placuerit in oculis tuis. Surrexit ergo David, et praecidit oram chlamydis Saul silenter.
+1 Kings	1Kgs	9	24	6	Post haec percussit cor suum David, eo quod abscidisset oram chlamydis Saul.
+1 Kings	1Kgs	9	24	7	Dixitque ad viros suos : Propitius sit mihi Dominus, ne faciam hanc rem domino meo, christo Domini, ut mittam manum meam in eum : quia christus Domini est.
+1 Kings	1Kgs	9	24	8	Et confregit David viros suos sermonibus, et non permisit eos ut consurgerent in Saul : porro Saul exsurgens de spelunca, pergebat coepto itinere.
+1 Kings	1Kgs	9	24	9	Surrexit autem et David post eum : et egressus de spelunca, clamavit post tergum Saul, dicens : Domine mi rex. Et respexit Saul post se : et inclinans se David pronus in terram adoravit,
+1 Kings	1Kgs	9	24	10	dixitque ad Saul : Quare audis verba hominum loquentium : David quaerit malum adversum te ?
+1 Kings	1Kgs	9	24	11	Ecce hodie viderunt oculi tui quod tradiderit te Dominus in manu mea in spelunca : et cogitavi ut occiderem te, sed pepercit tibi oculus meus : dixi enim : Non extendam manum meam in dominum meum, quia christus Domini est.
+1 Kings	1Kgs	9	24	12	Quin potius pater mi, vide, et cognosce oram chlamydis tuae in manu mea : quoniam cum praescinderem summitatem chlamydis tuae, nolui extendere manum meam in te : animadverte, et vide, quoniam non est in manu mea malum, neque iniquitas, neque peccavi in te : tu autem insidiaris animae meae ut auferas eam.
+1 Kings	1Kgs	9	24	13	Judicet Dominus inter me et te, et ulciscatur me Dominus ex te : manus autem mea non sit in te.
+1 Kings	1Kgs	9	24	14	Sicut et in proverbio antiquo dicitur : Ab impiis egredietur impietas : manus ergo mea non sit in te.
+1 Kings	1Kgs	9	24	15	Quem persequeris, rex Israël ? quem persequeris ? canem mortuum persequeris, et pulicem unum.
+1 Kings	1Kgs	9	24	16	Sit Dominus judex, et judicet inter me et te : et videat, et judicet causam meam, et eruat me de manu tua.
+1 Kings	1Kgs	9	24	17	Cum autem complesset David loquens sermones hujuscemodi ad Saul, dixit Saul : Numquid vox haec tua est, fili mi David ? Et levavit Saul vocem suam, et flevit :
+1 Kings	1Kgs	9	24	18	dixitque ad David : Justior tu es quam ego : tu enim tribuisti mihi bona, ego autem reddidi tibi mala.
+1 Kings	1Kgs	9	24	19	Et tu indicasti hodie quae feceris mihi bona : quomodo tradiderit me Dominus in manum tuam, et non occideris me.
+1 Kings	1Kgs	9	24	20	Quis enim cum invenerit inimicum suum, dimittet eum in via bona ? sed Dominus reddat tibi vicissitudinem hanc pro eo quod hodie operatus es in me.
+1 Kings	1Kgs	9	24	21	Et nunc quia scio quod certissime regnaturus sis, et habiturus in manu tua regnum Israël :
+1 Kings	1Kgs	9	24	22	jura mihi in Domino, ne deleas semen meum post me, neque auferas nomen meum de domo patris mei.
+1 Kings	1Kgs	9	24	23	Et juravit David Sauli. Abiit ergo Saul in domum suam : et David et viri ejus ascenderunt ad tutiora loca.
+1 Kings	1Kgs	9	25	1	Mortuus est autem Samuel, et congregatus est universus Israël, et planxerunt eum, et sepelierunt eum in domo sua in Ramatha. Consurgensque David descendit in desertum Pharan.
+1 Kings	1Kgs	9	25	2	Erat autem vir quispiam in solitudine Maon, et possessio ejus in Carmelo, et homo ille magnus nimis : erantque ei oves tria millia, et mille caprae : et accidit ut tonderetur grex ejus in Carmelo.
+1 Kings	1Kgs	9	25	3	Nomen autem viri illius erat Nabal. Et nomen uxoris ejus Abigail : eratque mulier illa prudentissima, et speciosa : porro vir ejus durus, et pessimus, et malitiosus : erat autem de genere Caleb.
+1 Kings	1Kgs	9	25	4	Cum ergo audisset David in deserto quod tonderet Nabal gregem suum,
+1 Kings	1Kgs	9	25	5	misit decem juvenes, et dixit eis : Ascendite in Carmelum, et venietis ad Nabal, et salutabitis eum ex nomine meo pacifice.
+1 Kings	1Kgs	9	25	6	Et dicetis : Sit fratribus meis et tibi pax, et domui tuae pax, et omnibus, quaecumque habes, sit pax.
+1 Kings	1Kgs	9	25	7	Audivi quod tonderent pastores tui, qui erant nobiscum in deserto : numquam eis molesti fuimus, nec aliquando defuit quidquam eis de grege, omni tempore quo fuerunt nobiscum in Carmelo.
+1 Kings	1Kgs	9	25	8	Interroga pueros tuos, et indicabunt tibi. Nunc ergo inveniant pueri tui gratiam in oculis tuis : in die enim bona venimus : quodcumque invenerit manus tua, da servis tuis, et filio tuo David.
+1 Kings	1Kgs	9	25	9	Cumque venissent pueri David, locuti sunt ad Nabal omnia verba haec ex nomine David : et siluerunt.
+1 Kings	1Kgs	9	25	10	Respondens autem Nabal pueris David, ait : Quis est David ? et quis est filius Isai ? hodie increverunt servi qui fugiunt dominos suos.
+1 Kings	1Kgs	9	25	11	Tollam ergo panes meos, et aquas meas, et carnes pecorum quae occidi tonsoribus meis, et dabo viris quos nescio unde sint ?
+1 Kings	1Kgs	9	25	12	Regressi sunt itaque pueri David per viam suam, et reversi venerunt, et nuntiaverunt ei omnia verba quae dixerat.
+1 Kings	1Kgs	9	25	13	Tunc ait David pueris suis : Accingatur unusquisque gladio suo. Et accincti sunt singuli gladiis suis, accinctusque est et David ense suo : et secuti sunt David quasi quadringenti viri : porro ducenti remanserunt ad sarcinas.
+1 Kings	1Kgs	9	25	14	Abigail autem uxori Nabal nuntiavit unus de pueris suis, dicens : Ecce David misit nuntios de deserto, ut benedicerent domino nostro : et aversatus est eos.
+1 Kings	1Kgs	9	25	15	Homines isti boni satis fuerant nobis, et non molesti : nec quidquam aliquando periit omni tempore quo fuimus conversati cum eis in deserto :
+1 Kings	1Kgs	9	25	16	pro muro erant nobis tam in nocte quam in die, omnibus diebus quibus pavimus apud eos greges.
+1 Kings	1Kgs	9	25	17	Quam ob rem considera, et recogita quid facias : quoniam completa est malitia adversum virum tuum, et adversum domum tuam, et ipse est filius Belial, ita ut nemo possit ei loqui.
+1 Kings	1Kgs	9	25	18	Festinavit igitur Abigail, et tulit ducentos panes, et duos utres vini, et quinque arietes coctos, et quinque sata polentae, et centum ligaturas uvae passae, et ducentas massas caricarum, et posuit super asinos :
+1 Kings	1Kgs	9	25	19	dixitque pueris suis : Praecedite me : ecce ego post tergum sequar vos : viro autem suo Nabal non indicavit.
+1 Kings	1Kgs	9	25	20	Cum ergo ascendisset asinum, et descenderet ad radices montis, David et viri ejus descendebant in occursum ejus : quibus et illa occurrit.
+1 Kings	1Kgs	9	25	21	Et ait David : Vere frustra servavi omnia quae hujus erant in deserto, et non periit quidquam de cunctis quae ad eum pertinebant : et reddidit mihi malum pro bono.
+1 Kings	1Kgs	9	25	22	Haec faciat Deus inimicis David, et haec addat, si reliquero de omnibus quae ad ipsum pertinent usque mane mingentem ad parietem.
+1 Kings	1Kgs	9	25	23	Cum autem vidisset Abigail David, festinavit, et descendit de asino, et procidit coram David super faciem suam, et adoravit super terram,
+1 Kings	1Kgs	9	25	24	et cecidit ad pedes ejus, et dixit : In me sit, domine mi, haec iniquitas : loquatur, obsecro, ancilla tua in auribus tuis, et audi verba famulae tuae.
+1 Kings	1Kgs	9	25	25	Ne ponat, oro, dominus meus rex cor suum super virum istum iniquum Nabal : quoniam secundum nomen suum stultus est, et stultitia est cum eo : ego autem ancilla tua non vidi pueros tuos, domine mi, quos misisti.
+1 Kings	1Kgs	9	25	26	Nunc ergo, domine mi, vivit Dominus, et vivit anima tua, qui prohibuit te ne venires in sanguinem, et salvavit manum tuam tibi : et nunc fiant sicut Nabal inimici tui, et qui quaerunt domino meo malum.
+1 Kings	1Kgs	9	25	27	Quapropter suscipe benedictionem hanc, quam attulit ancilla tua tibi domino meo, et da pueris qui sequuntur te dominum meum.
+1 Kings	1Kgs	9	25	28	Aufer iniquitatem famulae tuae : faciens enim faciet Dominus tibi domino meo domum fidelem, quia praelia Domini, domine mi, tu praeliaris : malitia ergo non inveniatur in te omnibus diebus vitae tuae.
+1 Kings	1Kgs	9	25	29	Si enim surrexerit aliquando homo persequens te, et quaerens animam tuam, erit anima domini mei custodita quasi in fasciculo viventium apud Dominum Deum tuum : porro inimicorum tuorum anima rotabitur, quasi in impetu et circulo fundae.
+1 Kings	1Kgs	9	25	30	Cum ergo fecerit Dominus tibi domino meo omnia quae locutus est bona de te, et constituerit te ducem super Israël,
+1 Kings	1Kgs	9	25	31	non erit tibi hoc in singultum, et in scrupulum cordis domino meo, quod effuderis sanguinem innoxium, aut ipse te ultus fueris : et cum benefecerit Dominus domino meo, recordaberis ancillae tuae.
+1 Kings	1Kgs	9	25	32	Et ait David ad Abigail : Benedictus Dominus Deus Israël, qui misit hodie te in occursum meum, et benedictum eloquium tuum,
+1 Kings	1Kgs	9	25	33	et benedicta tu, quae prohibuisti me hodie ne irem ad sanguinem, et ulciscerer me manu mea.
+1 Kings	1Kgs	9	25	34	Alioquin vivit Dominus Deus Israël, qui prohibuit me ne malum facerem tibi : nisi cito venisses in occursum mihi, non remansisset Nabal usque ad lucem matutinam mingens ad parietem.
+1 Kings	1Kgs	9	25	35	Suscepit ergo David de manu ejus omnia quae attulerat ei, dixitque ei : Vade pacifice in domum tuam : ecce audivi vocem tuam, et honoravi faciem tuam.
+1 Kings	1Kgs	9	25	36	Venit autem Abigail ad Nabal : et ecce erat ei convivium in domo ejus quasi convivium regis, et cor Nabal jucundum : erat enim ebrius nimis : et non indicavit ei verbum pusillum aut grande usque mane.
+1 Kings	1Kgs	9	25	37	Diluculo autem cum digessisset vinum Nabal, indicavit ei uxor sua verba haec : et emortuum est cor ejus intrinsecus, et factus est quasi lapis.
+1 Kings	1Kgs	9	25	38	Cumque pertransissent decem dies, percussit Dominus Nabal, et mortuus est.
+1 Kings	1Kgs	9	25	39	Quod cum audisset David mortuum Nabal, ait : Benedictus Dominus, qui judicavit causam opprobrii mei de manu Nabal, et servum suum custodivit a malo, et malitiam Nabal reddidit Dominus in caput ejus. Misit ergo David, et locutus est ad Abigail, ut sumeret eam sibi in uxorem.
+1 Kings	1Kgs	9	25	40	Et venerunt pueri David ad Abigail in Carmelum, et locuti sunt ad eam, dicentes : David misit nos ad te, ut accipiat te sibi in uxorem.
+1 Kings	1Kgs	9	25	41	Quae consurgens, adoravit prona in terram, et ait : Ecce famula tua sit in ancillam, ut lavet pedes servorum domini mei.
+1 Kings	1Kgs	9	25	42	Et festinavit, et surrexit Abigail, et ascendit super asinum, et quinque puellae ierunt cum ea, pedissequae ejus, et secuta est nuntios David : et facta est illi uxor.
+1 Kings	1Kgs	9	25	43	Sed et Achinoam accepit David de Jezraël : et fuit utraque uxor ejus.
+1 Kings	1Kgs	9	25	44	Saul autem dedit Michol filiam suam, uxorem David, Phalti filio Lais, qui erat de Gallim.
+1 Kings	1Kgs	9	26	1	Et venerunt Ziphaei ad Saul in Gabaa, dicentes : Ecce David absconditus est in colle Hachila, quae est ex adverso solitudinis.
+1 Kings	1Kgs	9	26	2	Et surrexit Saul, et descendit in desertum Ziph, et cum eo tria millia virorum de electis Israël, ut quaereret David in deserto Ziph.
+1 Kings	1Kgs	9	26	3	Et castrametatus est Saul in Gabaa Hachila, quae erat ex adverso solitudinis in via : David autem habitabat in deserto. Videns autem quod venisset Saul post se in desertum,
+1 Kings	1Kgs	9	26	4	misit exploratores, et didicit quod illuc venisset certissime.
+1 Kings	1Kgs	9	26	5	Et surrexit David clam, et venit ad locum ubi erat Saul : cumque vidisset locum in quo dormiebat Saul, et Abner filius Ner, princeps militiae ejus, et Saulem dormientem in tentorio, et reliquum vulgus per circuitum ejus,
+1 Kings	1Kgs	9	26	6	ait David ad Achimelech Hethaeum, et Abisai filium Sarviae fratrem Joab, dicens : Quis descendet mecum ad Saul in castra ? Dixitque Abisai : Ego descendam tecum.
+1 Kings	1Kgs	9	26	7	Venerunt ergo David et Abisai ad populum nocte, et invenerunt Saul jacentem et dormientem in tentorio, et hastam fixam in terra ad caput ejus : Abner autem et populum dormientes in circuitu ejus.
+1 Kings	1Kgs	9	26	8	Dixitque Abisai ad David : Conclusit Deus inimicum tuum hodie in manus tuas : nunc ergo perfodiam eum lancea in terra semel, et secundo opus non erit.
+1 Kings	1Kgs	9	26	9	Et dixit David ad Abisai : Ne interficias eum : quis enim extendet manum suam in christum Domini, et innocens erit ?
+1 Kings	1Kgs	9	26	10	Et dixit David : Vivit Dominus, quia nisi Dominus percusserit eum, aut dies ejus venerit ut moriatur, aut in praelium descendens perierit :
+1 Kings	1Kgs	9	26	11	propitius sit mihi Dominus ne extendam manum meam in christum Domini. Nunc igitur tolle hastam quae est ad caput ejus, et scyphum aquae, et abeamus.
+1 Kings	1Kgs	9	26	12	Tulit igitur David hastam, et scyphum aquae qui erat ad caput Saul, et abierunt : et non erat quisquam qui videret, et intelligeret, et evigilaret, sed omnes dormiebant, quia sopor Domini irruerat super eos.
+1 Kings	1Kgs	9	26	13	Cumque transisset David ex adverso, et stetisset in vertice montis de longe, et esset grande intervallum inter eos,
+1 Kings	1Kgs	9	26	14	clamavit David ad populum, et ad Abner filium Ner, dicens : Nonne respondebis, Abner ? Et respondens Abner, ait : Quis es tu, qui clamas, et inquietas regem ?
+1 Kings	1Kgs	9	26	15	Et ait David ad Abner : Numquid non vir tu es ? et quis alius similis tui in Israël ? quare ergo non custodisti dominum tuum regem ? ingressus est enim unus de turba ut interficeret regem dominum tuum.
+1 Kings	1Kgs	9	26	16	Non est bonum hoc, quod fecisti : vivit Dominus, quoniam filii mortis estis vos, qui non custodistis dominum vestrum, christum Domini : nunc ergo vide ubi sit hasta regis, et ubi sit scyphus aquae qui erat ad caput ejus.
+1 Kings	1Kgs	9	26	17	Cognovit autem Saul vocem David, et dixit : Numquid vox haec tua, fili mi David ? Et ait David : Vox mea, domine mi rex.
+1 Kings	1Kgs	9	26	18	Et ait : Quam ob causam dominus meus persequitur servum suum ? quid feci ? aut quod est malum in manu mea ?
+1 Kings	1Kgs	9	26	19	Nunc ergo audi, oro, domine mi rex, verba servi tui : si Dominus incitat te adversum me, odoretur sacrificium : si autem filii hominum, maledicti sunt in conspectu Domini qui ejecerunt me hodie ut non habitem in haereditate Domini, dicentes : Vade, servi diis alienis.
+1 Kings	1Kgs	9	26	20	Et nunc non effundatur sanguis meus in terram coram Domino : quia egressus est rex Israël ut quaerat pulicem unum, sicut persequitur perdix in montibus.
+1 Kings	1Kgs	9	26	21	Et ait Saul : Peccavi : revertere, fili mi David : nequaquam enim ultra tibi malefaciam, eo quod pretiosa fuerit anima mea in oculis tuis hodie : apparet enim quod stulte egerim, et ignoraverim multa nimis.
+1 Kings	1Kgs	9	26	22	Et respondens David, ait : Ecce hasta regis : transeat unus de pueris regis, et tollat eam.
+1 Kings	1Kgs	9	26	23	Dominus autem retribuet unicuique secundum justitiam suam et fidem : tradidit enim te Dominus hodie in manum meam, et nolui extendere manum meam in christum Domini.
+1 Kings	1Kgs	9	26	24	Et sicut magnificata est anima tua hodie in oculis meis, sic magnificetur anima mea in oculis Domini, et liberet me de omni angustia.
+1 Kings	1Kgs	9	26	25	Ait ergo Saul ad David : Benedictus tu, fili mi David : et quidem faciens facies, et potens poteris. Abiit autem David in viam suam, et Saul reversus est in locum suum.
+1 Kings	1Kgs	9	27	1	Et ait David in corde suo : Aliquando incidam una die in manus Saul : nonne melius est ut fugiam, et salver in terra Philisthinorum, ut desperet Saul, cessetque me quaerere in cunctis finibus Israël ? fugiam ergo manus ejus.
+1 Kings	1Kgs	9	27	2	Et surrexit David, et abiit ipse, et sexcenti viri cum eo, ad Achis filium Maoch regem Geth.
+1 Kings	1Kgs	9	27	3	Et habitavit David cum Achis in Geth, ipse et viri ejus : vir et domus ejus : et David, et duae uxores ejus, Achinoam Jezrahelitis, et Abigail uxor Nabal Carmeli.
+1 Kings	1Kgs	9	27	4	Et nuntiatum est Sauli quod fugisset David in Geth, et non addidit ultra quaerere eum.
+1 Kings	1Kgs	9	27	5	Dixit autem David ad Achis : Si inveni gratiam in oculis tuis, detur mihi locus in una urbium regionis hujus, ut habitem ibi : cur enim manet servus tuus in civitate regis tecum ?
+1 Kings	1Kgs	9	27	6	Dedit itaque ei Achis in die illa Siceleg : propter quam causam facta est Siceleg regum Juda usque in diem hanc.
+1 Kings	1Kgs	9	27	7	Fuit autem numerus dierum quibus habitavit David in regione Philisthinorum, quatuor mensium.
+1 Kings	1Kgs	9	27	8	Et ascendit David et viri ejus, et agebant praedas de Gessuri, et de Gerzi, et de Amalecitis : hi enim pagi habitabantur in terra antiquitus, euntibus Sur usque ad terram Aegypti.
+1 Kings	1Kgs	9	27	9	Et percutiebat David omnem terram, nec relinquebat viventem virum et mulierem : tollensque oves, et boves, et asinos, et camelos, et vestes, revertebatur, et veniebat ad Achis.
+1 Kings	1Kgs	9	27	10	Dicebat autem ei Achis : In quem irruisti hodie ? Respondebat David : Contra meridiem Judae, et contra meridiem Jerameel, et contra meridiem Ceni.
+1 Kings	1Kgs	9	27	11	Virum et mulierem non vivificabat David, nec adducebat in Geth, dicens : Ne forte loquantur adversum nos : Haec fecit David : et hoc erat decretum illi omnibus diebus quibus habitavit in regione Philisthinorum.
+1 Kings	1Kgs	9	27	12	Credidit ergo Achis David, dicens : Multa mala operatus est contra populum suum Israël : erit igitur mihi servus sempiternus.
+1 Kings	1Kgs	9	28	1	Factum est autem in diebus illis, congregaverunt Philisthiim agmina sua, ut praepararentur ad bellum contra Israël : dixitque Achis ad David : Sciens nunc scito quoniam mecum egredieris in castris, tu et viri tui.
+1 Kings	1Kgs	9	28	2	Dixitque David ad Achis : Nunc scies quae facturus est servus tuus. Et ait Achis ad David : Et ego custodem capitis mei ponam te cunctis diebus.
+1 Kings	1Kgs	9	28	3	Samuel autem mortuus est, planxitque eum omnis Israël, et sepelierunt eum in Ramatha urbe sua. Et Saul abstulit magos et hariolos de terra.
+1 Kings	1Kgs	9	28	4	Congregatique sunt Philisthiim, et venerunt, et castrametati sunt in Sunam : congregavit autem et Saul universum Israël, et venit in Gelboë.
+1 Kings	1Kgs	9	28	5	Et vidit Saul castra Philisthiim, et timuit, et expavit cor ejus nimis.
+1 Kings	1Kgs	9	28	6	Consuluitque Dominum, et non respondit ei neque per somnia, neque per sacerdotes, neque per prophetas.
+1 Kings	1Kgs	9	28	7	Dixitque Saul servis suis : Quaerite mihi mulierem habentem pythonem, et vadam ad eam, et sciscitabor per illam. Et dixerunt servi ejus ad eum : Est mulier pythonem habens in Endor.
+1 Kings	1Kgs	9	28	8	Mutavit ergo habitum suum, vestitusque est aliis vestimentis, et abiit ipse, et duo viri cum eo : veneruntque ad mulierem nocte, et ait illi : Divina mihi in pythone, et suscita mihi quem dixero tibi.
+1 Kings	1Kgs	9	28	9	Et ait mulier ad eum : Ecce, tu nosti quanta fecerit Saul, et quomodo eraserit magos et hariolos de terra : quare ergo insidiaris animae meae, ut occidar ?
+1 Kings	1Kgs	9	28	10	Et juravit ei Saul in Domino, dicens : Vivit Dominus, quia non eveniet tibi quidquam mali propter hanc rem.
+1 Kings	1Kgs	9	28	11	Dixitque ei mulier : Quem suscitabo tibi ? Qui ait : Samuelem mihi suscita.
+1 Kings	1Kgs	9	28	12	Cum autem vidisset mulier Samuelem, exclamavit voce magna, et dixit ad Saul : Quare imposuisti mihi ? tu es enim Saul.
+1 Kings	1Kgs	9	28	13	Dixitque ei rex : Noli timere : quid vidisti ? Et ait mulier ad Saul : Deos vidi ascendentes de terra.
+1 Kings	1Kgs	9	28	14	Dixitque ei : Qualis est forma ejus ? Quae ait : Vir senex ascendit, et ipse amictus est pallio. Et intellexit Saul quod Samuel esset, et inclinavit se super faciem suam in terra, et adoravit.
+1 Kings	1Kgs	9	28	15	Dixit autem Samuel ad Saul : Quare inquietasti me ut suscitarer ? Et ait Saul : Coarctor nimis : siquidem Philisthiim pugnant adversum me, et Deus recessit a me, et exaudire me noluit neque in manu prophetarum, neque per somnia : vocavi ergo te, ut ostenderes mihi quid faciam.
+1 Kings	1Kgs	9	28	16	Et ait Samuel : Quid interrogas me, cum Dominus recesserit a te, et transierit ad aemulum tuum ?
+1 Kings	1Kgs	9	28	17	Faciet enim tibi Dominus sicut locutus est in manu mea, et scindet regnum tuum de manu tua et dabit illud proximo tuo David :
+1 Kings	1Kgs	9	28	18	quia non obedisti voci Domini, neque fecisti iram furoris ejus in Amalec : idcirco quod pateris, fecit tibi Dominus hodie.
+1 Kings	1Kgs	9	28	19	Et dabit Dominus etiam Israël tecum in manus Philisthiim : cras autem tu et filii tui mecum eritis : sed et castra Israël tradet Dominus in manus Philisthiim.
+1 Kings	1Kgs	9	28	20	Statimque Saul cecidit porrectus in terram : extimuerat enim verba Samuelis, et robur non erat in eo, quia non comederat panem tota die illa.
+1 Kings	1Kgs	9	28	21	Ingressa est itaque mulier illa ad Saul (conturbatus enim erat valde), dixitque ad eum : Ecce obedivit ancilla tua voci tuae, et posui animam meam in manu mea : et audivi sermones tuos, quos locutus es ad me.
+1 Kings	1Kgs	9	28	22	Nunc igitur audi et tu vocem ancillae tuae, et ponam coram te buccellam panis, ut comedens convalescas, et possis iter agere.
+1 Kings	1Kgs	9	28	23	Qui renuit, et ait : Non comedam. Coëgerunt autem eum servi sui et mulier, et tandem audita voce eorum surrexit de terra, et sedit super lectum.
+1 Kings	1Kgs	9	28	24	Mulier autem illa habebat vitulum pascualem in domo, et festinavit, et occidit eum : tollensque farinam, miscuit eam, et coxit azyma,
+1 Kings	1Kgs	9	28	25	et posuit ante Saul et ante servos ejus. Qui cum comedissent, surrexerunt, et ambulaverunt per totam noctem illam.
+1 Kings	1Kgs	9	29	1	Congregata sunt ergo Philisthiim universa agmina in Aphec : sed et Israël castrametatus est super fontem qui erat in Jezrahel.
+1 Kings	1Kgs	9	29	2	Et satrapae quidem Philisthiim incedebant in centuriis et millibus : David autem et viri ejus erant in novissimo agmine cum Achis.
+1 Kings	1Kgs	9	29	3	Dixeruntque principes Philisthiim ad Achis : Quid sibi volunt Hebraei isti ? Et ait Achis ad principes Philisthiim : Num ignoratis David, qui fuit servus Saul regis Israël, et est apud me multis diebus, vel annis, et non inveni in eo quidquam ex die qua transfugit ad me usque ad diem hanc ?
+1 Kings	1Kgs	9	29	4	Irati sunt autem adversus eum principes Philisthiim, et dixerunt ei : Revertatur vir iste, et sedeat in loco suo in quo constituisti eum, et non descendat nobiscum in praelium, ne fiat nobis adversarius, cum praeliari coeperimus : quomodo enim aliter poterit placare dominum suum, nisi in capitibus nostris ?
+1 Kings	1Kgs	9	29	5	Nonne iste est David, cui cantabant in choris, dicentes : [Percussit Saul in millibus suis, et David in decem millibus suis ?]
+1 Kings	1Kgs	9	29	6	Vocavit ergo Achis David, et ait ei : Vivit Dominus, quia rectus es tu, et bonus in conspectu meo : et exitus tuus, et introitus tuus mecum est in castris : et non inveni in te quidquam mali ex die qua venisti ad me usque in diem hanc : sed satrapis non places.
+1 Kings	1Kgs	9	29	7	Revertere ergo, et vade in pace, et non offendas oculos satraparum Philisthiim.
+1 Kings	1Kgs	9	29	8	Dixitque David ad Achis : Quid enim feci, et quid invenisti in me servo tuo, a die qua fui in conspectu tuo usque in diem hanc, ut non veniam et pugnem contra inimicos domini mei regis ?
+1 Kings	1Kgs	9	29	9	Respondens autem Achis, locutus est ad David : Scio quia bonus es tu in oculis meis, sicut angelus Dei : sed principes Philisthinorum dixerunt : Non ascendet nobiscum in praelium.
+1 Kings	1Kgs	9	29	10	Igitur consurge mane tu, et servi domini tui qui venerunt tecum : et cum de nocte surrexeritis, et coeperit dilucescere, pergite.
+1 Kings	1Kgs	9	29	11	Surrexit itaque de nocte David, ipse et viri ejus, ut proficiscerentur mane, et reverterentur ad terram Philisthiim : Philisthiim autem ascenderunt in Jezrahel.
+1 Kings	1Kgs	9	30	1	Cumque venissent David et viri ejus in Siceleg die tertia, Amalecitae impetum fecerant ex parte australi in Siceleg, et percusserant Siceleg, et succenderant eam igni.
+1 Kings	1Kgs	9	30	2	Et captivas duxerant mulieres ex ea, a minimo usque ad magnum : et non interfecerant quemquam, sed secum duxerant, et pergebant itinere suo.
+1 Kings	1Kgs	9	30	3	Cum ergo venissent David et viri ejus ad civitatem, et invenissent eam succensam igni, et uxores suas, et filios suos et filias, ductas esse captivas,
+1 Kings	1Kgs	9	30	4	levaverunt David et populus qui erat cum eo voces suas, et planxerunt donec deficerent in eis lacrimae.
+1 Kings	1Kgs	9	30	5	Siquidem et duae uxores David captivae ductae fuerant, Achinoam Jezrahelites, et Abigail uxor Nabal Carmeli.
+1 Kings	1Kgs	9	30	6	Et contristatus est David valde : volebat enim eum populus lapidare, quia amara erat anima uniuscujusque viri super filiis suis et filiabus : confortatus est autem David in Domino Deo suo.
+1 Kings	1Kgs	9	30	7	Et ait ad Abiathar sacerdotem filium Achimelech : Applica ad me ephod. Et applicavit Abiathar ephod ad David.
+1 Kings	1Kgs	9	30	8	Et consuluit David Dominum, dicens : Persequar latrunculos hos, et comprehendam eos, an non ? Dixitque ei Dominus : Persequere : absque dubio enim comprehendes eos, et excuties praedam.
+1 Kings	1Kgs	9	30	9	Abiit ergo David, ipse et sexcenti viri qui erant cum eo, et venerunt usque ad torrentem Besor : et lassi quidam substiterunt.
+1 Kings	1Kgs	9	30	10	Persecutus est autem David ipse, et quadringenti viri : substiterant enim ducenti, qui lassi transire non poterant torrentem Besor.
+1 Kings	1Kgs	9	30	11	Et invenerunt virum aegyptium in agro, et adduxerunt eum ad David : dederuntque ei panem ut comederet, et biberet aquam,
+1 Kings	1Kgs	9	30	12	sed et fragmen massae caricarum, et duas ligaturas uvae passae. Quae cum comedisset, reversus est spiritus ejus, et refocillatus est : non enim comederat panem, neque biberat aquam, tribus diebus et tribus noctibus.
+1 Kings	1Kgs	9	30	13	Dixit itaque ei David : Cujus es tu ? vel unde ? et quo pergis ? Qui ait : Puer aegyptius ego sum, servus viri Amalecitae : dereliquit autem me dominus meus, quia aegrotare coepi nudiustertius.
+1 Kings	1Kgs	9	30	14	Siquidem nos erupimus ad australem plagam Cerethi, et contra Judam, et ad meridiem Caleb, et Siceleg succendimus igni.
+1 Kings	1Kgs	9	30	15	Dixitque ei David : Potes me ducere ad cuneum istum ? Qui ait : Jura mihi per Deum quod non occidas me, et non tradas me in manus domini mei, et ego ducam te ad cuneum istum. Et juravit ei David.
+1 Kings	1Kgs	9	30	16	Qui cum duxisset eum, ecce illi discumbebant super faciem universae terrae comedentes et bibentes, et quasi festum celebrantes diem, pro cuncta praeda et spoliis quae ceperant de terra Philisthiim et de terra Juda.
+1 Kings	1Kgs	9	30	17	Et percussit eos David a vespere usque ad vesperam alterius diei, et non evasit ex eis quisquam, nisi quadringenti viri adolescentes, qui ascenderant camelos et fugerant.
+1 Kings	1Kgs	9	30	18	Eruit ergo David omnia quae tulerant Amalecitae, et duas uxores suas eruit.
+1 Kings	1Kgs	9	30	19	Nec defuit quidquam a parvo usque ad magnum, tam de filiis quam de filiabus, et de spoliis, et quaecumque rapuerant : omnia reduxit David.
+1 Kings	1Kgs	9	30	20	Et tulit universos greges et armenta, et minavit ante faciem suam : dixeruntque : Haec est praeda David.
+1 Kings	1Kgs	9	30	21	Venit autem David ad ducentos viros qui lassi substiterant, nec sequi potuerant David, et residere eos jusserat in torrente Besor : qui egressi sunt obviam David et populo qui erat cum eo. Accedens autem David ad populum, salutavit eos pacifice.
+1 Kings	1Kgs	9	30	22	Respondensque omnis vir pessimus et iniquus de viris qui ierant cum David, dixit : Quia non venerunt nobiscum, non dabimus eis quidquam de praeda quam eruimus : sed sufficiat unicuique uxor sua et filii : quos cum acceperint, recedant.
+1 Kings	1Kgs	9	30	23	Dixit autem David : Non sic facietis, fratres mei, de his quae tradidit nobis Dominus, et custodivit nos, et dedit latrunculos qui eruperant adversum nos, in manus nostras :
+1 Kings	1Kgs	9	30	24	nec audiet vos quisquam super sermone hoc : aequa enim pars erit descendentis ad praelium, et remanentis ad sarcinas, et similiter divident.
+1 Kings	1Kgs	9	30	25	Et factum est hoc ex die illa et deinceps, constitutum et praefinitum, et quasi lex in Israël usque in diem hanc.
+1 Kings	1Kgs	9	30	26	Venit ergo David in Siceleg, et misit dona de praeda senioribus Juda proximis suis, dicens : Accipite benedictionem de praeda hostium Domini :
+1 Kings	1Kgs	9	30	27	his qui erant in Bethel, et qui in Ramoth ad meridiem, et qui in Jether,
+1 Kings	1Kgs	9	30	28	et qui in Aroër, et qui in Sephamoth, et qui in Esthamo,
+1 Kings	1Kgs	9	30	29	et qui in Rachal, et qui in urbibus Jerameel, et qui in urbibus Ceni,
+1 Kings	1Kgs	9	30	30	et qui in Arama, et qui in lacu Asan, et qui in Athach,
+1 Kings	1Kgs	9	30	31	et qui in Hebron, et reliquis qui erant in his locis in quibus commoratus fuerat David, ipse et viri ejus.
+1 Kings	1Kgs	9	31	1	Philisthiim autem pugnabant adversum Israël : et fugerunt viri Israël ante faciem Philisthiim, et ceciderunt interfecti in monte Gelboë.
+1 Kings	1Kgs	9	31	2	Irrueruntque Philisthiim in Saul et in filios ejus, et percusserunt Jonathan, et Abinadab, et Melchisua filios Saul :
+1 Kings	1Kgs	9	31	3	totumque pondus praelii versum est in Saul, et consecuti sunt eum viri sagittarii, et vulneratus est vehementer a sagittariis.
+1 Kings	1Kgs	9	31	4	Dixitque Saul ad armigerum suum : Evagina gladium tuum, et percute me : ne forte veniant incircumcisi isti, et interficiant me, illudentes mihi. Et noluit armiger ejus : fuerat enim nimio terrore perterritus. Arripuit itaque Saul gladium, et irruit super eum.
+1 Kings	1Kgs	9	31	5	Quod cum vidisset armiger ejus, videlicet quod mortuus esset Saul, irruit etiam ipse super gladium suum, et mortuus est cum eo.
+1 Kings	1Kgs	9	31	6	Mortuus est ergo Saul, et tres filii ejus, et armiger illius, et universi viri ejus in die illa pariter.
+1 Kings	1Kgs	9	31	7	Videntes autem viri Israël qui erant trans vallem et trans Jordanem, quod fugissent viri Israëlitae, et quod mortuus esset Saul et filii ejus, reliquerunt civitates suas, et fugerunt : veneruntque Philisthiim, et habitaverunt ibi.
+1 Kings	1Kgs	9	31	8	Facta autem die altera, venerunt Philisthiim ut spoliarent interfectos, et invenerunt Saul et tres filios ejus jacentes in monte Gelboë.
+1 Kings	1Kgs	9	31	9	Et praeciderunt caput Saul, et spoliaverunt eum armis : et miserunt in terram Philisthinorum per circuitum, ut annuntiaretur in templo idolorum, et in populis.
+1 Kings	1Kgs	9	31	10	Et posuerunt arma ejus in templo Astaroth, corpus vero ejus suspenderunt in muro Bethsan.
+1 Kings	1Kgs	9	31	11	Quod cum audissent habitatores Jabes Galaad, quaecumque fecerant Philisthiim Saul,
+1 Kings	1Kgs	9	31	12	surrexerunt omnes viri fortissimi, et ambulaverunt tota nocte, et tulerunt cadaver Saul, et cadavera filiorum ejus, de muro Bethsan : veneruntque Jabes Galaad, et combusserunt ea ibi :
+1 Kings	1Kgs	9	31	13	et tulerunt ossa eorum, et sepelierunt in nemore Jabes, et jejunaverunt septem diebus.
+2 Kings	2Kgs	10	1	1	Factum est autem, postquam mortuus est Saul, ut David reverteretur a caede Amalec, et maneret in Siceleg duos dies.
+2 Kings	2Kgs	10	1	2	In die autem tertia apparuit homo veniens de castris Saul veste conscissa, et pulvere conspersus caput : et ut venit ad David, cecidit super faciem suam, et adoravit.
+2 Kings	2Kgs	10	1	3	Dixitque ad eum David : Unde venis ? Qui ait ad eum : De castris Israël fugi.
+2 Kings	2Kgs	10	1	4	Et dixit ad eum David : Quod est verbum quod factum est ? indica mihi. Qui ait : Fugit populus ex praelio, et multi corruentes e populo mortui sunt : sed et Saul et Jonathas filius ejus interierunt.
+2 Kings	2Kgs	10	1	5	Dixitque David ad adolescentem qui nuntiabat ei : Unde scis quia mortuus est Saul, et Jonathas filius ejus ?
+2 Kings	2Kgs	10	1	6	Et ait adolescens qui nuntiabat ei : Casu veni in montem Gelboë, et Saul incumbebat super hastam suam : porro currus et equites appropinquabant ei,
+2 Kings	2Kgs	10	1	7	et conversus post tergum suum, vidensque me, vocavit. Cui cum respondissem : Adsum :
+2 Kings	2Kgs	10	1	8	dixit mihi : Quisnam es tu ? Et aio ad eum : Amalecites ego sum.
+2 Kings	2Kgs	10	1	9	Et locutus est mihi : Sta super me, et interfice me : quoniam tenent me angustiae, et adhuc tota anima mea in me est.
+2 Kings	2Kgs	10	1	10	Stansque super eum, occidi illum : sciebam enim quod vivere non poterat post ruinam : et tuli diadema quod erat in capite ejus, et armillam de brachio illius, et attuli ad te dominum meum huc.
+2 Kings	2Kgs	10	1	11	Apprehendens autem David, vestimenta sua scidit, omnesque viri qui erant cum eo,
+2 Kings	2Kgs	10	1	12	et planxerunt, et fleverunt, et jejunaverunt usque ad vesperam super Saul, et super Jonathan filium ejus, et super populum Domini, et super domum Israël, eo quod corruissent gladio.
+2 Kings	2Kgs	10	1	13	Dixitque David ad juvenem qui nuntiaverat ei : Unde es tu ? Qui respondit : Filius hominis advenae Amalecitae ego sum.
+2 Kings	2Kgs	10	1	14	Et ait ad eum David : Quare non timuisti mittere manum tuam ut occideres christum Domini ?
+2 Kings	2Kgs	10	1	15	Vocansque David unum de pueris suis, ait : Accedens irrue in eum. Qui percussit illum, et mortuus est.
+2 Kings	2Kgs	10	1	16	Et ait ad eum David : Sanguis tuus super caput tuum : os enim tuum locutum est adversum te, dicens : Ego interfeci christum Domini.
+2 Kings	2Kgs	10	1	17	Planxit autem David planctum hujuscemodi super Saul, et super Jonathan filium ejus
+2 Kings	2Kgs	10	1	18	(et praecepit ut docerent filios Juda arcum, sicut scriptum est in libro justorum), et ait : [Considera, Israël, pro his qui mortui sunt, super excelsa tua vulnerati.
+2 Kings	2Kgs	10	1	19	Inclyti Israël super montes tuos interfecti sunt : quomodo ceciderunt fortes ?
+2 Kings	2Kgs	10	1	20	Nolite annuntiare in Geth, neque annuntietis in compitis Ascalonis : ne forte laetentur filiae Philisthiim ; ne exultent filiae incircumcisorum.]
+2 Kings	2Kgs	10	1	21	[Montes Gelboë, nec ros, nec pluvia veniant super vos, neque sint agri primitiarum : quia ibi abjectus est clypeus fortium : clypeus Saul, quasi non esset unctus oleo.]
+2 Kings	2Kgs	10	1	22	[A sanguine interfectorum, ab adipe fortium, sagitta Jonathae numquam rediit retrorsum, et gladius Saul non est reversus inanis.
+2 Kings	2Kgs	10	1	23	Saul et Jonathas amabiles, et decori in vita sua, in morte quoque non sunt divisi : aquilis velociores, leonibus fortiores.]
+2 Kings	2Kgs	10	1	24	[Filiae Israël, super Saul flete, qui vestiebat vos coccino in deliciis, qui praebebat ornamenta aurea cultui vestro.]
+2 Kings	2Kgs	10	1	25	[Quomodo ceciderunt fortes in praelio ? Jonathas in excelsis tuis occisus est ?
+2 Kings	2Kgs	10	1	26	Doleo super te, frater mi Jonatha, decore nimis, et amabilis super amorem mulierum. Sicut mater unicum amat filium suum, ita ego te diligebam.
+2 Kings	2Kgs	10	1	27	Quomodo ceciderunt robusti, et perierunt arma bellica ?]
+2 Kings	2Kgs	10	2	1	Igitur post haec consuluit David Dominum, dicens : Num ascendam in unam de civitatibus Juda ? Et ait Dominus ad eum : Ascende. Dixitque David : Quo ascendam ? Et respondit ei : In Hebron.
+2 Kings	2Kgs	10	2	2	Ascendit ergo David, et duae uxores ejus, Achinoam Jezraëlites, et Abigail uxor Nabal Carmeli :
+2 Kings	2Kgs	10	2	3	sed et viros, qui erant cum eo, duxit David singulos cum domo sua : et manserunt in oppidis Hebron.
+2 Kings	2Kgs	10	2	4	Veneruntque viri Juda, et unxerunt ibi David ut regnaret super domum Juda. Et nuntiatum est David quod viri Jabes Galaad sepelissent Saul.
+2 Kings	2Kgs	10	2	5	Misit ergo David nuntios ad viros Jabes Galaad, dixitque ad eos : Benedicti vos Domino, qui fecistis misericordiam hanc cum domino vestro Saul, et sepelistis eum.
+2 Kings	2Kgs	10	2	6	Et nunc retribuet vobis quidem Dominus misericordiam et veritatem : sed et ego reddam gratiam, eo quod fecistis verbum istud.
+2 Kings	2Kgs	10	2	7	Confortentur manus vestrae, et estote filii fortitudinis : licet enim mortuus sit dominus vester Saul, tamen me unxit domus Juda in regem sibi.
+2 Kings	2Kgs	10	2	8	Abner autem filius Ner, princeps exercitus Saul, tulit Isboseth filium Saul, et circumduxit eum per castra,
+2 Kings	2Kgs	10	2	9	regemque constituit super Galaad, et super Gessuri, et super Jezraël, et super Ephraim, et super Benjamin, et super Israël universum.
+2 Kings	2Kgs	10	2	10	Quadraginta annorum erat Isboseth filius Saul cum regnare coepisset super Israël, et duobus annis regnavit : sola autem domus Juda sequebatur David.
+2 Kings	2Kgs	10	2	11	Et fuit numerus dierum quos commoratus est David imperans in Hebron super domum Juda, septem annorum et sex mensium.
+2 Kings	2Kgs	10	2	12	Egressusque est Abner filius Ner, et pueri Isboseth filii Saul, de castris in Gabaon.
+2 Kings	2Kgs	10	2	13	Porro Joab filius Sarviae, et pueri David, egressi sunt, et occurrerunt eis juxta piscinam Gabaon. Et cum in unum convenissent, e regione sederunt : hi ex una parte piscinae, et illi ex altera.
+2 Kings	2Kgs	10	2	14	Dixitque Abner ad Joab : Surgant pueri, et ludant coram nobis. Et respondit Joab : Surgant.
+2 Kings	2Kgs	10	2	15	Surrexerunt ergo, et transierunt numero duodecim de Benjamin, ex parte Isboseth filii Saul, et duodecim de pueris David.
+2 Kings	2Kgs	10	2	16	Apprehensoque unusquisque capite comparis sui, defixit gladium in latus contrarii, et ceciderunt simul : vocatumque est nomen loci illius : Ager robustorum, in Gabaon.
+2 Kings	2Kgs	10	2	17	Et ortum est bellum durum satis in die illa : fugatusque est Abner et viri Israël a pueris David.
+2 Kings	2Kgs	10	2	18	Erant autem ibi tres filii Sarviae, Joab, et Abisai, et Asaël : porro Asaël cursor velocissimus fuit, quasi unus de capreis quae morantur in silvis.
+2 Kings	2Kgs	10	2	19	Persequebatur autem Asaël Abner, et non declinavit ad dextram neque ad sinistram omittens persequi Abner.
+2 Kings	2Kgs	10	2	20	Respexit itaque Abner post tergum suum, et ait : Tune es Asaël ? Qui respondit : Ego sum.
+2 Kings	2Kgs	10	2	21	Dixitque ei Abner : Vade ad dexteram, sive ad sinistram, et apprehende unum de adolescentibus, et tolle tibi spolia ejus. Noluit autem Asaël omittere quin urgeret eum.
+2 Kings	2Kgs	10	2	22	Rursumque locutus est Abner ad Asaël : Recede, noli me sequi, ne compellar confodere te in terram, et levare non potero faciem meam ad Joab fratrem tuum.
+2 Kings	2Kgs	10	2	23	Qui audire contempsit, et noluit declinare : percussit ergo eum Abner aversa hasta in inguine, et transfodit, et mortuus est in eodem loco : omnesque qui transibant per locum illum, in quo ceciderat Asaël et mortuus erat, subsistebant.
+2 Kings	2Kgs	10	2	24	Persequentibus autem Joab et Abisai fugientem Abner, sol occubuit : et venerunt usque ad collem aquaeductus, qui est ex adverso vallis itineris deserti in Gabaon.
+2 Kings	2Kgs	10	2	25	Congregatique sunt filii Benjamin ad Abner : et conglobati in unum cuneum, steterunt in summitate tumuli unius.
+2 Kings	2Kgs	10	2	26	Et exclamavit Abner ad Joab, et ait : Num usque ad internecionem tuus mucro desaeviet ? an ignoras quod periculosa sit desperatio ? usquequo non dicis populo ut omittat persequi fratres suos ?
+2 Kings	2Kgs	10	2	27	Et ait Joab : Vivit Dominus, si locutus fuisses, mane recessisset populus persequens fratrem suum.
+2 Kings	2Kgs	10	2	28	Insonuit ergo Joab buccina, et stetit omnis exercitus, nec persecuti sunt ultra Israël, neque iniere certamen.
+2 Kings	2Kgs	10	2	29	Abner autem et viri ejus abierunt per campestria, tota nocte illa : et transierunt Jordanem, et lustrata omni Beth-horon, venerunt ad castra.
+2 Kings	2Kgs	10	2	30	Porro Joab reversus, omisso Abner, congregavit omnem populum : et defuerunt de pueris David decem et novem viri, excepto Asaële.
+2 Kings	2Kgs	10	2	31	Servi autem David percusserunt de Benjamin, et de viris qui erant cum Abner, trecentos sexaginta, qui et mortui sunt.
+2 Kings	2Kgs	10	2	32	Tuleruntque Asaël, et sepelierunt eum in sepulchro patris sui in Bethlehem : et ambulaverunt tota nocte Joab et viri qui erant cum eo, et in ipso crepusculo pervenerunt in Hebron.
+2 Kings	2Kgs	10	3	1	Facta est ergo longa concertatio inter domum Saul et inter domum David : David proficiscens, et semper seipso robustior, domus autem Saul decrescens quotidie.
+2 Kings	2Kgs	10	3	2	Natique sunt filii David in Hebron : fuitque primogenitus ejus Amnon, de Achinoam Jezraëlitide.
+2 Kings	2Kgs	10	3	3	Et post eum Cheleab, de Abigail uxore Nabal Carmeli : porro tertius Absalom, filius Maacha filiae Tholmai regis Gessur.
+2 Kings	2Kgs	10	3	4	Quartus autem Adonias, filius Haggith : et quintus Saphathia, filius Abital.
+2 Kings	2Kgs	10	3	5	Sextus quoque Jethraam, de Egla uxore David : hi nati sunt David in Hebron.
+2 Kings	2Kgs	10	3	6	Cum ergo esset praelium inter domum Saul et domum David, Abner filius Ner regebat domum Saul.
+2 Kings	2Kgs	10	3	7	Fuerat autem Sauli concubina nomine Respha, filia Aja. Dixitque Isboseth ad Abner :
+2 Kings	2Kgs	10	3	8	Quare ingressus es ad concubinam patris mei ? Qui iratus nimis propter verba Isboseth, ait : Numquid caput canis ego sum adversum Judam hodie, qui fecerim misericordiam super domum Saul patris tui, et super fratres et proximos ejus, et non tradidi te in manus David, et tu requisisti in me quod argueres pro muliere hodie ?
+2 Kings	2Kgs	10	3	9	Haec faciat Deus Abner, et haec addat ei, nisi quomodo juravit Dominus David, sic faciam cum eo,
+2 Kings	2Kgs	10	3	10	ut transferatur regnum de domo Saul, et elevetur thronus David super Israël et super Judam, a Dan usque Bersabee.
+2 Kings	2Kgs	10	3	11	Et non potuit respondere ei quidquam, quia metuebat illum.
+2 Kings	2Kgs	10	3	12	Misit ergo Abner nuntios ad David pro se dicentes : Cujus est terra ? et ut loquerentur : Fac mecum amicitias, et erit manus mea tecum, et reducam ad te universum Israël.
+2 Kings	2Kgs	10	3	13	Qui ait : Optime : ego faciam tecum amicitias : sed unam rem peto a te, dicens : Non videbis faciem meam antequam adduxeris Michol filiam Saul : et sic venies, et videbis me.
+2 Kings	2Kgs	10	3	14	Misit autem David nuntios ad Isboseth filium Saul, dicens : Redde uxorem meam Michol, quam despondi mihi centum praeputiis Philisthiim.
+2 Kings	2Kgs	10	3	15	Misit ergo Isboseth, et tulit eam a viro suo Phaltiel filio Lais.
+2 Kings	2Kgs	10	3	16	Sequebaturque eam vir suus, plorans usque Bahurim : et dixit ad eum Abner : Vade, et revertere. Qui reversus est.
+2 Kings	2Kgs	10	3	17	Sermonem quoque intulit Abner ad seniores Israël, dicens : Tam heri quam nudiustertius quaerebatis David ut regnaret super vos.
+2 Kings	2Kgs	10	3	18	Nunc ergo facite : quoniam Dominus locutus est ad David, dicens : In manu servi mei David salvabo populum meum Israël de manu Philisthiim, et omnium inimicorum ejus.
+2 Kings	2Kgs	10	3	19	Locutus est autem Abner etiam ad Benjamin. Et abiit ut loqueretur ad David in Hebron omnia quae placuerant Israëli et universo Benjamin.
+2 Kings	2Kgs	10	3	20	Venitque ad David in Hebron cum viginti viris : et fecit David Abner, et viris ejus qui venerant cum eo, convivium.
+2 Kings	2Kgs	10	3	21	Et dixit Abner ad David : Surgam, ut congregem ad te dominum meum regem omnem Israël, et ineam tecum foedus, et imperes omnibus, sicut desiderat anima tua. Cum ergo deduxisset David Abner, et ille isset in pace,
+2 Kings	2Kgs	10	3	22	statim pueri David et Joab venerunt, caesis latronibus, cum praeda magna nimis : Abner autem non erat cum David in Hebron, quia jam dimiserat eum, et profectus fuerat in pace.
+2 Kings	2Kgs	10	3	23	Et Joab, et omnis exercitus qui erat cum eo, postea venerunt : nuntiatum est itaque Joab a narrantibus : Venit Abner filius Ner ad regem, et dimisit eum, et abiit in pace.
+2 Kings	2Kgs	10	3	24	Et ingressus est Joab ad regem, et ait : Quid fecisti ? Ecce venit Abner ad te : quare dimisisti eum, et abiit et recessit ?
+2 Kings	2Kgs	10	3	25	ignoras Abner filium Ner, quoniam ad hoc venit ad te ut deciperet te, et sciret exitum tuum et introitum tuum, et nosset omnia quae agis ?
+2 Kings	2Kgs	10	3	26	Egressus itaque Joab a David, misit nuntios post Abner, et reduxit eum a cisterna Sira, ignorante David.
+2 Kings	2Kgs	10	3	27	Cumque rediisset Abner in Hebron, seorsum adduxit eum Joab ad medium portae ut loqueretur ei, in dolo : et percussit illum ibi in inguine, et mortuus est in ultionem sanguinis Asaël fratris ejus.
+2 Kings	2Kgs	10	3	28	Quod cum audisset David rem jam gestam, ait : Mundus ego sum, et regnum meum apud Dominum usque in sempiternum, a sanguine Abner filii Ner :
+2 Kings	2Kgs	10	3	29	et veniat super caput Joab, et super omnem domum patris ejus : nec deficiat de domo Joab fluxum seminis sustinens, et leprosus, et tenens fusum, et cadens gladio, et indigens pane.
+2 Kings	2Kgs	10	3	30	Igitur Joab et Abisai frater ejus interfecerunt Abner, eo quod occidisset Asaël fratrem eorum in Gabaon in praelio.
+2 Kings	2Kgs	10	3	31	Dixit autem David ad Joab, et ad omnem populum qui erat cum eo : Scindite vestimenta vestra, et accingimini saccis, et plangite ante exequias Abner. Porro rex David sequebatur feretrum.
+2 Kings	2Kgs	10	3	32	Cumque sepelissent Abner in Hebron, levavit rex David vocem suam, et flevit super tumulum Abner : flevit autem et omnis populus.
+2 Kings	2Kgs	10	3	33	Plangensque rex, et lugens Abner, ait : [Nequaquam ut mori solent ignavi, mortuus est Abner.
+2 Kings	2Kgs	10	3	34	Manus tuae ligatae non sunt, et pedes tui non sunt compedibus aggravati : sed sicut solent cadere coram filiis iniquitatis, sic corruisti.] Congeminansque omnis populus flevit super eum.
+2 Kings	2Kgs	10	3	35	Cumque venisset universa multitudo cibum capere cum David, clara adhuc die juravit David, dicens : Haec faciat mihi Deus, et haec addat, si ante occasum solis gustavero panem vel aliud quidquam.
+2 Kings	2Kgs	10	3	36	Omnisque populus audivit, et placuerunt eis cuncta quae fecit rex in conspectu totius populi.
+2 Kings	2Kgs	10	3	37	Et cognovit omne vulgus et universus Israël in die illa, quoniam non actum fuisset a rege ut occideretur Abner filius Ner.
+2 Kings	2Kgs	10	3	38	Dixit quoque rex ad servos suos : Num ignoratis quoniam princeps et maximus cecidit hodie in Israël ?
+2 Kings	2Kgs	10	3	39	Ego autem adhuc delicatus, et unctus rex : porro viri isti filii Sarviae duri sunt mihi : retribuat Dominus facienti malum juxta malitiam suam.
+2 Kings	2Kgs	10	4	1	Audivit autem Isboseth filius Saul quod cecidisset Abner in Hebron : et dissolutae sunt manus ejus, omnisque Israël perturbatus est.
+2 Kings	2Kgs	10	4	2	Duo autem viri principes latronum erant filio Saul, nomen uni Baana, et nomen alteri Rechab, filii Remmon Berothitae de filiis Benjamin : siquidem et Beroth reputata est in Benjamin.
+2 Kings	2Kgs	10	4	3	Et fugerunt Berothitae in Gethaim, fueruntque ibi advenae usque ad tempus illud.
+2 Kings	2Kgs	10	4	4	Erat autem Jonathae filio Saul filius debilis pedibus : quinquennis enim fuit, quando venit nuntius de Saul et Jonatha ex Jezrahel. Tollens itaque eum nutrix sua, fugit : cumque festinaret ut fugeret, cecidit, et claudus effectus est : habuitque vocabulum Miphiboseth.
+2 Kings	2Kgs	10	4	5	Venientes igitur filii Remmon Berothitae, Rechab et Baana, ingressi sunt fervente die domum Isboseth : qui dormiebat super stratum suum meridie. Et ostiaria domus purgans triticum, obdormivit.
+2 Kings	2Kgs	10	4	6	Ingressi sunt autem domum latenter assumentes spicas tritici, et percusserunt eum in inguine Rechab, et Baana frater ejus, et fugerunt.
+2 Kings	2Kgs	10	4	7	Cum autem ingressi fuissent domum, ille dormiebat super lectum suum in conclavi, et percutientes interfecerunt eum : sublatoque capite ejus, abierunt per viam deserti tota nocte,
+2 Kings	2Kgs	10	4	8	et attulerunt caput Isboseth ad David in Hebron : dixeruntque ad regem : Ecce caput Isboseth filii Saul inimici tui, qui quaerebat animam tuam : et dedit Dominus domino meo regi ultionem hodie de Saul, et de semine ejus.
+2 Kings	2Kgs	10	4	9	Respondens autem David Rechab, et Baana fratri ejus, filiis Remmon Berothitae, dixit ad eos : Vivit Dominus, qui eruit animam meam de omni angustia,
+2 Kings	2Kgs	10	4	10	quoniam eum qui annuntiaverat mihi, et dixerat : Mortuus est Saul : qui putabat se prospera nuntiare, tenui, et occidi eum in Siceleg, cui oportebat mercedem dare pro nuntio.
+2 Kings	2Kgs	10	4	11	Quanto magis nunc cum homines impii interfecerunt virum innoxium in domo sua, super lectum suum, non quaeram sanguinem ejus de manu vestra, et auferam vos de terra ?
+2 Kings	2Kgs	10	4	12	Praecepit itaque David pueris suis, et interfecerunt eos : praecidentesque manus et pedes eorum, suspenderunt eos super piscinam in Hebron : caput autem Isboseth tulerunt, et sepelierunt in sepulchro Abner in Hebron.
+2 Kings	2Kgs	10	5	1	Et venerunt universae tribus Israël ad David in Hebron, dicentes : Ecce nos os tuum et caro tua sumus.
+2 Kings	2Kgs	10	5	2	Sed et heri et nudiustertius cum esset Saul rex super nos, tu eras educens et reducens Israël : dixit autem Dominus ad te : Tu pasces populum meum Israël, et tu eris dux super Israël.
+2 Kings	2Kgs	10	5	3	Venerunt quoque et seniores Israël ad regem in Hebron, et percussit cum eis rex David foedus in Hebron coram Domino : unxeruntque David in regem super Israël.
+2 Kings	2Kgs	10	5	4	Filius triginta annorum erat David cum regnare coepisset, et quadraginta annis regnavit.
+2 Kings	2Kgs	10	5	5	In Hebron regnavit super Judam septem annis et sex mensibus : in Jerusalem autem regnavit triginta tribus annis super omnem Israël et Judam.
+2 Kings	2Kgs	10	5	6	Et abiit rex, et omnes viri qui erant cum eo, in Jerusalem, ad Jebusaeum habitatorem terrae : dictumque est David ab eis : Non ingredieris huc, nisi abstuleris caecos et claudos dicentes : Non ingredietur David huc.
+2 Kings	2Kgs	10	5	7	Cepit autem David arcem Sion : haec est civitas David.
+2 Kings	2Kgs	10	5	8	Proposuerat enim David in die illa praemium, qui percussisset Jebusaeum, et tetigisset domatum fistulas, et abstulisset caecos et claudos odientes animam David. Idcirco dicitur in proverbio : Caecus et claudus non intrabunt in templum.
+2 Kings	2Kgs	10	5	9	Habitavit autem David in arce, et vocavit eam civitatem David : et aedificavit per gyrum a Mello et intrinsecus.
+2 Kings	2Kgs	10	5	10	Et ingrediebatur proficiens atque succrescens, et Dominus Deus exercituum erat cum eo.
+2 Kings	2Kgs	10	5	11	Misit quoque Hiram rex Tyri nuntios ad David, et ligna cedrina, et artifices lignorum, artificesque lapidum ad parietes : et aedificaverunt domum David.
+2 Kings	2Kgs	10	5	12	Et cognovit David quoniam confirmasset eum Dominus regem super Israël, et quoniam exaltasset regnum ejus super populum suum Israël.
+2 Kings	2Kgs	10	5	13	Accepit ergo David adhuc concubinas et uxores de Jerusalem, postquam venerat de Hebron : natique sunt David et alii filii et filiae :
+2 Kings	2Kgs	10	5	14	et haec nomina eorum, qui nati sunt ei in Jerusalem : Samua, et Sobab, et Nathan, et Salomon,
+2 Kings	2Kgs	10	5	15	et Jebahar, et Elisua, et Nepheg,
+2 Kings	2Kgs	10	5	16	et Japhia, et Elisama, et Elioda, et Eliphaleth.
+2 Kings	2Kgs	10	5	17	Audierunt ergo Philisthiim quod unxissent David in regem super Israël, et ascenderunt universi ut quaererent David : quod cum audisset David, descendit in praesidium.
+2 Kings	2Kgs	10	5	18	Philisthiim autem venientes diffusi sunt in valle Raphaim.
+2 Kings	2Kgs	10	5	19	Et consuluit David Dominum, dicens : Si ascendam ad Philisthiim ? et si dabis eos in manu mea ? Et dixit Dominus ad David : Ascende, quia tradens dabo Philisthiim in manu tua.
+2 Kings	2Kgs	10	5	20	Venit ergo David in Baal Pharasim : et percussit eos ibi, et dixit : Divisit Dominus inimicos meos coram me, sicut dividuntur aquae. Propterea vocatum est nomen loci illius, Baal Pharasim.
+2 Kings	2Kgs	10	5	21	Et reliquerunt ibi sculptilia sua, quae tulit David et viri ejus.
+2 Kings	2Kgs	10	5	22	Et addiderunt adhuc Philisthiim ut ascenderent, et diffusi sunt in valle Raphaim.
+2 Kings	2Kgs	10	5	23	Consuluit autem David Dominum : Si ascendam contra Philisthaeos, et tradas eos in manus meas ? Qui respondit : Non ascendas contra eos, sed gyra post tergum eorum, et venies ad eos ex adverso pyrorum.
+2 Kings	2Kgs	10	5	24	Et cum audieris sonitum gradientis in cacumine pyrorum, tunc inibis praelium : quia tunc egredietur Dominus ante faciem tuam, ut percutiat castra Philisthiim.
+2 Kings	2Kgs	10	5	25	Fecit itaque David sicut praeceperat ei Dominus, et percussit Philisthiim de Gabaa usque dum venias Gezer.
+2 Kings	2Kgs	10	6	1	Congregavit autem rursum David omnes electos ex Israël, triginta millia.
+2 Kings	2Kgs	10	6	2	Surrexitque David, et abiit, et universus populus qui erat cum eo de viris Juda, ut adducerent arcam Dei, super quam invocatum est nomen Domini exercituum, sedentis in cherubim super eam.
+2 Kings	2Kgs	10	6	3	Et imposuerunt arcam Dei super plaustrum novum : tuleruntque eam de domo Abinadab, qui erat in Gabaa : Oza autem et Ahio, filii Abinadab, minabant plaustrum novum.
+2 Kings	2Kgs	10	6	4	Cumque tulissent eam de domo Abinadab, qui erat in Gabaa, custodiens arcam Dei Ahio praecedebat arcam.
+2 Kings	2Kgs	10	6	5	David autem et omnis Israël ludebant coram Domino in omnibus lignis fabrefactis, et citharis et lyris et tympanis et sistris et cymbalis.
+2 Kings	2Kgs	10	6	6	Postquam autem venerunt ad aream Nachon, extendit Oza manum ad arcam Dei, et tenuit eam : quoniam calcitrabant boves, et declinaverunt eam.
+2 Kings	2Kgs	10	6	7	Iratusque est indignatione Dominus contra Ozam, et percussit eum super temeritate : qui mortuus est ibi juxta arcam Dei.
+2 Kings	2Kgs	10	6	8	Contristatus est autem David, eo quod percussisset Dominus Ozam, et vocatum est nomen loci illius : Percussio Ozae, usque in diem hanc.
+2 Kings	2Kgs	10	6	9	Et extimuit David Dominum in die illa, dicens : Quomodo ingredietur ad me arca Domini ?
+2 Kings	2Kgs	10	6	10	Et noluit divertere ad se arcam Domini in civitatem David : sed divertit eam in domum Obededom Gethaei.
+2 Kings	2Kgs	10	6	11	Et habitavit arca Domini in domo Obededom Gethaei tribus mensibus : et benedixit Dominus Obededom, et omnem domum ejus.
+2 Kings	2Kgs	10	6	12	Nuntiatumque est regi David quod benedixisset Dominus Obededom, et omnia ejus, propter arcam Dei. Abiit ergo David, et adduxit arcam Dei de domo Obededom in civitatem David cum gaudio : et erant cum David septem chori, et victima vituli.
+2 Kings	2Kgs	10	6	13	Cumque transcendissent qui portabant arcam Domini sex passus, immolabat bovem et arietem,
+2 Kings	2Kgs	10	6	14	et David saltabat totis viribus ante Dominum : porro David erat accinctus ephod lineo.
+2 Kings	2Kgs	10	6	15	Et David et omnis domus Israël ducebant arcam testamenti Domini in jubilo, et in clangore buccinae.
+2 Kings	2Kgs	10	6	16	Cumque intrasset arca Domini in civitatem David, Michol filia Saul, prospiciens per fenestram, vidit regem David subsilientem atque saltantem coram Domino : et despexit eum in corde suo.
+2 Kings	2Kgs	10	6	17	Et introduxerunt arcam Domini, et imposuerunt eam in loco suo in medio tabernaculi, quod tetenderat ei David : et obtulit David holocausta et pacifica coram Domino.
+2 Kings	2Kgs	10	6	18	Cumque complesset offerens holocausta et pacifica, benedixit populo in nomine Domini exercituum.
+2 Kings	2Kgs	10	6	19	Et partitus est universae multitudini Israël tam viro quam mulieri singulis collyridam panis unam, et assaturam bubulae carnis unam, et similam frixam oleo : et abiit omnis populus, unusquisque in domum suam.
+2 Kings	2Kgs	10	6	20	Reversusque est David ut benediceret domui suae : et egressa Michol filia Saul in occursum David, ait : Quam gloriosus fuit hodie rex Israël discooperiens se ante ancillas servorum suorum, et nudatus est, quasi si nudetur unus de scurris.
+2 Kings	2Kgs	10	6	21	Dixitque David ad Michol : Ante Dominum, qui elegit me potius quam patrem tuum et quam omnem domum ejus, et praecepit mihi ut essem dux super populum Domini in Israël,
+2 Kings	2Kgs	10	6	22	et ludam, et vilior fiam plus quam factus sum : et ero humilis in oculis meis, et cum ancillis de quibus locuta es, gloriosior apparebo.
+2 Kings	2Kgs	10	6	23	Igitur Michol filiae Saul non est natus filius usque in diem mortis suae.
+2 Kings	2Kgs	10	7	1	Factum est autem cum sedisset rex in domo sua, et Dominus dedisset ei requiem undique ab universis inimicis suis,
+2 Kings	2Kgs	10	7	2	dixit ad Nathan prophetam : Videsne quod ego habitem in domo cedrina, et arca Dei posita sit in medio pellium ?
+2 Kings	2Kgs	10	7	3	Dixitque Nathan ad regem : Omne quod est in corde tuo, vade, fac : quia Dominus tecum est.
+2 Kings	2Kgs	10	7	4	Factum est autem in illa nocte : et ecce sermo Domini ad Nathan, dicens :
+2 Kings	2Kgs	10	7	5	Vade, et loquere ad servum meum David : Haec dicit Dominus : Numquid tu aedificabis mihi domum ad habitandum ?
+2 Kings	2Kgs	10	7	6	Neque enim habitavi in domo ex die illa, qua eduxi filios Israël de terra Aegypti, usque in diem hanc : sed ambulabam in tabernaculo, et in tentorio.
+2 Kings	2Kgs	10	7	7	Per cuncta loca quae transivi cum omnibus filiis Israël, numquid loquens locutus sum ad unam de tribubus Israël, cui praecepi ut pasceret populum meum Israël, dicens : Quare non aedificastis mihi domum cedrinam ?
+2 Kings	2Kgs	10	7	8	Et nunc haec dices servo meo David : Haec dicit Dominus exercituum : Ego tuli te de pascuis sequentem greges, ut esses dux super populum meum Israël :
+2 Kings	2Kgs	10	7	9	et fui tecum in omnibus ubicumque ambulasti, et interfeci universos inimicos tuos a facie tua : fecique tibi nomen grande, juxta nomen magnorum qui sunt in terra.
+2 Kings	2Kgs	10	7	10	Et ponam locum populo meo Israël, et plantabo eum, et habitabit sub eo, et non turbabitur amplius : nec addent filii iniquitatis ut affligant eum sicut prius,
+2 Kings	2Kgs	10	7	11	ex die qua constitui judices super populum meum Israël : et requiem dabo tibi ab omnibus inimicis tuis : praedicitque tibi Dominus quod domum faciat tibi Dominus.
+2 Kings	2Kgs	10	7	12	Cumque completi fuerint dies tui, et dormieris cum patribus tuis, suscitabo semen tuum post te, quod egredietur de utero tuo, et firmabo regnum ejus.
+2 Kings	2Kgs	10	7	13	Ipse aedificabit domum nomini meo, et stabiliam thronum regni ejus usque in sempiternum.
+2 Kings	2Kgs	10	7	14	Ego ero ei in patrem, et ipse erit mihi in filium : qui si inique aliquid gesserit, arguam eum in virga virorum, et in plagis filiorum hominum.
+2 Kings	2Kgs	10	7	15	Misericordiam autem meam non auferam ab eo, sicut abstuli a Saul, quem amovi a facie mea.
+2 Kings	2Kgs	10	7	16	Et fidelis erit domus tua, et regnum tuum usque in aeternum ante faciem tuam, et thronus tuus erit firmus jugiter.
+2 Kings	2Kgs	10	7	17	Secundum omnia verba haec, et juxta universam visionem istam, sic locutus est Nathan ad David.
+2 Kings	2Kgs	10	7	18	Ingressus est autem rex David, et sedit coram Domino, et dixit : Quis ego sum, Domine Deus, et quae domus mea, quia adduxisti me hucusque ?
+2 Kings	2Kgs	10	7	19	Sed et hoc parum visum est in conspectu tuo, Domine Deus, nisi loquereris etiam de domo servi tui in longinquum : ista est enim lex Adam, Domine Deus.
+2 Kings	2Kgs	10	7	20	Quid ergo addere poterit adhuc David, ut loquatur ad te ? tu enim scis servum tuum, Domine Deus.
+2 Kings	2Kgs	10	7	21	Propter verbum tuum, et secundum cor tuum, fecisti omnia magnalia haec, ita ut notum faceres servo tuo.
+2 Kings	2Kgs	10	7	22	Idcirco magnificatus es, Domine Deus, quia non est similis tui, neque est deus extra te, in omnibus quae audivimus auribus nostris.
+2 Kings	2Kgs	10	7	23	Quae est autem ut populus tuus Israël gens in terra, propter quam ivit Deus ut redimeret eam sibi in populum, et poneret sibi nomen, faceretque eis magnalia et horribilia super terram a facie populi tui quem redemisti tibi ex Aegypto, gentem, et deum ejus.
+2 Kings	2Kgs	10	7	24	Firmasti enim tibi populum tuum Israël in populum sempiternum : et tu, Domine Deus, factus es eis in Deum.
+2 Kings	2Kgs	10	7	25	Nunc ergo Domine Deus, verbum quod locutus es super servum tuum, et super domum ejus, suscita in sempiternum : et fac sicut locutus es,
+2 Kings	2Kgs	10	7	26	ut magnificetur nomen tuum usque in sempiternum, atque dicatur : Dominus exercituum, Deus super Israël. Et domus servi tui David erit stabilita coram Domino,
+2 Kings	2Kgs	10	7	27	quia tu, Domine exercituum Deus Israël, revelasti aurem servi tui, dicens : Domum aedificabo tibi : propterea invenit servus tuus cor suum ut oraret te oratione hac.
+2 Kings	2Kgs	10	7	28	Nunc ergo Domine Deus, tu es Deus, et verba tua erunt vera : locutus es enim ad servum tuum bona haec.
+2 Kings	2Kgs	10	7	29	Incipe ergo, et benedic domui servi tui, ut sit in sempiternum coram te : quia tu, Domine Deus, locutus es, et benedictione tua benedicetur domus servi tui in sempiternum.
+2 Kings	2Kgs	10	8	1	Factum est autem post haec, percussit David Philisthiim, et humiliavit eos, et tulit David frenum tributi de manu Philisthiim.
+2 Kings	2Kgs	10	8	2	Et percussit Moab, et mensus est eos funiculo, coaequans terrae : mensus est autem duos funiculos, unum ad occidendum, et unum ad vivificandum : factusque est Moab David serviens sub tributo.
+2 Kings	2Kgs	10	8	3	Et percussit David Adarezer filium Rohob regem Soba, quando profectus est ut dominaretur super flumen Euphraten.
+2 Kings	2Kgs	10	8	4	Et captis David ex parte ejus mille septingentis equitibus, et viginti millibus peditum, subnervavit omnes jugales curruum : dereliquit autem ex eis centum currus.
+2 Kings	2Kgs	10	8	5	Venit quoque Syria Damasci, ut praesidium ferret Adarezer regi Soba : et percussit David de Syria viginti duo millia virorum.
+2 Kings	2Kgs	10	8	6	Et posuit David praesidium in Syria Damasci : factaque est Syria David serviens sub tributo : servavitque Dominus David in omnibus ad quaecumque profectus est.
+2 Kings	2Kgs	10	8	7	Et tulit David arma aurea quae habebant servi Adarezer, et detulit ea in Jerusalem.
+2 Kings	2Kgs	10	8	8	Et de Bete et de Beroth, civitatibus Adarezer, tulit rex David aes multum nimis.
+2 Kings	2Kgs	10	8	9	Audivit autem Thou rex Emath quod percussisset David omne robur Adarezer,
+2 Kings	2Kgs	10	8	10	et misit Thou Joram filium suum ad regem David, ut salutaret eum congratulans, et gratias ageret : eo quod expugnasset Adarezer, et percussisset eum. Hostis quippe erat Thou Adarezer, et in manu ejus erant vasa aurea, et vasa argentea, et vasa aerea :
+2 Kings	2Kgs	10	8	11	quae et ipsa sanctificavit rex David Domino cum argento et auro quae sanctificaverat de universis gentibus quas subegerat,
+2 Kings	2Kgs	10	8	12	de Syria, et Moab, et filiis Ammon, et Philisthiim, et Amalec, et de manubiis Adarezer filii Rohob regis Soba.
+2 Kings	2Kgs	10	8	13	Fecit quoque sibi David nomen cum reverteretur capta Syria in valle Salinarum, caesis decem et octo millibus :
+2 Kings	2Kgs	10	8	14	et posuit in Idumaea custodes, statuitque praesidium : et facta est universa Idumaea serviens David, et servavit Dominus David in omnibus ad quaecumque profectus est.
+2 Kings	2Kgs	10	8	15	Et regnavit David super omnem Israël : faciebat quoque David judicium et justitiam omni populo suo.
+2 Kings	2Kgs	10	8	16	Joab autem filius Sarviae erat super exercitum : porro Josaphat filius Ahilud erat a commentariis :
+2 Kings	2Kgs	10	8	17	et Sadoc filius Achitob, et Achimelech filius Abiathar, erant sacerdotes : et Saraias, scriba :
+2 Kings	2Kgs	10	8	18	Banaias autem filius Jojadae super Cerethi et Phelethi : filii autem David sacerdotes erant.
+2 Kings	2Kgs	10	9	1	Et dixit David : Putasne est aliquis qui remanserit de domo Saul, ut faciam cum eo misericordiam propter Jonathan ?
+2 Kings	2Kgs	10	9	2	Erat autem de domo Saul servus nomine Siba : quem cum vocasset rex ad se, dixit ei : Tune es Siba ? Et ille respondit : Ego sum servus tuus.
+2 Kings	2Kgs	10	9	3	Et ait rex : Numquid superest aliquis de domo Saul, ut faciam cum eo misericordiam Dei ? Dixitque Siba regi : Superest filius Jonathae, debilis pedibus.
+2 Kings	2Kgs	10	9	4	Ubi, inquit, est ? Et Siba ad regem : Ecce, ait, in domo est Machir filii Ammiel, in Lodabar.
+2 Kings	2Kgs	10	9	5	Misit ergo rex David, et tulit eum de domo Machir filii Ammiel, de Lodabar.
+2 Kings	2Kgs	10	9	6	Cum autem venisset Miphiboseth filius Jonathae filii Saul ad David, corruit in faciem suam, et adoravit. Dixitque David : Miphiboseth ? Qui respondit : Adsum servus tuus.
+2 Kings	2Kgs	10	9	7	Et ait ei David : Ne timeas, quia faciens faciam in te misericordiam propter Jonathan patrem tuum, et restituam tibi omnes agros Saul patris tui : et tu comedes panem in mensa mea semper.
+2 Kings	2Kgs	10	9	8	Qui adorans eum, dixit : Quis ego sum servus tuus, quoniam respexisti super canem mortuum similem mei ?
+2 Kings	2Kgs	10	9	9	Vocavit itaque rex Sibam puerum Saul, et dixit ei : Omnia quaecumque fuerunt Saul, et universam domum ejus, dedi filio domini tui.
+2 Kings	2Kgs	10	9	10	Operare igitur ei terram tu, et filii tui, et servi tui, et inferes filio domini tui cibos ut alatur : Miphiboseth autem filius domini tui comedet semper panem super mensam meam. Erant autem Sibae quindecim filii, et viginti servi.
+2 Kings	2Kgs	10	9	11	Dixitque Siba ad regem : Sicut jussisti, domine mi rex, servo tuo, sic faciet servus tuus : et Miphiboseth comedet super mensam meam, quasi unus de filiis regis.
+2 Kings	2Kgs	10	9	12	Habebat autem Miphiboseth filium parvulum nomine Micha : omnis vero cognatio domus Sibae serviebat Miphiboseth.
+2 Kings	2Kgs	10	9	13	Porro Miphiboseth habitabat in Jerusalem, quia de mensa regis jugiter vescebatur : et erat claudus utroque pede.
+2 Kings	2Kgs	10	10	1	Factum est autem post haec ut moreretur rex filiorum Ammon, et regnavit Hanon filius ejus pro eo.
+2 Kings	2Kgs	10	10	2	Dixitque David : Faciam misericordiam cum Hanon filio Naas, sicut fecit pater ejus mecum misericordiam. Misit ergo David, consolans eum per servos suos super patris interitu. Cum autem venissent servi David in terram filiorum Ammon,
+2 Kings	2Kgs	10	10	3	dixerunt principes filiorum Ammon ad Hanon dominum suum : Putas quod propter honorem patris tui miserit David ad te consolatores, et non ideo ut investigaret, et exploraret civitatem, et everteret eam, misit David servos suos ad te ?
+2 Kings	2Kgs	10	10	4	Tulit itaque Hanon servos David, rasitque dimidiam partem barbae eorum et praescidit vestes eorum medias usque ad nates, et dimisit eos.
+2 Kings	2Kgs	10	10	5	Quod cum nuntiatum esset David, misit in occursum eorum : erant enim viri confusi turpiter valde, et mandavit eis David : Manete in Jericho donec crescat barba vestra, et tunc revertimini.
+2 Kings	2Kgs	10	10	6	Videntes autem filii Ammon quod injuriam fecissent David, miserunt, et conduxerunt mercede Syrum Rohob, et Syrum Soba, viginti millia peditum, et a rege Maacha mille viros, et ab Istob duodecim millia virorum.
+2 Kings	2Kgs	10	10	7	Quod cum audisset David, misit Joab et omnem exercitum bellatorum.
+2 Kings	2Kgs	10	10	8	Egressi sunt ergo filii Ammon, et direxerunt aciem ante ipsum introitum portae : Syrus autem Soba, et Rohob, et Istob, et Maacha, seorsum erant in campo.
+2 Kings	2Kgs	10	10	9	Videns igitur Joab quod praeparatum esset adversum se praelium et ex adverso et post tergum, elegit ex omnibus electis Israël, et instruxit aciem contra Syrum :
+2 Kings	2Kgs	10	10	10	reliquam autem partem populi tradidit Abisai fratri suo, qui direxit aciem adversus filios Ammon.
+2 Kings	2Kgs	10	10	11	Et ait Joab : Si praevaluerint adversum me Syri, eris mihi in adjutorium : si autem filii Ammon praevaluerint adversum te, auxiliabor tibi.
+2 Kings	2Kgs	10	10	12	Esto vir fortis, et pugnemus pro populo nostro et civitate Dei nostri : Dominus autem faciet quod bonum est in conspectu suo.
+2 Kings	2Kgs	10	10	13	Iniit itaque Joab, et populus qui erat cum eo, certamen contra Syros : qui statim fugerunt a facie ejus.
+2 Kings	2Kgs	10	10	14	Filii autem Ammon videntes quia fugissent Syri, fugerunt et ipsi a facie Abisai, et ingressi sunt civitatem : reversusque est Joab a filiis Ammon, et venit Jerusalem.
+2 Kings	2Kgs	10	10	15	Videntes igitur Syri quoniam corruissent coram Israël, congregati sunt pariter.
+2 Kings	2Kgs	10	10	16	Misitque Adarezer, et eduxit Syros qui erant trans fluvium, et adduxit eorum exercitum : Sobach autem, magister militiae Adarezer, erat princeps eorum.
+2 Kings	2Kgs	10	10	17	Quod cum nuntiatum esset David, contraxit omnem Israëlem, et transivit Jordanem, venitque in Helam : et direxerunt aciem Syri ex adverso David, et pugnaverunt contra eum.
+2 Kings	2Kgs	10	10	18	Fugeruntque Syri a facie Israël, et occidit David de Syris septingentos currus, et quadraginta millia equitum : et Sobach principem militiae percussit, qui statim mortuus est.
+2 Kings	2Kgs	10	10	19	Videntes autem universi reges qui erant in praesidio Adarezer, se victos esse ab Israël, expaverunt, et fugerunt quinquaginta et octo millia coram Israël. Et fecerunt pacem cum Israël, et servierunt eis : timueruntque Syri auxilium praebere ultra filiis Ammon.
+2 Kings	2Kgs	10	11	1	Factum est autem, vertente anno, eo tempore quo solent reges ad bella procedere, misit David Joab, et servos suos cum eo, et universum Israël, et vastaverunt filios Ammon, et obsederunt Rabba : David autem remansit in Jerusalem.
+2 Kings	2Kgs	10	11	2	Dum haec agerentur, accidit ut surgeret David de strato suo post meridiem, et deambularet in solario domus regiae : viditque mulierem se lavantem ex adverso super solarium suum : erat autem mulier pulchra valde.
+2 Kings	2Kgs	10	11	3	Misit ergo rex, et requisivit quae esset mulier. Nuntiatumque est ei quod ipsa esset Bethsabee filia Eliam, uxor Uriae Hethaei.
+2 Kings	2Kgs	10	11	4	Missis itaque David nuntiis, tulit eam : quae cum ingressa esset ad illum, dormivit cum ea : statimque sanctificata est ab immunditia sua,
+2 Kings	2Kgs	10	11	5	et reversa est domum suam concepto foetu. Mittensque nuntiavit David, et ait : Concepi.
+2 Kings	2Kgs	10	11	6	Misit autem David ad Joab, dicens : Mitte ad me Uriam Hethaeum. Misitque Joab Uriam ad David.
+2 Kings	2Kgs	10	11	7	Et venit Urias ad David. Quaesivitque David quam recte ageret Joab et populus, et quomodo administraretur bellum.
+2 Kings	2Kgs	10	11	8	Et dixit David ad Uriam : Vade in domum tuam, et lava pedes tuos. Et egressus est Urias de domo regis, secutusque est eum cibus regius.
+2 Kings	2Kgs	10	11	9	Dormivit autem Urias ante portam domus regiae cum aliis servis domini sui, et non descendit ad domum suam.
+2 Kings	2Kgs	10	11	10	Nuntiatumque est David a dicentibus : Non ivit Urias in domum suam. Et ait David ad Uriam : Numquid non de via venisti ? quare non descendisti in domum tuam ?
+2 Kings	2Kgs	10	11	11	Et ait Urias ad David : Arca Dei et Israël et Juda habitant in papilionibus, et dominus meus Joab et servi domini mei super faciem terrae manent : et ego ingrediar domum meam, ut comedam et bibam, et dormiam cum uxore mea ? Per salutem tuam, et per salutem animae tuae, non faciam rem hanc.
+2 Kings	2Kgs	10	11	12	Ait ergo David ad Uriam : Mane hic etiam hodie, et cras dimittam te. Mansit Urias in Jerusalem in die illa et altera :
+2 Kings	2Kgs	10	11	13	et vocavit eum David ut comederet coram se et biberet, et inebriavit eum : qui egressus vespere, dormivit in strato suo cum servis domini sui, et in domum suam non descendit.
+2 Kings	2Kgs	10	11	14	Factum est ergo mane, et scripsit David epistolam ad Joab : misitque per manum Uriae,
+2 Kings	2Kgs	10	11	15	scribens in epistola : Ponite Uriam ex adverso belli, ubi fortissimum est praelium : et derelinquite eum, ut percussus intereat.
+2 Kings	2Kgs	10	11	16	Igitur cum Joab obsideret urbem, posuit Uriam in loco ubi sciebat viros esse fortissimos.
+2 Kings	2Kgs	10	11	17	Egressique viri de civitate, bellabant adversum Joab, et ceciderunt de populo servorum David, et mortuus est etiam Urias Hethaeus.
+2 Kings	2Kgs	10	11	18	Misit itaque Joab, et nuntiavit David omnia verba praelii :
+2 Kings	2Kgs	10	11	19	praecepitque nuntio, dicens : Cum compleveris universos sermones belli ad regem,
+2 Kings	2Kgs	10	11	20	si eum videris indignari, et dixerit : Quare accessistis ad murum, ut praeliaremini ? an ignorabatis quod multa desuper ex muro tela mittantur ?
+2 Kings	2Kgs	10	11	21	Quis percussit Abimelech filium Jerobaal ? nonne mulier misit super eum fragmen molae de muro, et interfecit eum in Thebes ? quare juxta murum accessistis ? dices : Etiam servus tuus Urias Hethaeus occubuit.
+2 Kings	2Kgs	10	11	22	Abiit ergo nuntius, et venit, et narravit David omnia quae ei praeceperat Joab.
+2 Kings	2Kgs	10	11	23	Et dixit nuntius ad David : Praevaluerunt adversum nos viri, et egressi sunt ad nos in agrum : nos autem facto impetu persecuti eos sumus usque ad portam civitatis.
+2 Kings	2Kgs	10	11	24	Et direxerunt jacula sagittarii ad servos tuos ex muro desuper, mortuique sunt de servis regis : quin etiam servus tuus Urias Hethaeus mortuus est.
+2 Kings	2Kgs	10	11	25	Et dixit David ad nuntium : Haec dices Joab : Non te frangat ista res : varius enim eventus est belli, nunc hunc, et nunc illum consumit gladius : conforta bellatores tuos adversus urbem ut destruas eam, et exhortare eos.
+2 Kings	2Kgs	10	11	26	Audivit autem uxor Uriae quod mortuus esset Urias vir suus, et planxit eum.
+2 Kings	2Kgs	10	11	27	Transacto autem luctu, misit David, et introduxit eam in domum suam, et facta est ei uxor, peperitque ei filium : et displicuit verbum hoc quod fecerat David, coram Domino.
+2 Kings	2Kgs	10	12	1	Misit ergo Dominus Nathan ad David : qui cum venisset ad eum, dixit ei : Duo viri erant in civitate una, unus dives, et alter pauper.
+2 Kings	2Kgs	10	12	2	Dives habebat oves et boves plurimos valde.
+2 Kings	2Kgs	10	12	3	Pauper autem nihil habebat omnino, praeter ovem unam parvulam quam emerat et nutrierat, et quae creverat apud eum cum filiis ejus simul, de pane illius comedens, et de calice ejus bibens, et in sinu illius dormiens : eratque illi sicut filia.
+2 Kings	2Kgs	10	12	4	Cum autem peregrinus quidam venisset ad divitem, parcens ille sumere de ovibus et de bobus suis, ut exhiberet convivium peregrino illi qui venerat ad se, tulit ovem viri pauperis, et praeparavit cibos homini qui venerat ad se.
+2 Kings	2Kgs	10	12	5	Iratus autem indignatione David adversus hominem illum nimis, dixit ad Nathan : Vivit Dominus, quoniam filius mortis est vir qui fecit hoc.
+2 Kings	2Kgs	10	12	6	Ovem reddet in quadruplum, eo quod fecerit verbum istud, et non pepercerit.
+2 Kings	2Kgs	10	12	7	Dixit autem Nathan ad David : Tu es ille vir. Haec dicit Dominus Deus Israël : Ego unxi te in regem super Israël, et ego erui te de manu Saul,
+2 Kings	2Kgs	10	12	8	et dedi tibi domum domini tui, et uxores domini tui in sinu tuo, dedique tibi domum Israël et Juda : et si parva sunt ista, adjiciam tibi multo majora.
+2 Kings	2Kgs	10	12	9	Quare ergo contempsisti verbum Domini, ut faceres malum in conspectu meo ? Uriam Hethaeum percussisti gladio, et uxorem illius accepisti in uxorem tibi, et interfecisti eum gladio filiorum Ammon.
+2 Kings	2Kgs	10	12	10	Quam ob rem non recedet gladius de domo tua usque in sempiternum, eo quod despexeris me, et tuleris uxorem Uriae Hethaei ut esset uxor tua.
+2 Kings	2Kgs	10	12	11	Itaque haec dicit Dominus : Ecce ego suscitabo super te malum de domo tua, et tollam uxores tuas in oculis tuis, et dabo proximo tuo : et dormiet cum uxoribus tuis in oculis solis hujus.
+2 Kings	2Kgs	10	12	12	Tu enim fecisti abscondite : ego autem faciam verbum istud in conspectu omnis Israël, et in conspectu solis.
+2 Kings	2Kgs	10	12	13	Et dixit David ad Nathan : Peccavi Domino. Dixitque Nathan ad David : Dominus quoque transtulit peccatum tuum : non morieris.
+2 Kings	2Kgs	10	12	14	Verumtamen quoniam blasphemare fecisti inimicos Domini, propter verbum hoc, filius qui natus est tibi, morte morietur.
+2 Kings	2Kgs	10	12	15	Et reversus est Nathan in domum suam. Percussit quoque Dominus parvulum quem pepererat uxor Uriae David, et desperatus est.
+2 Kings	2Kgs	10	12	16	Deprecatusque est David Dominum pro parvulo : et jejunavit David jejunio, et ingressus seorsum, jacuit super terram.
+2 Kings	2Kgs	10	12	17	Venerunt autem seniores domus ejus, cogentes eum ut surgeret de terra : qui noluit, nec comedit cum eis cibum.
+2 Kings	2Kgs	10	12	18	Accidit autem die septima ut moreretur infans : timueruntque servi David nuntiare ei quod mortuus esset parvulus : dixerunt enim : Ecce cum parvulus adhuc viveret, loquebamur ad eum, et non audiebat vocem nostram : quanto magis si dixerimus : Mortuus est puer, se affliget ?
+2 Kings	2Kgs	10	12	19	Cum ergo David vidisset servos suos mussitantes, intellexit quod mortuus esset infantulus : dixitque ad servos suos : Num mortuus est puer ? Qui responderunt ei : Mortuus est.
+2 Kings	2Kgs	10	12	20	Surrexit ergo David de terra, et lotus unctusque est : cumque mutasset vestem, ingressus est domum Domini : et adoravit, et venit in domum suam, petivitque ut ponerent ei panem, et comedit.
+2 Kings	2Kgs	10	12	21	Dixerunt autem ei servi sui : Quis est sermo quem fecisti ? propter infantem, cum adhuc viveret, jejunasti et flebas : mortuo autem puero, surrexisti, et comedisti panem.
+2 Kings	2Kgs	10	12	22	Qui ait : Propter infantem, dum adhuc viveret, jejunavi et flevi : dicebam enim : Quis scit si forte donet eum mihi Dominus, et vivat infans ?
+2 Kings	2Kgs	10	12	23	Nunc autem quia mortuus est, quare jejunem ? numquid potero revocare eum amplius ? ego vadam magis ad eum : ille vero non revertetur ad me.
+2 Kings	2Kgs	10	12	24	Et consolatus est David Bethsabee uxorem suam, ingressusque ad eam dormivit cum ea : quae genuit filium, et vocavit nomen ejus Salomon : et Dominus dilexit eum.
+2 Kings	2Kgs	10	12	25	Misitque in manu Nathan prophetae, et vocavit nomen ejus, Amabilis Domino, eo quod diligeret eum Dominus.
+2 Kings	2Kgs	10	12	26	Igitur pugnabat Joab contra Rabbath filiorum Ammon, et expugnabat urbem regiam.
+2 Kings	2Kgs	10	12	27	Misitque Joab nuntios ad David, dicens : Dimicavi adversum Rabbath, et capienda est Urbs aquarum.
+2 Kings	2Kgs	10	12	28	Nunc igitur congrega reliquam partem populi, et obside civitatem, et cape eam : ne cum a me vastata fuerit urbs, nomini meo ascribatur victoria.
+2 Kings	2Kgs	10	12	29	Congregavit itaque David omnem populum, et profectus est adversum Rabbath : cumque dimicasset, cepit eam.
+2 Kings	2Kgs	10	12	30	Et tulit diadema regis eorum de capite ejus, pondo auri talentum, habens gemmas pretiosissimas : et impositum est super caput David. Sed et praedam civitatis asportavit multam valde :
+2 Kings	2Kgs	10	12	31	populum quoque ejus adducens serravit, et circumegit super eos ferrata carpenta : divisitque cultris, et traduxit in typo laterum : sic fecit universis civitatibus filiorum Ammon. Et reversus est David et omnis exercitus in Jerusalem.
+2 Kings	2Kgs	10	13	1	Factum est autem post haec ut Absalom filii David sororem speciosissimam, vocabulo Thamar, adamaret Amnon filius David,
+2 Kings	2Kgs	10	13	2	et deperiret eam valde, ita ut propter amorem ejus aegrotaret : quia cum esset virgo, difficile ei videbatur ut quippiam inhoneste ageret cum ea.
+2 Kings	2Kgs	10	13	3	Erat autem Amnon amicus nomine Jonadab, filius Semmaa fratris David, vir prudens valde.
+2 Kings	2Kgs	10	13	4	Qui dixit ad eum : Quare sic attenuaris macie, fili regis, per singulos dies ? cur non indicas mihi ? Dixitque ei Amnon : Thamar sororem fratris mei Absalom amo.
+2 Kings	2Kgs	10	13	5	Cui respondit Jonadab : Cuba super lectum tuum, et languorem simula : cumque venerit pater tuus ut visitet te, dic ei : Veniat, oro, Thamar soror mea, ut det mihi cibum, et faciat pulmentum, ut comedam de manu ejus.
+2 Kings	2Kgs	10	13	6	Accubuit itaque Amnon, et quasi aegrotare coepit : cumque venisset rex ad visitandum eum, ait Amnon ad regem : Veniat, obsecro, Thamar soror mea, ut faciat in oculis meis duas sorbitiunculas, et cibum capiam de manu ejus.
+2 Kings	2Kgs	10	13	7	Misit ergo David ad Thamar domum, dicens : Veni in domum Amnon fratris tui, et fac ei pulmentum.
+2 Kings	2Kgs	10	13	8	Venitque Thamar in domum Amnon fratris sui : ille autem jacebat. Quae tollens farinam commiscuit, et liquefaciens, in oculis ejus coxit sorbitiunculas.
+2 Kings	2Kgs	10	13	9	Tollensque quod coxerat, effudit, et posuit coram eo, et noluit comedere : dixitque Amnon : Ejicite universos a me. Cumque ejecissent omnes,
+2 Kings	2Kgs	10	13	10	dixit Amnon ad Thamar : Infer cibum in conclave, ut vescar de manu tua. Tulit ergo Thamar sorbitiunculas quas fecerat, et intulit ad Amnon fratrem suum in conclave.
+2 Kings	2Kgs	10	13	11	Cumque obtulisset ei cibum, apprehendit eam, et ait : Veni, cuba mecum, soror mea.
+2 Kings	2Kgs	10	13	12	Quae respondit ei : Noli frater mi, noli opprimere me : neque enim hoc fas est in Israël : noli facere stultitiam hanc.
+2 Kings	2Kgs	10	13	13	Ego enim ferre non potero opprobrium meum, et tu eris quasi unus de insipientibus in Israël : quin potius loquere ad regem, et non negabit me tibi.
+2 Kings	2Kgs	10	13	14	Noluit autem acquiescere precibus ejus, sed praevalens viribus oppressit eam, et cubavit cum ea.
+2 Kings	2Kgs	10	13	15	Et exosam eam habuit Amnon odio magno nimis : ita ut majus esset odium quo oderat eam, amore quo ante dilexerat. Dixitque ei Amnon : Surge, et vade.
+2 Kings	2Kgs	10	13	16	Quae respondit ei : Majus est hoc malum quod nunc agis adversum me, quam quod ante fecisti, expellens me. Et noluit audire eam :
+2 Kings	2Kgs	10	13	17	sed vocato puero qui ministrabat ei, dixit : Ejice hanc a me foras, et claude ostium post eam.
+2 Kings	2Kgs	10	13	18	Quae induta erat talari tunica : hujuscemodi enim filiae regis virgines vestibus utebantur. Ejecit itaque eam minister illius foras : clausitque fores post eam.
+2 Kings	2Kgs	10	13	19	Quae aspergens cinerem capiti suo, scissa talari tunica, impositisque manibus super caput suum, ibat ingrediens, et clamans.
+2 Kings	2Kgs	10	13	20	Dixit autem ei Absalom frater suus : Numquid Amnon frater tuus concubuit tecum ? sed nunc soror, tace : frater tuus est : neque affligas cor tuum pro hac re. Mansit itaque Thamar contabescens in domo Absalom fratris sui.
+2 Kings	2Kgs	10	13	21	Cum autem audisset rex David verba haec, contristatus est valde : et noluit contristare spiritum Amnon filii sui, quoniam diligebat eum, quia primogenitus erat ei.
+2 Kings	2Kgs	10	13	22	Porro non est locutus Absalom ad Amnon nec malum nec bonum : oderat enim Absalom Amnon, eo quod violasset Thamar sororem suam.
+2 Kings	2Kgs	10	13	23	Factum est autem post tempus biennii ut tonderentur oves Absalom in Baalhasor, quae est juxta Ephraim : et vocavit Absalom omnes filios regis,
+2 Kings	2Kgs	10	13	24	venitque ad regem, et ait ad eum : Ecce tondentur oves servi tui : veniat, oro, rex cum servis suis ad servum suum.
+2 Kings	2Kgs	10	13	25	Dixitque rex ad Absalom : Noli fili mi, noli rogare ut veniamus omnes et gravemus te. Cum autem cogeret eum, et noluisset ire, benedixit ei.
+2 Kings	2Kgs	10	13	26	Et ait Absalom : Si non vis venire, veniat, obsecro, nobiscum saltem Amnon frater meus. Dixitque ad eum rex : Non est necesse ut vadat tecum.
+2 Kings	2Kgs	10	13	27	Coëgit itaque Absalom eum, et dimisit cum eo Amnon et universos filios regis. Feceratque Absalom convivium quasi convivium regis.
+2 Kings	2Kgs	10	13	28	Praeceperat autem Absalom pueris suis, dicens : Observate cum temulentus fuerit Amnon vino, et dixero vobis : Percutite eum, et interficite : nolite timere : ego enim sum qui praecipio vobis : roboramini, et estote viri fortes.
+2 Kings	2Kgs	10	13	29	Fecerunt ergo pueri Absalom adversum Amnon sicut praeceperat eis Absalom. Surgentesque omnes filii regis ascenderunt singuli mulas suas, et fugerunt.
+2 Kings	2Kgs	10	13	30	Cumque adhuc pergerent in itinere, fama pervenit ad David, dicens : Percussit Absalom omnes filios regis, et non remansit ex eis saltem unus.
+2 Kings	2Kgs	10	13	31	Surrexit itaque rex, et scidit vestimenta sua, et cecidit super terram : et omnes servi illius qui assistebant ei, sciderunt vestimenta sua.
+2 Kings	2Kgs	10	13	32	Respondens autem Jonadab filius Semmaa fratris David, dixit : Ne aestimet dominus meus rex quod omnes pueri filii regis occisi sint : Amnon solus mortuus est, quoniam in ore Absalom erat positus ex die qua oppressit Thamar sororem ejus.
+2 Kings	2Kgs	10	13	33	Nunc ergo ne ponat dominus meus rex super cor suum verbum istud, dicens : Omnes filii regis occisi sunt : quoniam Amnon solus mortuus est.
+2 Kings	2Kgs	10	13	34	Fugit autem Absalom. Et elevavit puer speculator oculos suos, et aspexit : et ecce populus multus veniebat per iter devium ex latere montis.
+2 Kings	2Kgs	10	13	35	Dixit autem Jonadab ad regem : Ecce filii regis adsunt : juxta verbum servi tui, sic factum est.
+2 Kings	2Kgs	10	13	36	Cumque cessasset loqui, apparuerunt et filii regis : et intrantes levaverunt vocem suam, et fleverunt : sed et rex et omnes servi ejus fleverunt ploratu magno nimis.
+2 Kings	2Kgs	10	13	37	Porro Absalom fugiens abiit ad Tholomai filium Ammiud regem Gessur. Luxit ergo David filium suum cunctis diebus.
+2 Kings	2Kgs	10	13	38	Absalom autem cum fugisset, et venisset in Gessur, fuit ibi tribus annis.
+2 Kings	2Kgs	10	13	39	Cessavitque rex David persequi Absalom, eo quod consolatus esset super Amnon interitu.
+2 Kings	2Kgs	10	14	1	Intelligens autem Joab filius Sarviae quod cor regis versum esset ad Absalom,
+2 Kings	2Kgs	10	14	2	misit Thecuam, et tulit inde mulierem sapientem : dixitque ad eam : Lugere te simula, et induere veste lugubri, et ne ungaris oleo, ut sis quasi mulier jam plurimo tempore lugens mortuum :
+2 Kings	2Kgs	10	14	3	et ingredieris ad regem, et loqueris ad eum sermones hujuscemodi. Posuit autem Joab verba in ore ejus.
+2 Kings	2Kgs	10	14	4	Itaque cum ingressa fuisset mulier Thecuitis ad regem, cecidit coram eo super terram, et adoravit, et dixit : Serva me, rex.
+2 Kings	2Kgs	10	14	5	Et ait ad eam rex : Quid causae habes ? Quae respondit : Heu, mulier vidua ego sum : mortuus est enim vir meus.
+2 Kings	2Kgs	10	14	6	Et ancillae tuae erant duo filii : qui rixati sunt adversum se in agro, nullusque erat qui eos prohibere posset : et percussit alter alterum, et interfecit eum.
+2 Kings	2Kgs	10	14	7	Et ecce consurgens universa cognatio adversum ancillam tuam, dicit : Trade eum qui percussit fratrem suum, ut occidamus eum pro anima fratris sui quem interfecit, et deleamus haeredem : et quaerunt extinguere scintillam meam quae relicta est, ut non supersit viro meo nomen, et reliquiae super terram.
+2 Kings	2Kgs	10	14	8	Et ait rex ad mulierem : Vade in domum tuam, et ego jubebo pro te.
+2 Kings	2Kgs	10	14	9	Dixitque mulier Thecuitis ad regem : In me, domine mi rex, sit iniquitas, et in domum patris mei : rex autem et thronus ejus sit innocens.
+2 Kings	2Kgs	10	14	10	Et ait rex : Qui contradixerit tibi, adduc eum ad me, et ultra non addet ut tangat te.
+2 Kings	2Kgs	10	14	11	Quae ait : Recordetur rex Domini Dei sui, ut non multiplicentur proximi sanguinis ad ulciscendum, et nequaquam interficiant filium meum. Qui ait : Vivit Dominus, quia non cadet de capillis filii tui super terram.
+2 Kings	2Kgs	10	14	12	Dixit ergo mulier : Loquatur ancilla tua ad dominum meum regem verbum. Et ait : Loquere.
+2 Kings	2Kgs	10	14	13	Dixitque mulier : Quare cogitasti hujuscemodi rem contra populum Dei, et locutus est rex verbum istud, ut peccet, et non reducat ejectum suum ?
+2 Kings	2Kgs	10	14	14	Omnes morimur, et quasi aquae dilabimur in terram, quae non revertuntur : nec vult Deus perire animam, sed retractat cogitans ne penitus pereat qui abjectus est.
+2 Kings	2Kgs	10	14	15	Nunc igitur veni, ut loquar ad dominum meum regem verbum hoc, praesente populo. Et dixit ancilla tua : Loquar ad regem, si quomodo faciat rex verbum ancillae suae.
+2 Kings	2Kgs	10	14	16	Et audivit rex, ut liberaret ancillam suam de manu omnium qui volebant de haereditate Dei delere me, et filium meum simul.
+2 Kings	2Kgs	10	14	17	Dicat ergo ancilla tua, ut fiat verbum domini mei regis sicut sacrificium. Sicut enim angelus Dei, sic est dominus meus rex, ut nec benedictione, nec maledictione moveatur : unde et Dominus Deus tuus est tecum.
+2 Kings	2Kgs	10	14	18	Et respondens rex, dixit ad mulierem : Ne abscondas a me verbum quod te interrogo. Dixitque ei mulier : Loquere, domine mi rex.
+2 Kings	2Kgs	10	14	19	Et ait rex : Numquid manus Joab tecum est in omnibus istis ? Respondit mulier, et ait : Per salutem animae tuae, domine mi rex, nec ad sinistram, nec ad dexteram est ex omnibus his quae locutus est dominus meus rex : servus enim tuus Joab, ipse praecepit mihi, et ipse posuit in os ancillae tuae omnia verba haec.
+2 Kings	2Kgs	10	14	20	Ut verterem figuram sermonis hujus, servus tuus Joab praecepit istud : tu autem, domine mi rex, sapiens es, sicut habet sapientiam angelus Dei, ut intelligas omnia super terram.
+2 Kings	2Kgs	10	14	21	Et ait rex ad Joab : Ecce placatus feci verbum tuum : vade ergo, et revoca puerum Absalom.
+2 Kings	2Kgs	10	14	22	Cadensque Joab super faciem suam in terram, adoravit, et benedixit regi : et dixit Joab : Hodie intellexit servus tuus quia inveni gratiam in oculis tuis, domine mi rex : fecisti enim sermonem servi tui.
+2 Kings	2Kgs	10	14	23	Surrexit ergo Joab et abiit in Gessur, et adduxit Absalom in Jerusalem.
+2 Kings	2Kgs	10	14	24	Dixit autem rex : Revertatur in domum suam, et faciem meam non videat. Reversus est itaque Absalom in domum suam, et faciem regis non vidit.
+2 Kings	2Kgs	10	14	25	Porro sicut Absalom, vir non erat pulcher in omni Israël, et decorus nimis : a vestigio pedis usque ad verticem non erat in eo ulla macula.
+2 Kings	2Kgs	10	14	26	Et quando tondebat capillum (semel autem in anno tondebatur, quia gravabat eum caesaries), ponderabat capillos capitis sui ducentis siclis, pondere publico.
+2 Kings	2Kgs	10	14	27	Nati sunt autem Absalom filii tres, et filia una nomine Thamar, elegantis formae.
+2 Kings	2Kgs	10	14	28	Mansitque Absalom in Jerusalem duobus annis, et faciem regis non vidit.
+2 Kings	2Kgs	10	14	29	Misit itaque ad Joab, ut mitteret eum ad regem : qui noluit venire ad eum. Cumque secundo misisset, et ille noluisset venire ad eum,
+2 Kings	2Kgs	10	14	30	dixit servis suis : Scitis agrum Joab juxta agrum meum, habentem messem hordei : ite igitur, et succendite eum igni. Succenderunt ergo servi Absalom segetem igni. Et venientes servi Joab, scissis vestibus suis, dixerunt : Succenderunt servi Absalom partem agri igni.
+2 Kings	2Kgs	10	14	31	Surrexitque Joab, et venit ad Absalom in domum ejus, et dixit : Quare succenderunt servi tui segetem meam igni ?
+2 Kings	2Kgs	10	14	32	Et respondit Absalom ad Joab : Misi ad te obsecrans ut venires ad me, et mitterem te ad regem, et diceres ei : Quare veni de Gessur ? melius mihi erat ibi esse : obsecro ergo ut videam faciem regis : quod si memor est iniquitatis meae, interficiat me.
+2 Kings	2Kgs	10	14	33	Ingressus itaque Joab ad regem, nuntiavit ei omnia : vocatusque est Absalom, et intravit ad regem, et adoravit super faciem terrae coram eo : osculatusque est rex Absalom.
+2 Kings	2Kgs	10	15	1	Igitur post haec fecit sibi Absalom currus, et equites, et quinquaginta viros qui praecederent eum.
+2 Kings	2Kgs	10	15	2	Et mane consurgens Absalom, stabat juxta introitum portae, et omnem virum qui habebat negotium ut veniret ad regis judicium, vocabat Absalom ad se, et dicebat : De qua civitate es tu ? Qui respondens aiebat : Ex una tribu Israël ego sum servus tuus.
+2 Kings	2Kgs	10	15	3	Respondebatque ei Absalom : Videntur mihi sermones tui boni et justi, sed non est qui te audiat constitutus a rege. Dicebatque Absalom :
+2 Kings	2Kgs	10	15	4	Quis me constituat judicem super terram, ut ad me veniant omnes qui habent negotium, et juste judicem ?
+2 Kings	2Kgs	10	15	5	Sed et cum accederet ad eum homo ut salutaret illum, extendebat manum suam, et apprehendens osculabatur eum.
+2 Kings	2Kgs	10	15	6	Faciebatque hoc omni Israël venienti ad judicium ut audiretur a rege, et sollicitabat corda virorum Israël.
+2 Kings	2Kgs	10	15	7	Post quadraginta autem annos, dixit Absalom ad regem David : Vadam, et reddam vota mea quae vovi Domino in Hebron.
+2 Kings	2Kgs	10	15	8	Vovens enim vovit servus tuus cum esset in Gessur Syriae, dicens : Si reduxerit me Dominus in Jerusalem, sacrificabo Domino.
+2 Kings	2Kgs	10	15	9	Dixitque ei rex David : Vade in pace. Et surrexit, et abiit in Hebron.
+2 Kings	2Kgs	10	15	10	Misit autem Absalom exploratores in universas tribus Israël, dicens : Statim ut audieritis clangorem buccinae, dicite : Regnavit Absalom in Hebron.
+2 Kings	2Kgs	10	15	11	Porro cum Absalom ierunt ducenti viri de Jerusalem vocati, euntes simplici corde, et causam penitus ignorantes.
+2 Kings	2Kgs	10	15	12	Accersivit quoque Absalom Achitophel Gilonitem consiliarium David, de civitate sua Gilo. Cumque immolaret victimas, facta est conjuratio valida, populusque concurrens augebatur cum Absalom.
+2 Kings	2Kgs	10	15	13	Venit igitur nuntius ad David, dicens : Toto corde universus Israël sequitur Absalom.
+2 Kings	2Kgs	10	15	14	Et ait David servis suis qui erant cum eo in Jerusalem : Surgite, fugiamus : neque enim erit nobis effugium a facie Absalom : festinate egredi, ne forte veniens occupet nos, et impellat super nos ruinam, et percutiat civitatem in ore gladii.
+2 Kings	2Kgs	10	15	15	Dixeruntque servi regis ad eum : Omnia quaecumque praeceperit dominus noster rex, libenter exequemur servi tui.
+2 Kings	2Kgs	10	15	16	Egressus est ergo rex et universa domus ejus pedibus suis : et dereliquit rex decem mulieres concubinas ad custodiendam domum.
+2 Kings	2Kgs	10	15	17	Egressusque rex et omnis Israël pedibus suis, stetit procul a domo :
+2 Kings	2Kgs	10	15	18	et universi servi ejus ambulabant juxta eum, et legiones Cerethi, et Phelethi, et omnes Gethaei, pugnatores validi, sexcenti viri qui secuti eum fuerant de Geth pedites, praecedebant regem.
+2 Kings	2Kgs	10	15	19	Dixit autem rex ad Ethai Gethaeum : Cur venis nobiscum ? revertere, et habita cum rege, quia peregrinus es, et egressus es de loco tuo.
+2 Kings	2Kgs	10	15	20	Heri venisti, et hodie compelleris nobiscum egredi ? ego autem vadam quo iturus sum : revertere, et reduc tecum fratres tuos, et Dominus faciet tecum misericordiam et veritatem, quia ostendisti gratiam et fidem.
+2 Kings	2Kgs	10	15	21	Et respondit Ethai regi dicens : Vivit Dominus, et vivit dominus meus rex, quoniam in quocumque loco fueris, domine mi rex, sive in morte, sive in vita, ibi erit servus tuus.
+2 Kings	2Kgs	10	15	22	Et ait David Ethai : Veni, et transi. Et transivit Ethai Gethaeus, et omnes viri qui cum eo erant, et reliqua multitudo.
+2 Kings	2Kgs	10	15	23	Omnesque flebant voce magna, et universus populus transibat : rex quoque transgrediebatur torrentem Cedron, et cunctus populus incedebat contra viam quae respicit ad desertum.
+2 Kings	2Kgs	10	15	24	Venit autem et Sadoc sacerdos, et universi Levitae cum eo, portantes arcam foederis Dei : et deposuerunt arcam Dei. Et ascendit Abiathar, donec expletus esset omnis populus qui egressus fuerat de civitate.
+2 Kings	2Kgs	10	15	25	Et dixit rex ad Sadoc : Reporta arcam Dei in urbem : si invenero gratiam in oculis Domini, reducet me, et ostendet mihi eam, et tabernaculum suum.
+2 Kings	2Kgs	10	15	26	Si autem dixerit mihi : Non places : praesto sum : faciat quod bonum est coram se.
+2 Kings	2Kgs	10	15	27	Et dixit rex ad Sadoc sacerdotem : O videns, revertere in civitatem in pace : et Achimaas filius tuus, et Jonathas filius Abiathar, duo filii vestri, sint vobiscum.
+2 Kings	2Kgs	10	15	28	Ecce ego abscondar in campestribus deserti, donec veniat sermo a vobis indicans mihi.
+2 Kings	2Kgs	10	15	29	Reportaverunt ergo Sadoc et Abiathar arcam Dei in Jerusalem, et manserunt ibi.
+2 Kings	2Kgs	10	15	30	Porro David ascendebat clivum Olivarum, scandens et flens, nudis pedibus incedens, et operto capite : sed et omnis populus qui erat cum eo, operto capite ascendebat plorans.
+2 Kings	2Kgs	10	15	31	Nuntiatum est autem David quod et Achitophel esset in conjuratione cum Absalom : dixitque David : Infatua, quaeso, Domine, consilium Achitophel.
+2 Kings	2Kgs	10	15	32	Cumque ascenderet David summitatem montis in quo adoraturus erat Dominum, ecce occurrit ei Chusai Arachites, scissa veste, et terra pleno capite.
+2 Kings	2Kgs	10	15	33	Et dixit ei David : Si veneris mecum, eris mihi oneri :
+2 Kings	2Kgs	10	15	34	si autem in civitatem revertaris, et dixeris Absalom : Servus tuus sum, rex : sicut fui servus patris tui, sic ero servus tuus : dissipabis consilium Achitophel.
+2 Kings	2Kgs	10	15	35	Habes autem tecum Sadoc et Abiathar sacerdotes : et omne verbum quodcumque audieris de domo regis, indicabis Sadoc et Abiathar sacerdotibus.
+2 Kings	2Kgs	10	15	36	Sunt autem cum eis duo filii eorum Achimaas filius Sadoc, et Jonathas filius Abiathar : et mittetis per eos ad me omne verbum quod audieritis.
+2 Kings	2Kgs	10	15	37	Veniente ergo Chusai amico David in civitatem, Absalom quoque ingressus est Jerusalem.
+2 Kings	2Kgs	10	16	1	Cumque David transisset paululum montis verticem, apparuit Siba puer Miphiboseth in occursum ejus, cum duobus asinis, qui onerati erant ducentis panibus, et centum alligaturis uvae passae, et centum massis palatharum, et utre vini.
+2 Kings	2Kgs	10	16	2	Et dixit rex Sibae : Quid sibi volunt haec ? Responditque Siba : Asini, domesticis regis ut sedeant : panes et palathae ad vescendum pueris tuis : vinum autem ut bibat siquis defecerit in deserto.
+2 Kings	2Kgs	10	16	3	Et ait rex : Ubi est filius domini tui ? Responditque Siba regi : Remansit in Jerusalem, dicens : Hodie restituet mihi domus Israël regnum patris mei.
+2 Kings	2Kgs	10	16	4	Et ait rex Sibae : Tua sint omnia quae fuerunt Miphiboseth. Dixitque Siba : Oro ut inveniam gratiam coram te, domine mi rex.
+2 Kings	2Kgs	10	16	5	Venit ergo rex David usque Bahurim : et ecce egrediebatur inde vir de cognatione domus Saul, nomine Semei, filius Gera : procedebatque egrediens, et maledicebat,
+2 Kings	2Kgs	10	16	6	mittebatque lapides contra David et contra universos servos regis David : omnis autem populus, et universi bellatores, a dextro et a sinistro latere regis incedebant.
+2 Kings	2Kgs	10	16	7	Ita autem loquebatur Semei cum malediceret regi : Egredere, egredere, vir sanguinum, et vir Belial.
+2 Kings	2Kgs	10	16	8	Reddidit tibi Dominus universum sanguinem domus Saul : quoniam invasisti regnum pro eo, et dedit Dominus regnum in manu Absalom filii tui : et ecce premunt te mala tua, quoniam vir sanguinum es.
+2 Kings	2Kgs	10	16	9	Dixit autem Abisai filius Sarviae regi : Quare maledicit canis hic mortuus domino meo regi ? vadam, et amputabo caput ejus.
+2 Kings	2Kgs	10	16	10	Et ait rex : Quid mihi et vobis est, filii Sarviae ? dimittite eum, ut maledicat : Dominus enim praecepit ei ut malediceret David : et quis est qui audeat dicere quare sic fecerit ?
+2 Kings	2Kgs	10	16	11	Et ait rex Abisai, et universis servis suis : Ecce filius meus qui egressus est de utero meo, quaerit animam meam : quanto magis nunc filius Jemini ? Dimittite eum ut maledicat juxta praeceptum Domini :
+2 Kings	2Kgs	10	16	12	si forte respiciat Dominus afflictionem meam, et reddat mihi Dominus bonum pro maledictione hac hodierna.
+2 Kings	2Kgs	10	16	13	Ambulabat itaque David et socii ejus per viam cum eo. Semei autem per jugum montis ex latere contra illum gradiebatur, maledicens, et mittens lapides adversum eum, terramque spargens.
+2 Kings	2Kgs	10	16	14	Venit itaque rex, et universus populus cum eo lassus, et refocillati sunt ibi.
+2 Kings	2Kgs	10	16	15	Absalom autem et omnis populus ejus ingressi sunt Jerusalem, sed et Achitophel cum eo.
+2 Kings	2Kgs	10	16	16	Cum autem venisset Chusai Arachites amicus David ad Absalom, locutus est ad eum : Salve rex, salve rex.
+2 Kings	2Kgs	10	16	17	Ad quem Absalom : Haec est, inquit, gratia tua ad amicum tuum ? quare non ivisti cum amico tuo ?
+2 Kings	2Kgs	10	16	18	Responditque Chusai ad Absalom : Nequaquam : quia illius ero, quem elegit Dominus, et omnis hic populus, et universus Israël : et cum eo manebo.
+2 Kings	2Kgs	10	16	19	Sed ut et hoc inferam, cui ego serviturus sum ? nonne filio regis ? Sicut parui patri tuo, ita parebo et tibi.
+2 Kings	2Kgs	10	16	20	Dixit autem Absalom ad Achitophel : Inite consilium quid agere debeamus.
+2 Kings	2Kgs	10	16	21	Et ait Achitophel ad Absalom : Ingredere ad concubinas patris tui, quas dimisit ad custodiendam domum : ut cum audierit omnis Israël quod foedaveris patrem tuum, roborentur tecum manus eorum.
+2 Kings	2Kgs	10	16	22	Tetenderunt ergo Absalom tabernaculum in solario, ingressusque est ad concubinas patris sui coram universo Israël.
+2 Kings	2Kgs	10	16	23	Consilium autem Achitophel quod dabat in diebus illis, quasi si quis consuleret Deum : sic erat omne consilium Achitophel, et cum esset cum David, et cum esset cum Absalom.
+2 Kings	2Kgs	10	17	1	Dixit ergo Achitophel ad Absalom : Eligam mihi duodecim millia virorum, et consurgens persequar David hac nocte.
+2 Kings	2Kgs	10	17	2	Et irruens super eum (quippe qui lassus est, et solutis manibus), percutiam eum : cumque fugerit omnis populus qui cum eo est, percutiam regem desolatum.
+2 Kings	2Kgs	10	17	3	Et reducam universum populum, quomodo unus homo reverti solet : unum enim virum tu quaeris : et omnis populus erit in pace.
+2 Kings	2Kgs	10	17	4	Placuitque sermo ejus Absalom, et cunctis majoribus natu Israël.
+2 Kings	2Kgs	10	17	5	Ait autem Absalom : Vocate Chusai Arachiten, et audiamus quid etiam ipse dicat.
+2 Kings	2Kgs	10	17	6	Cumque venisset Chusai ad Absalom, ait Absalom ad eum : Hujuscemodi sermonem locutus est Achitophel : facere debemus an non ? quod das consilium ?
+2 Kings	2Kgs	10	17	7	Et dixit Chusai ad Absalom : Non est bonum consilium quod dedit Achitophel hac vice.
+2 Kings	2Kgs	10	17	8	Et rursum intulit Chusai : Tu nosti patrem tuum, et viros qui cum eo sunt, esse fortissimos et amaro animo, veluti si ursa raptis catulis in saltu saeviat : sed et pater tuus vir bellator est, nec morabitur cum populo.
+2 Kings	2Kgs	10	17	9	Forsitan nunc latitat in foveis, aut in uno, quo voluerit, loco : et cum ceciderit unus quilibet in principio, audiet quicumque audierit, et dicet : Facta est plaga in populo qui sequebatur Absalom.
+2 Kings	2Kgs	10	17	10	Et fortissimus quisque, cujus cor est quasi leonis, pavore solvetur : scit enim omnis populus Israël fortem esse patrem tuum, et robustos omnes qui cum eo sunt.
+2 Kings	2Kgs	10	17	11	Sed hoc mihi videtur rectum esse consilium. Congregetur ad te universus Israël, a Dan usque Bersabee, quasi arena maris innumerabilis : et tu eris in medio eorum.
+2 Kings	2Kgs	10	17	12	Et irruemus super eum in quocumque loco inventus fuerit, et operiemus eum, sicut cadere solet ros super terram : et non relinquemus de viris qui cum eo sunt, ne unum quidem.
+2 Kings	2Kgs	10	17	13	Quod si urbem aliquam fuerit ingressus, circumdabit omnis Israël civitati illi funes, et trahemus eam in torrentem, ut non reperiatur ne calculus quidem ex ea.
+2 Kings	2Kgs	10	17	14	Dixitque Absalom, et omnes viri Israël : Melius est consilium Chusai Arachitae, consilio Achitophel : Domini autem nutu dissipatum est consilium Achitophel utile, ut induceret Dominus super Absalom malum.
+2 Kings	2Kgs	10	17	15	Et ait Chusai Sadoc et Abiathar sacerdotibus : Hoc et hoc modo consilium dedit Achitophel Absalom et senioribus Israël : et ego tale et tale dedi consilium.
+2 Kings	2Kgs	10	17	16	Nunc ergo mittite cito, et nuntiate David, dicentes : Ne moreris nocte hac in campestribus deserti, sed absque dilatione transgredere : ne forte absorbeatur rex, et omnis populus qui cum eo est.
+2 Kings	2Kgs	10	17	17	Jonathas autem et Achimaas stabant juxta fontem Rogel : abiit ancilla et nuntiavit eis. Et illi profecti sunt, ut referrent ad regem David nuntium : non enim poterant videri, aut introire civitatem.
+2 Kings	2Kgs	10	17	18	Vidit autem eos quidam puer, et indicavit Absalom : illi vero concito gradu ingressi sunt domum cujusdam viri in Bahurim, qui habebat puteum in vestibulo suo : et descenderunt in eum.
+2 Kings	2Kgs	10	17	19	Tulit autem mulier, et expandit velamen super os putei, quasi siccans ptisanas : et sic latuit res.
+2 Kings	2Kgs	10	17	20	Cumque venissent servi Absalom in domum, ad mulierem dixerunt : Ubi est Achimaas et Jonathas ? Et respondit eis mulier : Transierunt festinanter, gustata paululum aqua. At hi qui quaerebant, cum non reperissent, reversi sunt in Jerusalem.
+2 Kings	2Kgs	10	17	21	Cumque abiissent, ascenderunt illi de puteo, et pergentes nuntiaverunt regi David, et dixerunt : Surgite, et transite cito fluvium : quoniam hujuscemodi dedit consilium contra vos Achitophel.
+2 Kings	2Kgs	10	17	22	Surrexit ergo David, et omnis populus qui cum eo erat, et transierunt Jordanem, donec dilucesceret : et ne unus quidem residuus fuit, qui non transisset fluvium.
+2 Kings	2Kgs	10	17	23	Porro Achitophel videns quod non fuisset factum consilium suum, stravit asinum suum, surrexitque, et abiit in domum suam et in civitatem suam : et disposita domo sua, suspendio interiit, et sepultus est in sepulchro patris sui.
+2 Kings	2Kgs	10	17	24	David autem venit in castra, et Absalom transivit Jordanem, ipse et omnes viri Israël cum eo.
+2 Kings	2Kgs	10	17	25	Amasam vero constituit Absalom pro Joab super exercitum : Amasa autem erat filius viri qui vocabatur Jetra de Jezraëli, qui ingressus est ad Abigail filiam Naas, sororem Sarviae, quae fuit mater Joab.
+2 Kings	2Kgs	10	17	26	Et castrametatus est Israël cum Absalom in terra Galaad.
+2 Kings	2Kgs	10	17	27	Cumque venisset David in castra, Sobi filius Naas de Rabbath filiorum Ammon, et Machir filius Ammihel de Lodabar, et Berzellai Galaadites de Rogelim,
+2 Kings	2Kgs	10	17	28	obtulerunt ei stratoria, et tapetia, et vasa fictilia, frumentum, et hordeum, et farinam, et polentam, et fabam, et lentem, et frixum cicer,
+2 Kings	2Kgs	10	17	29	et mel, et butyrum, oves, et pingues vitulos : dederuntque David, et populo qui cum eo erat, ad vescendum : suspicati enim sunt populum fame et siti fatigari in deserto.
+2 Kings	2Kgs	10	18	1	Igitur considerato David populo suo, constituit super eos tribunos et centuriones,
+2 Kings	2Kgs	10	18	2	et dedit populi tertiam partem sub manu Joab, et tertiam partem sub manu Abisai filii Sarviae fratris Joab, et tertiam partem sub manu Ethai, qui erat de Geth. Dixitque rex ad populum : Egrediar et ego vobiscum.
+2 Kings	2Kgs	10	18	3	Et respondit populus : Non exibis : sive enim fugerimus, non magnopere ad eos de nobis pertinebit : sive media pars ceciderit e nobis, non satis curabunt, quia tu unus pro decem millibus computaris : melius est igitur ut sis nobis in urbe praesidio.
+2 Kings	2Kgs	10	18	4	Ad quos rex ait : Quod vobis videtur rectum, hoc faciam. Stetit ergo rex juxta portam : egrediebaturque populus per turmas suas centeni et milleni.
+2 Kings	2Kgs	10	18	5	Et praecepit rex Joab, et Abisai, et Ethai, dicens : Servate mihi puerum Absalom. Et omnis populus audiebat praecipientem regem cunctis principibus pro Absalom.
+2 Kings	2Kgs	10	18	6	Itaque egressus est populus in campum contra Israël, et factum est praelium in saltu Ephraim.
+2 Kings	2Kgs	10	18	7	Et caesus est ibi populus Israël ab exercitu David, factaque est plaga magna in die illa, viginti millium.
+2 Kings	2Kgs	10	18	8	Fuit autem ibi praelium dispersum super faciem omnis terrae, et multo plures erant quos saltus consumpserat de populo, quam hi quos voraverat gladius in die illa.
+2 Kings	2Kgs	10	18	9	Accidit autem ut occurreret Absalom servis David, sedens mulo : cumque ingressus fuisset mulus subter condensam quercum et magnam, adhaesit caput ejus quercui : et illo suspenso inter caelum et terram, mulus cui insederat, pertransivit.
+2 Kings	2Kgs	10	18	10	Vidit autem hoc quispiam, et nuntiavit Joab, dicens : Vidi Absalom pendere de quercu.
+2 Kings	2Kgs	10	18	11	Et ait Joab viro qui nuntiaverat ei : Si vidisti, quare non confodisti eum cum terra, et ego dedissem tibi decem argenti siclos, et unum balteum ?
+2 Kings	2Kgs	10	18	12	Qui dixit ad Joab : Si appenderes in manibus meis mille argenteos, nequaquam mitterem manum meam in filium regis : audientibus enim nobis praecepit rex tibi, et Abisai, et Ethai, dicens : Custodite mihi puerum Absalom.
+2 Kings	2Kgs	10	18	13	Sed etsi fecissem contra animam meam audacter, nequaquam hoc regem latere potuisset, et tu stares ex adverso ?
+2 Kings	2Kgs	10	18	14	Et ait Joab : Non sicut tu vis, sed aggrediar eum coram te. Tulit ergo tres lanceas in manu sua, et infixit eas in corde Absalom : cumque adhuc palpitaret haerens in quercu,
+2 Kings	2Kgs	10	18	15	cucurrerunt decem juvenes armigeri Joab, et percutientes interfecerunt eum.
+2 Kings	2Kgs	10	18	16	Cecinit autem Joab buccina, et retinuit populum, ne persequeretur fugientem Israël, volens parcere multitudini.
+2 Kings	2Kgs	10	18	17	Et tulerunt Absalom, et projecerunt eum in saltu, in foveam grandem, et comportaverunt super eum acervum lapidum magnum nimis : omnis autem Israël fugit in tabernacula sua.
+2 Kings	2Kgs	10	18	18	Porro Absalom erexerat sibi, cum adhuc viveret, titulum qui est in Valle regis : dixerat enim : Non habeo filium, et hoc erit monimentum nominis mei. Vocavitque titulum nomine suo, et appellatur Manus Absalom, usque ad hanc diem.
+2 Kings	2Kgs	10	18	19	Achimaas autem filius Sadoc, ait : Curram, et nuntiabo regi quia judicium fecerit ei Dominus de manu inimicorum ejus.
+2 Kings	2Kgs	10	18	20	Ad quem Joab dixit : Non eris nuntius in hac die, sed nuntiabis in alia : hodie nolo te nuntiare : filius enim regis est mortuus.
+2 Kings	2Kgs	10	18	21	Et ait Joab Chusi : Vade, et nuntia regi quae vidisti. Adoravit Chusi Joab, et cucurrit.
+2 Kings	2Kgs	10	18	22	Rursus autem Achimaas filius Sadoc dixit ad Joab : Quid impedit si etiam ego curram post Chusi ? Dixitque ei Joab : Quid vis currere, fili mi ? non eris boni nuntii bajulus.
+2 Kings	2Kgs	10	18	23	Qui respondit : Quid enim si cucurrero ? Et ait ei : Curre. Currens ergo Achimaas per viam compendii, transivit Chusi.
+2 Kings	2Kgs	10	18	24	David autem sedebat inter duas portas : speculator vero, qui erat in fastigio portae super murum, elevans oculos, vidit hominem currentem solum.
+2 Kings	2Kgs	10	18	25	Et exclamans indicavit regi : dixitque rex : Si solus est, bonus est nuntius in ore ejus. Properante autem illo, et accedente propius,
+2 Kings	2Kgs	10	18	26	vidit speculator hominem alterum currentem, et vociferans in culmine, ait : Apparet mihi alter homo currens solus. Dixitque rex : Et iste bonus est nuntius.
+2 Kings	2Kgs	10	18	27	Speculator autem : Contemplor, ait, cursum prioris, quasi cursum Achimaas filii Sadoc. Et ait rex : Vir bonus est, et nuntium portans bonum venit.
+2 Kings	2Kgs	10	18	28	Clamans autem Achimaas, dixit ad regem : Salve rex. Et adorans regem coram eo pronus in terram, ait : Benedictus Dominus Deus tuus, qui conclusit homines qui levaverunt manus suas contra dominum meum regem.
+2 Kings	2Kgs	10	18	29	Et ait rex : Estne pax puero Absalom ? Dixitque Achimaas : Vidi tumultum magnum cum mitteret Joab servus tuus, o rex, me servum tuum : nescio aliud.
+2 Kings	2Kgs	10	18	30	Ad quem rex : Transi, ait, et sta hic. Cumque ille transisset, et staret,
+2 Kings	2Kgs	10	18	31	apparuit Chusi : et veniens ait : Bonum apporto nuntium, domine mi rex : judicavit enim pro te Dominus hodie de manu omnium qui surrexerunt contra te.
+2 Kings	2Kgs	10	18	32	Dixit autem rex ad Chusi : Estne pax puero Absalom ? Cui respondens Chusi : Fiant, inquit, sicut puer, inimici domini mei regis, et universi qui consurgunt adversus eum in malum.
+2 Kings	2Kgs	10	18	33	Contristatus itaque rex, ascendit coenaculum portae, et flevit. Et sic loquebatur, vadens : Fili mi Absalom, Absalom fili mi : quis mihi tribuat ut ego moriar pro te, Absalom fili mi, fili mi Absalom ?
+2 Kings	2Kgs	10	19	1	Nuntiatum est autem Joab quod rex fleret et lugeret filium suum,
+2 Kings	2Kgs	10	19	2	et versa est victoria in luctum in die illa omni populo : audivit enim populus in die illa dici : Dolet rex super filio suo.
+2 Kings	2Kgs	10	19	3	Et declinavit populus in die illa ingredi civitatem, quomodo declinare solet populus versus et fugiens de praelio.
+2 Kings	2Kgs	10	19	4	Porro rex operuit caput suum, et clamabat voce magna : Fili mi Absalom, Absalom fili mi, fili mi.
+2 Kings	2Kgs	10	19	5	Ingressus ergo Joab ad regem in domum, dixit : Confudisti hodie vultus omnium servorum tuorum, qui salvam fecerunt animam tuam, et animam filiorum tuorum et filiarum tuarum, et animam uxorum tuarum, et animam concubinarum tuarum.
+2 Kings	2Kgs	10	19	6	Diligis odientes te, et odio habes diligentes te : et ostendisti hodie quia non curas de ducibus tuis et de servis tuis : et vere cognovi modo, quia si Absalom viveret, et omnes nos occubuissemus, tunc placeret tibi.
+2 Kings	2Kgs	10	19	7	Nunc igitur surge, et procede, et alloquens satisfac servis tuis : juro enim tibi per Dominum quod si non exieris, ne unus quidem remansurus sit tecum nocte hac : et pejus erit hoc tibi quam omnia mala quae venerunt super te ab adolescentia tua usque in praesens.
+2 Kings	2Kgs	10	19	8	Surrexit ergo rex et sedit in porta : et omni populo nuntiatum est quod rex sederet in porta. Venitque universa multitudo coram rege : Israël autem fugit in tabernacula sua.
+2 Kings	2Kgs	10	19	9	Omnis quoque populus certabat in cunctis tribubus Israël, dicens : Rex liberavit nos de manu inimicorum nostrorum ; ipse salvavit nos de manu Philisthinorum : et nunc fugit de terra propter Absalom.
+2 Kings	2Kgs	10	19	10	Absalom autem, quem unximus super nos, mortuus est in bello : usquequo siletis, et non reducitis regem ?
+2 Kings	2Kgs	10	19	11	Rex vero David misit ad Sadoc et Abiathar sacerdotes, dicens : Loquimini ad majores natu Juda, dicentes : Cur venitis novissimi ad reducendum regem in domum suam ? (Sermo autem omnis Israël pervenerat ad regem in domo ejus.)
+2 Kings	2Kgs	10	19	12	Fratres mei vos, os meum, et caro mea vos, quare novissimi reducitis regem ?
+2 Kings	2Kgs	10	19	13	Et Amasae dicite : Nonne os meum, et caro mea es ? haec faciat mihi Deus, et haec addat, si non magister militiae fueris coram me omni tempore pro Joab.
+2 Kings	2Kgs	10	19	14	Et inclinavit cor omnium virorum Juda quasi viri unius : miseruntque ad regem, dicentes : Revertere tu, et omnes servi tui.
+2 Kings	2Kgs	10	19	15	Et reversus est rex, et venit usque ad Jordanem : et omnis Juda venit usque in Galgalam ut occurreret regi, et traduceret eum Jordanem.
+2 Kings	2Kgs	10	19	16	Festinavit autem Semei filius Gera filii Jemini de Bahurim, et descendit cum viris Juda in occursum regis David,
+2 Kings	2Kgs	10	19	17	cum mille viris de Benjamin, et Siba puer de domo Saul : et quindecim filii ejus, ac viginti servi erant cum eo : et irrumpentes Jordanem, ante regem
+2 Kings	2Kgs	10	19	18	transierunt vada, ut traducerent domum regis, et facerent juxta jussionem ejus : Semei autem filius Gera prostratus coram rege, cum jam transisset Jordanem,
+2 Kings	2Kgs	10	19	19	dixit ad eum : Ne reputes mihi, domine mi, iniquitatem, neque memineris injuriarum servi tui in die qua egressus es, domine mi rex, de Jerusalem, neque ponas, rex, in corde tuo.
+2 Kings	2Kgs	10	19	20	Agnosco enim servus tuus peccatum meum : et idcirco hodie primus veni de omni domo Joseph, descendique in occursum domini mei regis.
+2 Kings	2Kgs	10	19	21	Respondens vero Abisai filius Sarviae, dixit : Numquid pro his verbis non occidetur Semei, quia maledixit christo Domini ?
+2 Kings	2Kgs	10	19	22	Et ait David : Quid mihi et vobis, filii Sarviae ? cur efficimini mihi hodie in satan ? ergone hodie interficietur vir in Israël ? an ignoro hodie me factum regem super Israël ?
+2 Kings	2Kgs	10	19	23	Et ait rex Semei : Non morieris. Juravitque ei.
+2 Kings	2Kgs	10	19	24	Miphiboseth quoque filius Saul descendit in occursum regis, illotis pedibus et intonsa barba : vestesque suas non laverat a die qua egressus fuerat rex, usque ad diem reversionis ejus in pace.
+2 Kings	2Kgs	10	19	25	Cumque Jerusalem occurrisset regi, dixit ei rex : Quare non venisti mecum, Miphiboseth ?
+2 Kings	2Kgs	10	19	26	Et respondens ait : Domine mi rex, servus meus contempsit me : dixique ei ego famulus tuus ut sterneret mihi asinum, et ascendens abirem cum rege : claudus enim sum servus tuus.
+2 Kings	2Kgs	10	19	27	Insuper et accusavit me servum tuum ad te dominum meum regem : tu autem, domine mi rex, sicut angelus Dei es : fac quod placitum est tibi.
+2 Kings	2Kgs	10	19	28	Neque enim fuit domus patris mei, nisi morti obnoxia domino meo regi : tu autem posuisti me servum tuum inter convivas mensae tuae : quid ergo habeo justae querelae ? aut quid possum ultra vociferari ad regem ?
+2 Kings	2Kgs	10	19	29	Ait ergo ei rex : Quid ultra loqueris ? fixum est quod locutus sum : tu et Siba dividite possessiones.
+2 Kings	2Kgs	10	19	30	Responditque Miphiboseth regi : Etiam cuncta accipiat, postquam reversus est dominus meus rex pacifice in domum suam.
+2 Kings	2Kgs	10	19	31	Berzellai quoque Galaadites, descendens de Rogelim, traduxit regem Jordanem, paratus etiam ultra fluvium prosequi eum.
+2 Kings	2Kgs	10	19	32	Erat autem Berzellai Galaadites senex valde, id est, octogenarius, et ipse praebuit alimenta regi cum moraretur in castris : fuit quippe vir dives nimis.
+2 Kings	2Kgs	10	19	33	Dixit itaque rex ad Berzellai : Veni mecum, ut requiescas securus mecum in Jerusalem.
+2 Kings	2Kgs	10	19	34	Et ait Berzellai ad regem : Quot sunt dies annorum vitae meae, ut ascendam cum rege in Jerusalem ?
+2 Kings	2Kgs	10	19	35	Octogenarius sum hodie : numquid vigent sensus mei ad discernendum suave aut amarum ? aut delectare potest servum tuum cibus et potus ? vel audire possum ultra vocem cantorum atque cantatricum ? quare servus tuus sit oneri domino meo regi ?
+2 Kings	2Kgs	10	19	36	Paululum procedam famulus tuus ab Jordane tecum : non indigeo hac vicissitudine,
+2 Kings	2Kgs	10	19	37	sed obsecro ut revertar servus tuus, et moriar in civitate mea, et sepeliar juxta sepulchrum patris mei et matris meae. Est autem servus tuus Chamaam : ipse vadat tecum, domine mi rex, et fac ei quidquid tibi bonum videtur.
+2 Kings	2Kgs	10	19	38	Dixit itaque ei rex : Mecum transeat Chamaam, et ego faciam ei quidquid tibi placuerit : et omne quod petieris a me, impetrabis.
+2 Kings	2Kgs	10	19	39	Cumque transisset universus populus et rex Jordanem, osculatus est rex Berzellai, et benedixit ei : et ille reversus est in locum suum.
+2 Kings	2Kgs	10	19	40	Transivit ergo rex in Galgalam, et Chamaam cum eo. Omnis autem populus Juda traduxerat regem, et media tantum pars adfuerat de populo Israël.
+2 Kings	2Kgs	10	19	41	Itaque omnes viri Israël concurrentes ad regem dixerunt ei : Quare te furati sunt fratres nostri viri Juda, et traduxerunt regem et domum ejus Jordanem, omnesque viros David cum eo ?
+2 Kings	2Kgs	10	19	42	Et respondit omnis vir Juda ad viros Israël : Quia mihi propior est rex : cur irasceris super hac re ? numquid comedimus aliquid ex rege, aut munera nobis data sunt ?
+2 Kings	2Kgs	10	19	43	Et respondit vir Israël ad viros Juda, et ait : Decem partibus major ego sum apud regem, magisque ad me pertinet David quam ad te : cur fecisti mihi injuriam, et non mihi nuntiatum est priori, ut reducerem regem meum ? Durius autem responderunt viri Juda viris Israël.
+2 Kings	2Kgs	10	20	1	Accidit quoque ut ibi esset vir Belial, nomine Seba, filius Bochri, vir Jemineus : et cecinit buccina, et ait : Non est nobis pars in David, neque haereditas in filio Isai : revertere in tabernacula tua, Israël.
+2 Kings	2Kgs	10	20	2	Et separatus est omnis Israël a David, secutusque est Seba filium Bochri : viri autem Juda adhaeserunt regi suo a Jordane usque Jerusalem.
+2 Kings	2Kgs	10	20	3	Cumque venisset rex in domum suam in Jerusalem, tulit decem mulieres concubinas quas dereliquerat ad custodiendam domum, et tradidit eas in custodiam, alimenta eis praebens : et non est ingressus ad eas, sed erant clausae usque in diem mortis suae in viduitate viventes.
+2 Kings	2Kgs	10	20	4	Dixit autem rex Amasae : Convoca mihi omnes viros Juda in diem tertium, et tu adesto praesens.
+2 Kings	2Kgs	10	20	5	Abiit ergo Amasa ut convocaret Judam, et moratus est extra placitum quod ei constituerat rex.
+2 Kings	2Kgs	10	20	6	Ait autem David ad Abisai : Nunc magis afflicturus est nos Seba filius Bochri quam Absalom : tolle igitur servos domini tui, et persequere eum, ne forte inveniat civitates munitas, et effugiat nos.
+2 Kings	2Kgs	10	20	7	Egressi sunt ergo cum eo viri Joab, Cerethi quoque et Phelethi : et omnes robusti exierunt de Jerusalem ad persequendum Seba filium Bochri.
+2 Kings	2Kgs	10	20	8	Cumque illi essent juxta lapidem grandem qui est in Gabaon, Amasa veniens occurrit eis. Porro Joab vestitus erat tunica stricta ad mensuram habitus sui, et desuper accinctus gladio dependente usque ad ilia, in vagina, qui fabricatus levi motu egredi poterat, et percutere.
+2 Kings	2Kgs	10	20	9	Dixit itaque Joab ad Amasam : Salve mi frater. Et tenuit manu dextera mentum Amasae, quasi osculans eum.
+2 Kings	2Kgs	10	20	10	Porro Amasa non observavit gladium quem habebat Joab : qui percussit eum in latere, et effudit intestina ejus in terram, nec secundum vulnus apposuit : et mortuus est. Joab autem, et Abisai frater ejus, persecuti sunt Seba filium Bochri.
+2 Kings	2Kgs	10	20	11	Interea quidam viri, cum stetissent juxta cadaver Amasae, de sociis Joab, dixerunt : Ecce qui esse voluit pro Joab comes David.
+2 Kings	2Kgs	10	20	12	Amasa autem conspersus sanguine jacebat in media via. Vidit hoc quidam vir, quod subsisteret omnis populus ad videndum eum, et amovit Amasam de via in agrum, operuitque eum vestimento, ne subsisterent transeuntes propter eum.
+2 Kings	2Kgs	10	20	13	Amoto ergo illo de via, transibat omnis vir sequens Joab ad persequendum Seba filium Bochri.
+2 Kings	2Kgs	10	20	14	Porro ille transierat per omnes tribus Israël in Abelam et Bethmaacha : omnesque viri electi congregati fuerant ad eum.
+2 Kings	2Kgs	10	20	15	Venerunt itaque, et oppugnabant eum in Abela et in Bethmaacha, et circumdederunt munitionibus civitatem, et obsessa est urbs : omnis autem turba quae erat cum Joab, moliebatur destruere muros.
+2 Kings	2Kgs	10	20	16	Et exclamavit mulier sapiens de civitate : Audite, audite : dicite Joab : Appropinqua huc, et loquar tecum.
+2 Kings	2Kgs	10	20	17	Qui cum accessisset ad eam, ait illi : Tu es Joab ? Et ille respondit : Ego. Ad quem sic locuta est : Audi sermones ancillae tuae. Qui respondit : Audio.
+2 Kings	2Kgs	10	20	18	Rursumque illa : Sermo, inquit, dicebatur in veteri proverbio : Qui interrogant, interrogent in Abela : et sic perficiebant.
+2 Kings	2Kgs	10	20	19	Nonne ego sum quae respondeo veritatem in Israël, et tu quaeris subvertere civitatem et evertere matrem in Israël ? quare praecipitas haereditatem Domini ?
+2 Kings	2Kgs	10	20	20	Respondensque Joab, ait : Absit, absit hoc a me : non praecipito, neque demolior.
+2 Kings	2Kgs	10	20	21	Non sic se habet res, sed homo de monte Ephraim, Seba filius Bochri cognomine, levavit manum suam contra regem David : tradite illum solum, et recedemus a civitate. Et ait mulier ad Joab : Ecce caput ejus mittetur ad te per murum.
+2 Kings	2Kgs	10	20	22	Ingressa est ergo ad omnem populum, et locuta est eis sapienter : qui abscissum caput Seba filii Bochri projecerunt ad Joab. Et ille cecinit tuba, et recesserunt ab urbe, unusquisque in tabernacula sua : Joab autem reversus est Jerusalem ad regem.
+2 Kings	2Kgs	10	20	23	Fuit ergo Joab super omnem exercitum Israël : Banaias autem filius Jojadae super Cerethaeos et Phelethaeos :
+2 Kings	2Kgs	10	20	24	Aduram vero super tributa : porro Josaphat filius Ahilud, a commentariis :
+2 Kings	2Kgs	10	20	25	Siva autem, scriba : Sadoc vero et Abiathar, sacerdotes.
+2 Kings	2Kgs	10	20	26	Ira autem Jairites erat sacerdos David.
+2 Kings	2Kgs	10	21	1	Facta est quoque fames in diebus David tribus annis jugiter : et consuluit David oraculum Domini. Dixitque Dominus : Propter Saul, et domum ejus sanguinum, quia occidit Gabaonitas.
+2 Kings	2Kgs	10	21	2	Vocatis ergo Gabaonitis rex, dixit ad eos (porro Gabaonitae non erant de filiis Israël, sed reliquiae Amorrhaeorum : filii quippe Israël juraverant eis, et voluit Saul percutere eos zelo, quasi pro filiis Israël et Juda),
+2 Kings	2Kgs	10	21	3	dixit ergo David ad Gabaonitas : Quid faciam vobis ? et quod erit vestri piaculum, ut benedicatis haereditati Domini ?
+2 Kings	2Kgs	10	21	4	Dixeruntque ei Gabaonitae : Non est nobis super argento et auro quaestio, sed contra Saul, et contra domum ejus : neque volumus ut interficiatur homo de Israël. Ad quos rex ait : Quid ergo vultis ut faciam vobis ?
+2 Kings	2Kgs	10	21	5	Qui dixerunt regi : Virum qui attrivit nos et oppressit inique, ita delere debemus, ut ne unus quidem residuus sit de stirpe ejus in cunctis finibus Israël.
+2 Kings	2Kgs	10	21	6	Dentur nobis septem viri de filiis ejus, ut crucifigamus eos Domino in Gabaa Saul, quondam electi Domini. Et ait rex : Ego dabo.
+2 Kings	2Kgs	10	21	7	Pepercitque rex Miphiboseth filio Jonathae filii Saul, propter jusjurandum Domini quod fuerat inter David et inter Jonathan filium Saul.
+2 Kings	2Kgs	10	21	8	Tulit itaque rex duos filios Respha filiae Aja quos peperit Sauli, Armoni, et Miphiboseth : et quinque filios Michol filiae Saul quos genuerat Hadrieli filio Berzellai, qui fuit de Molathi,
+2 Kings	2Kgs	10	21	9	et dedit eos in manus Gabaonitarum : qui crucifixerunt eos in monte coram Domino : et ceciderunt hi septem simul occisi in diebus messis primis, incipiente messione hordei.
+2 Kings	2Kgs	10	21	10	Tollens autem Respha filia Aja cilicium, substravit sibi supra petram ab initio messis, donec stillaret aqua super eos de caelo : et non dimisit aves lacerare eos per diem, neque bestias per noctem.
+2 Kings	2Kgs	10	21	11	Et nuntiata sunt David quae fecerat Respha filia Aja, concubina Saul.
+2 Kings	2Kgs	10	21	12	Et abiit David, et tulit ossa Saul, et ossa Jonathae filii ejus, a viris Jabes Galaad, qui furati fuerant ea de platea Bethsan in qua suspenderant eos Philisthiim cum interfecissent Saul in Gelboë :
+2 Kings	2Kgs	10	21	13	et asportavit inde ossa Saul, et ossa Jonathae filii ejus : et colligentes ossa eorum qui affixi fuerant,
+2 Kings	2Kgs	10	21	14	sepelierunt ea cum ossibus Saul et Jonathae filii ejus in terra Benjamin, in latere, in sepulchro Cis patris ejus : feceruntque omnia quae praeceperat rex, et repropitiatus est Deus terrae post haec.
+2 Kings	2Kgs	10	21	15	Factum est autem rursum praelium Philisthinorum adversum Israël, et descendit David, et servi ejus cum eo, et pugnabant contra Philisthiim. Deficiente autem David,
+2 Kings	2Kgs	10	21	16	Jesbibenob, qui fuit de genere Arapha, cujus ferrum hastae trecentas uncias appendebat, et accinctus erat ense novo, nisus est percutere David.
+2 Kings	2Kgs	10	21	17	Praesidioque ei fuit Abisai filius Sarviae, et percussum Philisthaeum interfecit. Tunc juraverunt viri David, dicentes : Jam non egredieris nobiscum in bellum, ne extinguas lucernam Israël.
+2 Kings	2Kgs	10	21	18	Secundum quoque bellum fuit in Gob contra Philisthaeos : tunc percussit Sobochai de Husati, Saph de stirpe Arapha de genere gigantum.
+2 Kings	2Kgs	10	21	19	Tertium quoque fuit bellum in Gob contra Philisthaeos, in quo percussit Adeodatus filius Saltus polymitarius Bethlehemites Goliath Gethaeum, cujus hastile hastae erat quasi liciatorium texentium.
+2 Kings	2Kgs	10	21	20	Quartum bellum fuit in Geth : in quo vir fuit excelsus, qui senos in manibus pedibusque habebat digitos, id est, viginti quatuor : et erat de origine Arapha.
+2 Kings	2Kgs	10	21	21	Et blasphemavit Israël : percussit autem eum Jonathan filius Samaa fratris David.
+2 Kings	2Kgs	10	21	22	Hi quatuor nati sunt de Arapha in Geth, et ceciderunt in manu David et servorum ejus.
+2 Kings	2Kgs	10	22	1	Locutus est autem David Domino verba carminis hujus in die qua liberavit eum Dominus de manu omnium inimicorum suorum, et de manu Saul.
+2 Kings	2Kgs	10	22	2	Et ait : [Dominus petra mea, et robur meum, et salvator meus.
+2 Kings	2Kgs	10	22	3	Deus fortis meus : sperabo in eum ; scutum meum, et cornu salutis meae : elevator meus, et refugium meum ; salvator meus : de iniquitate liberabis me.
+2 Kings	2Kgs	10	22	4	Laudabilem invocabo Dominum, et ab inimicis meis salvus ero.
+2 Kings	2Kgs	10	22	5	Quia circumdederunt me contritiones mortis : torrentes Belial terruerunt me.
+2 Kings	2Kgs	10	22	6	Funes inferni circumdederunt me : praevenerunt me laquei mortis.
+2 Kings	2Kgs	10	22	7	In tribulatione mea invocabo Dominum, et ad Deum meum clamabo : et exaudiet de templo suo vocem meam, et clamor meus veniet ad aures ejus.
+2 Kings	2Kgs	10	22	8	Commota est et contremuit terra ; fundamenta montium concussa sunt, et conquassata : quoniam iratus est eis.
+2 Kings	2Kgs	10	22	9	Ascendit fumus de naribus ejus, et ignis de ore ejus vorabit : carbones succensi sunt ab eo.
+2 Kings	2Kgs	10	22	10	Inclinavit caelos, et descendit : et caligo sub pedibus ejus.
+2 Kings	2Kgs	10	22	11	Et ascendit super cherubim, et volavit : et lapsus est super pennas venti.
+2 Kings	2Kgs	10	22	12	Posuit tenebras in circuitu suo latibulum, cribrans aquas de nubibus caelorum.
+2 Kings	2Kgs	10	22	13	Prae fulgore in conspectu ejus, succensi sunt carbones ignis.
+2 Kings	2Kgs	10	22	14	Tonabit de caelo Dominus, et excelsus dabit vocem suam.
+2 Kings	2Kgs	10	22	15	Misit sagittas et dissipavit eos ; fulgur, et consumpsit eos.
+2 Kings	2Kgs	10	22	16	Et apparuerunt effusiones maris, et revelata sunt fundamenta orbis ab increpatione Domini, ab inspiratione spiritus furoris ejus.
+2 Kings	2Kgs	10	22	17	Misit de excelso, et assumpsit me, et extraxit me de aquis multis.
+2 Kings	2Kgs	10	22	18	Liberavit me ab inimico meo potentissimo, et ab his qui oderant me : quoniam robustiores me erant.
+2 Kings	2Kgs	10	22	19	Praevenit me in die afflictionis meae, et factus est Dominus firmamentum meum.
+2 Kings	2Kgs	10	22	20	Et eduxit me in latitudinem : liberavit me, quia complacui ei.
+2 Kings	2Kgs	10	22	21	Retribuet mihi Dominus secundum justitiam meam : et secundum munditiam manuum mearum reddet mihi.
+2 Kings	2Kgs	10	22	22	Quia custodivi vias Domini, et non egi impie a Deo meo.
+2 Kings	2Kgs	10	22	23	Omnia enim judicia ejus in conspectu meo, et praecepta ejus non amovi a me.
+2 Kings	2Kgs	10	22	24	Et ero perfectus cum eo, et custodiam me ab iniquitate mea.
+2 Kings	2Kgs	10	22	25	Et restituet mihi Dominus secundum justitiam meam, et secundum munditiam manuum mearum in conspectu oculorum suorum.
+2 Kings	2Kgs	10	22	26	Cum sancto sanctus eris, et cum robusto perfectus.
+2 Kings	2Kgs	10	22	27	Cum electo electus eris, et cum perverso perverteris.
+2 Kings	2Kgs	10	22	28	Et populum pauperem salvum facies : oculisque tuis excelsos humiliabis.
+2 Kings	2Kgs	10	22	29	Quia tu lucerna mea, Domine, et tu, Domine, illuminabis tenebras meas.
+2 Kings	2Kgs	10	22	30	In te enim curram accinctus : in Deo meo transiliam murum.
+2 Kings	2Kgs	10	22	31	Deus, immaculata via ejus ; eloquium Domini igne examinatum : scutum est omnium sperantium in se.
+2 Kings	2Kgs	10	22	32	Quis est Deus praeter Dominum, et quis fortis praeter Deum nostrum ?
+2 Kings	2Kgs	10	22	33	Deus qui accinxit me fortitudine, et complanavit perfectam viam meam.
+2 Kings	2Kgs	10	22	34	Coaequans pedes meos cervis, et super excelsa mea statuens me ;
+2 Kings	2Kgs	10	22	35	docens manus meas ad praelium, et componens quasi arcum aereum brachia mea.
+2 Kings	2Kgs	10	22	36	Dedisti mihi clypeum salutis tuae, et mansuetudo tua multiplicavit me.
+2 Kings	2Kgs	10	22	37	Dilatabis gressus meos subtus me, et non deficient tali mei.
+2 Kings	2Kgs	10	22	38	Persequar inimicos meos, et conteram, et non convertar donec consumam eos.
+2 Kings	2Kgs	10	22	39	Consumam eos et confringam, ut non consurgant : cadent sub pedibus meis.
+2 Kings	2Kgs	10	22	40	Accinxisti me fortitudine ad praelium : incurvasti resistentes mihi subtus me.
+2 Kings	2Kgs	10	22	41	Inimicos meos dedisti mihi dorsum ; odientes me, et disperdam eos.
+2 Kings	2Kgs	10	22	42	Clamabunt, et non erit qui salvet ; ad Dominum, et non exaudiet eos.
+2 Kings	2Kgs	10	22	43	Delebo eos ut pulverem terrae ; quasi lutum platearum comminuam eos atque confringam.
+2 Kings	2Kgs	10	22	44	Salvabis me a contradictionibus populi mei ; custodies me in caput gentium : populus quem ignoro serviet mihi.
+2 Kings	2Kgs	10	22	45	Filii alieni resistent mihi ; auditu auris obedient mihi.
+2 Kings	2Kgs	10	22	46	Filii alieni defluxerunt, et contrahentur in angustiis suis.
+2 Kings	2Kgs	10	22	47	Vivit Dominus, et benedictus Deus meus, et exaltabitur Deus fortis salutis meae.
+2 Kings	2Kgs	10	22	48	Deus qui das vindictas mihi, et dejicis populos sub me.
+2 Kings	2Kgs	10	22	49	Qui educis me ab inimicis meis, et a resistentibus mihi elevas me : a viro iniquo liberabis me.
+2 Kings	2Kgs	10	22	50	Propterea confitebor tibi, Domine, in gentibus, et nomini tuo cantabo :
+2 Kings	2Kgs	10	22	51	magnificans salutes regis sui, et faciens misericordiam christo suo David, et semini ejus in sempiternum.]
+2 Kings	2Kgs	10	23	1	Haec autem sunt verba David novissima. Dixit David filius Isai : [Dixit vir, cui constitutum est de christo Dei Jacob, egregius psaltes Israël :
+2 Kings	2Kgs	10	23	2	Spiritus Domini locutus est per me, et sermo ejus per linguam meam.
+2 Kings	2Kgs	10	23	3	Dixit Deus Israël mihi, locutus est fortis Israël : Dominator hominum, justus dominator in timore Dei,
+2 Kings	2Kgs	10	23	4	sicut lux aurorae, oriente sole, mane absque nubibus rutilat : et sicut pluviis germinat herba de terra.
+2 Kings	2Kgs	10	23	5	Nec tanta est domus mea apud Deum, ut pactum aeternum iniret mecum, firmum in omnibus atque munitum. Cuncta enim salus mea, et omnis voluntas, nec est quidquam ex ea quod non germinet.
+2 Kings	2Kgs	10	23	6	Praevaricatores autem quasi spinae evellentur universi, quae non tolluntur manibus.
+2 Kings	2Kgs	10	23	7	Et si quis tangere voluerit eas, armabitur ferro et ligno lanceato, igneque succensae comburentur usque ad nihilum.]
+2 Kings	2Kgs	10	23	8	Haec nomina fortium David. Sedens in cathedra sapientissimus princeps inter tres, ipse est quasi tenerrimus ligni vermiculus, qui octingentos interfecit impetu uno.
+2 Kings	2Kgs	10	23	9	Post hunc, Eleazar filius patrui ejus Ahohites inter tres fortes, qui erant cum David quando exprobraverunt Philisthiim, et congregati sunt illuc in praelium.
+2 Kings	2Kgs	10	23	10	Cumque ascendissent viri Israël, ipse stetit et percussit Philisthaeos donec deficeret manus ejus, et obrigesceret cum gladio : fecitque Dominus salutem magnam in die illa : et populus qui fugerat, reversus est ad caesorum spolia detrahenda.
+2 Kings	2Kgs	10	23	11	Et post hunc, Semma filius Age de Arari. Et congregati sunt Philisthiim in statione : erat quippe ibi ager lente plenus. Cumque fugisset populus a facie Philisthiim,
+2 Kings	2Kgs	10	23	12	stetit ille in medio agri, et tuitus est eum, percussitque Philisthaeos : et fecit Dominus salutem magnam.
+2 Kings	2Kgs	10	23	13	Necnon et ante descenderant tres qui erant principes inter triginta, et venerant tempore messis ad David in speluncam Odollam : castra autem Philisthinorum erant posita in Valle gigantum.
+2 Kings	2Kgs	10	23	14	Et David erat in praesidio : porro statio Philisthinorum tunc erat in Bethlehem.
+2 Kings	2Kgs	10	23	15	Desideravit ergo David, et ait : O si quis mihi daret potum aquae de cisterna quae est in Bethlehem juxta portam !
+2 Kings	2Kgs	10	23	16	Irruperunt ergo tres fortes castra Philisthinorum, et hauserunt aquam de cisterna Bethlehem, quae erat juxta portam, et attulerunt ad David : at ille noluit bibere, sed libavit eam Domino,
+2 Kings	2Kgs	10	23	17	dicens : Propitius sit mihi Dominus, ne faciam hoc : num sanguinem hominum istorum qui profecti sunt, et animarum periculum bibam ? Noluit ergo bibere. Haec fecerunt tres robustissimi.
+2 Kings	2Kgs	10	23	18	Abisai quoque frater Joab filius Sarviae, princeps erat de tribus : ipse est qui levavit hastam suam contra trecentos, quos interfecit : nominatus in tribus,
+2 Kings	2Kgs	10	23	19	et inter tres nobilior, eratque eorum princeps, sed usque ad tres primos non pervenerat.
+2 Kings	2Kgs	10	23	20	Et Banaias filius Jojadae viri fortissimi, magnorum operum, de Cabseel. Ipse percussit duos leones Moab, et ipse descendit, et percussit leonem in media cisterna in diebus nivis.
+2 Kings	2Kgs	10	23	21	Ipse quoque interfecit virum aegyptium, virum dignum spectaculo, habentem in manu hastam : itaque cum descendisset ad eum in virga, vi extorsit hastam de manu Aegyptii, et interfecit eum hasta sua.
+2 Kings	2Kgs	10	23	22	Haec fecit Banaias filius Jojadae.
+2 Kings	2Kgs	10	23	23	Et ipse nominatus inter tres robustos, qui erant inter triginta nobiliores : verumtamen usque ad tres non pervenerat : fecitque eum sibi David auricularium, a secreto.
+2 Kings	2Kgs	10	23	24	Asaël frater Joab inter triginta, Elehanan filius patrui ejus de Bethlehem,
+2 Kings	2Kgs	10	23	25	Semma de Harodi, Elica de Harodi,
+2 Kings	2Kgs	10	23	26	Heles de Phalti, Hira filius Acces de Thecua,
+2 Kings	2Kgs	10	23	27	Abiezer de Anathoth, Mobonnai de Husati,
+2 Kings	2Kgs	10	23	28	Selmon Ahohites, Maharai Netophathites,
+2 Kings	2Kgs	10	23	29	Heled filius Baana, et ipse Netophathites, Ithai filius Ribai de Gabaath filiorum Benjamin,
+2 Kings	2Kgs	10	23	30	Banaia Pharathonites, Heddai de torrente Gaas,
+2 Kings	2Kgs	10	23	31	Abialbon Arbathites, Azmaveth de Beromi,
+2 Kings	2Kgs	10	23	32	Eliaba de Salaboni. Filii Jassen, Jonathan,
+2 Kings	2Kgs	10	23	33	Semma de Orori, Ajam filius Sarar Arorites,
+2 Kings	2Kgs	10	23	34	Eliphelet filius Aasbai filii Machati, Eliam filius Achitophel Gelonites,
+2 Kings	2Kgs	10	23	35	Hesrai de Carmelo, Pharai de Arbi,
+2 Kings	2Kgs	10	23	36	Igaal filius Nathan de Soba, Bonni de Gadi,
+2 Kings	2Kgs	10	23	37	Selec de Ammoni, Naharai Berothites armiger Joab filii Sarviae,
+2 Kings	2Kgs	10	23	38	Ira Jethrites, Gareb et ipse Jethrites,
+2 Kings	2Kgs	10	23	39	Urias Hethaeus : omnes triginta septem.
+2 Kings	2Kgs	10	24	1	Et addidit furor Domini irasci contra Israël, commovitque David in eis dicentem : Vade, numera Israël et Judam.
+2 Kings	2Kgs	10	24	2	Dixitque rex ad Joab principem exercitus sui : Perambula omnes tribus Israël a Dan usque Bersabee, et numerate populum, ut sciam numerum ejus.
+2 Kings	2Kgs	10	24	3	Dixitque Joab regi : Adaugeat Dominus Deus tuus ad populum tuum, quantus nunc est, iterumque centuplicet in conspectu domini mei regis : sed quid sibi dominus meus rex vult in re hujuscemodi ?
+2 Kings	2Kgs	10	24	4	Obtinuit autem sermo regis verba Joab et principum exercitus : egressusque est Joab et princeps militum a facie regis, ut numerarent populum Israël.
+2 Kings	2Kgs	10	24	5	Cumque pertransissent Jordanem, venerunt in Aroër ad dexteram urbis, quae est in valle Gad :
+2 Kings	2Kgs	10	24	6	et per Jazer transierunt in Galaad, et in terram inferiorem Hodsi, et venerunt in Dan silvestria. Circumeuntesque juxta Sidonem,
+2 Kings	2Kgs	10	24	7	transierunt prope moenia Tyri, et omnem terram Hevaei et Chananaei, veneruntque ad meridiem Juda in Bersabee :
+2 Kings	2Kgs	10	24	8	et lustrata universa terra, affuerunt post novem menses et viginti dies in Jerusalem.
+2 Kings	2Kgs	10	24	9	Dedit ergo Joab numerum descriptionis populi regi, et inventa sunt de Israël octingenta millia virorum fortium qui educerent gladium, et de Juda quingenta millia pugnatorum.
+2 Kings	2Kgs	10	24	10	Percussit autem cor David eum, postquam numeratus est populus : et dixit David ad Dominum : Peccavi valde in hoc facto : sed precor, Domine, ut transferas iniquitatem servi tui, quia stulte egi nimis.
+2 Kings	2Kgs	10	24	11	Surrexit itaque David mane, et sermo Domini factus est ad Gad prophetam et videntem David, dicens :
+2 Kings	2Kgs	10	24	12	Vade, et loquere ad David : Haec dicit Dominus : Trium tibi datur optio : elige unum quod volueris ex his, ut faciam tibi.
+2 Kings	2Kgs	10	24	13	Cumque venisset Gad ad David, nuntiavit ei, dicens : Aut septem annis veniet tibi fames in terra tua : aut tribus mensibus fugies adversarios tuos, et ille te persequentur : aut certe tribus diebus erit pestilentia in terra tua. Nunc ergo delibera, et vide quem respondeam ei qui me misit sermonem.
+2 Kings	2Kgs	10	24	14	Dixit autem David ad Gad : Coarctor nimis : sed melius est ut incidam in manus Domini (multae enim misericordiae ejus sunt) quam in manus hominum.
+2 Kings	2Kgs	10	24	15	Immisitque Dominus pestilentiam in Israël, de mane usque ad tempus constitutum, et mortui sunt ex populo a Dan usque ad Bersabee septuaginta millia virorum.
+2 Kings	2Kgs	10	24	16	Cumque extendisset manum suam angelus Domini super Jerusalem ut disperderet eam, misertus est Dominus super afflictione, et ait angelo percutienti populum : Sufficit : nunc contine manum tuam. Erat autem angelus Domini juxta aream Areuna Jebusaei.
+2 Kings	2Kgs	10	24	17	Dixitque David ad Dominum cum vidisset angelum caedentem populum : Ego sum qui peccavi, ego inique egi : isti qui oves sunt, quid fecerunt ? vertatur, obsecro, manus tua contra me, et contra domum patris mei.
+2 Kings	2Kgs	10	24	18	Venit autem Gad ad David in die illa, et dixit ei : Ascende, et constitue altare Domino in area Areuna Jebusaei.
+2 Kings	2Kgs	10	24	19	Et ascendit David juxta sermonem Gad, quem praeceperat ei Dominus.
+2 Kings	2Kgs	10	24	20	Conspiciensque Areuna, animadvertit regem et servos ejus transire ad se :
+2 Kings	2Kgs	10	24	21	et egressus adoravit regem prono vultu in terram, et ait : Quid causae est ut veniat dominus meus rex ad servum suum ? Cui David ait : Ut emam a te aream, et aedificem altare Domino, et cesset interfectio quae grassatur in populo.
+2 Kings	2Kgs	10	24	22	Et ait Areuna ad David : Accipiat, et offerat dominus meus rex sicut placet ei : habes boves in holocaustum, et plaustrum, et juga boum in usum lignorum.
+2 Kings	2Kgs	10	24	23	Omnia dedit Areuna rex regi : dixitque Areuna ad regem : Dominus Deus tuus suscipiat votum tuum.
+2 Kings	2Kgs	10	24	24	Cui respondens rex, ait : Nequaquam ut vis, sed emam pretio a te, et non offeram Domino Deo meo holocausta gratuita. Emit ergo David aream, et boves, argenti siclis quinquaginta :
+2 Kings	2Kgs	10	24	25	et aedificavit ibi David altare Domino, et obtulit holocausta et pacifica : et propitiatus est Dominus terrae, et cohibita est plaga ab Israël.
+3 Kings	3Kgs	11	1	1	Et rex David senuerat, habebatque aetatis plurimos dies : cumque operiretur vestibus, non calefiebat.
+3 Kings	3Kgs	11	1	2	Dixerunt ergo ei servi sui : Quaeramus domino nostro regi adolescentulam virginem, et stet coram rege, et foveat eum, dormiatque in sinu suo, et calefaciat dominum nostrum regem.
+3 Kings	3Kgs	11	1	3	Quaesierunt igitur adolescentulam speciosam in omnibus finibus Israël, et invenerunt Abisag Sunamitidem, et adduxerunt eam ad regem.
+3 Kings	3Kgs	11	1	4	Erat autem puella pulchra nimis, dormiebatque cum rege, et ministrabat ei : rex vero non cognovit eam.
+3 Kings	3Kgs	11	1	5	Adonias autem filius Haggith elevabatur, dicens : Ego regnabo. Fecitque sibi currus et equites, et quinquaginta viros qui currerent ante eum.
+3 Kings	3Kgs	11	1	6	Nec corripuit eum pater suus aliquando, dicens : Quare hoc fecisti ? Erat autem et ipse pulcher valde, secundus natu post Absalom.
+3 Kings	3Kgs	11	1	7	Et sermo ei cum Joab filio Sarviae, et cum Abiathar sacerdote, qui adjuvabant partes Adoniae.
+3 Kings	3Kgs	11	1	8	Sadoc vero sacerdos, et Banaias filius Jojadae, et Nathan propheta, et Semei et Rei, et robur exercitus David, non erat cum Adonia.
+3 Kings	3Kgs	11	1	9	Immolatis ergo Adonias arietibus et vitulis, et universis pinguibus, juxta lapidem Zoheleth, qui erat vicinus fonti Rogel, vocavit universos fratres suos filios regis, et omnes viros Juda servos regis.
+3 Kings	3Kgs	11	1	10	Nathan autem prophetam, et Banaiam, et robustos quosque, et Salomonem fratrem suum non vocavit.
+3 Kings	3Kgs	11	1	11	Dixit itaque Nathan ad Bethsabee matrem Salomonis : Num audisti quod regnaverit Adonias filius Haggith, et dominus noster David hoc ignorat ?
+3 Kings	3Kgs	11	1	12	Nunc ergo veni, accipe consilium a me, et salva animam tuam, filiique tui Salomonis.
+3 Kings	3Kgs	11	1	13	Vade, et ingredere ad regem David, et dic ei : Nonne tu, domine mi rex, jurasti mihi ancillae tuae, dicens : Salomon filius tuus regnabit post me, et ipse sedebit in solio meo ? quare ergo regnat Adonias ?
+3 Kings	3Kgs	11	1	14	Et adhuc ibi te loquente cum rege, ego veniam post te, et complebo sermones tuos.
+3 Kings	3Kgs	11	1	15	Ingressa est itaque Bethsabee ad regem in cubiculum : rex autem senuerat nimis, et Abisag Sunamitis ministrabat ei.
+3 Kings	3Kgs	11	1	16	Inclinavit se Bethsabee, et adoravit regem. Ad quam rex : Quid tibi, inquit, vis ?
+3 Kings	3Kgs	11	1	17	Quae respondens, ait : Domine mi, tu jurasti per Dominum Deum tuum ancillae tuae : Salomon filius tuus regnabit post me, et ipse sedebit in solio meo.
+3 Kings	3Kgs	11	1	18	Et ecce nunc Adonias regnat, te, domine mi rex, ignorante.
+3 Kings	3Kgs	11	1	19	Mactavit boves, et pinguia quaeque, et arietes plurimos, et vocavit omnes filios regis, Abiathar quoque sacerdotem, et Joab principem militiae : Salomonem autem servum tuum non vocavit.
+3 Kings	3Kgs	11	1	20	Verumtamen, domine mi rex, in te oculi respiciunt totius Israël, ut indices eis quis sedere debeat in solio tuo, domine mi rex, post te.
+3 Kings	3Kgs	11	1	21	Eritque, cum dormierit dominus meus rex cum patribus suis, erimus ego et filius meus Salomon peccatores.
+3 Kings	3Kgs	11	1	22	Adhuc illa loquente cum rege, Nathan propheta venit.
+3 Kings	3Kgs	11	1	23	Et nuntiaverunt regi, dicentes : Adest Nathan propheta. Cumque introisset in conspectu regis, et adorasset eum pronus in terram,
+3 Kings	3Kgs	11	1	24	dixit Nathan : Domine mi rex, tu dixisti : Adonias regnet post me, et ipse sedeat super thronum meum ?
+3 Kings	3Kgs	11	1	25	Quia descendit hodie, et immolavit boves, et pinguia, et arietes plurimos, et vocavit universos filios regis et principes exercitus, Abiathar quoque sacerdotem, illisque vescentibus et bibentibus coram eo, et dicentibus : Vivat rex Adonias :
+3 Kings	3Kgs	11	1	26	me servum tuum, et Sadoc sacerdotem, et Banaiam filium Jojadae, et Salomonem famulum tuum non vocavit.
+3 Kings	3Kgs	11	1	27	Numquid a domino meo rege exivit hoc verbum, et mihi non indicasti servo tuo quis sessurus esset super thronum domini mei regis post eum ?
+3 Kings	3Kgs	11	1	28	Et respondit rex David, dicens : Vocate ad me Bethsabee. Quae cum fuisset ingressa coram rege, et stetisset ante eum,
+3 Kings	3Kgs	11	1	29	juravit rex, et ait : Vivit Dominus, qui eruit animam meam de omni angustia,
+3 Kings	3Kgs	11	1	30	quia sicut juravi tibi per Dominum Deum Israël, dicens : Salomon filius tuus regnabit post me, et ipse sedebit super solium meum pro me : sic faciam hodie.
+3 Kings	3Kgs	11	1	31	Summissoque Bethsabee in terram vultu, adoravit regem, dicens : Vivat dominus meus David in aeternum.
+3 Kings	3Kgs	11	1	32	Dixit quoque rex David : Vocate mihi Sadoc sacerdotem, et Nathan prophetam, et Banaiam filium Jojadae. Qui cum ingressi fuissent coram rege,
+3 Kings	3Kgs	11	1	33	dixit ad eos : Tollite vobiscum servos domini vestri, et imponite Salomonem filium meum super mulam meam, et ducite eum in Gihon.
+3 Kings	3Kgs	11	1	34	Et ungat eum ibi Sadoc sacerdos et Nathan propheta in regem super Israël : et canetis buccina, atque dicetis : Vivat rex Salomon.
+3 Kings	3Kgs	11	1	35	Et ascendetis post eum, et veniet, et sedebit super solium meum, et ipse regnabit pro me : illique praecipiam ut sit dux super Israël et super Judam.
+3 Kings	3Kgs	11	1	36	Et respondit Banaias filius Jojadae regi, dicens : Amen : sic loquatur Dominus Deus domini mei regis.
+3 Kings	3Kgs	11	1	37	Quomodo fuit Dominus cum domino meo rege, sic sit cum Salomone, et sublimius faciat solium ejus a solio domini mei regis David.
+3 Kings	3Kgs	11	1	38	Descendit ergo Sadoc sacerdos, et Nathan propheta, et Banaias filius Jojadae, et Cerethi, et Phelethi : et imposuerunt Salomonem super mulam regis David, et adduxerunt eum in Gihon.
+3 Kings	3Kgs	11	1	39	Sumpsitque Sadoc sacerdos cornu olei de tabernaculo, et unxit Salomonem : et cecinerunt buccina, et dixit omnis populus : Vivat rex Salomon.
+3 Kings	3Kgs	11	1	40	Et ascendit universa multitudo post eum, et populus canentium tibiis, et laetantium gaudio magno : et insonuit terra a clamore eorum.
+3 Kings	3Kgs	11	1	41	Audivit autem Adonias, et omnes qui invitati fuerant ab eo : jamque convivium finitum erat : sed et Joab, audita voce tubae, ait : Quid sibi vult clamor civitatis tumultuantis ?
+3 Kings	3Kgs	11	1	42	Adhuc illo loquente, Jonathas filius Abiathar sacerdotis venit : cui dixit Adonias : Ingredere, quia vir fortis es, et bona nuntians.
+3 Kings	3Kgs	11	1	43	Responditque Jonathas Adoniae : Nequaquam : dominus enim noster rex David regem constituit Salomonem :
+3 Kings	3Kgs	11	1	44	misitque cum eo Sadoc sacerdotem, et Nathan prophetam, et Banaiam filium Jojadae, et Cerethi, et Phelethi, et imposuerunt eum super mulam regis.
+3 Kings	3Kgs	11	1	45	Unxeruntque eum Sadoc sacerdos et Nathan propheta regem in Gihon : et ascenderunt inde laetantes, et insonuit civitas : haec est vox quam audistis.
+3 Kings	3Kgs	11	1	46	Sed et Salomon sedet super solium regni.
+3 Kings	3Kgs	11	1	47	Et ingressi servi regis benedixerunt domino nostro regi David, dicentes : Amplificet Deus nomen Salomonis super nomen tuum, et magnificet thronus ejus super thronum tuum. Et adoravit rex in lectulo suo :
+3 Kings	3Kgs	11	1	48	et locutus est : Benedictus Dominus Deus Israël, qui dedit hodie sedentem in solio meo, videntibus oculis meis.
+3 Kings	3Kgs	11	1	49	Territi sunt ergo, et surrexerunt omnes qui invitati fuerant ab Adonia, et ivit unusquisque in viam suam.
+3 Kings	3Kgs	11	1	50	Adonias autem timens Salomonem, surrexit, et abiit, tenuitque cornu altaris.
+3 Kings	3Kgs	11	1	51	Et nuntiaverunt Salomoni, dicentes : Ecce Adonias timens regem Salomonem, tenuit cornu altaris, dicens : Juret mihi rex Salomon hodie, quod non interficiat servum suum gladio.
+3 Kings	3Kgs	11	1	52	Dixitque Salomon : Si fuerit vir bonus, non cadet ne unus quidem capillus ejus in terram : sin autem malum inventum fuerit in eo, morietur.
+3 Kings	3Kgs	11	1	53	Misit ergo rex Salomon, et eduxit eum ab altari : et ingressus adoravit regem Salomonem : dixitque ei Salomon : Vade in domum tuam.
+3 Kings	3Kgs	11	2	1	Appropinquaverunt autem dies David ut moreretur : praecepitque Salomoni filio suo, dicens :
+3 Kings	3Kgs	11	2	2	Ego ingredior viam universae terrae : confortare, et esto vir.
+3 Kings	3Kgs	11	2	3	Et observa custodias Domini Dei tui, ut ambules in viis ejus : ut custodias caeremonias ejus, et praecepta ejus, et judicia, et testimonia, sicut scriptum est in lege Moysi : ut intelligas universa quae facis, et quocumque te verteris :
+3 Kings	3Kgs	11	2	4	ut confirmet Dominus sermones suos quos locutus est de me, dicens : Si custodierint filii tui vias suas, et ambulaverint coram me in veritate, in omni corde suo et in omni anima sua, non auferetur tibi vir de solio Israël.
+3 Kings	3Kgs	11	2	5	Tu quoque nosti quae fecerit mihi Joab filius Sarviae, quae fecerit duobus principibus exercitus Israël, Abner filio Ner, et Amasae filio Jether : quos occidit, et effudit sanguinem belli in pace, et posuit cruorem praelii in balteo suo qui erat circa lumbos ejus, et in calceamento suo quod erat in pedibus ejus.
+3 Kings	3Kgs	11	2	6	Facies ergo juxta sapientiam tuam, et non deduces canitiem ejus pacifice ad inferos.
+3 Kings	3Kgs	11	2	7	Sed et filiis Berzellai Galaaditis reddes gratiam, eruntque comedentes in mensa tua : occurrerunt enim mihi quando fugiebam a facie Absalom fratris tui.
+3 Kings	3Kgs	11	2	8	Habes quoque apud te Semei filium Gera filii Jemini de Bahurim, qui maledixit mihi maledictione pessima quando ibam ad castra : sed quia descendit mihi in occursum cum transirem Jordanem, et juravi ei per Dominum, dicens : Non te interficiam gladio :
+3 Kings	3Kgs	11	2	9	tu noli pati eum esse innoxium. Vir autem sapiens es, ut scias quae facies ei : deducesque canos ejus cum sanguine ad inferos.
+3 Kings	3Kgs	11	2	10	Dormivit igitur David cum patribus suis, et sepultus est in civitate David.
+3 Kings	3Kgs	11	2	11	Dies autem quibus regnavit David super Israël, quadraginta anni sunt : in Hebron regnavit septem annis ; in Jerusalem, triginta tribus.
+3 Kings	3Kgs	11	2	12	Salomon autem sedit super thronum David patris sui, et firmatum est regnum ejus nimis.
+3 Kings	3Kgs	11	2	13	Et ingressus est Adonias filius Haggith ad Bethsabee matrem Salomonis. Quae dixit ei : Pacificusne est ingressus tuus ? Qui respondit : Pacificus.
+3 Kings	3Kgs	11	2	14	Addiditque : Sermo mihi est ad te. Cui ait : Loquere. Et ille :
+3 Kings	3Kgs	11	2	15	Tu, inquit, nosti, quia meum erat regnum, et me praeposuerat omnis Israël sibi in regem : sed translatum est regnum, et factum est fratris mei : a Domino enim constitutum est ei.
+3 Kings	3Kgs	11	2	16	Nunc ergo petitionem unam precor a te : ne confundas faciem meam. Quae dixit ad eum : Loquere.
+3 Kings	3Kgs	11	2	17	Et ille ait : Precor ut dicas Salomoni regi (neque enim negare tibi quidquam potest) ut det mihi Abisag Sunamitidem uxorem.
+3 Kings	3Kgs	11	2	18	Et ait Bethsabee : Bene : ego loquar pro te regi.
+3 Kings	3Kgs	11	2	19	Venit ergo Bethsabee ad regem Salomonem ut loqueretur ei pro Adonia : et surrexit rex in occursum ejus, adoravitque eam, et sedit super thronum suum : positusque est thronus matri regis, quae sedit ad dexteram ejus.
+3 Kings	3Kgs	11	2	20	Dixitque ei : Petitionem unam parvulam ego deprecor a te : ne confundas faciem meam. Et dixit ei rex : Pete, mater mea : neque enim fas est ut avertam faciem tuam.
+3 Kings	3Kgs	11	2	21	Quae ait : Detur Abisag Sunamitis Adoniae fratri tuo uxor.
+3 Kings	3Kgs	11	2	22	Responditque rex Salomon, et dixit matri suae : Quare postulas Abisag Sunamitidem Adoniae ? postula ei et regnum : ipse est enim frater meus major me, et habet Abiathar sacerdotem, et Joab filium Sarviae.
+3 Kings	3Kgs	11	2	23	Juravit itaque rex Salomon per Dominum, dicens : Haec faciat mihi Deus, et haec addat, quia contra animam suam locutus est Adonias verbum hoc.
+3 Kings	3Kgs	11	2	24	Et nunc vivit Dominus, qui firmavit me, et collocavit me super solium David patris mei, et qui fecit mihi domum, sicut locutus est, quia hodie occidetur Adonias.
+3 Kings	3Kgs	11	2	25	Misitque rex Salomon per manum Banaiae filii Jojadae, qui interfecit eum, et mortuus est.
+3 Kings	3Kgs	11	2	26	Abiathar quoque sacerdoti dixit rex : Vade in Anathoth ad agrum tuum : equidem vir mortis es : sed hodie te non interficiam, quia portasti arcam Domini Dei coram David patre meo, et sustinuisti laborem in omnibus in quibus laboravit pater meus.
+3 Kings	3Kgs	11	2	27	Ejecit ergo Salomon Abiathar ut non esset sacerdos Domini, ut impleretur sermo Domini quem locutus est super domum Heli in Silo.
+3 Kings	3Kgs	11	2	28	Venit autem nuntius ad Joab, quod Joab declinasset post Adoniam, et post Salomonem non declinasset : fugit ergo Joab in tabernaculum Domini, et apprehendit cornu altaris.
+3 Kings	3Kgs	11	2	29	Nuntiatumque est regi Salomoni quod fugisset Joab in tabernaculum Domini, et esset juxta altare : misitque Salomon Banaiam filium Jojadae, dicens : Vade, interfice eum.
+3 Kings	3Kgs	11	2	30	Et venit Banaias ad tabernaculum Domini, et dixit ei : Haec dicit rex : Egredere. Qui ait : Non egrediar, sed hic moriar. Renuntiavit Banaias regi sermonem, dicens : Haec locutus est Joab, et haec respondit mihi.
+3 Kings	3Kgs	11	2	31	Dixitque ei rex : Fac sicut locutus est, et interfice eum, et sepeli : et amovebis sanguinem innocentem qui effusus est a Joab, a me, et a domo patris mei.
+3 Kings	3Kgs	11	2	32	Et reddet Dominus sanguinem ejus super caput ejus, quia interfecit duos viros justos, melioresque se : et occidit eos gladio, patre meo David ignorante, Abner filium Ner principem militiae Israël, et Amasam filium Jether principem exercitus Juda :
+3 Kings	3Kgs	11	2	33	et revertetur sanguis illorum in caput Joab, et in caput seminis ejus in sempiternum. David autem et semini ejus, et domui, et throno illius, sit pax usque in aeternum a Domino.
+3 Kings	3Kgs	11	2	34	Ascendit itaque Banaias filius Jojadae, et aggressus eum interfecit : sepultusque est in domo sua in deserto.
+3 Kings	3Kgs	11	2	35	Et constituit rex Banaiam filium Jojadae pro eo super exercitum, et Sadoc sacerdotem posuit pro Abiathar.
+3 Kings	3Kgs	11	2	36	Misit quoque rex, et vocavit Semei : dixitque ei : Aedifica tibi domum in Jerusalem, et habita ibi : et non egredieris inde huc atque illuc.
+3 Kings	3Kgs	11	2	37	Quacumque autem die egressus fueris, et transieris torrentem Cedron, scito te interficiendum : sanguis tuus erit super caput tuum.
+3 Kings	3Kgs	11	2	38	Dixitque Semei regi : Bonus sermo : sicut locutus est dominus meus rex, sic faciet servus tuus. Habitavit itaque Semei in Jerusalem diebus multis.
+3 Kings	3Kgs	11	2	39	Factum est autem post annos tres ut fugerent servi Semei ad Achis filium Maacha regem Geth : nuntiatumque est Semei quod servi ejus issent in Geth.
+3 Kings	3Kgs	11	2	40	Et surrexit Semei, et stravit asinum suum, ivitque ad Achis in Geth ad requirendum servos suos, et adduxit eos de Geth.
+3 Kings	3Kgs	11	2	41	Nuntiatum est autem Salomoni quod isset Semei in Geth de Jerusalem, et rediisset.
+3 Kings	3Kgs	11	2	42	Et mittens vocavit eum, dixitque illi : Nonne testificatus sum tibi per Dominum, et praedixi tibi : Quacumque die egressus ieris huc et illuc, scito te esse moriturum : et respondisti mihi : Bonus sermo, quem audivi ?
+3 Kings	3Kgs	11	2	43	quare ergo non custodisti jusjurandum Domini, et praeceptum quod praeceperam tibi ?
+3 Kings	3Kgs	11	2	44	Dixitque rex ad Semei : Tu nosti omne malum cujus tibi conscium est cor tuum, quod fecisti David patri meo : reddidit Dominus malitiam tuam in caput tuum :
+3 Kings	3Kgs	11	2	45	et rex Salomon benedictus, et thronus David erit stabilis coram Domino usque in sempiternum.
+3 Kings	3Kgs	11	2	46	Jussit itaque rex Banaiae filio Jojadae, qui egressus, percussit eum, et mortuus est.
+3 Kings	3Kgs	11	3	1	Confirmatum est igitur regnum in manu Salomonis, et affinitate conjunctus est Pharaoni regi Aegypti : accepit namque filiam ejus, et adduxit in civitatem David, donec compleret aedificans domum suam, et domum Domini, et murum Jerusalem per circuitum.
+3 Kings	3Kgs	11	3	2	Attamen populus immolabat in excelsis : non enim aedificatum erat templum nomini Domini usque in diem illum.
+3 Kings	3Kgs	11	3	3	Dilexit autem Salomon Dominum, ambulans in praeceptis David patris sui, excepto quod in excelsis immolabat, et accendebat thymiama.
+3 Kings	3Kgs	11	3	4	Abiit itaque in Gabaon, ut immolaret ibi : illud quippe erat excelsum maximum : mille hostias in holocaustum obtulit Salomon super altare illud in Gabaon.
+3 Kings	3Kgs	11	3	5	Apparuit autem Dominus Salomoni per somnium nocte, dicens : Postula quod vis ut dem tibi.
+3 Kings	3Kgs	11	3	6	Et ait Salomon : Tu fecisti cum servo tuo David patre meo misericordiam magnam, sicut ambulavit in conspectu tuo in veritate et justitia, et recto corde tecum : custodisti ei misericordiam tuam grandem, et dedisti ei filium sedentem super thronum ejus, sicut est hodie.
+3 Kings	3Kgs	11	3	7	Et nunc Domine Deus, tu regnare fecisti servum tuum pro David patre meo : ego autem sum puer parvulus, et ignorans egressum et introitum meum.
+3 Kings	3Kgs	11	3	8	Et servus tuus in medio est populi quem elegisti, populi infiniti, qui numerari et supputari non potest prae multitudine.
+3 Kings	3Kgs	11	3	9	Dabis ergo servo tuo cor docile, ut populum tuum judicare possit, et discernere inter bonum et malum. Quis enim poterit judicare populum istum, populum tuum hunc multum ?
+3 Kings	3Kgs	11	3	10	Placuit ergo sermo coram Domino, quod Salomon postulasset hujuscemodi rem.
+3 Kings	3Kgs	11	3	11	Et dixit Dominus Salomoni : Quia postulasti verbum hoc, et non petisti tibi dies multos, nec divitias, aut animas inimicorum tuorum, sed postulasti tibi sapientiam ad discernendum judicium :
+3 Kings	3Kgs	11	3	12	ecce feci tibi secundum sermones tuos, et dedi tibi cor sapiens et intelligens, in tantum ut nullus ante te similis tui fuerit, nec post te surrecturus sit.
+3 Kings	3Kgs	11	3	13	Sed et haec quae non postulasti, dedi tibi : divitias scilicet, et gloriam, ut nemo fuerit similis tui in regibus cunctis retro diebus.
+3 Kings	3Kgs	11	3	14	Si autem ambulaveris in viis meis, et custodieris praecepta mea et mandata mea, sicut ambulavit pater tuus, longos faciam dies tuos.
+3 Kings	3Kgs	11	3	15	Igitur evigilavit Salomon, et intellexit quod esset somnium : cumque venisset Jerusalem, stetit coram arca foederis Domini, et obtulit holocausta, et fecit victimas pacificas, et grande convivium universis famulis suis.
+3 Kings	3Kgs	11	3	16	Tunc venerunt duae mulieres meretrices ad regem, steteruntque coram eo :
+3 Kings	3Kgs	11	3	17	quarum una ait : Obsecro, mi domine : ego et mulier haec habitabamus in domo una, et peperi apud eam in cubiculo.
+3 Kings	3Kgs	11	3	18	Tertia autem die postquam ego peperi, peperit et haec : et eramus simul, nullusque alius nobiscum in domo, exceptis nobis duabus.
+3 Kings	3Kgs	11	3	19	Mortuus est autem filius mulieris hujus nocte : dormiens quippe oppressit eum.
+3 Kings	3Kgs	11	3	20	Et consurgens intempestae noctis silentio, tulit filium meum de latere meo, ancillae tuae dormientis, et collocavit in sinu suo : suum autem filium, qui erat mortuus, posuit in sinu meo.
+3 Kings	3Kgs	11	3	21	Cumque surrexissem mane ut darem lac filio meo, apparuit mortuus : quem diligentius intuens clara luce, deprehendi non esse meum quem genueram.
+3 Kings	3Kgs	11	3	22	Responditque altera mulier : Non est ita ut dicis, sed filius tuus mortuus est, meus autem vivit. E contrario illa dicebat : Mentiris : filius quippe meus vivit, et filius tuus mortuus est. Atque in hunc modum contendebant coram rege.
+3 Kings	3Kgs	11	3	23	Tunc rex ait : Haec dicit : Filius meus vivit, et filius tuus mortuus est : et ista respondit : Non, sed filius tuus mortuus est, meus autem vivit.
+3 Kings	3Kgs	11	3	24	Dixit ergo rex : Afferte mihi gladium. Cumque attulissent gladium coram rege,
+3 Kings	3Kgs	11	3	25	Dividite, inquit, infantem vivum in duas partes, et date dimidiam partem uni, et dimidiam partem alteri.
+3 Kings	3Kgs	11	3	26	Dixit autem mulier, cujus filius erat vivus, ad regem (commota sunt quippe viscera ejus super filio suo) : Obsecro, domine, date illi infantem vivum, et nolite interficere eum. E contrario illa dicebat : Nec mihi nec tibi sit, sed dividatur.
+3 Kings	3Kgs	11	3	27	Respondit rex, et ait : Date huic infantem vivum, et non occidatur : haec est enim mater ejus.
+3 Kings	3Kgs	11	3	28	Audivit itaque omnis Israël judicium quod judicasset rex, et timuerunt regem, videntes sapientiam Dei esse in eo ad faciendum judicium.
+3 Kings	3Kgs	11	4	1	Erat autem rex Salomon regnans super omnem Israël :
+3 Kings	3Kgs	11	4	2	et hi principes quos habebat : Azarias filius Sadoc sacerdotis :
+3 Kings	3Kgs	11	4	3	Elihoreph et Ahia filii Sisa scribae : Josaphat filius Ahilud a commentariis :
+3 Kings	3Kgs	11	4	4	Banaias filius Jojadae super exercitum : Sadoc autem et Abiathar sacerdotes :
+3 Kings	3Kgs	11	4	5	Azarias filius Nathan super eos qui assistebant regi : Zabud filius Nathan sacerdos, amicus regis :
+3 Kings	3Kgs	11	4	6	et Ahisar praepositus domus : et Adoniram filius Abda super tributa.
+3 Kings	3Kgs	11	4	7	Habebat autem Salomon duodecim praefectos super omnem Israël, qui praebebant annonam regi et domui ejus : per singulos enim menses in anno, singuli necessaria ministrabant.
+3 Kings	3Kgs	11	4	8	Et haec nomina eorum : Benhur in monte Ephraim.
+3 Kings	3Kgs	11	4	9	Bendecar in Macces, et in Salebim, et in Bethsames, et in Elon, et in Bethanan.
+3 Kings	3Kgs	11	4	10	Benhesed in Aruboth : ipsius erat Socho, et omnis terra Epher.
+3 Kings	3Kgs	11	4	11	Benabinadab, cujus omnis Nephath Dor : Tapheth filiam Salomonis habebat uxorem.
+3 Kings	3Kgs	11	4	12	Bana filius Ahilud regebat Thanac et Mageddo, et universam Bethsan, quae est juxta Sarthana subter Jezrahel, a Bethsan usque Abelmehula e regione Jecmaan.
+3 Kings	3Kgs	11	4	13	Bengaber in Ramoth Galaad : habebat Avothjair filii Manasse in Galaad : ipse praeerat in omni regione Argob, quae est in Basan, sexaginta civitatibus magnis atque muratis quae habebant seras aereas.
+3 Kings	3Kgs	11	4	14	Ahinadab filius Addo praeerat in Manaim.
+3 Kings	3Kgs	11	4	15	Achimaas in Nephthali : sed et ipse habebat Basemath filiam Salomonis in conjugio.
+3 Kings	3Kgs	11	4	16	Baana filius Husi in Aser, et in Baloth.
+3 Kings	3Kgs	11	4	17	Josaphat filius Pharue in Issachar.
+3 Kings	3Kgs	11	4	18	Semei filius Ela in Benjamin.
+3 Kings	3Kgs	11	4	19	Gaber filius Uri in terra Galaad, in terra Sehon regis Amorrhaei et Og regis Basan, super omnia quae erant in illa terra.
+3 Kings	3Kgs	11	4	20	Juda et Israël innumerabiles, sicut arena maris in multitudine : comedentes, et bibentes, atque laetantes.
+3 Kings	3Kgs	11	4	21	Salomon autem erat in ditione sua, habens omnia regna a flumine terrae Philisthiim usque ad terminum Aegypti : offerentium sibi munera, et servientium ei cunctis diebus vitae ejus.
+3 Kings	3Kgs	11	4	22	Erat autem cibus Salomonis per dies singulos triginta cori similae, et sexaginta cori farinae,
+3 Kings	3Kgs	11	4	23	decem boves pingues, et viginti boves pascuales, et centum arietes, excepta venatione cervorum, caprearum, atque bubalorum, et avium altilium.
+3 Kings	3Kgs	11	4	24	Ipse enim obtinebat omnem regionem quae erat trans flumen, a Thaphsa usque ad Gazan, et cunctos reges illarum regionum : et habebat pacem ex omni parte in circuitu.
+3 Kings	3Kgs	11	4	25	Habitabatque Juda et Israël absque timore ullo, unusquisque sub vite sua et sub ficu sua, a Dan usque Bersabee, cunctis diebus Salomonis.
+3 Kings	3Kgs	11	4	26	Et habebat Salomon quadraginta millia praesepia equorum currilium, et duodecim millia equestrium.
+3 Kings	3Kgs	11	4	27	Nutriebantque eos supradicti regis praefecti : sed et necessaria mensae regis Salomonis cum ingenti cura praebebant in tempore suo.
+3 Kings	3Kgs	11	4	28	Hordeum quoque, et paleas equorum et jumentorum, deferebant in locum ubi erat rex, juxta constitutum sibi.
+3 Kings	3Kgs	11	4	29	Dedit quoque Deus sapientiam Salomoni, et prudentiam multam nimis, et latitudinem cordis quasi arenam quae est in littore maris.
+3 Kings	3Kgs	11	4	30	Et praecedebat sapientia Salomonis sapientiam omnium Orientalium et Aegyptiorum,
+3 Kings	3Kgs	11	4	31	et erat sapientior cunctis hominibus : sapientior Ethan Ezrahita, et Heman, et Chalcol, et Dorda filiis Mahol : et erat nominatus in universis gentibus per circuitum.
+3 Kings	3Kgs	11	4	32	Locutus est quoque Salomon tria millia parabolas : et fuerunt carmina ejus quinque et mille.
+3 Kings	3Kgs	11	4	33	Et disputavit super lignis a cedro quae est in Libano, usque ad hyssopum quae egreditur de pariete : et disseruit de jumentis, et volucribus, et reptilibus, et piscibus.
+3 Kings	3Kgs	11	4	34	Et veniebant de cunctis populis ad audiendam sapientiam Salomonis, et ab universis regibus terrae qui audiebant sapientiam ejus.
+3 Kings	3Kgs	11	5	1	Misit quoque Hiram rex Tyri servos suos ad Salomonem : audivit enim quod ipsum unxissent regem pro patre ejus : quia amicus fuerat Hiram David omni tempore.
+3 Kings	3Kgs	11	5	2	Misit autem Salomon ad Hiram, dicens :
+3 Kings	3Kgs	11	5	3	Tu scis voluntatem David patris mei, et quia non potuerit aedificare domum nomini Domini Dei sui propter bella imminentia per circuitum, donec daret Dominus eos sub vestigio pedum ejus.
+3 Kings	3Kgs	11	5	4	Nunc autem requiem dedit Dominus Deus meus mihi per circuitum, et non est satan, neque occursus malus.
+3 Kings	3Kgs	11	5	5	Quam ob rem cogito aedificare templum nomini Domini Dei mei, sicut locutus est Dominus David patri meo, dicens : Filius tuus, quem dabo pro te super solium tuum, ipse aedificabit domum nomini meo.
+3 Kings	3Kgs	11	5	6	Praecipe igitur ut praecidant mihi servi tui cedros de Libano, et servi mei sint cum servis tuis : mercedem autem servorum tuorum dabo tibi quamcumque petieris : scis enim quomodo non est in populo meo vir qui noverit ligna caedere sicut Sidonii.
+3 Kings	3Kgs	11	5	7	Cum ergo audisset Hiram verba Salomonis, laetatus est valde, et ait : Benedictus Dominus Deus hodie, qui dedit David filium sapientissimum super populum hunc plurimum.
+3 Kings	3Kgs	11	5	8	Et misit Hiram ad Salomonem, dicens : Audivi quaecumque mandasti mihi : ego faciam omnem voluntatem tuam in lignis cedrinis et abiegnis.
+3 Kings	3Kgs	11	5	9	Servi mei deponent ea de Libano ad mare, et ego componam ea in ratibus in mari usque ad locum quem significaveris mihi : et applicabo ea ibi, et tu tolles ea : praebebisque necessaria mihi, ut detur cibus domui meae.
+3 Kings	3Kgs	11	5	10	Itaque Hiram dabat Salomoni ligna cedrina, et ligna abiegna, juxta omnem voluntatem ejus.
+3 Kings	3Kgs	11	5	11	Salomon autem praebebat Hiram coros tritici viginti millia in cibum domui ejus, et viginti coros purissimi olei : haec tribuebat Salomon Hiram per singulos annos.
+3 Kings	3Kgs	11	5	12	Dedit quoque Dominus sapientiam Salomoni, sicut locutus est ei : et erat pax inter Hiram et Salomonem, et percusserunt ambo foedus.
+3 Kings	3Kgs	11	5	13	Elegitque rex Salomon operarios de omni Israël, et erat indictio triginta millia virorum.
+3 Kings	3Kgs	11	5	14	Mittebatque eos in Libanum, decem millia per menses singulos vicissim, ita ut duobus mensibus essent in domibus suis : et Adoniram erat super hujuscemodi indictione.
+3 Kings	3Kgs	11	5	15	Fueruntque Salomoni septuaginta millia eorum qui onera portabant, et octoginta millia latomorum in monte,
+3 Kings	3Kgs	11	5	16	absque praepositis qui praeerant singulis operibus, numero trium millium et trecentorum, praecipientium populo et his qui faciebant opus.
+3 Kings	3Kgs	11	5	17	Praecepitque rex ut tollerent lapides grandes, lapides pretiosos in fundamentum templi, et quadrarent eos :
+3 Kings	3Kgs	11	5	18	quos dolaverunt caementarii Salomonis et caementarii Hiram : porro Giblii praeparaverunt ligna et lapides ad aedificandam domum.
+3 Kings	3Kgs	11	6	1	Factum est ergo quadringentesimo et octogesimo anno egressionis filiorum Israël de terra Aegypti, in anno quarto, mense Zio (ipse est mensis secundus), regni Salomonis super Israël, aedificari coepit domus Domino.
+3 Kings	3Kgs	11	6	2	Domus autem quam aedificabat rex Salomon Domino, habebat sexaginta cubitos in longitudine, et viginti cubitos in latitudine, et triginta cubitos in altitudine.
+3 Kings	3Kgs	11	6	3	Et porticus erat ante templum viginti cubitorum longitudinis, juxta mensuram latitudinis templi : et habebat decem cubitos latitudinis ante faciem templi.
+3 Kings	3Kgs	11	6	4	Fecitque in templo fenestras obliquas.
+3 Kings	3Kgs	11	6	5	Et aedificavit super parietem templi tabulata per gyrum, in parietibus domus per circuitum templi et oraculi, et fecit latera in circuitu.
+3 Kings	3Kgs	11	6	6	Tabulatum quod subter erat, quinque cubitos habebat latitudinis, et medium tabulatum sex cubitorum latitudinis, et tertium tabulatum septem habens cubitos latitudinis. Trabes autem posuit in domo per circuitum forinsecus, ut non haererent muris templi.
+3 Kings	3Kgs	11	6	7	Domus autem cum aedificaretur, de lapidibus dolatis atque perfectis aedificata est : et malleus, et securis, et omne ferramentum non sunt audita in domo cum aedificaretur.
+3 Kings	3Kgs	11	6	8	Ostium lateris medii in parte erat domus dextrae : et per cochleam ascendebant in medium coenaculum, et a medio in tertium.
+3 Kings	3Kgs	11	6	9	Et aedificavit domum, et consummavit eam : texit quoque domum laquearibus cedrinis.
+3 Kings	3Kgs	11	6	10	Et aedificavit tabulatum super omnem domum quinque cubitis altitudinis, et operuit domum lignis cedrinis.
+3 Kings	3Kgs	11	6	11	Et factus est sermo Domini ad Salomonem, dicens :
+3 Kings	3Kgs	11	6	12	Domus haec, quam aedificas, si ambulaveris in praeceptis meis, et judicia mea feceris, et custodieris omnia mandata mea, gradiens per ea, firmabo sermonem meum tibi, quem locutus sum ad David patrem tuum :
+3 Kings	3Kgs	11	6	13	et habitabo in medio filiorum Israël, et non derelinquam populum meum Israël.
+3 Kings	3Kgs	11	6	14	Igitur aedificavit Salomon domum, et consummavit eam.
+3 Kings	3Kgs	11	6	15	Et aedificavit parietes domus intrinsecus tabulatis cedrinis : a pavimento domus usque ad summitatem parietum, et usque ad laquearia, operuit lignis cedrinis intrinsecus : et texit pavimentum domus tabulis abiegnis.
+3 Kings	3Kgs	11	6	16	Aedificavitque viginti cubitorum ad posteriorem partem templi tabulata cedrina, a pavimento usque ad superiora : et fecit interiorem domum oraculi in Sanctum sanctorum.
+3 Kings	3Kgs	11	6	17	Porro quadraginta cubitorum erat ipsum templum pro foribus oraculi.
+3 Kings	3Kgs	11	6	18	Et cedro omnis domus intrinsecus vestiebatur, habens tornaturas et juncturas suas fabrefactas, et caelaturas eminentes : omnia cedrinis tabulis vestiebantur : nec omnino lapis apparere poterat in pariete.
+3 Kings	3Kgs	11	6	19	Oraculum autem in medio domus, in interiori parte fecerat, ut poneret ibi arcam foederis Domini.
+3 Kings	3Kgs	11	6	20	Porro oraculum habebat viginti cubitos longitudinis, et viginti cubitos latitudinis, et viginti cubitos altitudinis : et operuit illud atque vestivit auro purissimo : sed et altare vestivit cedro.
+3 Kings	3Kgs	11	6	21	Domum quoque ante oraculum operuit auro purissimo, et affixit laminas clavis aureis.
+3 Kings	3Kgs	11	6	22	Nihilque erat in templo quod non auro tegeretur : sed et totum altare oraculi texit auro.
+3 Kings	3Kgs	11	6	23	Et fecit in oraculo duos cherubim de lignis olivarum, decem cubitorum altitudinis.
+3 Kings	3Kgs	11	6	24	Quinque cubitorum ala cherub una, et quinque cubitorum ala cherub altera : id est, decem cubitos habentes, a summitate alae unius usque ad alae alterius summitatem.
+3 Kings	3Kgs	11	6	25	Decem quoque cubitorum erat cherub secundus : in mensura pari, et opus unum erat in duobus cherubim,
+3 Kings	3Kgs	11	6	26	id est, altitudinem habebat unus cherub decem cubitorum, et similiter cherub secundus.
+3 Kings	3Kgs	11	6	27	Posuitque cherubim in medio templi interioris : extendebant autem alas suas cherubim, et tangebat ala una parietem, et ala cherub secundi tangebat parietem alterum : alae autem alterae in media parte templi se invicem contingebant.
+3 Kings	3Kgs	11	6	28	Texit quoque cherubim auro.
+3 Kings	3Kgs	11	6	29	Et omnes parietes templi per circuitum sculpsit variis caelaturis et torno : et fecit in eis cherubim, et palmas, et picturas varias, quasi prominentes de pariete, et egredientes.
+3 Kings	3Kgs	11	6	30	Sed et pavimentum domus texit auro intrinsecus et extrinsecus.
+3 Kings	3Kgs	11	6	31	Et in ingressu oraculi fecit ostiola de lignis olivarum, postesque angulorum quinque.
+3 Kings	3Kgs	11	6	32	Et duo ostia de lignis olivarum : et sculpsit in eis picturam cherubim, et palmarum species, et anaglypha valde prominentia : et texit ea auro, et operuit tam cherubim quam palmas, et cetera, auro.
+3 Kings	3Kgs	11	6	33	Fecitque in introitu templi postes de lignis olivarum quadrangulatos,
+3 Kings	3Kgs	11	6	34	et duo ostia de lignis abiegnis altrinsecus : et utrumque ostium duplex erat, et se invicem tenens aperiebatur.
+3 Kings	3Kgs	11	6	35	Et sculpsit cherubim, et palmas, et caelaturas valde eminentes : operuitque omnia laminis aureis opere quadro ad regulam.
+3 Kings	3Kgs	11	6	36	Et aedificavit atrium interius tribus ordinibus lapidum politorum, et uno ordine lignorum cedri.
+3 Kings	3Kgs	11	6	37	Anno quarto fundata est domus Domini in mense Zio :
+3 Kings	3Kgs	11	6	38	et in anno undecimo, mense Bul (ipse est mensis octavus), perfecta est domus in omni opere suo, et in universis utensilibus suis : aedificavitque eam annis septem.
+3 Kings	3Kgs	11	7	1	Domum autem suam aedificavit Salomon tredecim annis, et ad perfectum usque perduxit.
+3 Kings	3Kgs	11	7	2	Aedificavit quoque domum saltus Libani centum cubitorum longitudinis, et quinquaginta cubitorum latitudinis, et triginta cubitorum altitudinis : et quatuor deambulacra inter columnas cedrinas : ligna quippe cedrina exciderat in columnas.
+3 Kings	3Kgs	11	7	3	Et tabulatis cedrinis vestivit totam cameram, quae quadraginta quinque columnis sustentabatur. Unus autem ordo habebat columnas quindecim
+3 Kings	3Kgs	11	7	4	contra se invicem positas,
+3 Kings	3Kgs	11	7	5	et e regione se respicientes, aequali spatio inter columnas, et super columnas quadrangulata ligna in cunctis aequalia.
+3 Kings	3Kgs	11	7	6	Et porticum columnarum fecit quinquaginta cubitorum longitudinis, et triginta cubitorum latitudinis : et alteram porticum in facie majoris porticus : et columnas, et epistylia super columnas.
+3 Kings	3Kgs	11	7	7	Porticum quoque solii, in qua tribunal est, fecit : et texit lignis cedrinis a pavimento usque ad summitatem.
+3 Kings	3Kgs	11	7	8	Et domuncula, in qua sedebatur ad judicandum, erat in media porticu simili opere. Domum quoque fecit filiae Pharaonis (quam uxorem duxerat Salomon) tali opere, quali et hanc porticum.
+3 Kings	3Kgs	11	7	9	Omnia lapidibus pretiosis, qui ad normam quamdam atque mensuram tam intrinsecus quam extrinsecus serrati erant : a fundamento usque ad summitatem parietum, et extrinsecus usque ad atrium majus.
+3 Kings	3Kgs	11	7	10	Fundamenta autem de lapidibus pretiosis, lapidibus magnis, decem sive octo cubitorum.
+3 Kings	3Kgs	11	7	11	Et desuper lapides pretiosi aequalis mensurae secti erant, similiterque de cedro.
+3 Kings	3Kgs	11	7	12	Et atrium majus rotundum trium ordinum de lapidibus sectis, et unius ordinis de dolata cedro : necnon et in atrio domus Domini interiori, et in porticu domus.
+3 Kings	3Kgs	11	7	13	Misit quoque rex Salomon, et tulit Hiram de Tyro,
+3 Kings	3Kgs	11	7	14	filium mulieris viduae de tribu Nephthali, patre Tyrio, artificem aerarium, et plenum sapientia, et intelligentia, et doctrina, ad faciendum omne opus ex aere. Qui cum venisset ad regem Salomonem, fecit omne opus ejus.
+3 Kings	3Kgs	11	7	15	Et finxit duas columnas aereas, decem et octo cubitorum altitudinis columnam unam : et linea duodecim cubitorum ambiebat columnam utramque.
+3 Kings	3Kgs	11	7	16	Duo quoque capitella fecit, quae ponerentur super capita columnarum, fusilia ex aere : quinque cubitorum altitudinis capitellum unum, et quinque cubitorum altitudinis capitellum alterum :
+3 Kings	3Kgs	11	7	17	et quasi in modum retis, et catenarum sibi invicem miro opere contextarum. Utrumque capitellum columnarum fusile erat : septena versuum retiacula in capitello uno, et septena retiacula in capitello altero.
+3 Kings	3Kgs	11	7	18	Et perfecit columnas, et duos ordines per circuitum retiaculorum singulorum, ut tegerent capitella quae erant super summitatem, malogranatorum : eodem modo fecit et capitello secundo.
+3 Kings	3Kgs	11	7	19	Capitella autem quae erant super capita columnarum, quasi opere lilii fabricata erant in porticu quatuor cubitorum.
+3 Kings	3Kgs	11	7	20	Et rursum alia capitella in summitate columnarum desuper juxta mensuram columnae contra retiacula : malogranatorum autem ducenti ordines erant in circuitu capitelli secundi.
+3 Kings	3Kgs	11	7	21	Et statuit duas columnas in porticu templi : cumque statuisset columnam dexteram, vocavit eam nomine Jachin : similiter erexit columnam secundam, et vocavit nomen ejus Booz.
+3 Kings	3Kgs	11	7	22	Et super capita columnarum opus in modum lilii posuit : perfectumque est opus columnarum.
+3 Kings	3Kgs	11	7	23	Fecit quoque mare fusile decem cubitorum a labio usque ad labium, rotundum in circuitu : quinque cubitorum altitudo ejus, et resticula triginta cubitorum cingebat illud per circuitum.
+3 Kings	3Kgs	11	7	24	Et sculptura subter labium circuibat illud decem cubitis ambiens mare : duo ordines sculpturarum striatarum erant fusiles.
+3 Kings	3Kgs	11	7	25	Et stabat super duodecim boves, e quibus tres respiciebant ad aquilonem, et tres ad occidentem, et tres ad meridiem, et tres ad orientem : et mare super eos desuper erat : quorum posteriora universa intrinsecus latitabant.
+3 Kings	3Kgs	11	7	26	Grossitudo autem luteris, trium unciarum erat : labiumque ejus quasi labium calicis, et folium repandi lilii : duo millia batos capiebat.
+3 Kings	3Kgs	11	7	27	Et fecit decem bases aeneas, quatuor cubitorum longitudinis bases singulas, et quatuor cubitorum latitudinis, et trium cubitorum altitudinis.
+3 Kings	3Kgs	11	7	28	Et ipsum opus basium, interrasile erat : et sculpturae inter juncturas.
+3 Kings	3Kgs	11	7	29	Et inter coronulas et plectas, leones et boves et cherubim, et in juncturis similiter desuper : et subter leones et boves, quasi lora ex aere dependentia.
+3 Kings	3Kgs	11	7	30	Et quatuor rotae per bases singulas, et axes aerei : et per quatuor partes quasi humeruli subter luterem fusiles, contra se invicem respectantes.
+3 Kings	3Kgs	11	7	31	Os quoque luteris intrinsecus erat in capitis summitate : et quod forinsecus apparebat, unius cubiti erat totum rotundum, pariterque habebat unum cubitum et dimidium : in angulis autem columnarum variae caelaturae erant : et media intercolumnia, quadrata non rotunda.
+3 Kings	3Kgs	11	7	32	Quatuor quoque rotae quae per quatuor angulos basis erant, cohaerebant sibi subter basim : una rota habebat altitudinis cubitum et semis.
+3 Kings	3Kgs	11	7	33	Tales autem rotae erant quales solent in curru fieri : et axes earum, et radii, et canthi, et modioli, omnia fusilia.
+3 Kings	3Kgs	11	7	34	Nam et humeruli illi quatuor per singulos angulos basis unius, ex ipsa basi fusiles et conjuncti erant.
+3 Kings	3Kgs	11	7	35	In summitate autem basis erat quaedam rotunditas dimidii cubiti, ita fabrefacta ut luter desuper posset imponi, habens caelaturas suas, variasque sculpturas ex semetipsa.
+3 Kings	3Kgs	11	7	36	Sculpsit quoque in tabulatis illis quae erant ex aere, et in angulis, cherubim, et leones, et palmas, quasi in similitudinem hominis stantis, ut non caelata, sed apposita per circuitum viderentur.
+3 Kings	3Kgs	11	7	37	In hunc modum fecit decem bases, fusura una, et mensura, sculpturaque consimili.
+3 Kings	3Kgs	11	7	38	Fecit quoque decem luteres aeneos : quadraginta batos capiebat luter unus, eratque quatuor cubitorum : singulos quoque luteres per singulas, id est, decem bases, posuit.
+3 Kings	3Kgs	11	7	39	Et constituit decem bases, quinque ad dexteram partem templi, et quinque ad sinistram : mare autem posuit ad dexteram partem templi contra orientem ad meridiem.
+3 Kings	3Kgs	11	7	40	Fecit ergo Hiram lebetes, et scutras, et hamulas, et perfecit omne opus regis Salomonis in templo Domini.
+3 Kings	3Kgs	11	7	41	Columnas duas, et funiculos capitellorum super capitella columnarum duos : et retiacula duo, ut operirent duos funiculos qui erant super capita columnarum.
+3 Kings	3Kgs	11	7	42	Et malogranata quadringenta in duobus retiaculis : duos versus malogranatorum in retiaculis singulis, ad operiendos funiculos capitellorum qui erant super capita columnarum.
+3 Kings	3Kgs	11	7	43	Et bases decem, et luteres decem super bases.
+3 Kings	3Kgs	11	7	44	Et mare unum, et boves duodecim subter mare.
+3 Kings	3Kgs	11	7	45	Et lebetes, et scutras, et hamulas, omnia vasa quae fecit Hiram regi Salomoni in domo Domini, de auricalco erant.
+3 Kings	3Kgs	11	7	46	In campestri regione Jordanis fudit ea rex in argillosa terra, inter Sochoth et Sarthan.
+3 Kings	3Kgs	11	7	47	Et posuit Salomon omnia vasa : propter multitudinem autem nimiam non erat pondus aeris.
+3 Kings	3Kgs	11	7	48	Fecitque Salomon omnia vasa in domo Domini : altare aureum, et mensam super quam ponerentur panes propositionis, auream :
+3 Kings	3Kgs	11	7	49	et candelabra aurea, quinque ad dexteram, et quinque ad sinistram contra oraculum, ex auro puro : et quasi lilii flores, et lucernas desuper aureas : et forcipes aureos,
+3 Kings	3Kgs	11	7	50	et hydrias, et fuscinulas, et phialas, et mortariola, et thuribula, de auro purissimo : et cardines ostiorum domus interioris Sancti sanctorum, et ostiorum domus templi, ex auro erant.
+3 Kings	3Kgs	11	7	51	Et perfecit omne opus quod faciebat Salomon in domo Domini, et intulit quae sanctificaverat David pater suus, argentum, et aurum, et vasa, reposuitque in thesauris domus Domini.
+3 Kings	3Kgs	11	8	1	Tunc congregati sunt omnes majores natu Israël cum principibus tribuum, et duces familiarum filiorum Israël, ad regem Salomonem in Jerusalem, ut deferrent arcam foederis Domini de civitate David, id est, de Sion.
+3 Kings	3Kgs	11	8	2	Convenitque ad regem Salomonem universus Israël in mense Ethanim, in solemni die : ipse est mensis septimus.
+3 Kings	3Kgs	11	8	3	Veneruntque cuncti senes de Israël, et tulerunt arcam sacerdotes,
+3 Kings	3Kgs	11	8	4	et portaverunt arcam Domini, et tabernaculum foederis, et omnia vasa sanctuarii quae erant in tabernaculo : et ferebant ea sacerdotes et Levitae.
+3 Kings	3Kgs	11	8	5	Rex autem Salomon, et omnis multitudo Israël quae convenerat ad eum, gradiebatur cum illo ante arcam, et immolabant oves et boves absque aestimatione et numero.
+3 Kings	3Kgs	11	8	6	Et intulerunt sacerdotes arcam foederis Domini in locum suum, in oraculum templi, in Sanctum sanctorum, subter alas cherubim.
+3 Kings	3Kgs	11	8	7	Siquidem cherubim expandebant alas super locum arcae, et protegebant arcam, et vectes ejus desuper.
+3 Kings	3Kgs	11	8	8	Cumque eminerent vectes, et apparerent summitates eorum foris sanctuarium ante oraculum, non apparebant ultra extrinsecus, qui et fuerunt ibi usque in praesentem diem.
+3 Kings	3Kgs	11	8	9	In arca autem non erat aliud nisi duae tabulae lapideae quas posuerat in ea Moyses in Horeb, quando pepigit Dominus foedus cum filiis Israël, cum egrederentur de terra Aegypti.
+3 Kings	3Kgs	11	8	10	Factum est autem cum exissent sacerdotes de sanctuario, nebula implevit domum Domini,
+3 Kings	3Kgs	11	8	11	et non poterant sacerdotes stare et ministrare propter nebulam : impleverat enim gloria Domini domum Domini.
+3 Kings	3Kgs	11	8	12	Tunc ait Salomon : Dominus dixit ut habitaret in nebula.
+3 Kings	3Kgs	11	8	13	Aedificans aedificavi domum in habitaculum tuum : firmissimum solium tuum in sempiternum.
+3 Kings	3Kgs	11	8	14	Convertitque rex faciem suam, et benedixit omni ecclesiae Israël : omnia enim ecclesia Israël stabat.
+3 Kings	3Kgs	11	8	15	Et ait Salomon : Benedictus Dominus Deus Israël, qui locutus est ore suo ad David patrem meum, et in manibus ejus perfecit, dicens :
+3 Kings	3Kgs	11	8	16	A die qua eduxi populum meum Israël de Aegypto, non elegi civitatem de universis tribubus Israël, ut aedificaretur domus, et esset nomen meum ibi : sed elegi David ut esset super populum meum Israël.
+3 Kings	3Kgs	11	8	17	Voluitque David pater meus aedificare domum nomini Domini Dei Israël :
+3 Kings	3Kgs	11	8	18	et ait Dominus ad David patrem meum : Quod cogitasti in corde tuo aedificare domum nomini meo, bene fecisti, hoc ipsum mente tractans.
+3 Kings	3Kgs	11	8	19	Verumtamen tu non aedificabis mihi domum, sed filius tuus, qui egredietur de renibus tuis, ipse aedificabit domum nomini meo.
+3 Kings	3Kgs	11	8	20	Confirmavit Dominus sermonem suum quem locutus est : stetique pro David patre meo, et sedi super thronum Israël, sicut locutus est Dominus : et aedificavi domum nomini Domini Dei Israël.
+3 Kings	3Kgs	11	8	21	Et constitui ibi locum arcae in qua foedus Domini est, quod percussit cum patribus nostris quando egressi sunt de terra Aegypti.
+3 Kings	3Kgs	11	8	22	Stetit autem Salomon ante altare Domini in conspectu ecclesiae Israël, et expandit manus suas in caelum,
+3 Kings	3Kgs	11	8	23	et ait : Domine Deus Israël, non est similis tui deus in caelo desuper, et super terram deorsum : qui custodis pactum et misericordiam servis tuis qui ambulant coram te in toto corde suo.
+3 Kings	3Kgs	11	8	24	Qui custodisti servo tuo David patri meo quae locutus es ei : ore locutus es, et manibus perfecisti, ut haec dies probat.
+3 Kings	3Kgs	11	8	25	Nunc igitur Domine Deus Israël, conserva famulo tuo David patri meo quae locutus es ei, dicens : Non auferetur de te vir coram me, qui sedeat super thronum Israël : ita tamen si custodierint filii tui viam suam, ut ambulent coram me sicut tu ambulasti in conspectu meo.
+3 Kings	3Kgs	11	8	26	Et nunc Domine Deus Israël, firmentur verba tua quae locutus es servo tuo David patri meo.
+3 Kings	3Kgs	11	8	27	Ergone putandum est quod vere Deus habitet super terram ? si enim caelum, et caeli caelorum, te capere non possunt, quanto magis domus haec, quam aedificavi ?
+3 Kings	3Kgs	11	8	28	Sed respice ad orationem servi tui, et ad preces ejus, Domine Deus meus : audi hymnum et orationem quam servus tuus orat coram te hodie :
+3 Kings	3Kgs	11	8	29	ut sint oculi tui aperti super domum hanc nocte ac die : super domum, de qua dixisti : Erit nomen meum ibi : ut exaudias orationem quam orat in loco isto ad te servus tuus :
+3 Kings	3Kgs	11	8	30	ut exaudias deprecationem servi tui et populi tui Israël, quodcumque oraverint in loco isto, et exaudies in loco habitaculi tui in caelo : et cum exaudieris, propitius eris.
+3 Kings	3Kgs	11	8	31	Si peccaverit homo in proximum suum, et habuerit aliquod juramentum quo teneatur astrictus, et venerit propter juramentum coram altari tuo in domum tuam,
+3 Kings	3Kgs	11	8	32	tu exaudies in caelo : et facies, et judicabis servos tuos, condemnans impium, et reddens viam suam super caput ejus, justificansque justum, et retribuens ei secundum justitiam suam.
+3 Kings	3Kgs	11	8	33	Si fugerit populus tuus Israël inimicos suos (quia peccaturus est tibi), et agentes poenitentiam, et confitentes nomini tuo, venerint, et oraverint, et deprecati te fuerint in domo hac :
+3 Kings	3Kgs	11	8	34	exaudi in caelo, et dimitte peccatum populi tui Israël, et reduces eos in terram quam dedisti patribus eorum.
+3 Kings	3Kgs	11	8	35	Si clausum fuerit caelum, et non pluerit propter peccata eorum, et orantes in loco isto, poenitentiam egerint nomini tuo, et a peccatis suis conversi fuerint propter afflictionem suam :
+3 Kings	3Kgs	11	8	36	exaudi eos in caelo, et dimitte peccata servorum tuorum, et populi tui Israël : et ostende eis viam bonam per quam ambulent, et da pluviam super terram tuam, quam dedisti populo tuo in possessionem.
+3 Kings	3Kgs	11	8	37	Fames si oborta fuerit in terra, aut pestilentia, aut corruptus aër, aut aerugo, aut locusta, vel rubigo, et afflixerit eum inimicus ejus portas obsidens : omnis plaga, universa infirmitas,
+3 Kings	3Kgs	11	8	38	cuncta devotatio, et imprecatio quae acciderit omni homini de populo tuo Israël : si quis cognoverit plagam cordis sui, et expanderit manus suas in domo hac,
+3 Kings	3Kgs	11	8	39	tu exaudies in caelo in loco habitationis tuae, et repropitiaberis, et facies ut des unicuique secundum omnes vias suas, sicut videris cor ejus (quia tu nosti solus cor omnium filiorum hominum),
+3 Kings	3Kgs	11	8	40	ut timeant te cunctis diebus quibus vivunt super faciem terrae quam dedisti patribus nostris.
+3 Kings	3Kgs	11	8	41	Insuper et alienigena, qui non est de populo tuo Israël, cum venerit de terra longinqua propter nomen tuum (audietur enim nomen tuum magnum, et manus tua fortis, et brachium tuum
+3 Kings	3Kgs	11	8	42	extentum ubique), cum venerit ergo, et oraverit in hoc loco,
+3 Kings	3Kgs	11	8	43	tu exaudies in caelo, in firmamento habitaculi tui, et facies omnia pro quibus invocaverit te alienigena : ut discant universi populi terrarum nomen tuum timere, sicut populus tuus Israël, et probent quia nomen tuum invocatum est super domum hanc quam aedificavi.
+3 Kings	3Kgs	11	8	44	Si egressus fuerit populus tuus ad bellum contra inimicos suos per viam, quocumque miseris eos, orabunt te contra viam civitatis quam elegisti, et contra domum quam aedificavi nomini tuo,
+3 Kings	3Kgs	11	8	45	et exaudies in caelo orationes eorum et preces eorum, et facies judicium eorum.
+3 Kings	3Kgs	11	8	46	Quod si peccaverint tibi (non est enim homo qui non peccet) et iratus tradideris eos inimicis suis, et captivi ducti fuerint in terram inimicorum longe vel prope,
+3 Kings	3Kgs	11	8	47	et egerint poenitentiam in corde suo in loco captivitatis, et conversi deprecati te fuerint in captivitate sua, dicentes : Peccavimus : inique egimus, impie gessimus :
+3 Kings	3Kgs	11	8	48	et reversi fuerint ad te in universo corde suo et tota anima sua in terra inimicorum suorum, ad quam captivi ducti fuerint : et oraverint te contra viam terrae suae, quam dedisti patribus eorum, et civitatis quam elegisti, et templi quod aedificavi nomini tuo :
+3 Kings	3Kgs	11	8	49	exaudies in caelo, in firmamento solii tui, orationes eorum et preces eorum, et facies judicium eorum :
+3 Kings	3Kgs	11	8	50	et propitiaberis populo tuo qui peccavit tibi, et omnibus iniquitatibus eorum quibus praevaricati sunt in te : et dabis misericordiam coram eis qui eos captivos habuerint, ut misereantur eis.
+3 Kings	3Kgs	11	8	51	Populus enim tuus est, et haereditas tua, quos eduxisti de terra Aegypti, de medio fornacis ferreae.
+3 Kings	3Kgs	11	8	52	Ut sint oculi tui aperti ad deprecationem servi tui, et populi tui Israël, et exaudias eos in universis pro quibus invocaverint te.
+3 Kings	3Kgs	11	8	53	Tu enim separasti eos tibi in haereditatem de universis populis terrae, sicut locutus es per Moysen servum tuum quando eduxisti patres nostros de Aegypto, Domine Deus.
+3 Kings	3Kgs	11	8	54	Factum est autem, cum complesset Salomon orans Dominum omnem orationem et deprecationem hanc, surrexit de conspectu altaris Domini : utrumque enim genu in terram fixerat, et manus expanderat in caelum.
+3 Kings	3Kgs	11	8	55	Stetit ergo, et benedixit omni ecclesiae Israël voce magna, dicens :
+3 Kings	3Kgs	11	8	56	Benedictus Dominus, qui dedit requiem populo suo Israël, juxta omnia quae locutus est : non cecidit ne unus quidem sermo ex omnibus bonis quae locutus est per Moysen servum suum.
+3 Kings	3Kgs	11	8	57	Sit Dominus Deus noster nobiscum, sicut fuit cum patribus nostris, non derelinquens nos, neque projiciens.
+3 Kings	3Kgs	11	8	58	Sed inclinet corda nostra ad se, ut ambulemus in universis viis ejus, et custodiamus mandata ejus, et caeremonias ejus, et judicia quaecumque mandavit patribus nostris.
+3 Kings	3Kgs	11	8	59	Et sint sermones mei isti, quibus deprecatus sum coram Domino, appropinquantes Domino Deo nostro die ac nocte, ut faciat judicium servo suo, et populo suo Israël per singulos dies :
+3 Kings	3Kgs	11	8	60	ut sciant omnes populi terrae quia Dominus ipse est Deus, et non est ultra absque eo.
+3 Kings	3Kgs	11	8	61	Sit quoque cor nostrum perfectum cum Domino Deo nostro, ut ambulemus in decretis ejus, et custodiamus mandata ejus, sicut et hodie.
+3 Kings	3Kgs	11	8	62	Igitur rex, et omnis Israël cum eo, immolabant victimas coram Domino.
+3 Kings	3Kgs	11	8	63	Mactavitque Salomon hostias pacificas, quas immolavit Domino, boum viginti duo millia, et ovium centum viginti millia : et dedicaverunt templum Domini rex et filii Israël.
+3 Kings	3Kgs	11	8	64	In die illa sanctificavit rex medium atrii quod erat ante domum Domini : fecit quippe holocaustum ibi, et sacrificium, et adipem pacificorum : quoniam altare aereum quod erat coram Domino, minus erat, et capere non poterat holocaustum, et sacrificium, et adipem pacificorum.
+3 Kings	3Kgs	11	8	65	Fecit ergo Salomon in tempore illo festivitatem celebrem, et omnis Israël cum eo, multitudo magna ab introitu Emath usque ad rivum Aegypti, coram Domino Deo nostro, septem diebus et septem diebus, id est, quatuordecim diebus.
+3 Kings	3Kgs	11	8	66	Et in die octava dimisit populos : qui benedicentes regi, profecti sunt in tabernacula sua laetantes, et alacri corde super omnibus bonis quae fecerat Dominus David servo suo, et Israël populo suo.
+3 Kings	3Kgs	11	9	1	Factum est autem cum perfecisset Salomon aedificium domus Domini, et aedificium regis, et omne quod optaverat et voluerat facere,
+3 Kings	3Kgs	11	9	2	apparuit ei Dominus secundo, sicut apparuerat ei in Gabaon.
+3 Kings	3Kgs	11	9	3	Dixitque Dominus ad eum : Exaudivi orationem tuam et deprecationem tuam, quam deprecatus es coram me : sanctificavi domum hanc quam aedificasti, ut ponerem nomen meum ibi in sempiternum, et erunt oculi mei et cor meum ibi cunctis diebus.
+3 Kings	3Kgs	11	9	4	Tu quoque si ambulaveris coram me sicut ambulavit pater tuus, in simplicitate cordis et in aequitate, et feceris omnia quae praecepi tibi, et legitima mea et judicia mea servaveris,
+3 Kings	3Kgs	11	9	5	ponam thronum regni tui super Israël in sempiternum, sicut locutus sum David patri tuo, dicens : Non auferetur vir de genere tuo de solio Israël.
+3 Kings	3Kgs	11	9	6	Si autem aversione aversi fueritis vos et filii vestri, non sequentes me, nec custodientes mandata mea et caeremonias meas quas proposui vobis, sed abieritis et colueritis deos alienos, et adoraveritis eos :
+3 Kings	3Kgs	11	9	7	auferam Israël de superficie terrae quam dedi eis, et templum quod sanctificavi nomini meo, projiciam a conspectu meo : eritque Israël in proverbium, et in fabulam cunctis populis.
+3 Kings	3Kgs	11	9	8	Et domus haec erit in exemplum : omnis qui transierit per eam, stupebit, et sibilabit, et dicet : Quare fecit Dominus sic terrae huic, et domui huic ?
+3 Kings	3Kgs	11	9	9	Et respondebunt : Quia dereliquerunt Dominum Deum suum, qui eduxit patres eorum de terra Aegypti, et secuti sunt deos alienos, et adoraverunt eos, et coluerunt eos : idcirco induxit Dominus super eos omne malum hoc.
+3 Kings	3Kgs	11	9	10	Expletis autem annis viginti postquam aedificaverat Salomon duas domos, id est, domum Domini, et domum regis
+3 Kings	3Kgs	11	9	11	(Hiram rege Tyri praebente Salomoni ligna cedrina et abiegna, et aurum juxta omne quod opus habuerat), tunc dedit Salomon Hiram viginti oppida in terra Galilaeae.
+3 Kings	3Kgs	11	9	12	Et egressus est Hiram de Tyro ut videret oppida quae dederat ei Salomon, et non placuerunt ei.
+3 Kings	3Kgs	11	9	13	Et ait : Haeccine sunt civitates quas dedisti mihi, frater ? Et appellavit eas terram Chabul, usque in diem hanc.
+3 Kings	3Kgs	11	9	14	Misit quoque Hiram ad regem Salomonem centum viginti talenta auri.
+3 Kings	3Kgs	11	9	15	Haec est summa expensarum quam obtulit rex Salomon ad aedificandam domum Domini et domum suam, et Mello, et murum Jerusalem, et Heser, et Mageddo, et Gazer.
+3 Kings	3Kgs	11	9	16	Pharao rex Aegypti ascendit, et cepit Gazar, succenditque eam igni, et Chananaeum, qui habitabat in civitate, interfecit : et dedit eam in dotem filiae suae uxori Salomonis.
+3 Kings	3Kgs	11	9	17	Aedificavit ergo Salomon Gazer, et Bethoron inferiorem,
+3 Kings	3Kgs	11	9	18	et Balaath, et Palmiram in terra solitudinis.
+3 Kings	3Kgs	11	9	19	Et omnes vicos qui ad se pertinebant et erant absque muro, munivit, et civitates curruum et civitates equitum, et quodcumque ei placuit ut aedificaret in Jerusalem, et in Libano, et in omni terra potestatis suae.
+3 Kings	3Kgs	11	9	20	Universum populum qui remanserat de Amorrhaeis, et Hethaeis, et Pherezaeis, et Hevaeis, et Jebusaeis, qui non sunt de filiis Israël :
+3 Kings	3Kgs	11	9	21	horum filios qui remanserant in terra, quos scilicet non potuerant filii Israël exterminare, fecit Salomon tributarios usque in diem hanc.
+3 Kings	3Kgs	11	9	22	De filiis autem Israël non constituit Salomon servire quemquam, sed erant viri bellatores, et ministri ejus, et principes, et duces, et praefecti curruum et equorum.
+3 Kings	3Kgs	11	9	23	Erant autem principes super omnia opera Salomonis praepositi quingenti quinquaginta, qui habebant subjectum populum, et statutis operibus imperabant.
+3 Kings	3Kgs	11	9	24	Filia autem Pharaonis ascendit de civitate David in domum suam, quam aedificaverat ei Salomon : tunc aedificavit Mello.
+3 Kings	3Kgs	11	9	25	Offerebat quoque Salomon, tribus vicibus per annos singulos, holocausta et pacificas victimas super altare quod aedificaverat Domino, et adolebat thymiama coram Domino : perfectumque est templum.
+3 Kings	3Kgs	11	9	26	Classem quoque fecit rex Salomon in Asiongaber, quae est juxta Ailath in littore maris Rubri, in terra Idumaeae.
+3 Kings	3Kgs	11	9	27	Misitque Hiram in classe illa servos suos viros nauticos et gnaros maris, cum servis Salomonis.
+3 Kings	3Kgs	11	9	28	Qui cum venissent in Ophir, sumptum inde aurum quadringentorum viginti talentorum, detulerunt ad regem Salomonem.
+3 Kings	3Kgs	11	10	1	Sed et regina Saba, audita fama Salomonis in nomine Domini, venit tentare eum in aenigmatibus.
+3 Kings	3Kgs	11	10	2	Et ingressa Jerusalem multo cum comitatu et divitiis, camelis portantibus aromata, et aurum infinitum nimis, et gemmas pretiosas, venit ad regem Salomonem, et locuta est ei universa quae habebat in corde suo.
+3 Kings	3Kgs	11	10	3	Et docuit eam Salomon omnia verba quae proposuerat : non fuit sermo qui regem posset latere, et non responderet ei.
+3 Kings	3Kgs	11	10	4	Videns autem regina Saba omnem sapientiam Salomonis, et domum quam aedificaverat,
+3 Kings	3Kgs	11	10	5	et cibos mensae ejus, et habitacula servorum, et ordines ministrantium, vestesque eorum, et pincernas, et holocausta quae offerebat in domo Domini : non habebat ultra spiritum.
+3 Kings	3Kgs	11	10	6	Dixitque ad regem : Verus est sermo quem audivi in terra mea
+3 Kings	3Kgs	11	10	7	super sermonibus tuis, et super sapientia tua : et non credebam narrantibus mihi, donec ipsa veni, et vidi oculis meis, et probavi quod media pars mihi nuntiata non fuerit : major est sapientia et opera tua, quam rumor quem audivi.
+3 Kings	3Kgs	11	10	8	Beati viri tui, et beati servi tui, qui stant coram te semper, et audiunt sapientiam tuam.
+3 Kings	3Kgs	11	10	9	Sit Dominus Deus tuus benedictus, cui complacuisti, et posuit te super thronum Israël, eo quod dilexerit Dominus Israël in sempiternum, et constituit te regem ut faceres judicium et justitiam.
+3 Kings	3Kgs	11	10	10	Dedit ergo regi centum viginti talenta auri, et aromata multa nimis, et gemmas pretiosas : non sunt allata ultra aromata tam multa, quam ea quae dedit regina Saba regi Salomoni.
+3 Kings	3Kgs	11	10	11	(Sed et classis Hiram, quae portabat aurum de Ophir, attulit ex Ophir ligna thyina multa nimis, et gemmas pretiosas.
+3 Kings	3Kgs	11	10	12	Fecitque rex de lignis thyinis fulcra domus Domini et domus regiae, et citharas lyrasque cantoribus : non sunt allata hujuscemodi ligna thyina, neque visa usque in praesentem diem.)
+3 Kings	3Kgs	11	10	13	Rex autem Salomon dedit reginae Saba omnia quae voluit et petivit ab eo, exceptis his quae ultro obtulerat ei munere regio. Quae reversa est, et abiit in terram suam cum servis suis.
+3 Kings	3Kgs	11	10	14	Erat autem pondus auri quod afferebatur Salomoni per annos singulos, sexcentorum sexaginta sex talentorum auri,
+3 Kings	3Kgs	11	10	15	excepto eo quod afferebant viri qui super vectigalia erant, et negotiatores, universique scruta vendentes, et omnes reges Arabiae, ducesque terrae.
+3 Kings	3Kgs	11	10	16	Fecit quoque rex Salomon ducenta scuta de auro purissimo : sexcentos auri siclos dedit in laminas scuti unius.
+3 Kings	3Kgs	11	10	17	Et trecentas peltas ex auro probato : trecentae minae auri unam peltam vestiebant : posuitque eas rex in domo saltus Libani.
+3 Kings	3Kgs	11	10	18	Fecit etiam rex Salomon thronum de ebore grandem : et vestivit eum auro fulvo nimis,
+3 Kings	3Kgs	11	10	19	qui habebat sex gradus : et summitas throni rotunda erat in parte posteriori : et duae manus hinc atque inde tenentes sedile : et duo leones stabant juxta manus singulas.
+3 Kings	3Kgs	11	10	20	Et duodecim leunculi stantes super sex gradus hinc atque inde : non est factum tale opus in universis regnis.
+3 Kings	3Kgs	11	10	21	Sed et omnia vasa quibus potabat rex Salomon, erant aurea : et universa supellex domus saltus Libani de auro purissimo : non erat argentum, nec alicujus pretii putabatur in diebus Salomonis,
+3 Kings	3Kgs	11	10	22	quia classis regis per mare cum classe Hiram semel per tres annos ibat in Tharsis, deferens inde aurum, et argentum, et dentes elephantorum, et simias, et pavos.
+3 Kings	3Kgs	11	10	23	Magnificatus est ergo rex Salomon super omnes reges terrae divitiis et sapientia.
+3 Kings	3Kgs	11	10	24	Et universa terra desiderabat vultum Salomonis, ut audiret sapientiam ejus, quam dederat Deus in corde ejus.
+3 Kings	3Kgs	11	10	25	Et singuli deferebant ei munera, vasa argentea et aurea, vestes et arma bellica, aromata quoque, et equos et mulos per annos singulos.
+3 Kings	3Kgs	11	10	26	Congregavitque Salomon currus et equites, et facti sunt ei mille quadringenti currus, et duodecim millia equitum : et disposuit eos per civitates munitas, et cum rege in Jerusalem.
+3 Kings	3Kgs	11	10	27	Fecitque ut tanta esset abundantia argenti in Jerusalem, quanta et lapidum : et cedrorum praebuit multitudinem quasi sycomoros quae nascuntur in campestribus.
+3 Kings	3Kgs	11	10	28	Et educebantur equi Salomoni de Aegypto, et de Coa. Negotiatores enim regis emebant de Coa, et statuto pretio perducebant.
+3 Kings	3Kgs	11	10	29	Egrediebatur autem quadriga ex Aegypto sexcentis siclis argenti, et equus centum quinquaginta. Atque in hunc modum cuncti reges Hethaeorum et Syriae equos venundabant.
+3 Kings	3Kgs	11	11	1	Rex autem Salomon adamavit mulieres alienigenas multas, filiam quoque Pharaonis, et Moabitidas, et Ammonitidas, Idumaeas, et Sidonias, et Hethaeas :
+3 Kings	3Kgs	11	11	2	de gentibus super quibus dixit Dominus filiis Israël : Non ingrediemini ad eas, neque de illis ingredientur ad vestras : certissime enim avertent corda vestra ut sequamini deos earum. His itaque copulatus est Salomon ardentissimo amore.
+3 Kings	3Kgs	11	11	3	Fueruntque ei uxores quasi reginae septingentae, et concubinae trecentae : et averterunt mulieres cor ejus.
+3 Kings	3Kgs	11	11	4	Cumque jam esset senex, depravatum est cor ejus per mulieres, ut sequeretur deos alienos : nec erat cor ejus perfectum cum Domino Deo suo, sicut cor David patris ejus.
+3 Kings	3Kgs	11	11	5	Sed colebat Salomon Astarthen deam Sidoniorum, et Moloch idolum Ammonitarum.
+3 Kings	3Kgs	11	11	6	Fecitque Salomon quod non placuerat coram Domino, et non adimplevit ut sequeretur Dominum sicut David pater ejus.
+3 Kings	3Kgs	11	11	7	Tunc aedificavit Salomon fanum Chamos idolo Moab in monte qui est contra Jerusalem, et Moloch idolo filiorum Ammon.
+3 Kings	3Kgs	11	11	8	Atque in hunc modum fecit universis uxoribus suis alienigenis, quae adolebant thura, et immolabant diis suis.
+3 Kings	3Kgs	11	11	9	Igitur iratus est Dominus Salomoni, quod aversa esset mens ejus a Domino Deo Israël, qui apparuerat ei secundo,
+3 Kings	3Kgs	11	11	10	et praeceperat de verbo hoc ne sequeretur deos alienos : et non custodivit quae mandavit ei Dominus.
+3 Kings	3Kgs	11	11	11	Dixit itaque Dominus Salomoni : Quia habuisti hoc apud te, et non custodisti pactum meum, et praecepta mea quae mandavi tibi, disrumpens scindam regnum tuum, et dabo illud servo tuo.
+3 Kings	3Kgs	11	11	12	Verumtamen in diebus tuis non faciam propter David patrem tuum : de manu filii tui scindam illud,
+3 Kings	3Kgs	11	11	13	nec totum regnum auferam, sed tribum unam dabo filio tuo propter David servum meum, et Jerusalem, quam elegi.
+3 Kings	3Kgs	11	11	14	Suscitavit autem Dominus adversarium Salomoni Adad Idumaeum de semine regio, qui erat in Edom.
+3 Kings	3Kgs	11	11	15	Cum enim esset David in Idumaea, et ascendisset Joab princeps militiae ad sepeliendum eos qui fuerant interfecti, et occidisset omnem masculinum in Idumaea
+3 Kings	3Kgs	11	11	16	(sex enim mensibus ibi moratus est Joab, et omnis Israël, donec interimeret omne masculinum in Idumaea),
+3 Kings	3Kgs	11	11	17	fugit Adad ipse, et viri Idumaei de servis patris ejus cum eo, ut ingrederetur Aegyptum : erat autem Adad puer parvulus.
+3 Kings	3Kgs	11	11	18	Cumque surrexissent de Madian, venerunt in Pharan, tuleruntque secum viros de Pharan, et introierunt Aegyptum ad Pharaonem regem Aegypti : qui dedit ei domum, et cibos constituit, et terram delegavit.
+3 Kings	3Kgs	11	11	19	Et invenit Adad gratiam coram Pharaone valde, in tantum ut daret ei uxorem sororem uxoris suae germanam Taphnes reginae.
+3 Kings	3Kgs	11	11	20	Genuitque ei soror Taphnes Genubath filium, et nutrivit eum Taphnes in domo Pharaonis : eratque Genubath habitans apud Pharaonem cum filiis ejus.
+3 Kings	3Kgs	11	11	21	Cumque audisset Adad in Aegypto dormisse David cum patribus suis, et mortuum esse Joab principem militiae, dixit Pharaoni : Dimitte me, ut vadam in terram meam.
+3 Kings	3Kgs	11	11	22	Dixitque ei Pharao : Qua enim re apud me indiges, ut quaeras ire ad terram tuam ? At ille respondit : Nulla : sed obsecro te ut dimittas me.
+3 Kings	3Kgs	11	11	23	Suscitavit quoque ei Deus adversarium Razon filium Eliada, qui fugerat Adarezer regem Soba dominum suum :
+3 Kings	3Kgs	11	11	24	et congregavit contra eum viros, et factus est princeps latronum cum interficeret eos David : abieruntque Damascum, et habitaverunt ibi, et constituerunt eum regem in Damasco :
+3 Kings	3Kgs	11	11	25	eratque adversarius Israëli cunctis diebus Salomonis : et hoc est malum Adad, et odium contra Israël : regnavitque in Syria.
+3 Kings	3Kgs	11	11	26	Jeroboam quoque filius Nabat, Ephrathaeus, de Sareda, servus Salomonis, cujus mater erat nomine Sarva, mulier vidua, levavit manum contra regem.
+3 Kings	3Kgs	11	11	27	Et haec est causa rebellionis adversus eum, quia Salomon aedificavit Mello, et coaequavit voraginem civitatis David patris sui.
+3 Kings	3Kgs	11	11	28	Erat autem Jeroboam vir fortis et potens : vidensque Salomon adolescentem bonae indolis et industrium, constituerat eum praefectum super tributa universae domus Joseph.
+3 Kings	3Kgs	11	11	29	Factum est igitur in tempore illo, ut Jeroboam egrederetur de Jerusalem, et inveniret eum Ahias Silonites propheta in via, opertus pallio novo : erant autem duo tantum in agro.
+3 Kings	3Kgs	11	11	30	Apprehendensque Ahias pallium suum novum quo coopertus erat, scidit in duodecim partes.
+3 Kings	3Kgs	11	11	31	Et ait ad Jeroboam : Tolle tibi decem scissuras : haec enim dicit Dominus Deus Israël : Ecce ego scindam regnum de manu Salomonis, et dabo tibi decem tribus.
+3 Kings	3Kgs	11	11	32	Porro una tribus remanebit ei propter servum meum David, et Jerusalem civitatem, quam elegi ex omnibus tribubus Israël :
+3 Kings	3Kgs	11	11	33	eo quod dereliquerit me, et adoraverit Astarthen deam Sidoniorum, et Chamos deum Moab, et Moloch deum filiorum Ammon : et non ambulaverit in viis meis, ut faceret justitiam coram me, et praecepta mea et judicia, sicut David pater ejus.
+3 Kings	3Kgs	11	11	34	Nec auferam omne regnum de manu ejus, sed ducem ponam eum cunctis diebus vitae suae, propter David servum meum quem elegi, qui custodivit mandata mea et praecepta mea.
+3 Kings	3Kgs	11	11	35	Auferam autem regnum de manu filii ejus, et dabo tibi decem tribus :
+3 Kings	3Kgs	11	11	36	filio autem ejus dabo tribum unam, ut remaneat lucerna David servo meo cunctis diebus coram me in Jerusalem civitate, quam elegi ut esset nomen meum ibi.
+3 Kings	3Kgs	11	11	37	Te autem assumam, et regnabis super omnia quae desiderat anima tua, erisque rex super Israël.
+3 Kings	3Kgs	11	11	38	Si igitur audieris omnia quae praecepero tibi, et ambulaveris in viis meis, et feceris quod rectum est coram me, custodiens mandata mea et praecepta mea, sicut fecit David servus meus : ero tecum, et aedificabo tibi domum fidelem, quomodo aedificavi David domum : et tradam tibi Israël :
+3 Kings	3Kgs	11	11	39	et affligam semen David super hoc, verumtamen non cunctis diebus.
+3 Kings	3Kgs	11	11	40	Voluit ergo Salomon interficere Jeroboam : qui surrexit, et aufugit in Aegyptum ad Sesac regem Aegypti, et fuit in Aegypto usque ad mortem Salomonis.
+3 Kings	3Kgs	11	11	41	Reliquum autem verborum Salomonis, et omnia quae fecit, et sapientia ejus, ecce universa scripta sunt in libro verborum dierum Salomonis.
+3 Kings	3Kgs	11	11	42	Dies autem quos regnavit Salomon in Jerusalem super omnem Israël, quadraginta anni sunt.
+3 Kings	3Kgs	11	11	43	Dormivitque Salomon cum patribus suis, et sepultus est in civitate David patris sui : regnavitque Roboam filius ejus pro eo.
+3 Kings	3Kgs	11	12	1	Venit autem Roboam in Sichem : illuc enim congregatus erat omnis Israël ad constituendum eum regem.
+3 Kings	3Kgs	11	12	2	At vero Jeroboam filius Nabat, cum adhuc esset in Aegypto profugus a facie regis Salomonis, audita morte ejus, reversus est de Aegypto.
+3 Kings	3Kgs	11	12	3	Miseruntque et vocaverunt eum : venit ergo Jeroboam, et omnis multitudo Israël, et locuti sunt ad Roboam, dicentes :
+3 Kings	3Kgs	11	12	4	Pater tuus durissimum jugum imposuit nobis : tu itaque nunc imminue paululum de imperio patris tui durissimo, et de jugo gravissimo quod imposuit nobis, et serviemus tibi.
+3 Kings	3Kgs	11	12	5	Qui ait eis : Ite usque ad tertium diem, et revertimini ad me. Cumque abiisset populus,
+3 Kings	3Kgs	11	12	6	iniit consilium rex Roboam cum senioribus qui assistebant coram Salomone patre ejus cum adhuc viveret, et ait : Quod datis mihi consilium, ut respondeam populo huic ?
+3 Kings	3Kgs	11	12	7	Qui dixerunt ei : Si hodie obedieris populo huic, et servieris, et petitioni eorum cesseris, locutusque fueris ad eos verba lenia, erunt tibi servi cunctis diebus.
+3 Kings	3Kgs	11	12	8	Qui dereliquit consilium senum, quod dederant ei, et adhibuit adolescentes, qui nutriti fuerant cum eo, et assistebant illi,
+3 Kings	3Kgs	11	12	9	dixitque ad eos : Quod mihi datis consilium, ut respondeam populo huic, qui dixerunt mihi : Levius fac jugum quod imposuit pater tuus super nos ?
+3 Kings	3Kgs	11	12	10	Et dixerunt ei juvenes qui nutriti fuerant cum eo : Sic loqueris populo huic, qui locuti sunt ad te, dicentes : Pater tuus aggravavit jugum nostrum : tu releva nos. Sic loqueris ad eos : Minimus digitus meus grossior est dorso patris mei.
+3 Kings	3Kgs	11	12	11	Et nunc pater meus posuit super vos jugum grave, ego autem addam super jugum vestrum : pater meus cecidit vos flagellis, ego autem caedam vos scorpionibus.
+3 Kings	3Kgs	11	12	12	Venit ergo Jeroboam et omnis populus ad Roboam die tertia, sicut locutus fuerat rex, dicens : Revertimini ad me die tertia.
+3 Kings	3Kgs	11	12	13	Responditque rex populo dura, derelicto consilio seniorum quod ei dederant,
+3 Kings	3Kgs	11	12	14	et locutus est eis secundum consilium juvenum, dicens : Pater meus aggravavit jugum vestrum, ego autem addam jugo vestro : pater meus cecidit vos flagellis, ego autem caedam vos scorpionibus.
+3 Kings	3Kgs	11	12	15	Et non acquievit rex populo : quoniam aversatus fuerat eum Dominus, ut suscitaret verbum suum quod locutus fuerat in manu Ahiae Silonitae, ad Jeroboam filium Nabat.
+3 Kings	3Kgs	11	12	16	Videns itaque populus quod noluisset eos audire rex, respondit ei dicens : Quae nobis pars in David ? vel quae haereditas in filio Isai ? vade in tabernacula tua, Israël : nunc vide domum tuam, David. Et abiit Israël in tabernacula sua.
+3 Kings	3Kgs	11	12	17	Super filios autem Israël, quicumque habitabant in civitatibus Juda, regnavit Roboam.
+3 Kings	3Kgs	11	12	18	Misit ergo rex Roboam Aduram, qui erat super tributa : et lapidavit eum omnis Israël, et mortuus est. Porro rex Roboam festinus ascendit currum, et fugit in Jerusalem :
+3 Kings	3Kgs	11	12	19	recessitque Israël a domo David usque in praesentem diem.
+3 Kings	3Kgs	11	12	20	Factum est autem cum audisset omnis Israël quod reversus esset Jeroboam, miserunt, et vocaverunt eum congregato coetu, et constituerunt eum regem super omnem Israël : nec secutus est quisquam domum David praeter tribum Juda solam.
+3 Kings	3Kgs	11	12	21	Venit autem Roboam Jerusalem, et congregavit universam domum Juda, et tribum Benjamin, centum octoginta millia electorum virorum bellatorum, ut pugnarent contra domum Israël, et reducerent regnum Roboam filio Salomonis.
+3 Kings	3Kgs	11	12	22	Factus est autem sermo Domini ad Semeiam virum Dei, dicens :
+3 Kings	3Kgs	11	12	23	Loquere ad Roboam filium Salomonis regem Juda, et ad omnem domum Juda, et Benjamin, et reliquos de populo, dicens :
+3 Kings	3Kgs	11	12	24	Haec dicit Dominus : Non ascendetis, neque bellabitis contra fratres vestros filios Israël : revertatur vir in domum suam : a me enim factum est verbum hoc. Audierunt sermonem Domini, et reversi sunt de itinere, sicut eis praeceperat Dominus.
+3 Kings	3Kgs	11	12	25	Aedificavit autem Jeroboam Sichem in monte Ephraim, et habitavit ibi : et egressus inde aedificavit Phanuel.
+3 Kings	3Kgs	11	12	26	Dixitque Jeroboam in corde suo : Nunc revertetur regnum ad domum David,
+3 Kings	3Kgs	11	12	27	si ascenderit populus iste ut faciat sacrificia in domo Domini in Jerusalem : et convertetur cor populi hujus ad dominum suum Roboam regem Juda, interficientque me, et revertentur ad eum.
+3 Kings	3Kgs	11	12	28	Et excogitato consilio fecit duos vitulos aureos, et dixit eis : Nolite ultra ascendere in Jerusalem : ecce dii tui Israël, qui te eduxerunt de terra Aegypti.
+3 Kings	3Kgs	11	12	29	Posuitque unum in Bethel, et alterum in Dan :
+3 Kings	3Kgs	11	12	30	et factum est verbum hoc in peccatum : ibat enim populus ad adorandum vitulum usque in Dan.
+3 Kings	3Kgs	11	12	31	Et fecit fana in excelsis, et sacerdotes de extremis populi, qui non erant de filiis Levi.
+3 Kings	3Kgs	11	12	32	Constituitque diem solemnem in mense octavo, quintadecima die mensis, in similitudinem solemnitatis quae celebrabatur in Juda. Et ascendens altare, similiter fecit in Bethel, ut immolaret vitulis quos fabricatus fuerat : constituitque in Bethel sacerdotes excelsorum quae fecerat.
+3 Kings	3Kgs	11	12	33	Et ascendit super altare quod exstruxerat in Bethel, quintadecima die mensis octavi, quem finxerat de corde suo : et fecit solemnitatem filiis Israël, et ascendit super altare, ut adoleret incensum.
+3 Kings	3Kgs	11	13	1	Et ecce vir Dei venit de Juda in sermone Domini in Bethel, Jeroboam stante super altare, et thus jaciente.
+3 Kings	3Kgs	11	13	2	Et exclamavit contra altare in sermone Domini, et ait : Altare, altare, haec dicit Dominus : Ecce filius nascetur domui David, Josias nomine, et immolabit super te sacerdotes excelsorum, qui nunc in te thura succendunt : et ossa hominum super te incendet.
+3 Kings	3Kgs	11	13	3	Deditque in illa die signum, dicens : Hoc erit signum quod locutus est Dominus : ecce altare scindetur, et effundetur cinis qui in eo est.
+3 Kings	3Kgs	11	13	4	Cumque audisset rex sermonem hominis Dei quem inclamaverat contra altare in Bethel, extendit manum suam de altari, dicens : Apprehendite eum. Et exaruit manus ejus quam extenderat contra eum, nec valuit retrahere eam ad se.
+3 Kings	3Kgs	11	13	5	Altare quoque scissum est, et effusus est cinis de altari, juxta signum quod praedixerat vir Dei in sermone Domini.
+3 Kings	3Kgs	11	13	6	Et ait rex ad virum Dei : Deprecare faciem Domini Dei tui, et ora pro me, ut restituatur manus mea mihi. Oravitque vir Dei faciem Domini, et reversa est manus regis ad eum, et facta est sicut prius fuerat.
+3 Kings	3Kgs	11	13	7	Locutus est autem rex ad virum Dei : Veni mecum domum ut prandeas, et dabo tibi munera.
+3 Kings	3Kgs	11	13	8	Responditque vir Dei ad regem : Si dederis mihi mediam partem domus tuae, non veniam tecum, nec comedam panem, neque bibam aquam in loco isto :
+3 Kings	3Kgs	11	13	9	sic enim mandatum est mihi in sermone Domini praecipientis : Non comedes panem, neque bibes aquam, nec reverteris per viam qua venisti.
+3 Kings	3Kgs	11	13	10	Abiit ergo per aliam viam, et non est reversus per iter quo venerat in Bethel.
+3 Kings	3Kgs	11	13	11	Prophetes autem quidam senex habitabat in Bethel : ad quem venerunt filii sui, et narraverunt ei omnia opera quae fecerat vir Dei illa die in Bethel : et verba quae locutus fuerat ad regem, narraverunt patri suo.
+3 Kings	3Kgs	11	13	12	Et dixit eis pater eorum : Per quam viam abiit ? Ostenderunt ei filii sui viam per quam abierat vir Dei, qui venerat de Juda.
+3 Kings	3Kgs	11	13	13	Et ait filiis suis : Sternite mihi asinum. Qui cum stravissent, ascendit,
+3 Kings	3Kgs	11	13	14	et abiit post virum Dei, et invenit eum sedentem subtus terebinthum : et ait illi : Tune es vir Dei qui venisti de Juda ? Respondit ille : Ego sum.
+3 Kings	3Kgs	11	13	15	Dixitque ad eum : Veni mecum domum, ut comedas panem.
+3 Kings	3Kgs	11	13	16	Qui ait : Non possum reverti, neque venire tecum : nec comedam panem, neque bibam aquam in loco isto,
+3 Kings	3Kgs	11	13	17	quia locutus est Dominus ad me in sermone Domini, dicens : Non comedes panem, et non bibes aquam ibi, nec reverteris per viam qua ieris.
+3 Kings	3Kgs	11	13	18	Qui ait illi : Et ego propheta sum similis tui : et angelus locutus est mihi in sermone Domini, dicens : Reduc eum tecum in domum tuam, ut comedat panem, et bibat aquam. Fefellit eum,
+3 Kings	3Kgs	11	13	19	et reduxit secum : comedit ergo panem in domo ejus, et bibit aquam.
+3 Kings	3Kgs	11	13	20	Cumque sederent ad mensam, factus est sermo Domini ad prophetam qui reduxerat eum.
+3 Kings	3Kgs	11	13	21	Et exclamavit ad virum Dei qui venerat de Juda, dicens : Haec dicit Dominus : Quia non obediens fuisti ori Domini, et non custodisti mandatum quod praecepit tibi Dominus Deus tuus,
+3 Kings	3Kgs	11	13	22	et reversus es, et comedisti panem, et bibisti aquam in loco in quo praecepit tibi ne comederes panem neque biberes aquam, non inferetur cadaver tuum in sepulchrum patrum tuorum.
+3 Kings	3Kgs	11	13	23	Cumque comedisset et bibisset, stravit asinum suum prophetae quem reduxerat.
+3 Kings	3Kgs	11	13	24	Qui cum abiisset, invenit eum leo in via, et occidit, et erat cadaver ejus projectum in itinere : asinus autem stabat juxta illum, et leo stabat juxta cadaver.
+3 Kings	3Kgs	11	13	25	Et ecce viri transeuntes viderunt cadaver projectum in via, et leonem stantem juxta cadaver. Et venerunt, et divulgaverunt in civitate in qua prophetes ille senex habitabat.
+3 Kings	3Kgs	11	13	26	Quod cum audisset propheta ille qui reduxerat eum de via, ait : Vir Dei est, qui inobediens fuit ori Domini, et tradidit eum Dominus leoni, et confregit eum, et occidit juxta verbum Domini quod locutus est ei.
+3 Kings	3Kgs	11	13	27	Dixitque ad filios suos : Sternite mihi asinum. Qui cum stravissent,
+3 Kings	3Kgs	11	13	28	et ille abiisset, invenit cadaver ejus projectum in via, et asinum et leonem stantes juxta cadaver : non comedit leo de cadavere, nec laesit asinum.
+3 Kings	3Kgs	11	13	29	Tulit ergo prophetes cadaver viri Dei, et posuit illud super asinum, et reversus intulit in civitatem prophetae senis ut plangeret eum.
+3 Kings	3Kgs	11	13	30	Et posuit cadaver ejus in sepulchro suo, et planxerunt eum : Heu, heu mi frater !
+3 Kings	3Kgs	11	13	31	Cumque planxissent eum, dixit ad filios suos : Cum mortuus fuero, sepelite me in sepulchro in quo vir Dei sepultus est : juxta ossa ejus ponite ossa mea.
+3 Kings	3Kgs	11	13	32	Profecto enim veniet sermo quem praedixit in sermone Domini contra altare quod est in Bethel, et contra omnia fana excelsorum quae sunt in urbibus Samariae.
+3 Kings	3Kgs	11	13	33	Post verba haec non est reversus Jeroboam de via sua pessima, sed e contrario fecit de novissimis populi sacerdotes excelsorum : quicumque volebat, implebat manum suam, et fiebat sacerdos excelsorum.
+3 Kings	3Kgs	11	13	34	Et propter hanc causam peccavit domus Jeroboam, et eversa est, et deleta de superficie terrae.
+3 Kings	3Kgs	11	14	1	In tempore illo aegrotavit Abia filius Jeroboam.
+3 Kings	3Kgs	11	14	2	Dixitque Jeroboam uxori suae : Surge, et commuta habitum, ne cognoscaris quod sis uxor Jeroboam, et vade in Silo, ubi est Ahias propheta, qui locutus est mihi quod regnaturus essem super populum hunc.
+3 Kings	3Kgs	11	14	3	Tolle quoque in manu tua decem panes, et crustulam, et vas mellis, et vade ad illum : ipse enim indicabit tibi quid eventurum sit puero huic.
+3 Kings	3Kgs	11	14	4	Fecit ut dixerat, uxor Jeroboam : et consurgens abiit in Silo, et venit in domum Ahiae : at ille non poterat videre, quia caligaverant oculi ejus prae senectute.
+3 Kings	3Kgs	11	14	5	Dixit autem Dominus ad Ahiam : Ecce uxor Jeroboam ingreditur ut consulat te super filio suo qui aegrotat : haec et haec loqueris ei. Cum ergo illa intraret, et dissimularet se esse quae erat,
+3 Kings	3Kgs	11	14	6	audivit Ahias sonitum pedum ejus introëuntis per ostium, et ait : Ingredere, uxor Jeroboam : quare aliam te esse simulas ? ego autem missus sum ad te durus nuntius.
+3 Kings	3Kgs	11	14	7	Vade, et dic Jeroboam : Haec dicit Dominus Deus Israël : Quia exaltavi te de medio populi, et dedi te ducem super populum meum Israël,
+3 Kings	3Kgs	11	14	8	et scidi regnum domus David, et dedi illud tibi, et non fuisti sicut servus meus David, qui custodivit mandata mea, et secutus est me in toto corde suo, faciens quod placitum esset in conspectu meo :
+3 Kings	3Kgs	11	14	9	sed operatus es mala super omnes qui fuerunt ante te, et fecisti tibi deos alienos et conflatiles, ut me ad iracundiam provocares, me autem projecisti post corpus tuum :
+3 Kings	3Kgs	11	14	10	idcirco ecce ego inducam mala super domum Jeroboam, et percutiam de Jeroboam mingentem ad parietem, et clausum, et novissimum in Israël : et mundabo reliquias domus Jeroboam, sicut mundari solet fimus usque ad purum.
+3 Kings	3Kgs	11	14	11	Qui mortui fuerint de Jeroboam in civitate, comedent eos canes : qui autem mortui fuerint in agro, vorabunt eos aves caeli : quia Dominus locutus est.
+3 Kings	3Kgs	11	14	12	Tu igitur surge, et vade in domum tuam : et in ipso introitu pedum tuorum in urbem, morietur puer,
+3 Kings	3Kgs	11	14	13	et planget eum omnis Israël, et sepeliet : iste enim solus inferetur de Jeroboam in sepulchrum, quia inventus est super eo sermo bonus a Domino Deo Israël in domo Jeroboam.
+3 Kings	3Kgs	11	14	14	Constituet autem sibi Dominus regem super Israël, qui percutiet domum Jeroboam in hac die, et in hoc tempore :
+3 Kings	3Kgs	11	14	15	et percutiet Dominus Deus Israël, sicut moveri solet arundo in aqua : et evellet Israël de terra bona hac, quam dedit patribus eorum, et ventilabit eos trans flumen : quia fecerunt sibi lucos, ut irritarent Dominum.
+3 Kings	3Kgs	11	14	16	Et tradet Dominus Israël propter peccata Jeroboam, qui peccavit, et peccare fecit Israël.
+3 Kings	3Kgs	11	14	17	Surrexit itaque uxor Jeroboam, et abiit, et venit in Thersa : cumque illa ingrederetur limen domus, puer mortuus est,
+3 Kings	3Kgs	11	14	18	et sepelierunt eum. Et planxit eum omnis Israël juxta sermonem Domini, quem locutus est in manu servi sui Ahiae prophetae.
+3 Kings	3Kgs	11	14	19	Reliqua autem verborum Jeroboam, quomodo pugnaverit, et quomodo regnaverit, ecce scripta sunt in libro verborum dierum regum Israël.
+3 Kings	3Kgs	11	14	20	Dies autem quibus regnavit Jeroboam, viginti duo anni sunt : et dormivit cum patribus suis, regnavitque Nadab filius ejus pro eo.
+3 Kings	3Kgs	11	14	21	Porro Roboam filius Salomonis regnavit in Juda. Quadraginta et unius anni erat Roboam cum regnare coepisset : decem et septem annos regnavit in Jerusalem civitate, quam elegit Dominus ut poneret nomen suum ibi, ex omnibus tribubus Israël. Nomen autem matris ejus Naama Ammanitis.
+3 Kings	3Kgs	11	14	22	Et fecit Judas malum coram Domino, et irritaverunt eum super omnibus quae fecerant patres eorum in peccatis suis quae peccaverunt.
+3 Kings	3Kgs	11	14	23	Aedificaverunt enim et ipsi sibi aras, et statuas, et lucos super omnem collem excelsum, et subter omnem arborem frondosam :
+3 Kings	3Kgs	11	14	24	sed et effeminati fuerunt in terra, feceruntque omnes abominationes gentium quas attrivit Dominus ante faciem filiorum Israël.
+3 Kings	3Kgs	11	14	25	In quinto autem anno regni Roboam, ascendit Sesac rex Aegypti in Jerusalem,
+3 Kings	3Kgs	11	14	26	et tulit thesauros domus Domini, et thesauros regios, et universa diripuit : scuta quoque aurea, quae fecerat Salomon :
+3 Kings	3Kgs	11	14	27	pro quibus fecit rex Roboam scuta aerea, et tradidit ea in manum ducum scutariorum, et eorum qui excubabant ante ostium domus regis.
+3 Kings	3Kgs	11	14	28	Cumque ingrederetur rex in domum Domini, portabant ea qui praeeundi habebant officium : et postea reportabant ad armamentarium scutariorum.
+3 Kings	3Kgs	11	14	29	Reliqua autem sermonum Roboam, et omnia quae fecit, ecce scripta sunt in libro sermonum dierum regum Juda.
+3 Kings	3Kgs	11	14	30	Fuitque bellum inter Roboam et Jeroboam cunctis diebus.
+3 Kings	3Kgs	11	14	31	Dormivitque Roboam cum patribus suis, et sepultus est cum eis in civitate David : nomen autem matris ejus Naama Ammanitis : et regnavit Abiam filius ejus pro eo.
+3 Kings	3Kgs	11	15	1	Igitur in octavodecimo anno regni Jeroboam filii Nabat, regnavit Abiam super Judam.
+3 Kings	3Kgs	11	15	2	Tribus annis regnavit in Jerusalem : nomen matris ejus Maacha filia Abessalom.
+3 Kings	3Kgs	11	15	3	Ambulavitque in omnibus peccatis patris sui, quae fecerat ante eum : nec erat cor ejus perfectum cum Domino Deo suo, sicut cor David patris ejus.
+3 Kings	3Kgs	11	15	4	Sed propter David dedit ei Dominus Deus suus lucernam in Jerusalem, ut suscitaret filium ejus post eum, et statueret Jerusalem :
+3 Kings	3Kgs	11	15	5	eo quod fecisset David rectum in oculis Domini, et non declinasset ab omnibus quae praeceperat ei cunctis diebus vitae suae, excepto sermone Uriae Hethaei.
+3 Kings	3Kgs	11	15	6	Attamen bellum fuit inter Roboam et Jeroboam omni tempore vitae ejus.
+3 Kings	3Kgs	11	15	7	Reliqua autem sermonum Abiam, et omnia quae fecit, nonne haec scripta sunt in libro verborum dierum regum Juda ? Fuitque praelium inter Abiam et inter Jeroboam.
+3 Kings	3Kgs	11	15	8	Et dormivit Abiam cum patribus suis, et sepelierunt eum in civitate David, regnavitque Asa filius ejus pro eo.
+3 Kings	3Kgs	11	15	9	In anno ergo vigesimo Jeroboam regis Israël regnavit Asa rex Juda,
+3 Kings	3Kgs	11	15	10	et quadraginta et uno anno regnavit in Jerusalem. Nomen matris ejus Maacha filia Abessalom.
+3 Kings	3Kgs	11	15	11	Et fecit Asa rectum ante conspectum Domini, sicut David pater ejus :
+3 Kings	3Kgs	11	15	12	et abstulit effeminatos de terra, purgavitque universas sordes idolorum quae fecerant patres ejus.
+3 Kings	3Kgs	11	15	13	Insuper et Maacham matrem suam amovit, ne esset princeps in sacris Priapi, et in luco ejus quem consecraverat : subvertitque specum ejus, et confregit simulacrum turpissimum, et combussit in torrente Cedron :
+3 Kings	3Kgs	11	15	14	excelsa autem non abstulit. Verumtamen cor Asa perfectum erat cum Domino cunctis diebus suis :
+3 Kings	3Kgs	11	15	15	et intulit ea quae sanctificaverat pater suus, et voverat, in domum Domini, argentum, et aurum, et vasa.
+3 Kings	3Kgs	11	15	16	Bellum autem erat inter Asa, et Baasa regem Israël cunctis diebus eorum.
+3 Kings	3Kgs	11	15	17	Ascendit quoque Baasa rex Israël in Judam, et aedificavit Rama, ut non posset quispiam egredi vel ingredi de parte Asa regis Juda.
+3 Kings	3Kgs	11	15	18	Tollens itaque Asa omne argentum et aurum quod remanserat in thesauris domus Domini, et in thesauris domus regiae, et dedit illud in manus servorum suorum : et misit ad Benadad filium Tabremon filii Hezion, regem Syriae, qui habitabat in Damasco, dicens :
+3 Kings	3Kgs	11	15	19	Foedus est inter me et te, et inter patrem meum et patrem tuum : ideo misi tibi munera, argentum et aurum : et peto ut venias, et irritum facias foedus quod habes cum Baasa rege Israël, et recedat a me.
+3 Kings	3Kgs	11	15	20	Acquiescens Benadad regi Asa, misit principes exercitus sui in civitates Israël, et percusserunt Ahion, et Dan, et Abeldomum Maacha, et universam Cenneroth, omnem scilicet terram Nephthali.
+3 Kings	3Kgs	11	15	21	Quod cum audisset Baasa, intermisit aedificare Rama, et reversus est in Thersa.
+3 Kings	3Kgs	11	15	22	Rex autem Asa nuntium misit in omnem Judam, dicens : Nemo sit excusatus. Et tulerunt lapides de Rama, et ligna ejus, quibus aedificaverat Baasa, et exstruxit de eis rex Asa Gabaa Benjamin, et Maspha.
+3 Kings	3Kgs	11	15	23	Reliqua autem omnium sermonum Asa, et universae fortitudines ejus, et cuncta quae fecit, et civitates quas exstruxit, nonne haec scripta sunt in libro verborum dierum regum Juda ? Verumtamen in tempore senectutis suae doluit pedes.
+3 Kings	3Kgs	11	15	24	Et dormivit cum patribus suis, et sepultus est cum eis in civitate David patris sui. Regnavitque Josaphat filius ejus pro eo.
+3 Kings	3Kgs	11	15	25	Nadab vero filius Jeroboam regnavit super Israël anno secundo Asa regis Juda : regnavitque super Israël duobus annis.
+3 Kings	3Kgs	11	15	26	Et fecit quod malum est in conspectu Domini, et ambulavit in viis patris sui, et in peccatis ejus quibus peccare fecit Israël.
+3 Kings	3Kgs	11	15	27	Insidiatus est autem ei Baasa filius Ahiae de domo Issachar, et percussit eum in Gebbethon, quae est urbs Philisthinorum : siquidem Nadab et omnis Israël obsidebant Gebbethon.
+3 Kings	3Kgs	11	15	28	Interfecit ergo illum Baasa in anno tertio Asa regis Juda, et regnavit pro eo.
+3 Kings	3Kgs	11	15	29	Cumque regnasset, percussit omnem domum Jeroboam : non dimisit ne unam quidem animam de semine ejus donec deleret eum, juxta verbum Domini quod locutus fuerat in manu servi sui Ahiae Silonitis,
+3 Kings	3Kgs	11	15	30	propter peccata Jeroboam, quae peccaverat, et quibus peccare fecerat Israël : et propter delictum quo irritaverat Dominum Deum Israël.
+3 Kings	3Kgs	11	15	31	Reliqua autem sermonum Nadab, et omnia quae operatus est, nonne haec scripta sunt in libro verborum dierum regum Israël ?
+3 Kings	3Kgs	11	15	32	Fuitque bellum inter Asa, et Baasa regem Israël, cunctis diebus eorum.
+3 Kings	3Kgs	11	15	33	Anno tertio Asa regis Juda, regnavit Baasa filius Ahiae super omnem Israël in Thersa, viginti quatuor annis.
+3 Kings	3Kgs	11	15	34	Et fecit malum coram Domino, ambulavitque in via Jeroboam, et in peccatis ejus quibus peccare fecit Israël.
+3 Kings	3Kgs	11	16	1	Factus est autem sermo Domini ad Jehu filium Hanani contra Baasa, dicens :
+3 Kings	3Kgs	11	16	2	Pro eo quod exaltavi te de pulvere, et posui te ducem super populum meum Israël, tu autem ambulasti in via Jeroboam, et peccare fecisti populum meum Israël, ut me irritares in peccatis eorum :
+3 Kings	3Kgs	11	16	3	ecce ego demetam posteriora Baasa, et posteriora domus ejus, et faciam domum tuam sicut domum Jeroboam filii Nabat.
+3 Kings	3Kgs	11	16	4	Qui mortuus fuerit de Baasa in civitate, comedent eum canes : et qui mortuus fuerit ex eo in regione, comedent eum volucres caeli.
+3 Kings	3Kgs	11	16	5	Reliqua autem sermonum Baasa, et quaecumque fecit, et praelia ejus, nonne haec scripta sunt in libro verborum dierum regum Israël ?
+3 Kings	3Kgs	11	16	6	Dormivit ergo Baasa cum patribus suis, sepultusque est in Thersa : et regnavit Ela filius ejus pro eo.
+3 Kings	3Kgs	11	16	7	Cum autem in manu Jehu filii Hanani prophetae verbum Domini factum esset contra Baasa, et contra domum ejus, et contra omne malum quod fecerat coram Domino, ad irritandum eum in operibus manuum suarum, ut fieret sicut domus Jeroboam : ob hanc causam occidit eum, hoc est, Jehu filium Hanani prophetam.
+3 Kings	3Kgs	11	16	8	Anno vigesimo sexto Asa regis Juda, regnavit Ela filius Baasa super Israël in Thersa, duobus annis.
+3 Kings	3Kgs	11	16	9	Et rebellavit contra eum servus suus Zambri, dux mediae partis equitum : erat autem Ela in Thersa bibens, et temulentus in domo Arsa praefecti Thersa.
+3 Kings	3Kgs	11	16	10	Irruens ergo Zambri, percussit et occidit eum, anno vigesimo septimo Asa regis Juda, et regnavit pro eo.
+3 Kings	3Kgs	11	16	11	Cumque regnasset, et sedisset super solium ejus, percussit omnem domum Baasa, et non dereliquit ex ea mingentem ad parietem : et propinquos et amicos ejus.
+3 Kings	3Kgs	11	16	12	Delevitque Zambri omnem domum Baasa, juxta verbum Domini quod locutus fuerat ad Baasa in manu Jehu prophetae,
+3 Kings	3Kgs	11	16	13	propter universa peccata Baasa, et peccata Ela filii ejus, qui peccaverunt, et peccare fecerunt Israël, provocantes Dominum Deum Israël in vanitatibus suis.
+3 Kings	3Kgs	11	16	14	Reliqua autem sermonum Ela, et omnia quae fecit, nonne haec scripta sunt in libro verborum dierum regum Israël ?
+3 Kings	3Kgs	11	16	15	Anno vigesimo septimo Asa regis Juda, regnavit Zambri septem diebus in Thersa : porro exercitus obsidebat Gebbethon urbem Philisthinorum.
+3 Kings	3Kgs	11	16	16	Cumque audisset rebellasse Zambri, et occidisse regem, fecit sibi regem omnis Israël Amri, qui erat princeps militiae super Israël in die illa in castris.
+3 Kings	3Kgs	11	16	17	Ascendit ergo Amri, et omnis Israël cum eo, de Gebbethon, et obsidebant Thersa.
+3 Kings	3Kgs	11	16	18	Videns autem Zambri quod expugnanda esset civitas, ingressus est palatium, et succendit se cum domo regia : et mortuus est
+3 Kings	3Kgs	11	16	19	in peccatis suis quae peccaverat, faciens malum coram Domino, et ambulans in via Jeroboam, et in peccato ejus, quo fecit peccare Israël.
+3 Kings	3Kgs	11	16	20	Reliqua autem sermonum Zambri, et insidiarum ejus, et tyrannidis, nonne haec scripta sunt in libro verborum dierum regum Israël ?
+3 Kings	3Kgs	11	16	21	Tunc divisus est populus Israël in duas partes : media pars populi sequebatur Thebni filium Gineth, ut constitueret eum regem : et media pars Amri.
+3 Kings	3Kgs	11	16	22	Praevaluit autem populus qui erat cum Amri, populo qui sequebatur Thebni filium Gineth : mortuusque est Thebni, et regnavit Amri.
+3 Kings	3Kgs	11	16	23	Anno trigesimo primo Asa regis Juda, regnavit Amri super Israël, duodecim annis : in Thersa regnavit sex annis.
+3 Kings	3Kgs	11	16	24	Emitque montem Samariae a Somer duobus talentis argenti : et aedificavit eum, et vocavit nomen civitatis quam exstruxerat, nomine Semer domini montis, Samariam.
+3 Kings	3Kgs	11	16	25	Fecit autem Amri malum in conspectu Domini, et operatus est nequiter, super omnes qui fuerunt ante eum.
+3 Kings	3Kgs	11	16	26	Ambulavitque in omni via Jeroboam filii Nabat, et in peccatis ejus quibus peccare fecerat Israël, ut irritaret Dominum Deum Israël in vanitatibus suis.
+3 Kings	3Kgs	11	16	27	Reliqua autem sermonum Amri, et praelia ejus quae gessit, nonne haec scripta sunt in libro verborum dierum regum Israël ?
+3 Kings	3Kgs	11	16	28	Dormivitque Amri cum patribus suis, et sepultus est in Samaria : regnavitque Achab filius ejus pro eo.
+3 Kings	3Kgs	11	16	29	Achab vero filius Amri regnavit super Israël anno trigesimo octavo Asa regis Juda. Et regnavit Achab filius Amri super Israël in Samaria viginti et duobus annis.
+3 Kings	3Kgs	11	16	30	Et fecit Achab filius Amri malum in conspectu Domini super omnes qui fuerunt ante eum.
+3 Kings	3Kgs	11	16	31	Nec suffecit ei ut ambularet in peccatis Jeroboam filii Nabat : insuper duxit uxorem Jezabel filiam Ethbaal regis Sidoniorum. Et abiit, et servivit Baal, et adoravit eum.
+3 Kings	3Kgs	11	16	32	Et posuit aram Baal in templo Baal, quod aedificaverat in Samaria,
+3 Kings	3Kgs	11	16	33	et plantavit lucum : et addidit Achab in opere suo, irritans Dominum Deum Israël super omnes reges Israël qui fuerunt ante eum.
+3 Kings	3Kgs	11	16	34	In diebus ejus aedificavit Hiel de Bethel Jericho : in Abiram primitivo suo fundavit eam, et in Segub novissimo suo posuit portas ejus, juxta verbum Domini quod locutus fuerat in manu Josue filii Nun.
+3 Kings	3Kgs	11	17	1	Et dixit Elias Thesbites de habitatoribus Galaad ad Achab : Vivit Dominus Deus Israël, in cujus conspectu sto, si erit annis his ros et pluvia, nisi juxta oris mei verba.
+3 Kings	3Kgs	11	17	2	Et factum est verbum Domini ad eum, dicens :
+3 Kings	3Kgs	11	17	3	Recede hinc, et vade contra orientem, et abscondere in torrente Carith, qui est contra Jordanem,
+3 Kings	3Kgs	11	17	4	et ibi de torrente bibes : corvisque praecepi ut pascant te ibi.
+3 Kings	3Kgs	11	17	5	Abiit ergo, et fecit juxta verbum Domini : cumque abiisset, sedit in torrente Carith, qui est contra Jordanem.
+3 Kings	3Kgs	11	17	6	Corvi quoque deferebant ei panem et carnes mane, similiter panem et carnes vesperi, et bibebat de torrente.
+3 Kings	3Kgs	11	17	7	Post dies autem siccatus est torrens : non enim pluerat super terram.
+3 Kings	3Kgs	11	17	8	Factus est ergo sermo Domini ad eum, dicens :
+3 Kings	3Kgs	11	17	9	Surge, et vade in Sarephta Sidoniorum, et manebis ibi : praecepi enim ibi mulieri viduae ut pascat te.
+3 Kings	3Kgs	11	17	10	Surrexit, et abiit in Sarephta. Cumque venisset ad portam civitatis, apparuit ei mulier vidua colligens ligna, et vocavit eam, dixitque ei : Da mihi paululum aquae in vase ut bibam.
+3 Kings	3Kgs	11	17	11	Cumque illa pergeret ut afferret, clamavit post tergum ejus, dicens : Affer mihi, obsecro, et buccellam panis in manu tua.
+3 Kings	3Kgs	11	17	12	Quae respondit : Vivit Dominus Deus tuus, quia non habeo panem, nisi quantum pugillus capere potest farinae in hydria, et paululum olei in lecytho : en colligo duo ligna ut ingrediar et faciam illum mihi et filio meo, ut comedamus, et moriamur.
+3 Kings	3Kgs	11	17	13	Ad quam Elias ait : Noli timere, sed vade, et fac sicut dixisti : verumtamen mihi primum fac de ipsa farinula subcinericium panem parvulum, et affer ad me : tibi autem et filio tuo facies postea.
+3 Kings	3Kgs	11	17	14	Haec autem dicit Dominus Deus Israël : Hydria farinae non deficiet, nec lecythus olei minuetur, usque ad diem in qua Dominus daturus est pluviam super faciem terrae.
+3 Kings	3Kgs	11	17	15	Quae abiit, et fecit juxta verbum Eliae : et comedit ipse, et illa, et domus ejus : et ex illa die
+3 Kings	3Kgs	11	17	16	hydria farinae non defecit, et lecythus olei non est imminutus, juxta verbum Domini quod locutus fuerat in manu Eliae.
+3 Kings	3Kgs	11	17	17	Factum est autem post haec, aegrotavit filius mulieris matrisfamilias, et erat languor fortissimus, ita ut non remaneret in eo halitus.
+3 Kings	3Kgs	11	17	18	Dixit ergo ad Eliam : Quid mihi et tibi, vir Dei ? ingressus es ad me, ut rememorarentur iniquitates meae, et interficeres filium meum ?
+3 Kings	3Kgs	11	17	19	Et ait ad eam Elias : Da mihi filium tuum. Tulitque eum de sinu ejus, et portavit in coenaculum ubi ipse manebat, et posuit super lectulum suum.
+3 Kings	3Kgs	11	17	20	Et clamavit ad Dominum, et dixit : Domine Deus meus, etiam ne viduam apud quam ego utcumque sustentor, afflixisti ut interficeres filium ejus ?
+3 Kings	3Kgs	11	17	21	Et expandit se, atque mensus est super puerum tribus vicibus, et clamavit ad Dominum, et ait : Domine Deus meus, revertatur, obsecro, anima pueri hujus in viscera ejus.
+3 Kings	3Kgs	11	17	22	Et exaudivit Dominus vocem Eliae : et reversa est anima pueri intra eum, et revixit.
+3 Kings	3Kgs	11	17	23	Tulitque Elias puerum, et deposuit eum de coenaculo in inferiorem domum, et tradidit matri suae, et ait illi : En vivit filius tuus.
+3 Kings	3Kgs	11	17	24	Dixitque mulier ad Eliam : Nunc in isto cognovi quoniam vir Dei es tu, et verbum Domini in ore tuo verum est.
+3 Kings	3Kgs	11	18	1	Post dies multos factum est verbum Domini ad Eliam, in anno tertio, dicens : Vade, et ostende te Achab, ut dem pluviam super faciem terrae.
+3 Kings	3Kgs	11	18	2	Ivit ergo Elias, ut ostenderet se Achab : erat autem fames vehemens in Samaria.
+3 Kings	3Kgs	11	18	3	Vocavitque Achab Abdiam dispensatorem domus suae : Abdias autem timebat Dominum valde.
+3 Kings	3Kgs	11	18	4	Nam cum interficeret Jezabel prophetas Domini, tulit ille centum prophetas, et abscondit eos quinquagenos et quinquagenos in speluncis, et pavit eos pane et aqua.
+3 Kings	3Kgs	11	18	5	Dixit ergo Achab ad Abdiam : Vade in terram ad universos fontes aquarum, et in cunctas valles, si forte possimus invenire herbam, et salvare equos et mulos, et non penitus jumenta intereant.
+3 Kings	3Kgs	11	18	6	Diviseruntque sibi regiones ut circuirent eas : Achab ibat per viam unam, et Abdias per viam alteram seorsum.
+3 Kings	3Kgs	11	18	7	Cumque esset Abdias in via, Elias occurrit ei : qui cum cognovisset eum, cecidit super faciem suam, et ait : Num tu es, domine mi, Elias ?
+3 Kings	3Kgs	11	18	8	Cui ille respondit : Ego. Vade, et dic domino tuo : Adest Elias.
+3 Kings	3Kgs	11	18	9	Et ille : Quid peccavi, inquit, quoniam tradis me servum tuum in manu Achab, ut interficiat me ?
+3 Kings	3Kgs	11	18	10	Vivit Dominus Deus tuus, quia non est gens aut regnum quo non miserit dominus meus te requirens : et respondentibus cunctis : Non est hic : adjuravit regna singula et gentes, eo quod minime reperireris.
+3 Kings	3Kgs	11	18	11	Et nunc tu dicis mihi : Vade, et dic domino tuo : Adest Elias.
+3 Kings	3Kgs	11	18	12	Cumque recessero a te, spiritus Domini asportabit te in locum quem ego ignoro : et ingressus nuntiabo Achab, et non inveniens te, interficiet me : servus autem tuus timet Dominum ab infantia sua.
+3 Kings	3Kgs	11	18	13	Numquid non indicatum est tibi domino meo quid fecerim cum interficeret Jezabel prophetas Domini, quod absconderim de prophetis Domini centum viros, quinquagenos et quinquagenos, in speluncis, et paverim eos pane et aqua ?
+3 Kings	3Kgs	11	18	14	et nunc tu dicis : Vade, et dic domino tuo : Adest Elias : ut interficiat me ?
+3 Kings	3Kgs	11	18	15	Et dixit Elias : Vivit Dominus exercituum, ante cujus vultum sto, quia hodie apparebo ei.
+3 Kings	3Kgs	11	18	16	Abiit ergo Abdias in occursum Achab, et indicavit ei : venitque Achab in occursum Eliae.
+3 Kings	3Kgs	11	18	17	Et cum vidisset eum, ait : Tune es ille, qui conturbas Israël ?
+3 Kings	3Kgs	11	18	18	Et ille ait : Non ego turbavi Israël, sed tu, et domus patris tui, qui dereliquistis mandata Domini, et secuti estis Baalim.
+3 Kings	3Kgs	11	18	19	Verumtamen nunc mitte, et congrega ad me universum Israël in monte Carmeli, et prophetas Baal quadringentos quinquaginta, prophetasque lucorum quadringentos, qui comedunt de mensa Jezabel.
+3 Kings	3Kgs	11	18	20	Misit Achab ad omnes filios Israël, et congregavit prophetas in monte Carmeli.
+3 Kings	3Kgs	11	18	21	Accedens autem Elias ad omnem populum, ait : Usquequo claudicatis in duas partes ? si Dominus est Deus, sequimini eum : si autem Baal, sequimini illum. Et non respondit ei populus verbum.
+3 Kings	3Kgs	11	18	22	Et ait rursus Elias ad populum : Ego remansi propheta Domini solus : prophetae autem Baal quadringenti et quinquaginta viri sunt.
+3 Kings	3Kgs	11	18	23	Dentur nobis duo boves, et illi eligant sibi bovem unum, et in frusta caedentes ponant super ligna, ignem autem non supponant : et ego faciam bovem alterum, et imponam super ligna, ignem autem non supponam.
+3 Kings	3Kgs	11	18	24	Invocate nomina deorum vestrorum, et ego invocabo nomen Domini mei : et Deus qui exaudierit per ignem, ipse sit Deus. Respondens omnis populus ait : Optima propositio.
+3 Kings	3Kgs	11	18	25	Dixit ergo Elias prophetis Baal : Eligite vobis bovem unum, et facite primi, quia vos plures estis : et invocate nomina deorum vestrorum, ignemque non supponatis.
+3 Kings	3Kgs	11	18	26	Qui cum tulissent bovem quem dederat eis, fecerunt : et invocabant nomen Baal de mane usque ad meridiem, dicentes : Baal, exaudi nos. Et non erat vox, nec qui responderet : transiliebantque altare quod fecerant.
+3 Kings	3Kgs	11	18	27	Cumque esset jam meridies, illudebat illis Elias, dicens : Clamate voce majore : deus enim est, et forsitan loquitur, aut in diversorio est, aut in itinere, aut certe dormit, ut excitetur.
+3 Kings	3Kgs	11	18	28	Clamabant ergo voce magna, et incidebant se juxta ritum suum cultris et lanceolis, donec perfunderentur sanguine.
+3 Kings	3Kgs	11	18	29	Postquam autem transiit meridies, et illis prophetantibus venerat tempus quo sacrificium offerri solet, nec audiebatur vox, nec aliquis respondebat, nec attendebat orantes,
+3 Kings	3Kgs	11	18	30	dixit Elias omni populo : Venite ad me. Et accedente ad se populo, curavit altare Domini quod destructum fuerat.
+3 Kings	3Kgs	11	18	31	Et tulit duodecim lapides juxta numerum tribuum filiorum Jacob, ad quem factus est sermo Domini, dicens : Israël erit nomen tuum.
+3 Kings	3Kgs	11	18	32	Et aedificavit de lapidibus altare in nomine Domini : fecitque aquaeductum, quasi per duas aratiunculas in circuitu altaris,
+3 Kings	3Kgs	11	18	33	et composuit ligna : divisitque per membra bovem, et posuit super ligna,
+3 Kings	3Kgs	11	18	34	et ait : Implete quatuor hydrias aqua, et fundite super holocaustum et super ligna. Rursumque dixit : Etiam secundo hoc facite. Qui cum fecissent secundo, ait : Etiam tertio idipsum facite. Feceruntque tertio,
+3 Kings	3Kgs	11	18	35	et currebant aquae circum altare, et fossa aquaeductus repleta est.
+3 Kings	3Kgs	11	18	36	Cumque jam tempus esset ut offerretur holocaustum, accedens Elias propheta ait : Domine Deus Abraham, et Isaac, et Israël, ostende hodie quia tu es Deus Israël, et ego servus tuus, et juxta praeceptum tuum feci omnia verba haec.
+3 Kings	3Kgs	11	18	37	Exaudi me, Domine, exaudi me : ut discat populus iste quia tu es Dominus Deus, et tu convertisti cor eorum iterum.
+3 Kings	3Kgs	11	18	38	Cecidit autem ignis Domini, et voravit holocaustum, et ligna, et lapides, pulverem quoque, et aquam quae erat in aquaeductu lambens.
+3 Kings	3Kgs	11	18	39	Quod cum vidisset omnis populus, cecidit in faciem suam, et ait : Dominus ipse est Deus, Dominus ipse est Deus.
+3 Kings	3Kgs	11	18	40	Dixitque Elias ad eos : Apprehendite prophetas Baal, et ne unus quidem effugiat ex eis. Quos cum apprehendissent, duxit eos Elias ad torrentem Cison, et interfecit eos ibi.
+3 Kings	3Kgs	11	18	41	Et ait Elias ad Achab : Ascende, comede, et bibe, quia sonus multae pluviae est.
+3 Kings	3Kgs	11	18	42	Ascendit Achab ut comederet et biberet : Elias autem ascendit in verticem Carmeli, et pronus in terram posuit faciem suam inter genua sua,
+3 Kings	3Kgs	11	18	43	et dixit ad puerum suum : Ascende, et prospice contra mare. Qui cum ascendisset, et contemplatus esset, ait : Non est quidquam. Et rursum ait illi : Revertere septem vicibus.
+3 Kings	3Kgs	11	18	44	In septima autem vice, ecce nubecula parva quasi vestigium hominis ascendebat de mari. Qui ait : Ascende, et dic Achab : Junge currum tuum et descende, ne occupet te pluvia.
+3 Kings	3Kgs	11	18	45	Cumque se verteret huc atque illuc, ecce caeli contenebrati sunt, et nubes, et ventus, et facta est pluvia grandis. Ascendens itaque Achab, abiit in Jezrahel :
+3 Kings	3Kgs	11	18	46	et manus Domini facta est super Eliam, accinctisque lumbis currebat ante Achab, donec veniret in Jezrahel.
+3 Kings	3Kgs	11	19	1	Nuntiavit autem Achab Jezabel omnia quae fecerat Elias, et quomodo occidisset universos prophetas gladio.
+3 Kings	3Kgs	11	19	2	Misitque Jezabel nuntium ad Eliam, dicens : Haec mihi faciant dii, et haec addant, nisi hac hora cras posuero animam tuam sicut animam unius ex illis.
+3 Kings	3Kgs	11	19	3	Timuit ergo Elias, et surgens abiit quocumque eum ferebat voluntas : venitque in Bersabee Juda, et dimisit ibi puerum suum,
+3 Kings	3Kgs	11	19	4	et perrexit in desertum, viam unius diei. Cumque venisset, et sederet subter unam juniperum, petivit animae suae ut moreretur, et ait : Sufficit mihi, Domine : tolle animam meam : neque enim melior sum quam patres mei.
+3 Kings	3Kgs	11	19	5	Projecitque se, et obdormivit in umbra juniperi : et ecce angelus Domini tetigit eum, et dixit illi : Surge, et comede.
+3 Kings	3Kgs	11	19	6	Respexit, et ecce ad caput suum subcinericius panis, et vas aquae : comedit ergo, et bibit, et rursum obdormivit.
+3 Kings	3Kgs	11	19	7	Reversusque est angelus Domini secundo, et tetigit eum, dixitque illi : Surge, comede : grandis enim tibi restat via.
+3 Kings	3Kgs	11	19	8	Qui cum surrexisset, comedit et bibit, et ambulavit in fortitudine cibi illius quadraginta diebus et quadraginta noctibus usque ad montem Dei Horeb.
+3 Kings	3Kgs	11	19	9	Cumque venisset illuc, mansit in spelunca : et ecce sermo Domini ad eum, dixitque illi : Quid hic agis, Elia ?
+3 Kings	3Kgs	11	19	10	At ille respondit : Zelo zelatus sum pro Domino Deo exercituum, quia dereliquerunt pactum tuum filii Israël : altaria tua destruxerunt, prophetas tuos occiderunt gladio, derelictus sum ego solus, et quaerunt animam meam ut auferant eam.
+3 Kings	3Kgs	11	19	11	Et ait ei : Egredere, et sta in monte coram Domino : et ecce Dominus transit. Et spiritus grandis et fortis subvertens montes, et conterens petras, ante Dominum : non in spiritu Dominus. Et post spiritum commotio : non in commotione Dominus.
+3 Kings	3Kgs	11	19	12	Et post commotionem ignis : non in igne Dominus. Et post ignem sibilus aurae tenuis.
+3 Kings	3Kgs	11	19	13	Quod cum audisset Elias, operuit vultum suum pallio, et egressus stetit in ostio speluncae. Et ecce vox ad eum dicens : Quid hic agis, Elia ? Et ille respondit :
+3 Kings	3Kgs	11	19	14	Zelo zelatus sum pro Domino Deo exercituum, quia dereliquerunt pactum tuum filii Israël : altaria tua destruxerunt, prophetas tuos occiderunt gladio, derelictus sum ego solus, et quaerunt animam meam ut auferant eam.
+3 Kings	3Kgs	11	19	15	Et ait Dominus ad eum : Vade, et revertere in viam tuam per desertum in Damascum : cumque perveneris illuc, unges Hazaël regem super Syriam,
+3 Kings	3Kgs	11	19	16	et Jehu filium Namsi unges regem super Israël : Eliseum autem filium Saphat, qui est de Abelmehula, unges prophetam pro te.
+3 Kings	3Kgs	11	19	17	Et erit : quicumque fugerit gladium Hazaël, occidet eum Jehu : et quicumque fugerit gladium Jehu, interficiet eum Eliseus.
+3 Kings	3Kgs	11	19	18	Et derelinquam mihi in Israël septem millia virorum, quorum genua non sunt incurvata ante Baal, et omne os quod non adoravit eum osculans manus.
+3 Kings	3Kgs	11	19	19	Profectus ergo inde Elias, reperit Eliseum filium Saphat, arantem in duodecim jugis boum. Et ipse in duodecim jugis boum arantibus unus erat : cumque venisset Elias ad eum, misit pallium suum super illum.
+3 Kings	3Kgs	11	19	20	Qui statim relictis bobus cucurrit post Eliam, et ait : Osculer, oro, patrem meum, et matrem meam, et sic sequar te. Dixitque ei : Vade, et revertere : quod enim meum erat, feci tibi.
+3 Kings	3Kgs	11	19	21	Reversus autem ab eo, tulit par boum, et mactavit illud, et in aratro boum coxit carnes, et dedit populo, et comederunt : consurgensque abiit, et secutus est Eliam, et ministrabat ei.
+3 Kings	3Kgs	11	20	1	Porro Benadad rex Syriae congregavit omnem exercitum suum, et triginta duos reges secum, et equos, et currus : et ascendens pugnabat contra Samariam, et obsidebat eam.
+3 Kings	3Kgs	11	20	2	Mittensque nuntios ad Achab regem Israël in civitatem,
+3 Kings	3Kgs	11	20	3	ait : Haec dicit Benadad : Argentum tuum, et aurum tuum meum est : et uxores tuae, et filii tui optimi, mei sunt.
+3 Kings	3Kgs	11	20	4	Responditque rex Israël : Juxta verbum tuum, domine mi rex, tuus sum ego, et omnia mea.
+3 Kings	3Kgs	11	20	5	Revertentesque nuntii, dixerunt : Haec dicit Benadad, qui misit nos ad te : Argentum tuum, et aurum tuum, et uxores tuas, et filios tuos, dabis mihi.
+3 Kings	3Kgs	11	20	6	Cras igitur hac eadem hora mittam servos meos ad te, et scrutabuntur domum tuam, et domum servorum tuorum : et omne quod eis placuerit, ponent in manibus suis, et auferent.
+3 Kings	3Kgs	11	20	7	Vocavit autem rex Israël omnes seniores terrae, et ait : Animadvertite, et videte quoniam insidietur nobis : misit enim ad me pro uxoribus meis, et filiis, et pro argento et auro : et non abnui.
+3 Kings	3Kgs	11	20	8	Dixeruntque omnes majores natu, et universus populus, ad eum : Non audias, neque acquiescas illi.
+3 Kings	3Kgs	11	20	9	Respondit itaque nuntiis Benadad : Dicite domino meo regi : Omnia propter quae misisti ad me servum tuum in initio, faciam : hanc autem rem facere non possum.
+3 Kings	3Kgs	11	20	10	Reversique nuntii retulerunt ei. Qui remisit, et ait : Haec faciant mihi dii, et haec addant, si suffecerit pulvis Samariae pugillis omnis populi qui sequitur me.
+3 Kings	3Kgs	11	20	11	Et respondens rex Israël, ait : Dicite ei : Ne glorietur, accinctus aeque ut discinctus.
+3 Kings	3Kgs	11	20	12	Factum est autem cum audisset Benadad verbum istud, bibebat ipse et reges in umbraculis : et ait servis suis : Circumdate civitatem. Et circumdederunt eam.
+3 Kings	3Kgs	11	20	13	Et ecce propheta unus accedens ad Achab regem Israël, ait ei : Haec dicit Dominus : Certe vidisti omnem multitudinem hanc nimiam ? ecce ego tradam eam in manu tua hodie, ut scias quia ego sum Dominus.
+3 Kings	3Kgs	11	20	14	Et ait Achab : Per quem ? Dixitque ei : Haec dicit Dominus : Per pedissequos principum provinciarum. Et ait : Quis incipiet praeliari ? Et ille dixit : Tu.
+3 Kings	3Kgs	11	20	15	Recensuit ergo pueros principum provinciarum, et reperit numerum ducentorum triginta duorum : et recensuit post eos populum, omnes filios Israël, septem millia.
+3 Kings	3Kgs	11	20	16	Et egressi sunt meridie. Benadad autem bibebat temulentus in umbraculo suo, et reges triginta duo cum eo, qui ad auxilium ejus venerant.
+3 Kings	3Kgs	11	20	17	Egressi sunt autem pueri principum provinciarum in prima fronte. Misit itaque Benadad : qui nuntiaverunt ei, dicentes : Viri egressi sunt de Samaria.
+3 Kings	3Kgs	11	20	18	Et ille ait : Sive pro pace veniunt, apprehendite eos vivos : sive ut praelientur, vivos eos capite.
+3 Kings	3Kgs	11	20	19	Egressi sunt ergo pueri principum provinciarum, ac reliquus exercitus sequebatur :
+3 Kings	3Kgs	11	20	20	et percussit unusquisque virum qui contra se veniebat : fugeruntque Syri, et persecutus est eos Israël. Fugit quoque Benadad rex Syriae in equo cum equitibus suis.
+3 Kings	3Kgs	11	20	21	Necnon egressus rex Israël percussit equos et currus, et percussit Syriam plaga magna.
+3 Kings	3Kgs	11	20	22	Accedens autem propheta ad regem Israël, dixit ei : Vade, et confortare, et scito, et vide quid facias : sequenti enim anno rex Syriae ascendet contra te.
+3 Kings	3Kgs	11	20	23	Servi vero regis Syriae dixerunt ei : Dii montium sunt dii eorum, ideo superaverunt nos : sed melius est ut pugnemus contra eos in campestribus, et obtinebimus eos.
+3 Kings	3Kgs	11	20	24	Tu ergo verbum hoc fac : amove reges singulos ab exercitu tuo, et pone principes pro eis :
+3 Kings	3Kgs	11	20	25	et instaura numerum militum qui ceciderunt de tuis, et equos secundum equos pristinos, et currus secundum currus quos ante habuisti : et pugnabimus contra eos in campestribus, et videbis quod obtinebimus eos. Credidit consilio eorum, et fecit ita.
+3 Kings	3Kgs	11	20	26	Igitur postquam annus transierat, recensuit Benadad Syros, et ascendit in Aphec ut pugnaret contra Israël.
+3 Kings	3Kgs	11	20	27	Porro filii Israël recensiti sunt, et acceptis cibariis profecti ex adverso, castraque metati sunt contra eos, quasi duo parvi greges caprarum : Syri autem repleverunt terram.
+3 Kings	3Kgs	11	20	28	(Et accedens unus vir Dei, dixit ad regem Israël : Haec dicit Dominus : Quia dixerunt Syri : Deus montium est Dominus, et non est Deus vallium : dabo omnem multitudinem hanc grandem in manu tua, et scietis quia ego sum Dominus.)
+3 Kings	3Kgs	11	20	29	Dirigebantque septem diebus ex adverso hi atque illi acies, septima autem die commissum est bellum : percusseruntque filii Israël de Syris centum millia peditum in die una.
+3 Kings	3Kgs	11	20	30	Fugerunt autem qui remanserant in Aphec, in civitatem : et cecidit murus super viginti septem millia hominum qui remanserant. Porro Benadad fugiens ingressus est civitatem, in cubiculum quod erat intra cubiculum.
+3 Kings	3Kgs	11	20	31	Dixeruntque ei servi sui : Ecce, audivimus quod reges domus Israël clementes sint : ponamus itaque saccos in lumbis nostris, et funiculos in capitibus nostris, et egrediamur ad regem Israël : forsitan salvabit animas nostras.
+3 Kings	3Kgs	11	20	32	Accinxerunt saccis lumbos suos, et posuerunt funiculos in capitibus suis, veneruntque ad regem Israël, et dixerunt ei : Servus tuus Benadad dicit : Vivat, oro te, anima mea. Et ille ait : Si adhuc vivit, frater meus est.
+3 Kings	3Kgs	11	20	33	Quod acceperunt viri pro omine : et festinantes rapuerunt verbum ex ore ejus, atque dixerunt : Frater tuus Benadad. Et dixit eis : Ite, et adducite eum ad me. Egressus est ergo ad eum Benadad, et levavit eum in currum suum.
+3 Kings	3Kgs	11	20	34	Qui dixit ei : Civitates quas tulit pater meus a patre tuo, reddam : et plateas fac tibi in Damasco, sicut fecit pater meus in Samaria, et ego foederatus recedam a te. Pepigit ergo foedus, et dimisit eum.
+3 Kings	3Kgs	11	20	35	Tunc vir quidam de filiis prophetarum dixit ad socium suum in sermone Domini : Percute me. At ille noluit percutere.
+3 Kings	3Kgs	11	20	36	Cui ait : Quia noluisti audire vocem Domini, ecce recedes a me, et percutiet te leo. Cumque paululum recessisset ab eo, invenit eum leo, atque percussit.
+3 Kings	3Kgs	11	20	37	Sed et alterum inveniens virum, dixit ad eum : Percute me. Qui percussit eum, et vulneravit.
+3 Kings	3Kgs	11	20	38	Abiit ergo propheta, et occurrit regi in via, et mutavit aspersione pulveris os et oculos suos.
+3 Kings	3Kgs	11	20	39	Cumque rex transisset, clamavit ad regem, et ait : Servus tuus egressus est ad praeliandum cominus : cumque fugisset vir unus, adduxit eum quidam ad me, et ait : Custodi virum istum : qui si lapsus fuerit, erit anima tua pro anima ejus, aut talentum argenti appendes.
+3 Kings	3Kgs	11	20	40	Dum autem ego turbatus huc illucque me verterem, subito non comparuit. Et ait rex Israël ad eum : Hoc est judicium tuum, quod ipse decrevisti.
+3 Kings	3Kgs	11	20	41	At ille statim abstersit pulverem de facie sua, et cognovit eum rex Israël, quod esset de prophetis.
+3 Kings	3Kgs	11	20	42	Qui ait ad eum : Haec dicit Dominus : Quia dimisisti virum dignum morte de manu tua, erit anima tua pro anima ejus, et populus tuus pro populo ejus.
+3 Kings	3Kgs	11	20	43	Reversus est igitur rex Israël in domum suam, audire contemnens, et furibundus venit in Samariam.
+3 Kings	3Kgs	11	21	1	Post verba autem haec, tempore illo vinea erat Naboth Jezrahelitae, quae erat in Jezrahel, juxta palatium Achab regis Samariae.
+3 Kings	3Kgs	11	21	2	Locutus est ergo Achab ad Naboth, dicens : Da mihi vineam tuam, ut faciam mihi hortum olerum, quia vicina est, et prope domum meam : daboque tibi pro ea vineam meliorem, aut si commodius tibi putas, argenti pretium, quanto digna est.
+3 Kings	3Kgs	11	21	3	Cui respondit Naboth : Propitius sit mihi Dominus, ne dem haereditatem patrum meorum tibi.
+3 Kings	3Kgs	11	21	4	Venit ergo Achab in domum suam indignans, et frendens super verbo quod locutus fuerat ad eum Naboth Jezrahelites, dicens : Non dabo tibi haereditatem patrum meorum. Et projiciens se in lectulum suum, avertit faciem suam ad parietem, et non comedit panem.
+3 Kings	3Kgs	11	21	5	Ingressa est autem ad eum Jezabel uxor sua, dixitque ei : Quid est hoc, unde anima tua contristata est ? et quare non comedis panem ?
+3 Kings	3Kgs	11	21	6	Qui respondit ei : Locutus sum Naboth Jezrahelitae, et dixi ei : Da mihi vineam tuam, accepta pecunia : aut, si tibi placet, dabo tibi vineam meliorem pro ea. Et ille ait : Non dabo tibi vineam meam.
+3 Kings	3Kgs	11	21	7	Dixit ergo ad eum Jezabel uxor ejus : Grandis auctoritatis es, et bene regis regnum Israël. Surge, et comede panem, et aequo animo esto : ego dabo tibi vineam Naboth Jezrahelitae.
+3 Kings	3Kgs	11	21	8	Scripsit itaque litteras ex nomine Achab, et signavit eas annulo ejus, et misit ad majores natu, et optimates, qui erant in civitate ejus, et habitabant cum Naboth.
+3 Kings	3Kgs	11	21	9	Litterarum autem haec erat sententia : Praedicate jejunium, et sedere facite Naboth inter primos populi :
+3 Kings	3Kgs	11	21	10	et submittite duos viros filios Belial contra eum, et falsum testimonium dicant : Benedixit Deum et regem : et educite eum, et lapidate, sicque moriatur.
+3 Kings	3Kgs	11	21	11	Fecerunt ergo cives ejus majores natu et optimates, qui habitabant cum eo in urbe, sicut praeceperat eis Jezabel, et sicut scriptum erat in litteris quas miserat ad eos :
+3 Kings	3Kgs	11	21	12	praedicaverunt jejunium, et sedere fecerunt Naboth inter primos populi.
+3 Kings	3Kgs	11	21	13	Et adductis duobus viris filiis diaboli, fecerunt eos sedere contra eum : at illi, scilicet ut viri diabolici, dixerunt contra eum testimonium coram multitudine : Benedixit Naboth Deum et regem : quam ob rem eduxerunt eum extra civitatem, et lapidibus interfecerunt.
+3 Kings	3Kgs	11	21	14	Miseruntque ad Jezabel, dicentes : Lapidatus est Naboth, et mortuus est.
+3 Kings	3Kgs	11	21	15	Factum est autem, cum audisset Jezabel lapidatum Naboth et mortuum, locuta est ad Achab : Surge, et posside vineam Naboth Jezrahelitae, qui noluit tibi acquiescere, et dare eam accepta pecunia : non enim vivit Naboth, sed mortuus est.
+3 Kings	3Kgs	11	21	16	Quod cum audisset Achab, mortuum videlicet Naboth, surrexit, et descendebat in vineam Naboth Jezrahelitae, ut possideret eam.
+3 Kings	3Kgs	11	21	17	Factus est igitur sermo Domini ad Eliam Thesbiten, dicens :
+3 Kings	3Kgs	11	21	18	Surge, et descende in occursum Achab regis Israël, qui est in Samaria : ecce ad vineam Naboth descendit, ut possideat eam.
+3 Kings	3Kgs	11	21	19	Et loqueris ad eum, dicens : Haec dicit Dominus : Occidisti, insuper et possedisti. Et post haec addes : Haec dicit Dominus : In loco hoc, in quo linxerunt canes sanguinem Naboth, lambent quoque sanguinem tuum.
+3 Kings	3Kgs	11	21	20	Et ait Achab ad Eliam : Num invenisti me inimicum tibi ? Qui dixit : Inveni, eo quod venundatus sis, ut faceres malum in conspectu Domini.
+3 Kings	3Kgs	11	21	21	Ecce ego inducam super te malum, et demetam posteriora tua, et interficiam de Achab mingentem ad parietem, et clausum et ultimum in Israël.
+3 Kings	3Kgs	11	21	22	Et dabo domum tuam sicut domum Jeroboam filii Nabat, et sicut domum Baasa filii Ahia : quia egisti ut me ad iracundiam provocares, et peccare fecisti Israël.
+3 Kings	3Kgs	11	21	23	Sed et de Jezabel locutus est Dominus, dicens : Canes comedent Jezabel in agro Jezrahel.
+3 Kings	3Kgs	11	21	24	Si mortuus fuerit Achab in civitate, comedent eum canes : si autem mortuus fuerit in agro, comedent eum volucres caeli.
+3 Kings	3Kgs	11	21	25	Igitur non fuit alter talis sicut Achab, qui venundatus est ut faceret malum in conspectu Domini : concitavit enim eum Jezabel uxor sua,
+3 Kings	3Kgs	11	21	26	et abominabilis factus est, in tantum ut sequeretur idola quae fecerant Amorrhaei, quos consumpsit Dominus a facie filiorum Israël.
+3 Kings	3Kgs	11	21	27	Itaque cum audisset Achab sermones istos, scidit vestimenta sua, et operuit cilicio carnem suam, jejunavitque et dormivit in sacco, et ambulavit demisso capite.
+3 Kings	3Kgs	11	21	28	Et factus est sermo Domini ad Eliam Thesbiten, dicens :
+3 Kings	3Kgs	11	21	29	Nonne vidisti humiliatum Achab coram me ? quia igitur humiliatus est mei causa, non inducam malum in diebus ejus, sed in diebus filii sui inferam malum domui ejus.
+3 Kings	3Kgs	11	22	1	Transierunt igitur tres anni absque bello inter Syriam et Israël.
+3 Kings	3Kgs	11	22	2	In anno autem tertio, descendit Josaphat rex Juda ad regem Israël.
+3 Kings	3Kgs	11	22	3	(Dixitque rex Israël ad servos suos : Ignoratis quod nostra sit Ramoth Galaad, et negligimus tollere eam de manu regis Syriae ?)
+3 Kings	3Kgs	11	22	4	Et ait ad Josaphat : Veniesne mecum ad praeliandum in Ramoth Galaad ?
+3 Kings	3Kgs	11	22	5	Dixitque Josaphat ad regem Israël : Sicut ego sum, ita et tu : populus meus et populus tuus unum sunt : et equites mei, equites tui. Dixitque Josaphat ad regem Israël : Quaere, oro te, hodie sermonem Domini.
+3 Kings	3Kgs	11	22	6	Congregavit ergo rex Israël prophetas, quadringentos circiter viros, et ait ad eos : Ire debeo in Ramoth Galaad ad bellandum, an quiescere ? Qui responderunt : Ascende, et dabit eam Dominus in manu regis.
+3 Kings	3Kgs	11	22	7	Dixit autem Josaphat : Non est hic propheta Domini quispiam, ut interrogemus per eum ?
+3 Kings	3Kgs	11	22	8	Et ait rex Israël ad Josaphat : Remansit vir unus per quem possumus interrogare Dominum : sed ego odi eum, quia non prophetat mihi bonum, sed malum : Michaeas filius Jemla. Cui Josaphat ait : Ne loquaris ita, rex.
+3 Kings	3Kgs	11	22	9	Vocavit ergo rex Israël eunuchum quemdam, et dixit ei : Festina adducere Michaeam filium Jemla.
+3 Kings	3Kgs	11	22	10	Rex autem Israël, et Josaphat rex Juda, sedebant unusquisque in solio suo, vestiti cultu regio, in area juxta ostium portae Samariae : et universi prophetae prophetabant in conspectu eorum.
+3 Kings	3Kgs	11	22	11	Fecit quoque sibi Sedecias filius Chanaana cornua ferrea, et ait : Haec dicit Dominus : His ventilabis Syriam, donec deleas eam.
+3 Kings	3Kgs	11	22	12	Omnesque prophetae similiter prophetabant, dicentes : Ascende in Ramoth Galaad, et vade prospere, et tradet Dominus in manus regis.
+3 Kings	3Kgs	11	22	13	Nuntius vero qui ierat ut vocaret Michaeam, locutus est ad eum, dicens : Ecce sermones prophetarum ore uno regi bona praedicant : sit ergo sermo tuus similis eorum, et loquere bona.
+3 Kings	3Kgs	11	22	14	Cui Michaeas ait : Vivit Dominus, quia quodcumque dixerit mihi Dominus, hoc loquar.
+3 Kings	3Kgs	11	22	15	Venit itaque ad regem, et ait illi rex : Michaea, ire debemus in Ramoth Galaad ad praeliandum, an cessare ? Cui ille respondit : Ascende, et vade prospere, et tradet eam Dominus in manus regis.
+3 Kings	3Kgs	11	22	16	Dixit autem rex ad eum : Iterum atque iterum adjuro te, ut non loquaris mihi nisi quod verum est, in nomine Domini.
+3 Kings	3Kgs	11	22	17	Et ille ait : Vidi cunctum Israël dispersum in montibus, quasi oves non habentes pastorem. Et ait Dominus : Non habent isti dominum : revertatur unusquisque in domum suam in pace.
+3 Kings	3Kgs	11	22	18	(Dixit ergo rex Israël ad Josaphat : Numquid non dixi tibi, quia non prophetat mihi bonum, sed semper malum ?)
+3 Kings	3Kgs	11	22	19	Ille vero addens, ait : Propterea audi sermonem Domini : vidi Dominum sedentem super solium suum, et omnem exercitum caeli assistentem ei a dextris et a sinistris :
+3 Kings	3Kgs	11	22	20	et ait Dominus : Quis decipiet Achab regem Israël, ut ascendat, et cadat in Ramoth Galaad ? Et dixit unus verba hujuscemodi, et alius aliter.
+3 Kings	3Kgs	11	22	21	Egressus est autem spiritus, et stetit coram Domino, et ait : Ego decipiam illum. Cui locutus est Dominus : In quo ?
+3 Kings	3Kgs	11	22	22	Et ille ait : Egrediar, et ero spiritus mendax in ore omnium prophetarum ejus. Et dixit Dominus : Decipies, et praevalebis : egredere, et fac ita.
+3 Kings	3Kgs	11	22	23	Nunc igitur ecce dedit Dominus spiritum mendacii in ore omnium prophetarum tuorum, qui hic sunt, et Dominus locutus est contra te malum.
+3 Kings	3Kgs	11	22	24	Accessit autem Sedecias filius Chanaana, et percussit Michaeam in maxillam, et dixit : Mene ergo dimisit spiritus Domini, et locutus est tibi ?
+3 Kings	3Kgs	11	22	25	Et ait Michaeas : Visurus es in die illa quando ingredieris cubiculum intra cubiculum ut abscondaris.
+3 Kings	3Kgs	11	22	26	Et ait rex Israël : Tollite Michaeam, et maneat apud Amon principem civitatis, et apud Joas filium Amelech,
+3 Kings	3Kgs	11	22	27	et dicite eis : Haec dicit rex : Mittite virum istum in carcerem, et sustentate eum pane tribulationis, et aqua angustiae, donec revertar in pace.
+3 Kings	3Kgs	11	22	28	Dixitque Michaeas : Si reversus fueris in pace, non est locutus in me Dominus. Et ait : Audite, populi omnes.
+3 Kings	3Kgs	11	22	29	Ascendit itaque rex Israël, et Josaphat rex Juda, in Ramoth Galaad.
+3 Kings	3Kgs	11	22	30	Dixit itaque rex Israël ad Josaphat : Sume arma, et ingredere praelium, et induere vestibus tuis. Porro rex Israël mutavit habitum suum, et ingressus est bellum.
+3 Kings	3Kgs	11	22	31	Rex autem Syriae praeceperat principibus curruum triginta duobus, dicens : Non pugnabitis contra minorem et majorem quempiam, nisi contra regem Israël solum.
+3 Kings	3Kgs	11	22	32	Cum ergo vidissent principes curruum Josaphat, suspicati sunt quod ipse esset rex Israël, et impetu facto pugnabant contra eum : et exclamavit Josaphat.
+3 Kings	3Kgs	11	22	33	Intellexeruntque principes curruum quod non esset rex Israël, et cessaverunt ab eo.
+3 Kings	3Kgs	11	22	34	Vir autem quidam tetendit arcum, in incertum sagittam dirigens, et casu percussit regem Israël inter pulmonem et stomachum. At ille dixit aurigae suo : Verte manum tuam, et ejice me de exercitu, quia graviter vulneratus sum.
+3 Kings	3Kgs	11	22	35	Commissum est ergo praelium in die illa, et rex Israël stabat in curru suo contra Syros, et mortuus est vespere : fluebat autem sanguis plagae in sinum currus,
+3 Kings	3Kgs	11	22	36	et praeco insonuit in universo exercitu antequam sol occumberet, dicens : Unusquisque revertatur in civitatem, et in terram suam.
+3 Kings	3Kgs	11	22	37	Mortuus est autem rex, et perlatus est in Samariam : sepelieruntque regem in Samaria,
+3 Kings	3Kgs	11	22	38	et laverunt currum ejus in piscina Samariae : et linxerunt canes sanguinem ejus, et habenas laverunt, juxta verbum Domini quod locutus fuerat.
+3 Kings	3Kgs	11	22	39	Reliqua autem sermonum Achab, et universa quae fecit, et domus eburnea quam aedificavit, cunctarumque urbium quas exstruxit, nonne haec scripta sunt in libro sermonum dierum regum Israël ?
+3 Kings	3Kgs	11	22	40	Dormivit ergo Achab cum patribus suis, et regnavit Ochozias filius ejus pro eo.
+3 Kings	3Kgs	11	22	41	Josaphat vero filius Asa regnare coeperat super Judam anno quarto Achab regis Israël.
+3 Kings	3Kgs	11	22	42	Triginta quinque annorum erat cum regnare coepisset, et viginti quinque annis regnavit in Jerusalem : nomen matris ejus Azuba filia Salai.
+3 Kings	3Kgs	11	22	43	Et ambulavit in omni via Asa patris sui, et non declinavit ex ea : fecitque quod rectum erat in conspectu Domini.
+3 Kings	3Kgs	11	22	44	Verumtamen excelsa non abstulit : adhuc enim populus sacrificabat, et adolebat incensum in excelsis.
+3 Kings	3Kgs	11	22	45	Pacemque habuit Josaphat cum rege Israël.
+3 Kings	3Kgs	11	22	46	Reliqua autem verborum Josaphat, et opera ejus quae gessit, et praelia, nonne haec scripta sunt in libro verborum dierum regum Juda ?
+3 Kings	3Kgs	11	22	47	Sed et reliquias effeminatorum qui remanserant in diebus Asa patris ejus, abstulit de terra.
+3 Kings	3Kgs	11	22	48	Nec erat tunc rex constitutus in Edom.
+3 Kings	3Kgs	11	22	49	Rex vero Josaphat fecerat classes in mari, quae navigarent in Ophir propter aurum : et ire non potuerunt, quia confractae sunt in Asiongaber.
+3 Kings	3Kgs	11	22	50	Tunc ait Ochozias filius Achab ad Josaphat : Vadant servi mei cum servis tuis in navibus. Et noluit Josaphat.
+3 Kings	3Kgs	11	22	51	Dormivitque Josaphat cum patribus suis, et sepultus est cum eis in civitate David patris sui : regnavitque Joram filius ejus pro eo.
+3 Kings	3Kgs	11	22	52	Ochozias autem filius Achab regnare coeperat super Israël in Samaria, anno septimodecimo Josaphat regis Juda : regnavitque super Israël duobus annis.
+3 Kings	3Kgs	11	22	53	Et fecit malum in conspectu Domini, et ambulavit in via patris sui et matris suae, et in via Jeroboam filii Nabat, qui peccare fecit Israël.
+3 Kings	3Kgs	11	22	54	Servivit quoque Baal, et adoravit eum, et irritavit Dominum Deum Israël, juxta omnia quae fecerat pater ejus.
+4 Kings	4Kgs	12	1	1	Praevaricatus est autem Moab in Israël, postquam mortuus est Achab.
+4 Kings	4Kgs	12	1	2	Ceciditque Ochozias per cancellos coenaculi sui, quod habebat in Samaria, et aegrotavit : misitque nuntios, dicens ad eos : Ite, consulite Beelzebub deum Accaron, utrum vivere queam de infirmitate mea hac.
+4 Kings	4Kgs	12	1	3	Angelus autem Domini locutus est ad Eliam Thesbiten, dicens : Surge, et ascende in occursum nuntiorum regis Samariae, et dices ad eos : Numquid non est Deus in Israël, ut eatis ad consulendum Beelzebub deum Accaron ?
+4 Kings	4Kgs	12	1	4	Quam ob rem haec dicit Dominus : De lectulo, super quem ascendisti, non descendes, sed morte morieris. Et abiit Elias.
+4 Kings	4Kgs	12	1	5	Reversique sunt nuntii ad Ochoziam. Qui dixit eis : Quare reversi estis ?
+4 Kings	4Kgs	12	1	6	At illi responderunt ei : Vir occurrit nobis, et dixit ad nos : Ite, et revertimini ad regem qui misit vos, et dicetis ei : Haec dicit Dominus : Numquid quia non erat Deus in Israël, mittis ut consulatur Beelzebub deus Accaron ? idcirco de lectulo, super quem ascendisti, non descendes, sed morte morieris.
+4 Kings	4Kgs	12	1	7	Qui dixit eis : Cujus figurae et habitus est vir ille, qui occurrit vobis, et locutus est verba haec ?
+4 Kings	4Kgs	12	1	8	At illi dixerunt : Vir pilosus, et zona pellicea accinctus renibus. Qui ait : Elias Thesbites est.
+4 Kings	4Kgs	12	1	9	Misitque ad eum quinquagenarium principem, et quinquaginta qui erant sub eo. Qui ascendit ad eum : sedentique in vertice montis, ait : Homo Dei, rex praecepit ut descendas.
+4 Kings	4Kgs	12	1	10	Respondensque Elias, dixit quinquagenario : Si homo Dei sum, descendat ignis de caelo, et devoret te, et quinquaginta tuos. Descendit itaque ignis de caelo, et devoravit eum, et quinquaginta qui erant cum eo.
+4 Kings	4Kgs	12	1	11	Rursumque misit ad eum principem quinquagenarium alterum, et quinquaginta cum eo. Qui locutus est illi : Homo Dei, haec dicit rex : Festina, descende.
+4 Kings	4Kgs	12	1	12	Respondens Elias, ait : Si homo Dei ego sum, descendat ignis de caelo, et devoret te, et quinquaginta tuos. Descendit ergo ignis de caelo, et devoravit illum, et quinquaginta ejus.
+4 Kings	4Kgs	12	1	13	Iterum misit principem quinquagenarium tertium, et quinquaginta qui erant cum eo. Qui cum venisset, curvavit genua contra Eliam, et precatus est eum, et ait : Homo Dei, noli despicere animam meam, et animas servorum tuorum qui mecum sunt.
+4 Kings	4Kgs	12	1	14	Ecce descendit ignis de caelo, et devoravit duos principes quinquagenarios primos, et quinquagenos qui cum eis erant : sed nunc obsecro ut miserearis animae meae.
+4 Kings	4Kgs	12	1	15	Locutus est autem angelus Domini ad Eliam, dicens : Descende cum eo : ne timeas. Surrexit igitur, et descendit cum eo ad regem,
+4 Kings	4Kgs	12	1	16	et locutus est ei : Haec dicit Dominus : Quia misisti nuntios ad consulendum Beelzebub deum Accaron, quasi non esset Deus in Israël a quo posses interrogare sermonem, ideo de lectulo super quem ascendisti, non descendes, sed morte morieris.
+4 Kings	4Kgs	12	1	17	Mortuus est ergo juxta sermonem Domini quem locutus est Elias, et regnavit Joram frater ejus pro eo, anno secundo Joram filii Josaphat regis Judae : non enim habebat filium.
+4 Kings	4Kgs	12	1	18	Reliqua autem verborum Ochoziae quae operatus est, nonne haec scripta sunt in libro sermonum dierum regum Israël ?
+4 Kings	4Kgs	12	2	1	Factum est autem cum levare vellet Dominus Eliam per turbinem in caelum, ibant Elias et Eliseus de Galgalis.
+4 Kings	4Kgs	12	2	2	Dixitque Elias ad Eliseum : Sede hic, quia Dominus misit me usque in Bethel. Cui ait Eliseus : Vivit Dominus, et vivit anima tua, quia non derelinquam te. Cumque descendissent Bethel,
+4 Kings	4Kgs	12	2	3	egressi sunt filii prophetarum qui erant in Bethel, ad Eliseum, et dixerunt ei : Numquid nosti quia hodie Dominus tollet dominum tuum a te ? Qui respondit : Et ego novi : silete.
+4 Kings	4Kgs	12	2	4	Dixit autem Elias ad Eliseum : Sede hic, quia Dominus misit me in Jericho. Et ille ait : Vivit Dominus, et vivit anima tua, quia non derelinquam te. Cumque venissent Jericho,
+4 Kings	4Kgs	12	2	5	accesserunt filii prophetarum qui erant in Jericho, ad Eliseum, et dixerunt ei : Numquid nosti quia Dominus hodie tollet dominum tuum a te ? Et ait : Et ego novi : silete.
+4 Kings	4Kgs	12	2	6	Dixit autem ei Elias : Sede hic, quia Dominus misit me usque ad Jordanem. Qui ait : Vivit Dominus, et vivit anima tua, quia non derelinquam te. Ierunt igitur ambo pariter,
+4 Kings	4Kgs	12	2	7	et quinquaginta viri de filiis prophetarum secuti sunt eos, qui et steterunt e contra, longe : illi autem ambo stabant super Jordanem.
+4 Kings	4Kgs	12	2	8	Tulitque Elias pallium suum, et involvit illud, et percussit aquas : quae divisae sunt in utramque partem, et transierunt ambo per siccum.
+4 Kings	4Kgs	12	2	9	Cumque transissent, Elias dixit ad Eliseum : Postula quod vis ut faciam tibi, antequam tollar a te. Dixitque Eliseus : Obsecro ut fiat in me duplex spiritus tuus.
+4 Kings	4Kgs	12	2	10	Qui respondit : Rem difficilem postulasti : attamen si videris me quando tollar a te, erit tibi quod petisti : si autem non videris, non erit.
+4 Kings	4Kgs	12	2	11	Cumque pergerent, et incedentes sermocinarentur, ecce currus igneus, et equi ignei diviserunt utrumque : et ascendit Elias per turbinem in caelum.
+4 Kings	4Kgs	12	2	12	Eliseus autem videbat, et clamabat : Pater mi, pater mi, currus Israël, et auriga ejus. Et non vidit eum amplius : apprehenditque vestimenta sua, et scidit illa in duas partes.
+4 Kings	4Kgs	12	2	13	Et levavit pallium Eliae, quod ceciderat ei : reversusque stetit super ripam Jordanis,
+4 Kings	4Kgs	12	2	14	et pallio Eliae, quod ceciderat ei, percussit aquas, et non sunt divisae : et dixit : Ubi est Deus Eliae etiam nunc ? Percussitque aquas, et divisae sunt huc atque illuc, et transiit Eliseus.
+4 Kings	4Kgs	12	2	15	Videntes autem filii prophetarum qui erant in Jericho e contra, dixerunt : Requievit spiritus Eliae super Eliseum. Et venientes in occursum ejus, adoraverunt eum proni in terram,
+4 Kings	4Kgs	12	2	16	dixeruntque illi : Ecce cum servis tuis sunt quinquaginta viri fortes qui possunt ire, et quaerere dominum tuum, ne forte tulerit eum spiritus Domini, et projecerit eum in unum montium, aut in unam vallium. Qui ait : Nolite mittere.
+4 Kings	4Kgs	12	2	17	Coëgeruntque eum donec acquiesceret, et diceret : Mittite. Et miserunt quinquaginta viros : qui cum quaesissent tribus diebus, non invenerunt.
+4 Kings	4Kgs	12	2	18	Et reversi sunt ad eum : at ille habitabat in Jericho, et dixit eis : Numquid non dixi vobis : Nolite mittere ?
+4 Kings	4Kgs	12	2	19	Dixerunt quoque viri civitatis ad Eliseum : Ecce habitatio civitatis hujus optima est, sicut tu ipse, domine, perspicis : sed aquae pessimae sunt, et terra sterilis.
+4 Kings	4Kgs	12	2	20	At ille ait : Afferte mihi vas novum, et mittite in illud sal. Quod cum attulissent,
+4 Kings	4Kgs	12	2	21	egressus ad fontem aquarum misit in illum sal, et ait : Haec dicit Dominus : Sanavi aquas has, et non erit ultra in eis mors, neque sterilitas.
+4 Kings	4Kgs	12	2	22	Sanatae sunt ergo aquae usque in diem hanc, juxta verbum Elisei quod locutus est.
+4 Kings	4Kgs	12	2	23	Ascendit autem inde in Bethel : cumque ascenderet per viam, pueri parvi egressi sunt de civitate, et illudebant ei, dicentes : Ascende calve, ascende calve.
+4 Kings	4Kgs	12	2	24	Qui cum respexisset, vidit eos, et maledixit eis in nomine Domini : egressique sunt duo ursi de saltu, et laceraverunt ex eis quadraginta duos pueros.
+4 Kings	4Kgs	12	2	25	Abiit autem inde in montem Carmeli, et inde reversus est in Samariam.
+4 Kings	4Kgs	12	3	1	Joram vero filius Achab regnavit super Israël in Samaria anno decimooctavo Josaphat regis Judae : regnavitque duodecim annis.
+4 Kings	4Kgs	12	3	2	Et fecit malum coram Domino, sed non sicut pater suus et mater : tulit enim statuas Baal quas fecerat pater ejus.
+4 Kings	4Kgs	12	3	3	Verumtamen in peccatis Jeroboam filii Nabat, qui peccare fecit Israël, adhaesit, nec recessit ab eis.
+4 Kings	4Kgs	12	3	4	Porro Mesa rex Moab nutriebat pecora multa, et solvebat regi Israël centum millia agnorum, et centum millia arietum cum velleribus suis.
+4 Kings	4Kgs	12	3	5	Cumque mortuus fuisset Achab, praevaricatus est foedus quod habebat cum rege Israël.
+4 Kings	4Kgs	12	3	6	Egressus est igitur rex Joram in die illa de Samaria, et recensuit universum Israël.
+4 Kings	4Kgs	12	3	7	Misitque ad Josaphat regem Juda, dicens : Rex Moab recessit a me : veni mecum contra eum ad praelium. Qui respondit : Ascendam : qui meus est, tuus est : populus meus, populus tuus, et equi mei, equi tui.
+4 Kings	4Kgs	12	3	8	Dixitque : Per quam viam ascendemus ? At ille respondit : Per desertum Idumaeae.
+4 Kings	4Kgs	12	3	9	Perrexerunt igitur rex Israël, et rex Juda, et rex Edom, et circuierunt per viam septem dierum, nec erat aqua exercitui et jumentis quae sequebantur eos.
+4 Kings	4Kgs	12	3	10	Dixitque rex Israël : Heu ! heu ! heu ! congregavit nos Dominus tres reges ut traderet in manus Moab.
+4 Kings	4Kgs	12	3	11	Et ait Josaphat : Estne hic propheta Domini, ut deprecemur Dominum per eum ? Et respondit unus de servis regis Israël : Est hic Eliseus filius Saphat, qui fundebat aquam super manus Eliae.
+4 Kings	4Kgs	12	3	12	Et ait Josaphat : Est apud eum sermo Domini. Descenditque ad eum rex Israël, et Josaphat rex Juda, et rex Edom.
+4 Kings	4Kgs	12	3	13	Dixit autem Eliseus ad regem Israël : Quid mihi et tibi est ? vade ad prophetas patris tui et matris tuae. Et ait illi rex Israël : Quare congregavit Dominus tres reges hos ut traderet eos in manus Moab ?
+4 Kings	4Kgs	12	3	14	Dixitque ad eum Eliseus : Vivit Dominus exercituum, in cujus conspectu sto, quod si non vultum Josaphat regis Judae erubescerem, non attendissem quidem te, nec respexissem.
+4 Kings	4Kgs	12	3	15	Nunc autem adducite mihi psaltem. Cumque caneret psaltes, facta est super eum manus Domini, et ait :
+4 Kings	4Kgs	12	3	16	Haec dicit Dominus : Facite alveum torrentis hujus fossas et fossas.
+4 Kings	4Kgs	12	3	17	Haec enim dicit Dominus : Non videbitis ventum, neque pluviam : et alveus iste replebitur aquis, et bibetis vos, et familiae vestrae, et jumenta vestra.
+4 Kings	4Kgs	12	3	18	Parumque est hoc in conspectu Domini : insuper tradet etiam Moab in manus vestras.
+4 Kings	4Kgs	12	3	19	Et percutietis omnem civitatem munitam, et omnem urbem electam, et universum lignum fructiferum succidetis, cunctosque fontes aquarum obturabitis, et omnem agrum egregium operietis lapidibus.
+4 Kings	4Kgs	12	3	20	Factum est igitur mane, quando sacrificium offerri solet, et ecce aquae veniebant per viam Edom, et repleta est terra aquis.
+4 Kings	4Kgs	12	3	21	Universi autem Moabitae audientes quod ascendissent reges ut pugnarent adversum eos, convocaverunt omnes qui accincti erant balteo desuper, et steterunt in terminis.
+4 Kings	4Kgs	12	3	22	Primoque mane surgentes, et orto jam sole ex adverso aquarum, viderunt Moabitae e contra aquas rubras quasi sanguinem,
+4 Kings	4Kgs	12	3	23	dixeruntque : Sanguis gladii est : pugnaverunt reges contra se, et caesi sunt mutuo : nunc perge ad praedam, Moab.
+4 Kings	4Kgs	12	3	24	Perrexeruntque in castra Israël : porro consurgens Israël, percussit Moab : at illi fugerunt coram eis. Venerunt igitur qui vicerant, et percusserunt Moab,
+4 Kings	4Kgs	12	3	25	et civitates destruxerunt : et omnem agrum optimum, mittentes singuli lapides, repleverunt : et universos fontes aquarum obturaverunt : et omnia ligna fructifera succiderunt, ita ut muri tantum fictiles remanerent : et circumdata est civitas a fundibulariis, et magna ex parte percussa.
+4 Kings	4Kgs	12	3	26	Quod cum vidisset rex Moab, praevaluisse scilicet hostes, tulit secum septingentos viros educentes gladium, ut irrumperent ad regem Edom : et non potuerunt.
+4 Kings	4Kgs	12	3	27	Arripiensque filium suum primogenitum, qui regnaturus erat pro eo, obtulit holocaustum super murum : et facta est indignatio magna in Israël, statimque recesserunt ab eo, et reversi sunt in terram suam.
+4 Kings	4Kgs	12	4	1	Mulier autem quaedam de uxoribus prophetarum clamabat ad Eliseum, dicens : Servus tuus vir meus mortuus est, et tu nosti quia servus tuus fuit timens Dominum : et ecce creditor venit ut tollat duos filios meos ad serviendum sibi.
+4 Kings	4Kgs	12	4	2	Cui dixit Eliseus : Quid vis ut faciam tibi ? dic mihi, quid habes in domo tua ? At illa respondit : Non habeo ancilla tua quidquam in domo mea, nisi parum olei quo ungar.
+4 Kings	4Kgs	12	4	3	Cui ait : Vade, pete mutuo ab omnibus vicinis tuis vasa vacua non pauca,
+4 Kings	4Kgs	12	4	4	et ingredere, et claude ostium tuum cum intrinsecus fueris tu, et filii tui : et mitte inde in omnia vasa haec, et cum plena fuerint, tolles.
+4 Kings	4Kgs	12	4	5	Ivit itaque mulier, et clausit ostium super se, et super filios suos : illi offerebant vasa, et illa infundebat.
+4 Kings	4Kgs	12	4	6	Cumque plena fuissent vasa, dixit ad filium suum : Affer mihi adhuc vas. Et ille respondit : Non habeo. Stetitque oleum.
+4 Kings	4Kgs	12	4	7	Venit autem illa, et indicavit homini Dei. Et ille : Vade, inquit, vende oleum, et redde creditori tuo : tu autem, et filii tui vivite de reliquo.
+4 Kings	4Kgs	12	4	8	Facta est autem quaedam dies, et transibat Eliseus per Sunam : erat autem ibi mulier magna, quae tenuit eum ut comederet panem : cumque frequenter inde transiret, divertebat ad eam ut comederet panem.
+4 Kings	4Kgs	12	4	9	Quae dixit ad virum suum : Animadverto quod vir Dei sanctus est iste, qui transit per nos frequenter.
+4 Kings	4Kgs	12	4	10	Faciamus ergo ei coenaculum parvum, et ponamus ei in eo lectulum, et mensam, et sellam, et candelabrum, ut cum venerit ad nos, maneat ibi.
+4 Kings	4Kgs	12	4	11	Facta est ergo dies quaedam, et veniens divertit in coenaculum, et requievit ibi.
+4 Kings	4Kgs	12	4	12	Dixitque ad Giezi puerum suum : Voca Sunamitidem istam. Qui cum vocasset eam, et illa stetisset coram eo,
+4 Kings	4Kgs	12	4	13	dixit ad puerum suum : Loquere ad eam : Ecce, sedule in omnibus ministrasti nobis : quid vis ut faciam tibi ? numquid habes negotium, et vis ut loquar regi, sive principi militiae ? Quae respondit : In medio populi mei habito.
+4 Kings	4Kgs	12	4	14	Et ait : Quid ergo vult ut faciam ei ? Dixitque Giezi : Ne quaeras : filium enim non habet, et vir ejus senex est.
+4 Kings	4Kgs	12	4	15	Praecepit itaque ut vocaret eam : quae cum vocata fuisset, et stetisset ante ostium,
+4 Kings	4Kgs	12	4	16	dixit ad eam : In tempore isto, et in hac eadem hora, si vita comes fuerit, habebis in utero filium. At illa respondit : Noli quaeso, domine mi vir Dei, noli mentiri ancillae tuae.
+4 Kings	4Kgs	12	4	17	Et concepit mulier, et peperit filium in tempore, et in hora eadem, qua dixerat Eliseus.
+4 Kings	4Kgs	12	4	18	Crevit autem puer : et cum esset quaedam dies, et egressus isset ad patrem suum, ad messores,
+4 Kings	4Kgs	12	4	19	ait patri suo : Caput meum doleo, caput meum doleo. At ille dixit puero : Tolle, et duc eum ad matrem suam.
+4 Kings	4Kgs	12	4	20	Qui cum tulisset, et duxisset eum ad matrem suam, posuit eum illa super genua sua usque ad meridiem, et mortuus est.
+4 Kings	4Kgs	12	4	21	Ascendit autem, et collocavit eum super lectulum hominis Dei, et clausit ostium : et egressa,
+4 Kings	4Kgs	12	4	22	vocavit virum suum, et ait : Mitte mecum, obsecro, unum de pueris, et asinam, ut excurram usque ad hominem Dei, et revertar.
+4 Kings	4Kgs	12	4	23	Qui ait illi : Quam ob causam vadis ad eum ? hodie non sunt calendae, neque sabbatum. Quae respondit : Vadam.
+4 Kings	4Kgs	12	4	24	Stravitque asinam, et praecepit puero : Mina, et propera : ne mihi moram facias in eundo : et hoc age quod praecipio tibi.
+4 Kings	4Kgs	12	4	25	Profecta est igitur, et venit ad virum Dei in montem Carmeli : cumque vidisset eam vir Dei e contra, ait ad Giezi puerum suum : Ecce Sunamitis illa.
+4 Kings	4Kgs	12	4	26	Vade ergo in occursum ejus, et dic ei : Recte ne agitur circa te, et circa virum tuum, et circa filium tuum ? Quae respondit : Recte.
+4 Kings	4Kgs	12	4	27	Cumque venisset ad virum Dei in montem, apprehendit pedes ejus : et accessit Giezi ut amoveret eam. Et ait homo Dei : Dimitte illam : anima enim ejus in amaritudine est, et Dominus celavit a me, et non indicavit mihi.
+4 Kings	4Kgs	12	4	28	Quae dixit illi : Numquid petivi filium a domino meo ? numquid non dixi tibi : Ne illudas me ?
+4 Kings	4Kgs	12	4	29	Et ille ait ad Giezi : Accinge lumbos tuos, et tolle baculum meum in manu tua, et vade. Si occurrerit tibi homo, non salutes eum : et si salutaverit te quispiam, non respondeas illi : et pones baculum meum super faciem pueri.
+4 Kings	4Kgs	12	4	30	Porro mater pueri ait : Vivit Dominus, et vivit anima tua, non dimittam te. Surrexit ergo, et secutus est eam.
+4 Kings	4Kgs	12	4	31	Giezi autem praecesserat ante eos, et posuerat baculum super faciem pueri, et non erat vox, neque sensus : reversusque est in occursum ejus, et nuntiavit ei, dicens : Non surrexit puer.
+4 Kings	4Kgs	12	4	32	Ingressus est ergo Eliseus domum, et ecce puer mortuus jacebat in lectulo ejus :
+4 Kings	4Kgs	12	4	33	ingressusque clausit ostium super se et super puerum, et oravit ad Dominum.
+4 Kings	4Kgs	12	4	34	Et ascendit, et incubuit super puerum : posuitque os suum super os ejus, et oculos suos super oculos ejus, et manus suas super manus ejus : et incurvavit se super eum, et calefacta est caro pueri.
+4 Kings	4Kgs	12	4	35	At ille reversus, deambulavit in domo, semel huc atque illuc : et ascendit, et incubuit super eum : et oscitavit puer septies, aperuitque oculos.
+4 Kings	4Kgs	12	4	36	At ille vocavit Giezi, et dixit ei : Voca Sunamitidem hanc. Quae vocata, ingressa est ad eum. Qui ait : Tolle filium tuum.
+4 Kings	4Kgs	12	4	37	Venit illa, et corruit ad pedes ejus, et adoravit super terram : tulitque filium suum, et egressa est.
+4 Kings	4Kgs	12	4	38	Et Eliseus reversus est in Galgala. Erat autem fames in terra, et filii prophetarum habitabant coram eo. Dixitque uni de pueris suis : Pone ollam grandem, et coque pulmentum filiis prophetarum.
+4 Kings	4Kgs	12	4	39	Et egressus est unus in agrum ut colligeret herbas agrestes : invenitque quasi vitem silvestrem, et collegit ex ea colocynthidas agri, et implevit pallium suum, et reversus concidit in ollam pulmenti : nesciebat enim quid esset.
+4 Kings	4Kgs	12	4	40	Infuderunt ergo sociis ut comederent : cumque gustassent de coctione, clamaverunt, dicentes : Mors in olla, vir Dei. Et non potuerunt comedere.
+4 Kings	4Kgs	12	4	41	At ille : Afferte, inquit, farinam. Cumque tulissent, misit in ollam, et ait : Infunde turbae, ut comedant. Et non fuit amplius quidquam amaritudinis in olla.
+4 Kings	4Kgs	12	4	42	Vir autem quidam venit de Baalsalisa deferens viro Dei panes primitiarum, viginti panes hordeaceos, et frumentum novum in pera sua. At ille dixit : Da populo, ut comedat.
+4 Kings	4Kgs	12	4	43	Responditque ei minister ejus : Quantum est hoc, ut apponam centum viris ? Rursum ille ait : Da populo, ut comedat : haec enim dicit Dominus : Comedent, et supererit.
+4 Kings	4Kgs	12	4	44	Posuit itaque coram eis : qui comederunt, et superfuit juxta verbum Domini.
+4 Kings	4Kgs	12	5	1	Naaman princeps militiae regis Syriae erat vir magnus apud dominum suum, et honoratus : per illum enim dedit Dominus salutem Syriae : erat autem vir fortis et dives, sed leprosus.
+4 Kings	4Kgs	12	5	2	Porro de Syria egressi fuerant latrunculi, et captivam duxerant de terra Israël puellam parvulam, quae erat in obsequio uxoris Naaman :
+4 Kings	4Kgs	12	5	3	quae ait ad dominam suam : Utinam fuisset dominus meus ad prophetam qui est in Samaria, profecto curasset eum a lepra quam habet.
+4 Kings	4Kgs	12	5	4	Ingressus est itaque Naaman ad dominum suum, et nuntiavit ei, dicens : Sic et sic locuta est puella de terra Israël.
+4 Kings	4Kgs	12	5	5	Dixitque ei rex Syriae : Vade, et mittam litteras ad regem Israël. Qui cum profectus esset, et tulisset secum decem talenta argenti, et sex millia aureos, et decem mutatoria vestimentorum,
+4 Kings	4Kgs	12	5	6	detulit litteras ad regem Israël in haec verba : Cum acceperis epistolam hanc, scito quod miserim ad te Naaman servum meum, ut cures eum a lepra sua.
+4 Kings	4Kgs	12	5	7	Cumque legisset rex Israël litteras, scidit vestimenta sua, et ait : Numquid deus ego sum, ut occidere possim et vivificare, quia iste misit ad me ut curem hominem a lepra sua ? animadvertite, et videte quod occasiones quaerat adversum me.
+4 Kings	4Kgs	12	5	8	Quod cum audisset Eliseus vir Dei, scidisse videlicet regem Israël vestimenta sua, misit ad eum, dicens : Quare scidisti vestimenta tua ? veniat ad me, et sciat esse prophetam in Israël.
+4 Kings	4Kgs	12	5	9	Venit ergo Naaman cum equis et curribus, et stetit ad ostium domus Elisei :
+4 Kings	4Kgs	12	5	10	misitque ad eum Eliseus nuntium, dicens : Vade, et lavare septies in Jordane, et recipiet sanitatem caro tua, atque mundaberis.
+4 Kings	4Kgs	12	5	11	Iratus Naaman recedebat, dicens : Putabam quod egrederetur ad me, et stans invocaret nomen Domini Dei sui, et tangeret manu sua locum leprae, et curaret me.
+4 Kings	4Kgs	12	5	12	Numquid non meliores sunt Abana et Pharphar fluvii Damasci, omnibus aquis Israël, ut laver in eis, et munder ? Cum ergo vertisset se, et abiret indignans,
+4 Kings	4Kgs	12	5	13	accesserunt ad eum servi sui, et locuti sunt ei : Pater, etsi rem grandem dixisset tibi propheta, certe facere debueras : quanto magis quia nunc dixit tibi : Lavare, et mundaberis ?
+4 Kings	4Kgs	12	5	14	Descendit, et lavit in Jordane septies juxta sermonem viri Dei : et restituta est caro ejus sicut caro pueri parvuli, et mundatus est.
+4 Kings	4Kgs	12	5	15	Reversusque ad virum Dei cum universo comitatu suo, venit, et stetit coram eo, et ait : Vere scio quod non sit alius deus in universa terra, nisi tantum in Israël. Obsecro itaque ut accipias benedictionem a servo tuo.
+4 Kings	4Kgs	12	5	16	At ille respondit : Vivit Dominus, ante quem sto, quia non accipiam. Cumque vim faceret, penitus non acquievit.
+4 Kings	4Kgs	12	5	17	Dixitque Naaman : Ut vis : sed, obsecro, concede mihi servo tuo ut tollam onus duorum burdonum de terra : non enim faciet ultra servus tuus holocaustum aut victimam diis alienis, nisi Domino.
+4 Kings	4Kgs	12	5	18	Hoc autem solum est, de quo depreceris Dominum pro servo tuo, quando ingredietur dominus meus templum Remmon ut adoret : et illo innitente super manum meam, si adoravero in templo Remmon, adorante eo in eodem loco, ut ignoscat mihi Dominus servo tuo pro hac re.
+4 Kings	4Kgs	12	5	19	Qui dixit ei : Vade in pace. Abiit ergo ab eo electo terrae tempore.
+4 Kings	4Kgs	12	5	20	Dixitque Giezi puer viri Dei : Pepercit dominus meus Naaman Syro isti, ut non acciperet ab eo quae attulit : vivit Dominus, quia curram post eum, et accipiam ab eo aliquid.
+4 Kings	4Kgs	12	5	21	Et secutus est Giezi post tergum Naaman : quem cum vidisset ille currentem ad se, desiliit de curru in occursum ejus, et ait : Rectene sunt omnia ?
+4 Kings	4Kgs	12	5	22	Et ille ait : Recte. Dominus meus misit me ad te dicens : Modo venerunt ad me duo adolescentes de monte Ephraim, ex filiis prophetarum : da eis talentum argenti, et vestes mutatorias duplices.
+4 Kings	4Kgs	12	5	23	Dixitque Naaman : Melius est ut accipias duo talenta. Et coëgit eum, ligavitque duo talenta argenti in duobus saccis, et duplicia vestimenta, et imposuit duobus pueris suis, qui et portaverunt coram eo.
+4 Kings	4Kgs	12	5	24	Cumque venisset jam vesperi, tulit de manu eorum, et reposuit in domo, dimisitque viros, et abierunt.
+4 Kings	4Kgs	12	5	25	Ipse autem ingressus, stetit coram domino suo. Et dixit Eliseus : Unde venis, Giezi ? Qui respondit : Non ivit servus tuus quoquam.
+4 Kings	4Kgs	12	5	26	At ille ait : Nonne cor meum in praesenti erat, quando reversus est homo de curru suo in occursum tui ? nunc igitur accepisti argentum, et accepisti vestes ut emas oliveta, et vineas, et oves, et boves, et servos, et ancillas.
+4 Kings	4Kgs	12	5	27	Sed et lepra Naaman adhaerebit tibi, et semini tuo usque in sempiternum. Et egressus est ab eo leprosus quasi nix.
+4 Kings	4Kgs	12	6	1	Dixerunt autem filii prophetarum ad Eliseum : Ecce locus in quo habitamus coram te, angustus est nobis.
+4 Kings	4Kgs	12	6	2	Eamus usque ad Jordanem, et tollant singuli de silva materias singulas, ut aedificemus nobis ibi locum ad habitandum. Qui dixit : Ite.
+4 Kings	4Kgs	12	6	3	Et ait unus ex illis : Veni ergo et tu cum servis tuis. Respondit : Ego veniam.
+4 Kings	4Kgs	12	6	4	Et abiit cum eis. Cumque venissent ad Jordanem, caedebant ligna.
+4 Kings	4Kgs	12	6	5	Accidit autem ut cum unus materiam succidisset, caderet ferrum securis in aquam : exclamavitque ille, et ait : Heu ! heu ! heu ! domine mi : et hoc ipsum mutuo acceperam.
+4 Kings	4Kgs	12	6	6	Dixit autem homo Dei : Ubi cecidit ? At ille monstravit ei locum. Praecidit ergo lignum, et misit illuc : natavitque ferrum,
+4 Kings	4Kgs	12	6	7	et ait : Tolle. Qui extendit manum, et tulit illud.
+4 Kings	4Kgs	12	6	8	Rex autem Syriae pugnabat contra Israël, consiliumque iniit cum servis suis, dicens : In loco illo et illo ponamus insidias.
+4 Kings	4Kgs	12	6	9	Misit itaque vir Dei ad regem Israël, dicens : Cave ne transeas in locum illum : quia ibi Syri in insidiis sunt.
+4 Kings	4Kgs	12	6	10	Misit itaque rex Israël ad locum quem dixerat ei vir Dei, et praeoccupavit eum, et observavit se ibi non semel neque bis.
+4 Kings	4Kgs	12	6	11	Conturbatumque est cor regis Syriae pro hac re : et convocatis servis suis, ait : Quare non indicatis mihi quis proditor mei sit apud regem Israël ?
+4 Kings	4Kgs	12	6	12	Dixitque unus servorum ejus : Nequaquam, domine mi rex, sed Eliseus propheta qui est in Israël, indicat regi Israël omnia verba quaecumque locutus fueris in conclavi tuo.
+4 Kings	4Kgs	12	6	13	Dixitque eis : Ite, et videte ubi sit, ut mittam, et capiam eum. Annuntiaveruntque ei, dicentes : Ecce in Dothan.
+4 Kings	4Kgs	12	6	14	Misit ergo illuc equos et currus, et robur exercitus : qui cum venissent nocte, circumdederunt civitatem.
+4 Kings	4Kgs	12	6	15	Consurgens autem diluculo minister viri Dei, egressus vidit exercitum in circuitu civitatis, et equos et currus : nuntiavitque ei, dicens : Heu ! heu ! heu ! domine mi : quid faciemus ?
+4 Kings	4Kgs	12	6	16	At ille respondit : Noli timere : plures enim nobiscum sunt, quam cum illis.
+4 Kings	4Kgs	12	6	17	Cumque orasset Eliseus, ait : Domine, aperi oculos hujus, ut videat. Et aperuit Dominus oculos pueri, et vidit : et ecce mons plenus equorum et curruum igneorum in circuitu Elisei.
+4 Kings	4Kgs	12	6	18	Hostes vero descenderunt ad eum : porro Eliseus oravit ad Dominum, dicens : Percute, obsecro, gentem hanc caecitate. Percussitque eos Dominus ne viderent, juxta verbum Elisei.
+4 Kings	4Kgs	12	6	19	Dixit autem ad eos Eliseus : Non est haec via, neque ista est civitas : sequimini me, et ostendam vobis virum quem quaeritis. Duxit ergo eos in Samariam :
+4 Kings	4Kgs	12	6	20	cumque ingressi fuissent in Samariam, dixit Eliseus : Domine, aperi oculos istorum, ut videant. Aperuitque Dominus oculos eorum, et viderunt se esse in medio Samariae.
+4 Kings	4Kgs	12	6	21	Dixitque rex Israël ad Eliseum, cum vidisset eos : Numquid percutiam eos, pater mi ?
+4 Kings	4Kgs	12	6	22	At ille ait : Non percuties : neque enim cepisti eos gladio et arcu tuo, ut percutias : sed pone panem et aquam coram eis, ut comedant et bibant, et vadant ad dominum suum.
+4 Kings	4Kgs	12	6	23	Appositaque est eis ciborum magna praeparatio, et comederunt et biberunt, et dimisit eos, abieruntque ad dominum suum, et ultra non venerunt latrones Syriae in terram Israël.
+4 Kings	4Kgs	12	6	24	Factum est autem post haec, congregavit Benadad rex Syriae universum exercitum suum, et ascendit, et obsidebat Samariam.
+4 Kings	4Kgs	12	6	25	Factaque est fames magna in Samaria : et tamdiu obsessa est, donec venundaretur caput asini octoginta argenteis, et quarta pars cabi stercoris columbarum quinque argenteis.
+4 Kings	4Kgs	12	6	26	Cumque rex Israël transiret per murum, mulier quaedam exclamavit ad eum, dicens : Salva me, domine mi rex.
+4 Kings	4Kgs	12	6	27	Qui ait : Non te salvat Dominus : unde te possum salvare ? de area, vel de torculari ? Dixitque ad eam rex : Quid tibi vis ? Quae respondit :
+4 Kings	4Kgs	12	6	28	Mulier ista dixit mihi : Da filium tuum, ut comedamus eum hodie, et filium meum comedemus cras.
+4 Kings	4Kgs	12	6	29	Coximus ergo filium meum, et comedimus. Dixique ei die altera : Da filium tuum, ut comedamus eum. Quae abscondit filium suum.
+4 Kings	4Kgs	12	6	30	Quod cum audisset rex, scidit vestimenta sua, et transibat per murum. Viditque omnis populus cilicium quo vestitus erat ad carnem intrinsecus.
+4 Kings	4Kgs	12	6	31	Et ait rex : Haec mihi faciat Deus, et haec addat, si steterit caput Elisei filii Saphat super ipsum hodie.
+4 Kings	4Kgs	12	6	32	Eliseus autem sedebat in domo sua, et senes sedebant cum eo. Praemisit itaque virum : et antequam veniret nuntius ille, dixit ad senes : Numquid scitis quod miserit filius homicidae hic, ut praecidatur caput meum ? videte ergo : cum venerit nuntius, claudite ostium, et non sinatis eum introire : ecce enim sonitus pedum domini ejus post eum est.
+4 Kings	4Kgs	12	6	33	Adhuc illo loquente eis, apparuit nuntius qui veniebat ad eum. Et ait : Ecce, tantum malum a Domino est : quid amplius expectabo a Domino ?
+4 Kings	4Kgs	12	7	1	Dixit autem Eliseus : Audite verbum Domini : Haec dicit Dominus : In tempore hoc cras modius similae uno statere erit, et duo modii hordei statere uno, in porta Samariae.
+4 Kings	4Kgs	12	7	2	Respondens unus de ducibus, super cujus manum rex incumbebat, homini Dei, ait : Si Dominus fecerit etiam cataractas in caelo, numquid poterit esse quod loqueris ? Qui ait : Videbis oculis tuis, et inde non comedes.
+4 Kings	4Kgs	12	7	3	Quatuor ergo viri erant leprosi juxta introitum portae : qui dixerunt ad invicem : Quid hic esse volumus donec moriamur ?
+4 Kings	4Kgs	12	7	4	sive ingredi voluerimus civitatem, fame moriemur : sive manserimus hic, moriendum nobis est : venite ergo, et transfugiamus ad castra Syriae : si pepercerint nobis, vivemus : si autem occidere voluerint, nihilominus moriemur.
+4 Kings	4Kgs	12	7	5	Surrexerunt ergo vesperi, ut venirent ad castra Syriae. Cumque venissent ad principium castrorum Syriae, nullum ibidem repererunt.
+4 Kings	4Kgs	12	7	6	Siquidem Dominus sonitum audiri fecerat in castris Syriae, curruum, et equorum, et exercitus plurimi : dixeruntque ad invicem : Ecce mercede conduxit adversum nos rex Israël reges Hethaeorum et Aegyptiorum, et venerunt super nos.
+4 Kings	4Kgs	12	7	7	Surrexerunt ergo, et fugerunt in tenebris, et dereliquerunt tentoria sua, et equos et asinos, in castris, fugeruntque animas tantum suas salvare cupientes.
+4 Kings	4Kgs	12	7	8	Igitur cum venissent leprosi illi ad principium castrorum, ingressi sunt unum tabernaculum, et comederunt et biberunt : tuleruntque inde argentum, et aurum, et vestes, et abierunt, et absconderunt : et rursum reversi sunt ad aliud tabernaculum, et inde similiter auferentes absconderunt.
+4 Kings	4Kgs	12	7	9	Dixeruntque ad invicem : Non recte facimus : haec enim dies boni nuntii est. Si tacuerimus et noluerimus nuntiare usque mane, sceleris arguemur : venite, eamus, et nuntiemus in aula regis.
+4 Kings	4Kgs	12	7	10	Cumque venissent ad portam civitatis, narraverunt eis, dicentes : Ivimus ad castra Syriae, et nullum ibidem reperimus hominem, nisi equos et asinos alligatos, et fixa tentoria.
+4 Kings	4Kgs	12	7	11	Ierunt ergo portarii, et nuntiaverunt in palatio regis intrinsecus.
+4 Kings	4Kgs	12	7	12	Qui surrexit nocte, et ait ad servos suos : Dico vobis quid fecerint nobis Syri : sciunt quia fame laboramus, et idcirco egressi sunt de castris, et latitant in agris, dicentes : Cum egressi fuerint de civitate, capiemus eos vivos, et tunc civitatem ingredi poterimus.
+4 Kings	4Kgs	12	7	13	Respondit autem unus servorum ejus : Tollamus quinque equos qui remanserunt in urbe (quia ipsi tantum sunt in universa multitudine Israël, alii enim consumpti sunt), et mittentes, explorare poterimus.
+4 Kings	4Kgs	12	7	14	Adduxerunt ergo duos equos, misitque rex in castra Syrorum, dicens : Ite, et videte.
+4 Kings	4Kgs	12	7	15	Qui abierunt post eos usque ad Jordanem : ecce autem omnis via plena erat vestibus et vasis quae projecerant Syri cum turbarentur : reversique nuntii indicaverunt regi.
+4 Kings	4Kgs	12	7	16	Et egressus populus diripuit castra Syriae : factusque est modius similae statere uno, et duo modii hordei statere uno, juxta verbum Domini.
+4 Kings	4Kgs	12	7	17	Porro rex ducem illum, in cujus manu incumbebat, constituit ad portam : quem conculcavit turba in introitu portae, et mortuus est, juxta quod locutus fuerat vir Dei, quando descenderat rex ad eum.
+4 Kings	4Kgs	12	7	18	Factumque est secundum sermonem viri Dei quem dixerat regi, quando ait : Duo modii hordei statere uno erunt, et modius similae statere uno, hoc eodem tempore cras in porta Samariae :
+4 Kings	4Kgs	12	7	19	quando responderat dux ille viro Dei, et dixerat : Etiamsi Dominus fecerit cataractas in caelo, numquid poterit fieri quod loqueris ? Et dixit ei : Videbis oculis tuis, et inde non comedes.
+4 Kings	4Kgs	12	7	20	Evenit ergo ei sicut praedictum fuerat, et conculcavit eum populus in porta, et mortuus est.
+4 Kings	4Kgs	12	8	1	Eliseus autem locutus est ad mulierem cujus vivere fecerat filium, dicens : Surge, vade tu et domus tua, et peregrinare ubicumque repereris : vocavit enim Dominus famem, et veniet super terram septem annis.
+4 Kings	4Kgs	12	8	2	Quae surrexit, et fecit juxta verbum hominis Dei : et vadens cum domo sua, peregrinata est in terra Philisthiim diebus multis.
+4 Kings	4Kgs	12	8	3	Cumque finiti essent anni septem, reversa est mulier de terra Philisthiim : et egressa est ut interpellaret regem pro domo sua, et pro agris suis.
+4 Kings	4Kgs	12	8	4	Rex autem loquebatur cum Giezi puero viri Dei, dicens : Narra mihi omnia magnalia quae fecit Eliseus.
+4 Kings	4Kgs	12	8	5	Cumque ille narraret regi quomodo mortuum suscitasset, apparuit mulier cujus vivificaverat filium, clamans ad regem pro domo sua, et pro agris suis. Dixitque Giezi : Domine mi rex, haec est mulier, et hic est filius ejus quem suscitavit Eliseus.
+4 Kings	4Kgs	12	8	6	Et interrogavit rex mulierem : quae narravit ei. Deditque ei rex eunuchum unum, dicens : Restitue ei omnia quae sua sunt, et universos reditus agrorum, a die qua reliquit terram usque ad praesens.
+4 Kings	4Kgs	12	8	7	Venit quoque Eliseus Damascum, et Benadad rex Syriae aegrotabat : nuntiaveruntque ei, dicentes : Venit vir Dei huc.
+4 Kings	4Kgs	12	8	8	Et ait rex ad Hazaël : Tolle tecum munera, et vade in occursum viri Dei, et consule Dominum per eum, dicens : Si evadere potero de infirmitate mea hac ?
+4 Kings	4Kgs	12	8	9	Ivit igitur Hazaël in occursum ejus, habens secum munera, et omnia bona Damasci, onera quadraginta camelorum. Cumque stetisset coram eo, ait : Filius tuus Benadad rex Syriae misit me ad te, dicens : Si sanari potero de infirmitate mea hac ?
+4 Kings	4Kgs	12	8	10	Dixitque ei Eliseus : Vade, dic ei : Sanaberis : porro ostendit mihi Dominus quia morte morietur.
+4 Kings	4Kgs	12	8	11	Stetique cum eo, et conturbatus est usque ad suffusionem vultus : flevitque vir Dei.
+4 Kings	4Kgs	12	8	12	Cui Hazaël ait : Quare dominus meus flet ? At ille dixit : Quia scio quae facturus sis filiis Israël mala. Civitates eorum munitas igne succendes, et juvenes eorum interficies gladio, et parvulos eorum elides, et praegnantes divides.
+4 Kings	4Kgs	12	8	13	Dixitque Hazaël : Quid enim sum servus tuus canis, ut faciam rem istam magnam ? Et ait Eliseus : Ostendit mihi Dominus te regem Syriae fore.
+4 Kings	4Kgs	12	8	14	Qui cum recessisset ab Eliseo, venit ad dominum suum. Qui ait ei : Quid dixit tibi Eliseus ? At ille respondit : Dixit mihi : Recipies sanitatem.
+4 Kings	4Kgs	12	8	15	Cumque venisset dies altera, tulit stragulum, et infudit aquam, et expandit super faciem ejus : quo mortuo, regnavit Hazaël pro eo.
+4 Kings	4Kgs	12	8	16	Anno quinto Joram filii Achab regis Israël, et Josaphat regis Juda, regnavit Joram filius Josaphat rex Juda.
+4 Kings	4Kgs	12	8	17	Triginta duorum annorum erat cum regnare coepisset, et octo annis regnavit in Jerusalem.
+4 Kings	4Kgs	12	8	18	Ambulavitque in viis regum Israël, sicut ambulaverat domus Achab : filia enim Achab erat uxor ejus : et fecit quod malum est in conspectu Domini.
+4 Kings	4Kgs	12	8	19	Noluit autem Dominus disperdere Judam, propter David servum suum, sicut promiserat ei, ut daret illi lucernam, et filiis ejus cunctis diebus.
+4 Kings	4Kgs	12	8	20	In diebus ejus recessit Edom ne esset sub Juda, et constituit sibi regem.
+4 Kings	4Kgs	12	8	21	Venitque Joram Seira, et omnes currus cum eo : et surrexit nocte, percussitque Idumaeos qui eum circumdederant, et principes curruum : populus autem fugit in tabernacula sua.
+4 Kings	4Kgs	12	8	22	Recessit ergo Edom ne esset sub Juda, usque ad diem hanc. Tunc recessit et Lobna in tempore illo.
+4 Kings	4Kgs	12	8	23	Reliqua autem sermonum Joram, et universa quae fecit, nonne haec scripta sunt in libro verborum dierum regum Juda ?
+4 Kings	4Kgs	12	8	24	Et dormivit Joram cum patribus suis, sepultusque est cum eis in civitate David, et regnavit Ochozias filius ejus pro eo.
+4 Kings	4Kgs	12	8	25	Anno duodecimo Joram filii Achab regis Israël regnavit Ochozias filius Joram regis Judae.
+4 Kings	4Kgs	12	8	26	Viginti duorum annorum erat Ochozias cum regnare coepisset, et uno anno regnavit in Jerusalem : nomen matris ejus Athalia filia Amri regis Israël.
+4 Kings	4Kgs	12	8	27	Et ambulavit in viis domus Achab : et fecit quod malum est coram Domino, sicut domus Achab : gener enim domus Achab fuit.
+4 Kings	4Kgs	12	8	28	Abiit quoque cum Joram filio Achab ad praeliandum contra Hazaël regem Syriae in Ramoth Galaad, et vulneraverunt Syri Joram.
+4 Kings	4Kgs	12	8	29	Qui reversus est ut curaretur in Jezrahel, quia vulneraverant eum Syri in Ramoth praeliantem contra Hazaël regem Syriae. Porro Ochozias filius Joram rex Juda descendit invisere Joram filium Achab in Jezrahel, quia aegrotabat ibi.
+4 Kings	4Kgs	12	9	1	Eliseus autem prophetes vocavit unum de filiis prophetarum, et ait illi : Accinge lumbos tuos, et tolle lenticulam olei hanc in manu tua, et vade in Ramoth Galaad.
+4 Kings	4Kgs	12	9	2	Cumque veneris illuc, videbis Jehu filium Josaphat filii Namsi : et ingressus suscitabis eum de medio fratrum suorum, et introduces in interius cubiculum.
+4 Kings	4Kgs	12	9	3	Tenensque lenticulam olei, fundes super caput ejus, et dices : Haec dicit Dominus : Unxi te regem super Israël. Aperiesque ostium, et fugies, et non ibi subsistes.
+4 Kings	4Kgs	12	9	4	Abiit ergo adolescens puer prophetae in Ramoth Galaad,
+4 Kings	4Kgs	12	9	5	et ingressus est illuc : ecce autem principes exercitus sedebant : et ait : Verbum mihi ad te, o princeps. Dixitque Jehu : Ad quem ex omnibus nobis ? At ille dixit : Ad te, o princeps.
+4 Kings	4Kgs	12	9	6	Et surrexit, et ingressus est cubiculum : at ille fudit oleum super caput ejus, et ait : Haec dicit Dominus Deus Israël : Unxi te regem super populum Domini Israël,
+4 Kings	4Kgs	12	9	7	et percuties domum Achab domini tui, et ulciscar sanguinem servorum meorum prophetarum, et sanguinem omnium servorum Domini de manu Jezabel.
+4 Kings	4Kgs	12	9	8	Perdamque omnem domum Achab : et interficiam de Achab mingentem ad parietem, et clausum et novissimum in Israël.
+4 Kings	4Kgs	12	9	9	Et dabo domum Achab sicut domum Jeroboam filii Nabat, et sicut domum Baasa filii Ahia.
+4 Kings	4Kgs	12	9	10	Jezabel quoque comedent canes in agro Jezrahel, nec erit qui sepeliat eam. Aperuitque ostium, et fugit.
+4 Kings	4Kgs	12	9	11	Jehu autem egressus est ad servos domini sui : qui dixerunt ei : Rectene sunt omnia ? quid venit insanus iste ad te ? Qui ait eis : Nostis hominem, et quid locutus sit.
+4 Kings	4Kgs	12	9	12	At ille responderunt : Falsum est, sed magis narra nobis. Qui ait eis : Haec et haec locutus est mihi, et ait : Haec dicit Dominus : Unxi te regem super Israël.
+4 Kings	4Kgs	12	9	13	Festinaverunt itaque, et unusquisque tollens pallium suum posuerunt sub pedibus ejus in similitudinem tribunalis, et cecinerunt tuba, atque dixerunt : Regnavit Jehu.
+4 Kings	4Kgs	12	9	14	Conjuravit ergo Jehu filius Josaphat filii Namsi contra Joram : porro Joram obsederat Ramoth Galaad, ipse et omnis Israël contra Hazaël regem Syriae :
+4 Kings	4Kgs	12	9	15	et reversus fuerat ut curaretur in Jezrahel propter vulnera, quia percusserant eum Syri praeliantem contra Hazaël regem Syriae. Dixitque Jehu : Si placet vobis, nemo egrediatur profugus de civitate, ne vadat, et nuntiet in Jezrahel.
+4 Kings	4Kgs	12	9	16	Et ascendit, et profectus est in Jezrahel : Joram enim aegrotabat ibi, et Ochozias rex Juda descenderat ad visitandum Joram.
+4 Kings	4Kgs	12	9	17	Igitur speculator qui stabat super turrim Jezrahel, vidit globum Jehu venientis, et ait : Video ego globum. Dixitque Joram : Tolle currum, et mitte in occursum eorum, et dicat vadens : Rectene sunt omnia ?
+4 Kings	4Kgs	12	9	18	Abiit ergo qui ascenderat currum, in occursum ejus, et ait : Haec dicit rex : Pacatane sunt omnia ? Dixitque Jehu : Quid tibi et paci ? transi, et sequere me. Nuntiavit quoque speculator, dicens : Venit nuntius ad eos, et non revertitur.
+4 Kings	4Kgs	12	9	19	Misit etiam currum equorum secundum : venitque ad eos, et ait : Haec dicit rex : Numquid pax est ? Et ait Jehu : Quid tibi et paci ? transi, et sequere me.
+4 Kings	4Kgs	12	9	20	Nuntiavit autem speculator, dicens : Venit usque ad eos, et non revertitur : est autem incessus quasi incessus Jehu filii Namsi, praeceps enim graditur.
+4 Kings	4Kgs	12	9	21	Et ait Joram : Junge currum. Junxeruntque currum ejus, et egressus est Joram rex Israël, et Ochozias rex Juda, singuli in curribus suis, egressique sunt in occursum Jehu, et invenerunt eum in agro Naboth Jezrahelitae.
+4 Kings	4Kgs	12	9	22	Cumque vidisset Joram Jehu, dixit : Pax est, Jehu ? At ille respondit : Quae pax ? adhuc fornicationes Jezabel matris tuae, et veneficia ejus multa, vigent.
+4 Kings	4Kgs	12	9	23	Convertit autem Joram manum suam, et fugiens ait ad Ochoziam : Insidiae, Ochozia.
+4 Kings	4Kgs	12	9	24	Porro Jehu tetendit arcum manu, et percussit Joram inter scapulas : et egressa est sagitta per cor ejus, statimque corruit in curru suo.
+4 Kings	4Kgs	12	9	25	Dixitque Jehu ad Badacer ducem : Tolle, projice eum in agro Naboth Jezrahelitae : memini enim quando ego et tu sedentes in curru sequebamur Achab patrem hujus, quod Dominus onus hoc levaverit super eum, dicens :
+4 Kings	4Kgs	12	9	26	Si non pro sanguine Naboth, et pro sanguine filiorum ejus, quem vidi heri, ait Dominus, reddam tibi in agro isto, dicit Dominus. Nunc ergo tolle, et projice eum in agrum juxta verbum Domini.
+4 Kings	4Kgs	12	9	27	Ochozias autem rex Juda videns hoc, fugit per viam domus horti : persecutusque est eum Jehu, et ait : Etiam hunc percutite in curru suo. Et percusserunt eum in ascensu Gaver, qui est juxta Jeblaam : qui fugit in Mageddo, et mortuus est ibi.
+4 Kings	4Kgs	12	9	28	Et imposuerunt eum servi ejus super currum suum, et tulerunt in Jerusalem : sepelieruntque eum in sepulchro cum patribus suis in civitate David.
+4 Kings	4Kgs	12	9	29	Anno undecimo Joram filii Achab, regnavit Ochozias super Judam,
+4 Kings	4Kgs	12	9	30	venitque Jehu in Jezrahel. Porro Jezabel, introitu ejus audito, depinxit oculos suos stibio, et ornavit caput suum, et respexit per fenestram
+4 Kings	4Kgs	12	9	31	ingredientem Jehu per portam, et ait : Numquid pax potest esse Zambri, qui interfecit dominum suum ?
+4 Kings	4Kgs	12	9	32	Levavitque Jehu faciem suam ad fenestram, et ait : Quae est ista ? et inclinaverunt se ad eum duo vel tres eunuchi.
+4 Kings	4Kgs	12	9	33	At ille dixit eis : Praecipitate eam deorsum : et praecipitaverunt eam, aspersusque est sanguine paries, et equorum ungulae conculcaverunt eam.
+4 Kings	4Kgs	12	9	34	Cumque introgressus esset ut comederet biberetque, ait : Ite, et videte maledictam illam, et sepelite eam : quia filia regis est.
+4 Kings	4Kgs	12	9	35	Cumque issent ut sepelirent eam, non invenerunt nisi calvariam, et pedes, et summas manus.
+4 Kings	4Kgs	12	9	36	Reversique nuntiaverunt ei. Et ait Jehu : Sermo Domini est, quem locutus est per servum suum Eliam Thesbiten, dicens : In agro Jezrahel comedent canes carnes Jezabel,
+4 Kings	4Kgs	12	9	37	et erunt carnes Jezabel sicut stercus super faciem terrae in agro Jezrahel, ita ut praetereuntes dicant : Haeccine est illa Jezabel ?
+4 Kings	4Kgs	12	10	1	Erant autem Achab septuaginta filii in Samaria : scripsit ergo Jehu litteras, et misit in Samariam, ad optimates civitatis, et ad majores natu, et ad nutritios Achab, dicens :
+4 Kings	4Kgs	12	10	2	Statim ut acceperitis litteras has, qui habetis filios domini vestri, et currus, et equos, et civitates firmas, et arma,
+4 Kings	4Kgs	12	10	3	eligite meliorem, et eum qui vobis placuerit de filiis domini vestri, et eum ponite super solium patris sui, et pugnate pro domo domini vestri.
+4 Kings	4Kgs	12	10	4	Timuerunt illi vehementer, et dixerunt : Ecce duo reges non potuerunt stare coram eo, et quomodo nos valebimus resistere ?
+4 Kings	4Kgs	12	10	5	Miserunt ergo praepositi domus, et praefecti civitatis, et majores natu, et nutritii, ad Jehu, dicentes : Servi tui sumus : quaecumque jusseris faciemus, nec constituemus nobis regem : quaecumque tibi placent, fac.
+4 Kings	4Kgs	12	10	6	Rescripsit autem eis litteras secundo, dicens : Si mei estis, et obeditis mihi, tollite capita filiorum domini vestri, et venite ad me hac eadem hora cras in Jezrahel. Porro filii regis, septuaginta viri, apud optimates civitates nutriebantur.
+4 Kings	4Kgs	12	10	7	Cumque venissent litteras ad eos, tulerunt filios regis, et occiderunt septuaginta viros, et posuerunt capita eorum in cophinis, et miserunt ad eum in Jezrahel.
+4 Kings	4Kgs	12	10	8	Venit autem nuntius, et indicavit ei, dicens : Attulerunt capita filiorum regis. Qui respondit : Ponite ea ad duos acervos juxta introitum portae usque mane.
+4 Kings	4Kgs	12	10	9	Cumque diluxisset, egressus est, et stans dixit ad omnem populum : Justi estis : si ego conjuravi contra dominum meum et interfeci eum, quis percussit omnes hos ?
+4 Kings	4Kgs	12	10	10	videte ergo nunc quoniam non cecidit de sermonibus Domini in terram, quos locutus est Dominus super domum Achab : et Dominus fecit quod locutus est in manu servi sui Eliae.
+4 Kings	4Kgs	12	10	11	Percussit igitur Jehu omnes qui reliqui erant de domo Achab in Jezrahel, et universos optimates ejus, et notos, et sacerdotes, donec non remanerent ex eo reliquiae.
+4 Kings	4Kgs	12	10	12	Et surrexit, et venit in Samariam : cumque venisset ad Cameram pastorum in via,
+4 Kings	4Kgs	12	10	13	invenit fratres Ochoziae regis Juda : dixitque ad eos : Quinam estis vos ? Qui responderunt : Fratres Ochoziae sumus, et descendimus ad salutandos filios regis, et filios reginae.
+4 Kings	4Kgs	12	10	14	Qui ait : Comprehendite eos vivos. Quos cum comprehendissent vivos, jugulaverunt eos in cisterna juxta Cameram, quadraginta duos viros : et non reliquit ex eis quemquam.
+4 Kings	4Kgs	12	10	15	Cumque abiisset inde, invenit Jonadab filium Rechab in occursum sibi, et benedixit ei. Et ait ad eum : Numquid est cor tuum rectum, sicut cor meum cum corde tuo ? Et ait Jonadab : Est. Si est, inquit, da manum tuam. Qui dedit ei manum suam. At ille levavit eum ad se in currum :
+4 Kings	4Kgs	12	10	16	dixitque ad eum : Veni mecum, et vide zelum meum pro Domino. Et impositum in curru suo
+4 Kings	4Kgs	12	10	17	duxit in Samariam. Et percussit omnes qui reliqui fuerant de Achab in Samaria usque ad unum, juxta verbum Domini quod locutus est per Eliam.
+4 Kings	4Kgs	12	10	18	Congregavit ergo Jehu omnem populum, et dixit ad eos : Achab coluit Baal parum, ego autem colam eum amplius.
+4 Kings	4Kgs	12	10	19	Nunc igitur omnes prophetas Baal, et universos servos ejus, et cunctos sacerdotes ipsius vocate ad me : nullus sit qui non veniat : sacrificium enim grande est mihi Baal : quicumque defuerit, non vivet. Porro Jehu faciebat hoc insidiose, ut disperderet cultores Baal.
+4 Kings	4Kgs	12	10	20	Et dixit : Sanctificate diem solemnem Baal. Vocavitque,
+4 Kings	4Kgs	12	10	21	et misit in universos terminos Israël, et venerunt cuncti servi Baal : non fuit residuus ne unus quidem qui non veniret. Et ingressi sunt templum Baal : et repleta est domus Baal, a summo usque ad summum.
+4 Kings	4Kgs	12	10	22	Dixitque his qui erant super vestes : Proferte vestimenta universis servis Baal. Et protulerunt eis vestes.
+4 Kings	4Kgs	12	10	23	Ingressusque Jehu, et Jonadab filius Rechab, templum Baal, ait cultoribus Baal : Perquirite, et videte, ne quis forte vobiscum sit de servis Domini, sed ut sint servi Baal soli.
+4 Kings	4Kgs	12	10	24	Ingressi sunt igitur ut facerent victimas et holocausta : Jehu autem praeparaverat sibi foris octoginta viros, et dixerat eis : Quicumque fugerit de hominibus his, quos ego adduxero in manus vestras, anima ejus erit pro anima illius.
+4 Kings	4Kgs	12	10	25	Factum est autem, cum completum esset holocaustum, praecepit Jehu militibus et ducibus suis : Ingredimini, et percutite eos : nullus evadat. Percusseruntque eos in ore gladii, et projecerunt milites et duces : et ierunt in civitatem templi Baal,
+4 Kings	4Kgs	12	10	26	et protulerunt statuam de fano Baal, et combusserunt,
+4 Kings	4Kgs	12	10	27	et comminuerunt eam. Destruxerunt quoque aedem Baal, et fecerunt pro ea latrinas usque in diem hanc.
+4 Kings	4Kgs	12	10	28	Delevit itaque Jehu Baal de Israël :
+4 Kings	4Kgs	12	10	29	verumtamen a peccatis Jeroboam filii Nabat, qui peccare fecit Israël, non recessit, nec dereliquit vitulos aureos qui erant in Bethel et in Dan.
+4 Kings	4Kgs	12	10	30	Dixit autem Dominus ad Jehu : Quia studiose egisti quod rectum erat, et placebat in oculis meis, et omnia quae erant in corde meo fecisti contra domum Achab : filii tui usque ad quartam generationem sedebunt super thronum Israël.
+4 Kings	4Kgs	12	10	31	Porro Jehu non custodivit ut ambularet in lege Domini Dei Israël in toto corde suo : non enim recessit a peccatis Jeroboam, qui peccare fecerat Israël.
+4 Kings	4Kgs	12	10	32	In diebus illis coepit Dominus taedere super Israël : percussitque eos Hazaël in universis finibus Israël,
+4 Kings	4Kgs	12	10	33	a Jordane contra orientalem plagam, omnem terram Galaad, et Gad, et Ruben, et Manasse, ab Aroër, quae est super torrentem Arnon, et Galaad, et Basan.
+4 Kings	4Kgs	12	10	34	Reliqua autem verborum Jehu, et universa quae fecit, et fortitudo ejus, nonne haec scripta sunt in libro verborum dierum regum Israël ?
+4 Kings	4Kgs	12	10	35	Et dormivit Jehu cum patribus suis, sepelieruntque eum in Samaria : et regnavit Joachaz filius ejus pro eo.
+4 Kings	4Kgs	12	10	36	Dies autem quos regnavit Jehu super Israël, viginti et octo anni sunt in Samaria.
+4 Kings	4Kgs	12	11	1	Athalia vero mater Ochoziae, videns mortuum filium suum, surrexit, et interfecit omne semen regium.
+4 Kings	4Kgs	12	11	2	Tollens autem Josaba filia regis Joram, soror Ochoziae, Joas filium Ochoziae, furata est eum de medio filiorum regis qui interficiebantur, et nutricem ejus de triclinio : et abscondit eum a facie Athaliae ut non interficeretur.
+4 Kings	4Kgs	12	11	3	Eratque cum ea sex annis clam in domo Domini : porro Athalia regnavit super terram.
+4 Kings	4Kgs	12	11	4	Anno autem septimo misit Jojada, et assumens centuriones et milites, introduxit ad se in templum Domini, pepigitque cum eis foedus : et adjurans eos in domo Domini, ostendit eis filium regis :
+4 Kings	4Kgs	12	11	5	et praecepit illis, dicens : Iste est sermo, quem facere debetis :
+4 Kings	4Kgs	12	11	6	tertia pars vestrum introëat sabbato, et observet excubias domus regis. Tertia autem pars sit ad portam Sur, et tertia pars sit ad portam quae est post habitaculum scutariorum : et custodietis excubias domus Messa.
+4 Kings	4Kgs	12	11	7	Duae vero partes e vobis, omnes egredientes sabbato, custodiant excubias domus Domini circa regem.
+4 Kings	4Kgs	12	11	8	Et vallabitis eum, habentes arma in manibus vestris : si quis autem ingressus fuerit septum templi, interficiatur : eritisque cum rege introëunte et egrediente.
+4 Kings	4Kgs	12	11	9	Et fecerunt centuriones juxta omnia quae praeceperat eis Jojada sacerdos : et assumentes singuli viros suos qui ingrediebantur sabbatum, cum his qui egrediebantur sabbato, venerunt ad Jojadam sacerdotem.
+4 Kings	4Kgs	12	11	10	Qui dedit eis hastas et arma regis David, quae erant in domo Domini.
+4 Kings	4Kgs	12	11	11	Et steterunt singuli habentes arma in manu sua, a parte templi dextera usque ad partem sinistram altaris et aedis, circum regem.
+4 Kings	4Kgs	12	11	12	Produxitque filium regis, et posuit super eum diadema et testimonium : feceruntque eum regem, et unxerunt : et plaudentes manu, dixerunt : Vivat rex.
+4 Kings	4Kgs	12	11	13	Audivit autem Athalia vocem populi currentis : et ingressa ad turbas in templum Domini,
+4 Kings	4Kgs	12	11	14	vidit regem stantem super tribunal juxta morem, et cantores, et tubas prope eum, omnemque populum terrae laetantem, et canentem tubis : et scidit vestimenta sua, clamavitque : Conjuratio, conjuratio.
+4 Kings	4Kgs	12	11	15	Praecepit autem Jojada centurionibus qui erant super exercitum, et ait eis : Educite eam extra septa templi, et quicumque eam secutus fuerit, feriatur gladio. Dixerat enim sacerdos : Non occidatur in templo Domini.
+4 Kings	4Kgs	12	11	16	Imposueruntque ei manus, et impegerunt eam per viam introitus equorum, juxta palatium, et interfecta est ibi.
+4 Kings	4Kgs	12	11	17	Pepigit ergo Jojada foedus inter Dominum, et inter regem, et inter populum, ut esset populus Domini : et inter regem et populum.
+4 Kings	4Kgs	12	11	18	Ingressusque est omnis populus terrae templum Baal, et destruxerunt aras ejus, et imagines contriverunt valide : Mathan quoque sacerdotem Baal occiderunt coram altari. Et posuit sacerdos custodias in domo Domini.
+4 Kings	4Kgs	12	11	19	Tulitque centuriones, et Cerethi et Phelethi legiones, et omnem populum terrae, deduxeruntque regem de domo Domini : et venerunt per viam portae scutariorum in palatium, et sedit super thronum regum.
+4 Kings	4Kgs	12	11	20	Laetatusque est omnis populus terrae, et civitas conquievit : Athalia autem occisa est gladio in domo regis.
+4 Kings	4Kgs	12	11	21	Septemque annorum erat Joas, cum regnare coepisset.
+4 Kings	4Kgs	12	12	1	Anno septimo Jehu, regnavit Joas : et quadraginta annis regnavit in Jerusalem. Nomen matris ejus Sebia de Bersabee.
+4 Kings	4Kgs	12	12	2	Fecitque Joas rectum coram Domino cunctis diebus quibus docuit eum Jojada sacerdos.
+4 Kings	4Kgs	12	12	3	Verumtamen excelsa non abstulit : adhuc enim populus immolabat, et adolebat in excelsis incensum.
+4 Kings	4Kgs	12	12	4	Dixitque Joas ad sacerdotes : Omnem pecuniam sanctorum, quae illata fuerit in templum Domini a praetereuntibus, quae offertur pro pretio animae, et quam sponte et arbitrio cordis sui inferunt in templum Domini :
+4 Kings	4Kgs	12	12	5	accipiant illam sacerdotes juxta ordinem suum, et instaurent sartatecta domus, si quid necessarium viderint instauratione.
+4 Kings	4Kgs	12	12	6	Igitur usque ad vigesimum tertium annum regis Joas, non instauraverunt sacerdotes sartatecta templi.
+4 Kings	4Kgs	12	12	7	Vocavitque rex Joas Jojadam pontificem et sacerdotes, dicens eis : Quare sartatecta non instauratis templi ? nolite ergo amplius accipere pecuniam juxta ordinem vestrum, sed ad instaurationem templi reddite eam.
+4 Kings	4Kgs	12	12	8	Prohibitique sunt sacerdotes ultra accipere pecuniam a populo, et instaurare sartatecta domus.
+4 Kings	4Kgs	12	12	9	Et tulit Jojada pontifex gazophylacium unum, aperuitque foramen desuper, et posuit illud juxta altare ad dexteram ingredientium domum Domini : mittebantque in eo sacerdotes qui custodiebant ostia, omnem pecuniam quae deferebatur ad templum Domini.
+4 Kings	4Kgs	12	12	10	Cumque viderent nimiam pecuniam esse in gazophylacio, ascendebat scriba regis, et pontifex, effundebantque et numerabant pecuniam quae inveniebatur in domo Domini :
+4 Kings	4Kgs	12	12	11	et dabant eam juxta numerum atque mensuram in manu eorum qui praeerant caementariis domus Domini : qui impendebant eam in fabris lignorum et in caementariis, iis qui operabantur in domo Domini,
+4 Kings	4Kgs	12	12	12	et sartatecta faciebant : et in iis qui caedebant saxa, et ut emerent ligna, et lapides, qui excidebantur, ita ut impleretur instauratio domus Domini in universis quae indigebant expensa ad muniendam domum.
+4 Kings	4Kgs	12	12	13	Verumtamen non fiebant ex eadem pecunia hydriae templi Domini, et fuscinulae, et thuribula, et tubae, et omne vas aureum et argenteum, de pecunia quae inferebatur in templum Domini.
+4 Kings	4Kgs	12	12	14	Iis enim qui faciebant opus, dabatur ut instauraretur templum Domini :
+4 Kings	4Kgs	12	12	15	et non fiebat ratio iis hominibus qui accipiebant pecuniam ut distribuerent eam artificibus, sed in fide tractabant eam.
+4 Kings	4Kgs	12	12	16	Pecuniam vero pro delicto, et pecuniam pro peccatis non inferebant in templum Domini, quia sacerdotum erat.
+4 Kings	4Kgs	12	12	17	Tunc ascendit Hazaël rex Syriae, et pugnabat contra Geth, cepitque eam : et direxit faciem suam ut ascenderet in Jerusalem.
+4 Kings	4Kgs	12	12	18	Quam ob rem tulit Joas rex Juda omnia sanctificata quae consecraverant Josaphat, et Joram, et Ochozias, patres ejus reges Juda, et quae ipse obtulerat : et universum argentum quod inveniri potuit in thesauris templi Domini et in palatio regis : misitque Hazaëli regi Syriae, et recessit ab Jerusalem.
+4 Kings	4Kgs	12	12	19	Reliqua autem sermonum Joas, et universa quae fecit, nonne haec scripta sunt in libro verborum dierum regum Juda ?
+4 Kings	4Kgs	12	12	20	Surrexerunt autem servi ejus, et conjuraverunt inter se, percusseruntque Joas in domo Mello in descensu Sella.
+4 Kings	4Kgs	12	12	21	Josachar namque filius Semaath, et Jozabad filius Somer servi ejus, percusserunt eum, et mortuus est : et sepelierunt eum cum patribus suis in civitate David : regnavitque Amasias filius ejus pro eo.
+4 Kings	4Kgs	12	13	1	Anno vigesimo tertio Joas filii Ochoziae regis Juda, regnavit Joachaz filius Jehu super Israël in Samaria decem et septem annis.
+4 Kings	4Kgs	12	13	2	Et fecit malum coram Domino, secutusque est peccata Jeroboam filii Nabat, qui peccare fecit Israël, et non declinavit ab eis.
+4 Kings	4Kgs	12	13	3	Iratusque est furor Domini contra Israël, et tradidit eos in manu Hazaël regis Syriae, et in manu Benadad filii Hazaël, cunctis diebus.
+4 Kings	4Kgs	12	13	4	Deprecatus est autem Joachaz faciem Domini, et audivit eum Dominus : vidit enim angustiam Israël, quia attriverat eos rex Syriae :
+4 Kings	4Kgs	12	13	5	et dedit Dominus salvatorem Israëli, et liberatus est de manu regis Syriae : habitaveruntque filii Israël in tabernaculis suis sicut heri et nudiustertius.
+4 Kings	4Kgs	12	13	6	Verumtamen non recesserunt a peccatis domus Jeroboam, qui peccare fecit Israël, sed in ipsis ambulaverunt : siquidem et lucus permansit in Samaria.
+4 Kings	4Kgs	12	13	7	Et non sunt derelicti Joachaz de populo nisi quinquaginta equites, et decem currus, et decem millia peditum : interfecerat enim eos rex Syriae, et redegerat quasi pulverem in tritura areae.
+4 Kings	4Kgs	12	13	8	Reliqua autem sermonum Joachaz, et universa quae fecit, et fortitudo ejus, nonne haec scripta sunt in libro sermonum dierum regum Israël ?
+4 Kings	4Kgs	12	13	9	Dormivitque Joachaz cum patribus suis, et sepelierunt eum in Samaria : regnavitque Joas filius ejus pro eo.
+4 Kings	4Kgs	12	13	10	Anno trigesimo septimo Joas regis Juda, regnavit Joas filius Joachaz super Israël in Samaria sedecim annis.
+4 Kings	4Kgs	12	13	11	Et fecit quod malum est in conspectu Domini : non declinavit ab omnibus peccatis Jeroboam filii Nabat, qui peccare fecit Israël, sed in ipsis ambulavit.
+4 Kings	4Kgs	12	13	12	Reliqua autem sermonum Joas, et universa quae fecit, et fortitudo ejus, quomodo pugnaverit contra Amasiam regem Juda, nonne haec scripta sunt in libro sermonum dierum regum Israël ?
+4 Kings	4Kgs	12	13	13	Et dormivit Joas cum patribus suis : Jeroboam autem sedit super solium ejus. Porro Joas sepultus est in Samaria cum regibus Israël.
+4 Kings	4Kgs	12	13	14	Eliseus autem aegrotabat infirmitate, qua et mortuus est : descenditque ad eum Joas rex Israël, et flebat coram eo, dicebatque : Pater mi, pater mi, currus Israël et auriga ejus.
+4 Kings	4Kgs	12	13	15	Et ait illi Eliseus : Affer arcum et sagittas. Cumque attulisset ad eum arcum et sagittas,
+4 Kings	4Kgs	12	13	16	dixit ad regem Israël : Pone manum tuam super arcum. Et cum posuisset ille manum suam, superposuit Eliseus manus suas manibus regis,
+4 Kings	4Kgs	12	13	17	et ait : Aperi fenestram orientalem. Cumque aperuisset, dixit Eliseus : Jace sagittam. Et jecit. Et ait Eliseus : Sagitta salutis Domini, et sagitta salutis contra Syriam : percutiesque Syriam in Aphec, donec consumas eam.
+4 Kings	4Kgs	12	13	18	Et ait : Tolle sagittas. Qui cum tulisset, rursum dixit ei : Percute jaculo terram. Et cum percussisset tribus vicibus, et stetisset,
+4 Kings	4Kgs	12	13	19	iratus est vir Dei contra eum, et ait : Si percussisses quinquies, aut sexies, sive septies, percussisses Syriam usque ad consumptionem : nunc autem tribus vicibus percuties eam.
+4 Kings	4Kgs	12	13	20	Mortuus est ergo Eliseus, et sepelierunt eum. Latrunculi autem de Moab venerunt in terram in ipso anno.
+4 Kings	4Kgs	12	13	21	Quidam autem sepelientes hominem, viderunt latrunculos, et projecerunt cadaver in sepulchro Elisei. Quod cum tetigisset ossa Elisei, revixit homo, et stetit super pedes suos.
+4 Kings	4Kgs	12	13	22	Igitur Hazaël rex Syriae afflixit Israël cunctis diebus Joachaz :
+4 Kings	4Kgs	12	13	23	et misertus est Dominus eorum, et reversus est ad eos propter pactum suum, quod habebat cum Abraham, et Isaac, et Jacob : et noluit disperdere eos, neque projicere penitus usque in praesens tempus.
+4 Kings	4Kgs	12	13	24	Mortuus est autem Hazaël rex Syriae, et regnavit Benadad filius ejus pro eo.
+4 Kings	4Kgs	12	13	25	Porro Joas filius Joachaz tulit urbes de manu Benadad filii Hazaël, quas tulerat de manu Joachaz patris sui jure praelii : tribus vicibus percussit eum Joas, et reddidit civitates Israël.
+4 Kings	4Kgs	12	14	1	In anno secundo Joas filii Joachaz regis Israël, regnavit Amasias filius Joas regis Juda.
+4 Kings	4Kgs	12	14	2	Viginti quinque annorum erat cum regnare coepisset : viginti autem et novem annis regnavit in Jerusalem. Nomen matris ejus Joadan de Jerusalem.
+4 Kings	4Kgs	12	14	3	Et fecit rectum coram Domino, verumtamen non ut David pater ejus. Juxta omnia quae fecit Joas pater suus, fecit :
+4 Kings	4Kgs	12	14	4	nisi hoc tantum, quod excelsa non abstulit : adhuc enim populus immolabat, et adolebat incensum in excelsis.
+4 Kings	4Kgs	12	14	5	Cumque obtinuisset regnum, percussit servos suos, qui interfecerant regem patrem suum :
+4 Kings	4Kgs	12	14	6	filios autem eorum qui occiderant, non occidit, juxta quod scriptum est in libro legis Moysi, sicut praecepit Dominus, dicens : Non morientur patres pro filiis, neque filii morientur pro patribus : sed unusquisque in peccato suo morietur.
+4 Kings	4Kgs	12	14	7	Ipse percussit Edom in valle Salinarum decem millia, et apprehendit petram in praelio, vocavitque nomen ejus Jectehel usque in praesentem diem.
+4 Kings	4Kgs	12	14	8	Tunc misit Amasias nuntios ad Joas filium Joachaz filii Jehu regis Israël, dicens : Veni, et videamus nos.
+4 Kings	4Kgs	12	14	9	Remisitque Joas rex Israël ad Amasiam regem Juda, dicens : Carduus Libani misit ad cedrum quae est in Libano, dicens : Da filiam tuam filio meo uxorem. Transieruntque bestiae saltus quae sunt in Libano, et conculcaverunt carduum.
+4 Kings	4Kgs	12	14	10	Percutiens invaluisti super Edom, et sublevavit te cor tuum : contentus esto gloria, et sede in domo tua : quare provocas malum, ut cadas tu et Judas tecum ?
+4 Kings	4Kgs	12	14	11	Et non acquievit Amasias. Ascenditque Joas rex Israël, et viderunt se, ipse et Amasias rex Juda, in Bethsames oppido Judae.
+4 Kings	4Kgs	12	14	12	Percussusque est Juda coram Israël, et fugerunt unusquisque in tabernacula sua.
+4 Kings	4Kgs	12	14	13	Amasiam vero regem Juda, filium Joas filii Ochoziae, cepit Joas rex Israël in Bethsames, et adduxit eum in Jerusalem : et interrupit murum Jerusalem, a porta Ephraim usque ad portam anguli, quadringentis cubitis.
+4 Kings	4Kgs	12	14	14	Tulitque omne aurum et argentum, et universa vasa quae inventa sunt in domo Domini et in thesauris regis, et obsides, et reversus est in Samariam.
+4 Kings	4Kgs	12	14	15	Reliqua autem verborum Joas quae fecit, et fortitudo ejus qua pugnavit contra Amasiam regem Juda, nonne haec scripta sunt in libro sermonum dierum regum Israël ?
+4 Kings	4Kgs	12	14	16	Dormivitque Joas cum patribus suis, et sepultus est in Samaria cum regibus Israël, et regnavit Jeroboam filius ejus pro eo.
+4 Kings	4Kgs	12	14	17	Vixit autem Amasias filius Joas rex Juda postquam mortuus est Joas filius Joachaz regis Israël, quindecim annis.
+4 Kings	4Kgs	12	14	18	Reliqua autem sermonum Amasiae, nonne haec scripta sunt in libro sermonum dierum regum Juda ?
+4 Kings	4Kgs	12	14	19	Factaque est contra eum conjuratio in Jerusalem : at ille fugit in Lachis. Miseruntque post eum in Lachis, et interfecerunt eum ibi :
+4 Kings	4Kgs	12	14	20	et asportaverunt in equis, sepultusque est in Jerusalem cum patribus suis in civitate David.
+4 Kings	4Kgs	12	14	21	Tulit autem universus populus Judae Azariam annos natum sedecim, et constituerunt eum regem pro patre ejus Amasia.
+4 Kings	4Kgs	12	14	22	Ipse aedificavit Aelath, et restituit eam Judae, postquam dormivit rex cum patribus suis.
+4 Kings	4Kgs	12	14	23	Anno quintodecimo Amasiae filii Joas regis Juda, regnavit Jeroboam filius Joas regis Israël in Samaria, quadraginta et uno anno.
+4 Kings	4Kgs	12	14	24	Et fecit quod malum est coram Domino : non recessit ab omnibus peccatis Jeroboam filii Nabat, qui peccare fecit Israël.
+4 Kings	4Kgs	12	14	25	Ipse restituit terminos Israël ab introitu Emath usque ad mare solitudinis, juxta sermonem Domini Dei Israël quem locutus est per servum suum Jonam filium Amathi prophetam, qui erat de Geth, quae est in Opher.
+4 Kings	4Kgs	12	14	26	Vidit enim Dominus afflictionem Israël amaram nimis, et quod consumpti essent usque ad clausos carcere et extremos, et non esset qui auxiliaretur Israëli.
+4 Kings	4Kgs	12	14	27	Nec locutus est Dominus ut deleret nomen Israël de sub caelo, sed salvavit eos in manu Jeroboam filii Joas.
+4 Kings	4Kgs	12	14	28	Reliqua autem sermonum Jeroboam, et universa quae fecit, et fortitudo ejus qua praeliatus est, et quomodo restituit Damascum et Emath Judae in Israël, nonne haec scripta sunt in libro sermonum dierum regum Israël ?
+4 Kings	4Kgs	12	14	29	Dormivitque Jeroboam cum patribus suis regibus Israël, et regnavit Zacharias filius ejus pro eo.
+4 Kings	4Kgs	12	15	1	Anno vigesimo septimo Jeroboam regis Israël, regnavit Azarias filius Amasiae regis Juda.
+4 Kings	4Kgs	12	15	2	Sedecim annorum erat cum regnare coepisset, et quinquaginta duobus annis regnavit in Jerusalem : nomen matris ejus Jechelia de Jerusalem.
+4 Kings	4Kgs	12	15	3	Fecitque quod erat placitum coram Domino, juxta omnia quae fecit Amasias pater ejus.
+4 Kings	4Kgs	12	15	4	Verumtamen excelsa non est demolitus : adhuc populus sacrificabat, et adolebat incensum in excelsis.
+4 Kings	4Kgs	12	15	5	Percussit autem Dominus regem, et fuit leprosus usque in diem mortis suae, et habitabat in domo libera seorsum : Joatham vero filius regis gubernabat palatium, et judicabit populum terrae.
+4 Kings	4Kgs	12	15	6	Reliqua autem sermonum Azariae, et universa quae fecit, nonne haec scripta sunt in libro verborum dierum regum Juda ?
+4 Kings	4Kgs	12	15	7	Et dormivit Azarias cum patribus suis : sepelieruntque eum cum majoribus suis in civitate David, et regnavit Joatham filius ejus pro eo.
+4 Kings	4Kgs	12	15	8	Anno trigesimo octavo Azariae regis Juda, regnavit Zacharias filius Jeroboam super Israël in Samaria sex mensibus.
+4 Kings	4Kgs	12	15	9	Et fecit quod malum est coram Domino, sicut fecerant patres ejus : non recessit a peccatis Jeroboam filii Nabat, qui peccare fecit Israël.
+4 Kings	4Kgs	12	15	10	Conjuravit autem contra eum Sellum filius Jabes : percussitque eum palam, et interfecit, regnavitque pro eo.
+4 Kings	4Kgs	12	15	11	Reliqua autem verborum Zachariae, nonne haec scripta sunt in libro sermonum dierum regum Israël ?
+4 Kings	4Kgs	12	15	12	Iste est sermo Domini quem locutus est ad Jehu, dicens : Filii tui usque ad quartam generationem sedebunt super thronum Israël. Factumque est ita.
+4 Kings	4Kgs	12	15	13	Sellum filius Jabes regnavit trigesimo novo anno Azariae regis Juda : regnavit autem uno mense in Samaria.
+4 Kings	4Kgs	12	15	14	Et ascendit Manahem filius Gadi de Thersa, venitque in Samariam, et percussit Sellum filium Jabes in Samaria, et interfecit eum : regnavitque pro eo.
+4 Kings	4Kgs	12	15	15	Reliqua autem verborum Sellum, et conjuratio ejus, per quam tetendit insidias, nonne haec scripta sunt in libro sermonum dierum regum Israël ?
+4 Kings	4Kgs	12	15	16	Tunc percussit Manahem Thapsam, et omnes qui erant in ea, et terminos ejus de Thersa : noluerant enim aperire ei : et interfecit omnes praegnantes ejus, et scidit eas.
+4 Kings	4Kgs	12	15	17	Anno trigesimo nono Azariae regis Juda, regnavit Manahem filius Gadi super Israël decem annis in Samaria.
+4 Kings	4Kgs	12	15	18	Fecitque quod erat malum coram Domino : non recessit a peccatis Jeroboam filii Nabat, qui peccare fecit Israël, cunctis diebus ejus.
+4 Kings	4Kgs	12	15	19	Veniebat Phul rex Assyriorum in terram, et dabat Manahem Phul mille talenta argenti, ut esset ei in auxilium, et firmaret regnum ejus.
+4 Kings	4Kgs	12	15	20	Indixitque Manahem argentum super Israël cunctis potentibus et divitibus, ut daret regi Assyriorum quinquaginta siclos argenti per singulos : reversusque est rex Assyriorum, et non est moratus in terra.
+4 Kings	4Kgs	12	15	21	Reliqua autem sermonum Manahem, et universa quae fecit, nonne haec scripta sunt in libro sermonum dierum regum Israël ?
+4 Kings	4Kgs	12	15	22	Et dormivit Manahem cum patribus suis : regnavitque Phaceia filius ejus pro eo.
+4 Kings	4Kgs	12	15	23	Anno quinquagesimo Azariae regis Juda, regnavit Phaceia filius Manahem super Israël in Samaria biennio.
+4 Kings	4Kgs	12	15	24	Et fecit quod erat malum coram Domino : non recessit a peccatis Jeroboam filii Nabat, qui peccare fecit Israël.
+4 Kings	4Kgs	12	15	25	Conjuravit autem adversus eum Phacee filius Romeliae, dux ejus, et percussit eum in Samaria in turre domus regiae, juxta Argob et juxta Arie, et cum eo quinquaginta viros de filiis Galaaditarum : et interfecit eum, regnavitque pro eo.
+4 Kings	4Kgs	12	15	26	Reliqua autem sermonum Phaceia, et universa quae fecit, nonne haec scripta sunt in libro sermonum dierum regum Israël ?
+4 Kings	4Kgs	12	15	27	Anno quinquagesimo secundo Azariae regis Juda, regnavit Phacee filius Romeliae super Israël in Samaria viginti annis.
+4 Kings	4Kgs	12	15	28	Et fecit quod erat malum coram Domino : non recessit a peccatis Jeroboam filii Nabat, qui peccare fecit Israël.
+4 Kings	4Kgs	12	15	29	In diebus Phacee regis Israël, venit Theglathphalasar rex Assur, et cepit Ajon, et Abel Domum, Maacha et Janoë, et Cedes, et Asor, et Galaad, et Galilaeam, et universam terram Nephthali : et transtulit eos in Assyrios.
+4 Kings	4Kgs	12	15	30	Conjuravit autem et tetendit insidias Osee filius Ela contra Phacee filium Romeliae, et percussit eum, et interfecit : regnavitque pro eo vigesimo anno Joatham filii Oziae.
+4 Kings	4Kgs	12	15	31	Reliqua autem sermonum Phacee, et universa quae fecit, nonne haec scripta sunt in libro sermonum dierum regum Israël ?
+4 Kings	4Kgs	12	15	32	Anno secundo Phacee filii Romeliae regis Israël, regnavit Joatham filius Oziae regis Juda.
+4 Kings	4Kgs	12	15	33	Viginti quinque annorum erat cum regnare coepisset, et sedecim annis regnavit in Jerusalem : nomen matris ejus Jerusa filia Sadoc.
+4 Kings	4Kgs	12	15	34	Fecitque quod erat placitum coram Domino : juxta omnia quae fecerat Ozias pater suus, operatus est.
+4 Kings	4Kgs	12	15	35	Verumtamen excelsa non abstulit : adhuc populus immolabat, et adolebat incensum in excelsis. Ipse aedificavit portam domus Domini sublimissimam.
+4 Kings	4Kgs	12	15	36	Reliqua autem sermonum Joatham, et universa quae fecit, nonne haec scripta sunt in libro verborum dierum regum Juda ?
+4 Kings	4Kgs	12	15	37	In diebus illis coepit Dominus mittere in Judam Rasin regem Syriae, et Phacee filium Romeliae.
+4 Kings	4Kgs	12	15	38	Et dormivit Joatham cum patribus suis, sepultusque est cum eis in civitate David patris sui : et regnavit Achaz filius ejus pro eo.
+4 Kings	4Kgs	12	16	1	Anno decimoseptimo Phacee filii Romeliae, regnavit Achaz filius Joatham regis Juda.
+4 Kings	4Kgs	12	16	2	Viginti annorum erat Achaz cum regnare coepisset, et sedecim annis regnavit in Jerusalem. Non fecit quod erat placitum in conspectu Domini Dei sui sicut David pater ejus,
+4 Kings	4Kgs	12	16	3	sed ambulavit in via regum Israël : insuper et filium suum consecravit, transferens per ignem secundum idola gentium, quae dissipavit Dominus coram filiis Israël.
+4 Kings	4Kgs	12	16	4	Immolabat quoque victimas, et adolebat incensum in excelsis, et in collibus, et sub omni ligno frondoso.
+4 Kings	4Kgs	12	16	5	Tunc ascendit Rasin rex Syriae, et Phacee filius Romeliae rex Israël, in Jerusalem ad praeliandum : cumque obsiderent Achaz, non valuerunt superare eum.
+4 Kings	4Kgs	12	16	6	In tempore illo restituit Rasin rex Syriae, Ailam Syriae, et ejecit Judaeos de Aila : et Idumaei venerunt in Ailam, et habitaverunt ibi usque in diem hanc.
+4 Kings	4Kgs	12	16	7	Misit autem Achaz nuntios ad Theglathphalasar regem Assyriorum, dicens : Servus tuus, et filius tuus ego sum : ascende, et salvum me fac de manu regis Syriae, et de manu regis Israël, qui consurrexerunt adversum me.
+4 Kings	4Kgs	12	16	8	Et cum collegisset argentum et aurum quod inveniri potuit in domo Domini et in thesauris regis, misit regi Assyriorum munera.
+4 Kings	4Kgs	12	16	9	Qui et acquievit voluntati ejus : ascendit enim rex Assyriorum in Damascum, et vastavit eam, et transtulit habitatores ejus Cyrenen : Rasin autem interfecit.
+4 Kings	4Kgs	12	16	10	Perrexitque rex Achaz in occursum Theglathphalasar regis Assyriorum in Damascum : cumque vidisset altare Damasci, misit rex Achaz ad Uriam sacerdotem exemplar ejus, et similitudinem juxta omne opus ejus.
+4 Kings	4Kgs	12	16	11	Exstruxitque Urias sacerdos altare : juxta omnia quae praeceperat rex Achaz de Damasco, ita fecit sacerdos Urias donec veniret rex Achaz de Damasco.
+4 Kings	4Kgs	12	16	12	Cumque venisset rex de Damasco, vidit altare, et veneratus est illud : ascenditque et immolavit holocausta et sacrificium suum,
+4 Kings	4Kgs	12	16	13	et libavit libamina, et fudit sanguinem pacificorum quae obtulerat super altare.
+4 Kings	4Kgs	12	16	14	Porro altare aereum quod erat coram Domino, transtulit de facie templi, et de loco altaris, et de loco templi Domini : posuitque illud ex latere altaris ad aquilonem.
+4 Kings	4Kgs	12	16	15	Praecepit quoque rex Achaz Uriae sacerdoti, dicens : Super altare majus offer holocaustum matutinum, et sacrificium vespertinum, et holocaustum regis, et sacrificium ejus, et holocaustum universi populi terrae, et sacrificia eorum, et libamina eorum : et omnem sanguinem holocausti, et universum sanguinem victimae super illud effundes : altare vero aereum erit paratum ad voluntatem meam.
+4 Kings	4Kgs	12	16	16	Fecit igitur Urias sacerdos juxta omnia quae praeceperat rex Achaz.
+4 Kings	4Kgs	12	16	17	Tulit autem rex Achaz caelatas bases, et luterem qui erat desuper : et mare deposuit de bobus aereis qui sustentabant illud, et posuit super pavimentum stratum lapide.
+4 Kings	4Kgs	12	16	18	Musach quoque sabbati quod aedificaverat in templo : et ingressum regis exterius convertit in templum Domini propter regem Assyriorum.
+4 Kings	4Kgs	12	16	19	Reliqua autem verborum Achaz quae fecit, nonne haec scripta sunt in libro sermonum dierum regum Juda ?
+4 Kings	4Kgs	12	16	20	Dormivitque Achaz cum patribus suis, et sepultus est cum eis in civitate David : et regnavit Ezechias filius ejus pro eo.
+4 Kings	4Kgs	12	17	1	Anno duodecimo Achaz regis Juda, regnavit Osee filius Ela in Samaria super Israël novem annis.
+4 Kings	4Kgs	12	17	2	Fecitque malum coram Domino, sed non sicut reges Israël qui ante eum fuerant.
+4 Kings	4Kgs	12	17	3	Contra hunc ascendit Salmanasar rex Assyriorum, et factus est ei Osee servus, reddebatque illi tributa.
+4 Kings	4Kgs	12	17	4	Cumque deprehendisset rex Assyriorum Osee, quod rebellare nitens misisset nuntios ad Sua regem Aegypti ne praestaret tributa regi Assyriorum sicut singulis annis solitus erat, obsedit eum, et vinctum misit in carcerem.
+4 Kings	4Kgs	12	17	5	Pervagatusque est omnem terram : et ascendens Samariam, obsedit eam tribus annis.
+4 Kings	4Kgs	12	17	6	Anno autem nono Osee, cepit rex Assyriorum Samariam, et transtulit Israël in Assyrios : posuitque eos in Hala et in Habor juxta fluvium Gozan, in civitatibus Medorum.
+4 Kings	4Kgs	12	17	7	Factum est enim, cum peccassent filii Israël Domino Deo suo, qui eduxerat eos de terra Aegypti, de manu Pharaonis regis Aegypti, coluerunt deos alienos.
+4 Kings	4Kgs	12	17	8	Et ambulaverunt juxta ritum gentium quas consumpserat Dominus in conspectu filiorum Israël et regum Israël, quia similiter fecerant.
+4 Kings	4Kgs	12	17	9	Et offenderunt filii Israël verbis non rectis Dominum Deum suum : et aedificaverunt sibi excelsa in cunctis urbibus suis, a turre custodum usque ad civitatem munitam.
+4 Kings	4Kgs	12	17	10	Feceruntque sibi statuas et lucos in omni colle sublimi, et subter omne lignum nemorosum :
+4 Kings	4Kgs	12	17	11	et adolebant ibi incensum super aras in morem gentium quas transtulerat Dominus a facie eorum : feceruntque verba pessima irritantes Dominum.
+4 Kings	4Kgs	12	17	12	Et coluerunt immunditias de quibus praecepit eis Dominus ne facerent verbum hoc.
+4 Kings	4Kgs	12	17	13	Et testificatus est Dominus in Israël et in Juda per manum omnium prophetarum et videntium, dicens : Revertimini a viis vestris pessimis, et custodite praecepta mea et caeremonias, juxta omnem legem quam praecepi patribus vestris, et sicut misi ad vos in manu servorum meorum prophetarum.
+4 Kings	4Kgs	12	17	14	Qui non audierunt, sed induraverunt cervicem suam juxta cervicem patrum suorum, qui noluerunt obedire Domino Deo suo.
+4 Kings	4Kgs	12	17	15	Et abjecerunt legitima ejus, et pactum quod pepigit cum patribus eorum, et testificationes quibus contestatus est eos : secutique sunt vanitates, et vane egerunt : et secuti sunt gentes quae erant per circuitum eorum, super quibus praeceperat Dominus eis ut non facerent sicut et illae faciebant.
+4 Kings	4Kgs	12	17	16	Et dereliquerunt omnia praecepta Domini Dei sui : feceruntque sibi conflatiles duos vitulos, et lucos, et adoraverunt universam militiam caeli : servieruntque Baal,
+4 Kings	4Kgs	12	17	17	et consecraverunt filios suos et filias suas per ignem : et divinationibus inserviebant, et auguriis : et tradiderunt se ut facerent malum coram Domino, ut irritarent eum.
+4 Kings	4Kgs	12	17	18	Iratusque est Dominus vehementer Israëli, et abstulit eos a conspectu suo, et non remansit nisi tribus Juda tantummodo.
+4 Kings	4Kgs	12	17	19	Sed nec ipse Juda custodivit mandata Domini Dei sui : verum ambulavit in erroribus Israël, quos operatus fuerat.
+4 Kings	4Kgs	12	17	20	Projecitque Dominus omne semen Israël, et afflixit eos, et tradidit eos in manu diripientium, donec projiceret eos a facie sua :
+4 Kings	4Kgs	12	17	21	ex eo jam tempore quo scissus est Israël a domo David, et constituerunt sibi regem Jeroboam filium Nabat : separavit enim Jeroboam Israël a Domino, et peccare eos fecit peccatum magnum.
+4 Kings	4Kgs	12	17	22	Et ambulaverunt filii Israël in universis peccatis Jeroboam quae fecerat : et non recesserunt ab eis,
+4 Kings	4Kgs	12	17	23	usquequo Dominus auferret Israël a facie sua, sicut locutus fuerat in manu omnium servorum suorum prophetarum : translatusque est Israël de terra sua in Assyrios, usque in diem hanc.
+4 Kings	4Kgs	12	17	24	Adduxit autem rex Assyriorum de Babylone, et de Cutha, et de Avah, et de Emath, et de Sepharvaim : et collocavit eos in civitatibus Samariae pro filiis Israël : qui possederunt Samariam, et habitaverunt in urbibus ejus.
+4 Kings	4Kgs	12	17	25	Cumque ibi habitare coepissent, non timebant Dominum : et immisit in eos Dominus leones, qui interficiebant eos.
+4 Kings	4Kgs	12	17	26	Nuntiatumque est regi Assyriorum, et dictum : Gentes quas transtulisti, et habitare fecisti in civitatibus Samariae, ignorant legitima Dei terrae : et immisit in eos Dominus leones, et ecce interficiunt eos, eo quod ignorent ritum Dei terrae.
+4 Kings	4Kgs	12	17	27	Praecepit autem rex Assyriorum, dicens : Ducite illuc unum de sacerdotibus quos inde captivos adduxistis, et vadat, et habitet cum eis : et doceat eos legitima Dei terrae.
+4 Kings	4Kgs	12	17	28	Igitur cum venisset unus de sacerdotibus his qui captivi ducti fuerant de Samaria, habitavit in Bethel, et docebat eos quomodo colerent Dominum.
+4 Kings	4Kgs	12	17	29	Et unaquaeque gens fabricata est deum suum : posueruntque eos in fanis excelsis quae fecerant Samaritae, gens et gens in urbibus suis, in quibus habitabat.
+4 Kings	4Kgs	12	17	30	Viri enim Babylonii fecerunt Sochothbenoth : viri autem Cuthaei fecerunt Nergel : et viri de Emath fecerunt Asima.
+4 Kings	4Kgs	12	17	31	Porro Hevaei fecerunt Nebahaz et Tharthac. Hi autem qui erant de Sepharvaim, comburebant filios suos igni, Adramelech et Anamelech diis Sepharvaim,
+4 Kings	4Kgs	12	17	32	et nihilominus colebant Dominum. Fecerunt autem sibi de novissimis sacerdotes excelsorum, et ponebant eos in fanis sublimibus.
+4 Kings	4Kgs	12	17	33	Et cum Dominum colerent, diis quoque suis serviebant juxta consuetudinem gentium, de quibus translati fuerant Samariam.
+4 Kings	4Kgs	12	17	34	Usque in praesentem diem morem sequuntur antiquum : non timent Dominum, neque custodiunt caeremonias ejus, judicia, et legem, et mandatum, quod praeceperat Dominus filiis Jacob, quem cognominavit Israël :
+4 Kings	4Kgs	12	17	35	et percusserat cum eis pactum, et mandaverat eis, dicens : Nolite timere deos alienos, et non adoretis eos, neque colatis eos, et non immoletis eis :
+4 Kings	4Kgs	12	17	36	sed Dominum Deum vestrum, qui eduxit vos de terra Aegypti in fortitudine magna et in brachio extento, ipsum timete, et illum adorate, et ipsi immolate.
+4 Kings	4Kgs	12	17	37	Caeremonias quoque, et judicia, et legem, et mandatum, quod scripsit vobis, custodite ut faciatis cunctis diebus : et non timeatis deos alienos.
+4 Kings	4Kgs	12	17	38	Et pactum quod percussit vobiscum, nolite oblivisci : nec colatis deos alienos,
+4 Kings	4Kgs	12	17	39	sed Dominum Deum vestrum timete, et ipse eruet vos de manu omnium inimicorum vestrorum.
+4 Kings	4Kgs	12	17	40	Illi vero non audierunt, sed juxta consuetudinem suam pristinam perpetrabant.
+4 Kings	4Kgs	12	17	41	Fuerunt igitur gentes istae timentes quidem Dominum, sed nihilominus et idolis suis servientes : nam et filii eorum, et nepotes, sicut fecerunt patres sui, ita faciunt usque in praesentem diem.
+4 Kings	4Kgs	12	18	1	Anno tertio Osee filii Ela regis Israël, regnavit Ezechias filius Achaz regis Juda.
+4 Kings	4Kgs	12	18	2	Viginti quinque annorum erat cum regnare coepisset, et viginti novem annis regnavit in Jerusalem : nomen matris ejus Abi filia Zachariae.
+4 Kings	4Kgs	12	18	3	Fecitque quod erat bonum coram Domino, juxta omnia quae fecerat David pater ejus.
+4 Kings	4Kgs	12	18	4	Ipse dissipavit excelsa, et contrivit statuas, et succidit lucos, confregitque serpentem aeneum quem fecerat Moyses : siquidem usque ad illud tempus filii Israël adolebant ei incensum : vocavitque nomen ejus Nohestan.
+4 Kings	4Kgs	12	18	5	In Domino Deo Israël speravit : itaque post eum non fuit similis ei de cunctis regibus Juda, sed neque in his qui ante eum fuerunt :
+4 Kings	4Kgs	12	18	6	et adhaesit Domino, et non recessit a vestigiis ejus, fecitque mandata ejus, quae praeceperat Dominus Moysi.
+4 Kings	4Kgs	12	18	7	Unde et erat Dominus cum eo, et in cunctis ad quae procedebat, sapienter se agebat. Rebellavit quoque contra regem Assyriorum, et non servivit ei.
+4 Kings	4Kgs	12	18	8	Ipse percussit Philisthaeos usque ad Gazam, et omnes terminos eorum, a turre custodum usque ad civitatem munitam.
+4 Kings	4Kgs	12	18	9	Anno quarto regis Ezechiae, qui erat annus septimus Osee filii Ela regis Israël, ascendit Salmanasar rex Assyriorum in Samariam, et oppugnavit eam,
+4 Kings	4Kgs	12	18	10	et cepit. Nam post annos tres, anno sexto Ezechiae, id est nono anno Osee regis Israël, capta est Samaria :
+4 Kings	4Kgs	12	18	11	et transtulit rex Assyriorum Israël in Assyrios, collocavitque eos in Hala et in Habor fluviis Gozan in civitatibus Medorum :
+4 Kings	4Kgs	12	18	12	quia non audierunt vocem Domini Dei sui, sed praetergressi sunt pactum ejus : omnia quae praeceperat Moyses servus Domini non audierunt, neque fecerunt.
+4 Kings	4Kgs	12	18	13	Anno quartodecimo regis Ezechiae, ascendit Sennacherib rex Assyriorum ad universas civitates Juda munitas, et cepit eas.
+4 Kings	4Kgs	12	18	14	Tunc misit Ezechias rex Juda nuntios ad regem Assyriorum in Lachis, dicens : Peccavi : recede a me, et omne quod imposueris mihi, feram. Indixit itaque rex Assyriorum Ezechiae regi Judae trecenta talenta argenti, et triginta talenta auri.
+4 Kings	4Kgs	12	18	15	Deditque Ezechias omne argentum quod repertum fuerat in domo Domini et in thesauris regis.
+4 Kings	4Kgs	12	18	16	In tempore illo confregit Ezechias valvas templi Domini, et laminas auri quas ipse affixerat, et dedit eas regi Assyriorum.
+4 Kings	4Kgs	12	18	17	Misit autem rex Assyriorum Tharthan, et Rabsaris, et Rabsacen de Lachis ad regem Ezechiam cum manu valida Jerusalem : qui cum ascendissent, venerunt Jerusalem, et steterunt juxta aquaeductum piscinae superioris, quae est in via Agrifullonis.
+4 Kings	4Kgs	12	18	18	Vocaveruntque regem : egressus est autem ad eos Eliacim filius Helciae praepositus domus, et Sobna scriba, et Joahe filius Asaph a commentariis.
+4 Kings	4Kgs	12	18	19	Dixitque ad eos Rabsaces : Loquimini Ezechiae : Haec dicit rex magnus, rex Assyriorum : Quae est ista fiducia, qua niteris ?
+4 Kings	4Kgs	12	18	20	forsitan inisti consilium, ut praepares te ad praelium. In quo confidis, ut audeas rebellare ?
+4 Kings	4Kgs	12	18	21	an speras in baculo arundineo atque confracto Aegypto, super quem, si incubuerit homo, comminutus ingredietur manum ejus, et perforabit eam ? sic est Pharao rex Aegypti omnibus qui confidunt in se.
+4 Kings	4Kgs	12	18	22	Quod si dixeritis mihi : In Domino Deo nostro habemus fiduciam : nonne iste est, cujus abstulit Ezechias excelsa et altaria, et praecepit Judae et Jerusalem : Ante altare hoc adorabitis in Jerusalem ?
+4 Kings	4Kgs	12	18	23	Nunc igitur transite ad dominum meum regem Assyriorum, et dabo vobis duo millia equorum, et videte an habere valeatis ascensores eorum.
+4 Kings	4Kgs	12	18	24	Et quomodo potestis resistere ante unum satrapam de servis domini mei minimis ? an fiduciam habes in Aegypto propter currus et equites ?
+4 Kings	4Kgs	12	18	25	Numquid sine Domini voluntate ascendi ad locum istum, ut demolirer eum ? Dominus dixit mihi : Ascende ad terram hanc, et demolire eam.
+4 Kings	4Kgs	12	18	26	Dixerunt autem Eliacim filius Helciae, et Sobna, et Joahe Rabsaci : Precamur ut loquaris nobis servis tuis syriace : siquidem intelligimus hanc linguam : et non loquaris nobis judaice, audiente populo qui est super murum.
+4 Kings	4Kgs	12	18	27	Responditque eis Rabsaces, dicens : Numquid ad dominum tuum, et ad te misit me dominus meus, ut loquerer sermones hos, et non potius ad viros qui sedent super murum, ut comedant stercora sua, et bibant urinam suam vobiscum ?
+4 Kings	4Kgs	12	18	28	Stetit itaque Rabsaces, et exclamavit voce magna judaice, et ait : Audite verba regis magni, regis Assyriorum.
+4 Kings	4Kgs	12	18	29	Haec dicit rex : Non vos seducat Ezechias : non enim poterit eruere vos de manu mea :
+4 Kings	4Kgs	12	18	30	neque fiduciam vobis tribuat super Dominum, dicens : Eruens liberabit nos Dominus, et non tradetur civitas haec in manu regis Assyriorum.
+4 Kings	4Kgs	12	18	31	Nolite audire Ezechiam. Haec enim dicit rex Assyriorum : Facite mecum quod vobis est utile, et egredimini ad me : et comedet unusquisque de vinea sua, et de ficu sua : et bibetis aquas de cisternis vestris,
+4 Kings	4Kgs	12	18	32	donec veniam, et transferam vos in terram quae similis est terrae vestrae, in terram fructiferam, et fertilem vini, terram panis et vinearum, terram olivarum et olei ac mellis : et vivetis, et non moriemini. Nolite audire Ezechiam, qui vos decipit, dicens : Dominus liberabit nos.
+4 Kings	4Kgs	12	18	33	Numquid liberaverunt dii gentium terram suam de manu regis Assyriorum ?
+4 Kings	4Kgs	12	18	34	ubi est deus Emath, et Arphad ? ubi est deus Sepharvaim, Ana, et Ava ? numquid liberaverunt Samariam de manu mea ?
+4 Kings	4Kgs	12	18	35	Quinam illi sunt in universis diis terrarum, qui eruerunt regionem suam de manu mea, ut possit eruere Dominus Jerusalem de manu mea ?
+4 Kings	4Kgs	12	18	36	Tacuit itaque populus, et non respondit ei quidquam : siquidem praeceptum regis acceperant ut non responderent ei.
+4 Kings	4Kgs	12	18	37	Venitque Eliacim filius Helciae, praepositus domus, et Sobna scriba, et Joahe filius Asaph a commentariis ad Ezechiam scissis vestibus, et nuntiaverunt ei verba Rabsacis.
+4 Kings	4Kgs	12	19	1	Quae cum audisset Ezechias rex, scidit vestimenta sua, et opertus est sacco, ingressusque est domum Domini.
+4 Kings	4Kgs	12	19	2	Et misit Eliacim praepositum domus, et Sobnam scribam, et senes de sacerdotibus, opertos saccis, ad Isaiam prophetam filium Amos.
+4 Kings	4Kgs	12	19	3	Qui dixerunt : Haec dicit Ezechias : Dies tribulationis, et increpationis, et blasphemiae dies iste : venerunt filii usque ad partum, et vires non habet parturiens.
+4 Kings	4Kgs	12	19	4	Si forte audiat Dominus Deus tuus universa verba Rabsacis, quem misit rex Assyriorum dominus suus ut exprobraret Deum viventem et argueret verbis, quae audivit Dominus Deus tuus : et fac orationem pro reliquiis quae repertae sunt.
+4 Kings	4Kgs	12	19	5	Venerunt ergo servi regis Ezechiae ad Isaiam.
+4 Kings	4Kgs	12	19	6	Dixitque eis Isaias : Haec dicetis domino vestro : Haec dicit Dominus : Noli timere a facie sermonum quos audisti, quibus blasphemaverunt pueri regis Assyriorum me.
+4 Kings	4Kgs	12	19	7	Ecce ego immittam ei spiritum, et audiet nuntium, et revertetur in terram suam, et dejiciam eum gladio in terra sua.
+4 Kings	4Kgs	12	19	8	Reversus est ergo Rabsaces, et invenit regem Assyriorum expugnantem Lobnam : audierat enim quod recessisset de Lachis.
+4 Kings	4Kgs	12	19	9	Cumque audisset de Tharaca rege Aethiopiae, dicentes : Ecce egressus est ut pugnet adversum te : et iret contra eum, misit nuntios ad Ezechiam, dicens :
+4 Kings	4Kgs	12	19	10	Haec dicite Ezechiae regi Juda : Non te seducat Deus tuus in quo habes fiduciam, neque dicas : Non tradetur Jerusalem in manus regis Assyriorum.
+4 Kings	4Kgs	12	19	11	Tu enim ipse audisti quae fecerunt reges Assyriorum universis terris, quomodo vastaverunt eas : num ergo solus poteris liberari ?
+4 Kings	4Kgs	12	19	12	Numquid liberaverunt dii gentium singulos quos vastaverunt patres mei, Gozan videlicet, et Haran, et Reseph, et filios Eden qui erant in Thelassar ?
+4 Kings	4Kgs	12	19	13	ubi est rex Emath, et rex Arphad, et rex civitatis Sepharvaim, Ana, et Ava ?
+4 Kings	4Kgs	12	19	14	Itaque cum accepisset Ezechias litteras de manu nuntiorum, et legisset eas, ascendit in domum Domini, et expandit eas coram Domino,
+4 Kings	4Kgs	12	19	15	et oravit in conspectu ejus, dicens : Domine Deus Israël, qui sedes super cherubim, tu es Deus solus regum omnium terrae : tu fecisti caelum et terram.
+4 Kings	4Kgs	12	19	16	Inclina aurem tuam, et audi : aperi, Domine, oculos tuos, et vide : audi omnia verba Sennacherib, qui misit ut exprobraret nobis Deum viventem.
+4 Kings	4Kgs	12	19	17	Vere, Domine, dissipaverunt reges Assyriorum gentes, et terras omnium.
+4 Kings	4Kgs	12	19	18	Et miserunt deos eorum in ignem : non enim erant dii, sed opera manuum hominum, ex ligno et lapide : et perdiderunt eos.
+4 Kings	4Kgs	12	19	19	Nunc igitur Domine Deus noster, salvos nos fac de manu ejus, ut sciant omnia regna terrae quia tu es Dominus Deus solus.
+4 Kings	4Kgs	12	19	20	Misit autem Isaias filius Amos ad Ezechiam, dicens : Haec dicit Dominus Deus Israël : Quae deprecatus es me super Sennacherib rege Assyriorum, audivi.
+4 Kings	4Kgs	12	19	21	Iste est sermo, quem locutus est Dominus de eo : [Sprevit te, et subsannavit te, virgo filia Sion : post tergum tuum caput movit, filia Jerusalem.
+4 Kings	4Kgs	12	19	22	Cui exprobrasti, et quem blasphemasti ? contra quem exaltasti vocem tuam, et elevasti in excelsum oculos tuos ? Contra Sanctum Israël.
+4 Kings	4Kgs	12	19	23	Per manum servorum tuorum exprobrasti Domino, et dixisti : In multitudine curruum meorum ascendi excelsa montium in summitate Libani, et succidi sublimes cedros ejus, et electas abietes illius. Et ingressus sum usque ad terminos ejus, et saltum Carmeli ejus
+4 Kings	4Kgs	12	19	24	ego succidi. Et bibi aquas alienas, et siccavi vestigiis pedum meorum omnes aquas clausas.
+4 Kings	4Kgs	12	19	25	Numquid non audisti quid ab initio fecerim ? ex diebus antiquis plasmavi illud, et nunc adduxi : eruntque in ruinam collium pugnantium civitates munitae.
+4 Kings	4Kgs	12	19	26	Et qui sedent in eis, humiles manu, contremuerunt et confusi sunt : facti sunt velut foenum agri, et virens herba tectorum, quae arefacta est antequam veniret ad maturitatem.
+4 Kings	4Kgs	12	19	27	Habitaculum tuum, et egressum tuum, et introitum tuum, et viam tuam ego praescivi, et furorem tuum contra me.
+4 Kings	4Kgs	12	19	28	Insanisti in me, et superbia tua ascendit in aures meas : ponam itaque circulum in naribus tuis, et camum in labiis tuis, et reducam te in viam per quam venisti.
+4 Kings	4Kgs	12	19	29	Tibi autem, Ezechia, hoc erit signum : comede hoc anno quae repereris : in secundo autem anno, quae sponte nascuntur : porro in tertio anno seminate et metite : plantate vineas, et comedite fructum earum.
+4 Kings	4Kgs	12	19	30	Et quodcumque reliquum fuerit de domo Juda, mittet radicem deorsum, et faciet fructum sursum.
+4 Kings	4Kgs	12	19	31	De Jerusalem quippe egredientur reliquiae, et quod salvetur de monte Sion : zelus Domini exercituum faciet hoc.
+4 Kings	4Kgs	12	19	32	Quam ob rem haec dicit Dominus de rege Assyriorum : Non ingredietur urbem hanc, nec mittet in eam sagittam, nec occupabit eam clypeus, nec circumdabit eam munitio.
+4 Kings	4Kgs	12	19	33	Per viam qua venit, revertetur : et civitatem hanc non ingredietur, dicit Dominus.
+4 Kings	4Kgs	12	19	34	Protegamque urbem hanc, et salvabo eam propter me, et propter David servum meum.]
+4 Kings	4Kgs	12	19	35	Factum est igitur in nocte illa, venit angelus Domini, et percussit in castris Assyriorum centum octoginta quinque millia. Cumque diluculo surrexisset, vidit omnia corpora mortuorum : et recedens abiit,
+4 Kings	4Kgs	12	19	36	et reversus est Sennacherib rex Assyriorum, et mansit in Ninive.
+4 Kings	4Kgs	12	19	37	Cumque adoraret in templo Nesroch deum suum, Adramelech et Sarasar filii ejus percusserunt eum gladio, fugeruntque in terram Armeniorum : et regnavit Asarhaddon filius ejus pro eo.
+4 Kings	4Kgs	12	20	1	In diebus illis aegrotavit Ezechias usque ad mortem : et venit ad eum Isaias filius Amos propheta, dixitque ei : Haec dicit Dominus Deus : Praecipe domui tuae : morieris enim tu, et non vives.
+4 Kings	4Kgs	12	20	2	Qui convertit faciem suam ad parietem, et oravit Dominum, dicens :
+4 Kings	4Kgs	12	20	3	Obsecro, Domine : memento, quaeso, quomodo ambulaverim coram te in veritate, et in corde perfecto, et quod placitum est coram te fecerim. Flevit itaque Ezechias fletu magno.
+4 Kings	4Kgs	12	20	4	Et antequam egrederetur Isaias mediam partem atrii, factus est sermo Domini ad eum, dicens :
+4 Kings	4Kgs	12	20	5	Revertere, et dic Ezechiae duci populi mei : Haec dicit Dominus Deus David patris tui : Audivi orationem tuam, et vidi lacrimas tuas, et ecce sanavi te : die tertio ascendes templum Domini.
+4 Kings	4Kgs	12	20	6	Et addam diebus tuis quindecim annos : sed et de manu regis Assyriorum liberabo te, et civitatem hanc : et protegam urbem istam propter me, et propter David servum meum.
+4 Kings	4Kgs	12	20	7	Dixitque Isaias : Afferte massam ficorum. Quam cum attulissent, et posuissent super ulcus ejus, curatus est.
+4 Kings	4Kgs	12	20	8	Dixerat autem Ezechias ad Isaiam : Quod erit signum, quia Dominus me sanabit, et quia ascensurus sum die tertia templum Domini ?
+4 Kings	4Kgs	12	20	9	Cui ait Isaias : Hoc erit signum a Domino quod facturus sit Dominus sermonem quem locutus est : vis ut ascendat umbra decem lineis, an ut revertatur totidem gradibus ?
+4 Kings	4Kgs	12	20	10	Et ait Ezechias : Facile est umbram crescere decem lineis : nec hoc volo ut fiat, sed ut revertatur retrorsum decem gradibus.
+4 Kings	4Kgs	12	20	11	Invocavit itaque Isaias propheta Dominum, et reduxit umbram per lineas quibus jam descenderat in horologio Achaz, retrorsum decem gradibus.
+4 Kings	4Kgs	12	20	12	In tempore illo misit Berodach Baladan, filius Baladan, rex Babyloniorum, litteras et munera ad Ezechiam : audierat enim quod aegrotasset Ezechias.
+4 Kings	4Kgs	12	20	13	Laetatus est autem in adventu eorum Ezechias, et ostendit eis domum aromatum, et aurum et argentum, et pigmenta varia, unguenta quoque, et domum vasorum suorum, et omnia quae habere poterat in thesauris suis. Non fuit quod non monstraret eis Ezechias in domo sua, et in omni potestate sua.
+4 Kings	4Kgs	12	20	14	Venit autem Isaias propheta ad regem Ezechiam, dixitque ei : Quid dixerunt viri isti ? aut unde venerunt ad te ? Cui ait Ezechias : De terra longinqua venerunt ad me, de Babylone.
+4 Kings	4Kgs	12	20	15	At ille respondit : Quid viderunt in domo tua ? Ait Ezechias : Omnia quaecumque sunt in domo mea, viderunt : nihil est quod non monstraverim eis in thesauris meis.
+4 Kings	4Kgs	12	20	16	Dixit itaque Isaias Ezechiae : Audi sermonem Domini :
+4 Kings	4Kgs	12	20	17	Ecce dies venient, et auferentur omnia quae sunt in domo tua, et quae condiderunt patres tui usque in diem hanc, in Babylonem : non remanebit quidquam, ait Dominus.
+4 Kings	4Kgs	12	20	18	Sed et de filiis tuis qui egredientur ex te, quos generabis, tollentur, et erunt eunuchi in palatio regis Babylonis.
+4 Kings	4Kgs	12	20	19	Dixit Ezechias ad Isaiam : Bonus sermo Domini quem locutus es : sit pax et veritas in diebus meis.
+4 Kings	4Kgs	12	20	20	Reliqua autem sermonum Ezechiae, et omnis fortitudo ejus, et quomodo fecerit piscinam et aquaeductum, et introduxerit aquas in civitatem, nonne haec scripta sunt in libro sermonum dierum regum Juda ?
+4 Kings	4Kgs	12	20	21	Dormivitque Ezechias cum patribus suis, et regnavit Manasses filius ejus pro eo.
+4 Kings	4Kgs	12	21	1	Duodecim annorum erat Manasses cum regnare coepisset, et quinquaginta quinque annis regnavit in Jerusalem : nomen matris ejus Haphsiba.
+4 Kings	4Kgs	12	21	2	Fecitque malum in conspectu Domini, juxta idola gentium quas delevit Dominus a facie filiorum Israël.
+4 Kings	4Kgs	12	21	3	Conversusque est, et aedificavit excelsa quae dissipaverat Ezechias pater ejus : et erexit aras Baal, et fecit lucos sicut fecerat Achab rex Israël, et adoravit omnem militiam caeli, et coluit eam.
+4 Kings	4Kgs	12	21	4	Exstruxitque aras in domo Domini, de qua dixit Dominus : In Jerusalem ponam nomen meum.
+4 Kings	4Kgs	12	21	5	Et exstruxit altaria universae militiae caeli in duobus atriis templi Domini.
+4 Kings	4Kgs	12	21	6	Et traduxit filium suum per ignem : et ariolatus est, et observavit auguria, et fecit pythones, et aruspices multiplicavit, ut faceret malum coram Domino, et irritaret eum.
+4 Kings	4Kgs	12	21	7	Posuit quoque idolum luci quem fecerat, in templo Domini, super quod locutus est Dominus ad David, et ad Salomonem filium ejus : In templo hoc, et in Jerusalem quam elegi de cunctis tribubus Israël, ponam nomen meum in sempiternum.
+4 Kings	4Kgs	12	21	8	Et ultra non faciam commoveri pedem Israël de terra quam dedi patribus eorum : si tamen custodierint opere omnia quae praecepi eis, et universam legem quam mandavit eis servus meus Moyses.
+4 Kings	4Kgs	12	21	9	Illi vero non audierunt : sed seducti sunt a Manasse, ut facerent malum super gentes quas contrivit Dominus a facie filiorum Israël.
+4 Kings	4Kgs	12	21	10	Locutusque est Dominus in manu servorum suorum prophetarum, dicens :
+4 Kings	4Kgs	12	21	11	Quia fecit Manasses rex Juda abominationes istas pessimas, super omnia quae fecerunt Amorrhaei ante eum, et peccare fecit etiam Judam in immunditiis suis :
+4 Kings	4Kgs	12	21	12	propterea haec dicit Dominus Deus Israël : Ecce ego inducam mala super Jerusalem et Judam, ut quicumque audierit, tinniant ambae aures ejus.
+4 Kings	4Kgs	12	21	13	Et extendam super Jerusalem funiculum Samariae, et pondus domus Achab : et delebo Jerusalem, sicut deleri solent tabulae : et delens vertam, et ducam crebrius stylum super faciem ejus.
+4 Kings	4Kgs	12	21	14	Dimittam vero reliquias haereditatis meae, et tradam eas in manus inimicorum ejus, eruntque in vastitatem, et in rapinam cunctis adversariis suis :
+4 Kings	4Kgs	12	21	15	eo quod fecerint malum coram me, et perseveraverint irritantes me, ex die qua egressi sunt patres eorum ex Aegypto usque ad hanc diem.
+4 Kings	4Kgs	12	21	16	Insuper et sanguinem innoxium fudit Manasses multum nimis, donec impleret Jerusalem usque ad os : absque peccatis suis quibus peccare fecit Judam, ut faceret malum coram Domino.
+4 Kings	4Kgs	12	21	17	Reliqua autem sermonum Manasse, ut universa quae fecit, et peccatum ejus quod peccavit, nonne haec scripta sunt in libro sermonum dierum regum Juda ?
+4 Kings	4Kgs	12	21	18	Dormivitque Manasses cum patribus suis, et sepultus est in horto domus suae, in horto Oza : et regnavit Amon filius ejus pro eo.
+4 Kings	4Kgs	12	21	19	Viginti duorum annorum erat Amon cum regnare coepisset : duobus quoque annis regnavit in Jerusalem : nomen matris ejus Messalemeth filia Harus de Jeteba.
+4 Kings	4Kgs	12	21	20	Fecitque malum in conspectu Domini, sicut fecerat Manasses pater ejus.
+4 Kings	4Kgs	12	21	21	Et ambulavit in omni via per quam ambulaverat pater ejus, servivitque immunditiis quibus servierat pater ejus, et adoravit eas :
+4 Kings	4Kgs	12	21	22	et dereliquit Dominum Deum patrum suorum, et non ambulavit in via Domini.
+4 Kings	4Kgs	12	21	23	Tetenderuntque ei insidias servi sui, et interfecerunt regem in domo sua.
+4 Kings	4Kgs	12	21	24	Percussit autem populus terrae omnes qui conjuraverant contra regem Amon, et constituerunt sibi regem Josiam filium ejus pro eo.
+4 Kings	4Kgs	12	21	25	Reliqua autem sermonum Amon quae fecit, nonne haec scripta sunt in libro sermonum dierum regum Juda ?
+4 Kings	4Kgs	12	21	26	Sepelieruntque eum in sepulchro suo, in horto Oza : et regnavit Josias filius ejus pro eo.
+4 Kings	4Kgs	12	22	1	Octo annorum erat Josias cum regnare coepisset : triginta et uno anno regnavit in Jerusalem : nomen matris ejus Idida filia Hadaia de Besecath.
+4 Kings	4Kgs	12	22	2	Fecitque quod placitum erat coram Domino, et ambulavit per omnes vias David patris sui : non declinavit ad dexteram, sive ad sinistram.
+4 Kings	4Kgs	12	22	3	Anno autem octavodecimo regis Josiae, misit rex Saphan filium Aslia filii Messulam scribam templi Domini, dicens ei :
+4 Kings	4Kgs	12	22	4	Vade ad Helciam sacerdotem magnum, ut confletur pecunia quae illata est in templum Domini, quam collegerunt janitores templi a populo :
+4 Kings	4Kgs	12	22	5	deturque fabris per praepositos domus Domini, qui et distribuant eam his qui operantur in templo Domini, ad instauranda sartatecta templi :
+4 Kings	4Kgs	12	22	6	tignariis videlicet et caementariis, et iis qui interrupta componunt : et ut emantur ligna, et lapides de lapicidinis, ad instaurandum templum Domini.
+4 Kings	4Kgs	12	22	7	Verumtamen non supputetur eis argentum quod accipiunt, sed in potestate habeant, et in fide.
+4 Kings	4Kgs	12	22	8	Dixit autem Helcias pontifex ad Saphan scribam : Librum legis reperi in domo Domini. Deditque Helcias volumen Saphan, qui et legit illud.
+4 Kings	4Kgs	12	22	9	Venit quoque Saphan scriba ad regem, et renuntiavit ei quod praeceperat, et ait : Conflaverunt servi tui pecuniam quae reperta est in domo Domini, et dederunt ut distribueretur fabris a praefectis operum templi Domini.
+4 Kings	4Kgs	12	22	10	Narravit quoque Saphan scriba regi, dicens : Librum dedit mihi Helcias sacerdos. Quem cum legisset Saphan coram rege,
+4 Kings	4Kgs	12	22	11	et audisset rex verba libri legis Domini, scidit vestimenta sua.
+4 Kings	4Kgs	12	22	12	Et praecepit Helciae sacerdoti, et Ahicam filio Saphan, et Achobor filio Micha, et Saphan scribae, et Asaiae servo regis, dicens :
+4 Kings	4Kgs	12	22	13	Ite et consulite Dominum super me, et super populo, et super omni Juda, de verbis voluminis istius, quod inventum est : magna enim ira Domini succensa est contra nos, quia non audierunt patres nostri verba libri hujus, ut facerent omne quod scriptum est nobis.
+4 Kings	4Kgs	12	22	14	Ierunt itaque Helcias sacerdos, et Ahicam, et Achobor, et Sapham, et Asaia, ad Holdam prophetidem, uxorem Sellum filii Thecuae filii Araas custodis vestium, quae habitabat in Jerusalem in Secunda : locutique sunt ad eam.
+4 Kings	4Kgs	12	22	15	Et illa respondit eis : Haec dicit Dominus Deus Israël : Dicite viro qui misit vos ad me :
+4 Kings	4Kgs	12	22	16	Haec dicit Dominus : Ecce ego adducam mala super locum istum, et super habitatores ejus, omnia verba legis quae legit rex Juda :
+4 Kings	4Kgs	12	22	17	quia dereliquerunt me, et sacrificaverunt diis alienis, irritantes me in cunctis operibus manuum suarum : et succendetur indignatio mea in loco hoc, et non extinguetur.
+4 Kings	4Kgs	12	22	18	Regi autem Juda, qui misit vos ut consuleretis Dominum, sic dicetis : Haec dicit Dominus Deus Israël : Pro eo quod audisti verba voluminis,
+4 Kings	4Kgs	12	22	19	et perterritum est cor tuum, et humiliatus es coram Domino, auditis sermonibus contra locum istum et habitatores ejus, quod videlicet fierent in stuporem et in maledictum : et scidisti vestimenta tua, et flevisti coram me, et ego audivi, ait Dominus :
+4 Kings	4Kgs	12	22	20	idcirco colligam te ad patres tuos, et colligeris ad sepulchrum tuum in pace, ut non videant oculi tui omnia mala quae inducturus sum super locum istum.
+4 Kings	4Kgs	12	23	1	Et renuntiaverunt regi quod dixerat. Qui misit : et congregati sunt ad eum omnes senes Juda et Jerusalem.
+4 Kings	4Kgs	12	23	2	Ascenditque rex templum Domini, et omnes viri Juda, universique qui habitabant in Jerusalem cum eo sacerdotes et prophetae, et omnis populus a parvo usque ad magnum : legitque, cunctis audientibus, omnia verba libri foederis, qui inventus est in domo Domini.
+4 Kings	4Kgs	12	23	3	Stetitque rex super gradum : et foedus percussit coram Domino, ut ambularent post Dominum, et custodirent praecepta ejus, et testimonia, et caeremonias in omni corde, et in tota anima, et suscitarent verba foederis hujus, quae scripta erant in libro illo : acquievitque populus pacto.
+4 Kings	4Kgs	12	23	4	Et praecepit rex Helciae pontifici, et sacerdotibus secundi ordinis, et janitoribus, ut projicerent de templo Domini omnia vasa quae facta fuerant Baal, et in luco, et universae militiae caeli : et combussit ea foris Jerusalem in convalle Cedron, et tulit pulverem eorum in Bethel.
+4 Kings	4Kgs	12	23	5	Et delevit aruspices quos posuerant reges Juda ad sacrificandum in excelsis per civitates Juda, et in circuitu Jerusalem : et eos qui adolebant incensum Baal, et soli, et lunae, et duodecim signis, et omni militiae caeli.
+4 Kings	4Kgs	12	23	6	Et efferri fecit lucum de domo Domini foras Jerusalem in convalle Cedron, et combussit eum ibi, et redegit in pulverem, et projecit super sepulchra vulgi.
+4 Kings	4Kgs	12	23	7	Destruxit quoque aediculas effeminatorum quae erant in domo Domini, pro quibus mulieres texebant quasi domunculas luci.
+4 Kings	4Kgs	12	23	8	Congregavitque omnes sacerdotes de civitatibus Juda, et contaminavit excelsa ubi sacrificabant sacerdotes de Gabaa usque Bersabee, et destruxit aras portarum in introitu ostii Josue principis civitatis, quod erat ad sinistram portae civitatis.
+4 Kings	4Kgs	12	23	9	Verumtamen non ascendebant sacerdotes excelsorum ad altare Domini in Jerusalem : sed tantum comedebant azyma in medio fratrum suorum.
+4 Kings	4Kgs	12	23	10	Contaminavit quoque Topheth, quod est in convalle filii Ennom, ut nemo consecraret filium suum aut filiam per ignem, Moloch.
+4 Kings	4Kgs	12	23	11	Abstulit quoque equos quos dederant reges Juda soli in introitu templi Domini juxta exedram Nathanmelech eunuchi, qui erat in Pharurim : currus autem solis combussit igni.
+4 Kings	4Kgs	12	23	12	Altaria quoque quae erant super tecta coenaculi Achaz, quae fecerant reges Juda, et altaria quae fecerat Manasses in duobus atriis templi Domini, destruxit rex, et cucurrit inde, et dispersit cinerem eorum in torrentem Cedron.
+4 Kings	4Kgs	12	23	13	Excelsa quoque, quae erant in Jerusalem ad dexteram partem montis offensionis, quae aedificaverat Salomon rex Israël Astaroth idolo Sidoniorum, et Chamos offensioni Moab, et Melchom abominationi filiorum Ammon, polluit rex.
+4 Kings	4Kgs	12	23	14	Et contrivit statuas, et succidit lucos : replevitque loca eorum ossibus mortuorum.
+4 Kings	4Kgs	12	23	15	Insuper et altare quod erat in Bethel, et excelsum quod fecerat Jeroboam filius Nabat, qui peccare fecit Israël : et altare illud, et excelsum destruxit, atque combussit, et comminuit in pulverem, succenditque etiam lucum.
+4 Kings	4Kgs	12	23	16	Et conversus Josias, vidit ibi sepulchra quae erant in monte : misitque et tulit ossa de sepulchris, et combussit ea super altare, et polluit illud juxta verbum Domini quod locutus est vir Dei, qui praedixerat verba haec.
+4 Kings	4Kgs	12	23	17	Et ait : Quis est titulus ille, quem video ? Responderuntque ei cives urbis illius : Sepulchrum est hominis Dei, qui venit de Juda, et praedixit verba haec, quae fecisti super altare Bethel.
+4 Kings	4Kgs	12	23	18	Et ait : Dimitte eum : nemo commoveat ossa ejus. Et intacta manserunt ossa illius cum ossibus prophetae qui venerat de Samaria.
+4 Kings	4Kgs	12	23	19	Insuper et omnia fana excelsorum quae erant in civitatibus Samariae, quae fecerant reges Israël ad irritandum Dominum, abstulit Josias : et fecit eis secundum omnia opera quae fecerat in Bethel.
+4 Kings	4Kgs	12	23	20	Et occidit universos sacerdotes excelsorum qui erant ibi super altaria, et combussit ossa humana super ea : reversusque est Jerusalem.
+4 Kings	4Kgs	12	23	21	Et praecepit omni populo, dicens : Facite Phase Domino Deo vestro, secundum quod scriptum est in libro foederis hujus.
+4 Kings	4Kgs	12	23	22	Nec enim factum est Phase tale a diebus judicum qui judicaverunt Israël, et omnium dierum regum Israël et regum Juda,
+4 Kings	4Kgs	12	23	23	sicut in octavodecimo anno regis Josiae factum est Phase istud Domino in Jerusalem.
+4 Kings	4Kgs	12	23	24	Sed et pythones, et ariolos, et figuras idolorum, et immunditias, et abominationes, quae fuerant in terra Juda et Jerusalem, abstulit Josias : ut statueret verba legis quae scripta sunt in libro quem invenit Helcias sacerdos in templo Domini.
+4 Kings	4Kgs	12	23	25	Similis illi non fuit ante eum rex, qui reverteretur ad Dominum in omni corde suo, et in tota anima sua, et in universa virtute sua juxta omnem legem Moysi : neque post eum surrexit similis illi.
+4 Kings	4Kgs	12	23	26	Verumtamen non est aversus Dominus ab ira furoris sui magni quo iratus est furor ejus contra Judam propter irritationes quibus provocaverat eum Manasses.
+4 Kings	4Kgs	12	23	27	Dixit itaque Dominus : Etiam Judam auferam a facie mea, sicut abstuli Israël : et projiciam civitatem hanc quam elegi Jerusalem, et domum de qua dixi : Erit nomen meum ibi.
+4 Kings	4Kgs	12	23	28	Reliqua autem sermonum Josiae, et universa quae fecit, nonne haec scripta sunt in libro verborum dierum regum Juda ?
+4 Kings	4Kgs	12	23	29	In diebus ejus ascendit Pharao Nechao rex Aegypti contra regem Assyriorum ad flumen Euphraten, et abiit Josias rex in occursum ejus : et occisus est in Mageddo cum vidisset eum.
+4 Kings	4Kgs	12	23	30	Et portaverunt eum servi sui mortuum de Mageddo : et pertulerunt in Jerusalem, et sepelierunt eum in sepulchro suo. Tulitque populus terrae Joachaz filium Josiae : et unxerunt eum, et constituerunt eum regem pro patre suo.
+4 Kings	4Kgs	12	23	31	Viginti trium annorum erat Joachaz cum regnare coepisset, et tribus mensibus regnavit in Jerusalem : nomen matris ejus Amital filia Jeremiae de Lobna.
+4 Kings	4Kgs	12	23	32	Et fecit malum coram Domino, juxta omnia quae fecerant patres ejus.
+4 Kings	4Kgs	12	23	33	Vinxitque eum Pharao Nechao in Rebla, quae est in terra Emath, ne regnaret in Jerusalem : et imposuit mulctam terrae centum talentis argenti, et talento auri.
+4 Kings	4Kgs	12	23	34	Regemque constituit Pharao Nechao Eliacim filium Josiae pro Josia patre ejus : vertitque nomen ejus Joakim. Porro Joachaz tulit, et duxit in Aegyptum, et mortuus est ibi.
+4 Kings	4Kgs	12	23	35	Argentum autem et aurum dedit Joakim Pharaoni, cum indixisset terrae per singulos, ut conferretur juxta praeceptum Pharaonis : et unumquemque juxta vires suas exegit, tam argentum quam aurum, de populo terrae, ut daret Pharaoni Nechao.
+4 Kings	4Kgs	12	23	36	Viginti quinque annorum erat Joakim cum regnare coepisset, et undecim annis regnavit in Jerusalem : nomen matris ejus Zebida filia Phadaia de Ruma.
+4 Kings	4Kgs	12	23	37	Et fecit malum coram Domino juxta omnia quae fecerant patres ejus.
+4 Kings	4Kgs	12	24	1	In diebus ejus ascendit Nabuchodonosor rex Babylonis, et factus est ei Joakim servus tribus annis : et rursum rebellavit contra eum.
+4 Kings	4Kgs	12	24	2	Immisitque ei Dominus latrunculos Chaldaeorum, et latrunculos Syriae, et latrunculos Moab, et latrunculos filiorum Ammon : et immisit eos in Judam ut disperderent eum, juxta verbum Domini quod locutus fuerat per servos suos prophetas.
+4 Kings	4Kgs	12	24	3	Factum est autem hoc per verbum Domini contra Judam, ut auferret eum coram se propter peccata Manasse universa quae fecit,
+4 Kings	4Kgs	12	24	4	et propter sanguinem innoxium quem effudit, et implevit Jerusalem cruore innocentium : et ob hanc rem noluit Dominus propitiari.
+4 Kings	4Kgs	12	24	5	Reliqua autem sermonum Joakim, et universa quae fecit, nonne haec scripta sunt in libro sermonum dierum regum Juda ? Et dormivit Joakim cum patribus suis :
+4 Kings	4Kgs	12	24	6	et regnavit Joachin filius ejus pro eo.
+4 Kings	4Kgs	12	24	7	Et ultra non addidit rex Aegypti ut egrederetur de terra sua : tulerat enim rex Babylonis, a rivo Aegypti usque ad fluvium Euphraten, omnia quae fuerant regis Aegypti.
+4 Kings	4Kgs	12	24	8	Decem et octo annorum erat Joachin cum regnare coepisset, et tribus mensibus regnavit in Jerusalem : nomen matris ejus Nohesta filia Elnathan de Jerusalem.
+4 Kings	4Kgs	12	24	9	Et fecit malum coram Domino, juxta omnia quae fecerat pater ejus.
+4 Kings	4Kgs	12	24	10	In tempore illo ascenderunt servi Nabuchodonosor regis Babylonis in Jerusalem, et circumdata est urbs munitionibus.
+4 Kings	4Kgs	12	24	11	Venitque Nabuchodonosor rex Babylonis ad civitatem cum servis suis ut oppugnarent eam.
+4 Kings	4Kgs	12	24	12	Egressusque est Joachin rex Juda ad regem Babylonis, ipse et mater ejus, et servi ejus, et principes ejus, et eunuchi ejus : et suscepit eum rex Babylonis anno octavo regni sui.
+4 Kings	4Kgs	12	24	13	Et protulit inde omnes thesauros domus Domini, et thesauros domus regiae : et concidit universa vasa aurea quae fecerat Salomon rex Israël in templo Domini juxta verbum Domini.
+4 Kings	4Kgs	12	24	14	Et transtulit omnem Jerusalem, et universos principes, et omnes fortes exercitus, decem millia, in captivitatem, et omnem artificem et clusorem : nihilque relictum est, exceptis pauperibus populi terrae.
+4 Kings	4Kgs	12	24	15	Transtulit quoque Joachin in Babylonem, et matrem regis, et uxores regis, et eunuchos ejus : et judices terrae duxit in captivitatem de Jerusalem in Babylonem.
+4 Kings	4Kgs	12	24	16	Et omnes viros robustos, septem millia, et artifices, et clusores mille, omnes viros fortes et bellatores : duxitque eos rex Babylonis captivos in Babylonem.
+4 Kings	4Kgs	12	24	17	Et constituit Matthaniam patruum ejus pro eo : imposuitque nomen ei Sedeciam.
+4 Kings	4Kgs	12	24	18	Vigesimum et primum annum aetatis habebat Sedecias cum regnare coepisset, et undecim annis regnavit in Jerusalem : nomen matris ejus erat Amital filia Jeremiae de Lobna.
+4 Kings	4Kgs	12	24	19	Et fecit malum coram Domino, juxta omnia quae fecerat Joakim.
+4 Kings	4Kgs	12	24	20	Irascebatur enim Dominus contra Jerusalem et contra Judam, donec projiceret eos a facie sua : recessitque Sedecias a rege Babylonis.
+4 Kings	4Kgs	12	25	1	Factum est autem anno nono regni ejus, mense decimo, decima die mensis, venit Nabuchodonosor rex Babylonis, ipse et omnis exercitus ejus, in Jerusalem, et circumdederunt eam : et exstruxerunt in circuitu ejus munitiones.
+4 Kings	4Kgs	12	25	2	Et clausa est civitas atque vallata usque ad undecimum annum regis Sedeciae,
+4 Kings	4Kgs	12	25	3	nona die mensis : praevaluitque fames in civitate, nec erat panis populo terrae.
+4 Kings	4Kgs	12	25	4	Et interrupta est civitas : et omnes viri bellatores nocte fugerunt per viam portae quae est inter duplicem murum ad hortum regis. Porro Chaldaei obsidebant in circuitu civitatem. Fugit itaque Sedecias per viam quae ducit ad campestria solitudinis.
+4 Kings	4Kgs	12	25	5	Et persecutus est exercitus Chaldaeorum regem, comprehenditque eum in planitie Jericho : et omnes bellatores qui erant cum eo, dispersi sunt, et reliquerunt eum.
+4 Kings	4Kgs	12	25	6	Apprehensum ergo regem duxerunt ad regem Babylonis in Reblatha : qui locutus est cum eo judicium.
+4 Kings	4Kgs	12	25	7	Filios autem Sedeciae occidit coram eo, et oculos ejus effodit, vinxitque eum catenis, et adduxit in Babylonem.
+4 Kings	4Kgs	12	25	8	Mense quinto, septima die mensis, ipse est annus nonusdecimus regis Babylonis, venit Nabuzardan princeps exercitus, servus regis Babylonis, in Jerusalem.
+4 Kings	4Kgs	12	25	9	Et succendit domum Domini, et domum regis : et domos Jerusalem, omnemque domum combussit igni.
+4 Kings	4Kgs	12	25	10	Et muros Jerusalem in circuitu destruxit omnis exercitus Chaldaeorum, qui erat cum principe militum.
+4 Kings	4Kgs	12	25	11	Reliquam autem populi partem quae remanserat in civitate, et perfugas qui transfugerant ad regem Babylonis, et reliquum vulgus transtulit Nabuzardan princeps militiae.
+4 Kings	4Kgs	12	25	12	Et de pauperibus terrae reliquit vinitores et agricolas.
+4 Kings	4Kgs	12	25	13	Columnas autem aereas quae erant in templo Domini, et bases, et mare aereum quod erat in domo Domini, confregerunt Chaldaei, et transtulerunt aes omne in Babylonem.
+4 Kings	4Kgs	12	25	14	Ollas quoque aereas, et trullas, et tridentes, et scyphos, et mortariola, et omnia vasa aerea, in quibus ministrabant, tulerunt.
+4 Kings	4Kgs	12	25	15	Necnon et thuribula, et phialas : quae aurea, aurea, et quae argentea, argentea tulit princeps militiae,
+4 Kings	4Kgs	12	25	16	id est, columnas duas, mare unum, et bases quas fecerat Salomon in templo Domini : non erat pondus aeris omnium vasorum.
+4 Kings	4Kgs	12	25	17	Decem et octo cubitos altitudinis habebat columna una : et capitellum aereum super se altitudinis trium cubitorum : et retiaculum, et malogranata super capitellum columnae, omnia aerea : similem et columna secunda habebat ornatum.
+4 Kings	4Kgs	12	25	18	Tulit quoque princeps militiae Saraiam sacerdotem primum, et Sophoniam sacerdotem secundum, et tres janitores.
+4 Kings	4Kgs	12	25	19	Et de civitate eunuchum unum, qui erat praefectus super bellatores viros : et quinque viros de his qui steterant coram rege, quos reperit in civitate : et Sopher principem exercitus, qui probabat tyrones de populo terrae : et sexaginta viros e vulgo, qui inventi fuerant in civitate.
+4 Kings	4Kgs	12	25	20	Quos tollens Nabuzardan princeps militum, duxit ad regem Babylonis in Reblatha.
+4 Kings	4Kgs	12	25	21	Percussitque eos rex Babylonis, et interfecit eos in Reblatha in terra Emath : et translatus est Juda de terra sua.
+4 Kings	4Kgs	12	25	22	Populo autem qui relictus erat in terra Juda, quem dimiserat Nabuchodonosor rex Babylonis, praefecit Godoliam filium Ahicam filii Saphan.
+4 Kings	4Kgs	12	25	23	Quod cum audissent omnes duces militum, ipsi et viri qui erant cum eis, videlicet quod constituisset rex Babylonis Godoliam, venerunt ad Godoliam in Maspha, Ismahel filius Nathaniae, et Johanan filius Caree, et Saraia filius Thanehumeth Netophathites, et Jezonias filius Maachathi, ipsi et socii eorum.
+4 Kings	4Kgs	12	25	24	Juravitque Godolias ipsis et sociis eorum, dicens : Nolite timere servire Chaldaeis : manete in terra, et servite regi Babylonis, et bene erit vobis.
+4 Kings	4Kgs	12	25	25	Factum est autem in mense septimo, venit Ismahel filius Nathaniae filii Elisama de semine regio, et decem viri cum eo : percusseruntque Godoliam, qui et mortuus est : sed et Judaeos et Chaldaeos qui erant cum eo in Maspha.
+4 Kings	4Kgs	12	25	26	Consurgensque omnis populus a parvo usque ad magnum, et principes militum, venerunt in Aegyptum timentes Chaldaeos.
+4 Kings	4Kgs	12	25	27	Factum est vero in anno trigesimo septimo transmigrationis Joachin regis Juda, mense duodecimo, vigesima septima die mensis : sublevavit Evilmerodach rex Babylonis, anno quo regnare coeperat, caput Joachin regis Juda de carcere.
+4 Kings	4Kgs	12	25	28	Et locutus est ei benigne, et posuit thronum ejus super thronum regum qui erant cum eo in Babylone.
+4 Kings	4Kgs	12	25	29	Et mutavit vestes ejus quas habuerat in carcere, et comedebat panem semper in conspectu ejus cunctis diebus vitae suae.
+4 Kings	4Kgs	12	25	30	Annonam quoque constituit ei sine intermissione, quae et dabatur ei a rege per singulos dies omnibus diebus vitae suae.
+1 Paralipomena	1Par	13	1	1	Adam, Seth, Enos,
+1 Paralipomena	1Par	13	1	2	Cainan, Malaleel, Jared,
+1 Paralipomena	1Par	13	1	3	Henoch, Mathusale, Lamech,
+1 Paralipomena	1Par	13	1	4	Noë, Sem, Cham, et Japtheth.
+1 Paralipomena	1Par	13	1	5	Filii Japheth : Gomer, et Magog, et Madai, et Javan, Thubal, Mosoch, Thiras.
+1 Paralipomena	1Par	13	1	6	Porro filii Gomer : Ascenez, et Riphath, et Thogorma.
+1 Paralipomena	1Par	13	1	7	Filii autem Javan : Elisa et Tharsis, Cethim et Dodanim.
+1 Paralipomena	1Par	13	1	8	Filii Cham : Chus, et Mesraim, et Phut, et Chanaan.
+1 Paralipomena	1Par	13	1	9	Filii autem Chus : Saba, et Hevila, Sabatha, et Regma, et Sabathacha. Porro filii Regma : Saba, et Dadan.
+1 Paralipomena	1Par	13	1	10	Chus autem genuit Nemrod : iste coepit esse potens in terra.
+1 Paralipomena	1Par	13	1	11	Mesraim vero genuit Ludim, et Anamim, et Laabim, et Nephtuim,
+1 Paralipomena	1Par	13	1	12	Phetrusim quoque, et Casluim : de quibus egressi sunt Philisthiim, et Caphtorim.
+1 Paralipomena	1Par	13	1	13	Chanaan vero genuit Sidonem primogenitum suum, Hethaeum quoque,
+1 Paralipomena	1Par	13	1	14	et Jebusaeum, et Amorrhaeum, et Gergesaeum,
+1 Paralipomena	1Par	13	1	15	Hevaeumque et Aracaeum, et Sinaeum.
+1 Paralipomena	1Par	13	1	16	Aradium quoque, et Samaraeum, et Hamathaeum.
+1 Paralipomena	1Par	13	1	17	Filii Sem : Aelam, et Assur, et Arphaxad, et Lud, et Aram, et Hus, et Hul, et Gether, et Mosoch.
+1 Paralipomena	1Par	13	1	18	Arphaxad autem genuit Sale, qui et ipse genuit Heber.
+1 Paralipomena	1Par	13	1	19	Porro Heber nati sunt duo filii : nomen uni Phaleg, quia in diebus ejus divisa est terra ; et nomen fratris ejus Jectan.
+1 Paralipomena	1Par	13	1	20	Jectan autem genuit Elmodad, et Saleph, et Asarmoth, et Jare,
+1 Paralipomena	1Par	13	1	21	Adoram quoque, et Huzal, et Decla,
+1 Paralipomena	1Par	13	1	22	Hebal etiam, et Abimaël, et Saba, necnon
+1 Paralipomena	1Par	13	1	23	et Ophir, et Hevila, et Jobab : omnes isti filii Jectan.
+1 Paralipomena	1Par	13	1	24	Sem, Arphaxad, Sale,
+1 Paralipomena	1Par	13	1	25	Heber, Phaleg, Ragau,
+1 Paralipomena	1Par	13	1	26	Serug, Nachor, Thare,
+1 Paralipomena	1Par	13	1	27	Abram : iste est Abraham.
+1 Paralipomena	1Par	13	1	28	Filii autem Abraham, Isaac et Ismahel.
+1 Paralipomena	1Par	13	1	29	Et hae generationes eorum. Primogenitus Ismahelis, Nabaioth, et Cedar, et Adbeel, et Mabsam,
+1 Paralipomena	1Par	13	1	30	et Masma, et Duma, Massa, Hadad, et Thema,
+1 Paralipomena	1Par	13	1	31	Jetur, Naphis, Cedma : hi sunt filii Ismahelis.
+1 Paralipomena	1Par	13	1	32	Filii autem Ceturae concubinae Abraham, quos genuit : Zamran, Jecsan, Madan, Madian, Jesboc, et Sue. Porro filii Jecsan : Saba, et Dadan. Filii autem Dadan : Assurim, et Latussim, et Laomim.
+1 Paralipomena	1Par	13	1	33	Filii autem Madian : Epha, et Epher, et Henoch, et Abida, et Eldaa : omnes hi filii Ceturae.
+1 Paralipomena	1Par	13	1	34	Genuit autem Abraham Isaac : cujus fuerunt filii Esau, et Israël.
+1 Paralipomena	1Par	13	1	35	Filii Esau : Eliphaz, Rahuel, Jehus, Ihelom, et Core.
+1 Paralipomena	1Par	13	1	36	Filii Eliphaz : Theman, Omar, Sephi, Gathan, Cenez, Thamna, Amalec.
+1 Paralipomena	1Par	13	1	37	Filii Rahuel : Nahath, Zara, Samma, Meza.
+1 Paralipomena	1Par	13	1	38	Filii Seir : Lotan, Sobal, Sebeon, Ana, Dison, Eser, Disan.
+1 Paralipomena	1Par	13	1	39	Filii Lotan : Hori, Homam. Soror autem Lotan fuit Thamna.
+1 Paralipomena	1Par	13	1	40	Filii Sobal : Alian, et Manahath, et Ebal, Sephi et Onam. Filii Sebeon : Aja et Ana. Filii Ana : Dison.
+1 Paralipomena	1Par	13	1	41	Filii Dison : Hamram, et Heseban, et Jethran, et Charan.
+1 Paralipomena	1Par	13	1	42	Filii Eser : Balaan, et Zavan, et Jacan. Filii Disan : Hus et Aran.
+1 Paralipomena	1Par	13	1	43	Isti sunt reges qui imperaverunt in terra Edom, antequam esset rex super filios Israël. Bale filius Beor : et nomen civitatis ejus, Denaba.
+1 Paralipomena	1Par	13	1	44	Mortuus est autem Bale, et regnavit pro eo Jobab filius Zare de Bosra.
+1 Paralipomena	1Par	13	1	45	Cumque et Jobab fuisset mortuus, regnavit pro eo Husam de terra Themanorum.
+1 Paralipomena	1Par	13	1	46	Obiit quoque et Husam, et regnavit pro eo Adad filius Badad, qui percussit Madian in terra Moab : et nomen civitatis ejus Avith.
+1 Paralipomena	1Par	13	1	47	Cumque et Adad fuisset mortuus, regnavit pro eo Semla de Masreca.
+1 Paralipomena	1Par	13	1	48	Sed et Semla mortuus est, et regnavit pro eo Saul de Rohoboth, quae juxta amnem sita est.
+1 Paralipomena	1Par	13	1	49	Mortuo quoque Saul, regnavit pro eo Balanan filius Achobor.
+1 Paralipomena	1Par	13	1	50	Sed et hic mortuus est, et regnavit pro eo Adad : cujus urbis nomen fuit Phau, et appellata est uxor ejus Meetabel filia Matred filiae Mezaab.
+1 Paralipomena	1Par	13	1	51	Adad autem mortuo, duces pro regibus in Edom esse coeperunt : dux Thamna, dux Alva, dux Jetheth,
+1 Paralipomena	1Par	13	1	52	dux Oolibama, dux Ela, dux Phinon,
+1 Paralipomena	1Par	13	1	53	dux Cenez, dux Theman, dux Mabsar,
+1 Paralipomena	1Par	13	1	54	dux Magdiel, dux Hiram : hi duces Edom.
+1 Paralipomena	1Par	13	2	1	Filii autem Israël : Ruben, Simeon, Levi, Juda, Issachar, et Zabulon,
+1 Paralipomena	1Par	13	2	2	Dan, Joseph, Benjamin, Nephthali, Gad, et Aser.
+1 Paralipomena	1Par	13	2	3	Filii Juda : Her, Onan, et Sela : hi tres nati sunt ei de filia Sue Chananitide. Fuit autem Her primogenitus Juda malus coram Domino, et occidit eum.
+1 Paralipomena	1Par	13	2	4	Thamar autem nurus ejus peperit ei Phares et Zara : omnes ergo filii Juda, quinque.
+1 Paralipomena	1Par	13	2	5	Filii autem Phares : Hesron et Hamul.
+1 Paralipomena	1Par	13	2	6	Filii quoque Zarae : Zamri, et Ethan, et Eman, Chalchal quoque, et Dara, simul quinque.
+1 Paralipomena	1Par	13	2	7	Filii Charmi : Achar, qui turbavit Israël, et peccavit in furto anathematis.
+1 Paralipomena	1Par	13	2	8	Filii Ethan : Azarias.
+1 Paralipomena	1Par	13	2	9	Filii autem Hesron qui nati sunt ei : Jerameel, et Ram, et Calubi.
+1 Paralipomena	1Par	13	2	10	Porro Ram genuit Aminadab. Aminadab autem genuit Nahasson, principem filiorum Juda.
+1 Paralipomena	1Par	13	2	11	Nahasson quoque genuit Salma, de quo ortus est Booz.
+1 Paralipomena	1Par	13	2	12	Booz vero genuit Obed, qui et ipse genuit Isai.
+1 Paralipomena	1Par	13	2	13	Isai autem genuit primogenitum Eliab, secundum Abinadab, tertium Simmaa,
+1 Paralipomena	1Par	13	2	14	quartum Nathanaël, quintum Raddai,
+1 Paralipomena	1Par	13	2	15	sextum Asom, septimum David.
+1 Paralipomena	1Par	13	2	16	Quorum sorores fuerunt Sarvia et Abigail. Filii Sarviae : Abisai, Joab, et Asaël, tres.
+1 Paralipomena	1Par	13	2	17	Abigail autem genuit Amasa, cujus pater fuit Jether Ismahelites.
+1 Paralipomena	1Par	13	2	18	Caleb vero filius Hesron accepit uxorem nomine Azuba, de qua genuit Jerioth : fueruntque filii ejus Jaser, et Sobab, et Ardon.
+1 Paralipomena	1Par	13	2	19	Cumque mortua fuisset Azuba, accepit uxorem Caleb Ephratha, quae peperit ei Hur.
+1 Paralipomena	1Par	13	2	20	Porro Hur genuit Uri, et Uri genuit Bezeleel.
+1 Paralipomena	1Par	13	2	21	Post haec ingressus est Hesron ad filiam Machir patris Galaad, et accepit eam cum esset annorum sexaginta : quae peperit ei Segub.
+1 Paralipomena	1Par	13	2	22	Sed et Segub genuit Jair, et possedit viginti tres civitates in terra Galaad.
+1 Paralipomena	1Par	13	2	23	Cepitque Gessur et Aram oppida Jair, et Canath, et viculos ejus sexaginta civitatum : omnes isti filii Machir patris Galaad.
+1 Paralipomena	1Par	13	2	24	Cum autem mortuus esset Hesron, ingressus est Caleb ad Ephratha. Habuit quoque Hesron uxorem Abia, quae peperit ei Assur patrem Thecuae.
+1 Paralipomena	1Par	13	2	25	Nati sunt autem filii Jerameel primogeniti Hesron, Ram primogenitus ejus, et Buna, et Aram, et Asom, et Achia.
+1 Paralipomena	1Par	13	2	26	Duxit quoque uxorem alteram Jerameel, nomine Atara, quae fuit mater Onam.
+1 Paralipomena	1Par	13	2	27	Sed et filii Ram primogeniti Jerameel fuerunt Moos, Jamin, et Achar.
+1 Paralipomena	1Par	13	2	28	Onam autem habuit filios Semei et Jada. Filii autem Semei : Nadab et Abisur.
+1 Paralipomena	1Par	13	2	29	Nomen vero uxoris Abisur, Abihail, quae peperit ei Ahobban et Molid.
+1 Paralipomena	1Par	13	2	30	Filii autem Nadab fuerunt Saled et Apphaim. Mortuus est autem Saled absque liberis.
+1 Paralipomena	1Par	13	2	31	Filius vero Apphaim, Jesi : qui Jesi genuit Sesan. Porro Sesan genuit Oholai.
+1 Paralipomena	1Par	13	2	32	Filii autem Jada fratris Semei : Jether, et Jonathan. Sed et Jether mortuus est absque liberis.
+1 Paralipomena	1Par	13	2	33	Porro Jonathan genuit Phaleth, et Ziza. Isti fuerunt filii Jerameel.
+1 Paralipomena	1Par	13	2	34	Sesan autem non habuit filios, sed filias : et servum aegyptium nomine Jeraa.
+1 Paralipomena	1Par	13	2	35	Deditque ei filiam suam uxorem : quae peperit ei Ethei.
+1 Paralipomena	1Par	13	2	36	Ethei autem genuit Nathan, et Nathan genuit Zabad.
+1 Paralipomena	1Par	13	2	37	Zabad quoque genuit Ophlal, et Ophlal genuit Obed.
+1 Paralipomena	1Par	13	2	38	Obed genuit Jehu, Jehu genuit Azariam,
+1 Paralipomena	1Par	13	2	39	Azarias genuit Helles, et Helles genuit Elasa.
+1 Paralipomena	1Par	13	2	40	Elasa genuit Sisamoi, Sisamoi genuit Sellum,
+1 Paralipomena	1Par	13	2	41	Sellum genuit Icamiam, Icamia autem genuit Elisama.
+1 Paralipomena	1Par	13	2	42	Filii autem Caleb fratris Jerameel : Mesa primogenitus ejus ; ipse est pater Ziph : et filii Maresa patris Hebron.
+1 Paralipomena	1Par	13	2	43	Porro filii Hebron, Core, et Taphua, et Recem, et Samma.
+1 Paralipomena	1Par	13	2	44	Samma autem genuit Raham, patrem Jercaam, et Recem genuit Sammai.
+1 Paralipomena	1Par	13	2	45	Filius Sammai, Maon : et Maon pater Bethsur.
+1 Paralipomena	1Par	13	2	46	Epha autem concubina Caleb peperit Haran, et Mosa, et Gezez. Porro Haran genuit Gezez.
+1 Paralipomena	1Par	13	2	47	Filii autem Jahaddai, Regom, et Joathan, et Gesan, et Phalet, et Epha, et Saaph.
+1 Paralipomena	1Par	13	2	48	Concubina Caleb Maacha, peperit Saber, et Tharana.
+1 Paralipomena	1Par	13	2	49	Genuit autem Saaph pater Madmena Sue, patrem Machbena et patrem Gabaa. Filia vero Caleb fuit Achsa.
+1 Paralipomena	1Par	13	2	50	Hi erant filii Caleb, filii Hur primogeniti Ephratha, Sobal pater Cariathiarim.
+1 Paralipomena	1Par	13	2	51	Salma pater Bethlehem, Hariph pater Bethgader.
+1 Paralipomena	1Par	13	2	52	Fuerunt autem filii Sobal patris Cariathiarim, qui videbat dimidium requietionum.
+1 Paralipomena	1Par	13	2	53	Et de cognatione Cariathiarim, Jethrei, et Aphuthei, et Semathei, et Maserei. Ex his egressi sunt Saraitae, et Esthaolitae.
+1 Paralipomena	1Par	13	2	54	Filii Salma, Bethlehem, et Netophathi, coronae domus Joab, et dimidium requietionis Sarai :
+1 Paralipomena	1Par	13	2	55	cognationes quoque scribarum habitantium in Jabes, canentes atque resonantes, et in tabernaculis commorantes. Hi sunt Cinaei, qui venerunt de Calore patris domus Rechab.
+1 Paralipomena	1Par	13	3	1	David vero hos habuit filios, qui ei nati sunt in Hebron : primogenitum Amnon ex Achinoam Jezrahelitide, secundum Daniel de Abigail Carmelitide,
+1 Paralipomena	1Par	13	3	2	tertium Absalom filium Maacha filiae Tholmai regis Gessur, quartum Adoniam filium Aggith,
+1 Paralipomena	1Par	13	3	3	quintum Saphathiam ex Abital, sextum Jethraham de Egla uxore sua.
+1 Paralipomena	1Par	13	3	4	Sex ergo nati sunt ei in Hebron, ubi regnavit septem annis et sex mensibus. Triginta autem et tribus annis regnavit in Jerusalem.
+1 Paralipomena	1Par	13	3	5	Porro in Jerusalem nati sunt ei filii, Simmaa, et Sobab, et Nathan, et Salomon, quatuor de Bethsabee filia Ammiel :
+1 Paralipomena	1Par	13	3	6	Jebaar quoque et Elisama,
+1 Paralipomena	1Par	13	3	7	et Eliphaleth, et Noge, et Nepheg, et Japhia,
+1 Paralipomena	1Par	13	3	8	necnon Elisama, et Eliada, et Elipheleth, novem :
+1 Paralipomena	1Par	13	3	9	omnes hi, filii David absque filiis concubinarum : habueruntque sororem Thamar.
+1 Paralipomena	1Par	13	3	10	Filius autem Salomonis, Roboam : cujus Abia filius genuit Asa. De hoc quoque natus est Josaphat,
+1 Paralipomena	1Par	13	3	11	pater Joram : qui Joram genuit Ochoziam, ex quo ortus est Joas :
+1 Paralipomena	1Par	13	3	12	et hujus Amasias filius genuit Azariam. Porro Azariae filius Joatham
+1 Paralipomena	1Par	13	3	13	procreavit Achaz patrem Ezechiae, de quo natus est Manasses.
+1 Paralipomena	1Par	13	3	14	Sed et Manasses genuit Amon patrem Josiae.
+1 Paralipomena	1Par	13	3	15	Filii autem Josiae fuerunt : primogenitus Johanan, secundus Joakim, tertius Sedecias, quartus Sellum.
+1 Paralipomena	1Par	13	3	16	De Joakim natus est Jechonias, et Sedecias.
+1 Paralipomena	1Par	13	3	17	Filii Jechoniae fuerunt : Asir, Salathiel,
+1 Paralipomena	1Par	13	3	18	Melchiram, Phadaia, Senneser, et Jecemia, Sama, et Nadabia.
+1 Paralipomena	1Par	13	3	19	De Phadaia orti sunt Zorobabel et Semei. Zorobabel genuit Mosollam, Hananiam, et Salomith sororem eorum :
+1 Paralipomena	1Par	13	3	20	Hasaban quoque, et Ohol, et Barachian, et Hasadian, Josabhesed, quinque.
+1 Paralipomena	1Par	13	3	21	Filius autem Hananiae, Phaltias pater Jeseiae, cujus filius Raphaia : hujus quoque filius, Arnan, de quo natus est Obdia, cujus filius fuit Sechenias.
+1 Paralipomena	1Par	13	3	22	Filius Secheniae, Semeia : cujus filii Hattus, et Jegaal, et Baria, et Naaria, et Saphat, sex numero.
+1 Paralipomena	1Par	13	3	23	Filius Naariae, Elioënai, et Ezechias, et Ezricam, tres.
+1 Paralipomena	1Par	13	3	24	Filii Elioënai, Oduia, et Eliasub, et Pheleia, et Accub, et Johanan, et Dalaia, et Anani, septem.
+1 Paralipomena	1Par	13	4	1	Filii Juda : Phares, Hesron, et Charmi, et Hur, et Sobal.
+1 Paralipomena	1Par	13	4	2	Raia vero filius Sobal genuit Jahath, de quo nati sunt Ahumai, et Laad : hae cognationes Sarathi.
+1 Paralipomena	1Par	13	4	3	Ista quoque stirps Etam : Jezrahel, et Jesema, et Jedebos. Nomen quoque sororis eorum, Asalelphuni.
+1 Paralipomena	1Par	13	4	4	Phanuel autem pater Gedor, et Ezer pater Hosa : isti sunt filii Hur primogeniti Ephratha patris Bethlehem.
+1 Paralipomena	1Par	13	4	5	Assur vero patri Thecuae erant duae uxores, Halaa et Naara.
+1 Paralipomena	1Par	13	4	6	Peperit autem ei Naara, Oozam, et Hepher, et Themani, et Ahasthari : isti sunt filii Naara.
+1 Paralipomena	1Par	13	4	7	Porro filii Halaa, Sereth, Isaar et Ethnan.
+1 Paralipomena	1Par	13	4	8	Cos autem genuit Anob, et Soboba, et cognationem Aharehel filii Arum.
+1 Paralipomena	1Par	13	4	9	Fuit autem Jabes inclytus prae fratribus suis, et mater ejus vocavit nomen illius Jabes, dicens : Quia peperi eum in dolore.
+1 Paralipomena	1Par	13	4	10	Invocavit vero Jabes Deum Israël, dicens : Si benedicens benedixeris mihi, et dilataveris terminos meos, et fuerit manus tua mecum, et feceris me a malitia non opprimi. Et praestitit Deus quae precatus est.
+1 Paralipomena	1Par	13	4	11	Caleb autem frater Sua genuit Mahir, qui fuit pater Esthon.
+1 Paralipomena	1Par	13	4	12	Porro Esthon genuit Bethrapha, et Phesse, et Tehinna patrem urbis Naas : hi sunt viri Recha.
+1 Paralipomena	1Par	13	4	13	Filii autem Cenez, Othoniel, et Saraia. Porro filii Othoniel, Hathath, et Maonathi.
+1 Paralipomena	1Par	13	4	14	Maonathi genuit Ophra, Saraia autem genuit Joab patrem Vallis artificum : ibi quippe artifices erant.
+1 Paralipomena	1Par	13	4	15	Filii vero Caleb filii Jephone, Hir, et Ela, et Naham. Filii quoque Ela : Cenez.
+1 Paralipomena	1Par	13	4	16	Filii quoque Jaleleel : Ziph, et Zipha, Thiria, et Asraël.
+1 Paralipomena	1Par	13	4	17	Et filii Ezra, Jether, et Mered, et Epher, et Jalon, genuitque Mariam, et Sammai, et Jesba patrem Esthamo.
+1 Paralipomena	1Par	13	4	18	Uxor quoque ejus Judaia, peperit Jared patrem Gedor, et Heber patrem Socho, et Icuthiel patrem Zanoë : hi autem filii Bethiae filiae Pharaonis, quam accepit Mered.
+1 Paralipomena	1Par	13	4	19	Et filii uxoris Odaiae sororis Naham patris Ceila, Garmi, et Esthamo, qui fuit de Machathi.
+1 Paralipomena	1Par	13	4	20	Filii quoque Simon, Amnon, et Rinna filius Hanan, et Thilon. Et filii Jesi, Zoheth, et Benzoheth.
+1 Paralipomena	1Par	13	4	21	Filii Sela, filii Juda : Her pater Lecha, et Laada pater Maresa, et cognationes domus operantium byssum in domo juramenti.
+1 Paralipomena	1Par	13	4	22	Et qui stare fecit solem, virique Mendacii, et Securus, et Incendens, qui principes fuerunt in Moab, et qui reversi sunt in Lahem : haec autem verba vetera.
+1 Paralipomena	1Par	13	4	23	Hi sunt figuli habitantes in plantationibus et in sepibus, apud regem in operibus ejus : commoratique sunt ibi.
+1 Paralipomena	1Par	13	4	24	Filii Simeon : Namuel et Jamin, Jarib, Zara, Saul.
+1 Paralipomena	1Par	13	4	25	Sellum filius ejus, Mapsam filius ejus, Masma filius ejus.
+1 Paralipomena	1Par	13	4	26	Filii Masma : Hamuel filius ejus, Zachur filius ejus, Semei filius ejus.
+1 Paralipomena	1Par	13	4	27	Filii Semei sedecim, et filiae sex : fratres autem ejus non habuerunt filios multos, et universa cognatio non potuit adaequare summam filiorum Juda.
+1 Paralipomena	1Par	13	4	28	Habitaverunt autem in Bersabee, et Molada, et Hasarsuhal,
+1 Paralipomena	1Par	13	4	29	et in Bala, et in Asom, et in Tholad,
+1 Paralipomena	1Par	13	4	30	et in Bathuel, et in Horma, et in Siceleg,
+1 Paralipomena	1Par	13	4	31	et in Bethmarchaboth, et in Hasarsusim, et in Bethberai, et in Saarim : hae civitates eorum usque ad regem David.
+1 Paralipomena	1Par	13	4	32	Villae quoque eorum : Etam, et Aën, Remmon, et Thochen, et Asan, civitates quinque.
+1 Paralipomena	1Par	13	4	33	Et universi viculi eorum per circuitum civitatum istarum usque ad Baal : haec est habitatio eorum, et sedium distributio.
+1 Paralipomena	1Par	13	4	34	Mosobab quoque et Jemlech, et Josa filius Amasiae,
+1 Paralipomena	1Par	13	4	35	et Joël, et Jehu filius Josabiae filii Saraiae filii Asiel,
+1 Paralipomena	1Par	13	4	36	et Elioënai, et Jacoba, et Isuhaia, et Asaia, et Adiel, et Ismiel, et Banaia,
+1 Paralipomena	1Par	13	4	37	Ziza quoque filius Sephei filii Allon filii Idaia filii Semri filii Samaia.
+1 Paralipomena	1Par	13	4	38	Isti sunt nominati principes in cognationibus suis, et in domo affinitatum suarum multiplicati sunt vehementer.
+1 Paralipomena	1Par	13	4	39	Et profecti sunt ut ingrederentur in Gador usque ad orientem vallis, et ut quaererent pascua gregibus suis.
+1 Paralipomena	1Par	13	4	40	Inveneruntque pascuas uberes, et valde bonas, et terram latissimam et quietam et fertilem, in qua ante habitaverant de stirpe Cham.
+1 Paralipomena	1Par	13	4	41	Hi ergo venerunt, quos supra descripsimus nominatim, in diebus Ezechiae regis Juda : et percusserunt tabernacula eorum, et habitatores qui inventi fuerant ibi, et deleverunt eos usque in praesentem diem : habitaveruntque pro eis, quoniam uberrimas pascuas ibidem repererunt.
+1 Paralipomena	1Par	13	4	42	De filiis quoque Simeon abierunt in montem Seir viri quingenti, habentes principes Phalthiam et Naariam et Raphaiam et Oziel filios Jesi :
+1 Paralipomena	1Par	13	4	43	et percusserunt reliquias, quae evadere potuerant, Amalecitarum, et habitaverunt ibi pro eis usque ad diem hanc.
+1 Paralipomena	1Par	13	5	1	Filii quoque Ruben primogeniti Israël. (Ipse quippe fuit primogenitus ejus : sed cum violasset thorum patris sui, data sunt primogenita ejus filiis Joseph filii Israël, et non est ille reputatus in primogenitum.
+1 Paralipomena	1Par	13	5	2	Porro Judas, qui erat fortissimus inter fratres suos, de stirpe ejus principes germinati sunt : primogenita autem reputata sunt Joseph.)
+1 Paralipomena	1Par	13	5	3	Filii ergo Ruben primogeniti Israël : Enoch, et Phallu, Esron, et Carmi.
+1 Paralipomena	1Par	13	5	4	Filii Joël : Samia filius ejus, Gog filius ejus, Semei filius ejus,
+1 Paralipomena	1Par	13	5	5	Micha filius ejus, Reia filius ejus, Baal filius ejus,
+1 Paralipomena	1Par	13	5	6	Beera filius ejus, quem captivum duxit Thelgathphalnasar rex Assyriorum, et fuit princeps in tribu Ruben.
+1 Paralipomena	1Par	13	5	7	Fratres autem ejus, et universa cognatio ejus, quando numerabantur per familias suas, habuerunt principes Jehiel, et Zachariam.
+1 Paralipomena	1Par	13	5	8	Porro Bala filius Azaz filii Samma filii Joël, ipse habitavit in Aroër usque ad Nebo, et Beelmeon.
+1 Paralipomena	1Par	13	5	9	Contra orientalem quoque plagam habitavit usque ad introitum eremi, et flumen Euphraten. Multum quippe jumentorum numerum possidebant in terra Galaad.
+1 Paralipomena	1Par	13	5	10	In diebus autem Saul praeliati sunt contra Agareos, et interfecerunt illos, habitaveruntque pro eis in tabernaculis eorum, in omni plaga quae respicit ad orientem Galaad.
+1 Paralipomena	1Par	13	5	11	Filii vero Gad e regione eorum habitaverunt in terra Basan usque Selcha :
+1 Paralipomena	1Par	13	5	12	Joël in capite, et Saphan secundus : Janai autem et Saphat in Basan.
+1 Paralipomena	1Par	13	5	13	Fratres vero eorum secundum domos cognationum suarum, Michaël, et Mosollam, et Sebe, et Jorai, et Jachan, et Zie, et Heber, septem.
+1 Paralipomena	1Par	13	5	14	Hi filii Abihail, filii Huri, filii Jara, filii Galaad, filii Michaël, filii Jesesi, filii Jeddo, filii Buz.
+1 Paralipomena	1Par	13	5	15	Fratres quoque, filii Abdiel filii Guni, princeps domus in familiis suis.
+1 Paralipomena	1Par	13	5	16	Et habitaverunt in Galaad, et in Basan, et in viculis ejus, et in cunctis suburbanis Saron, usque ad terminos.
+1 Paralipomena	1Par	13	5	17	Omnes hi numerati sunt in diebus Joathan regis Juda, et in diebus Jeroboam regis Israël.
+1 Paralipomena	1Par	13	5	18	Filii Ruben, et Gad, et dimidiae tribus Manasse, viri bellatores, scuta portantes et gladios, et tendentes arcum, eruditique ad praelia, quadraginta quatuor millia et septingenti sexaginta, procedentes ad pugnam.
+1 Paralipomena	1Par	13	5	19	Dimicaverunt contra Agareos : Ituraei vero, et Naphis, et Nodab
+1 Paralipomena	1Par	13	5	20	praebuerunt eis auxilium. Traditique sunt in manus eorum Agarei, et universi qui fuerant cum eis, quia Deum invocaverunt cum praeliarentur : et exaudivit eos, eo quod credidissent in eum.
+1 Paralipomena	1Par	13	5	21	Ceperuntque omnia quae possederant, camelorum quinquaginta millia, et ovium ducenta quinquaginta millia, et asinos duo millia, et animas hominum centum millia.
+1 Paralipomena	1Par	13	5	22	Vulnerati autem multi corruerunt : fuit enim bellum Domini. Habitaveruntque pro eis usque ad transmigrationem.
+1 Paralipomena	1Par	13	5	23	Filii quoque dimidiae tribus Manasse possederunt terram a finibus Basan usque Baal, Hermon, et Sanir, et montem Hermon : ingens quippe numerus erat.
+1 Paralipomena	1Par	13	5	24	Et hi fuerunt principes domus cognationis eorum : Epher, et Jesi, et Eliel, et Ezriel, et Jeremia, et Odoia, et Jediel, viri fortissimi et potentes, et nominati duces in familiis suis.
+1 Paralipomena	1Par	13	5	25	Reliquerunt autem Deum patrum suorum, et fornicati sunt post deos populorum terrae, quos abstulit Deus coram eis.
+1 Paralipomena	1Par	13	5	26	Et suscitavit Deus Israël spiritum Phul regis Assyriorum, et spiritum Thelgathphalnasar regis Assur : et transtulit Ruben, et Gad, et dimidiam tribum Manasse, et adduxit eos in Lahela, et in Habor, et Ara, et fluvium Gozan, usque ad diem hanc.
+1 Paralipomena	1Par	13	6	1	Filii Levi : Gerson, Caath, et Merari.
+1 Paralipomena	1Par	13	6	2	Filii Caath : Amram, Isaar, Hebron, et Oziel.
+1 Paralipomena	1Par	13	6	3	Filii Amram : Aaron, Moyses, et Maria. Filii Aaron : Nadab et Abiu, Eleazar, et Ithamar.
+1 Paralipomena	1Par	13	6	4	Eleazar genuit Phinees, et Phinees genuit Abisue.
+1 Paralipomena	1Par	13	6	5	Abisue vero genuit Bocci, et Bocci genuit Ozi.
+1 Paralipomena	1Par	13	6	6	Ozi genuit Zaraiam, et Zaraias genuit Meraioth.
+1 Paralipomena	1Par	13	6	7	Porro Meraioth genuit Amariam, et Amarias genuit Achitob.
+1 Paralipomena	1Par	13	6	8	Achitob genuit Sadoc, et Sadoc genuit Achimaas,
+1 Paralipomena	1Par	13	6	9	Achimaas genuit Azariam, Azarias genuit Johanan,
+1 Paralipomena	1Par	13	6	10	Johanan genuit Azariam : ipse est qui sacerdotio functus est in domo quam aedificavit Salomon in Jerusalem.
+1 Paralipomena	1Par	13	6	11	Genuit autem Azarias Amariam, et Amarias genuit Achitob,
+1 Paralipomena	1Par	13	6	12	Achitob genuit Sadoc, et Sadoc genuit Sellum,
+1 Paralipomena	1Par	13	6	13	Sellum genuit Helciam, et Helcias genuit Azariam,
+1 Paralipomena	1Par	13	6	14	Azarias genuit Saraiam, et Saraias genuit Josedec.
+1 Paralipomena	1Par	13	6	15	Porro Josedec egressus est, quando transtulit Dominus Judam et Jerusalem per manus Nabuchodonosor.
+1 Paralipomena	1Par	13	6	16	Filii ergo Levi : Gersom, Caath, et Merari.
+1 Paralipomena	1Par	13	6	17	Et haec nomina filiorum Gersom : Lobni, et Semei.
+1 Paralipomena	1Par	13	6	18	Filii Caath : Amram, et Isaar, et Hebron, et Oziel.
+1 Paralipomena	1Par	13	6	19	Filii Merari : Moholi et Musi. Hae autem cognationes Levi secundum familias eorum.
+1 Paralipomena	1Par	13	6	20	Gersom : Lobni filius ejus, Jahath filius ejus, Zamma filius ejus,
+1 Paralipomena	1Par	13	6	21	Joah filius ejus, Addo filius ejus, Zara filius ejus, Jethrai filius ejus.
+1 Paralipomena	1Par	13	6	22	Filii Caath : Aminadab filius ejus, Core filius ejus, Asir filius ejus,
+1 Paralipomena	1Par	13	6	23	Elcana filius ejus, Abiasaph filius ejus, Asir filius ejus,
+1 Paralipomena	1Par	13	6	24	Thahath filius ejus, Uriel filius ejus, Ozias filius ejus, Saul filius ejus.
+1 Paralipomena	1Par	13	6	25	Filii Elcana, Amasai et Achimoth
+1 Paralipomena	1Par	13	6	26	et Elcana. Filii Elcana : Sophai filius ejus, Nahath filius ejus,
+1 Paralipomena	1Par	13	6	27	Eliab filius ejus, Jeroham filius ejus, Elcana filius ejus.
+1 Paralipomena	1Par	13	6	28	Filii Samuel : primogenitus Vasseni, et Abia.
+1 Paralipomena	1Par	13	6	29	Filii autem Merari, Moholi : Lobni filius ejus, Semei filius ejus, Oza filius ejus,
+1 Paralipomena	1Par	13	6	30	Sammaa filius ejus, Haggia filius ejus, Asaia filius ejus.
+1 Paralipomena	1Par	13	6	31	Isti sunt quos constituit David super cantores domus Domini, ex quo collocata est arca :
+1 Paralipomena	1Par	13	6	32	et ministrabant coram tabernaculo testimonii, canentes donec aedificaret Salomon domum Domini in Jerusalem : stabant autem juxta ordinem suum in ministerio.
+1 Paralipomena	1Par	13	6	33	Hi vero sunt qui assistebant cum filiis suis, de filiis Caath, Hemam cantor filius Johel, filii Samuel,
+1 Paralipomena	1Par	13	6	34	filii Elcana, filii Jeroham, filii Eliel, filii Thohu,
+1 Paralipomena	1Par	13	6	35	filii Suph, filii Elcana, filii Mahath, filii Amasai,
+1 Paralipomena	1Par	13	6	36	filii Elcana, filii Johel, filii Azariae, filii Sophoniae,
+1 Paralipomena	1Par	13	6	37	filii Thahath, filii Asir, filii Abiasaph, filii Core,
+1 Paralipomena	1Par	13	6	38	filii Isaar, filii Caath, filii Levi, filii Israël.
+1 Paralipomena	1Par	13	6	39	Et frater ejus Asaph, qui stabat a dextris ejus, Asaph filius Barachiae, filii Samaa,
+1 Paralipomena	1Par	13	6	40	filii Michaël, filii Basaiae, filii Melchiae,
+1 Paralipomena	1Par	13	6	41	filii Athanai, filii Zara, filii Adaia,
+1 Paralipomena	1Par	13	6	42	filii Ethan, filii Zamma, filii Semei,
+1 Paralipomena	1Par	13	6	43	filii Jeth, filii Gersom, filii Levi.
+1 Paralipomena	1Par	13	6	44	Filii autem Merari fratres eorum, ad sinistram, Ethan filius Cusi, filii Abdi, filii Maloch,
+1 Paralipomena	1Par	13	6	45	filii Hasabiae, filii Amasiae, filii Helciae,
+1 Paralipomena	1Par	13	6	46	filii Amasai, filii Boni, filii Somer,
+1 Paralipomena	1Par	13	6	47	filii Moholi, filii Musi, filii Merari, filii Levi.
+1 Paralipomena	1Par	13	6	48	Fratres quoque eorum Levitae, qui ordinati sunt in cunctum ministerium tabernaculi domus Domini.
+1 Paralipomena	1Par	13	6	49	Aaron vero et filii ejus adolebant incensum super altare holocausti, et super altare thymiamatis, in omne opus Sancti sanctorum : et ut precarentur pro Israël juxta omnia quae praeceperat Moyses servus Dei.
+1 Paralipomena	1Par	13	6	50	Hi sunt autem filii Aaron : Eleazar filius ejus, Phinees filius ejus, Abisue filius ejus,
+1 Paralipomena	1Par	13	6	51	Bocci filius ejus, Ozi filius ejus, Zarahia filius ejus,
+1 Paralipomena	1Par	13	6	52	Meraioth filius ejus, Amarias filius ejus, Achitob filius ejus,
+1 Paralipomena	1Par	13	6	53	Sadoc filius ejus, Achimaas filius ejus.
+1 Paralipomena	1Par	13	6	54	Et haec habitacula eorum per vicos atque confinia, filiorum scilicet Aaron, juxta cognationes Caathitarum : ipsis enim sorte contigerant.
+1 Paralipomena	1Par	13	6	55	Dederunt igitur eis Hebron in terra Juda, et suburbana ejus per circuitum :
+1 Paralipomena	1Par	13	6	56	agros autem civitatis, et villas, Caleb filio Jephone.
+1 Paralipomena	1Par	13	6	57	Porro filiis Aaron dederunt civitates ad confugiendum Hebron, et Lobna, et suburbana ejus,
+1 Paralipomena	1Par	13	6	58	Jether quoque, et Esthemo cum suburbanis suis, sed et Helon, et Dabir cum suburbanis suis,
+1 Paralipomena	1Par	13	6	59	Asan quoque, et Bethsemes, et suburbana earum.
+1 Paralipomena	1Par	13	6	60	De tribu autem Benjamin, Gabee et suburbana ejus, et Almath cum suburbanis suis, Anathoth quoque cum suburbanis suis : omnes civitates, tredecim, per cognationes suas.
+1 Paralipomena	1Par	13	6	61	Filiis autem Caath residuis de cognatione sua dederunt ex dimidia tribu Manasse in possessionem urbes decem.
+1 Paralipomena	1Par	13	6	62	Porro filiis Gersom per cognationes suas de tribu Issachar, et de tribu Aser, et de tribu Nephthali, et de tribu Manasse in Basan, urbes tredecim.
+1 Paralipomena	1Par	13	6	63	Filiis autem Merari per cognationes suas de tribu Ruben, et de tribu Gad, et de tribu Zabulon, dederunt sorte civitates duodecim.
+1 Paralipomena	1Par	13	6	64	Dederunt quoque filii Israël Levitis civitates, et suburbana earum :
+1 Paralipomena	1Par	13	6	65	dederuntque per sortem, ex tribu filiorum Juda, et ex tribu filiorum Simeon, et ex tribu filiorum Benjamin urbes has, quas vocaverunt nominibus suis,
+1 Paralipomena	1Par	13	6	66	et his, qui erant de cognatione filiorum Caath, fueruntque civitates in terminis eorum de tribu Ephraim.
+1 Paralipomena	1Par	13	6	67	Dederunt ergo eis urbes ad confugiendum, Sichem cum suburbanis suis in monte Ephraim, et Gazer cum suburbanis suis,
+1 Paralipomena	1Par	13	6	68	Jecmaam quoque cum suburbanis suis, et Bethoron similiter,
+1 Paralipomena	1Par	13	6	69	necnon et Helon cum suburbanis suis, et Gethremmon in eumdem modum.
+1 Paralipomena	1Par	13	6	70	Porro ex dimidia tribu Manasse, Aner et suburbana ejus, Balaam et suburbana ejus : his videlicet, qui de cognatione filiorum Caath reliqui erant.
+1 Paralipomena	1Par	13	6	71	Filiis autem Gersom de cognatione dimidiae tribus Manasse, Gaulon in Basan, et suburbana ejus, et Astaroth cum suburbanis suis.
+1 Paralipomena	1Par	13	6	72	De tribu Issachar, Cedes et suburbanis suis, et Dabereth cum suburbanis suis,
+1 Paralipomena	1Par	13	6	73	Ramoth quoque et suburbana ejus, et Anem cum suburbanis suis.
+1 Paralipomena	1Par	13	6	74	De tribu vero Aser : Masal cum suburbanis suis, et Abdon similiter,
+1 Paralipomena	1Par	13	6	75	Hucac quoque et suburbana ejus, et Rohob cum suburbanis suis.
+1 Paralipomena	1Par	13	6	76	Porro de tribu Nephthali, Cedes in Galilaea et suburbana ejus, Hamon cum suburbanis suis, et Cariathaim et suburbana ejus.
+1 Paralipomena	1Par	13	6	77	Filiis autem Merari residuis : de tribu Zabulon, Remmono et suburbana ejus, et Thabor cum suburbanis sus :
+1 Paralipomena	1Par	13	6	78	trans Jordanem quoque ex adverso Jericho contra orientem Jordanis, de tribu Ruben, Bosor in solitudine cum suburbanis suis, et Jassa cum suburbanis suis,
+1 Paralipomena	1Par	13	6	79	Cademoth quoque et suburbana ejus, et Mephaat cum suburbanis suis.
+1 Paralipomena	1Par	13	6	80	Necnon et de tribu Gad, Ramoth in Galaad et suburbana ejus, et Manaim cum suburbanis suis,
+1 Paralipomena	1Par	13	6	81	sed et Hesebon cum suburbanis suis, et Jezer cum suburbanis suis.
+1 Paralipomena	1Par	13	7	1	Porro filii Issachar : Thola, et Phua, Jasub, et Simeron, quatuor.
+1 Paralipomena	1Par	13	7	2	Filii Thola : Ozi, et Raphaia, et Jeriel, et Jemai, et Jebsem, et Samuel, principes per domos cognationum suarum. De stirpe Thola viri fortissimi numerati sunt in diebus David, viginti duo millia sexcenti.
+1 Paralipomena	1Par	13	7	3	Filii Ozi : Izrahia, de quo nati sunt Michaël, et Obadia, et Joël, et Jesia, quinque omnes principes.
+1 Paralipomena	1Par	13	7	4	Cumque eis per familias et populos suos, accincti ad praelium, viri fortissimi, triginta sex millia : multas enim habuerunt uxores, et filios.
+1 Paralipomena	1Par	13	7	5	Fratres quoque eorum per omnem cognationem Issachar robustissimi ad pugnandum, octoginta septem millia numerati sunt.
+1 Paralipomena	1Par	13	7	6	Filii Benjamin : Bela, et Bechor, et Jadihel, tres.
+1 Paralipomena	1Par	13	7	7	Filii Bela : Esbon, et Ozi, et Oziel, et Jerimoth, et Urai, quinque principes familiarum, et ad pugnandum robustissimi : numerus autem eorum, viginti duo millia et triginta quatuor.
+1 Paralipomena	1Par	13	7	8	Porro filii Bechor : Zamira, et Joas, et Eliezer, et Elioënai, et Amri, et Jerimoth, et Abia, et Anathoth, et Almath : omnes hi filii Bechor.
+1 Paralipomena	1Par	13	7	9	Numerati sunt autem per familias suas principes cognationum suarum ad bella fortissimi, viginti millia et ducenti.
+1 Paralipomena	1Par	13	7	10	Porro filii Jadihel : Balan. Filii autem Balan : Jehus, et Benjamin, et Aod, et Chanana, et Zethan, et Tharsis, et Ahisahar :
+1 Paralipomena	1Par	13	7	11	omnes hi filii Jadihel, principes cognationum suarum viri fortissimi, decem et septem millia et ducenti ad praelium procedentes.
+1 Paralipomena	1Par	13	7	12	Sepham quoque et Hapham filii Hir : et Hasim filii Aher.
+1 Paralipomena	1Par	13	7	13	Filii autem Nephthali : Jaziel, et Guni, et Jeser, et Sellum, filii Bala.
+1 Paralipomena	1Par	13	7	14	Porro filius Manasse, Esriel : concubinaque ejus Syra peperit Machir patrem Galaad.
+1 Paralipomena	1Par	13	7	15	Machir autem accepit uxores filiis suis Happhim, et Saphan : et habuit sororem nomine Maacha : nomen autem secundi, Salphaad, nataeque sunt Salphaad filiae.
+1 Paralipomena	1Par	13	7	16	Et peperit Maacha uxor Machir filium, vocavitque nomen ejus Phares : porro nomen fratris ejus, Sares : et filii ejus, Ulam, et Recen.
+1 Paralipomena	1Par	13	7	17	Filius autem Ulam, Badan : hi sunt filii Galaad, filii Machir, filii Manasse.
+1 Paralipomena	1Par	13	7	18	Soror autem ejus Regina peperit Virum decorum, et Abiezer, et Mohola.
+1 Paralipomena	1Par	13	7	19	Erant autem filii Semida, Ahin, et Sechem, et Leci, et Aniam.
+1 Paralipomena	1Par	13	7	20	Filii autem Ephraim : Suthala, Bared filius ejus, Thahath filius ejus, Elada filius ejus, Thahath filius ejus, hujus filius Zabad,
+1 Paralipomena	1Par	13	7	21	et hujus filius Suthula, et hujus filius Ezer et Elad : occiderunt autem eos viri Geth indigenae, quia descenderant ut invaderent possessiones eorum.
+1 Paralipomena	1Par	13	7	22	Luxit igitur Ephraim pater eorum multis diebus, et venerunt fratres ejus ut consolarentur eum.
+1 Paralipomena	1Par	13	7	23	Ingressusque est ad uxorem suam : quae concepit, et peperit filium, et vocavit nomen ejus Beria, eo quod in malis domus ejus ortus esset :
+1 Paralipomena	1Par	13	7	24	filia autem ejus fuit Sara, quae aedificavit Bethoron inferiorem et superiorem, et Ozensara.
+1 Paralipomena	1Par	13	7	25	Porro filius ejus Rapha, et Reseph, et Thale, de quo natus est Thaan,
+1 Paralipomena	1Par	13	7	26	qui genuit Laadan : hujus quoque filius Ammiud, qui genuit Elisama,
+1 Paralipomena	1Par	13	7	27	de quo ortus est Nun, qui habuit filium Josue.
+1 Paralipomena	1Par	13	7	28	Possessio autem eorum et habitatio, Bethel cum filiabus suis, et contra orientem Noran, ad occidentalem plagam Gazer et filiae ejus, Sichem quoque cum filiabus suis, usque ad Aza cum filiabus ejus.
+1 Paralipomena	1Par	13	7	29	Juxta filios quoque Manasse, Bethsan et filias ejus, Thanach et filias ejus, Mageddo et filias ejus, Dor et filias ejus : in his habitaverunt filii Joseph, filii Israël.
+1 Paralipomena	1Par	13	7	30	Filii Aser : Jemna, et Jesua, et Jessui, et Baria, et Sara soror eorum.
+1 Paralipomena	1Par	13	7	31	Filii autem Baria : Heber, et Melchiel : ipse est pater Barsaith.
+1 Paralipomena	1Par	13	7	32	Heber autem genuit Jephlat, et Somer, et Hotham, et Suaa sororem eorum.
+1 Paralipomena	1Par	13	7	33	Filii Jephlat : Phosech, et Chamaal, et Asoth : hi filii Jephlat.
+1 Paralipomena	1Par	13	7	34	Porro filii Somer : Ahi, et Roaga, et Haba, et Aram.
+1 Paralipomena	1Par	13	7	35	Filii autem Helem fratris ejus : Supha, et Jemna, et Selles, et Amal.
+1 Paralipomena	1Par	13	7	36	Filii Supha : Sue, Harnapher, et Sual, et Beri, et Jamra,
+1 Paralipomena	1Par	13	7	37	Bosor, et Hod, et Samma, et Salusa, et Jethran, et Bera.
+1 Paralipomena	1Par	13	7	38	Filii Jether : Jephone, et Phaspha, et Ara.
+1 Paralipomena	1Par	13	7	39	Filii autem Olla : Aree, et Haniel, et Resia.
+1 Paralipomena	1Par	13	7	40	Omnes hi filii Aser, principes cognationum, electi atque fortissimi duces ducum : numerus autem eorum aetatis quae apta esset ad bellum, viginti sex millia.
+1 Paralipomena	1Par	13	8	1	Benjamin autem genuit Bale primogenitum suum, Asbel secundum, Ahara tertium,
+1 Paralipomena	1Par	13	8	2	Nohaa quartum, et Rapha quintum.
+1 Paralipomena	1Par	13	8	3	Fueruntque filii Bale : Addar, et Gera, et Abiud,
+1 Paralipomena	1Par	13	8	4	Abisue quoque et Naaman, et Ahoë,
+1 Paralipomena	1Par	13	8	5	sed et Gera, et Sephuphan, et Huram.
+1 Paralipomena	1Par	13	8	6	Hi sunt filii Ahod, principes cognationum habitantium in Gabaa, qui translati sunt in Manahath.
+1 Paralipomena	1Par	13	8	7	Naaman autem, et Achia, et Gera, ipse transtulit eos, et genuit Osa, et Ahiud.
+1 Paralipomena	1Par	13	8	8	Porro Saharaim genuit in regione Moab, postquam dimisit Husim et Bara uxores suas.
+1 Paralipomena	1Par	13	8	9	Genuit autem de Hodes uxore sua Jobab, et Sebia, et Mosa, et Molchom,
+1 Paralipomena	1Par	13	8	10	Jehus quoque, et Sechia, et Marma : hi sunt filii ejus principes in familiis suis.
+1 Paralipomena	1Par	13	8	11	Mehusim vero genuit Abitob et Elphaal.
+1 Paralipomena	1Par	13	8	12	Porro filii Elphaal : Heber, et Misaam, et Samad : hic aedificavit Ono, et Lod, et filias ejus.
+1 Paralipomena	1Par	13	8	13	Baria autem et Sama principes cognationum habitantium in Ajalon : hi fugaverunt habitatores Geth.
+1 Paralipomena	1Par	13	8	14	Et Ahio, et Sesac, et Jerimoth,
+1 Paralipomena	1Par	13	8	15	et Zabadia, et Arod, et Heder,
+1 Paralipomena	1Par	13	8	16	Michaël quoque, et Jespha, et Joha filii Baria.
+1 Paralipomena	1Par	13	8	17	Et Zabadia, et Mosollam, et Hezeci, et Heber,
+1 Paralipomena	1Par	13	8	18	et Jesamari, et Jezlia, et Jobab filii Elphaal,
+1 Paralipomena	1Par	13	8	19	et Jacim, et Zechri, et Zabdi,
+1 Paralipomena	1Par	13	8	20	et Elioënai, et Selethai, et Eliel,
+1 Paralipomena	1Par	13	8	21	et Adaia, et Baraia, et Samarath, filii Semei.
+1 Paralipomena	1Par	13	8	22	Et Jespham, et Heber, et Eliel,
+1 Paralipomena	1Par	13	8	23	et Abdon, et Zechri, et Hanan,
+1 Paralipomena	1Par	13	8	24	et Hanania, et Aelam, et Anathothia,
+1 Paralipomena	1Par	13	8	25	et Jephdaia, et Phanuel, filii Sesac.
+1 Paralipomena	1Par	13	8	26	Et Samsari, et Sohoria, et Otholia,
+1 Paralipomena	1Par	13	8	27	et Jersia, et Elia, et Zechri, filii Jeroham.
+1 Paralipomena	1Par	13	8	28	Hi patriarchae, et cognationum principes, qui habitaverunt in Jerusalem.
+1 Paralipomena	1Par	13	8	29	In Gabaon autem habitaverunt Abigabaon, et nomen uxoris ejus Maacha :
+1 Paralipomena	1Par	13	8	30	filiusque ejus primogenitus Abdon, et Sur, et Cis, et Baal, et Nadab,
+1 Paralipomena	1Par	13	8	31	Gedor quoque, et Ahio, et Zacher, et Macelloth :
+1 Paralipomena	1Par	13	8	32	et Macelloth genuit Samaa : habitaveruntque ex adverso fratrum suorum in Jerusalem cum fratribus suis.
+1 Paralipomena	1Par	13	8	33	Ner autem genuit Cis, et Cis genuit Saul. Porro Saul genuit Jonathan, et Melchisua, et Abinadab, et Esbaal.
+1 Paralipomena	1Par	13	8	34	Filius autem Jonathan, Meribbaal : et Meribbaal genuit Micha.
+1 Paralipomena	1Par	13	8	35	Filii Micha, Phithon, et Melech, et Tharaa, et Ahaz.
+1 Paralipomena	1Par	13	8	36	Et Ahaz genuit Joada, et Joada genuit Alamath, et Azmoth, et Zamri : porro Zamri genuit Mosa,
+1 Paralipomena	1Par	13	8	37	et Mosa genuit Banaa, cujus filius fuit Rapha, de quo ortus est Elasa, qui genuit Asel.
+1 Paralipomena	1Par	13	8	38	Porro Asel sex filii fuerunt his nominibus : Ezricam, Bocru, Ismahel, Saria, Obdia, et Hanan : omnes hi filii Asel.
+1 Paralipomena	1Par	13	8	39	Filii autem Esec fratris ejus, Ulam primogenitus, et Jehus secundus, et Eliphalet tertius.
+1 Paralipomena	1Par	13	8	40	Fueruntque filii Ulam viri robustissimi, et magno robore tendentes arcum : et multos habentes filios ac nepotes, usque ad centum quinquaginta. Omnes hi filii Benjamin.
+1 Paralipomena	1Par	13	9	1	Universus ergo Israël dinumeratus est, et summa eorum scripta est in libro regum Israël et Juda : translatique sunt in Babylonem propter delictum suum.
+1 Paralipomena	1Par	13	9	2	Qui autem habitaverunt primi in possessionibus et in urbibus suis : Israël, et sacerdotes, et Levitae, et Nathinaei.
+1 Paralipomena	1Par	13	9	3	Commorati sunt in Jerusalem de filiis Juda, et de filiis Benjamin, de filiis quoque Ephraim, et Manasse.
+1 Paralipomena	1Par	13	9	4	Othei filius Ammiud, filii Amri, filii Omrai, filii Bonni, de filiis Phares filii Juda.
+1 Paralipomena	1Par	13	9	5	Et de Siloni : Asaia primogenitus, et filii ejus.
+1 Paralipomena	1Par	13	9	6	De filiis autem Zara, Jehuel, et fratres eorum, sexcenti nonaginta.
+1 Paralipomena	1Par	13	9	7	Porro de filiis Benjamin : Salo filius Mosollam, filii Oduia, filii Asana,
+1 Paralipomena	1Par	13	9	8	et Jobania filius Jeroham, et Ela filius Ozi, filii Mochori, et Mosollam filius Saphatiae, filii Rahuel, filii Jebaniae,
+1 Paralipomena	1Par	13	9	9	et fratres eorum per familias suas, nongenti quinquaginta sex. Omnes hi principes cognationum per domos patrum suorum.
+1 Paralipomena	1Par	13	9	10	De sacerdotibus autem : Jedaia, Jojarib, et Jachin :
+1 Paralipomena	1Par	13	9	11	Azarias quoque filius Helciae, filii Mosollam, filii Sadoc, filii Maraioth, filii Achitob, pontifex domus Dei.
+1 Paralipomena	1Par	13	9	12	Porro Adaias filius Jeroham, filii Phassur, filii Melchiae, et Maasai filius Adiel filii Jezra, filii Mosollam, filii Mosollamith, filii Emmer.
+1 Paralipomena	1Par	13	9	13	Fratres quoque eorum principes per familias suas, mille septingenti sexaginta, fortissimi robore ad faciendum opus ministerii in domo Dei.
+1 Paralipomena	1Par	13	9	14	De Levitis autem : Semeia filius Hassub filii Ezricam, filii Hasebia de filiis Merari.
+1 Paralipomena	1Par	13	9	15	Bacbacar quoque carpentarius, et Galal, et Mathania filius Micha, filii Zechri, filii Asaph :
+1 Paralipomena	1Par	13	9	16	et Obdia filius Semeiae, filii Galal, filii Idithun : et Barachia filius Asa, filii Elcana, qui habitavit in atriis Netophati.
+1 Paralipomena	1Par	13	9	17	Janitores autem : Sellum, et Accub, et Telmon, et Ahimam : et frater eorum Sellum princeps,
+1 Paralipomena	1Par	13	9	18	usque ad illud tempus, in porta regis ad orientem, observabant per vices suas de filiis Levi.
+1 Paralipomena	1Par	13	9	19	Sellum vero filius Core filii Abiasaph, filii Core, cum fratribus suis, et domo patris sui, hi sunt Coritae super opera ministerii, custodes vestibulorum tabernaculi : et familiae eorum per vices castrorum Domini custodientes introitum.
+1 Paralipomena	1Par	13	9	20	Phinees autem filius Eleazari erat dux eorum coram Domino.
+1 Paralipomena	1Par	13	9	21	Porro Zacharias filius Mosollamia, janitor portae tabernaculi testimonii.
+1 Paralipomena	1Par	13	9	22	Omnes hi electi in ostiarios per portas, ducenti duodecim : et descripti in villis propriis, quos constituerunt David, et Samuel videns, in fide sua,
+1 Paralipomena	1Par	13	9	23	tam ipsos quam filios eorum, in ostiis domus Domini et in tabernaculo vicibus suis.
+1 Paralipomena	1Par	13	9	24	Per quatuor ventos erant ostiarii : id est, ad orientem, et ad occidentem, et ad aquilonem, et ad austrum.
+1 Paralipomena	1Par	13	9	25	Fratres autem eorum in viculis morabantur, et veniebant in sabbatis suis de tempore usque ad tempus.
+1 Paralipomena	1Par	13	9	26	His quatuor Levitis creditus erat omnis numerus janitorum, et erant super exedras et thesauros domus Domini.
+1 Paralipomena	1Par	13	9	27	Per gyrum quoque templi Domini morabantur in custodiis suis : ut cum tempus fuisset, ipsi mane aperirent fores.
+1 Paralipomena	1Par	13	9	28	De horum genere erant et super vasa ministerii : ad numerum enim et inferebantur vasa, et efferebantur.
+1 Paralipomena	1Par	13	9	29	De ipsis et qui credita habebant utensilia sanctuarii, praeerant similae, et vino, et oleo, et thuri, et aromatibus.
+1 Paralipomena	1Par	13	9	30	Filii autem sacerdotum unguenta ex aromatibus conficiebant.
+1 Paralipomena	1Par	13	9	31	Et Mathathias Levites primogenitus Sellum Coritae, praefectus erat eorum quae in sartagine frigebantur.
+1 Paralipomena	1Par	13	9	32	Porro de filiis Caath fratribus eorum, super panes erant propositionis, ut semper novos per singula sabbata praepararent.
+1 Paralipomena	1Par	13	9	33	Hi sunt principes cantorum per familias Levitarum, qui in exedris morabantur, ut die ac nocte jugiter suo ministerio deservirent.
+1 Paralipomena	1Par	13	9	34	Capita Levitarum, per familias suas principes, manserunt in Jerusalem.
+1 Paralipomena	1Par	13	9	35	In Gabaon autem commorati sunt pater Gabaon Jehiel, et nomen uxoris ejus Maacha.
+1 Paralipomena	1Par	13	9	36	Filius primogenitus ejus Abdon, et Sur, et Cis, et Baal, et Ner, et Nadab,
+1 Paralipomena	1Par	13	9	37	Gedor quoque, et Ahio, et Zacharias, et Macelloth.
+1 Paralipomena	1Par	13	9	38	Porro Macelloth genuit Samaan : isti habitaverunt e regione fratrum suorum in Jerusalem cum fratribus suis.
+1 Paralipomena	1Par	13	9	39	Ner autem genuit Cis, et Cis genuit Saul, et Saul genuit Jonathan, et Melchisua, et Abinadab, et Esbaal.
+1 Paralipomena	1Par	13	9	40	Filius autem Jonathan, Meribbaal : et Meribbaal genuit Micha.
+1 Paralipomena	1Par	13	9	41	Porro filii Micha, Phithon, et Melech, et Tharaa, et Ahaz.
+1 Paralipomena	1Par	13	9	42	Ahaz autem genuit Jara, et Jara genuit Alamath, et Azmoth, et Zamri. Zamri autem genuit Mosa.
+1 Paralipomena	1Par	13	9	43	Mosa vero genuit Banaa, cujus filius Raphaia, genuit Elasa, de quo ortus est Asel.
+1 Paralipomena	1Par	13	9	44	Porro Asel sex filios habuit, his nominibus : Ezricam, Bocru, Ismahel, Saria, Obdia, Hanan : hi sunt filii Asel.
+1 Paralipomena	1Par	13	10	1	Philisthiim autem pugnabant contra Israël, fugeruntque viri Israël Palaesthinos, et ceciderunt vulnerati in monte Gelboë.
+1 Paralipomena	1Par	13	10	2	Cumque appropinquassent Philisthaei, persequentes Saul et filios ejus, percusserunt Jonathan, et Abinadab, et Melchisua filios Saul.
+1 Paralipomena	1Par	13	10	3	Et aggravatum est praelium contra Saul, inveneruntque eum sagittarii, et vulneraverunt jaculis.
+1 Paralipomena	1Par	13	10	4	Et dixit Saul ad armigerum suum : Evagina gladium tuum, et interfice me, ne forte veniant incircumcisi isti, et illudant mihi. Noluit autem armiger ejus hoc facere, timore perterritus : arripuit ergo Saul ensem, et irruit in eum.
+1 Paralipomena	1Par	13	10	5	Quod cum vidisset armiger ejus, videlicet mortuum esse Saul, irruit etiam ipse in gladium suum, et mortuus est.
+1 Paralipomena	1Par	13	10	6	Interiit ergo Saul : et tres filii ejus, et omnis domus illius pariter concidit.
+1 Paralipomena	1Par	13	10	7	Quod cum vidissent viri Israël qui habitabant in campestribus, fugerunt : et Saul ac filiis ejus mortuis, dereliquerunt urbes suas, et huc illucque dispersi sunt : veneruntque Philisthiim, et habitaverunt in eis.
+1 Paralipomena	1Par	13	10	8	Die igitur altero detrahentes Philisthiim spolia caesorum, invenerunt Saul et filios ejus jacentes in monte Gelboë.
+1 Paralipomena	1Par	13	10	9	Cumque spoliassent eum, et amputassent caput, armisque nudassent, miserunt in terram suam, ut circumferretur, et ostenderetur idolorum templis, et populis :
+1 Paralipomena	1Par	13	10	10	arma autem ejus consecraverunt in fano dei sui, et caput affixerunt in templo Dagon.
+1 Paralipomena	1Par	13	10	11	Hoc cum audissent viri Jabes Galaad, omnia scilicet quae Philisthiim fecerant super Saul,
+1 Paralipomena	1Par	13	10	12	consurrexerunt singuli virorum fortium, et tulerunt cadavera Saul et filiorum ejus : attuleruntque ea in Jabes, et sepelierunt ossa eorum subter quercum, quae erat in Jabes, et jejunaverunt septem diebus.
+1 Paralipomena	1Par	13	10	13	Mortuus est ergo Saul propter iniquitates suas, eo quod praevaricatus sit mandatum Domini quod praeceperat, et non custodierit illud : sed insuper etiam pythonissam consuluerit,
+1 Paralipomena	1Par	13	10	14	nec speraverit in Domino : propter quod interfecit eum, et transtulit regnum ejus ad David filium Isai.
+1 Paralipomena	1Par	13	11	1	Congregatus est igitur omnis Israël ad David in Hebron, dicens : Os tuum sumus, et caro tua.
+1 Paralipomena	1Par	13	11	2	Heri quoque et nudiustertius cum adhuc regnaret Saul, tu eras qui educebas et introducebas Israël : tibi enim dixit Dominus Deus tuus : Tu pasces populum meum Israël, et tu eris princeps super eum.
+1 Paralipomena	1Par	13	11	3	Venerunt ergo omnes majores natu Israël ad regem in Hebron, et iniit David cum eis foedus coram Domino : unxeruntque eum regem super Israël, juxta sermonem Domini quem locutus est in manu Samuel.
+1 Paralipomena	1Par	13	11	4	Abiit quoque David et omnis Israël in Jerusalem : haec est Jebus, ubi erant Jebusaei habitatores terrae.
+1 Paralipomena	1Par	13	11	5	Dixeruntque qui habitabant in Jebus ad David : Non ingredieris huc. Porro David cepit arcem Sion, quae est civitas David,
+1 Paralipomena	1Par	13	11	6	dixitque : Omnis qui percusserit Jebusaeum in primis, erit princeps et dux. Ascendit igitur primus Joab filius Sarviae, et factus est princeps.
+1 Paralipomena	1Par	13	11	7	Habitavit autem David in arce, et idcirco appellata est civitas David.
+1 Paralipomena	1Par	13	11	8	Aedificavitque urbem in circuitu a Mello usque ad gyrum ; Joab autem reliqua urbis exstruxit.
+1 Paralipomena	1Par	13	11	9	Proficiebatque David vadens et crescens, et Dominus exercituum erat cum eo.
+1 Paralipomena	1Par	13	11	10	Hi principes virorum fortium David, qui adjuverunt eum ut rex fieret super omnem Israël, juxta verbum Domini quod locutus est ad Israël.
+1 Paralipomena	1Par	13	11	11	Et iste numerus robustorum David : Jesbaam filius Hachamoni princeps inter triginta : iste levavit hastam suam super trecentos vulneratos una vice.
+1 Paralipomena	1Par	13	11	12	Et post eum Eleazar filius patrui ejus Ahohites, qui erat inter tres potentes.
+1 Paralipomena	1Par	13	11	13	Iste fuit cum David in Phesdomim, quando Philisthiim congregati sunt ad locum illum in praelium : et erat ager regionis illius plenus hordeo, fugeratque populus a facie Philisthinorum.
+1 Paralipomena	1Par	13	11	14	Hi steterunt in medio agri, et defenderunt eum : cumque percussissent Philisthaeos, dedit Dominus salutem magnam populo suo.
+1 Paralipomena	1Par	13	11	15	Descenderunt autem tres de triginta principibus ad petram, in qua erat David, ad speluncam Odollam, quando Philisthiim fuerant castrametati in valle Raphaim.
+1 Paralipomena	1Par	13	11	16	Porro David erat in praesidio, et statio Philisthinorum in Bethlehem.
+1 Paralipomena	1Par	13	11	17	Desideravit igitur David, et dixit : O si quis daret mihi aquam de cisterna Bethlehem, quae est in porta !
+1 Paralipomena	1Par	13	11	18	Tres ergo isti per media castra Philisthinorum perrexerunt, et hauserunt aquam de cisterna Bethlehem quae erat in porta, et attulerunt ad David ut biberet. Qui noluit, sed magis libavit illam Domino,
+1 Paralipomena	1Par	13	11	19	dicens : Absit ut in conspectu Dei mei hoc faciam, et sanguinem istorum virorum bibam : quia in periculo animarum suarum attulerunt mihi aquam. Et ob hanc causam noluit bibere : haec fecerunt tres robustissimi.
+1 Paralipomena	1Par	13	11	20	Abisai quoque frater Joab ipse erat princeps trium, et ipse levavit hastam suam contra trecentos vulneratos, et ipse erat inter tres nominatissimus,
+1 Paralipomena	1Par	13	11	21	et inter tres secundos inclytus, et princeps eorum : verumtamen usque ad tres primos non pervenerat.
+1 Paralipomena	1Par	13	11	22	Banaias filius Jojadae viri robustissimi, qui multa opera perpetrarat, de Cabseel : ipse percussit duos ariel Moab, et ipse descendit et interfecit leonem in media cisterna tempore nivis.
+1 Paralipomena	1Par	13	11	23	Et ipse percussit virum aegyptium, cujus statura erat quinque cubitorum, et habebat lanceam ut liciatorium texentium : descendit igitur ad eum cum virga, et rapuit hastam quam tenebat manu, et interfecit eum hasta sua.
+1 Paralipomena	1Par	13	11	24	Haec fecit Banaias filius Jojadae, qui erat inter tres robustos nominatissimus,
+1 Paralipomena	1Par	13	11	25	inter triginta primus, verumtamen ad tres usque non pervenerat : posuit autem eum David ad auriculam suam.
+1 Paralipomena	1Par	13	11	26	Porro fortissimi viri in exercitu, Asahel frater Joab, et Elchanan filius patrui ejus de Bethlehem,
+1 Paralipomena	1Par	13	11	27	Sammoth Arorites, Helles Pharonites,
+1 Paralipomena	1Par	13	11	28	Ira filius Acces Thecuites, Abiezer Anathothites,
+1 Paralipomena	1Par	13	11	29	Sobbochai Husathites, Ilai Ahohites,
+1 Paralipomena	1Par	13	11	30	Maharai Netophathites, Heled filius Baana Netophathites,
+1 Paralipomena	1Par	13	11	31	Ethai filius Ribai de Gabaath filiorum Benjamin, Banaia Pharatonites,
+1 Paralipomena	1Par	13	11	32	Hurai de torrente Gaas, Abiel Arbathites, Azmoth Bauramites, Eliaba Salabonites.
+1 Paralipomena	1Par	13	11	33	Filii Assem Gezonites, Jonathan filius Sage Ararites,
+1 Paralipomena	1Par	13	11	34	Ahiam filius Sachar Ararites,
+1 Paralipomena	1Par	13	11	35	Eliphal filius Ur,
+1 Paralipomena	1Par	13	11	36	Hepher Mecherathites, Ahia Phelonites,
+1 Paralipomena	1Par	13	11	37	Hesro Carmelites, Naarai filius Asbai,
+1 Paralipomena	1Par	13	11	38	Joël frater Nathan, Mibahar filius Agarai,
+1 Paralipomena	1Par	13	11	39	Selec Ammonites, Naharai Berothites armiger Joab filii Sarviae,
+1 Paralipomena	1Par	13	11	40	Ira Jethraeus, Gareb Jethraeus,
+1 Paralipomena	1Par	13	11	41	Urias Hethaeus, Zabad filius Oholi,
+1 Paralipomena	1Par	13	11	42	Adina filius Siza Rubenites princeps Rubenitarum, et cum eo triginta :
+1 Paralipomena	1Par	13	11	43	Hanan filius Maacha, et Josaphat Mathanites,
+1 Paralipomena	1Par	13	11	44	Ozia Astarothites, Samma, et Jehiel filii Hotham Arorites,
+1 Paralipomena	1Par	13	11	45	Jedihel filius Samri, et Joha frater ejus Thosaites,
+1 Paralipomena	1Par	13	11	46	Eliel Mahumites, et Jeribai, et Josaia filii Elnaëm, et Jethma Moabites, Eliel, et Obed, et Jasiel de Masobia.
+1 Paralipomena	1Par	13	12	1	Hi quoque venerunt ad David in Siceleg, cum adhuc fugeret Saul filium Cis, qui erant fortissimi et egregii pugnatores,
+1 Paralipomena	1Par	13	12	2	tendentes arcum, et utraque manu fundis saxa jacientes, et dirigentes sagittas, de fratribus Saul ex Benjamin.
+1 Paralipomena	1Par	13	12	3	Princeps Ahiecer, et Joas filii Samaa Gabaathites, et Jaziel, et Phallet filii Azmoth, et Baracha, et Jehu Anathotites.
+1 Paralipomena	1Par	13	12	4	Samaias quoque Gabaonites fortissimus inter triginta et super triginta. Jeremias, et Jeheziel, et Johanan, et Jezabad Gaderothites.
+1 Paralipomena	1Par	13	12	5	Et Eluzai, et Jerimuth, et Baalia, et Samaria, et Saphatia Haruphites.
+1 Paralipomena	1Par	13	12	6	Elcana, et Jesia, et Azareel, et Joëzer, et Jesbaam de Carehim :
+1 Paralipomena	1Par	13	12	7	Joëla quoque, et Zabadia filii Jeroham de Gedor.
+1 Paralipomena	1Par	13	12	8	Sed et de Gaddi transfugerunt ad David cum lateret in deserto, viri robustissimi, et pugnatores optimi, tenentes clypeum et hastam : facies eorum quasi facies leonis, et veloces quasi capreae in montibus :
+1 Paralipomena	1Par	13	12	9	Ezer princeps, Obdias secundus, Eliab tertius,
+1 Paralipomena	1Par	13	12	10	Masmana quartus, Jeremias quintus,
+1 Paralipomena	1Par	13	12	11	Ethi sextus, Eliel septimus,
+1 Paralipomena	1Par	13	12	12	Johanan octavus, Elzebad nonus,
+1 Paralipomena	1Par	13	12	13	Jeremias decimus, Machbanai undecimus.
+1 Paralipomena	1Par	13	12	14	Hi de filiis Gad principes exercitus : novissimus centum militibus praeerat, et maximus mille.
+1 Paralipomena	1Par	13	12	15	Isti sunt qui transierunt Jordanem mense primo, quando inundare consuevit super ripas suas : et omnes fugaverunt qui morabantur in vallibus ad orientalem plagam et occidentalem.
+1 Paralipomena	1Par	13	12	16	Venerunt autem et de Benjamin et de Juda ad praesidium in quo morabatur David.
+1 Paralipomena	1Par	13	12	17	Egressusque est David obviam eis, et ait : Si pacifice venistis ad me ut auxiliemini mihi, cor meum jungatur vobis : si autem insidiamini mihi pro adversariis meis, cum ego iniquitatem in manibus non habeam, videat Deus patrum nostrorum, et judicet.
+1 Paralipomena	1Par	13	12	18	Spiritus vero induit Amasai principem inter triginta, et ait : Tui sumus, o David, et tecum, fili Isai. Pax, pax tibi, et pax adjutoribus tuis : te enim adjuvat Deus tuus. Suscepit ergo eos David, et constituit principes turmae.
+1 Paralipomena	1Par	13	12	19	Porro de Manasse transfugerunt ad David, quando veniebat cum Philisthiim adversus Saul ut pugnaret : et non dimicavit cum eis, quia inito consilio remiserunt eum principes Philisthinorum, dicentes : Periculo capitis nostri revertetur ad dominum suum Saul.
+1 Paralipomena	1Par	13	12	20	Quando igitur reversus est in Siceleg, transfugerunt ad eum de Manasse, Ednas, et Jozabad, et Jedihel, et Michaël, et Ednas, et Jozabad, et Eliu, et Salathi, principes millium in Manasse.
+1 Paralipomena	1Par	13	12	21	Hi praebuerunt auxilium David adversus latrunculos : omnes enim erant viri fortissimi, et facti sunt principes in exercitu.
+1 Paralipomena	1Par	13	12	22	Sed et per singulos dies veniebant ad David ad auxiliandum ei, usque dum fieret grandis numerus, quasi exercitus Dei.
+1 Paralipomena	1Par	13	12	23	Iste quoque est numerus principum exercitus qui venerunt ad David cum esset in Hebron, ut transferrent regnum Saul ad eum, juxta verbum Domini.
+1 Paralipomena	1Par	13	12	24	Filii Juda portantes clypeum et hastam, sex millia octingenti expediti ad praelium.
+1 Paralipomena	1Par	13	12	25	De filiis Simeon virorum fortissimorum ad pugnandum, septem millia centum.
+1 Paralipomena	1Par	13	12	26	De filiis Levi, quatuor millia sexcenti.
+1 Paralipomena	1Par	13	12	27	Jojoda quoque princeps de stirpe Aaron, et cum eo tria millia septingenti.
+1 Paralipomena	1Par	13	12	28	Sadoc etiam puer egregiae indolis, et domus patris ejus, principes viginti duo.
+1 Paralipomena	1Par	13	12	29	De filiis autem Benjamin fratribus Saul, tria millia : magna enim pars eorum adhuc sequebatur domum Saul.
+1 Paralipomena	1Par	13	12	30	Porro de filiis Ephraim viginti millia octingenti, fortissimi robore, viri nominati in cognationibus suis.
+1 Paralipomena	1Par	13	12	31	Et ex dimidia tribu Manasse, decem et octo millia, singuli per nomina sua, venerunt ut constituerent regem David.
+1 Paralipomena	1Par	13	12	32	De filiis quoque Issachar viri eruditi, qui noverant singula tempora ad praecipiendum quid facere deberet Israël, principes ducenti : omnis autem reliqua tribus eorum consilium sequebatur.
+1 Paralipomena	1Par	13	12	33	Porro de Zabulon qui egrediebantur ad praelium, et stabant in acie instructi armis bellicis, quinquaginta millia venerunt in auxilium, non in corde duplici.
+1 Paralipomena	1Par	13	12	34	Et de Nephthali, principes mille, et cum eis instructi clypeo et hasta, triginta et septem millia.
+1 Paralipomena	1Par	13	12	35	De Dan etiam praeparati ad praelium, viginti octo millia sexcenti.
+1 Paralipomena	1Par	13	12	36	Et de Aser egredientes ad pugnam, et in acie provocantes, quadraginta millia.
+1 Paralipomena	1Par	13	12	37	Trans Jordanem autem de filiis Ruben, et de Gad, et dimidia parte tribus Manasse, instructi armis bellicis, centum viginti millia.
+1 Paralipomena	1Par	13	12	38	Omnes isti viri bellatores expediti ad pugnandum, corde perfecto venerunt in Hebron, ut constituerent regem David super universum Israël : sed et omnes reliqui ex Israël uno corde erant, ut rex fieret David.
+1 Paralipomena	1Par	13	12	39	Fueruntque ibi apud David tribus diebus comedentes et bibentes : praeparaverant enim eis fratres sui.
+1 Paralipomena	1Par	13	12	40	Sed et qui juxta eos erant, usque ad Issachar, et Zabulon, et Nephthali, afferebant panes in asinis, et camelis, et mulis, et bobus ad vescendum : farinam, palathas, uvam passam, vinum, oleum, boves, arietes ad omnem copiam : gaudium quippe erat in Israël.
+1 Paralipomena	1Par	13	13	1	Iniit autem consilium David cum tribunis, et centurionibus, et universis principibus,
+1 Paralipomena	1Par	13	13	2	et ait ad omnem coetum Israël : Si placet vobis, et a Domino Deo nostro egreditur sermo quem loquor, mittamus ad fratres nostros reliquos in universas regiones Israël, et ad sacerdotes et Levitas qui habitant in suburbanis urbium, ut congregentur ad nos,
+1 Paralipomena	1Par	13	13	3	et reducamus arcam Dei nostri ad nos : non enim requisivimus eam in diebus Saul.
+1 Paralipomena	1Par	13	13	4	Et respondit universa multitudo ut ita fieret : placuerat enim sermo omni populo.
+1 Paralipomena	1Par	13	13	5	Congregavit ergo David cunctum Israël, a Sihor Aegypti usque dum ingrediaris Emath, ut adduceret arcam Dei de Cariathiarim.
+1 Paralipomena	1Par	13	13	6	Et ascendit David, et omnis vir Israël, ad collem Cariathiarim, qui est in Juda, ut afferret inde arcam Domini Dei sedentis super cherubim, ubi invocatum est nomen ejus.
+1 Paralipomena	1Par	13	13	7	Imposueruntque arcam Dei super plaustrum novum, de domo Abinadab : Oza autem, et frater ejus minabant plaustrum.
+1 Paralipomena	1Par	13	13	8	Porro David, et universus Israël, ludebant coram Deo omni virtute in canticis, et in citharis, et psalteriis, et tympanis, et cymbalis, et tubis.
+1 Paralipomena	1Par	13	13	9	Cum autem pervenisset ad aream Chidon, tetendit Oza manum suam, ut sustentaret arcam : bos quippe lasciviens paululum inclinaverat eam.
+1 Paralipomena	1Par	13	13	10	Iratus est itaque Dominus contra Ozam, et percussit eum, eo quod tetigisset arcam : et mortuus est ibi coram Domino.
+1 Paralipomena	1Par	13	13	11	Contristatusque est David, eo quod divisisset Dominus Ozam : vocavitque locum illum Divisio Ozae, usque in praesentem diem.
+1 Paralipomena	1Par	13	13	12	Et timuit Deum tunc temporis, dicens : Quomodo possum ad me introducere arcam Dei ?
+1 Paralipomena	1Par	13	13	13	et ob hanc causam non adduxit eam ad se, hoc est, in civitatem David, sed avertit in domum Obededom Gethaei.
+1 Paralipomena	1Par	13	13	14	Mansit ergo arca Dei in domo Obededom tribus mensibus : et benedixit Dominus domui ejus, et omnibus quae habebat.
+1 Paralipomena	1Par	13	14	1	Misit quoque Hiram rex Tyri nuntios ad David, et ligna cedrina, et artifices parietum, lignorumque, ut aedificarent ei domum.
+1 Paralipomena	1Par	13	14	2	Cognovitque David quod confirmasset eum Dominus in regem super Israël, et sublevatum esset regnum suum super populum ejus Israël.
+1 Paralipomena	1Par	13	14	3	Accepit quoque David alias uxores in Jerusalem, genuitque filios et filias.
+1 Paralipomena	1Par	13	14	4	Et haec nomina eorum, qui nati sunt ei in Jerusalem : Samua, et Sobab, Nathan, et Salomon,
+1 Paralipomena	1Par	13	14	5	Jebahar, et Elisua, et Eliphalet,
+1 Paralipomena	1Par	13	14	6	Noga quoque, et Napheg, et Japhia,
+1 Paralipomena	1Par	13	14	7	Elisama, et Baaliada, et Eliphalet.
+1 Paralipomena	1Par	13	14	8	Audientes autem Philisthiim eo quod unctus esset David regem super universum Israël, ascenderunt omnes ut quaererent eum : quod cum audisset David, egressus est obviam eis.
+1 Paralipomena	1Par	13	14	9	Porro Philisthiim venientes, diffusi sunt in valle Raphaim.
+1 Paralipomena	1Par	13	14	10	Consuluitque David Dominum, dicens : Si ascendam ad Philisthaeos, et si trades eos in manu mea ? Et dixit ei Dominus : Ascende, et tradam eos in manu tua.
+1 Paralipomena	1Par	13	14	11	Cumque illi ascendissent in Baalpharasim, percussit eos ibi David, et dixit : Divisit Deus inimicos meos per manum meam, sicut dividuntur aquae : et idcirco vocatum est nomen illius loci Baalpharasim.
+1 Paralipomena	1Par	13	14	12	Dereliqueruntque ibi deos suos, quos David jussit exuri.
+1 Paralipomena	1Par	13	14	13	Alia etiam vice Philisthiim irruerunt, et diffusi sunt in valle.
+1 Paralipomena	1Par	13	14	14	Consuluitque rursum David Deum, et dixit ei Deus : Non ascendas post eos : recede ab eis, et venies contra illos ex adverso pyrorum.
+1 Paralipomena	1Par	13	14	15	Cumque audieris sonitum gradientis in cacumine pyrorum, tunc egredieris ad bellum : egressus est enim Deus ante te, ut percutiat castra Philisthiim.
+1 Paralipomena	1Par	13	14	16	Fecit ergo David sicut praeceperat ei Deus, et percussit castra Philisthinorum, de Gabaon usque Gazera.
+1 Paralipomena	1Par	13	14	17	Divulgatumque est nomen David in universis regionibus, et Dominus dedit pavorem ejus super omnes gentes.
+1 Paralipomena	1Par	13	15	1	Fecit quoque sibi domos in civitate David : et aedificavit locum arcae Dei, tetenditque ei tabernaculum.
+1 Paralipomena	1Par	13	15	2	Tunc dixit David : Illicitum est ut a quocumque portetur arca Dei nisi a Levitis, quos elegit Dominus ad portandum eam, et ad ministrandum sibi usque in aeternum.
+1 Paralipomena	1Par	13	15	3	Congregavitque universum Israël in Jerusalem, ut afferretur arca Dei in locum suum, quem praeparaverat ei :
+1 Paralipomena	1Par	13	15	4	necnon et filios Aaron, et Levitas.
+1 Paralipomena	1Par	13	15	5	De filiis Caath, Uriel princeps fuit, et fratres ejus centum viginti.
+1 Paralipomena	1Par	13	15	6	De filiis Merari, Asaia princeps : et fratres ejus ducenti viginti.
+1 Paralipomena	1Par	13	15	7	De filiis Gersom, Joël princeps : et fratres ejus centum triginta.
+1 Paralipomena	1Par	13	15	8	De filiis Elisaphan, Semeias princeps : et fratres ejus ducenti.
+1 Paralipomena	1Par	13	15	9	De filiis Hebron, Eliel princeps : et fratres ejus octoginta.
+1 Paralipomena	1Par	13	15	10	De filiis Oziel, Aminadab princeps : et fratres ejus centum duodecim.
+1 Paralipomena	1Par	13	15	11	Vocavitque David Sadoc et Abiathar sacerdotes, et Levitas, Uriel, Asaiam, Joël, Semeiam, Eliel, et Aminadab :
+1 Paralipomena	1Par	13	15	12	et dixit ad eos : Vos, qui estis principes familiarum Leviticarum, sanctificamini cum fratribus vestris, et afferte arcam Domini Dei Israël ad locum qui ei praeparatus est :
+1 Paralipomena	1Par	13	15	13	ne ut a principio, quia non eratis praesentes, percussit nos Dominus ; sic et nunc fiat, illicitum quid nobis agentibus.
+1 Paralipomena	1Par	13	15	14	Sanctificati sunt ergo sacerdotes et Levitae ut portarent arcam Domini Dei Israël.
+1 Paralipomena	1Par	13	15	15	Et tulerunt filii Levi arcam Dei, sicut praeceperat Moyses juxta verbum Domini, humeris suis in vectibus.
+1 Paralipomena	1Par	13	15	16	Dixitque David principibus Levitarum, ut constituerent de fratribus suis cantores in organis musicorum, nablis videlicet, et lyris, et cymbalis, ut resonaret in excelsis sonitus laetitiae.
+1 Paralipomena	1Par	13	15	17	Constitueruntque Levitas : Heman filium Joël, et de fratribus ejus Asaph filium Barachiae : de filiis vero Merari, fratribus eorum : Ethan filium Casaiae.
+1 Paralipomena	1Par	13	15	18	Et cum eis fratres eorum : in secundo ordine, Zachariam, et Ben, et Jaziel, et Semiramoth, et Jahiel, et Ani, Eliab, et Banaiam, et Maasiam, et Mathathiam, et Eliphalu, et Maceniam, et Obededom, et Jehiel, janitores.
+1 Paralipomena	1Par	13	15	19	Porro cantores, Heman, Asaph, et Ethan, in cymbalis aeneis concrepantes.
+1 Paralipomena	1Par	13	15	20	Zacharias autem, et Oziel, et Semiramoth, et Jahiel, et Ani, et Eliab, et Maasias, et Banaias in nablis arcana cantabant.
+1 Paralipomena	1Par	13	15	21	Porro Mathathias, et Eliphalu, et Macenias, et Obededom, et Jehiel, et Ozaziu, in citharis pro octava canebant epinicion.
+1 Paralipomena	1Par	13	15	22	Chonenias autem princeps Levitarum, prophetiae praeerat, ad praecinendam melodiam : erat quippe valde sapiens.
+1 Paralipomena	1Par	13	15	23	Et Barachias, et Elcana, janitores arcae.
+1 Paralipomena	1Par	13	15	24	Porro Sebenias, et Josaphat, et Nathanaël, et Amasai, et Zacharias, et Banaias, et Eliezer sacerdotes, clangebant tubis coram arca Dei : et Obededom et Jehias erant janitores arcae.
+1 Paralipomena	1Par	13	15	25	Igitur David, et omnes majores natu Israël, et tribuni, ierunt ad deportandam arcam foederis Domini de domo Obededom cum laetitia.
+1 Paralipomena	1Par	13	15	26	Cumque adjuvisset Deus Levitas qui portabant arcam foederis Domini, immolabantur septem tauri, et septem arietes.
+1 Paralipomena	1Par	13	15	27	Porro David erat indutus stola byssina, et universi Levitae qui portabant arcam, cantoresque, et Chonenias princeps prophetiae inter cantores : David autem etiam indutus erat ephod lineo.
+1 Paralipomena	1Par	13	15	28	Universusque Israël deducebant arcam foederis Domini in jubilo, et sonitu buccinae, et tubis, et cymbalis, et nablis, et citharis concrepantes.
+1 Paralipomena	1Par	13	15	29	Cumque pervenisset arca foederis Domini usque ad civitatem David, Michol filia Saul prospiciens per fenestram vidit regem David saltantem atque ludentem, et despexit eum in corde suo.
+1 Paralipomena	1Par	13	16	1	Attulerunt igitur arcam Dei, et constituerunt eam in medio tabernaculi quod tetenderat ei David : et obtulerunt holocausta et pacifica coram Deo.
+1 Paralipomena	1Par	13	16	2	Cumque complesset David offerens holocausta et pacifica, benedixit populo in nomine Domini.
+1 Paralipomena	1Par	13	16	3	Et divisit universis per singulos, a viro usque ad mulierem, tortam panis, et partem assae carnis bubalae, et frixam oleo similam.
+1 Paralipomena	1Par	13	16	4	Constituitque coram arca Domini de Levitis, qui ministrarent, et recordarentur operum ejus, et glorificarent atque laudarent Dominum Deum Israël :
+1 Paralipomena	1Par	13	16	5	Asaph principem, et secundum ejus Zachariam : porro Jahiel, et Semiramoth, et Jehiel, et Mathathiam, et Eliab, et Banaiam, et Obededom : Jehiel super organa psalterii et lyras : Asaph autem ut cymbalis personaret :
+1 Paralipomena	1Par	13	16	6	Banaiam vero et Jaziel sacerdotes canere tuba jugiter coram arca foederis Domini.
+1 Paralipomena	1Par	13	16	7	In illo die fecit David principem ad confitendum Domino Asaph et fratres ejus :
+1 Paralipomena	1Par	13	16	8	[Confitemini Domino, et invocate nomen ejus : notas facite in populis adinventiones ejus.
+1 Paralipomena	1Par	13	16	9	Cantate ei, et psallite ei, et narrate omnia mirabilia ejus.
+1 Paralipomena	1Par	13	16	10	Laudate nomen sanctum ejus : laetetur cor quaerentium Dominum.
+1 Paralipomena	1Par	13	16	11	Quaerite Dominum, et virtutem ejus : quaerite faciem ejus semper.
+1 Paralipomena	1Par	13	16	12	Recordamini mirabilium ejus quae fecit ; signorum illius, et judiciorum oris ejus,
+1 Paralipomena	1Par	13	16	13	semen Israël servi ejus, filii Jacob electi ejus.
+1 Paralipomena	1Par	13	16	14	Ipse Dominus Deus noster : in universa terra judicia ejus.
+1 Paralipomena	1Par	13	16	15	Recordamini in sempiternum pacti ejus : sermonis quem praecepit in mille generationes,
+1 Paralipomena	1Par	13	16	16	quem pepigit cum Abraham, et juramenti illius cum Isaac.
+1 Paralipomena	1Par	13	16	17	Et constituit illud Jacob in praeceptum, et Israël in pactum sempiternum,
+1 Paralipomena	1Par	13	16	18	dicens : Tibi dabo terram Chanaan, funiculum haereditatis vestrae :
+1 Paralipomena	1Par	13	16	19	cum essent pauci numero, parvi et coloni ejus.
+1 Paralipomena	1Par	13	16	20	Et transierunt de gente in gentem, et de regno ad populum alterum.
+1 Paralipomena	1Par	13	16	21	Non dimisit quemquam calumniari eos, sed increpavit pro eis reges.
+1 Paralipomena	1Par	13	16	22	Nolite tangere christos meos, et in prophetis meis nolite malignari.
+1 Paralipomena	1Par	13	16	23	Cantate Domino omnis terra ; annuntiate ex die in diem salutare ejus :
+1 Paralipomena	1Par	13	16	24	narrate in gentibus gloriam ejus ; in cunctis populis mirabilia ejus.
+1 Paralipomena	1Par	13	16	25	Quia magnus Dominus, et laudabilis nimis, et horribilis super omnes deos.
+1 Paralipomena	1Par	13	16	26	Omnes enim dii populorum idola : Dominus autem caelos fecit.
+1 Paralipomena	1Par	13	16	27	Confessio et magnificentia coram eo : fortitudo et gaudium in loco ejus.
+1 Paralipomena	1Par	13	16	28	Afferte Domino, familiae populorum : afferte Domino gloriam et imperium.
+1 Paralipomena	1Par	13	16	29	Date Domino gloriam ; nomini ejus levate sacrificium, et venite in conspectu ejus : et adorate Dominum in decore sancto.
+1 Paralipomena	1Par	13	16	30	Commoveatur a facie ejus omnis terra : ipse enim fundavit orbem immobilem.
+1 Paralipomena	1Par	13	16	31	Laetentur caeli, et exultet terra, et dicant in nationibus : Dominus regnavit.
+1 Paralipomena	1Par	13	16	32	Tonet mare et plenitudo ejus ; exultent agri, et omnia quae in eis sunt.
+1 Paralipomena	1Par	13	16	33	Tunc laudabunt ligna saltus coram Domino : quia venit judicare terram.
+1 Paralipomena	1Par	13	16	34	Confitemini Domino, quoniam bonus : quoniam in aeternum misericordia ejus.
+1 Paralipomena	1Par	13	16	35	Et dicite : Salva nos, Deus salvator noster, et congrega nos, et erue de gentibus : ut confiteamur nomini sancto tuo, et exultemus in carminibus tuis.
+1 Paralipomena	1Par	13	16	36	Benedictus Dominus Deus Israël, ab aeterno usque in aeternum.] Et dicat omnis populo : Amen, et hymnum Domino.
+1 Paralipomena	1Par	13	16	37	Reliquit itaque ibi coram arca foederis Domini Asaph et fratres ejus, ut ministrarent in conspectu arcae jugiter per singulos dies, et vices suas.
+1 Paralipomena	1Par	13	16	38	Porro Obededom, et fratres ejus sexaginta octo : et Obededom filium Idithun, et Hosa, constituit janitores ;
+1 Paralipomena	1Par	13	16	39	Sadoc autem sacerdotem, et fratres ejus sacerdotes, coram tabernaculo Domini in excelso quod erat in Gabaon,
+1 Paralipomena	1Par	13	16	40	ut offerrent holocausta Domino super altare holocautomatis jugiter, mane et vespere, juxta omnia quae scripta sunt in lege Domini, quam praecepit Israëli.
+1 Paralipomena	1Par	13	16	41	Et post eum Heman, et Idithun, et reliquos electos, unumquemque vocabulo suo ad confitendum Domino, quoniam in aeternum misericordia ejus.
+1 Paralipomena	1Par	13	16	42	Heman quoque et Idithun canentes tuba, et quatientes cymbala et omnia musicorum organa ad canendum Deo : filios autem Idithun fecit esse portarios.
+1 Paralipomena	1Par	13	16	43	Reversusque est omnis populus in domum suam : et David, ut benediceret etiam domui suae.
+1 Paralipomena	1Par	13	17	1	Cum autem habitaret David in domo sua, dixit ad Nathan prophetam : Ecce ego habito in domo cedrina : arca autem foederis Domini sub pellibus est.
+1 Paralipomena	1Par	13	17	2	Et ait Nathan ad David : Omnia quae in corde tuo sunt, fac : Deus enim tecum est.
+1 Paralipomena	1Par	13	17	3	Igitur nocte illa factus est sermo Dei ad Nathan, dicens :
+1 Paralipomena	1Par	13	17	4	Vade, et loquere David servo meo : Haec dicit Dominus : Non aedificabis tu mihi domum ad habitandum.
+1 Paralipomena	1Par	13	17	5	Neque enim mansi in domo ex eo tempore quo eduxi Israël usque ad diem hanc : sed fui semper mutans loca tabernaculi, et in tentorio
+1 Paralipomena	1Par	13	17	6	manens cum omni Israël. Numquid locutus sum saltem uni judicum Israël, quibus praeceperam ut pascerent populum meum, et dixi : Quare non aedificastis mihi domum cedrinam ?
+1 Paralipomena	1Par	13	17	7	Nunc itaque sic loqueris ad servum meum David : Haec dicit Dominus exercituum : Ego tuli te, cum in pascuis sequereris gregem, ut esses dux populi mei Israël :
+1 Paralipomena	1Par	13	17	8	et fui tecum quocumque perrexisti, et interfeci omnes inimicos tuos coram te, fecique tibi nomen quasi unius magnorum qui celebrantur in terra.
+1 Paralipomena	1Par	13	17	9	Et dedi locum populo meo Israël : plantabitur, et habitabit in eo, et ultra non commovebitur : nec filii iniquitatis atterent eos, sicut a principio,
+1 Paralipomena	1Par	13	17	10	ex diebus quibus dedi judices populo meo Israël, et humiliavi universos inimicos tuos. Annuntio ergo tibi, quod aedificaturus sit tibi Dominus domum.
+1 Paralipomena	1Par	13	17	11	Cumque impleveris dies tuos ut vadas ad patres tuos, suscitabo semen tuum post te, quod erit de filiis tuis : et stabiliam regnum ejus.
+1 Paralipomena	1Par	13	17	12	Ipse aedificabit mihi domum, et firmabo solium ejus usque in aeternum.
+1 Paralipomena	1Par	13	17	13	Ego ero ei in patrem, et ipse erit mihi in filium : et misericordiam meam non auferam ab eo, sicut abstuli ab eo qui ante te fuit.
+1 Paralipomena	1Par	13	17	14	Et statuam eum in domo mea, et in regno meo usque in sempiternum : et thronus ejus erit firmissimus in perpetuum.
+1 Paralipomena	1Par	13	17	15	Juxta omnia verba haec, et juxta universam visionem istam, sic locutus est Nathan ad David.
+1 Paralipomena	1Par	13	17	16	Cumque venisset rex David, et sedisset coram Domino, dixit : Quis ego sum, Domine Deus, et quae domus mea, ut praestares mihi talia ?
+1 Paralipomena	1Par	13	17	17	sed et hoc parum visum est in conspectu tuo, ideoque locutus es super domum servi tui etiam in futurum : et fecisti me spectabilem super omnes homines, Domine Deus.
+1 Paralipomena	1Par	13	17	18	Quid ultra addere potest David, cum ita glorificaveris servum tuum, et cognoveris eum ?
+1 Paralipomena	1Par	13	17	19	Domine, propter famulum tuum juxta cor tuum fecisti omnem magnificentiam hanc, et nota esse voluisti universa magnalia.
+1 Paralipomena	1Par	13	17	20	Domine, non est similis tui, et non est alius deus absque te, ex omnibus quos audivimus auribus nostris.
+1 Paralipomena	1Par	13	17	21	Quis enim est alius, ut populus tuus Israël, gens una in terra, ad quam perrexit Deus ut liberaret et faceret populum sibi, et magnitudine sua atque terroribus ejiceret nationes a facie ejus, quem de Aegypto liberarat ?
+1 Paralipomena	1Par	13	17	22	Et posuisti populum tuum Israël tibi in populum usque in aeternum, et tu, Domine, factus es Deus ejus.
+1 Paralipomena	1Par	13	17	23	Nunc igitur Domine, sermo quem locutus es famulo tuo et super domum ejus confirmetur in perpetuum, et fac sicut locutus es.
+1 Paralipomena	1Par	13	17	24	Permaneatque et magnificetur nomen tuum usque in sempiternum, et dicatur : Dominus exercituum Deus Israël, et domus David servi ejus permanens coram eo.
+1 Paralipomena	1Par	13	17	25	Tu enim, Domine Deus meus, revelasti auriculam servi tui, ut aedificares ei domum : et idcirco invenit servus tuus fiduciam, ut oret coram te.
+1 Paralipomena	1Par	13	17	26	Nunc ergo Domine, tu es Deus, et locutus es ad servum tuum tanta beneficia.
+1 Paralipomena	1Par	13	17	27	Et coepisti benedicere domui servi tui, ut sit semper coram te : te enim, Domine, benedicente, benedicta erit in perpetuum.
+1 Paralipomena	1Par	13	18	1	Factum est autem post haec, ut percuteret David Philisthiim, et humiliaret eos, et tolleret Geth et filias ejus de manu Philisthiim,
+1 Paralipomena	1Par	13	18	2	percuteretque Moab, et fierent Moabitae servi David, offerentes ei munera.
+1 Paralipomena	1Par	13	18	3	Eo tempore percussit David etiam Adarezer regem Soba regionis Hemath, quando perrexit ut dilataret imperium suum usque ad flumen Euphraten.
+1 Paralipomena	1Par	13	18	4	Cepit ergo David mille quadrigas ejus, et septem millia equitum, ac viginti millia virorum peditum, subnervavitque omnes equos curruum, exceptis centum quadrigis, quas reservavit sibi.
+1 Paralipomena	1Par	13	18	5	Supervenit autem et Syrus Damascenus, ut auxilium praeberet Adarezer regi Soba : sed et hujus percussit David viginti duo millia virorum.
+1 Paralipomena	1Par	13	18	6	Et posuit milites in Damasco, ut Syria quoque serviret sibi, et offerret munera. Adjuvitque eum Dominus in cunctis ad quae perrexerat.
+1 Paralipomena	1Par	13	18	7	Tulit quoque David pharetras aureas, quas habuerant servi Adarezer, et attulit eas in Jerusalem.
+1 Paralipomena	1Par	13	18	8	Necnon de Thebath et Chun urbibus Adarezer aeris plurimum, de quo fecit Salomon mare aeneum, et columnas, et vasa aenea.
+1 Paralipomena	1Par	13	18	9	Quod cum audisset Thou rex Hemath, percussisse videlicet David omnem exercitum Adarezer regis Soba,
+1 Paralipomena	1Par	13	18	10	misit Adoram filium suum ad regem David, ut postularet ab eo pacem, et congratularetur ei quod percussisset et expugnasset Adarezer : adversarius quippe erat Thou Adarezer.
+1 Paralipomena	1Par	13	18	11	Sed et omnia vasa aurea, et argentea, et aenea consecravit David rex Domino, cum argento et auro quod tulerat ex universis gentibus, tam de Idumaea, et Moab, et filiis Ammon, quam de Philisthiim et Amalec.
+1 Paralipomena	1Par	13	18	12	Abisai vero filius Sarviae percussit Edom in valle Salinarum, decem et octo millia :
+1 Paralipomena	1Par	13	18	13	et constituit in Edom praesidium, ut serviret Idumaea David : salvavitque Dominus David in cunctis ad quae perrexerat.
+1 Paralipomena	1Par	13	18	14	Regnavit ergo David super universum Israël, et faciebat judicium atque justitiam cuncto populo suo.
+1 Paralipomena	1Par	13	18	15	Porro Joab filius Sarviae erat super exercitum, et Josaphat filius Ahilud a commentariis :
+1 Paralipomena	1Par	13	18	16	Sadoc autem filius Achitob, et Ahimelech filius Abiathar, sacerdotes : et Susa, scriba :
+1 Paralipomena	1Par	13	18	17	Banaias quoque filius Jojadae super legiones Cerethi et Phelethi : porro filii David, primi ad manum regis.
+1 Paralipomena	1Par	13	19	1	Accidit autem ut moreretur Naas rex filiorum Ammon, et regnaret filius ejus pro eo.
+1 Paralipomena	1Par	13	19	2	Dixitque David : Faciam misericordiam cum Hanon filio Naas : praestitit enim mihi pater ejus gratiam. Misitque David nuntios ad consolandum eum super morte patris sui. Qui cum pervenissent in terram filiorum Ammon ut consolarentur Hanon,
+1 Paralipomena	1Par	13	19	3	dixerunt principes filiorum Ammon ad Hanon : Tu forsitan putas, quod David honoris causa in patrem tuum miserit qui consolentur te : nec animadvertis quod ut explorent, et investigent, et scrutentur terram tuam, venerint ad te servi ejus.
+1 Paralipomena	1Par	13	19	4	Igitur Hanon pueros David decalvavit, et rasit, et praecidit tunicas eorum a natibus usque ad pedes, et dimisit eos.
+1 Paralipomena	1Par	13	19	5	Qui cum abiissent, et hoc mandassent David, misit in occursum eorum (grandem enim contumeliam sustinuerant) et praecepit ut manerent in Jericho, donec cresceret barba eorum, et tunc reverterentur.
+1 Paralipomena	1Par	13	19	6	Videntes autem filii Ammon quod injuriam fecissent David, tam Hanon quam reliquus populus, miserunt mille talenta argenti, ut conducerent sibi de Mesopotamia, et de Syria Maacha, et de Soba currus et equites.
+1 Paralipomena	1Par	13	19	7	Conduxeruntque triginta duo millia curruum, et regem Maacha cum populo ejus. Qui cum venissent, castrametati sunt e regione Medaba. Filii quoque Ammon congregati de urbibus suis venerunt ad bellum.
+1 Paralipomena	1Par	13	19	8	Quod cum audisset David, misit Joab, et omnem exercitum virorum fortium :
+1 Paralipomena	1Par	13	19	9	egressique filii Ammon, direxerunt aciem juxta portam civitatis ; reges autem, qui ad auxilium ejus venerant, separatim in agro steterunt.
+1 Paralipomena	1Par	13	19	10	Igitur Joab, intelligens bellum ex adverso et post tergum contra se fieri, elegit viros fortissimos de universo Israël, et perrexit contra Syrum.
+1 Paralipomena	1Par	13	19	11	Reliquam autem partem populi dedit sub manu Abisai fratris sui : et perrexerunt contra filios Ammon.
+1 Paralipomena	1Par	13	19	12	Dixitque : Si vicerit me Syrus, auxilio eris mihi : si autem superaverint te filii Ammon, ero tibi in praesidium.
+1 Paralipomena	1Par	13	19	13	Confortare, et agamus viriliter pro populo nostro, et pro urbibus Dei nostri : Dominus autem, quod in conspectu suo bonum est, faciet.
+1 Paralipomena	1Par	13	19	14	Perrexit ergo Joab et populus qui cum eo erat, contra Syrum ad praelium : et fugavit eos.
+1 Paralipomena	1Par	13	19	15	Porro filii Ammon videntes quod fugisset Syrus, ipsi quoque fugerunt Abisai fratrem ejus, et ingressi sunt civitatem : reversusque est etiam Joab in Jerusalem.
+1 Paralipomena	1Par	13	19	16	Videns autem Syrus quod cecidisset coram Israël, misit nuntios, et adduxit Syrum, qui erat trans fluvium : Sophach autem princeps militiae Adarezer erat dux eorum.
+1 Paralipomena	1Par	13	19	17	Quod cum nuntiatum esset David, congregavit universum Israël, et transivit Jordanem, irruitque in eos et direxit ex adverso aciem, illis contra pugnantibus.
+1 Paralipomena	1Par	13	19	18	Fugit autem Syrus Israël, et interfecit David de Syris septem millia curruum, et quadraginta millia peditum, et Sophach exercitus principem.
+1 Paralipomena	1Par	13	19	19	Videntes autem servi Adarezer se ab Israël esse superatos, transfugerunt ad David, et servierunt ei : noluitque ultra Syria auxilium praebere filiis Ammon.
+1 Paralipomena	1Par	13	20	1	Factum est autem post anni circulum, eo tempore quo solent reges ad bella procedere, congregavit Joab exercitum, et robur militiae, et vastavit terram filiorum Ammon : perrexitque et obsedit Rabba. Porro David manebat in Jerusalem, quando Joab percussit Rabba et destruxit eam.
+1 Paralipomena	1Par	13	20	2	Tulit autem David coronam Melchom de capite ejus, et invenit in ea auri pondo talentum, et pretiosissimas gemmas, fecitque sibi inde diadema : manubias quoque urbis plurimas tulit ;
+1 Paralipomena	1Par	13	20	3	populum autem, qui erat in ea, eduxit, et fecit super eos tribulas, et trahas, et ferrata carpenta transire, ita ut dissecarentur et contererentur. Sic fecit David cunctis urbibus filiorum Ammon : et reversus est cum omni populo suo in Jerusalem.
+1 Paralipomena	1Par	13	20	4	Post haec initum est bellum in Gazer adversum Philisthaeos, in quo percussit Sobochai Husathites, Saphai de genere Raphaim, et humiliavit eos.
+1 Paralipomena	1Par	13	20	5	Aliud quoque bellum gestum est adversus Philisthaeos, in quo percussit Adeodatus filius Saltus Bethlehemites fratrem Goliath Gethaei, cujus hastae lignum erat quasi liciatorium texentium.
+1 Paralipomena	1Par	13	20	6	Sed et aliud bellum accidit in Geth, in quo fuit homo longissimus, senos habens digitos, id est, simul viginti quatuor : qui et ipse de Rapha fuerat stirpe generatus.
+1 Paralipomena	1Par	13	20	7	Hic blasphemavit Israël : et percussit eum Jonathan filius Samaa fratris David. Hi sunt filii Rapha in Geth, qui ceciderunt in manu David et servorum ejus.
+1 Paralipomena	1Par	13	21	1	Consurrexit autem Satan contra Israël, et concitavit David ut numeraret Israël.
+1 Paralipomena	1Par	13	21	2	Dixitque David ad Joab et ad principes populi : Ite, et numerate Israël a Bersabee usque Dan : et afferte mihi numerum ut sciam.
+1 Paralipomena	1Par	13	21	3	Responditque Joab : Augeat Dominus populum suum centuplum quam sunt : nonne, domine mi rex, omnes servi tui sunt ? quare hoc quaerit dominus meus, quod in peccatum reputetur Israëli ?
+1 Paralipomena	1Par	13	21	4	Sed sermo regis magis praevaluit : egressusque est Joab, et circuivit universum Israël : et reversus est Jerusalem,
+1 Paralipomena	1Par	13	21	5	deditque David numerum eorum quos circuierat : et inventus est omnis numerus Israël, mille millia et centum millia virorum educentium gladium : de Juda autem quadringenta septuaginta millia bellatorum.
+1 Paralipomena	1Par	13	21	6	Nam Levi et Benjamin non numeravit : eo quod Joab invitus exsequeretur regis imperium.
+1 Paralipomena	1Par	13	21	7	Displicuit autem Deo quod jussum erat : et percussit Israël.
+1 Paralipomena	1Par	13	21	8	Dixitque David ad Deum : Peccavi nimis ut hoc facerem : obsecro, aufer iniquitatem servi tui, quia insipienter egi.
+1 Paralipomena	1Par	13	21	9	Et locutus est Dominus ad Gad videntem Davidis, dicens :
+1 Paralipomena	1Par	13	21	10	Vade, et loquere ad David, et dic ei : Haec dicit Dominus : Trium tibi optionem do : unum, quod volueris, elige, et faciam tibi.
+1 Paralipomena	1Par	13	21	11	Cumque venisset Gad ad David, dixit ei : Haec dicit Dominus : Elige, quod volueris :
+1 Paralipomena	1Par	13	21	12	aut tribus annis famem ; aut tribus mensibus te fugere hostes tuos, et gladium eorum non posse evadere ; aut tribus diebus gladium Domini, et pestilentiam versari in terra, et angelum Domini interficere in universis finibus Israël : nunc igitur vide quid respondeam ei qui misit me.
+1 Paralipomena	1Par	13	21	13	Et dixit David ad Gad : Ex omni parte me angustiae premunt : sed melius mihi est ut incidam in manus Domini, quia multae sunt miserationes ejus, quam in manus hominum.
+1 Paralipomena	1Par	13	21	14	Misit ergo Dominus pestilentiam in Israël : et ceciderunt de Israël septuaginta millia virorum.
+1 Paralipomena	1Par	13	21	15	Misit quoque angelum in Jerusalem ut percuteret eam : cumque percuteretur, vidit Dominus, et misertus est super magnitudine mali : et imperavit angelo qui percutiebat : Sufficit, jam cesset manus tua. Porro angelus Domini stabat juxta aream Ornan Jebusaei.
+1 Paralipomena	1Par	13	21	16	Levansque David oculos suos, vidit angelum Domini stantem inter caelum et terram, et evaginatum gladium in manu ejus, et versum contra Jerusalem : et ceciderunt tam ipse quam majores natu, vestiti ciliciis, proni in terram.
+1 Paralipomena	1Par	13	21	17	Dixitque David ad Deum : Nonne ego sum, qui jussi ut numeraretur populus ? ego, qui peccavi ? ego, qui malum feci ? iste grex, quid commeruit ? Domine Deus meus, vertatur, obsecro, manus tua in me, et in domum patris mei : populus autem tuus non percutiatur.
+1 Paralipomena	1Par	13	21	18	Angelus autem Domini praecepit Gad ut diceret Davidi ut ascenderet, exstrueretque altare Domino Deo in area Ornan Jebusaei.
+1 Paralipomena	1Par	13	21	19	Ascendit ergo David juxta sermonem Gad, quem locutus ei fuerat ex nomine Domini.
+1 Paralipomena	1Par	13	21	20	Porro Ornan cum suspexisset et vidisset angelum, quatuorque filii ejus cum eo, absconderunt se : nam eo tempore terebat in area triticum.
+1 Paralipomena	1Par	13	21	21	Igitur cum veniret David ad Ornan, conspexit eum Ornan, et processit ei obviam de area, et adoravit eum pronus in terram.
+1 Paralipomena	1Par	13	21	22	Dixitque ei David : Da mihi locum areae tuae, ut aedificem in ea altare Domino : ita ut quantum valet argenti accipias, et cesset plaga a populo.
+1 Paralipomena	1Par	13	21	23	Dixit autem Ornan ad David : Tolle, et faciat dominus meus rex quodcumque ei placet : sed et boves do in holocaustum, et tribulas in ligna, et triticum in sacrificium : omnia libens praebebo.
+1 Paralipomena	1Par	13	21	24	Dixitque ei rex David : Nequaquam ita fiet, sed argentum dabo quantum valet : neque enim tibi auferre debeo, et sic offerre Domino holocausta gratuita.
+1 Paralipomena	1Par	13	21	25	Dedit ergo David Ornan pro loco siclos auri justissimi ponderis sexcentos.
+1 Paralipomena	1Par	13	21	26	Et aedificavit ibi altare Domino, obtulitque holocausta et pacifica, et invocavit Dominum ; et exaudivit eum in igne de caelo super altare holocausti.
+1 Paralipomena	1Par	13	21	27	Praecepitque Dominus angelo, et convertit gladium suum in vaginam.
+1 Paralipomena	1Par	13	21	28	Protinus ergo David, videns quod exaudisset eum Dominus in area Ornan Jebusaei, immolavit ibi victimas.
+1 Paralipomena	1Par	13	21	29	Tabernaculum autem Domini, quod fecerat Moyses in deserto, et altare holocaustorum, ea tempestate erat in excelso Gabaon.
+1 Paralipomena	1Par	13	21	30	Et non praevaluit David ire ad altare ut ibi obsecraret Deum : nimio enim fuerat in timore perterritus, videns gladium angeli Domini.
+1 Paralipomena	1Par	13	22	1	Dixitque David : Haec est domus Dei, et hoc altare in holocaustum Israëli.
+1 Paralipomena	1Par	13	22	2	Et praecepit ut congregarentur omnes proselyti de terra Israël, et constituit ex eis latomos ad caedendos lapides et poliendos, ut aedificaretur domus Dei.
+1 Paralipomena	1Par	13	22	3	Ferrum quoque plurimum ad clavos januarum, et ad commissuras atque juncturas, praeparavit David : et aeris pondus innumerabile.
+1 Paralipomena	1Par	13	22	4	Ligna quoque cedrina non poterant aestimari, quae Sidonii et Tyrii deportaverant ad David.
+1 Paralipomena	1Par	13	22	5	Et dixit David : Solomon filius meus puer parvulus est et delicatus : domus autem, quam aedificari volo Domino, talis esse debet ut in cunctis regionibus nominetur : praeparabo ergo ei necessaria. Et ob hanc causam ante mortem suam omnes praeparavit impensas.
+1 Paralipomena	1Par	13	22	6	Vocavitque Salomonem filium suum, et praecepit ei ut aedificaret domum Domino Deo Israël.
+1 Paralipomena	1Par	13	22	7	Dixitque David ad Salomonem : Fili mi, voluntatis meae fuit ut aedificarem domum nomini Domini Dei mei :
+1 Paralipomena	1Par	13	22	8	sed factus est sermo Domini ad me, dicens : Multum sanguinem effudisti, et plurima bella bellasti : non poteris aedificare domum nomini meo, tanto effuso sanguine coram me :
+1 Paralipomena	1Par	13	22	9	filius qui nascetur tibi, erit vir quietissimus : faciam enim eum requiescere ab omnibus inimicis suis per circuitum : et ob hanc causam Pacificus vocabitur : et pacem et otium dabo in Israël cunctis diebus ejus.
+1 Paralipomena	1Par	13	22	10	Ipse aedificabit domum nomini meo, et ipse erit mihi in filium, et ego ero illi in patrem : firmaboque solium regni ejus super Israël in aeternum.
+1 Paralipomena	1Par	13	22	11	Nunc ergo fili mi, sit Dominus tecum, et prosperare, et aedifica domum Domino Deo tuo sicut locutus est de te.
+1 Paralipomena	1Par	13	22	12	Det quoque Dominus prudentiam et sensum ut regere possis Israël, et custodire legem Domini Dei tui.
+1 Paralipomena	1Par	13	22	13	Tunc enim proficere poteris, si custodieris mandata et judicia quae praecepit Dominus Moysi ut doceret Israël. Confortare, et viriliter age : ne timeas, neque paveas.
+1 Paralipomena	1Par	13	22	14	Ecce ego in paupertate mea praeparavi impensas domus Domini, auri talenta centum millia, et argenti mille millia talentorum : aeris vero et ferri non est pondus, vincitur enim numerus magnitudine ; ligna et lapides praeparavi ad universa impendia.
+1 Paralipomena	1Par	13	22	15	Habes quoque plurimos artifices, latomos, et caementarios, artificesque lignorum, et omnium artium ad faciendum opus prudentissimos,
+1 Paralipomena	1Par	13	22	16	in auro et argento et aere et ferro, cujus non est numerus. Surge igitur et fac, et erit Dominus tecum.
+1 Paralipomena	1Par	13	22	17	Praecepit quoque David cunctis principibus Israël ut adjuvarent Salomonem filium suum :
+1 Paralipomena	1Par	13	22	18	Cernitis, inquiens, quod Dominus Deus vester vobiscum sit, et dederit vobis requiem per circuitum, et tradiderit omnes inimicos vestros in manus vestras, et subjecta sit terra coram Domino, et coram populo ejus.
+1 Paralipomena	1Par	13	22	19	Praebete igitur corda vestra et animas vestras, ut quaeratis Dominum Deum vestrum : et consurgite, et aedificate sanctuarium Domino Deo, ut introducatur arca foederis Domini, et vasa Domino consecrata, in domum quae aedificatur nomini Domini.
+1 Paralipomena	1Par	13	23	1	Igitur David, senex et plenus dierum, regem constituit Salomonem filium suum super Israël.
+1 Paralipomena	1Par	13	23	2	Et congregavit omnes principes Israël, et sacerdotes atque Levitas.
+1 Paralipomena	1Par	13	23	3	Numeratique sunt Levitae a triginta annis et supra : et inventa sunt triginta octo millia virorum.
+1 Paralipomena	1Par	13	23	4	Ex his electi sunt, et distributi in ministerium domus Domini, viginti quatuor millia : praepositorum autem et judicum, sex millia.
+1 Paralipomena	1Par	13	23	5	Porro quatuor millia janitores, et totidem psaltae, canentes Domino in organis quae fecerat ad canendum.
+1 Paralipomena	1Par	13	23	6	Et distribuit eos David per vices filiorum Levi, Gerson videlicet, et Caath, et Merari.
+1 Paralipomena	1Par	13	23	7	Filii Gerson : Leedan, et Semei.
+1 Paralipomena	1Par	13	23	8	Filii Leedan : princeps Jahiel, et Zethan, et Joël, tres.
+1 Paralipomena	1Par	13	23	9	Filii Semei : Salomith, et Hosiel, et Aran, tres : isti principes familiarum Leedan.
+1 Paralipomena	1Par	13	23	10	Porro filii Semei : Leheth, et Ziza, et Jaus, et Baria : isti filii Semei, quatuor.
+1 Paralipomena	1Par	13	23	11	Erat autem Leheth prior, Ziza secundus : porro Jaus et Baria non habuerunt plurimos filios, et idcirco in una familia, unaque domo computati sunt.
+1 Paralipomena	1Par	13	23	12	Filii Caath : Amram, et Isaar, Hebron, et Oziel, quatuor.
+1 Paralipomena	1Par	13	23	13	Filii Amram : Aaron et Moyses. Separatusque est Aaron ut ministraret in Sancto sanctorum, ipse et filii ejus in sempiternum, et adoleret incensum Domino secundum ritum suum, ac benediceret nomini ejus in perpetuum.
+1 Paralipomena	1Par	13	23	14	Moysi quoque hominis Dei filii annumerati sunt in tribu Levi.
+1 Paralipomena	1Par	13	23	15	Filii Moysi : Gersom et Eliezer.
+1 Paralipomena	1Par	13	23	16	Filii Gersom : Subuel primus.
+1 Paralipomena	1Par	13	23	17	Fuerunt autem filii Eliezer : Rohobia primus : et non erant Eliezer filii alii. Porro filii Rohobia multiplicati sunt nimis.
+1 Paralipomena	1Par	13	23	18	Filii Isaar : Salomith primus.
+1 Paralipomena	1Par	13	23	19	Filii Hebron : Jeriau primus, Amarias secundus, Jahaziel tertius, Jecmaam quartus.
+1 Paralipomena	1Par	13	23	20	Filii Oziel : Micha primus, Jesia secundus.
+1 Paralipomena	1Par	13	23	21	Filii Merari : Moholi, et Musi. Filii Moholi : Eleazar et Cis.
+1 Paralipomena	1Par	13	23	22	Mortuus est autem Eleazar, et non habuit filios, sed filias : acceperuntque eas filii Cis fratres earum.
+1 Paralipomena	1Par	13	23	23	Filii Musi : Moholi, et Eder, et Jerimoth, tres.
+1 Paralipomena	1Par	13	23	24	Hi filii Levi in cognationibus et familiis suis, principes per vices, et numerum capitum singulorum qui faciebant opera ministerii domus Domini, a viginti annis et supra.
+1 Paralipomena	1Par	13	23	25	Dixit enim David : Requiem dedit Dominus Deus Israël populo suo, et habitationem Jerusalem usque in aeternum.
+1 Paralipomena	1Par	13	23	26	Nec erit officii Levitarum ut ultra portent tabernaculum et omnia vasa ejus ad ministrandum.
+1 Paralipomena	1Par	13	23	27	Juxta praecepta quoque David novissima, supputabitur numerus filiorum Levi a viginti annis et supra.
+1 Paralipomena	1Par	13	23	28	Et erunt sub manu filiorum Aaron in cultum domus Domini, in vestibulis, et in exedris, et in loco purificationis, et in sanctuario, et in universis operibus ministerii templi Domini.
+1 Paralipomena	1Par	13	23	29	Sacerdotes autem, super panes propositionis, et ad similae sacrificium, et ad lagana azyma, et sartaginem, et ad torrendum, et super omne pondus atque mensuram.
+1 Paralipomena	1Par	13	23	30	Levitae vero ut stent mane ad confitendum et canendum Domino : similiterque ad vesperam,
+1 Paralipomena	1Par	13	23	31	tam in oblatione holocaustorum Domini, quam in sabbatis et calendis et solemnitatibus reliquis juxta numerum et caeremonias uniuscujusque rei, jugiter coram Domino.
+1 Paralipomena	1Par	13	23	32	Et custodiant observationes tabernaculi foederis, et ritum sanctuarii, et observationem filiorum Aaron fratrum suorum, ut ministrent in domo Domini.
+1 Paralipomena	1Par	13	24	1	Porro filiis Aaron hae partitiones erant. Filii Aaron : Nadab, et Abiu, et Eleazar, et Ithamar.
+1 Paralipomena	1Par	13	24	2	Mortui sunt autem Nadab et Abiu ante patrem suum absque liberis : sacerdotioque functus est Eleazar, et Ithamar.
+1 Paralipomena	1Par	13	24	3	Et divisit eos David, id est, Sadoc de filiis Eleazari, et Ahimelech de filiis Ithamar, secundum vices suas et ministerium.
+1 Paralipomena	1Par	13	24	4	Inventique sunt multo plures filii Eleazar in principibus viris, quam filii Ithamar. Divisit autem eis, hoc est, filiis Eleazar, principes per familias sedecim : et filiis Ithamar per familias et domos suas octo.
+1 Paralipomena	1Par	13	24	5	Porro divisit utrasque inter se familias sortibus : erant enim principes sanctuarii, et principes Dei, tam de filiis Eleazar quam de filiis Ithamar.
+1 Paralipomena	1Par	13	24	6	Descripsitque eos Semeias filius Nathanaël scriba Levites, coram rege et principibus, et Sadoc sacerdote, et Ahimelech filio Abiathar, principibus quoque familiarum sacerdotalium, et Leviticarum : unam domum, quae ceteris praeerat, Eleazar : et alteram domum, quae sub se habebat ceteros, Ithamar.
+1 Paralipomena	1Par	13	24	7	Exivit autem sors prima Jojarib, secunda Jedei,
+1 Paralipomena	1Par	13	24	8	tertia Harim, quarta Seorim,
+1 Paralipomena	1Par	13	24	9	quinta Melchia, sexta Maiman,
+1 Paralipomena	1Par	13	24	10	septima Accos, octava Abia,
+1 Paralipomena	1Par	13	24	11	nona Jesua, decima Sechenia,
+1 Paralipomena	1Par	13	24	12	undecima Eliasib, duodecima Jacim,
+1 Paralipomena	1Par	13	24	13	tertiadecima Hoppha, decimaquarta Isbaab,
+1 Paralipomena	1Par	13	24	14	decimaquinta Belga, decimasexta Emmer,
+1 Paralipomena	1Par	13	24	15	decimaseptima Hezir, decimaoctava Aphses,
+1 Paralipomena	1Par	13	24	16	decimanona Pheteia, vigesima Hezechiel,
+1 Paralipomena	1Par	13	24	17	vigesima prima Jachin, vigesima secunda Gamul,
+1 Paralipomena	1Par	13	24	18	vigesima tertia Dalaiau, vigesima quarta Maaziau.
+1 Paralipomena	1Par	13	24	19	Hae vices eorum secundum ministeria sua, ut ingrediantur domum Domini, et juxta ritum suum sub manu Aaron patris eorum, sicut praeceperat Dominus Deus Israël.
+1 Paralipomena	1Par	13	24	20	Porro filiorum Levi qui reliqui fuerant, de filiis Amram erat Subaël, et de filiis Subaël, Jehedeia.
+1 Paralipomena	1Par	13	24	21	De filiis quoque Rohobiae, princeps Jesias.
+1 Paralipomena	1Par	13	24	22	Isaari vero filius Salemoth, filiusque Salemoth Jahath :
+1 Paralipomena	1Par	13	24	23	filiusque ejus Jeriau primus, Amarias secundus, Jahaziel tertius, Jecmaan quartus.
+1 Paralipomena	1Par	13	24	24	Filius Oziel, Micha : filius Micha, Samir.
+1 Paralipomena	1Par	13	24	25	Frater Micha, Jesia : filiusque Jesiae, Zacharias.
+1 Paralipomena	1Par	13	24	26	Filii Merari : Moholi, et Musi. Filius Oziau : Benno.
+1 Paralipomena	1Par	13	24	27	Filius quoque Merari : Oziau, et Soam, et Zachur, et Hebri.
+1 Paralipomena	1Par	13	24	28	Porro Moholi filius, Eleazar, qui non habebat liberos.
+1 Paralipomena	1Par	13	24	29	Filius vero Cis, Jerameel.
+1 Paralipomena	1Par	13	24	30	Filii Musi : Moholi, Eder et Jerimoth : isti filii Levi secundum domos familiarum suarum.
+1 Paralipomena	1Par	13	24	31	Miseruntque et ipsi sortes contra fratres suos filios Aaron coram David rege, et Sadoc, et Ahimelech, et principibus familiarum sacerdotalium et Leviticarum, tam majores quam minores : omnes sors aequaliter dividebat.
+1 Paralipomena	1Par	13	25	1	Igitur David et magistratus exercitus segregaverunt in ministerium filios Asaph, et Heman, et Idithun, qui prophetarent in citharis, et psalteriis, et cymbalis secundum numerum suum, dedicato sibi officio servientes.
+1 Paralipomena	1Par	13	25	2	De filiis Asaph : Zachur, et Joseph, et Nathania, et Asarela, filii Asaph : sub manu Asaph prophetantis juxta regem.
+1 Paralipomena	1Par	13	25	3	Porro Idithun : filii Idithun, Godolias, Sori, Jeseias, et Hasabias, et Mathathias, sex, sub manu patris sui Idithun, qui in cithara prophetabat super confitentes et laudantes Dominum.
+1 Paralipomena	1Par	13	25	4	Heman quoque : filii Heman, Bocciau, Mathaniau, Oziel, Subuel, et Jerimoth, Hananias, Hanani, Eliatha, Geddelthi, et Romemthiezer, et Jesbacassa, Mellothi, Othir, Mahazioth :
+1 Paralipomena	1Par	13	25	5	omnes isti filii Heman videntis regis in sermonibus Dei, ut exaltaret cornu : deditque Deus Heman filios quatuordecim, et filias tres.
+1 Paralipomena	1Par	13	25	6	Universi sub manu patris sui ad cantandum in templo Domini distributi erant, in cymbalis, et psalteriis, et citharis, in ministeria domus Domini juxta regem : Asaph videlicet, et Idithun, et Heman.
+1 Paralipomena	1Par	13	25	7	Fuit autem numerus eorum cum fratribus suis, qui erudiebant canticum Domini, cuncti doctores, ducenti octoginta octo.
+1 Paralipomena	1Par	13	25	8	Miseruntque sortes per vices suas, ex aequo tam major quam minor, doctus pariter et indoctus.
+1 Paralipomena	1Par	13	25	9	Egressaque est sors prima Joseph, qui erat de Asaph. Secunda Godoliae, ipsi et filiis ejus, et fratribus ejus duodecim.
+1 Paralipomena	1Par	13	25	10	Tertia Zachur, filiis et fratribus ejus duodecim.
+1 Paralipomena	1Par	13	25	11	Quarta Isari, filiis et fratribus ejus duodecim.
+1 Paralipomena	1Par	13	25	12	Quinta Nathaniae, filiis et fratribus ejus duodecim.
+1 Paralipomena	1Par	13	25	13	Sexta Bocciau, filiis et fratribus ejus duodecim.
+1 Paralipomena	1Par	13	25	14	Septima Isreela, filiis et fratribus ejus duodecim.
+1 Paralipomena	1Par	13	25	15	Octava Jesaiae, filiis et fratribus ejus duodecim.
+1 Paralipomena	1Par	13	25	16	Nona Mathaniae, filiis et fratribus ejus duodecim.
+1 Paralipomena	1Par	13	25	17	Decima Semeiae, filiis et fratribus ejus duodecim.
+1 Paralipomena	1Par	13	25	18	Undecima Azareel, filiis et fratribus ejus duodecim.
+1 Paralipomena	1Par	13	25	19	Duodecima Hasabiae, filiis et fratribus ejus duodecim.
+1 Paralipomena	1Par	13	25	20	Tertiadecima Subaël, filiis et fratribus ejus duodecim.
+1 Paralipomena	1Par	13	25	21	Quartadecima Mathathiae, filiis et fratribus ejus duodecim.
+1 Paralipomena	1Par	13	25	22	Quintadecima Jerimoth, filiis et fratribus ejus duodecim.
+1 Paralipomena	1Par	13	25	23	Sextadecima Hananiae, filiis et fratribus ejus duodecim.
+1 Paralipomena	1Par	13	25	24	Septimadecima Jesbacassae, filiis et fratribus ejus duodecim.
+1 Paralipomena	1Par	13	25	25	Octavadecima Hanani, filiis et fratribus ejus duodecim.
+1 Paralipomena	1Par	13	25	26	Nonadecima Mellothi, filiis et fratribus ejus duodecim.
+1 Paralipomena	1Par	13	25	27	Vigesima Eliatha, filiis et fratribus ejus duodecim.
+1 Paralipomena	1Par	13	25	28	Vigesima prima Othir, filiis et fratribus ejus duodecim.
+1 Paralipomena	1Par	13	25	29	Vigesima secunda Geddelthi, filiis et fratribus ejus duodecim.
+1 Paralipomena	1Par	13	25	30	Vigesima tertia Mahazioth, filiis et fratribus ejus duodecim.
+1 Paralipomena	1Par	13	25	31	Vigesima quarta Romemthiezer, filiis et fratribus ejus duodecim.
+1 Paralipomena	1Par	13	26	1	Divisiones autem janitorum : de Coritis Meselemia, filius Core, de filiis Asaph.
+1 Paralipomena	1Par	13	26	2	Filii Meselemiae : Zacharias primogenitus, Jadihel secundus, Zabadias tertius, Jathanaël quartus,
+1 Paralipomena	1Par	13	26	3	Aelam quintus, Johanan sextus, Elioënai septimus.
+1 Paralipomena	1Par	13	26	4	Filii autem Obededom : Semeias primogenitus, Jozabad secundus, Joaha tertius, Sachar quartus, Nathanaël quintus,
+1 Paralipomena	1Par	13	26	5	Ammiel sextus, Issachar septimus, Phollathi octavus : quia benedixit illi Dominus.
+1 Paralipomena	1Par	13	26	6	Semei autem filio ejus nati sunt filii, praefecti familiarum suarum : erant enim viri fortissimi.
+1 Paralipomena	1Par	13	26	7	Filii ergo Semeiae : Othni, et Raphaël, et Obed, Elzabad, fratres ejus viri fortissimi : Eliu quoque et Samachias.
+1 Paralipomena	1Par	13	26	8	Omnes hi, de filiis Obededom : ipsi, et filii et fratres eorum, fortissimi ad ministrandum, sexaginta duo de Obededom.
+1 Paralipomena	1Par	13	26	9	Porro Meselemiae filii, et fratres eorum robustissimi, decem et octo.
+1 Paralipomena	1Par	13	26	10	De Hosa autem, id est, de filiis Merari : Semri princeps (non enim habuerat primogenitum, et idcirco posuerat eum pater ejus in principem),
+1 Paralipomena	1Par	13	26	11	Helcias secundus, Tabelias tertius, Zacharias quartus : omnes hi filii et fratres Hosa, tredecim.
+1 Paralipomena	1Par	13	26	12	Hi divisi sunt in janitores, ut semper principes custodiarum, sicut et fratres eorum ministrarent in domo Domini.
+1 Paralipomena	1Par	13	26	13	Missae sunt ergo sortes ex aequo, et parvis et magnis, per familias suas in unamquamque portarum.
+1 Paralipomena	1Par	13	26	14	Cecidit ergo sors orientalis, Selemiae. Porro Zachariae filio ejus, viro prudentissimo et erudito, sortito obtigit plaga septentrionalis.
+1 Paralipomena	1Par	13	26	15	Obededom vero et filiis ejus ad austrum : in qua parte domus erat seniorum concilium.
+1 Paralipomena	1Par	13	26	16	Sephim et Hosa ad occidentem, juxta portam, quae ducit ad viam ascensionis : custodia contra custodiam.
+1 Paralipomena	1Par	13	26	17	Ad orientem vero Levitae sex : et ad aquilonem, quatuor per diem : atque ad meridiem similiter in die quatuor : et ubi erat concilium bini et bini.
+1 Paralipomena	1Par	13	26	18	In cellulis quoque janitorum ad occidentem quatuor in via, binique per cellulas.
+1 Paralipomena	1Par	13	26	19	Hae sunt divisiones janitorum filiorum Core et Merari.
+1 Paralipomena	1Par	13	26	20	Porro Achias erat super thesauros domus Dei, et vasa sanctorum.
+1 Paralipomena	1Par	13	26	21	Filii Ledan, filii Gersonni : de Ledan principes familiarum Ledan, et Gersonni, Jehieli.
+1 Paralipomena	1Par	13	26	22	Filii Jehieli : Zathan, et Joël fratres ejus super thesauros domus Domini.
+1 Paralipomena	1Par	13	26	23	Amramitis, et Isaaritis, et Hebronitis, et Ozihelitis.
+1 Paralipomena	1Par	13	26	24	Subaël autem filius Gersom filii Moysi, praepositus thesauris.
+1 Paralipomena	1Par	13	26	25	Fratres quoque ejus Eliezer, cujus filius Rahabia, et hujus filius Isaias, et hujus filius Joram, hujus quoque filius Zechri, et hujus filius Selemith.
+1 Paralipomena	1Par	13	26	26	Ipse Selemith, et fratres ejus, super thesauros sanctorum quae sanctificavit David rex, et principes familiarum, et tribuni, et centuriones, et duces exercitus,
+1 Paralipomena	1Par	13	26	27	de bellis et manubiis praeliorum, quae consecraverant ad instaurationem et supellectilem templi Domini.
+1 Paralipomena	1Par	13	26	28	Haec autem universa sanctificavit Samuel videns, et Saul filius Cis, et Abner filius Ner, et Joab filius Sarviae : omnes qui sanctificaverant ea per manum Selemith et fratrum ejus.
+1 Paralipomena	1Par	13	26	29	Isaaritis vero praeerat Chonenias, et filii ejus ad opera forinsecus super Israël ad docendum et judicandum eos.
+1 Paralipomena	1Par	13	26	30	Porro de Hebronitis Hasabias, et fratres ejus viri fortissimi, mille septingenti praeerant Israëli trans Jordanem contra occidentem, in cunctis operibus Domini, et in ministerium regis.
+1 Paralipomena	1Par	13	26	31	Hebronitarum autem princeps fuit Jeria secundum familias et cognationes eorum. Quadragesimo anno regni David recensiti sunt, et inventi sunt viri fortissimi in Jazer Galaad,
+1 Paralipomena	1Par	13	26	32	fratresque ejus robustioris aetatis, duo millia septingenti principes familiarum. Praeposuit autem eos David rex Rubenitis, et Gadditis, et dimidiae tribui Manasse, in omne ministerium Dei et regis.
+1 Paralipomena	1Par	13	27	1	Filii autem Israël secundum numerum suum, principes familiarum, tribuni, et centuriones, et praefecti, qui ministrabant regi juxta turmas suas, ingredientes et egredientes per singulos menses in anno, viginti quatuor millibus singuli praeerant.
+1 Paralipomena	1Par	13	27	2	Primae turmae in primo mense Jesboam praeerat filius Zabdiel, et sub eo viginti quatuor millia ;
+1 Paralipomena	1Par	13	27	3	de filiis Phares, princeps cunctorum principum in exercitu mense primo.
+1 Paralipomena	1Par	13	27	4	Secundi mensis habebat turmam Dudia Ahohites, et post se alter nomine Macelloth, qui regebat partem exercitus viginti quatuor millium.
+1 Paralipomena	1Par	13	27	5	Dux quoque turmae tertiae in mense tertio erat Banaias filius Jojadae sacerdos : et in divisione sua viginti quatuor millia.
+1 Paralipomena	1Par	13	27	6	Ipse est Banaias fortissimus inter triginta, et super triginta : praeerat autem turmae ipsius Amizabad filius ejus.
+1 Paralipomena	1Par	13	27	7	Quartus, mense quarto, Asahel frater Joab, et Zabadias filius ejus post eum : et in turma ejus viginti quatuor millia.
+1 Paralipomena	1Par	13	27	8	Quintus, mense quinto, princeps Samaoth Jezerites : et in turma ejus viginti quatuor millia.
+1 Paralipomena	1Par	13	27	9	Sextus, mense sexto, Hira filius Acces Thecuites : et in turma ejus viginti quatuor millia.
+1 Paralipomena	1Par	13	27	10	Septimus, mense septimo, Helles Phallonites de filiis Ephraim : et in turma ejus viginti quatuor millia.
+1 Paralipomena	1Par	13	27	11	Octavus, mense octavo, Sobochai Husathites de stirpe Zarahi : et in turma ejus viginti quatuor millia.
+1 Paralipomena	1Par	13	27	12	Nonus, mense nono, Abiezer Anathothites de filiis Jemini : et in turma ejus viginti quatuor millia.
+1 Paralipomena	1Par	13	27	13	Decimus, mense decimo, Marai, et ipse Netophathites de stirpe Zarai : et in turma ejus viginti quatuor millia.
+1 Paralipomena	1Par	13	27	14	Undecimus, mense undecimo, Banaias Pharathonites de filiis Ephraim : et in turma ejus viginti quatuor millia.
+1 Paralipomena	1Par	13	27	15	Duodecimus, mense duodecimo, Holdai Netophathites, de stirpe Gothoniel : et in turma ejus viginti quatuor millia.
+1 Paralipomena	1Par	13	27	16	Porro tribubus praeerant Israël, Rubenitis, dux Eliezer filius Zechri : Simeonitis, dux Saphatias filius Maacha :
+1 Paralipomena	1Par	13	27	17	Levitis, Hasabias filius Camuel : Aaronitis, Sadoc :
+1 Paralipomena	1Par	13	27	18	Juda, Eliu frater David : Issachar, Amri filius Michaël.
+1 Paralipomena	1Par	13	27	19	Zabulonitis, Jesmaias filius Abdiae : Nephthalitibus, Jerimoth filius Ozriel :
+1 Paralipomena	1Par	13	27	20	filiis Ephraim, Osee filius Ozaziu : dimidiae tribui Manasse, Joël filius Phadaiae :
+1 Paralipomena	1Par	13	27	21	et dimidiae tribui Manasse in Galaad, Jaddo filius Zachariae : Benjamin autem, Jasiel filius Abner :
+1 Paralipomena	1Par	13	27	22	Dan vero, Ezrihel filius Jeroham : hi principes filiorum Israël.
+1 Paralipomena	1Par	13	27	23	Noluit autem David numerare eos a viginti annis inferius : quia dixerat Dominus ut multiplicaret Israël quasi stellas caeli.
+1 Paralipomena	1Par	13	27	24	Joab filius Sarviae coeperat numerare, nec complevit : quia super hoc ira irruerat in Israël, et idcirco numerus eorum qui fuerant recensiti, non est relatus in fastos regis David.
+1 Paralipomena	1Par	13	27	25	Super thesauros autem regis fuit Azmoth filius Adiel : his autem thesauris, qui erant in urbibus, et in vicis, et in turribus, praesidebat Jonathan filius Oziae.
+1 Paralipomena	1Par	13	27	26	Operi autem rustico, et agricolis qui exercebant terram, praeerat Ezri filius Chelub :
+1 Paralipomena	1Par	13	27	27	vinearumque cultoribus, Semeias Romathites : cellis autem vinariis, Zabdias Aphonites.
+1 Paralipomena	1Par	13	27	28	Nam super oliveta et ficeta quae erant in campestribus, Balanam Gederites : super apothecas autem olei, Joas.
+1 Paralipomena	1Par	13	27	29	Porro armentis quae pascebantur in Saron, praepositus fuit Setrai Saronites : et super boves in vallibus, Saphat filius Adli :
+1 Paralipomena	1Par	13	27	30	super camelos vero, Ubil Ismahelites : et super asinos, Jadias Meronathites :
+1 Paralipomena	1Par	13	27	31	super oves quoque, Jaziz Agareus : omnes hi, principes substantiae regis David.
+1 Paralipomena	1Par	13	27	32	Jonathan autem patruus David, consiliarius, vir prudens et litteratus : ipse et Jahiel filius Hachamoni erant cum filiis regis.
+1 Paralipomena	1Par	13	27	33	Achitophel etiam consiliarius regis, et Chusai Arachites amicus regis.
+1 Paralipomena	1Par	13	27	34	Post Achitophel fuit Jojada filius Banaiae, et Abiathar. Princeps autem exercitus regis erat Joab.
+1 Paralipomena	1Par	13	28	1	Convocavit igitur David omnes principes Israël, duces tribuum, et praepositos turmarum, qui ministrabant regi : tribunos quoque et centuriones, et qui praeerant substantiae et possessionibus regis, filiosque suos cum eunuchis, et potentes et robustissimos quosque in exercitu Jerusalem.
+1 Paralipomena	1Par	13	28	2	Cumque surrexisset rex, et stetisset, ait : Audite me, fratres mei et populus meus : cogitavi ut aedificarem domum, in qua requiesceret arca foederis Domini, et scabellum pedum Dei nostri : et ad aedificandum, omnia praeparavi.
+1 Paralipomena	1Par	13	28	3	Deus autem dixit mihi : Non aedificabis domum nomini meo, eo quod sis vir bellator, et sanguinem fuderis.
+1 Paralipomena	1Par	13	28	4	Sed elegit Dominus Deus Israël me de universa domo patris mei, ut essem rex super Israël in sempiternum : de Juda enim elegit principes : porro de domo Juda, domum patris mei, et de filiis patris mei placuit ei ut me eligeret regem super cunctum Israël.
+1 Paralipomena	1Par	13	28	5	Sed et de filiis meis (filios enim mihi multos dedit Dominus) elegit Salomonem filium meum ut sederet in throno regni Domini super Israël,
+1 Paralipomena	1Par	13	28	6	dixitque mihi : Salomon filius tuus aedificabit domum meam, et atria mea : ipsum enim elegi mihi in filium, et ego ero ei in patrem.
+1 Paralipomena	1Par	13	28	7	Et firmabo regnum ejus usque in aeternum, si perseveraverit facere praecepta mea et judicia, sicut et hodie.
+1 Paralipomena	1Par	13	28	8	Nunc ergo coram universo coetu Israël audiente Deo nostro, custodite, et perquirite cuncta mandata Domini Dei nostri : ut possideatis terram bonam, et relinquatis eam filiis vestris post vos usque in sempiternum.
+1 Paralipomena	1Par	13	28	9	Tu autem, Salomon fili mi, scito Deum patris tui, et servito ei corde perfecto, animo voluntario : omnia enim corda scrutatur Dominus, et universas mentium cogitationes intelligit. Si quaesieris eum, invenies : si autem dereliqueris eum, projiciet te in aeternum.
+1 Paralipomena	1Par	13	28	10	Nunc ergo quia elegit te Dominus ut aedificares domum sanctuarii, confortare, et perfice.
+1 Paralipomena	1Par	13	28	11	Dedit autem David Salomoni filio suo descriptionem porticus, et templi, et cellariorum, et coenaculi, et cubiculorum in adytis, et domus propitiationis,
+1 Paralipomena	1Par	13	28	12	necnon et omnium quae cogitaverat atriorum et exedrarum per circuitum in thesauros domus Domini, et in thesauros sanctorum,
+1 Paralipomena	1Par	13	28	13	divisionumque sacerdotalium et Leviticarum, in omnia opera domus Domini, et in universa vasa ministerii templi Domini.
+1 Paralipomena	1Par	13	28	14	Aurum in pondere per singula vasa ministerii. Argenti quoque pondus pro vasorum et operum diversitate.
+1 Paralipomena	1Par	13	28	15	Sed et in candelabra aurea, et ad lucernas eorum, aurum pro mensura uniuscujusque candelabri et lucernarum. Similiter et in candelabra argentea, et in lucernas eorum, pro diversitate mensurae, pondus argenti tradidit.
+1 Paralipomena	1Par	13	28	16	Aurum quoque dedit in mensas propositionis pro diversitate mensarum : similiter et argentum in alias mensas argenteas.
+1 Paralipomena	1Par	13	28	17	Ad fuscinulas quoque, et phialas, et thuribula ex auro purissimo, et leunculos aureos pro qualitate mensurae pondus distribuit in leunculum et leunculum. Similiter et in leones argenteos diversum argenti pondus separavit.
+1 Paralipomena	1Par	13	28	18	Altari autem, in quo adoletur incensum, aurum purissimum dedit : ut ex ipso fieret similitudo quadrigae cherubim extendentium alas, et velantium arcam foederis Domini.
+1 Paralipomena	1Par	13	28	19	Omnia, inquit, venerunt scripta manu Domini ad me, ut intelligerem universa opera exemplaris.
+1 Paralipomena	1Par	13	28	20	Dixit quoque David Salomoni filio suo : Viriliter age, et confortare, et fac : ne timeas, et ne paveas : Dominus enim Deus meus tecum erit, et non dimittet te nec derelinquet, donec perficias omne opus ministerii domus Domini.
+1 Paralipomena	1Par	13	28	21	Ecce divisiones sacerdotum et Levitarum : in omne ministerium domus Domini assistunt tibi, et parati sunt, et noverunt tam principes quam populus facere omnia praecepta tua.
+1 Paralipomena	1Par	13	29	1	Locutusque est David rex ad omnem ecclesiam : Salomonem filium meum unum elegit Deus, adhuc puerum et tenellum : opus namque grande est, neque enim homini praeparatur habitatio, sed Deo.
+1 Paralipomena	1Par	13	29	2	Ego autem totis viribus meis praeparavi impensas domus Dei mei. Aurum ad vasa aurea, et argentum in argentea, aes in aenea, ferrum in ferrea, ligna ad lignea : et lapides onychinos, et quasi stibinos, et diversorum colorum, omnemque pretiosum lapidem, et marmor Parium abundantissime :
+1 Paralipomena	1Par	13	29	3	et super haec quae obtuli in domum Dei mei de peculio meo aurum et argentum, do in templum Dei mei, exceptis his quae praeparavi in aedem sanctam.
+1 Paralipomena	1Par	13	29	4	Tria millia talenta auri de auro Ophir, et septem millia talentorum argenti probatissimi ad deaurandos parietes templi.
+1 Paralipomena	1Par	13	29	5	Et ubicumque opus est aurum de auro, et ubicumque opus est argentum de argento, opera fiant per manus artificum : et si quis sponte offert, impleat manum suam hodie, et offerat quod voluerit Domino.
+1 Paralipomena	1Par	13	29	6	Polliciti sunt itaque principes familiarum, et proceres tribuum Israël, tribuni quoque, et centuriones, et principes possessionum regis.
+1 Paralipomena	1Par	13	29	7	Dederuntque in opera domus Dei auri talenta quinque millia, et solidos decem millia : argenti talenta decem millia, et aeris talenta decem et octo millia : ferri quoque centum millia talentorum.
+1 Paralipomena	1Par	13	29	8	Et apud quemcumque inventi sunt lapides, dederunt in thesauros domus Domini per manum Jahiel Gersonitis.
+1 Paralipomena	1Par	13	29	9	Laetatusque est populus cum vota sponte promitterent, quia corde toto offerebant ea Domino : sed et David rex laetatus est gaudio magno.
+1 Paralipomena	1Par	13	29	10	Et benedixit Domino coram universa multitudine, et ait : Benedictus es, Domine Deus Israël patris nostri, ab aeterno in aeternum.
+1 Paralipomena	1Par	13	29	11	Tua est, Domine, magnificentia, et potentia, et gloria, atque victoria : et tibi laus : cuncta enim quae in caelo sunt et in terra, tua sunt : tuum, Domine, regnum, et tu es super omnes principes.
+1 Paralipomena	1Par	13	29	12	Tuae divitiae, et tua est gloria : tu dominaris omnium. In manu tua virtus et potentia : in manu tua magnitudo, et imperium omnium.
+1 Paralipomena	1Par	13	29	13	Nunc igitur Deus noster, confitemur tibi, et laudamus nomen tuum inclytum.
+1 Paralipomena	1Par	13	29	14	Quis ego, et quis populus meus, ut possimus haec tibi universa promittere ? Tua sunt omnia : et quae de manu tua accepimus, dedimus tibi.
+1 Paralipomena	1Par	13	29	15	Peregrini enim sumus coram te, et advenae, sicut omnes patres nostri. Dies nostri quasi umbra super terram, et nulla est mora.
+1 Paralipomena	1Par	13	29	16	Domine Deus noster, omnis haec copia quam paravimus ut aedificaretur domus nomini sancto tuo, de manu tua est, et tua sunt omnia.
+1 Paralipomena	1Par	13	29	17	Scio, Deus meus, quod probes corda, et simplicitatem diligas, unde et ego in simplicitate cordis mei laetus obtuli universa haec : et populum tuum qui hic repertus est, vidi cum ingenti gaudio tibi offerre donaria.
+1 Paralipomena	1Par	13	29	18	Domine Deus Abraham, et Isaac, et Israël patrum nostrorum, custodi in aeternum hanc voluntatem cordis eorum, et semper in venerationem tui mens ista permaneat.
+1 Paralipomena	1Par	13	29	19	Salomoni quoque filio meo da cor perfectum, ut custodiat mandata tua, testimonia tua, et caeremonias tuas, et faciat universa : et aedificet aedem, cujus impensas paravi.
+1 Paralipomena	1Par	13	29	20	Praecepit autem David universae ecclesiae : Benedicite Domino Deo nostro. Et benedixit omnis ecclesia Domino Deo patrum suorum : et inclinaverunt se, et adoraverunt Deum, et deinde regem.
+1 Paralipomena	1Par	13	29	21	Immolaveruntque victimas Domino : et obtulerunt holocausta die sequenti, tauros mille, arietes mille, agnos mille cum libaminibus suis, et universo ritu abundantissime in omnem Israël.
+1 Paralipomena	1Par	13	29	22	Et comederunt, et biberunt coram Domino in die illo cum grandi laetitia. Et unxerunt secundo Salomonem filium David. Unxerunt autem eum Domino in principem, et Sadoc in pontificem.
+1 Paralipomena	1Par	13	29	23	Seditque Salomon super solium Domini in regem pro David patre suo, et cunctis placuit : et paruit illi omnis Israël.
+1 Paralipomena	1Par	13	29	24	Sed et universi principes, et potentes, et cuncti filii regis David dederunt manum, et subjecti fuerunt Salomoni regi.
+1 Paralipomena	1Par	13	29	25	Magnificavit ergo Dominus Salomonem super omnem Israël : et dedit illi gloriam regni, qualem nullus habuit ante eum rex Israël.
+1 Paralipomena	1Par	13	29	26	Igitur David filius Isai regnavit super universum Israël.
+1 Paralipomena	1Par	13	29	27	Et dies quibus regnavit super Israël, fuerunt quadraginta anni : in Hebron regnavit septem annis, et in Jerusalem annis triginta tribus.
+1 Paralipomena	1Par	13	29	28	Et mortuus est in senectute bona, plenus dierum, et divitiis, et gloria : et regnavit Salomon filius ejus pro eo.
+1 Paralipomena	1Par	13	29	29	Gesta autem David regis priora et novissima scripta sunt in libro Samuelis videntis, et in libro Nathan prophetae, atque in volumine Gad videntis :
+1 Paralipomena	1Par	13	29	30	universique regni ejus, et fortitudinis, et temporum quae transierunt sub eo, sive in Israël, sive in cunctis regnis terrarum.
+2 Paralipomena	2Par	14	1	1	Confortatus est ergo Salomon filius David in regno suo, et Dominus Deus ejus erat cum eo, et magnificavit eum in excelsum.
+2 Paralipomena	2Par	14	1	2	Praecepitque Salomon universo Israëli, tribunis, et centurionibus, et ducibus, et judicibus omnis Israël, et principibus familiarum :
+2 Paralipomena	2Par	14	1	3	et abiit cum universa multitudine in excelsum Gabaon, ubi erat tabernaculum foederis Dei, quod fecit Moyses famulus Dei in solitudine.
+2 Paralipomena	2Par	14	1	4	Arcam autem Dei adduxerat David de Cariathiarim in locum quem praeparaverat ei, et ubi fixerat illi tabernaculum, hoc est, in Jerusalem.
+2 Paralipomena	2Par	14	1	5	Altare quoque aeneum quod fabricatus fuerat Beseleel filius Uri filii Hur, ibi erat coram tabernaculo Domini : quod et requisivit Salomon, et omnis ecclesia.
+2 Paralipomena	2Par	14	1	6	Ascenditque Salomon ad altare aeneum, coram tabernaculo foederis Domini, et obtulit in eo mille hostias.
+2 Paralipomena	2Par	14	1	7	Ecce autem in ipsa nocte apparuit ei Deus, dicens : Postula quod vis, ut dem tibi.
+2 Paralipomena	2Par	14	1	8	Dixitque Salomon Deo : Tu fecisti cum David patre meo misericordiam magnam, et constituisti me regem pro eo.
+2 Paralipomena	2Par	14	1	9	Nunc ergo Domine Deus, impleatur sermo tuus quem pollicitus es David patri meo : tu enim me fecisti regem super populum tuum multum, qui tam innumerabilis est quam pulvis terrae.
+2 Paralipomena	2Par	14	1	10	Da mihi sapientiam et intelligentiam, ut ingrediar et egrediar coram populo tuo : quis enim potest hunc populum tuum digne, qui tam grandis est, judicare ?
+2 Paralipomena	2Par	14	1	11	Dixit autem Deus ad Salomonem : Quia hoc magis placuit cordi tuo, et non postulasti divitias, et substantiam, et gloriam, neque animas eorum qui te oderant, sed nec dies vitae plurimos : petisti autem sapientiam et scientiam, ut judicare possis populum meum super quem constitui te regem :
+2 Paralipomena	2Par	14	1	12	sapientia et scientia data sunt tibi : divitias autem et substantiam et gloriam dabo tibi, ita ut nullus in regibus nec ante te nec post te fuerit similis tui.
+2 Paralipomena	2Par	14	1	13	Venit ergo Salomon ab excelso Gabaon in Jerusalem coram tabernaculo foederis, et regnavit super Israël.
+2 Paralipomena	2Par	14	1	14	Congregavitque sibi currus et equites, et facti sunt ei mille quadringenti currus, et duodecim millia equitum : et fecit eos esse in urbibus quadrigarum, et cum rege in Jerusalem.
+2 Paralipomena	2Par	14	1	15	Praebuitque rex argentum et aurum in Jerusalem quasi lapides, et cedros quasi sycomoros quae nascuntur in campestribus multitudine magna.
+2 Paralipomena	2Par	14	1	16	Adducebantur autem ei equi de Aegypto et de Coa a negotiatoribus regis, qui ibant et emebant pretio,
+2 Paralipomena	2Par	14	1	17	quadrigam equorum sexcentis argenteis, et equum centum quinquaginta : similiter de universis regnis Hethaeorum, et a regibus Syriae emptio celebrabatur.
+2 Paralipomena	2Par	14	2	1	Decrevit autem Salomon aedificare domum nomini Domini, et palatium sibi.
+2 Paralipomena	2Par	14	2	2	Et numeravit septuaginta millia virorum portantium humeris, et octoginta millia qui caederent lapides in montibus, praepositosque eorum tria millia sexcentos.
+2 Paralipomena	2Par	14	2	3	Misit quoque ad Hiram regem Tyri, dicens : Sicut egisti cum David patre meo, et misisti ei ligna cedrina ut aedificaret sibi domum, in qua et habitavit :
+2 Paralipomena	2Par	14	2	4	sic fac mecum ut aedificem domum nomini Domini Dei mei, ut consecrem eam ad adolendum incensum coram illo, et fumiganda aromata, et ad propositionem panum sempiternam, et ad holocautomata mane, et vespere, sabbatis quoque, et neomeniis, et solemnitatibus Domini Dei nostri in sempiternum, quae mandata sunt Israëli.
+2 Paralipomena	2Par	14	2	5	Domus enim quam aedificare cupio, magna est : magnus est enim Deus noster super omnes deos.
+2 Paralipomena	2Par	14	2	6	Quis ergo poterit praevalere, ut aedificet ei dignam domum ? si caelum, et caeli caelorum, capere eum nequeunt, quantus ego sum, ut possim aedificare ei domum ? sed ad hoc tantum, ut adoleatur incensum coram illo.
+2 Paralipomena	2Par	14	2	7	Mitte ergo mihi virum eruditum, qui noverit operari in auro, et argento, aere, et ferro, purpura, coccino, et hyacintho : et qui sciat sculpere caelaturas cum his artificibus quos mecum habeo in Judaea, et Jerusalem, quos praeparavit David pater meus.
+2 Paralipomena	2Par	14	2	8	Sed et ligna cedrina mitte mihi, et arceuthina, et pinea de Libano : scio enim quod servi tui noverint caedere ligna de Libano : et erunt servi mei cum servis tuis,
+2 Paralipomena	2Par	14	2	9	ut parentur mihi ligna plurima. Domus enim quam cupio aedificare, magna est nimis, et inclyta.
+2 Paralipomena	2Par	14	2	10	Praeterea operariis qui caesuri sunt ligna, servis tuis, dabo in cibaria tritici coros viginti millia, et hordei coros totidem, et vini viginti millia metretas, olei quoque sata viginti millia.
+2 Paralipomena	2Par	14	2	11	Dixit autem Hiram rex Tyri per litteras quas miserat Salomoni : Quia dilexit Dominus populum suum, idcirco te regnare fecit super eum.
+2 Paralipomena	2Par	14	2	12	Et addidit, dicens : Benedictus Dominus Deus Israël, qui fecit caelum et terram : qui dedit David regi filium sapientem et eruditum et sensatum atque prudentem, ut aedificaret domum Domino, et palatium sibi.
+2 Paralipomena	2Par	14	2	13	Misi ergo tibi virum prudentem et scientissimum Hiram patrem meum,
+2 Paralipomena	2Par	14	2	14	filium mulieris de filiabus Dan, cujus pater fuit Tyrius, qui novit operari in auro, et argento, aere, et ferro, et marmore, et lignis, in purpura quoque, et hyacintho, et bysso, et coccino : et qui scit caelare omnem sculpturam, et adinvenire prudenter quodcumque in opere necessarium est cum artificibus tuis, et cum artificibus domini mei David patris tui.
+2 Paralipomena	2Par	14	2	15	Triticum ergo, et hordeum, et oleum, et vinum, quae pollicitus es, domine mi, mitte servis tuis.
+2 Paralipomena	2Par	14	2	16	Nos autem caedemus ligna de Libano, quot necessaria habueris, et applicabimus ea ratibus per mare in Joppe : tuum autem erit transferre ea in Jerusalem.
+2 Paralipomena	2Par	14	2	17	Numeravit igitur Salomon omnes viros proselytos qui erant in terra Israël, post dinumerationem quam dinumeravit David pater ejus, et inventi sunt centum quinquaginta millia, et tria millia sexcenti.
+2 Paralipomena	2Par	14	2	18	Fecitque ex eis septuaginta millia qui humeris onera portarent, et octoginta millia qui lapides in montibus caederent : tria autem millia et sexcentos praepositos operum populi.
+2 Paralipomena	2Par	14	3	1	Et coepit Salomon aedificare domum Domini in Jerusalem in monte Moria, qui demonstratus fuerat David patri ejus, in loco quem paraverat David in area Ornan Jebusaei.
+2 Paralipomena	2Par	14	3	2	Coepit autem aedificare mense secundo, anno quarto regni sui.
+2 Paralipomena	2Par	14	3	3	Et haec sunt fundamenta quae jecit Salomon, ut aedificaret domum Dei : longitudinis cubitos in mensura prima sexaginta, latitudinis cubitos viginti.
+2 Paralipomena	2Par	14	3	4	Porticum vero ante frontem, quae tendebatur in longum juxta mensuram latitudinis domus, cubitorum viginti : porro altitudo centum viginti cubitorum erat : et deauravit eam intrinsecus auro mundissimo.
+2 Paralipomena	2Par	14	3	5	Domum quoque majorem texit tabulis ligneis abiegnis, et laminas auri obrizi affixit per totum : sculpsitque in ea palmas, et quasi catenulas se invicem complectentes.
+2 Paralipomena	2Par	14	3	6	Stravit quoque pavimentum templi pretiosissimo marmore, decore multo.
+2 Paralipomena	2Par	14	3	7	Porro aurum erat probatissimum, de cujus laminis texit domum, et trabes ejus, et postes, et parietes, et ostia : et caelavit cherubim in parietibus.
+2 Paralipomena	2Par	14	3	8	Fecit quoque domum Sancti sanctorum : longitudinem juxta latitudinem domus cubitorum viginti : et latitudinem similiter viginti cubitorum : et laminis aureis texit eam, quasi talentis sexcentis.
+2 Paralipomena	2Par	14	3	9	Sed et clavos fecit aureos, ita ut singuli clavi siclos quinquagenos appenderent : coenacula quoque texit auro.
+2 Paralipomena	2Par	14	3	10	Fecit etiam in domo Sancti sanctorum cherubim duos, opere statuario : et texit eos auro.
+2 Paralipomena	2Par	14	3	11	Alae cherubim viginti cubitis extendebantur, ita ut una ala haberet cubitos quinque et tangeret parietem domus : et altera quinque cubitos habens, alam tangeret alterius cherub.
+2 Paralipomena	2Par	14	3	12	Similiter cherub alterius ala, quinque habebat cubitos, et tangebat parietem : et ala ejus altera quinque cubitorum, alam cherub alterius contingebat.
+2 Paralipomena	2Par	14	3	13	Igitur alae utriusque cherubim expansae erant et extendebantur per cubitos viginti : ipsi autem stabant erectis pedibus, et facies eorum erant versae ad exteriorem domum.
+2 Paralipomena	2Par	14	3	14	Fecit quoque velum ex hyacintho, purpura, cocco, et bysso : et intexuit ei cherubim.
+2 Paralipomena	2Par	14	3	15	Ante fores etiam templi duas columnas, quae triginta et quinque cubitos habebant altitudinis : porro capita earum, quinque cubitorum.
+2 Paralipomena	2Par	14	3	16	Necnon et quasi catenulas in oraculo, et superposuit eas capitibus columnarum : malogranata etiam centum, quae catenulis interposuit.
+2 Paralipomena	2Par	14	3	17	Ipsas quoque columnas posuit in vestibulo templi, unam a dextris, et alteram a sinistris : eam quae a dextris erat, vocavit Jachin : et quae ad laevam, Booz.
+2 Paralipomena	2Par	14	4	1	Fecit quoque altare aeneum viginti cubitorum longitudinis, et viginti cubitorum latitudinis, et decem cubitorum altitudinis.
+2 Paralipomena	2Par	14	4	2	Mare etiam fusile decem cubitis a labio usque ad labium, rotundum per circuitum : quinque cubitos habebat altitudinis, et funiculus triginta cubitorum ambiebat gyrum ejus.
+2 Paralipomena	2Par	14	4	3	Similitudo quoque boum erat subter illud, et decem cubitis quaedam extrinsecus caelaturae, quasi duobus versibus alvum maris circuibant. Boves autem erant fusiles :
+2 Paralipomena	2Par	14	4	4	et ipsum mare super duodecim boves impositum erat, quorum tres respiciebant ad aquilonem, et alii tres ad occidentem : porro tres alii meridiem, et tres qui reliqui erant, orientem, habentes mare superpositum : posteriora autem boum erant intrinsecus sub mari.
+2 Paralipomena	2Par	14	4	5	Porro vastitas ejus habebat mensuram palmi, et labium illius erat quasi labium calicis, vel repandi lilii : capiebatque tria millia metretas.
+2 Paralipomena	2Par	14	4	6	Fecit quoque conchas decem : et posuit quinque a dextris, et quinque a sinistris, ut lavarent in eis omnia quae in holocaustum oblaturi erant : porro in mari sacerdotes lavabantur.
+2 Paralipomena	2Par	14	4	7	Fecit autem et candelabra aurea decem secundum speciem qua jussa erant fieri : et posuit ea in templo, quinque a dextris, et quinque a sinistris.
+2 Paralipomena	2Par	14	4	8	Necnon et mensas decem : et posuit eas in templo, quinque a dextris, et quinque a sinistris : phialas quoque aureas centum.
+2 Paralipomena	2Par	14	4	9	Fecit etiam atrium sacerdotum, et basilicam grandem : et ostia in basilica, quae texit aere.
+2 Paralipomena	2Par	14	4	10	Porro mare posuit in latere dextro contra orientem ad meridiem.
+2 Paralipomena	2Par	14	4	11	Fecit autem Hiram lebetes, et creagras, et phialas : et complevit omne opus regis in domo Dei :
+2 Paralipomena	2Par	14	4	12	hoc est, columnas duas, et epistylia, et capita, et quasi quaedam retiacula, quae capita tegerent super epistylia.
+2 Paralipomena	2Par	14	4	13	Malogranata quoque quadringenta, et retiacula duo ita ut bini ordines malogranatorum singulis retiaculis jungerentur, quae protegerent epistylia, et capita columnarum.
+2 Paralipomena	2Par	14	4	14	Bases etiam fecit, et conchas, quas superposuit basibus :
+2 Paralipomena	2Par	14	4	15	mare unum, boves quoque duodecim sub mari,
+2 Paralipomena	2Par	14	4	16	et lebetes, et creagras, et phialas. Omnia vasa fecit Salomoni Hiram pater ejus in domo Domini ex aere mundissimo.
+2 Paralipomena	2Par	14	4	17	In regione Jordanis, fudit ea rex in argillosa terra inter Sochot et Saredatha.
+2 Paralipomena	2Par	14	4	18	Erat autem multitudo vasorum innumerabilis, ita ut ignoraretur pondus aeris.
+2 Paralipomena	2Par	14	4	19	Fecitque Salomon omnia vasa domus Dei, et altare aureum, et mensas, et super eas panes propositionis :
+2 Paralipomena	2Par	14	4	20	candelabra quoque cum lucernis suis ut lucerent ante oraculum juxta ritum ex auro purissimo :
+2 Paralipomena	2Par	14	4	21	et florentia quaedam, et lucernas, et forcipes aureos : omnia de auro mundissimo facta sunt.
+2 Paralipomena	2Par	14	4	22	Thymiateria quoque, et thuribula, et phialas, et mortariola ex auro purissimo. Et ostia caelavit templi interioris, id est, in Sancta sanctorum : et ostia templi forinsecus aurea. Sicque completum est omne opus quod fecit Salomon in domo Domini.
+2 Paralipomena	2Par	14	5	1	Intulit igitur Salomon omnia quae voverat David pater suus : argentum, et aurum, et universa vasa posuit in thesauris domus Dei.
+2 Paralipomena	2Par	14	5	2	Post quae congregavit majores natu Israël, et cunctos principes tribuum, et capita familiarum de filiis Israël in Jerusalem, ut adducerent arcam foederis Domini de civitate David, quae est Sion.
+2 Paralipomena	2Par	14	5	3	Venerunt itaque ad regem omnes viri Israël in die solemni mensis septimi.
+2 Paralipomena	2Par	14	5	4	Cumque venissent cuncti seniorum Israël, portaverunt Levitae arcam,
+2 Paralipomena	2Par	14	5	5	et intulerunt eam, et omnem paraturam tabernaculi. Porro vasa sanctuarii, quae erant in tabernaculo, portaverunt sacerdotes cum Levitis.
+2 Paralipomena	2Par	14	5	6	Rex autem Salomon, et universus coetus Israël, et omnes qui fuerunt congregati ante arcam, immolabant arietes et boves absque ullo numero : tanta enim erat multitudo victimarum.
+2 Paralipomena	2Par	14	5	7	Et intulerunt sacerdotes arcam foederis Domini in locum suum, id est, ad oraculum templi, in Sancta sanctorum subter alas cherubim :
+2 Paralipomena	2Par	14	5	8	ita ut cherubim expanderent alas suas super locum in quo posita erat arca, et ipsam arcam tegerent cum vectibus suis.
+2 Paralipomena	2Par	14	5	9	Vectium autem quibus portabatur arca, quia paululum longiores erant, capita parebant ante oraculum : si vero quis paululum fuisset extrinsecus, eos videre non poterat. Fuit itaque arca ibi usque in praesentem diem.
+2 Paralipomena	2Par	14	5	10	Nihilque erat aliud in arca, nisi duae tabulae quas posuerat Moyses in Horeb, quando legem dedit Dominus filiis Israël egredientibus ex Aegypto.
+2 Paralipomena	2Par	14	5	11	Egressis autem sacerdotibus de sanctuario (omnes enim sacerdotes qui ibi potuerant inveniri, sanctificati sunt : nec adhuc in illo tempore vices et ministeriorum ordo inter eos divisus erat),
+2 Paralipomena	2Par	14	5	12	tam Levitae quam cantores, id est, et qui sub Asaph erant, et qui sub Eman, et qui sub Idithun, filii et fratres eorum vestiti byssinis, cymbalis, et psalteriis, et citharis concrepabant, stantes ad orientalem plagam altaris : et cum eis sacerdotes centum viginti canentes tubis.
+2 Paralipomena	2Par	14	5	13	Igitur cunctis pariter, et tubis, et voce, et cymbalis, et organis, et diversi generis musicorum concinentibus, et vocem in sublime tollentibus, longe sonitus audiebatur, ita ut cum Dominum laudare coepissent et dicere : Confitemini Domino quoniam bonus, quoniam in aeternum misericordia ejus : impleretur domus Dei nube,
+2 Paralipomena	2Par	14	5	14	nec possent sacerdotes stare et ministrare propter caliginem. Compleverat enim gloria Domini domum Dei.
+2 Paralipomena	2Par	14	6	1	Tunc Salomon ait : Dominus pollicitus est ut habitaret in caligine :
+2 Paralipomena	2Par	14	6	2	ego autem aedificavi domum nomini ejus, ut habitaret ibi in perpetuum.
+2 Paralipomena	2Par	14	6	3	Et convertit rex faciem suam, et benedixit universae multitudini Israël (nam omnis turba stabat intenta), et ait :
+2 Paralipomena	2Par	14	6	4	Benedictus Dominus Deus Israël, qui quod locutus est David patri meo, opere complevit, dicens :
+2 Paralipomena	2Par	14	6	5	A die qua eduxi populum meum de terra Aegypti, non elegi civitatem de cunctis tribubus Israël ut aedificaretur in ea domus nomini meo, neque elegi quemquam alium virum ut esset dux in populo Israël :
+2 Paralipomena	2Par	14	6	6	sed elegi Jerusalem ut sit nomen meum in ea, et elegi David ut constituerem eum super populum meum Israël.
+2 Paralipomena	2Par	14	6	7	Cumque fuisset voluntatis David patris mei ut aedificaret domum nomini Domini Dei Israël,
+2 Paralipomena	2Par	14	6	8	dixit Dominus ad eum : Quia haec fuit voluntas tua, ut aedificares domum nomini meo, bene quidem fecisti hujuscemodi habere voluntatem :
+2 Paralipomena	2Par	14	6	9	sed non tu aedificabis domum : verum filius tuus, qui egredietur de lumbis tuis, ipse aedificabit domum nomini meo.
+2 Paralipomena	2Par	14	6	10	Complevit ergo Dominus sermonem suum quem locutus fuerat : et ego surrexi pro David patre meo, et sedi super thronum Israël, sicut locutus est Dominus : et aedificavi domum nomini Domini Dei Israël.
+2 Paralipomena	2Par	14	6	11	Et posui in ea arcam in qua est pactum Domini quod pepigit cum filiis Israël.
+2 Paralipomena	2Par	14	6	12	Stetit ergo coram altari Domini ex adverso universae multitudinis Israël, et extendit manus suas.
+2 Paralipomena	2Par	14	6	13	Siquidem fecerat Salomon basim aeneam, et posuerat eam in medio basilicae, habentem quinque cubitos longitudinis, et quinque cubitos latitudinis, et tres cubitos altitudinis : stetitque super eam, et deinceps flexis genibus contra universam multitudinem Israël, et palmis in caelum levatis,
+2 Paralipomena	2Par	14	6	14	ait : Domine Deus Israël, non est similis tui deus in caelo et in terra : qui custodis pactum et misericordiam cum servis tuis qui ambulant coram te in toto corde suo :
+2 Paralipomena	2Par	14	6	15	qui praestitisti servo tuo David patri meo quaecumque locutus fueras ei : et quae ore promiseras, opere complesti, sicut et praesens tempus probat.
+2 Paralipomena	2Par	14	6	16	Nunc ergo Domine Deus Israël, imple servo tuo patri meo David quaecumque locutus es, dicens : Non deficiet ex te vir coram me, qui sedeat super thronum Israël : ita tamen si custodierint filii tui vias suas, et ambulaverint in lege mea, sicut et tu ambulasti coram me.
+2 Paralipomena	2Par	14	6	17	Et nunc Domine Deus Israël, firmetur sermo tuus quem locutus es servo tuo David.
+2 Paralipomena	2Par	14	6	18	Ergone credibile est ut habitet Deus cum hominibus super terram ? si caelum et caeli caelorum non te capiunt, quanto magis domus ista quam aedificavi ?
+2 Paralipomena	2Par	14	6	19	Sed ad hoc tantum facta est, ut respicias orationem servi tui, et obsecrationem ejus, Domine Deus meus, et audias preces quas fundit famulus tuus coram te :
+2 Paralipomena	2Par	14	6	20	ut aperias oculos tuos super domum istam diebus ac noctibus, super locum in quo pollicitus es ut invocaretur nomen tuum,
+2 Paralipomena	2Par	14	6	21	et exaudires orationem quam servus tuus orat in eo : et exaudias preces famuli tui, et populi tui Israël. Quicumque oraverit in loco isto, exaudi de habitaculo tuo, id est, de caelis, et propitiare.
+2 Paralipomena	2Par	14	6	22	Si peccaverit quispiam in proximum suum, et jurare contra eum paratus venerit, seque maledicto constrinxerit coram altari in domo ista :
+2 Paralipomena	2Par	14	6	23	tu audies de caelo, et facies judicium servorum tuorum, ita ut reddas iniquo viam suam in caput proprium, et ulciscaris justum, retribuens ei secundum justitiam suam.
+2 Paralipomena	2Par	14	6	24	Si superatus fuerit populus tuus Israël ab inimicis (peccabunt enim tibi), et conversi egerint poenitentiam, et obsecraverint nomen tuum, et fuerint deprecati in loco isto,
+2 Paralipomena	2Par	14	6	25	tu exaudies de caelo : et propitiare peccato populi tui Israël, et reduc eos in terram quam dedisti eis, et patribus eorum.
+2 Paralipomena	2Par	14	6	26	Si clauso caelo pluvia non fluxerit propter peccata populi, et deprecati te fuerint in loco isto, et confessi nomini tuo, et conversi a peccatis suis, cum eos afflixeris,
+2 Paralipomena	2Par	14	6	27	exaudi de caelo, Domine, et dimitte peccata servis tuis et populi tui Israël, et doce eos viam bonam, per quam ingrediantur : et da pluviam terrae quam dedisti populo tuo ad possidendum.
+2 Paralipomena	2Par	14	6	28	Fames si orta fuerit in terra, et pestilentia, aerugo, et aurugo, et locusta, et bruchus : et hostes, vastatis regionibus, portas obsederint civitatis, omnisque plaga et infirmitas presserit :
+2 Paralipomena	2Par	14	6	29	si quis de populo tuo Israël fuerit deprecatus, cognoscens plagam et infirmitatem suam, et expanderit manus suas in domo hac,
+2 Paralipomena	2Par	14	6	30	tu exaudies de caelo, de sublimi scilicet habitaculo tuo : et propitiare, et redde unicuique secundum vias suas, quas nosti eum habere in corde suo (tu enim solus nosti corda filiorum hominum) :
+2 Paralipomena	2Par	14	6	31	ut timeant te, et ambulent in viis tuis cunctis diebus quibus vivunt super faciem terrae quam dedisti patribus nostris.
+2 Paralipomena	2Par	14	6	32	Externum quoque, qui non est de populo tuo Israël, si venerit de terra longinqua propter nomen tuum magnum, et propter manum tuam robustam, et brachium tuum extentum, et adoraverit in loco isto,
+2 Paralipomena	2Par	14	6	33	tu exaudies de caelo firmissimo habitaculo tuo, et facies cuncta pro quibus invocaverit te ille peregrinus : ut sciant omnes populi terrae nomen tuum, et timeant te sicut populus tuus Israël, et cognoscant quia nomen tuum invocatum est super domum hanc quam aedificavi.
+2 Paralipomena	2Par	14	6	34	Si egressus fuerit populus tuus ad bellum contra adversarios suos per viam in qua miseris eos, adorabunt te contra viam in qua civitas haec est, quam elegisti, et domus quam aedificavi nomini tuo,
+2 Paralipomena	2Par	14	6	35	tu exaudies de caelo preces eorum, et obsecrationem : et ulciscaris.
+2 Paralipomena	2Par	14	6	36	Si autem peccaverint tibi (neque enim est homo qui non peccet), et iratus fueris eis, et tradideris hostibus, et captivos duxerint eos in terram longinquam, vel certe quae juxta est,
+2 Paralipomena	2Par	14	6	37	et conversi in corde suo in terra ad quam captivi ducti fuerant, egerint poenitentiam, et deprecati te fuerint in terra captivitatis suae, dicentes : Peccavimus : inique fecimus, injuste egimus :
+2 Paralipomena	2Par	14	6	38	et reversi fuerint ad te in toto corde suo, et in tota anima sua, in terra captivitatis suae ad quam ducti sunt, adorabunt te contra viam terrae suae, quam dedisti patribus eorum, et urbis quam elegisti, et domus quam aedificavi nomini tuo :
+2 Paralipomena	2Par	14	6	39	tu exaudies de caelo, hoc est, de firmo habitaculo tuo, preces eorum : et facias judicium, et dimittas populo tuo, quamvis peccatori :
+2 Paralipomena	2Par	14	6	40	tu es enim Deus meus : aperiantur, quaeso, oculi tui, et aures tuae intentae sint ad orationem quae fit in loco isto.
+2 Paralipomena	2Par	14	6	41	Nunc igitur consurge, Domine Deus, in requiem tuam, tu et arca fortitudinis tuae : sacerdotes tui, Domine Deus, induantur salutem, et sancti tui laetentur in bonis.
+2 Paralipomena	2Par	14	6	42	Domine Deus, ne averteris faciem christi tui : memento misericordiarum David servi tui.
+2 Paralipomena	2Par	14	7	1	Cumque complesset Salomon fundens preces, ignis descendit de caelo, et devoravit holocausta et victimas : et majestas Domini implevit domum.
+2 Paralipomena	2Par	14	7	2	Nec poterant sacerdotes ingredi templum Domini, eo quod implesset majestas Domini templum Domini.
+2 Paralipomena	2Par	14	7	3	Sed et omnes filii Israël videbant descendentem ignem, et gloriam Domini super domum : et corruentes proni in terram super pavimentum stratum lapide, adoraverunt, et laudaverunt Dominum, quoniam bonus, quoniam in saeculum misericordia ejus.
+2 Paralipomena	2Par	14	7	4	Rex autem et omnis populus immolabant victimas coram Domino.
+2 Paralipomena	2Par	14	7	5	Mactavit igitur rex Salomon hostias, boum viginti duo millia, arietum centum viginti millia : et dedicavit domum Dei rex, et universus populus.
+2 Paralipomena	2Par	14	7	6	Sacerdotes autem stabant in officiis suis, et Levitae in organis carminum Domini, quae fecit David rex ad laudandum Dominum : Quoniam in aeternum misericordia ejus, hymnos David canentes per manus suas : porro sacerdotes canebant tubis ante eos, cunctusque Israël stabat.
+2 Paralipomena	2Par	14	7	7	Sanctificavit quoque Salomon medium atrii ante templum Domini : obtulerat enim ibi holocausta et adipes pacificorum : quia altare aeneum quod fecerat, non poterat sustinere holocausta et sacrificia et adipes.
+2 Paralipomena	2Par	14	7	8	Fecit ergo Salomon solemnitatem in tempore illo septem diebus, et omnis Israël cum eo, ecclesia magna valde, ab introitu Emath usque ad torrentem Aegypti.
+2 Paralipomena	2Par	14	7	9	Fecitque die octavo collectam, eo quod dedicasset altare septem diebus, et solemnitatem celebrasset diebus septem.
+2 Paralipomena	2Par	14	7	10	Igitur in die vigesimo tertio mensis septimi, dimisit populos ad tabernacula sua, laetantes atque gaudentes super bono quod fecerat Dominus Davidi, et Salomoni, et Israëli populo suo.
+2 Paralipomena	2Par	14	7	11	Complevitque Salomon domum Domini, et domum regis, et omnia quae disposuerat in corde suo ut faceret in domo Domini, et in domo sua, et prosperatus est.
+2 Paralipomena	2Par	14	7	12	Apparuit autem ei Dominus nocte, et ait : Audivi orationem tuam, et elegi locum istum mihi in domum sacrificii.
+2 Paralipomena	2Par	14	7	13	Si clausero caelum, et pluvia non fluxerit, et mandavero et praecepero locustae ut devoret terram, et misero pestilentiam in populum meum :
+2 Paralipomena	2Par	14	7	14	conversus autem populus meus, super quos invocatum est nomen meum, deprecatus me fuerit, et exquisierit faciem meam, et egerit poenitentiam a viis suis pessimis : et ego exaudiam de caelo, et propitius ero peccatis eorum, et sanabo terram eorum.
+2 Paralipomena	2Par	14	7	15	Oculi quoque mei erunt aperti, et aures meae erectae ad orationem ejus, qui in loco isto oraverit.
+2 Paralipomena	2Par	14	7	16	Elegi enim, et sanctificavi locum istum, ut sit nomen meum ibi in sempiternum, et permaneant oculi mei et cor meum ibi cunctis diebus.
+2 Paralipomena	2Par	14	7	17	Tu quoque si ambulaveris coram me, sicut ambulaverit David pater tuus, et feceris juxta omnia quae praecepi tibi, et justitias meas judiciaque servaveris :
+2 Paralipomena	2Par	14	7	18	suscitabo thronum regni tui, sicut pollicitus sum David patri tuo, dicens : Non auferetur de stirpe tua vir qui sit princeps in Israël.
+2 Paralipomena	2Par	14	7	19	Si autem aversi fueritis, et dereliqueritis justitias meas, et praecepta mea quae proposui vobis, et abeuntes servieritis diis alienis, et adoraveritis eos,
+2 Paralipomena	2Par	14	7	20	evellam vos de terra mea quam dedi vobis : et domum hanc, quam sanctificavi nomini meo, projiciam a facie mea, et tradam eam in parabolam, et in exemplum cunctis populis.
+2 Paralipomena	2Par	14	7	21	Et domus ista erit in proverbium universis transeuntibus, et dicent stupentes : Quare fecit Dominus sic terrae huic, et domui huic ?
+2 Paralipomena	2Par	14	7	22	Respondebuntque : Quia dereliquerunt Dominum Deum patrum suorum, qui eduxit eos de terra Aegypti, et apprehenderunt deos alienos, et adoraverunt eos, et coluerunt : idcirco venerunt super eos universa haec mala.
+2 Paralipomena	2Par	14	8	1	Expletis autem viginti annis postquam aedificavit Salomon domum Domini et domum suam,
+2 Paralipomena	2Par	14	8	2	civitates quas dederat Hiram Salomoni, aedificavit, et habitare ibi fecit filios Israël.
+2 Paralipomena	2Par	14	8	3	Abiit quoque in Emath Suba, et obtinuit eam.
+2 Paralipomena	2Par	14	8	4	Et aedificavit Palmyram in deserto, et alias civitates munitissimas aedificavit in Emath.
+2 Paralipomena	2Par	14	8	5	Exstruxitque Bethoron superiorem, et Bethoron inferiorem, civitates muratas habentes portas et vectes et seras :
+2 Paralipomena	2Par	14	8	6	Balaath etiam et omnes urbes firmissimas quae fuerunt Salomonis, cunctasque urbes quadrigarum, et urbes equitum. Omnia quaecumque voluit Salomon atque disposuit, aedificavit in Jerusalem, et in Libano, et in universa terra potestatis suae.
+2 Paralipomena	2Par	14	8	7	Omnem populum qui derelictus fuerat de Hethaeis, et Amorrhaeis, et Pherezaeis, et Hevaeis, et Jebusaeis, qui non erant de stirpe Israël,
+2 Paralipomena	2Par	14	8	8	de filiis eorum, et de posteris, quos non interfecerant filii Israël, subjugavit Salomon in tributarios, usque in diem hanc.
+2 Paralipomena	2Par	14	8	9	Porro de filiis Israël non posuit ut servirent operibus regis : ipsi enim erant viri bellatores, et duces primi, et principes quadrigarum et equitum ejus.
+2 Paralipomena	2Par	14	8	10	Omnes autem principes exercitus regis Salomonis fuerunt ducenti quinquaginta, qui erudiebant populum.
+2 Paralipomena	2Par	14	8	11	Filiam vero Pharaonis transtulit de civitate David in domum quam aedificaverat ei. Dixit enim rex : Non habitabit uxor mea in domo David regis Israël, eo quod sanctificata sit : quia ingressa est in eam arca Domini.
+2 Paralipomena	2Par	14	8	12	Tunc obtulit Salomon holocausta Domino super altare Domini, quod exstruxerat ante porticum,
+2 Paralipomena	2Par	14	8	13	ut per singulos dies offerretur in eo juxta praeceptum Moysi in sabbatis et in calendis, et in festis diebus, ter per annum, id est, in solemnitate azymorum, et in solemnitatem hebdomadarum, et in solemnitate tabernaculorum.
+2 Paralipomena	2Par	14	8	14	Et constituit juxta dispositionem David patris sui officia sacerdotum in ministeriis suis, et Levitas in ordine suo, ut laudarent et ministrarent coram sacerdotibus juxta ritum uniuscujusque diei, et janitores in divisionibus suis per portam et portam : sic enim praeceperat David homo Dei.
+2 Paralipomena	2Par	14	8	15	Nec praetergressi sunt de mandatis regis tam sacerdotes quam Levitae, ex omnibus quae praeceperat, et in custodiis thesaurorum.
+2 Paralipomena	2Par	14	8	16	Omnes impensas praeparatas habuit Salomon ex eo die quo fundavit domum Domini usque in diem quo perfecit eam.
+2 Paralipomena	2Par	14	8	17	Tunc abiit Salomon in Asiongaber, et in Ailath ad oram maris Rubri, quae est in terra Edom.
+2 Paralipomena	2Par	14	8	18	Misit autem ei Hiram per manus servorum suorum naves, et nautas gnaros maris, et abierunt cum servis Salomonis in Ophir, tuleruntque inde quadringenta quinquaginta talenta auri, et attulerunt ad regem Salomonem.
+2 Paralipomena	2Par	14	9	1	Regina quoque Saba, cum audisset famam Salomonis, venit ut tentaret eum in aenigmatibus in Jerusalem, cum magnis opibus et camelis, qui portabant aromata, et auri plurimum, gemmasque pretiosas. Cumque venisset ad Salomonem, locuta est ei quaecumque erant in corde suo.
+2 Paralipomena	2Par	14	9	2	Et exposuit ei Salomon omnia quae proposuerat : nec quidquam fuit, quod non perspicuum ei fecerit.
+2 Paralipomena	2Par	14	9	3	Quae postquam vidit, sapientiam scilicet Salomonis, et domum quam aedificaverat,
+2 Paralipomena	2Par	14	9	4	necnon et cibaria mensae ejus, et habitacula servorum, et officia ministrorum ejus, et vestimenta eorum, pincernas quoque et vestes eorum, et victimas quas immolabat in domo Domini : non erat prae stupore ultra in ea spiritus.
+2 Paralipomena	2Par	14	9	5	Dixitque ad regem : Verus est sermo quem audieram in terra mea de virtutibus et sapientia tua.
+2 Paralipomena	2Par	14	9	6	Non credebam narrantibus donec ipsa venissem, et vidissent oculi mei, et probassem vix medietatem sapientiae tuae mihi fuisse narratam : vicisti famam virtutibus tuis.
+2 Paralipomena	2Par	14	9	7	Beati viri tui, et beati servi tui, qui assistunt coram te omni tempore, et audiunt sapientiam tuam.
+2 Paralipomena	2Par	14	9	8	Sit Dominus Deus tuus benedictus, qui voluit te ordinare super thronum suum, regem Domini Dei tui. Quia diligit Deus Israël, et vult servare eum in aeternum, idcirco posuit te super eum regem ut facias judicia atque justitiam.
+2 Paralipomena	2Par	14	9	9	Dedit autem regi centum viginti talenta auri, et aromata multa nimis, et gemmas pretiosissimas : non fuerunt aromata talia, ut haec quae dedit regina Saba regi Salomoni.
+2 Paralipomena	2Par	14	9	10	Sed et servi Hiram cum servis Salomonis attulerunt aurum de Ophir, et ligna thyina, et gemmas pretiosissimas :
+2 Paralipomena	2Par	14	9	11	de quibus fecit rex, de lignis scilicet thyinis, gradus in domo Domini, et in domo regia, citharas quoque, et psalteria cantoribus : numquam visa sunt in terra Juda ligna talia.
+2 Paralipomena	2Par	14	9	12	Rex autem Salomon dedit reginae Saba cuncta quae voluit, et quae postulavit, et multo plura quam attulerat ad eum : quae reversa abiit in terram suam cum servis suis.
+2 Paralipomena	2Par	14	9	13	Erat autem pondus auri quod afferebatur Salomoni per singulos annos, sexcenta sexaginta sex talenta auri,
+2 Paralipomena	2Par	14	9	14	excepta ea summa quam legati diversarum gentium et negotiatores afferre consueverant, omnesque reges Arabiae, et satrapae terrarum, qui comportabant aurum et argentum Salomoni.
+2 Paralipomena	2Par	14	9	15	Fecit igitur rex Salomon ducentas hastas aureas de summa sexcentorum aureorum, qui in singulis hastis expendebantur :
+2 Paralipomena	2Par	14	9	16	trecenta quoque scuta aurea trecentorum aureorum, quibus tegebantur singula scuta : posuitque ea rex in armentario, quod erat consitum nemore.
+2 Paralipomena	2Par	14	9	17	Fecit quoque rex solium eburneum grande, et vestivit illud auro mundissimo.
+2 Paralipomena	2Par	14	9	18	Sex quoque gradus, quibus ascendebatur ad solium, et scabellum aureum, et brachiola duo altrinsecus, et duos leones stantes juxta brachiola,
+2 Paralipomena	2Par	14	9	19	sed et alios duodecim leunculos stantes super sex gradus ex utraque parte : non fuit tale solium in universis regnis.
+2 Paralipomena	2Par	14	9	20	Omnia quoque vasa convivii regis erant aurea, et vasa domus saltus Libani ex auro purissimo. Argentum enim in diebus illis pro nihilo reputabatur.
+2 Paralipomena	2Par	14	9	21	Siquidem naves regis ibant in Tharsis cum servis Hiram, semel in annis tribus : et deferebant inde aurum, et argentum, et ebur, et simias, et pavos.
+2 Paralipomena	2Par	14	9	22	Magnificatus est igitur Salomon super omnes reges terrae prae divitiis et gloria.
+2 Paralipomena	2Par	14	9	23	Omnesque reges terrarum desiderabant videre faciem Salomonis, ut audirent sapientiam quam dederat Deus in corde ejus :
+2 Paralipomena	2Par	14	9	24	et deferebant ei munera, vasa argentea et aurea, et vestes, et arma, et aromata, equos, et mulos, per singulos annos.
+2 Paralipomena	2Par	14	9	25	Habuit quoque Salomon quadraginta millia equorum in stabulis, et curruum equitumque duodecim millia : constituitque eos in urbibus quadrigarum, et ubi erat rex in Jerusalem.
+2 Paralipomena	2Par	14	9	26	Exercuit etiam potestatem super cunctos reges a flumine Euphrate usque ad terram Philisthinorum, et usque ad terminos Aegypti.
+2 Paralipomena	2Par	14	9	27	Tantamque copiam praebuit argenti in Jerusalem quasi lapidum : et cedrorum tantam multitudinem velut sycomororum quae gignuntur in campestribus.
+2 Paralipomena	2Par	14	9	28	Adducebantur autem ei equi de Aegypto, cunctisque regionibus.
+2 Paralipomena	2Par	14	9	29	Reliqua autem operum Salomonis priorum et novissimorum scripta sunt in verbis Nathan prophetae, et in libris Ahiae Silonitis, in visione quoque Addo videntis contra Jeroboam filium Nabat.
+2 Paralipomena	2Par	14	9	30	Regnavit autem Salomon in Jerusalem super omnem Israël quadraginta annis.
+2 Paralipomena	2Par	14	9	31	Dormivitque cum patribus suis, et sepelierunt eum in civitate David : regnavitque Roboam filius ejus pro eo.
+2 Paralipomena	2Par	14	10	1	Profectus est autem Roboam in Sichem : illuc enim cunctus Israël convenerat ut constituerent eum regem.
+2 Paralipomena	2Par	14	10	2	Quod cum audisset Jeroboam filius Nabat, qui erat in Aegypto (fugerat quippe illuc ante Salomonem), statim reversus est.
+2 Paralipomena	2Par	14	10	3	Vocaveruntque eum, et venit cum universo Israël : et locuti sunt ad Roboam, dicentes :
+2 Paralipomena	2Par	14	10	4	Pater tuus durissimo jugo nos pressit : tu leviora impera patre tuo, qui nobis imposuit gravem servitutem, et paululum de onere subleva, ut serviamus tibi.
+2 Paralipomena	2Par	14	10	5	Qui ait : Post tres dies revertimini ad me. Cumque abiisset populus,
+2 Paralipomena	2Par	14	10	6	iniit consilium cum senibus qui steterant coram patre ejus Salomone dum adhuc viveret, dicens : Quid datis consilii ut respondeam populo ?
+2 Paralipomena	2Par	14	10	7	Qui dixerunt ei : Si placueris populo huic, et leniveris eos verbis clementibus, servient tibi omni tempore.
+2 Paralipomena	2Par	14	10	8	At ille reliquit consilium senum, et cum juvenibus tractare coepit, qui cum eo nutriti fuerant, et erant in comitatu illius.
+2 Paralipomena	2Par	14	10	9	Dixitque ad eos : Quid vobis videtur ? vel respondere quid debeo populo huic, qui dixit mihi : Subleva jugum quod imposuit nobis pater tuus ?
+2 Paralipomena	2Par	14	10	10	At illi responderunt ut juvenes, et nutriti cum eo in deliciis, atque dixerunt : Sic loqueris populo qui dixit tibi : Pater tuus aggravavit jugum nostrum, tu subleva : et sic respondebis ei : Minimus digitus meus grossior est lumbis patris mei.
+2 Paralipomena	2Par	14	10	11	Pater meus imposuit vobis grave jugum, et ego majus pondus apponam ; pater meus cecidit vos flagellis, ego vero caedam vos scorpionibus.
+2 Paralipomena	2Par	14	10	12	Venit ergo Jeroboam et universus populus ad Roboam die tertio, sicut praeceperat eis.
+2 Paralipomena	2Par	14	10	13	Responditque rex dura, derelicto consilio seniorum :
+2 Paralipomena	2Par	14	10	14	locutusque est juxta juvenum voluntatem : Pater meus grave vobis imposuit jugum, quod ego gravius faciam ; pater meus cecidit vos flagellis, ego vero caedam vos scorpionibus.
+2 Paralipomena	2Par	14	10	15	Et non acquievit populi precibus : erat enim voluntatis Dei ut compleretur sermo ejus quem locutus fuerat per manum Ahiae Silonitis ad Jeroboam filium Nabat.
+2 Paralipomena	2Par	14	10	16	Populus autem universus rege duriora dicente, sic locutus est ad eum : Non est nobis pars in David, neque haereditas in filio Isai. Revertere in tabernacula tua, Israël ; tu autem pasce domum tuam David. Et abiit Israël in tabernacula sua.
+2 Paralipomena	2Par	14	10	17	Super filios autem Israël qui habitabant in civitatibus Juda, regnavit Roboam.
+2 Paralipomena	2Par	14	10	18	Misitque rex Roboam Aduram, qui praeerat tributis, et lapidaverunt eum filii Israël, et mortuus est : porro rex Roboam currum festinavit ascendere, et fugit in Jerusalem.
+2 Paralipomena	2Par	14	10	19	Recessitque Israël a domo David, usque ad diem hanc.
+2 Paralipomena	2Par	14	11	1	Venit autem Roboam in Jerusalem, et convocavit universam domum Juda et Benjamin, centum octoginta millia electorum atque bellantium, ut dimicaret contra Israël, et converteret ad se regnum suum.
+2 Paralipomena	2Par	14	11	2	Factusque est sermo Domini ad Semeiam hominem Dei, dicens :
+2 Paralipomena	2Par	14	11	3	Loquere ad Roboam filium Salomonis regem Juda, et ad universum Israël, qui est in Juda et Benjamin :
+2 Paralipomena	2Par	14	11	4	Haec dicit Dominus : Non ascendetis, neque pugnabitis contra fratres vestros : revertatur unusquisque in domum suam, quia mea hoc gestum est voluntate. Qui cum audissent sermonem Domini, reversi sunt, nec perrexerunt contra Jeroboam.
+2 Paralipomena	2Par	14	11	5	Habitavit autem Roboam in Jerusalem, et aedificavit civitates muratas in Juda.
+2 Paralipomena	2Par	14	11	6	Exstruxitque Bethlehem, et Etam, et Thecue,
+2 Paralipomena	2Par	14	11	7	Bethsur quoque, et Socho, et Odollam,
+2 Paralipomena	2Par	14	11	8	necnon et Geth, et Maresa, et Ziph,
+2 Paralipomena	2Par	14	11	9	sed et Aduram, et Lachis, et Azeca,
+2 Paralipomena	2Par	14	11	10	Saraa quoque, et Ajalon, et Hebron, quae erant in Juda et Benjamin, civitates munitissimas.
+2 Paralipomena	2Par	14	11	11	Cumque clausisset eas muris, posuit in eis principes, ciborumque horrea, hoc est, olei, et vini.
+2 Paralipomena	2Par	14	11	12	Sed et in singulis urbibus fecit armamentarium scutorum et hastarum, firmavitque eas summa diligentia, et imperavit super Judam et Benjamin.
+2 Paralipomena	2Par	14	11	13	Sacerdotes autem et Levitae qui erant in universo Israël, venerunt ad eum de cunctis sedibus suis,
+2 Paralipomena	2Par	14	11	14	relinquentes suburbana et possessiones suas, et transeuntes ad Judam et Jerusalem : eo quod abjecisset eos Jeroboam et posteri ejus, ne sacerdotio Domini fungerentur.
+2 Paralipomena	2Par	14	11	15	Qui constituit sibi sacerdotes excelsorum, et daemoniorum, vitulorumque quos fecerat.
+2 Paralipomena	2Par	14	11	16	Sed et de cunctis tribubus Israël, quicumque dederant cor suum ut quaererent Dominum Deum Israël, venerunt in Jerusalem ad immolandum victimas suas coram Domino Deo patrum suorum.
+2 Paralipomena	2Par	14	11	17	Et roboraverunt regnum Juda, et confirmaverunt Roboam filium Salomonis per tres annos : ambulaverunt enim in viis David et Salomonis, annis tantum tribus.
+2 Paralipomena	2Par	14	11	18	Duxit autem Roboam uxorem Mahalath filiam Jerimoth filii David : Abihail quoque filiam Eliab filii Isai,
+2 Paralipomena	2Par	14	11	19	quae peperit ei filios Jehus, et Somoriam, et Zoom.
+2 Paralipomena	2Par	14	11	20	Post hanc quoque accepit Maacha filiam Absalom, quae peperit ei Abia, et Ethai, et Ziza, et Salomith.
+2 Paralipomena	2Par	14	11	21	Amavit autem Roboam Maacha filiam Absalom super omnes uxores suas et concubinas : nam uxores decem et octo duxerat, concubinas autem sexaginta : et genuit viginti octo filios, et sexaginta filias.
+2 Paralipomena	2Par	14	11	22	Constituit vero in capite Abiam filium Maacha ducem super omnes fratres suos : ipsum enim regem facere cogitabat,
+2 Paralipomena	2Par	14	11	23	quia sapientior fuit, et potentior super omnes filios ejus, et in cunctis finibus Juda et Benjamin, et in universis civitatibus muratis : praebuitque eis escas plurimas, et multas petivit uxores.
+2 Paralipomena	2Par	14	12	1	Cumque roboratum fuisset regnum Roboam et confortatum, dereliquit legem Domini, et omnis Israël cum eo.
+2 Paralipomena	2Par	14	12	2	Anno autem quinto regni Roboam, ascendit Sesac rex Aegypti in Jerusalem (quia peccaverant Domino)
+2 Paralipomena	2Par	14	12	3	cum mille ducentis curribus, et sexaginta millibus equitum : nec erat numerus vulgi quod venerat cum eo ex Aegypto, Libyes scilicet, et Troglodytae, et Aethiopes.
+2 Paralipomena	2Par	14	12	4	Cepitque civitates munitissimas in Juda, et venit usque in Jerusalem.
+2 Paralipomena	2Par	14	12	5	Semeias autem propheta ingressus est ad Roboam, et principes Juda qui congregati fuerant in Jerusalem, fugientes Sesac : dixitque ad eos : Haec dicit Dominus : Vos reliquistis me, et ego reliqui vos in manu Sesac.
+2 Paralipomena	2Par	14	12	6	Consternatique principes Israël et rex, dixerunt : Justus est Dominus.
+2 Paralipomena	2Par	14	12	7	Cumque vidisset Dominus quod humiliati essent, factus est sermo Domini ad Semeiam, dicens : Quia humiliati sunt, non disperdam eos, daboque eis pauxillum auxilii, et non stillabit furor meus super Jerusalem per manum Sesac.
+2 Paralipomena	2Par	14	12	8	Verumtamen servient ei, ut sciant distantiam servitutis meae, et servitutis regni terrarum.
+2 Paralipomena	2Par	14	12	9	Recessit itaque Sesac rex Aegypti ab Jerusalem, sublatis thesauris domus Domini et domus regis : omniaque secum tulit, et clypeos aureos quos fecerat Salomon :
+2 Paralipomena	2Par	14	12	10	pro quibus fecit rex aeneos, et tradidit illos principibus scutariorum, qui custodiebant vestibulum palatii.
+2 Paralipomena	2Par	14	12	11	Cumque introiret rex domum Domini, veniebant scutarii et tollebant eos, iterumque referebant eos ad armamentarium suum.
+2 Paralipomena	2Par	14	12	12	Verumtamen quia humiliati sunt, aversa est ab eis ira Domini, nec deleti sunt penitus : siquidem et in Juda inventa sunt opera bona.
+2 Paralipomena	2Par	14	12	13	Confortatus est ergo rex Roboam in Jerusalem, atque regnavit : quadraginta autem et unius anni erat cum regnare coepisset, et decem et septem annis regnavit in Jerusalem, urbe quam elegit Dominus ut confirmaret nomen suum ibi, de cunctis tribubus Israël : nomen autem matris ejus Naama Ammanitis.
+2 Paralipomena	2Par	14	12	14	Fecit autem malum, et non praeparavit cor suum ut quaereret Dominum.
+2 Paralipomena	2Par	14	12	15	Opera vero Roboam prima et novissima scripta sunt in libris Semeiae prophetae, et Addo videntis, et diligenter exposita : pugnaveruntque adversum se Roboam et Jeroboam cunctis diebus.
+2 Paralipomena	2Par	14	12	16	Et dormivit Roboam cum patribus suis, sepultusque est in civitate David : et regnavit Abia filius ejus pro eo.
+2 Paralipomena	2Par	14	13	1	Anno octavodecimo regis Jeroboam, regnavit Abia super Judam.
+2 Paralipomena	2Par	14	13	2	Tribus annis regnavit in Jerusalem, nomenque matris ejus Michaia filia Uriel de Gabaa : et erat bellum inter Abiam et Jeroboam.
+2 Paralipomena	2Par	14	13	3	Cumque iniisset Abia certamen, et haberet bellicosissimos viros, et electorum quadringenta millia : Jeroboam instruxit econtra aciem octingenta millia virorum, qui et ipsi electi erant, et ad bella fortissimi.
+2 Paralipomena	2Par	14	13	4	Stetit ergo Abia super montem Semeron, qui erat in Ephraim, et ait : Audi, Jeroboam, et omnis Israël.
+2 Paralipomena	2Par	14	13	5	Num ignoratis quod Dominus Deus Israël dederit regnum David super Israël in sempiternum, ipsi et filiis ejus in pactum salis ?
+2 Paralipomena	2Par	14	13	6	Et surrexit Jeroboam filius Nabat, servus Salomonis filii David, et rebellavit contra dominum suum.
+2 Paralipomena	2Par	14	13	7	Congregatique sunt ad eum viri vanissimi, et filii Belial, et praevaluerunt contra Roboam filium Salomonis : porro Roboam erat rudis, et corde pavido, nec potuit resistere eis.
+2 Paralipomena	2Par	14	13	8	Nunc ergo vos dicitis quod resistere possitis regno Domini, quod possidet per filios David, habetisque grandem populi multitudinem, atque vitulos aureos quos fecit vobis Jeroboam in deos.
+2 Paralipomena	2Par	14	13	9	Et ejecistis sacerdotes Domini, filios Aaron, atque Levitas, et fecistis vobis sacerdotes sicut omnes populi terrarum : quicumque venerit, et initiaverit manum suam in tauro de bobus, et in arietibus septem, fit sacerdos eorum qui non sunt dii.
+2 Paralipomena	2Par	14	13	10	Noster autem Dominus, Deus est, quem non relinquimus, sacerdotesque ministrant Domino, de filiis Aaron, et Levitae sunt in ordine suo :
+2 Paralipomena	2Par	14	13	11	holocausta quoque offerunt Domino per singulos dies mane et vespere, et thymiama juxta legis praecepta confectum, et proponuntur panes in mensa mundissima, estque apud nos candelabrum aureum, et lucernae ejus, ut accendantur semper ad vesperam : nos quippe custodimus praecepta Domini Dei nostri, quem vos reliquistis.
+2 Paralipomena	2Par	14	13	12	Ergo in exercitu nostro dux Deus est, et sacerdotes ejus, qui clangunt tubis, et resonant contra vos : filii Israël, nolite pugnare contra Dominum Deum patrum vestrorum, quia non vobis expedit.
+2 Paralipomena	2Par	14	13	13	Haec illo loquente, Jeroboam retro moliebatur insidias. Cumque ex adverso hostium staret, ignorantem Judam suo ambiebat exercitu.
+2 Paralipomena	2Par	14	13	14	Respiciensque Judas, vidit instare bellum ex adverso et post tergum, et clamavit ad Dominum, ac sacerdotes tubis canere coeperunt.
+2 Paralipomena	2Par	14	13	15	Omnesque viri Juda vociferati sunt : et ecce illis clamantibus, perterruit Deus Jeroboam, et omnem Israël qui stabat ex adverso Abia et Juda.
+2 Paralipomena	2Par	14	13	16	Fugeruntque filii Israël Judam, et tradidit eos Deus in manu eorum.
+2 Paralipomena	2Par	14	13	17	Percussit ergo eos Abia et populus ejus plaga magna : et corruerunt vulnerati ex Israël quingenta millia virorum fortium.
+2 Paralipomena	2Par	14	13	18	Humiliatique sunt filii Israël in tempore illo, et vehementissime confortati filii Juda, eo quod sperassent in Domino Deo patrum suorum.
+2 Paralipomena	2Par	14	13	19	Persecutus est autem Abia fugientem Jeroboam, et cepit civitates ejus, Bethel et filias ejus, et Jesana cum filiabus suis, Ephron quoque et filias ejus :
+2 Paralipomena	2Par	14	13	20	nec valuit ultra resistere Jeroboam in diebus Abia : quem percussit Dominus, et mortuus est.
+2 Paralipomena	2Par	14	13	21	Igitur Abia, confortato imperio suo, accepit uxores quatuordecim : procreavitque viginti duos filios, et sedecim filias.
+2 Paralipomena	2Par	14	13	22	Reliqua autem sermonum Abia, viarumque et operum ejus, scripta sunt diligentissime in libro Addo prophetae.
+2 Paralipomena	2Par	14	14	1	Dormivit autem Abia cum patribus suis, et sepelierunt eum in civitate David : regnavitque Asa filius ejus pro eo, in cujus diebus quievit terra annis decem.
+2 Paralipomena	2Par	14	14	2	Fecit autem Asa quod bonum et placitum erat in conspectu Dei sui, et subvertit altaria peregrini cultus, et excelsa.
+2 Paralipomena	2Par	14	14	3	Et confregit statuas, lucosque succidit :
+2 Paralipomena	2Par	14	14	4	et praecepit Judae ut quaereret Dominum Deum patrum suorum, et faceret legem, et universa mandata :
+2 Paralipomena	2Par	14	14	5	et abstulit de cunctis urbibus Juda aras et fana, et regnavit in pace.
+2 Paralipomena	2Par	14	14	6	Aedificavit quoque urbes munitas in Juda, quia quietus erat, et nulla temporibus ejus bella surrexerant, pacem Domino largiente.
+2 Paralipomena	2Par	14	14	7	Dixit autem Judae : Aedificemus civitates istas, et vallemus muris, et roboremus turribus, et portis, et seris, donec a bellis quieta sunt omnia, eo quod quaesierimus Dominum Deum patrum nostrorum, et dederit nobis pacem per gyrum. Aedificaverunt igitur, et nullum in exstruendo impedimentum fuit.
+2 Paralipomena	2Par	14	14	8	Habuit autem Asa in exercitu suo portantium scuta et hastas de Juda trecenta millia, de Benjamin vero scutariorum et sagittariorum ducenta octoginta millia : omnes isti viri fortissimi.
+2 Paralipomena	2Par	14	14	9	Egressus est autem contra eos Zara Aethiops cum exercitu suo, decies centena millia, et curribus trecentis : et venit usque Maresa.
+2 Paralipomena	2Par	14	14	10	Porro Asa perrexit obviam ei, et instruxit aciem ad bellum in valle Sephata, quae est juxta Maresa :
+2 Paralipomena	2Par	14	14	11	et invocavit Dominum Deum, et ait : Domine, non est apud te ulla distantia, utrum in paucis auxilieris, an in pluribus. Adjuva nos, Domine Deus noster : in te enim, et in tuo nomine habentes fiduciam, venimus contra hanc multitudinem. Domine, Deus noster tu es : non praevaleat contra te homo.
+2 Paralipomena	2Par	14	14	12	Exterruit itaque Dominus Aethiopes coram Asa et Juda : fugeruntque Aethiopes.
+2 Paralipomena	2Par	14	14	13	Et persecutus est eos Asa, et populus qui cum eo erat, usque Gerara : et ruerunt Aethiopes usque ad internecionem, quia Domino caedente contriti sunt, et exercitu illius praeliante. Tulerunt ergo spolia multa,
+2 Paralipomena	2Par	14	14	14	et percusserunt civitates omnes per circuitum Gerarae : grandis quippe cunctos terror invaserat : et diripuerunt urbes, et multam praedam asportaverunt.
+2 Paralipomena	2Par	14	14	15	Sed et caulas ovium destruentes, tulerunt pecorum infinitam multitudinem, et camelorum : reversique sunt in Jerusalem.
+2 Paralipomena	2Par	14	15	1	Azarias autem filius Oded, facto in se spiritu Dei,
+2 Paralipomena	2Par	14	15	2	egressus est in occursum Asa, et dixit ei : Audite me, Asa, et omnis Juda et Benjamin : Dominus vobiscum, quia fuistis cum eo. Si quaesieritis eum, invenietis : si autem dereliqueritis eum, derelinquet vos.
+2 Paralipomena	2Par	14	15	3	Transibant autem multi dies in Israël absque Deo vero, et absque sacerdote doctore, et absque lege.
+2 Paralipomena	2Par	14	15	4	Cumque reversi fuerint in angustia sua ad Dominum Deum Israël, et quaesierint eum, reperient eum.
+2 Paralipomena	2Par	14	15	5	In tempore illo, non erit pax egredienti et ingredienti, sed terrores undique in cunctis habitatoribus terrarum :
+2 Paralipomena	2Par	14	15	6	pugnavit enim gens contra gentem, et civitas contra civitatem, quia Dominus conturbabit eos in omni angustia.
+2 Paralipomena	2Par	14	15	7	Vos ergo confortamini, et non dissolvantur manus vestrae : erit enim merces operi vestro.
+2 Paralipomena	2Par	14	15	8	Quod cum audisset Asa, verba scilicet, et prophetiam Azariae filii Oded prophetae, confortatus est, et abstulit idola de omni terra Juda et de Benjamin, et ex urbibus quas ceperat, montis Ephraim : et dedicavit altare Domini quod erat ante porticum Domini.
+2 Paralipomena	2Par	14	15	9	Congregavitque universum Judam et Benjamin, et advenas cum eis de Ephraim, et de Manasse, et de Simeon : plures enim ad eum confugerant ex Israël, videntes quod Dominus Deus illius esset cum eo.
+2 Paralipomena	2Par	14	15	10	Cumque venissent in Jerusalem mense tertio, anno decimoquinto regni Asa,
+2 Paralipomena	2Par	14	15	11	immolaverunt Domino in die illa de manubiis et praeda quam adduxerant, boves septingentos, et arietes septem millia.
+2 Paralipomena	2Par	14	15	12	Et intravit ex more ad corroborandum foedus ut quaererent Dominum Deum patrum suorum in toto corde, et in tota anima sua.
+2 Paralipomena	2Par	14	15	13	Si quis autem, inquit, non quaesierit Dominum Deum Israël, moriatur, a minimo usque ad maximum, a viro usque ad mulierem.
+2 Paralipomena	2Par	14	15	14	Juraveruntque Domino voce magna in jubilo, et in clangore tubae, et in sonitu buccinarum,
+2 Paralipomena	2Par	14	15	15	omnes qui erant in Juda, cum execratione : in omni enim corde suo juraverunt, et in tota voluntate quaesierunt eum, et invenerunt : praestititque eis Dominus requiem per circuitum.
+2 Paralipomena	2Par	14	15	16	Sed et Maacham matrem Asa regis ex augusto deposuit imperio, eo quod fecisset in luco simulacrum Priapi : quod omne contrivit, et in frustra comminuens combussit in torrente Cedron.
+2 Paralipomena	2Par	14	15	17	Excelsa autem derelicta sunt in Israël : attamen cor Asa erat perfectum cunctis diebus ejus,
+2 Paralipomena	2Par	14	15	18	eaque quae voverat pater suus, et ipse, intulit in domum Domini, argentum, et aurum, vasorumque diversam supellectilem.
+2 Paralipomena	2Par	14	15	19	Bellum vero non fuit usque ad trigesimum quintum annum regni Asa.
+2 Paralipomena	2Par	14	16	1	Anno autem trigesimo sexto regni ejus, ascendit Baasa rex Israël in Judam, et muro circumdabat Rama, ut nullus tute posset egredi et ingredi de regno Asa.
+2 Paralipomena	2Par	14	16	2	Protulit ergo Asa argentum et aurum de thesauris domus Domini, et de thesauris regis, misitque ad Benadad regem Syriae, qui habitabat in Damasco, dicens :
+2 Paralipomena	2Par	14	16	3	Foedus inter me et te est ; pater quoque meus et pater tuus habuere concordiam : quam ob rem misi tibi argentum et aurum, ut rupto foedere quod habes cum Baasa rege Israël, facias eum a me recedere.
+2 Paralipomena	2Par	14	16	4	Quo comperto, Benadad misit principes exercituum suorum ad urbes Israël : qui percusserunt Ahion, et Dan, et Abelmaim, et universas urbes Nephthali muratas.
+2 Paralipomena	2Par	14	16	5	Quod cum audisset Baasa, desiit aedificare Rama, et intermisit opus suum.
+2 Paralipomena	2Par	14	16	6	Porro Asa rex assumpsit universum Judam, et tulerunt lapides de Rama, et ligna quae aedificationi praeparaverat Baasa, aedificavitque ex eis Gabaa et Maspha.
+2 Paralipomena	2Par	14	16	7	In tempore illo venit Hanani propheta ad Asa regem Juda, et dixit ei : Quia habuisti fiduciam in rege Syriae, et non in Domino Deo tuo, idcirco evasit Syriae regis exercitus de manu tua.
+2 Paralipomena	2Par	14	16	8	Nonne Aethiopes et Libyes multo plures erant quadrigis, et equitibus, et multitudine nimia, quos cum Domino credidisses, tradidit in manu tua ?
+2 Paralipomena	2Par	14	16	9	Oculi enim Domini contemplantur universam terram, et praebent fortitudinem his qui corde perfecto credunt in eum. Stulte igitur egisti, et propter hoc ex praesenti tempore adversum te bella consurgent.
+2 Paralipomena	2Par	14	16	10	Iratusque Asa adversus videntem, jussit eum mitti in nervum : valde quippe super hoc fuerat indignatus : et interfecit de populo in tempore illo plurimos.
+2 Paralipomena	2Par	14	16	11	Opera autem Asa prima et novissima scripta sunt in libro regum Juda et Israël.
+2 Paralipomena	2Par	14	16	12	Aegrotavit etiam Asa anno trigesimo nono regni sui, dolore pedum vehementissimo, et nec in infirmitate sua quaesivit Dominum, sed magis in medicorum arte confisus est.
+2 Paralipomena	2Par	14	16	13	Dormivitque cum patribus suis, et mortuus est anno quadragesimo primo regni sui.
+2 Paralipomena	2Par	14	16	14	Et sepelierunt eum in sepulchro suo quod foderat sibi in civitate David : posueruntque eum super lectum suum plenum aromatibus et unguentibus meretriciis, quae erant pigmentariorum arte confecta, et combusserunt super eum ambitione nimia.
+2 Paralipomena	2Par	14	17	1	Regnavit autem Josaphat filius ejus pro eo, et invaluit contra Israël.
+2 Paralipomena	2Par	14	17	2	Constituitque militum numeros in cunctis urbibus Juda quae erant vallatae muris. Praesidiaque disposuit in terra Juda, et in civitatibus Ephraim quas ceperat Asa pater ejus.
+2 Paralipomena	2Par	14	17	3	Et fuit Dominus cum Josaphat, quia ambulavit in viis David patris sui primis : et non speravit in Baalim,
+2 Paralipomena	2Par	14	17	4	sed in Deo patris sui : et perrexit in praeceptis illius, et non juxta peccata Israël.
+2 Paralipomena	2Par	14	17	5	Confirmavitque Dominus regnum in manu ejus, et dedit omnis Juda munera Josaphat : factaeque sunt ei infinitae divitiae, et multa gloria.
+2 Paralipomena	2Par	14	17	6	Cumque sumpsisset cor ejus audaciam propter vias Domini, etiam excelsa et lucos de Juda abstulit.
+2 Paralipomena	2Par	14	17	7	Tertio autem anno regni sui misit de principibus suis Benhail, et Obdiam, et Zachariam, et Nathanaël, et Michaeam, ut docerent in civitatibus Juda :
+2 Paralipomena	2Par	14	17	8	et cum eis Levitas Semeiam, et Nathaniam, et Zabadiam, Asaël quoque, et Semiramoth, et Jonathan, Adoniamque et Thobiam, et Thobadoniam Levitas, et cum eis Elisama, et Joran sacerdotes :
+2 Paralipomena	2Par	14	17	9	docebantque populum in Juda, habentes librum legis Domini, et circuibant cunctas urbes Juda, atque erudiebant populum.
+2 Paralipomena	2Par	14	17	10	Itaque factus est pavor Domini super omnia regna terrarum quae erant per gyrum Juda, nec audebant bellare contra Josaphat.
+2 Paralipomena	2Par	14	17	11	Sed et Philisthaei Josaphat munera deferebant, et vectigal argenti : Arabes quoque adducebant pecora, arietum septem millia septingenta, et hircorum totidem.
+2 Paralipomena	2Par	14	17	12	Crevit ergo Josaphat, et magnificatus est usque in sublime : atque aedificavit in Juda domos ad instar turrium, urbesque muratas.
+2 Paralipomena	2Par	14	17	13	Et multa opera paravit in urbibus Juda : viri quoque bellatores et robusti erant in Jerusalem,
+2 Paralipomena	2Par	14	17	14	quorum iste numerus per domos atque familias singulorum : in Juda principes exercitus, Ednas dux, et cum eo robustissimi viri trecenta millia.
+2 Paralipomena	2Par	14	17	15	Post hunc Johanan princeps, et cum eo ducenta octoginta millia.
+2 Paralipomena	2Par	14	17	16	Post istum quoque Amasias filius Zechri, consecratus Domino, et cum eo ducenta millia virorum fortium.
+2 Paralipomena	2Par	14	17	17	Hunc sequebatur robustus ad praelia Eliada, et cum eo tenentium arcum et clypeum ducenta millia.
+2 Paralipomena	2Par	14	17	18	Post istum etiam Jozabad, et cum eo centum octoginta millia expeditorum militum.
+2 Paralipomena	2Par	14	17	19	Hi omnes erant ad manum regis, exceptis aliis quos posuerat in urbibus muratis in universo Juda.
+2 Paralipomena	2Par	14	18	1	Fuit ergo Josaphat dives et inclytus multum, et affinitate conjunctus est Achab.
+2 Paralipomena	2Par	14	18	2	Descenditque post annos ad eum in Samariam : ad cujus adventum mactavit Achab arietes et boves plurimos, ipsi, et populo qui venerat cum eo : persuasitque illi ut ascenderet in Ramoth Galaad.
+2 Paralipomena	2Par	14	18	3	Dixitque Achab rex Israël ad Josaphat regem Juda : Veni mecum in Ramoth Galaad. Cui ille respondit : Ut ego, et tu : sicut populus tuus, sic et populus meus : tecumque erimus in bello.
+2 Paralipomena	2Par	14	18	4	Dixitque Josaphat ad regem Israël : Consule, obsecro, impraesentiarum sermonem Domini.
+2 Paralipomena	2Par	14	18	5	Congregavit igitur rex Israël prophetarum quadringentos viros, et dixit ad eos : In Ramoth Galaad ad bellandum ire debemus, an quiescere ? At illi : Ascende, inquiunt, et tradet Deus in manu regis.
+2 Paralipomena	2Par	14	18	6	Dixitque Josaphat : Numquid non est hic prophetes Domini, ut ab illo etiam requiramus ?
+2 Paralipomena	2Par	14	18	7	Et ait rex Israël ad Josaphat : Est vir unus a quo possumus quaerere Domini voluntatem : sed ego odi eum, quia non prophetat mihi bonum, sed malum omni tempore : est autem Michaeas filius Jemla. Dixitque Josaphat : Ne loquaris, rex, hoc modo.
+2 Paralipomena	2Par	14	18	8	Vocavit ergo rex Israël unum de eunuchis, et dixit ei : Voca cito Michaeam filium Jemla.
+2 Paralipomena	2Par	14	18	9	Porro rex Israël, et Josaphat rex Juda, uterque sedebant in solio suo, vestiti cultu regio : sedebant autem in area juxta portam Samariae, omnesque prophetae vaticinabantur coram eis.
+2 Paralipomena	2Par	14	18	10	Sedecias vero filius Chanaana fecit sibi cornua ferrea, et ait : Haec dicit Dominus : His ventilabis Syriam, donec conteras eam.
+2 Paralipomena	2Par	14	18	11	Omnesque prophetae similiter prophetabant, atque dicebant : Ascende in Ramoth Galaad, et prosperaberis, et tradet eos Dominus in manu regis.
+2 Paralipomena	2Par	14	18	12	Nuntius autem qui ierat ad vocandum Michaeam, ait illi : En verba omnium prophetarum uno ore bona regi annuntiant : quaeso ergo te ut et sermo tuus ab eis non dissentiat, loquarisque prospera.
+2 Paralipomena	2Par	14	18	13	Cui respondit Michaeas : Vivit Dominus, quia quodcumque dixerit mihi Deus meus, hoc loquar.
+2 Paralipomena	2Par	14	18	14	Venit ergo ad regem. Cui rex ait : Michaea, ire debemus in Ramoth Galaad ad bellandum, an quiescere ? Cui ille respondit : Ascendite : cuncta enim prospera evenient, et tradentur hostes in manus vestras.
+2 Paralipomena	2Par	14	18	15	Dixitque rex : Iterum atque iterum te adjuro, ut mihi non loquaris, nisi quod verum est in nomine Domini.
+2 Paralipomena	2Par	14	18	16	At ille ait : Vidi universum Israël dispersum in montibus, sicut oves absque pastore : et dixit Dominus : Non habent isti dominos : revertatur unusquisque in domum suam in pace.
+2 Paralipomena	2Par	14	18	17	Et ait rex Israël ad Josaphat : Nonne dixi tibi quod non prophetaret iste mihi quidquam boni, sed ea quae mala sunt ?
+2 Paralipomena	2Par	14	18	18	At ille : Idcirco, ait, audite verbum Domini : vidi Dominum sedentem in solio suo, et omnem exercitum caeli assistentem ei a dextris et a sinistris.
+2 Paralipomena	2Par	14	18	19	Et dixit Dominus : Quis decipiet Achab regem Israël ut ascendat et corruat in Ramoth Galaad ? Cumque diceret unus hoc modo, et alter alio,
+2 Paralipomena	2Par	14	18	20	processit spiritus, et stetit coram Domino, et ait : Ego decipiam eum. Cui Dominus : In quo, inquit, decipies ?
+2 Paralipomena	2Par	14	18	21	At ille respondit : Egrediar, et ero spiritus mendax in ore omnium prophetarum ejus. Dixitque Dominus : Decipies, et praevalebis : egredere, et fac ita.
+2 Paralipomena	2Par	14	18	22	Nunc igitur, ecce Dominus dedit spiritum mendacii in ore omnium prophetarum tuorum, et Dominus locutus est de te mala.
+2 Paralipomena	2Par	14	18	23	Accessit autem Sedecias filius Chanaana, et percussit Michaeae maxillam, et ait : Per quam viam transivit spiritus Domini a me, ut loqueretur tibi ?
+2 Paralipomena	2Par	14	18	24	Dixitque Michaeas : Tu ipse videbis in die illo, quando ingressus fueris cubiculum de cubiculo ut abscondaris.
+2 Paralipomena	2Par	14	18	25	Praecepit autem rex Israël, dicens : Tollite Michaeam, et ducite eum ad Amon principem civitatis, et ad Joas filium Amelech.
+2 Paralipomena	2Par	14	18	26	Et dicetis : Haec dicit rex : Mittite hunc in carcerem, et date ei panis modicum, et aquae pauxillum, donec revertar in pace.
+2 Paralipomena	2Par	14	18	27	Dixitque Michaeas : Si reversus fueris in pace, non est locutus Dominus in me. Et ait : Audite, omnes populi.
+2 Paralipomena	2Par	14	18	28	Igitur ascenderunt rex Israël et Josaphat rex Juda in Ramoth Galaad.
+2 Paralipomena	2Par	14	18	29	Dixitque rex Israël ad Josaphat : Mutabo habitum, et sic ad pugnam vadam : tu autem induere vestibus tuis. Mutatoque rex Israël habitu, venit ad bellum.
+2 Paralipomena	2Par	14	18	30	Rex autem Syriae praeceperat ducibus equitatus sui, dicens : Ne pugnetis contra minimum aut contra maximum, nisi contra solum regem Israël.
+2 Paralipomena	2Par	14	18	31	Itaque cum vidissent principes equitatus Josaphat, dixerunt : Rex Israël est iste. Et circumdederunt eum dimicantes : at ille clamavit ad Dominum, et auxiliatus est ei, atque avertit eos ab illo.
+2 Paralipomena	2Par	14	18	32	Cum enim vidissent duces equitatus quod non esset rex Israël, reliquerunt eum.
+2 Paralipomena	2Par	14	18	33	Accidit autem ut unus e populo sagittam in incertum jaceret, et percuteret regem Israël inter cervicem et scapulas. At ille aurigae suo ait : Converte manum tuam, et educ me de acie, quia vulneratus sum.
+2 Paralipomena	2Par	14	18	34	Et finita est pugna in die illo : porro rex Israël stabat in curru suo contra Syros usque ad vesperam, et mortuus est occidente sole.
+2 Paralipomena	2Par	14	19	1	Reversus est autem Josaphat rex Juda in domum suam pacifice in Jerusalem.
+2 Paralipomena	2Par	14	19	2	Cui occurrit Jehu filius Henani videns, et ait ad eum : Impio praebes auxilium, et his qui oderunt Dominum amicitia jungeris, et idcirco iram quidem Domini merebaris :
+2 Paralipomena	2Par	14	19	3	sed bona opera inventa sunt in te, eo quod abstuleris lucos de terra Juda, et praeparaveris cor tuum ut requireres Dominum Deum patrum tuorum.
+2 Paralipomena	2Par	14	19	4	Habitavit ergo Josaphat in Jerusalem, rursumque egressus est ad populum de Bersabee usque ad montem Ephraim, et revocavit eos ad Dominum Deum patrum suorum.
+2 Paralipomena	2Par	14	19	5	Constituitque judices terrae in cunctis civitatibus Juda munitis per singula loca,
+2 Paralipomena	2Par	14	19	6	et praecipiens judicibus : Videte, ait, quid faciatis : non enim hominis exercetis judicium, sed Domini : et quodcumque judicaveritis, in vos redundabit.
+2 Paralipomena	2Par	14	19	7	Sit timor Domini vobiscum, et cum diligentia cuncta facite : non est enim apud Dominum Deum nostrum iniquitas, nec personarum acceptio, nec cupido munerum.
+2 Paralipomena	2Par	14	19	8	In Jerusalem quoque constituit Josaphat Levitas, et sacerdotes, et principes familiarum ex Israël, ut judicium et causam Domini judicarent habitatoribus ejus.
+2 Paralipomena	2Par	14	19	9	Praecepitque eis, dicens : Sic agetis in timore Domini fideliter et corde perfecto.
+2 Paralipomena	2Par	14	19	10	Omnem causam quae venerit ad vos fratrum vestrorum, qui habitant in urbibus suis inter cognationem et cognationem, ubicumque quaestio est de lege, de mandato, de caeremoniis, de justificationibus : ostendite eis, ut non peccent in Dominum, et ne veniat ira super vos et super fratres vestros : sic ergo agentes non peccabitis.
+2 Paralipomena	2Par	14	19	11	Amarias autem sacerdos et pontifex vester in his quae ad Deum pertinent, praesidebit : porro Zabadias filius Ismahel, qui est dux in domo Juda, super ea opera erit quae ad regis officium pertinent : habetisque magistros Levitas coram vobis. Confortamini, et agite diligenter, et erit Dominus vobiscum in bonis.
+2 Paralipomena	2Par	14	20	1	Post haec congregati sunt filii Moab et filii Ammon, et cum eis de Ammonitis, ad Josaphat, ut pugnarent contra eum.
+2 Paralipomena	2Par	14	20	2	Veneruntque nuntii, et indicaverunt Josaphat, dicentes : Venit contra te multitudo magna de his locis quae trans mare sunt, et de Syria : et ecce consistunt in Asasonthamar, quae est Engaddi.
+2 Paralipomena	2Par	14	20	3	Josaphat autem timore perterritus, totum se contulit ad rogandum Dominum, et praedicavit jejunium universo Juda.
+2 Paralipomena	2Par	14	20	4	Congregatusque est Judas ad deprecandum Dominum : sed et omnes de urbibus suis venerunt ad obsecrandum eum.
+2 Paralipomena	2Par	14	20	5	Cumque stetisset Josaphat in medio coetu Juda et Jerusalem, in domo Domini ante atrium novum,
+2 Paralipomena	2Par	14	20	6	ait : Domine Deus patrum nostrorum, tu es Deus in caelo, et dominaris cunctis regnis gentium : in manu tua est fortitudo et potentia, nec quisquam tibi potest resistere.
+2 Paralipomena	2Par	14	20	7	Nonne tu, Deus noster, interfecisti omnes habitatores terrae hujus coram populo tuo Israël, et dedisti eam semini Abraham amici tui in sempiternum ?
+2 Paralipomena	2Par	14	20	8	Habitaveruntque in ea, et exstruxerunt in illa sanctuarium nomini tuo, dicentes :
+2 Paralipomena	2Par	14	20	9	Si irruerint super nos mala, gladius judicii, pestilentia, et fames, stabimus coram domo hac in conspectu tuo, in qua invocatum est nomen tuum : et clamabimus ad te in tribulationibus nostris, et exaudies, salvosque facies.
+2 Paralipomena	2Par	14	20	10	Nunc igitur, ecce filii Ammon, et Moab, et mons Seir, per quos non concessisti Israël ut transirent quando egrediebantur de Aegypto, sed declinaverunt ab eis, et non interfecerunt illos,
+2 Paralipomena	2Par	14	20	11	e contrario agunt, et nituntur ejicere nos de possessione quam tradidisti nobis.
+2 Paralipomena	2Par	14	20	12	Deus noster, ergo non judicabis eos ? in nobis quidem non est tanta fortitudo, ut possimus huic multitudini resistere, quae irruit super nos. Sed cum ignoremus quid agere debeamus, hoc solum habemus residui, ut oculos nostros dirigamus ad te.
+2 Paralipomena	2Par	14	20	13	Omnis vero Juda stabat coram Domino cum parvulis, et uxoribus, et liberis suis.
+2 Paralipomena	2Par	14	20	14	Erat autem Jahaziel filius Zachariae filii Banaiae filii Jehiel filii Mathaniae, Levites de filiis Asaph, super quem factus est spiritus Domini, in medio turbae,
+2 Paralipomena	2Par	14	20	15	et ait : Attendite, omnis Juda, et qui habitatis Jerusalem, et tu, rex Josaphat : haec dicit Dominus vobis : Nolite timere, nec paveatis hanc multitudinem : non est enim vestra pugna, sed Dei.
+2 Paralipomena	2Par	14	20	16	Cras descendetis contra eos : ascensuri enim sunt per clivum nomine Sis, et invenietis illos in summitate torrentis qui est contra solitudinem Jeruel.
+2 Paralipomena	2Par	14	20	17	Non eritis vos qui dimicabitis, sed tantummodo confidenter state, et videbitis auxilium Domini super vos, o Juda et Jerusalem : nolite timere, nec paveatis : cras egrediemini contra eos, et Dominus erit vobiscum.
+2 Paralipomena	2Par	14	20	18	Josaphat ergo, et Juda, et omnes habitatores Jerusalem ceciderunt proni in terram coram Domino, et adoraverunt eum.
+2 Paralipomena	2Par	14	20	19	Porro Levitae de filiis Caath et de filiis Core laudabant Dominum Deum Israël voce magna in excelsum.
+2 Paralipomena	2Par	14	20	20	Cumque mane surrexissent, egressi sunt per desertum Thecue : profectisque eis, stans Josaphat in medio eorum, dixit : Audite me, viri Juda, et omnes habitatores Jerusalem : credite in Domino Deo vestro, et securi eritis : credite prophetis ejus, et cuncta evenient prospera.
+2 Paralipomena	2Par	14	20	21	Deditque consilium populo, et statuit cantores Domini ut laudarent eum in turmis suis, et antecederent exercitum, ac voce consona dicerent : Confitemini Domino quoniam in aeternum misericordia ejus.
+2 Paralipomena	2Par	14	20	22	Cumque coepissent laudes canere, vertit Dominus insidias eorum in semetipsos, filiorum scilicet Ammon, et Moab, et montis Seir, qui egressi fuerant ut pugnarent contra Judam : et percussi sunt.
+2 Paralipomena	2Par	14	20	23	Namque filii Ammon et Moab consurrexerunt adversum habitatores montis Seir, ut interficerent et delerent eos : cumque hoc opere perpetrassent, etiam in semetipsos versi, mutuis concidere vulneribus.
+2 Paralipomena	2Par	14	20	24	Porro Juda, cum venisset ad speculam quae respicit solitudinem, vidit procul omnem late regionem plenam cadaveribus, nec superesse quemquam qui necem potuisset evadere.
+2 Paralipomena	2Par	14	20	25	Venit ergo Josaphat, et omnis populus cum eo, ad detrahenda spolia mortuorum : inveneruntque inter cadavera variam supellectilem, vestes quoque, et vasa pretiosissima, et diripuerunt ita ut omnia portare non possent, nec per tres dies spolia auferre prae praedae magnitudine.
+2 Paralipomena	2Par	14	20	26	Die autem quarto congregati sunt in Valle benedictionis : etenim quoniam ibi benedixerant Domino, vocaverunt locum illum Vallis benedictionis usque in praesentem diem.
+2 Paralipomena	2Par	14	20	27	Reversusque est omnis vir Juda, et habitatores Jerusalem, et Josaphat ante eos, in Jerusalem cum laetitia magna, eo quod dedisset eis Dominus gaudium de inimicis suis.
+2 Paralipomena	2Par	14	20	28	Ingressique sunt in Jerusalem cum psalteriis, et citharis, et tubis in domum Domini.
+2 Paralipomena	2Par	14	20	29	Irruit autem pavor Domini super universa regna terrarum cum audissent quod pugnasset Dominus contra inimicos Israël.
+2 Paralipomena	2Par	14	20	30	Quievitque regnum Josaphat, et praebuit ei Deus pacem per circuitum.
+2 Paralipomena	2Par	14	20	31	Regnavit igitur Josaphat super Judam, et erat triginta quinque annorum cum regnare coepisset : viginti autem et quinque annis regnavit in Jerusalem, et nomen matris ejus Azuba filia Selahi.
+2 Paralipomena	2Par	14	20	32	Et ambulavit in via patris suis Asa, nec declinavit ab ea, faciens quae placita erant coram Domino.
+2 Paralipomena	2Par	14	20	33	Verumtamen excelsa non abstulit, et adhuc populus non direxerat cor suum ad Dominum Deum patrum suorum.
+2 Paralipomena	2Par	14	20	34	Reliqua autem gestorum Josaphat priorum et novissimorum scripta sunt in verbis Jehu filii Hanani, quae digessit in libros regum Israël.
+2 Paralipomena	2Par	14	20	35	Post haec iniit amicitias Josaphat rex Juda cum Ochozia rege Israël, cujus opera fuerunt impiissima.
+2 Paralipomena	2Par	14	20	36	Et particeps fuit ut facerent naves quae irent in Tharsis : feceruntque classem in Asiongaber.
+2 Paralipomena	2Par	14	20	37	Prophetavit autem Eliezer filius Dodau de Maresa ad Josaphat, dicens : Quia habuisti foedus cum Ochozia, percussit Dominus opera tua, contritaeque sunt naves, nec potuerunt ire in Tharsis.
+2 Paralipomena	2Par	14	21	1	Dormivit autem Josaphat cum patribus suis, et sepultus est cum eis in civitate David : regnavitque Joram filius ejus pro eo.
+2 Paralipomena	2Par	14	21	2	Qui habuit fratres filios Josaphat, Azariam, et Jahiel, et Zachariam, et Azariam, et Michaël, et Saphatiam : omnes hi filii Josaphat regis Juda.
+2 Paralipomena	2Par	14	21	3	Deditque eis pater suus multa munera argenti et auri, et pensitationes, cum civitatibus munitissimis in Juda : regnum autem tradidit Joram, eo quod esset primogenitus.
+2 Paralipomena	2Par	14	21	4	Surrexit ergo Joram super regnum patris sui : cumque se confirmasset, occidit omnes fratres suos gladio, et quosdam de principibus Israël.
+2 Paralipomena	2Par	14	21	5	Triginta duorum annorum erat Joram cum regnare coepisset, et octo annis regnavit in Jerusalem.
+2 Paralipomena	2Par	14	21	6	Ambulavitque in viis regum Israël, sicut egerat domus Achab : filia quippe Achab erat uxor ejus : et fecit malum in conspectu Domini.
+2 Paralipomena	2Par	14	21	7	Noluit autem Dominus disperdere domum David propter pactum quod inierat cum eo : et quia promiserat ut daret ei lucernam, et filiis ejus omni tempore.
+2 Paralipomena	2Par	14	21	8	In diebus illis rebellavit Edom, ne esset subditus Judae, et constituit sibi regem.
+2 Paralipomena	2Par	14	21	9	Cumque transisset Joram cum principibus suis, et cuncto equitatu qui erat secum, surrexit nocte, et percussit Edom, qui se circumdederat, et omnes duces equitatus ejus.
+2 Paralipomena	2Par	14	21	10	Attamen rebellavit Edom, ne esset sub ditione Juda usque ad hanc diem : eo tempore et Lobna recessit ne esset sub manu illius. Dereliquerat enim Dominum Deum patrum suorum :
+2 Paralipomena	2Par	14	21	11	insuper et excelsa fabricatus est in urbibus Juda, et fornicari fecit habitatores Jerusalem, et praevaricari Judam.
+2 Paralipomena	2Par	14	21	12	Allatae sunt autem ei litterae ab Elia propheta, in quibus scriptum erat : Haec dicit Dominus Deus David patris tui : Quoniam non ambulasti in viis Josaphat patris tui, et in viis Asa regis Juda,
+2 Paralipomena	2Par	14	21	13	sed incessisti per iter regum Israël, et fornicari fecisti Judam et habitatores Jerusalem, imitatus fornicationem domus Achab, insuper et fratres tuos, domum patris tui, meliores te, occidisti :
+2 Paralipomena	2Par	14	21	14	ecce Dominus percutiet te plaga magna cum populo tuo, et filiis, et uxoribus tuis, universaque substantia tua.
+2 Paralipomena	2Par	14	21	15	Tu autem aegrotabis pessimo languore uteri tui, donec egrediantur vitalia tua paulatim per singulos dies.
+2 Paralipomena	2Par	14	21	16	Suscitavit ergo Dominus contra Joram spiritum Philisthinorum, et Arabum qui confines sunt Aethiopibus :
+2 Paralipomena	2Par	14	21	17	et ascenderunt in terram Juda, et vastaverunt eam, diripueruntque cunctam substantiam quae inventa est in domo regis, insuper et filios ejus, et uxores : nec remansit ei filius, nisi Joachaz, qui minimus natu erat.
+2 Paralipomena	2Par	14	21	18	Et super haec omnia percussit eum Dominus alvi languore insanabili.
+2 Paralipomena	2Par	14	21	19	Cumque diei succederet dies, et temporum spatia volverentur, duorum annorum expletus est circulus : et sic longa consumptus tabe, ita ut egereret etiam viscera sua, languore pariter, et vita caruit. Mortuusque est in infirmitate pessima, et non fecit ei populus secundum morem combustionis exequias, sicut fecerat majoribus ejus.
+2 Paralipomena	2Par	14	21	20	Triginta duorum annorum fuit cum regnare coepisset, et octo annis regnavit in Jerusalem. Ambulavitque non recte, et sepelierunt eum in civitate David, verumtamen non in sepulchro regum.
+2 Paralipomena	2Par	14	22	1	Constituerunt autem habitatores Jerusalem Ochoziam filium ejus minimum regem pro eo : omnes enim majores natu, qui ante eum fuerant, interfecerant latrones Arabum qui irruerant in castra : regnavitque Ochozias filius Joram regis Juda.
+2 Paralipomena	2Par	14	22	2	Quadraginta duorum annorum erat Ochozias cum regnare coepisset, et uno anno regnavit in Jerusalem : et nomen matris ejus Athalia filia Amri.
+2 Paralipomena	2Par	14	22	3	Sed et ipse ingressus est per vias domus Achab : mater enim ejus impulit eum ut impie ageret.
+2 Paralipomena	2Par	14	22	4	Fecit igitur malum in conspectu Domini, sicut domus Achab : ipsi enim fuerunt ei consiliarii post mortem patris sui, in interitum ejus :
+2 Paralipomena	2Par	14	22	5	ambulavitque in consiliis eorum. Et perrexit cum Joram filio Achab rege Israël in bellum contra Hazaël regem Syriae in Ramoth Galaad : vulneraveruntque Syri Joram.
+2 Paralipomena	2Par	14	22	6	Qui reversus est ut curaretur in Jezrahel : multas enim plagas acceperat in supradicto certamine. Igitur Ochozias filius Joram rex Juda descendit ut inviseret Joram filium Achab in Jezrahel aegrotantem.
+2 Paralipomena	2Par	14	22	7	Voluntatis quippe fuit Dei adversus Ochoziam, ut veniret ad Joram : et cum venisset, et egrederetur cum eo adversum Jehu filium Namsi, quem unxit Dominus ut deleret domum Achab.
+2 Paralipomena	2Par	14	22	8	Cum ergo everteret Jehu domum Achab, invenit principes Juda, et filios fratrum Ochoziae, qui ministrabant ei, et interfecit illos.
+2 Paralipomena	2Par	14	22	9	Ipsum quoque perquirens Ochoziam, comprehendit latitantem in Samaria : adductumque ad se, occidit : et sepelierunt eum, eo quod esset filius Josaphat, qui quaesierat Dominum in toto corde suo. Nec erat ultra spes aliqua ut de stirpe quis regnaret Ochoziae :
+2 Paralipomena	2Par	14	22	10	siquidem Athalia mater ejus, videns quod mortuus esset filius suus, surrexit, et interfecit omnem stirpem regiam domus Joram.
+2 Paralipomena	2Par	14	22	11	Porro Josabeth filia regis tulit Joas filium Ochoziae, et furata est eum de medio filiorum regis, cum interficerentur : absconditque eum cum nutrice sua in cubiculo lectulorum : Josabeth autem, quae absconderat eum, erat filia regis Joram, uxor Jojadae pontificis, soror Ochoziae : et idcirco Athalia non interfecit eum.
+2 Paralipomena	2Par	14	22	12	Fuit ergo cum eis in domo Dei absconditus sex annis, quibus regnavit Athalia super terram.
+2 Paralipomena	2Par	14	23	1	Anno autem septimo, confortatus Jojada, assumpsit centuriones, Azariam videlicet filium Jeroham, et Ismahel filium Johanan, Azariam quoque filium Obed, et Maasiam filium Adaiae, et Elisaphat filium Zechri : et iniit cum eis foedus.
+2 Paralipomena	2Par	14	23	2	Qui circumeuntes Judam, congregaverunt Levitas de cunctis urbibus Juda, et principes familiarum Israël, veneruntque in Jerusalem.
+2 Paralipomena	2Par	14	23	3	Iniit ergo omnis multitudo pactum in domo Dei cum rege, dixitque ad eos Jojada : Ecce filius regis regnabit, sicut locutus est Dominus super filios David.
+2 Paralipomena	2Par	14	23	4	Iste est ergo sermo quem facietis :
+2 Paralipomena	2Par	14	23	5	tertia pars vestrum qui veniunt ad sabbatum, sacerdotum, et Levitarum, et janitorum erit in portis : tertia vero pars ad domum regis : et tertia ad portam quae appellatur Fundamenti : omne vero reliquum vulgus sit in atriis domus Domini.
+2 Paralipomena	2Par	14	23	6	Nec quispiam alius ingrediatur domum Domini, nisi sacerdotes, et qui ministrant de Levitis : ipsi tantummodo ingrediantur, quia sanctificati sunt : et omne reliquum vulgus observet custodias Domini.
+2 Paralipomena	2Par	14	23	7	Levitae autem circumdent regem, habentes singuli arma sua (et siquis alius ingressus fuerit templum, interficiatur), sintque cum rege et intrante et egrediente.
+2 Paralipomena	2Par	14	23	8	Fecerunt ergo Levitae, et universus Juda, juxta omnia quae praeceperat Jojada pontifex : et assumpserunt singuli viros qui sub se erant, et veniebant per ordinem sabbati, cum his qui impleverant sabbatum et egressuri erant : siquidem Jojada pontifex non dimiserat abire turmas quae sibi per singulas hebdomadas succedere consueverant.
+2 Paralipomena	2Par	14	23	9	Deditque Jojada sacerdos centurionibus lanceas, clypeosque et peltas regis David, quas consecraverat in domo Domini.
+2 Paralipomena	2Par	14	23	10	Constituitque omnem populum tenentium pugiones a parte templi dextra, usque ad partem templi sinistram, coram altari et templo, per circuitum regis.
+2 Paralipomena	2Par	14	23	11	Et eduxerunt filium regis, et imposuerunt ei diadema et testimonium, dederuntque in manu ejus tenendam legem, et constituerunt eum regem : unxit quoque illum Jojada pontifex, et filii ejus : imprecatique sunt ei, atque dixerunt : Vivat rex.
+2 Paralipomena	2Par	14	23	12	Quod cum audisset Athalia, vocem scilicet currentium atque laudantium regem, ingressa est ad populum in templum Domini.
+2 Paralipomena	2Par	14	23	13	Cumque vidisset regem stantem super gradum in introitu, et principes, turmasque circa eum, omnemque populum terrae gaudentem, atque clangentem tubis, et diversi generis organis concinentem, vocemque laudantium, scidit vestimenta sua, et ait : Insidiae, insidiae.
+2 Paralipomena	2Par	14	23	14	Egressus autem Jojada pontifex ad centuriones et principes exercitus, dixit eis : Educite illam extra septa templi, et interficiatur foris gladio. Praecepitque sacerdos ne occideretur in domo Domini,
+2 Paralipomena	2Par	14	23	15	et imposuerunt cervicibus ejus manus : cumque intrasset portam equorum domus regis, interfecerunt eam ibi.
+2 Paralipomena	2Par	14	23	16	Pepigit autem Jojada foedus inter se, universumque populum, et regem, ut esset populus Domini.
+2 Paralipomena	2Par	14	23	17	Itaque ingressus est omnis populus domum Baal, et destruxerunt eam, et altaria ac simulacra illius confregerunt : Mathan quoque sacerdotem Baal interfecerunt ante aras.
+2 Paralipomena	2Par	14	23	18	Constituit autem Jojada praepositos in domo Domini sub manibus sacerdotum et Levitarum quos distribuit David in domo Domini, ut offerrent holocausta Domino, sicut scriptum est in lege Moysi, in gaudio et canticis, juxta dispositionem David.
+2 Paralipomena	2Par	14	23	19	Constituit quoque janitores in portis domus Domini, ut non ingrederetur eam immundus in omni re.
+2 Paralipomena	2Par	14	23	20	Assumpsitque centuriones, et fortissimos viros, ac principes populi, et omne vulgus terrae, et fecerunt descendere regem de domo Domini, et introire per medium portae superioris in domum regis, et collocaverunt eum in solio regali.
+2 Paralipomena	2Par	14	23	21	Laetatusque est omnis populus terrae, et urbs quievit : porro Athalia interfecta est gladio.
+2 Paralipomena	2Par	14	24	1	Septem annorum erat Joas cum regnare coepisset, et quadraginta annis regnavit in Jerusalem : nomen matris ejus Sebia de Bersabee.
+2 Paralipomena	2Par	14	24	2	Fecitque quod bonum est coram Domino cunctis diebus Jojadae sacerdotis.
+2 Paralipomena	2Par	14	24	3	Accepit autem ei Jojada uxores duas, e quibus genuit filios et filias.
+2 Paralipomena	2Par	14	24	4	Post quae placuit Joas ut instauraret domum Domini.
+2 Paralipomena	2Par	14	24	5	Congregavitque sacerdotes et Levitas, et dixit eis : Egredimini ad civitates Juda, et colligite de universo Israël pecuniam ad sartatecta templi Dei vestri per singulos annos, festinatoque hoc facite. Porro Levitae egere negligentius.
+2 Paralipomena	2Par	14	24	6	Vocavitque rex Jojadam principem, et dixit ei : Quare tibi non fuit curae, ut cogeres Levitas inferre de Juda et de Jerusalem pecuniam quae constituta est a Moyse servo Domini, ut inferret eam omnis multitudo Israël in tabernaculum testimonii ?
+2 Paralipomena	2Par	14	24	7	Athalia enim impiissima, et filii ejus, destruxerunt domum Dei, et de universis quae sanctificata fuerant in templo Domini, ornaverunt fanum Baalim.
+2 Paralipomena	2Par	14	24	8	Praecepit ergo rex, et fecerunt arcam : posueruntque eam juxta portam domus Domini forinsecus.
+2 Paralipomena	2Par	14	24	9	Et praedicatum est in Juda et Jerusalem ut deferrent singuli pretium Domino, quod constituit Moyses servus Dei super omnem Israël in deserto.
+2 Paralipomena	2Par	14	24	10	Laetatique sunt cuncti principes, et omnis populus, et ingressi contulerunt in arcam Domini, atque miserunt ita ut impleretur.
+2 Paralipomena	2Par	14	24	11	Cumque tempus esset ut deferrent arcam coram rege per manus Levitarum (videbant enim multam pecuniam), ingrediebatur scriba regis, et quem primus sacerdos constituerat, effundebantque pecuniam quae erat in arca, porro arcam reportabant ad locum suum : sicque faciebant per singulos dies. Et congregata est infinita pecunia,
+2 Paralipomena	2Par	14	24	12	quam dederunt rex et Jojada his qui praeerant operibus domus Domini : at illi conducebant ex ea caesores lapidum, et artifices operum singulorum ut instaurarent domum Domini : fabros quoque ferri et aeris, ut quod cadere coeperat, fulciretur.
+2 Paralipomena	2Par	14	24	13	Egeruntque hi qui operabantur industrie, et obducebatur parietum cicatrix per manus eorum, ac suscitaverunt domum Domini in statum pristinum, et firmiter eam stare fecerunt.
+2 Paralipomena	2Par	14	24	14	Cumque complessent omnia opera, detulerunt coram rege et Jojada reliquam partem pecuniae : de qua facta sunt vasa templi in ministerium, et ad holocausta, phialae quoque, et cetera vasa aurea et argentea : offerebantur holocausta in domo Domini jugiter cunctis diebus Jojadae.
+2 Paralipomena	2Par	14	24	15	Senuit autem Jojada plenus dierum, et mortuus est cum esset centum triginta annorum :
+2 Paralipomena	2Par	14	24	16	sepelieruntque eum in civitate David cum regibus, eo quod fecisset bonum cum Israël, et cum domo ejus.
+2 Paralipomena	2Par	14	24	17	Postquam autem obiit Jojada, ingressi sunt principes Juda, et adoraverunt regem : qui delinitus obsequiis eorum, acquievit eis.
+2 Paralipomena	2Par	14	24	18	Et dereliquerunt templum Domini Dei patrum suorum, servieruntque lucis et sculptilibus : et facta est ira contra Judam et Jerusalem propter hoc peccatum.
+2 Paralipomena	2Par	14	24	19	Mittebatque eis prophetas ut reverterentur ad Dominum, quos protestantes illi audire nolebant.
+2 Paralipomena	2Par	14	24	20	Spiritus itaque Dei induit Zachariam filium Jojadae sacerdotem, et stetit in conspectu populi, et dixit eis : Haec dicit Dominus Deus : Quare transgredimini praeceptum Domini, quod vobis non proderit, et dereliquistis Dominum ut derelinqueret vos ?
+2 Paralipomena	2Par	14	24	21	Qui congregati adversus eum, miserunt lapides juxta regis imperium in atrio domus Domini.
+2 Paralipomena	2Par	14	24	22	Et non est recordatus Joas rex misericordiae quam fecerat Jojada pater illius secum, sed interfecit filium ejus. Qui cum moreretur, ait : Videat Dominus, et requirat.
+2 Paralipomena	2Par	14	24	23	Cumque evolutus esset annus, ascendit contra eum exercitus Syriae : venitque in Judam et Jerusalem, et interfecit cunctos principes populi, atque universam praedam miserunt regi in Damascum.
+2 Paralipomena	2Par	14	24	24	Et certe cum permodicus venisset numerus Syrorum, tradidit Dominus in manibus eorum infinitam multitudinem, eo quod dereliquissent Dominum Deum patrum suorum : in Joas quoque ignominiosa exercuere judicia.
+2 Paralipomena	2Par	14	24	25	Et abeuntes dimiserunt eum in languoribus magnis : surrexerunt autem contra eum servi sui in ultionem sanguinis filii Jojadae sacerdotis, et occiderunt eum in lectulo suo, et mortuus est : sepelieruntque eum in civitate David, sed non in sepulchris regum.
+2 Paralipomena	2Par	14	24	26	Insidiati vero sunt ei Zabad filius Semaath Ammanitidis, et Jozabad filius Semmarith Moabitidis.
+2 Paralipomena	2Par	14	24	27	Porro filii ejus, ac summa pecuniae quae adunata fuerat sub eo, et instauratio domus Dei, scripta sunt diligentius in libro regum : regnavit autem Amasias filius ejus pro eo.
+2 Paralipomena	2Par	14	25	1	Viginti quinque annorum erat Amasias cum regnare coepisset, et viginti novem annis regnavit in Jerusalem : nomen matris ejus Joadan de Jerusalem.
+2 Paralipomena	2Par	14	25	2	Fecitque bonum in conspectu Domini, verumtamen non in corde perfecto.
+2 Paralipomena	2Par	14	25	3	Cumque roboratum sibi videret imperium, jugulavit servos qui occiderant regem patrem suum,
+2 Paralipomena	2Par	14	25	4	sed filios eorum non interfecit, sicut scriptum est in libro legis Moysi, ubi praecepit Dominus, dicens : Non occidentur patres pro filiis, neque filii pro patribus suis, sed unusquisque in suo peccato morietur.
+2 Paralipomena	2Par	14	25	5	Congregavit igitur Amasias Judam, et constituit eos per familias, tribunosque et centuriones in universo Juda et Benjamin : et recensuit a viginti annis supra, invenitque trecenta millia juvenum qui egrederentur ad pugnam, et tenerent hastam et clypeum :
+2 Paralipomena	2Par	14	25	6	mercede quoque conduxit de Israël centum millia robustorum, centum talentis argenti.
+2 Paralipomena	2Par	14	25	7	Venit autem homo Dei ad illum, et ait : O rex, ne egrediatur tecum exercitus Israël : non est enim Dominus cum Israël, et cunctis filiis Ephraim :
+2 Paralipomena	2Par	14	25	8	quod si putas in robore exercitus bella consistere, superari te faciet Deus ab hostibus : Dei quippe est et adjuvare, et in fugam convertere.
+2 Paralipomena	2Par	14	25	9	Dixitque Amasias ad hominem Dei : Quid ergo fiet de centum talentis, quae dedi militibus Israël ? Et respondit ei homo Dei : Habet Dominus unde tibi dare possit multo his plura.
+2 Paralipomena	2Par	14	25	10	Separavit itaque Amasias exercitum qui venerat ad eum ex Ephraim, ut reverteretur in locum suum : at illi contra Judam vehementer irati, reversi sunt in regionem suam.
+2 Paralipomena	2Par	14	25	11	Porro Amasias confidenter eduxit populum suum, et abiit in vallem Salinarum, percussitque filios Seir decem millia :
+2 Paralipomena	2Par	14	25	12	et alia decem millia virorum ceperunt filii Juda, et adduxerunt ad praeruptum cujusdam petrae, praecipitaveruntque eos de summo in praeceps : qui universi crepuerunt.
+2 Paralipomena	2Par	14	25	13	At ille exercitus quem remiserat Amasias ne secum iret ad praelium, diffusus est in civitatibus Juda, a Samaria usque ad Bethoron, et interfectis tribus millibus, diripuit praedam magnam.
+2 Paralipomena	2Par	14	25	14	Amasias vero post caedem Idumaeorum, et allatos deos filiorum Seir, statuit illos in deos sibi, et adorabat eos, et illis adolebat incensum.
+2 Paralipomena	2Par	14	25	15	Quam ob rem iratus Dominus contra Amasiam misit ad illum prophetam, qui diceret ei : Cur adorasti deos qui non liberaverunt populum suum de manu tua ?
+2 Paralipomena	2Par	14	25	16	Cumque haec ille loqueretur, respondit ei : Num consiliarius regis es ? quiesce, ne interficiam te. Discedensque propheta : Scio, inquit, quod cogitaverit Deus occidere te quia fecisti hoc malum, et insuper non acquievisti consilio meo.
+2 Paralipomena	2Par	14	25	17	Igitur Amasias rex Juda inito pessimo consilio, misit ad Joas filium Joachaz filii Jehu regem Israël, dicens : Veni, videamus nos mutuo.
+2 Paralipomena	2Par	14	25	18	At ille remisit nuntios, dicens : Carduus qui est in Libano misit ad cedrum Libani, dicens : Da filiam tuam filio meo uxorem : et ecce bestiae quae erant in silva Libani, transierunt, et conculcaverunt carduum.
+2 Paralipomena	2Par	14	25	19	Dixisti : Percussi Edom, et idcirco erigitur cor tuum in superbiam : sede in domo tua : cur malum adversum te provocas, ut cadas et tu, et Juda tecum ?
+2 Paralipomena	2Par	14	25	20	Noluit audire Amasias, eo quod Domini esset voluntas ut traderetur in manus hostium propter deos Edom.
+2 Paralipomena	2Par	14	25	21	Ascendit igitur Joas rex Israël, et mutuos sibi praebuere conspectus : Amasias autem rex Juda erat in Bethsames Juda :
+2 Paralipomena	2Par	14	25	22	corruitque Juda coram Israël, et fugit in tabernacula sua.
+2 Paralipomena	2Par	14	25	23	Porro Amasiam regem Juda, filium Joas filii Joachaz, cepit Joas rex Israël in Bethsames, et adduxit in Jerusalem : destruxitque murum ejus a porta Ephraim usque ad portam anguli quadringentis cubitis.
+2 Paralipomena	2Par	14	25	24	Omne quoque aurum et argentum, et universa vasa quae repererat in domo Dei, et apud Obededom in thesauris etiam domus regiae, necnon et filios obsidum, reduxit in Samariam.
+2 Paralipomena	2Par	14	25	25	Vixit autem Amasias filius Joas rex Juda, postquam mortuus est Joas filius Joachaz rex Israël, quindecim annis.
+2 Paralipomena	2Par	14	25	26	Reliqua autem sermonum Amasiae priorum et novissimorum scripta sunt in libro regum Juda et Israël.
+2 Paralipomena	2Par	14	25	27	Qui postquam recessit a Domino, tetenderunt ei insidias in Jerusalem. Cumque fugisset in Lachis, miserunt, et interfecerunt eum ibi.
+2 Paralipomena	2Par	14	25	28	Reportantesque super equos, sepelierunt eum cum patribus suis in civitate David.
+2 Paralipomena	2Par	14	26	1	Omnis autem populus Juda filium ejus Oziam, annorum sedecim, constituit regem pro Amasia patre suo.
+2 Paralipomena	2Par	14	26	2	Ipse aedificavit Ailath, et restituit eam ditioni Juda, postquam dormivit rex cum patribus suis.
+2 Paralipomena	2Par	14	26	3	Sedecim annorum erat Ozias cum regnare coepisset, et quinquaginta duobus annis regnavit in Jerusalem : nomen matris ejus Jechelia de Jerusalem.
+2 Paralipomena	2Par	14	26	4	Fecitque quod erat rectum in oculis Domini, juxta omnia quae fecerat Amasias pater ejus.
+2 Paralipomena	2Par	14	26	5	Et exquisivit Dominum in diebus Zachariae intelligentis et videntis Deum : cumque requireret Dominum, direxit eum in omnibus.
+2 Paralipomena	2Par	14	26	6	Denique egressus est, et pugnavit contra Philisthiim, et destruxit murum Geth, et murum Jabniae, murumque Azoti : aedificavit quoque oppida in Azoto et in Philisthiim.
+2 Paralipomena	2Par	14	26	7	Et adjuvit eum Deus contra Philisthiim, et contra Arabes qui habitabant in Gurbaal, et contra Ammonitas.
+2 Paralipomena	2Par	14	26	8	Appendebantque Ammonitae munera Oziae : et divulgatum est nomen ejus usque ad introitum Aegypti propter crebras victorias.
+2 Paralipomena	2Par	14	26	9	Aedificavitque Ozias turres in Jerusalem super portam anguli, et super portam vallis, et reliquas in eodem muri latere, firmavitque eas.
+2 Paralipomena	2Par	14	26	10	Exstruxit etiam turres in solitudine, et effodit cisternas plurimas, eo quod haberet multa pecora tam in campestribus quam in eremi vastitate : vineas quoque habuit et vinitores, in montibus et in Carmelo : erat quippe homo agriculturae deditus.
+2 Paralipomena	2Par	14	26	11	Fuit autem exercitus bellatorum ejus, qui procedebant ad praelia sub manu Jehiel scribae, Maasiaeque doctoris, et sub manu Hananiae, qui erat de ducibus regis.
+2 Paralipomena	2Par	14	26	12	Omnisque numerus principum per familias, virorum fortium duorum millium sexcentorum.
+2 Paralipomena	2Par	14	26	13	Et sub eis universus exercitus trecentorum et septem millium quingentorum, qui erant apti ad bella, et pro rege contra adversarios dimicabant.
+2 Paralipomena	2Par	14	26	14	Praeparavit quoque eis Ozias, id est, cuncto exercitui, clypeos, et hastas, et galeas, et loricas, arcusque et fundas ad jaciendos lapides.
+2 Paralipomena	2Par	14	26	15	Et fecit in Jerusalem diversi generis machinas, quas in turribus collocavit et in angulis murorum, ut mitterent sagittas, et saxa grandia : egressumque est nomen ejus procul, eo quod auxiliaretur ei Dominus, et corroborasset illum.
+2 Paralipomena	2Par	14	26	16	Sed cum roboratus esset, elevatum est cor ejus in interitum suum, et neglexit Dominum Deum suum : ingressusque templum Domini, adolere voluit incensum super altare thymiamatis.
+2 Paralipomena	2Par	14	26	17	Statimque ingressus post eum Azarias sacerdos, et cum eo sacerdotes Domini octoginta, viri fortissimi,
+2 Paralipomena	2Par	14	26	18	restiterunt regi, atque dixerunt : Non est tui officii, Ozia, ut adoleas incensum Domino, sed sacerdotum, hoc est, filiorum Aaron, qui consecrati sunt ad hujuscemodi ministerium : egredere de sanctuario, ne contempseris : quia non reputabitur tibi in gloriam hoc a Domino Deo.
+2 Paralipomena	2Par	14	26	19	Iratusque Ozias, tenens in manu thuribulum ut adoleret incensum, minabatur sacerdotibus. Statimque orta est lepra in fronte ejus coram sacerdotibus, in domo Domini super altare thymiamatis.
+2 Paralipomena	2Par	14	26	20	Cumque respexisset eum Azarias pontifex, et omnes reliqui sacerdotes, viderunt lepram in fronte ejus, et festinato expulerunt eum. Sed et ipse perterritus, acceleravit egredi, eo quod sensisset illico plagam Domini.
+2 Paralipomena	2Par	14	26	21	Fuit igitur Ozias rex leprosus usque ad diem mortis suae, et habitavit in domo separata plenus lepra, ob quam ejectus fuerat de domo Domini. Porro Joatham filius ejus rexit domum regis, et judicabat populum terrae.
+2 Paralipomena	2Par	14	26	22	Reliqua autem sermonum Oziae priorum et novissimorum scripsit Isaias filius Amos propheta.
+2 Paralipomena	2Par	14	26	23	Dormivitque Ozias cum patribus suis, et sepelierunt eum in agro regalium sepulchrorum, eo quod esset leprosus : regnavitque Joatham filius ejus pro eo.
+2 Paralipomena	2Par	14	27	1	Viginti quinque annorum erat Joatham cum regnare coepisset, et sedecim annis regnavit in Jerusalem : nomen matris ejus Jerusa filia Sadoc.
+2 Paralipomena	2Par	14	27	2	Fecitque quod rectum erat coram Domino, juxta omnia quae fecerat Ozias pater suus, excepto quod non est ingressus templum Domini : et adhuc populus delinquebat.
+2 Paralipomena	2Par	14	27	3	Ipse aedificavit portam domus Domini excelsam, et in muro Ophel multa construxit.
+2 Paralipomena	2Par	14	27	4	Urbes quoque aedificavit in montibus Juda, et in saltibus castella et turres.
+2 Paralipomena	2Par	14	27	5	Ipse pugnavit contra regem filiorum Ammon, et vicit eos, dederuntque ei filii Ammon in tempore illo centum talenta argenti, et decem millia coros tritici, ac totidem coros hordei : haec ei praebuerunt filii Ammon in anno secundo et tertio.
+2 Paralipomena	2Par	14	27	6	Corroboratusque est Joatham, eo quod direxisset vias suas coram Domino Deo suo.
+2 Paralipomena	2Par	14	27	7	Reliqua autem sermonum Joatham, et omnes pugnae ejus et opera, scripta sunt in libro regum Israël et Juda.
+2 Paralipomena	2Par	14	27	8	Viginti quinque annorum erat cum regnare coepisset, et sedecim annis regnavit in Jerusalem.
+2 Paralipomena	2Par	14	27	9	Dormivitque Joatham cum patribus suis, et sepelierunt eum in civitate David : et regnavit Achaz filius ejus pro eo.
+2 Paralipomena	2Par	14	28	1	Viginti annorum erat Achaz cum regnare coepisset, et sedecim annis regnavit in Jerusalem. Non fecit rectum in conspectu Domini sicut David pater ejus,
+2 Paralipomena	2Par	14	28	2	sed ambulavit in viis regum Israël, insuper et statuas fudit Baalim.
+2 Paralipomena	2Par	14	28	3	Ipse est qui adolevit incensum in valle Benennom, et lustravit filios suos in igne juxta ritum gentium quas interfecit Dominus in adventu filiorum Israël.
+2 Paralipomena	2Par	14	28	4	Sacrificabat quoque, et thymiama succendebat in excelsis, et in collibus, et sub omni ligno frondoso.
+2 Paralipomena	2Par	14	28	5	Tradiditque eum Dominus Deus ejus in manu regis Syriae, qui percussit eum, magnamque praedam cepit de ejus imperio, et adduxit in Damascum : manibus quoque regis Israël traditus est, et percussus plaga grandi.
+2 Paralipomena	2Par	14	28	6	Occiditque Phacee filius Romeliae, de Juda centum viginti millia in die uno, omnes viros bellatores : eo quod reliquissent Dominum Deum patrum suorum.
+2 Paralipomena	2Par	14	28	7	Eodem tempore occidit Zechri, vir potens ex Ephraim, Maasiam filium regis, et Ezricam ducem domus ejus, Elcanam quoque secundum a rege.
+2 Paralipomena	2Par	14	28	8	Ceperuntque filii Israël de fratribus suis ducenta millia mulierum, puerorum, et puellarum, et infinitam praedam : pertuleruntque eam in Samariam.
+2 Paralipomena	2Par	14	28	9	Ea tempestate erat ibi propheta Domini, nomine Oded : qui egressus obviam exercitui venienti in Samariam, dixit eis : Ecce iratus Dominus Deus patrum vestrorum contra Juda, tradidit eos in manibus vestris, et occidistis eos atrociter, ita ut ad caelum pertingeret vestra crudelitas.
+2 Paralipomena	2Par	14	28	10	Insuper filios Juda et Jerusalem vultis vobis subjicere in servos et ancillas : quod nequaquam facto opus est : peccastis enim super hoc Domino Deo vestro.
+2 Paralipomena	2Par	14	28	11	Sed audite consilium meum, et reducite captivos quos adduxistis de fratribus vestris, quia magnus furor Domini imminet vobis.
+2 Paralipomena	2Par	14	28	12	Steterunt itaque viri de principibus filiorum Ephraim, Azarias filius Johanan, Barachias filius Mosollamoth, Ezechias filius Sellum, et Amasa filius Adali, contra eos qui veniebant de praelio,
+2 Paralipomena	2Par	14	28	13	et dixerunt eis : Non introducetis huc captivos, ne peccemus Domino. Quare vultis adjicere super peccata nostra, et vetera cumulare delicta ? grande quippe peccatum est, et ira furoris Domini imminet super Israël.
+2 Paralipomena	2Par	14	28	14	Dimiseruntque viri bellatores praedam, et universa quae ceperant, coram principibus, et omni multitudine.
+2 Paralipomena	2Par	14	28	15	Steteruntque viri quos supra memoravimus, et apprehendentes captivos, omnesque qui nudi erant, vestierunt de spoliis : cumque vestissent eos, et calceassent, et refecissent cibo ac potu, unxissentque propter laborem, et adhibuissent eis curam : quicumque ambulare non poterant, et erant imbecillo corpore, imposuerunt eos jumentis, et adduxerunt Jericho civitatem palmarum ad fratres eorum, ipsique reversi sunt in Samariam.
+2 Paralipomena	2Par	14	28	16	Tempore illo misit rex Achaz ad regem Assyriorum, postulans auxilium.
+2 Paralipomena	2Par	14	28	17	Veneruntque Idumaei, et percusserunt multos ex Juda, et ceperunt praedam magnam.
+2 Paralipomena	2Par	14	28	18	Philisthiim quoque diffusi sunt per urbes campestres, et ad meridiem Juda : ceperuntque Bethsames, et Ajalon, et Gaderoth, Socho quoque, et Thamnan, et Gamzo, cum viculis suis, et habitaverunt in eis.
+2 Paralipomena	2Par	14	28	19	Humiliaverat enim Dominus Judam propter Achaz regem Juda, eo quod nudasset eum auxilio, et contemptui habuisset Dominum.
+2 Paralipomena	2Par	14	28	20	Adduxitque contra eum Thelgathphalnasar regem Assyriorum, qui et afflixit eum, et nullo resistente vastavit.
+2 Paralipomena	2Par	14	28	21	Igitur Achaz, spoliata domo Domini, et domo regum ac principum, dedit regi Assyriorum munera, et tamen nihil ei profuit.
+2 Paralipomena	2Par	14	28	22	Insuper et tempore angustiae suae auxit contemptum in Dominum, ipse per se rex Achaz,
+2 Paralipomena	2Par	14	28	23	immolavit diis Damasci victimas percussoribus suis, et dixit : Dii regum Syriae auxiliantur eis, quos ego placabo hostiis, et aderunt mihi : cum e contrario ipsi fuerint ruinae ei, et universo Israël.
+2 Paralipomena	2Par	14	28	24	Direptis itaque Achaz omnibus vasis domus Dei, atque confractis, clausit januas templi Dei, et fecit sibi altaria in universis angulis Jerusalem.
+2 Paralipomena	2Par	14	28	25	In omnibus quoque urbibus Juda exstruxit aras ad cremandum thus, atque ad iracundiam provocavit Dominum Deum patrum suorum.
+2 Paralipomena	2Par	14	28	26	Reliqua autem sermonum ejus, et omnium operum suorum priorum et novissimorum, scripta sunt in libro regum Juda et Israël.
+2 Paralipomena	2Par	14	28	27	Dormivitque Achaz cum patribus suis, et sepelierunt eum in civitate Jerusalem : neque enim receperunt eum in sepulchra regum Israël. Regnavitque Ezechias filius ejus pro eo.
+2 Paralipomena	2Par	14	29	1	Igitur Ezechias regnare coepit, cum viginti quinque esset annorum, et viginti novem annis regnavit in Jerusalem : nomen matris ejus Abia filia Zachariae.
+2 Paralipomena	2Par	14	29	2	Fecitque quod erat placitum in conspectu Domini, juxta omnia quae fecerat David pater ejus.
+2 Paralipomena	2Par	14	29	3	Ipse, anno et mense primo regni sui, aperuit valvas domus Domini, et instauravit eas.
+2 Paralipomena	2Par	14	29	4	Adduxitque sacerdotes atque Levitas, et congregavit eos in plateam orientalem.
+2 Paralipomena	2Par	14	29	5	Dixitque ad eos : Audite me, Levitae, et sanctificamini : mundate domum Domini Dei patrum vestrorum, et auferte omnem immunditiam de sanctuario.
+2 Paralipomena	2Par	14	29	6	Peccaverunt patres nostri, et fecerunt malum in conspectu Domini Dei nostri, derelinquentes eum : averterunt facies suas a tabernaculo Domini, et praebuerunt dorsum.
+2 Paralipomena	2Par	14	29	7	Clauserunt ostia quae erant in porticu, et extinxerunt lucernas, incensumque non adoleverunt, et holocausta non obtulerunt in sanctuario Deo Israël.
+2 Paralipomena	2Par	14	29	8	Concitatus est itaque furor Domini super Judam et Jerusalem, tradiditque eos in commotionem, et in interitum, et in sibilum, sicut ipsi cernitis oculis vestris.
+2 Paralipomena	2Par	14	29	9	En corruerunt patres nostri gladiis : filii nostri, et filiae nostrae, et conjuges captivae ductae sunt propter hoc scelus.
+2 Paralipomena	2Par	14	29	10	Nunc ergo placet mihi ut ineamus foedus cum Domino Deo Israël, et avertet a nobis furorem irae suae.
+2 Paralipomena	2Par	14	29	11	Filii mei, nolite negligere : vos elegit Dominus ut stetis coram eo, et ministretis illi, colatisque eum, et cremetis ei incensum.
+2 Paralipomena	2Par	14	29	12	Surrexerunt ergo Levitae : Mahath filius Amasai, et Joël filius Azariae de filiis Caath : porro de filiis Merari, Cis filius Abdi, et Azarias filius Jalaleel. De filiis autem Gersom, Joah filius Zemma, et Eden filius Joah.
+2 Paralipomena	2Par	14	29	13	At vero de filiis Elisaphan, Samri, et Jahiel. De filiis quoque Asaph, Zacharias, et Mathanias :
+2 Paralipomena	2Par	14	29	14	necnon de filiis Heman, Jahiel, et Semei : sed et de filiis Idithun, Semeias, et Oziel.
+2 Paralipomena	2Par	14	29	15	Congregaveruntque fratres suos, et sanctificati sunt, et ingressi sunt juxta mandatum regis et imperium Domini, ut expiarent domum Dei.
+2 Paralipomena	2Par	14	29	16	Sacerdotes quoque ingressi templum Domini ut sanctificarent illud, extulerunt omnem immunditiam quam intro repererant in vestibulo domus Domini : quam tulerunt Levitae, et asportaverunt ad torrentem Cedron foras.
+2 Paralipomena	2Par	14	29	17	Coeperunt autem prima die mensis primi mundare, et in die octavo ejusdem mensis ingressi sunt porticum templi Domini, expiaveruntque templum diebus octo, et in die sextadecima mensis ejusdem, quod coeperant, impleverunt.
+2 Paralipomena	2Par	14	29	18	Ingressi quoque sunt ad Ezechiam regem, et dixerunt ei : Sanctificavimus omnem domum Domini, et altare holocausti, vasaque ejus, necnon et mensam propositionis cum omnibus vasis suis,
+2 Paralipomena	2Par	14	29	19	cunctamque templi supellectilem, quam polluerat rex Achaz in regno suo, postquam praevaricatus est : et ecce exposita sunt omnia coram altare Domini.
+2 Paralipomena	2Par	14	29	20	Consurgensque diluculo Ezechias rex, adunavit omnes principes civitatis, et ascendit in domum Domini :
+2 Paralipomena	2Par	14	29	21	obtuleruntque simul tauros septem, et arietes septem, agnos septem, et hircos septem pro peccato, pro regno, pro sanctuario, pro Juda : dixitque sacerdotibus filiis Aaron, ut offerrent super altare Domini.
+2 Paralipomena	2Par	14	29	22	Mactaverunt igitur tauros, et susceperunt sanguinem sacerdotes, et fuderunt illum super altare : mactaverunt etiam arietes, et illorum sanguinem super altare fuderunt, immolaveruntque agnos, et fuderunt super altare sanguinem.
+2 Paralipomena	2Par	14	29	23	Applicuerunt hircos pro peccato coram rege, et universa multitudine, imposueruntque manus suas super eos :
+2 Paralipomena	2Par	14	29	24	et immolaverunt illos sacerdotes, et asperserunt sanguinem eorum coram altare pro piaculo universi Israëlis : pro omni quippe Israël praeceperat rex ut holocaustum fieret, et pro peccato.
+2 Paralipomena	2Par	14	29	25	Constituit quoque Levitas in domo Domini cum cymbalis, et psalteriis, et citharis secundum dispositionem David regis, et Gad videntis, et Nathan prophetae : siquidem Domini praeceptum fuit per manum prophetarum ejus.
+2 Paralipomena	2Par	14	29	26	Steteruntque Levitae tenentes organa David, et sacerdotes tubas.
+2 Paralipomena	2Par	14	29	27	Et jussit Ezechias ut offerrent holocausta super altare : cumque offerrentur holocausta, coeperunt laudes canere Domino, et clangere tubis, atque in diversis organis quae David rex Israël praeparaverat, concrepare.
+2 Paralipomena	2Par	14	29	28	Omni autem turba adorante, cantores, et ii qui tenebant tubas, erant in officio suo donec compleretur holocaustum.
+2 Paralipomena	2Par	14	29	29	Cumque finita esset oblatio, incurvatus est rex, et omnes qui erant cum eo, et adoraverunt.
+2 Paralipomena	2Par	14	29	30	Praecepitque Ezechias et principes Levitis, ut laudarent Dominum sermonibus David, et Asaph videntis : qui laudaverunt eum magna laetitia, et incurvato genu adoraverunt.
+2 Paralipomena	2Par	14	29	31	Ezechias autem etiam haec addidit : Implestis manus vestras Domino : accedite, et offerte victimas et laudes in domo Domini. Obtulit ergo universa multitudo hostias, et laudes, et holocausta, mente devota.
+2 Paralipomena	2Par	14	29	32	Porro numerus holocaustorum quae obtulit multitudo, hic fuit : tauros septuaginta, arietes centum, agnos ducentos.
+2 Paralipomena	2Par	14	29	33	Sanctificaveruntque Domino boves sexcentos, et oves tria millia.
+2 Paralipomena	2Par	14	29	34	Sacerdotes vero pauci erant, nec poterant sufficere ut pelles holocaustorum detraherent : unde et Levitae fratres eorum adjuverunt eos, donec impleretur opus, et sanctificarentur antistites : Levitae quippe faciliori ritu sanctificantur quam sacerdotes.
+2 Paralipomena	2Par	14	29	35	Fuerunt ergo holocausta plurima, adipes pacificorum, et libamina holocaustorum : et completus est cultus domus Domini.
+2 Paralipomena	2Par	14	29	36	Laetatusque est Ezechias et omnis populus, eo quod ministerium Domini esset expletum : de repente quippe hoc fieri placuerat.
+2 Paralipomena	2Par	14	30	1	Misit quoque Ezechias ad omnem Israël et Judam : scripsitque epistolas ad Ephraim et Manassen ut venirent ad domum Domini in Jerusalem, et facerent Phase Domino Deo Israël.
+2 Paralipomena	2Par	14	30	2	Inito ergo consilio regis et principum, et universi coetus Jerusalem, decreverunt ut facerent Phase mense secundo.
+2 Paralipomena	2Par	14	30	3	Non enim potuerant facere in tempore suo, quia sacerdotes qui possent sufficere, sanctificati non fuerant, et populus nondum congregatus fuerat in Jerusalem.
+2 Paralipomena	2Par	14	30	4	Placuitque sermo regi, et omni multitudini.
+2 Paralipomena	2Par	14	30	5	Et decreverunt ut mitterent nuntios in universum Israël, de Bersabee usque Dan, ut venirent, et facerent Phase Domino Deo Israël in Jerusalem : multi enim non fecerant sicut lege praescriptum est.
+2 Paralipomena	2Par	14	30	6	Perrexeruntque cursores cum epistolis ex regis imperio, et principum ejus, in universum Israël et Judam, juxta id quod rex jusserat, praedicantes : Filii Israël, revertimini ad Dominum Deum Abraham, et Isaac, et Israël : et revertetur ad reliquias quae effugerunt manum regis Assyriorum.
+2 Paralipomena	2Par	14	30	7	Nolite fieri sicut patres vestri et fratres, qui recesserunt a Domino Deo patrum suorum, qui tradidit eos in interitum, ut ipsi cernitis.
+2 Paralipomena	2Par	14	30	8	Nolite indurare cervices vestras, sicut patres vestri : tradite manus Domino, et venite ad sanctuarium ejus quod sanctificavit in aeternum : servite Domino Deo patrum vestrorum, et avertetur a vobis ira furoris ejus.
+2 Paralipomena	2Par	14	30	9	Si enim vos reversi fueritis ad Dominum, fratres vestri et filii habebunt misericordiam coram dominis suis, qui illos duxerunt captivos, et revertentur in terram hanc : pius enim et clemens est Dominus Deus vester, et non avertet faciem suam a vobis, si reversi fueritis ad eum.
+2 Paralipomena	2Par	14	30	10	Igitur cursores pergebant velociter de civitate in civitatem per terram Ephraim et Manasse usque ad Zabulon, illis irridentibus et subsannantibus eos.
+2 Paralipomena	2Par	14	30	11	Attamen quidam viri ex Aser, et Manasse, et Zabulon acquiescentes consilio, venerunt Jerusalem.
+2 Paralipomena	2Par	14	30	12	In Juda vero facta est manus Domini ut daret eis cor unum, ut facerent juxta praeceptum regis et principum verbum Domini.
+2 Paralipomena	2Par	14	30	13	Congregatique sunt in Jerusalem populi multi ut facerent solemnitatem azymorum, in mense secundo :
+2 Paralipomena	2Par	14	30	14	et surgentes destruxerunt altaria quae erant in Jerusalem, atque universa in quibus idolis adolebatur incensum, subvertentes, projecerunt in torrentem Cedron.
+2 Paralipomena	2Par	14	30	15	Immolaverunt autem Phase quartadecima die mensis secundi. Sacerdotes quoque atque Levitae tandem sanctificati, obtulerunt holocausta in domo Domini :
+2 Paralipomena	2Par	14	30	16	steteruntque in ordine suo juxta dispositionem et legem Moysi hominis Dei : sacerdotes vero suscipiebant effundendum sanguinem de manibus Levitarum,
+2 Paralipomena	2Par	14	30	17	eo quod multa turba sanctificata non esset : et idcirco immolarent Levitae Phase his qui non occurrerant sanctificari Domino.
+2 Paralipomena	2Par	14	30	18	Magna etiam pars populi de Ephraim, et Manasse, et Issachar, et Zabulon, quae sanctificata non fuerat, comedit Phase non juxta quod scriptum est : et oravit pro eis Ezechias, dicens : Dominus bonus propitiabitur
+2 Paralipomena	2Par	14	30	19	cunctis, qui in toto corde requirunt Dominum Deum patrum suorum : et non imputabit eis quod minus sanctificati sunt.
+2 Paralipomena	2Par	14	30	20	Quem exaudivit Dominus, et placatus est populo.
+2 Paralipomena	2Par	14	30	21	Feceruntque filii Israël, qui inventi sunt in Jerusalem, solemnitatem azymorum septem diebus in laetitia magna, laudantes Dominum per singulos dies : Levitae quoque et sacerdotes per organa quae suo officio congruebant.
+2 Paralipomena	2Par	14	30	22	Et locutus est Ezechias ad cor omnium Levitarum qui habebant intelligentiam bonam super Domino : et comederunt septem diebus solemnitatis, immolantes victimas pacificorum, et laudantes Dominum Deum patrum suorum.
+2 Paralipomena	2Par	14	30	23	Placuitque universae multitudini ut celebrarent etiam alios dies septem : quod et fecerunt cum ingenti gaudio.
+2 Paralipomena	2Par	14	30	24	Ezechias enim rex Juda praebuerat multitudini mille tauros, et septem millia ovium : principes vero dederant populo tauros mille, et oves decem millia : sanctificata est ergo sacerdotum plurima multitudo.
+2 Paralipomena	2Par	14	30	25	Et hilaritate perfusa omnis turba Juda, tam sacerdotum et Levitarum, quam universae frequentiae quae venerat ex Israël : proselytorum quoque de terra Israël, et habitantium in Juda.
+2 Paralipomena	2Par	14	30	26	Factaque est grandis celebritas in Jerusalem, qualis a diebus Salomonis filii David regis Israël in ea urbe non fuerat.
+2 Paralipomena	2Par	14	30	27	Surrexerunt autem sacerdotes atque Levitae benedicentes populo : et exaudita est vox eorum, pervenitque oratio in habitaculum sanctum caeli.
+2 Paralipomena	2Par	14	31	1	Cumque haec fuissent rite celebrata, egressus est omnis Israël qui inventus fuerat in urbibus Juda, et fregerunt simulacra, succideruntque lucos, demoliti sunt excelsa, et altaria destruxerunt, non solum de universo Juda et Benjamin, sed et de Ephraim quoque et Manasse, donec penitus everterent : reversique sunt omnes filii Israël in possessiones et civitates suas.
+2 Paralipomena	2Par	14	31	2	Ezechias autem constituit turmas sacerdotales et Leviticas per divisiones suas, unumquemque in officio proprio, tam sacerdotum videlicet quam Levitarum, ad holocausta et pacifica, ut ministrarent et confiterentur, canerentque in portis castrorum Domini.
+2 Paralipomena	2Par	14	31	3	Pars autem regis erat, ut de propria ejus substantia offerretur holocaustum, mane semper et vespere : sabbatis quoque, et calendis, et solemnitatibus ceteris, sicut scriptum est in lege Moysi.
+2 Paralipomena	2Par	14	31	4	Praecepit etiam populo habitantium Jerusalem ut darent partes sacerdotibus et Levitis, ut possent vacare legi Domini.
+2 Paralipomena	2Par	14	31	5	Quod cum percrebruisset in auribus multitudinis, plurimas obtulere primitias filii Israël frumenti, vini, et olei : mellis quoque, et omnium quae gignit humus, decimas obtulerunt.
+2 Paralipomena	2Par	14	31	6	Sed et filii Israël et Juda qui habitabant in urbibus Juda, obtulerunt decimas boum et ovium, decimasque sanctorum quae voverant Domino Deo suo : atque universa portantes, fecerunt acervos plurimos.
+2 Paralipomena	2Par	14	31	7	Mense tertio coeperunt acervorum jacere fundamenta, et mense septimo compleverunt eos.
+2 Paralipomena	2Par	14	31	8	Cumque ingressi fuissent Ezechias et principes ejus, viderunt acervos, et benedixerunt Domino ac populo Israël.
+2 Paralipomena	2Par	14	31	9	Interrogavitque Ezechias sacerdotes et Levitas, cur ita jacerent acervi.
+2 Paralipomena	2Par	14	31	10	Respondit illi Azarias sacerdos primus de stirpe Sadoc, dicens : Ex quo coeperunt offerri primitiae in domo Domini, comedimus, et saturati sumus, et remanserunt plurima, eo quod benedixerit Dominus populo suo : reliquarum autem copia est ista, quam cernis.
+2 Paralipomena	2Par	14	31	11	Praecepit igitur Ezechias ut praepararent horrea in domo Domini. Quod cum fecissent,
+2 Paralipomena	2Par	14	31	12	intulerunt tam primitias quam decimas, et quaecumque voverant, fideliter. Fuit autem praefectus eorum Chonenias Levita, et Semei frater ejus secundus,
+2 Paralipomena	2Par	14	31	13	post quem Jahiel, et Azarias, et Nahath, et Asaël, et Jerimoth, Jozabad quoque, et Eliel, et Jesmachias, et Mahath, et Banaias, praepositi sub manibus Choneniae et Semei fratris ejus, ex imperio Ezechiae regis et Azariae pontificis domus Dei, ad quos omnia pertinebant.
+2 Paralipomena	2Par	14	31	14	Core vero filius Jemna Levites, et janitor orientalis portae, praepositus erat iis quae sponte offerebantur Domino, primitiisque et consecratis in Sancta sanctorum.
+2 Paralipomena	2Par	14	31	15	Et sub cura ejus Eden, et Benjamin, Jesue, et Semeias, Amarias quoque, et Sechenias in civitatibus sacerdotum, ut fideliter distribuerent fratribus suis partes, minoribus atque majoribus :
+2 Paralipomena	2Par	14	31	16	exceptis maribus ab annis tribus et supra, cunctis qui ingrediebantur templum Domini, et quidquid per singulos dies conducebat in ministerio, atque observationibus juxta divisiones suas,
+2 Paralipomena	2Par	14	31	17	sacerdotibus per familias, et Levitis a vigesimo anno et supra, per ordines et turmas suas,
+2 Paralipomena	2Par	14	31	18	universaeque multitudini tam uxoribus quam liberis eorum utriusque sexus, fideliter cibi de his quae sanctificata fuerant, praebebantur.
+2 Paralipomena	2Par	14	31	19	Sed et filiorum Aaron per agros, et suburbana urbium singularum, dispositi erant viri, qui partes distribuerent universo sexui masculino de sacerdotibus et Levitis.
+2 Paralipomena	2Par	14	31	20	Fecit ergo Ezechias universa quae diximus in omni Juda : operatusque est bonum et rectum, et verum coram Domino Deo suo,
+2 Paralipomena	2Par	14	31	21	in universa cultura ministerii domus Domini, juxta legem et caeremonias, volens requirere Deum suum in toto corde suo : fecitque, et prosperatus est.
+2 Paralipomena	2Par	14	32	1	Post quae et hujuscemodi veritatem, venit Sennacherib rex Assyriorum, et ingressus Judam, obsedit civitates munitas, volens eas capere.
+2 Paralipomena	2Par	14	32	2	Quod cum vidisset Ezechias, venisse scilicet Sennacherib, et totum belli impetum verti contra Jerusalem,
+2 Paralipomena	2Par	14	32	3	inito cum principibus consilio, virisque fortissimis, ut obturarent capita fontium qui erant extra urbem : et hoc omnium decernente sententia,
+2 Paralipomena	2Par	14	32	4	congregavit plurimam multitudinem, et obturaverunt cunctos fontes, et rivum qui fluebat in medio terrae, dicentes : Ne veniant reges Assyriorum, et inveniant aquarum abundantiam.
+2 Paralipomena	2Par	14	32	5	Aedificavit quoque, agens industrie, omnem murum qui fuerat dissipatus, et exstruxit turres desuper, et forinsecus alterum murum : instauravitque Mello in civitate David, et fecit universi generis armaturam et clypeos :
+2 Paralipomena	2Par	14	32	6	constituitque principes bellatorum in exercitu, et convocavit universos in platea portae civitatis, ac locutus est ad cor eorum, dicens :
+2 Paralipomena	2Par	14	32	7	Viriliter agite, et confortamini : nolite timere, nec paveatis regem Assyriorum, et universam multitudinem quae est cum eo : multo enim plures nobiscum sunt, quam cum illo.
+2 Paralipomena	2Par	14	32	8	Cum illo enim est brachium carneum : nobiscum Dominus Deus noster, qui auxiliator est noster, pugnatque pro nobis. Confortatusque est populus hujuscemodi verbis Ezechiae regis Juda.
+2 Paralipomena	2Par	14	32	9	Quae postquam gesta sunt, misit Sennacherib rex Assyriorum servos suos in Jerusalem (ipse enim cum universo exercitu obsidebat Lachis) ad Ezechiam regem Juda, et ad omnem populum qui erat in urbe, dicens :
+2 Paralipomena	2Par	14	32	10	Haec dicit Sennacherib rex Assyriorum : In quo habentes fiduciam sedetis obsessi in Jerusalem ?
+2 Paralipomena	2Par	14	32	11	num Ezechias decipit vos, ut tradat morti in fame et siti, affirmans quod Dominus Deus vester liberet vos de manu regis Assyriorum ?
+2 Paralipomena	2Par	14	32	12	Numquid non iste est Ezechias, qui destruxit excelsa illius, et altaria, et praecepit Juda et Jerusalem, dicens : Coram altari uno adorabitis, et in ipso comburetis incensum ?
+2 Paralipomena	2Par	14	32	13	an ignoratis quae ego fecerim, et patres mei, cunctis terrarum populis ? numquid praevaluerunt dii gentium, omniumque terrarum, liberare regionem suam de manu mea ?
+2 Paralipomena	2Par	14	32	14	Quis est de universis diis gentium, quas vastaverunt patres mei, qui potuerit eruere populum suum de manu mea, ut possit etiam Deus vester eruere vos de hac manu ?
+2 Paralipomena	2Par	14	32	15	non vos ergo decipiat Ezechias, nec vana persuasione deludat, neque credatis ei. Si enim nullus potuit deus cunctarum gentium atque regnorum liberare populum suum de manu mea, et de manu patrum meorum, consequenter nec Deus vester poterit eruere vos de manu mea.
+2 Paralipomena	2Par	14	32	16	Sed et alia multa locuti sunt servi ejus contra Dominum Deum, et contra Ezechiam servum ejus.
+2 Paralipomena	2Par	14	32	17	Epistolas quoque scripsit plenas blasphemiae in Dominum Deum Israël, et locutus est adversus eum : Sicut dii gentium ceterarum non potuerunt liberare populum suum de manu mea, sic et Deus Ezechiae eruere non poterit populum suum de manu ista.
+2 Paralipomena	2Par	14	32	18	Insuper et clamore magno, lingua judaica, contra populum qui sedebat in muris Jerusalem, personabat, ut terreret eos, et caperet civitatem.
+2 Paralipomena	2Par	14	32	19	Locutusque est contra Deum Jerusalem, sicut adversum deos populorum terrae, opera manuum hominum.
+2 Paralipomena	2Par	14	32	20	Oraverunt igitur Ezechias rex, et Isaias filius Amos prophetes, adversum hanc blasphemiam, ac vociferati sunt usque in caelum.
+2 Paralipomena	2Par	14	32	21	Et misit Dominus angelum, qui percussit omnem virum robustum, et bellatorem, et principem exercitus regis Assyriorum : reversusque est cum ignominia in terram suam. Cumque ingressus esset domum dei sui, filii qui egressi fuerant de utero ejus interfecerunt eum gladio.
+2 Paralipomena	2Par	14	32	22	Salvavitque Dominus Ezechiam et habitatores Jerusalem de manu Sennacherib regis Assyriorum, et de manu omnium, et praestitit eis quietem per circuitum.
+2 Paralipomena	2Par	14	32	23	Multi etiam deferebant hostias et sacrificia Domino in Jerusalem, et munera Ezechiae regi Juda : qui exaltatus est post haec coram cunctis gentibus.
+2 Paralipomena	2Par	14	32	24	In diebus illis aegrotavit Ezechias usque ad mortem, et oravit Dominum : exaudivitque eum, et dedit ei signum.
+2 Paralipomena	2Par	14	32	25	Sed non juxta beneficia quae acceperat, retribuit, quia elevatum est cor ejus : et facta est contra eum ira, et contra Judam et Jerusalem.
+2 Paralipomena	2Par	14	32	26	Humiliatusque est postea, eo quod exaltatum fuisset cor ejus, tam ipse quam habitatores Jerusalem : et idcirco non venit super eos ira Domini in diebus Ezechiae.
+2 Paralipomena	2Par	14	32	27	Fuit autem Ezechias dives, et inclytus valde, et thesauros sibi plurimos congregavit argenti, et auri, et lapidis pretiosi, aromatum, et armorum universi generis, et vasorum magni pretii.
+2 Paralipomena	2Par	14	32	28	Apothecas quoque frumenti, vini, et olei, et praesepia omnium jumentorum, caulasque pecorum,
+2 Paralipomena	2Par	14	32	29	et urbes aedificavit sibi : habebat quippe greges ovium et armentorum innumerabiles, eo quod dedisset ei Dominus substantiam multam nimis.
+2 Paralipomena	2Par	14	32	30	Ipse est Ezechias, qui obturavit superiorem fontem aquarum Gihon, et avertit eas subter ad occidentem urbis David : in omnibus operibus suis fecit prospere quae voluit.
+2 Paralipomena	2Par	14	32	31	Attamen in legatione principum Babylonis, qui missi fuerant ad eum ut interrogarent de portento quod acciderat super terram, dereliquit eum Deus ut tentaretur, et nota fierent omnia quae erant in corde ejus.
+2 Paralipomena	2Par	14	32	32	Reliqua autem sermonum Ezechiae, et misericordiarum ejus, scripta sunt in visione Isaiae filii Amos prophetae, et in libro regum Juda et Israël.
+2 Paralipomena	2Par	14	32	33	Dormivitque Ezechias cum patribus suis, et sepelierunt eum super sepulchra filiorum David : et celebravit ejus exequias universus Juda, et omnes habitatores Jerusalem : regnavitque Manasses filius ejus pro eo.
+2 Paralipomena	2Par	14	33	1	Duodecim annorum erat Manasses cum regnare coepisset, et quinquaginta quinque annis regnavit in Jerusalem.
+2 Paralipomena	2Par	14	33	2	Fecit autem malum coram Domino, juxta abominationes gentium quas subvertit Dominus coram filiis Israël :
+2 Paralipomena	2Par	14	33	3	et conversus instauravit excelsa quae demolitus fuerat Ezechias pater ejus : construxitque aras Baalim, et fecit lucos, et adoravit omnem militiam caeli, et coluit eam.
+2 Paralipomena	2Par	14	33	4	Aedificavit quoque altaria in domo Domini, de qua dixerat Dominus : In Jerusalem erit nomen meum in aeternum.
+2 Paralipomena	2Par	14	33	5	Aedificavit autem ea cuncto exercitui caeli in duobus atriis domus Domini.
+2 Paralipomena	2Par	14	33	6	Transireque fecit filios suos per ignem in valle Benennom : observabat somnia, sectabatur auguria, maleficis artibus inserviebat, habebat secum magos et incantatores, multaque mala operatus est coram Domino ut irritaret eum.
+2 Paralipomena	2Par	14	33	7	Sculptile quoque et conflatile signum posuit in domo Dei, de qua locutus est Deus ad David, et ad Salomonem filium ejus, dicens : In domo hac, et in Jerusalem quam elegi de cunctis tribubus Israël, ponam nomen meum in sempiternum.
+2 Paralipomena	2Par	14	33	8	Et moveri non faciam pedem Israël de terra quam tradidi patribus eorum : ita dumtaxat si custodierint facere quae praecepi eis, cunctamque legem, et caeremonias atque judicia, per manum Moysi.
+2 Paralipomena	2Par	14	33	9	Igitur Manasses seduxit Judam, et habitatores Jerusalem, ut facerent malum super omnes gentes quas subverterat Dominus a facie filiorum Israël.
+2 Paralipomena	2Par	14	33	10	Locutusque est Dominus ad eum, et ad populum illius, et attendere noluerunt.
+2 Paralipomena	2Par	14	33	11	Idcirco superinduxit eis principes exercitus regis Assyriorum : ceperuntque Manassen, et vinctum catenis atque compedibus duxerunt in Babylonem.
+2 Paralipomena	2Par	14	33	12	Qui postquam coangustatus est, oravit Dominum Deum suum : et egit poenitentiam valde coram Deo patrum suorum.
+2 Paralipomena	2Par	14	33	13	Deprecatusque est eum, et obsecravit intente : et exaudivit orationem ejus, reduxitque eum Jerusalem in regnum suum, et cognovit Manasses quod Dominus ipse esset Deus.
+2 Paralipomena	2Par	14	33	14	Post haec aedificavit murum extra civitatem David ad occidentem Gihon in convalle, ab introitu portae piscium per circuitum usque ad Ophel, et exaltavit illum vehementer : constituitque principes exercitus in cunctis civitatibus Juda munitis :
+2 Paralipomena	2Par	14	33	15	et abstulit deos alienos, et simulacrum de domo Domini : aras quoque, quas fecerat in monte domus Domini et in Jerusalem : et projecit omnia extra urbem.
+2 Paralipomena	2Par	14	33	16	Porro instauravit altare Domini, et immolavit super illud victimas, et pacifica, et laudem : praecepitque Judae ut serviret Domino Deo Israël.
+2 Paralipomena	2Par	14	33	17	Attamen adhuc populus immolabat in excelsis Domino Deo suo.
+2 Paralipomena	2Par	14	33	18	Reliqua autem gestorum Manasse, et obsecratio ejus ad Deum suum, verba quoque videntium qui loquebantur ad eum in nomine Domini Dei Israël, continentur in sermonibus regum Israël.
+2 Paralipomena	2Par	14	33	19	Oratio quoque ejus et exauditio, et cuncta peccata atque contemptus, loca etiam in quibus aedificavit excelsa, et fecit lucos et statuas antequam ageret poenitentiam, scripta sunt in sermonibus Hozai.
+2 Paralipomena	2Par	14	33	20	Dormivit ergo Manasses cum patribus suis, et sepelierunt eum in domo sua : regnavitque pro eo filius ejus Amon.
+2 Paralipomena	2Par	14	33	21	Viginti duorum annorum erat Amon cum regnare coepisset, et duobus annis regnavit in Jerusalem.
+2 Paralipomena	2Par	14	33	22	Fecitque malum in conspectu Domini, sicut fecerat Manasses pater ejus : et cunctis idolis quae Manasses fuerat fabricatus, immolavit atque servivit.
+2 Paralipomena	2Par	14	33	23	Et non est reveritus faciem Domini, sicut reveritus est Manasses pater ejus, et multo majora deliquit.
+2 Paralipomena	2Par	14	33	24	Cumque conjurassent adversus eum servi sui, interfecerunt eum in domo sua.
+2 Paralipomena	2Par	14	33	25	Porro reliqua populi multitudo, caesis iis qui Amon percusserant, constituit regem Josiam filium ejus pro eo.
+2 Paralipomena	2Par	14	34	1	Octo annorum erat Josias cum regnare coepisset, et triginta et uno anno regnavit in Jerusalem.
+2 Paralipomena	2Par	14	34	2	Fecitque quod erat rectum in conspectu Domini, et ambulavit in viis David patris sui : non declinavit neque ad dextram, neque ad sinistram.
+2 Paralipomena	2Par	14	34	3	Octavo autem anno regni sui, cum adhuc esset puer, coepit quaerere Deum patris sui David : et duodecimo anno postquam regnare coeperat, mundavit Judam et Jerusalem ab excelsis, et lucis, simulacrisque et sculptilibus.
+2 Paralipomena	2Par	14	34	4	Destruxeruntque coram eo aras Baalim, et simulacra quae superposita fuerant, demoliti sunt : lucos etiam et sculptilia succidit atque comminuit, et super tumulos eorum qui eis immolare consueverant, fragmenta dispersit.
+2 Paralipomena	2Par	14	34	5	Ossa praeterea sacerdotum combussit in altaribus idolorum, mundavitque Judam et Jerusalem.
+2 Paralipomena	2Par	14	34	6	Sed et in urbibus Manasse, et Ephraim, et Simeon, usque Nephthali, cuncta subvertit.
+2 Paralipomena	2Par	14	34	7	Cumque altaria dissipasset, et lucos et sculptilia contrivisset in frustra, cunctaque delubra demolitus esset de universa terra Israël, reversus est in Jerusalem.
+2 Paralipomena	2Par	14	34	8	Igitur anno octavodecimo regni sui, mundata jam terra et templo Domini, misit Saphan filium Eseliae, et Maasiam principem civitatis, et Joha filium Joachaz a commentariis, ut instaurarent domum Domini Dei sui.
+2 Paralipomena	2Par	14	34	9	Qui venerunt ad Helciam sacerdotem magnum : acceptamque ab eo pecuniam quae illata fuerat in domum Domini, et quam congregaverant Levitae, et janitores de Manasse, et Ephraim, et universis reliquiis Israël, ab omni quoque Juda, et Benjamin, et habitatoribus Jerusalem,
+2 Paralipomena	2Par	14	34	10	tradiderunt in manibus eorum qui praeerant operariis in domo Domini, ut instaurarent templum, et infirma quaeque sarcirent.
+2 Paralipomena	2Par	14	34	11	At illi dederunt eam artificibus et caementariis, ut emerent lapides de lapicidinis, et ligna ad commissuras aedificii, et ad contignationem domorum quas destruxerant reges Juda.
+2 Paralipomena	2Par	14	34	12	Qui fideliter cuncta faciebant. Erant autem praepositi operantium Jahath et Abdias de filiis Merari, Zacharias et Mosollam de filiis Caath, qui urgebant opus : omnes Levitae scientes organis canere.
+2 Paralipomena	2Par	14	34	13	Super eos vero qui ad diversos usus onera portabant, erant scribae, et magistri de Levitis, janitores.
+2 Paralipomena	2Par	14	34	14	Cumque efferrent pecuniam quae illata fuerat in templum Domini, reperit Helcias sacerdos librum legis Domini per manum Moysi.
+2 Paralipomena	2Par	14	34	15	Et ait ad Saphan scribam : Librum legis inveni in domo Domini : et tradidit ei.
+2 Paralipomena	2Par	14	34	16	At ille intulit volumen ad regem, et nuntiavit ei, dicens : Omnia quae dedisti in manu servorum tuorum, ecce complentur.
+2 Paralipomena	2Par	14	34	17	Argentum quod repertum est in domo Domini, conflaverunt, datumque est praefectis artificum, et diversa opera fabricantium.
+2 Paralipomena	2Par	14	34	18	Praeterea tradidit mihi Helcias sacerdos hunc librum. Quem cum rege praesente recitasset,
+2 Paralipomena	2Par	14	34	19	audissetque ille verba legis, scidit vestimenta sua :
+2 Paralipomena	2Par	14	34	20	et praecepit Helciae, et Ahicam filio Saphan, et Abdon filio Micha, Saphan quoque scribae, et Asaae servo regis, dicens :
+2 Paralipomena	2Par	14	34	21	Ite, et orate Dominum pro me, et pro reliquiis Israël et Juda, super universis sermonibus libri istius, qui repertus est : magnus enim furor Domini stillavit super nos, eo quod non custodierint patres nostri verba Domini ut facerent omnia quae scripta sunt in isto volumine.
+2 Paralipomena	2Par	14	34	22	Abiit ergo Helcias, et hi qui simul a rege missi fuerant, ad Oldam prophetidem, uxorem Sellum filii Thecuath filii Hasra custodis vestium, quae habitabat in Jerusalem in Secunda : et locuti sunt ei verba quae supra narravimus.
+2 Paralipomena	2Par	14	34	23	At illa respondit eis : Haec dicit Dominus Deus Israël : Dicite viro qui misit vos ad me :
+2 Paralipomena	2Par	14	34	24	Haec dicit Dominus : Ecce ego inducam mala super locum istum et super habitatores ejus, cunctaque maledicta quae scripta sunt in libro hoc, quem legerunt coram rege Juda.
+2 Paralipomena	2Par	14	34	25	Quia dereliquerunt me, et sacrificaverunt diis alienis, ut me ad iracundiam provocarent in cunctis operibus manuum suarum, idcirco stillabit furor meus super locum istum, et non extinguetur.
+2 Paralipomena	2Par	14	34	26	Ad regem autem Juda, qui misit vos pro Domino deprecando, sic loquimini : Haec dicit Dominus Deus Israël : Quoniam audisti verba voluminis,
+2 Paralipomena	2Par	14	34	27	atque emollitum est cor tuum, et humiliatus es in conspectu Dei super his quae dicta sunt contra locum hunc et habitatores Jerusalem, reveritusque faciem meam scidisti vestimenta tua, et flevisti coram me : ego quoque exaudivi te, dicit Dominus.
+2 Paralipomena	2Par	14	34	28	Jam enim colligam te ad patres tuos, et infereris in sepulchrum tuum in pace : nec videbunt oculi tui omne malum quod ego inducturus sum super locum istum, et super habitatores ejus. Retulerunt itaque regi cuncta quae dixerat.
+2 Paralipomena	2Par	14	34	29	At ille convocatis universis majoribus natu Juda et Jerusalem,
+2 Paralipomena	2Par	14	34	30	ascendit in domum Domini, unaque omnes viri Juda et habitatores Jerusalem, sacerdotes et Levitae, et cunctus populus a minimo usque ad maximum. Quibus audientibus in domo Domini, legit rex omnia verba voluminis :
+2 Paralipomena	2Par	14	34	31	et stans in tribunali suo, percussit foedus coram Domino ut ambularet post eum, et custodiret praecepta, et testimonia, et justificationes ejus in toto corde suo, et in tota anima sua, faceretque quae scripta sunt in volumine illo, quod legerat.
+2 Paralipomena	2Par	14	34	32	Adjuravit quoque super hoc omnes qui reperti fuerant in Jerusalem et Benjamin : et fecerunt habitatores Jerusalem juxta pactum Domini Dei patrum suorum.
+2 Paralipomena	2Par	14	34	33	Abstulit ergo Josias cunctas abominationes de universis regionibus filiorum Israël : et fecit omnes qui residui erant in Israël, servire Domino Deo suo. Cunctis diebus ejus non recesserunt a Domino Deo patrum suorum.
+2 Paralipomena	2Par	14	35	1	Fecit autem Josias in Jerusalem Phase Domino, quod immolatum est quartadecima die mensis primi :
+2 Paralipomena	2Par	14	35	2	et constituit sacerdotes in officiis suis, hortatusque est eos ut ministrarent in domo Domini :
+2 Paralipomena	2Par	14	35	3	Levitis quoque, ad quorum eruditionem omnis Israël sanctificabatur Domino, locutus est : Ponite arcam in sanctuario templi, quod aedificavit Salomon filius David rex Israël, nequaquam enim eam ultra portabitis : nunc autem ministrate Domino Deo vestro, et populo ejus Israël.
+2 Paralipomena	2Par	14	35	4	Et praeparate vos per domos et cognationes vestras in divisionibus singulorum, sicut praecepit David rex Israël, et descripsit Salomon filius ejus.
+2 Paralipomena	2Par	14	35	5	Et ministrate in sanctuario per familias turmasque Leviticas,
+2 Paralipomena	2Par	14	35	6	et sanctificati immolate Phase : fratres etiam vestros, ut possint juxta verba quae locutus est Dominus in manu Moysi facere, praeparate.
+2 Paralipomena	2Par	14	35	7	Dedit praeterea Josias omni populo qui ibi fuerat inventus in solemnitate Phase, agnos et haedos de gregibus et reliqui pecoris triginta millia, boum quoque tria millia : haec de regis universa substantia.
+2 Paralipomena	2Par	14	35	8	Duces quoque ejus sponte quod voverant, obtulerunt, tam populo quam sacerdotibus et Levitis. Porro Helcias, et Zacharias, et Jahiel principes domus Domini dederunt sacerdotibus ad faciendum Phase pecora commixtim duo millia sexcenta, et boves trecentos.
+2 Paralipomena	2Par	14	35	9	Chonenias autem, et Semeias, etiam Nathanaël fratres ejus, necnon Hasabias, et Jehiel, et Jozabad principes Levitarum, dederunt ceteris Levitis ad celebrandum Phase quinque millia pecorum, et boves quingentos.
+2 Paralipomena	2Par	14	35	10	Praeparatumque est ministerium, et steterunt sacerdotes in officio suo : Levitae quoque in turmis, juxta regis imperium.
+2 Paralipomena	2Par	14	35	11	Et immolatum est Phase : asperseruntque sacerdotes manu sua sanguinem, et Levitae detraxerunt pelles holocaustorum :
+2 Paralipomena	2Par	14	35	12	et separaverunt ea ut darent per domos et familias singulorum, et offerrentur Domino, sicut scriptum est in libro Moysi : de bobus quoque fecerunt similiter.
+2 Paralipomena	2Par	14	35	13	Et assaverunt Phase super ignem, juxta quod in lege scriptum est : pacificas vero hostias coxerunt in lebetibus, et cacabis, et ollis, et festinato distribuerunt universae plebi :
+2 Paralipomena	2Par	14	35	14	sibi autem et sacerdotibus postea paraverunt, nam in oblatione holocaustorum et adipum usque ad noctem sacerdotes fuerunt occupati, unde Levitae sibi et sacerdotibus filiis Aaron paraverunt novissimis.
+2 Paralipomena	2Par	14	35	15	Porro cantores filii Asaph stabant in ordine suo, juxta praeceptum David, et Asaph, et Heman, et Idithun prophetarum regis : janitores vero per portas singulas observabant, ita ut nec puncto quidem discederent a ministerio : quam ob rem et fratres eorum Levitae paraverunt eis cibos.
+2 Paralipomena	2Par	14	35	16	Omnis igitur cultura Domini rite completa est in die illa, ut facerent Phase, et offerrent holocausta super altare Domini, juxta praeceptum regis Josiae.
+2 Paralipomena	2Par	14	35	17	Feceruntque filii Israël, qui reperti fuerant ibi, Phase in tempore illo, et solemnitatem azymorum septem diebus.
+2 Paralipomena	2Par	14	35	18	Non fuit Phase simile huic in Israël a diebus Samuelis prophetae : sed nec quisquam de cunctis regibus Israël fecit Phase sicut Josias, sacerdotibus, et Levitis, et omni Judae et Israël qui repertus fuerat, et habitantibus in Jerusalem.
+2 Paralipomena	2Par	14	35	19	Octavodecimo anno regni Josiae hoc Phase celebratum est.
+2 Paralipomena	2Par	14	35	20	Postquam instauraverat Josias templum, ascendit Nechao rex Aegypti ad pugnandum in Charcamis juxta Euphraten : et processit in occursum ejus Josias.
+2 Paralipomena	2Par	14	35	21	At ille, missis ad eum nuntiis, ait : Quid mihi et tibi est, rex Juda ? non adversum te hodie venio, sed contra aliam pugno domum, ad quam me Deus festinato ire praecepit : desine adversum Deum facere, qui mecum est, ne interficiat te.
+2 Paralipomena	2Par	14	35	22	Noluit Josias reverti, sed praeparavit contra eum bellum, nec acquievit sermonibus Nechao ex ore Dei : verum perrexit ut dimicaret in campo Mageddo.
+2 Paralipomena	2Par	14	35	23	Ibique vulneratus a sagittariis, dixit pueris suis : Educite me de praelio, quia oppido vulneratus sum.
+2 Paralipomena	2Par	14	35	24	Qui transtulerunt eum de curru in alterum currum, qui sequebatur eum more regio, et asportaverunt eum in Jerusalem : mortuusque est, et sepultus in mausoleo patrum suorum, et universus Juda et Jerusalem luxerunt eum.
+2 Paralipomena	2Par	14	35	25	Jeremias maxime : cujus omnes cantores atque cantatrices, usque in praesentem diem, lamentationes super Josiam replicant, et quasi lex obtinuit in Israël : Ecce scriptum fertur in lamentationibus.
+2 Paralipomena	2Par	14	35	26	Reliqua autem sermonum Josiae, et misericordiarum ejus, quae lege praecepta sunt Domini,
+2 Paralipomena	2Par	14	35	27	opera quoque illius prima et novissima, scripta sunt in libro regum Juda et Israël.
+2 Paralipomena	2Par	14	36	1	Tulit ergo populus terrae Joachaz filium Josiae, et constituit regem pro patre suo in Jerusalem.
+2 Paralipomena	2Par	14	36	2	Viginti trium annorum erat Joachaz cum regnare coepisset, et tribus mensibus regnavit in Jerusalem.
+2 Paralipomena	2Par	14	36	3	Amovit autem eum rex Aegypti cum venisset in Jerusalem, et condemnavit terram centum talentis argenti, et talento auri.
+2 Paralipomena	2Par	14	36	4	Constituitque pro eo regem Eliakim fratrem ejus super Judam et Jerusalem, et vertit nomen ejus Joakim : ipsum vero Joachaz tulit secum, et abduxit in Aegyptum.
+2 Paralipomena	2Par	14	36	5	Viginti quinque annorum erat Joakim cum regnare coepisset, et undecim annis regnavit in Jerusalem : fecitque malum coram Domino Deo suo.
+2 Paralipomena	2Par	14	36	6	Contra hunc ascendit Nabuchodonosor rex Chaldaeorum, et vinctum catenis duxit in Babylonem.
+2 Paralipomena	2Par	14	36	7	Ad quam et vasa Domini transtulit, et posuit ea in templo suo.
+2 Paralipomena	2Par	14	36	8	Reliqua autem verborum Joakim, et abominationum ejus quas operatus est, et quae inventa sunt in eo, continentur in libro regum Juda et Israël. Regnavit autem Joachin filius ejus pro eo.
+2 Paralipomena	2Par	14	36	9	Octo annorum erat Joachin cum regnare coepisset, et tribus mensibus ac decem diebus regnavit in Jerusalem : fecitque malum in conspectu Domini.
+2 Paralipomena	2Par	14	36	10	Cumque anni circulus volveretur, misit Nabuchodonosor rex, qui adduxerunt eum in Babylonem, asportatis simul pretiosissimis vasis domus Domini. Regem vero constituit Sedeciam patruum ejus super Judam et Jerusalem.
+2 Paralipomena	2Par	14	36	11	Viginti et unius anni erat Sedecias cum regnare coepisset, et undecim annis regnavit in Jerusalem :
+2 Paralipomena	2Par	14	36	12	fecitque malum in oculis Domini Dei sui, nec erubuit faciem Jeremiae prophetae, loquentis ad se ex ore Domini.
+2 Paralipomena	2Par	14	36	13	A rege quoque Nabuchodonosor recessit, qui adjuraverat eum per Deum : et induravit cervicem suam et cor ut non reverteretur ad Dominum Deum Israël.
+2 Paralipomena	2Par	14	36	14	Sed et universi principes sacerdotum et populus praevaricati sunt inique juxta universas abominationes gentium, et polluerunt domum Domini quam sanctificaverat sibi in Jerusalem.
+2 Paralipomena	2Par	14	36	15	Mittebat autem Dominus Deus patrum suorum ad illos per manum nuntiorum suorum de nocte consurgens, et quotidie commonens : eo quod parceret populo et habitaculo suo.
+2 Paralipomena	2Par	14	36	16	At illi subsannabant nuntios Dei, et parvipendebant sermones ejus, illudebantque prophetis, donec ascenderet furor Domini in populum ejus, et esset nulla curatio.
+2 Paralipomena	2Par	14	36	17	Adduxit enim super eos regem Chaldaeorum, et interfecit juvenes eorum gladio in domo sanctuarii sui : non est misertus adolescentis, et virginis, et senis, nec decrepiti quidem, sed omnes tradidit in manibus ejus.
+2 Paralipomena	2Par	14	36	18	Universaque vasa domus Domini, tam majora quam minora, et thesauros templi, et regis, et principum, transtulit in Babylonem.
+2 Paralipomena	2Par	14	36	19	Incenderunt hostes domum Dei, destruxeruntque murum Jerusalem : universas turres combusserunt, et quidquid pretiosum fuerat, demoliti sunt.
+2 Paralipomena	2Par	14	36	20	Si quis evaserat gladium, ductus in Babylonem servivit regi et filiis ejus, donec imperaret rex Persarum,
+2 Paralipomena	2Par	14	36	21	et compleretur sermo Domini ex ore Jeremiae, et celebraret terra sabbata sua : cunctis enim diebus desolationis egit sabbatum usque dum complerentur septuaginta anni.
+2 Paralipomena	2Par	14	36	22	Anno autem primo Cyri regis Persarum, ad explendum sermonem Domini quem locutus fuerat per os Jeremiae, suscitavit Dominus spiritum Cyri regis Persarum : qui jussit praedicari in universo regno suo, etiam per scripturam, dicens :
+2 Paralipomena	2Par	14	36	23	Haec dicit Cyrus rex Persarum : Omnia regna terrae dedit mihi Dominus Deus caeli, et ipse praecepit mihi ut aedificarem ei domum in Jerusalem, quae est in Judaea : quis ex vobis est in omni populo ejus ? sit Dominus Deus suus cum eo, et ascendat.
 Ezra	Ezra	15	1	1	Et factum est in trigesimo anno, in quarto, in quinta mensis, cum essem in medio captivorum juxta fluvium Chobar, aperti sunt caeli, et vidi visiones Dei.
 Ezra	Ezra	15	1	2	In quinta mensis, ipse est annus quintus transmigrationis regis Joachin,
 Ezra	Ezra	15	1	3	factum est verbum Domini ad Ezechielem filium Buzi sacerdotem, in terra Chaldaeorum, secus flumen Chobar : et facta est super eum ibi manus Domini.